-
1 ήρξεν
-
2 ἦρξεν
-
3 ἄρχω
Aἀρχέμεναι Il.20.154
: [tense] impf. ἦρχον ib.2.378, etc.; [dialect] Dor.ἆρχον Pi.O.10(11).51
: [tense] fut.ἄρξω Od.4.667
, A.Pr. 940, Th.1.144: [tense] aor. ἦρξα, [dialect] Ep.ἄρξα Od.14.230
, etc.: [tense] pf. ([place name] Thyatira), Decr. ap. Plu.2.851f:—[voice] Med., Od.8.90, etc.; non-thematic part.ἄρχμενος Call.Aet.3.1.56
, al.: [tense] impf., Il.9.93, Hdt.5.28: [tense] fut. ἄρξομαι (in med. sense, v. infr.) Il.9.97, E.IA 442, X.Cyr.8.8.2; [dialect] Dor.ἀρξεῦμαι Theoc.7.95
: [tense] aor.ἠρξάμην Od.23.310
, etc.:—[voice] Pass., [tense] pf. ἦργμαι only in med. sense, v. infr. 1.2: [tense] aor.ἤρχθην, ἀρχθῆναι Th.6.18
, Arist.Pol. 1277b13, v. infr.11.4:—to be first,I in Time, begin, make a beginning, [voice] Act. and [voice] Med. (in Hom. the [voice] Act. is more freq., in [dialect] Att. Prose the [voice] Med., esp. where personal action is emphasized), to be the aggressor,Th.
1.53; π. ἄρχεσθαι to begin one's operations, X.HG6.3.6; ἄρχειν τοῦ λόγου to open a conversation, Id.An.1.6.6; ἄρχεσθαι τοῦ λόγου to begin one's speech, ib.3.2.7. Constr.:1 mostly c. gen., make a beginning of,ἄρχειν πολέμοιο Il.4.335
;μύθων Od.3.68
;τῶν ἀδικημάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι Hdt. 1.2
;ἦρξεν ἐμβολῆς A.Pers. 409
; τοῦ κακοῦ ib. 353; ἄρχειν χειρῶν ἀδίκων, ἄρχειν τῆς πληγῆς, strike the first blow, Antipho 4.2.1 and 2:— in [voice] Med. in religious sense, = ἀπάρχεσθαι, ἀρχόμενος μελέων beginning with the limbs, Od.14.428, cf. E. Ion 651; but [voice] Act.,σπονδαῖσιν ἄρξαι Pi.I.6(5).37
.2 c. gen., begin from or with..,ἐν σοὶ μὲν λήξω σέο δ' ἄρξομαι Il.9.97
;ἄρχεσθαι Διός Pi.N.5.25
; πόθεν ἄρξωμαι; A.Ch. 855;πόθεν ποτὲ ἦρκται Hp. VM5
; ἄρχεσθαι, ἦρχθαι ἔκ τινος, Od.23.199, Hp.Off.11; ἀπό τινος freq. in Prose, ἀρξάμενοι αὐτίκα ἀπὸ παιδίων even from boyhood, Hdt.3.12; but more commonly ἐκ παίδων, ἐκ παιδός, etc., Pl.R. 408d, Thg. 128d:— ἀπό in non-temporal relations, ἀρξάμενος ἀπὸ σοῦ. i.e. including yourself, Pl.Grg. 471c, cf. D.18.297;ἀπὸ τῶν πατέρων X.Mem.3.5.15
; ; ἀφ' ἱερῶν ἠργμένη ἀρχή ib. 771a;ἀφ' Ἑστίας ἀρχόμενος Ar.V. 846
.3 c. gen. rei et dat. pers., ἄρχε θεοῖς δαιτός begin a banquet to the gods, Il.15.95;τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε 2.433
, etc.;τῇσι δὲ.. ἄρχετο μολπῆς Od.6.101
;ἦρξε τῇ πόλει ἀνομίας τὸ νόσημα Th.2.53
, cf. 12;τὴν ἡμέραν ἄρχειν ἐλευθερίας τῇ Ἑλλάδι X.HG2.2.23
; .4 c. acc., ἄρχειν ὁδόν τινι, show him the way, Od.8.107 (but also ἄρχειν ὁδοῖο lead the way, 5.237): abs. (sc. ὁδόν), ἄρχε δ' Ἀθήνη 3.12
;σὺ μὲν ἄρχε Il.9.69
; ;ἦρχε δ' ἄρα σφιν Ἄρης 5.592
, cf. infr. 11.2: with other accusatives,ἄρχειν ὕμνον Pi.N.3.10
;ἅπερ ἦρξεν A.Ag. 1529
(lyr.);λυπηρόν τι S.El. 552
; .5 of actions,σέο δ' ἕξεται ὅττι κεν ἄρχῃ Il.9.102
: freq. c. inf., τοῖσιν δ' ἦρχ' ἀγορεύειν among them, Il.1.571, etc.; ἦρχε νέεσθαι, ἦρχ' ἴμεν, 2.84, 13.329;ἄρχετε νῦν νέκυας φορέειν Od.22.437
, etc.;ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν Il.7.324
;ἤρξαντο οἰκοδομεῖν Th.1.107
;ἡ νόσος ἤρξατο γενέσθαι Id.2.47
: c. part., of continued action or condition,ἦρχον χαλεπαίνων Il.2.378
;ἢν ἄρξῃ ἀδικέων Hdt.4.119
;ἡ ψυχὴ ἄρχεται ἀπολείπουσα X.Cyr.8.7.26
;πόθεν ἂν ὀρθῶς ἀρξαίμεθα ἐπαινοῦντες; Pl.Mx. 237a
, cf. Tht. 187a (butἄ. ἐπαινεῖν Id.Phdr. 241e
);ἄρξομαι διδάσκων X.Cyr.8.8.2
(butἤρξω μανθάνειν Id.Mem.3.5.22
).6 abs., take the lead!Il.
9.69: generally, begin, ἄρχειν [τὴν ἐκεχειρίαν] τήνδε τὴν ἡμέραν Indut. ap. Th.4.118, cf. Lex ap.D.24.42; τὸ ἄρχον, opp. τὸ ἑπόμενον, Dam.Pr. 234: part. at first,X.
Eq.9.3, Cyn.3.8, Isoc.2.54; at the beginning,ἀρχομένου δὲ πίθου καὶ λήγοντος Hes.Op. 368
, cf. Fr.192.4; ;ἄρχεται ὁ πόλεμος ἐνθένδε Th.2.1
; ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ ibid.; θέρους εὐθὺς ἀρχομένου ib.47.II in point of Place or Station, rule, govern, command,1 mostly c. gen., rule, be leader of..,Βοιωτῶν Il.2.494
, cf. Hdt.5.1, etc.2 less freq. c. dat.,ἀνδράσιν ἦρξα Od.14.230
, cf. 471, Il.2.805, Pi.P.3.4, A.Pr. 940, E.Andr. 666, IA 337, IG7.2830 ([place name] Hyettus), etc.; also ἐν δ' ἄρα τοῖσιν ἦρχ' held command among them, Il.13.690, cf. Pl.Phdr. 238a: c. inf. added, ἄρχε Μυρμιδόνεσσι μάχεσθαι led them on to fight, Il.16.65.3 abs., rule, , cf. Pers. 774; esp. hold a magistracy, ; at Athens, etc., to be archon, D.21.178; ἀρχάς, ἀρχὴν ἄρχειν, Hdt.3.80, Th.6.54; ἄρχειν τὴν ἐπώνυμον (with or without ἀρχήν) IG3.659, 693, SIG872.7.4 [voice] Pass., with [tense] fut.ἄρξομαι Hdt.7.159
, Pi.O.8.45, A.Pers. 589, Lys.28.7; butἀρχθήσομαι Arist.Pol. 1259b40
, D.C.65.10:—to be ruled, governed, etc.,ὑπό τινος Hdt.1.127
; , Ant.63;ὑπό τινι Hdt.1.91
, 103;σφόδρα ὑπό τινος Lys.12.92
; ap.D.L.1.60, cf. Pl.Prt. 326d;δύνασθαι καὶ ἄρχεσθαι καὶ ἄρχειν Arist. Pol. 1277b14
; subjects,X.
An.2 6.19, etc. -
4 ἄπειρος
a continent “ αἷμά οἱ κείναν λάβε σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον” i. e. Libya. P. 4.48b world νιν (= Κυράναν) πολυμήλου καὶ πολυκαρποτάτας θῆκε δέσποιναν χθονὸς ῥίζαν ἀπείρου τρίταν εὐήρατον θάλλοισαν οἰκεῖν i. e. Libya, with Asia and Europe one third of the world P. 9.8c mainland Νεοπτόλεμος δ' ἀπείρῳ διαπρυσίᾳ (sc. κρατεῖ), βουβόται τόθι πρῶνες ἔξοχοι κατάκεινται Δωδώναθεν ἀρχόμενοι πρὸς Ἰόνιον πόρον ( Ἀπείρῳ i. e. Epirus Σ, fort. recte, λέγεται δὲ ὅτι μετὰ τὰ ἐν Ἰλίῳ ταύτης τῆς Ἠπείρου ἦρξεν ὁ Νεοπτόλεμος) N. 4.51------------------------------------ᾰπειρος, -ον1 inexperienced, ignorantκαὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν στόματ' ἀπείροισιν ἀρετὰν Ἀχιλέος I. 8.48
γλυκὺ δὲ πόλεμος ἀπείροισιν, ἐμπείρων δέ τις ταρβεῖ fr. 110. c. gen.,ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν I. 8.70
κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι πόνων τ ἄπειροι sc. the gods fr. 143. 2.------------------------------------1 infinite, boundless ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶς νυκτὸς ποταμοὶ (v. l. ἀπείρον) fr. 130. 1. ad Θρ. 7. -
5 τίνω
τίνω, Il.3.289, al., ([etym.] ἀπο-) IG5(1).1390.76 (Andania, i B.C.), etc.: [dialect] Ion. [tense] impf.Aτίνεσκον A.R.2.475
: [tense] fut. τείσω ([etym.] ἐκ-) IG22.412.6 (iv B.C.), ([etym.] ἀπο-) Epigr.Gr. 1132 ([dialect] Att. vase, iv B.C.), PPetr.3p.55 (iii B.C.), IG7.3073.1 (Lebad., ii B.C.), etc.; Cypr. [ per.] 3sg.πείσει Inscr.Cypr.135.12
H.: [tense] aor. ἔτεισα ([etym.] ἀπ-) SIG47.15 ([dialect] Locr., v B.C.), 663.25 (Delos, iii/ii B.C.), PPetr.3p.41 (iii B.C.), etc.: freq. written τίσω ἔτισα in Hellenistic and later Inscrr. and Pap., and in codd. of all authors ([tense] fut., Od.8.348, A.Ch. 277, S.Aj. 113, etc.; [tense] aor., Od. 24.352, Pi.O.2.58, S.OT 810, etc.): in Hom. confused (both in codd. and printed texts) with τίσω ἔτισα [tense] fut. and [tense] aor. of τίω, and only to be distd. by the sense: [tense] pf. τέτεικα ([etym.] ἀπο-) SIG437.6 (Delph., iii B.C.); part.τετεικώς Lyc.765
(τετικώς, τεθεικώς codd.) (v. ἐκτίνω):—[voice] Med., [tense] pres. first in Thgn.204 (only τίνυμαι in Hom.): [tense] fut.τείσομαι Od.13.15
, al.: [tense] aor.ἐτεισάμην 3.197
, 15.236, al. ( τις- codd.):—[voice] Pass., [tense] aor.ἐξ-ετείσθην IG22.1613.198
, D.39.15, 59.7: [tense] pf. [ per.] 3sg.ἐκ-τέτεισται Pl.Phdr. 257a
, D.24.187. [[pron. full] τῑνω (from Τίνϝω ) in [dialect] Ep., also Thgn.204, Herod.2.51, AP7.657 (Leon.); τῐνω in Trag., as A.Pr. 112, S.OC 635, E.Or.7; also in Pi.P.2.24 ([voice] Med. ) and Sol. 13.31; also in some Epigrammatists, as Simm.25.1, AP9.286 (Marc. Arg.).]I [voice] Act., pay a price by way of return or recompense, mostly in bad sense, pay a penalty, with acc. of the penalty,τ. θωήν Od.2.193
;τιμήν τινι Il.3.289
;ποινάς Pi.O.2.58
, A.Pr. 112, Theodect. 8.9; , El. 298, Fr.107.9, 2 Ep.Thess.1.9, etc.; also τ. ἴσην (sc. δίκην) S.OT 810; ; τὸ ἥμισυ ib. 767e (s. v.l.); μείζονα τὴν ἔκτ<ε>ισίν τινι ib. 933e; τὴν προσήκουσαν τιμωρίαν ib. 905a, cf. Trag.Adesp.490:—but alsob in good sense, pay a debt, acquit oneself of an obligation, ζωάγρια τ. Il.18.407;τείσειν αἴσιμα πάντα Od.8.348
; εὐαγγέλιον (reward for bringing good news) 14.166; τ. χάριν τινί render one thanks, A.Pr. 985;τ. γῇ δασμόν S.OC 635
;ἰατροῖς μισθόν X.Mem.1.2.54
:—also simply,c repay, c. acc. rei,τροφάς τινι E.Or. 109
:—in various phrases, τ. ἀντιποίνους δύας repay equivalent sorrows, A.Eu. 268 (lyr.); φόνον φόνου ῥύσιον τ. S.Ph. 959; αἱμάτων παλαιτέρων τ. μύσος send one pollution in repayment for another, A.Ch. 650(lyr., Lachm., for τείνει); ἀρᾶς τ. χρέος Id.Ag. 457
(lyr.).--Constr.:1 c. acc. of the thing paid or of the thing repaid (v. supr.).2 less freq. c. dat., κράατι τείσεις with thy head, Od.22.218; .3 c. dat. of pers. to whom payment is made (v. supr.).4 c. dat. of the penalty,τ. θανάτῳ ἅπερ ἦρξεν Id.Ag. 1529
(anap.); τύμμα τύμματι ib. 1430 (lyr.).5 with gen. of the thing for which one pays, τ. ἀμοιβὴν βοῶν τινι pay him compensation for the cows, Od.12.382; τ. τινὶ ποινήν τινος pay one retribution for.., Hdt.3.14, 7.134; τ. μητρὸς δίκας for thy mother, E.Or. 531; ἀντὶ πληγῆς πληγὴν τ. A.Ch. 313 (anap.): also with acc. of the thing for which one pays, the price being omitted, pay or atone for a thing, ;τ. ὕβριν Od.24.352
; τ. φόνον or λώβην τινός, Il.21.134, 11.142;κακά Thgn.735
; : less freq. c. acc. pers., τείσεις γνωτὸν τὸν ἔπεφνες thou shalt make atonement for the brother thou hast slain, Il.17.34.6 abs., make return or requital, Sol.13.29; , cf. 230 (lyr.).II [voice] Med., have a price paid one, make another pay for a thing, avenge oneself on him, punish him, freq. from Hom. downwards.--Constr.:2 c. gen. criminis, τείσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος punish him for his wickedness, Il.3.366, cf. Od.3.206, Thgn. 204 (where ἀμπλακίης, v.l. -ίας), Hdt.4.118, etc.;τ. τινὰ ἐφ' ἁμαρτωλῇ Thgn.1248
;ὑπέρ τινος Hdt.1.27
,73.3 c. acc. rei, take vengeance for a thing, τείσασθαι φόνον, βίην τινός, Il.15.116, Od.23.31;λώβην Il.19.208
, etc.4 c. dupl. acc. pers. et rei, ἐτείσατο ἔργον ἀεικὲς ἀντίθεον Νηλῆα he made Neleus pay for the misdeed, visited it on his head, Od.15.236;Ζεῦ ἄνα, δὸς τείσασθαι, ὅ με πρότερος κάκ' ἔοργε, δῖον Ἀλέξανδρον Il.3.351
; τείσασθαί τινα δίκην exact retribution from a person, E.Med. 1316 (dub.l.).5 c. dat. modi, τίνεσθαί τινα ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς, φυγῇ, repay or requite with.., Pi.P.2.24, A.Th. 638.6 abs., repay oneself, indemnify oneself, ἡμεῖς δ' αὖτε ἀγειρόμενοι κατὰ δῆμον τεισόμεθ' Od.13.15. (Root q[uglide][icaron]- [alternating with q[uglide]ei- and q[uglide]oi-] 'pay': τῐ-νϝ-ω, τῐ-σις, τεί-σω [Cypr. πείσει], ἔ-τει-σα [cf. ἀππεισάτου s.v. ἀποτίνω], ποι-νή (q.v.): Skt. cáy-ate 'avenge, punish': ápa-ci-tis 'vengeance':—not related to τίω.) -
6 ἔρδω
Aἔρδον Il.11.707
, [dialect] Ion.ἔρδεσκον 9.540
, Hdt.7.33 : [tense] fut.ἔρξω Od.11.80
, Hes.Op. 327, A.Pers. 1059(lyr.), S.Ph. 1406 (troch.): [tense] aor.ἔρξα Od.8.490
, Hdt.5.65 ; and so in A.Th. 923 (but codd.): [tense] pf.ἔοργα Il.5.175
, etc. ; [ per.] 3pl.ἔοργαν Batr.179
: [tense] plpf. ἐώργειν, [ per.] 3sg.ἐώργει Od.4.693
, 14.289,ἐόργεε Hdt.1.127
: [tense] pf. part. [voice] Pass.ἐργμένος B.12.207
: [tense] aor. 1 part. [voice] Pass. ἐρχθείς ib.65. (Aspirated acc. to Sch.Ar.Ach. 329, and so freq. in codd. of Hom., cf. Thgn.690, Epic. ap.Pl.Euthphr. 12a : fr. ϝέργ-ψω (through ϝέρζδω), cf. ἔργον : [tense] impf.ἔερδον Sol.
ap. Arist.Ath.12.3 : [tense] aor. 1ἔϝερξα Inscr.Cypr.146
H. ; written βέρδηι in Schwyzer183 (Crete, iii/ii B. C.), cf. ϝηρόντων (imper.) GDI5013ii10, ϝήροντι ib.4987a2):—poet. and [dialect] Ion. Verb, do,ὅσσ' ἔρξαν τ' ἔπαθόν τε Od.8.490
;ἔρξον ὅπως ἐθέλεις Il.4.37
;ἔρξον ὅπῃ.. νόος ἔπλετο 22.185
;εἰ δέ κεν ὣς ἔρξῃς 2.364
;εὖ ἔρξαντα 5.650
, cf. Inscr.Cypr.l.c. ;οὔτε εὖ ἔρδων οὔτε κακῶς Thgn.368
;αἴ τις τούτων τι ϝέρκσαι Leg.Gort.10.30
; opp.πάσχω, ἔρξαι τε καὶ παθεῖν Pi.P.8.6
; παθεῖν ἔρξαντες prob. in A.Ag. 1658 (troch.): freq. c. acc., ἔ. ἔργα βίαια, μέγα ἔργον, Od.2.236, 19.92 ; ἔ. φίλα, ἐσθλά, πολλά, etc., 15.360, Il.2.272, 9.320, etc.: sts. c. dat. pers.,ὃς δὴ πολλὰ κάκ' ἀνθρώποισιν ἐώργει Od.14.289
;μὴ Νυκτὶ..ἀποθύμια ἔρδοι Il.14.261
, cf. Mosch.4.93 codd.: more freq. c. dupl. acc,ὅ με πρότερος κάκ' ἔοργε Il.3.351
;κακὰ πολλὰ ἔοργε Τρῶας 5.175
, cf. 9.540, A.Pers. 236 (troch.), etc. ;ἀνήκεστον πάθος ἔ. τινά Hdt.1.137
; alsoεὖ ἔ. τινά Thgn.105
, 955, Semon.7.80, etc. ;κακῶς Hdt.6.88
, E.Med. 1302 : without an Adv., ἔ. τινά to do one harm, S.Ph. 683(lyr.): less freq. with Subst. alone as object,ἔ. πήματα A.Pers. 786
;προσωφέλησιν S.Ph. 1406
(troch.) ; ἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνην let him practise.., Ar. V. 1431 ; also :—[voice] Pass.,τὸ καλῶς ἐργμένον B.12.207
; εὖ ἐρχθέντος ib.65.2 offer a sacrifice (cf. ῥέζω), not in [tense] pf. and [tense] plpf. ; ;ἔ. ἱερὰ καλά Hes.Th. 417
;σφάγια θεοῖσιν ἔρδειν A.Th. 231
;Διὶ θυσίας Hdt.1.131
:—[voice] Pass.,θυσίη ἐρδομένη ὧδε Id.4.60
;θανόντεσσιν ἐρδόμενον μέρος Pi.O.8.78
: abs., offer sacrifice,ἔρδειν..ἱεροῖς ἐπὶ βωμοῖς Hes.Op. 136
, cf. Porph.Abst.2.59.—Found in late [dialect] Ion. Prose, Aret.CA2.3. ( ῥέζω is another form of this verb.) -
7 εὐαγγέλιον
εὐαγγέλιον, ου, τό (s. prec. entry; Hom. et al.; LXX, TestSol D 1:13; ApcSed 14:9; Joseph., Just., Mel.) orig. ‘a reward for good news’, then simply ‘good news’ (so Plut., Sertor. 573 [11, 8]; 582 [26, 6], Phoc. 749 [16, 8]; 752 [23, 6] al.; Appian, Bell. Civ. 3, 93 §384; 4, 20 §78; Ps.-Lucian, Asin. 26; Jos., Bell. 2, 420; 4, 618; 656; IG III, 10 = II2, 1077 [OWeinreich, ARW 18, 1915, p. 43, 3]; papyrus letter [after 238 A.D.] in Dssm., LO 313f [LAE 371]=Sb 421.—Also in sacral use: Diod S 15, 74, 2 Διονύσιος τοῖς θεοῖς εὐαγγέλια θύσας=offered a sacrifice for good news to the gods; OGI 458=IPriene 105, 40f ἦρξεν δὲ τῷ κόσμῳ τῶν διʼ αὐτὸν εὐανγελίων ἡ γενέθλιος τοῦ θεοῦ [s. AHarnack, Red. u. Aufs. I2 1906, 310ff; PWendland, ZNW 5, 1904, 335ff, D. urchristl. Literaturformen 1912, 409f]; Philostrat., Vi. Apollon. 1, 28 of the appearing of Apollon.; Ael. Aristid. 53, 3 K.=55 p. 708 D.: Ζεὺς Εὐαγγέλιος) in our lit. only in the sense of good news relating to God’s action in Jesus Christ.① God’s good news to humans, good news as proclamationⓐ abs.α. τὸ εὐαγγέλιον Mk 1:15; 8:35; 10:29; Ro 1:16; 10:16; 11:28; 1 Cor 4:15; 9:18, 23; 2 Cor 8:18; Gal 2:2; Eph 3:6; Phil 1:5; 2:22; 4:3; 1 Th 2:4; 2 Ti 1:8, 10; IPhld 5:1, 2; 8:2; 9:2; ISm 5:1; 7:2; MPol 1:1; 22:1.β. in gen., dependent on another noun ὁ λόγος τοῦ εὐ. Ac 15:7; τὸ μυστήριον τ. εὐ. Eph 6:19; cp. vs. 15; Phil 1:7, 12, 16; ἡ ἀλήθεια τοῦ εὐ. Gal 2:5, 14; Col 1:5 (but the last passage can also be transl. the true message of the gospel). ἡ ἐλπὶς τοῦ εὐ. the hope that is kindled by the gospel vs. 23; ἡ πίστις τοῦ εὐ. faith in the gospel Phil 1:27; ἐν τ. δεσμοῖς τοῦ εὐ. Phlm 13; ἡ ἐξουσία τοῦ εὐ. authority over (i.e. to proclaim) the gospel B 8:3; ἀρχὴ τοῦ εὐ. beginning (of the proclaiming) of the gospel Phil 4:15; cp. 1 Cl 47:2 (s. on this WHartke, D. Sammlung u. d. ältesten Ausgaben der Paulusbriefe 1917, 55); Mk 1:1 (s. 3 below).γ. in certain combinations w. verbs τὸ εὐ. κηρύσσειν Mt 26:13; Mk 13:10; 14:9 (JJeremias, ZNW 44, ’53, 103–7: apocalyptic proclamation); 16:15; cp. Mt 4:23; 9:35; 24:14; Mk 1:14; Ac 1:2 D; B 5:9; GMary 463, 29; 33. καταγγέλλειν 1 Cor 9:14. γνωρίζειν 15:1. εὐαγγελίζεσθαι Gal 1:11 (cp. 2 Cor 11:7).ⓑ in combinationα. w. adj. εὐ. αἰώνιον Rv 14:6. ἕτερον 2 Cor 11:4; Gal 1:6 (EGrässer, ZTK 66, ’69, 306–44). ἅγιον AcPlCor 2:36.β. w. gen. (s. OSchmitz, D. Christusgemeinschaft des Pls im Lichte seines Genetivgebrauchs 1924, 45–88).א. objective genitive εὐ. τῆς βασιλείας Mt 4:23; 9:35; 24:14. τ. θεοῦ Mk 1:14. τ. χάριτος τ. θεοῦ of God’s grace Ac 20:24. τ. εἰρήνης Eph 6:15. τ. σωτηρίας 1:13. τ. δόξης τ. Χριστοῦ of the glory of Christ 2 Cor 4:4; cp. 1 Ti 1:11 (τὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ εὐ. Orig., C. Cels. 2, 13, 62). εὐ. τ. Χριστοῦ is usu. interpr. as the gospel ( good news) about Christ (because of Ro 1:1–3; 2 Cor 4:4; 1 Th 3:2, cp. Ro 15:16) Ro 15:19; 1 Cor 9:12; 2 Cor 2:12 (here and Ro 1:1 εἰς εὐαγγέλιον=for the purpose of bringing the good news, as Appian, Bell. Civ. 4, 113 §474). 2 Cor 9:13; 10:14; Gal 1:7; Phil 1:27; 1 Th 3:2; cp. Ro 1:9; 2 Th 1:8; B 5:9; MPol 19:1. εὐ. τῆς ἀκροβυστίας the gospel for the uncircumcised Gal 2:7.ב. Subjective genitive (τοῦ) θεοῦ Ro 1:1; 15:16; 2 Cor 11:7; 1 Th 2:2, 8, 9; 1 Pt 4:17. The one who is commissioned to do the proclaiming can be mentioned in the subj. gen. εὐ. μου, ἡμῶν Ro 2:16; 16:25; 2 Cor 4:3; 1 Th 1:5; 2 Th 2:14; 2 Ti 2:8. S. LBaudiment, ‘L’Évangile’ de St. Paul 1925; Molland (3 below) 83–97.② details relating to the life and ministry of Jesus, good news of Jesus D 8:2; 11:3; 15:3f; 2 Cl 8:5; MPol 4:1; perh. also Mk 1:1 (LKeck, The Introduction to Mark’s Gospel, NTS 12, ’66, 352–70; DDormeyer, NTS 33, ’87, 452–68); IPhld 8:2; ISm 7:2. This usage marks a transition to③ a book dealing with the life and teaching of Jesus, a gospel account that deals w. the life and teaching of Jesus (Just., A I, 66, 3 al.) Dg 11:6 (ἐν τοῖς εὐ.; TestSol 1:13 D; Orig., C. Cels. 1:9, 19 [w. ἐν τοῖς προφήταις]) τὸ καθʼ Ἐβραίους εὐ.—Papias (2:17).—(Cp. ὁ τὸ εὐ. γράψας Ἰωάννης Orig., C. Cels. 5, 12, 13).—ASeeberg, D. Evangelium Christi 1905; Harnack, Entstehg. u. Entwicklg. d. Kirchenverfassung 1910, 199–239; PZondervan, Het woord ‘Evangelium’: TT 48, 1914, 187–213; MBurrows, The Origin of the Word ‘Gospel’: JBL 44, 1925, 21–33; JSchniewind, Euangelion 1; 2; 1927, ’31, Die Begriffe Wort u. Evglm. b. Pls, diss. Halle 1910; AFridrichsen, Τὸ εὐαγγέλιον hos Pls: NorTT 13, 1912, 153–70; 209–56, Der Begriff Evgl. b. Irenäus, Hippolyt, Novatian: ibid. 1917, 148–70; AOepke, D. Missionspredigt des Ap. Pls. 1920, 50ff; EBurton, ICC Gal 1921, 422f; EMolland, D. Paulin. Euangelion; D. Wort u. d. Sache ’34; RAsting, D. Verkündigung im Urchristentum ’39 (on Word of God, Gospel, Witness); GFriedrich, TW II 705–35; KRengstorf, ZNW 31, ’32, 54–56; MAlbertz, D. Botschaft des NT, vols. I and II, ’47–’57; JvDodewaard, Biblica 35, ’54, 160–73; HKoester, TU 65, ’57, 6–12; JBowman, ‘Gospel’ and Its Cognates in Palestinian Syriac, NT Essays (TManson memorial), ed. Higgins ’59, 54–67; HFrankemölle, Evangelium ’88; HKoester, From the Kerygma to the Written Gospels: NTS 35, ’89, 361–81; RAC VI 1107–60.—DELG s.v. ἄγγελος. M-M. On εὐαγγελ- terms s. New Docs 3, 12–14. EDNT. TW. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
ἦρξεν — ἄρχω to be first aor ind act 3rd sg (attic epic ionic) ἔρδω do aor ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Dropides (Athener Archon 593/92 v. Chr.) — Dropides (griechisch Δρωπίδης) war im Jahr 593/592 v. Chr. Athener Archon. Er war vermutlich Enkel des gleichnamigen Archon von 645/44 v. Chr.. Dropides wird von Platon als Weggefährte und Verwandter Solons genannt, wobei der Verwandtschaftsgrad… … Deutsch Wikipedia
начати — (1525), НАЧЬН|ОУ, ЕТЬ гл. 1. Начать что л. делать, приняться за что л.: азъ грѣшьныи матьѳѣи н[а]чахъ писати кънигы си˫а а лаврентьи доконьца. Мин ΧΙ/XII (июль), 52 об. (запись); и цр҃квь начати зьдати на мѣстѣ ветъхоѣ СкБГ XII, 24б; самъ же… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
обладаниѥ — ОБЛАДАНИ|Ѥ (8), ˫А с. 1.Обладание, владение чемл.: и имѣниѥ кымь любо образомь въ тѣхъ ѡбладаниѥ приходѧщеѥ. имѣти имъ подъ своѥю властию повелѣваемъ. (εἰς τὴν... δεσποτείαν) КР 1284, 232б. 2. Власть, владычество над чемл.: по аще что и иноѥ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
AMNESTIA — Graec. Α᾿μνηςτία, item ἀμνησικακία, Lex erat oblivionis, apud Athenienses, quâ cavebatur, Μὴ μνησικακεῖν, μήτε ἄδικον μήτε δίκαιον λέγειν. ne quis iniurias bellô saeviente illatas meminerit, aut vindicarer; Sed omnes placide viverent, ἔκοντες… … Hofmann J. Lexicon universale
DEMOSTHENES — I. DEMOSTHENES civis Atheniensis, Graecorum omnium orator longe eloquentissimus, patre cultellario Demosthene, ex matre Cleobula natus, triennio post Aristotelem, uno Anno ante 100. Olymp. Dionys. Halicarn. Dempoplito Archonte: Septennis autem ab … Hofmann J. Lexicon universale
ιαμβικός — ή, ό (Α ἰαμβικός, ή, όν) [ίαμβος] 1. (για στίχους) αυτός που αποτελείται από ιάμβους 2. φρ. (ελλ. μουσ.) «ιαμβικό γένος» ένα από τα ρυθμικά γένη τής ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, από την αρχαιότητα ώς τις μέρες μας, το οποίο χαρακτηρίζεται από … Dictionary of Greek
Πειραιάς — Πόλη της Αττικής, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, επίνειο των Αθηνών, από τα σημαντικότερα εμπορικά και βιομηχανικά κέντρα της χώρας και πρωτεύουσα της ομώνυμης νομαρχίας της περιφέρειας Αττικής. Ο δήμος Π. και οι δήμοι Αγίου Ιωάννη Ρέντη,… … Dictionary of Greek
ЕВАНГЕЛИЕ. ЧАСТЬ I — [греч. εὐαγγέλιον], весть о наступлении Царства Божия и спасении человеческого рода от греха и смерти, возвещенная Иисусом Христом и апостолами, ставшая основным содержанием проповеди христ. Церкви; книга, излагающая эту весть в форме… … Православная энциклопедия
