-
1 ουράδιον
-
2 οὐράδιον
-
3 οὐράδιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐράδιον
-
4 ουραδίων
-
5 οὐραδίων
-
6 οὑρα
Grammatical information: f.Meaning: `tail' (Il.), later often metaph. `rear(guard)' (X., Plb.).Other forms: Ion. -ήCompounds: Compp., e.g. οὑρ-ᾱγός m. `leader of the rearguard' with - έω, - ία (X., Plb.. LXX); on κόλ-ουρος (s. κόλος), κόθ-ουρος, πάγ-ουρος s. vv.Derivatives: 1. Dimin. οὑράδιον (Gp.); 2. adj. οὑρ-αῖος `belonging to the tail' ( Ψ 520, Hp.) with - αία f. (like κεραία a.o.) `tail' (Aret.), - αῖον n. `id.' (E.). 3. οὑρ-αχός m. `foetal organ, point, outer end', e.g. of the heart, of the eyebrows, of a stalk (medic., Ael.), - ίαχος m. `lower end of a spear' (Il., A. R., AP ; metr. condit.?); cf. κύμβ-αχος, στόμ-αχος a.o. 4. οὑρώδης `belonging to the tail' (Hp. v.l.). - On οὖραξ s.v.Etymology: Like κουρά beside κόρρη, κόρση, οὑρά can stand beside ὄρρος, - ορσος; basis then prob. *ὀρσά (on the phonetics s. on κουρά); note esp. OIr. err f. `tail' \< IE * ersā. Positing *ὀρσι̯ά (WP. 1, 138; also Forbes Glotta 36, 237 f. as alternative) or *ὀρσϜά (Brugmann-Thumb 148 a.o. referring to Skt. r̥ṣvá- `high') is unnecessary (cf. Schwyzer 286 Zus. 1 w. rich lit.). S. also ὄρρος. - Remarkable is the word οὐραχός with a suffix that it prob. Pre-Greek; here again there are the parallels with - αχ-, - ιχ-, - υχ- (Chantraine Form. 403). Even stranger is the form οὐρίαχος, which has even been considered a metrical licence (there is no other word in - ιαχος). This leads to he idea that the preceding vowel was palatal, i.e. -rsy-; cf. Beekes FS Kortlandt; this might lead to the conclusion that the word (`tail') is Pre-Greek (unless one concludes that οὐρ(ι)αχός is not cognate with the tail-word). Cf. also on οὖραξ.Page in Frisk: 2,446Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑρα
См. также в других словарях:
οὐράδιον — neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐραδίων — οὐράδιον neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουπί — Κομμάτι ξύλου διαμορφωμένο κατά τέτοιον τρόπο ώστε να χρησιμεύει για την πρόωση σκάφους με τη χρησιμοποίηση της μυϊκής δύναμης του ανθρώπου. Το κ. είναι μοχλός δεύτερου είδους, στον οποίο και η δύναμη και η αντίσταση εφαρμόζονται αντίστοιχα στη… … Dictionary of Greek
ουράδι — το (Μ οὐράδιον) [ουρά] μικρή ουρά, ουρίτσα νεοελλ. ναυτ. κουπί προσδεδεμένο στην πρύμνη βάρκας ή άλλου πλοιαρίου, το οποίο κινεί ελικοειδώς ο χειριστής του για την προώθηση τού σκάφους, αλλ. γουργούλα … Dictionary of Greek
