-
1 κελεύω
Aκέλευον Il.23.767
: [tense] fut. [suff] κελεύς-σω, [dialect] Ep. inf. -σέμεναι Od. 4.274
: [tense] aor. ἐκέλευσα, [dialect] Ep. κέλ- Il.20.4: [tense] pf.κεκέλευκα Lys.1.34
, Luc. Demon.44:—[voice] Med., [tense] aor.ἐκελευσάμην Hp.Nat.Puer.13
: more freq. in compds. δια-, ἐπι-, παρα-κελεύομαι (q.v.):—[voice] Pass., [tense] fut. - ευσθήσομαι D.C.68.9: [tense] aor.ἐκελεύσθην Hdt.7.9
.ά, S.OC 738, Th.7.70: [tense] pf.κεκέλευσμαι X.Cyr.8.3.14
, Luc.Sacr.11: [tense] plpf.ἐκεκέλευστο D.C.78.4
( ἐκελεύθην v.l. in Hdt.7.9.ά, andκεκέλευμαι IG22.1121.13
(iv A.D.), v.l. in App.BC5.141 are later forms). (A lengthd. form of κέλομαι, q.v.):—prop. urge, drive on, [ἵππους] ὁ γέρων ἐφέπων μάστιγι κέλευε.. κατὰ ἄστυ Il.24.326
: hence, exhort, bid,1 c.acc. pers. et inf., order one to do,σ' ἔγωγε.. κελεύω ἐς πληθὺν ἰέναι 17.30
, cf. 2.11, al., Hdt.1.8,24, etc.; ἐκέλευσε τὸν παῖδα περιμεῖναί ἑ κελεῦσαι he bade the lad bid us to wait for him, Pl.R. 327b; ὁ νόμος τὸν ἐπιβουλεύσαντα κελεύει φονέα εἶναι, i.e. bids that he be held guilty, Antipho 4.2.5;ὁ τὸν νόμον κελεύων ἄρχειν δοκεῖ κελεύειν ἄρχειν τὸν θεὸν καὶ τὸν νοῦν Arist. Pol. 1287a29
;ἐς τὴν Μίλητον ἔπεμπον κελεύοντες σφίσι τὸν Ἀστύοχον βοηθεῖν Th.8.38
; request, Lys.16.16; opp. ἐπιτάττειν, IG12.76.33.2 c. acc. pers. et rei,σφῶϊ μὲν οὔ τι κελεύω Il.4.286
; τά με θυμὸς.. κελεύει (sc. εἰπεῖν) 7.68, etc.: with inf. subjoined, τί με ταῦτα κελεύεις.. μάχεσθαι; 20.87.3 c. acc. pers. only, εἰ μὴ θυμός με κελεύοι (sc. φείδεσθαι) Od.9.278; ὥς με κελεύεις (sc. μυθεῖσθαι) 11.507: in Prose, ἐκέλευσε τοὺς ἕνδεκα ἐπὶ τὸν Θηραμένην ordered them [to go] against him, ordered them to seize him, X.HG2.3.54; κ. τινὰς ἐπὶ τὰ ὅπλα ib.20:—[voice] Pass., receive orders, Arist.Pol. 1253b34.4 c.acc. rei only, ὃ μὴ κελεύσαι Ζεύς (Herm. for - σει) A.Eu. 618; :— [voice] Pass., τὸ κελευόμενον commands, orders, Hdt.7.16, Antipho Soph. 61, X.Cyr.4.1.3: pl., Pl.R. 340a.5 c. dat. pers. folld. by inf., urge or order one to do, κηρύκεσσι.. κέλευσε κηρύσσειν .. Il.2.50, Od. 2.6, etc.; ἀλλήλοισι κέλευον ἅπτεσθαι νηῶν .. Il.2.151;ἑτάροισι.. ἐκέλευσα ἐμβαλέειν Od.9.488
: in later Prose, D.S.19.17, Ceb.32.4 codd., Luc.DMort.1.1, Phalar.Ep.121.1, etc.6 rarely c. dat. pers. et acc. rei, τί δ' ἐστὶν ὃ κελεύεις ἐμοί; Men.Pk. 224, cf. Ael.NA 9.1.7 c. dat. pers. only,ἵπποισι καὶ Αὐτομέδοντι κελεύσας Il. 16.684
; cf.infr. 111.8 abs., freq. in Hom.,ὡς σὺ κελεύεις Il.23.96
, al.;λέξω, κελεύεις γάρ A.Ch. 107
; κελεύων, opp. αὐτοχειρίῃ, Democr.260;κελευούσης τῆς Πυθίης Hdt.6.36
;κελεύοντος καὶ δεομένου Lys.5.1
.9 c. inf. only, σιγᾶν κελεύω I order silence, S.Ph. 865;οὐκ ἂν κελεύσαιμ' εὐσεβεῖν Id.Ant. 731
; recommend, propose, Lys. 12.25, D.4.21, etc.; opp. οὐκ ἐάω, Hdt.6.109, X.Ath.2.18.II of inferiors, urge, entreat, Il.24.599, Od.10.17, Hdt.1.116. -
2 κλεῖθρον
κλεῖθρ-ον, [dialect] Ion. [full] κλήϊθρον, [dialect] Att. [full] κλῇθρον, [dialect] Dor. [full] κλᾷθρον (v.infr.), τό, κλείω A)A bar for closing a door, in pl.,κλῄθρων λυθέντων A.Th. 396
;διοίγειν κλῇθρα S.OT 1287
, cf. 1294; κλῇθρα πύλης, δόμων, Id.Ant. 1186, E.HF 1029 (lyr.);κλῇθρα χαλάσθω Ar.V. 1484
;κλῄθροισι τὰ προπύλαια πακτοῦν Id.Lys. 264
;διακόπτοντες ταῖς ἀξίναις τὰ κλεῖθρα X.An.7.1.17
;σιδηρᾶ κ. Pl.Ax. 371b
; sg.,ἀμφιδέαι.. ἀπὸ κλείθρου IG22.1627.319
.2 boom of a harbour,τοῦ λιμένος τὸ κ. Aen.Tact.11.3
: usu. in pl.,τὰ στόματα τῶν λιμένων φράττειν τοῖς κ. Ph.Bel.94.42
, cf. D.S.18.64;τὰ κ. τοῦ Πειραιέως Ath.12.535d
.3 ἐπὶ θάμνοις καὶ κλείθροις fences, railings, Gal.12.296.2 metaph., οἱ τὰ κ. ἔχοντες (sc. τῆς Πελοποννήσου), of the Corinthians, Str.8.6.20, cf. 9.4.15.4 as place-name, ἐν τοῖς Κλᾴθροις in the Narrows, Mnemos.42.332 ([place name] Argos).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κλεῖθρον
-
3 μισοπονέω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μισοπονέω
-
4 τε
τε, enclitic Particle, with two main uses (v. infr. A, B).A as a Conjunction,I τε.. τε, both.. and, joining single words, phrases, clauses, or sentences, the first τε merely pointing forward to the second,ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
;ἀγαθῶν τε κακῶν τε Hes.Op. 669
;δίψῃ τε λιμῷ τε A.Pers. 491
, cf. S.Aj.34,35, Ar.Ach. 370, 375;τήν τε νῆσον τήν τε ἤπειρον Th.4.8
, cf. Antipho 2.3.3, Pl. R. 373b;λυσόμενός τε θύγατρα, φέρων τ' ἀπερείσι' ἄποινα Il.1.13
; παῖδά τε σοὶ ἀγέμεν Φοίβῳ θ' ἱερὴν ἑκατόμβην ῥέξαι ib. 443; the elements joined by τε.. τε are usu. short in Hom., longer in later Gr., e.g.ἐπειδὴ πρόξενοί τέ εἰσιν Ἀθηναίων καὶ εὐεργέται.., ἔν τε τῇ στήλῃ γέγραπται IG12.103.7
;ἥ τε γὰρ γῆ.. εὔυδρός ἐστι, ποταμοί τε δι' αὐτῆς ῥέουσι Hdt.4.47
; χρὴ.. τούς τε πρεσβυτέρους ὁμοιωθῆναι τοῖς πρὶν ἔργοις, τούς τε νεωτέρους.. μὴ αἰσχῦναι κτλ. Th.4.92, cf. Pl.R. 474c, X.Cyr.1.4.25, Is.1.50; τά τε γὰρ ληφθέντα πάντ' ἂν σῴζοιτο οἵ τ' ἀδικήσαντες κατ' ἀξίαν λάβοιεν τὰ ἐπιτίμια Aen. Tact.16.8, cf. Gp.2.49.1, 12.3.2-3;τούτου γὰρ γενομένου.. τά τε ἐχφόρια Χρυσέρμῳ δυνήσομαι ἀποδοῦναι, ἐγώ τε ἔσομαι παρὰ σοῦ φιλανθρωπίας τετευχώς PEnteux.60.11
(iii B.C.);κλείειν τε τὰ βλέφαρα δεομένων ἐλπιζόντων τε κοιμηθήσεσθαι Gal.16.494
, cf. 495,501; this use is common at all times in οὔτε.. οὔτε, μήτε.. μήτε, εἴτε.. εἴτε (qq.v.); τε may be used three or more times,ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρί, ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν Od.15.530
, cf. Il.1.177, 2.58, A.Pr. 89sq., B.17.19sq., Lys. 19.17, X.Cyr.3.3.36:— ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε prob. means the eleventh or twelfth, Od.2.374, 4.588:—sts. τε.. τε couples alternatives, , cf. Heracl. 153, El. 391; hence we find τε.. ἢ.., Pl.Tht. 143c, Ion 535d; on ἢ (or ἦ) .. τε in Il.2.289 and A.Eu. 524 (lyr.) v. ἦ 1.3.2 the first clause may be negative, the second affirmative, asἐκκλησίαν τε οὐκ ἐποίει.., τήν τε πόλιν ἐφύλασσε Th.2.22
; but οὔτε.. τε is more freq., asοὔτε ποσίν εἰμι ταχύς.., γιγνώσκω τε X.Cyr.2.3.6
(v.οὔτε 11.4
); we also find οὐ.. τε.. , asοὐχ ἡσύχαζον.., παρεκάλουν τε τοὺς ξυμμάχους Th.1.67
; and μὴ.. τε.. , as ἵνα μή τι διαφύγῃ ἡμᾶς, εἴ τέ τι βούλει κτλ. Pl.Phd. 95e.a τε.. δὲ.. , asκόμισαί τέ με, δὸς δέ μοι ἵππους Il.5.359
, cf. 7.418, S.OC 367, Tr. 285, E.Ph. 1625;ἐσθὰς ἀμφότερόν νιν ἔχεν, ἅ τε.. ἐπιχώριος.., ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο Pi.P.4.80
;διήκουέ τε.., ἔπειτα δὲ καὶ ἐπῄνεσε X.Cyr.4.4.3
; so with ἅμα δὲ καὶ.., ὡσαύτως δὲ καὶ.., Th.1.25, Pl.Smp. 186e:—so τε.., ἀτὰρ οὖν καὶ.., Id.Hp.Ma. 295e.bμὲν.. τε.., ἄνδρα μὲν.., τρεῖς τε κασιγνήτους Il.19.291
-3, cf. Od.22.475-6, Pi.O.6.88, 7.88, A.Th. 924, Ch. 585 (lyr.), S.Ant. 963 (lyr.), E.Heracl. 337 codd., Cyc.41 (lyr.), Ar.Nu. 563(lyr.), Pl.Phdr. 266c, Lg. 927b: v. μέν A. 11.6c.4 a single τε ( and) joins a word, phrase, or (esp. later) clause or sentence to what precedes,τελευτὴν κεφαλήν τε Pl.Ti. 69a
; θνητὰ ἀθάνατά τε ib.c;Ζεῦ ἄλλοι τε θεοί Il.6.476
; ; ῥίγησέν τ' ἂρ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων v.l. for δ' ἂρ in 11.254; ἕν τε οὐδὲν κατέστη ἴαμα.., σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲν διεφάνη.., Th.2.51; τά τε ἱερὰ.. νεκρῶν πλέα ἦν.. ib.52; νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν ibid.; , cf. 253, 262, al.;εἴς τε τὰς ἄλλας.. ἀθροίζεσθαι Aen.Tact.3.5
; τῶν τε ἀρχόντων.. ib.6, cf. 10.8, al.;ὅ τε γραφεὶς κύκλος.. Archim.Spir.11
Def.7;πρός τε τούτοις φησὶν.. PEnteux.63.18
(iii B.C.);χωρίς τε τούτων Plb.2.56.13
, 61.1, 3.17.7;ταῦτά τ' ἐγίνετο.. Id.2.43.6
, cf. 3.70.4;ἀπαιτούμενός τε ὑπ' ἐμοῦ τὰ ἔρια οὐκ ἀποδίδωσί PEnteux.2.6
, cf. 8.4, al. (iii B.C.); γράψαι Ἀγαθοκλεῖ τῷ ἐπιστάτῃ διασαφῆσαί τε αὐτῷ ib.81.21 (iii B.C.);καθόλου τε.. Arr.Epict.1.19.13
, cf. 2.2.17; , cf. 24, al.;ὄξει βαφικῷ στυπτηρίᾳ τε PHolm. 1.4
, cf. Gem.16.6;χρὴ.. λαχάνων ἅπτεσθαι, κοιλίαν τε λύειν Gp.1.12.19
, cf. 2.2.2, al.; this τε may be used any number of times, Od.4.149- 150, 14.75, 158-9, Men.Pk.15,16,20, Hipparch.1.9.8, Act.Ap.2.43,46, 4.13, 14, al.II τε.. καὶ.. , or τε καὶ.. , both.. and.., where τε points forward to καί, and usu. need not be translated, e.g. ; εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς ib.61; δειλός τε καὶ οὐτιδανὸς καλεοίμην ib. 293;ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα 7.308
, cf. 327, 338, al.;τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων Hdt.4.47
;βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται Th.2.35
;ὁ φύς τε καὶ τραφείς Pl.R. 396c
;βάσιν τε γὰρ πάλιν τὴν αὐτὴν ἔχουσι τὴν ΖΒ καὶ.. Euc.1.47
; sts. the elements joined by τε.. καὶ.. are joined in order to be compared or contrasted rather than simply joined, ; ; ; ἐπαύσατό τε ὁ ἄνεμος καὶ τὸ κῦμα ἔστρωτο ib. 193;ταὐτὰ.. νῦν τε καὶ τότε Ar.Av. 24
; ; ; sts. (like τε.. τε) even used of alternatives,διάνδιχα μερμήριξεν, ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι Il.8.168
;ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν Pi.O.2.16
;θεοῦ τε.. θέλοντος καὶ μὴ θέλοντος A.Th. 427
;πείσας τε.. καὶ μὴ τυχών Th.3.42
:—on οἵ τε ἄλλοι καὶ.. , e.g.τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι καὶ Λακεδαιμονίοις Isoc.12.249
, and ἄλλως τε καὶ.. , v. ἄλλος 11.6,ἄλλως 1.3
.2 in this sense τ' ἠδέ is only [dialect] Ep.,σκῆπτρόν τ' ἠδὲ θέμιστας Il.9.99
, cf. 1.400, al.; alsoτε.., ἰδέ, χαλκόν τε ἰδὲ λόφον 6.469
, cf. 8.162.3 καὶ.. τε, both.. and.., is occasionally found, as καὶ μητέρα πατέρα τ' E.Alc. 646.b καὶ.. τε perh. means and.. also inκαὶ ναυτικῷ τε ἅμα Th.1.9
;καὶ πρός τε τοὺς Ῥηγίνους Id.6.44
;καὶ αὐτός τε Id.8.68
; v. infr. c. 10.4 τε.. τε or τε.. καὶ.. sts. join elements which are not syntactically parallel, esp. a part. and a finite verb, ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ' ἔβαλλον (for βάλλοντες) Il.3.80; ; ;τῆς τε ὥρας.. ταύτης οὔσης.., καὶ τὸ χωρίον.. χαλεπὸν ἦν Id.7.47
, cf. 4.85, 8.81, 95.5 the copulative τε becomes rare in later Gr.; it is found about 340 times in LXX, mostly in the Pentateuch and 1-4 Ma., only 3 times in Ps.; in the NT it is found about 150 times in Act.Ap., 20 times in Ep.Hebr., and very rarely in the other books.B In [dialect] Ep. (more rarely in other dactylic verse, v. infr. 11) τε stands in general or frequentative statements or in statements of what is well known; such statements are freq. made as justifications of a preceding particular statement or of a preceding exhortation to a particular person or persons; the sense of τε thus approaches that of τοι (cf. τοι and τε in Od.2.276-7, and cf. Il.13.115 with 15.203); although associated with numerous particles and other words of particular types (v. infr.) its meaning remains independent of these and applies to the whole sentence in which it stands: ; ;θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν 4.379
, cf. 5.79, 447, 10.306, 17.485, Il.9.497, 16.688, 17.176, 21.264; , cf. Od.11.537, Il.24.526;ἤ τ' ἔβλητ' ἤ τ' ἔβαλ' ἄλλον 11.410
;οὐ μὲν γάρ τε κακὸν βασιλευέμεν Od.1.392
;οἳ φύλλοισιν ἐοικότες ἄλλοτε μέν τε ζαφλεγέες τελέθουσιν.. ἄλλοτε δὲ.. Il.21.464
; , cf. 8.169, 170, 15.400; τοῦ γάρ τε ξεῖνος μιμνήσκεται ἤματα πάντα, ἀνδρὸς ξεινοδόκου, ὅς κεν φιλότητα παράσχῃ ib.54, cf. 17.322;ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω Il.17.32
;παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω Hes.Op. 218
;αἰεὶ γάρ τε νεώτεροι ἀφραδέουσιν Od. 7.294
; δύσζηλοι γάρ τ' εἰμὲν ἐπὶ χθονὶ φῦλ' ἀνθρώπων ib. 307;τοῦ δέ τε πολλοὶ ἐπαυρίσκοντ' ἄνθρωποι, καί τε πολέας ἐσάωσε Il.13.733
-4; τοῦ μὲν γάρ τε κακοῦ τρέπεται χρὼς ἄλλυδις ἄλλῃ, ἐν δέ τέ οἱ κραδίη στέρνοισι πατάσσει.., πάταγος δέ τε γίγνετ' ὀδόντων ib. 279-83; ;νέῳ δέ τε πάντ' ἐπέοικεν.. κεῖσθαι 22.71
;κατέλεξεν ἅπαντα κήδε' ὅσ' ἀνθρώποισι πέλει, τῶν ἄστυ ἁλώῃ· ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ' ἄλλοι ἄγουσι, βαθυζώνους τε γυναῖκας 9.592
-4, cf. 22.492, 495, 499;νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδέν· καὶ γάρ τίς τ' ἀλλοῖον ὀδύρεται ἄνδρ' ὀλέσασα.. ἢ Ὀδυσῆ' Od.19.265
;σχέτλιε, καὶ μέν τίς τε χερείονι πείθεθ' ἑταίρῳ.., αὐτὰρ ἐγὼ θεός εἰμι 20.45
, cf. 23.118, Il.2.292, 9.632; νῦν δὲ μνησώμεθα δόρπου· καὶ γάρ τ' ἠΰκομος Νιόβη ἐμνήσατο σίτου κτλ. 24.602 (where a general inference is implied);ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί, ἄνδρες δέ τε πάντες Αἰγαίων' 1.403
, cf. 2.814, 5.306, 10.258, 14.290; sts. of repeated action by particular persons,ἄλλοτε μέν τε γόῳ φρένα τέρπομαι Od.4.102
;οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διὶ φίλον, ᾧ τε σύ, Κάλχαν, εὐχόμενος.. θεοπροπίας ἀναφαίνεις Il.1.86
; ἡ δὲ.. μ' αἰεὶ.. νεικεῖ, καί τέ μέ φησι μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγειν ib. 521;μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεά, Θέτις ἀργυρόπεζα, διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλοσδε 9.410
.2 in exhortations addressed to an individual, a subsidiary sentence or relative clause in which he is reminded of his special or characteristic sphere of activity is marked by τε, e.g.Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι καί τ' ἔκλυες ᾧ κ' ἐθέλῃσθα, βάσκ' ἴθι.. Il.24.334
;Ἀτρεΐδη, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν πείσονται μύθοισι.., νῦν δ' ἀπὸ πυρκαϊῆς σκέδασον.. 23.156
;δεῦρο δὴ ὄρσο, γρηῢ.., ἥ τε γυναικῶν δμῳάων σκοπός ἐσσι.., ἔρχεο Od. 22.395
, cf. Il.17.249.3 similarly in general and frequentative statements consisting of two clauses (one of which may be a relative clause, freq. containing the subj. or opt.), in which the fulfilment of the condition stated in the subsidiary or subordinate clause is declared to be generally or always followed by the result stated in the principal clause, either or both clauses may contain τε:a the principal clause alone contains τε, ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται, μάλα τ' ἔκλυον αὐτοῦ Il.1.218
;ὃς δ' ἂν ἀμύμων αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀμύμονα εἰδῇ, τοῦ μέν τε κλέος εὐρὺ διὰ ξεῖνοι φορέουσι πάντας ἐπ' ἀνθρώπους, πολλοί τέ μιν ἐσθλὸν ἔειπον Od.19.333
;εἴ περ γὰρ θυμῷ γε μενοινάᾳ πολεμίζειν, ἀλλά τε λάθρῃ γυῖα βαρύνεται.., βλάβεται δέ τε γούνατ' ἰόντι Il.19.165
-6;ᾧ μέν κ' ἀμμείξας δώῃ Ζεὺς τερπικέραυνος, ἄλλοτε μέν τε κακῷ ὅ γε κύρεται ἄλλοτε δ' ἐσθλῷ 24.530
.b the subordinate clause alone contains τε, λάζετο δ' ἔγχος.. τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν ἡρώων οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη 5.747
;ῥεῖα δ' ἀρίγνωτος γόνος ἀνέρος ᾧ τε Κρονίων ὄλβον ἐπικλώση Od.4.207
;ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ Il.9.117
, cf. 7.298, Od.6.287, 7.74, 8.547, 18.276; with opt.,ἀλλὰ πολὺ πρώτιστος.. ἕλεσκον ἀνδρῶν δυσμενέων ὅ τέ μοι εἴξειε πόδεσσι 14.221
: it is prob. that τε has been replaced by κε in the text of Hom. in Il.1.218, 9.510 (cf. 508), and some other passages in which κε seems to be used, exceptionally, in general relative clauses.c both clauses contain τε, ὃς μέν τ' αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας, τὸν δὲ μέγ' ὤνησαν καί τ' ἔκλυον εὐχομένοιο Il.9.508
-9;εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃ, ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον 1.82
-3.4 in the subordinate clause of a collective sentence, in which the principal clause states something to be true of all those (i.e. each individual) to whom the predicate of the subordinate clause applies,ὑπόσχωμαι.. κτήματα.. πάντα μάλ' ὅσσα τ' Ἀλέξανδρος.. ἠγάγετο Τροίηνδ'.. δωσέμεν Il.22.115
; , cf. Od.18.131, Il.19.105; , cf. 18.485.5 in relative clauses (and in parenthetic principal clauses) which indicate what is customary, ἐπεὶ οὐχ ἱερήϊον οὐδὲ βοείην ἀρνύσθην, ἅ τε ποσσὶν ἀέθλια γίγνεται ἀνδρῶν which are the usual prizes.., Il.22.160;ἔργ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε, τά τε κλείουσιν ἀοιδοί Od.1.338
, cf. 3.435, 4.85, 13.410, 14.226, 17.423, Il.5.332;κύματος ἐξαναδύς, τά τ' ἐρεύγεται ἤπειρόνδε Od.5.438
;μολπή τ' ὀρχηστύς τε, τὰ γάρ τ' ἀναθήματα δαιτός 1.152
: similarly in clauses withοἷά τε (πολλά), κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων ἐξ ἁλός, οἷά τε πολλὰ τρέφει.. Ἀμφιτρίτη 5.422
;οὐ γάρ σ' οὐδέ.. δαήμονι φωτὶ ἐΐσκω ἄθλων, οἷά τε πολλὰ μετ' ἀνθρώποισι πέλονται 8.160
, cf. 11.364, 14.63, 15.324, 379.6 in relative clauses indicating what is true of all persons or things denoted by the same word, οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ' εὐλείμων αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται no one of the islands which lie in the sea (as all islands do, i.e. no island at all), Od.4.608;ἡμίονον.. ἥ τ' ἀλγίστη δαμάσασθαι Il.23.655
;ἐσθλὸς ἐὼν γαμβρὸς ἢ πενθερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέθουσι Od.8.582
;αἰετοῦ οἴματ' ἔχων.. ὅς θ' ἅμα κάρτιστός τε καὶ ὤκιστος πετεηνῶν Il.21.252
, cf. 24.294;οὐδέ μιν εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται, οἵ τε καθ' ὕλην ἄλγεα πάσχουσιν Od.9.120
;δικασπόλοι, οἵ τε θέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται Il.1.238
, cf. Od.5.67, 101, Il.1.279, 19.31, 24.415;οἶνός σε τρώει.., ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει Od.21.293
, cf. 14.464;πάρφασις, ἥ τ' ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων Il.14.217
;οἰκωφελίη, ἥ τε τρέφει ἀγλαὰ τέκνα Od.14.223
.7 when the antecedent is a definite group of gods or men, the relative clause with τε indicates an essential characteristic of the antecedent,Ἐρινύες, αἵ θ' ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπους τείνυνται Il.19.259
;Σειρῆνας.., αἵ ῥά τε πάντας ἀνθρώπους θέλγουσιν Od.12.39
;Φαίηκές μ' ἄγαγον ναυσίκλυτοι, οἵ τε καὶ ἄλλους ἀνθρώπους πέμπουσιν 16.227
, cf. 20.187; ;Λωτοφάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσι Od.9.84
: similarly when the antecedent is an individual person (incl. god) or thing, the relative clause with τε indicates one of his or its general or essential characteristics or aspects, , cf. 2.669, Od.5.4;Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει 15.319
;Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι 23.246
;Τειρεσίαο μάντιος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι 10.493
;τεύχεα δύνεις ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι Il.17.203
, cf. 7.112; κεῖται ἀνὴρ ὅν τ' (v.l. ὃν)ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ, Αἰνείας 5.467
; the relative clause sts. indicates what is customary,οὐδέ σε λήθω τιμῆς ἧς τέ μ' ἔοικε τετιμῆσθαι μετ' Ἀχαιοῖς 23.649
;ἔνθα δ' ἀνὴρ ἐνίαυε πελώριος, ὅς ῥά τε μῆλα οἶος ποιμαίνεσκε Od.9.187
;τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι.. ὡς ἑνός, ὅς τέ μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει καὶ ἐδωδὴν μνωομένῳ 4.105
;σῆς ἀλόχου.. ἥ τέ τοι αὔτως ἧσται ἐνὶ μεγάροισιν 13.336
;καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ.. κηδέσκετο 22.357
, cf. 346.8 τε is used in descriptions of particular places or things when attention is called to their peculiar or characteristic features, or their position, e.g.Λιβύην, ἵνα τ' ἄρνες ἄφαρ κεραοὶ τελέθουσι Od.4.85
; , cf. 9.124, 13.99, 100, 107, 109, 244; ἓξ δέ τέ οἱ (sc. Σκύλλῃ)δειραὶ περιμήκεες 12.90
, cf. 93,99, 105; ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλή (in Athena's αἰγίς) Il.5.741; χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν ἀνδράσι γε θνητοῖσι (sc. μῶλυ) Od. 10.305; ; sts. τε draws attention to a well-known custom or permanent feature,ἀρξάμενοι τοῦ χώρου, ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει 21.142
;ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν, ἔνθα τε νῆες εἰρύατ' εὔπρυμνοι Il.4.247
, cf. Od. 6.266;ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν Il.18.521
, cf. Od.14.353.9 a part of the anatomy is defined by a clause (containing τε) which indicates a feature which universally belongs to it,κατ' ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται Il.5.305
, cf. 8.83, 13.547, 16.481, 20.478; similarly a point of time is defined,ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τ' ἤματα μακρὰ πέλονται Od.18.367
.10 τε is used in relative clauses which define a measurement of a particular thing or action by reference to the measurement (in general) of some thing or action well known in daily life,γεφύρωσεν δὲ κέλευθον μακρὴν ἠδ' εὐρεῖαν, ὅσον τ' ἐπὶ δουρὸς ἐρωὴ γίγνεται Il.15.358
; ; , cf. 3.321, al.; more rarely the definition is by reference to the measurement of a particular thing or action, ἤσθιε.. ἕως ὅ τ' ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν (s.v.l.) 17.358;ἥ τις δὴ τέτληκε τόσα φρεσίν, ὅσσα τ' ἐγώ περ 19.347
.11 the freq. use of τε B in similes is to be explained under one or other of the foregoing heads, e.g. when reference is made to generally known kinds of things or natural phenomena, to human experience in daily life, or to well-known phenomena of the animal world, Il.2.456, 459, 463, 468, 470, 471, 474, 481, 3.23-5,33, 11.415-7, al.; or when universal characteristics of gods, men, animals, etc., are indicated by relative clauses introduced by ὅς τε, ὅς ῥά τε, etc., 3.61, 151, 198, al.; or by ὥς τε, ἠΰτε, ὥς τίς τε, etc., e.g. 5.136, 17.133, Od.4.535,ὡς εἴ τε 9.314
, 14.254, etc.II in post-Hom. Gr. this use of τε is more restricted; outside of [dialect] Ep. and other early dactylic verse (Hes.Op.30, 214, 233, al., Xenoph.13.3, Thgn.148, 359, etc.) it is not found except with relatives, and with these it has scarcely any discernible sense, so that ὅς τε in Lyr. and Trag. is for the most part only = ὅς, e.g. (possibly generalizing)Μοῖρ', ἅ τε πατρώϊον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον Pi.O.2.35
, cf. 14.2, A.Eu. 1024, E.Hec. 445 (lyr.), etc. (v. ὅστε); without generalizing force, Pi.N.9.9, A.Pers. 297, Ch. 615, etc.; Hdt. hasτά πέρ τε 1.74
,ὅκως τε 2.108
codd., ὅσον τε (without a verb, as in Od.9.325, al.) 1.126, 2.96, 3.5, al.,οἷά τε 1.93
codd. (adverbially 2.175, 5.11): in [dialect] Att. Prose and Com. even these uses disappear and we find only a few phrases, as ἅτε, ὥστε, ἐφ' ᾧτε, οἷός τε; in later Gr. we find exceptionallyἔνθεν τε Hp.Ep.17
; (ii B.C.);ἀπ' οὗ τε PCair.Zen.291.3
(iii B.C.); (Erythrae, ii B.C.); ἥ τ' PMag.Par.1.2962;ὅσον τε ὀκτὼ στάδια Paus.6.26.1
; καὶ ἔστιν ἔπη Μαντικὰ ὁπόσα τε (= which)ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς Id.9.31.5
;οἷόν τε καὶ ἐπὶ τῆς κύων φωνῆς θεωροῦμεν S.E.M.11.28
.C in Hom. τε is also (but less freq.) used in conjunction with other particles in contexts (mainly particular statements) such as the following:1 in assurances, statements on oath, and threats,σχέτλιος, ἦ τ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν Il.18.13
;ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον, κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι ἦλθε κακόν 11.362
; ἦ τε is similarly used in 11.391, 17.171, 236, Od.24.28, 311, al.; ἦ τ' ἄν in Il.12.69, al.; γάρ τε (s. v.l.) inοὐ γάρ τ' οἶδα 6.367
, cf. Od.10.190; νύ τε in 1.60, 347 (but τ' more prob. = τοι, v. σύ) ; δέ τε inἀγορῇ δέ τ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι Il.18.106
; ; μέν τε in , cf. 4.341; εἴ πέρ τε inοὔ τοι ἔτι δηρόν γε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης ἔσσεται, οὐδ' εἴ πέρ τε σιδήρεα δέσματ' ἔχῃσιν Od.1.204
, cf. 188, Il.12.223, 245.2 also in commands, warnings, and admonitions,σίγα, μή τίς τ' ἄλλος Ἀχαιῶν τοῦτον ἀκούσῃ μῦθον Il.14.90
, cf. Od.19.486; ; τούσδε τ' (v.l. δ')ἐᾶν 16.96
(nisi leg. τούσδ' ἔτ'); δὸς δέ τέ μ' ἄνδρα ἑλεῖν 5.118
; μηδέ τ' ἐρώει (nisi leg. μηδ' ἔτ') 2.179, 22.185.3 also in passionate utterances, in clauses which indicate the cause of the speaker's passion or a circumstance which might have caused others to behave more considerately towards him,ὤ μοι ἐγὼ δειλή.. ἥ τ'.. τὸν μὲν.. θρέψασα.. ἐπιπροέηκα Il.18.55
;σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε.. ἤν τίς τε.. Od.5.119
, 120, cf. 21.87, Il.15.468, 17.174; ἡμεῖς δ' αὖ μαχόμεσθ', οἵ πέρ τ' ἐπίκουροι ἔνειμεν and we, who ( mark you) are only allies (not γαμβροί and κασίγνητοι), are fighting, 5.477; τρεῖς γάρ τ' ἐκ Κρόνου εἰμὲν ἀδελφεοί for we, let me tell you, are three brothers, sons of Cronos (and Zeus has no prior title to power), 15.187;ποῖόν δε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων δεινόν τ' ἀργαλέον τε· νεμεσσῶμαι δέ τ' ἀκούων Od.21.169
; .4 in descriptions of particular events and things where there is no general reference,κνίση μὲν ἀνήνοθεν, ἐν δέ τε φόρμιγξ ἠπύει Od.17.270
; ὥς (= so)τέ μοι ὑβρίζοντες ὑπερφιάλως δοκέουσιν δαίνυσθαι κατὰ δῶμα 1.227
;τοὺς μέν τ' ἰητροὶ πολυφάρμακοι ἀμφιπένονται.. σὺ δ' ἀμήχανος ἔπλευ, Ἀχιλλεῦ Il.16.28
; πόλιν πέρι δινηθήτην καρπαλίμοισι πόδεσσι, θεοὶ δέ τε πάντες ὁρῶντο dub. l. in 22.166;εὗρε δ' ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δέ τ' ἄλλαι εἵαθ' ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί 24.83
(s.v.l.);ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε Od.10.317
;νῶϊ δέ τ' ἄψορροι κίομεν Il.21.456
;πολλὰς γὰρ δὴ νύκτας.. ἄεσα καί τ' ἀνέμεινα.. Ἠῶ Od.19.342
;δέελον δ' ἐπὶ σῆμά τ' ἔθηκε Il.10.466
;ἐν δέ τε οἶνον κρητῆρσιν κερόωντο Od.20.252
; so with οὐδέ τ' (nisi leg. οὐδ' ἔτ'), τὸν καὶ ὑπέδδεισαν μάκαρες θεοὶ οὐδέ τ' ἔδησαν Il.1.406
;οὐδέ τ' ἔληγε μέγας θεός, ὦρτο δ' ἐπ' αὐτόν 21.248
;οὐδέ τ' ἄειρε 23.730
;οὐδέ τ' ἔασεν 11.437
, 21.596, cf. 15.709.5 ὅτε τε ( when) freq. introduces a temporal clause defining a point of time in the past by means of a well-known event which occurred then, ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ' ἐκρέμω ὑψόθεν; Il.15.18;ὅτε τε Κρόνον.. Ζεὺς γαίης νέρθε καθεῖσε 14.203
; (but ἤματι τῷ ὅτε τε is general in 13.335; so also ὅτε πέρ τε.. κέρωνται in 4.259); , cf. 10.286, 22.102, Od.7.323, 18.257.6 in ὅ τε ( that or because) the τε has no observable meaning, , cf. 412, 4.32, 6.126, Od.5.357, al.7 ἐπεί τε = ἐπεί ( when) is rare in Hom.,ἐπεί τ' ἐνόησε Il.12.393
, cf. ἐπείτε.8 where τ' ἄρ occurs in questions, e.g. πῇ τ' ἂρ μέμονας καταδῦναι ὅμιλον; Il.13.307, cf. 1.8, 18.188, al., ταρ (q.v.) should prob. be read, since ἄρ ([etym.] α) usu. precedes a τε which is not copulative; so perh. ταρα should be read for τ' ἄρα in Od.1.346.9 inἣ θέμις ἐστὶν.. ἤ τ' ἀνδρῶν ἤ τε γυναικῶν Il.9.276
, it is not clear whether τε is copulative (τε A) or generalizing (τε B) or neither (τε C); ἤ is prob. = ἦ (accented as in ἤτοι (; ἤ τ' ἀλκῆς ἤ τε φόβοιο is dub. l. in 17.42; ἤ τ' = or is found in 19.148, = than in Od.16.216.10 Rarer and later uses;a also, esp. withἄλλος, Ἑρμεία, σὺ γὰρ αὖτε τά τ' ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι Od.5.29
, cf. 17.273, Il.23.483;ἐπεὶ τά τε ἄλλα πράττουσιν καλῶς, ἀναθεῖναι αὐτοὺς καὶ στήλην IG22.1298.9
, cf. Lycurg.100 (s.v.l.);ἐκομισάμην τὸ παρὰ σοῦ ἐπιστόλιον, ἐν ᾧ ὑπέγραψάς μοι τήν τε παρὰ Ζήνωνος πρὸς Ἰεδδοῦν γεγραμμένην PCair.Zen.18.1
(iii B.C.); εἰ οὖν περὶ τούτων ἐπιστροφὴν μὴ ποιήσει, οἵ τε λοιποί μοι τὰς χεῖρας προσοίσουσιν (- σωσιν Pap.) PPetr.2p.10 (iii B.C.);τῶν δὲ παρὰ ταῦτα ποιησόντων τά τε κτήνη ὑπὸ στέρεσιν ἀχθήσεσθαι πρὸς τὰ ἐκφόρια PTeb.27.74
(ii B.C.); v. supr. A. 11.3b.b with ὅδε, adding a slight emphasis to the preceding word,εἰ δὴ τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι Od.13.238
, cf. 15.484.c τε γάρ rarely = καὶ γάρ or γάρ, Arist.APo. 75b41, de An. 405a4, PA 661b28, Pol. 1318b33, 1333a2; ἐάν τε γάρ for even if, 2 Ep.Cor.10.8; τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν for I had not known even lust. Ep.Rom.7.7.D Position of τε:1 in signf. A, as an enclitic, it stands second word in the sentence, clause, or phrase, regardless of the meaning: ἐγγύθι τε Πριάμοιο καὶ Ἕκτορος near both Priam and Hector, Il.6.317; , cf. 4.505, 7.295; codd., cf. 291 (anap.);ἄνευ τε δόλου καὶ ἀπάτης Hdt.1.69
;ὑπέρ τε σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς PEnteux.6.6
(iii B.C.); , cf. Ti. 70b; hence in E.Or. 897 πόλεος must be taken with what precedes (Porson ad loc.): but article + noun, preposition + noun are freq. regarded as forming a unity indivisible by τε, τοῖς κτανοῦσί τε A.Ch.41
(lyr.);πρὸς βίαν τε Id.Pr. 210
; also the order is freq. determined by the meaning, τε being placed immediately after the word (or first word of a phrase or clause) which it joins to what precedes or to what follows,πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
;ἔξω δόμων τε καὶ πάτρας A.Pr. 665
; the copulative or preparatory τε precedes many other particles, e.g. τε γάρ, τ' ἄρα, τέ τις.2 τε is enclitic in signfs. B, C also, and stands early in its sentence, clause, or phrase (v. supr.), but many particles which follow τε in signf. A precede it in signfs. B, C, e.g. in signfs. B, C we have δέ τε, μέν τε, γάρ τε, ἀλλά τε, δ' ἄρα τε, ὅς ῥά τε, οὔτ' ἄρ τε, καὶ γάρ τίς τε, ὅς τίς τε, καί τε. -
5 τριηρικός
A = τριηριτικός, σκεύη D.47.19;λιμήν Str.14.2.15
, cj. in 13.2.2; αὐλεῖν τὸ τ. (sc. μέλος) Ath.12.535d; butτὸ τ.
the class which serves in a trireme,Arist.
Pol. 1291b23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τριηρικός
-
6 φιλήκοος
A fond of hearing conversation, discourses, etc.,φ. καὶ ζητητικός Pl.R. 535d
; φιλόμουσος καὶ φ. ib. 548e; οἵ τε φιλοθεάμονες οἵ τε φ. ib. 475d;ἀνὴρ φ. καὶ ἱστορικός Plu.Alc.10
:—τὸ φ., = φιληκοΐα, Id.2.704e: but also, fond of hearing for mere pastime, opp. οἱ φιλομαθοῦντες, Plb.7.7.8. Adv.-ως, ἔχειν Hld.5.16
, Aristid.2.230 J., Chor.6.34 p.95 F.-R.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλήκοος
-
7 φιλογυμναστής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλογυμναστής
-
8 φιλόθηρος
φῐλόθηρ-ος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλόθηρος
-
9 φιλομόχθηρος
φῐλο-μόχθηρος, ον,A loving bad men, Philonid.13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλομόχθηρος
-
10 φιλοπονέω
A love labour, be laborious or industrious, X.Lac.5.8, Phld.Rh.1.35 S.: c.acc.,τὰ διὰ τοῦ σώματος Pl.R. 535d
; τὸ φιλοπονεῖν, = φιλοπονία, X.Oec.21.6, Philem.238;τὸ περὶ τὴν ἀρετὴν φ. Isoc.1.46
; take great care of,βρέφος POxy.1069.23
(iii A. D.); take heed to,τὰ γράμματά μου PIand.97.6
(iii A. D.); build as a labour of love, Docum.Ant.dell' Africa Italiana2.118
([place name] Cyrene):—[voice] Med.,φιλοπονεῖσθαι περί τινος Arist.Rh. 1405a6
, cf. Theopomp.Hist.226:— [voice] Pass., to be elaborated,ἐμμέτρως φιλοπονηθέντα Cat.Cod.Astr.8(1).141
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλοπονέω
-
11 φιλοπονία
φῐλοπον-ία, ἡ,A love of labour, industry, Pl.R. 535d, Stoic.3.64, 171, Phld.Rh.1.115 S., TAM2(1).283 ([place name] Xanthus);καρτερία καὶ φ. Pl.Alc.1.122c
;ἡ περὶ τὴν παιδείαν φ. Isoc. 1.45
; pl., Id.15.291, Plb.8.10.6, etc.; ἡ τῶν δρόμων φ. laborious practice of.., D.61.24; φ. ἐν τοῖς γυμνασίοις ib.26; so, as an event in competitions of ἔφηβοι, SIG1061.5 (Samos, ii A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλοπονία
-
12 φιλόπονος
φῐλόπον-ος, ον,A laborious, industrious, Hp.Aër.1, S.Aj. 879 (lyr.), Pl.Phdr. 248d, etc.;πρός τι Ael.VH1.12
; opp. ἄπονος, Pl.R. 535d;τῷ σώματι φ. Isoc.1.40
;φ. περὶ τὰ αὑτῶν ἔργα X.Mem.3.4.9
: of dogs, ib.4.1.3, Poll.5.60; τὸ φ., = φιλοπονία, Plu.2.88d. [comp] Sup.,- ώτατος τῶν Ἑλλήνων Isoc.6.56
.2 of things, toilsome, laborious,πόλεμος X.Cyr.7.5.47
([comp] Sup.);φ. βίος Ocell.4.10
; φιλόπονόν [ ἐστι], c. inf., X.Cyn.6.8.3 Adv.,- νως ἔχειν πρὸς τοὺς πολέμους Id.HG6.1.6
;φ. ἔπραξα D.18.193
;φ. καὶ φιλοκινδύνως OGI553.6
(Xanthus, i B. C.);τὴν σταφίδα κόπτε φ. Gal.12.868
: [comp] Comp.- ώτερον Isoc.9.73
: [comp] Sup.- ώτατα Plb. 10.41.3
, 12.26D.5, Demetr.Lac.Herc.1012.52.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλόπονος
-
13 χωλός
A lame in the feet, halting, limping, c. acc.,χωλὸς δ' ἕτερον πόδα Il.2.217
, cf. 9.503, Od.8.308, Hdt.5.92.β, S.Ph. 486, 1032;χ. καὶ οὐκ ἀρτίπους Hdt.4.161
;χ. τὼ σκέλει Ar.Th.24
; also c. dat., [full] σκέλειχωλός Plu.2.739b
;χωλὸς ἀμφοτέροις Luc.Tim.20
: later also of the hand, like κυλλός, χωλὸς τὴν χεῖρα Eup.343;χεῖρα χωλὴν ἕξειν Hp.Prorrh.2.1
, cf. Pl.Lg. 794e: of animals, X.Eq.1.5, etc. -
14 ἀκρωτηριάζω
A cut off ἀκρωτήρια, of ships, τὰς πρῴρας ἠκρωτηρίασαν cut the beaks off the prows, Hdt.3.59:—so in [voice] Med.,τὰς τριήρεις ἀκρωτηριασάμενος X.HG6.2.36:—[voice] Pass., Ath.12.535d.
2 of persons, cut off hands and feet, mutilate, Plb.5.54.10, etc.; ῥῖνα, πρόσωπον, Clearch. 8, Plu.Alc.18; χεῖρας σὺν αὐτοῖς τοῖς βραχίοσιν D.S.34.8; ὄργανον, of circumcision, Ph.2.211; μηδὲν ἀκρωτηριάσῃς ἐνθάδε, Inscr. on statue, CIG6855:—so in [voice] Med., μέλη LXX 4 Ma.18.20: inetaph., ἠκρωτηριασμένοι τὰς πατρίδας D.18.296; ἀ. τὴν ἀρετήν τινος Max.Tyr. 5.8.
4 metaph., mutilate, maim, τῇ συγκοπῇ τὸ μέγεθος Longin.39.4; πρᾶγμα POxy. 237 vi 7 (ii A. D.); θείαν φύσιν Heraclit.All.26.
II intr., form a promontory, jut out like one, Plb.4.43.2, Str.2.1.40.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκρωτηριάζω
-
15 ἀνάπηρος
ἀνάπηρ-ος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνάπηρος
-
16 ἀτονία
ἀτον-ία, ἡ,A slackness, enervation, debility, Hp.Aër.20; laziness, Epicur.Nat.54 G.;ψυχῆς Plu.2.535d
;ἀσθένεια καὶ ἀ. Luc.Nigr.36
;ἰνῶν ἀ. καὶ τρόμος Phld.Acad.Ind.p.76M.
; as Stoic term, lack of τόνος (q.v.), Chrysipp.Stoic.3.120, 123, Arr.Epict. 2.15.4, etc.; in oratory, lack of vigour in delivery, Hermog.Inv.4.3 [suff] ἄτον-ος, ον, not stretched, slack, relaxed, of the limbs, Hp.Aër.3 ([comp] Comp.), 19; lacking in elasticity, of strands in torsion-engine, Ph. Bel.58.18;πνοαί D.S.1.41
;σφυγμοί Aret.SD2.9
; of fruit, insipid, Dsc. 1.112 ([comp] Comp.), al.; τὸ ἄ. τῆς γεύσεως v.l. ib.127;φωνεῖν ἄτονον Arist.Phgn. 813b3
: Medic., of the stomach, Ath.3.79f ([comp] Comp.), etc.: c. inf., too weak to.., D.L.7.35; of oratorical style, D.H.Dem.20, cf. Hermog.Id.2.11 ([comp] Comp.), Eun. VSp.493 B. ([comp] Comp.). Adv.- νως Plu. Lyc.18
: [comp] Comp.- ώτερον J.BJ4.1.5
;- ωτέρως Archig.
ap. Orib.8.2.26. -
17 ἥμισυς
Aἡμίσεος Hdt.2.126
, Th.2.78,4.83, X.Oec.18.8, Pl.Smp. 205e, IG22.1612.267, D.23.213, etc. ( ἡμίσεως is sts. a v.l., as in Th. ll. cc., and is found in later writers, as Dsc.2.70); also as fem., Th.4.104; later [var] contr.ἡμίσους D.H.4.17
, Plu.Mar.34, etc. (as fem., LXX 3 Ki.16.9): nom. and acc. pl. masc., [dialect] Ion. ἡμίσεες, -εας, Il. 21.7, Hdt.9.51, [dialect] Att.ἡμίσεις Th.3.20
, Pl.Tht. 154c ( ἡμίσεας is preferred by Phryn.PSp.73B.): neut. pl.ἡμίσεα Th.4.16
, Pl.R. 438c, laterἡμίση D.36.36
(cod. S), al., IG22.1678.23, Thphr.Char.30.16, IG12 (5).872.107 ([place name] Tenos), SIG2588.4(Delos, ii B.C.), etc.: [dialect] Ion. fem.ἡμίσεᾰ Hdt.5.111
(hyperion.- σέη Luc.Syr.D.14
), acc. pl.- έας Hdt.8.27
, also acc. sg.ἡμίσεαν IG2.1055.16
, 1059.14, gen. : [full] ἥμυσυς (assim.), Rev.Phil.54.192 (Erythrae, v B.C.), IG22.43A45 (iv B.C.), PEleph.20.40(iv B.C.), IG11(2).161A23(Delos, iii B.C.), UPZ 54.6(ii B.C.), etc.: neut. [full] ἥμισον, τό, Berl.Sitzb.1927.8 ([dialect] Locr., v B.C.), SIG1011.7 (Chalcedon, iii/ii B.C.), ib.671 A13 (Delph., ii B.C.), BGU 183.41 (i A.D.): pl. (Argos, v B.C.); also [full] ἥμισσον, τό, ib.306.14 (Arc., iv B.C.), 1009.20 (Ephesus, iii/ii B.C.): pl. ἥμισσα ib. 240P (Delph., iv B.C.): acc. pl.τοὺς ἡμίσους Not.Arch.4.20
(Cyrene, Aug.):— half,I as Adj., ἡμίσεες λαοί half the people,ἡ. δ' ἄρα λαοὶ ἐρητύοντο.. ἡ. δ' ἀναβάντες ἐλαύνομεν Od.3.155
sq., cf. Il.21.7 (elsewh. Hom. uses only neut. ἥμισυ as Subst. (v. infr. 11));τοὺς ἡμίσεας ἀποστέλλειν Hdt.9.51
, cf. Th.3.20, X.Cyr.2.16, etc.; ἥμισυς λόγος half the tale, A.Eu. 428 ( λόγου cod. [voice] Med.);τὸ ἥμισυ τεῖχος Th.2.78
;ὁ ἥ. ἀριθμός Pl.Lg. 946a
: c. gen., like a [comp] Comp., τὸ ὕψος ἥμισυ ἐτελέσθη οὗ διενοεῖτο half of what he intended, Th.1.93: metaph., ( οὐ δι' ἥμισυν stands for οὐ διήμ. ' half-and-half', ib. 806c).2 in Prose also with the Subst. in gen. and giving its gender and number toἥμισυς, τῶν νήσων τὰς ἡμισέας Hdt.2.10
;τῶν ἀνδραπόδων τὰ ἡμίσεα Id.6.23
; αἱ ἡμίσειαι τῶν νεῶν half of the ships, Th.8.8;οἱ ἡμίσεις τῶν ἄρτων X.Cyr.4.5.4
;ὁ ἥμισυς τοῦ ἀριθμοῦ Pl.Phd. 104a
;τοῦ χρόνου D.20.8
: abs., οἱ ἡ. half of them, Th.3.20.II as Subst. in neut., ἥ. τιμῆς, ἐνάρων, ἀρετῆς, Il.9.616, 17.231, Od.17.322; τὸ μὲν.., τὸ δ' ἥ. Il.13.565;πλέον ἥ. παντός Hes.Op.40
, Pl.R. 466c;ὑπὲρ ἥ. πάντων X.Cyr.3.3.47
;ἥ. οὗ δεῖ Pl.Phd. 77c
, etc.; ἐν ἡμίσει τῆς νυκτός at midnight, LXXJd.16.3: usu. c. Art.,τὸ ἥ. τοῦ στρατοῦ Th.4.83
, etc.; also , Schwyzer701 (Erythrae, v B.C.); : indecl., ἀπὸ τοῦ ἥ. LXXEx.30.15; τῷ ἥ. φυλῆς ib.Nu.32.33: pl.,τῆς χορείας τὰ ἡμίσεα Pl.Lg. 672e
;ἄρτων ἡμίσεα X.An.1.9.26
; ῥαφανίδων τὰ ἡ. Thphr.l.c.: after Numerals,ἐν δυοῖν καὶ ἡμίσει ἡμέρας IG22.1673.73
;δεκατεττάρων καὶ ἡμίσους Str.2.5.39
;μνῶν.. δώδεκα καὶ ἡμίσους D.H.4.17
;τετραποδίαν μίαν καὶ ἥμισυ IG 12.373.28
; withoutκαί, μυριάδων ἑπτὰ ἡμίσους Plu.Mar.34
: indecl.,τριῶν ἥμισυ σταδίων Str.8.6.21
, cf. PTeb.110.5 (i B.C.), Plu.Cat.Mi. 44, etc.: as Adv.,ἥ. μὲν νύμφην.., ἥ. δ' αὖτε ὄφιν Hes.Th. 298
, cf. Pi.N.10.87: so in pl.,τὰ μὲν ἡμίσεα φιλόπονος, τὰ δὲ ἡ. ἄπονος Pl.R. 535d
: with Preps., οὐδ' εἰς ἥ. not half, Ar.Th. 452: regul. Adv. ἡμισέως half-done, Pl.R. 601c.b ἥμισυ, τό,= ἡμίεκτον, Hsch.2 fem., ἡ ἡμίσεια (sc. μοῖρα), τῇ ἡμισείᾳ τῆς γῆς Th.5.31
;ἡ ἡ. τοῦ τιμήματος Pl.Lg. 956d
; οὐ γὰρ ἐφ' ἡμισείᾳ χρηστὸν εἶναι δεῖ by halves, D. 19.277;ἐξ ἡμισείας Luc.Cat.1
, Artem.1.26, S.E.M.10.145. ( ἡμισυ- fr. ἡμιτυ-, ἡμισσο- fr. ἡμιτϝο-, cf. ἡμίτεια, ἡμιτύεκτον; enlarged fr. ἡμι-.) -
18 ἀρετή
ἀρετή, ῆς, ἡ (Hom.+, a term denoting consummate ‘excellence’ or ‘merit’ within a social context, hence freq. w. δικαιοσύνη; cp. the tripartite appraisal Pla., Protag. 329c: δικαιοσύνη, σωφροσύνη, ὁσιότης). Exhibition of ἀρετή invites recognition, resulting in renown or glory. In Homer primarily of military valor or exploits, but also of distinction for other personal qualities and associated performance that enhance the common interest. The term is a favorite subject in Stoic thought relating to morality. Theognis 147f summarizes Gk. thinking: ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσʼ ἀρετή ʼστι,| πᾶς δέ τʼ ἀνὴρ ἀγαθός, Κύρνε, δίκαιος ἔων=in a word, Cyrnus, all excellence lies in uprightness, and a good person is one who is upright.① uncommon character worthy of praise, excellence of character, exceptional civic virtue (Theognis 147; Aristot., EN a detailed discussion of ἀ.; s. indexes in OGI, SIG, IPriene, et al.; Herm. Wr. 9, 4; 10, 9; Wsd; 2, 3, 4 Macc; EpArist; Philo; Jos., Ant. 1, 113 al.; διὰ τὴν ἀ. Orig. C. Cels. 5, 2, 26 [as distinguished merit]; τέσσαράς φησιν εἶναι ἀρετάς Hippol., Ref. 1, 19, 16 [in a list of virtues]; Did., Gen. 102, 15; 17 [accompanied by ‘trouble’]) Phil 4:8 (w. ἔπαινος, in ref. to recognition of distinguished merit that was customary in Gr-Rom. society; cp. AcJ 5 [Aa II/1, 153, 29]). W. πίστις (as OGI 438, 6ff ἄνδρα διενένκαντα πίστει καὶ ἀρετῇ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ εὐσεβείαι=a gentleman distinguished for fidelity, admirable character, uprightness [concern for people], and devotion [to deities]; cp. Dssm. LO 270 [LAE 322]; Danker, Benefactor 460–61) ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν bring the finest character to your commitment 2 Pt 1:5a; ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν and to the finest character knowledge 5b. ἐνδύσασθαι πᾶσαν ἀ. δικαιοσύνης put on every virtue of uprightness (=‘aspire to the highest standards of uprightness’; opp. πονηρία, which is low-grade behavior; on the rhetorical form s. HFischel, HUCA 44, ’73, 119–51) Hm 1:2; Hs 6, 1, 4. ἐργάζεσθαι πᾶσαν ἀ. καὶ δικαιοσύνην Hs 8, 10, 39 (=be a model member of the human community); cp. m 12, 3, 1; διώκειν τὴν ἀ. 2 Cl 10:1. ἀ. ἔνδοξος Hm 6, 2, 3.② manifestation of divine power, miracle (a usage in keeping w. the primary mng.; Oenom. in Eus., PE 5, 22, 4; SIG 1151, 2; 1172, 10 πλείονας ἀρετὰς τ. θεοῦ, see on this Dittenberger’s note 8 w. further exx. and lit.; 1173, 5; MAI 21, 1896, 77; POxy 1382 [II A.D.]; Sb 8026, 1; 8266, 17 [261/260 B.C.] of the miracles of the deity Amenothis; PGM 5, 419; Philo, Somn. 1, 256; Jos., Ant. 17, 130; s. Dssm., B 90–93 [BS 95f]; Nägeli 69; OWeinreich, Neue Urkunden zur Sarapisrel. 1919, index; SReiter, Ἐπιτύμβιον, Swoboda Festschr. 1927, 228–37), also that which causes such things: the power of God (IG IV2, 128, 79 [280 B.C.]; PGM 4, 3205; Herm. Wr. 10, 17; Jos., Ant. 17, 130 ἀ. τοῦ θείου; cp. 1, 100) 2 Pt 1:3 (Dssm., B 277ff [BS 360ff]).—In accordance w. a usage that treats ἀ. and δόξα as correlatives (ἀ.=excellence that results in approbation and therefore δόξα=renown), which finds expression outside the OT (Is 42:8, 12) in the juxtaposition of the two terms (Herodian; Pausanias, Arcadia 52, 6 ins on a statue in honor of Philopoemen at Tegea; Dionys. Hal.; Diod. Sic. 2, 45, 2 of a woman, self-styled ‘Daughter of Ares’, reputed for her valor; s. Wetstein on 2 Pt 1:3), the LXX transl. הוֹד majesty, high rank (Hab 3:3; Zech 6:13; cp. Il. 9, 498 ἀ. w. τιμή and βίη; 23, 578 w. βίη) and also תְּהִלָּה praise sg. (Is; cp. Od. 14, 402 ἀ. w. ἐϋκλείη ‘good repute’) with ἀ. pl. The latter sense ‘praise’ (pl.=laudes) has been maintained for 1 Pt 2:9, which is probably influenced by Is 42:12; 43:21. It is poss. that Semitically oriented auditors of 1 Pt interpreted the expression along such lines, but Gr-Rom. publics would in the main be conditioned to hear a stress on performance, which of course would elicit praise (cp. Plut., Mor. 535d).—AKiefer, Aretalogische Studien, diss. Freib. 1929; VLongo, Aretalogie nel mondo Greco: I, Epigrafi e Papiri ’69; MSmith, JBL 90, ’71, 174–99; JKube, ΤΕΧΝΗ und ΑΡΕΤΗ ’69; Danker, Benefactor ’82, passim.—DELG. M-M. TW. Sv.
См. также в других словарях:
BMW E60 — BMW BMW 5er Limousine (2003–2007) E60 Hersteller: BMW Verkaufsbezeichnung … Deutsch Wikipedia
BMW E61 — BMW E60 (2003–2007) E60 Hersteller: BMW Verkaufsbezeichnung: 5er Produktionszeitraum … Deutsch Wikipedia
BMW Série 5 — La BMW série 5 est une gamme de voitures berlines et breaks conçus par le constructeur allemand BMW. Cette série prend la succession en 1972 des 1500, 1800 et 2000 (E115). Six générations de série 5 se sont à ce jour succédé : La E12 de 1972 … Wikipédia en Français
BMW F10 — BMW BMW 535i F10/F11/F18 Hersteller: BMW Verkaufsbezeichnung … Deutsch Wikipedia
BMW M57 — BMW M57D30TÜ Der BMW M57 ist ein Sechszylinder Dieselmotor, der seit 1998 produziert wird. Er gewann bereits die Kategorie 2,5 3 Liter des International Engine of the Year Awards der Jahre 1999 2002. Die überarbeitete Bi Turbo Version gewann … Deutsch Wikipedia
BMW N57 — Der BMW N57 ist ein Reihensechszylinder Dieselmotor, der seit 2008 produziert wird. Charakteristisch sind sein Aluminium Kurbelgehäuse, der Nockenwellenantrieb über Steuerkette sowie die Common Rail Einspritzung der 4. Generation mit 1800… … Deutsch Wikipedia
BMW E60 — Infobox Automobile platform name=BMW E60 manufacturer=BMW production=2003 ndash; predecessor=BMW E39 successor= related=BMW E63 BMW E70 class=Midsize (E) luxury Sports sedan similar=Mercedes Benz W211 vehicles=BMW 5 SeriesInfobox Automobile… … Wikipedia
BMW E39 — BMW Série 5 La BMW série 5 est une gamme de voitures berlines et breaks conçus par le constructeur allemand BMW. Cette série prend la succession en 1972 des 1500, 1800 et 2000 (E12). Quatre générations de série 5 se sont à ce jour succédé :… … Wikipédia en Français
BMW serie 5 — BMW Série 5 La BMW série 5 est une gamme de voitures berlines et breaks conçus par le constructeur allemand BMW. Cette série prend la succession en 1972 des 1500, 1800 et 2000 (E12). Quatre générations de série 5 se sont à ce jour succédé :… … Wikipédia en Français
BMW série 5 — La BMW série 5 est une gamme de voitures berlines et breaks conçus par le constructeur allemand BMW. Cette série prend la succession en 1972 des 1500, 1800 et 2000 (E12). Quatre générations de série 5 se sont à ce jour succédé : La E12 de… … Wikipédia en Français
Bmw série 5 — La BMW série 5 est une gamme de voitures berlines et breaks conçus par le constructeur allemand BMW. Cette série prend la succession en 1972 des 1500, 1800 et 2000 (E12). Quatre générations de série 5 se sont à ce jour succédé : La E12 de… … Wikipédia en Français
