-
1 verschließen
-
2 sperren
-
3 zugehen
nicht zugehen Jacke nie dopinać się;2. auf etwas, jemanden zugehen podchodzić < podejść> do (G); fig szukać kontaktu oder kontaktów (z I);er geht auf die Sechzig zu on dobiega sześćdziesiątki;unpers es geht auf den Frühling zu ma się ku wiośnie;4. jemandem etwas zugehen zostać pf k-u przesłanym;das Schreiben geht Ihnen morgen zu pismo zostanie przesłane panu/pani jutro;jemandem etwas zugehen lassen przes(y)łać k-u (A);es geht hier fröhlich, ruhig zu tu jest wesoło, spokojnie -
4 abdrehen
-
5 abkapseln
-
6 abriegeln
-
7 abschließen
abschließen ( irr) vt zamykać <- mknąć> (na klucz); Vertrag zawierać <- wrzeć>; Geschäft dokon(yw)ać (G); ( beenden) <s>kończyć, <u>kończyć, <za>kończyć;mit Gewinn abschließen zamknąć pf bilans z zyskiem -
8 absperren
-
9 abstellen
abstellen <po>stawić (a Fahrzeug); ( abrücken, beiseite stellen) odstawiać <- wić>; Motor, Gerät wyłączać <- czyć>; Gas, Wasser usw zamykać <- mknąć>; Übel usuwać < usunąć> (A), położyć pf koniec (D);etwas abstellen auf (A) nastawi(a)ć na, ukierunkować pf na (A); →LINK="abkommandieren" abkommandieren -
10 andeuten
vr sich andeuten zaznaczać <- czyć> się -
11 anlehnen
-
12 ausufern
-
13 einschließen
-
14 einsperren
einsperren zamykać <- mknąć> -
15 entschlüpfen
-
16 fliegen
fliegen ( flog, geflogen) vt ( befördern) przewozić <- wieźć> (samolotem); ( lenken) pilotować, prowadzić (samolot); (a sn) latać (… Route na … trasie); Strecke przelatywać <- lecieć>;eine Kurve fliegen wykon(yw)ać wiraż; vi (sn) Vogel, Flugzeug usw <po>lecieć, latać (mit … I; nach … do G; zum Mond na Księżyc); wylatywać < wylecieć> ( aus Berlin z Berlina; aus dem, durch das Fenster z okna, przez okno);um etwas fliegen oblatywać <- lecieć> (A); fig Lächeln przemykać <- mknąć> ( übers Gesicht po twarzy); Haare rozwiewać się;fam. durch die Prüfung fliegen przepaść pf na egzaminie;fam. auf etwas, jemanden fliegen lecieć (na A) -
17 herausrutschen
he'rausrutschen vi (sn) wysuwać <- sunąć> się ( aus z G); fam. fig wymykać <- mknąć> się ( jemandem k-u) -
18 hinwegsehen
-
19 huschen
-
20 Riegel
den Riegel an der Tür vorschieben zamykać <- mknąć> drzwi na rygiel; fig einer Sache einen Riegel vorschieben udaremni(a)ć, powstrzym(yw)ać (A)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
mknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, mknę, mknie, mknij, mknął, mknęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się bardzo szybko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łódź mknie po falach. Samolot mknie w przestworzach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mknąć — ndk Va, mknę, mkniesz, mknij, mknął, mknęła, mknęli «poruszać się bardzo szybko naprzód; biec, pędzić, gnać, jechać, płynąć, lecieć» Mknąć samochodem. Mknąć na rowerze. Mknąć autostradą, jezdnią. Pociąg, samolot mknie. Chmury mkną po niebie. Koń… … Słownik języka polskiego
świszczeć — ndk VIIb, świszczećczę, świszczećczysz, świszcz, świszczećczał, świszczećczeli → świstać w zn. 1 ◊ Pędzić, mknąć, wywijać czymś itp. aż w uszach świszczy, aż powietrze świszczy (w uszach) «pędzić, mknąć, wywijać czymś bardzo szybko, ze świstem» … Słownik języka polskiego
gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… … Słownik języka polskiego
mknięcie — n I rzecz. od mknąć … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
przemknąć — dk Va, przemknąćnę, przemknąćniesz, przemknąćnij, przemknąćnął, przemknąćnęła, przemknąćnęli, przemknąćnąwszy przemykać ndk I, przemknąćam, przemknąćasz, przemknąćają, przemknąćaj, przemknąćał «mknąc przebyć pewien odcinek drogi; przejść,… … Słownik języka polskiego
strzała — ż IV, CMs. strzałaale; lm D. strzałaał 1. «pocisk wystrzeliwany z łuku, z kuszy itp., składający się z pręta (drzewca) zakończonego z jednej strony ostrzem (grotem), a z drugiej zwykle piórami sterującymi (lotkami), zapewniającymi pociskowi… … Słownik języka polskiego
szosa — ż IV, CMs. szosasie; lm D. szos «droga o twardej nawierzchni przeznaczona dla pojazdów» Asfaltowa szosa. Szosa wysadzana drzewami. Pobocze szosy. Pędzić, mknąć szosą, po szosie. Szosa prowadzi do dworca. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
maknuti — màknuti (se) svrš. <prez. mȁknēm (se), pril. pr. ūvši (se), imp. màkni (se), prid. trp. mȁknūt> DEFINICIJA 1. (što, koga) a. promijeniti čemu mjesto, učiniti da se nađe na drugom mjestu b. razg. ukloniti, odstraniti 2. (čime) učiniti pokret … Hrvatski jezični portal
zamka — zȃmka ž <D L mci, G mn ā/ ī> DEFINICIJA 1. a. naprava u obliku omče ili petlje namještena za hvatanje divljači [postaviti zamku] b. omča, petlja (u dječjoj igri) 2. pren. lukavstvo kojim se nekoga vara ili dovodi u nepovoljan položaj; mamac … Hrvatski jezični portal
