-
1 όρρος
-
2 ὄρρος
-
3 ὄρρος
Grammatical information: m.Meaning: `rump, arse' (Ar.), `end of the os sacrum' (Gal.).Compounds: As 1. member in ὀρρο-πύγ-ιον, Ion. ὀρσο-, s. πυγή. As 2. member in παλίν-ορσος `moving back' (Γ 33, Emp.; - ρρ- Ar. Ach. 1179), s. Wackernagel Unt. 226; prob. also in ἄψορρος, s. v.Derivatives: ὀρρώδης `belonging to the rump' (Hp., Gal.), ὀρροχμόν ἔσχατον, ἄκρον H., after νεο-χμός(?), s.v. and Belardi Doxa 3, 216f. w. lit. (wrong Specht KZ 66, 199f.).Etymology: Old inherited expression for `hindmost', which was avoided by the epic for its status (Wackernagel Unt. 224 ff.), identical with Germ., e.g. OHG ars ' Arsch', Arm. oṙ, pl. oṙ-k` (i-st.): IE * ors-o-, * ors-i-; besides OIr. err `tail' \< * h₁ersā. Phönetically unclear is Hitt. arraš `hindmost'; uncertain hypothesis by Neumann KZ 77, 79ff. (w. lit.). Against ὄρρος from *ὄρσος Forbes Glotta 36, 264ff. -- The word can be understood as enlargement of an s-stem * or(o)s-, * er(o)s- `elevation' and can then belong closely together with ὄρος `mountain' (s.v.). Further lit. in Bq, WP. 1, 138, Pok. 340. -- Cf. ὀρσοθύρη and οὑρά.Page in Frisk: 2,427Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄρρος
-
4 ὀρρός
-
5 ὄρρος
ὄρρος, ὁ,A end of the os sacrum (cf. ὀρροπύγιον), Gal.19.127, Sch.Ar. Pl. 122, Moer.p.284 P., Ath.13.565f; but Ammon. (Diff.p.27 ) identifies it with , cf. Poll.2.173 ; = τράμις, Ruf.Onom. 101. -
6 όρρω
-
7 ὄρρω
-
8 ἄψορρος
Grammatical information: adj.Meaning: `going backwards' (Il.).Other forms: - ον Adv.Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Probably "witt the ὄρρος backwards", cf. παλίν-ορσος; see Wackernagel Unt. 1 A. 2 (ρρ for ρσ in ἄψορρος though dissimilation) and 226 A. 1. But Bechtel Lex. s. v. assumes that ἄψορρος stands for ἀψόροος. - The form ἀψόρροος in ἀψορρόου Ώκεανοῖο (Σ 399, υ 65) either from ἄψ and ῥόος with compositional - ο- or rather from ἄψορρος reshaped after ῥόος. S. ὄρρος.Page in Frisk: 1,204-205Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄψορρος
-
9 ὄρος
Grammatical information: n.Meaning: `mountain, height'; also (in Egypt) `desert' in contrast to cultivated plain (Il.).Other forms: w. metr. length. οὔρ-εος, - εα etc. (ep.), also ὤρ-εος, - εα (Theoc.); Megar. ὄρρος and Chalcid. (RPh. 71, 1997, 170)Compounds: As 1. member 1. w. unenlarged stem a.o. in ὀρεσκῳ̃ος (s. v.); 2. themat. enlarged e.g. in ὀρεο-σέλινον n. `mountain-parsley' (Thphr.; Risch IF 59, 257, Strömberg Pflanzn. 33 a. 116); 3. often in dat. sg. (= loc.), e.g. ὀρει-δρόμος `roming in the mountains' (Pi., E., Nonn.), after thir a.o. ὀρεί-χαλκος m. `mountain ore, brass (h. Hom. 6, 9, Hes. Sc. 122; Risch 59, 27; on the meaning Michell ClassRev. 69, 21 f.), Lat. LW [loanword] orichalcum, folketym. auri-; also ὠρό-χαλκος (Peripl. M. Rubr., PGiss. 47, 6; - ο- in comp.boundary, ὠ- = Lat. au-?); 4. in dat. pl., e.g. ὀρεσί-τροφος `grown up in the mountains' (Hom.).Derivatives: 1. ὀρέσ-τερος `living in the mountains, to consist of mountains' (Χ 93; Chantraine Études 36 w. n.3 a. lit.); 2. ὄρειος (= *ὄρεσ-ιος), ep. lyr. οὔρ-, `mountainous' (h. Merc. 244), f. - ειάς (AP), as subst. `mountain-nymph' (Bion, Nonn.); 3. ὀρεινός (\< *ὀρεσ-νός) `id.' (IA.); 4. Όρέσ-της m. PN (Il.) with Όρεστ-άδης (Fraenkel Nom. ag. 2, 184), ὀρέστ(ε)ιον n. = ἑλένιον (Dsc., Plin.; Strömberg Pflanzenn. 102); Όρέσ-ται m. pl. "highlander", name of an Epeirotic people (Th.); ὀρεστ-ιάδες νύμφαι (Ζ 420, h. Hom. 19, 19); metr. for *ὀρεστ-άδ- (Schwyzer 508); ὀρεστ-ίας m. `mountain wind' (Call.; like Όλυμπίας a.o., Chantraine Form. 95); 5. ὀρώδης `mountainous' (EM).Etymology: Prop. prob. *"elevation" as verbal noun of ὄρνυμαι, ὀρέσθαι `rise etc.' (s.v. w. lit.); cf. Chantraine Form. 417, Schwyzer 512 and Porzig Satzinhalte 300 (so * h₃er-os). A further deriv. of this s-stems may be found in Skt. r̥ṣ-vá- `ricing up, high'; vgl. auch ὄρρος und ὀρσοθύρη.Page in Frisk: 2,426Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄρος
-
10 ὀρρωδέω
Grammatical information: v.Meaning: `to shudder, to fear, to dread' (Att.),Other forms: Ion. ἀρρωδέω (Hp., Hdt.).Compounds: Aslo w. prefix, esp. κατ-.Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: Not certainly explained. Semantically attractive is the proposal by Bréal MSL 8, 309 (agreeing Lasso de la Vega Emer. 23, 121 f.): ὀρρωδέω from ὄρρος through *ὀρρώδης `afraid, anxious' like Fr. couard, It. codardo from Lat. coda. But one has to assume then that the Att. form came into Ionic with transition of ὀρρ- into ἀρρ- (after ἀρρωστέω. - ία?), what cannot be easily argued. After J. Schmidt KZ 25, 112; 32, 170 Att. ὀρρ- stands for older ἀρρ- through assimilation to the folowing ω (cf. Schwyzer 255); possible is also folketym. influence of ὄρρος. Vain attempys by Prellwitz BB 24, 217, Solmsen IF 13, 134ff., Ehrlich Betonung 54 (s. Bq s.v. a. p. 717 n. 1; also WP. 1, 278 a. 292). - Taillardat, RPh. 71(1997) 170, defends the old interpretation as τὸν ὄρρον ἱδροῦν; the α- would be due to Ionic dissimilation of ο-ω. - Furnée 342 thinks that the word is Pre-Greek, which explains the variation ἀ-\/ὀ-.Page in Frisk: 2,427-428Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρρωδέω
-
11 ὀρσοθύρη
Grammatical information: f.Meaning: esp. a side-door or side-opening at the back, leading from the men's hall in the λαύρη to the rooms upstairs (χ 126, 132, 333); s. Wace Journ ofHellStud. 71, 203ff. w. lit., Bérard REGr. 67, 18 ff.); also sens. obsc. (Semon. 17).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Explanation debated. One is tempted to identify the first element with ὄρρος, ὄρσος `hindmost' (Doederlein Hom. Gloss. 2. 340; thus v. Wilamowitz Eur. Her. 376 n., Wackernagel Unt. 226, Lasso de la Vega Emer. 23, 114ff.). This interpretation is as regards the matter and stile without objections; cf. παλίν-ορσος, ἄψ-ορρος and Wackernagel l.c. Others explain it as "high door" connecting either Skt. r̥ṣvá- `high' or varṣ- in várṣ-man- n. `culmen' (Froehde BB 3, 19 ff., Kalén Quaest. gramm. gr. 75ff., extensice w. lit., also on εἰρεθύρη [H.] and ἔρθυρις [EM], WP. 1,138; similar Büchner RhM 83, 97 ff., not convincing; s. also Risch IF 59, 20). -- In the same sphere belongs ὀρρόση-λος ὀδός (cod. ὁδ-). Ίταλιῶται H.; after Kalén l.c. "high threshold". -- With ὀρσο- also: ὀρσο-λόπος surn. of Ares (Anacr. 70) with ὀρσολοπ-εύω (metr. for - έω) `attack, revile' (h. Merc. 308, Max. 102), - έομαι `be teased, disquieted' (A. Pers. 10); ὀρσο-λόπος therefore `attacker v.t.', prop. = ὁ λέπων τὸν ὄρρον (sc. τοῦ φυγόντος πολεμίου); s. Schwyzer Glotta 12, 21ff. (with Müller-Strübing), Lasso de la Vega a.o. Diff. Kalén l.c. ("Hochprahler"). -- ὀρσο-δάκνη f. name of an insect that eats buds (Arist.); naming motive unknown. Unclear also ὀρσοί τῶν ἀρνῶν οἱ ἔσχατοι γενόμενοι H.; the similarity with ἕρσαι (s.v.) jas long been observed (to be rejected Lasso de la Vega l.c).Page in Frisk: 2,428Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρσοθύρη
-
12 οὑρα
Grammatical information: f.Meaning: `tail' (Il.), later often metaph. `rear(guard)' (X., Plb.).Other forms: Ion. -ήCompounds: Compp., e.g. οὑρ-ᾱγός m. `leader of the rearguard' with - έω, - ία (X., Plb.. LXX); on κόλ-ουρος (s. κόλος), κόθ-ουρος, πάγ-ουρος s. vv.Derivatives: 1. Dimin. οὑράδιον (Gp.); 2. adj. οὑρ-αῖος `belonging to the tail' ( Ψ 520, Hp.) with - αία f. (like κεραία a.o.) `tail' (Aret.), - αῖον n. `id.' (E.). 3. οὑρ-αχός m. `foetal organ, point, outer end', e.g. of the heart, of the eyebrows, of a stalk (medic., Ael.), - ίαχος m. `lower end of a spear' (Il., A. R., AP ; metr. condit.?); cf. κύμβ-αχος, στόμ-αχος a.o. 4. οὑρώδης `belonging to the tail' (Hp. v.l.). - On οὖραξ s.v.Etymology: Like κουρά beside κόρρη, κόρση, οὑρά can stand beside ὄρρος, - ορσος; basis then prob. *ὀρσά (on the phonetics s. on κουρά); note esp. OIr. err f. `tail' \< IE * ersā. Positing *ὀρσι̯ά (WP. 1, 138; also Forbes Glotta 36, 237 f. as alternative) or *ὀρσϜά (Brugmann-Thumb 148 a.o. referring to Skt. r̥ṣvá- `high') is unnecessary (cf. Schwyzer 286 Zus. 1 w. rich lit.). S. also ὄρρος. - Remarkable is the word οὐραχός with a suffix that it prob. Pre-Greek; here again there are the parallels with - αχ-, - ιχ-, - υχ- (Chantraine Form. 403). Even stranger is the form οὐρίαχος, which has even been considered a metrical licence (there is no other word in - ιαχος). This leads to he idea that the preceding vowel was palatal, i.e. -rsy-; cf. Beekes FS Kortlandt; this might lead to the conclusion that the word (`tail') is Pre-Greek (unless one concludes that οὐρ(ι)αχός is not cognate with the tail-word). Cf. also on οὖραξ.Page in Frisk: 2,446Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑρα
-
13 όρρον
-
14 ὄρρον
-
15 όρρου
-
16 ὄρρου
-
17 οὐρά
A tail, of a lion,οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία.. μαστίεται Il.20.170
; of a dog,οὐρῇ μέν ῥ' ὅ γ' ἔσηνε Od. 17.302
; of the wolves and lions round the house of Circe, ; of other animals, Hes. Op. 512, Hdt. 2.38,47, Arist.PA 689b30, al.; not used of birds (cf. ὀρροπύγιον), Id.HA 504a31.II of an army marching, rearguard, rear, X.An.3.4.38, etc.; ἡ οὐ. τοῦ κέρατος rear-rank, ib.6.5.5; κατ' οὐράν τινος ἕπεσθαι to follow in his rear, Id.Cyr.2.3.21, cf. 2.4.3; ὁ κατ' οὐ. the rear-rank man, ib.5.3.45; ἐπ' οὐράν to the rear, Id.Ages.2.2;εἰς οὐράν Ael.NA16.33
; ἐπ' οὐρᾷ τῶν ἱππέων in rear, X.HG4.3.4; κατ' οὐρὰν προσπίπτειν to attack in rear, Plb.2.67.2.2 ῥήματος οὐρή, i.e. its echo, APl.4.155 (Euod.).3 ἑπτὰ κλῶνας ἐλαίας ἄρας, τὰς μὲν ἓξ δῆσον οὐρὰν καὶ κεφαλὴν ἓν καθ' ἕν, i.e. tie together the two ends of each twig separately, PMag.Par.1.1250. -
18 παλίνορσος
πᾰλῐν-ορσος, ον,A backwards, back, , cf. Emp.35.1;ἄγε νῆα.. π. ἐς Ἑλλάδα A.R.1.416
; π. φορή retrograde movement, Aret.SA2.5; recurrent,ἣν ἡ νοῦσος π. ὀφθῇ Id.CD1.5
: neut. as Adv., back again, AP7.608 (Eutolm.): [dialect] Att. [full] πᾰλίνορρον, with a backward wrench, Ar.Ach. 1179. (- ορσος prob. = ὄρρος, cf. παλιμπυγηδόν.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παλίνορσος
-
19 ἐφίστημι
A causal in [tense] pres., [tense] impf., [tense] fut., and [tense] aor. 1 (also in the later [tense] pf. and [tense] plpf. ἐφέστᾰκα, ἐφεστάκειν [ᾰ], v. infr. 11.1, VI. 2):I set, place upon,τεῖχος τείχει Th.2.75
;τι ἐπί τινος Pl.Criti. 116a
;τι ἐπί τινι X.HG3.1.7
;ὅρους ἐπὶ οἰκίαν D.41.6
: metaph.,ἐ. τὴν ἐκεῖ μοῖραν βίῳ Pl.R. 498c
;ἀνάγκην τινί D.H.1.16
.II set over, ;φύλακ' ἐπέστησεν βοτ Id.Supp. 303
;ἐ. τινὰ ὕπαρχόν τισι Hdt.5.27
;τινὰ παιδαγωγόν τινι Pl. Alc.1.122b
, cf. X.Lac.2.1;τινὰ πεντηκοντόρῳ Id.An.5.1.15
;τινὰ τοῖς πράγμασι Isoc.2.27
; ;ἐπὶ [συμμάχων] τινά Plb.2.65.9
;ἐφεστάκει τινὰς πρὸς χρείαν Id.10.20.5
;κύνα ἐπὶ ποίμνην D.26.22
;τινὰ ἐπὶ τὰς εὐθύνας Id.18.112
: c. inf.,βουλὴν ἐπιμελεῖσθαι τῆς εὐκοσμίας Isoc.7.37
:—[voice] Pass., to be appointed, instituted, PTeb.61 (b).358 (ii B. C.), etc.2 bring in,ἡ τύχη ἐπιστήσασα Ῥωμαίους Plb.15.20.6
; Φίλιππον ἐ. τοῖς πράγμασι to let him have a hand in the business, D.19.34.3 bring in, cause, occasion,κατάπληξίν τισι D.S.14.62
; κίνδυνον, ἀγῶνά τινι, App.Hann.55, Syr.10;ἡ τύχη λοιμικὴν διάθεσιν ἐπέστησε Γαλάταις Plb.2.20.7
.III set up, establish,ἀγῶνα Hdt.1.167
, 6.38: c. acc. et inf., ordain, prescribe,ὁ νόμος ἐφίστησι τὰ λοιπὰ κρίνειν τοὺς ἄρχοντας Arist.Pol. 1287a26
; ἐπιστήσατε quid facere debeamus, Plin.Ep.6.31.12.IV set by or near to,ἐπιστήσαντες κύκλῳ τὸ σῆμα ἱππέας Hdt.4.72
; esp. place in rear, of troops,τὴν φάλαγγα τούτοις κατόπιν ἐ. Plb.1.33.6
, cf. 1.26. 14.V stop, cause to halt,ἐπιστῆσαι τὸ στράτευμα X.Cyr.4.2.18
; τὴν ὁδόν, τὴν πορείαν, D.S.17.112, Plu.Cim.1;τοὺς ἱππέας τοῦ πρόσω Arr.An.5.16.1
; ἐ. τὴν ὁρμήν check it, Plb.16.34.2; τὴν διήγησιν interrupt it, Id.7.11.1; check,ἔμμηνα Dsc.1.125
, cf. POxy.1088.20 (i A. D.): abs., ἐπιστήσας (sc. ἑαυτόν) having halted, X.An.1.8.15:—[voice] Pass., to be checked, stopped, PPetr.2p.62 (iii B. C.);ἐὰν ἐφίστηται ἡ κοιλία Sor.1.122
.VI ἐφίστημι τὴν διάνοιαν κατά τι, περί τινος, fix one's mind upon it, attend to it, Isoc.9.69, Arist.Metaph. 987b3, Thphr. Char.Prooem., etc.;τὴν σκέψιν περί τινος Arist.Metaph. 1090a2
; ;τὸν νοῦν τινι D.S.12.1
;αὑτὸν ἐπιστήσας ἐπί τι Arist.Top. 135a26
: ἐπιστῆσαι abs., give attention,τούτοις ἐπιστήσαντες Id.Mu. 391a26
;περί τινος Id.GC 315b18
; ;ἐπί τι Plb.1.65.5
, etc.; ἐπιστήσασι μᾶλλον λεκτέον one must speak with more care and accuracy, Arist.Pol. 1335b3, cf. EN 1144a22;πότερον.. ἤ Jul.
ad Them.265b; ὅτι .. Sor.1.97 (hence ἐπίσταμαι, ἐπιστήμη, qq.v.).2 c. acc. pers., arrest the attention of, Plu.TG17, cf. 2.17e, Gal.18(2).105; ἐπιστῆσαί τινα ἐπί τι call his attention to, Plb. 2.61.11, cf. 4.34.9; τοῦ καιροῦ τοῦ κατὰ τὴν διήγησιν ἐφεστακότος ἡμᾶς ἐπί τι having led us to.., Id.10.21.2, cf. 31.23.1: hence, object, Plot. 1.4.5.B intr. in [voice] Med. and [voice] Pass., ἐφίσταμαι, [tense] aor. 1 ἐπεστάθην [S.] Fr. [1127.5], E.Hipp. 819, IT 1375, etc., with [tense] pf., [tense] plpf. ([dialect] Aeol. [tense] plpf. [ per.] 3sg. (Cyme, ii B. C.): [dialect] Dor. [tense] plpf. [ per.] 3pl. ἐφεστάκεον [ᾱ] SIG241.146 (Delph., iv B. C.)), and [tense] aor. 2 [voice] Act.: (the causal tenses are not found in Hom., the [voice] Med. or [voice] Pass. only in [tense] impf.ἐφίστατο Il.11.644
; elsewh. always [tense] aor. 2 or [tense] pf. [voice] Act. with [dialect] Ep. inf.ἐφεστάμεναι Od.24.380
):— stand upon,τεῖχος.. ῥύατ' ἐφεσταότες Il.18.515
;πύργῳ ἐφεστήκει 6.373
;δίφρῳ ἐφεσταότος 17.609
, etc.;ἐπέστη βηλῷ ἔπι λιθέῳ 23.201
;ἡ.. ἐπισταθεῖσα ὀρθή Arist.Metaph. 1051a28
;ἐπὶ τὰς.. σχεδίας Plb.3.46.8
.3 stand on the top or surface, τὸ ἐπιστάμενον [τοῦ γάλακτος], i. e. cream, Hdt.4.2;λιπαρότητες ἄνω ἐφιστάμεναι Hp.Prog.12
; ἐ. καθάπερ ὀρρὸς [γάλακτι] Dsc.1.72; of vapour, form, Arist.Juv. 469b31.II to be set over,ἐφίσταται πύλαις A.Th. 538
; ;οἷοι νῷν ἐφεστᾶσι σκοποί S.Aj. 945
;ἄρχοντες ἐφ' ἑκάστῳ μέρει ἐ. X. Hier.9.5
; ;ἐπὶ τῆς πολιτείας D.19.298
: rarely c. gen.,τὸν ἐπεστεῶτα τῆς διώρυχος Hdt.7.117
;ὅσοι θεοῦ χρημάτων ἐφέστασαν E.Andr. 1098
: abs. in part., ὁ ἐφεστηκώς the person in authority, the officer in command, X.Oec.21.9; οἱ ἐφεστῶτες, [dialect] Ion. οἱ ἐπεστεῶτες, Hdt.2.148, S.Aj. 1072, X.Mem.3.5.19.III stand by or near,ὣς πυκνοὶ ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν Il.13.133
; ἐπ' ἄκρῳ χείλει ἐφεσταότες, ἐ. παρὰ τάφρῳ, 12.52, 199;θύρῃσιν ἐφίστατο 11.644
; ἐπὶ τὰς πύλας, ἐπὶ τὰς θύρας, Hdt.3.77, Pl.Smp. 212d;ἐπὶ τοῖς προθύροις Id.Phlb. 64c
; esp. of dreams or visions, appear to,εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος Hdt.1.34
, cf. 7.14;ὄναρ κεφαλῆφιν ἐπέστη Il.10.496
;ἐπιστᾶσα τῆς νυκτός Isoc.10.65
;ἄγγελος ἐπέστη αὐτοῖς Ev.Luc.2.9
: abs., stand by, Hdt.3.78;πολλῶν ἐφεστώτων App.Syr.10
;ἤμην ἐφεστώς Act.Ap.22.20
;οἱ λέβητες ἐπεστεῶτες Hdt.1.59
;ὁ ἀντίδικος ἐφέστηκε Pl.Tht. 172e
, cf. Aeschin.3.79; without hostile sense, , cf. Ev.Luc.2.38, etc.; of troops, to be posted after or behind,κατόπιν ἐ. τοῖς θηρίοις Plb.16.18.7
.2 in hostile sense, stand against,τὰ φρονέοντες ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν Il.15.703
, cf.5.624;ἔνθα μένος πνείοντες ἐφέστασαν Od.22.203
, cf. 24.380; appear before, of an army,ἐπὶ τῇ πόλι Hdt.4.203
;ἐπὶ τὸ βασίλειον Isoc.9.58
; come upon suddenly or by surprise, Th.8.69;ἐξαίφνης ἐπιστὰς τοῖς γιγνομένοις Isoc.8.41
, cf. D.6.5, Luc.DDeor.17.1;εἰς τοὺς ὄχλους Isoc.18.9
; so of events, etc.,αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐ. ὄλεθρος 1 Ep.Thess.5.3
, cf. Ev.Luc.21.34;διὰ τὸν ἐφεστῶτα ζόφον Plb.18.20.7
;διὰ τὸν ὑετὸν τὸν ἐφεστῶτα Act.Ap.28.2
.3 metaph., of events, spring upon one, occur, , cf. Th.3.82; in [tense] pf., impend, be at hand,τὸν ἐφεστηκότα κίνδυνον τῇ πόλει D.18.176
;ὁ καιρός.. ἐφέστηκε 2 Ep.Ti.4.6
;περὶ τοῦ βασιλέως.. ὁ λόγος ἐφέστηκε νῦν Arist.Pol. 1287a2
, cf. Metaph. 999a25; of a more remote future, to be in store, lie in wait for,κῆρες ἐφεστᾶσιν θανάτοιο Il.12.326
.IV halt, stop, as in a march,ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε ἐφιστάμενος X.An.2.4.26
(cf. A. V);ἐπιστὰς περιέμεινα Pl.Smp. 172a
: c. gen.,ἐ. τοῦ πλοῦ Th.2.91
.V fix one's mind on, give one's attention to, ;τῇ τρύγῃ PFlor.236.4
(iii A. D.);ἐπί τι Isoc.10.29
, D.18.60;τοῖς πράγμασιν.. ἐπιστάντες Id.4.12
; ἐπιστάς abs. (sc. τοῖς πράγμασι), Id.18.233;διὰ ταῦτ' ἐγρήγορεν, ἐφέστηκεν Id.6.19
.C [tense] aor. 1 [voice] Med. in causal sense, set up,τὰς θύρας X.Ages.8.7
; set, post,φρουροὺς ἐπεστησάμην Id.Cyr.8.2.19
; τέλος ἐπιστήσασθαι, Lat. finem imponere, Pl.Lg. 802a: [tense] pres. is once so used, τοῦ με τήνδ' ἐφίστασαι βάσιν; why dost thou cause me to halt? S.Tr. 339.2 ἐπιστησάμενος, intr., having been ἐπιστάτης, IGRom.4.1265 ([place name] Thyatira).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐφίστημι
-
20 ὀρός
ὀρός, ὁ,A the watery or serous part of milk, whey,ναῖον δ' ὀρῷ ἄγγεα πάντα Od.9.222
;ὀρὸν πίνων 17.225
, cf. Hp.Mul.1.29, Acut.2, Arist. HA 521b27, al., Eust.1626.1, 1818.23.4 σπερματικὸς ὀρός seminal fluid, Placit.5.23:—the form [full] ὀρρός is f.l. in Hp. Il.cc., Arist. l.c., Ruf.Ren.Ves.14, etc.; the form [full] οὐρός was coined by Nic. Th. 708. (Cf. Skt. sarás, Adj. 'fluid', Lat. serum.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
όρρος — ὄρρος, ὁ (Α) 1. το άκρο τού ιερού οστού 2. το μέρος μεταξύ τών σκελών και τής έδρας, το περίνεο, το μέρος γύρω από τους γλουτούς 3. πρωκτός. [ΕΤΥΜΟΛ. Παλιά ινδοευρωπαϊκή λ. που συνδέεται με αρμ. or, αρχ. άνω γερμ. ars, αγγλοσαξ. ears «οπίσθια»,… … Dictionary of Greek
ὄρρος — boundary masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορρός — ο (ΑΜ ὀρρός) (εσφ. γρφ.) βλ. ορός … Dictionary of Greek
ὄρρω — ὄρρος boundary masc nom/voc/acc dual ὄρρος boundary masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄρρον — ὄρρος boundary masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄρρου — ὄρρος boundary masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορρωδώ — (ΑΜ ὀρρωδῶ, έω, Α ιων. τ. ἀρρωδέω) 1. ζαρώνω από φόβο μπροστά σε κάποιον, φοβάμαι, τρέμω 2. δειλιάζω, λιποψυχώ, διστάζω, αμφιταλαντεύομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. Ρ. άγνωστης ετυμολ. Οι αρχαίοι λεξικογράφοι συνέδεσαν το ρ. με τις λ. ὄρρος «οπίσθια, γλουτοί» και … Dictionary of Greek
ορός — Το υγρό μέρος του αίματος, κίτρινου χρώματος, ρευστό σχεδόν σαν το νερό, που αποχωρίζεται μετά την εκτός του σώματος πήξη και συστολή του θρόμβου του αίματος. Διαφέρει από το πλάσμα, γιατί δεν περιέχει ινωδογόνο και προθρομβίνη, ουσίες που μένουν … Dictionary of Greek
ουρά — (Ανατ.). Το πίσω άκρο του κορμού κάθε ζώου. Αντίθετο, η κεφαλή. Η ο. των ζώων, στα σπονδυλωτά, αποτελεί προέκταση της σπονδυλικής στήλης και είναι ευκίνητη εξαιτίας των πολλών συσταλτικών και διασταλτικών μυών. Φυτρώνει λίγο πιο πάνω από την έδρα … Dictionary of Greek
όρος — Το υγρό μέρος του αίματος, κίτρινου χρώματος, ρευστό σχεδόν σαν το νερό, που αποχωρίζεται μετά την εκτός του σώματος πήξη και συστολή του θρόμβου του αίματος. Διαφέρει από το πλάσμα, γιατί δεν περιέχει ινωδογόνο και προθρομβίνη, ουσίες που μένουν … Dictionary of Greek
er-3 : or- : r- — er 3 : or : r English meaning: to move *stir, animate, fight, struggle, rise; to spring up, be born Deutsche Übersetzung: ‘sich in Bewegung setzen, erregen (also seelisch, ärgern, stir, tease, irritate); in die Höhe bringen (Erhebung … Proto-Indo-European etymological dictionary
