-
1 τύπτω
τύπτω impf. ἔτυπτον; 1 aor. 3 sg. ἔτυψεν GJs 13:1 (Hom.+.—Defective, s. B-D-F §101; Mlt-H. 262) to inflict a blow, strike, beat, woundⓐ lit. τινά someone (Jos., Ant. 20, 206, Vi. 108; 233) Mt 24:49; Lk 12:45; Ac 18:17; 21:32 (cp. 22:25; PLips 40, 21 ἐλευθέρους μὴ τύπτητε s. Taubenschlag, OpMin II 723); Tit 1:11 v.l. Pass. Ac 23:3b. τὸ στόμα τινός strike someone on the mouth 23:2. τὸ πρόσωπόν τινος strike someone in the face (Hermippus Com. [V B.C.] 80) Lk 22:64 v.l.; αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν καλάμῳ Mk 15:19 (for the dat. cp. Diod S 15, 86, 2 ἀλλήλους τοῖς δόρασι; Quint. Smyrn. 1, 247). τινὰ ἐπὶ τὴν σιαγόνα strike someone on the cheek Lk 6:29. εἰς τὴν κεφαλήν τινος Mt 27:30. As a sign of contrition or sorrow (cp. Arrian, Anab. 7, 24, 3 τύπτεσθαι τὰ στήθη; ApcMos 42; Jos., Ant. 7, 252; Ath. 14, 2) ἔτυπτεν τὸ στῆθος ἑαυτοῦ Lk 18:13. τύπτοντες τὰ στήθη 23:48. ἔτυψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ GJs 13:1. τύπτω κατά τι strike on someth. (schol. on Nicander, Alexiph. 456): κατὰ ἕνα λίθον ἔτυπτεν he struck on each individual stone Hs 9, 6, 3. Pass. of an anvil IPol 3:1.ⓑ fig. strike, assaultα. misfortunes designated as blows coming fr. God (Ex 7:27; 2 Km 24:17; Ezk 7:6; 2 Macc 3:39; EpArist 192) strike Ac 23:3a.β. τύπ. τὴν συνείδησίν τινος assault someone’s conscience 1 Cor 8:12 (Il. 19, 125 ‘sharp grief struck him to the depths of his mind’; Hdt. 3, 64, 1 Καμβύσεα ἔτυψε ἡ ἀληθείη τῶν λόγων ‘the truth of the words hit Cambyses’; 1 Km 1:8).—B. 552f.—DELG. M-M. EDNT. TW. Cp. πατάσσω. -
2 τύπτω
Aτύψω Nonn.D.44.160
, Hierocl.Facet. 200: [tense] aor. 1 ἔτυψα, [dialect] Ep. τύψα, Il.13.529, al., Emp.43, Hdt.3.64, but rare in Trag. and [dialect] Att., as A.Eu. 156 (lyr.), [Lys.] Fr.20 S.: [dialect] Att. [tense] fut. , Pl.21. Pl.Grg. 527a, D.21.204: [tense] aor. 1 ἐτύπτησα first in Arist.Pol. 1274b20 (as v.l.), then Philostr.VS2.1.8, Aesop.66, Hierocl.Facet.86: [tense] aor. 2 (lyr.); [dialect] Ep. part.τετυπόντες Call.Dian.61
(perh. [tense] pf. τετύποντες): [tense] pf. τέτῠφα only in Theodos.Can.p.47 H.;τετύπτηκα Poll.9.129
, Philostr.VS2.10.3:— [voice] Med., Hdt.2.61, Plu.Alex.3, etc., ([etym.] κατ-) Sapph.62: [tense] aor. 1ἐτυψάμην Luc.Asin.14
, ([etym.] ἀπ-) Hdt.2.40: [tense] fut. (in pass. sense)τυπτήσομαι Ar.Nu. 1379
:—[voice] Pass., [tense] aor. 1ἐτύφθην Plu.Galb.26
, Gp.18.17.7, Hierocl. Facet.138, Zen.2.68;ἐτυπτήθην Ph.2.323
: [tense] aor. 2 ἐτύπην [ῠ] Il.11.191, Pi.N.1.53, A.Pr. 363, Ar.Ach. 1194 (lyr.), Alciphr.3.57: [tense] pf.τέτυμμαι Il.13.782
, A.Th. 889 (lyr.), Eu. 509 (lyr.), inf.τετύφθαι Hdt. 3.64
;τετύπτημαι Luc.Demon.16
, Arg.D.54:—In [dialect] Att. and LXX the [tense] fut. and [tense] aor. are supplied by πατάσσω, e.g.τύπτει.. καὶ καταβάλλει πατάξας Lys.13.71
; later sts. by παίω, e.g.ὁ δὲ παίσας ἐπερωτᾷ ποτέρᾳ τετύπτηκεν Poll.9.129
; the [tense] pf. by πλήσσω; the [voice] Pass. partly (esp. in [tense] pf. and [tense] aor. ) by πλήσσω: a complete paradigm of this verb is given by Theodos.Can.p.43 H., al.:—beat, strike, smite, τύπτουσιν ῥοπάλοισι (sc. τὸν ὄνον) Il. 11.561; ; ;χθόνα τύπτε μετώπῳ Od.22.86
;ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς 4.580
, 9.104, al.; but in Hom. mostly with weapons of war, [ξίφει], δουρί, ἄορι, Il.4.531, 13.529, 20.378;ἐγχείῃσιν 13.782
([voice] Pass.);φασγάνῳ Od.22.98
; ; μάστιγι Lex ap. Aeschin.1.139 ([voice] Pass.): c. acc. cogn., τ. τινὰ σχεδίην (sc. πληγήν) Il.5.830;πληγὰς τ. τινά Antipho 4.3.1
, v. infr. 111.2: the part struck is sts. in acc.,γαστέρα γάρ μιν τύψε παρ' ὀμφαλόν Il.21.180
, cf. Pi.N.9.26, E.Andr. 1150, etc.: with a Prep.,Φόρκυνα.. κατὰ γαστέρα τύψε Il.17.313
; ἐγκύμονά τις ἔτυψε κατὰ γαστρός [Lys.] l.c.;τ. τινὰ εἰς τὸν ὦμον X.Cyr.5.4.5
;ἐπὶ κόρρης Pl.Grg. 527a
;ἐπὶ τὴν σιαγόνα Ev.Luc.6.29
; τ. χαλκώματα beat pots and pans (to make a noise), Sor.2.29: abs., strike,τύπτε δ' ἐπιστροφάδην Il. 21.20
, cf. Od.22.308, Ar.Ra. 610;τ. καὶ πνίγων Antipho 4.1.6
; Ζέφυρος λαίλαπι τύπτων beating with fury, Il.11.306, cf. Pi.P.6.14 (s. v.l.).2 even of missiles,ἐκ χειρὸς τοῖς λίθοις τύπτοντες Plb.3.53.4
; whereas Hom. opposes τύπτειν toβάλλειν, δουρὶ τυπεὶς ἢ βλήμενος ἰῷ Il.11.191
= 206, cf. 15.495, al.3 later, sting,ὄφις υ' ἔτυψε μικρός Anacreont.33.10
;ὑπὸ σφηκῶν τύπτεσθαι X.HG4.2.12
, cf. Gp.l.c.;πόδα κάκτος τ. Theoc.10.4
;οἱ βασιλεῖς [μελιττῶν].. οὐ τύπτουσιν Arist. HA 553b6
.4 metaph., τὸν δ' ἄχος ὀξὺ κατὰ φρένα τύψε βαθεῖαν sharp grief smote him to the heart, Il.19.125;Καμβύσεα ἔτυψε ἡ ἀληθείη Hdt.3.64
; (lyr.);ξυμφορᾷ τετυμμένος A.Eu. 509
(lyr.);ἀνίαισι τυπείς Pi.N.1.53
; τύπτειν τὴν συνείδησίν τινος ἀσθενοῦσαν wound his conscience, 1 Ep.Cor.8.12; of divine punishment,ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ τύπτων LXX Ez.7.6(9)
;τύπτειν σε μέλλει ὁ θεός Act.Ap.23.3
.II [voice] Med. τύπτομαι, beat, strike oneself, esp., like κόπτομαι, beat one's breast for grief, Hdt.2.61: c. acc. pers., mourn for a person, ib.42, 132.III [voice] Pass., to be beaten, struck, or wounded,δουρὶ τυπείς Il.11.191
; ὑπὸ δουρί ib. 433; (lyr.);κράτων τυπτομένων Od.22.309
. -
3 τύπτω
τύπτω, aor. τύψα, pass. perf. part. τετυμμένος, aor. 2 ἐτύπην: strike, hit, esp. in hand-to-hand encounter, hence opp. to βάλλειν, Il. 11.191, Ν 2, Il. 15.495; met., τὸν ἄχος κατά φρένα τύψε βα- θεῖαν, ‘struck deep into his soul,’ Il. 19.125; pass., Il. 13.782, Il. 24.421; of rowers, ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς, Od. 9.104; ‘trod in’ his (Ajax's) footsteps, Il. 23.754 ; λαίλαπι, ‘lashing’ with the tempest, Il. 11.306.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > τύπτω
-
4 καττύπτεσθε
κατά-τύπτωbeat: pres imperat mp 2nd plκατά-τύπτωbeat: pres ind mp 2nd plκατά-τύπτωbeat: imperf ind mp 2nd pl (homeric) -
5 κατατυπτήσαντος
κατά-τύπτωbeat: aor part act masc /neut gen sg -
6 κατέτυπτε
κατά-τύπτωbeat: imperf ind act 3rd sg -
7 κατεκτύπησαν
κατά, ἐκ-τύπτωbeat: aor ind pass 3rd pl (homeric ionic)κατά-κτυπέωcrash: aor ind act 3rd pl -
8 πλήσσω
πλήσσω, Nic.Al. 456, present used by Hom. and [dialect] Att. writers only in compd. ἐκπλ- (cf. πλήγνυμι); [dialect] Att. [full] πλήττω Arist.Ph. 224a33: [tense] fut.A , and late Prose, Philostr.VA5.39, ([etym.] ἐπι-) Il.23.580, ([etym.] ἐκ-) Pl.R. 436e, ([etym.] κατα-) X.Lac.8.3: [tense] aor. ἔπληξα, [dialect] Ep. πλῆξα, Il.2.266, Hes.Th. 855, Hdt.3.64, and later Greek, J.AJ4.8.33, Plu. 2.233f, BGU759.14 (ii A.D.), etc.; [dialect] Dor.πλᾶξα Pi.N.1.49
; never in [dialect] Att. (E.IA 1579 is spurious) exc. in compds. ἐκ-, κατα- (qq. v.); in the simple Verb the [tense] fut. and [tense] aor. of πατάσσω or παίω are used instead, as also in LXX: [tense] pf. πέπληγα, subj. , inf.πεπληγέναι X.An.6.1.5
(dub., but read by Ath.1.15e), part.πεπληγώς Il.5.763
, al. (also in pass. sense in late writers, LXX 2 Ch.29.9, Plu.Luc.31, Luc.Trag.115, Q.S.5.91, etc.); later [tense] perf. , Sam.86, J.AJ4.8.33: [dialect] Ep. redupl. [tense] aor. 2ἐπέπληγον Il.5.504
,πέπληγον 23.363
, Od.8.264; inf.πεπληγέμεν Il.16.728
, 23.660; but part. πεπλήγοντες in [tense] pres. sense, Call.Jov.53, Nonn.D.28.327:—[voice] Med., [tense] fut. πλήξομαι ([etym.] κατα-) Plb.4.80.2, D.H.6.10, etc.: [tense] aor. ἐπληξάμην, [dialect] Ep. πληξάμην, h.Cer. 245, Hdt.3.14, and in late Prose, J.AJ16.10.7, ([etym.] κατα-) Plb.2.52.1, etc.; part.πληξάμενος Il.16.125
: [dialect] Ep. [tense] aor. 2πεπλήγετο 12.162
, Od.13.198,πεπλήγοντο Il.18.51
:—[voice] Pass., [tense] pres.πλήσσομαι Ptol.Harm.1.1
: [tense] fut.πληγήσομαι X.Cyr.2.3.10
, D.18.263 (but in compos. ἐκ-πλᾰγήσομαι); alsoπεπλήξομαι E.Hipp. 894
, Ar.Eq. 271, Pl.Tht. 180a: [tense] aor.ἐπλήχθην Ph.1.39
, Dsc.1.93, Placit.4.14.3, but mostly ἐπλήγην, Hdt.5.120, S.OC 605, etc. (the former nowhere in Trag., exc.ἐκ-πληχθείς E.Tr. 183
(lyr.)); part.πληγείς Il.8.12
, A.Th. 608, Frr.139, 180, Antipho4.4.3, etc.; [dialect] Dor. πλᾱγείς (v. infr. 1.1a ad fin.); [dialect] Aeol. πλάγεις [ᾱ] Alc.Supp.26.3; (ἐπλάγην [ᾰ] only in compds. ἐξ-, κατ-, of persons struck with terror or amazement): [tense] pf.πέπληγμαι Hdt.1.41
, etc.—in [dialect] Att. and Trag., also LXX, the simple Verb is scarcely found exc. in [tense] fut. 2 and 3, [tense] aor. 2, and [tense] pf. [voice] Pass., but [tense] fut. [voice] Act. is used once by A., [tense] pf. 2 πέπληγα by Ar. and X. (v. supr.); Hdt. uses the [voice] Act. ([tense] aor. ) only in 3.64,78.—The [tense] pres. πλήσσω, πλήσσομαι are unknown to [dialect] Att. writers (also to LXX, exc. 4 Ma.14.19), who use the [tense] pres. [voice] Act. and [voice] Pass. of παίω, τύπτω instead (v. sub his vv.); whereas the [tense] aor. 2 [voice] Pass. ἐπλήγην is used instead of ἐπαίσθην, ἐπατάχθην, or ἐτύφθην ([etym.] ἐτύπην): henceπαίσαντές τε καὶ πληγέντες S.Ant. 172
;πότερον πρότερος ἐπλήγην ἢ ἐπάταξα Lys.4.15
; πατάξας καταβάλλω, opp. πληγεὶς κατέπεσεν, Id.1.25,27;ὁ πληγεὶς ἀεὶ τῆς πληγῆς ἔχεται, κἂν ἑτέρωσε πατάξῃ τις, ἐκεῖσ' εἰσὶν αἱ χεῖρες D.4.40
;ὅταν ὁ μὲν πληγῇ, ὁ δὲ πατάξῃ Arist.EN 1132a8
;πατάξαι ἢ πληγῆναι Id.Rh. 1377a21
; so in D.21.33,38 the [voice] Act. πατάξαι corresponds with the [voice] Pass. πληγῆναι in ib.36,39:—strike, smite, freq. in Hom., esp. of a direct blow, opp. βάλλειν (οὔτε πληγέντα.., οὔτε βληθέντα Hdt.6.117
),πλῆξεν.. κόρυθος φάλον Il.3.362
; , cf. 16.791; πλήξας ξίφει αὐχένα ib. 332;μή τις.. ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ πλήξῃ Od.18.57
, etc.;ἱστὸς.. πλῆξε κυβερνήτεω κεφαλήν 12.412
: c. acc. dupl. pers. et rei, strike one on..,τὸν δ' ἄορι πλῆξ' αὐχένα Il.11.240
, etc.;τὸν.. ξίφεϊ.. κληῗδα παρ' ὦμον πλῆξ' 5.147
;τὸν.. κατ' ἄκνηστιν μέσα νῶτα πλῆξα Od.10.162
; πὺξ πεπληγέμεν, of boxers, Il.23.660;πλῆξ' αὐτοσχεδίην 12.192
; πεπληγὼς ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῇσιν having driven him with blows, 2.264; κῦμα.. μιν.. πλῆξεν struck him, Od.5.431;ὦσε ποδὶ πλήξας 22.20
; ἵππω πλήξαντε [ποσὶ τὸν νεκρόν] Il.5.588;πέπληγον χορὸν ποσίν Od.8.264
; ἵππους ἐς πόλεμον πεπληγέμεν whip on the horses to the fray, Il.16.728; of Zeus, strike with lightning, Hes. Th. 855:—[voice] Med., μηρὼ πληξάμενος having smitten his thighs, Il.16.125;καὶ ὣ πεπλήγετο μηρώ 12.162
(butστῆθος πλήξας Od.20.17
); πλήξασθαι τὴν κεφαλήν, as a token of grief, Hdt.3.14:—[voice] Pass., to be struck, smitten, πληγέντε κεραυνῷ stricken by lightning, Il.8.455, etc.; of a ship,Διὸς πληγεῖσα κ. Od.12.416
; of a tree, Hes.Sc. 422, cf. Th. 861; ἡ κριθὴ ἐπλήγη (by hail?) PPetr.2p.69 (iii B. C.): freq. in Trag.,πληγεὶς θεοῦ μάστιγι A.Th. 608
;Διὸς πληγέντα.. πυρί E.Supp. 934
; πληγείς τινος stricken by a man, Id.Or. 497 (s.v.l.); ἔβραχε θύρετρα πληγέντα κληῗδι touched by the key, Od.21.50;ὥσπερ τὰ χαλκία πληγέντα.. ἠχεῖ Pl.Prt. 329a
;ὑπὸ δόρατος πλαγεὶς δι' ἀμφοτέρων τῶν ὀφθαλμῶν IG42(1).122.64
(Epid., iv B. C.): c. acc. cogn.,πέπληγμαι καιρίαν πληγήν A.Ag. 1343
.2 with acc. of the thing set in motion, κονίσαλον ἐς οὐρανὸν ἐπέπληγον πόδες ἵππων struck the dust up to heaven, Il.5.504; Ζεὺς ἐπ' Ἴδᾳ πλᾶξε κεραυνόν (for Ἴδαν πλᾶξε κεραυνῷ) Pi.N.10.71:—[voice] Pass., πλήσσονται λινέαις ὄρτυγες ἐν νεφέλαις are dashed against the nets, Call.Aet.3.1.37.4 of musical sounds,οὑτωσὶ πληγέντα οὕτως ἐφθέγξατο τὰ φωνήεντα Plot.3.3.5
.II metaph. in [voice] Pass., receive a blow, to be heavily defeated, Hdt.5.120, 8.130, Th.4.108, 8.38; to be stricken by misfortune,συμφορῇ πεπληγμένον Hdt.1.41
, cf. A.Ch. 31 (lyr.); στρατὸν τοσοῦτον πέπληγμαι I am smitten in so great a host, Id.Pers. 1015 (lyr.); (lyr.);φθινάσιν πληγεῖσα νόσοις S.Ant. 819
(anap.).2 to be smitten emotionally,ἱμέρῳ πεπληγμένοι A.Ag. 544
; also πληγέντες δώροισι touched by bribes, Hdt.8.5;ἐξ ἔρωτος Hermesian. 7.42
;τὴν καρδίαν πληγεὶς ὑπὸ λόγων Pl.Smp. 218a
, etc.3 [voice] Act. of wines, when smelt or drunk, overpower,τὴν κεφαλήν Gal.18(2).568
, 15.672; shock,κατασεισμὸς πλήσσει [τινὰ] βιαίως Sor.1.72
:— [voice] Pass.,πληττομένη ἡ μήτρα Id.2.59
. (Cf. πλάζω, Lat.plango, Goth. faiflōkun (redupl.) 'they beat their breasts'.) -
9 πλήσσω
Grammatical information: v.Meaning: often (in pres. in the older language always) with prefix in diff. senses, e.g. ἐκ-, ἐπι-, κατα-, παρα-, `to strike, to slap, to thrust, to hit', pass. `to be beaten, thrust, hit, struck' ( ἐκ- πλήσσω `to startle', ἐπι- πλήσσω usu. `to criticize, to scold', παρα- πλήσσω in pass. `to become crazy' etc.).Other forms: Att. - ττω ( ἐκ-πλήγνυμαι Th.), aor. πλῆξαι (Il.), Dor. πλᾶξαι, redupl. ( ἐ-)πέπληγον (Hom.), pass. πληγῆναι (Il.), Dor. Aeol. πλᾱγῆναι, with prefix - πλᾰγῆναι (IA.), πληχθῆναι (E., late), fut. πλήξω (Il.), pass. πληγήσομαι, - πλᾰγήσομαι (Att.), perf. πέπληγα (Il.: πεπληγώς), πέπληχα (hell.), pass. πέπληγμαι (IA.),Compounds: As 1. member in governing compp., e.g. πλήξ-ιππος `flogging horses' (ep. poet.Il.).Derivatives: Several derivv. Nom. actionis: 1. πληγή, Dor. πλαγά f. `hit, wound etc.' (Il.). 2. πλήγανον βακτηρία, πληγάς δρέπανον H. 3. πλῆγ-μα n. = πληγή (S., E., Arist.), - μός m. `id.' (medic., κατά- πλήσσω LXX). 4. ἀπό-, ἔκ-, ἔμ-, ἐπί-, κατά-πληξις f. `apoplexy, concussion etc.' (IA.); πλῆξις, Dor. πλᾶξις f. `striking' (Ti. Locr.). Nom. agentis a. instr. 5. πλῆκτρον, Dor. πλᾶκτρον n. `instrument for striking, mallet' (h. Hom., Pi.). 6. πληκτήρ m. `id.' (Hdn. Gr.); πλακτήρ τὸ τοῦ ἀλεκτρυόνος πλῆκτρον H.; πλάκτωρ m. (Dor.) `striker' (AP), πλήκτης m. `id.' (Hp., Arist.), ἐπι- πλήσσω `blamer, castigator' (Gloss.), - πλήκτειρα f. `who drives on' (AP). Adj., mostly as 2. member: 7. - πληξ, e.g. παραπλήξ, - γος `stricken sideways' (ε 418), `crazy' (IA.), `paralyzed' (Hp.) with - ηγία, - ηγικός (Hp.), οἰστρο-πλήξ `stung by a gadfly' (trag.); πλήξ as simplex only as designation. of a bandage (Sor.); 8. - πληκτος, e.g. ἀπόπληκτος `stirred by strikes' with - ηξίη, - ία (IA.); 9. ἐκ-, κατα-πλαγής `startled' (Plb., Luc.). 10. πληκτικός `striking, hitting' (Pl.; Chantraine Études 134 a. 138), ἐκπληκτι-κός (Th.) a.o. Verb 11. πληκτίζομαι `to fight' (Φ 499 a.o.), most `to dally' (Ar., Herod.) with - ισμός m. (AP), prob. rather enlargement of the primary verb (cf. λακτίζω and Schwyzer 706) than from a nominal τ-deriv.Origin: IE [Indo-European] [832] *pleh₂k\/g- `beat'Etymology: With the primary yot-present πλήσσω from *πλᾱκ-ι̯ω agrees a Slav. word for `weep, lament' (prop. `beat one's breast'), e.g. OCS plačǫ (sę), Russ. pláču; to this the verbal noun Lith. plókis m. `blow, stroke'. Final media as in πλᾱγ-ά̄, πληγ-ή a.o. is also found in Germ., e.g. OE flōcan `clap approval', Goth. redupl. pret. faí-flokun ' ἐκόπτοντο', OHG fluohhon `curse' (IE * plāg-). The zero grade in πλᾰγ-ηναι (with sec. short α) is also represented in the nasalized πλάζω (with Lat. plangō); beside it with -k- Lith. plakù, plàkti `beat, chastise'. Beside these forms going back on IE * plāk-, plāg- [but not * plak-, plag-!] stand with deviating vocalism Lith. plíek-iu, -ti `beat, whip' (cross with an other verb?), Lat. plectō, - ere `punish, chastise' (ē or ĕ). -- Connection with the group of πλάξ (prop. `beat broadly'?) may be considered. Further forms w. rich lit. WP. 2, 91 ff., Pok. 832f., W.-Hofmann s. 2. plectō, Vasmer s. plákatь, Fraenkel s. plíekti 2. On the perf. πέπληγα against τύπτω, πατάξαι s. Bloch Suppl. Verba 83ff.Page in Frisk: 2,561-562Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πλήσσω
-
10 τύπος
A blow, τ. ἀντίτυπος Orac. ap. Hdt.1.67; beat of horses' hoofs, v.l. for κτὺπος in X.Eq.11.12;αἰθερίου πατάγοιο τ. βρονταῖον ἀκούων Nonn.D.20.351
; so perh.νάβλα τ. Sopat.16
.II the effect of a blow or of pressure:1 impression of a seal,τύποι σφενδόνης χρυσηλάτου E.Hipp. 862
, cf. Pl.Tht. 192a, 194b, Chrysipp.Stoic.2.23, Luc.Alex.21;τ. ἐνσημήνασθαί τινι Pl.R. 377b
; stamp on a coin,τὰ ἀκριβῆ τὸν τ. Luc.Hist.Conscr.10
, cf. Hero *Mens.60, Hsch. s.v. Κυζικηνοι στατῆρες; on a branding-iron,ὄ τ. τοῦ καυτῆρος ἔστω ἀλώπηξ ἢ πίθηκος Luc.Pisc.46
: generally, print, impression,χύτρας τύπον ἀρθείσης ἐν σποδῷ μὴ ἀπολιπεῖν, ἀλλὰ συγχεῖν Plu.2.727c
, cf. 982b, Iamb.Protr.21. κθ', Gp.2.20.1; στίβου γ' οὐδεὶς τ. no footprint, S.Ph.29 (v.l. κτύπος) ; ὡς ἡδὺς ἐν πόρπακι σὸς (sc. τοῦ βραχίονος) κεῖται τύπος thy imprint, (O arm), E.Tr. 1196 (σῷ cj. Dobree); τ. ὀδόντων imprint of teeth, AP6.57.5 (Paul. Sil.); print,βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τ. τῶν ἥλων Ev.Jo.20.25
;οἱ τ. τῶν πληγῶν Ath.13.585c
.b impressions supposed by Democr. and Epicur. to be made on the air by things seen, and to travel through space, Thphr. Sens.52, Epicur.Ep.1p.9U., Nat.2.6, al.;ὁ θεὸς.. πνεῦμα ἐνεκέρασεν [τοῖς ὀφθαλμοῖς] οὕτως ἰσχυρὸν καὶ φιλότεχνον ὥστε ἀναμάσσεσθαι τοὺς τ. τῶν ὁρωμένων Arr.Epict.2.23.3
.2 hollow mould or matrix, , cf.Pr. 892b2; used by κοροπλάθοι, D.Chr.60.9, Procl. in Ti.1.335, 394 D., cf. Hsch. s.v. χοάνη; by fruit-growers, to shape the fruit while growing, Gp. 10.9.3; die used in striking coins, metaph.,Κύπριος χαρακτήρ τ' ἐν γυναικείοις τύποις εἰκὼς πέπληκται τεκτόνων πρὸς ἀρσένων A.Supp. 282
.3 engraved mark, engraving, δέλτον χαλκῆν τύπους ἔχουσαν ἀρχαίων γραμμάτων engravings of letters, i. e. engraved letters, Plu.Alex.17, cf. Pl.Phdr. 275a;τὰ γεγραμμένα τύποις Id.Ep. 343a
; τὸ μέτρον τοῦ ποδὸς ὑποτέτακται τούτοις τοῖς τ. the length of the foot is subjoined in this engraving, Rev.Bibl.35.285 ([place name] Jerusalem).4 the depression between the underlip and chin, Poll.2.90.IV figure worked in relief, whether made by moulding, modelling, or sculpture,αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι Hdt.2.138
, cf. 106, 136, 148, 153;θεοῦ τ. μὴ ἐπίγλυφε δακτυλίῳ Iamb.Protr.21
.κγ; ;χρυσοκόλλητοι τ. Id.Rh. 305
;τ. ἀργυροῦς IG22.1533.30
, 11(2).161 B77, cf. 115 (Delos, iii B. C.); τύπους ἐργάσασθαι καὶ παρέχειν ib.42(1).102.36 (Epid., iv B. C.); tablet bearing a relief, καθελέσθαι τοὺς τ. καὶ εἴ τι ἄλλο ἐστὶν ἀργυροῦν ἢ χρυσοῦν ib. 22.839.30, cf. 56, al.;τ. Ἔρωτα ἔχων ἐπειργασμένον Paus.6.23.5
;τῶν τ' ἄλλων ὧν τύπος εἰκόν' ἔχει IG2.2378
, cf. 22.2021.8, 3.1330.5;ἐνταῦθά εἰσιν ἐπὶ τύπου γυναικῶν εἰκόνες Paus.9.11.3
; πεποιημένα ἐν τύπῳ in relief, Id.2.19.17; typos scalpsit, Plin.HN35.128; impressā argillā typum fecit, ib. 151; πρὸς Ναυσίαν περὶ τοῦ τ., title of speech by Lysias, Suid. s.v. λιθουργική; Γάλλοι.. ἔχοντες προστηθίδια καὶ τύπους Plb. 21.37.6, cf. 21.6.7.V carved figure, image,ποιεῦνται ξύλινον τ. ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν Hdt.2.86
;τ. ποιησάμενος λίθινον ἔστησε· ζῷον δέ οἱ ἐνῆν ἀνὴρ ἱππεύς Id.3.88
; χρυσέων ξοάνων τύποι, periphr. for χρύσεα ξόανα, E.Tr. 1074(lyr.); γραφαῖς καὶ τ. paintings and statues, Plb.9.10.12; γραπτοὶ τ. prob. painted pediment-figures, E.Fr. 764, cf. Isoc.9.74, AP7.730 (Pers.); idol, graven image, LXX Am.5.26, J.AJ1.19.10.2 exact replica, image, as children are called the τύποι of their parents, Artem. 2.45; τ. λογίου Ἑρμοῦ, of Demosthenes, Aristid.2.307 J.VI form, shape, ; ; ; ἀγγείου Crates Gramm. ap. Ath.11.495b;τὸν ἄρτον ἔχειν ἴδιον τ. OGI56.73
(Canopus, iii B. C.);οἱ τ. τῶν γραμμάτων D.H.Dem.52
;ὁ τ. τῶν χαρακτήρων Plu.2.577f
;τοὺς τ. τῶν συλλαμβανομένων Sor.1.39
; Ἱππομέδοντος σχῆμα καὶ μέγας τ., periphr. for H. himself, A.Th. 488;Γοργείοισιν εἰκάσω τ. Id.Eu.49
; ὄμφακος τ., = ὄμφαξ, S.Fr.255.5;βραχιόνων ἡβητὴς τ. E.Heracl. 858
; features,IG
14.2135 ([place name] Rome), cf. Max. Tyr. 31.3, Adam. 1.4.2 thing having a shape, οὐλοφυεῖς.. τ. χθονὸς ἐξανέτελλον undifferentiated forms rose from the earth, Emp.62.4; τ. τις πορφυροῦς κατὰ χρόαν, τῷ σχήματι ἐμφερὴς κιβωρίου θύλακι (viz. the placenta) Sor.1.57.3 form of expression, style,ὁ πραγματικὸς τ. [τοῦ Ξενοφῶντος] D.H.Pomp.4
;ὁ τ. τῆς γραφῆς Longin.
ap. Porph. Plot.19;ὁ τ. ὁ πολιτικός Hermog.Id.2.11
; οὐδ' ἀληθινοῦ τύπου μέτεστι τῷ ἀνδρί ibid.;ὁ διὰ τῶν συμβόλων προτρεπτικὸς τ. Iamb.Protr.21
;ὁ αἰνιγματώδης τ. Id.VP23.103
.4 Gramm., mode of formation, form,τ. πατρωνυμικῶν D.T.634.29
;τ. παθητικός A.D.Synt.278.25
.VII archetype, pattern, model, capable of exact repetition in numerous instances,αὑτὸν ἐκμάττειν.. εἰς τοὺς τῶν κακιόνων τ. Pl.R. 396e
; οἰκισταῖς (sc. πόλεως) τοὺς μὲν τ. προσήκει εἰδέναι, ἐν οἷς δεῖ μυθολογεῖν τοὺς ποιητάς.., οὐ μὴν αὐτοῖς γε ποιητέον μύθους·.. οἱ τ. περὶ θεολογίας τίνες ἂν εἶεν; ib. 379a, cf. 380c.2 character recognizable in a number of instances, general character, type, πάντα ὅσα τοῦ τ. ; ;τοῦτον τὸν τ. ἔχοντα Id.Phlb. 51d
.3 type or form of disease (esp. fever) with reference to the order and spacing of its attacks and intervals, Gal.7.463, cf. 475,490,512.VIII general impression, vague indication, γίνεται ἀμυδρὸς ὁ τ. τῆς ῥάχεως (in the foetus) Diocl.Fr.175; τ. ἀμυδροί, opp. ἀκριβὲς εἶδος, Gal.6.5; ἕως ἂν ὁ τ. ἐνῇ τοῦ πράγματος as long as there is an approximate indication of the thing, Pl.Cra. 432e; of the general type or schema corresponding with a name, Epicur.Fr. 255.2 outline, sketch, general idea,ὅσον τοὺς τ. ὑφηγεῖσθαι Pl.R. 403e
;περιγραφὴ καὶ τύποι Id.Lg. 876e
;ἔχεις τὸν τ. ὧν λέγω Id.R. 491c
;τοὺς τ. μόνον εἰπόντες περὶ αὐτῶν Arist.Pol. 1341b31
;ἐξηγεῖσθαι τύποις Pl.Lg. 816c
;ὁ τ. τῆς φιλοσοφίας τοιοῦτός τίς ἐστιν Isoc.15.186
, cf. Phld.Rh.2.166 S.;ὁ τ. τῆς ὅλης πραγματείας Epicur.Ep.1p.3U.
; pl., ib.p.4 U.;δέονται.. ὑγρᾶς διαίτης, ἧς τὸν τ. ἀρτίως ὑπέγραψα Gal.6.397
; τύπῳ, ἐν τύπῳ, in outline, in general,ὡς ἐν τύπῳ, μὴ δι' ἀκριβείας, εἰρῆσθαι Pl.R. 414a
; ἵνα τύπῳ λάβωμεν αὐτάς ib. 559a; ;τύπῳ, καὶ οὐκ ἀκριβῶς Arist.EN 1104a1
; παχυλῶς καὶ τ. ἐνδείκνυσθαι ib. 1094b20; τ. καὶ ἐπὶ κεφαλαίου λέγομεν ib. 1107b14;ὡς ἐν τ. Id.Pol. 1323a10
; ὅσον τύπῳ in outline only, Id.Top. 101a22;ὡς τύπῳ λαβεῖν Thphr.Char.1.1
.3 outline,ταῦτα ὅσα εἴρηται καθάπερ ἐν γραφαῖς ἀχρόοις γραμμῇ μόνῃ τύποι ἀνδρῶν εἰκασμένοι εἰσί Adam.2.61
.IX prescribed form, model to be imitated,ἢν ἁμάρτωσι τοῦ πατρικοῦ τ. τοῦ ἐπιμελέος Democr.228
;οὗτος.. εἷς ἂν εἴη τῶν περὶ θεοὺς νόμων καὶ τύπων, ἐν ᾧ δεήσει τοὺς λέγοντας λέγειν καὶ τοὺς ποιοῦντας ποιεῖν Pl.R. 380c
, cf. 383c; ἐν τοῖς τ. οἷς ἐνομοθετησάμεθα ib. 398b; εἰς ἀρχήν τε καὶ τ. τινὰ τῆς δικαιοσύνης ib. 443c;τ. εὐσεβείας.. παισὶν.. ἐκτέθεικα OGI383.212
(Nemrud Dagh, i B. C.);ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπον πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ 1 Ep.Thess.1.7
;κατὰ τὸν τ. τὸν δεδειγμένον σοι LXX Ex.25.39(40)
, cf. Act.Ap.7.44.2 general instruction,δόντες τοὺς τ. τούτους ὑπὲρ τῆς ὅλης διοικήσεως, ἐξέπεμπον τοὺς δέκα Plb.21.24.9
; general principle in law,τ. ἐστὶν καθ' ὃν ἔκρεινα πολλάκις PRyl.75.8
(ii A. D.).b rule of life, religion, ἐξεταστέον ποταπῷ χρῆται τύπῳ ὁ νοσῶν (e. g. whether Jewish or Egyptian) Erot.Fr.33.3 rough draft of a book,βιβλίον γεγραμμενον ἐν τύποις Gal.18(2).875
, cf. 15.587,624, Anon. ap.Phot.Bibl.p.491 B.; draft of an official letter, τύπον ποιεῖ he drafted a letter, UPZ14.135 (ii B. C.);τ. χειρογραφίας PMich.Teb. 123r
ii 38 (i A. D.); τ. ἐπιστολικοί models of letters, Epist.Charact. tit.4 form of a document,ἔστιν δὲ ὁ τ. τῆς εἰθισμένης διαγραφῆς ὁ ὑποκείμενος PMich.Zen. 9v
.3 (iii B. C.);σωματισθῆναι.. τύπῳ τῷδε· τί ἑκάστῳ ὑπάρχει κτλ. POxy.1460.12
(iii A. D.);κατὰ τὸν αὐτὸν τ. PFlor. 279.16
(vi A. D.).5 text of a document,ὁ μὲν τῆς ἐπιστολῆς τ. οὕτως ἐγέγραπτο LXX 3 Ma.3.30
, cf. Aristeas 34, Act.Ap.23.25, prob. cj. in LXX 1 Ma.15.2.6 written decision, θεῖος τ. an imperial rescript, Cod.Just. 1.2.20, al., Just.Nov. 113 tit., cf. PMasp.32.41 (vi A. D.); αἰτῆσαι θεῖον καὶ πραγματικὸν τ. Mitteis Chr.319.47 (vi A. D.); given by a bishop, Sammelb.7449.14 (v A. D.); by the ἔκδικος, PSI9.1075.11 (v A. D.); by others,χρὴ.. δοῦναι τ. εἰς τὴν συγχώρησιν POxy.1911.145
(vi A. D.): in pl., of the acta of a πάγαρχος, ib.1829.2, 12 (vi A. D.).X as law-term, summons, writ,οἱ τ. γράμμα εἰσὶν ἀγορᾶς, ἐρήμην ἐπαγγέλλον τῷ οὐκ ἀποδιδόντι Philostr.VS1.25.9
;δίκης λῆξις εἴη ἂν ὁ νῦν καλούμενος τ. Poll.8.29
. -
11 κύπτω
Grammatical information: v.Meaning: `bend forward, stoop, (run) with the head down' (IA).Derivatives: ἐπί-, κατά-, παρά-, πρό-κυψις `stoopng' (medic., hell.); συγκύπ-ται pl. `rafters, sloping beams' (Ath. Mech.), παρακυπτ-ικός `looking inside, inspect inquisitively' ( Cod. Iust.). Adv. κύβ-δα `bent forward' (Archil., com.). Enlarged present κυπτάζω `keep stooping, go poking about' (com.). - Besides κῡφός `bent forwards, hunchbacked' (β 16) with several derivv.: κύφων, - ωνος m. `bent yoke of the plough, pillory, who has had is neck in a pillory, curved beam etc.' (Thgn., Archil., com. etc.) with κυφώνιον kind of salve (Alex. Trall.), - ισμός `punishment by the κ,' (sch.); κυφότης `being bent' (Hld.), κῦφος n. `hump, hunch' (Hdn.; Schwyzer 512). Denomin. κυφόομαι `be bent, humpbacked' with κύφωσις `being humpbacked', - ωμα `hump' (medic.); as backformation (to κυφός or κέκυφα?) κύφω in κύφοντα ὀφθαλμοῖς `with downcast eyes' (LXX). - With factitive meaning κυπόω `overthrow', only ( ἀνα-) κυπώσας (Lyc., Nic.); after τύπτω (: τύπος): τυπόω?Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As κῡφός is in Greek isolated in its formation, it may be original as against the regular κύπτω (with old perfect κέκῡφα?). κυφός has been compared with Skt. kubhrá- m. `humpbacked bull', kubjá- `humpbacked, curved', for which recently mundide origin has been claimed; a reduplicated formation is found in Skt. kakúbh- f. `top, summit, hump'. Directe comparison of κῦφος n. with Av. kaōfa- m. `mountain, camel-hump' (Brandenstein Μνήμης χάριν 1, 53) is deceptive, as κῦφος was built in Greek to κυφός. Of words with final -p- may be mentioned Lith. kuprà, OHG hovar `hump'. Uncertain is the relation to diverse glosses as κύφερον η κυφήν κεφαλήν. Κρῆτες H. (cf. Bechtel Dial. 2, 789) [prob.not here; see 2. κύμβη], also words for `pot, jar' as Skt. kumbhá-, Av. xumba- m. (cf. Sturtevant Lang. 17, 10). Cf. further on κύπελλον, 1. κύμβη, κύβος, κυψέλη. The variation κυφ- κυπ- rather points to a Pre-Greek word; there is no good IE comparandum.Page in Frisk: 2,52-53Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κύπτω
-
12 ῥύπος
Grammatical information: m.Meaning: `filth, uncleanliness, a.o. in the ear' (Semon., Att.), metaph. (popular -- contemptuous; v. Wilamowitz ad loc.) `sealing wax' (Ar. Lys. 1198); besides ῥύπα n. pl. `filthy clothes, laundry' (ζ 93), ῥύπος n. `whey' (Hp. Mul. 1, 64; after λίπος a.o.).Compounds: Some compp., e.g. ῥυπο-κόνδυλος `having filthy knuckles' (com.), ἡμί-ρρυπος `half dirty' (Hp.).Derivatives: 1. Adj.: ῥυπ-όεις `dirty' (Nic., AP), - ώδης `id.' (Dsc., Vett. Val.); on ῥυπαρός s. bel. 2. verbs: a) ῥυπ-άω (ep. length. - όω, - όωντα) `to be dirty' (Od., Ar. a.o.; because of the meaning hardly with Chantraine Gramm. hom. 1, 357 from ῥύπα; rather from ῥύπος w. anal. - άω); b) ῥυπ-όομαι ( ῥερυπωμένος ζ 59), also w. κατα-, `to be smudged' (Hp., hell. inscr.), - όω `to smudge' (late); c) ρ᾽ύπτ-ομαι, -ω, also w. ἀπο- a.o., `to clean (oneself), to wash (oneself)' (Ar., Antiph., Arist.) with ῥυπτ-ικός `apt for washing' (Pl. Ti., Arist. a.o.), - ήριον = καθαρτήριον (Suid.), ῥύψις ( ἀπό-) f. `cleaning, washing' (Pl. Ti.); on the formation below. -- Besides ῥυπαρός `dirty' (IA.) with - ία f. `filth, dirty convictions' (Critias, late), - ότης f. `id.' (Ath.); ῥυπαίνω, also w. κατα- a.o., `to besmudge, to dishonour' (Att.) with ῥύπασμα n. `filth' (Apollon. Lex.) as μίασμα: μιαίνω.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: No convincing etymology. As example of ῥυπαρός: ῥυπαίνω the synonymous pair μιαρός: μιαίνω may have served. It remains uncertain whether it was an old r : n-stem (Benveniste Origines 19) or was built analog. to ῥύπος. Also the seemingly primary ῥύπτομαι, -ω may have come secondarily to ῥύπος after τύπτω: τύπος a.o.; the synonymous νίπτομαι, -ω may have influenced this. -- The quite uncertain comparison with a Slav. word for `scab, itch, crust of a wound', e.g. OCS strupъ, Russ. strúp (IE * sroupo-s, evtl. * sreupos; since Solmsen KZ 37, 600f.) does not help. WP. 2, 703, Pok. 1004, Vasmer s.v. (with other hypotheses on the Slav. word).Page in Frisk: 2,665-666Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥύπος
-
13 στυφελίζω
Grammatical information: v.Meaning: `to strike hard, to dash, to beat, to drive away, to maltreat' (ep. lyr. Il.).Other forms: Aor. - λίξαι.Derivatives: στυφελιγμοί (v. l. - σμοί) m. pl. `maltreatment' (A. Eq. 537 [anap.]). -- Besides στυφελός `hard, raw, stony, severe' (A. in lyr., A. R., Opp., AP; also Arcad. Cyren. after sch. A. R. 2, 1005; cf. Leumann Hom. Wörter 269 f.), second. `astringent, bitter' (AP; after στύφω); κατα- στυφελίζω `raw, stony' (h. Merc., Hes.), ἀ- στυφελίζω `not hard, friendly, smooth' (Thgn., AP); enlarged στυφελώδης `hard' (Q.S.); also στύφλος (on the accent below) `raw, stony' (trag., Lyc.; κατά- στυφελίζω H.), - άριος (Hyettos IIIp; PN?). At first sight ep. στυφελίζω seems a derivation of the later attested στυφελός. Apart from the chronology of the attestations, in that way the meaning of the verb (prop. *`to be, make hard or severe'?) becomes hard to understand. For στυφελίζω one could consider ἐλελίζω as example (Schmoll Die Verba auf - ίζω [Diss. Tübingen 1955] 182), after it στυφελός for στύφλος (Leumann l. c.)? The barytonesis of στύφλος is remarkable (cf. however φαῦλος, μάχλος, κτίλος a.o.), but must be considered more probale as lectio difficilior then the less well attested oxytonesis.Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: Not well explained. The in spite of the deviating vowel quantity (cf. τύ̄φω: τῠφλός) obvious connection with στύφω is for στύφλος, στυφελός not hard to motivate ('drawing together, -drawn, contract' \> `solid, hard etc.'; e.g. Persson Stud. 193), but is for στυφελίζω not immediately convincing. So the last rather to τύπτω (Curtius 227 etc.)? -- Extensive on στυφελίζω Ruijgh L'élém. ach. 84 ff.Page in Frisk: 2,815Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στυφελίζω
-
14 ἀντίτυπος
A repelled by a hard body, τύπος ἀ. blow and counter-blow, of the hammer and anvil, Orac. ap. Hdt.1.67, cf. 68; of sound, echoed, echoing, (lyr.), 1460(lyr.), cf. APl.4.154 (Luc. or Arch.); κατὰ τὸ ἀ. by repercussion, of an echo, Luc.Dom.3; of light, reflected,ἀκτῖνες Tryph.519
, cf. AP9.822.2 corresponding, as the stamp to the die, ἅγια ἀ. τῶν ἀληθινῶν figuring or representing the true, Ep.Hebr.9.24, cf. 1 Ep.Pet.3.21;ἀ. τοῖς δακρύοις χάριτα IG14.1320
; resembling, c. dat., Nonn.D.26.327; μίμημα ib.8.23: hence, feigned, counterfeit, 1.423, al.c Subst. ἀντίτυπος, ὁ, or ἀντίτυπον, τό, image,Ἄμμωνος κεραοῦ χάλκεον ἀ. Epigr.Gr.835
([place name] Berytus); ἀντίτυπον, τό, = ἀντίγραφον, reproduction, copy, POxy.1470.6(iv A.D.): metaph., antitype, Plot.2.9.6.II [voice] Act., repelling, as a hard body does: hence,1 firm, resistent,χωρίον Hp.Art.43
; rigid, inelastic, AP9.739 (Jul. Aegypt.); -ώτερα ὄντα, of a horse's fetlocks, X.Eq.1.4;ἀντιτύπᾳ δ' ἐπὶ γᾷ πέσε S.Ant. 134
; οἱ ἐν ἀντιτύποις περίπατοι walking on hard ground, Arist.Pr. 885a36; ἀντιτυπώτατον εἶδος, expl. of σκληρόν, most resistent, Pl.Ti. 62c.b metaph., stubborn, obstinate, ;μάχη ἀ. X.Ages.6.2
; harsh-sounding,ἁρμονίαι D.H.Comp.22
, cf. 16;ἀ. ἀκοῦσαι Ael.NA12.15
; of colour, glaring, Plu.Dem.22.2 opposed to, the reverse of..,Thgn.
1244; ἀ. Διός the adversary of Zeus, A.Th. 521 (lyr.); adverse, of events, X.HG6.3.11: simply,ἀ. τινι
opposite, over against,Plb.
6.31.8.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντίτυπος
-
15 κτύπος
Grammatical information: m.Meaning: `strong noise, cracking, stamping' (Il.).Derivatives: Beside it, prob. as intensive, κτυπέω (Il.) with κτυπῆσαι (S., E.), also aor. 2 κτυπεῖν (Il.; metr. conditioned?, Porzig Satzinhalte 25), often with prefix (late), e.g. ἐπι-, κατα-, ὑπο-, `crack, rumble', trans. `make rumble'. κτύπημα = κτύπος (Critias, E.), - ητής `one who makes noise' (Suid.), κτυπία ὁ ἐπιθαλάμιος κτύπος H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Expressive soundword, which reminds of δοῦπος, δουπέω (s. v.), further unknown. Acc. to Güntert Reimwortbildungen 158 cross of (γ) δουπέω and τύπτω; foll. Meillet BSL 28, c. r. 117 from κ-τύπος with κ-prefix, cf. Deroy Ant. class. 23, 309 and Ruijgh L'élém. achéen 148. On the formation s. Schwyzer 718. - Wrong interpretations in Bq. - No doubt of Pre-Greek origin, with variation voiced \/ unvoiced (a prefix κ- is unknown to me); Fur. 120.Page in Frisk: 2,36Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κτύπος
-
16 σκήπτομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to support oneself, to lean, to pretend something, to use as a pretention', σκήπτω, fut. σκήψω, aor. σκῆψαι, pass. σκηφθῆναι, perf. ἐπ-έσκηφα, pass. ἐπ-έσκημμαι `to throw down, to sling', intr. `to throw oneself down, to fall down', often w. prefix (almost only act.), κατα-, ἐπι-, ἀπο-, ἐν- (IA.); ἐπι-σκήπτω also `to impose, to command', midd. (Att. juridical language) `to object, to prosecute, to raise a complaint'.Derivatives: σκῆψις f. `excuse, pretention, pretext' (IA.), ἐπίσκηψις f. `objection, complaint' (Att.); ἀπόσκημμα ἀπέρεισμα H. (A. Fr. 18 = 265 M.), ἐπίσκημμα = ἐπίσκηψις ( Lex. Rhet. Cant.). Further several expressions for `stick etc.': 1. σκᾶπος κλάδος, καὶ ἄνεμος ποιός H. (on the last-mentioned des. s. σκηπτός). 2. σκηπ-άνη f. (AB) with - άνιον n. `stick, scepter' (Ν 59, Σ 247, Call. Fr. anon. 48, AP), σκαπάνιον βακτηρία, ἄλλοι σκίπωνα H. 3. σκᾶπτον n. (Dor.) `id.' (Pi.), IA. σκῆπτον in σκηπτ-οῦχος `stick-, scepter-bearer' = `ruler' (Hom. a. o.), with the Persians a. other Asiat. peoples who has a high office at the court (Semon., X a. o.) with - ία f. (A. a. o.). 4. σκῆπτρον n. `id.' (ep. poet. Il.; like βάκτρον a. o., Schwyzer 532 w. lit., Chantraine Form. 331); on the meaning etc. see Combellack ClassJourn. 43, 209ff., Gatti Acme 2: 3, 23 ff. On itself, with deviant meaning 5. σκηπτός m. `thunderbolt, lightning, suddenly breaking storm' (trag., X., D., Arist. a. o.); cf. φρυκτός, στρεπ-τός; s. also below.Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin]X [probably] Eur. substr.Etymology: With σκήπτω: σκῆψαι: σκᾶπος cf. e.g. κόπτω: κόψαι: κόπος, τύπτω: τύψαι: τύπος. The yot-present σκήπτω is formally easily understandable as deriv. of a noun σκᾶπος (*σκά̄ψ?) `stick'; so prop. *'handle with the stick, supporting, driving or swinging' (Walde LEW2 s. scāpus, Persson Beitr. 2, 941, WP. 2, 561)?; semant. possible, though not immediately clear. Then not only σκᾶπος, but also σκηπάνη, - άνιον, σκᾶπτον and σκῆπτρον would have to be registered with the s. σκάπτω discussed manyfold expressions for `plane, hew, dig etc.'; only for σκηπτός (as for σκῆψις, σκῆμμα) one would have to start, because of the meaning, from the denominative σκήπτω (even from the presentstem?). In the sense of ' ἄνεμος ποιός' (H.) σκᾶπος would have been influnced by σκηπτός. A primary σκήπτω with the meaning `support' (from where then σκᾶπος as *'support' etc.) would be without non-Greek support. The Greek system with permanent full grade is in any case an innovation; the for σκᾶπτον, σκῆπτ(ρ)ον epected zero grade may be found in the Germ. word for `shaft, spear, lance', OHG skaft m., OWNo. skapt n. a. o.; cf. anal. πηκτός beside old Ion. πᾰκτόω (s. πήγνυμι). -- With σκᾶπος can be equated Lat. scāpus `shaft, stalk' and Alb. shkop `stick, sceptre'. Other longvowel forms, for Greek uninteresting, are: with ō Lat. scōpa `thin twig', scōpiō `the stalk, from which hang the berries of the wine-grapes'; with ē CS. štapъ `stick'; unclear Latv. šk̨èps `spear, javelin' (cf. Vasmer s. štap; diff. W. Hofmann s. scāpus). Further rich material with partly hypothetical or doubtful combinations and extensive lit. in WP. 2, 561 f., Pok. 932; on Greek esp. Solmsen Wortforsch. 206 ff. -- Not here σκίπων and σκίμπτομαι. -- The word could be IE (* sk(e)h₂p-, but I think also of a loan from a Eur. substrate; cf. the discussion on σκάπτω.Page in Frisk: 2,728-729Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκήπτομαι
-
17 ῥαπίζω
ῥαπίζω (ῥαπίς ‘a rod’; since Xenophanes, Fgm. 7, 4 [Vorsokr.8 I 131; in Diog. L. 8, 36]; Hdt.; LXX; AscIs 2:12) fut. ῥαπίσω; 1 aor. ἐράπισα (on the spelling w. one ρ or two s. B-D-F §11, 1; Mlt-H. 101 f) lit., and almost always in non-biblical authors ‘strike with a club or rod’; the abs. ἐράπισαν Mt 26:67 could have this mng. But in the other places in our lit. the sense is clearly to strike with the open hand, esp. in the face, slap (Suda: ῥαπίσαι• πατάσσειν τὴν γνάθον ἁπλῇ τῇ χειρί.—Hyperid., Fgm. 97 and Plut., Mor. 713c ῥ. τινὰ ἐπὶ κόρρης; Achilles Tat. 2, 24; 5, 23; 6, 20 κατὰ κόρρης; Jos., Ant. 8, 408 in retelling the story of 3 Km 22:24 uses ῥαπίζειν instead of πατάσσειν ἐπὶ τὴν σιαγόνα; 1 Esdr 4:30; Hos 11:4 ῥ. ἐπὶ τὰς σιαγόνας; Phryn. p. 175 Lob.) ῥ. τινὰ εἰς τὴν σιαγόνα αὐτοῦ slap someone on the cheek Mt 5:39 (Lk 6:29 prefers the more elegant τύπτω; s. σιαγών). Also τὰς σιαγόνας τινὸς ῥ. GPt 3:9.—DELG. M-M.
См. также в других словарях:
τύπτω — ΝΜΑ (λόγιοςτ.) χτυπώ κάποιον ή κάτι νεοελλ. μτφ. ελέγχω, επιτιμώ («μέ τύπτει η συνείδησή μου» νιώθω μεταμέλεια για κάτι επιλήψιμο που έκανα) αρχ. 1. προξενώ πληγές με χτύπημα ράβδου 2. (στον Όμ.) πλήττω με πολεμικά όπλα («ξίφος ὀξύ, τῷ ὃ γε… … Dictionary of Greek
καττύπτεσθε — κατά τύπτω beat pres imperat mp 2nd pl κατά τύπτω beat pres ind mp 2nd pl κατά τύπτω beat imperf ind mp 2nd pl (homeric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατατυπτήσαντος — κατά τύπτω beat aor part act masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατέτυπτε — κατά τύπτω beat imperf ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατεκτύπησαν — κατά , ἐκ τύπτω beat aor ind pass 3rd pl (homeric ionic) κατά κτυπέω crash aor ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τύμπανο — (Μουσ.). Κρουστό μουσικό όργανο με καθορισμένο ήχο. Αποτελείται από ένα μεγάλο μετάλλινο ημισφαίριο, πάνω στο οποίο είναι τεντωμένη μια μεμβράνη. Ανάλογα με το τέντωμα της μεμβράνης διαμέσου κοχλιών ή ποδοπλήκτρων, ρυθμίζεται και το ύψος του ήχου … Dictionary of Greek
τύπος — Στα μαθηματικά είναι η συμβολική γραφή που εκφράζει κάποια σχέση ισότητας ή ανισότητας, ή είναι η έκφραση ενός μεγέθους σε συνάρτηση άλλων μεγεθών κλπ. Με τη γενική αυτή έννοια, ο τ. παριστάνει με διάφορα σύμβολα μια μαθηματική πρόταση.… … Dictionary of Greek
στυφελίζω — Α 1. χτυπώ κάτι με δύναμη και τό τραντάζω 2. κακομεταχειρίζομαι κάποιον είτε με λόγια είτε με έργα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά την πιθανότερη άποψη, το ρ. στυφελίζω και τα επίθ. στυφελός, στύφλος ανάγονται στη μηδενισμένη βαθμίδα τής ΙΕ ρίζας … Dictionary of Greek
ИОАНН КУКУЗЕЛЬ — [Пападопул; греч. ᾿Ιωάννης Κουκουζέλης Παπαδόπουλος, ὁ μαΐστωρ] († до 1341), прп. (пам. греч. 1 окт.; во 2 ю Неделю по Пятидесятнице в Соборе Афонских преподобных), маистор (руководитель придворного хора), мон. Великой Лавры на Афоне, визант.… … Православная энциклопедия
βάλλω — (AM βάλλω) 1. ρίχνω, εκσφενδονίζω («ὁ ἀναμάρτητος πρῶτος τὸν λίθον βαλέτω») 2. βάλλομαι δέχομαι βολές, εχθρικά πυρά 3. τοποθετώ, βάζω 4. φρ. «βάλλω φωνή(ν)» φωνάζω, κραυγάζω αρχ. μσν. «βάλλω είς voῡv», «...κατά νοῡν», «...εἰς λογισμόν» βάζω στον… … Dictionary of Greek
κεντροτύπος — κεντροτύπος, ον (Α) 1. αυτός που χτυπάει με κεντρί 2. (κατά τον Ησύχ.) «κεντροτύπος μοχθηρός, φαῡλος ἤ κεντροποιός, πανοῡργος». [ΕΤΥΜΟΛ. < κέντρον + τύπος (< τύπος < τύπτω), πρβλ. φαβο τύπος, χαλκο τύπος. Η παροξυτονία προσδίδει στο σύνθ … Dictionary of Greek