Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

С английского на:
Греческий
С греческого на:
Все языки
Английский
Немецкий
Русский

τρόπῳ

Толкование Перевод

41 κηλέω

κηλ-έω,

A charm, bewitch, beguile, esp. by music, κόρην ὕμνοισι E.Alc. 359
; ᾠδαῖς Pl.Ly. 206b
; κηλῶν τῇ φωνῇ ὥσπερ Ὀρφεύς Id.Prt. 315a
, cf.Luc.Ind.12; οὕτως ἐκήλει, of Pericles as an orator, Eup.94.6; ἐπᾴδων κ. charm by incantation, Pl.Phdr. 267d; τῷ με κηλήσεις τρόπῳ; Achae.17.2; of bribery, Theopomp.Com.30:—[voice] Pass., κηλεῖται ἀοιδαῖς Archil.
ap. Phld.Mus. p.20 K., cf. Pi.Dith.2.22; ὑπὸ σοῦ ὥσπερ ὄφις κηληθῆναι Pl.R. 358b
; ὑπὸ δώρων κηλούμενος Id.Lg. 885d
; ὑφ' ἡδονῆς κηληθείς Id.R. 413c
; ἐφ' οἷς κατορθώσαντες εὐφρανθήσονται, τούτοις κεκήληνται Aeschin.1.191
; παρὰ ταῖς Σειρῆσιν Arist.EE 1230b35
: rarely in good sense, παιδείᾳ τὸν νοῦν κηληθείς Pl.Ep. 333c
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηλέω
42 κώμη

κώμη, ἡ,

A unwalled village, opp. fortified city (said to be [dialect] Dor. = [dialect] Att. δῆμος, Arist.Po. 1448a36, cf. κωμῳδία), Hes.Sc.18, Hdt.5.98; opp. πόλις, Pl.Lg. 626c; κατοικῆσθαι κατὰ κώμας Hdt.1.96
; πόλεσιν ἀτειχίστοις καὶ κατὰ κ. οἰκουμέναις formed of scattered villages, Th.1.5; πόλεως.. κατὰ κ. τῷ παλαιῷ τῆς Ἑλλάδος τρόπῳ οἰκισθείσης ib.10, cf. 3.94; διοικίζεσθαι κατὰ κώμας X.HG5.2.5
; κατὰ κ. κεχωρισμένοι Arist.Pol. 1261a28
.

II quarter, ward of a city, διελόμενοι τὴν μὲν πόλιν κατὰ κώμας, τὴν δὲ χώραν κατὰ δήμους Isoc.7.46
, cf. Pl.Lg. 746d.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κώμη
43 λῃστικός

λῃστ-ικός, ή, όν,

A piratical, πλοῖον D.23.148
; λῃστικῷ τρόπῳ PTeb.53.11
(ii B.C.).

2 ἡ -κή, = λῃστεία, Pl.Sph. 222c.

3 τὸ -κόν, piracy, Th.1.4, 13; piratical vessels, Id.2.69.

4 Adv. - κῶς in the manner of pirates: [comp] Comp. -κώτερον, πλοῖα λ. παρεσκευας μένα Id.1.10
, cf. 6.104. Cf. λῃστρικός.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λῃστικός
44 λῃστρικός

λῃστ-ρικός, ή, όν,

A = λῃστικός, for which it is a freq. v.l., of ships, τριακόντορος λ. (cf. λῃστρίς) Th.4.9, cf. App.Pun.25, etc.; λ. σκάφη D.S.3.43
: metaph., of ἑταῖραι, τὰ λ. τῆς Ἀφροδίτης AP5.43
(Rufin.), 160 (Hedyl. or Asclep.); λ. τρόπῳ BGU1061.14
(i B.C.).

2 of persons, Str.7.2.2; also λ. δύναμις Plu.Sert.18
; βίος λ. Arist.Pol. 1256b1
; ἔθνη ib. 1338b23; τὸ λ. ἦθος Str.12.8.9
; ὁ λ. πόλεμος App. Mith.96
. Adv. - κῶς Str.2.5.26
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λῃστρικός
45 μηχανή

μηχᾰν-ή, [dialect] Dor. [full] μᾱχᾰνά, ἡ, ([etym.] μῆχος):

I contrivance, esp. machine for lifting weights and the like , crane, Hdt.2.125, IG11(2).161 A69, al. (Delos, iii B. C.); μ. τετράκωλος, δίκωλος, Rev.Phil.44.251 (Didyma, ii B. C.); μ. λιθαγωγός Poll. 10.148
; ἰχθυβόλῳ μ., of Poseidon's trident, A.Th. 132 (lyr.); λαοπόροις μ., of Xerxes' bridge of boats, Id.Pers. 114 (lyr.), cf. 722; freq. of irrigation machines, POxy. 985 (i A. D.), etc.; also of oil-presses, Wilcken Chr.176.10 (i/ii A. D.), etc.

2 engine of war, μηχανὰς προσάγειν Th.2.76
, etc.; ἑλεῖν μηχαναῖς Id.4.13
.

3 theatrical machine by which gods, etc., were made to appear in the air, Pl.Cra. 425d, Clit. 407a; αἴρειν μ. Antiph.191.15
, Alex.126.19: hence, prov. of anything sudden and unexpected, ἀπὸ μηχανῆς θεὸς ἐπεφάνης Men. 227
; ὥσπερ ἀπὸ μ. D.40.59
, cf. Arist.Po. 1454b1.

4 area of land irrigated by a machine, POxy.1830.13 (vi A. D.), PLond.5.1765 (vi A. D.), PSI1.77.14 (vi A. D.).

II any artificial means or contrivance for doing a thing, ἤτοι κλήρῳ.., ἢ ἄλλῃ τινὶ μ. Hdt.3.83
; εἴ τίς ἐστι μ., ἴθι καὶ πειρῶ Id.8.57
, etc.; esp. in pl. μηχαναί, shifts, devices, wiles, Hes.Th. 146; πάντα σοφίσματα καὶ πάσας μ. ἐπεποιήκεε ἐς αὐτοὺς Δαρεῖος Hdt. 3.152
; μηχαναῖς Διός by the arts of Zeus, A.Ag. 677; χερὸς.. ἐκτίνοντα μηχανάς acts of violence, ib. 1582; Ὀρέστην μηχαναῖσι μὲν θανόντα, νῦν δὲ μηχαναῖς σεσωσμένον S.El. 1228
; κρατεῖ μαχαναῖς.. θηρός Id.Ant. 349
(lyr.); σοφιστῶν μ. Pl.Lg. 908d
: prov., μηχαναὶ Σισύφου Ar.Ach. 391
:—Phrases: πάσας προσφέροντε μ. E.IT 112
; μηχανὴν προσοιστέον Ar.Th. 1132
; πᾶσαν σπουδὴν καὶ μ. προσφερόμενος Plb.1.18.11
; ἐπεισήγαγον μ. Id.29.25.1
; μηχανὰς εὑρήσομεν, ὥστε ἀπαλλάξαι A.Eu.82
; πλέκειν E.Andr.66
; πορίζεσθαι Pl.Smp. 191b
; ἐκπορίζειν Ar.V. 365
; ζητεῖν ib. 149; ἀντλεῖν μαχανάν exhaust one's resources, Pi.P.3.62; κατ' ἐμὰν μ. ib. 109: c. gen. objecti, ἔξευρε μ. τιν' Ἀδμήτῳ κακῶν contrivance against ills, E.Alc. 221 (lyr.); but μ. σωτηρίας a way, means of procuring or providing safety, A. Th. 209; μυρίων οὐσῶν μ. ἀπαλλαγῆς X.Cyr.5.1.12
; οὐδεμία μ. [ ἐστι] ὅκως οὐ c. [tense] fut. ind., Hdt.2.160; μὴ οὐ c. inf., ib. 181, 3.51; τὸ μὴ οὐ (prob.) Id.1.209; τίς μ. μὴ οὐχὶ .. ; Pl.Phd. 72d.

2 freq. in adverb. phrases, μηδεμιῇ μ. by no means whatsoever, by no contrivance, Hdt. 7.51, etc.; οὓς οὐδεμιῇ μ. δεῖ τιτρώσκειν Hp.Art.11
; so μήτε τέχνῃ μήτε μ. μηδεμιᾷ Foed. ap. Th.5.18, cf. IG12.39.23; opp. πάσῃ τέχνῃ καὶ μ. Lys. 19.53
; πάσῃ μ. Ar.Lys. 300
(lyr.); τρόπῳ ἢ μ. ᾑτινιοῦν Lex ap.D.21.113.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηχανή
46 μὴ οὐ

μὴ οὐ is used of an apprehended neg.:

I with finite forms of the Verb, after Verbs expressing fear or apprehension (cf. μή B. 8
):

a mostly with subj., δείδω μὴ οὔ τίς τοι ὑπόσχηται τόδε ἔργον Il.10.39
, cf. Hdt.6.9, Th.3.53,57, Pl.Men. 89d, etc.: after hist. tenses, with opt., ἠθύμησάν τινες ἐννοούμενοι μὴ οὐκ ἔχοιεν ὁπόθεν λαμβάνοιεν X.An. 3.5.3
, etc.: with [tense] fut. opt. representing [tense] fut. ind. in orat. obliq., μὴ οὐκ ὀρθῶς αὐτὸ ποιήσοις Pl.Euthphr. 15d
.

b with ind., ὁρᾶτε μὴ οὐκ ἐμοὶ μάλιστα τῶν πολιτῶν προσήκει And.1.103
, cf. Pl.La. 196c, Alc.2.139d.

2 without introductory Verb, with subj., μή νύ τοι οὐ χραίσμῃ Il.1.28
, cf. 566, E.Tr. 982; also to suggest hesitation, perhaps (cf. μή B. 9
), μὴ οὐ τοῦτο ᾖ τὸ χρηστήριον Hdt.5.79
, cf. Pl.Phd. 67b, Smp. 194c, 214c, etc.: also with ind., μὴ τοῦτο οὐ καλῶς ὡμολογήσαμεν Id.Men. 89c.

3 μή is sts. doubled, irregularly, for μὴ οὐ, ἐθαύμαζε δ' εἴτις.. φοβοῖτο, μὴ ὁ γενόμενος καλὸς κἀγαθὸς.. μὴ τὴν μεγίστην χάριν ἔχοι X.Mem.1.2.7
, cf. Th.2.13.

II after a neg. expressed or implied:

1 c. inf.,

a after Verbs of hindering, denying, avoiding, needing, when these Verbs are themselves negatived or questioned, οὐκέτι ἀνεβάλλοντο μὴ οὐ τὸ πᾶν μηχανήσασθαι they no longer hesitated to try every expedient, Hdt.6.88, cf. 8.100, 119; τί δῆτα μέλλεις μὴ οὐ γεγωνίσκειν; A.Pr. 627, cf. S.Aj. 540, Ar.Ach. 320, X.Cyr.1.4.2, 4.3.8, Pl.Euthd. 304c, D.24.24; οὐκ ἀνατίθεμαι μὴ οὐ καλῶς λέγεσθαι Pl. Men. 89d
, cf. Phd. 87a; πολλοῦ δέω μὴ οὐ δύο γε φεύγειν Id.Euthd. 297b
; τίνος ἐνδέομεν μὴ οὐ πανσυδίᾳ χωρεῖν; E.Tr. 797 (anap.); after ὥστε, Hdt.8.57: with the Art., οὐκ ἐναντιώσομαι τὸ μὴ οὐ γεγωνεῖν πᾶν A.Pr. 787
, cf. 918, S.OT 283, E.Ph. 1176; αὐτὴν οὐ μισοῦντ' ἐκείνην τὴν πόλιν τὸ μὴ οὐ μεγάλην εἶναι Ar.Av.37
; τοῖς θεοῖς οὐδὲν ἂν ἔχοιμεν μέμψασθαι τὸ μὴ οὐχί .. X.Cyr.7.5.42, cf. Pl.Phlb. 13a, etc.; cf. μή B. 5b
.

b after Verbs and phrases signifying impossibility, impropriety, reluctance, when not negatived, ἄνδρα δ' οὐκ ἔστι μὴ οὐ κακὸν ἔμμεναι Simon.5.10
; δεινὸν ἐδόκεε εἶναι μὴ οὐ λαβεῖν Hdt.1.187
; ἔστι οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ ἀπολωλέναι Id.2.181
, cf. 3.51, 7.5; οὐδεὶς ἂν τολμήσειεν μὴ οὐ χρῆσθαι τῷ νόμῳ Antipho 5.87
, cf. Th.8.60; αἰσχύνη ἦν μὴ οὐ συσπουδάζειν X.An.2.3.11
; αἰσχρόν ἐστι μὴ οὐκ ἄλλας πληγὰς ἐμβάλλειν τῷ υἱεῖ Id.Lac.6.2
; οὐδεὶς οἷός τ' ἐστὶν ἄλλως λέγων μὴ οὐ ( nemo potest non) καταγέλαστος εἶναι Pl.Grg. 509a
: after an implied neg., μὴ οὐχὶ παντὶ τρόπῳ ἐλέγχειν μαλθακοῦ εἶναι ἀνδρός Id.Phd. 85c
; μόνῃ τῇ μορφῇ μὴ οὐχὶ πρόβατα εἶναι διαφερόντων Luc.Alex.15
; after ὥστε, E.Fr. 1068, X.Ath.3.8; μή and μὴ οὐκ in consecutive clauses, Id.Ap.34: with the Art., οὐκ ἀνέξομαι τὸ μὴ οὐ.. τιμᾶν A.Eu. 914
; οὐδείς γέ μ' ἂν πείσειεν.. τὸ μὴ οὐ .. Ar.Ra.68, cf. X.HG5.2.36.

2 less freq. c. part. after a neg. expressed or implied, οὔκων δίκαιον [ἀνδριάντα] ἱστάναι.. μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι Hdt.2.110
, cf. 6.9, 106; δυσάλγητος γὰρ ἂν εἴην τοιάνδε μὴ οὐ κατοικτείρων ἕδραν S.OT13
, cf. 221, OC 360, Isoc.10.47 (dub. l.), Pl.Ly. 212d, Philem. 213.5: hence

3 = εἰ μή, except, πόλεις.. χαλεπαὶ λαβεῖν, μὴ οὐ χρόνῳ καὶ πολιορκίᾳ D.19.123
.

III in questions expecting an affirmative answer, LXX Jd.14.3, 1 Ep.Cor.9.4, Aesop.404.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μὴ οὐ
47 νεάζω

νεάζω, [tense] impf.

A ἐνέαζον Agath.5.15
: [tense] aor. 1 inf. νεάσαι AP11.256
(Lucill.), elsewh. only [tense] pres.: ([etym.] νέος):—intr., to be young or new,
τὸ νεάζον
youth, S.Tr. 144
; νεάζων thinking or acting like a youth, E.Ph. 713; ν. τῷ τρόπῳ Men.749
: metaph., to be full of youthful spirit, φιλεῖ δὲ τίκτειν ὕβρις παλαιὰ νεάζουσαν ὕβριν A.Ag. 764
(lyr.), cf. Supp. 105 (lyr.); νεάζειν ἀρχόμενος Alciphr.1.28
.

2 to be the younger of two, ὁ μὲν νεάζων S.OC 374
.

3 grow or be young again, APl.c.; ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς ἀγαθοῖς Epicur.Ep.3p.59U.

II [voice] Pass., to be renewed, στέμμα.. ἐκ πατρὸς παιδὶ νεαζόμενον AP15.6
.

III = νεάω, Hsch.s.h.v.

IV νεάζομεν· ἀφικνούμεθα, Id.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νεάζω
48 οὐ

οὐ, the negative of

A fact and statement, as μή of will and thought; οὐ denies, μή rejects; οὐ is absolute, μή relative; οὐ objective, μή subjective. —The same differences hold for all compds. of οὐ and μή, and some examples of οὐδέ and οὐδείς are included below.—As to the Form, v. infr. G.

A USAGE.

I as the negative of single words,

II as the negative of the sentence.

I οὐ adhering to single words so as to form a quasi-compd. with them:—with Verbs: οὐ δίδωμι withhold, Il.24.296; οὐκ εἰῶ prevent, 2.132, 4.55, al.; οὐκ ἐθέλω refuse, 1.112, 3.289, al.; οὔ φημι deny, 7.393, 23.668, al. (In most of these uses μή can replace οὐ when the constr. requires it, e.g. εἰ μή φησι ταῦτα ἀληθῆ εἶναι Lycurg.34
; but sts. οὐ is retained, εἰ δ' ἂν.. οὐκ ἐθέλωσιν Il.3.289
; εἰ δέ κ'.. ου'κ εἰῶσι 20.139
; ἐὰν οὐ φάσκῃ Lys.13.76
; ἐάντε.. οὐ (v.l. μή) φῆτε ἐάντε φῆτε Pl. Ap. 25b
):—with Participles: οὐκ ἐθέλων Il.4.224
, 300, 6.165, etc.:— with Adjectives: οὐκ ἀέκοντε 5.366
, 768, al.; οὐ πολλήν Th.6.7
, etc.:— with Adverbs: οὐχ ἥκιστα Id.1.68
, etc.: rarely with Verbal Nouns (v. infr. 11.10).—On the use of οὐ in contrasts, v. infr. B.

II as negativing the whole sentence,

1 οὐ is freq. used alone, sts. with the ellipsis of a definite Verb, οὔκ (sc. ἀποκερῇ) , ἄν γε ἐμοὶ πείθῃ Pl.Phd. 89b
: sts. as negativing the preceding sentence, Ar. Pax 850, X.HG1.7.19: as a Particle of solemn denial freq. with μά (q. v.) and the acc.; sts. without μά, οὐ τὸν πάντων θεῶν θεὸν πρόμον Ἅλιον S. OT 660
(lyr.), cf. 1088 (lyr.), El. 1063 (lyr.), Ant. 758.

2 with ind. of statement, τὴν δ' ἐγὼ οὐ λύσω Il.1.29
, cf. 114, 495; οὐ φθίνει Κροίσου φιλόφρων ἀρετά Pi.P.1.94
; ἔνθα κεν οὔ τιν' ἀδάκρυτόν γ' ἐνόησας Ἀργείων Od.24.61
; οὔ κεν.. ἔπαξε Pi.N.7.25
; οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Il.8.369
.

3 with subj. in [tense] fut. sense, only in [dialect] Ep., οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται 7.197
; οὐκ ἄν τοι χραίς μῃ κίθαρις 3.54
, cf. 11.387.

4 with opt. in potential sense (without ἄν or κεν), also [dialect] Ep., ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν 5.303
, 20.286.

5 with opt. and ἄν, κείνοισι δ' ἂν οὔ τις.. μαχέοιτο 1.271
, cf. 301, 2.250, Hdt. 6.63, A.Pr. 979, S.Aj. 155 (anap.), E.IA 310, Ar.Ach. 403, etc.

6 in dependent clauses οὐ is used,

a with ὅτι or ὡς, after Verbs of saying, knowing, and showing, ἐκ μέν τοι ἐρέω.. ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν κατερύκομαι Od.4.377
, cf. S.El. 561, D.2.8, etc.: so with ind. or opt. and ἄν, ἀπελογοῦντο ὡς οὐκ ἄν ποτε οὕτω μωροὶ ἦσαν X.HG5.4.22
, cf. Pl.R. 330a; ὡς δὲ οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὺς δέχοισθε μαθεῖν χρή Th.1.40
, cf. X.Cyr.1.1.3, etc.: with opt. representing ind. in orat. obliq., ἔλεξε παιδὶ σῷ.. ὡς.. Ἕλληνες οὐ μενοῖεν A.Pers. 358
, cf. S.Ph. 346, Th.1.38, X.HG6.1.1, Pl.Ap. 22b, etc.: for μή in such sentences, v. μή B. 3.

b in all causal sentences, and in temporal and Relat. sentences unless there is conditional or final meaning, χωσαμένη, ὅ οἱ οὔ τι θαλύσια.. ῥέξε Il.9.534
; ἄχθεται ὅτι οὐ κάρτα θεραπεύεται Hdt.3.80
; διότι οὐκ ἦσαν δίκαι, οὐ δυνατοὶ ἦμεν παρ' αὐτῶν ἃ ὤφειλον πράξασθαι Lys.17.3
; μή με κτεῖν', ἐπεὶ οὐχ ὁμογάστριος Ἕκτορός εἰμι Il.21.95
, etc.; νῦν δὲ ἐπειδὴ οὐκ ἐθέλεις.., εἶμι Pl.Prt. 335c
; ἐπειδὴ τὸ χωρίον οὐχ ἡλίσκετο Th.1.102
; νηπιάχοις οἷς οὔ τι μέλει πολεμήϊα ἔργα Il.2.338
, etc.: in causal relative sentences, οἵτινές σε οὐχὶ ἐσώσαμεν Pl.Cri. 46a
; esp. in the combinations, οὐκ ἔστιν ὅστις οὐ .., as οὐκ ἔστ' ἐραστὴς ὅστις οὐκ ἀεὶ φιλεῖ E.Tr. 1051
, cf. Hec. 298; οὔτις ἔσθ' ὃς οὔ S.Aj. 725
; οὐδείς ἐστιν ὅστις οὐ .. Isoc. 15.180.

c after ὥστε with ind. or opt. with ἄν, ὥστ' οὐ δυνατόν σ' εἵργειν ἔσται Ar.V. 384
, cf. S.Aj.98, OT 411; οὕτως αὐτοὺς ἀγαπῶμεν.. ὥστε.. οὐκ ἂν ἐθελήσαιμεν Isoc.8.45
; οὐκ ἂν ὡρκίζομεν αὐτὸν ὥστε τῆς εἰρήνης ἂν διημαρτήκει καὶ οὐκ ἂν ἀμφότερ' εἶχε D.18.30
: ὥστε οὐ with inf. is almost invariably due to orat. obliq., ὥστ' οὐκ αἰσχύνεσθαι (for οὐκ αἰσχύνονται) Id.19.308, cf. Th.5.40, 8.76, Lys.18.6, Is.11.27 (cj. Reiske).—Rarely not in orat. obliq., S.El. 780, E. Ph. 1358, Hel. 108, D.53.2,9.48.

7 in a conditional clause μή is necessary, except,

a in Hom., when the εἰ clause precedes the apodosis and the verb is indic., εἰ δέ μοι οὐκ ἐπέεσσ' ἐπιπείσεται Il. 15.162
, cf. 178, 20.129, 24.296, Od.2.274, Il.4.160, Od.12.382, 13.144 (9.410 is an exception).

b when the εἰ clause is really causal, as after Verbs expressing surprise or emotion, μὴ θαυμάσῃς, εἰ πολλὰ τῶν εἰρημένων οὐ πρέπει σοι Isoc.1.44
; κατοικτῖραι.., εἰ.. οὐδεὶς ἐς ἑκατοστὸν ἔτος περιέσται Hdt.7.46
, cf. S.Aj. 1242; so also δεινὸν γὰρ ἂν εἴη πρῆγμα, εἰ Σάκας μὲν καταστρεψάμενοι δούλους ἔχομεν, Ἕλληνας δὲ οὐ τιμωρησόμεθα Hdt.7.9
, cf. And.1.102, Lys.20.8 (prob.), D.8.55;
οὐκ αἰσχρόν, εἰ τὸ μὲν Ἀργείων πλῆθος οὐκ ἐφοβήθη τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχήν, ὑμεῖς δ' ὄντες Ἀθηναῖοι βάρβαρον ἄνθρωπον.. φοβήσεσθε
; Id.15.23
, cf. Hdt.5.97, Lys.22.13.

c when οὐ belongs closely to the next word (v. A. I), or is quoted unchanged, εἰ, ὡς νῦν φήσει, οὐ παρεσκευάσατο D.54.29
codd.; εἰ δ' οὐκέτ' ἐστί (sc. ὥσπερ λέγεις)
, τίνι τρόπῳ διεφθάρη
; E. Ion 347
.

8 οὐ is used with inf. in orat. obliq., when it represents the ind. of orat. recta, φαμὲν δέ οἱ οὐ τελέεσθαι Od.4.664
, cf. Il.17.174, 21.316, S.Ph. 1389, etc.; λέγοντες οὐκ εἶναι αὐτόνομοι Th.1.67
, cf. Pl.R. 348c, X.Cyr.1.6.18; οἶμαι.. οὐκ ὀλίγον ἔργον αὐτὸ εἶναι Pl.R. 369b
, cf. S.OT 1051, Th.1.71, etc.; ἡγήσαντο ἡμᾶς οὐ περιόψεσθαι ib.39. (For the occasional use of μή, v. μή B. 5c; sts. we have οὐ and μή in consecutive clauses, οἶμαι σοῦ κάκιον οὐδὲν ἂν τούτων κρατύνειν μηδ' ἐπιθύνειν χερί S.Ph. 1058s
q.; αὐτὸ ἡγοῦμαι οὐ διδακτὸν εἶναι μηδὲ.. παρασκευαστόν Pl.Prt. 319b
.)

9 οὐ is used with the part., when it can be resolved into a finite sentence with οὐ, as after Verbs of knowing and showing, τὸν κατθανόνθ' ὁρῶντες οὐ τιμώμενον E.Hec. 316
; κατενόησαν οὐ πολλοὺς τοὺς Θηβαίους ὄντας Th.2
. 3; ἔργῳ δηλώσω οὐ παραγενόμενος Antipho2.4.8
, etc.; or into a causal sentence, τῶν βαρβάρων οἱ πολλοὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ διεφθάρησαν νέειν οὐκ ἐπιστάμενοι Hdt.8.89
; τὴν Μένδην πόλιν ἅτε οὐκ ἀπὸ ξυμβάσεως ἀνοιχθεῖσαν διήρπασαν Th.4.130
; or into a concessive sentence, δόξω γυναῖκα καίπερ οὐκ ἔχων ἔχειν E.Alc. 352
, cf. S.Ph. 377, etc.: regularly with ὡς and part., ὡς οὐχὶ συνδράσουσα νουθετεῖς τάδε Id.El. 1025
, etc.; ἐθορυβεῖτε ὡς οὐ ποιήσοντες ταῦτα Lys.12.73
, cf. S.Ph. 884, Aj. 682, Hdt.7.99, Th.1.2,5,28,68,90; ὥσπερ οὐ πάντας τούτῳ τῷ τεκμηρίῳ χρωμένους Lycurg.90
, cf. Th.8.1, Isoc.4.11:—for exceptions, v. μή B. 6.

b when the part. is used with the Art., μή is generally used, unless there is a distinct reference to a fact, when οὐ is occasionally found, ἡμεῖς δὲ ἀπὸ τῆς οὐκ οὔσης ἔτι [πόλεως] ὁρμώμενοι Th.1.74
; τοὺς ἐν τῇ πόλει οὐδὲν εἰδότας Id.4.111
; οἱ οὐκ ἐθέλοντες Antipho 6.26
; τῶν οὐ βουλομένων And.1.9
; τοὺς οὐδὲν ἀδικοῦντας ἀκρίτους ἀπέκτειναν Lys.12.82
, cf. τὸν οὐδὲ συμπενθῆσαι τὰς τῆς πατρίδος συμφορὰς τολμήσαντα (preceded by τὸν.. μήτε ὅπλα θέμενον ὑπὲρ τῆς πατρίδος μήτε τὸ σῶμα παρασχόντα κτλ.) Lycurg.43; τὸ οὐχ εὑρημένον Pl.R. 427e
.

10 Adjectives and abstract Substantives with the article commonly take μή (v. μή B. 7
) but οὐ is occasionally used, τὰς οὐκ ἀναγκαίας πόσεις X.Lac.5.4
; τοὺς οὐδένας E.IA 371
; τὸν οὐδέν Id.Ph. 598
(whereas ὁ μηδείς, τὸ μηδέν is the rule); τὴν τῶν γεφυρῶν οὐ διάλυσιν the non- dissolution of the bridges, the fact of their notbeing broken up, Th.1.137; ἡ οὐ περιτείχισις Id.3.95
; ἡ τῶν χωρίων οὐκ ἀπόδοσις Id.5.35
, cf.E. Hipp. 196 (anap.); so without the article, ἐν οὐ καιπῷ Id.Ba. 1287
; οὐ πάλης ὕπο ib. 455.

11 for οὐ μή, v. sub voc.

12 in questions οὐ ordinarily expects a positive answer, οὔ νυ καὶ ἄλλοι ἔασι ..; Il.10.165; οὐχ ὁράᾳς ..; dost thou not see? Od.17.545;
οὐκ.. ᾐσθόμην
; A.Pr. 956
: so as a strong form of imper.,
οὐκ ἀπαλλάξει
; E. Ion 524
;
οὐκ ἀποκτενεῖτε τὸν μιαρὸν τοῦτον ἄνθρωπον
; Din.1.18
;
οὐκ εἶ καταπιὼν Εὐριπίδην
; Ar.Ach. 484
; βάλλε, βάλλε folld. by οὐ βαλεῖς; οὐ βαλεῖς; ib. 281 and 283, cf. S.Ant. 885: also with opt. and ἄν, οὐκ ἂν δὴ τόνδ' ἄνδρα μάχης ἐρύσαιο ( = ἔρυσαι) ; Il.5.456; οὐκ ἂν φράσειας ( = φράσον) ; S.Ph. 1222; but in questions introduced by οὐ δή, οὐ δή του, οὔ που, οὔ τί που, a doubt is implied of the statement involved, and an appeal is made to the hearers, οὐ δή ποθ' ἡμῖν ξυγγενὴς ἥκεις ποθέν; surely you are not..? Id.El. 1202, cf. Ph. 900; οὔ τί που οὗτος Ἀπόλλων ..; Pi.P.4.87, cf. S.Ph. 1233, E.IA 670, Hel. 135, Ion 1113, Ar.Ra. 522, 526.

B POSITION. οὐ is generally put immediately before the word which it negatives, οὐκ ἐκεῖνον ἐθεώμην.—ἀλλὰ τίνα μήν ; ἔφη ὁ Τιγράνης X.Cyr.3.1.41
; οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν Men.639
; οὐ διὰ τὸ μὴ ἀκοντίζειν οὐκ ἔβαλον αὐτὸν ἀλλὰ διὰ τὸ μηδενὶ ὑπὸ τὸ ἀκόντιον ὑπελθεῖν Antipho 3.4.6
: in Poetry the position is freq. more free, κίνδυνος ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει Pi.O.1.81
; οὐ ψεύδεϊ τέγξω λόγον ib. 4.19; κατακρύπτει δ' οὐ κόνις ib.8.79; χρὴ πρὸς θεὸν οὐκ ἐρίζειν Id.P. 2.88
: sts. emphatically at the end of the clause, καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ Id.O.7.48
; ταρβήσει γὰρ οὔ S.Aj. 545
: in clauses opposed by μέν and δέ the οὐ (or μή) is freq. placed at the end, βούλονται μέν, δύνανται δ' οὔ Th.6.38
; οὗτος δ' ἦν καλὸς μέν, μέγας δ' οὔ X.An.4.4.3
; ἔδοξέ μοι ὁ ἀνὴρ δοκεῖν μὲν εἶναι σοφὸς.., εἶναι δ' οὔ Pl.Ap. 21c
; so τὸ Πέρσας μὲν λέληθε, ἡμέας μέντοι οὔ Hdt.1.139
: freq. with ὁ μὲν.. ὁ δέ, οὐ πάσας χρὴ τὰς δόξας τιμᾶν, ἀλλὰ τὰς μέν, τὰς δ' οὔ Pl.Cri. 47a
, cf. Ap. 24e, R. 475b, etc.; Λέριοι κακοί, οὐχ ὁ μέν, ὃς δ' οὔ Phoc.1
: sts. in the first clause after μέν, οἱ δὲ στρατηγοὶ ἐξῆγον μὲν οὔ, συνεκάλεσαν δέ X.An.6.4.20
, cf. 4.8.2, Cyr.1.4.10, Pl.Phd. 73b; κατώρα πᾶν μὲν οὒ τὸ στρατόπεδον Hdt.7.208
.

C ACCUMULATION. A simple neg. (οὐ or μή) is freq. repeated in composition with Prons., Advbs., or Conjs., as οὐδείς or μηδείς, οὐδέ or μηδέ, οὐδαμῶς or μηδαμῶς, first in Hom., οὔ μιν ὁΐομαιοὐδὲ πεπύσθαι λυγρῆς ἀγγελίης Il.17.641
; ἀλλ' οὔ μοι Τρώων τόσσον μέλει ἄλγος ὀπίσσω οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης οὔτε Πριάμοιο ἄνακτος 6.450
; οὐκ ἔστιν οὐδὲν κρεῖσσον οἰκείου φίλου E.Andr. 986
: the first neg. may be a compd., καθεύδων οὐδεὶς οὐδενὸς ἄξιος οὐδὲν μᾶλλον τοῦ μὴ ζῶντος Pl. Lg. 808b
; οὐδενὶ οὐδαμῇ οὐδαμῶς οὐδεμίαν κοινωνίαν ἔχει Id.Prm. 166a
(similarly with μή, Phdr. 236e): or a neg. Adj., ἀδύνατος οὐδὲν ἄλλο πλὴν λέγειν μάτην E.Andr. 746
; οὐ follows the compd. neg., οὐδ' εἰ πάντες ἔλθοιεν Πέρσαι, πλήθει γε οὐχ ὑπερβαλοίμεθ' ἂν τοὺς πολεμίους X. Cyr.2.1.8
; οὐδ' ἂν ἡ πόλις ἄρα ([etym.] ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν ) ὅλη τοιοῦτον ποιῇ, οὐκ ἐπαινέσῃ Pl.R. 426b
, cf. Smp. 204a: sts. a confirmative Particle accompanies the first οὐ or οὐδέ, and the neg. is repeated with emphasis, οὐδὲ μὲν οὐδέ μ' ἔασκες Il.19.295
; οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Δρύαντος υἱὸς.. δὴν ἧν 6.130
, v. οὐδέ C. 11; οὐ μέντοι οὐδὲ αὖ ὡς σύ μοι δοκεῖς οἴεσθαι Pl.Prt. 332a
: so also in Trag. and [dialect] Att. without any such Particle, οὐ σμικρός, οὔχ, ἁγὼν ὅδε not small, no, is this struggle, S.OC 587; θεοῖς τέθνηκεν οὗτος, οὐ κείνοισιν, οὔ Id.Aj. 970
, cf.Ar.Ra.28, 1308, X.Smp. 2.4, Pl.R. 390c.

2 when the compd. neg. precedes and the simple neg. follows with the Verb, the opposing negs. produce an emphatic positive, οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτείσει Orac. ap. Hdt.5.56; γλώσσης κρυφαῖον οὐδὲν οὐ διέρχεται S.Fr. 935
(but prob. f.l.); οὐδεὶς οὐκ ἔπασχέ τι X.Smp.1.9
.

3 similarly each of two simple negs. may retain its negating force, ὥσπερ οὐ διὰ πρᾳότητα καὶ ἀσχολίαν τὴν ὑμετέραν οὐ δεδωκὼς ὑμῖν δίκην Lys.6.34
; ἐγὼ δ' οὐκ οἶμαι.. οὐ δεῖν ὑμᾶς ἀμύνεσθαι Id.13.52
(similarly with μή, D.19.77): sts. a combination of a μέν- clause with a δέ- clause containing οὐ is negatived as a whole by a preceding οὐ, e.g. οὐ γὰρ δήπου Κτησιφῶντα μὲν δύναται διώκειν δι' ἐμέ, ἐμὲ δέ, εἴπερ ἐξελέγξειν ἐνόμιζεν, αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο Id.18.13
.

D PLEONASM OF οὐ: after Verbs of denying, doubting, and disputing, folld. by ὡς or ὅτι with a finite Verb, οὐ is inserted to show the neg. character of the statement, where in Engl. the neg. is not required, ὡς μὲν οὐκ ἀληθῆ ταῦτ' ἐστὶν οὐκ ἔχετ' ἀντιλέγειν D.8.31
, cf. Th.1.77, X.HG2.3.16, Smp.2.12, Isoc.5.57, etc.; οὐδεὶς ἂν τολμήσειεν ἀντειπεῖν ὡς οὐ τὴν μὲν ἐμπειρίαν μᾶλλον τῶν ἄλλων ἔχομεν Id.6.48
, cf. And.4.34, D.16.4, etc.; οὐκ ἂν ἀρνηθεῖεν ἔνιοι ὡς οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι Id.9.54
; ἀρνεῖσθαι ὅτι οὐ παρῆν X.Ath.2.17
; οὐδ' αὐτὸς ὁ Λάμπις ἔξαρνος ἐγένετο ὡς οὐκ εἴη εἰρηκὼς κτλ. D.34.49; ἀμφισβητεῖν ὡς οὐχὶ.. δοτέον δίκην Pl.Euthphr.8c
, cf. R. 476d, Prm. 135a; ἀπιστεῖν ὅτι οὐ .. Id.Men. 89d; ἀνέλπιστον καταστῆσαί τισιν ὡς οὐκ ἔσται μεταγνῶναι Th. 3.46
: οὐ is sts. thus used in the second member of a negative comparative sentence, ἥκει ὁ Πέρσης οὐδέν τι μᾶλλον ἐπ' ἡμέας ἢ οὐ καὶ ἐπ' ὑμέας Hdt.4.118
, cf. 5.94, 7.16.γ, Th.2.62,3.36: after πλήν, X.Lac. 15.6, D.18.45.

E OMISSION OF οὐ: οὐ is sts. omitted, esp. by Poets, when it may be supplied from the next clause, γῆ δ' οὐδ' ἀὴρ οὐδ' οὐρανὸς ἦν Ar.Av. 694
; σιδήρῳ οὐδ' ἀργύρῳ χρέωνται οὐδέν Hdt.1.215
; ῥοδιακὴ οὖς οὐδὲ πυθμένα οὐκ ἔχουσα Inscr.Délos 313a84
(iii B. C.).

F in Poetry, if ἤ stands before οὐ, the two sounds coalesce into one syllable, as in ἦ οὐχ Il.5.349
, cf. Od.1.298; so, in [dialect] Att., μὴ οὐ S. OT 283
, etc., and ἐγὼ οὔτε ib. 332, ἐγὼ οὐ Ar.Eq. 340
.—This synizesis is general in [dialect] Ep., universal in [dialect] Att.

G FORM. οὐ is used before consonants (including the digamma, e.g. before ἕθεν, οἱ, e(, Il.1.114, 2.392, 24.214, but not before ὅς Possess., οὐχ ᾧ πατρί Od.13.265
, cf. οὐκ ἐπέεσσι Il.15.162
, etc.); οὐκ before vowels with spir. lenis, οὐχ before vowels with spir. asper; in our text of Hdt. οὐκ is used before all vowels (prob. because Hdt. had no spir. asper): the [dialect] Ep. form οὐκί [ῐ] is used by Hom. mostly at the end of a clause and at the close of the verse, ὅς τ' αἴτιος ὅς τε καὶ οὐκί Il.15.137
; ἠὲ καὶ οὐκί 2.238
, 300,al.; but in the middle of a verse, 20.255; οὐχί [ῐ] is found twice in Hom., Il.15.716, 16.762, and is common in Trag., where it is freq. employed like οὔ emphatic (supr. B),
τί δ' οὐχί
; A.Ag. 273
,Fr. 310;
πῶς δ' οὐχί
; Id.Supp. 918
, Ar. Pax 1027; ἐμὸς μὲν οὐχί E.IA 859
: also in Prose, Th.1.120,al., 1 Ep.Cor. 5.12, etc.: the diphthong is genuine and always written ου ( ουκ, ουδε, etc.) in early Inscrr., IG12.10.22, etc.; in iv B.C. rarely written οκ, ib. 22.1635.112,116,121; οὐ abbreviated ο, Suid.s.v. Φιλοξένου γραμμάτιον.

H ACCENTUATION. οὐ is oxytone acc. to Hdn.Gr.1.494 (text doubtfulin 504): Arist.SE 166b6, referring to Il.23.328 τὸ μὲν ου (i.e. οὐ = οὒ) καταπύθεται ὄμβρῳ, says λύουσι.. τῇ προσῳδίᾳ λέγοντες τὸ ου ὀξύτερον (i.e. οὗ), cf. 178b3. In codd. the word is written oxytone when folld. by a pause (v. supr. B), and is usu. written without any accent in other cases.

I οὐ in connexion with other Particles will be found in alphabetical order, οὐ γάρ, οὐ μή, etc.—The corresponding forms of μή should be compared.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐ
49 παραγίγνομαι

παραγίγνομαι, [dialect] Ion. and later Gr. [suff] παρα-γίνομαι [pron. full] [ῑ], [tense] aor. [voice] Pass.

A παρεγενήθην Plb.3.99.2
, etc.:—to be beside, by or near: c. dat. pers. et rei, καί σφιν παρεγίγνετο δαιτί attended them at the banquet, Od.17.173: c. dat. pers. only, Σοφοκλεῖ π. ἐρωτωμένῳ was by him when he was asked, Pl.R. 329b, cf. Antipho 6.17: c. dat. rei only, π. τῇ μάχῃ to be present at.., Pl.Chrm. 153c; τῇ συνουσίᾳ Id.Smp. 172c
, cf. Hdt.8.109; also π. ἐν τοῖς ἀγῶσι Isoc.12.52
; ἐν τοιοῖσδε λόγοις, ἐν τῇ συνουσίᾳ, Pl.Prt. 337a, Smp. 173b: abs., Antipho 2.3.5.

2 π. τινί come to one's side, stand by, second, Hes.Th. 429, 436, Hdt.3.32; μάρτυρες.. τοῖσι θανοῦσιν π. A.Eu. 319
(anap.); ἐπί τινα against one, Th.2.95; μάχῃ.. π. τισί support them in battle, Id.3.54: abs., Hes.Th. 432, Th.6.67; ἄνδρες ἱππῆς -γένεσθε Ar.Eq. 242
; - γενηθεὶς ἐπάγγελτος SIG708.21
(Istropolis, ii B. C.).

3 of things, to be at hand, accrue to one, πόλεμος ὅθεν καί τις δύναμις παρεγένετο Th.1.15
, cf. X.Mem. 4.2.2; φόβοι παραγιγνόμενοί τισι Isoc.5.34
; ἀρετὴ π. οἷς ἂν π. Pl. Men. 99e
, cf. 86d, Arist.EN 1099b16; ἀπὸ φυσιολογίας Phld.Rh.1.122
S.; of scientific learning, Arist.APo. 71a4; of virtue, ὅτῳ τρόπῳ παραγίγνεται Pl.Men. 71a
.

4 π. ἀπό τινος to be descended from.., or perh. to have a right to attend a sacrifice through descent from.., Inscr.Cos405.

II come to, τινι Thgn.139, X.Cyr.4.1.14, etc.; π. ἐς κώμην Hdt.1.185
; π. ἐς τὠυτό come to the same point, Id.2.4; ἐς τὸ δέον Id.1.32
; ἐπὶ τὰς ταφάς Aeschin.3.235
: abs., arrive, come up, παρεγένοντο αἱ νέες Hdt.6.95
.

2 come to maturity, of corn, Id.1.193; of the horns of oxen, to be fully grown, Id.4.29.

3 have recourse to, ἐπὶ τροφὴν καὶ πόμα Gal.15.506
; ἐπὶ τὸ τῆς ὄνου γάλα ib. 746.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραγίγνομαι
50 παραπλήσιος

παραπλήσιος, α, ον Hdt.1.202, 4.128, Isoc.7.78, etc. ; also ος, ον Th.1.84, Plb.1.37.8:—

A coming alongside of: hence, coming near, nearly resembling ; of numbers, nearly equal, about as many ; of size, about as large ; of age, about equal ; etc.:

1 abs., Hdt.4.128, etc. ; τοιαῦτα καὶ π. such and such-like, Th.1.22 ; τὰς πράξεις ὁμοίας καὶ π. ἀποβαίνειν Isoc.l.c. ; ταὐτόν ἐστι σοφιστὴς καὶ ῥήτωρ, ἢ ἐγγύς τι καὶ παραπλήσιον Pl.Grg. 520a
; ναυσὶ παραπλησίαις τὸν ἀριθμόν Th. 7.70
; ἱππεῖς π. τὸ πλῆθος X.HG4.3.15
; ἀγωνίζεσθαι πρὸς π. ἱππέας Id.Eq.Mag.8.17
.

2 freq. c. dat., ἐν τῇ ναυμαχίῃ παραπλήσιοι ἀλλήλοισι ἐγίνοντο were about equal, of a drawn battle, Hdt.8.16 ; νῆσοι Λέσβῳ μεγάθεα παραπλήσιαι Id.1.202
; ἐσθὴς τῇ Κορινθίῃ παραπλησιωτάτη Id.5.87
; π. τούτῳ καὶ ὅμοιον D.19.196
; ὅμοι' ἢ π. τούτοις ib.307: with dat. of the person for dat. of that which belongs to the person, ἔπαθε παραπλήσια τούτῳ Hdt.4.78
, cf. Plb.1.14.2, etc.: rarely c. gen., Id.1.23.6 ; ἦχος συριγμοῦ π. Philum.Ven.21.1 (in Pl. Sph. 217b the gen. ὧν is due to the attraction).

3 folld. by a relat., τρόπῳ παραπλησίῳ, τῷ καὶ Μασσαγέται Hdt.4.172
; by καί, Λυδοὶ νόμοισι π. χρέωνται καὶ Ἕλληνες Id.1.94
, cf. Th.5.112, 7.71 ; also π. πάσχουσιν ὥσπερ ἂν εἰ .. Isoc.1.27 : neut. παραπλήσια as Adv., π. ὡς εἰ .., perinde ac si.., Hdt.4.99 : sg., παραπλήσιον καὶ οὐ πολλῷ πλέον about the same distance and not much more, Th.7.19 ; τὸ π. D.S. 19.43 : more freq. regul. Adv. - ίως, Pl.Ap. 37a, al. ; ἆρά γ' ὁμοίως ἢ π. ; D.3.27 ; ἀγωνισάμενος π. having fought with nearly equal advantage, Hdt.1.77 ; π. τοῖς εἰρημένοις πράττοντας Isoc.5.51
, etc. ; π. καὶ .., Lat. perinde ac.., Hdt.7.119 ; π. ἔχει καθάπερ .. Pl.Ep. 321a : [comp] Comp. παραπλησιαίτερον Id.Plt. 275c
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραπλήσιος
51 ποιητός

ποι-ητός, ή, όν,

A made, freq. in Hom., esp. of houses and arms, always in the sense of εὖ ποιητός, well made, δόμοις ἔνι ποιητοῖσι Il. 5.198
, Od.13.306; ποιητὰς.. πύλας Il.12.470
; also πύκα ποιητός 18.608
, Od.1.333, 436, al.: generally, made, εἰ δ' ἦν π. τε καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα Thgn.435
; π. φρέατα, opp. natural springs, Plu.Sol. 23; cultivated, opp. ἄγριος, Aret.CD1.4;
ἕλκεα
self-inflicted, Tryph. 229
.

II made into a son, adopted, παῖς π., opp. ἀληθινός, γεννητός, Pl.Lg. 878e, 923e; οἱ π. τῶν πατέρων adopted fathers, Lycurg. 48; π. πολῖται factitious citizens, not so born, Arist.Pol. 1275a6, cf. D.45.78.

III made by oneself, i.e. invented, feigned, λόγος Pi.N. 5.29
; ποιητῷ τρόπῳ E.Hel. 1547
; of works of art, imitated, Nonn.D. 34.287.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ποιητός
52 πολυσχιδής

πολυ-σχῐδής, ές, ([etym.] σχίζω)

A split into many parts, ἁπλῷ τρόπῳ καὶ μὴ πολυσχιδέϊ by a single and not a splintered fracture, Hp.Fract.24; λώβῃσι πολυσχιδέεσσι λυθέντα, of a wreck, Opp.H.4.409.

2 much-cloven, opp. ἀσχιδής, of certain figs, Arist.Pr. 930b33; of a deer's antlers, branching, Id.HA 517a24, cf. PA 663a10; of the lungs, Id.HA 495b1; of leaves, Thphr.HP3.12.5; καυλοί Dsc.2.185
; of a mountain range, Str.11.12.1; ἀτραποί Plu.2.969b
; of the Nile, Opp.C.2.85, cf. Lib.Or.61.18.

3 of the hand, cloven into fingers, Arist.PA 687b7; of the foot, into toes, ib. 690b6: hence τὰ π. animals that have toes, not hoofs, Id.HA 497b20, 499b7, 502b34; esp. of birds, ib. 504a6.

4 generally, much divided, γνῶμαι S.E.M.7.349
; ἔμφασις Iamb.VP29.161
; ψεῦδος Id.Protr.21κ;
complex, Ammon. in Cat.66.9
. Adv. - δῶς Ph.1.31
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολυσχιδής
53 πυκνότης

πυκνότης, ητος, ἡ,

A closeness, thickness, denseness, solidity, [ νεφελῶν] Ar.Nu. 384, 406; [ χρυσοῦ] Pl.Ti. 59b; π. ἡ κάτω Epicur.Nat.11.10
; π. νοητή Phld.D.3.11
; of flesh, opp. μανότης, Hp.VM22, Arist.EN 1129a23, etc.; opp. ἀραιότης, Id.Ph. 260b10 (pl.); ἡ π. τῆς ξυγκλῄσεως Th.5.71
.

2 Medic., π. κοιλίης costiveness, Hp.Epid.6.3.1.

3 closer spacing of notes in music, opp. μανότης, Pl.Lg. 812d.

4 in Tactics, close formation of the phalanx, Arr.Tact.11.1, 12.11; ἡ συνέχεια καὶ π.τῶν Ῥωμαίων Plu.Crass.24
.

II frequency, μεταβολῶν Isoc.4.116
; μέγεθος καὶ πλῆθος καὶ πυκνότητες [ λυπῶν] Pl.Lg. 734a; ἡ π. τῶν ἐννοιῶν Hermog.Id.2.10
(pl.), Longin. ap. Porph.Plot.19, cf. Arist.SE 175b34.

III metaph., sagacity, shrewdness, π. ἔνεστ' ἐν τῷ τρόπῳ Ar.Eq. 1132
(lyr.); πιθανότης καὶ π. τοῦ ἀνδρός Plu.TG15
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυκνότης
54 σκέπτομαι

σκέπ-τομαι, Il.17.652, Thgn.1095, and [dialect] Ion., Hdt.3.37, al., Hp.Prog.2, Herod.7.92; but [dialect] Att. writers (before Arist.) hardly ever have the [tense] pres. and [tense] impf. σκέπτομαι, ἐσκεπτόμην (exc. Pl.La. 185b, Alc.2.140a; in Th.8.66, Bauer restored [tense] plpf. προὔσκεπτο), but use σκοπῶ or σκοποῦμαι as [tense] pres., and take the other tenses from σκέπτομαι, [tense] fut.

A σκέψομαι Ar. Pax 29
, Th.6.40, etc.; [tense] aor. ἐσκεψάμην A.Ch. 229
, S.Aj. 1028, E. Ion 206 (lyr.), Th.6.38, etc.; [tense] pf. ἔσκεμμαι E.Heracl. 147
, Hp.VM24, etc.: cf. σκοπέω:—but the [tense] pf. is used also in pass. sense, as also some other tenses, v. infr. 11.4.

I look about carefully, spy, σκεψάμενος δ' ἐς νῆα θοὴν ἅμα καὶ μεθ' ἑταίρους Od. 12.247
; so σκέψασθε δ' ἐς τόνδ' E.Hipp. 943
: c. acc., σκέπτετ' ὀϊστῶν τε ῥοῖζον καὶ δοῦπον ἀκόντων he looked after the whistling of the darts (so as to shun them), Il.16.361; σκέπτεο δὴ νῦν ἄλλον Thgn.1095
; σκεπτόμενος τοὺς νεκρούς Hdt.3.37
; σκέψαι.. βόστρυχον τριχός look well at it, A.Ch. 229; τὴν ἔγχελυν Ar.Ach. 889
; κλόνον E. Ion 206
(lyr.); τὰ ἔνδον X.HG4.4.8
; τιν' ἐς δὲ μωρίαν ἐσκεμμένοι looking into you and seeing.., E.Heracl. 147: folld. by an Interrog., σκέπτεο νῦν.., αἴ κεν ἴδηαι Il.17.652
; σ. πόθεν ἡ στάσις, ἢ τίς ὁ θρύλλος Batr.135
; τί εἴη τὸ κωλῦον X.An.4.5.20
; εἰ εἴη ἴχνη ἀνθρώπων ib.7.3.42: abs., look at, examine, Hdt.4.196; σκέψασθε, παῖδες look, lads! Ar.Eq. 419.

2 examine, τῷ δακτύλῳ τι Hp.Nat.Mul.7
.

II later of the mind, view, examine, consider, σκέψασθε.. τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν S.Aj. 1028
; σκέψαι δὲ τοῦτο πρῶτον Id.OT 584
; ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην Th.6.38
, etc.; τὸ δίκαιον E.Or. 494
; μηδὲν ἐσκέφθαι δίκ. D.21.192; πρὸς ἑαυτόν τι Pl.Phd. 95e
; ἐκ τῶνδε σκέψαι from these facts, X.Mem.2.6.38, cf. D.2.17; περί τινος Pl.La. 185c
, Cra. 401a; σκέψασθαι ἀπὸ τῶν παίδων judge by what children do, Ar.Pl. 576; ἐν σοὶ σκεψώμεθα Pl.Sph. 239b
: abs., σκέψασθέ νυν ἄμεινον E.Or. 1291
; σκεψώμεθα δή Ar.Th. 802
; σκέψασθε δέ· only consider, to call people's attention to a point, Antipho 6.41, Th.1.143: folld. by a clause with οἷος, ὁποῖος, ὡς, A. Pr. 1014, S.Tr. 1077, E.IA 1377, etc.; by ὅτῳ τρόπῳ, Th.1.107; by πῶς.., πόθεν.., πότερον.. ἤ.. , X.An.4.5.22, 5.4.7, 3.2.20, etc.; by εἰ, consider whether or no, S.El. 442, Ar. Pax 29, Eq. 1141, X.An.3.2.22; in full, σ. τοῦτο, εἰ.. S.OT 584
; τί ἐστιν ἡ ἀρετὴ σκεπτόμεθα Arist.EN 1103b28
.

2 rarely, think or deem a thing to be so and so, καλλίω θάνατον σκεψάμενος Pl.Lg. 854c
.

3 think of beforehand, provide, σκεπτόμεθα τἀναγκαῖ' ἑκάστης ἡμέρας Philem.120
; τὸ συμφέρον Pl.R. 342a
; prepare, premeditate, λόγους D.24.158
; εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει Id.1.1
: c. inf., plan, Th.8.63.

4 [tense] pf. in pass. sense, πάντα ἐσκεμμένα ἡτοίμασται with consideration, Id.7.62; σκοπεῖτε οὖν. Answ. ἔσκεπται Pl.R. 369b
, cf. X.HG3.3.8, D.21.191, 61.7: also 3 [tense] fut. [voice] Pass. ἐσκέψεται Pl.R. 392c
; [tense] aor. ἐσκέφθην, ες τὸ σκεφθῆναι for observation, Hp. de Arte 11; [tense] aor. 2 and [tense] fut. 2 ἐσκέπην ([etym.] ἐπ-) , σκεπήσομαι ([etym.] ἐπι-), LXX Nu.1.19, 1 Ki.20.18.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκέπτομαι
55 σκοπέω

σκοπ-έω, used by early writers only in [tense] pres. and [tense] impf. [voice] Act. and [voice] Med. (v. infr. 11), the other tenses being supplied by σκέπτομαι (q.v.):—but in later writers we find [tense] fut. σκοπήσω, Anon.Prog. in Rh.1.615 W., Gal.UP3.10 (f.l.), ([etym.] ἐπι-) Babr. 103.8, ([etym.] κατα-) Hld.5.4: [tense] aor.

A ἐσκόπησα Thphr.Sign.1
([etym.] προ-), Plb. Fr.54 (s.v.l.) ([etym.] περι-), Lib.Or.12.28, etc.: and of [voice] Med., [tense] aor. ἐσκοπησάμην ([etym.] περι-) Luc.VH1.32: [tense] pf. ἐσκόπημαι ([etym.] προαν-) J.AJ17.5.6: (cf. σκέπτομαι):—behold, contemplate (rather of particulars than of universals, of which θεωρέω is more commonly used, but οἱ τὸν ἥλιον ἐκλείποντα θεωροῦντες καὶ σκοπούμενοι Pl.Phd. 99d
), ἄστρον Pi.O.1.5
; πλοῦν μὴ 'ξ ἀπόπτου μᾶλλον ἢ 'γγύθεν σκοπεῖν S.Ph. 467
, cf. E.IA 490; τὰ πόρρω Id.Rh. 482
; τὰ ἔμπροσθεν X.An.6.3.14(17)
; examine, inspect, καταθεῖναί τι.. σκοπεῖν τῷ βουλομένῳ IG 12(5).480
(Athenian law, v B.C.); σ. παραγραφάς PLips. 38 ii 2
(iv A.D.): abs., ἄλλοσε ς. S.El. 1474; σκοπεῖτε look out, watch, A.Supp. 232, etc.: folld. by a clause, σ. ὅπου.. S.Ph.16
; σ. ποῦ.. X.Cyr.3.2.1
, etc.: folld. by a Prep., σ. εἰς.. E.Fr.812.6
, Pl.Plt. 305b.

2 metaph., look to or into, consider, examine, τὰ ἑωυτοῦ ς. look to one's own affairs, Hdt.1.8; τὸ σεαυτοῦ Pl.Phdr. 232d
; τὸ ὑμέτερον Antipho 4.2.8
; καιρόν Th.4.23
; τὸ συμφέρον Pl.R. 342b
sq.; τὸ πρὸς ποσί S.OT 130
; τοὺς νόμους πρὸς τοὺς τῇδε with reference to the laws here, Pl.Ti. 24a; τι πρὸς ἐμαυτόν Id.Euthphr.9c
: abs., σκοπῶν εὕρισκον ἴασιν S.OT68
, cf. Ph. 282: folld. by an acc. and interrog. clause, or μή.., σ. τὴν τελευτὴν κῇ ἀποβήσεται Hdt.1.32
, cf. S.Ph. 506, OT 407: folld. by an interrog. clause alone, σ. πόθεν χρὴ ἄρξασθαι And.1.8
; σ. εἰ.. S.Ant.41
, Pl.Lg. 862a ([voice] Med.); ὅπως.. X.Cyr.2.2.26
: sts. c. gen. pers. as well as acc. or clause, σκόπει δὴ τόδε αὐτῶν Pl.Tht. 182a
; πρῶτον αὐτῶν ἐσκόπει πότερα.. X.Mem.1.1.12
: folld. by a Prep., ἐξ ὧν ἀγγέλλουσι σκοποῦντες λογιεῖσθε τὰ εἰκότα Th.6.36
, cf. 1.1, X.An.3.1.13; πρὸς τὸ ἄρχειν σκοπῶν λογίζομαι Id.Cyr.1.6.8
; σ. τὰ λοιπὰ πρὸς ὑμᾶς αὐτούς Antipho 1.31
; ἀνομολογούμενοι πρὸς ἀλλήλους Pl.R. 348b
; τόδε περὶ αὐτοῦ ib. 351b, etc.; τὴν ὀρθολογίαν περί τι Id.Sph. 239b
: with Adv., abs., ὀρθῶς ς. E.Ph. 155; καιρίως Id.Rh. 339
; ἄμεινον Pl.Smp. 219a
.

3 look out for, παῦλαν X.An.5.7.32
; τι ἀγαθόν Id.Hier.9.10
; νεώσοικον Ar.Ach.96
; ἐσκόπει γυναῖκά μοι Is.2.18
, cf. D.Ep.2.11; σ. ὄνομα κάλλιον αὐτῇ Plu.2.991f
.

II [voice] Med., used like [voice] Act. 1.1 (perh. implying a more deliberate consideration), c. acc., E.IT 68, Hel. 1537; τένοντ' ἐς ὀρθὸν ὄμμασι σκοπουμένη Id.Med. 1166
.

2 = 1.2, S.OT 964; σ. τύχας βροτῶν E.Fr. 262
: folld. by relat., σ. τίνι τρόπῳ.. Pl.Smp. 176b
, cf. Th.8.48: περί τινος Pl.Prt. 353a
, X.Hier. 1.10: abs., ἔνεστι τοῖσιν εὖ σκοπουμένοις ταρβεῖν.. S.Tr. 296
.

3 = 1.3, ὅτανπερ ἀδικεῖν ἐπιχειρῶσιν, ἅμα καὶ τὴν ἀπολογίαν σκοποῦνται Isoc.21.17
.

III rarely in [voice] Pass., σκοπῶν καὶ σκοπούμενος ὑπ' ἄλλων considering and being considered, Pl.Lg. 772d; ὁ λόγος.. αἰσχρὸς τοῖς σκοπουμένοις is disgraceful in the very matter considered, D.20.54 (s.v.l., τοῖς ς. secl. Dobree).

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκοπέω
56 σόλοικος

σόλοικος, ον,

A speaking incorrectly, using broken Greek, φθόγγος Anacr.79
; οἱ σόλοικοι foreigners, Hippon.46; βάρβαρον ἢ σ. τι M.Ant. 1.10
.

II metaph., erring against good manners, awkward, in bad taste, τῷ τρόπῳ X.Cyr.8.3.21
([comp] Comp.), cf. Arist.Rh. 1391a4, Cic.Att. 14.6.2, Plu.2.817b; σολοικότερον, c. inf., it would be clumsy, absurd, Hp.Fract.15. Adv. - κως rudely, σ. κεκομμένοι, of coins, Zeno Stoic. 1.23. (Said to come from the corruption of the Attic dialect among the Athenian colonists of Σόλοι in Cilicia, Str.14.2.28, D.L.1.51.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σόλοικος
57 συγκεράννυμι

συγκερ-άννῡμι or [suff] συγκερ-νύω, poet. [full] συγκεράω Nic.Al. 321:—[voice] Pass., [tense] fut.

A συγκρᾱθήσομαι E. Ion 406
: [tense] aor. 1 συνεκράθην [ᾱ], [dialect] Ion. - εκρήθην Hp.Vict.1.32
; also - εκεράσθην Pl.Lg. 889c
: [tense] pf. συγκέκρᾱμαι (v. infr.): —mix, blend with, πολλὰ [ἑνί] or εἰς ἕν, Id.Cra. 424d, Ti. 68d; λύπῃ τὴν ἡδονὴν ς. temper pleasure by a mixture of pain, Id.Phlb. 50a; τὸ πικρὸν μέλιτι AP12.154
(Mel.).

2 mix together, commingle, πολλά Pl.Cra. 424e
; τὸν πέμπτον [κύαθον] AP12.168 (Posidipp.); μέλος συγκεράσας τις ἐγχέοι Anacreont.20.4
; ἐξ ἀμφοτέρων ς. make a mixture of both, Pl.R. 397c.

3 attemper, compose, ὁ θεὸς -κέρασε τὸ σῶμα 1 Ep.Cor.12.24
.

II more freq. in [voice] Pass., to be mixed or blended with, coalesce, τινι Pl.Ti. 68c; πρὸς ἄλληλα Id.R. 618d
.

2 to be commingled, blended, τὰ παλαιὰ συγκεκρ. ἄλγη the old commingled woes, A.Ch. 744: c. dat., Call.Aet.3.1.75; παίδων ὅπως νῷν σπέρμα ς. E. l.c.; ὁμοῦ τό τε φαῦλον καὶ τὸ μέσον καὶ τὸ πάνυ ἀκριβῶς.. ξυγκραθέν Th.6.18
; τῇ τῶν ἐναντίων κράσει ς. Pl.Lg. 889c; ἔκ τινων Id.Ti. 37a
; ἀπό τινων Id.Phd. 59a
; παιδεία εὐκαίρως συγκεκραμένη D.61.43
; συγκέκραται αὐτῶν ἡ φύσις, of the dog and fox, X.Cyn.3.1.

3 of friendships, to be formed by close union, φιλίαι μεγάλαι συνεκρήθησαν Hdt.4.152
:—[voice] Med., πρός τινα φιλίην συγκεράσασθαι form a close friendship with any one, Id.7.151, cf. D.H.6.7; so τὸ ἔχθος τὸ ἐς Λακεδαιμονίους συγκεκρημένον (cj. Reiske for συγκεκυρημένον) Hdt.9.37.

4 of persons, to be closely attached to, be close friends with, τοῖς ἡλικιώταις X.Cyr.1.4.1
.

b to become closely acquainted with, become deeply involved in, συγκέκραμαι δύᾳ S.Ant. 1311
(lyr.); πολυφόρῳ συγκέκραμαι δαίμονι Ar.Pl. 853
; πενία δὲ συγκραθεῖσα δυσσεβεῖ τρόπῳ S.Fr. 944
; οἴκτῳ τῷδε συγκεκραμένη deeply affected by.., Id.Aj. 895; for Tr. 662 (lyr.), v. πάγχριστος.

5 of a wife, ἀξίοις γάμοις -κερασθεῖσα IG5(2).268.32
(Mantinea, i B.C.), cf. Plu.2.768b.

III [voice] Med., mix with or for oneself, εἰς μίαν πάντα ἰδέαν Pl.Ti. 35a
, cf. 69d; σ. αἰσθήσεις νῷ Id.Lg. 961e
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συγκεράννυμι
58 συμφέρω

συμφέρω, [tense] fut.

A συνοίσω A.Th. 510
: [tense] aor. 1 συνήνεγκα E.HF 488
, [dialect] Ion. - ήνεικα Hdt.7.152
: [tense] aor. 2 συνήνεγκον Th.2.51
: [tense] pf. συνενήνοχα D.18.198
.

A [voice] Act.

I bring together, gather, collect, τὰ κακὰ ἐς μέσον Hdt. 7.152
; τάλαντα ἐς τὠυτό Id.3.92
, cf. D.24.74; δαπάνην ς. Th.1.99; esp. of dead bodies, X.An.6.4.9, Lycurg.45 codd.

2 bring together, contribute, βουλεύματα A.Pers. 528
; ἐκ πάντων γόους E.
l.c.; πολλοὶ πολλὰ συνενηνόχασι μέρη Arist.SE 183b33
:—[voice] Med., of a river, Φάσιδι σ. ῥόον A.R.4.134
.

3 bring into conflict, πολεμίους θεούς A.Th. 510
; give battle, συνοίσομεν ὀξὺν Ἄρηα Tyrt.1.40
Diehl: v. infr. B.1.2.

4 bear along with or together, ὁ ἵππος ὅπλον ς. X.Cyr.4.3.13; ἐγώ σοι ξυμφέρω (sc. τὴν παμπησίαν) Ar.Ec. 869; bring with, λύχνον.. παῖς μοι συμφέρει Epich.35.8
; of sufferings, labours, and the like , bear jointly, help to bear, ξυνοίσω πᾶν ὅσονπερ ἂν σθένω S.El. 946
; σ. κακά E.HF 1366
; πένθος τινί Id.Alc. 370
; τὰς τούτων ἁμαρτίας Antipho

3 2.11: hence, suffer, bear with, indulge, ὀργὰς ξυνοίσω σοι A.Eu. 848
.

II intr., confer a benefit, be useful or profitable, οὔ οἱ συνήνεικε τὸ ἔχθος did not do him any good, Hdt.9.37; τὸ καὶ συνήνεικε ποιησάσῃ Id.8.87
; καλῶς ἂν ἡμῖν ξυμφέροι ταῦτα A.Supp. 753
, cf. Ar. Ach. 252; τοῦτο σ. τῷ βίῳ Id.Pl.38
; ἅπαντ' ἐπὶ τὸ βέλτιον ξ. turn out for the best, Id.Ec. 475; σῖτον.. καὶ οἶνον.. καὶ εἴ τι ἄλλο βρῶμα, οἷ' ἂν ἐς πολιορκίαν ξυμφέρῃ Th.4.26
; πάντα ὅσα ἂν οἴηται συνοίσειν αὐτοῖς πρὸς τὸν βίον X.Mem.2.2.5
; ὃ σ. πρὸς τὴν πολιτείαν Arist.Pol. 1272a30
, etc.

2 impers., it is of use, expedient, mostly c. inf., ξυμφέρει σωφρονεῖν ὑπὸ στένει A.Eu. 520
(lyr.), cf. S.El. 1440, Th.2.63, etc.; with Art. prefixed to inf., τὸ περιγενέσθαι.. ἀμφοτέροις ς. X. Mem.3.4.10; the inf. is freq. to be supplied, Th.1.123, X.Ath.3.11; also ὡς νομίζω συμφέρειν ἡμῖν γενομένων τούτων Pl.Phdr. 230e
; folld. by a clause, σ. τῷ κοινῷ, ἢν.. Id.Lg. 875a
, cf. PCair.Zen.21.41 (iii B.C.); σ. ἐπὶ τὸ βέλτιον, ἐπὶ τὸ ἄμεινον, X.An.7.8.4, Decr. ap. And.1.77.

3 part. συμφέρων, ουσα, ον, useful, expedient, fitting, S.OT 875 (lyr.), etc.; βίος.. ἐκεῖσε συμφέρων profitable even beyond the grave, Pl.Grg. 527b; ἔστιν ἡσυχία.. συμφέρουσα τῇ πόλει D.18.308
.

b in neut. as Subst., συμφέρον, οντος, τό, use, profit, advantage, S.Ph. 926, Antipho 5.50, etc.; ἐς τὸ ξ. καθίστασθαί τι Th.4.60
; ἡδίω τοῦ συμφέροντος more pleasant than is good for one, X.Smp.4.39; περαιτέρω τοῦ ὑμετέρου ς. Aeschin.3.80; τὸ σ. τινός Pl.R. 338c
, 340c, al.; τὸ σ. τινί ib. 341d, 342b, D.18.139; πρὸς τὸ σ. αὑτῷ PCair.Zen.451.15
(iii B.C.): freq. also in pl., τὰ ς. S.Ph. 131, etc.; τὰ μικρὰ ς., opp. τὰ ὅλα, the petty interests, D.18.28; τὰ συμφέροντα ἀνθρώποις Pl.Lg. 875a
, cf. IG42(1).68.84 (Epid., iv B.C.); but also τὰ τῆς πατρίδος ς. Din.1.99, cf. Pl.Plt. 297a, D.18.120, etc.; also in [tense] aor. part., τό τῳ ξυνενεγκόν Th.2.51
; συμφέρον ἐστί, = συμφέρει, Heraclit.8, Ar.Pl. 49, X.An.6.1.26, etc.; εἰ μὴ ξυμφέρον (sc. ἐστί) Th.3.44.

III intr., also,

1 work with, assist, σφῷν ὅπως ἄριστα συμφέροι θεός S.Ph. 627
; πάντα συμφέρουσ' Ἰάσονι E.Med.13
; συμφέροντι (or Συμφέροντι as pr. n.) Ἡρακλεῖ IG22.2114
.

2 agree with, τοὐμὸν ξυνοίσειν ὄνομα τοῖς ἐμοῖς κακοῖς S.Aj. 431
; εἴ τι ξυνοίσεις.. τοῖς θεσφάτοις Ar.Eq. 1233
; ἐὰν μὴ τῇ γυναικὶ συμφέρῃ Id.Lys. 166
; come to terms with, give way to, τοῖς κρείσσοσι S.El. 1465
; v. infr. B.11.

3 fit, suit, ᾗ μήτε Χλαῖνα μήτε σισύρα συμφέρει (v. Χλαῖνα) Ar.Ra. 1459; [γυνὴ] σιμὴ ἄν σοι ἰσχυρῶς συμφέροι X.Cyr.8.4.21
.

4 of events, happen, take place, turn out, c. acc. et inf., Hdt.1.73, 3.129, 6.23, 117, etc.; with ὥστε.., Id.1.74; τὰ ἄλλα.. αὐτῇ συνήνεικε ἐς εὐτυχίην γενόμενα turned out for her advantage, Id.8.88; v. infr. B.111.2.

B [voice] Pass. συμφέρομαι: [tense] fut. συνοίσομαι: [tense] aor. [voice] Pass. ξυνηνέχθην Th. 7.44
, [dialect] Ion. συνηνείχθην Hdt.1.19
, 2.111, 3.10: [tense] pf. συνενήνεγμαι (Hes. Sc. 440), v. συνενείκομαι:— come together, opp. διαφέρεσθαι, Heraclit. 10, cf. Pl.Sph. 242e, etc.; meet, associate with, Theoc.Ep.8.2; of sexual intercourse, Luc.Herm.34, Tox.15.

2 in hostile sense, meet in battle, engage, πτόλεμόνδε Il.8.400
; μάχῃ 11.736
; τινι with one, A. Th. 636: abs., Th.7.36; so συνοισόμεθα πτολεμίζειν Hes.Sc. 358
; σ. κακῷ encounter it, Hdt.6.50.

II agree with, οὐδαμοῖσι ἄλλοισι σ. ἀνθρώπων, in custom, Id.1.173, cf. 2.80, etc.; in statement, ib.44, al.; περί τινος Id.4.13
; opp. διαφέρεσθαι, Antipho 5.42; live on friendly terms with, τισι Hdt.4.114, Opp.H.5.34: abs., agree together, be of one mind, εἰ δὲ μὴ συμφεροίατο if they could not agree, Hdt.1.196; ἐὰν δὲ ἀνὴρ καὶ γυνὴ μηδαμῇ συμφέρωνται Pl.Lg. 929e
; also ξ. γνώμῃ ὥστε ἀπαλλάσσεσθαι τοῦ πολέμου Th.4.65
; καθ' αὑτοὺς ξ. settle their affairs by themselves, Id.6.13; concur, τῇδε γὰρ ξυνοίσομαι S.OC 641
; ἐγὼ δὲ τούτοις κατὰ τοῦτο εἶναι οὐ συμφέρομαι Pl.Prt. 317a
.

2 to be in harmony with, εὖ τοῖς πράγμασι ς. Id.Cra. 419d; adapt oneself to, τοῖς παροῦσιν Plu.Tim.15
; σ. τὰ πολλὰ πολλοῖς correspond with, E.Heracl. 919(lyr.); Χαίτης πῶς συνοίσεται πλόκος; correspond, be like, Id.El. 527; συμφέρεται ὡυτὸς εἶναι Hdt.2.79
; ἔργῳ τοὔνομα συμφέρεται Call.Epigr.6.6
.

III of events, happen, turn out, occur, come to pass, ἔμελλε τοιοῦτό σφι συνοίσεσθαι Hdt.8.86
; οὐδὲν γάρ σφι Χρηστὸν συνεφέρετο Id.4.157
; οὐδέν οἱ μέγα ἀνάρσιον πρῆγμα συνηνείχθη Id.3.10
; ἐπὶ τὸ βέλτιον τὸ πρᾶγμα.. συνοίσεται Ar.Nu. 594
; οὐδὲ πυθέσθαι ῥᾴδιον ἦν.., ὅτῳ τρόπῳ ἕκαστα ξυνηνέχθη Th.7.44
; ξ. θόρυβος Id.8.84
; μεταβολαί Pl.Plt. 270c
, etc.

2 impers., συμφέρεται ἐπὶ τὸ ἄμεινον it happens, falls out for the better, Hdt.7.8.
ά; ἄμεινον συνοίσεσθαι Id.4.15
; αὐτῷ συνεφέρετο παλιγκότ ως it turned out ill to him, ib. 156; so συνηνείχθη τοιόνδε γενέσθαι πρῆγμα Id.1.19
, cf. 6.86.ά, Th.1.23, al.; σ. οἱ τυφλὸν γενέσθαι Hdt.2.111
; v. supr. A. 111.4.

IV literally, to be carried along with, ἀστράσι μήνη ς. Man.6.319; κύδεα.. ψυχαῖς οὐ μάλα ς. do not follow them (beyond the grave), AP4.4.4 (Agath.).

V Gramm., to be constructed with, αἰτιατικῇ, etc., A.D.Synt.285.1, al.: also, agree in form with, σ. φωνῇ [τῇ] πρὸς τὰς δοτικάς Id.Adv.209.28
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συμφέρω
59 τε

τε, enclitic Particle, with two main uses (v. infr. A, B).

A as a Conjunction,

I τε.. τε, both.. and, joining single words, phrases, clauses, or sentences, the first τε merely pointing forward to the second, ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
; ἀγαθῶν τε κακῶν τε Hes.Op. 669
; δίψῃ τε λιμῷ τε A.Pers. 491
, cf. S.Aj.34,35, Ar.Ach. 370, 375; τήν τε νῆσον τήν τε ἤπειρον Th.4.8
, cf. Antipho 2.3.3, Pl. R. 373b; λυσόμενός τε θύγατρα, φέρων τ' ἀπερείσι' ἄποινα Il.1.13
; παῖδά τε σοὶ ἀγέμεν Φοίβῳ θ' ἱερὴν ἑκατόμβην ῥέξαι ib. 443; the elements joined by τε.. τε are usu. short in Hom., longer in later Gr., e.g. ἐπειδὴ πρόξενοί τέ εἰσιν Ἀθηναίων καὶ εὐεργέται.., ἔν τε τῇ στήλῃ γέγραπται IG12.103.7
; ἥ τε γὰρ γῆ.. εὔυδρός ἐστι, ποταμοί τε δι' αὐτῆς ῥέουσι Hdt.4.47
; χρὴ.. τούς τε πρεσβυτέρους ὁμοιωθῆναι τοῖς πρὶν ἔργοις, τούς τε νεωτέρους.. μὴ αἰσχῦναι κτλ. Th.4.92, cf. Pl.R. 474c, X.Cyr.1.4.25, Is.1.50; τά τε γὰρ ληφθέντα πάντ' ἂν σῴζοιτο οἵ τ' ἀδικήσαντες κατ' ἀξίαν λάβοιεν τὰ ἐπιτίμια Aen. Tact.16.8, cf. Gp.2.49.1, 12.3.2-3; τούτου γὰρ γενομένου.. τά τε ἐχφόρια Χρυσέρμῳ δυνήσομαι ἀποδοῦναι, ἐγώ τε ἔσομαι παρὰ σοῦ φιλανθρωπίας τετευχώς PEnteux.60.11
(iii B.C.); κλείειν τε τὰ βλέφαρα δεομένων ἐλπιζόντων τε κοιμηθήσεσθαι Gal.16.494
, cf. 495,501; this use is common at all times in οὔτε.. οὔτε, μήτε.. μήτε, εἴτε.. εἴτε (qq.v.); τε may be used three or more times, ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρί, ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν Od.15.530
, cf. Il.1.177, 2.58, A.Pr. 89sq., B.17.19sq., Lys. 19.17, X.Cyr.3.3.36:— ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε prob. means the eleventh or twelfth, Od.2.374, 4.588:—sts. τε.. τε couples alternatives, ἀπόρως εἶχε δοῦναί τε μὴ δοῦναί τε E.IA56
, cf. Heracl. 153, El. 391; hence we find τε.. ἢ.., Pl.Tht. 143c, Ion 535d; on ἢ (or ἦ) .. τε in Il.2.289 and A.Eu. 524 (lyr.) v. ἦ 1.3.

2 the first clause may be negative, the second affirmative, as ἐκκλησίαν τε οὐκ ἐποίει.., τήν τε πόλιν ἐφύλασσε Th.2.22
; but οὔτε.. τε is more freq., as οὔτε ποσίν εἰμι ταχύς.., γιγνώσκω τε X.Cyr.2.3.6
(v. οὔτε 11.4
); we also find οὐ.. τε.. , as οὐχ ἡσύχαζον.., παρεκάλουν τε τοὺς ξυμμάχους Th.1.67
; and μὴ.. τε.. , as ἵνα μή τι διαφύγῃ ἡμᾶς, εἴ τέ τι βούλει κτλ. Pl.Phd. 95e.

3 τε ( both) sts. corresponds to a following δέ ( and), or τε ( and) to a preceding μέν, e.g.

a τε.. δὲ.. , as κόμισαί τέ με, δὸς δέ μοι ἵππους Il.5.359
, cf. 7.418, S.OC 367, Tr. 285, E.Ph. 1625; ἐσθὰς ἀμφότερόν νιν ἔχεν, ἅ τε.. ἐπιχώριος.., ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο Pi.P.4.80
; διήκουέ τε.., ἔπειτα δὲ καὶ ἐπῄνεσε X.Cyr.4.4.3
; so with ἅμα δὲ καὶ.., ὡσαύτως δὲ καὶ.., Th.1.25, Pl.Smp. 186e:—so τε.., ἀτὰρ οὖν καὶ.., Id.Hp.Ma. 295e.

b μὲν.. τε.., ἄνδρα μὲν.., τρεῖς τε κασιγνήτους Il.19.291
-3, cf. Od.22.475-6, Pi.O.6.88, 7.88, A.Th. 924, Ch. 585 (lyr.), S.Ant. 963 (lyr.), E.Heracl. 337 codd., Cyc.41 (lyr.), Ar.Nu. 563(lyr.), Pl.Phdr. 266c, Lg. 927b: v. μέν A. 11.6c.

4 a single τε ( and) joins a word, phrase, or (esp. later) clause or sentence to what precedes, τελευτὴν κεφαλήν τε Pl.Ti. 69a
; θνητὰ ἀθάνατά τε ib.c; Ζεῦ ἄλλοι τε θεοί Il.6.476
; κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε πᾶσι 1.5
; ῥίγησέν τ' ἂρ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων v.l. for δ' ἂρ in 11.254; ἕν τε οὐδὲν κατέστη ἴαμα.., σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲν διεφάνη.., Th.2.51; τά τε ἱερὰ.. νεκρῶν πλέα ἦν.. ib.52; νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν ibid.; δάκνει σ' ἀδελφὸς ὅ τε θανὼν ἴσως πατήρ E.El. 242
, cf. 253, 262, al.; εἴς τε τὰς ἄλλας.. ἀθροίζεσθαι Aen.Tact.3.5
; τῶν τε ἀρχόντων.. ib.6, cf. 10.8, al.; ὅ τε γραφεὶς κύκλος.. Archim.Spir.11
Def.7; πρός τε τούτοις φησὶν.. PEnteux.63.18
(iii B.C.); χωρίς τε τούτων Plb.2.56.13
, 61.1, 3.17.7; ταῦτά τ' ἐγίνετο.. Id.2.43.6
, cf. 3.70.4; ἀπαιτούμενός τε ὑπ' ἐμοῦ τὰ ἔρια οὐκ ἀποδίδωσί PEnteux.2.6
, cf. 8.4, al. (iii B.C.); γράψαι Ἀγαθοκλεῖ τῷ ἐπιστάτῃ διασαφῆσαί τε αὐτῷ ib.81.21 (iii B.C.); καθόλου τε.. Arr.Epict.1.19.13
, cf. 2.2.17; ἀταράχους τήν τε δύναμιν ἀκαθαιρέτους Sor.1.21
, cf. 24, al.; ὄξει βαφικῷ στυπτηρίᾳ τε PHolm. 1.4
, cf. Gem.16.6; χρὴ.. λαχάνων ἅπτεσθαι, κοιλίαν τε λύειν Gp.1.12.19
, cf. 2.2.2, al.; this τε may be used any number of times, Od.4.149- 150, 14.75, 158-9, Men.Pk.15,16,20, Hipparch.1.9.8, Act.Ap.2.43,46, 4.13, 14, al.

II τε.. καὶ.. , or τε καὶ.. , both.. and.., where τε points forward to καί, and usu. need not be translated, e.g. Ἀτρείδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς Il.1.7
; εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς ib.61; δειλός τε καὶ οὐτιδανὸς καλεοίμην ib. 293; ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα 7.308
, cf. 327, 338, al.; τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων Hdt.4.47
; βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται Th.2.35
; ὁ φύς τε καὶ τραφείς Pl.R. 396c
; βάσιν τε γὰρ πάλιν τὴν αὐτὴν ἔχουσι τὴν ΖΒ καὶ.. Euc.1.47
; sts. the elements joined by τε.. καὶ.. are joined in order to be compared or contrasted rather than simply joined, κάκιστος νῦν τε καὶ πάλαι δοκεῖ S.Ant. 181
; μεσαμβρίη τέ ἐστι καὶ τὸ κάρτα γίνεται ψυχρόν Hdt.4.181
; ἔτυχόν τε ὕσταται ἐξαναχθεῖσαι καί κως κατεῖδον Id.7.194
; ἐπαύσατό τε ὁ ἄνεμος καὶ τὸ κῦμα ἔστρωτο ib. 193; ταὐτὰ.. νῦν τε καὶ τότε Ar.Av. 24
; χωρὶς τό τ' εἰπεῖν πολλὰ καὶ τὰ καίρια S.OC 808
; ὅσον τό τ' ἄρχειν καὶ τὸ δουλεύειν δίχα A.Pr. 927
; sts. (like τε.. τε) even used of alternatives, διάνδιχα μερμήριξεν, ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι Il.8.168
; ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν Pi.O.2.16
; θεοῦ τε.. θέλοντος καὶ μὴ θέλοντος A.Th. 427
; πείσας τε.. καὶ μὴ τυχών Th.3.42
:—on οἵ τε ἄλλοι καὶ.. , e.g. τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι καὶ Λακεδαιμονίοις Isoc.12.249
, and ἄλλως τε καὶ.. , v. ἄλλος 11.6, ἄλλως 1.3
.

2 in this sense τ' ἠδέ is only [dialect] Ep., σκῆπτρόν τ' ἠδὲ θέμιστας Il.9.99
, cf. 1.400, al.; also τε.., ἰδέ, χαλκόν τε ἰδὲ λόφον 6.469
, cf. 8.162.

3 καὶ.. τε, both.. and.., is occasionally found, as καὶ μητέρα πατέρα τ' E.Alc. 646.

b καὶ.. τε perh. means and.. also in καὶ ναυτικῷ τε ἅμα Th.1.9
; καὶ πρός τε τοὺς Ῥηγίνους Id.6.44
; καὶ αὐτός τε Id.8.68
; v. infr. c. 10.

4 τε.. τε or τε.. καὶ.. sts. join elements which are not syntactically parallel, esp. a part. and a finite verb, ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ' ἔβαλλον (for βάλλοντες) Il.3.80; ἄλλα τε ἐπιφραζόμενος καὶ δὴ καὶ ἐπεπόμφεε Hdt.1.85
; ἀλλῳ τε τρόπῳ πειράζοντες καὶ μηχανὴν προσήγαγον Th.4.100
; τῆς τε ὥρας.. ταύτης οὔσης.., καὶ τὸ χωρίον.. χαλεπὸν ἦν Id.7.47
, cf. 4.85, 8.81, 95.

5 the copulative τε becomes rare in later Gr.; it is found about 340 times in LXX, mostly in the Pentateuch and 1-4 Ma., only 3 times in Ps.; in the NT it is found about 150 times in Act.Ap., 20 times in Ep.Hebr., and very rarely in the other books.

B In [dialect] Ep. (more rarely in other dactylic verse, v. infr. 11) τε stands in general or frequentative statements or in statements of what is well known; such statements are freq. made as justifications of a preceding particular statement or of a preceding exhortation to a particular person or persons; the sense of τε thus approaches that of τοι (cf. τοι and τε in Od.2.276-7, and cf. Il.13.115 with 15.203); although associated with numerous particles and other words of particular types (v. infr.) its meaning remains independent of these and applies to the whole sentence in which it stands: αἶψά τε φυλόπιδος πέλεται κόρος ἀνθρώποισιν Il.19.221
; οὐ γάρ τ' αἶψα θεῶν τρέπεται νόος αἰὲν ἐόντων Od.3.147
; θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν 4.379
, cf. 5.79, 447, 10.306, 17.485, Il.9.497, 16.688, 17.176, 21.264; ξυνὸς Ἐνυάλιος καί τε κτανέοντα κατέκτα 18.309
, cf. Od.11.537, Il.24.526; ἤ τ' ἔβλητ' ἤ τ' ἔβαλ' ἄλλον 11.410
; οὐ μὲν γάρ τε κακὸν βασιλευέμεν Od.1.392
; οἳ φύλλοισιν ἐοικότες ἄλλοτε μέν τε ζαφλεγέες τελέθουσιν.. ἄλλοτε δὲ.. Il.21.464
; ἄλλος γάρ τ' ἄλλοισιν ἀνὴρ ἐπιτέρπεται ἔργοις Od.14.228
, cf. 8.169, 170, 15.400; τοῦ γάρ τε ξεῖνος μιμνήσκεται ἤματα πάντα, ἀνδρὸς ξεινοδόκου, ὅς κεν φιλότητα παράσχῃ ib.54, cf. 17.322; ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω Il.17.32
; παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω Hes.Op. 218
; αἰεὶ γάρ τε νεώτεροι ἀφραδέουσιν Od. 7.294
; δύσζηλοι γάρ τ' εἰμὲν ἐπὶ χθονὶ φῦλ' ἀνθρώπων ib. 307; τοῦ δέ τε πολλοὶ ἐπαυρίσκοντ' ἄνθρωποι, καί τε πολέας ἐσάωσε Il.13.733
-4; τοῦ μὲν γάρ τε κακοῦ τρέπεται χρὼς ἄλλυδις ἄλλῃ, ἐν δέ τέ οἱ κραδίη στέρνοισι πατάσσει.., πάταγος δέ τε γίγνετ' ὀδόντων ib. 279-83; ὀλίγη δέ τ' ἀνάπνευσις πολέμοιο 18.201
; νέῳ δέ τε πάντ' ἐπέοικεν.. κεῖσθαι 22.71
; κατέλεξεν ἅπαντα κήδε' ὅσ' ἀνθρώποισι πέλει, τῶν ἄστυ ἁλώῃ· ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ' ἄλλοι ἄγουσι, βαθυζώνους τε γυναῖκας 9.592
-4, cf. 22.492, 495, 499; νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδέν· καὶ γάρ τίς τ' ἀλλοῖον ὀδύρεται ἄνδρ' ὀλέσασα.. ἢ Ὀδυσῆ' Od.19.265
; σχέτλιε, καὶ μέν τίς τε χερείονι πείθεθ' ἑταίρῳ.., αὐτὰρ ἐγὼ θεός εἰμι 20.45
, cf. 23.118, Il.2.292, 9.632; νῦν δὲ μνησώμεθα δόρπου· καὶ γάρ τ' ἠΰκομος Νιόβη ἐμνήσατο σίτου κτλ. 24.602 (where a general inference is implied); ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί, ἄνδρες δέ τε πάντες Αἰγαίων' 1.403
, cf. 2.814, 5.306, 10.258, 14.290; sts. of repeated action by particular persons, ἄλλοτε μέν τε γόῳ φρένα τέρπομαι Od.4.102
; οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διὶ φίλον, ᾧ τε σύ, Κάλχαν, εὐχόμενος.. θεοπροπίας ἀναφαίνεις Il.1.86
; ἡ δὲ.. μ' αἰεὶ.. νεικεῖ, καί τέ μέ φησι μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγειν ib. 521; μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεά, Θέτις ἀργυρόπεζα, διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλοσδε 9.410
.

2 in exhortations addressed to an individual, a subsidiary sentence or relative clause in which he is reminded of his special or characteristic sphere of activity is marked by τε, e.g. Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι καί τ' ἔκλυες ᾧ κ' ἐθέλῃσθα, βάσκ' ἴθι.. Il.24.334
; Ἀτρεΐδη, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν πείσονται μύθοισι.., νῦν δ' ἀπὸ πυρκαϊῆς σκέδασον.. 23.156
; δεῦρο δὴ ὄρσο, γρηῢ.., ἥ τε γυναικῶν δμῳάων σκοπός ἐσσι.., ἔρχεο Od. 22.395
, cf. Il.17.249.

3 similarly in general and frequentative statements consisting of two clauses (one of which may be a relative clause, freq. containing the subj. or opt.), in which the fulfilment of the condition stated in the subsidiary or subordinate clause is declared to be generally or always followed by the result stated in the principal clause, either or both clauses may contain τε:

a the principal clause alone contains τε, ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται, μάλα τ' ἔκλυον αὐτοῦ Il.1.218
; ὃς δ' ἂν ἀμύμων αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀμύμονα εἰδῇ, τοῦ μέν τε κλέος εὐρὺ διὰ ξεῖνοι φορέουσι πάντας ἐπ' ἀνθρώπους, πολλοί τέ μιν ἐσθλὸν ἔειπον Od.19.333
; εἴ περ γὰρ θυμῷ γε μενοινάᾳ πολεμίζειν, ἀλλά τε λάθρῃ γυῖα βαρύνεται.., βλάβεται δέ τε γούνατ' ἰόντι Il.19.165
-6; ᾧ μέν κ' ἀμμείξας δώῃ Ζεὺς τερπικέραυνος, ἄλλοτε μέν τε κακῷ ὅ γε κύρεται ἄλλοτε δ' ἐσθλῷ 24.530
.

b the subordinate clause alone contains τε, λάζετο δ' ἔγχος.. τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν ἡρώων οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη 5.747
; ῥεῖα δ' ἀρίγνωτος γόνος ἀνέρος ᾧ τε Κρονίων ὄλβον ἐπικλώση Od.4.207
; ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ Il.9.117
, cf. 7.298, Od.6.287, 7.74, 8.547, 18.276; with opt., ἀλλὰ πολὺ πρώτιστος.. ἕλεσκον ἀνδρῶν δυσμενέων ὅ τέ μοι εἴξειε πόδεσσι 14.221
: it is prob. that τε has been replaced by κε in the text of Hom. in Il.1.218, 9.510 (cf. 508), and some other passages in which κε seems to be used, exceptionally, in general relative clauses.

c both clauses contain τε, ὃς μέν τ' αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας, τὸν δὲ μέγ' ὤνησαν καί τ' ἔκλυον εὐχομένοιο Il.9.508
-9; εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃ, ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον 1.82
-3.

4 in the subordinate clause of a collective sentence, in which the principal clause states something to be true of all those (i.e. each individual) to whom the predicate of the subordinate clause applies, ὑπόσχωμαι.. κτήματα.. πάντα μάλ' ὅσσα τ' Ἀλέξανδρος.. ἠγάγετο Τροίηνδ'.. δωσέμεν Il.22.115
; πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει 17.447
, cf. Od.18.131, Il.19.105; βάλλειν ἄγρια πάντα τά τε τρέφει οὔρεσιν ὕλη 5.52
, cf. 18.485.

5 in relative clauses (and in parenthetic principal clauses) which indicate what is customary, ἐπεὶ οὐχ ἱερήϊον οὐδὲ βοείην ἀρνύσθην, ἅ τε ποσσὶν ἀέθλια γίγνεται ἀνδρῶν which are the usual prizes.., Il.22.160; ἔργ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε, τά τε κλείουσιν ἀοιδοί Od.1.338
, cf. 3.435, 4.85, 13.410, 14.226, 17.423, Il.5.332; κύματος ἐξαναδύς, τά τ' ἐρεύγεται ἤπειρόνδε Od.5.438
; μολπή τ' ὀρχηστύς τε, τὰ γάρ τ' ἀναθήματα δαιτός 1.152
: similarly in clauses with οἷά τε (πολλά), κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων ἐξ ἁλός, οἷά τε πολλὰ τρέφει.. Ἀμφιτρίτη 5.422
; οὐ γάρ σ' οὐδέ.. δαήμονι φωτὶ ἐΐσκω ἄθλων, οἷά τε πολλὰ μετ' ἀνθρώποισι πέλονται 8.160
, cf. 11.364, 14.63, 15.324, 379.

6 in relative clauses indicating what is true of all persons or things denoted by the same word, οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ' εὐλείμων αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται no one of the islands which lie in the sea (as all islands do, i.e. no island at all), Od.4.608; ἡμίονον.. ἥ τ' ἀλγίστη δαμάσασθαι Il.23.655
; ἐσθλὸς ἐὼν γαμβρὸς ἢ πενθερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέθουσι Od.8.582
; αἰετοῦ οἴματ' ἔχων.. ὅς θ' ἅμα κάρτιστός τε καὶ ὤκιστος πετεηνῶν Il.21.252
, cf. 24.294; οὐδέ μιν εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται, οἵ τε καθ' ὕλην ἄλγεα πάσχουσιν Od.9.120
; δικασπόλοι, οἵ τε θέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται Il.1.238
, cf. Od.5.67, 101, Il.1.279, 19.31, 24.415; οἶνός σε τρώει.., ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει Od.21.293
, cf. 14.464; πάρφασις, ἥ τ' ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων Il.14.217
; οἰκωφελίη, ἥ τε τρέφει ἀγλαὰ τέκνα Od.14.223
.

7 when the antecedent is a definite group of gods or men, the relative clause with τε indicates an essential characteristic of the antecedent, Ἐρινύες, αἵ θ' ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπους τείνυνται Il.19.259
; Σειρῆνας.., αἵ ῥά τε πάντας ἀνθρώπους θέλγουσιν Od.12.39
; Φαίηκές μ' ἄγαγον ναυσίκλυτοι, οἵ τε καὶ ἄλλους ἀνθρώπους πέμπουσιν 16.227
, cf. 20.187; νυμφάων αἵ τ' ἄλσεα καλὰ νέμονται καὶ πηγὰς ποταμῶν Il.20.8
; Λωτοφάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσι Od.9.84
: similarly when the antecedent is an individual person (incl. god) or thing, the relative clause with τε indicates one of his or its general or essential characteristics or aspects, οὐ μὰ Ζῆν' ὅς τίς τε θεῶν ὕπατος καὶ ἄριστος Il.23.43
, cf. 2.669, Od.5.4; Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει 15.319
; Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι 23.246
; Τειρεσίαο μάντιος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι 10.493
; τεύχεα δύνεις ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι Il.17.203
, cf. 7.112; κεῖται ἀνὴρ ὅν τ' (v.l. ὃν) ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ, Αἰνείας 5.467
; the relative clause sts. indicates what is customary, οὐδέ σε λήθω τιμῆς ἧς τέ μ' ἔοικε τετιμῆσθαι μετ' Ἀχαιοῖς 23.649
; ἔνθα δ' ἀνὴρ ἐνίαυε πελώριος, ὅς ῥά τε μῆλα οἶος ποιμαίνεσκε Od.9.187
; τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι.. ὡς ἑνός, ὅς τέ μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει καὶ ἐδωδὴν μνωομένῳ 4.105
; σῆς ἀλόχου.. ἥ τέ τοι αὔτως ἧσται ἐνὶ μεγάροισιν 13.336
; καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ.. κηδέσκετο 22.357
, cf. 346.

8 τε is used in descriptions of particular places or things when attention is called to their peculiar or characteristic features, or their position, e.g. Λιβύην, ἵνα τ' ἄρνες ἄφαρ κεραοὶ τελέθουσι Od.4.85
; ἔνθα δέ τ' ὄρνιθες τανυσίπτεροι εὐνάζοντο 5.65
, cf. 9.124, 13.99, 100, 107, 109, 244; ἓξ δέ τέ οἱ (sc. Σκύλλῃ) δειραὶ περιμήκεες 12.90
, cf. 93,99, 105; ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλή (in Athena's αἰγίς) Il.5.741; χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν ἀνδράσι γε θνητοῖσι (sc. μῶλυ) Od. 10.305; δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρων 19.562
; sts. τε draws attention to a well-known custom or permanent feature, ἀρξάμενοι τοῦ χώρου, ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει 21.142
; ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν, ἔνθα τε νῆες εἰρύατ' εὔπρυμνοι Il.4.247
, cf. Od. 6.266; ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν Il.18.521
, cf. Od.14.353.

9 a part of the anatomy is defined by a clause (containing τε) which indicates a feature which universally belongs to it, κατ' ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται Il.5.305
, cf. 8.83, 13.547, 16.481, 20.478; similarly a point of time is defined, ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τ' ἤματα μακρὰ πέλονται Od.18.367
.

10 τε is used in relative clauses which define a measurement of a particular thing or action by reference to the measurement (in general) of some thing or action well known in daily life, γεφύρωσεν δὲ κέλευθον μακρὴν ἠδ' εὐρεῖαν, ὅσον τ' ἐπὶ δουρὸς ἐρωὴ γίγνεται Il.15.358
; τοῦ δ' ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τ' ἐπικίδναται ἠώς 7.451
; ὅτε τόσσον ἀπῆν ὅσσον τε γέγωνε βοήσας Od.9.473
, cf. 3.321, al.; more rarely the definition is by reference to the measurement of a particular thing or action, ἤσθιε.. ἕως ὅ τ' ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν (s.v.l.) 17.358; ἥ τις δὴ τέτληκε τόσα φρεσίν, ὅσσα τ' ἐγώ περ 19.347
.

11 the freq. use of τε B in similes is to be explained under one or other of the foregoing heads, e.g. when reference is made to generally known kinds of things or natural phenomena, to human experience in daily life, or to well-known phenomena of the animal world, Il.2.456, 459, 463, 468, 470, 471, 474, 481, 3.23-5,33, 11.415-7, al.; or when universal characteristics of gods, men, animals, etc., are indicated by relative clauses introduced by ὅς τε, ὅς ῥά τε, etc., 3.61, 151, 198, al.; or by ὥς τε, ἠΰτε, ὥς τίς τε, etc., e.g. 5.136, 17.133, Od.4.535, ὡς εἴ τε 9.314
, 14.254, etc.

II in post-Hom. Gr. this use of τε is more restricted; outside of [dialect] Ep. and other early dactylic verse (Hes.Op.30, 214, 233, al., Xenoph.13.3, Thgn.148, 359, etc.) it is not found except with relatives, and with these it has scarcely any discernible sense, so that ὅς τε in Lyr. and Trag. is for the most part only = ὅς, e.g. (possibly generalizing) Μοῖρ', ἅ τε πατρώϊον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον Pi.O.2.35
, cf. 14.2, A.Eu. 1024, E.Hec. 445 (lyr.), etc. (v. ὅστε); without generalizing force, Pi.N.9.9, A.Pers. 297, Ch. 615, etc.; Hdt. has τά πέρ τε 1.74
, ὅκως τε 2.108
codd., ὅσον τε (without a verb, as in Od.9.325, al.) 1.126, 2.96, 3.5, al., οἷά τε 1.93
codd. (adverbially 2.175, 5.11): in [dialect] Att. Prose and Com. even these uses disappear and we find only a few phrases, as ἅτε, ὥστε, ἐφ' ᾧτε, οἷός τε; in later Gr. we find exceptionally ἔνθεν τε Hp.Ep.17
; ἀφ' οὗ τε UPZ62.8
(ii B.C.); ἀπ' οὗ τε PCair.Zen.291.3
(iii B.C.); οἵ τε GDI215.23
(Erythrae, ii B.C.); ἥ τ' PMag.Par.1.2962; ὅσον τε ὀκτὼ στάδια Paus.6.26.1
; καὶ ἔστιν ἔπη Μαντικὰ ὁπόσα τε (= which) ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς Id.9.31.5
; οἷόν τε καὶ ἐπὶ τῆς κύων φωνῆς θεωροῦμεν S.E.M.11.28
.

C in Hom. τε is also (but less freq.) used in conjunction with other particles in contexts (mainly particular statements) such as the following:

1 in assurances, statements on oath, and threats, σχέτλιος, ἦ τ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν Il.18.13
; ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον, κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι ἦλθε κακόν 11.362
; ἦ τε is similarly used in 11.391, 17.171, 236, Od.24.28, 311, al.; ἦ τ' ἄν in Il.12.69, al.; γάρ τε (s. v.l.) in οὐ γάρ τ' οἶδα 6.367
, cf. Od.10.190; νύ τε in 1.60, 347 (but τ' more prob. = τοι, v. σύ) ; δέ τε in ἀγορῇ δέ τ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι Il.18.106
; σὲ δέ τ' ἐνθάδε γῦπες ἔδονται 16.836
; μέν τε in σφὼ μέν τε σαώσετε λαὸν Ἀχαιῶν 13.47
, cf. 4.341; εἴ πέρ τε in οὔ τοι ἔτι δηρόν γε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης ἔσσεται, οὐδ' εἴ πέρ τε σιδήρεα δέσματ' ἔχῃσιν Od.1.204
, cf. 188, Il.12.223, 245.

2 also in commands, warnings, and admonitions, σίγα, μή τίς τ' ἄλλος Ἀχαιῶν τοῦτον ἀκούσῃ μῦθον Il.14.90
, cf. Od.19.486; ὣς ἄγαγ' ὡς μήτ' ἄρ τις ἴδῃ μήτ' ἄρ τε νοήσῃ Il.24.337
; τούσδε τ' (v.l. δ') ἐᾶν 16.96
(nisi leg. τούσδ' ἔτ') ; δὸς δέ τέ μ' ἄνδρα ἑλεῖν 5.118
; μηδέ τ' ἐρώει (nisi leg. μηδ' ἔτ') 2.179, 22.185.

3 also in passionate utterances, in clauses which indicate the cause of the speaker's passion or a circumstance which might have caused others to behave more considerately towards him, ὤ μοι ἐγὼ δειλή.. ἥ τ'.. τὸν μὲν.. θρέψασα.. ἐπιπροέηκα Il.18.55
; σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε.. ἤν τίς τε.. Od.5.119
, 120, cf. 21.87, Il.15.468, 17.174; ἡμεῖς δ' αὖ μαχόμεσθ', οἵ πέρ τ' ἐπίκουροι ἔνειμεν and we, who ( mark you) are only allies (not γαμβροί and κασίγνητοι), are fighting, 5.477; τρεῖς γάρ τ' ἐκ Κρόνου εἰμὲν ἀδελφεοί for we, let me tell you, are three brothers, sons of Cronos (and Zeus has no prior title to power), 15.187; ποῖόν δε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων δεινόν τ' ἀργαλέον τε· νεμεσσῶμαι δέ τ' ἀκούων Od.21.169
; οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον οὐδέ τ' ἄμεινον Il.24.52
.

4 in descriptions of particular events and things where there is no general reference, κνίση μὲν ἀνήνοθεν, ἐν δέ τε φόρμιγξ ἠπύει Od.17.270
; ὥς (= so) τέ μοι ὑβρίζοντες ὑπερφιάλως δοκέουσιν δαίνυσθαι κατὰ δῶμα 1.227
; τοὺς μέν τ' ἰητροὶ πολυφάρμακοι ἀμφιπένονται.. σὺ δ' ἀμήχανος ἔπλευ, Ἀχιλλεῦ Il.16.28
; πόλιν πέρι δινηθήτην καρπαλίμοισι πόδεσσι, θεοὶ δέ τε πάντες ὁρῶντο dub. l. in 22.166; εὗρε δ' ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δέ τ' ἄλλαι εἵαθ' ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί 24.83
(s.v.l.); ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε Od.10.317
; νῶϊ δέ τ' ἄψορροι κίομεν Il.21.456
; πολλὰς γὰρ δὴ νύκτας.. ἄεσα καί τ' ἀνέμεινα.. Ἠῶ Od.19.342
; δέελον δ' ἐπὶ σῆμά τ' ἔθηκε Il.10.466
; ἐν δέ τε οἶνον κρητῆρσιν κερόωντο Od.20.252
; so with οὐδέ τ' (nisi leg. οὐδ' ἔτ') , τὸν καὶ ὑπέδδεισαν μάκαρες θεοὶ οὐδέ τ' ἔδησαν Il.1.406
; οὐδέ τ' ἔληγε μέγας θεός, ὦρτο δ' ἐπ' αὐτόν 21.248
; οὐδέ τ' ἄειρε 23.730
; οὐδέ τ' ἔασεν 11.437
, 21.596, cf. 15.709.

5 ὅτε τε ( when) freq. introduces a temporal clause defining a point of time in the past by means of a well-known event which occurred then, ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ' ἐκρέμω ὑψόθεν; Il.15.18; ὅτε τε Κρόνον.. Ζεὺς γαίης νέρθε καθεῖσε 14.203
; ἤματι τῷ ὅτε τ' ἦλθον Ἀμαζόνες 3.189
(but ἤματι τῷ ὅτε τε is general in 13.335; so also ὅτε πέρ τε.. κέρωνται in 4.259); ὅτε τ' ἤλυθε νόσφιν Ἀχαιῶν ἄγγελος ἐς Θήβας 5.803
, cf. 10.286, 22.102, Od.7.323, 18.257.

6 in ὅ τε ( that or because) the τε has no observable meaning, χωόμενος ὅ τ' ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισας Il.1.244
, cf. 412, 4.32, 6.126, Od.5.357, al.

7 ἐπεί τε = ἐπεί ( when) is rare in Hom., ἐπεί τ' ἐνόησε Il.12.393
, cf. ἐπείτε.

8 where τ' ἄρ occurs in questions, e.g. πῇ τ' ἂρ μέμονας καταδῦναι ὅμιλον; Il.13.307, cf. 1.8, 18.188, al., ταρ (q.v.) should prob. be read, since ἄρ ([etym.] α) usu. precedes a τε which is not copulative; so perh. ταρα should be read for τ' ἄρα in Od.1.346.

9 in ἣ θέμις ἐστὶν.. ἤ τ' ἀνδρῶν ἤ τε γυναικῶν Il.9.276
, it is not clear whether τε is copulative (τε A) or generalizing (τε B) or neither (τε C); ἤ is prob. = ἦ (accented as in ἤτοι (; ἤ τ' ἀλκῆς ἤ τε φόβοιο is dub. l. in 17.42; ἤ τ' = or is found in 19.148, = than in Od.16.216.

10 Rarer and later uses;

a also, esp. with ἄλλος, Ἑρμεία, σὺ γὰρ αὖτε τά τ' ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι Od.5.29
, cf. 17.273, Il.23.483; ἐπεὶ τά τε ἄλλα πράττουσιν καλῶς, ἀναθεῖναι αὐτοὺς καὶ στήλην IG22.1298.9
, cf. Lycurg.100 (s.v.l.); ἐκομισάμην τὸ παρὰ σοῦ ἐπιστόλιον, ἐν ᾧ ὑπέγραψάς μοι τήν τε παρὰ Ζήνωνος πρὸς Ἰεδδοῦν γεγραμμένην PCair.Zen.18.1
(iii B.C.); εἰ οὖν περὶ τούτων ἐπιστροφὴν μὴ ποιήσει, οἵ τε λοιποί μοι τὰς χεῖρας προσοίσουσιν (- σωσιν Pap.) PPetr.2p.10 (iii B.C.); τῶν δὲ παρὰ ταῦτα ποιησόντων τά τε κτήνη ὑπὸ στέρεσιν ἀχθήσεσθαι πρὸς τὰ ἐκφόρια PTeb.27.74
(ii B.C.); v. supr. A. 11.3b.

b with ὅδε, adding a slight emphasis to the preceding word, εἰ δὴ τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι Od.13.238
, cf. 15.484.

c τε γάρ rarely = καὶ γάρ or γάρ, Arist.APo. 75b41, de An. 405a4, PA 661b28, Pol. 1318b33, 1333a2; ἐάν τε γάρ for even if, 2 Ep.Cor.10.8; τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν for I had not known even lust. Ep.Rom.7.7.

D Position of τε:

1 in signf. A, as an enclitic, it stands second word in the sentence, clause, or phrase, regardless of the meaning: ἐγγύθι τε Πριάμοιο καὶ Ἕκτορος near both Priam and Hector, Il.6.317; ἡμέτεραί τ' ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα 2.136
, cf. 4.505, 7.295; αἰεί τε δὴ νηλὴς οὺ καὶ θράσους πλέως A.Pr.42
codd., cf. 291 (anap.); ἄνευ τε δόλου καὶ ἀπάτης Hdt.1.69
; ὑπέρ τε σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς PEnteux.6.6
(iii B.C.); τοῖς τε πόνοις καὶ μαθήμασι Pl.R. 537a
, cf. Ti. 70b; hence in E.Or. 897 πόλεος must be taken with what precedes (Porson ad loc.): but article + noun, preposition + noun are freq. regarded as forming a unity indivisible by τε, τοῖς κτανοῦσί τε A.Ch.41
(lyr.); πρὸς βίαν τε Id.Pr. 210
; also the order is freq. determined by the meaning, τε being placed immediately after the word (or first word of a phrase or clause) which it joins to what precedes or to what follows, πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
; ἔξω δόμων τε καὶ πάτρας A.Pr. 665
; the copulative or preparatory τε precedes many other particles, e.g. τε γάρ, τ' ἄρα, τέ τις.

2 τε is enclitic in signfs. B, C also, and stands early in its sentence, clause, or phrase (v. supr.), but many particles which follow τε in signf. A precede it in signfs. B, C, e.g. in signfs. B, C we have δέ τε, μέν τε, γάρ τε, ἀλλά τε, δ' ἄρα τε, ὅς ῥά τε, οὔτ' ἄρ τε, καὶ γάρ τίς τε, ὅς τίς τε, καί τε.

E Etymology: signf. A is found also in Skt. ca, Lat. - que; for signfs. B and c cf. Skt. ca in yá[hudot ] káś ca 'whosoever (with following verb)', Lat. - que in quisque, ubique, plerique, usque, neque, nec (= non in necopinans, etc.), Goth. ni-h 'not' (also 'and not'), Lat. namque (= nam).

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τε
60 τίθημι

τίθημι [pron. full] [τῐ], [ per.] 2sg.

A τιθεῖς Pi.P.8.11
, S.Ph. 992 cod. B ( τιθείς LA rec.), E.Cyc. 545 codd. Lp (- θείς P,
τίθης
l), Alc.
890
codd. pler., corrupted to τιθείς Pl.R. 376e
Stob., Arr.Epict.3.22.76, Pl.Euthd. 301e ([etym.] ἐπι-), Lib. Or.46.28 ([etym.] προς-) ; ἐν-τιθεῖς (v.l. -εὶς) Ar.Eq. 717; περι-τιθεῖς BGU 1141.19
(i B.C.); but τίθης is found in Pl.R.l.c. codd. AD, Ar. l.c. cod. A, Lib.Or.27.11 ([etym.] προς-), etc., and is taught by Choerob. in Theod. 2.328 H.; [dialect] Ep. τίθησθα Od.9.404
, 24.476, and so in [dialect] Aeol., Alc.Supp.4.27 ( τίθεισθα Hsch.
); [ per.] 3sg. τίθησι Il.4.83
, al., and [dialect] Att.; [dialect] Dor. τίθητι SIG 331.13
(Megara, iv B.C.), Theoc.3.48; [ per.] 3pl. τιθέασι Th.5.96
, Alex.128; [dialect] Ep. and [dialect] Ion. τιθεῖσι Il.16.262
, Hes.Th. 597, Hdt.2.91 (also A.Ag. 466 (lyr.)); [dialect] Aeol. τίθεισι ([etym.] προ-) Schwyzer 631 A 2 (ii B.C.); [dialect] Dor. τίθεντι IG12(3).103.10
([place name] Nisvrus); [dialect] Ion. [ per.] 3sg. τιθεῖ Il.13.732
, Mimn.1.6, Hdt. 1.113, also Arc., SIG559.16 (Megalop., iii B.C. ) ( τιθῶ Luc.Ocyp.43
,81, διατιθῶ cited by A.D.Synt.290.6): [tense] impf. ἐτίθην Pl.Grg. 500b
; ἐτίθεις Id.R. 528d
, Ar.Nu.59 ([etym.] ἐν-), etc.; ἐτίθει Il.18.541
, al., Ar.Ach. 532, Nu. 63 ([etym.] προς-), etc., [dialect] Ep. τίθει Il.1.441
, al.; [dialect] Ep. [ per.] 3pl. τίθεσαν Od.22.456
; τίθεν Pi.P.3.65
; πρό-τιθεν Od.1.112
(Aristarch.); late ἐτίθουν Act.Ap.4.35
; [dialect] Ion. [tense] impf. τίθεσκον Hes Fr.112; ἐτίθεα ([etym.] ὑπερ-) Hdt.3.155: imper. τίθει Il.1.509
, etc.; inf. τιθέναι, not in Hom. or Hes.; [dialect] Ep. τιθήμεναι Il.23.83
; τιθέμεν Hes.Op. 744
, Pi.P.1.40; τιθεῖν Thgn.286
, IG12(9).189.5 ([place name] Eretria); written τιθῖν Byzantion 8.50
(Phrygia, iv A.D.); part. τιθείς, but [dialect] Ion. pl. τιθεῦντες v.l. in Hdt.2.91: [tense] fut. θήσω, [dialect] Ep. inf. θησέμεναι Il.12.35
, θησέμεν Pi.P.10.58
: [tense] aor.1 ἔθηκα, only used in indic., and mostly in sg., for though [ per.] 3pl. is common, the 1 and [ per.] 2pl. are rare, X.Mem.4.2.15, ([etym.] ἀν-) Hyp.Eux.9; even ἔθηκαν is very rare in early Attic, ἀνέθηκαν IG2.1620d
, 22.2971 (both iv B.C.), but is found in Plb.8.4.4, etc.; [dialect] Ep. [ per.] 3pl. θῆκαν Il.24.795
, etc.: [tense] aor. 2 ἔθην, not used in indic. sg., whereas pl. is very common, ἔθεμεν, ἔθετε, ἔθεσαν, [dialect] Ep. θέσαν 12.29
, etc.; imper. θές Ar.Lys. 185
, etc.; [dialect] Lacon. [ per.] 3sg. σέτω ib. 1081; subj. θῶ, [dialect] Aeol. and [dialect] Ion. θέω Sapph.12
, ([etym.] προς-) Hdt.1.108, [dialect] Ep. θείω Il.16.83
, al. (for Θή-ω); [dialect] Ep. 2 and [ per.] 3sg. θήῃς, θήῃ, 6.432, 16.96, Od.10.301, 341 (sts. with the opt. forms θείης, θείη as v.l.); [dialect] Ep. [ per.] 1pl. θέωμεν (disyll.) 24.485, θείομεν (for Θήο-μεν, short-vowel subjunctive) Il.23.244, Od.13.364; opt. θείην, [ per.] 1pl. θεῖμεν 12.347
, Pl.Prt. 343e ( θείημεν codd. BT), προς-θεῖμεν Id.R. 370d
, and κατα-θεῖτε D.14.27
; [ per.] 3pl. θεῖεν S.OC 865
; inf. θεῖναι, [dialect] Ep.
θέμεναι Il.2.285
, θέμεν Od.21.3
, Hes.Op.61,67; [dialect] Dor. θέμειν IG 12(1).677.13
(Rhodes, iv B.C.); part. θείς Il.23.254
, etc.: [tense] pf. τέθηκα [dialect] Att. Inscrr., IG22.2490.7 (iv B.C.), ([etym.] ἀνα-) ib.839.38, 1299.44, 1534.76, also at Delos, ib.11(2).161 A6 (iii B.C.), etc., and in Papyri, POxy. 1087.42 (i B.C.); τέθεικα PCair.Zen. 324
(iii B.C.), ([etym.] ὑπο-) PPetr.3p.53 (iii B.C.), ([etym.] ἐκ-) UPZ62.4 (ii B.C.), ([etym.] ἀνα-) IG22.1011.71,80 (ii B.C.), ([etym.] προς-) Str.1.2.23; hence some editors restore τέθηκα for τέθεικα in Attic authors, as X.Mem.4.4.19, D.20.55, 22.16, 27.36, Alex.15.13; Phocian [ per.] 3pl. ἀνα-τεθέκαντι BCH59.202
([place name] Daulis):—[voice] Med. τίθεμαι, [ per.] 2sg. τίθεσαι Pl.Tht. 202c
; τίθη or τίθῃ dub. in PTeb.768.9 (ii B.C.); as [voice] Pass., AP11.300 (Pall.); imper. τίθεσο Ar. Pax 1039
, Pl. Sph. 237b, τίθου A.Eu. 226
, [dialect] Dor. τίθευσο cj. in AP9.564 (Nic., τιθεύσω cod., τίθεσσο Plan., cf. ἀφίκευσο); [dialect] Ep. part. τιθήμενος Il.10.34
: [tense] fut. θήσομαι 24.402
, etc.: [tense] aor. 1 ἒθηκάμην, only in indic. and part., and never in [dialect] Att.; [ per.] 2sg. ἐθήκαο Theoc.29.18
; [dialect] Ep. [ per.] 3sg. θήκατο Il.10.31
, Hes.Sc. 128; part. θηκάμενος Thgn.1150
, Pi.P.4.29: [tense] aor. 2 ἐθέμην Il.2.750
, etc.; [dialect] Ep. and Lyr. [ per.] 3sg. θέτο 10.149
, Pi.N.10.89; imper. θέο Od. 10.333
, θοῦ S.OC 466
; subj. θῶμαι E.HF 486
, etc.; [dialect] Ep. [ per.] 2sg. θῆαι Od. 19.403
; opt. θείμην S.Ant. 188
, etc.; [ per.] 3sg. θεῖτο Od.17.225
, A.Pr. 527 (lyr.), Pl.Tht. 195c, etc. (πρός-θοιτο, -θοισθε, ἔν-θοιτο are found in D. 11.6, 21.188, 34.17, but προς-θεῖτο Id.6.12
codd.; ἐπιθοίμεθα, -θοιντο, Th.6.34,11; cf. τιθοῖτο X.Mem.3.8.10
): [tense] pf. (v. infr.):—[voice] Pass. τίθεμαι SIG57.25
(Milet., v B.C.), Pl.Lg. 705e, 744a: [tense] fut. τεθήσομαι E.El. 1268
, Pl.Lg. 730b, D.24.17: [tense] aor. ἐτέθην E.HF 1245
, Lys.31.28, etc. ( ἐθέθην IG14.862
(Cumae, vi B.C.)): [tense] pf. τέθειμαι, rare in early Gr., LXX 1 Ki.9.24, Ev.Marc.15.47, ([etym.] προς-) Arist.Mech. 853a35; inf. τεθεῖσθαι Ar.Fr. 327
codd. (but f.l.); part. τεθειμένος Demad.12
, ([etym.] προ-) X.Hier.9.11, ([etym.] δια-) Men.591; also used in med. sense, D.21.49, SIG705.17 (Delph., ii B.C.), BGU1735.11 (i B.C.), Luc.Somn.9, ([etym.] ἐν-) D.34.16, ([etym.] προ-) Supp.Epigr.7.62.6 (Seleucia Pieria, ii B.C.), ([etym.] συν-) OGI229.62 (Smyrna, iii B.C.); ὑπεκ-τεθημένος (sic) BCH54.269 (Rhamnus, iii B.C.); ἀνα-τέθηται (pass. sense) Phld.Mus.p.81 K.; Phocian [tense] pf. part. (med. sense) ἀνα-τεθεμένος BCH59.202
([place name] Daulis):— the [voice] Pass. never occurs in Hom., and is generally rare, κεῖμαι being used instead.

A in local sense, set, put, place, λίθον Il.21.405
, cf. IG12.373.10, al.; θεμείλια Il.12.29
; τέρματα τ. Od.8.193; κλισίην, θρόνον τ. τινί, set a stool or chair for him, 4.123, 8.65 (so in [voice] Med., set for oneself, δίφρον 20.387
);
ἐκελήσατο θέμεν τὰν κλίναν, ἐφ' ἇς τὰν Σωστράταν ἔφερον
lay down, IG42(1).122.31
(Epid., iv B.C.); πόδα τ. plant the foot, i.e. walk, run, A.Eu. 294, E.IT32: so in [voice] Med., τετράποδος βάσιν θηρὸς τιθέμενος, i.e. going on all fours, Id.Hec. 1059 (lyr.): the mode is expressed by Advbs. or Preps.,

a with Advbs., τ. τι πυρὸς ἐγγύς, ἀπάνευθε πυρός, Od.14.518, Il.18.412; προπάροιθε ποδῶν 20.324
; χαμαὶ τ. τὸν πόδα A.Ag. 906
; τὰ ἄνω κάτω and τὰ κάτω ἄνω τ. Hdt.3.3, cf. A.Eu. 651, etc.: with Advbs. implying motion, ἄλλοσε θῆκε Od.23.184
, 204; ἔχεις.. ὅποι θήσεις Pl.R. 479c
:—[voice] Med., ὅποι.. τιθοῖτο X.Mem.3.8.10
.

b with Preps. of local sense, θεῖσα στέφανον ἀμφὶ βοστρύχοις E.Med. 1160
([voice] Med., ἀμφ' ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα Il.10.34
); ἀνά τινι or τι, as ἂμ βωμοῖσι Il.8.441
; ἀνὰ μυρίκην 10.466
; ἐπί τινος, τινι, or τι, as εἵματα ἐπ' ἀπήνης Od.6.252
, cf. Il.16.223, etc.; ἐπὶ κρατὶ κυνέην 15.480
; πέπλον Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασι 6.92
(v. infr.111.2); ἐπὶ [θρόνον τὰ ἱμάτια] Hdt.1.9, cf. A.Supp. 483, etc.; τὴν ἀρχὴν (sc. τοῦ ἐπιδέσμου) κατὰ μεσοφρύου, ἐπὶ ἰνίον, etc., Sor.Fasc.1,2, al.; ὑπό τινι or τι, as δέμνι' ὑπ' αἰθούσῃ Il.24.644
; ἀμβροσίην ὑπὸ ῥῖνά τινι Od.4.445
: most freq. with the Preps. ἐν or εἰς, put in or put into.., as θῆκεν ἐν ἀκμοθέτῳ ἄκμονα Il.18.476
; τόξα ἐν πυρί 5.215
; ἐν κίστῃ ἐδωδήν Od.6.76
; ἐν λεχέεσσι θ. [τινά] Il.18.352 (so in [voice] Med., ἐς δίφρον ἄρνας θέτο put into the car, 3.310; ὁ θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἐν τῷ σώματι 1 Ep.Cor.12.18
); ἐς λάρνακα, ἐς κάπετον, Il.24.795, 797; ἐς ταφάς S.Aj. 1110
([voice] Med., ἐν τάφοισι θέσθε Id.OC 1410
), cf. Ant. 504, Tr. 1254.

c in Poets also with dat. only, χρήματα μυχῷ ἄντρου Od.13.364
(so in [voice] Med., κολεῷ ἄορ θέο 10.333
), cf. S.Tr. 691, E.Hel. 1064.--The same constructions will be found under many of the following heads.

II Special phrases:

1 θεῖναί τινί τι ἐν χερσίν, ἐν χειρί, put it in his hands, Il.1.441, 585, etc.; ἐν χερσί or χείρεσσί τινος 6.482
, 23.597; οἶνον Ὀδυσσῆϊ ἐν χείρεσσι Od.14.448
; ἐς χεῖρά τινος into his hand, S.Aj. 751.

2 of women, θέσθαι παῖδα, υἱὸν ὑπὸ ζώνῃ, to have a child put under her girdle, i.e. to conceive, h.Ven. 255, 282.

3 ἐν ὄμμασι θέσθαι set before one's eyes, Pi.N.8.43.

4 set a plant, X.Oec.19.7,9.

b lay a mosaic, PCair.Zen.665.10,15 (iii B.C.).

5 θέσθαι τὴν ψῆφον lay one's voting-pebble on the altar, put it into the urn, ἐς τεῦχος οὐ διχορρόπως ψήφους ἔθεντο A.Ag. 816
: hence simply, give one's vote, ἐπὶ φόνῳ for death, E.Or. 756 (troch.); ἑωυτῷ in one's own favour, Hdt.8.123; σὺν τῷ νόμῳ X.Cyr.1.3.17
; εὔφρονα, δικαίαν τὴν ψῆφον τ., A.Supp. 640 (lyr.), Lycurg.128, etc.; and in [voice] Pass., ἔστω δὴ φανερὰ ἡ ψῆφος τιθεμένη Pl.Lg. 855d
: also γνώμην θέσθαι, c. inf., give one's opinion, Hdt.7.82; περὶ ἡμῶν And.3.21
: τίθεσθαι abs., vote, γνώμῃ S.Ph. 1448
codd. (anap., γνώμην Lambinus), Hld.2.29; μετά τινος A.Supp. 644
(lyr.); ἐναντία τινί Pl.Phlb. 58b
; τινι S.E.P.2.37 codd., Lib.Decl.1.65.

6 in Hom., θεῖναί τινί τι ἐν στήθεσσι, ἐν φρεσί, etc., put or plant it in his heart, ἐν στήθεσσι τιθεῖ νόον Il.13.732
; βουλὴν ἐν στήθεσσι τ. 17.470; ἔπος ἐν φρεσί 19.121
, al.; also μένος δέ οἱ ἐν φρεσὶ θῆκε 21.145
:—[voice] Med., ἄγριον ἐν στήθεσσι θέτο θυμόν laid up wrath in his heart, treasured it there, 9.629; ἐν φρεσὶ θέσθε αἰδῶ καὶ νέμεσιν 13.121
; τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε harboured enmity against them, 8.449; καθαρὸν θέμενος νόον Thgn.89
; θέμενος ἄγναμπτον νόον A.Pr. 164
(lyr.); ἐνὶ φρεσὶ θέσθαι, c. inf., bear in mind, think of doing a thing, Od.4.729; θ. [τι] ἐν καρδίᾳ Ev.Luc. 1.66
.

7 deposit, as in a bank, τὰ πρυτανεῖα πρὸς τοὺς ἄρχοντας IG12.22.33
; θεὶς ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὰς τετταράκοντα μνᾶς Hyp.Ath.5
; ἐνέχυρον τιθέναι τι Ar.Pl. 451
, cf. Ec. 755, D.41.11, PEnteux.32.7 (iii B.C.), etc.:—[voice] Med., τὰ ἡμίσεα τῆς οὐσίης θέσθαι παρά τινα Hdt.6.86
.ά, cf. Od.13.207; τὴν τιμὴν θήσονται ἐπὶ τὴν τράπεζαν, ἕως.. PCair.Zen.723.11
(iii B.C.); ἐγγύην θέσθαι A.Eu. 898
; συνθήκας παρά τινι Lycurg.23
:—[voice] Pass., τὰ ληφθέντα καὶ τὰ τεθεντα D.49.5
(but [voice] Act. and [voice] Med. are sts. distd., ὁ θείς the mortgagor, ὁ θέμενος the mortgagee, τοὺς θέντας ἡμᾶς ἢ καὶ τοὺς θεμένους ὑμᾶς Pl.Lg. 820e
, cf. Hyp.Fr. 169, D.53.10; τίθεσθαι seems to have the same meaning as ὑποτίθεσθαι in IG22.43.41, 2758.4, 12(7).55.12 (Arcesine, iv/iii B.C.), but the two are distd. in Supp.Epigr.3.760 (Euboea, iv B.C.)): metaph., χάριν or χάριτα θέσθαι τινί deposit a claim for favour with one, lay an obligation on one, Hdt.9.60, 107, cf. A.Pr. 783, etc.

8 pay down, pay, τόκον, εἰσφοράν, μετοίκιον, D.41.9, 22.43, 29.3; τὸ γιγνόμενον Id.18.104
; τὸν πριάμενον ἑκατοστὴν τιθέναι τῆς τιμῆς Thphr.Fr.97.1
; τὴν τιμήν PRev.Laws 18.13
(iii B.C.); τὰ μέρη PCair.Zen.218.33
(iii B.C.); [τὰς δραχμὰς] εἰς ἀνήλωμα τοῦ πλοίου ib.753.64 (iii B.C.):—[voice] Med., θέμενος ἀρραβῶνα PFlor.303.3
(vi A.D.).

9 put down in writing, θοῦ δ' ἐν φρενῶν δέλτοισι τοὺς ἐμοὺς λόγους S.Fr. 597
(cj. Nauck):—[voice] Pass., τὰ ἐν γράμμασι τεθέντα Pl.Lg. 793b
.

b place to account, reckon, D.27.34,36, 28.13; θήσω εἰς δύο παῖδας χιλίας δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ Lys.32.28
, cf. ib.21:—metaph. in [voice] Med., ἀλλ' οὐκ ἀκριβῶς αὐτὸ θήσομαι λίαν E.Med. 532
; τἀγαθὰ ἐς ἀμφίβολον ἀσφαλῶς ἔθεντο reckoned as doubtful, Th.4.18.

10 in military language, τίθεσθαι or θέσθαι τὰ ὅπλα has four senses,

a rest arms, i.e. halt, with arms in an easy position but ready for action, Th.4.44,93, 7.3; θέμενοι ἐς τὴν ἀγορὰν τὰ ὅπλα advancing to the market-place and resting arms there, Id.2.2, cf. Hdt.9.52, X.An.1.5.14, 17, 1.6.4, etc.; εἰς τάξιν τὰ ὅπλα τ. ib.2.2.21, 5.4.11; so ἐν τάξει ib.2.2.8; ἀντία τισί over against them, Hdt.5.74 (in 1.62 ἀντία ἔθεντο τὰ ὅπλα over against it (the temple)); poet., πάτρας ἕνεκα εἰς δῆριν ἔθεντο ὅπλα Inscr. ap. D.18.289.

b bear arms, fight, τὸ θυμοειδὲς.. ἐν τῇ τῆς ψυχῆς στάσει τίθεσθαι τὰ ὅπλα πρὸς τὸ λογιστικόν Pl.R. 440e
; τοῦ δήμου.. παρακαλοῦντος τοὺς στρατιώτας τίθεσθαι πρὸς τὴν πόλιν IG22.666.10
; ὃς ἂν μὴ θῆται τὰ ὅπλα μηδὲ μεθ' ἑτέρων Arist.Ath.8.5
, cf. Lys.31.14, D.21.145; so ὁπόσοιπερ ἂν ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικὰ τιθῶνται who serve on horseback or on foot, Pl.Lg. 753b, cf. 756a; ἐν ταῖς ναυσὶ τὰ ὅπλα θέσθαι Plu.Cim.5
.

c lay down one's arms, surrender, D.S.20.31,45; so, without the idea of surrender, θέσθαι τὰς ἀσπίδας X.HG2.4.12 (but [voice] Act., τὰ ὅπλα θείς Plu.2.759a
).

d τὰ ὅπλα εὖ τίθεσθε keep your arms in good order, X.Cyr.4.5.3; εὖ ἀσπίδα θέσθω Il.2.382
.

II lay in the grave, bury, ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέα 23.83
(freq. with words added, ἐν τάφοισι, ἐς ταφάς, etc., v. supr. 1 b); ποῦ σφε θήσομεν χθονός; A.Th. 1006 (lyr.):— [voice] Pass., τὰ δὲ ὀστᾶ φασι.. τεθῆναι.. ἐν τῇ Ἀττικῇ Th.1.138
, cf. Pl.Mx. 242c, Lg. 947e; ἄλλῳ δὲ μηδενὶ ἐξεῖναι ἐν τῷ πυργίσκῳ τεθῆναι μετὰ τὸ ἐνταφῆναι αὐτήν· ἐπεὶ ὁ θείς τινα ἀσεβὴς ἔστω θεοῖς καταχθονίοις TAM 2(1).51
([place name] Telmessus), cf. 55, al., AJP48.30 ([place name] Apamea), Supp.Epigr. 6.221 ([place name] Phrygia), etc.

12 τιθέναι τὰ γόνατα
kneel down, Ev.Marc. 15.19
, Ev.Luc.22.41, al.

III set up, of the prizes in games, ἄεθλα Il.23.263
, etc.; ἀέθλιον ib. 748; νικητήρια S.Fr. 537
(so in [voice] Pass., τὰ τιθέμενα the prizes, D.61.25); also with the object offered as the prize, τ. δέπας, βοῦν, σόλον, etc., Il.23.656, 750, 826, al., cf. Hdt. 1.144, S.Aj. 573:—this is more fully expressed by ἐς μέσσον τ., Il.23.704: after Hom. more generally, lay before people as common property, βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι Pl.Lg. 719a
; ἐς μέσον ἀρχὴν τιθεὶς ἰσονομίην ὑμῖν προαγορεύω Hdt.3.142
; so also τ. τι εἰς τὸ κοινὸν X.Mem.3.14.1
; reading and sense are doubtful in A.Ch. 145.

2 set up in a temple, dedicate, ἀγάλματα Od.12.347
; τάσδε.. θεοῖς ἀσπίδας ἔθηκε E.Ph. 576
; so perh. Il.6.92 (v. supr. 1b).

IV assign, award, τιμήν τινι Il.24.57
; ὄνομά τινι Pl.Sph. 244d
: esp. in [voice] Med., ὄνομα (or οὔνομα) θέσθαι τινί give a child a name at one's own discretion, Od.18.5, 19.406 (in 19.403 with v.l. θείης), Hdt.1.107, 113, cf. E.Ph.13: ellipt., without ὄνομα, ᾧ δὴ ἀθροίς ματι ἄνθρωπόν τε τίθενται καὶ λίθον Pl.Tht. 157b
, cf. Cra. 402b: pleonast., Ἴωνα δ' αὐτὸν ὄνομα κεκλῆσθαι θήσεται E. Ion75
.

V τιθέναι νόμον down or give a law, of a legislator, S.El. 580, E.Alc.57, Ar.Ach. 532, Pl.R. 339c, D.24.99, etc.:—so in [voice] Med., of Solon, Hdt.1.29; of a people, state, or legislature, give oneself a law, make a law, Pl.R. 338e, Isoc.3.6, Arist. Pol. 1289a14 ([voice] Pass., τίθεται νόμος Ar.Nu. 1425
, Pl.Lg. 705e, 744a; τιμωρίαι.. ἐτέθησαν ib. 943d); also θήσω θεσμόν A.Eu. 484
; κήρυγμα θεῖναι S.Ant.8
; σκῆψιν τιθέναι allege an excuse, Id.El. 584: c. acc. et inf., order matters so that.., [ὁ Λυκοῦργος] ἔθηκε θύειν βασιλέα πρὸ τῆς πόλεως τὰ δημόσια ἅπαντα X.Lac.15.2
, cf. 1.5, 2.11; without inf., καλῶς ἔθεντο ταῦτα πατέρες οἱ πάλαι E.Or. 512
: c. dat. et inf., γυναιξὶ σωφρονεῖν.. θήσει Id.Tr. 1057
.

2 [voice] Med., agree upon, ἡμέραν θέσθαι D.42.1
,13; so θ. συγγραφήν, ὁμολογίαν, σύμβολόν τινι, etc., PEleph. 2.16 (iii B.C.), PGoodsp.Cair. 6ii 2 (ii B.C.), PRein.11.9 (ii B.C.), etc.

3 execute a document. τ. διαθήκην make a will, Stud.Pal.1.6.3 (v A.D.): so in [voice] Med., PSI10.1119.16 (ii A.D.); θέσθαι τινὸς ἀπαρχήν make out a person's birth-certificate, ib.9.1067.15 (iii B.C.), etc.

VI establish, institute, ἀγῶνας A.Ag. 845
, cf. X.An.1.2.10; ἐν τοῖς ἀγώνοις οἷς ἁ πόλις τίφητι (sic) Delph.3(3).120.17 (ii B.C.); πενταετηρίδα Pi.O.3.21
.

VII dispose, order, ordain, bring to pass, of gods, οὕτω νῦν Ζεὺς θείη Od.8.465
, 15.180; ὣς ἄο' ἔμελλον θησέμεναι Il.12.35
; [Ζεὺς] τίθησ' ὅπῃ θέλει Semon.1.2
; τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω στρέφων τίθησιν (sc. Ζεύς) A.Eu. 651; πάντα παγκάκως θεοὶ θέσαν cj. in Id.Pers. 283 (lyr.); τέλος δ' ἔθηκε Ζεὺς.. καλῶς S.Tr. 26
; κόσμῳ θέντες, as etym. of θεοί, Hdt.2.52; of human beings, administer, manage, [τι] κακῶς θέμεν, εὖ θέμεν, Thgn.845, 846; τὰ δ' ἄλλα φροντὶς.. θήσει δικαίως A.Ag. 913
; ἐγὼ καὶ σὺ θήσομεν κρατοῦντε τῶνδε δωμάτων καλῶς ib. 1673 (troch.); ταῦτ' ἐγὼ θήσω καλῶς E.Hipp. 521
, cf. Andr. 737; τὰ παρ' ὑμῶν εὖ τίθει Ar.Lys. 243
; τ. τὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς X.Ages.11.12
; τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ πράξει καλῶς E.Fr. 287
:—[voice] Med., administer for oneself, οἶκον εὖ θέσθαι Hes.Op.23
; ἄνδρας σοφοὺς χρὴ τὸ παρὸν πρᾶγμα καλῶς εἰς δύναμιν τίθεσθαι Cratin. 172
(lyr.), cf. D.23.134, Anon.ap Suid.s.v. τίθεσθαι, Hsch.s.v.
τὸ παρὸν εὖ τίθεσο; ἐν ἀπόρῳ εἴχοντο θέσθαι τὸ παρόν Th.1.25
; τὸ παρὸν εὖ θέσθαι make the best of one's resources or situation, Luc.Nec.21, M. Ant.6.2, cf. Aristid.2.35 J.; εὐτυχίαν τὴν παροῦσαν ἔξεστι καλῶς θέσθαι Th.4.17
; τὰ παρόντα θέσθαι καλῶς Ach.Tat.5.11
; τὰ σεωυτοῦ τιθέμενος εὖ Hdt.7.236
; τὰ οἰκεῖα εὖ θέμενον Pl.R. 443d
; τὰ ἴδια ἕκαστοι εὖ βουλόμενοι δὴ θέσθαι Th.4.59
; τὰ πάντα ὅπως ἂν αὐτῇ ἡδὺ ᾖ οὕτως τίθεσθαι X.Mem.1.4.17
; εἰ μὴ θήσομαι τἄμ' ὡς ἄριστα E.Andr. 378
; τὸ σαυτοῦ θέμενος εὖ Id.IT 1003
, cf. Ba.49, HF 605, 938, Hipp. 709, Dionys.Eleg.1.5; τὰ πρὶν εὖ θέμενος S.El. 1434
; συνετῶν ἀνδρῶν (sc. εἶναι) , πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι Pittac.
ap. D.L.1.78; τὸ κοινῶς φοβερὸν ἅπαντας εὖ θέσθαι that all should face the common danger, Th.4.61; of wars, quarrels, etc., bring them to a successful issue, but sts. put a good face on them, patch them up, ἕως ἂν τὸν πόλεμον εὖ θῶνται Id.8.84
; θήσονται τὸν πόλεμον ᾗ βούλονται Id.1.31
; πόλεμον ἀραμένους οὐ ῥᾴδιον εὐπρεπῶς θέσθαι ib.82; ὅτῳ τρόπῳ.. τὸ σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θήσονται Id.6.11
; μεθ' ἧς τὸ νῦν παρεστὸς νεῖκος εὖ θέσθαι χρεών S. OT 633
; τὸν τρὸς τοὺς Ἐλευσῖνι πόλεμον ὡς μετρίως ἔθεντο Pl.Mx. 243e
; ἄμεινον ἢ τότε ἐθέμεθα τὸν πόλεμον ib. 245e; τὰς γενομένας συμφορὰς πρὸς ἀλλήλους θέσθαι καλῶς And.1.140
: abs., θέσθαι καλῶς S.Fr. 350
:—pass., εἰ τεθήσεται κατὰ νοῦν τὰ πράγματα Th.4.120
.

2 in the game of πεττεία, κυβεία, Lat. tesserae (cf. Ter.Adelph.739), to place as skilfully as possible the pieces which have been assigned to one by the luck of the dice, πεττείᾳ τινὶ ἔοικεν ὁ βίος, καὶ δεῖ ὥσπερ ψῆφόν τινα τίθεσθαι τὸ συμβαῖνον Socr.
ap. Stob.4.56.39; ὥσπερ ἐν πτώσει κύβων πρὸς τὰ πεπτωκότα τίθεσθαι τὰ αὑτοῦ πράγματα ὅπῃ ὁ λόγος αἱρεῖ βέλτιστ' ἂν ἔχειν Pl.R. 604c
, cf. Plu.Pyrrh.26; στέργειν δὲ τἀκπεσόντα καὶ θέσθαι πρέπει σοφὸν κυβευτήν S.Fr. 947
; τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι I will take advantage of my master's good luck, A.Ag.32: many of the passages cited in A. v11. I may be metaph. applications of this sense.

B put in a certain state or condition, much the same as ποιεῖν, ποιεῖσθαι, and so often to be rendered by our make:

I folld. by an attributive Subst., make one something, with the predicate in apposition, θεῖναί τινα αἰχμητήν, ἱέρειαν, μάντιν, etc., Il.1.290, 6.300, Od.15.253, etc.; θ. τινὰ ἀρχέπολιν Pi.P.9.54
; θεῖναί τινα ἄλοχόν τινος make her another's wife, of a third person who negotiates a marriage, Il.19.298 (for [voice] Med., v. infr. 3); ἥτε με τοῖον ἔθηκεν ὅπως ἐθέλει who has made me such as she will, Od.16.208; σῦς ἔθηκας ἑταίρους thou hast made my comrades swine, 10.338; so [νῆα] λᾶαν ἔθηκε 13.163
, cf. Il.2.319, etc.; ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον LXX Ps.109(110).1
; but γέλων ἔθηκε συνδείπνοις caused them laughter, E. Ion 1172; λόγους εἰς μέτρα τ. put them into verse, Pl. Lg. 669d.

2 with an Adj. for the attributive, θεῖναί τινα ἀθάνατον καὶ ἀγήρων make him undying and undecaying, Od.5.136; πηρόν, τυφλόν, ἀφνειὸν τ. τινά, Il.2.599, 6.139, 9.483; τὸν μὲν.. θῆκε μείζονά τ' εἰσιδέειν καὶ πάσσονα Od.6.229
, cf. 18.195, Pl.Prt. 344d.

b of things, ἅλιον πόνον, πόνον οὐκ ἀτέλεστον, πάντα μεταμώνια, Il.4.26,57, 363; ὄλεθρον ἀπευθέα θῆκε Κρονίων Od.3.88
, cf. 11.274; ἀποίητον θέμεν ἔργων τέλος Pi.O.2.17
; ἀρὰν τ. ἀλαθῆ A.Th. 944
(lyr.); ἀναστάτους οἴκους τ. S.Ant. 674; τ. λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον Ar. Pax 1086
; τὸ πραχθὲν ἀγένητον τ. Pl.Prt. 324b.

3 freq. in [voice] Med., γυναῖκα or ἄκοιτιν θέσθαι τινά make her one's wife, Od.21.72, 316, B.5.169; παῖδα τὸν αὑτᾶς πόσιν θ. take her own son as husband, A.Th. 929 (lyr.).

b υἱὸν θέσθαι τινά, like ποιεῖσθαι, make one's son, adopt, Pl.Lg. 929c, etc.: abs., θέσθαι τινά adopt, Plu.Aem.5.

c generally, προσφιλῆ θέσθαι τινά S.Ph. 532
; but φίλον ἐμαυτῷ θ. deem my friend, Id.Ant. 188; γέλωτα θέσθαι τινά make him one's butt, Hdt.3.29, 7.209.

4 c. inf., make one do so and so, τιθέναι τινὰ νικᾶσαι make him conquer, Pi.N.10.48 (dub.); μετατραπεῖν Id.Fr. 177
; τὸν πάθει μάθος θέντα κυρίως ἔχειν A.Ag. 178
(lyr.), cf. 1036, 1174 (lyr.), E.Med. 718, Heracl. 990, etc.

II in reference to mental action, when [voice] Med. is more freq. than [voice] Act., lay down. assume, hold, reckon or regard as.., τί δ' ἐλέγχεα ταῦτα τίθεσθε; Od.21.333; δαιμόνιον αὐτὸ τίθημ' ἐγώ S.El. 1270
(lyr.); τοιοῦτον θέντες τὸν δίκαιον Pl.R. 361b
, cf. 430b ([voice] Med.); θὲς δή μοι.. now suppose so and so, Id.Tht. 191c; εὐεργέτημά τι θεῖναι D.1.10
; with ὡς, θέντες ὡς ὑπάρχον εἶναι ὃ βούλονται Pl.R. 458a
, cf. Phd. 100a; μὴ τοῦτο ὡς ἀδίκημα θῇς D.18.193
.

2 folld. by Advbs., ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα; in what light must we regard these things? S.Ph. 451; οὐδαμοῦ τιθέναι τι hold of no account, E.Andr. 210; πρόσθεν or ἐπίπροσθέν τινος τιθέναι τι, Id.Hec. 129 (anap.), Supp. 515; πόρρω τίθεσθαί τί τινων set far below.., D.18.299.

3 folld. by Preps., τ. τινὰ ἐν φιλοσόφοις Pl.R. 475d
; ἐν τοῖς φίλοις X.Mem.2.4.4
; also εἰς ὁποτέραν (of two classes) Pl.Sph. 264c; εἰς τὸν δῆμον, εἰς τοὺς πλουσίους, X.Mem.4.2.39; also οὐκ ἐν λόγῳ τίθεσθαί τινα Tyrt.12.1
; ἐν τιμῇ τίθεσθαί τινα Hdt.3.3
; ἐν αἰτίῃ τιθέναι τινά Id.8.99
; ἐν οἰωνῷ τινι τοῦ μέλλοντος, ἐν ἐπαίνῳ, ἐν γέλωτι τίθεσθαι, Plu.Alex.31, Cat.Ma.20, TG17; θέσθαι παρ' οὐδέν set at naught, A.Ag. 230 (lyr.), E.IT 732, cf. Pl.Phdr. 252a (but ἐν οὐδενί BGU1816.23
(i B.C.), Supp.Epigr.7.1.6 (Susa, i A.D., Epist.Artabani)); ἐν παρέργῳ θοῦ με S.Ph. 473
; πάντα ταῦτ' ἐν εὐχερεῖ ἔθου ib. 876; ταῦτ' ἐν αἰσχρῷ θέμενος E. Hec. 806
; ἐν ἀδικήματι θέσθαι τι Th.1.35
; ἐν ἀδικήματος μέρει τιθέναι τι D.23.148
; θέσθαι τὰ δίκαια ἔκ τινος estimate them by.., Id.8.8.

4 c. partit. gen., ἐμὲ θὲς τῶν πεπεις μένων put me down as one of the convinced, Pl.R. 424c, cf. 376e, 437b; τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη might reckon it as due to our carelessness, D.1.10.

5 c. inf., οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον I hold not that he lives, count him not as living, S.Ant. 1166: so in [voice] Med., Pl.Phd. 93c, D. 25.43,44: rarely c. part., θήσω ἀδικοῦντα [αὐτόν] Id.23.76, cf. Pl. Prt. 343e, Ap. 27c.

6 elliptically, lay down, assume, θῶμεν δύο εἴδη (sc. εἶναι) Id.Phd. 79a, etc.; θήσω οὕτω (sc. εἶναί τι) D.23.85, cf. Arist.Pol. 1290a30.

7 affirm, opp. αἴρω (deny), τὸ ἐπέκεινα ὄντος οὐ τόδε λέγει- οὐ γὰρ τίθησιν-- the phrase 'beyond being' does not denote a 'this' (for it is not an affirmation), Plot.5.5.6.

C without any attributive word following, make, work, execute, of an artist, ἐν δ' ἐτίθει νειόν Il.18.541
, cf. 550, 561, 607; [δόρπον] θησέμεναι Od.20.394
.

2 make, cause, bring to pass, ἔργα Il.3.321
; τ. κέλαδον καὶ ἀϋτήν 9.547
; ὀρυμαγδόν Od.9.235
; ἔριν μετ' ἀμφοτέροισιν 3.136
; φιλότητα, ὅρκια μετ' ἀμφ., Il.4.83, Od.24.546: c. dat. pers., σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι Il.8.171
; Ἀχαιοῖς ἄλγε' ἔθηκεν 1.2
, etc.; πᾶσι δ' ἔθηκε πόνον 21.524
, cf. 15.721, 16.262; φόως ἑτάροισιν 6
6, etc.; χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν Pi.O.2.99
; πόλει κατασκαφὰς θέντες A. Th.47
; εἰρήνην φίλοις Id.Pers. 769
; αἷμα θήσεις E.Ba. 837
(s. v.l.).

3 freq. in [voice] Med., make or prepare for oneself, θέσθαι κέλευθον make oneself a road, open a way, Il.12.418; θέτο δῶμα Od.15.241
; τίθεντο δὲ δαῖτα, δόρπα, Il.7.475, 9.88 (but δαῖτα τίθενται are holding a feast, Od.17.269); μεγάλην ἐπιγουνίδα θέσθαι to make oneself, get a large thigh, Od.17.225; θέσθαι μάχην engage in.., Il.24.402; δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο 17.158
; ἱδρῶτα τίθεσθαι have an access of perspiration, Hp.Decent.2; μαρτύρια θέσθαι produce as testimony, Hdt.8.55; ἀνδρὸς αἰδοίου πρόσοψιν θηκάμενος putting on the aspect of a reverend man, Pi.P.4.29, cf. Hsch. s.v. θήκατο; πόνον πλέω τίθου work thyself the more annoy, A.Eu. 226; εὐκλεᾶ θέσθαι βίον S.Ph. 1422
, etc.

4 periphr. for a single Verb. μνηστήρων σκέδασιν θεῖναι make a scattering, Od.1.116; θέμεν κρυφόν, νέμεσιν, αἶνον, for κρύπτειν, νεμεσῦν, αἰνεῖν, Pi.O.2.97, 8.86, N.1.5; μὴ σχολὴν τίθει A. Ag. 1059
; ὑμῖν ἔθηκε σὺν θεοῖς σωτηρίαν (v.l. προμηθίαν) E.Med. 915:— also in [voice] Med., θέσθαι μάχην, for μάχεσθαι, Il.24.402; θέσθαι θυσίαν, γάμον, for θύειν, γαμεῖσθαι, Pi.O.7.42, 13.53; σπουδήν, πρόνοιαν θέσθαι, S.Aj.13, 536, cf. Pi.P.4.276; θ. ἐπιστροφὴν πρό τινος S.OT 134
; περὶ τούτων οἰκονομίας PEnteux.22.6
(iii B.C.); and c. gen., θ. λησμοσύναν, συγγνωμοσύνην τινῶν, S.Ant. 151 (lyr.), Tr. 1265 (anap.). (Cf. Lith. dēti 'lay (eggs, etc.)', Skt. dáti 'lay down, place', Lat. -do in con-do, etc., Engl. do, doom.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τίθημι

Страницы

См. также в других словарях:

τροπώ — (I) έω, Α (σπάν. ποιητ. τ.) τρέπω. [ΕΤΥΜΟΛ. Ετεροιωμένη βαθμίδα τρόπ τού τρέπω, κατά τα συνηρημ. σε έω / ῶ (πρβλ. φέρω: φορῶ)]. (II) όω, ΜΑ [τροπή] τρέπω κάποιον σε φυγή, κατατροπώνω. (III) όω, Α βλ. τροπώνω … Dictionary of Greek
τροπῶ — τροπάομαι pres imperat mp 2nd sg τροπάομαι imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) τροπέω turn pres subj act 1st sg (attic epic doric) τροπέω turn pres ind act 1st sg (attic epic doric) τροπός twisted leathern thong masc gen sg (doric aeolic) τροπόω … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τροπῷ — τροπός twisted leathern thong masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρόπω — τρόπος turn masc nom/voc/acc dual τρόπος turn masc gen sg (doric aeolic) τροπόω make to turn pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) τροπόω make to turn imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρόπῳ — τρόπος turn masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τροπώνω — τροπῶ, όω, ΝΑ [τροπός] ναυτ. συνδέω το κουπί με τον σκαλμό τοποθετώντας τον τροπωτήρα νεοελλ. ναυτ. τοποθετώ σχοινένιο δακτύλιο στον μακαρά … Dictionary of Greek
τρόπωι — τρόπῳ , τρόπος turn masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρόπος — ο, ΝΜΑ 1. μέσο, μέθοδος, είδος, σύστημα ενέργειας (α. «τρόπος διδασκαλίας» β. «οὐ γὰρ δῆ τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι δυνατοί εἰμεν οἰκέειν τὴν χώραν», Ηρόδ.) 2. (σχετικά με λόγο) ύφος, είδος έκφρασης 3. μτφ. συμπεριφορά, διαγωγή, φέρσιμο (α. «δεν … Dictionary of Greek
ГРИГОРИЙ СИНАИТ — [греч. Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης] (ок. 1275, сел. Кукул, близ Клазомен, М. Азия 27.11.1346 (?), Парория, в сев. части совр. хребта Странджа (Истранджа)), прп. (пам. 8 авг., греч. 6 апр.), один из важнейших деятелей исихастского возрождения XIV в.,… … Православная энциклопедия
Altgriechisch — Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
Altgriechische Sprache — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indoeuropäisch Altgriechi … Deutsch Wikipedia

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на английский

τρόπῳ

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на английский

τρόπῳ

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: