-
1 ουρώδης
οὐρώδηςof the tail: masc /fem acc pl (attic epic doric)οὐρώδηςof the tail: masc /fem nom /voc pl (doric aeolic)οὐρώδηςof the tail: masc /fem nom sg -
2 οὐρώδης
οὐρώδηςof the tail: masc /fem acc pl (attic epic doric)οὐρώδηςof the tail: masc /fem nom /voc pl (doric aeolic)οὐρώδηςof the tail: masc /fem nom sg -
3 οὐρώδης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐρώδης
-
4 ουρώδη
οὐρώδηςof the tail: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)οὐρώδηςof the tail: masc /fem /neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)οὐρώδηςof the tail: masc /fem acc sg (attic epic doric) -
5 οὐρώδη
οὐρώδηςof the tail: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)οὐρώδηςof the tail: masc /fem /neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)οὐρώδηςof the tail: masc /fem acc sg (attic epic doric) -
6 ουρωδέων
-
7 οὐρωδέων
-
8 οὑρα
Grammatical information: f.Meaning: `tail' (Il.), later often metaph. `rear(guard)' (X., Plb.).Other forms: Ion. -ήCompounds: Compp., e.g. οὑρ-ᾱγός m. `leader of the rearguard' with - έω, - ία (X., Plb.. LXX); on κόλ-ουρος (s. κόλος), κόθ-ουρος, πάγ-ουρος s. vv.Derivatives: 1. Dimin. οὑράδιον (Gp.); 2. adj. οὑρ-αῖος `belonging to the tail' ( Ψ 520, Hp.) with - αία f. (like κεραία a.o.) `tail' (Aret.), - αῖον n. `id.' (E.). 3. οὑρ-αχός m. `foetal organ, point, outer end', e.g. of the heart, of the eyebrows, of a stalk (medic., Ael.), - ίαχος m. `lower end of a spear' (Il., A. R., AP ; metr. condit.?); cf. κύμβ-αχος, στόμ-αχος a.o. 4. οὑρώδης `belonging to the tail' (Hp. v.l.). - On οὖραξ s.v.Etymology: Like κουρά beside κόρρη, κόρση, οὑρά can stand beside ὄρρος, - ορσος; basis then prob. *ὀρσά (on the phonetics s. on κουρά); note esp. OIr. err f. `tail' \< IE * ersā. Positing *ὀρσι̯ά (WP. 1, 138; also Forbes Glotta 36, 237 f. as alternative) or *ὀρσϜά (Brugmann-Thumb 148 a.o. referring to Skt. r̥ṣvá- `high') is unnecessary (cf. Schwyzer 286 Zus. 1 w. rich lit.). S. also ὄρρος. - Remarkable is the word οὐραχός with a suffix that it prob. Pre-Greek; here again there are the parallels with - αχ-, - ιχ-, - υχ- (Chantraine Form. 403). Even stranger is the form οὐρίαχος, which has even been considered a metrical licence (there is no other word in - ιαχος). This leads to he idea that the preceding vowel was palatal, i.e. -rsy-; cf. Beekes FS Kortlandt; this might lead to the conclusion that the word (`tail') is Pre-Greek (unless one concludes that οὐρ(ι)αχός is not cognate with the tail-word). Cf. also on οὖραξ.Page in Frisk: 2,446Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑρα
См. также в других словарях:
οὐρώδης — of the tail masc/fem acc pl (attic epic doric) οὐρώδης of the tail masc/fem nom/voc pl (doric aeolic) οὐρώδης of the tail masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ουρώδης — (I) οὐρώδης, ῶδες (Α) [ουρά] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ουρά ή στον πρωκτό. (II) ώδες [ούρο] αυτός που έχει γνωρίσματα, λ.χ. το χρώμα ή την οσμή, τών ούρων … Dictionary of Greek
οὐρώδη — οὐρώδης of the tail neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) οὐρώδης of the tail masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) οὐρώδης of the tail masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐρωδέων — οὐρώδης of the tail masc/fem/neut gen pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-ώδης — ΝΜΑ β συνθετικό επιθέτων τής Αρχαίας Ελληνικής, που ανάγεται στο θέμα οδ τού ρήματος ὄζω* «έχω μυρωδιά, μυρίζω», με έκταση λόγω συνθέσεως. Η αρχική σημασία, ωστόσο, τού β συνθετικού διατηρείται σε ελάχιστα επίθετα στα οποία η σημασία τού α… … Dictionary of Greek
