-
1 ἌΓω
ἌΓω, fut. ἄξω, Dor. ἀξῶ, Theocr. 15, 40; – aor. II ἤγαγον, ἀγαγεῖν; aor. I ἦξα Batrach. 115. 168; med. ἠξάμην; Her. u. einzeln bei den Attikern, bes. in den compos., wie ἀπῆξαν. Ar. Ran. 469, προςῆξαν Thuc. 2, 97, προεξάξαντες 8, 25; die Formen ἄξετε Iliad. 3, 105. 24, 778 Odyss. 14, 414 u. ἄξεσϑε Iliad. 8, 505 als imperat. aor., ἀξέμεναι Iliad. 23, 50, ἀξέμεν Iliad. 23, 111. 24, 663 als infin. aor. erklärt, wie βήσετο, δύσετο u. dgl., können auch als Futurformen gelten, für welche in Prosa praes. oder aor. stehn würde, vgl. die Aristarchischen Notizen bei Friedlaender Aristonic. p. 6; Iliad. 8, 545 ἐκ πόλιος δ' ἄξοντο βόας; ἄξαι Antinho 5, 46; vgl. Lob. zu Phryn. p. 287. 735; – perf. ἦχα unatt. nach den Atticisten, ἀγήοχα, wassich uaib Phrynich. bei Lysias fand, Arist. Oec. 1, 7 u. Sp. wie Plut. Phoc. 17; εἰςαγηοχότες steht im Brief des Philipp Dem. 18, 39 u. καταγήοχεν im Dekret ib. 73; – pass. ἦγμαι, – fut. ἀχϑήσομαι Plat. Hipp. mai. 292 a; vgl. προάγω. – Führen, leiten, zunächst 1) belebte Wesen, βεβλημένον, einen Verwundeten führen, Iliad. 11, 650, ἵππον 23, 596, ἀλόχους τε φίλας καὶ νήπια τέκνα ἐν νήεσσιν 4, 239; ὑπὸ ζυγὸν ἤγαγεν ἵππους, führte sie unters Joch, schirrte sie an, 5, 731, βοῠν Od. 3, 383, auch ἵππους ζεύξαϑ' ὑφ' ἅρματ' ἄγοντες 478, wie Aesch. Prom. 463; ϑηρίον ἐπὶ τὸ πιεῖν Plat. Rep. IV, 439 b, ἡκέτην ἄγοντε τὸν Πρόδικον Prot. 317 e, ποῖ καὶ παρὰ τίνας ἄγομεν τοὺς κάμνοντας Gorg. 478 b; so bei Xen. ὑποζύγια, ἵππους, An. 4, 5, 24 Equ. 6, 4; auch τῆς ἡνίας τὸν ἵππον, das Pferd am Zügel führen, 6, 9; mit doppeltem acc. τὰς κύνας τὰ ὄρη, in das Gebirge, Cyneg. 4, 9, wo jetzt εἰς hinzugesetzt ist, vgl. Soph. Ant. 805; anders τὸ στράτευμα ἦγε τὴν ἐπὶ Μέγαρα Hell. 4, 4, 13, vgl. ἐπὶ τὴν ῥᾴστην ὁδὸν ἄξω σε Mem. 2, 1, 23; ἄγομαι τάνδ' ὁδόν Soph. Ant. 869; vom Wegweiser Xen. An. 1, 3, 17 u. sonst. Auch wie im Deutschen vom Wege, ὁδὸς ἡ ἐπὶ τοῠτο ἄγουσα, dahin führend, Plat. Rep. IV, 435 d; ἡ σχιστὴ ὁδὸς εἰς ταὐτὰ ἄγει, der Weg trifft zusammen, Soph. O. R. 734; τὰ ἵχνη ἄξει, die Spuren werden führen, Xen. Cyn. 8, 4. – Bes. 2) anführen, vom Feldherrn, λαόν Il. 10, 79, Λυκίων μέγα ἔϑνος 12, 330; λόχον Aesch. Spt. 56, στρατόν Soph. O. C. 1327; häufig in Prosa, Xen. Cyr. 1, 4, 17, λόχους ὀρϑίους An. 4, 3, 13, u. mit Weglassung von στρατόν absolut ᾑγε ταχέως, crmarschierte schnell, 4, 1, 17 u. öfter; ἄγειν ἐπί τινα, πρὸς τοὺς πολεμίους, auch ἐγγὺς ἄγειν, sich nähern. – Von den Göttern u. dem Schicksal, τὸν δ'ἄγε Μοῖρα κακή, ihn führte, trieb die böse Möre, Il. 13, 602, vgl. 2, 834; ϑεῶν ἀγόντων, unter Leitung der Götter, Soph. O. C. 994, wie εἰ ϑεὸς ἄγει 254; vgl. Her. 7, 8, 1; ἡ πεπρωμένη ἄγει ϑανεῖν ἀδελφὴν ἐμήν, das Geschick hat beschlossen, daß meine Schwester sterben soll. Eur. Hec. 43; ἄγει ὁ ϑεὸς οὕτως, Gott will es so, Xen. An. 6, 1, 18. Ferner, den Staat lenken, regieren, wie Plat. ἄρχειν καὶ ἄγειν Phaedr. 237 d, ἄγειν καὶ δεσπόζειν Phaed. 94 e verbindet; πολιτείαν, den Staat verwalten, Thuc. 1, 127, wie Plut. Cat. min. 1; πόλιν Plat. Legg. VI, 771 b, δήμους III, 681 c; so auch ψυχὴ ἄγει πάντα Legg. X, 896 e. Von Leidenschaften, Furcht u. Hoffnung geleitet werden, ἀγόμενος ὑπὸ τῶν ἡδονῶν Plat. Prot. 355 a, ὑπ. ἐλπίδος Phaed. 68 a; wohin auch gerechnet werden kann Il. 10, 391 πολλῇσίν μ' ἄτῃσι παρὲκ νόον ἤγαγεν Ἕκτωρ, bethörte mich; ποῖ ἡ ἐπιϑυμία αὐτὸν ἄξει Plat. Rep. II, 359 c; τοῖς ἔξωϑεν λόγοις ἠγμένος, durch äußere Gründe veranlaßt, Dem. 18. 9. Und so allgemeiner aufs Geistige übertragen, ἐπὶ τὸ βέλτιστον ἄγειν, zum Besten führen, anleiten, Plat. Tim. 48 a; εἰς πίστιν, zur Ueberzeugung, Legg. XII, 966 d, εἰς κακὰς δόξας Rep. VI, 363 d, τὰ πρὸς τὴν νόησιν ἄγοντα μαϑήματα VII, 522 e, τὰς ψυχὰς εἰς τὴν ἀρετήν VIII, 547 b. Man vgl. hiermit εἰς οἶκτον ἄγειν, zum Mitleid bewegen, Eur. Iph. A. 653, wie εἰς ἔλεον Dem. 25, 76; τὴν πόλιν εἰς ὁμόνοιαν 22, 74; Sp. noch häufiger; εἰς φόβον Pol. 3, 2, 2, εἰς ἐπίστασιν 2, 56, 6, εἰς μνήμην 2, 35, 5. – Geistig anleiten ist erziehen; dah. καλῶς ἀχϑεῖσαι den ἀνάγωγοι, ungebildeten, entgegenstehen, Xen. Mem. 4, 1, 3; κακῶς, φαύλως ἠγμένοι, schlecht Erzogene, Plat. Alc. I, 124 a; Dem. 13, 15; ἄγειν καὶ τρέφειν Luc. Anach. 20, Plut. ed. lib. 4 g. E. ἤγαγεν σκύλακας. – 3) Selten von leblosen Dingen; ὕδωρ, Wasser leiten, Plat. Legg. VIII, 844 b; – τεῖχος, eine Mauer ziehen, Thuc. 6, 99; ὄγμον, eine Furche ziehen, Fhcoer. 10, 2; τάφρον Plut. Ages. 39; – νεφέλας ἐπὶ ναυσίν, Wolken herausführen, Eur. Hel. 1149; – Iliad. 23, 50 ὕλην ἀξέμεναι, 111 οὐρῆάς τ- ὤτρυνε καὶ ἀνέρας ἀξέμεν ὕλην; so bes. von Waaren, ἄγω δ' αἴϑωνα σίδηρον Od. 1, 184. Damit vgl. man einerseits, wo es mehr nach 4) übergeht, ἄποινα, ὀνείατα ἄγειν II. 22, 350. 24, 367; κειμήλια Od. 15, 159; δῶρα, Geschenke bringen, Soph. Trach. 495; Xen. Cyr. 5, 5, 12 u. öfter; ἀπαρχάς, die Erstlinge darbringen, Soph. Trach. 182; ἐσϑῆτας βασιλεῖἄγειν; – andrerseits die Stellen, wo es von Schiffen und Wagen gesagt ist, führen, tragen, Iliad. 5, 839 δεινὴν γὰρ ἄγεν ϑεὸν ἄνδρα τ' ἄριστον ( scil. ὁ ἄξων); ἀπήνη ἄγει Λάϊον Soph. O. R. 753; νῆες πεζοὺς ἤγαγον Aesch. Pers. 553; vgl. Soph. Phil. 523; Xen. An. 5, 1, 4, vom Pferde 1, 9, 27. Dah. pass. ὅπλα ἤγετο ἐπὶ ἁμαξῶν Xen. An. 1, 7, 15, vgl. Hom. ϑῆκ' ἐπὶ νηὸς ἄγεσϑαι Il. 16, 223; vgl. Od. 13, 216; Eur. ἐπὶ νεὼς ἄξεις I. T. 1001. Die oft wiederholte Regel ἄγεται τὰ ἔμψυχα, φέρεται τὰ ἄψυχα ist unrichtig; die Attiker wie Homer unterscheiden beide Berba ebenso, wie man im Deutschen »tragen« und »führen« unterscheidet; dabei giebt es natürlich Fälle, wo man, von verschiedener Vorstellung ausgehend, beide Verba gebrauchen kann. Vgl. Odyss. 21, 196 die Frage ποῖοί κ' εἶτ' Ὀδυσῆι ἀμυνέμεν, εἴ ποϑεν ἔλϑοι ὧδε μάλ' ἐξαπίνης καί τις ϑεὸς αὐτὸν ἐνείκοι; mit der Antwort vs. 201 Ζεῠ πάτερ, αἲ γὰρ τοῠτο τελευτήσειας ἐέλδωρ, ὡς ὲλϑοι μὲν κεῖνος ἀνήρ, ἀγάγοι δέ ἑ δαίμων. Ebenso verhält sich Iliad. 24, 367 τῶν εἴ τίς σε ἴδοιτο ϑοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν τοσσάδ' ὀνείατ' ἄγοντα zu 24, 502 τοῠ νῠν εἵνεχ' ἱκάνω νῆας' Αχαιῶν, λυσόμενος παρὰ σεῖο, φέρω δ' ἀπερείσἰἄποινα; u. ineinern. ders. Stelle 24, 139 τῇδ' εἴη· ὃς ἄποινα φέροι, καὶ νεκρὸν ἄγοιτο. Dagegen unmöglich wäre ἄγειν Iliad. 24, 275 ἐκ ϑαλάμου δὲ φέροντες ἐυξέστης ἐπ' ἀπήνης νήεον Ἑκτορέης κεφαλῆς ἀπερείσἰ ἄποινα, und es ist vollkommen richtig, was Aristonic. Schell. Iliad. 23, 263 sagt ἀκριβὴς γὰρ ὁ ποιητὴς περὶ τὰ ἀκτὰ καὶ φορητά. Lehrreich ist z. B. Iliad. 23, 512 δῶκε δ' ἄγειν έτάροισιν ὑπερϑύμοισι γυναῖκα καὶ τρίποδ' ὠτώεντα φέρειν u. Odyss. 4, 622 οἱ δ' ᾑγον μὲν μῆλα, φέρον δ' εὐήνορα οἶνον. Wie Aristarch die Regel ausdrückte, ist nicht mehr deutlich; man sehe die schwachen Spuren der Ueberlieferung bei Lehrs Aristarch. p. 142. – 4) mitbringen, mitnehmen, mit sich führen, mit sich bringen: έταίρους τρεῖς ἄγον, ich nahm drei Gefährten mit, Od. 4, 434, κῆρυξ ἦλϑεν ἄγων ἀοιδόν 8, 62; καὶ αὐτὸς παρέσει καὶ ἄλλους ἄξεις Plat. Hipp. mai. 286 c, ἐξ έκάστων τῶν πόλεων Prot. 315 a; Xen. τὴν μητέρα μεϑ' έαυτοῦ Cyr. 5, 4, 38. Dah. ist τοὺς ϑεράποντας ἄγων geradezu: mit den Dienern, Mem. 3, 3, 2, vgl. Hell. 3, 4, 10; περσικὸν στόλον ἄγων, mit einer persischen Flotte, Plat. Legg. III, 698. S. med. Auch von leblosen Dingen: νέφος λαίλαπα ἄγει, bringt den Sturm mit, Il. 4, 278, πέπλους Σιδονίηϑεν 6, 291; κειμήλια, χρήματα, Od. 14, 385 Il. 11, 632. Hieran schließt sich ἄγειν ἀγώγιμα, Waaren führen, ungefähr wie bei uns die Kaufleute sagen, Plat. Prot. 313 d; ἀγοράν Xen. An. 5, 7, 18; mit πωλεῖν verbdn Plat. Soph. 224 a. wie Xen. An. 1, 5, 5, im Ggstz von ἄγεσϑαι u. πιπράσκεσϑαι. – 5) Gewaltsam mit sich nehmen u. forttreiben, bes. ἄγειν καὶ φέρειν, Menschen u. Vieh wegtreiben und alles bewegliche Eigenthum fortschleppen, rauben und plündern, von Her. an bes. bei Geschichtschreibern häufig, sowohl mit dem acc. der Sache, τὰ σά Her. 1, 88, τὰ τῶν Ἀρμενίων Xen. Cvr. 3, 2, 12, und pass. ἡ χώρα ἐφέρετο καὶ ἤγετο, als mit dem acc. der Person, τοὺς περιοίκους Her. 1, 166, ἀλλήλους 6, 42, τοὺς πολεμίους Isocr. 6, 74, τοὺς Θρᾷκας Xen. An. 2, 6, 5, in der Umstellung ἔφερε καὶ ἦγε, welche in dieser Vrbdg selten, auch Hell. 5, 4, 42; pass. ἀγόμεϑα καὶ φερόμεϑα Eur. Tread. 1310, ἄγομαι, φέρομαι ὑπὸ χρήστων Ar. Nub. 241. Dagegen in der Bdtg: herbeiführen und tragen, ohne feindliche Beziehung, steht φέρειν καὶ ἄγειν, z. B. χρυσοῦ πλῆϑος Plat. Phaedr. 279 c, u. übertr. ποίησιν Legg. VII, 817 a; vgl. Xen. Cvr. 3, 3, 2. 5, 4, 29; ἄγειν καὶ καίειν τὴν Βιϑυνίδα Hell. 3, 2, 4; – Eur. verstärkt ἄγετε, φέρετε, ῥίπτετέ νιν Trcad. 769. Auch allein: mit Gewalt fortschleppen, ἀπὸ βρετέων Aesch. Suppl. 425, ἁρπάσας ἄξει Eur. I. A. 1365, δήσας ἄξει Heraclid. 861, wie Mel. 57 (VII, 119) u. Mesch. 1, 24; ἵππους αἰχμαλώτους καὶ ἄνδρας Xen. Cyr. 4, 3, 1, λείαν 5, 3, 1, χρήματα 1, 4, 19, u. pass. τῶν ἡμετέρων ἀγομένων 6, 1, 7; ἐξανδ' ραποδισάμενος ἦγε Plat. Legg. III, 698 c, δοῠλον XI, 914 e; δούλα ἄγομαι, als Sclavin werde ich fortgeschleppt, Eur. Troad. 140, vgl. 610; ebenso εἰς δουλείαν Aesch. 1, 62. 3, 157 (Ggstz: εἰς ἐλευϑερίαν ἐξαιρεῖσϑαι, Meier und Schöm. Att. Proc. p. 395); ἐξόρους ἄγειν, verbannen, Eur. Bacch. 51; ἄχϑη ἀγόμενος Her. 6, 30, er wurde gefangen fortgeführt. Hieran reiht sich – 6) ἄγειν εἰς δικαστήριον, vor Gericht führen, schleppen, anklagen, Plat. Legg. XI, 928 b; εἰς την δίκην, sehr oft, εἰς δίκας Xen. Mem. 2, 9, 1, εἰς κρίσιν Plat. Legg. IX, 856 c, εἰς ἀγῶνα Eur. Bacch. 972, ἐπὶ τοὺς δικαστάς Plat. Legg. XII, 856 c, ἐπὶ τοὺς ἐφόρους Xen. Lac. 4, 6, παρὰ πολέμαρχον Hell. 5, 4, 8; ὑπὸ τὴν ψῆφον, dem Urtheil unterwerfen, Dem. 59, 126; Aesch. 3, 20; ähnlich ἐπὶ τὸ βῆμα ἄξειν καὶ ἀναγκάσ ειν ἀποκρίνασϑαι 3, 55; ὑπὸ τοὺς νόμους Dem. 24, 131. Allgemeiner ἀμφισβήτημα ἄγειν πρὸς δικαστάς Plut. Sol. 18; pass. οὐκ ἀχϑήσεται καὶ δίκας ὀφλήσει; Plat. Hipp. mai. 292 a, wird er nicht vor Gericht geführt werden? εἰς δεσμοὺς ἄγειν, ins Gefängniß, Eur. Bacch. 518; ἐπὶ ϑανάτῳ, zum Tode abführen, Xen. An. 1, 6, 10 Mem. 4, 4, 3. – 7) herbeiholen, ἄξει ἀμύντορας Od. 2, 326, ἄξεϑ' ὑῶν τὸν ἄριστον 14, 414, πάντας ἰὼν έτάρους ἀγέτω 3, 424; ἐκ Σαλαμῖνος Λέοντα Plat. Apol-32 d; πλοῖα Xen. An. 5, 1, 6, συμμάχους Cyr. 4, 5, 12. Aehnlich τὸ ἀνακρυπτόμενον εἰς φῶς ἄγειν Plat. Phaedr. 261 e u. öfter, ans Licht bringen, vgl. Pind. Ol. 5, 14 δᾶμον εἰς φάος; – λίϑος δακτυλίους σιδ ηροῦς ἄγει, zieht das Eisen an, Plat. Ion. 533 d. – 8) ach ten, schätzen, wie ducere, anknüpfend an καίμευ κλέος ἦγον Ἀχαιοί, meinen Ruhm hätten (mit sich geführt u.) verbreitet, Od. 5, 311; περὶ πλείστου ἦγον τὰ τοῠ ϑεοῠ πορσύνειν Her. 9, 7, ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ αὐτὸν ἦγον 2, 172, οὐδαμοὺς μέζονας ὑμέων ἄγω 7, 150, 3, u. med. ἐν τιμῇ ἄγεσϑαι 1, 134. 2, 83; ἐν τιμῇ ἄγειν u. ἐντίμως ἄγειν τι, Plat. Rep. VII, 538 e 528 c; Plut. Mar. 40; Luc. Necyom. 13; ἐν ἴσῃ τιμῇ ἄγω Gall. 5; τίμιον ἄγειν. 8, 81, διὰτιμῆς ἄγειν. Prom. 4 App. B. C. II, 20, alles: Jemanden ehren, in Ehren halten; ὧδέ πως τὴν σοφίαν ἄγουσι, sie urtheilen so von der Weisheit, Plat. Theaet. 172 b; ὧδ' ἀνάνδρους ἄγεις Θήβας Eur. Bacch. 1035; ἄγοιμι ἂν ϑεούς Aesch. Suppl. 902; wie sonst νομίζω; ϑεὸν ἄγειν τινά Luc. Gall. 18; ὡς παρ' οὐδὲν ἄγ., für nichts achten, Soph. Ant. 34; ähnlich δυςφόρως τοὔνειδος ἦγον, wie mo-leste ferre, O. R. 784; pass. ἠγόμην μέγιστος, ich wurde geachtet, 774; πρόσϑεν ἄγειν τί τινος Eur. Bacch. 225; vorziehen, Antiph. bei Harpocr. τοὺς νόμους μεγάλους ἄγοι, durch ἡγοῖτο erkl. Hierher gehört auch εἰς ἐϑελοκάκησιν ἄγειν τι, es für absichtliche Beleidigung halten, Pol. 27, 13, 13; ταπεινῶς ἄγειν Athen. X, 393 f. vgl. IV, 153 a; ϑαυμαστὸν ἄγειν Ael. H. A. 10, 21. – 9) Dem Sinne nach schließt sich hieran, doch eigtl. von der Wagschaale entlehnt, die Schaale ziehen, d. i. wiegen, schwer sein (VLL. ἐπὶ τοῠ σταϑμοῠ), τἀκπώματα ἦγε δύο δραχμάς Alexis Ath. XI, 503 a u. öfter; χρυσὶς ἑκάστη ἄγουσα μνᾶν, jede eine Mine schwer, Dem. 22, 26, ὅσον ἦγον αἱ φιάλαι 49, 32; auch werth sein: ὁ ἀκινάκης ἦγε τριακοσίους δαρεικούς 24, 129. Man vgl. Soph. El. 118 μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίῤῥοπον ἄχϑος, ich kann nicht mehr dem Schmerz das Gleichgewicht halten (eigentl. die gleichwiegende Last ziehen). – 10) Von den vielfachen übrigen Verbindungen, in denen es meist einen dauernden Zustand (woran man irgend wie thätigen Antheil nimmt) hinbringen, durchführen, bedeutet, merke man noch: ἑορτὴν ἄγει ν, ein Fest feiern, Her. 1, 138 u. oft, Plat. Rep. I, 327 a, Xen. Cyr. 6, 2, 3; μυστήρια Hell. 1, 4, 8, Ἑρμαῖα Plat. Lys. 206 d, ϑιάσους Eur. Bacch. 115, ἀχϑῆναι Διονὐσια Luc. Tim. 51, ϑυσίας Plat. Alc. II, 148 e, βουϑυσίαν Ep. ad. 513 (VII, 119); wohin auch Hes. O. 768 zu ziehen, εὖτ' ἂν ἀληϑείην λαοὶ κρίνοντες ἄγωσι, wo die Völker in Rechtsentscheidungen feiern; εἴσεται κατὰ σελήνην ὡς ἄγειν χρὴ τοῦ βίου τὰς ἡμέρας Ar. Nub. 616, wie man die Tage hinbringen, auf die Geschäfte vertheilen muß; οἵαν ἡμέραν ἄγουσι Xen. Cyr. 7, 1, 7; den Tag zubringen, wie ποίας ἡμέρας με δοκεῖς ἄγειν Soph. El. 258; vgl. λυπηρὰν ἡμέραν ἄγ. Eur. Hec. 364 mit βίοτον ἡδέως ἄγ, Cycl. 452, αἰῶνα Ion. 638, μακάρεσσιν ἴσαν ἄγω ἁμέραν Theocr. 29, 7; ἄγει ἡ σελήνη νουμηνίαν Plut. Dio. 23; τὰς ϑέας ἄγειν, von Spielen, Brut. 21; οὕτω γὰρ ᾑγε τοὺς χρόνους τὸ Ἀχαιῶν ἔϑνος, so rechnete die Zeit, Pol. 5, 1. Dah. zur Bestimmung des Lebensalters, τὸ δέκατον ἔτος ἄγειν, im zehnten Jahre stehen. Bestimmter σχολὴν ἄγειν, Ruhe halten, sich ruhig verhalten, Plat. Theaet. 172 b, Eur. Med. 1238 u. sonst; ebenso oft ἡσυχίαν, εἰρήνην, Friede halten, z. B. Xen. Cyr. 1, 4, 18 An. 2, 6, 4; πόλεμον, Krieg führen, Dem. 5, 19; νεῖκος ἄγει Pind. P. 9, 31, σπονδάς Thuc. 6, 7, ἐκεχειρίαν πρός τινα Luc. Tim. 3, εὐδαιμονίαν Eur. Hipp. 750, ἀσχολίαν Plat. Apol. 39 e, γέλων ἄγειν, Gespött treiben, Soph. Ai. 375; ὕπνον ἄγ., Schlaf bewirken, Phil. 634; ἄδειαν Dem. 19, 149, sorglos sein; πένϑος Luc. Tim. 22; κτύπον, Geräusch machen, Eur. Or. 180. Bei Plat. Crit. 113 a ist εἰς τὴν ἡμετέραν φωνὴν ἄγειν = übersetzen. – Das partic. ἄγων steht in lebhafter Darstellung, schon bei Hom., oft scheinbar pleonastisch bei Zeitwörtern der Bewegung. – Med. für sich führen, mit bringen, χρυσόν τε καὶ ἄργυρον οἴκαδ' ἄγεσϑαι Od. 10, 35; φορτία Xen. Oec. 8. 12; – γυναῖκα ἄγεσϑαι, sich eine Frau heimführen, Her. 1, 34. 2, 47; auch vom Vater, der dem Sohne eine Frau zuführt, Od. 4, 10; Plut. Cat. mai. 34; auch ohne γυναῖκα, Her. 5. 92; Thuc. 8, 21. Das act. in derselben Bdtg hat Aesch. Prom. 558; etwas anders ἐπὶ γάμῳ τὴν βασιλέως ϑυγατέρα ἦγεν, er führte sie zur Hochzeit ab, Xen. An. 2, 4, 4; Ἑλένην εἰς ϑαλάμους Eur. Androm. 104, vgl. Herc. Fur. 12; Hes. Th-410; Plat. Legg. VI, 771 e; Plut. Sol. 20; Arr. 7, 4, 12; – δῶρον ἄγεσϑαι, sich ein Geschenk zueignen, Theocr. 1, 11; – διὰ στόμα ἄγεσϑαι μῠϑον, eine Rede im Munde führen, Il. 14, 91; – ἄγεσϑαί τι ἐς χεῖρας, etwas in die Hände nehmen, übernehmen, Her. 1, 126; στράτευμα, den Oberbefehl über das Heer, 7, 8; τὴν τελετήν, sich einweihen lassen, 4, 79; – κόλπος γῆς ἄγεται ist pass., es bildet sich ein Landzipfel, 4, 99. – Der imperat. ἄγε u. plur. ἄγετε wird adverb. bei Aufforderungen gebraucht, auf! wohlan! age! agite! der sing. steht auch in der Anrede an Mehrere, Odyss. 3, 475 παῖδες ἐμοί, ἄγε Τηλεμάχῳ καλλίτριχας ἵππους ζεύξαϑ' ὑφ' ἅρματ' ἄγοντες; oft mit ἀλλά, Odyss. 8, 250 ἀλλ ἄγε, Φαιήκων βητάρμονες ὅσσοι ἄριστοι, παίσατε, Iliad. 1, 62 ἀλλ' ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν, 2, 331 ἀλλ' ἄγε μίμνετε πάντες, ἐυκνήμιδες Ἀχαιοί; Odyss. 1, 76 ἀλλ' ἄγεϑ' ἡμεῖς οἵδε περιφραζώμεϑα πάντες νόστον; – ἄγε δὴ ἀκούσατε ἄλλα Aesch. Pers. 136; Soph. Trach. 1245; Eur. Cycl. 623; Xen. Apol. 14; ἄγε παῖδες Plut. de san. tu. p. 404; ἄγετε τοίνυν καταλείπωμεν Xen. Cyr. 5, 3, 16.
-
2 ἄγω
Aἄγεσκον Hdt.1.148
, A.R.1.849: [tense] fut.ἄξω Il.1.139
, etc.: thematic [tense] aor. imper.ἄξετε Il.3.105
, inf. ἀξέμεναι, -έμεν, Il.23.50, 111: [tense] aor. 2ἤγαγον Il.6.291
, etc., opt.ἀγαγοίην Sapph.159
: [tense] aor. 1 ἦξα rare, , part.ἄξας Batr. 119
, inf. : [tense] pf. (Abu Simbel, vii/ vi B. C.), Plb.3.111.3, ([etym.] προ-) D.19.18, ([etym.] συν-) X.Mem.4.2.8; (Sigeum, iii B.C.), etc., [dialect] Dor.συν-αγάγοχα Test.Epict.3.12
; , J.BJ1.30.1, Alex.Fig.1.11, etc. (also in compds., ([etym.] εἰσ-) Ps.-Philipp. ap. D.18.39, ([etym.] κατ-) Decr.ib.73);ἀγείοχα PTeb.5.193
(ii B. C.), etc.; ἀγέωχα ([etym.] δι-) CIG4897d (Philae, i B. C.), PTeb.5.198 (ii B. C.), etc.: [tense] plpf.ἀγηόχει Plb.30.4.17
:—[voice] Med., [tense] fut.ἄξομαι Hom.
, Hdt., Trag.: them. [tense] aor. 1ἄξοντο Il.8.545
, imper. ἄζεσθε ib. 505: also ἀξάμην ([etym.] ἐσ-) Hdt.5.34, ([etym.] προεσ-) 1.190, 8.20: [tense] aor.2ἠγαγόμην Hom.
, etc., [ per.] 2sg. (Cret.):—[voice] Pass., [tense] fut. , ([etym.] προσ-) Th.4.87, etc.; ἄξομαι in pass. sense, A.Ag. 1632, Pl.R. 458d, ([etym.] προσ-) Th.4.115, etc.: [tense] aor. 1ἤχθην X.An.6.3.10
, [dialect] Ion.ἄχθην Hdt.6.30
, part.ἀχθείς Hippon. 9
: [tense] pf. ἦγμαι Hdt 2.158, D.13.15; also in med. sense, v. infr. B.2.I lead, carry, fetch, bring, of living creatures, φέρω being used of things,δῶκε δ' ἄγειν ἑτάροισι.. γυναῖκα, καὶ τρίποδα.. φέρειν Il.23.512
; βοῦν δ' ἀγέτην κεράων by the horns, Od.3.439; ἄ. εἰς or πρὸς τόπον, poet. also c. acc. loci, νόστοι δ' ἐκ πολέμων ἀπόνους (sc. ἄνδρας).. ἆγον οἴκους A.Pers. 863
(lyr.);Ἅιδας.. ἄγει τὰν Ἀχέροντος ἀκτάν S.Ant. 811
(lyr.);ἄ. τινά τινι Od.14.386
;ἵππους ὑφ' ἅρματ' ἄ. 3.476
, cf. A.Pr. 465.b part. ἄγων taking,στῆσε δ' ἄγων Il.2.558
, cf. Od.1.130, S.OC 1342, etc.2 take with one,ἑταίρους Od.10.405
, cf. S.OC 832, etc.; τι Il.15.531, Hdt.1.70; of a wife, A.Pr. 559 (lyr.) (more usu. [voice] Med., q.v.).3 carry off as captives or booty, Il.1.367,9.594, A. Th. 340, etc.;ἄχθη ἀγόμενος παρὰ βασιλέα Hdt.6.30
; ἀγόμενος, i.e. δοῦλος, Archil.155, cf. E.Tr. 140, Pl.Lg. 914e; Δίκην ἄγειν to lead Justice forcibly away, Hes.Op. 220;ἡ ἐπιθυμία ἄγει Arist.EN 1147a34
; of a fowler,φῦλον ὀρνίθων ἀμφιβαλὼν ἄγει S.Ant. 343
: esp. in phrase ἄ. καὶ φέρειν harry, ravage a country, first in Il.5.484 οἷόν κ' ἠὲ φέροιεν Ἀχαιοὶ ἤ κεν ἄγοιεν, cf. 23.512 sq.; freq. in Hdt. and [dialect] Att. Prose:—in [voice] Pass.,ἀγόμεθα, φερόμεθα E.Tr. 1310
, cf. Ar.Nu. 241: more rarely reversed,φέρουσί τε καὶ ἄγουσι Hdt. 1.88
;ἔφερε καὶ ἦγε πάντας Id.3.39
: c. acc. loci,φέρων καὶ ἄγων τὴν Βιθυνίδα X.HG3.2.2
; ib.5; ἄ. alone, ravage, IG9(1).333 ([dialect] Locr., v B. C.): —but φέρειν καὶ ἄγειν sts. means simply bear and carry, bring together, Pl.Phdr. 279c; τὴν ποίησιν φέρειν τε καὶ ἄγειν, i.e. bring it into the state, Id.Lg. 817a, cf. X.Cyr.3.3.2.4 ἄ. εἰς δίκην or δικαστήριον, ἐπὶ τοὺς δικαστάς to carry one before a court of justice, freq. in [dialect] Att.,πρὸς τὴν δίκην ἄ. E.Fr. 1049
;ὑπ' ἐπίγνωσιν ἀχθῆναι PTeb.28.11
(ii B. C.); simply , etc.;ἐπὶ θανάτῳ ἄ. X.An.1.6.10
, etc.:—[voice] Pass.,ἐπὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε Ev.Matt.10.18
, cf. PTeb.331.16 (ii A.D.);φόνου ἄγεσθαι Plu.2.309e
.b [voice] Pass., to be confiscated, τὰ κτήνη ἀχθήσεται πρὸς τὰ ἐκφόρια (to meet the rent) PTeb.27.75 (ii B. C.).5 of ships, carry as cargo, import, [ οἶνον]νῆες ἄγουσι Il.9.72
, etc.; ἵνα οἱ σὺν φόρτον ἄγοιμι (i.e. σύν οἱ) Od.14.296.6 draw on, bring on,πῆμα τόδ' ἤγαγον Οὐρανίωνες Il.24.547
;Ἰλίω φθοράν A.Ag. 406
(lyr.);τερμίαν ἁμέραν S.Ant. 1330
(lyr.); ; ; .II lead towards a point, lead on,τὸν δ' ἄγε μοῖρα κακὴ θανάτοιο τέλοσδε Il.13.602
;κῆρες ἄγον θανάτοιο 2.834
;οἷ μ' ἀτιμίας ἄγεις S.El. 1035
: also c. inf., ἄγει θανεῖν leads to death, E.Hec.43: c. acc. cogn.,ἄγομαι τάνδ' ἑτοίμαν ὁδόν S.Ant. 877
(lyr.); ὁδὸς ἄγει the road leads, Heraclit.71, S.OT 734, Tab.Heracl.1.16, etc.: metaph., tend,ἐπὶ τὸ ἄκρον Pl.Lg. 701e
.2 lead, guide, esp. in war,λαόν Il.10.79
; ἄ. στρατιάν, ναῦς, etc., Th.7.12, 8.59, etc., cf. X.An.4.8.12; henceabs., march,θᾶσσον ὁ Νικίας ἦγε Th.7.81
, cf. X.HG4.2.19, etc.: simply, go,ἄγωμεν Ev.Marc. 1.38
; of the gods, etc., guide, Pi., Hdt., etc.;ἐπ' ἀρετήν E.Fr. 672
;διὰ πόνων ἄγειν τινά Id.IT 988
.3 manage,νόῳ πλοῦτον Pi.P.6.47
;πολιτείαν Th.1.127
; τὴν σοφίαν conduct philosophical inquiry, Pl.Tht. 172b; of reasoning,ἀγαγεῖν τοὺς λόγους Arist.APr. 47a21
; εἰς τὸ ἀδύνατον ἄ. ib. 27a15 (v.l. ἀπάγοντας):—[voice] Pass., to be led, guided, ; .5 bring up, train, educate,ἀγόμενοις ὀρθῶς Pl.Lg. 782d
;ἤχθη τὴν λεγομένην ἀγωγήν Plu.Ages.1
; of animals, train, X.Mem.4.1.3.6 reduce,ἐς βραχὺ τὴν ἀρχήν Hp. VM1
;ἐς τὸ ἥμισυ Id.Mul.1.78
; of propositions,εἰς ῥᾳδιξστέραν κατασκευήν Papp.1076.6
.III draw out in length, τεῖχος ἄ. to draw a line of wall, Th.6.99;μέλαθρον εἰς ὀρόφους AP9.649
(Maced.);ὄγμον ἄ. Theoc.10.2
; ἄ. γραμμάς to draw lines, Arist.Top. 101a16; ἤχθωσαν κάθετοι let perpendiculars be drawn, Mete. 373a11; ἄ. ἐπίπεδον describe a plane, Archim.Sph.Cyl.1.7, etc.:—[voice] Pass.,ἦκται ἡ διῶρυξ Hdt.2.158
, cf. Th.6.100; κόλπου ἀγομένου τῆς γῆς, i.e. when the land forms a bight, Hdt.4.99.IV hold, celebrate, Ἀπατούρια, ὁρτήν, Hdt. 1.147, 183 (more usu. ἀνάγειν); freq. in [dialect] Att.,ἄ. ἀγῶνα IG1.53.33
;θυσίαν, θεωρίαν Isoc.19.10
; ; , cf. LXX To.11.19 ([voice] Pass.);ἐκκλησίαν Plu.Aem.30
:—[voice] Pass.,ἀγοραῖοι ἄγονται Act.Ap.19.38
.2 keep, observe a date,ἄ. τὴν ἡμέραν ταύτην πάντα τὸν χρόνον Th.5.54
, cf. Men.521;κατὰ σελήνην τὰς ἡμέρας Ar.Nu. 626
; reckon,τοὺς ἐνιαυτοὺς καθ' ἥλιον Gem.8.6
.3 keep, observe,ὀρθὰν ἄγεις ἐφημοσύναν Pi.P. 6.20
;σπονδὰς ἄ. πρός τινας Th.6.7
; , etc.: c. acc., as periphr. for a neut. Verb, σχολὴν ἄγειν, = σχολάζειν, E.Med. 1238, Pl.R. 376d; ἡσυχίαν ἄ., = ἡσυχάξειν, X.An.3.1.14;ἄ. ἀπαστίαν Ar. Nu. 621
; κρύψιν ἄ., of stars betw. setting and rising, Autol.2.9; keep up, sustain, maintain,νεῖκος Pi.P.9.31
; γέλωτ' ἄγειν to keep laughing, S.Aj. 382;ἄ. κτύπον E.Or. 182
(lyr.); with predicate, maintain,ἐλευθέραν ἦγε τὴν Ἑλλάδα D.9.36
.4 of Time, pass,ἀπήμαντον ἄγων βίοτον Pi.O.8.87
; ποίας ἡμέρας δοκεῖς μ' ἄγειν; S.El. 266;ὁ βίος οὑμὸς ἑσπέραν ἄγει Alex.228
, cf. ὥραν ἄγειν to be ripe,τῆς γαστρὸς ὥραν ἀγούσης Philostr.VA2.14
; ὥραν ἦγε θανάτου Chor.p.38B.;τῆς ἡλικίας ἄγον τὸ ἄνθος Id.p.53
B.;τέταρτον ἔτος ἄγων καὶ τριακοστόν Gal.Lib. Propr.1
.V hold account, treat,ἄ. ἀρετὰν οὐκ αἴσχιον φυᾶς Pi.I.7(6).22
; ἐν τιμῇ ἄγειν or ἄγεσθαι, ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ ἄ., περὶ πλείστου ἄ., Hdt.1.134, 2.172, 9.7, etc.; θεοὺς ἄ. to believe in, A.Supp. 924; διὰ τιμῆς ἄ. τινά, etc., Luc. Prom.Es4, etc.;τὸ πρᾶγμ' ἄ... ὡς παρ' οὐδέν S.Ant.34
;τὴν Ἀφροδίτην πρόσθ' ἄ. τοῦ Βακχίου E.Ba. 225
;τιμιώτερον ἄ. τινά Th.8.81
;εὐεργεσίας εἰς ἀχαριστίαν καὶ προπηλακισμὸν ἄ. D.18.316
:—with Adverbs, ;ἐντίμως ἄ. Pl.R. 528c
, etc.:—[voice] Pass., .VI draw down in the scale, hence, weigh, ἄ. μνᾶν, τριακοσίους δαρεικούς, etc., weigh a mina, 300 darics, etc., D.22.76, 24.129, cf. Philippid.9.4, etc.;ἄ. πλέον Arist.Pr. 931b15
;ἄ. σταθμόν Plu.2.96b
.VII on ἄγε, ἄγετε, v.s. vocc.B [voice] Med. ἄγομαι, carry away for oneself,χρυσόν τε καὶ ἄργυρον οἴκαδ' ἄγεσθαι Od.10.35
; take with one, 6.58, E.Heracl. 808, etc.; of a ship's cargo, D.35.20; take to oneself,δῶρον Theoc.1.9
, cf. 11; take upon oneself,ἄγεσθαι ἐς χεῖρας Hdt.1.126
, 4.79.2 ἄγεσθαι γυναῖκα take to oneself a wife, Od.14.211;γυναῖκα ἄ. ἐς τὰ οἰκία Hdt.1.59
, etc.;ἄγεσθαί τινα ἐς δῶμα Hes.Th. 410
; simply ἄ. marry, Hdt.2.47, etc.: [tense] pf. [voice] Pass. ἦγμαι is used in this med. sense, J.AJ14.12.1; of the father, bring home a wife for his son, Od.4.10, Hdt.1.34; of a brother, Od.15.238; of friends of the bridegroom and bride, Od.6.28, Hes.Sc. 274: later in [voice] Pass. of the wife, PGnom. 138 (ii A.D.). -
3 υπο
I(ῠ) adv. внизу, снизуτρομέει δ΄ ὑ. γυῖα Hom. — ноги дрожат подо мной;
πῖαρ ὕπ΄ οὖδας Hom. — внизу (находится) тучная почва;ὑ. δὲ φαρετρεῶνες ἐκρέμαντο Her. — снизу же висели колчаныIIэп.-поэт. тж. ὑπαί ( перед δ и π), в анастрофе ὕπο, in elisione ὑπ΄ - перед придых. ὑφ΄(1) из-подὑ. βλεφάρων Hom. — из-под век:ὑ. χθονός Hes. — из-под земли (ср. 2)(2) под (на вопросы «куда» и «где»)ὑ. χθονός Hom. (ср. 1) и ὑ. γῆς Plat. — под землей или под землю;
οἱ ὑ. χθονός Aesch., Soph. — погребенные, умершие;λαβεῖν ὑ. μάλης τι Plat. — взять что-л. под мышку;ὑ. στέρνοιο τυχεῖν Hom. — поразить под (самую) грудь;ὑ. τῆς αἰθρίας Xen. — под открытым небом(3) у подножия(ὑ. τῆς πλατάνου Plat.)
(4) от, изτὸ ὑπό τινος λοιπόν Dem. — остаток от чего-л.;
λύεσθαι ἵππους ὑ. ζυγοῦ Hom. — распрягать лошадей(5) от, из-за, по причинеδαμῆναι δουρὴ ὑ. τινος Hom. — пасть от чьего-л. копья;
χαλεπῶς ἔχειν ὑ. τραυμάτων Plat. — тяжело страдать от ран;ἀϋσάντων ὑπ΄ Ἀχαιῶν Hom. — от крика ахейцев;ὑπ΄ ἀνάγκης Hom. — поневоле;ὀργῆς ὕπο Eur. — из-за гнева;ὑ. ταύτης τῆς αἰτίας Plat. — по этой причине;ὑπ΄ ἄλγους Aesch. и ὑπ΄ ὀδύνης Plat. — от боли;ὑπ΄ ἀγνοίας Aesch. — по незнанию;ὑφ΄ ἡδονῆς Soph. — из-за (ради) удовольствия;μνήμης ὕπο Soph. — по памяти;ὑ. ἀπλοίας Thuc. — вследствие неблагоприятных для плавания условий;ὑ. τῆς παρεούσης συμφορῆς Her. — ввиду случившегося несчастья(6) с, при, в сопровожденииὑπ΄ αὐλοῦ Hes., Her. — под звуки свирели;
ὑπ΄ οἰωνῶν καλῶν Eur. — при благоприятных предзнаменованиях;ἄελλα ὑ. βροντῆς Hom. — буря с громом;ὑπὸ φανοῦ Xen. — при свете факела;ὑπὸ σκότου Soph., Xen. — во тьме, перен. втайне;ὑ. πομπῆς Her. — в торжественном шествии;ὑ. θυσιῶν καὴ ὑ. εὐχῶν Plat. — среди жертвоприношений и молитв;ὑ. μαστίγων Her. — под ударами бичей;ὑπ΄ εὐκλείας θανεῖν Eur. — умереть со славой(7) в подчинении уλαοὴ ὑπ΄ αὐτοῦ Hom. — управляемые им народные массы;
ὑπ΄ ὀρφανιστῶν Soph. — под властью опекунов(8) при обознач. действующего лица (ср. англ. by, франц. par), в переводе обычно опускается; существительное переводится творительным падежом, иногда же может быть передано выражениями из-за, через посредство, благодаря и т.п.εὖ πράττειν ὑ. τινος Soph. — быть облагодетельствованным кем-л.;
αἰτίας ἔχειν ὑ. τινος Xen. — быть обвиненным кем-л.;εἶναι ἐν ἀξιώματι ὑπό τινος Thuc. — быть в почете у кого-л.;ὑπ΄ ἀγγέλων Plat. — через (посредство) гонцов;ἥ ὑ. πάντων τιμή Xen. — всеобщее уважение;εὖ ἀκούειν ὑπό τινος Xen. — пользоваться хорошей репутацией у кого-л.;τὸ ὑ. τοῦ νόμου ἐπίταγμα Plat. — предписанное законом;ἥ ὑπό τινος παίδευσις Xen. — полученное от кого-л. воспитание(1) под(ὑ. δρυΐ, ὑπ΄ οὐρανῷ Hom.; ὑ. τῷ ἱματίῳ Plat.)
(2) из-под(ὑ. ποσσὴ κονίσαλος ὤρνυτο Hom.)
(3) у подножия(τείχει ὕπο Τρώων Hom.)
ὑ. ὄρει Xen. — у подошвы горы;ὑ. τῇ ἀκροπόλει Her. — у основания акрополя(4) под управлением, в зависимости от(ὑπό τινι εἶναι Thuc., Plat.)
τὰ θηρία τὰ ὑ. τοῖς ἀνθρώποις Plat. — подвластные людям животные;ὑφ΄ ἑαυτῷ ἔχειν Xen. — иметь в своей власти;ὑφ΄ ἑαυτῷ ποιεῖσθαι Her. — подчинить себе;τὸ ὑ. ταῖς γεωμετρίαις τέχναις Plat. — относящееся к области пространственных искусств;ὑ. Καίσαρι στρατεΰεσθαι Plut. — служить в армии под началом Цезаря;ὑ. πόλεσι καὴ νόμοις οἰκεῖν Isocr. — жить в условиях государственности и законности(5) от, из-за, по причинеὑ. χερσί τινος θανέειν Hom. — умереть от чьей-л. руки;
ὑ. δουρὴ τυπείς Hom. — пораженный копьем(6) (при обозначении действующего лица, ср. англ. by, франц. par; в переводе обычно опускается)ὑπό τινος κτεινόμενος Hom. — пораженный кем-л.;
τὸν ὑπ΄ Ἀδμήτῳ τέκε Ἄλκηστις Hom. — (Эвмел), которого Алкестида родила от Адмета;(7) в сопровожденииὑ. τυμπάνοις Luc. — под звуки тимпанов;
ὑ. σκότῳ Aesch., Eur. — во тьме, перен. тайком, втайне;ὑ. πομπῇ τινος Hom. — в сопровождении кого-л.;ὑ. φωτὴ πολλῷ Plut. — при ярком свете(1) под, в (на вопросы «куда?» и «где?»)ὑ. ζυγὸν ἄγειν ἵππους Hom. — подводить под ярмо, т.е. запрягать лошадей;ὑ. σπέος Hom. — в пещеру;ὑ. δικαστήριον ἄγειν τινά Her. — вести кого-л. в судилище;ὑ. Ἴλιον ἐλθεῖν Hom. — прийти под стены Илиона;ὑπ΄ ἠῶ τ΄ ἠέλιόν τε Hom. — под восходящим и взошедшим солнцем, т.е. на целом свете(2) под покровом, под защитой, заκατακρύπτειν τινὰ ὑ. τέν θύρην Her. — скрывать кого-л. за дверью;
ὑ. τὸν ἱμάτιον Luc. — под плащом;ὑ. τινα ἰέναι Hom. — спрятаться за кого-л.;ὑ. τὸν πεζὸν στρατόν Her. — под защитой сухопутной армии(3) у подножияὑ. τὸ ὄρος Hom., Xen. — у подошвы горы;
ὑ. τέν ἀκρόπολιν Thuc. — у основания акрополя;ὑ. τινα καθίζεσθαι Plut. — садиться ниже кого-л.;τὰ ὑ. τέν ἄρκτον Her. — северные (полярные) области(4) в зависимости от, в подчинении уγενέσθαι ὑ. τινα Thuc. — оказаться под чьей-л. властью;
οἱ ὑ. Μήδους Xen. — подданные мидийского царства;οἱ ὑφ΄ αὑτῷ ἄρχοντες Xen. — подчиненные ему полководцы;ἄνθρωπος ὑ. ἐξουσίαν NT. — подневольный человек;ὑ. τὸ αὐτὸ εἶδος εἶναι Arst. — относиться к тому же виду;οἱ ὑπό τι τεταγμένοι Luc. — принадлежащие к какому-л. разряду;τὸ ὑ. τὸν ὁρισμόν Arst. — содержание определения(5) около, ко времениὑ. νύκτα Hom., Her. — с наступлением ночи;
ὑ. τὸν ὄρθρον NT. — на рассвете;ὑ. ταῦτα Her. и ὑ. τοῦτον τὸν χρόνον Thuc. — в это время;(6) близко кὑπό τι μικρόν Arph. — немножко, чуточку;
ὑπό τι ἄτοπος Plat. — несколько странный(7) в сопровождении, при(ὑπ΄ αὐγὰς λεύσσειν τι Eur.)
ὑπ΄ ὄρχησιν καὴ ᾠδήν Plat. — с пляской и песнями;ὑ. τὸν αὐλόν Xen. — под звуки свирели -
4 λόγος
λόγος, ὁ, verbal noun of λέγω (B), with senses corresponding to λέγω (B) II and III (on the various senses of the word v. Theo Sm.pp.72,73 H., An.Ox.4.327): common in all periods in Prose and Verse, exc. Epic, in which it is found in signf. derived from λέγω (B) 111, cf.infr. VI. 1 a:1 account of money handled,σανίδες εἰς ἃς τὸν λ. ἀναγράφομεν IG12.374.191
; ἐδίδοσαν τὸν λ. ib.232.2;λ. δώσεις τῶν μετεχείρισας χρημάτων Hdt.3.142
, cf. 143;οὔτε χρήματα διαχειρίσας τῆς πόλεως δίδωμι λ. αὐτῶν οὔτε ἀρχὴν ἄρξας οὐδεμίαν εὐθύνας ὑπέχω νῦν αὐτῆς Lys.24.26
;λ. ἀπενεγκεῖν Arist.Ath.54.1
;ἐν ταῖς εὐθύναις τοῦ τοιούτου λ. ὑπεχέτω Pl.Lg. 774b
;τὸν τῶν χρημάτων λ. παρὰ τούτων λαμβάνειν D.8.47
;ἀδικήματα εἰς ἀργυρίου λ. ἀνήκοντα Din.1.60
; συνᾶραι λόγον μετά τινος settle accounts with, Ev.Matt.18.23, etc.; δεύτεροι λ. a second audit, Cod.Just.1.4.26.1; ὁ τραπεζιτικὸς λ. banking account, Theo Sm.p.73 H.: metaph.,οὐκ ἂν πριαίμην οὐδενὸς λ. βροτόν S.Aj. 477
.b public accounts, i. e. branch of treasury, ἴδιος λ., in Egypt, OGI188.2, 189.3, 669.38; also as title of treasurer, ib.408.4, Str.17.1.12;ὁ ἐπὶ τῶν λ. IPE2.29
A ([place name] Panticapaeum); δημόσιος λ., = Lat. fiscus, OGI669.21 (Egypt, i A.D.), etc. (but later, = aerarium, Cod.Just.1.5.15); alsoΚαίσαρος λ. OGI669.30
; κυριακὸς λ. ib.18.2 generally, account, reckoning, μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ λ. excels the whole account, i.e. is best of all, S.OC 1225 (lyr.); δόντας λ. τῶν ἐποίησαν accounting for, i.e. paying the penalty for their doings, Hdt.8.100;λ. αἰτεῖν Pl.Plt. 285e
;λ. δοῦναι καὶ δέξασθαι Id.Prt. 336c
, al.;λαμβάνειν λ. καὶ ἐλέγχειν Id.Men. 75d
;παρασχεῖν τῶν εἰρημένων λ. Id.R. 344d
;λ. ἀπαιτεῖν D.30.15
, cf. Arist. EN 1104a3; λ. ὑπέχειν, δοῦναι, D.19.95;λ. ἐγγράψαι Id.24.199
, al.;λ. ἀποφέρειν τῇ πόλει Aeschin.3.22
, cf. Eu. Luc.16.2, Ep.Hebr.13.17;τὸ παράδοξον τῶν συμβεβηκότων ὑπὸ λόγον ἄγειν Plb.15.34.2
; λ. ἡ ἐπιστήμη, πολλὰ δὲ ὁ λ. the account is manifold, Plot.6.9.4; ἔχων λόγον τοῦ διὰ τί an account of the cause, Arist.APo. 74b27; ἐς λ. τινός on account of,ἐς χρημάτων λ. Th.3.46
, cf. Plb.5.89.6, LXX 2 Ma1.14, JRS 18.152 ([place name] Jerash); λόγῳ c. gen., by way of, Cod.Just.3.2.5. al.; κατὰ λόγον τοῦ μεγέθους if we take into account his size, Arist.HA 517b27;πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ λ. Ep.Hebr.4.13
, cf. D.Chr.31.123.3 measure, tale (cf. infr. 11.1),θάλασσα.. μετρέεται ἐς τὸν αὐτὸν λ. ὁκοῖος πρόσθεν Heraclit.31
;ψυχῆς ἐστι λ. ἑαυτὸν αὔξων Id.115
; ἐς τούτου (sc. γήραος) λ. οὐ πολλοί τινες ἀπικνέονται to the point of old age, Hdt.3.99, cf.7.9.β; ὁ ξύμπας λ. the full tale, Th.7.56, cf. Ep.Phil.4.15; κοινῷ λ. νομίσαντα common measure, Pl.Lg. 746e; sum, total of expenditure, IG42(1).103.151 (Epid., iv B.C.); ὁ τῆς οὐσίας λ., = Lat. patrimonii modus, Cod.Just.1.5.12.20.4 esteem, consideration, value put on a person or thing (cf. infr. VI. 2 d), οὗ πλείων λ. ἢ τῶν ἄλλων who is of more worth than all the rest, Heraclit.39; βροτῶν λ. οὐκ ἔσχεν οὐδέν' A.Pr. 233;οὐ σμικροῦ λ. S.OC 1163
: freq. in Hdt.,Μαρδονίου λ. οὐδεὶς γίνεται 8.102
;τῶν ἦν ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λ. 4.135
, cf. E.Fr.94;περὶ ἐμοῦ οὐδεὶς λ. Ar.Ra.87
; λόγου οὐδενὸς γίνεσθαι πρός τινος to be of no account, repute with.., Hdt.1.120, cf.4.138; λόγου ποιήσασθαί τινα make one of account, Id.1.33; ἐλαχίστου, πλείστου λ. εἶναι, to be highly, lowly esteemed, Id.1.143, 3.146; but also λόγον τινὸς ποιεῖσθαι, like Lat. rationem habere alicujus, make account of, set a value on, Democr.187, etc.: usu. in neg. statements,οὐδένα λ. ποιήσασθαί τινος Hdt.1.4
, cf. 13, Plb.21.14.9, etc.;λ. ἔχειν Hdt.1.62
, 115;λ. ἴσχειν περί τινος Pl.Ti. 87c
;λ. ἔχειν περὶ τοὺς ποιητάς Lycurg.107
;λ. ἔχειν τινός D.18.199
, Arist.EN 1102b32, Plu.Phil.18 (but also, have the reputation of.., v. infr. VI. 2 e);ἐν οὐδενὶ λ. ποιήσασθαί τι Hdt.3.50
; ἐν οὐδενὶ λ. ἀπώλοντο without regard, Id.9.70;ἐν σμικρῷ λ. εἶναι Pl.R. 550a
; ὑμεῖς οὔτ' ἐν λ. οὔτ' ἐν ἀριθμῷ Orac. ap. Sch.Theoc.14.48; ἐν ἀνδρῶν λ. [εἶναι] to be reckoned, count as a man, Hdt.3.120; ἐν ἰδιώτεω λόγῳ καὶ ἀτίμου reckoned as.., Eus.Mynd.Fr. 59;σεμνὸς εἰς ἀρετῆς λ. καὶ δόξης D.19.142
.II relation, correspondence, proportion,1 generally, ὑπερτερίης λ. relation (of gold to lead), Thgn.418 = 1164;πρὸς λόγον τοῦ σήματος A.Th. 519
; κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμῶσι in inverse ratio, Hdt.1.134, cf. 7.36;κατὰ λ. τῆς ἀποφορῆς Id.2.109
; τἄλλα κατὰ λ. in like fashion, Hp.VM16, Prog.17: c. gen., κατὰ λ. τῶν πρόσθεν ib. 24;κατὰ λ. τῶν ἡμερῶν Ar. Nu. 619
;κατὰ λ. τῆς δυνάμεως X. Cyr.8.6.11
;ἐλάττω ἢ κατὰ λ. Arist. HA 508a2
, cf. PA 671a18;ἐκ ταύτης ἐγένετο ἐκείνη κατὰ λ. Id.Pol. 1257a31
; cf. εὔλογος: sts. with ὁ αὐτός added, κατὰ τὸν αὐτὸν λ. τῷ τείχεϊ in fashion like to.., Hdt.1.186; περὶ τῶν νόσων ὁ αὐτὸς λ. analogously, Pl.Tht. 158d, cf. Prm. 136b, al.; εἰς τὸν αὐτὸν λ. similarly, Id.R. 353d; κατὰ τὸν αὐτὸν λ. in the same ratio, IG12.76.8; by parity of reasoning, Pl.Cra. 393c, R. 610a, al.; ἀνὰ λόγον τινός, τινί, Id.Ti. 29c, Alc.2.145d; τοῦτον ἔχει τὸν λ. πρὸς.. ὃν ἡ παιδεία πρὸς τὴν ἀρετήν is related to.. as.., Procl.in Euc.p.20 F., al.2 Math., ratio, proportion (ὁ κατ' ἀνάλογον λ., λ. τῆς ἀναλογίας, Theo Sm.p.73 H.), Pythag. 2;ἰσότης λόγων Arist.EN 113a31
;λ. ἐστὶ δύο μεγεθῶν ἡ κατὰ πηλικότητα ποιὰ σχέσις Euc.5
Def.3;τῶν ἁρμονιῶν τοὺς λ. Arist.Metaph. 985b32
, cf. 1092b14; λόγοι ἀριθμῶν numerical ratios, Aristox.Harm.p.32 M.; τοὺς φθόγγους ἀναγκαῖον ἐν ἀριθμοῦ λ. λέγεσθαι πρὸς ἀλλήλους to be expressed in numerical ratios, Euc.Sect.Can. Proëm.: in Metre, ratio between arsis and thesis, by which the rhythm is defined, Aristox.Harm.p.34 M.;ἐὰν ᾖ ἰσχυροτέρα τοῦ αἰσθητηρίου ἡ κίνησις, λύεται ὁ λ. Arist.de An. 424a31
; ἀνὰ λόγον analogically, Archyt.2; ἀνὰ λ. μερισθεῖσα [ἡ ψυχή] proportionally, Pl. Ti. 37a; soκατὰ λ. Men.319.6
; πρὸς λόγον in proportion, Plb.6.30.3, 9.15.3 (but πρὸς λόγον ἐπὶ στενὸν συνάγεται narrows uniformly, Sor. 1.9, cf. Diocl.Fr.171);ἐπὶ λόγον IG5(1).1428
([place name] Messene).3 Gramm., analogy, rule, τῷ λ. τῶν μετοχικῶν, τῆς συγκοπῆς, by the rule of the participles, of syncope, Choerob. in Theod.1.75 Gaisf., 1.377 H.;εἰπέ μοι τὸν λ. τοῦ Αἴας Αἴαντος, τουτέστι τὸν κανόνα An.Ox. 4.328
.1 plea, pretext, ground, ἐκ τίνος λ.; A.Ch. 515;ἐξ οὐδενὸς λ. S.Ph. 731
;ἀπὸ παντὸς λ. Id.OC 762
;χὠ λ. καλὸς προσῆν Id.Ph. 352
;σὺν ἀφανεῖ λ. Id.OT 657
(lyr., v.l. λόγων); ἐν ἀφανεῖ λ. Antipho 5.59
;ἐπὶ τοιούτῳ λ. Hdt.6.124
; κατὰ τίνα λ.; on what ground? Pl.R. 366b; οὐδὲ πρὸς ἕνα λ. to no purpose, Id.Prt. 343d; ἐπὶ τίνι λ.; for what reason? X.HG2.2.19; τὸν λ. τοῦτον this ground of complaint, Aeschin.3.228; τίνι δικαίῳ λ.; what just cause is there? Pl.Grg. 512c; τίνι λ.; on what account? Act.Ap.10.29; κατὰ λόγον ἂν ἠνεσχόμην ὑμῶν reason would that.., ib.18.14; λ. ἔχειν, with personal subject, εἶχον ἄν τινα λ. I (i.e. my conduct) would have admitted of an explanation, Pl.Ap. 31b; τὸν ὀρθὸν λ. the true explanation, ib. 34b.b plea, case, in Law or argument (cf. VIII. I), τὸν ἥττω λ. κρείττω ποιεῖν to make the weaker case prevail, ib. 18b, al., Arist.Rh. 1402a24, cf. Ar.Nu. 1042 (pl.); personified, ib. 886, al.;ἀμύνεις τῷ τῆς ἡδονῆς λ. Pl.Phlb. 38a
;ἀνοίσεις τοὺς λ. αὐτῶν πρὸς τὸν θεόν LXXEx.18.19
; ἐχειν λ. πρός τινα to have a case, ground of action against.., Act.Ap.19.38.2 statement of a theory, argument, οὐκ ἐμεῦ ἀλλὰ τοῦ λ. ἀκούσαντας prob. in Heraclit.50; λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης discourse and reflection on reality, Parm.8.50; δηλοῖ οὗτος ὁ λ. ὅτι .. Democr.7; οὐκ ἔχει λόγον it is not arguable, i.e. reasonable, S.El. 466, Pl.Phd. 62d, etc.;ἔχει λ. D.44.32
;οὐδεὶς αὐτὰ καταβαλεῖ λ. E.Ba. 202
;δίκασον.. τὸν λ. ἀκούσας Pl.Lg. 696b
; personified, φησὶ οὗτος ὁ λ. ib. 714d, cf. Sph. 238b, Phlb. 50a; ὡς ὁ λ. (sc. λέγει) Arist.EN 1115b12; ὡς ὁ λ. ὁ ὀρθὸς λέγει ib. 1138b20, cf. 29;ὁ λ. θέλει προσβιβάζειν Phld.Rh.1.41
, cf.1.19 S.; ;λ. καθαίρων Aristo Stoic.1.88
; λόγου τυγχάνειν to be explained, Phld.Mus.p.77 K.; ὁ τὸν λ. μου ἀκούων my teaching, Ev.Jo.5.24; ὁ προφητικὸς λ., collect., of VT prophecy, 2 Ep.Pet.1.19: pl.,ὁκόσων λόγους ἤκουσα Heraclit.108
;οὐκ ἐπίθετο τοῖς ἐμοῖς λ. Ar.Nu.73
; of arguments leading to a conclusion ([etym.] ὁ λ.), Pl. Cri. 46b;τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία γέμει τούτων τῶν λ. Id.Ap. 26d
; λ. ἀπὸ τῶν ἀρχῶν, ἐπὶ τὰς ἀρχάς, Arist.EN 1095a31; συλλογισμός ἐστι λ. ἐν ᾧ τεθέντων τινῶν κτλ. Id.APr. 24b18; λ. ἀντίτυπός τε καὶ ἄπορος, of a self-contradictory theory, Plot.6.8.7.b ὁ περὶ θεῶν λ., title of a discourse by Protagoras, D.L.9.54; ὁ Ἀχιλλεὺς λ., name of an argument, ib.23;ὁ αὐξόμενος λ. Plu.2.559b
; καταβάλλοντες (sc. λόγοι), title of work by Protagoras, S.E.M.7.60;λ. σοφιστικοί Arist.SE 165a34
, al.;οἱ μαθηματικοὶ λ. Id.Rh. 1417a19
, etc.; οἱ ἐξωτερικοὶ λ., current outside the Lyceum, Id.Ph. 217b31, al.; Δισσοὶ λ., title of a philosophical treatise (= Dialex.); Λ. καὶ Λογίνα, name of play of Epicharmus, quibble, argument, personified, Ath.8.338d.c in Logic, proposition, whether as premiss or conclusion,πρότασίς ἐστι λ. καταφατικὸς ἢ ἀποφατικός τινος κατά τινος Arist.APr. 24a16
.d rule, principle, law, as embodying the result of λογισμός, Pi.O.2.22, P.1.35, N.4.31;πείθεσθαι τῷ λ. ὃς ἄν μοι λογιζομένῳ βέλτιστος φαίνηται Pl.Cri. 46b
, cf. c; ἡδονὰς τοῖς ὀρθοῖς λ. ἑπομένας obeying right principles, Id.Lg. 696c; προαιρέσεως [ἀρχὴ] ὄρεξις καὶ λ. ὁ ἕνεκά τινος principle directed to an end, Arist.EN 1139a32; of the final cause,ἀρχὴ ὁ λ. ἔν τε τοῖς κατὰ τέχνην καὶ ἐν τοῖς φύσει συνεστηκόσιν Id.PA 639b15
; ἀποδιδόασι τοὺς λ. καὶ τὰς αἰτίας οὗ ποιοῦσι ἑκάστου ib.18; [τέχνη] ἕξις μετὰ λ. ἀληθοῦς ποιητική Id.EN 1140a10
; ὀρθὸς λ. true principle, right rule, ib. 1144b27, 1147b3, al.; κατὰ λόγον by rule, consistently,ὁ κατὰ λ. ζῶν Pl.Lg. 689d
, cf. Ti. 89d; τὸ κατὰ λ. ζῆν, opp. κατὰ πάθος, Arist.EN 1169a5; κατὰ λ. προχωρεῖν according to plan, Plb.1.20.3.3 law, rule of conduct,ᾧ μάλιστα διηνεκῶς ὁμιλοῦσι λόγῳ Heraclit.72
;πολλοὶ λόγον μὴ μαθόντες ζῶσι κατὰ λόγον Democr.53
; δεῖ ὑπάρχειν τὸν λ. τὸν καθόλου τοῖς ἄρχουσιν universal principle, Arist.Pol. 1286a17;ὁ νόμος.. λ. ὢν ἀπό τινος φρονήσεως καὶ νοῦ Id.EN 1180a21
; ὁ νόμος.. ἔμψυχος ὢν ἑαυτῷ λ. conscience, Plu. 2.780c; τὸν λ. πρόχειρον ἔχειν precept, Phld.Piet.30, cf. 102;ὁ προστακτικὸς τῶν ποιητέων ἢ μὴ λ. κοινός M.Ant.4.4
.4 thesis, hypothesis, provisional ground, ὡς ἂν εἰ λέγοι λόγον maintain a thesis, Pl. Prt. 344b; ὑποθέμενος ἑκάστοτε λ. provisionally assuming a proposition, Id.Phd. 100a; τὸν τῆς ὁμοιότητος λ. hypothesis of equivalence, Arist.Cael. 296a20.5 reason, ground,πάντων γινομένων κατὰ τὸν λ. τόνδε Heraclit.1
;οὕτω βαθὺν λ. ἔχει Id.45
; ἐκ λόγου, opp. μάτην, Leucipp. 2;μέγιστον σημεῖον οὗτος ὁ λ. Meliss.8
; [ἐμπειρία] οὐκ ἔχει λ. οὐδένα ὧν προσφέρει has no grounds for.., Pl.Grg. 465a; μετὰ λόγουτε καὶ ἐπιστήμης θείας Id.Sph. 265c
; ἡ μετα λόγου ἀληθὴς δόξα ([etym.] ἐπιστήμη) Id.Tht. 201c; λόγον ζητοῦσιν ὧν οὐκ ἔστι λ. proof, Arist. Metaph. 1011a12;οἱ ἁπάντων ζητοῦντες λ. ἀναιροῦσι λ. Thphr.Metaph. 26
.6 formula (wider than definition, but freq. equivalent thereto), term expressing reason,λ. τῆς πολιτείας Pl.R. 497c
; ψυχῆς οὐσία τε καὶ λ. essential definition, Id.Phdr. 245e;ὁ τοῦ δικαίου λ. Id.R. 343a
; τὸν λ. τῆς οὐσίας ib. 534b, cf. Phd. 78d;τὰς πολλὰς ἐπιστήμας ἑνὶ λ. προσειπεῖν Id.Tht. 148d
;ὁ τῆς οἰκοδομήσεως λ. ἔχει τὸν τῆς οἰκίας Arist. PA 646b3
;τεθείη ἂν ἴδιον ὄνομα καθ' ἕκαστον τῶν λ. Id.Metaph. 1006b5
, cf. 1035b4;πᾶς ὁρισμὸς λ. τίς ἐστι Id.Top. 102a5
; ἐπὶ τῶν σχημάτων λ. κοινός generic definition, Id.de An. 414b23; ἀκριβέστατος λ. specific definition, Id.Pol. 1276b24;πηγῆς λ. ἔχον Ph.2.477
; τὸ ᾠὸν οὔτε ἀρχῆς ἔχει λ. fulfils the function of.., Plu.2.637d; λ. τῆς μίξεως formula, i. e. ratio (cf. supr. II) of combination, Arist.PA 642a22, cf. Metaph. 993a17.7 reason, law exhibited in the world-process, κατὰ λόγον by law,κόσμῳ πάντα καὶ κατὰ λ. ἔχοντα Pl.R. 500c
; κατ τὸν < αὐτὸν αὖ> λ. by the same law, Epich.170.18;ψυχῆς τὸ πᾶν τόδε διοικούσης κατὰ λ. Plot.2.3.13
; esp. in Stoic Philos., the divine order,τὸν τοῦ παντὸς λ. ὃν ἔνιοι εἱμαρμένην καλοῦσιν Zeno Stoic.1.24
; τὸ ποιοῦν τὸν ἐν [τῇ ὕλῃ] λ. τὸν θεόν ibid., cf. 42;ὁ τοῦ κόσμου λ. Chrysipp.Stoic.2.264
; λόγος, = φύσει νόμος, Stoic.2.169;κατὰ τὸν κοινὸν θεοῖς καὶ ἀνθρώποις λ. M.Ant.7.53
;ὁ ὀρθὸς λ. διὰ πάντων ἐρχόμενος Chrysipp.Stoic.3.4
: so in Plot.,τὴν φύσιν εἶναι λόγον, ὃς ποιεῖ λ. ἄλλον γέννημα αὑτοῦ 3.8.2
.b σπερματικὸς λ. generative principle in organisms,ὁ θεὸς σπ. λ. τοῦ κόσμου Zeno Stoic.1.28
: usu. in pl., Stoic. 2.205,314,al.;γίνεται τὰ ἐν τῷ παντὶ οὐ κατὰ σπερματικούς, ἀλλὰ κατὰ λ. περιληπτικούς Plot.3.1.7
, cf.4.4.39: so withoutσπερματικός, ὥσπερ τινὲς λ. τῶν μερῶν Cleanth.Stoic.1.111
;οἱ λ. τῶν ὅλων Ph.1.9
.c in Neo-Platonic Philos., of regulative and formative forces, derived from the intelligible and operative in the sensible universe,ὄντων μειζόνων λ. καὶ θεωρούντων αὑτοὺς ἐγὼ γεγέννημαι Plot.3.8.4
;οἱ ἐν σπέρματι λ. πλάττουσι.. τὰ ζῷα οἷον μικρούς τινας κόσμους Id.4.3.10
, cf.3.2.16,3.5.7; opp. ὅρος, Id.6.7.4;ἀφανεῖς λ. τῆς φύσεως Procl.
in R.1.18 K.; τεχνικοὶ λ. ib.142 K., al.IV inward debate of the soul (cf.λ. ὃν αὐτὴ πρὸς αὑτὴν ἡ ψυχὴ διεξέρχεται Pl.Tht. 189e
( διάλογος in Sph. 263e); ὁ ἐν τῇ ψυχῇ, ὁ ἔσω λ. (opp. ὁ ἔξω λ.), Arist.APo. 76b25, 27; ὁ ἐνδιάθετος, opp. ὁ προφορικὸς λ., Stoic.2.43, Ph.2.154),1 thinking, reasoning, τοῦ λ. ἐόντος ξυνοῦ, opp. ἰδία φρόνησις, Heraclit. 2; κρῖναι δὲ λόγῳ.. ἔλεγχον test by reflection, Parm.1.36; reflection, deliberation (cf. VI.3),ἐδίδου λόγον ἑωυτῷ περὶ τῆς ὄψιος Hdt.1.209
, cf. 34, S.OT 583, D.45.7; μὴ εἰδέναι.. μήτε λόγῳ μήτε ἔργῳ neither by reasoning nor by experience, Anaxag.7;ἃ δὴ λόγῳ μὲν καὶ διανοίᾳ ληπτά, ὄψει δ' οὔ Pl.R. 529d
, cf. Prm. 135e;ὁ λ. ἢ ἡ αἴσθησις Arist.EN 1149a35
,al.; αὐτῷ μόνον τῷ λ. πιστεύειν (opp. αἰσθήσεις), of Parmenides and his school, Aristocl. ap. Eus.PE14.17: hence λόγῳ or τῷ λ. in idea, in thought,τῷ λ. τέμνειν Pl.R. 525e
; τῷ λ. δύο ἐστίν, ἀχώριστα πεφυκότα two in idea, though indistinguishable in fact, Arist. EN 1102a30, cf. GC 320b14, al.; λόγῳ θεωρητά mentally conceived, opp. sensibly perceived, Placit.1.3.5, cf. Demetr.Lac.Herc.1055.20;τοὺς λ. θεωρητοὺς χρόνους Epicur.Ep.1p.19U.
; διὰ λόγου θ. χ. ib.p.10 U.;λόγῳ καταληπτός Phld.Po.5.20
, etc.; ὁ λ. οὕτω αἱρέει analogy proves, Hdt.2.33; ὁ λ. or λ. αἱρέει reasoning convinces, Id.3.45,6.124, cf. Pl.Cri. 48c (but, our argument shows, Lg. 663d): also c. acc. pers., χρᾶται ὅ τι μιν λ. αἱρέει as the whim took him, Hdt.1.132; ἢν μὴ ἡμέας λ. αἱρῇ unless we see fit, Id.4.127, cf. Pl.R. 607b; later ὁ αἱρῶν λ. ordaining reason, Zeno Stoic.1.50, M.Ant.2.5, cf. 4.24, Arr.Epict. 2.2.20, etc.: coupled or contrasted with other functions, καθ' ὕπνον ἐπειδὴ λόγου καὶ φρονήσεως οὐ μετεῖχε since reason and understanding are in abeyance, Pl.Ti. 71d; μετὰ λόγου τε καὶ ἐπιστήμης, opp. αἰτία αὐτομάτη, of Nature's processes of production, Id.Sph. 265c; τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτόν embraced by thought with reflection, opp. μετ' αἰσθήσεως ἀλόγου, Id.Ti. 28a; τὸ μὲν ἀεὶ μετ' ἀληθοῦς λ., opp. τὸ δὲ ἄλογον, ib. 51e, cf. 70d, al.;λ. ἔχων ἑπόμενον τῷ νοεῖν Id.Phlb. 62a
; ἐπιστήμη ἐνοῦσα καὶ ὀρθὸς λ. scientific knowledge and right process of thought, Id.Phd. 73a;πᾶς λ. καὶ πᾶσα ἐπιστήμη τῶν καθόλου Arist.Metaph. 1059b26
;τὸ λόγον ἔχον Id.EN 1102b15
, 1138b9, al.: in sg. and pl., contrasted by Pl. and Arist. as theory, abstract reasoning with outward experience, sts. with depreciatory emphasis on the former,εἰς τοὺς λ. καταφυγόντα Pl.Phd. 99e
; τὸν ἐν λόγοις σκοπούμενον τὰ ὄντα, opp. τὸν ἐν ἔργοις (realities), ib. 100a;τῇ αἰσθήσει μᾶλλον τῶν λ. πιστευτέον Arist.GA 760b31
; γνωριμώτερα κατὰ τὸν λ., opp. κατὰ τὴν αἴσθησιν, Id.Ph. 189a4; ἐκ τῶν λ. δῆλον, opp. ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς, Id.Mete. 378b20; ἡ τῶν λ. πίστις, opp. ἐκ τῶν ἔργων φανερόν, Id.Pol. 1326a29;ἡ πίστις οὐ μόνον ἐπὶ τῆς αἰσθήσεως ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ λ. Id.Ph. 262a19
;μαρτυρεῖ τὰ γιγνόμενα τοῖς λ. Id.Pol. 1334a6
; ὁ μὲν λ. τοῦ καθόλου, ἡ δὲ αἴσθησις τοῦ κατὰ μέρος explanation, opp. perception, Id.Ph. 189a7; ἔσονται τοῖς λ. αἱ πράξεις ἀκόλουθοι theory, opp. practice, Epicur.Sent.25; in Logic, of discursive reasoning, opp. intuition, Arist.EN 1142a26, 1143b1; reasoning in general, ib. 1149a26; πᾶς λ. καὶ πᾶσα ἀπόδειξις all reasoning and demonstration, Id.Metaph. 1063b10;λ. καὶ φρόνησιν Phld.Mus.p.105
K.; ὁ λ. ἢ λογισμός ibid.; τὸ ἰδεῖν οὐκέτι λ., ἀλλὰ μεῖζον λόγου καὶ πρὸ λόγου, of mystical vision, opp. reasoning, Plot.6.9.10.—Phrases, κατὰ λ. τὸν εἰκότα by probable reasoning, Pl.Ti. 30b;οὔκουν τόν γ' εἰκότα λ. ἂν ἔχοι Id.Lg. 647d
; παρὰ λόγον, opp. κατὰ λ., Arist.Rh.Al. 1429a29, cf. EN 1167b19; cf. παράλογος (but παρὰ λ. unexpectedly, E.Ba. 940).2 reason as a faculty, ὁ λ. ἀνθρώπους κυβερνᾷ [Epich.] 256; [θυμοειδὲς] τοῦ λ. κατήκοον Pl.Ti. 70a
; [θυμὸς] ὑπὸ τοῦ λ. ἀνακληθείς Id.R. 440d
; σύμμαχον τῷ λ. τὸν θυμόν ib. b;πειθαρχεῖ τῷ λ. τὸ τοῦ ἐγκρατοῦς Arist. EN 1102b26
; ἄλλο τι παρὰ τὸν λ. πεφυκός, ὃ μάχεται τῷ λ. ib.17;ἐναντίωσις λόγου πρὸς ἐπιθυμίας Plot.4.7.13(8)
;οὐ θυμός, οὐκ ἐπιθυμία, οὐδὲ λ. οὐδέ τις νόησις Id.6.9.11
: freq. in Stoic. Philos. of human Reason, opp. φαντασία, Zeno Stoic.1.39; opp. φύσις, Stoic.2.206; οὐ σοφία οὐδὲ λ. ἐστὶν ἐν [τοῖς ζῴοις] ibid.;τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ὡς λ. ἔχων λ. μὴ ἔχουσι χρῶ M.Ant.6.23
;ὁ λ. κοινὸν πρὸς τοὺς θεούς Arr.Epict. 1.3.3
;οἷον [εἰκὼν] λ. ὁ ἐν προφορᾷ λόγου τοῦ ἐν ψυχῇ, οὕτω καὶ αὐτὴ λ. νοῦ Plot.5.1.3
; τὸ τὸν λ. σχεῖν τὴν οἰκείαν ἀρετήν (sc. εὐδαιμονίαν) Procl.in Ti.3.334 D.; also of the reason which pervades the universe, θεῖος λ. [Epich.] 257;τὸν θεῖον λ. καθ' Ἡράκλειτον δι' ἀναπνοῆς σπάσαντες νοεροὶ γινόμεθα S.E.M.7.129
(cf. infr. x).b creative reason,ἀδύνατον ἦν λόγον μὴ οὐκ ἐπὶ πάντα ἐλθεῖν Plot.3.2.14
;ἀρχὴ οὖν λ. καὶ πάντα λ. καὶ τὰ γινόμενα κατ' αὐτόν Id.3.2.15
;οἱ λ. πάντες ψυχαί Id.3.2.18
.2 legend,ἱρὸς λ. Hdt.2.62
, cf. 47, Pi.P.3.80 (pl.);συνθέντες λ. E.Ba. 297
;λ. θεῖος Pl.Phd. 85d
; ἱεροὶ λ., of Orphic rhapsodies, Suid. S.V. Ὀρφεύς.3 tale, story,ἄλλον ἔπειμι λ. Xenoph. 7.1
, cf. Th.1.97, etc.;συνθέτους λ. A.Pr. 686
; σπουδὴν λόγου urgent tidings, E.Ba. 663; ἄλλος λ. 'another story', Pl.Ap. 34e; ὁμολογούμενος ὁ λ. ἐστίν the story is consistent, Isoc.3.27: pl., histories,ἐν τοῖσι Ἀσσυρίοισι λ. Hdt.1.184
, cf. 106, 2.99; so in sg., a historical work, Id.2.123, 6.19,7.152: also in sg., one section of such a work (like later βίβλος), Id.2.38,6.39, cf. VI.3d; so in pl.,ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λ. Id.2.161
, cf. 1.75,5.22,7.93, 213;ἐν τῷ πρώτῳ τῶν λ. Id.5.36
; ὁ πρῶτος λ., of St. Luke's gospel, Act.Ap.1.1: in Pl., opp. μῦθος, as history to legend, Ti. 26e; , cf. Grg. 523a (but μῦθον λέγειν, opp. λόγῳ ( argument)διεξελθεῖν Prt. 320c
, cf. 324d);περὶ λόγων καὶ μύθων Arist.Pol. 1336a30
;ὁ λ... μῦθός ἐστι Ael.NA4.34
.4 speech, delivered in court, assembly, etc.,χρήσομαι τῇ τοῦ λ. τάξει ταύτῃ Aeschin.3.57
, cf. Arist.Rh. 1358a38;δικανικοὶ λ. Id.EN 1181a4
;τρία γένη τῶν λ. τῶν ῥητορικῶν, συμβουλευτικόν, δικανικόν, ἐπιδεικτικόν Id.Rh. 1358b7
;τῷ γράψαντι τὸν λ. Thphr. Char.17.8
, cf.λογογράφος 11
; ἐπιτάφιος λ. funeral oration, Pl.Mx. 236b; esp. of the body of a speech, opp. ἐπίλογος, Arist.Rh. 1420b3; opp. προοίμιον, ib. 1415a12; body of a law, opp. proem, Pl.Lg. 723b; spoken, opp. written word,τὸν τοῦ εἰδότος λ. ζῶντα καὶ ἔμψυχον οὗ ὁ γεγραμμένος εἴδωλόν τι Id.Phdr. 276a
; ὁ ἐκ τοῦ βιβλίου ῥηθεὶς [λ.] speech read from a roll, ib. 243c; published speech, D.C.40.54; rarely of the speeches in Tragedy ([etym.] ῥήσεις), Arist.Po. 1450b6,9.VI verbal expression or utterance (cf. λέγω (B) 111), rarely a single word, v. infr. b, never in Gramm. signf. of vocable ([etym.] ἔπος, λέξις, ὄνομα, ῥῆμα), usu. of a phrase, cf. IX. 3 (the only sense found in [dialect] Ep.).a pl., without Art., talk,τὸν ἔτερπε λόγοις Il.15.393
;αἱμύλιοι λ. Od.1.56
, h.Merc. 317, Hes.Th. 890, Op.78, 789, Thgn.704, A.R.3.1141; ψευδεῖς Λ., personified, Hes.Th. 229;ἀφροδίσιοι λ. Semon.7.91
;ἀγανοῖσι λ. Pi.P. 4.101
; ὄψον δὲ λ. φθονεροῖσιν tales, Id.N.8.21; σμικροὶ λ. brief words, S.Aj. 1268 (s.v.l.), El. 415; δόκησις ἀγνὼς λόγων bred of talk, Id.OT 681 (lyr.): also in sg., λέγ' εἴ σοι τῷ λ. τις ἡδονή speak if thou delightest in talking, Id.El. 891.b sg., expression, phrase,πρὶν εἰπεῖν ἐσθλὸν ἢ κακὸν λ. Id.Ant. 1245
, cf. E.Hipp. 514;μυρίας ὡς εἰπεῖν λόγῳ Hdt.2.37
; μακρὸς λ. rigmarole, Simon.189, Arist.Metaph. 1091a8; λ. ἠρέμα λεχθεὶς διέθηκε τὸ πόρρω a whispered message, Plot.4.9.3; ἑνὶ λόγῳ to sum up, in brief phrase, Pl.Phdr. 241e, Phd. 65d; concisely, Arist. EN 1103b21 (but also, = ἁπλῶς, περὶ πάντων ἑνὶ λ. Id.GC 325a1): pl., λ. θελκτήριοι magic words, E.Hipp. 478; rarely of single words,λ. εὐσύνθετος οἷον τὸ χρονοτριβεῖν Arist.Rh. 1406a36
; οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λ. answered her not a word, Ev.Matt.15.23.c coupled or contrasted with words expressed or understood signifying act, fact, truth, etc., mostly in a depreciatory sense,λ. ἔργου σκιή Democr. 145
;ὥσπερ μικρὸν παῖδα λόγοις μ' ἀπατᾷς Thgn.254
; λόγῳ, opp. ἔργῳ, Democr.82, etc.;νηπίοισι οὐ λ. ἀλλὰ ξυμφορὴ διδάσκαλος Id.76
;ἔργῳ κοὐ λόγῳ τεκμαίρομαι A.Pr. 338
, cf. S.El.59, OC 782;λόγῳ μὲν λέγουσι.. ἔργῳ δὲ οὐκ ἀποδεικνῦσι Hdt.4.8
;οὐ λόγων, φασίν, ἡ ἀγορὴ δεῖται, χαλκῶν δέ Herod.7.49
;οὔτε λ. οὔτε ἔργῳ Lys.9.14
; λόγοις, opp. ψήφῳ, Aeschin.2.33; opp. νόῳ, Hdt.2.100;οὐ λόγῳ μαθών E.Heracl.5
;ἐκ λόγων, κούφου πράγματος Pl.Lg. 935a
; λόγοισι εἰς τὸ πιθανὸν περιπεπεμμένα ib. 886e, cf. Luc.Anach.19;ἵνα μὴ λ. οἴησθε εἶναι, ἀλλ' εἰδῆτε τὴν ἀλήθειαν Lycurg.23
, cf. D.30.34; opp. πρᾶγμα, Arist.Top. 146a4; opp. βία, Id.EN 1179b29, cf. 1180a5; opp. ὄντα, Pl.Phd. 100a; opp. γνῶσις, 2 Ep.Cor.11.6; λόγῳ in pretence, Hdt.1.205, Pl.R. 361b, 376d, Ti. 27a, al.; λόγου ἕνεκα merely as a matter of words,ἄλλως ἕνεκα λ. ἐλέγετο Id.Cri. 46d
; λόγου χάριν, opp. ὡς ἀληθῶς, Arist.Pol. 1280b8; but also, let us say, for instance, Id.EN 1144a33, Plb.10.46.4, Phld. Sign.29, M.Ant.4.32; λόγου ἕνεκα let us suppose, Pl.Tht. 191c; ἕως λόγου, μέχρι λ., = Lat. verbo tenus, Plb.10.24.7, Epict.Ench.16: sts. without depreciatory force, the antithesis or parallelism being verbal (cf. 'word and deed'),λόγῳ τε καὶ σθένει S.OC68
;ἔν τε ἔργῳ καὶ λ. Pl.R. 382e
, cf. D.S.13.101, Ev.Luc.24.19, Act.Ap.7.22, Paus.2.16.2; ὅσα μὲν λόγῳ εἶπον, opp. τὰ ἔργα τῶν πραχθέντων, Th. 1.22.2 common talk, report, tradition,ὡς λ. ἐν θνητοῖσιν ἔην Batr. 8
;λ. ἐκ πατέρων Alc.71
;οὐκ ἔστ' ἔτυμος λ. οὗτος Stesich.32
;διξὸς λέγεται λ. Hdt.3.32
;λ. ὑπ' Αἰγυπτίων λεγόμενος Id.2.47
; νέον [λ.] tidings, S.Ant. 1289 (lyr.); τὰ μὲν αὐτοὶ ὡρῶμεν, τὰ δὲ λόγοισι ἐπυνθανόμεθα by hearsay, Hdt.2.148: also in pl., ἐν γράμμασιν λόγοι κείμενοι traditions, Pl.Lg. 886b.b rumour,ἐπὶ παντὶ λ. ἐπτοῆσθαι Heraclit. 87
; αὐδάεις λ. voice of rumour, B.14.44; περὶ θεῶν διῆλθεν ὁ λ. ὅτι .. Th.6.46; λ. παρεῖχεν ὡς .. Plb.3.89.3; ἐξῆλθεν ὁ λ. οὗτος εῖς τινας ὅτι .. Ev.Jo.21.23, cf. Act.Ap.11.22; fiction, Ev.Matt.28.15.c mention, notice, description, οὐκ ὕει λόγου ἄξιον οὐδέν worth mentioning, Hdt.4.28, cf. Plb.1.24.8, etc.; ἔργα λόγου μέζω beyond expression, Hdt.2.35; κρεῖσσον λόγου τὸ εἶδος τῆς νόσου beyond description, Th. 2.50;μείζω ἔργα ἢ ὡς τῷ λ. τις ἂν εἴποι D.6.11
.d the talk one occasions, repute, mostly in good sense, good report, praise, honour (cf. supr. 1.4),πολλὰ φέρειν εἴωθε λ... πταίσματα Thgn.1221
;λ. ἐσλὸν ἀκοῦσαι Pi.I.5(4).13
;πλέονα.. λ. Ὀδυσσέος ἢ πάθαν Id.N.7.21
;ἵνα λ. σε ἔχῃ πρὸς ἀνθρώπων ἀγαθός Hdt.7.5
, cf. 9.78; Τροίαν.. ἧς ἁπανταχοῦ λ. whose fame, story fills the world, E.IT 517;οὐκ ἂν ἦν λ. σέθεν Id.Med. 541
: less freq. in bad sense, evil report, λ. κακόθρους, κακός, S. Aj. 138 (anap.), E.Heracl. 165: pl., λόγους ψιθύρους πλάσσων slanders, S.Aj. 148 (anap.).e λ. ἐστί, ἔχει, κατέχει, the story goes, c. acc. et inf.,ἔστ τις λ. τὰν Ἀρετὰν ναίειν Simon.58.1
, cf. S.El. 417; λ. μὲν ἔστ' ἀρχαῖος ὡς .. Id.Tr.1; λ. alone, E.Heracl.35;ὡς λ. A.Supp. 230
, Pl. Phlb. 65c, etc.;λ. ἐστί Hdt.7.129
,9.26, al.;λ. αἰὲν ἔχει S.OC 1573
(lyr.); ὅσον ὁ λ. κατέχει tradition prevails, Th.1.10: also with a personal subject in the reverse construction. Κλεισθένης λ. ἔχει τὴν Πυθίην ἀναπεῖσαι has the credit of.., Hdt.5.66, cf. Pl.Epin. 987b, 988b;λ. ἔχοντα σοφίας Ep.Col.2.23
, v.supr.1.4.3 discussion, debate, deliberation,πολλὸς ἦν ἐν τοῖσι λ. Hdt.8.59
;συνελέχθησαν οἱ Μῆδοι ἐς τὠυτὸ καὶ ἐδίδοσαν σφίσι λόγον, λέγοντες περὶ τῶν κατηκόντων Id.1.97
;οἱ Πελασγοὶ ἑωυτοῖσι λόγους ἐδίδοσαν Id.6.138
; ;οἱ περὶ τῆς εἰρήνης λ. Aeschin.2.74
; τοῖς ἔξωθεν λ. πεπλήρωκε τὸν λ. [Plato] has filled his dialogue with extraneous discussions, Arist.Pol. 1264b39;τὸ μῆκος τῶν λ. D.Chr.7.131
; μεταβαίνων ὁ λ. εἰς ταὐτὸν ἀφῖκται our debate, Arist.EN 1097a24; ὁ παρὼν λ. ib. 1104a11; θεῶν ὧν νῦν ὁ λ. ἐστί discussion, Pl.Ap. 26b, cf. Tht. 184a, M.Ant.8.32; τῷ λ. διελθεῖν, διϊέναι, Pl.Prt. 329c, Grg. 506a, etc.; τὸν λ. διεξελθεῖν conduct the debate, Id.Lg. 893a; ξυνελθεῖν ἐς λόγον confer, Ar.Eq. 1300: freq. in pl., ἐς λόγους συνελθόντες parley, Hdt. 1.82; ἐς λ. ἐλθεῖν τινι have speech with, ib.86;ἐς λ. ἀπικέσθαι τινί Id.2.32
;διὰ λόγων ἰέναι E.Tr. 916
;ἐμαυτῇ διὰ λ. ἀφικόμην Id.Med. 872
;ἐς λ. ἄγειν τινά X.HG4.1.2
;κοινωνεῖν λόγων καὶ διανοίας Arist.EN 1170b12
.b right of discussion or speech, ἢ 'πὶ τῷ πλήθει λ.; S.OC 66; λ. αἰτήσασθαι ask leave to speak, Th.3.53;λ. διδόναι X.HG5.2.20
; οὐ προυτέθη σφίσιν λ. κατὰ τὸν νόμον ib.1.7.5;λόγου τυχεῖν D.18.13
, cf. Arist.EN 1095b21, Plb.18.52.1;οἱ λόγου τοὺς δούλους ἀποστεροῦντες Arist.Pol. 1260b5
;δοῦλος πέφυκας, οὐ μέτεστί σοι λόγου Trag.Adesp.304
;διδόντας λ. καὶ δεχομένους ἐν τῷ μέρει Luc.Pisc.8
: hence, time allowed for a speech,ἐν τῷ ἐμῷ λ. And.1.26
,al.;ἐν τῷ ἑαυτοῦ λ. Pl.Ap. 34a
;οὐκ ἐλάττω λ. ἀνήλωκε D.18.9
.c dialogue, as a form of philosophical debate,ἵνα μὴ μαχώμεθα ἐν τοῖς λ. ἐγώ τε καὶ σύ Pl. Cra. 430d
;πρὸς ἀλλήλους τοὺς λ. ποιεῖσθαι Id.Prt. 348a
: hence, dialogue as a form of literature,οἱ Σωκρατικοὶ λ. Arist.Po. 1447b11
, Rh. 1417a20; cf. διάλογος.d section, division of a dialogue or treatise (cf. v. 3),ὁ πρῶτος λ. Pl.Prm. 127d
; ὁ πρόσθεν, ὁ παρελθὼν λ., Id.Phlb. 18e, 19b;ἐν τοῖς πρώτοις λ. Arist.PA 682a3
; ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λ. in the discussion of motion (i. e. Ph.bk.8), Id.GC 318a4;ἐν τῷ περὶ ἐπαίνου λ. Phld.Rh.1.219
; branch, department, division of a system of philosophy,τὴν φρόνησιν ἐκ τριῶν συνεστηκέναι λ., τῶν φυσικῶν καὶ τῶν ἠθικῶν καὶ τῶν λογικῶν Chrysipp.Stoic.2.258
.e in pl., literature, letters, Pl.Ax. 365b, Epin. 975d, D.H.Comp.1,21 (but, also in pl., treatises, Plu.2.16c);οἱ ἐπὶ λόγοις εὐδοκιμώτατοι Hdn.6.1.4
; Λόγοι, personified, AP9.171 (Pall.).VII a particular utterance, saying:1 divine utterance, oracle, Pi.P.4.59;λ. μαντικοί Pl. Phdr. 275b
;οὐ γὰρ ἐμὸν ἐρῶ τὸν λ. Pl.Ap. 20e
;ὁ λ. τοῦ θεοῦ Apoc.1.2
,9.2 proverb, maxim, saying, Pi.N.9.6, A.Th. 218; ὧδ' ἔχει λ. ib. 225; τόνδ' ἐκαίνισεν λ. ὡς .. Critias 21, cf. Pl.R. 330a, Ev.Jo.4.37;ὁ παλαιὸς λ. Pl.Phdr. 240c
, cf. Smp. 195b, Grg. 499c, Lg. 757a, 1 Ep.Ti.1.15, Plu.2.1082e, Luc.Alex.9, etc.;τὸ τοῦ λόγου δὴ τοῦτο Herod.2.45
, cf. D.Chr.66.24, Luc.JTr.3, Alciphr.3.56, etc.: pl., Arist.EN 1147a21.4 express resolution, κοινῷ λ. by common consent, Hdt.1.141,al.; ἐπὶ λ. τοιῷδε, ἐπ' ᾧ τε .. on the following terms, Id.7.158, cf. 9.26;ἐνδέξασθαι τὸν λ. Id.1.60
, cf. 9.5; λ. ἔχοντες πλεονέκτην a greedy proposal, Id.7.158: freq. in pl., terms, conditions, Id.9.33, etc.5 word of command, behest, A.Pr.17,40 (both pl.), Pers. 363;ἀνθρώπους πιθανωτέρους ποιεῖν λόγῳ X.Oec.13.9
;ἐξέβαλε τὰ πνεύματα λόγῳ Ev.Matt.8.16
; οἱ δέκα λ. the ten Commandments, LXX Ex.34.28, Ph.1.496.VIII thing spoken of, subject-matter (cf. 111.1 b and 2),λ. τοῦτον ἐάσομεν Thgn.1055
; προπεπυσμένος πάντα λ. the whole matter, Hdt.1.21, cf. 111; τὸν ἐόντα λ. the truth of the matter, ib.95, 116; μετασχεῖν τοῦ λ. to be in the secret, ib. 127;μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λ. τοῦτον εῐπῃς Id.8.65
; τίς ἦν λ.; S.OT 684 ( = πρᾶγμα, 699); περί τινος λ. διελεγόμεθα subject, question, Pl.Prt. 314c; [τὸ προοίμιον] δεῖγμα τοῦ λ. case, Arist.Rh. 1415a12, cf. 111.1b; τέλος δὲ παντὸς τοῦ λ. ψηφίζονται the end of the matter was that.., Aeschin.3.124;οὐκ ἔστεξε τὸν λ. Plb.8.12.5
;οὐκ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λ. τούτῳ Act.Ap.8.21
;ἱκανὸς αὐτῷ ὁ λ. Pl.Grg. 512c
; οὐχ ὑπολείπει [Γοργίαν] ὁ λ. matter for talk, Arist.Rh. 1418a35;μηδένα λ. ὑπολιπεῖν Isoc.4.146
; πρὸς λόγον to the point, apposite,οὐδὲν πρὸς λ. Pl.Phlb. 42e
, cf. Prt. 344a;ἐὰν πρὸς λ. τι ᾖ Id.Phlb. 33c
; alsoπρὸς λόγου Id.Grg. 459c
(s. v.l.).b in Art, subject of a painting,ζωγραφίας λόγοι Philostr.VA 6.10
;λ. τῆς γραφῆς Id.Im.1.25
.IX expression, utterance, speech regarded formally, τὸ ἀπὸ [ψυχῆς] ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματος ἰὸν μετὰ φθόγγου λ., opp. διάνοια, Pl.Sph. 263e; intelligent utterance, opp. φωνή, Arist.Pol. 1253a14;λ. ἐστὶ φωνὴ σημαντικὴ κατὰ συνθήκην Id.Int. 16b26
, cf. Diog.Bab.Stoic.3.213; ὅθεν (from the heart)ὁ λ. ἀναπέμπεται Stoic.2.228
, cf. 244; Protagoras was nicknamed λόγος, Hsch. ap. Sch.Pl.R. 600c, Suid.;λόγου πειθοῖ Democr.181
: in pl., eloquence, Isoc.3.3,9.11;τὴν ἐν λόγοις εὐρυθμίαν Epicur.Sent.Pal.5p.69
v. d. M.; λ. ἀκριβής precise language, Ar.Nu. 130 (pl.), cf. Arist.Rh. 1418b1;τοῦ μὴ ᾀδομένου λ. Pl.R. 398d
; ἡδυσμένος λ., of rhythmical language set to music, Arist.Po. 1449b25; ἐν παντὶ λ. in all manner of utterance, 1 Ep.Cor.1.5; ἐν λόγοις in orations, Arist.Po. 1459a13; λ. γελοῖοι, ἀσχήμονες, ludicrous, improper speech, Id.SE 182b15, Pol. 1336b14.2 of various modes of expression, esp. artistic and literary, ;ἐν λόγῳ καὶ ἐν ᾠδαῖς X.Cyr.1.4.25
, cf. Pl.Lg. 835b; prose, opp. ποίησις, Id.R. 390a; opp. ψιλομετρία, Arist.Po. 1448a11; opp. ἔμμετρα, ib. 1450b15 (pl.); τῷ λ. τοῦτο τῶν μέτρων (sc. τὸ ἰαμβεῖον)ὁμοιότατον εἶναι Id.Rh. 1404a31
; in full, ψιλοὶ λ. prose, ib. b33 (but ψιλοὶ λ., = arguments without diagrams, Pl.Tht. 165a); λ. πεζοί, opp. ποιητική, D.H.Comp.6; opp. ποιήματα, ib.15;κοινὰ καὶ ποιημάτων καὶ λόγων Phld.Po.5.7
; πεζὸς λ. ib.27, al.b of the constituents of lyric or dramatic poetry, words,τὸ μέλος ἐκ τριῶν.. λόγου τε καὶ ἁρμονίας καὶ ῥυθμοῦ Pl.R. 398d
; opp. πρᾶξις, Arist.Po. 1454a18; dramatic dialogue, opp. τὰ τοῦ χοροῦ, ib. 1449a17.3 Gramm., phrase, complex term, opp. ὄνομα, Id.SE 165a13; λ. ὀνοματώδης noun- phrase, Id.APo. 93b30, cf. Rh. 1407b27; expression, D.H.Th.2, Demetr.Eloc.92.b sentence, complete statement, "ἄνθρωπος μανθάνει λόγον εἶναί φῃς.. ἐλάχιστόν τε καὶ πρῶτον Pl.Sph. 262c
;λ. αὐτοτελής A.D.Synt.3.6
, D.T.634.1; ῥηθῆναι λόγῳ to be expressed in a sentence, Pl.Tht. 202b; λ. ἔχειν to be capable of being so expressed, ib. 201e, cf. Arist.Rh. 1404b26.c language, τὰ τοῦ λ. μέρη parts of speech, Chrysipp.Stoic.2.31, S.E.M.9.350, etc.;τὰ μόρια τοῦ λ. D.H.Comp.6
;μέρος λ. D.T.633.26
, A.D.Pron.4.6, al. (but ἓν μέρος <τοῦ cod.> λόγου one word, Id.Synt.340.10, cf. 334.22); περὶ τῶν στοιχείων τοῦ λ., title of work by Chrysippus.X the Word or Wisdom of God, personified as his agent in creation and world-government,ὁ παντοδύναμός σου λ. LXX Wi.18.15
;ὁ ἐκ νοὸς φωτεινὸς λ. υἱὸς θεοῦ Corp.Herm.1.6
, cf. Plu.2.376c; λ. θεοῦ δι' οὗ κατεσκευάσθη [ὁ κόσμος] Ph.1.162; τῆς τοῦ θεοῦ σοφίας· ἡ δέ ἐστιν ὁ θεοῦ λ. ib.56; λ. θεῖος.. εἰκὼν θεοῦ ib. 561, cf. 501; τὸν τομέα τῶν συμπάντων [θεοῦ] λ. ib. 492; τὸν ἄγγελον ὅς ἐστι λ. ib. 122: in NT identified with the person of Christ,ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λ. Ev.Jo.1.1
, cf. 14, 1 Ep.Jo.2.7, Apoc.19.13;ὁ λ. τῆς ζωῆς 1 Ep.Jo.1.1
. -
5 πειθω
I.- οῦς ἥ1) искусство убежденияμελίγλωσσοι πειθοῦς ἐπαοιδαί Aesch. — медоточивые слова убеждения, сладкоречивые уговоры
2) убеждение, уговариваниеπειθοῖ καὴ βίᾳ Xen. — и убеждением, и силой;
μετὰ πειθοῦς Plat. — путем убеждения3) средство убеждения, довод(π. τινα ἔχειν πρός τινα Eur.)
π. τινα ζητεῖν Arph. — искать какого-л. довода4) послушание, повиновение(ἥ π. καὴ ἥ καρτερία Xen.)
II.(fut. πείσω, aor. 1 ἔπεισα, aor. 2 ἔπῐθον, pf. πέπεικα; эп. imper. aor. 2 πέπιθε; эп. opt. πεπίθοιμι; med.: aor. 2 ἐπιθόμην; pass.: fut. πεισθήσομαι, aor. ἐπείσθην, pf. πέπεισμαι, pf. 2 πέποιθα)1) убеждать, уговаривать, увещевать(τινὰ, φρένας τινός и φρένας τινί, θυμόν τινος и θυμόν τινι Hom.; τινὰ λόγῳ Aesch. - ср. 4; τὰ περί τινος NT.)
π. τινὰ ἑκόντα ποιεῖν τι Xen. — убеждать кого-л. сделать что-л. по доброй воле;οὐ πείθοντες Xen. — не прибегая к убеждениям, т.е. действуя силой;ἄγειν τινὰ πείσαντα Soph. — уговорить кого-л. уйти;νῦν δὲ πέπεισμαι Plat. — теперь же я (в этом) убедился;πεποιθότες ἐφ΄ ἑαυτοῖς NT. — уверенные в себе;med. — поддаваться убеждению, слушаться, повиноваться (τινι Hom., Xen. etc.;τοῖς λόγοις τινός Aesch.; τῷ νόμῳ Plat.):τίς τοι ἔπεσιν πείθηται ; Hom. — кто послушается твоих слов?;πείθου! и πιθοῦ! Soph. — послушайся!;ἐμοὴ πίθεσθε μέ βαρυστόνως φέρειν Aesch. — послушайтесь меня, не предавайтесь горю;π. τῇ παροιμίᾳ Plat. — следовать поговорке2) упрашивать, склонять, смягчать(τινὰ δώροισίν τ΄ ἔπεσσί τε Hom.; τέν καρδίαν τινός NT.)
μισθῷ π. τινὰ ποιεῖν τι Her. — склонить кого-л. за деньги сделать что-л.;χρήμασι πεισθῆναί τι Thuc. — за деньги согласиться на что-л.;πεπεισμένος γόοις τινός Aesch. — побужденный чьими-л. жалобами3) возбуждать, поднимать(ἀνέμῳ θυέλλας Hom.)
4) (преимущ. med.) доверять(ся), полагаться, верить(λόγῳ τινί Plat. - ср. 1; οἱ μὲν ἐπείθοντο τοῖς λεγομένοις, οἱ δὲ ἠπίστουν NT.)
ὔμμιν πέποιθα σαωσέμεναι νέας ἁμάς Hom. — вы, полагал я, спасете наши корабли -
6 προς
Iэп.-дор. προτί, дор. ποτί adv. (тж. π. δὲ, π. δὲ καὴ, καὴ π. и др.) а также, к тому же, сверх того(καὴ π. γε παννυχίδα ποιήσουσιν Plat.)
ἅπερ τελεῖται, π. δ΄ ἃ βούλομαι λέγω Aesch. — я говорю о том, что свершится и чего я, к тому же, желаю;τάδε λέγω δράσω τε π. Eur. — вот что я говорю и что также сделаюIIэп.-дор. προτί, дор. ποτί(1) от, из, со стороны(ἵκετο π. ἠοίων ἀνθρώπων Hom.; π. τοῦ ποταμοῦ Xen.)
νῆσοι π. Ἤλιδος Hom. — соседние с Элидой острова;ἀκούειν τι π. τινος Hom. — слышать что-л. от кого-л.;πάσχειν π. τινος Soph. — страдать οτ чего-л.;ἔχειν ἔπαινον π. τινος Xen. — получать одобрение от кого-л.;πειθὼ κακοῦ π. ἀνδρός Soph. — совет злого человека;δόξα π. ἀνθρώπων Eur. — слава среди людей;ἔρημος π. τινος Soph. — покинутый кем-л.;τὸ ποιεύμενον π. τῶν Λακεδαιμονίων Her. — образ действий лакедемонян;π. Διός εἰσι ξεῖνοι Hom. — иноземцы находятся под покровительством Зевса;καὴ τὰ π. πατρὸς καὴ τὰ π. μητρός Dem. — как со стороны отца, так и со стороны матери;πρόγονοι π. ἀνδρῶν Plat. — предки по мужской линии;οἱ π. αἵματος Soph. — кровные родственники;ὁμολογεῖται π. πάντων κράτιστος γενέσθαι Xen. — по общему мнению, он - лучший(2) по отношению(δρᾶν οὐδὲν ἄδικον π. ἀνθρώπων Thuc.)
(3) применительно, соответственно, поπ. δίκης Soph. — по справедливости, с полным основанием;
ἐάν τι ἡμῖν π. λόγου ᾖ Plat. — если это имеет какое-л. отношение к нашей беседе;ὡς π. ἀνδρὸς εὐγενοῦς Eur. — как подобает благородному человеку;οὐ π. σοῦ λέγεις Xen. — ты говоришь нечто, недостойное тебя;οὐκ ἦν π. τοῦ Κύρου τρόπου Xen. — (это) было не в характере Кира(4) перед (лицом)ὅ τι δίκαιόν ἐστι καὴ π. θεῶν καὴ π. ἀνθρώπων Xen. — то, что справедливо как в глазах богов, так и в глазах людей
(5) за, в пользу(π. τινος λέγειν Arph.)
π. ἡμέων γίνεσθε Her. — переходите на нашу сторону;π. ἀνδρὸς φοβουμένη Soph. — боясь за мужа;(6) именем, во имя(ἐπιορκεῖν π. δαίμονος Hom.)
γουνάζεσθαί τινα π. πατρός Hom. — умолять кого-л. (заклиная) именем отца;π. Χαρίτων, μηδεὴς ἀπιστήσῃ τοῖς λεχθησομένοις Luc. — ради Харит, пусть никто не усомнится в том, что я скажу;π. θεῶν Dem. — клянусь богами(7) из-за, вследствиеπ. τῆς τύχης Soph. — по воле судьбы;
π. ἀμπλακημάτων Soph. — из-за (собственных) прегрешений;π. τίνος ποτ΄ αἰτίας ; Soph. — по какой же причине?(1) к(πασσαλεύειν π. πέτραις Aesch.)
π. ἀλλήλῃσιν ἔχεσθαι Hom. — быть прижатым друг к другу(2) на(π. βωμῷ σφαγείς Aesch.; π. πέδῳ κεῖσθαι Soph.)
σχολάζειν π. τινι Xen. — быть занятым чем-л.;π. τῷ εἰρημένῳ λόγῳ εἶναι Plat. — быть поглощенным тем, что сказано;(3) о, обνῆας π. σπιλάδεσσιν ἆξαι Hom. — разбить корабли об утесы
(4) у, при, возле(π. τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ Xen.)
αἱ π. θαλάττῃ πόλεις Xen. — приморские города;Λίβυες π. Αἰγύπτῳ Thuc. — сопредельные Египту ливийцы;π. τῇ χώρᾳ Dem. — у границ страны(5) сверх, кромеπ. τούτοις οἷς λέγει Xen. — сверх того, что он говорит;
π. τοῖς ἄλλοις Thuc. — сверх (помимо) всего прочего;δέκα μῆνας π. ἄλλοις πέντε Soph. — десять да еще пять месяцев(6) в присутствии, перед(π. τοῖς θεσμοθέταις λέγειν Dem.)
(1) ( движение или положение) к, по направлению к, в, на(εἶμι π. Ὄλυμπον, ἄγειν τινὰ π. οἶκον Hom.)
π. κίονα ἐρείσας Hom. — прислонившись к столбу;π. στῆθος βαλεῖν Hom. — ударить в грудь;χῶρον π. αὐτὸν τόνδε Soph. — в этом же самом месте;κλαίειν π. οὐρανόν Hom. — воссылать мольбы к небесам;σεσωφρονισμένως π. τι ὁρᾶν Aesch. — благоразумно (спокойно) взирать на что-л.;π. ἠῶ τε καὴ ἡλίου ἀνατολάς Her. — на востоке, с восточной стороны;ἀκτέ π. Τυρσηνίην τετραμμένη Her. — мыс, обращенный в сторону Тиррении;π. μεσημβρίαν Xen. — к югу;εἰσελθεῖν πρός τινα NT. — зайти к кому-л.(2) около, у, возлеπ. γοῦνά τινος καθίζεσθαι Hom. — присесть у чьих-л. ног;
π. ἕω Arph. и π. ἡμέραν Plat. — на рассвете;π. ἑσπέραν Xen. — под вечер;(3) обращаясь к ( обычно переводится дательным без предлога)π. ἀλλήλους ἀγορεύειν Hom. — говорить между собой;
ἀποκρίνεσθαι π. τινα Her. — отвечать кому-л.;μνησθῆναί τινος π. τινα Lys. — напомнить кому-л. о чем-л.;ταῦτα π. τὸν Πιττακὸν εἴρηται Plat. — это сказано в виде возражения Питтаку(4) с(παίζειν π. τινα Eur.; π. τοὺς Ἀθηναίους ξυμμαχίαν ποιεῖν Thuc.)
(5) против(π. Τρῶας μάχεσθαι Hom.)
π. δαίμονα Hom. — вопреки божеству(6) по отношению к(ἥ π. τινα φιλία Xen.)
π. ἀλλήλους ἔχθραι Aesch. — взаимная вражда;χρήσιμος π. τι Plat. — полезный для чего-л.;филос. τὸ и τὰ πρός τι Arst. — отношение;τὰ Κύρου οὕτως ἔχει π. ἡμᾶς, ὥσπερ τὰ ἡμέτερα π. ἐκεῖνον Xen. — отношения Кира к нам таковы же, как наши к нему;οὐδὲν ἐμοὴ π. ἐκείνους Isocr. — у меня нет с ними ничего общего;καταλλάττεσθαί τι π. τι Plat. — обменивать что-л. на что-л.;οὐδὲν π. ἐμέ Dem. — (это) нисколько меня не касается;τὰ π. τὸν πόλεμον Xen. — военные дела (обстоятельства);τὰ π. τοὺς θεούς Soph. — наши обязанности по отношению к богам(7) перед (лицом), в присутствии(μαρτυρῆσαι π. τοὺς δικαστάς Plut.)
γράφεσθαι π. τοὺς θεσμοθέτας Dem. — предстать перед судом тесмотетов;π. ὑμᾶς Dem. — в вашем присутствии(8) вследствие, из-за, ввидуπ. τέν καταλαβοῦσαν συμφορήν Her. — в виду случившегося несчастья;
π. ταύτην τέν φήμην Her. — по поводу этого замечания;π. τί ; Soph. — зачем?, для чего?;μήτε π. ἔχθραν μήτε π. χάριν Dem. — ни в силу вражды, ни в силу благосклонности(9) по сравнению с(π. τὸν Κῦρον Her.)
μείζων π. πᾶσαν χώρην Her. — больший, чем во всякой (другой) стране;σμικρότητα ἔχειν π. τὸ μέγεθός τινος Plat. — быть маленьким по сравнению с (большой) величиной чего-л.;ὥσπερ πέντε π. τρία Arst. — (относиться) как пять к трем(10) сообразно, в соответствии, согласно, поπ. τέν ἀξίαν Xen. — по заслугам или по рангу;
π. αὐλὸν ὀρχεῖσθαι Xen. — плясать под звуки свирели;π. καιρόν Soph. — кстати;π. βίαν Aesch. — силой, насилием(11) вдобавок к, сверх, кромеπ. ταῦτα Plat. — кроме того;
π. κακοῖσι πέμπειν κακόν Soph. — добавлять к бедствиям (еще одно) бедствие(12) с целью, дляπ. τὸ ἐπιδραμεῖν Xen. — для набегов;
π. τοῦτο Xen. — для этого;π. ἡδονήν τι λέγειν Thuc. — говорить для того (лишь), чтобы доставить удовольствие(13) по поводу, оβουλεύεσθαι π. τι Xen. — совещаться о чем-л.
(14) около, приблизительно(π. ἑβδομήκοντα Polyb.)
-
7 εἶπον
εἶπον ([tense] pres. ἔπω is used by Nic.Al. 429, 490, etc., but the [tense] pres. in use is φημί, λέγω, ἀγορεύω (v. infr. IV), the [tense] fut. ἐρέω, ἐρῶ, the [tense] pf. εἴρηκα), [dialect] Ep. and Lyr.Aἔειπον Il.1.552
, al., Pi.O.4.25; subj. εἴπω ([dialect] Ep.εἴπωμι Od.22.392
, - ῃσθα 11.224, - ῃσι Il.7.87); opt. εἴποιμι; inf. εἰπεῖν, [dialect] Ep. - έμεναι, -έμεν, 7.375, 9.688, [dialect] Dor. εἴπην (v. infr.); part. εἰπών: also [tense] aor. 1 εἶπα (ἔειπα Emp.17.15
, Theoc.22.153), ὅπερ εἶπα as I said, Satyr.Vit.Eur.Fr.39xvii 14, mostly in [dialect] Ion. Prose, also Men. Pk. 128, Herod.3.26, UPZ62.14 (ii B. C.), and the [ per.] 2nd persons ind. and imper. of this form are preferred in [dialect] Att., [ per.] 2sg. ind.εἶπας Il.1.106
, 108, etc.; imper. εἶπον (on the accent v. Hdn.Gr.1.460) Simon.154, Pl.Men. 71d, Men.891, Theoc.14.11, εἰπάτω (ἀν-ειπάτω IG22.1186.19
(iv B.C.), but ἀν-ειπέτω ib.1247.13 (iii B.C.)), - ατον, -ατε; [ per.] 3pl. (Samos, iv B.C.), laterεἴπασαν IG7.2225.51
([place name] Thisbe); part.εἴπας Philem.42
, [dialect] Aeol.εἴπαις Pi.O.8.46
, cf. Ael.Dion.Fr. 156; in compds. [voice] Med. ἀπείπασθαι (q.v.), διείπασθαι (q.v.), but never in good [dialect] Att.: (redupl. [tense] aor. 2 from ϝεπ- 'say'; ϝείπην only cj. in Alc.55, Sapph. 28.2;ϝεῖπαι Leg.Gort.8.15
; with ἔ- (ϝ) ειπον cf. Skt. avocam, redupl. [tense] aor. of vac- 'say'; cf. ἔπος):—speak, say,ὣς εἰπών Il.1.68
, etc.;τινί 17.692
, etc.;εἰς ἅπαντας E.Hec. 303
; εἰπεῖν ἔν τισιν or μετά τισιν speak among a number, Il.10.445, 3.85, etc.: c. acc. cogn., ἔπος, μῦθον, θεοπρόπιον, οὐνόματα, etc., 3.204, 1.552,85, 17.260, etc.;τινί τι Od.1.169
, al.; τι Alc., Sapph. ll. cc., etc.; τι ἔς or πρός τινα, S.Tr. 487, Aj. 292; εἰπεῖν περί τινος, ἀμφί τινι, Od.15.347, 14.364: c. gen., πατρός τε καὶ υἱέος of them, 11.174; εἰπεῖν ὅτι or ὡς to say that.., Il.17.655, Od.22.373, etc.: but also c. inf., Hdt.2.30, Th.7.35, Pl.Grg. 473a, etc. b. recite, .2 in parenthesis, ὡς ἔπος εἰπεῖν so to say, limiting a general statement, A.Pers. 714, etc.; speaking loosely, opp. ὄντως, Pl.Lg. 656e; opp. ἀκριβεῖ λόγῳ, Id.R. 341b;ὡς εἰπεῖν Th.3.38
, al., Pl.Phdr. 258e, al.;ὡς ἀξίως εἰπεῖν Arist.PA 651b36
: withoutὡς, οὐ πολλῷ λόγῳ εἰπεῖν Hdt.1.61
;ἐς τὸ ἀκριβὲς εἰπεῖν Th.6.82
;σχεδὸν εἰπεῖν Pl.Sph. 237c
:καθόλου εἰπεῖν Arist.Cat. 12a27
;ἡ ἁπλῶς εἰπεῖν ἀπόδειξις Id.APo. 75b23
; τὸ ξύμπαν εἶπαι, εἰπεῖν, Hdt.7.143, Th.1.138.3 εἴποι τις as one might say, dub. l. in Plb.15.35.1;ὥσπερ εἴποι τις Ar.Av. 180
(s.v.l.);ὡς εἴποι τις D.Chr.64.5
(s.v.l.).II c. acc. pers., address, accost one, Il.12.210, etc.2 name, mention, ib.1.90, etc.4 c. dupl. acc. pers. et rei, tell or proclaim so of one, Il.6.479 (where ἀνιόντα depends on εἴποι) ; εἰπεῖν τινα ὅτι .. Pi.O.14.22;ἀτάσθαλόν τι εἰ. τινά Od.22.314
;κακὰ εἰ. τινά Ar.Ach. 649
;μηδὲν φλαῦρον εἰ. τ. Id.Nu. 834
;ἐῢ εἰ. τινά Od.1.302
; εἰ. τεθνεῶτ' Ὀρέστην speak of him as dead, A.Ch. 682.III c. dat. pers. et inf., order or command one to.., Od. 15.76, 22.262, etc.; also εἰπεῖν πρός τινα, c. inf., 16.151: c. acc. et inf., , cf. Pl.Phd. 59e, Herod. 6.26: folld. by ἵνα, freq. in NT, Ev.Matt.4.3, al.IV propose, move a measure in the assembly,εἰπὼν τὰ βέλτιστα D.3.12
; εἰπεῖν τὰ δέοντα ib.15;εἶπε ψήφισμα Id.24.11
: freq. as a formal prefix to decrees and laws,Λάχης εἶπε Th.4.118
, cf.IG12.24, al.; cf. ἀγορεύω. -
8 μοῖρα
A part, opp. whole, τριτάτη μ. [νυκτός] Il.10.253; [ἐσθλῶν] τριτάτην.. μ. Od.4.97
;μενέτω τριτάτῃ ἐνὶ μ. Il.15.195
.2 portion of land, of a country, etc., ;μ. πατρῴας γῆς διαιρετόν S.Tr. 163
;ἡ Περσέων μ. Hdt.1.75
; [ἐς] δυώδεκα μοίρας δασάμενοιΑἴγυπτον Id.2.147
; .4 political party,τὸν δῆμον πρὸς τὴν ἑωυτοῦ μ. προσεθήκατο Hdt.5.69
;τριῶν δὲ μ. ἡ 'ν μέσῳ σῴζει πόλεις E.Supp. 244
.5 degree, in the astron. and geog. sense, Hipparch.1.7.11, Gem.1.6, Cleom.2.5, etc.: division of the zodiac, Arat.716, cf. 560 (pl.), Procl.Hyp.3.52.II lot, portion or share which falls to one, esp. in the distribution of booty,ἴση μ. Il.9.318
;μ. καὶ γέρας ἐσθλὸν ἔχων Od.11.534
; of a meal,μοίρας ἔνεμον 8.470
, cf. 14.448, etc.;μ. ἔχειν γαίης Hes.Th. 413
; (hex.); τὴν τοῦ πατρὸς μοῖραν λαγχάνειν one's inheritance, patrimony, Lexap.D.43.51, cf. AP11.382.22 (Agath.).2 generally, part, lot, οὐδ' αἰδοῦς μ. ἔχουσιν have no part in shame, Od.20.171;εὐθυμίης μείζω μ. μεθέξει Democr.258
, cf. 263;ἐν παντὶ παντὸς μ. ἔνεστι Anaxag.11
, cf. 6;μ. ἔχειν ἀχέων A.Th. 945
(lyr.);μ. Ἀφροδίτας Id.Supp. 1041
(lyr.); ἔχουσι μ. οὐκ εὐπέμπελον an office, Id.Eu. 476; τέσσαρας μ. ἔχον ἐμοί filling the place of four relations to me, Id.Ch. 238;μ. ἡδονῆς πορεῖν Id.Pr. 631
; κατὰ τὴν ἰδίαν ἑκάστου μ., pro virili parte, Lycurg.64;οὐκ ἐλαχίστην συμβάλλεσθαι μ. πρός τι Plu.2.9f
, cf. Arist.Ath.19.4III one's portion in life, lot, destiny, , etc.;μ. βροτῶν A.Eu. 105
; mostly of ill fortune, but also of good, e. g. opp. ἀμμορίη, Od.20.76;ἡ πεπρωμένη μ. Hdt.1.91
;ἐξιστορῆσαι μ. A.Th. 506
, cf. Ag. 1314, etc.; μ. (sc. ἐστι) c. inf., 'tis one's fate,οὐ γάρ τοι πρὶν μ. φίλους ἰδέειν Od.4.475
;οὐ γάρ πώ τοι μ. θανεῖν Il.7.52
, cf. 15.117: c. acc. et inf.,εἰ μ... δαμῆναι πάντας ὁμῶς 17.421
, cf. 16.434;ἔσχε μοῖρ' Ἀχιλλέα θανεῖν S.Ph. 331
;ὡς αὐτὸν ἥξοι μ. πρὸς παιδὸς θανεῖν Id.OT 713
; εἴ μοι ξυνείη φέροντι μοῖρα ib. 863 (lyr.); μ. βιότοιο one's portion or measure of life, Il.4.170 (as v. l. for πότμον) ; ὑπὲρ μοῖραν (v. μόρος) Il.20.336; ἀγαθᾷ μοίρᾳ by good luck, E. Ion 153 (lyr.); θείᾳ μοίρᾳ by divine providence, X.Mem.2.3.18;κατά τινα θείαν μ. Arist.EN 1099b10
, cf. Pl. Men. 99e, Ap. 33c; opp.παρὰ μοῖραν Δίος Alc.Supp.14.10
.2 like μόρος, man's appointed doom, i.e. death, Il.6.488, Od.11.560; in full,θάνατος καὶ μ. Il.17.672
, etc.;μ. ὀλοή.. θανάτοιο Od.2.100
;θανάτου μ. A.Pers. 917
, Ag. 1462 (both anap.); πρὸ μοίρας before the appointed time, S.Fr. 686, Isoc.11.8;ἐξέπλησε μ. τὴν ἑωυτοῦ Hdt.4.164
,3.142, cf. 1.91; τῇ σεωυτοῦ μ. περίεις ib. 121; also, the cause of death, Od. 21.24.IV that which is meet and right, in Hom. mostly in phrase κατὰ μοῖραν in order, rightly, Il.16.367;κατὰ μ. ἔειπες 1.286
, al.;ἐν μοίρῃ πάντα διίκεο 19.186
, cf. Od.22.54, Pl.Lg. 775c, 958d; opp.παρὰ μοῖραν Od.14.509
; ἔχει μ. it is meet and right, E.Hipp. 988.2 respect, esteem,οὐκ ἔστιν ὅτῳ μείζονα μ. νείμαιμ' ἤ σοι A.Pr. 294
(anap.), cf. S.Tr. 1239; ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ ἄγειν τινά hold one in no great respect, Hdt.2.172;ἐν μείζονι μ. εἶναι Pl.Cri. 51b
;ἀτιμοτάτῃ ἐνὶ μ. Theoc.14.49
;μεγάλην μ. καὶ τιμὴν ἔχει Pl.Cra. 398b
; ; is prob. corrupt.V c. gen. almost periphr., ἐν τῇ τοῦ ἀγαθοῦ μοίρᾳ ἐκεῖνό ἐστι is a good, of the order of the good, Pl.Phlb. 54c; ἄγειν ἢ φέρειν ἐν πολεμίου μ. as if an enemy, D.23.61; νόστοιο μ. for νόστος, Pi.P.4.196; ὡς ἐν παιδιᾶς μοίρᾳ playfully, Pl.Lg. 656b;ὡς ἐν φαρμάκου μ. Plu.2.6e
;ὥσπερ ἐν προσθήκης μ. Luc.Zeux.2
; μέτοχος εἶναι τῆς τοῦ ἀγαθοῦ μοίρας, i. e. τοῦ ἀγαθοῦ, Pl.Phlb. 60b;ἡ φιλοσόφου μ. Id.Ep. 329b
;ἡ τελειότης τἀγαθοῦ μ. τίς ἐστιν Procl.Inst.25
; θείας μ. μετέχειν, i. e. τοῦ θείου, Pl.Prt. 322a, cf. Phdr. 230a; τὸ ἐμπλήκτως ὀξὺ ἀνδρὸς μοίρᾳ προσετέθη was accounted manly, Th.3.82.B [full] Μοῖρα, as pr. n., the goddess of fate, Hom. always (exc. Il. 24.49) in sg., Il.24.209, al., cf. Orph.Fr.33, etc.: three first in Hes. Th. 905, etc.; as the goddess of death, Il.4.517, 18.119: generally of evil, 5.613; ἐγὼ δ' οὐκ αἴτιός εἰμι ἀλλὰ Ζεὺς καὶ M.καὶ ἠεροφοῖτις Ἐρινύς 19.87
: with epithets, M. κραταιή, ὀλοή, 5.629, 21.83;κακή 13.602
;δυσώνυμος 12.116
:—Trag. use sts. sg., A.Ag. 130, Ch. 910, etc.: sts. pl., Id.Pr. 516, 895, Ch. 306, etc.; of the Furies, Id.Eu. 172: later as objects of worship, SIG1044.8 (Halic., iv/iii B. C.).—In the phrasesθεοῦ μ. Od.11.292
,μ. θεῶν 3.269
, μοῖρα is Appellat., = destiny. -
9 τιμή
I worship, esteem, honour, and in pl. honours, such as are accorded to gods or to superiors, or bestowed (whether by gods or men) as a reward for services,τιμῆς ἔμμοροί εἰσι Od.8.480
;ὄφρ' ἂν Ἀχαιοὶ υἱὸν ἐμὸν τίσωσιν ὀφέλλωσίν τέ ἑ τιμῇ Il.1.510
; ;ἐν δὲ ἰῇ τ. ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός 9.319
, cf. 4.410;ἐν τ. σέβειν A.Pers. 166
(troch.);ἐν τ. ἄγεσθαί τινας Hdt.1.134
; ἐν τ. τίθεσθαι or ἄγειν τινά, Id.3.3, Pl.R. 538e;ἐν τιμαῖς ἔχειν Philem.199
;τιμαῖς αὐξήσας τινάς X.Cyr.8.8.24
; τιμὴν νεῖμαι, ἀπονέμειν τινί, S.Ph. 1062, Pl.Lg. 837c; τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν pay due regard, S.Aj. 1351; τιμὰς ὤπασας, πορών, A.Pr.30, 946; , etc.; ;τὸ πρᾶγμ' ἐμοὶ τιμὴν φέρει E.Hipp. 329
;τινὶ τιμὰς προσάπτειν S.El. 356
;ἀφύων τιμὴν περιάψας Ar.Ach. 640
(anap.); τ. εὑρίσκεσθαι, δέκεσθαι, Pi.P.1.48, 8.5; ;τιμὰς ἔχειν Hdt.2.46
, etc.;πρός τινος Id.1.120
;ἐν μεγάλῃτιμῇ εἶναι X.An.2.5.38
; τιμῆς λαχεῖν, τυχεῖν, S.Ant. 699, El. 364 (v.l.); οἱ γεραίτεροι ταῖς τῶν νέων τιμαῖς ἀγάλλονται paid to them by the young, X.Mem.2.1.33: c. gen., χωρὶς ἡ τ. θεῶν the honour due to them, A.Ag. 637, cf. Ch. 200;τιμὰς τὰς θεῶν πατεῖν S.Ant. 745
;τιμαὶ δαιμόνων E.Hipp. 107
: τιμῇ with honour, honourably, S.OC 381 codd.; τιμῆς ἕνεκα as a mark of honour, X.An.7.3.28;τιμῇ προέξουσ' S.Ant. 208
.2 honour, dignity, lordship, as the attribute of gods or kings, Il.1.278, 9.498, etc.;θεῶν ἒξ ἔμμορε τιμῆς Od.5.335
;τ. βασιληΐς Il.6.193
, cf. Hes.Th. 393, Pi.P.4.108, A.Eu. 228 (pl.);Περσονόμος τ. μεγάλη Id.Pers. 919
(anap.); δίθρονος.. καὶ δίσκηπτρος τ. Id.Ag.44 (anap.): generally, like γέρας, prerogative or special attribute of a king, and in pl. his prerogatives, Od.1.117, Hes.Th. 203, Thgn.374, S.OT 909 (lyr.), etc.; βασιλικαὶ τ. imperial prerogatives, Hdn.7.10.5; (anap.).3 a dignity, office, magistracy, and in pl., civic honours (τιμὰς λέγομεν εἶναι τὰς ἀρχάς Arist.Pol. 1281a31
), Hdt.1.59, etc.; ἔν τε ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις τ. Pl.Ap. 35b, cf. Ti. 20a, etc.;μὴ φεύγειν τοὺς πόνους, ἢ μηδὲ τὰς τ. διώκειν Th.2.63
;τιμὴν ἔχειν X.Cyr.1.3.8
, etc.;τὴν τιμὴν εἴληχε Pl.Phlb. 61c
; οἱ ἐν τιμαῖς men in office, E.IA19 (anap.), cf. Isoc.9.81;ἐκβαλῶ σε ἐκ τῆς τιμῆς X.Cyr.1.3.9
; τιμὰς ἴσχειν hold the office of τιμοῦχος (q.v.), Jahresh.12.136 (Erythrae, v/iv B.C.): generally, office, task,ἄχαρις τιμή Hdt.7.36
:—also,b a person in authority, an authority, κλῦτε δὲ Γᾶ (Ahrens for τὰ)χθονίων τε τιμαί A.Ch. 399
(lyr.); καὶ τὰ καρτερώτατα τιμαῖς ὑπείκει yield to authorities, S.Aj. 670.4 present of honour, compliment, offering, e.g. to the gods, Hes.Op. 142, A.Pers. 622; reward, present,ἢ ἀργύριον ἢ τιμή Pl.R. 347a
; τιμαὶ καὶ δωρεαί ib. 361c;ὅσοι.. ἄλλην τινὰ δωρεὰν ἢ τ. ἔχουσιν παρὰ τῶν Λεβεδίων SIG344.22
(Teos, iv B.C.); τῶν εὐεργεσιῶν τιμὰς .5 ἡ Δάου τ. 'the worthy D.', Herod. 5.68.II of things, worth, value, price, h.Cer.132, IG12.349.10, 15, al.; ἐξευρίσκοντες τιμῆς τὰ κάλλιστα at a price, Hdt.7.119;τῆς αὐτῆς τ. πωλεῖν Lys.22.12
;πρίασθαι D.21.149
;δεκαπλάσιον τῆς τ. ἀποτίνειν Pl.Lg. 914c
; ἀποδιδόναι τινὶ τὴν τ. ib.a; δύο εἰπεῖν τ. to name two prices, ib. 917b; ἀξιοῦν τι τ. τινός ib.d;περὶ τῆς τ. διαφέρεσθαι Lys.22.15
; ἐμοὶ δὲ τιμὰ τᾶσδε πᾷ γενήσεται; Ar.Ach. 895; ἑστηκυῖαι τ. fixed prices, PTeb.703.176 (iii B.C.); ὑπὲρ τιμῆς πυροῦ payment of money representing the value of wheat, Ostr. 663 (ii A.D.), al.2 valuation, estimate, for purposes of assessment,τοῦ κλήρου Pl.Lg. 744e
: generally,ὁ πλοῦτος οἷον τιμή τις τῆς ἀξίας τῶν ἄλλων Arist.Rh. 1391a1
.III compensation, satisfaction, penalty,τιμὴν ἀρνύμενοι Μενελάῳ.. πρὸς Τρώων Il.1.159
, cf. 5.552; ἀποτινέμεν, τίνειν τιμήν τινι, pay or make it, 3.286, 288;τιμὴν ἄγειν Od.22.57
;Πάτροκλον, ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκ' ἐνθάδε τιμῆς Il.17.92
, cf. Od.14.70, 117; οὐ σὴ.. ἡ τ. the penalty is not yours, Pl.Grg. 497b. (The spelling [ τῑ- notτει- IG12.347.33
, etc.] and the majority of the senses show that τιμή is cogn. with τίω 'value, honour'; sense 111 perh. arose from a later association with τίνω.) -
10 μετά
μετά (Hom.+) prep. w. gen. and acc., in the NT not (B-D-F §203; Rob. 610) w. dat.—For lit. s. ἀνά, beg.; also for μετά (and σύν) Tycho Mommsen, Beiträge zu d. Lehre v. den griech. Präp. 1895. Basic idea: ‘in the vicinity of ’.A. w. gen. with① marker of placement, with, among, in company with someone (Gen 42:5; EpArist 180; En 22:13; 99:10; PsSol 4:6; JosAs 10:3 al.) or someth. ἦν μετὰ τῶν θηρίων he was among the wild animals Mk 1:13 (Diog. L. 6, 92 μόσχοι μετὰ λύκων). ἦν συγκαθήμενος μ. τῶν ὑπηρετῶν he sat down among the servants 14:54. μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη he was classed among the criminals Mk 15:28; Lk 22:37. τὸ μέρος αὐτοῦ μ. τῶν ἀπίστων θήσει he will assign him his lot among the faithless (unbelievers?) Lk 12:46; cp. Mt 24:51. ζῆτειν τὸν ζῶντα μ. τῶν νεκρῶν seek the living among the dead Lk 24:5. μὴ γογγύζετε μετʼ ἀλλήλων do not grumble among yourselves J 6:43. εἱστήκει Ἰούδας μετʼ αὐτῶν 18:5. ἡ σκηνὴ τ. θεοῦ μετὰ τ. ἀνθρώπων Rv 21:3a. μετὰ τῶν νεφελῶν in the midst of the clouds 1:7.② marker of assoc. in gener. sense denoting the company within which someth. takes place, withⓐ w. gen. of pers. in company w. whom someth. takes placeα. w. verbs of going, remaining, etc. προσέρχεσθαι μ. τινος come (in company) with someone Mt 20:20; cp. 5:41; Mk 1:29; 3:7; 5:24, 37; 11:11; 14:17; Lk 2:51; 6:17; 9:49; 14:31; J 3:22b; 11:54; Ac 24:1; Gal 2:1. Angels accompanying the Messiah Mt 25:31; cp. 16:27; Mk 8:38; 1 Th 3:13; 2 Th 1:7. περιπατεῖν μ. τινος (Menand., Fgm. 178 Kö., Sam. 587f S. [242f Kö.]; ApcEsdr 6:12) J 6:66. γίνεσθαι μ. τινος be, remain with someone Ac 7:38; 9:19; 20:18; AcPlCor 2:4 (ApcMos 2 ἐγένοντο μ. ἀλλήλων). οἱ μ. αὐτοῦ γενόμενοι his companions Mk 16:10. μένειν μ. τινος stay with someone 1J 2:19 (ParJer 3:15). ζήσασα μ. ἀνδρός Lk 2:36. ἀκολουθεῖν μ. τινος follow (after) someone Rv 6:8; 14:13 (s. ἀκολουθέω 2).β. used w. trans. verbs ἄγειν τινὰ μ. ἑαυτοῦ bring someone along (s. ἄγω 1b) 2 Ti 4:11. παραλαμβάνειν τινὰ μεθʼ ἑαυτοῦ take or bring someone along (as a companion) (Gen 22:3) Mt 12:45; 18:16; Mk 14:33. ἔχειν τι μ. ἑαυτοῦ have someth. with oneself: bread 8:14; τινά someone (PGM 4, 1952): the lame Mt 15:30; the poor Mk 14:7; Mt 26:11; J 12:8; the bridegroom Mk 2:19b. Pass. συγκατεψηφίσθη μετὰ τ. ἕνδεκα ἀποστόλων he was chosen (to serve) with the eleven apostles Ac 1:26 (cp. Himerius, Or. 44 [=Or. 8], 3 μετὰ τῶν θεῶν ἀριθμούμενος=numbered with the gods).γ. esp. εἶναι μ. τινος be with someone, in someone’s company.א. lit. of close association: the disciples w. Jesus Mt 26:69, 71; Mk 3:14; 14:67; Lk 22:59; J 15:27; 17:24. Also of accompaniment for a short time Mt 5:25; J 3:26; 9:40; 12:17; 20:24, 26. Of Jesus’ association w. his disciples 13:33; 14:9; 16:4; 17:12. Of relations between the superintendent and the congregation μετὰ τ. ἐπισκόπου εἶναι be with, on the side of, the supervisor/bishop IPhld 3:2. οἱ μ. τινος (sc. ὄντες) someone’s friends, companions, etc. (Diod S 17, 96, 2 οἱ μεθʼ Ἡρακλέους; SIG 175, 5; 659, 5; 826e II, 30; Am 4:2; 8:10; Gen 24:59; 1 Macc 7:23; JosAs 27:7; AscIs 2:15; 3:6, 14; Jos., Vi. 397, Ant. 7, 20; Just., D. 8, 3 al.) Mt 12:3f; 26:51; Mk 1:36; 2:25; Lk 6:3f. Of things ἄλλα πλοῖα ἦν μ. αὐτοῦ other boats were with him, accompanied him Mk 4:36. ὁ μισθός μου μετʼ ἐμοῦ (sc. ἐστιν) Rv 22:12. τὸ πῦρ ἐστι μετʼ αὐτοῦ the fire (of judgment) awaits him (the interpretation of the Armenian text; sim. the Lat.) AcPlCor 2:37.ב. in ref. to supportiveness be with someone, stand by, help someone of God’s help (Gen 21:20; 26:3; 28:20 al.; Jos., Ant. 15, 138) J 3:2; 8:29; 16:32; Ac 7:9 (cp. Gen 39:2, 21); 10:38; cp. Mt 1:23 (Is 8:8); Lk 1:28; Ro 15:33. Of God’s hand (1 Ch 4:10) Lk 1:66; Ac 11:21. Of Christ: Mt 28:20; Ac 18:10.ג. a favorite expr. in conclusions of letters ὁ θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται μ. ὑμῶν will be with you 2 Cor 13:11; cp. Phil 4:9; ὁ κύριος κτλ. 2 Th 3:16 (cp. Ruth 2:4); 2 Ti 4:22. ἡ χάρις τοῦ κυρίου Ἰησοῦ μ. ὑμῶν (sc. ἔσται) 1 Cor 16:23; cp. 1 Th 5:28; 1 Cl 65:2. μ. τοῦ πνεύματος ὑμῶν Gal 6:18; Phil 4:23; Phlm 25; 21:9. μ. πάντων ὑμῶν 2 Th 3:18; cp. Eph 6:24. Short and to the point: ἡ χάρις μ. ὑμῶν Col 4:18; 1 Ti 6:21; cp. Tit 3:15; Hb 13:25. ἔσται μεθʼ ἡμῶν χάρις ἔλεος εἰρήνη 2J 3.—ἡ ἀγάπη μου μ. πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ my love is with you all in Christ Jesus 1 Cor 16:24. ἡ χάρις τοῦ κυρίου Ἰ. Χρ. καὶ ἡ ἀγάπη τ. θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ἁγίου πνεύματος μετὰ πάντων ὑμῶν 2 Cor 13:13 (WvanUnnik, Dominus Vobiscum: liturg. formula, TManson memorial vol., ’59, 270–305; on the Trinitarian formula s. the lit. on πνεῦμα 8).—In the expr. ὅσα ἐποίησεν ὁ θεὸς μ. αὐτῶν Ac 14:27; 15:4 (cp. Hs 5, 1, 1) ὤν could be supplied what God has done in helping them; but ποιεῖν can just as well go w. μ. αὐτῶν has done for them, after the analogy of עָשָׂה עִם פּ׳ (Tob 12:6; 13:7 ἃ ποιήσει μεθʼ ὑμῶν; Jdth 8:26 ὅσα ἐποίησεν μετὰ Ἀβραάμ; 15:10; 1 Macc 10:27. In addition, cp. BGU 798, 8 εὐχαριστοῦμεν τῇ ἡμῶν δεσποίνῃ εἰς πάντα τὰ καλὰ ἃ ἐποίησεν μετὰ τ. δούλων αὐτῆς. But s. also LMaloney, ‘All That God Had Done with Them’ ’91, 118–21: God works ‘with’ the apostles and ‘through’ them). Here also belongs ποιεῖν ἔλεος μ. τινος have mercy on someone, show mercy to someone (Gen 24:12; 2 Km 3:8; JosAs 23:4) Lk 1:72; 10:37 (MWilcox, The Semitisms in Ac, ’65, 84f). ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετʼ αὐτῆς the Lord has shown great mercy to her 1:58 (cp. 1 Km 12:24; Ps 125:2f).—In πληρώσεις με εὐφροσύνης μ. τοῦ προσώπου σου Ac 2:28=Ps 15:11 the LXX has literally translated אֶת־פָּנֶיךָ; it means in your presence.ד. in ref. to taking sides or being allied in some way with someone: in contrast to εἶναι κατά τινος be against someone is εἶναι μ. τινος be with someone, on someone’s side Mt 12:30a; Lk 11:23a (AFridrichsen, ZNW 13, 1912, 273–80).ⓑ to denote the company in which an activity or experience takes place: ἀνακεῖσθαι μ. τινος recline at table with someone (for a meal) Mt 26:20. ἀνακλιθῆναι 8:11; cp. Lk 24:30. βασιλεύειν Rv 20:4, 6. γρηγορεῖν Mt 26:38, 40. δειπνεῖν Rv 3:20 (TestJob 15:2). δουλεύειν Gal 4:25. ἐμπαίζειν Mt 27:41. ἐσθίειν 9:11; 24:49; Mk 2:16ab; 14:14, 18; Lk 5:30 (TestAbr A 4 p. 81, 9 [Stone p. 10]). ἠρώτα … ἵνα φάγῃ μ. αὐτοῦ he asked (him) to eat with him 7:36 (cp. TestAbr B 6 p. 110, 21 [Stone p. 68]; JosAs 7:1). εὐφραίνεσθαι 15:29; Ro 15:10 (Dt 32:43). κλαίειν 12:15b. κληρονομεῖν Gal 4:30 (Gen 21:10; Just., D. 26, 1; cp. συγκληρονομεῖν JosAs 24:9). πίνειν Mt 26:29. ποιεῖν τὸ πάσχα celebrate the Passover (with someone) 26:18. συνάγειν 12:30b; Lk 11:23b. συνεσθίειν Gal 2:12. ταράττεσθαι Mt 2:3. τρώγειν J 13:1 v.l. χαίρειν Ro 12:15a.ⓒ The associative aspect can also derive expression from the fact that two opposite parties exert influence upon one another or that one party brings the other to adopt a corresponding, and therefore common, attitudeα. in friendly, or at least not in hostile, fashion: εἰρηνεύειν (3 Km 22:45) Ro 12:18; cp. 2 Ti 2:22; Hb 12:14. εὐθηνίαν ἔχειν Hm 2:3. κοινωνίαν ἔχειν 1J 1:3a, 7. λαλεῖν μετά τινος (cp. Gen 31:24, 29; 1 Macc 7:15) Mk 6:50; J 4:27ab. συλλαλεῖν μ. τινος Mt 17:3; Ac 25:12. συμβούλιον διδόναι Mk 3:6. συνάγεσθαι Mt 28:12; J 18:2. συνᾶραι λόγον Mt 18:23; 25:19. ἐγένοντο φίλοι ὅ τε. Ἡρῴδης καὶ ὁ Πιλᾶτος μετʼ ἀλλήλων Lk 23:12. οἱ μοιχεύοντες μετʼ αὐτῆς those who commit adultery with her Rv 2:22. πορνεύειν (cp. Ezk 16:34; TestAbr A 10 p. 88, 7 [Stone p. 24]) 17:2; 18:3, 9. μολύνεσθαι 14:4 (cp. En 12:4 τῶν γυναικῶν ἐμιάνθησαν).β. in hostile fashion; after verbs of fighting, quarreling, etc. to denote the pers. w. whom the strife is being carried on πολεμεῖν μ. τινος carry on war with = against someone (נִלְחַם עִם פּ׳ 1 Km 17:33; 3 Km 12:24; ParJer 7:10. But s. also OGI 201, 3 ἐπολέμησα μετὰ τῶν Βλεμύων; BGU 1035, 9; 11. Also in Mod. Gk. [AThumb, Hdb. der neugriech. Volkssprache2 1910 §162, 1 note]) Rv 2:16; 12:7; 13:4; 17:14 (B-D-F §193, 4; Rob. 610). Also πόλεμον ποιεῖν (Gen 14:2; 1 Ch 5:19) 11:7; 12:17; 13:7 (Da 7:21 Theod.); 19:19. ζητεῖν μ. τινος deliberate or dispute w. someone J 16:19; cp. 3:25 (cp. ApcEsdr 2:6 δικάζου μεθʼ ἡμῶν). κρίνεσθαι go to law w. someone 1 Cor 6:6. κρίματα ἔχειν μ. τινος have lawsuits w. someone vs. 7.ⓓ of any other relation betw. persons, whether already existing or brought about in some manner εἶδον τὸ παιδίον μ. Μαρίας Mt 2:11. ἀνταποδοῦναι ὑμῖν ἄνεσιν μ. ἡμῶν 2 Th 1:7. ἐκδέχομαι αὐτὸν μ. τῶν ἀδελφῶν 1 Cor 16:11. Of delegations, composed of several units Mt 22:16; 2 Cor 8:18. συμφωνεῖν Mt 20:2.ⓔ of things ὧν τὸ αἷμα ἔμιξεν μ. τῶν θυσιῶν αὐτῶν Lk 13:1. Pass. πιεῖν οἶνον μ. χολῆς μεμιγμένον Mt 27:34.ⓕ to show a close connection betw. two nouns, upon the first of which the main emphasis lies (Thu. 7, 75, 3 λύπη μ. φόβου; Pla., Rep. 9, 591b ἰσχύν τε καὶ κάλλος μετὰ ὑγιείας λαμβάνειν; Ar. 11:2 τόξον ἔχειν μ. φαρέτρας) ἀγάπη μ. πίστεως Eph 6:23. πίστις μ. σωφροσύνης 1 Ti 2:15. εὐσέβεια μ. αὐταρκείας 6:6. Cp. Eph 4:2b; Col 1:11; 1 Ti 1:14. φάρμακον μ. οἰνομέλιτος ITr 6:2.③ marker of attendant circumstances of someth. that takes place, withⓐ of moods, emotions, wishes, feelings, excitement, states of mind or body (Xenophon Eph. 1, 15, 5 μ. ἀδείας; 2, 10, 4 μ. ἐπιμελείας; PAmh II, 133, 11 μετὰ πολλῶν κόπων; PLond II, 358, 8 p. 172 [II A.D.]; SIG index IV p. 445f; LXX [Johannessohn, Präp. 209ff]; En et al.) μ. αἰδοῦς with modesty 1 Ti 2:9. μ. αἰσχύνης with shame (s. αἰσχύνη 2) Lk 14:9. μ. εὐνοίας Eph 6:7. μ. εὐχαριστίας Phil 4:6; 1 Ti 4:3f; cp. Ac 24:3. μετὰ χαρᾶς (2 Macc 15:28; 3 Macc 5:21; 6:34; En 10:16; PsSol 8:16 al.; s. χαρά 1a) 1 Th 1:6; Hb 10:34; 13:17; cp. Phil 2:29. μ. φόβου καὶ τρόμου 2 Cor 7:15; Eph 6:5; Phil 2:12. μ. φόβου καὶ χαρᾶς Mt 28:8. μ. πραΰτητος καὶ φόβου 1 Pt 3:16. μ. παρρησίας (Lev 26:13; 1 Macc 4:18; s. παρρησία 3a) Ac 2:29; 4:29, 31; 28:31; Hb 4:16. μ. πεποιθήσεως 1 Cl 31:3. μ. σπουδῆς (3 Macc 5:24, 27; Mel., P. 12, 80) Mk 6:25; Lk 1:39. μ. ταπεινοφροσύνης Eph 4:2a; cp. Ac 20:19. μ. ὀργῆς (3 Macc 6:23; TestJob 4:4) Mk 3:5. μ. δακρύων in tears (3 Macc 1:16; 4:2; 5:7; TestAbr A 9 p. 86, 19 [Stone p. 20]; 14 p. 94, 21 [St. p. 36]; JosAs 28:8; ApcEsdr 6:23; s. δάκρυον) Mk 9:24 v.l.; Hb 5:7; 12:17. μ. εἰρήνης (s. εἰρήνη 1b) Ac 15:33; Hb 11:31.ⓑ of other accompanying phenomena (Antig. Car. 148 μετὰ φλογὸς καίεσθαι) μ. διωγμῶν though with persecutions Mk 10:30. μ. ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν 1 Ti 4:14. μ. νηστειῶν Ac 14:23. μ. θορύβου (Jos., Ant. 5, 216) 24:18. μ. παρακλήσεως 2 Cor 8:4. μ. παρατηρήσεως Lk 17:20. μ. ὕβρεως καὶ πολλῆς ζημίας Ac 27:10 (s. ὕβρις 3). μ. φαντασίας 25:23. μ. δυνάμεως καὶ δόξης Mt 24:30; Mk 13:26; Lk 21:27 (Just., A I, 50, 1 al. μ. δόξης, D. 132, 1 w. δυνάμεως). μ. ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς Ac 26:12 (Jos., Ant. 20, 180 μετʼ ἐξουσίας). μ. βραχίονος ὑψηλοῦ ἐξάγειν τινά (s. βραχίων) Ac 13:17. μ. φωνῆς μεγάλης w. a loud voice Lk 17:15 (cp. EpArist 235; 281; JosAs 28:9). μ. σάλπιγγος with a trumpet call Mt 24:31 (Plut., Mor. 1135f μετʼ αὐλῶν=with the sound of flutes). σφραγίσαντες τ. λίθον μετὰ τ. κουστωδίας makes the stationing of the guard an accompaniment to the sealing of the stone Mt 27:66 (another possibility here is the instrumental use of μετά [Lycurgus the orator 124 μ. παραδειγμάτων διδάσκειν; SEG VIII, 246, 8 μετὰ κυνῶν—an instrument of torture—βασανίσαι; CWessely, Neue griech. Zauberpap. 1893, 234 γράφε μ. μέλανος; 2 Macc 6:16]: secure the stone by means of a guard; s. σφραγίζω 1).ⓒ of concrete objects, which serve as equipment (Appian, Maced. 9 §4 μετὰ χρυσῶν στεφάνων; POxy 123, 15; 19 μετὰ τῶν χλαμύδων εἰσβῆναι; 1 Esdr 5:57; Jdth 15:13; TestJob 24:10 μ. ψαλίδος; JosAs 7:4 μ. χρυσίου καὶ ἀργύριου; ParJer 9:31 μ. πολλῶν λίθων; ApcSed 7:10 μ. χαλιναρίου; ApcMos 40 μ. τῶν σινδόνων) μ. μαχαιρῶν καὶ ξύλων Mt 26:47; 55; Mk 14:43, 48; Lk 22:52. μ. φανῶν καὶ λαμπάδων καὶ ὅπλων (Xenophon Eph. p. 336, 20 μ. λαμπάδων) J 18:3.B. w. acc. In our lit. only in the mng. after, behind① marker of position that is behind someth., behind (Hom.+; Polyb.; Just., A I, 13, 4; Tat. 2, 2; not LXX) μ. τὸ δεύτερον καταπέτασμα behind the second curtain Hb 9:3.② marker of time after another point of time, after (Hom.+; ins, pap, LXX)ⓐ with the time expressly given μ. πολὺν χρόνον (2 Macc 6:1.—μετʼ οὐ πολὺν χρ.: Hero Alex. I p. 340, 6; SIG 1169, 54; Jos., Vi. 407) Mt 25:19. μ. τοσοῦτον χρόνον (4 Macc 5:7; ParJer 5:18) Hb 4:7. μ. χρόνον τινά (Diod S 9, 10, 2; Witkowski 26, 9 [III B.C.]; Jos., Ant. 8, 398; cp. En 106:1 μ. δὲ χρόνον; ApcSed 13:3 μ. χρόνον) Hv 1, 1, 2f; Hs 5, 2, 5; 9, 13, 8. μ. ἡμέρας ἕξ after six days Mt 17:1; Mk 9:2 (ApcMos 42 μ. τὰς ἓξ ἡμέρας). μ. τρεῖς ἡμέρας (Artem. 4, 33 p. 224, 5; Polyaenus 6, 53; 8, 62; EpArist 301; TestJob 52:1f; 53:7; ParJer 9:14; Jos., Ant 7, 280) Mt 27:63; Mk 8:31; 10:34; Lk 2:46; cp. μ. τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας AcPlCor 2:30. μ. δύο ἡμέρας Mt 26:2; Mk 14:1 (cp. Caesar, Bell. Gall. 4, 9, 1 post tertiam diem=on the third day). μ. τινας ἡμέρας Ac 15:36; 24:24. μετʼ οὐ πολλὰς ἡμέρας (Artem. 1, 78 p. 72, 30; Jos., Ant. 5, 328, Vi. 309) Lk 15:13. οὐ μ. πολλὰς ταύτας ἡμέρας not long after these days = within a few days Ac 1:5 (B-D-F §226; 433, 3; Rob. 612; 1158; Dssm., ZVS 45, 1913, 60). W. gen. foll. μ. ἡμέρας εἴκοσι τῆς προτέρας ὁράσεως twenty days after the former vision Hv 4, 1, 1 (cp. Biogr. p. 31 μετὰ ξ´ ἔτη τοῦ Ἰλιακοῦ πολέμου; Gen 16:3). μ. τρεῖς μῆνας Ac 28:11. μ. τρία ἔτη Gal 1:18. ὁ μ. τετρακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη γεγονὼς νόμος 3:17.ⓑ w. designations that are general, but include the idea of time: μ. τὴν ἄφιξίν μου Ac 20:29. μ. τὸ πάσχα after the Passover 12:4. μ. τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Mt 1:12.ⓒ gener. μ. τὴν θλῖψιν after the (time of) tribulation Mk 13:24; cp. μ. τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων Mt 24:29. μ. τὴν ἔγερσιν 27:53. μ. τὴν ἀνάγνωσιν Ac 13:15. μ. τὸ βάπτισμα 10:37. μ. μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν Tit 3:10. μ. τὸ ψωμίον after he had eaten the piece of bread J 13:27.—Quite gener. μ. τοῦτο after this, afterward (Lucian, Hermot. 31; Gen 18:5; Lev 14:19; EpArist 258; TestJob 11:4; TestReub 1:9; TestLevi 6:3; Just., D. 57, 4) J 2:12; 11:7, 11; 19:28; Hb 9:27; Rv 7:1. μ. ταῦτα after this (Aeneas Tact. 240; 350; Diod S 1, 7, 1; Ex 3:20; 11:8 and oft.; TestJob 21:4; TestLevi 6:5; TestJos 19:5; JosAs 10:15; ParJer 3:10; ApcEsdr 4:36; ApcMos 2; Just., A I, 32, 6) Mk 16:12; Lk 5:27; 10:1 and oft. μ. οὐ πολύ (Dio Chrys. 56 [73], 8; Lucian, Scyth. 1; Herodian 1, 9, 7; BGU 614, 14; Mitt-Wilck. II/2, 96 II, 9; 1 Esdr 3:22; Jos., Ant. 12, 132) not long afterward Ac 27:14. μ. μικρόν a short while afterward Mt 26:73; Mk 14:70 (Just., D. 56, 17). Also μ. βραχύ Lk 22:58 (cp. μετʼ ὀλίγον: Lucian, Dial, Mort. 15, 3; PRyl 77, 41; Wsd 15:8; Jdth 13:9; TestAbrA 7 p. 84, 8 [Stone p. 16]; GrBar 9:3; Jos., Ant. 12, 136; 10:15; Just., D. 56, 18).ⓓ w. subst. aor. inf. foll.α. w. acc. (SIG 633, 105; 640, 13; 695, 78; 1233, 1; Sir 46:20; Jdth 16:25; Bar 1:9; 1 Macc 1:1, 9; TestAbr B 12 p. 116, 11 [Stone p. 80]; 117, 5 [St. p. 82]; TestJob 5:2; TestLevi 18:1; ApcMos 1; Just., A I, 50, 12.—B-D-F §406, 3; Rob. 979) μ. τὸ ἐγερθῆναί με after I am raised up Mt 26:32; Mk 14:28. μ. τὸ παραδοθῆναι τὸν Ἰωάννην after John was arrested Mk 1:14.—Ac 1:3; 7:4; 10:41; 15:13; 19:21; 20:1; Hv 2, 1, 3; m 4, 1, 7; Hs 8, 1, 3; 8, 2, 5.β. without acc. (Aelian, VH 12, 1 p. 118, 27; Herodian 2, 9, 5; SIG 976, 39; UPZ 110, 193 [164 B.C.]; Sir 23:20; 32:18 v.l.; 1 Macc 1:20; ApcMos 26:42f; Just., A I, 14, 1; Tat. 16, 1) μ. τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς after he had spoken to them Mk 16:19.—Lk 12:5; 1 Cor 11:25; Hb 10:26.—W. perf. inf. 10:15.—M-M. EDNT. TW. -
11 ἐνέπω
ἐνέπω u. ἐννέπω (εἰπεῖν, vgl. Buttm. Lexil. I p. 279 ff), im praes.; bei Hom. optat., imperat. u. part. praes.; Pind. N. 3, 72 u. sp. D., wie Ep. ad. 52 (V, 100); ansagen, erzählen, μῦϑον, νημερτέα πάντα, Il. 8, 412 Od. 17, 549; ὄσσα μνηστήρων ϑάνατον καὶ κῆρ' ἐνέπουσα 24, 414; ἄνδρα μοι ἔννεπε, sage den Mann mir an, verkünde mir vom Manne, 1, 1; Pind. u. Tragg. (stets ἐννέπω); τοὔνειρον Aesch. Ch. 543; anreden, τινὰ μύϑοισι σκολιοῖς Hes. O. 192; Soph. Ai. 751; τινὰ δοῦλον, Einen einen Sklaven nennen, Eur. Herc. fur. 270; gleichbedeutend dem einfachen εἰπεῖν, ohne Casus, Il. 2, 761 Od. 23, 301; φρονούντως πρὸς φρονοῦντας Aesch. Suppl. 201; σαφέστερον 908; πρός τινα Soph. Tr. 401 u. öfter, wie Eur.; auch Azionic. Ath. VIII, 342 (v. 7); – ἄγειν τινά, befehlen, Soph. O. C. 936; das fut. ἐνισπήσω u. ἐνίψω wie den aor. ἐνισπεῖν s. unter ἐνίσπω.
-
12 διά
διά, poet. [full] διαί ([dialect] Aeol. [full] ζά, q.v.), Prep. governing gen. and acc.— Rad. sense,A through; never anastroph. [Prop. δῐᾰ: but Hom. uses [pron. full] ῑ at the beginning of a line, Il.3.357, 4.135, al.: also ᾱ, metri gr., freq. in Hom., for which A. uses [full] διαί in lyr., Ag. 448, al.]A WITH GEN.I of Place or Space:1 of motion in a line, from one end to the other, right through, in Hom. freq. of the effect of weapons,διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε.. ἔγχος καὶ διὰ θώρηκος.. Il. 3.357
; ;δι' ὤμου.. ἔγχος ἦλθεν 4.481
; in Prose,τιτρώσκειν διὰ τοῦ θώρακος X.An.1.8.26
; διὰ τοῦ ὀρόφου ἐφαίνετο πῦρ ib.7.4.16: also of persons, διὰ Σκαιῶν πεδίονδ' ἔχον ὠκέας ἵππους out through the Scaean gate, Il.3.263; δι' ἠέρος αἰθέρ' ἵκανεν quite through the lower air even to the ether, Il.14.288, cf. 2.458; διὰ Τρώων πέτετο straight through them, 13.755;δι' ὄμματος.. λείβων δάκρυον S.OC 1250
, etc.: also in Compos. with πρό and ἐκ, v. διαπρό, διέκ: in adverbial phrases, διὰ πασῶν (sc. χορδῶν), v. διαπασῶν: throughout,Th.
1.14; idly,Id.
4.126, etc. (cf.111.1.c).2 of motion through a space, but not in a line, throughout, ouer,ἑπόμεσθα διὰ πεδίοιο Il.11.754
;δι' ὄρεσφι 10.185
, al.; ὀδύνη διὰ χροὸς ἦλθε through all his frame, 11.398;τεῦχε βοὴν διὰ ἄστεος Od.10.118
;δι' ὁμίλου Il.6.226
, etc.;θορύβου διὰ τῶν τάξεων ἰόντος X.An.1.8.16
, cf. 2.4.26, etc.; later, in quoting an authority,ἱστορεῖ δ. τῆς δευτέρας
in the course of..,Ath.
10.438b.3 in the midst of, Il.9.468;κεῖτο τανυσσάμενος δ. μήλων Od.9.298
; between,δ. τῶν πλευρέων ταμόντα Hp.Morb.2.61
: hence, of pre-eminence,ἔπρεπε καὶ δ. πάντων Il.12.104
;τετίμακε δι' ἀνθρώπων Pi.I.4(3).37
;εὐδοκιμέοντι δ. πάντων Hdt.6.63
, cf. 1.25, etc.4 in Prose, sts. of extension, along,παρήκει δ. τῆσδε τῆς θαλάσσης ἡ ἀκτή Id.4.39
(but πέταται δ. θαλάσσας across the sea, Pi.N.6.48);λόφος, δι' οὗ τὸ σταύρωμα περιεβέβληντο X.HG7.4.22
.5 in Prose, of Intervals of Space, δ. τριήκοντα δόμων at intervals of thirty layers, i. e. after every thirtieth layer, Hdt.1.179; δ. δέκα ἐπάλξεων at every tenth battlement, Th.3.21; cf. infr. 11.3: of a single interval, δ. πέντε σταδίων at a distance of five stades, Hdt.7.30, cf. 198; δ. τοσούτου μᾶλλον ἢ δ. πολλῶν ἡμερῶν ὁδοῦ at so short a distance, etc., Th.2.29; δ. πολλοῦ at a great distance apart, Id.3.94;δ. πλείστου Id.2.97
;δι' ἐλάσσονος Id.3.51
;ὕδατα δ. μακροῦ ἀλόμενα Hp.
Aër.9, etc.II of Time,1 of duration from one end of a period to the other, throughout, δ. παντὸς [τοῦ χρόνου] Hdt.9.13;δι' ὅλου τοῦ αἰῶνος Th.1.70
;δι' αἰῶνος S.El. 1024
;δι' ἡμέρας ὅλης Ar. Pax 27
;δι' ὅλης τῆς νυκτός X.An.4.2.4
, etc.: without an Adj., δι' ἡμέρης all day long, Hdt.1.97;δ. νυκτός Th.2.4
, X.An.4.6.22 (but δ. νυκτός in the course of the night, by night, Act.Ap.5.19, PRyl.138.15 (i A. D.), etc.);δ. νυκτὸς καὶ ἡμέρας Pl.R. 343b
; δι' ἐνιαυτοῦ, δι' ἔτους, Ar.Fr.569.8, V. 1058;δ. βίου Pl.Smp. 183e
, etc.;δ. τέλους
from beginning to end,A.
Pr. 275, Pl.R. 519c, etc.: with Adjs. alone,δ. παντός
continually,A.
Ch. 862 (lyr.), etc.; δι' ὀλίγου for a short time, Th.1.77;δ. μακροῦ E.Hec. 320
;ὁ δ. μέσου χρόνος Hdt. 8.27
.2 of the interval which has passed between two points of Time, δ. χρόνου πολλοῦ or δ. πολλοῦ χρ. after a long time, Id.3.27, Ar.Pl. 1045;δ. μακρῶν χρόνων Pl.Ti. 22d
: without an Adj., δ. χρόνου after a time, S.Ph. 758, X.Cyr.1.4.28, etc.; δι' ἡμερῶν after several days, Ev.Marc.2.1; and with Adjs. alone,δι' ὀλίγου Th.5.14
;οὐ δ. μακροῦ Id.6.15
,91;δ. πολλοῦ Luc.Nigr.2
, etc.: with Numerals,δι' ἐτέων εἴκοσι Hdt.6.118
, cf. OGI56.38 (iii B. C.), etc.: but δ. τῆς ἑβδόμης till the seventh day, Luc.Hist.Conscr.21: also distributively, χρόνος δ. χρόνου προὔβαινε time after time, S.Ph. 285;ἄλλος δι' ἄλλου E.Andr. 1248
.3 of successive Intervals, δ. τρίτης ἡμέρης every other day, Hdt.2.37; δ. τρίτου ἔτεος ib.4, etc.; δ. πεντετηρίδος every four years (with inclusive reckoning), Id.3.97; δι' ἔτους πέμπτου, of the Olympic games, Ar.Pl. 584 (but δι' ἑνδεκάτου ἔτεος in the course of the eleventh year, Hdt.1.62).III causal, through, by,a of the Agent, δι' ἀλλέλων or -ου ἐπικηρυκεύεσθαι, ποιεῖσθαι, by the mouth of.., Id.1.69,6.4, cf. 1.113;δι' ἑρμηνέως λέγειν X.An.2.3.17
, etc.;τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Κυρίου δ. τοῦ προφήτου Ev.Matt.1.22
;δι' ἑκόντων ἀλλ' οὐ δ. βίας ποιεῖσθαι Pl.Phlb. 58b
; πεσόντ' ἀλλοτρίας διαὶ γυναικός by her doing, A.Ag. 448 (lyr.);ἐκ θεῶν γεγονὼς δ. βασιλέων πεφυκώς X.Cyr.7.2.24
; δι' ἑαυτοῦ ποιεῖν τι of oneself, not by another's agency, ib.1.1.4, etc.; but also, by oneself alone, unassisted, D.15.14, cf. 22.38.b of the Instrument or Means, δ. χειρῶν by hand (prop. by holding between the hands),δι' ὁσίων χ. θιγών S. OC 470
; also δ. χερῶν λαβεῖν, δ. χειρὸς ἔχειν in the hand, Id.Ant. 916, 1258 (but τὰ τῶν ξυμμάχων δ. χειρὸς ἔχειν to keep a firm hand on, Th.2.13);δ. στέρνων ἔχειν S.Ant. 639
;ἡ ἀκούουσα πηγὴ δι' ὤτων Id.OT 1387
;δ. στόματος ἔχειν X.Cyr.1.4.25
;δ. μνήμης ἔχειν Luc.Cat.9
;αἱ δ. τοῦ σώματος ἡδοναί X.Mem.1.5.6
; δ. λόγων συγγίγνεσθαι to hold intercourse by word, Pl.Plt. 272b;δ. λόγου ἀπαγγέλλειν Act.Ap.15.27
;δι' ἐπιστολῶν 2 Ep.Cor.10.9
, POxy. 1070.15 (iii A. D.).c of Manner (where διά with its Noun freq. serves as an Adv.),δ. μέθης ποιήσασθαι τὴν συνουσίαν Pl.Smp. 176e
; παίω δι' ὀργῆς through passion, in passion, S.OT 807; δ. τάχους, = ταχέως, Id.Aj. 822, Th.1.63 (but δ. ταχέων ib.80, al.); δ. σπουδῆς in haste, hastily, E.Ba. 212; δι' αἰδοῦς with reverence, respectfully, ib. 441; δ. ψευδῶν ἔπη lying words, Id.Hel. 309; αἱ δ. καρτερίας ἐπιμέλειαι long-continued exertions, X.Mem.2.1.20; δι' ἀκριβείας, δ. πάσης ἀκρ., Pl.Ti. 23d, Lg. 876c;δ. σιγῆς Id.Grg. 450c
;δ. ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις ἐγένετο Th.6.10
;οὐ δι' αἰνιγμάτων, ἀλλ' ἐναργῶς γέγραπται Aeschin.3.121
;δι' αἵματος, οὐ δ. μέλανος τοὺς νόμους ὁ Δράκων ἔγραψεν Plu.Sol.17
: also with Adjs., δ. βραχέων, δ. μακρῶν τοὺς λόγους ποιεῖσθαι, Isoc.14.3, Pl.Grg. 449b; ἀποκρίνεσθαι δ. βραχυτάτων ibid. d; cf. infr. IV.2 in later Prose, of Material out of which a thing is made, ; ;βρώματα δ. μέλιτος καὶ γάλακτος γιγνόμενα Ath.14.646e
;οἶνος δ. βουνίου Dsc. 5.46
.IV διά τινος ἔχειν, εἶναι, γίγνεσθαι, to express conditions or states, ἀγὼν διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχων extending through every kind of contest, Hdt.2.91;δι' ἡσυχίης εἶναι Id.1.206
; δι' ὄχλου εἶναι to be troublesome, Ar.Ec. 888;δ. φόβου εἶναι Th.6.59
;δι' ἀπεχθείας γίγνεσθαι X.Hier.9.2
; ἡ ἐπιμέλεια δ. χάριτος γίγνεται ibid.;δ. μιᾶς γνώμης γίγνεσθαι Isoc.4.138
.b with Verbs of motion, δ. μάχης ἐλεύσονται will engage in battle, Hdt.6.9;ἐλθεῖν Th.4.92
; δ. παντὸς πολέμου, δ. φιλίας ἰέναι τινί, X.An.3.2.8; δ. δίκης ἰέναι τινί go to law with.., S.Ant. 742, cf. Th.6.60;δ. τύχης ἰέναι S.OT 773
;δι' ὀργῆς ἥκειν Id.OC 905
; ἐμαυτῷ δ. λόγων ἀφικόμην I held converse with myself, E.Med. 872; δ. λόγων, δ. γλώσσης ἰέναι come to open speech, Id.Tr. 916, Supp. 112; δ. φιλημάτων ἰέναι come to kissing, Id.Andr. 416;δ. δικαιοσύνης ἰέναι καὶ σωφροσύνης Pl.Prt. 323a
, etc.; δ. πυρὸς ἰέναι (v. πῦρ): in pass. sense, δι' ἀπεχθείας ἐλθεῖν τινι to be hated by.., A.Pr. 121 (anap.).c with trans. Verbs, δι' αἰτίας ἔχειν or ἄγειν τινά hold in fault, Th.2.60, Ael.VH9.32;δι' ὀργῆς ἔχειν τινά Th.2.37
, etc.;δ. φυλακῆς ἔχειν τι Id.7.8
; δι' οἴκτου ἔχειν τινά, δι' αἰσχύνης ἔχειν τι, E.Hec. 851, IT 683;δ. πένθους τὸ γῆρας διάγειν X.Cyr.4.6.6
; .B WITH Acc.I of Place, only Poet., in same sense as διά c. gen.:1 through,ἓξ δὲ δ. πτύχας ἦλθε.. χαλκός Il.7.247
;ἤϊξε δ. δρυμὰ.. καὶ ὕλην 11.118
, cf. 23.122, etc.; δ. τάφρον ἐλαύνειν across it, 12.62;δ. δώματα ποιπνύοντα 1.600
;ἐπὶ χθόνα καὶ δ. πόντον βέβακεν Pi.I.4(3).41
;φεύγειν δ. κῦμ' ἅλιον A.Supp.14
(anap.).2 through, among, in,οἴκεον δι' ἄκριας Od.9.400
;ἄραβος δὲ δ. στόμα γίγνετ' ὀδόντων Il.10.375
(but μῦθον, ὃν.. δ. στόμα.. ἄγοιτο through his mouth, 14.91; soδ. στόμα ὄσσαν ἱεῖσαι Hes.Th.65
;ἀεὶ γὰρ ἡ γυνή σ' ἔχει δ. στόμα Ar.Lys. 855
);δ. κρατερὰς ὑσμίνας Hes.Th. 631
; (lyr.).II of Time, also Poet.,δ. νύκτα Il.2.57
, etc.; δ. γλυκὺν ὕπνον during sweet sleep, Mosch.4.91.III causal:1 of persons, thanks to, by aid of,νικῆσαι δ... Ἀθήνην Od.8.520
, cf. 13.121;δ. δμῳὰς.. εἷλον 19.154
; δ. σε by thy fault or service, S.OC 1129, Ar.Pl. 145, cf. 160, 170: in Prose, by reason of, on account of,δ' ἡμᾶς Th.1.41
, cf. X.An.7.6.33, D.18.249;οὐ δι' ἐμαυτόν And.1.144
; so εἰ μὴ διά τινα if it had not been for..,εἰ μὴ δι' ἄνδρας ἀγαθούς Lys.12.60
;Μιλτιάδην εἰς τὸ βάραθρον ἐμβαλεῖν ἐψηφίσαντο, καὶ εἰ μὴ δ. τὸν πρύτανιν ἐνέπεσεν ἄν Pl.Grg. 516e
, cf. D.19.74;εἰ μὴ δ. τὴν ἐκείνου μέλλησιν Th.2.18
, cf. Ar.V. 558;πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν γενέσθαι δι' Ὅμηρον Pi.N.7.21
.2 of things, to express the Cause, Occasion, or Purpose, δι' ἐμὴν ἰότητα because of my will, Il.15.41;Διὸς μεγάλου δ. βουλάς Od.8.82
; δι' ἀφραδίας for, through want of thought, 19.523;δι' ἀτασθαλίας 23.67
; δι' ἔνδειαν by reason of poverty, X. An.7.8.6; δ. καῦμα, δ. χειμῶνα, ib.1.7.6;δι' ἄγνοιαν καὶ ἀμαθίαν Pl. Prt. 360b
, etc.: freq. also with neut. Adjs., δ. τί; wherefore?; δ. τοῦτο, δ. ταῦτα on this account; δι' ὅ, δι' ἅ on which account; δ. πολλά for many reasons, etc.3 = ἕνεκα, to express Purpose, δἰ ἀχθηδόνα for the sake of vexing, Th.4.40, cf. 5.53; δ. τὴν τούτου σαφήνειαν with a view to clearing this up, Pl.R. 524c, cf. Arist.EN 1172b21; αὐτή δι' αὑτήν for its own sake, Pl.R. 367b, etc.C WITHOUT CASE as Adv. throughout, δ. πρό (v. supr. A.I.I);δ. δ' ἀμπερές Il.11.377
.D IN COMPOS.:I through, right through, of Space, διαβαίνω, διέχω, διιππεύω.II in different directions, as in διαπέμπω, διαφορέω; of separation, asunder, διαιρέω, διαλύω; of difference or disagreement, at variance, διαφωνέω, διαφέρω; or simply mutual relation, one with another, διαγωνίζομαι, διάδω, διαθέω, διαπίνω, διαφιλοτιμέομαι.III pre-eminence, διαπρέπω, διαφέρω.IV completion, to the end, utterly, διεργάζομαι, διαμάχομαι, διαπράττω, διαφθείρω: of Time, διαβιόω.V to add strength, thoroughly, out and out, διαγαληνίζω, etc.; cf. ζά.VI of mixture, between, partly, esp. in Adj., as διάλευκος, διάχρυσος, διάχλωρος, etc.VII of leaving an interval or breach, διαλείπω, διαναπαύω. (Cogn. with δύο, δίς.) -
13 δέω
δέω 3 sg. pres. δεῖται (Ath. 21, 3); fut. δήσω LXX; 1 aor. ἔδησα, subj. δήσω; pf. ptc. δεδεκώς Ac 22:29. Pass.: 1 aor. inf. δεθῆναι 21:33; pf. δέδεμαι (Hom.+)① to confine a pers. or thing by various kinds of restraints, bind, tieⓐ of things τὶ someth. 1 Cl 43:2; τὶ εἴς τι (Ezk 37:17): tie weeds in bundles Mt 13:30. τί τινι (cp. Ezk 27:24): τοὺς πόδας κειρίαις J 11:44. ἔδησαν (τὸ σῶμα) ὀθονίοις μετὰ τῶν ἀρωμάτων they bound (the corpse) in linen cloths with spices 19:40.ⓑ of binding and imprisoning pers. δ. τινὰ ἁλύσεσι (cp. Lucian, Necyom. 11; Wsd. 17:16) bind someone w. chains, of a possessed person Mk 5:3f; of prisoners (PLips 64, 58) Ac 12:6; 21:33; Taubenschlag, Op. Min. II 722f. Also simply δ. τινά (Judg 16:5, 7f) Mt 12:29 (cp. TestLevi 18:12); 14:3; 27:2; Mk 3:27; 15:1; J 18:12; Ac 9:14; 21:11, 13; 22:29; B 6:7 (Is 3:10). (τοὺς) πόδας καὶ (τὰς) χεῖρας bind hand and foot (the acc. as Jos., Ant. 19, 294) Mt 22:13; Ac 21:11; δ. τινὰ ἐν φυλακῇ bind someone (and put him) in prison (4 Km 17:4) Mk 6:17. Pass. (Biogr. p. 238) δέδεμαι be bound, i.e., a prisoner 15:7. κατέλιπε δεδεμένον leave behind as a prisoner Ac 24:27 (δεδεμένος=in prison, as Diog. L. 2, 24 of Socrates); ἀπέστειλεν δ. J 18:24. Cp. Col 4:3; IEph 1:2 al. in Ignatius. Παύλου δεδεμένου AcPl Ha 2, 1. δέδεμαι ἐν τῷ ὀνόματι be a prisoner because of the name (=being a Christian) IEph 3:1. Also δ. ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ ITr 1:1; IRo 1:1. δεδεμένον ἄγειν τινά bring someone as prisoner (Jos., Bell. 7, 449) Ac 9:2, 21; 22:5; cp. IRo 4:3. Pass. δ. ἀπάγεσθαι IEph 21:2; δ. θεοπρεπεστάτοις δεσμοῖς bound w. chains that befit God’s majesty (i.e. through his bondage Ignatius displays his total devotion to God, s. IEph 3:1 above) ISm 11:1; δ. ἢ λελυμένος a prisoner or one (recently) freed 6:2.—Fig. ὁ λόγος τ. θεοῦ οὐ δέδεται God’s message cannot be imprisoned (though the speaker can) 2 Ti 2:9.—Mid. (s. L-S-J-M s.v. δέω A, II) οὐκ ἔξεστί μοι δήσασθαι αὐτό (viz. τὸ κεφαλοδέσμιον) I am not allowed to put on the headscarf GJs 2:2 (vv.ll. ἀναδήσασθαι and περιδήσασθαι).—A metaphorical use derived from ancient perceptions of illness explains the expr. ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς whom Satan had bound of a deformed woman Lk 13:16 (cp. SIG 1175, 14ff; 32–35 Ἀριστὼ ἐγὼ ἔλαβον καὶ ἔδησα τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας καὶ τὴν γλῶσσαν καὶ τὴν ψυχήν). For another transcendent binding cp. δεδεμένος τῷ πνεύματι bound by the Spirit Ac 20:22 (similar imagery, perh., in Apollon. Rhod. 4, 880 ἀμηχανίη δῆσεν φρένας ‘perplexity bound his mind’).—On the binding of the dragon Rv 20:2 s. JKroll, Gott u. Hölle ’32, esp. 316ff; Tob 8:3; TestLevi 18:12.② to tie someth. to someth., tie to an animal (4 Km 7:10) Mt 21:2; Mk 11:2, 4 (πρὸς θύραν); Lk 19:30; angels Rv 9:14. δ. δέκα λεοπάρδοις tied to ten leopards (on the language: Soph., Aj. 240 κίονι δήσας = πρὸς κίονα 108; cp. Jos., Ant. 18, 196) IRo 5:1 v.l.— Fasten someth. (ParJer 7:35 τὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀέτου) a linen cloth at its four corners Ac 10:11 v.l.③ to constrain by law and duty, bind w. dat. of pers. to someone: of a wife to her husband Ro 7:2; of a husband to his wife 1 Cor 7:27 (for the form cp. Posidippus [III B.C.]: Anth. Pal. 9, 359, 5f ἔχεις γάμον; οὐκ ἀμέριμνος ἔσσεαι• οὐ γαμέεις; ζῇς ἔτʼ ἐρημότερος=You are married? You won’t be without cares. You remain unmarried? You’ll live still lonelier.). Abs. vs. 39 (cp. Achilles Tat. 1, 11, 2 v.l. ἄλλῃ δέδεμαι παρθένῳ; Iambl., Vi. Pyth. 11, 56 τὴν μὲν ἄγαμον … τὴν δὲ πρὸς ἄνδρα δεδεμένην); τοῖς λαϊκοῖς προστάγμασιν be bound by the rules for the people (those without official duties) 1 Cl 40:5.④ The combination δ. καὶ λύειν bind and loose (Ael. Aristid. 40, 7 K.=5 p. 55 D. of Prometheus: ὅσα δήσειεν ὁ Ζεύς, ταῦτʼ ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι; 41, 7 K.; Teleclides Com. [V B.C.] Fgm. 42 K. δέω—ἀναλύω) is found Mt 16:19; 18:18. On the meaning δέω has here cp. J 20:22f (cp. 1QH 13:10). Another interpretation starts fr. the rabbinic viewpoint. Aram. אֲסַר and שְׁרָא are academic language for the decision of the rabbis as to what was to be regarded as ‘bound’ (אֲסִיר), i.e. forbidden, or ‘loosed’ (שְׁרֵי), i.e. permitted; s. Dalman, Worte 175ff; Billerb. I 738–47. Binding and loosing in magical practice are emphasized by WKöhler, ARW 8, 1905, 236ff; ADell, ZNW 15, 1914, 38ff. S. also VBrander, Der Katholik 94, 1914, 116ff; KAdam, Gesammelte Aufsätze ’36, 17–52; JMantey, JBL 58, ’39, 243–49; HCadbury, ibid. 251–54 (both on J 20:23; Mt 16:19; 18:18).—B. EDNT. DELG s.v. δέω 1. M-M. TW. -
14 ἐπί-προσθεν
ἐπί-προσθεν, auch ἐπίπροσϑε, Eur. Suppl. 514 Antiph. Stob. fl. 16, 4, vor; – a) vom Orte, ἐπίπροσϑεν ὀφϑαλμῶν ἔχειν, vor den Augen haben, Plat. Conv. 213 a; ἐπίπροσϑεν ποιεῖσϑαί τινα, Einen vorschieben, um sich dahinter zu verstecken, Xen. Cyr. 1, 4, 24; κώμας καὶ γεωλόφους, d. i. sich dahinter begeben u. verstecken, 3, 2, 28; ποῖον ἐπίπροσϑεν νέφος ϑῶμαι Eur. Or. 468; τὸ τῆς αἰ σχύνης ἐπίπροσϑεν ποιούμενος, sich die Schande hinstellend, sie vor Augen habend, Plat. Legg. I, 648 d. – b) vom Range, τὰ μακρὰ τῶν σμικρῶν λόγων ἐπίπρ. ἐστι καὶ σαφῆ μᾶλλον κλύειν Eur. Or. 640; μὴ 'πίπροσϑε τῶν ἐμῶν τοὺς σοὺς λόγους ϑῇς, vorziehen, Suppl. 514; Sp., wie Pol. κέρδη ἄδικα ἐπ. ἢ πιστὸς εἶναι ποιούμενος 4, 4, 6; τί τινος, Plut. Brut. 4; ἄγειν τινά τινος, Hel. 1, 25. – c) vor Einem im Wege, hinderlich, Plat. Parm. 137 e; ταῦτα αὐτοῖς πάντα ἐπ. γίγνεται Gorg. 523 d; Sp., wie Plut. consol. Apoll. p. 368, ταῦτα δὴ αὐτοῖς πάντα ἐπ. γίγνεται, wo früher ἐπιπρόσϑεσις stand.
-
15 εντιμως
1) с честью(βεβιωκότες Plat.)
2) почтительно, с почетом(προπέμπειν τινά Plut.)
ἐ. ἔχειν παρά τινι Xen. — быть в почете у кого-л.; -
16 θεωρια
ион. θεωρίη ἥ1) наблюдение, обозрениеοὐ σπάνις τῆς θεωρίας (sc. ἐστίν) Arst. — это нередко можно наблюдать
2) осмотр или посещение чужих стран, путешествиеκατὰ θεωρίης πρόφασιν или τῆς θεωρίης εἵνεκεν Her. — с целью посещения других стран;
τῆς ἀπούσης πόθος ὄψεως καὴ θεωρίας Thuc. — желание посмотреть дальние края3) филос. созерцание, умозрение, размышление(θ. καὴ ζήτησις Plat.; τῶν καλῶν Arst.)
θ. πάντος μὲν χρόνου, πάσης δὲ οὐσίας Plat. — мысленный охват всего времени и всего бытия;τέν θεωρίαν ποιεῖσθαι περί τινος Arst. — предаваться размышлениям о чем-л.4) учение, теория(ἥ μαθηματικέ θ. Plut.)
αἱ νυκτεριναὴ καὴ ἡμεριναὴ θεωρίαι Polyb. — исчисление ночей и дней5) зрелище (праздничное или театральное)(ἀγῶνες καὴ θεωρίαι Arst.; συμπαραγενέσθκι ἐπὴ θεωρίαν τινά NT.)
ἄγειν τινὰ ἐιτὴ δεῖπνον, ἐπὴ ξυμπόσιον, ἐπὴ θεωρίαν Arph. — водить кого-л. по обедам, пирам и зрелищам;ἥ τοῦ Διονύσου θ. Plat. — Дионисийские торжества(ἥ Ὀλυμπίαζε θ. Thuc.)
7) теория (религиозное посольство из одного греч. государства в другое для участия в празднествах и играх)ἑκάστου ἔτους θεωρίαν ἀπάξειν εἰς Δῆλον Plat. — ежегодно отправлять теорию на Делос -
17 βία
Aβίηφι Od.6.6
:—bodily strength, force, Hom., etc.;χειρῶν βία B. 10.91
:—in Hom., periphr. of strong men,βίη Ἡρακληείη Il.2.658
, where the part. masc. πέρσας follows, cf. 11.690; βίη Ἐτεοκληείη, Ἰφικλείη, 4.386, Od.11.290, etc.;βίη Διομήδεος Il.5.781
; alsoἲς.. βίης Ἠρακληείης Hes.Th. 332
: so in Lyr. and Trag.,Πέλοπος βία B.5.181
; Τυδέως βία, Πολυνείκους β., A.Th. 571, 577;φίλτατ' Αἰγίσθου β. Id.Ch. 893
; θήρειος β., = Κένταυροι, S. Tr. 1059.2 personified,Κράτος Βία τε A.Pr.12
.3 of the mind,οὐκ ἔστι βίη φρεσίν Il.3.45
.b of an argument,βίαν οὐκ ἔχειν πρὸς <τὸ> ἀποδειξαι Phld.Sign.9
.II act of violence,ὕβρις τε βίη τε Od.15.329
: mostly in pl.,κείνων γε βίας ἀποτείσεαι 11.117
;βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν 16.189
;βίαι ἀνέμων Il.16.213
.2 βίᾳ τινός against one's will, in spite of him, A.Th. 746 (lyr.), S.Ant.79, Th.1.43, etc.;β. φρενῶν A.Th. 612
;β. καρδίας Id.Supp. 798
; β. alone as Adv., perforce, Od.15.231, B.17.10, A.Pr.74, al.;βίῃ ἐπειρᾶτο Hdt. 6.5
; opp. κατὰ φύσιν, Arist.Ph. 215a1; alsoπρὸς βίαν τινός A.Eu.5
;πρὸς βίαν ἄγειν τινά Id.Pr. 210
, cf. S.OT 805, Eup.8.10 D., Ar.V. 443, etc.; opp. ἑκών, Pl.Phdr. 236d; , al., Herod.5.58;ὑπὸ βίης Hdt.6.107
;ἀπὸ βίας D.S.20.51
; of Zeus,εὐμενεῖ βία κτίσας A.Supp. 1068
(lyr.).3 in [dialect] Att. law, rape, βίας δίκη Sch.Pl.R. 464e;βίᾳ αἰσχύνεσθαί τινα Lys.1.32
.4 = Lat. vis, βίας γραφή D C.37.31, cf. 33;μαρτύρομαι τὴν βίαν POxy.1120.11
(iii A. D.). (Cf. Skt. jyā´ jiyā´ 'preponderating power', jināti 'oppress'.) -
18 ἐνέπω
ἐνέπω u. ἐννέπω, ansagen, erzählen; ἄνδρα μοι ἔννεπε, sage den Mann mir an, verkünde mir vom Manne; anreden; τινὰ δοῦλον, einen einen Sklaven nennen; ἄγειν τινά, befehlen -
19 ἐννέπω
ἐνέπω u. ἐννέπω, ansagen, erzählen; ἄνδρα μοι ἔννεπε, sage den Mann mir an, verkünde mir vom Manne; anreden; τινὰ δοῦλον, einen einen Sklaven nennen; ἄγειν τινά, befehlen -
20 μετάνοια
μετάνοια, ας, ἡ (μετανοέω) prim. ‘a change of mind’ (Thu. 3, 36, 4; Polyb. 4, 66, 7; Appian, Mithrid. 16 §57; pap [s. New Docs 4, 160; Spicq II 475, 17]; TestSol 12:3 C; JosAs, ApcSed; ApcMos 32; Jos., C. Ap. 1, 274, Ant. 16, 125; Just., Tat.), also w. the nuance of ‘remorse’ (as regret for shortcomings and errors: Batr. 69; Lycon the Peripatetic [III B.C.], Fgm. 23 Wehrli [in Diog. L. 5, 66]; Polyb. 18, 33, 7; Stoic. III 147, ln. 21f; Cebes 10, 4; 11, 1; Plut., Mor. 56a; 68f; 961d, Alex. 11, 4, Mar. 10, 4; 39, 3; Chariton 1, 3, 7; Appian, Liby. 52 §225; 102 §482; 116 §553; M. Ant. 8, 10; Ps.-Lucian, Calumn. 5; Jos., Ant. 13, 314. Of the ‘remorse’ of Sophia Iren. 1, 3, 1 [Harv. I 24, 7]); in our lit. w. focus on the need of change in view of responsibility to deity (cp. Hierocles 14, 451; Sir 44:16; Wsd 12:10, 19; Prayer of Manasseh [=Odes 12] 8; Philo, Det. Pot. Ins. 96, Spec. Leg. 1, 58, Virt. 175ff [περὶ μετανοίας] al.; EpArist 188; Jos., Ant. 9, 176; TestReub 2:1; TestJud 19:2; TestGad 5:7f; JosAs 15:6ff; 16:7; ApcSed prol.: περὶ ἀγάπης καὶ περὶ μ.; 14:3 ἐν μετανοίαις; SibOr 1, 129; 168; Iren. 1, 21, 2 [Harv. 182, 7]; Orig., C. Cels. 7, 57, 3f; Did., Gen. 97, 15) repentance, turning about, conversion; as a turning away μετάνοια ἀπὸ νεκρῶν ἔργων turning away from dead works Hb 6:1. Mostly of the positive side of repentance, as the beginning of a new relationship with God: ἡ εἰς θεὸυ μ. repentance that leads to God Ac 20:21. ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα deeds that are consistent with repentance 26:20. Also καρπὸν ἄξιον τῆς μ. Mt 3:8; cp. Lk 3:8. βαπτίζειν εἰς μ. baptize for repentance Mt 3:11 (s. βαπτίζω 2a; also εἰς 10a). βάπτισμα μετανοίας Mk 1:4; Lk 3:3; cp. Ac 13:24; 19:4 (alt. λουτροῦ … τῆς μ. Just., D. 14, 1) χρείαν ἔχειν μετανοίας need repentance or conversion Lk 15:7. κηρύσσειν μ. εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν preach repentance that leads to the forgiveness of sins 24:47 (μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διὰ … λουτροῦ παλλιγγενεσίας Theoph. Ant. 2, 16 [p. 140. 8f]); cp. 1 Cl 7:6. ἔχειν καιρὸν μετανοίας still have time for repentance 2 Cl 8:2. τόπον μετανοίας διδόναι give an opportunity for repentance (Wsd 12:10; cp. ἵνα μετάνοια δοθῇ Did., Gen. 169, 4; ἀφορμὴν μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως παράσχειν Theoph. Ant. 2, 29 [p. 170, 17]) 1 Cl 7:5. μετανοίας τόπον εὑρίσκειν Hb 12:17 (cp. μετανοίας τόπον ἔχειν Tat. 15:3). διδόναι τινὶ (τὴν) μ. (cp. Wsd 12:19; M. J. Brutus, Ep. 7) Ac 5:31; 11:18; 2 Ti 2:25; 16:9; cp. Hv 4, 1, 3; Hs 8, 6, 2; 8, 11, 1. τιθέναι τινὶ μετάνοιαν prescribe repentance for someone Hm 4, 3, 4; cp. 5; καλεῖν τινα εἰς μ. Lk 5:32 (ApcSed 15:2; Just., A I, 15, 7; 90, 7); Mt 9:13 v.l.; Mk 2:17 v.l. (cp. καλοῦνται αὐτοὺς ἐπὶ μ. καὶ διόρθωσιν τῆς ψυχῆς αὐτῶν Orig., C. Cels. 3, 62, 3). περὶ μετανοίας λαλεῖν 1 Cl 8:1. ἀκούσαντες ταύτην τὴν μετάνοιαν when they heard of this repentance Hs 8, 10, 3; παιδεύεσθαι εἰς μ. be disciplined so as to repent 1 Cl 57:1. εἰς μ. ἄγειν τινά (EpArist 188; Jos., Ant. 4, 144; cp. Appian, Bell. Civ. 2, 63 §262 θεοῦ σφᾶς ἐπὶ μετάνοιαν ἄγοντος) Ro 2:4; ἀνακαινίζειν εἰς μ. Hb 6:6; χωρῆσαι εἰς μ. come to repentance 2 Pt 3:9. μετάνοιαν λαμβάνειν receive repentance (after denying Christ) Hs 9, 26, 6a. μετανοίας μετασχεῖν 1 Cl 8:5. μετάνοιαν ἔχειν have a possibility of repentance Hm 4, 3, 3; Hs 8, 8, 2. ἐστί τινι μετάνοιαν have a possibility of repentance Hv 2, 2, 5c; 3, 7, 5; Hs 8, 8, 5; 8, 9, 4a; 9, 19, 1; 9, 20, 4. τινὶ μετάνοιά ἐστι μία have (only) one possibility of repentance m 4, 1, 8; cp. 4, 3, 1. μ. κεῖταί τινι repentance is ready, available for someone Hs 9, 19, 2f; 9, 22, 4; 9, 26, 6b. ἐπίκειταί τινι 8, 7, 2a. γίνεταί τινι 9, 26, 5; εἰς μάτην ἐστὶν ἡ μ. is in vain 6, 1, 3. ταχινὴ ὀφείλει εἶναι must follow quickly 8, 9, 4b. ἡ μ. σύνεσίς ἐστιν μεγάλη is great understanding m 4, 2, 2. μ. καθαρά 12, 3, 2; cp. Hs 7:6. μ. ἁμαρτίας rep. for sin 2 Cl 16:4; cp. Hm 4, 3, 3. μ. ζωῆς rep. that leads to life Hs 6, 2, 3; cp. 8, 6, 6. ἐλπὶς μετανοίας hope of repentance or conversion IEph 10:1; Hs 6, 2, 4; 8, 7, 2b; 8, 10, 2. W. πίστις and other Christian virtues 1 Cl 62:2. The ἄγγελος τῆς μ. appears in Hermas as a proclaimer of repentance: v 5:7; m 12, 4, 7; 12, 6, 1; Hs 9, 1, 1; 9, 14, 3; 9, 23, 5; 9, 24, 4; λυπεῖσθαι εἰς μ. feel pain that leads to repentance 2 Cor 7:9, λύπη μετάνοιαν ἐργάζεται (cp. Plut., Mor. 476f) vs. 10.—W. the Christian use of the word in mind Polycarp says ἀμετάθετος ἡμῖν ἡ ἀπὸ τῶν κρειττόνων ἐπὶ τὰ χείρω μετάνοια for us ‘repentance’ from the better to the worse is impossible MPol 11:1.—WHolladay, The Root Šûbh in the OT, ’58.—TRE VII 446–51; RAC II 105–18.—DELG s.v. νόος. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
плагиат — Через нем. Рlаgiаt (XVII–XVIII вв.; см. Шульц–Баслер 2, 545) или франц. рlаgiаt – то же из народнолат. plagiātus ограбление , plagiāre грабить , plagium похищение от греч. πλάγιος поперек, косой , πλάγιον ἄγειν τινά уводить силой (Шульц–Баслер);… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
CYPRIANUS — I. CYPRIANUS Carthaginensis, post Donatum, vel secundum alios, Agrippinum, A. C. 250. Illustri locô natus, ante sui conversionem Rhetoricam docuit, a Caelio amico ad fidem perductus. Sub Decio, gregts admirabili zelô defensor, etiam postquam se… … Hofmann J. Lexicon universale