-
1 ενισπήσω
-
2 ἐνισπήσω
-
3 ἐνισπήσω
ἐνισπήσω, ἔνισπον, ἐνίσπες: see ἐνέπω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐνισπήσω
-
4 ἔνισπον
ἐνισπήσω, ἔνισπον, ἐνίσπες: see ἐνέπω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔνισπον
-
5 ἐνίσπες
ἐνισπήσω, ἔνισπον, ἐνίσπες: see ἐνέπω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐνίσπες
-
6 ἐνέπω
ἐνέπω u. ἐννέπω (εἰπεῖν, vgl. Buttm. Lexil. I p. 279 ff), im praes.; bei Hom. optat., imperat. u. part. praes.; Pind. N. 3, 72 u. sp. D., wie Ep. ad. 52 (V, 100); ansagen, erzählen, μῦϑον, νημερτέα πάντα, Il. 8, 412 Od. 17, 549; ὄσσα μνηστήρων ϑάνατον καὶ κῆρ' ἐνέπουσα 24, 414; ἄνδρα μοι ἔννεπε, sage den Mann mir an, verkünde mir vom Manne, 1, 1; Pind. u. Tragg. (stets ἐννέπω); τοὔνειρον Aesch. Ch. 543; anreden, τινὰ μύϑοισι σκολιοῖς Hes. O. 192; Soph. Ai. 751; τινὰ δοῦλον, Einen einen Sklaven nennen, Eur. Herc. fur. 270; gleichbedeutend dem einfachen εἰπεῖν, ohne Casus, Il. 2, 761 Od. 23, 301; φρονούντως πρὸς φρονοῦντας Aesch. Suppl. 201; σαφέστερον 908; πρός τινα Soph. Tr. 401 u. öfter, wie Eur.; auch Azionic. Ath. VIII, 342 (v. 7); – ἄγειν τινά, befehlen, Soph. O. C. 936; das fut. ἐνισπήσω u. ἐνίψω wie den aor. ἐνισπεῖν s. unter ἐνίσπω.
-
7 ἐνίσπω
ἐνίσπω (verw. mit εἰπεῖν, ἔσπετε, s. Buttm. Lexil. I p. 279 ff. II p. 273, vgl. ἐνίπτω), fut. ἐνισπήσω, Od. 5, 98, gew. ἐνίψω, Il. 7, 447 Od. 2, 137, aor. II. ἐνισπεῖν, Od. 3, 93, ἔνισπεν, Il. 2, 80, imperat. ἔνισπε, Od. 4, 642, nach Schol. Il. 24, 388 ἐνίσπες, wie Bekker am Ende des Verses überall schreibt, z. B. μῦϑον ἐνίσπες Il. 11, 186, conj. ἐνίσπω, Od. 9, 37. 17, 529, opt. ἐνίσποις, 4, 317; der aor. ἐνένισπεν Il. 23, 473 ist mit Buttmann u. Spitzner in ἐνένιπεν zu ändern, wie Bekk. gethan, u. zu ἐνίπτω zu ziehen. Bei Hom. nur fut. u. aor., ἐνέπ ω ergänzend; ansagen, erzählen, berichten; μῠϑόν τινι, Il. 11, 186. 839; μῆτιν 14, 107; ὄνειρον 2, 80; οἶτον παιδός 24, 388; νόσον Od. 9, 37; κληηδόνα πατρός 4, 317; καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες 3, 101, σὺ δ' ἀληϑὲς ἐνίσπες 3, 247; absol., ἵν' ἀντίον αὐτὸς ἐνίσπῃ, vor euch, Od. 17, 529, wie H. h. Cer. 71. So auch die folgdn Dichter; ἔνισπε δ' ἡμῖν ποῖ κεκύρωται τέλος Aesch. Suppl. 598; ἐνισπεῖν Eur. Suppl. 435; μῦϑον ἐνίψω Theocr. 27, 10; Ap. Rh. 1, 487 u. öfter; auch mit dem acc. vrbdn, πρώτη δέ με τοιάδ' ἔνισπεν Opp. Cyn. 1, 19; nach Hes. Vorgang (wenn nicht Th. 369 auch ἐνισπεῖν zu schreiben) ein praes. ἐνίσπω, D. Per. 391 Nic. Th. 522 Orph. Arg. 850.
-
8 ενισπω
-
9 ἐνέπω
E in lyr., as Hipp.572,580 (anap.), Heracl.95 (lyr.), al.: [tense] pres. is used by Hom. only in imper. ἔννεπε, opt.ἐνέποιμι Od.17.561
, part. ἐνέπων, also [ per.] 3sg. [tense] impf. ἔννεπε; [tense] pres. ind. not before Pi. ll. cc.; inf. [dialect] Boeot.ἐνέπιν Corinn.Supp.2.73
: [tense] impf.ἤνεπον Pi.N.10.79
, Oall.Fr. 1.58P.: [tense] aor. 2ἔνισπον, ἔνισπες Il.24.388
,ἔνισπε 2.80
; imper.ἐνίσπες Il.11.186
, 14.470, Od.3.101, A.R.1.487,ἔνισπε Od.4.642
, A.R.3.1; subj.ἐνίσπω Il.11.839
; opt. ἐνίσποις, -οι, Od.4.317, Il.14.107; inf.ἐνισπεῖν Od.4.323
: [tense] fut.ἐνισπήσω 5.98
,ἐνίψω 2.137
, al. Pres. [full] ἐνίσπω in later Poets, as Nic. Th. 522, D.P.391:— tell or tell of,Διὸς δέ σφ' ἔννεπε μῦθον Il.8.412
;τὸν Ἕκτορι μῦθον ἐνίσπες 11.186
;νημερτέα πάντ' ἐνέποντα Od.17.549
; εἴ τινά μοι κληηδόνα πατρὸς ἐνίσποις if thou couldst tell me any tidings of my father, 4.317; ἄνδρα μοι ἔννεπε tell me the tale of.., 1.1;τίς.. ἄριστος ἔην, σύ μοι ἔννεπε, Μοῦσα Il.2.761
;μνηστήρων.. θάνατον καὶ κῆρ' ἐνέπουσα Od.24.414
: abs., tell news or tales,πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντε 23.301
, cf. S.El. 1439 (lyr.): freq. in Tragg., who use ἐννέπω as a [tense] pres. to the [tense] aor. εἰπεῖν ([tense] aor. ἔνισπον only in imper. , inf. ); ἐνν.τινὶ ὅτι .. S.El. 1367.2 simply, speak,μύθοισι σκολιοῖς ἐνέπων Hes.Op. 194
, cf. A.Ch. 550;πρὸς τίν' ἐννέπειν δοκεῖς; S.Tr. 402
. -
10 ἐνισπέσθαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνισπέσθαι
-
11 ἐνέπω
ἐνέπω and ἐννέπω (root σεπ), imp. ἔννεπε, opt. ἐνέποιμι, part. ἐνέπων -οντα, -οντε, -τες, fem. - ουσα, ipf. ἔννεπε, aor. ἔνισπον, ἔνισπες, ἔνισπε, opt. -οις, -οι, subj. -ω, -ῃ, imp. ἔνισπε and ἐνίσπες, inf. - εῖν, fut. ἐνίψω and ἐνισπήσω: relate, reg. w. acc. of the thing which forms the theme of the narration, μῦθον, ὄνειρον, ἄνδρα, Od. 1.1; μύθοισιν τέρποντο πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντες (sc. μύθους), Il. 11.643, Od. 23.301.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐνέπω
-
12 ἐν(ν)έπω
Grammatical information: v.Meaning: `say, recount, announce' (Il.). On the meaning Fournier Les verbes "dire" 47f.Other forms: Aor. ἐνισπεῖν, ipv. pl. ἔσπετε (ep.), fut. ἐνισπήσω (ε 98), ἐνίψω (Η 447; for *ἐνέψω? Chantraine Gramm. hom. 1, 443), new present ἐνίπτω (Pi. P. 4, 201; cf. s. ἐνιπή)Derivatives: ἄσπετος (s. v.); also θεσπέσιος, θέσπις (s. vv.). Note προσ-εψία (cod. - ιά; leg. - ις?) προσαγόρευσις H. - On ἐνοπή s. v.Etymology: The imperative ἔννεπε is identical with Lat. inseque, insece `say, recount' (with inquam, inquit); - νν- in this form metrical lengthening? (Solmsen Unt. 35, Chantraine Gramm. hom. 1, 100f.); or Aeolic assimilation from - νσ- (e. g. Schulze Q. 128 A. 2, 173, Lejeune Traité de phon. 110; also Schwyzer 300)? The zero grade of ( σ)επ- (IE sekʷ̯-) in the aorist ἐνι-σπ-εῖν (ipv. ἔσπετε \< *ἔν-σπ-ετε). On the preverb ἐν- Chantraine Rev. de phil. 68, 117, Schwyzer-Debrunner 457. A verbal noun is OIr. insce `discourse' \< IE * en(i)-skʷ̯-iā; further in Celtic, e. g. OWelsh hepp `inquit'. In Lith. (dial.) sekù, sèkti (further in Balto-Slavic replaced by Lith. sakaũ, -ýti `say', Russ. sočítь `indicate'). Here also in Germanic OWNo. segja, OS seggian etc. (OHG sagēn is innovation), PGm. pres. *saʒi̯ō \< *saʒu̯i̯ō, IE *sokʷéi̯ō. Cf. W.-Hofmann s. inquam.Page in Frisk: 1,520Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐν(ν)έπω
См. также в других словарях:
ἐνισπήσω — ἐνέπω tell fut ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
сок — I I, род. п. а; также заболонь дерева , колымск. (Богораз), укр. сiк, род. п. соку, блр. сок, др. русск., ст. слав. сокъ χυλός (Супр.), болг. сок, сербохорв. со̑к, род. п. со̏ка, словен. sọ̑k, род. п. sо̣̑kа, sоkа̑, польск. sok, в. луж., н. луж … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
