-
101 ἐπί
ἐπί (ἐπ, ἐφ; ἔπι following noun governed, P. 5.93, P. 8.89, etc.: following verb in tmesis, O. 3.6, P. 9.124, P. 5.124 coni.: combined with1διά N. 6.48
, I. 4.41, withἐν N. 5.2
)1 prep. c. acc.a to, towardsνίσοντ' ἐπ ἀνθρώπους ἀοιδαί O. 3.10
ἄλλα δ' ἐπ ἄλλον ἔβαν ἀγαθῶν O. 8.12
καί κεν ἐν ναυσὶν μόλον Ἰονίαν τάμνων θάλασσαν Ἀρέθοισαν ἐπὶ κράναν P. 3.69
σὺν Νότου δ' αὔραις ἐπ Ἀξείνου στόμα πεμπόμενοι P. 4.203
ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον P. 10.54
εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα N. 6.28
Ζεὺς ἐπ' Ἀλκμήναν Δανάαν τε μολὼν N. 10.11
ταχέως δ' ἐπ ἀδελφεοῦ βίαν πάλιν χώρησεν N. 10.73
ὅσσα δ' ἐπ ἀνθρώπους ἄηται μαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε φωτῶν ἀπλέτου δόξας I. 4.9
ἐπὶ δὲ στρατὸν ἄις[σε fr. 33a.ἐπὶ γῆρας ἱξέμεν βίου Pae. 6.116
]επὶ βρέφος οὐρανίου Διὸς[ Pae. 20.9
πορευθέντ' ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν fr. 75. 9. τότε βάλλεταὶ τότ' ἐπ ἀμβρόταν χθόν ἐραταὶ ἴων φόβαὶ fr. 75. 16. ἐπεὶ Γηρυόνα βόας Κυκλώπειον ἐπὶ πρόθυρον Εὐρυσθέος ἔλασεν (v. l. Κυκλωπείων ἐπὶ προθύρων) fr. 169. 7.b over, acrossπέταται δ' ἐπί τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσας τηλόθεν ὄνυμ αὐτῶν N. 6.48
καὶ πάγκαρπον ἐπὶ χθόνα καὶ διὰ πόντον I. 4.41
ἁλὸς ἐπὶκῦμα βάντες ἦλθον ἄγγελοι Pae. 6.100
πεφόρητο δ' ἐπ Αἰγαῖον θαμά (sc. Ἀστερία) Πα. 7B. 49. πάντ' ἐπ οἶμον *fr. 107a. 6*. τέρπεται δὲ καί τις ἐπ' οἶδμ ἅλιον ναὶ θοᾷ διαστείβων fr. 221. 4.c in the direction of; onσύ τοι χε-ς θών νιν ἐπὶ δεξιὰ χειρὸς P. 6.19
ἐδόκησαν ἐπ' ἀμφότερα μαχᾶν τάμνειν τέλος, τοὶ μὲν Ἑλέναν κομίζοντες, οἱ δ ἀπὸ πάμπαν εἴργοντες in both directions, on both sides O. 13.57 πρίν τις εὐθυμίᾳ σκιαζέτω νόημ' ἄκοτον ἐπὶ μέτρα (μετρίως Σ.) Pae. 1.3d of purpose, forἦλθε καὶ Γανυμήδης Ζηνὶ τωὔτ' ἐπὶ χρέος O. 1.45
πέμψε δ' Ἑρμᾶς χρυσόραπις διδύμους υἱοὺς ἐπ ἄτρυτον πόνον P. 4.178
Πυθοῖ τε γυμνὸν ἐπὶ στάδιον καταβάντες P. 11.49
ἀναπνέομεν δ' οὐχ ἅπαντες ἐπὶ ἴσα N. 7.5
ἀνὰ δ' αὐλὸν ἐπ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν N. 9.8
Κάστορος δ' ἐλθόντος ἐπὶ ξενίαν πὰρ Παμφάη N. 10.49
e against ἐπὶ Θήβας ξίφος ἑλκόμενον (e Σ supp. Lobel) Pae. 8.1032 c. gen.,a uponἐμὲ δ' ἐπὶ ταχυτάτων πόρευσον ἁρμάτων O. 1.77
ἀλλ' ἐπὶ χώρας αὖτις ἕσσαι P. 4.273
“ θαέομαι σαφὲς δράκοντα ποικίλον αἰθᾶς Ἀλκμᾶν' ἐπ ἀσπίδος νωμῶντα” P. 8.46ἐλινύσοντα ἐργάζεσθαι ἀγάλματ' ἐπ αὐτᾶς βαθμίδος ἑσταότ N. 5.1
ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ ἀκάτῳ, γλυκεἶ ἀοιδά, στεῖχ ἀπ Αἰγίνας N. 5.2
λεχέων ἐπ' ἀμβρότων Pae. 6.140
b in the days of, at the time ofτέκεν ἑπτὰ σοφώτατα νοήματ' ἐπὶ προτέρων ἀνδρῶν παραδεξαμένους παῖδας O. 7.72
ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν ἁβρότατος ἔπι μεγάλας ἐξ ἐλπίδος πέταται ὑποπτέροις ἀνορέαις P. 8.89
3 c. dat.,a upon, at, on esp. of rivers, springs.πενταετηρίδ' θῆκε ζαθέοις ἐπὶ κρημνοῖς Ἀλφεοῦ O. 3.22
Ζηνὸς ἐπ' ἀκροτάτῳ βωμῷ χρηστήριον θέσθαι κέλευσεν O. 6.70
δόξαν ἔχω τιν' ἐπὶ γλώσσᾳ λιγυρᾶς ἀκόνας O. 6.82
ὦ Πίσας εὔδενδρον ἐπ' Ἀλφεῷ ἄλσος O. 8.9
δάμασε καὶ κείνους Ἡρακλέης ἐφ' ὁδῷ O. 10.30
ἐπ' Ἀλφεοῦ ῥεέθροισιν O. 13.35
[ τὰ δ' ἐπ ὀφρύι Παρνασσίᾳ ἕξ (v. l. ὑπ) O. 13.106] “ μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίᾳ” P. 4.163ἐπ' Ἀπόλλωνός τε κράνᾳ P. 4.294
πρυμνοῖς ἀγορᾶς ἔπι δίχα κεῖται θανών P. 5.93
Ἰφιγένεἰ ἐπ' Εὐρίπῳ σφαχθεῖσα τῆλε πάτρας P. 11.22
ὄχθαις ἔπι μηλοβότου ναίεις Ἀκράγαντος ἐύδματον κολώναν P. 12.2
ἔσταν δ' ἐπ αὐλείαις θύραις ἀνδρὸς φιλοξείνου N. 1.19
ὃν Ψαμάθεια τίκτ' ἐπιλτ;γτ; ῥηγμῖνι πόντου N. 5.13
ἐπ' Ἀσωποῦ ῥεέθροις N. 9.9
ἐπ' Εὐρώτα ῥεέθροις I. 5.33
ἢ Δωρίδ' ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ ἔστασας ἐπὶ σφυρῷ Λακεδαιμονίων; I. 7.13ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ Pae. 6.7
ὑδάτεσσι δ' ἐπ Ἀσωποῦ Pae. 6.134
]αις ἐπ Ἰσμηνίαι[ς Πα. 7C. a. 7. θεῶν ἐπὶ βωμοῖς (haec verba praebet codd. Plutarchi, non habet pap.) Θρ. 7. 10.b down upon with verb of movement.κελαινῶπιν δ' ἐπί οἱ νεφέλαν ἀγκύλῳ κρατὶ κατέχευας P. 1.7
“ ἥρως ἐπ' ἀκταῖσιν θορὼν” P. 4.36καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖς εὐναῖς ἐρατὰν βάλεν αἰδῶ P. 9.12
τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν παῦρον ἐπὶ γλεφάροις ὕπνον ἀναλίσκοισα ῥέποντα πρὸς ἀῶ P. 9.24
Ζεὺς δ' ἐπ Ἴδᾳ πυρφόρον πλᾶξε ψολόεντα κεραυνόν N. 10.71
ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέχειν πυκινώτατον ἑρπετόν i. e. run down beasts fr. 106. 2. ἐπὶ λεπτῷ δενδρέῳ (sc. βαίνειν) fr. 230.c upon, overδόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 8.14
φιλέων δ' ἂν εὐχοίμαν Κρονίδαις ἐπ Αἰολάδᾳ καὶ γένει εὐτυχίαν τετάσθαι Παρθ. 1. 12. τὰν δ ἐπ αὐχένι στρέφοισαν κάρα (sc. ἔλαφον) *fr. 107a. 6.* [ τοῦτο δόμεν γέρας ἐπὶ Βάττου γένει (codd.: ἔπι Tric.) P. 5.124]d upon, in addition toκλεινᾷ τ' ἐν Ἰσθμῷ τετράκις εὐτυχέων, Νεμέᾳ τ ἄλλαν ἐπ ἄλλᾳ O. 7.82
ἐσλὰ δ' ἐπ ἐσλοῖς ἔργα θέλοι δόμεν O. 8.84
κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω O. 11.13
πέμπτον ἐπὶ εἴκοσιτοῦτο γαρύων εὖχος ἀγώνων ἄπο N. 6.58
e towards, in the direction ofἐπί τοι Ἀκράγαντι τανύσαις αὐδάσομαι O. 2.90
Ὀρσοτρίαινα δ' ἐπ Ἰσθμῷ ποντίᾳ ἅρμα θοὸν τάνυεν O. 8.49
f in respect, consideration ofαἰὼν πλοῦτόν τε καὶ χάριν ἄγων γνησίαις ἐπ' ἀρεταῖς O. 2.11
Θαλία τε ἐρασίμολπε, ἰδοῖσα τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα O. 14.16
ὁ δὲ λόγος ταύταις ἐπὶ συντυχίαις δόξαν φέρει P. 1.36
ἀστῶν δ' ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύνει μάλιστ ἐσλοῖσιν ἐπ ἀλλοτρίοις P. 1.84
καὶ τὸ λοιπὸν ὁμοῖα, Κρονίδαι μάκαρες, διδοῖτ' ἐπ ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς ἔχειν P. 5.119
τοῖσι τέλειον ἐπ' εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν P. 9.89
Μοῖσα δ' οὐκ ἀποδαμεῖ τρόποις ἐπὶ σφετέροισι P. 10.38
ἐφ' ἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο τέλος I. 1.26
μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ' ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκύς I. 1.47
τίμαθεν ἀμφικτιόνεσσιν ἵππων τ' ὠκυπόδων πολυγνώτοις ἐπὶ νίκαις Παρθ. 2. 45. similarly: θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται i. e. according to P. 2.49 μή τινα παρὰ ματρὶ μένειν ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι at the cost of P. 4.186 [ ἐπ' ἄλλοισι δ ἄλλοι μέγαλοι (byz.: om. codd.: ἐν add cod. V.) O. 1.113]g in the power ofτὰ δ' οὐκ ἐπ ἀνδράσι κεῖται. δαίμων δὲ παρίσχει P. 8.76
h frag. ] μιᾷ δ' ἐπὶ θήκᾳ[ fr. 169. 49.4 fragg. “ἐπὶ π[ ] κατερεῖψαι Πα. 8A. 22. ]τράπεζαν θεῶν ἐπ' ἀμβρ[ο Pae. 15.7
ἐφθέγξάμαν ἔπι [ (Hermann: ἐπί codd.) fr. 177f.5 in tmesis. τρίτον ἔπι στέφανον βαλών (Hermann: ἐπὶ codd.) P. 11.14χαίταισι μὲν ζευχθέντες ἔπι στέφανοι O. 3.6
ἐπὶ ἄγει O. 2.37
ἐπὶ βαίνει O. 7.45
ἐπὶ τεῦξαι O. 8.32
ἐπὶ τίθησι P. 2.9
ἐπὶ ἔκλαγξε P. 4.23
εὔχομαί νιν Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δόμεν γέρας ἔπι Βάττου γένει (Tric.: ἐπιδόμεν intellexit Er. Schmid: ἐπὶ codd.) P. 5.124 “ ἐπὶ ἀγείραις” P. 9.54 δίκον φύλλ' ἔπι καὶ στεφάνους (v. ἐπιδικεῖν) P. 9.124ἐπὶ νεῦσαν I. 8.45
ἐπὶ ἔχεαν I. 8.58
ἐπὶ πέμπετε fr. 75. 2. ἐπὶ κεῖται Παρθ. 1. 8. -
102 οἶος
1 rel.,a c. antecedent, such asεὑρίσκοντο θεῶν παλάμαις τιμάν, οἵαν οὔτις Ἑλλάνων δρέπει P. 1.49
γένοἰ οἷος ἐσσὶ μαθών P. 2.72
Χίρωνα· οἷος ἐὼν θρέψεν ποτὲ τέκτονα P. 3.5
ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν τέκτονες οἷα σοφοὶ ἅρμοσαν P. 3.113
προγόνων· οἷοι Λιβύσσας ἀμφὶ γυναικὸς ἔβαν Ἴρασα πρὸς πόλιν P. 9.105
μέρος ἕκαστον οἷον ἔχομεν βρότεον ἔθνος N. 3.73
( ἔρωτες)οἷοι καὶ Διὸς Αἰγίνας τε λέκτρον ποιμένες ἀμφεπόλησαν Κυπρίας δώρων N. 8.6
b without antecedent: n. pl. nom., acc., such as, (as) whenἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ, οἷα παίζομεν φίλαν ἄνδρες ἀμφὶ θαμὰ τράπεζαν O. 1.16
ναυσίστονον ὕβριν ἰδὼν τὰν πρὸ Κύμας, οἷα Συρακοσίων ἀρχῷ δαμασθέντες πάθον P. 1.73
οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται ἔνδοθεν, οἷα ψιθύρων παλάμαις ἕπετ αἰεὶ βροτῷ P. 2.75
ἰαχὰν ὑμεναίων, ἅλικες οἷα παρθένοι φιλέοισιν ἑταῖραι ἑσπερίαις ὑποκουρίζεσθ' ἀοιδαῖς P. 3.18
ἤρατο τῶν ἀπεόντων· οἷα καὶ πολλὰ πάθον P. 3.20
λάμπει δὲ σαφὴς ἀρετὰ ἔν τε γυμνοῖσι σταδίοις σφίσιν ἔν τ' ἀσπιδοδούποισιν ὁπλίταις δρόμοις, οἶά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς, καὶ λιθίνοις ὁπότ ἐν δίσκοις ἵεν (constr. dub.: θαυμαστικῶς expll. Σ.) I. 1.24 Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλάιαν μιμέο, ο ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέταται (Reinach: οἷος codd., def. Galavotti RFIC, 1962, 41) *fr. 107a. 4.*c introducing comparisons, likeἀγωνίας δ' ἕρκος οἷον, σθένος P. 5.113
οἷοι δ' ἀρετὰν δελφῖνες ἐν πόντῳ (sc. εἰσί) I. 9.62 exclamatory.οἷον δ' ἐν Μαραθῶνι μένεν ἀγῶνα O. 9.89
τέρας μὲν θαυμάσιον προσιδέσθαι, θαῦμα δὲ καὶ παρεόντων ἀκοῦσαι, οἷον Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς P. 1.27
“θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον, οἷον ἀταρβεῖ νεῖκος ἄγει κεφαλᾷ” P. 9.31 οἷον αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι (Didymus: οἷον Aristarchus) N. 4.93ἀνὰ δ' ἄγαγον ἐς φάος οἵαν μοῖραν ὕμνων I. 6.62
n. pl. pro adv., ὢ πόποι, ο ἀπατᾶται φροντὶς ἐπαμερίων fr. 182. [ οἷα τειχίζωμεν ἤδη ποικίλον κόσμον (codd. vulgo: εἶα unus cod. ante corr.) fr. 194. 2.]3 introducing indir. quest.ἦ κεν ἀμνάσειεν οἵαις ἐν πολέμοισι μάχαις παρέμειν P. 1.47
γνόντα τὸ πὰρ ποδός, οἵαις εἰμὲν αἴσας P. 3.60
ἄκουσεν Δαναόν ποτ' ἐν Ἄργει, οἷον εὖρεν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι γάμον P. 9.113
ε]ἰδότες οἵαν Βρομίου [τελε]τὰν ἵσταντι Δ. 2. 6.4 fragg. ]ι οἷά ποτε Θήβᾳ[ Pae. 18.8
]οἷον [ὄ]χημα λιγ[υ fr. 140b. 8.------------------------------------1 aloneοἶος ἐν ὄρφνᾳ ἄπυεν O. 1.71
ὀπιθόμβροτον αὔχημα δόξας οἶον ἀποιχομένων ἀνδρῶν δίαιταν μανύει P. 1.93
ἀλλ' οἶος ἄπλατον κεράιζε θεῶν Τυφῶνα Ζεὺς fr. 93. ] αν ὀιοσου[ P. Oxy. 2445. fr. 7. -
103 πᾶς
πᾱς (πᾶς, παντί, πάντ(α), πάντες, πάντων, πάντας; πᾶσα, -ας, -αν, -αι, -ᾶν, -αις(ι), -ας; πάν, παντός, παντί, πάν αμπ; πᾶν, πάντα, πάντων, πᾶσι(ν), πάντ(α): the form πᾶν is rejected altogether by Schr., Proll., p. 23, but retained by Snell, I. 4.48, fr. 122. 9 ?. The α is guaranteed short O. 2.85, but long I. 4.48, where however a digamma follows: v. Radt on Pa. 6. 180.)1 (the) whole (of); all thea preceded by art.ὁ πᾶς χρόνος P. 1.46
pro subs., πολλά μοι ὑπ' ἀγκῶνος ὠκέα βέλη ἔνδον ἐντὶ φαρέτρας φωνάεντα συνετοῖσιν· ἐς δὲ τὸ πὰν ἑρμανέων χατίζει (Beck: πᾶν codd.:? on the whole) O. 2.85 τί θεός; τὸ πάν (Schr.: πᾶν codd.) fr. 140d.b without art. οὐδ' ἔλαθ Αἴπυτον ἐν παντὶ χρόνῳ κλέπτοισα θεοῖο γόνον in this whole time O. 6.36ἔλσαις ὅλον τε στρατὸν λᾴαν τε πᾶσαν O. 10.44
ἀείδετο δὲ πὰν τέμενος (Schr.: πᾶν codd.) O. 10.76δεῖξέν τε πᾶσαν τελευτὰν πράγματος O. 13.75
καὶ πᾶσαν κάτα Ἑλλάδ O. 13.112
πάντα λόγον θέμενος σπουδαῖον παρεκοινᾶθ P. 4.132
εἰμὶ δ' ἄσχολος ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν P. 8.30
κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ ἔννεπεν P. 9.96
ὁ δέ οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ N. 1.61
πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31
[ πᾶσα πόλις (sic interp. Σ.) N. 5.47]εἰ δ' ἀρετᾷ κατάκειται πᾶσαν ὀργάν, ἀμφότερον δαπάναις τε καὶ πόνοις I. 1.41
πλαγίαις δὲ φρέ-νεσσιν οὐχ ὁμῶς πάντα χρόνον θάλλων ὁμιλεῖ I. 3.6
χρὴ παντὶ λαῷ δεικνύναι fr. 42. 4. “Ἴλιον πᾶσάν νιν ἐπὶ π[έδον] κατερεῖψαι Πα. 8A. 22.2 all, everya adj.ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν O. 1.13
αὐτὰ δέ σφισιν ὤπασε τέχναν πᾶσαν O. 7.51
ἔα πόλεμον μάχαν τε πᾶσαν χωρὶς ἀθανάτων O. 9.40
ἔργων πρὸ πάντων O. 10.23
ἀλλὰ πάντων ταμίαι ἔργων ἐν οὐρανῷ O. 14.9
ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι P. 1.41
σε ποτὶ πάντα λόγον ἐπαινεῖν P. 2.66
ἐν πάντα δὲ νόμον εὐθύγλωσσος ἀνὴρ προφέρει P. 2.86
“ ἀγρούς τε πάντας” P. 4.149πράγματι παντὶ P. 4.278
πάσαισι γὰρ πολίεσι P. 7.9
“ τέλος οἶσθα καὶ πάσας κελεύθους” P. 9.45ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.102
γόνον τέ οἱ φέρτατον ἀτίταλλεν ἐν ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (Mingarelli: πάντα codd., fort. recte) N. 3.58ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ ἀκάτῳ, γλυκεἶ ἀοιδά, στεῖχ ἀπ Αἰγίνας N. 5.2
πότμος δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων πέρι πάντων N. 5.41
χαίρω δ' ὅτι ἐσλοῖσι μάρναται πέρι πᾶσα πόλις (contra Σ, πᾶσα ἡ πόλις) N. 5.47ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ N. 7.52
βίαια πάντ' ἐκ ποδὸς ἐρύσαις N. 7.67
πὰν δὲ τέλος ἐν τὶν ἔργων (Schr.: πᾶν codd.) N. 10.29κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον ὄμμα N. 10.62
δένδρεά τ' οὐκ ἐθέλει πάσαις ἐπέων περόδοις ἄνθος εὐῶδες φέρειν N. 11.40
γαστρὶ δὲ πᾶς τις ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ πέταται I. 1.49
καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας I. 2.39
ἄλλοτε δ' ἀλλοῖος οὖρος πάντας ἀνθρώπους ἐπαίσσων ἐλαύνει I. 4.6
ἐπέψαυσαν κατὰ πὰν τέλος (Schr.: πᾶν codd.) I. 4.11γαίας τε πάσας καὶ βαθύκρημνον πολιᾶς ἁλὸς ἐξευρὼν θέναρ I. 4.55
ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς I. 6.56
τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν (Schr.: πᾶν codd.) I. 8.14 Χάρισι πάσαι[ς fr. 6e. ἄνακτα τὸν πάντων ὑπερβάλλοντα Χρόνον μακάρων fr. 33. “ πάσαις πολίεσσιν ὁμίλει” fr. 43. 3.κατὰ πᾶσαν ὁδὸν Pae. 4.6
ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων Pae. 6.132
τὸ πάντων ἔργων ἱερώτ[ατον Pae. 8.74
]α πᾶσαι[ ἀ]μφίπολ[οι] Κεφ[αλ]λαν[ Pae. 20.18
παντὶ δ' ἐπὶ φθόνος ἀνδρὶ κεῖται ἀρετᾶς Παρθ. 1.. προβάτων γὰρ ἐκ πάντων κελάρυξεν θηλᾶν γάλα *fr. 104b. 1.* πάντες ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν fr. 124. 7. add. adj., διείργει δὲ πᾶσα κεκριμένα δύναμις their completely disparate power N. 6.2 ἢ γυναικείῳ θράσει ψυχρὰν φορεῖται πᾶσαν ὁδὸν θεραπεύων fr. 123. 9. pr. adj., in full, to the full,σὺν γὰρ ὑμῖν τά τε τερπνὰ καὶ τὰ γλυκἔ ἄνεται πάντα βροτοῖς O. 14.6
πᾶσαν εὐφροσύναν τάνυεν P. 4.129
ἀλλ' Ὅμηρός τοι τετίμακεν δἰ ἀνθρώπων, ὃς αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν I. 4.38
b subs., everyone, everythingΧρόνος ὁ πάντων πατὴρ O. 2.17
πόσις ὁ πάντων Ῥέας ὑπέρτατον ἐχοίσας θρόνον O. 2.77
χρὴ δὲ κατ' αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν μέτρον P. 2.34
σαίνων ποτὶ πάντας P. 2.82
πάντα ἰσάντι νόῳ P. 3.29
λέξατο πάντας ἐπαινήσαις Ἰάσων P. 4.189
παντὶ μὲν θεὸν αἴτιον ὑπερτιθέμεν P. 5.25
“ κύριον ὃς πάντων τέλος οἶσθα” P. 9.44ὁ δὲ καιρὸς ὁμοίως παντὸς ἔχει κορυφάν P. 9.79
τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ' ὁμῶς N. 1.53
τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων λέγεται παντὶ μάλιστα δονεῖν θυμόν N. 6.56
φαῖμέν κε γείτον' ἔμμεναι χάρμα πάντων ἐπάξιον N. 7.88
βραχύ μοι στόμα πάντ' ἀναγήσασθ, ὅσων Ἀργεῖον ἔχει τέμενος μοῖραν ἐσλῶν N. 10.19
πάντων δὲ νοεῖς ἀποδάσσασθαι ἴσον N. 10.86
πάντα δ' ἐξειπεῖν ὅσ ἀγώνιος Ἑρμᾶς Ἡροδότῳ ἔπορεν ἵπποις I. 1.60
χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν ( πὰν Schr.) I. 4.48πάντ' ἔχεις I. 5.14
Ζεὺς ὁ πάντων κύριος I. 5.53
ἀλλὰ παρθένοι γάρ, ἴσθ' ὅτι, Μοῖσαι, πάντα Pae. 6.55
]παντα σφιν ἐφρα[ς Pae. 8.86
ὀλοφύρομαι οὐδέν, ὅ τι πάντων μέτα πείσομαι Pae. 9.21
σὺν δ ἀνάγκᾳ πὰν καλόν (Schr.: πᾶν codd. Athenaei) fr. 122. 9. σῶμα μὲν πάντων ἕπεται θανάτῳ fr. 131b. 1. θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς ( τὰ πάντα v. l.) fr. 141. Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων fr. 169. 1. πάντα θύειν ἑκατόν make all sacrifices in hundreds fr. 170. add. gen.τὸ δ' αἰεὶ παράμερον ἐσλὸν ὕπατον ἔρχεται παντὶ βροτῶν O. 1.100
3 fragg. & dub. [ ὀργαῖς πάσαις (codd. contra metr.: ἄρχεις Bowra, alii alia) P. 6.50] [ νωμᾶ πάσαις (codd. contra metr.: νεῖμ' ἁπάσαις Hermann) I. 2.22] στεφα]νοισι παν[ (v. l. νιν ap. Σ.) Πα.. 1. ]τι πᾳντᾳ[ Δ. 4. c. 4. πάντ' ἐπ οἶμον *fr. 107a. 6*. πάντων γὰρ ὑπέρβιος ανα[ fr. 140a. 54 (28). ἐπεὶ πᾳντᾳ[ ?fr. 334a. 11. -
104 κρίσις
A separating, distinguishing,τοῦ πλέω καὶ τοῦ μὴ πλέω Meliss.7
; τῶν ὁμοιογενῶν, τῶν διαφερόντων, dub. l. in Arist.EN 1165a34.2 decision, judgement,περὶ τούτων Parm.8.15
;τὴν Κροίσου κ. Hdt.3.34
;ἐν θεῶν κρίσει A.Ag. 1289
;κατὰ δύναμιν καὶ κ. ἐμήν Hp.Jusj.1
; κ. οὐκ ἀληθής no certain means of judging, S.OT 501 (lyr.);πολίτης ὁρίζεται τῷ μετέχειν κρίσεως καὶ ἀρχῆς Arist. Pol. 1275a23
;κρίσεως προσδεόμενα Epicur.Nat.32
G., cf. Herc.1420.3;αἱ τῶν πολλῶν κ. Phld.Mus.p.75
K.; Κρίσις, title of a play by Sophocles on the Judgemént of Paris; κ. τινός judgement on or respecting,τῶν μνηστήρων Hdt.6.131
;ἀέθλων Pi.O.3.21
, N.10.23;μορφῆς E.Hel.26
: ἡ τῶν ὅπλων κ., referring to the story of Ajax, Pl.R. 620b, cf. Arist.Po. 1459b5;κρίσιν.. τοῦ βίου πέρι ὧν λέγομεν Pl.R. 360e
;κ. ἀμφ' ἀέθλοις Pi.O.7.80
;κ. διημαρτημένη Stoic.1.50
; κ. συνετή Cleanth.ib.128; power of judgement,κρίσει πραγμάτων διαφέρεσθαι Plb.18.14.10
; κατὰ κρίσιν with judgement, advisedly, Id.6.11.8.II judgement of a court,οὐδὲν ἂν τῆς ὑμετέρας κ. ἔδει Antipho 4.4.2
; trial, suit, ; καθιστάναι ἑαυτὸν ἐς κ. ib. 131;κρίσιν ποιεῖν τινι Lys. 13.35
; κρίσεως τυχεῖν to be put on one's trial, Pl.Phdr. 249a;εἰς κ. ἄγειν Id.Lg. 856c
; ἡ κ. γίγνεταί τινι ibid.; κρίσιν ὑποσχεῖν ib. 871d, D.21.125;τὰς κρίσεις ποιεῖσθαι περί τινος Isoc.4.40
, cf. Th.1.77;τὰς κ. διαδικάζειν Pl.Lg. 876b
; κρίσιν λελογχότα Μειδίᾳ ἐξούλης Test. ap. D.21.82;αἱ κ. τῶν συμβολαίων Plu.2.447e
.b result of a trial, condemnation, X.An.1.6.5.c ἡμέρα κρίσεως Day of Judgement, Ev.Matt.10.15.2 trial of skill or strength, πρὸς τόξου κρίσιν in archery, S.Tr. 266;δρόμον.., οὗ πρώτη κ. Id.El. 684
;κ. ποιεῖν ὁπότερος εἴη τὴν τέχνην σοφώτερος Ar.Ra. 779
;θεῶν ἔριν τε καὶ κ. Pl. R. 379e
.III event, issue, κρίσιν σχεῖν to be decided, of a war, Th.1.23, Plb.31.29.5;κρίσεως τυχεῖν Id.1.59.11
;ἐν τοῖς πεπολιτευμένοις τὴν κ. εἶναι νομίζω 1
suppose the issue depends upon my public measures, D.18.57.2 turning point of a disease, sudden change for better or worse, Hp. VM19 (pl.), Gal.9.550, etc.;κ. ξύντομος ἐπὶ τὸ κάκιον Hp.Judic.34
, cf. Gal.18(2).231.IV middle of the spinal column, Poll.2.177. -
105 προσκυνέω
A- ήσω Hippon.32
(tm.), Pl.R. 469a: [tense] aor.προσεκύνησα X.Cyr.5.3.18
; poet. , imper. πρόσκυσον ib. 156, S.Ph. 776, inf. - κύσαι ib. 657, part. - κύσας ib. 533, 1408 (troch.): [tense] pf. , OGI196.2 (Egypt, i B.C.):—[voice] Pass., [tense] pres. inf.προσκυνεῖσθαι E.Tr. 1021
: [tense] aor.προσεκυνήθην Arr.An.4.11.9
:— make obeisance to the gods or their images, fall down and worship, c. acc., Hdt.2.121, etc.;γῆν τε π. ἅμα καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον S.OC 1654
, cf. A.Pers. 499, Ar.Eq. 156: prov., οἱ -κυνοῦντες τὴν Ἀδράστειαν σοφοί, of deprecating the wrath of Nemesis, A.Pr. 936, cf. Pl.R. 451a;τὸν φθόνον δὲ πρόσκυσον S.Ph. 776
; στεῖχε προσκύσας χθόνα, to avert divine wrath, ib. 1408 (troch.); of sacred places, do reverence to,πατ ρῷα ἕδη θεῶν Id.El. 1374
; ;τὴν θόλον D.19.314
: abs., Ar.Eq. 640.2 esp. of the Oriental fashion of prostrating oneself before kings and superiors, abs., Hdt.1.119, 8.118: c. acc., π. τὸν Δαρεῖον make obeisance to him, Id.3.86; προσκυνεῖν διδάσκονται τὸν βασιλέα [οἱ ἐλέφαντες] Arist.HA 630b20; προσπίπτων π. Hdt.1.134, cf. 7.136; ; προσκυνῶ σ', ἄναξ,προσπίτνων E.Or. 1507
(troch.), cf. X.Cyr.5.3.18, 8.3.14, Plu.Them. 27, Arr. l.c., etc.;κύψας ὁ λαὸς προσεκύνησεν LXX Ex.12.27
; οὐδένα ἄνθρωπον δεσπότην ἀλλὰ τοὺς θεοὺς π. X.An.3.2.13;π. τοὺς ὑβρίζοντας ὥσπερ ἐν τοῖς βαρβάροις D.21.106
: ironically,π. τινὰ ὡς ἱερὸν καὶ θαυμαστόν Pl.R. 398a
: later c. dat., LXX Ge.24.26, al., Ev.Matt.2.2, 11, Ev.Jo.4.23, D.C.67.13;τῳ θεῷ J.AJ9.13.2
. (Orig. perh. throw a kiss to the god, cf. Apul.Met.4.28: the gesture is probably represented in Sumerian and Babylonian art monuments.)II later, kiss,σοῦ -ήσω τὴν χεῖρα BGU423.15
(ii A.D.); τὸ πρόσωπον, τὴν ὄψιν, τοὺς πόδας, PLond.3.1244.4 (iv A.D.), PGiss.22.5 (ii A.D.), PGen. 91.6 (vi/vii A.D.).2 greet, σπουδάζουσα -ῆσαί σε (by letter) BGU 615.8 (ii A.D.);ἔλθω πρὸς ὑμᾶς ἵνα ὑμᾶς -ήσω διὰ πολλοῦ χρόνου PLips. 110.19
(iii/iv A.D.), cf. PGiss.17.11 (ii A.D.).3 welcome respectfully, respect, (ii A.D.), cf. PTeb.286.22 (ii A.D.), etc.; (Baetocaece, iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσκυνέω
-
106 ὄμνυμι
Aὄμνῠθι Il.23.585
, , E.Med. 746, cf. Orac. ap. Hdt.6.86. γ ; [ per.] 3sg.ὀμνύτω IG12.134.5
; [ per.] 3pl. ὀμνύντων. Foed. ap. Th.5.47, IG12.87.24: [tense] impf. , Ec. 823, D.17.10, etc.: also (from [tense] pres. [full] ὀμνύω) [ per.] 3sg. imper.ὀμνῠέτω Il. 19.175
; part.ὀμνύουσα Hyp.Ath.2
: [tense] impf.ὤμνῠον Il.14.278
, Foed. ap.Th.5.19,24, IG22.236.14, etc. (for [tense] pres. ind. the Trag. and Ar. use only ὄμνυμι, Hdt. and [dialect] Att. Prose writers also ὀμνύω, which also occurs in Com., Pherecr.143.9, Amphis 42, Diph.101, Antiph.241.1, Alex.160 ; in Hdt.1.153 ὀμνύντες is restored for the dub. form ὀμοῦντες): [tense] fut. ὀμοῦμαι, εῖ, εῖται, Il.1.233,9.274, Hes.Op. 194, Ar.Nu. 246, Lys. 193, X.HG1.3.11, etc. ; [dialect] Dor. [ per.] 1pl. ; later [tense] fut.ὀμόσω AP12.201
(Strat.), Plu.Cic.23, etc.: [tense] aor.ὤμοσα Od. 4.253
, etc. ; [dialect] Ep.ὤμοσσα Il.20.313
; [dialect] Ep. also without augm. ὄμοσα, -οσσα, 19.113,10.328 : [tense] pf. , Ar.Ra. 1471, etc.: [tense] plpf.ὠμωμόκειν X.HG5.1.35
, D.9.16, 19.318 :—[voice] Med., Paus.10.26.3, [tense] aor. part.ὀμοσάμενος SIG531.28
(Dyme, iii B. C.), IG5(2).357.11 ([place name] Stymphalus), also in compds. ἀντ-, ἀπ-, δι-, ὑπ- :—[voice] Pass., [tense] fut.ὀμοσθήσομαι And.3.34
: [tense] aor.ὠμόσθην X.HG7.4.10
, ([etym.] ὑπ-) Hyp.Fr. 202 ; butὠμόθην Is.2.40
, ([etym.] ὑπ-) D.48.25 : [tense] pf. [ per.] 3sg. , , Arist.Rh. 1377a11 ; [ per.] 3pl. ὀμώμονται Lexap.And. 1.98 ; part.ὀμωμοσμένος D.7.10
, 22.4, Arist.Rh. 1377b7 ( ὠμοσμένος v. l. in App.Pun.83, etc.):—swear, c. acc. cogn.,ὀμνυέτω δέ τοι ὅρκον Il.19.175
, al. ;ὅτις κ' ἐπίορκον ὀμόσσῃ 3.279
;ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσας Hes.Op. 282
: c. dat. pers.,νῦν μοι ὄμοσσον.. ὅρκον Il.19.108
, al. ;πρός τινα Od.14.331
, 19.288 :—[voice] Pass., ;ὅρκων ὀμωμος μένων D.7.10
;εἰ ὀμώμοσται οὗτος [ὁ ὅρκος] Arist. Rh. 1377a11
, cf. b7.1 folld. by acc.,ταῦτα δ' ἐγὼν ἐθέλω ὀμόσαι Il.19.187
, cf. S.OC 1145, X.Ages.1.11 ; ὄ. τὰς σπονδάς Foed. ap. Th.5.47 ;τὴν εἰρήνην D.18.32
, cf. 9.16 ;θεῶν πίστεις τινί Th.5.30
, etc.2 folld. by [tense] fut. inf., swear that one will.., Il.21.373, etc., cf. S.Ph. 623, 941 ([tense] pres. inf., D.21.188 codd.): freq. with ἦ μέν, [dialect] Att. ἦ μήν, preceding the inf.,καί μοι ὄμοσσον ἦ μέν μοι.. ἀρήξειν Il.1.76
, cf. 10.321, Lys.31.1, X.HG 5.3.26, etc.: also by [tense] aor. inf. and ἄν, Id.An.7.7.40 : by [tense] pres. inf., swear that one does.., S.Ph. 357 : by [tense] pf. inf., swear that one has.., D.21.119 ;ὤμνυς μὴ γεγονέναι Magn.6
: by [tense] aor. inf., swear that one did..,ὀμνύουσι μὴ 'κπιεῖν ἀλλ' ἢ μίαν Pherecr.143.9
, cf. Hdt.2.179 ([tense] aor. inf. is perh. used, without ἄν, in [tense] fut. sense, D.23.170 (s. v. l.)): sts. a clause follows in the ind.,ὀμνύω.., ἦ μὴν ἐγὼ ἐθυόμην X.An. 6.1.31
;ὄμνυμί σοι.., οὐκ ἤθελον.. Theoc.Adon.22
.3 abs., εἶπον ὀμόσας ἄν I would have given my word of honour, Pl.Smp. 215d.III with acc. of the person or thing sworn by, swear by,νῦν μοι ὄμοσσον ἀάατον Στυγὸς ὕδωρ Il.14.271
;γαιήοχον ἐννοσίγαιον ὄμνυθι 23.585
, cf. 15.40, Hdt.5.7, A.Th. 529, S.Tr. 1185, etc. ;ὀμωμοκὼς τοὺς θεούς D.18.217
; ὄμνυμι θεοὺς καὶ θεάς folld. by inf., X.An.6.6.17, cf. 6.1.31 : rarely c. dat., τῷ γὰρ ὄμνυτ'; ἢ σιδαρέοισι; Ar.Nu. 248 : in Prose also with Preps., ὀ. καθ' ἱερῶν τελείων Lex ap.And.1.97, Th.5.47 ;κατ' ἐξωλείας D.21.119
;κατὰ τῆς Πολιάδος Luc.Symp.32
;εἰς τὸν Οὐιτέλλιον Plu.Oth.18
;ἐπὶ τῶν ἱερῶν Plb.38.20.5
; ;ἐν τῷ ναῷ Ev.Matt.23.16
:—[voice] Pass., ὀμώμοσται Ζεύς Zeus has been sworn by, adjured, E.Rh. 816, cf. Ar.Nu. 1241. -
107 ὑπερέχω
Aὑπείρεχον Il.2.426
: [tense] aor. ὑπερέσχον, and in poet. form -έσχεθον, 11.735,24.374: [tense] fut.- έξω PCair.Zen.60.6
(iii B. C.), Hsch.:—hold over, σπλάγχνα.. ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο held them over the fire, Il.2.426;μου τὸ σκιάδειον ὑπέρεχε Ar.Av. 1508
;ἡμῶν ὑπερεῖχε τὴν χύτραν Id.Eq. 1176
; ὑπερέχοντα τὸν αὐλὸν τῆς θαλάσσης holding it up out of the sea, Arist.HA 537b1.2 ὑ. χεῖρά (χεῖράς) τινος hold one's hand over him, so as to protect, , 687;τις.. ἐμεῖο θεῶν ὑπερέσχεθε χεῖρα 24.374
;Ζεὺς τῆσδε πόληος ὑπειρέχοι.. χεῖρα Thgn.757
; so (lyr.), cf. Fr.199.7: c. dat. pers.,οἱ.. ὑπείρεχε χεῖρας Ἀπόλλων Il. 5.433
; , cf. Od.14.184.3 hold above, ὑ. τὸ ῥύγχος, ὅπως ἀναπνέῃ, of the dolphin, Arist.HA 589b11, cf. 566b15, 599b27, al.;ὑ. ὀφρύν
elevate,AP
5.298 (Agath.).II intr., to be above, rise above the horizon,εὖτ' ἀστὴρ ὑπερέσχε φαάντατος Od.13.93
; αὐτῆς [Αἰγύπτου] εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον no part of it was above water, Hdt.2.4; ὕδωρ,.. ὃ μόλις ὑπερέχοντες ἐπεραιώθησαν which they crossed, with their heads only just above it, Th.3.23; ἕψεται ἄχρι ἂν ὑπερέχῃ τὸ ὕδωρ till it sticks out above the water, Dsc.3.7; but ἐπιχέας ὕδωρ ὥστε ὑπερέχειν till it covers (sc. the contents of the vessel), Id.5.87; projecting above the ground,Hdt.
2.41; γεῖσον.. ὑπερέχον τρία ἡμιπόδια projecting a foot and a half, IG22.1668.34, cf. 7.3073.71 (Lebad., ii B.C.): c. gen., ὑπερέσχεθε γαίης rose above, overlooked the earth, Il.11.735;ὄμμ' ὑπερσχὸν ἴτυος E.Ph. 1384
;[σταυροὺς] οὐχ ὑπερέχοντας τῆς θαλάσσης Th.7.25
; , cf. X.An.3.5.7;ὤφθη.. ὁ δεξιὸς ὀφθαλμὸς ὑπερέχειν θατέρου παμπόλλῳ δή τινι Gal.18(2).301
.2 overtop, be prominent above, στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους, i. e. stood (head and) shoulders above them, Il.3.210; .ζ, cf. Arist.Pol. 1284a37; .έ, cf. X.Cyr. 6.2.17; <ᾡ> ὁ πρῶτος ὅρος ὑ. τοῦ δευτέρου.. μέρει by the fraction by which the first term exceeds the second, Archyt.2: τὸ ὑπερέχον the excess, Dioph.1.6.3 in military phrase, outflank,τῶν πολεμίων ὑ. τῷ κέρατι X.HG4.2.18
, cf. Th.3.107.4 metaph., c. acc., overtop, excel, outdo,βροτῶν πάντων ὑπερσχὼν ὄλβον A.Pers. 709
(troch.);σωφροσύνῃ πάντας ὑ. E.Hipp. 1365
(anap.);πελταστικῷ εἰκὸς ὑ. τὴν ἡμετέραν δύναμιν X.HG6.1.9
.b c. gen.,πάντων ὑ. μεγέθει καὶ ἀρετῇ Pl.Ti. 24e
, cf. Prm. 150e, Grg. 475c;ὑ. τῶν πολλῶν D.23.206
, cf. Ep.Phil.2.3;ἁπάντων ὑπερέχουσι τῶν κακῶν Anaxil. 22.7
(troch.).c abs., prevail,θεῶν ὑπερέσχε νόος Thgn.202
; οἱ ὑπερσχόντες the more powerful, A.Pr. 215;τῶν πόλεων αἱ ὑπερέχουσαι Isoc.4.95
; those in authority,D.L.
6.78, cf. Vett.Val. 61.30, al.; has prevailed,D.
9.69; ἐν τοῖς πολεμίοις ὑ. excel in.., Men.642; ἐνδέχεται.. μὴ τοσοῦτον ὑ. τῷ ποσῷ, ὅσον λείπεσθαι τῷ ποιῷ exceed so much.., Arist.Pol. 1296b23; ὑπὲρ ὧν πλειονάκι ἐντετευχυιῶν ὑπερέχων ἡμᾶς ἀπράκτους καθίστησι being too strong for us, Sammelb.4638.18 (ii B. C.); πᾶν κρύφιον οὐχ ὑπερεῖχε σέ was beyond thee (i. e. thy comprehension), Thd.Ez.28.3.d [voice] Pass., to be outdone, , 102d; ;κατὰ πλοῦτον ὑπερέχειν κατ' ἀρετὴν δ' ὑπερέχεσθαι Arist.Pol. 1281a7
, cf. Gal.15.805.5 in Logic, have a wider extension, Arist.APo. 99a24, cf. Rh. 1363b8 ([voice] Act. and [voice] Pass.).6 ἐπὶ τοῖς ὑπερέχουσι δανεῖσαι to lend on the security of excess value, of a second mortgage, SIG364.33 (Ephesus, iii B. C.).III c. gen. rei, rise above, be able to bear,τῆς ἀντλίας Ar. Pax17
;τῶν ἀναλωμάτων D.S.4.80
(v.l. for ὑπερεῖδον).IV have over, ὑπερέχει he has in hand, PCair.Zen.292.498, cf. 790.25 (iii B. C.); ὑπερέξομεν πρὸς τὸ διὰ χερός ib.355.93 (iii B. C.).—Cf. ὑπερίσχω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπερέχω
-
108 βοήθεια
βοήθεια, ας, ἡ (s. βοηθέω; Thu.+)① assistance offered to meet a need, help εὔκαιρος β. timely help Hb 4:16 (cp. OGI 762, 3f ὁ δῆμος ὁ τῶν Κιβυρατῶν τῷ δήμῳ τῷ Ῥωμαίων βοηθείτω κατὰ τὸ εὔκαιρον; SIG 693, 12.—Of divine help: Diod S 3, 40, 7 τῶν θεῶν β.; Ael. Aristid. 31 p. 600 D.: παρὰ τ. θεῶν; Ps 19:3; 34:2; PsSol; JosAs 23:4; Jos., Ant. 13, 65, Vi. 290).② material things that help, an aid, a help, pl. (makeshift) aids, helps (Diod S 3, 8, 5) βοηθείαις ἐχρῶντο prob. a nautical t.t. (cp. Philo, De Ios. 33 κυβερνήτης ταῖς τῶν πνευμάτων μεταβολαῖς συμμεταβάλλει τὰς πρὸς εὔπλοιαν βοηθείας; cp. Diod S, 3, 40, 5 βοηθέω of the bringing of aid for a ship in danger) they used supports (perh. cables) Ac 27:17. See lit. s.v. ὑποζώννυμι and comm.—DELG s.v. βοή. M-M. TW. -
109 βούλομαι
βούλομαι 2 sg. βούλει (B-D-F §27; Mayser 328) beside Att. βούλῃ (Lk 22:42 v.l.; Hs 9, 11, 9 v.l.); impf. ἐβουλόμην (on the augment s. B-D-F §66, 3; Rob. 368; W-S. §12, 3), also ἠβούλετο (Hs 5, 6, 5); fut. βουλήσεται Job 39:9; 1 aor. ἐβουλήθην; ἠβουλήθην 2J 12 v.l. (MPol 7:1; AcPt Ox 849); pf. inf. βεβουλῆσθαι Just., D. 23, 1. (Hom.+) ‘wish, be willing’ (no longer difft. in mng. fr. θέλω: B-D-F §101 s.v. θέλειν, but cp. Epict. 1, 12, 13; s. RRödiger, Glotta 8, 1917, 1ff; WFox, PhilolWoch 37, 1917, 597ff; 633ff; FZucker, Gnomon 9, ’33, 191–201; GSchrenk, TW I 628–31; AWifstrand, D. griech. Verba für wollen: Eranos 40, ’42, 16–36).① to desire to have or experience someth., with implication of planning accordingly, wish, want, desire w. inf. foll. (Jos., Ant. 5, 280) ἐβουλόμην ἀκοῦσαι I should like to hear Ac 25:22 (B-D-F §359, 2; Rob. 1055f; cp. Dionys. Hal., De Dem. 42 p. 1087 ἐβουλόμην ἔτι πλείω παρασχέσθαι παραδείγματα). ὸ̔ν ἐβουλόμην πρὸς ἐμαυτὸν κατέχειν (on the analogy of θέλω w. inf.=opt. w. ἄν) whom I would have been glad to keep with me Phlm 13. οἱ βουλόμενοι πλουτεῖν those who desire to be rich 1 Ti 6:9; πλέον ἔχειν βούλεσθαι desire to have more Dg 10:5.—Js 4:4. W. a thing as obj. in the acc. Hm 12, 5, 4; Hs 5, 6, 5; 6, 5, 3; β. τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ desire the death of the sinner 1 Cl 8:2 (Ezk 33:11); β. εἰρήνην wish for peace 15:1; αἷμα ταύρων … οὐ βούλομαι I do not desire B 2:5 (Is 1:11); νηστείαν β. Hs 5, 1, 4; ὅσον ἂν βούλωνται as much as they wished of food and drink MPol 7:2. φέρε, ὸ̔ βούλει Come, do what ( ever) you wish MPol 11:2; λέγει, φησίν, ὸ̔ βούλει Hm 12, 5, 1.② to plan on a course of action, intend, plan, willⓐ of human beingsα. w. acc. τοῦτο β. 2 Cor 1:17.β. w. aor. inf. foll. Mt 1:19; Mk 15:15; Ac 5:28, 33; 12:4; 15:37; 17:20; 18:27; 19:30; 22:30; 23:28; 27:43; 28:18; 2 Cor 1:15; 1 Cl 7:5; IRo 7:1; GPt 1:1 (ASyn. 341, 20); MPol 3:1 end.γ. w. pres. inf. foll. Ac 18:15; εἰ βούλοιτο πορεύεσθαι whether he was willing to go 25:20; β. φιλοπονεῖν 2 Cl 19:1; β. πιστεύειν Dg 9:6; β. πείθειν MPol 3:1; β. μένειν 5:1.δ. foll. by acc. and inf. (Jos., Ant. 14, 233 βούλομαι ὑμᾶς εἰδέναι; 246) γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι I want you to know Phil 1:12.—1 Ti 2:8; 5:14; Tit 3:8; Jd 5; 1 Cl 39:1; AcPl Ha 1, 14 (restored).ε. w. aor. subj. foll., in which case β. introduces a deliberative question βούλεσθε ἀπολύσω ὑμῖν; shall I release to you? J 18:39 (B-D-F §366, 3; Rob. 935).ζ. w. omission of the inf. which is to be supplied fr. the context ὅπου ἡ ὁρμὴ … βούλεται (sc. μετάγειν) Js 3:4. τοὺς βουλομένους (sc. ἐπιδέχεσθαι) κωλύει 3J 10. οὐκ ἐβουλήθην (sc. γράφειν) 2J 12.—1 Cl 54:2; 2 Cl 13:2; MPol 7:1; Dg 11:7. καθὼς βούλεται as he (it) wills Hm 5, 1, 3; cp. 11:2, 9; 12, 1, 1; 12, 2, 5; Hs 6, 5, 2; 9, 11, 9; cp. ὡς ἐβουλόμεθα Dg 9:1. εἴ τι βούλει (sc. εἰπεῖν) Hs 5, 5, 5. εἰ ἄρα βούλει if you so desire AcPt Ox 849, 6f.ⓑ of transcendent beings. Of God (though θέλω is more common in ref. to deity, s. BGildersleeve, Pindar, 1885, p. 245 and also θέλω 2; βούλομαι is the more common administrative term, s. Welles, index) (Dio Chrys. 28 [45], 15 βουλομένων θεῶν; Ael. Aristid. 50, 1 K.=26 p. 502 D.; BGU 248, 11 [I A.D.] θεῶν δὲ βουλομένων; 249, 13; Herm. Wr. 13, 21; LXX; Jos., Ant. 9, 189) abs. Lk 22:42. ἃ βούλομαι 2 Cl 13:2. βουληθεὶς ἀπεκύησεν ἡμᾶς λόγῳ ἀληθείας acc. to his will he brought us into being through the word of truth Js 1:18. W. aor. inf. foll. Hb 6:17; 1 Cl 16:10, 12 (Is 53:10); AcPlCor 2:10, 12. Foll. by acc. w. inf. 2 Pt 3:9; 1 Cl 8:5.—Of Jesus Mt 11:27; Lk 10:22.—Of the Holy Spirit 1 Cor 12:11.—Of the day of the Lord GJs 17:1.—B. 1160. Schmidt, Syn. III 602–20. DELG. M-M. TW. -
110 θέλω
θέλω (s. prec. two entries; on its relation to the Attic ἐθέλω, which is not found in NT, LXX, En, TestSol, TestAbr, TestJob, Test12Patr, GrBar, JosAs, ParJer, ApcEsdr, ApcMos, AscIs, s. Kühner-Bl. I 187f; II 408f; B-D-F §101 p. 45; Mlt-H. 88; 189; Rob. 205f. θέλω is found since 250 B.C. in the Attic ins [Meisterhans3-Schw. p. 178; Threatte II 637f], likew. quite predom. in the pap [Mayser I2/2, ’38, 119]; LXX, En, TestSol, TestAbr, TestJob, Test12Patr; GrBar 13:1; JosAs 23:7; ApcSed; AscIs 3:23; Jos., Ant. 18, 144, C. Ap. 2, 192; apolog., exc. Mel. [but s. ἐθέλω]) impf. ἤθελον; fut. θελήσω Rv 11:5 v.l.; 1 aor. ἠθέλησα ([ἤθελα TestAbr A 5 p. 82, 2: Stone p. 12] on the augment s. B-D-F §66, 3; Mlt-H. 188); pf. 2 sg. τεθέληκας Ps 40:11; 1 aor. pass. subj. θεληθῶ IRo 8:1. ‘Wish’.① to have a desire for someth., wish to have, desire, want τὶ someth. (on the difference betw. θ. and βούλομαι s. the latter) (Diogenes the Cynic, Fgm. 2: Trag. Gr. p. 809 Nauck2; Sotades [280 B.C.: not the comic poet] in Stob. 3, 1, 66 t. III p. 27, 5 H.; πάντα θέλων Theocr. 14, 11 πάντα, πᾶν ὅ ἐὰν θελήσωμεν, ποιήσωμεν En 97:9) Mt 20:21; Mk 14:36 (DDaube, A Prayer Pattern in Judaism, TU 73, ’59, 539–45); Lk 5:39; J 15:7; 1 Cor 4:21; 2 Cor 11:12. W. pres. inf. foll. τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; why do you want to hear (it) again? J 9:27a. εἰ θέλεις τέλειος εἶναι Mt 19:21 (Lucian, Dial. Deor. 2, 2 εἰ ἐθέλεις ἐπέραστος εἶναι). ἤθελεν ἀπολογεῖσθαι wished to make a defense Ac 19:33. ἤθελον παρεῖναι πρὸς ὑμᾶς ἄρτι I wish I were with you now Gal 4:20. ἤθελον I would like w. aor. inf. (Epict. 1, 29, 38; PLond III, 897, 20 p. 207 [84 A.D.]); Hv 3, 8, 6; 3, 11, 4 (s. B-D-F §359, 2; cp. Rob. 923). θέλω w. aor. inf. foll. also occurs Mt 5:40; 12:38; 16:25; 19:17; Mk 10:43; Lk 8:20; 23:8; J 12:21 (Diog. L. 6, 34 ξένων δέ ποτε θεάσασθαι θελόντων Δημοσθένην); Ac 25:9b; 2 Cor 11:32 v.l.; Gal 3:2; Js 2:20 (cp. Seneca, Ep. 47, 10: vis tu cogitare); 1 Pt 3:10; B 7:11 (Ar. 13:5; Just., D. 8:4; Tat. 19, 2; Ath. 32, 1). Abs., though the inf. is to be supplied fr. the context: Mt 17:12 (sc. ποιῆσαι); 27:15; Mk 9:13; J 21:18. Foll. by acc. w. inf. Mk 7:24; Lk 1:62; J 21:22f; Ac 16:3; Ro 16:19; 1 Cor 7:7, 32; 14:5; Gal 6:13 (Just., D. 6, 2; Tat. 19, 3). Negative οὐ θέλω (other moods take μή as neg.) I do not wish, I am not willing, I will not foll. by acc. (Just., D. 28, 4 περιτομήν) and aor. inf. Mt 23:4; Lk 19:14, 27; 1 Cor 10:20; IRo 2:1. οὐ θέλω (θέλομεν) ὑμᾶς ἀγνοεῖν I do not wish you to be ignorant = I want you to know (BGU 27, 5 and PGiss 11, 4 [118 A.D.] γινώσκειν σε θέλω ὅτι) Ro 1:13; 11:25; 1 Cor 10:1; 12:1; 2 Cor 1:8; 1 Th 4:13. W. ἵνα foll. (Epict. 1, 18, 14; 2, 7, 8) Mt 7:12; Mk 6:25; 9:30; 10:35; Lk 6:31; J 17:24 (on Mt 7:12=Lk 6:31 [w. inf. αὐτοῖς γίνεσθαι Ar. 15, 5] s. LPhilippidis, D. ‘Goldene Regel’ religionsgesch. untersucht 1929, Religionswissensch. Forschungsberichte über die ‘goldene Regel’ ’33; GKing, The ‘Negative’ Golden Rule, JR 8, 1928, 268–79; ADihle, D. Goldene Regel, ’62; Betz, SM ad loc.). Foll. by aor. subj. (deliberative subj.; s. Kühner-G. I 221f; B-D-F §366, 3; 465, 2; Rob. 935; Epict. 3, 2, 14 θέλεις σοι εἴπω;=‘do you wish me to tell you?’; Mitt-Wilck. I/2, 14 III, 6 καὶ σοὶ [=σὺ] λέγε τίνος θέλεις κατηγορήσω) θέλεις συλλέξωμεν αὐτά; do you want us to gather them? Mt 13:28; θέλις χαλκέα ἄγωμεν; do you want us to bring a smith? AcPl Ha 3, 5. τί θέλετε ποιήσω ὑμῖν; what do you want me to do for you? Mt 20:32 (cp. Plautus, Merc. 1, 2, 49 [ln. 159]: quid vis faciam?); cp. 26:17; 27:17, 21; Mk 10:36 (CTurner, JTS 28, 1927, 357; AHiggins, ET 52, ’41, 317f), 51; 14:12; 15:9, 12 v.l.; Lk 9:54; 18:41; 22:9. W. ἤ foll.: I would rather … than … or instead of (Trypho Alex. [I B.C.], Fgm. 23 [AvVelsen 1853] = Gramm. Gr. II/2 p. 43, 10 περιπατεῖν θέλω ἤπερ ἑστάναι; Epict. 3, 22, 53; BGU 846, 15 [II A.D.] θέλω πηρὸς γενέσθαι, ἢ γνῶναι, ὅπως ἀνθρώπῳ ἔτι ὀφείλω ὀβολόν; 2 Macc 14:42; Just., A I, 15, 8) 1 Cor 14:19. W. εἰ foll. (Is 9:4f; Sir 23:14) τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη how I wish it were already kindled! Lk 12:49.② to have someth. in mind for oneself, of purpose, resolve, will, wish, want, be ready (cp. Pla., Ap. 41a) to do τὶ someth. Ro 7:15f, 19f (Epict. 2, 26, 1 of one who errs ὸ̔ μὲν θέλει οὐ ποιεῖ what he resolves he does not do; cp. also 2, 26, 2; 4 and s. on ποιέω 2e; Ar. 9, 1 εἰ θελήσομεν ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ; Just., D. 2, 2 θέλω εἰπεῖν); 1 Cor 7:36; Gal 5:17. W. aor. inf. foll. (Judg 20:5) Mt 11:14; 20:14; 23:37; 26:15. ἤθελεν παρελθεῖν αὐτούς he was ready to pass by them Mk 6:48 (CTurner, JTS 28, 1927, 356). Ἡρῴδης θέλει σε ἀποκτεῖναι Herod wants to kill you Lk 13:31. Cp. J 1:43. ὑμεῖς δὲ ἠθελήσετε ἀγαλλιασθῆναι you were minded to rejoice 5:35; 6:21; 7:44; Ac 25:9a; Gal 4:9; Col 1:27; 1 Th 2:18; Rv 11:5. Also pres. inf. (2 Esdr 11:11) J 6:67; 7:17; 8:44; Ac 14:13; 17:18; Ro 7:21; 2 Cl 6:1; B 4:9. Abs., but w. the inf. supplied fr. the context Mt 8:2 (cp. what was said to the physician in Epict. 3, 10, 15 ἐὰν σὺ θέλῃς, κύριε, καλῶς ἕξω); Mk 3:13; 6:22; J 5:21; Ro 9:18ab; Rv 11:6. τί οὖν θέλετε, κρίνατε AcPl Ha 1, 26. W. acc. and inf. foll. 1 Cl 36:2.—Abs. ὁ θέλων the one who wills Ro 9:16. τοῦ θεοῦ θέλοντος if it is God’s will (Jos., Ant. 7, 373; PMich 211, 4 τοῦ Σεράπιδος θέλοντος; PAmh 131, 5 ἐλπίζω θεῶν θελόντων διαφεύξεσθαι; PGiss 18, 10; BGU 423, 18 τῶν θεῶν θελόντων; 615, 4f; Ar. 7, 1 μὴ θέλοντος αὐτοῦ) Ac 18:21. Also ἐὰν ὁ κύριος θελήσῃ (Pla., Phd. 80d; Ps.-Pla., Alcib. 1 p. 135d; Demosth. 4, 7; 25, 2 ἂν θεὸς θέλῃ; Ps.-Demetr., Form. Ep. 11, 12 ἐὰν οἱ θεοὶ θ.; PPetr I, 2, 3; Just., D. 5, 3 ἔστʼ ἂν ὁ θεὸς θέλῃ) 1 Cor 4:19; cp. Js 4:15; 1 Cl 21:9. ὅτε θέλει καὶ ὡς θέλει 27:5 (cp. BGU 27, 11 ὡς ὁ θεὸς ἤθελεν). καθὼς ἠθέλησεν (i.e. ὁ θεός) 1 Cor 12:18; 15:38 (Hymn to Isis: SEG VIII, 549, 19f [I B.C.] πᾶσι μερίζεις οἷσι θέλεις). Cp. εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ= if God so wills it 1 Pt 3:17 (v.l. θέλει; on fluctuation of opt. and ind. in the ms. tradition, cp. Soph., Antig. 1032). οὐ θέλω I will not, do not propose, am not willing, do not want w. pres. inf. foll. (Gen 37:35; Is 28:12; Tat. 4:2 al.) J 7:1; 2 Th 3:10; 2 Cl 13:1. W. aor. inf. foll. (2 Km 23:16; Jer 11:10) Mt 2:18 (cp. Jer 38:15); 15:32; 22:3; Mk 6:26; Lk 15:28; J 5:40; Ac 7:39; 1 Cor 16:7; Dg 10:7 al. Abs., but w. the inf. to be supplied fr. the context Mt 18:30; Lk 18:4. οὐ θέλω I prefer not to Mt 21:29. AcPl Ha 3, 6; 7, 3.—Of purpose, opp. ἐνεργεῖν Phil 2:13. Opp. κατεργάζεσθαι Ro 7:18. Opp. ποιεῖν 2 Cor 8:10 (s. Betz, 2 Cor 64). Opp. πράσσειν Ro 7:15, 19.③ to take pleasure in, likeⓐ w. inf. foll.: to do someth. Mk 12:38 (later in the same sentence w. acc.; cp. b τὶ); Lk 20:46 (w. φιλεῖν).ⓑ τινά (Gorgias: Vorsokr. 82 Fgm. 29 [in the Gnomolog. Vatic. 166, s. WienerStud. 10, p. 36] τοῖς μνηστῆρσιν, οἳ Πηνελόπην θέλοντες …; Vi. Aesopi W 31 P. θέλω αὐτήν; Ps 40:12; Tob 13:8; ParJer 8:2 ὁ θέλων τὸν κύριον) Mt 27:43 (Ps 21:9); IMg 3:2. τὶ (Epict. 1, 4, 27; Ezk 18:32) Mt 9:13; 12:7 (both Hos 6:6); Hb 10:5, 8 (both Ps 39:7). ἔν τινι (neut.: TestAsh 1:6 v.l. ἐὰν ἡ ψυχὴ θέλῃ ἐν καλῷ; Ps 111:1; 146:10; masc.: 1 Km 18:22; 2 Km 15:26; 3 Km 10:9) θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ taking pleasure in humility Col 2:18 (Augustine, Ep. 149, 27 [MPL 33, 641f]; AFridrichsen, ZNW 21, 1922, 135f; s. B-D-F §148, 2 and R. §148, 2).④ to have an opinion, maintain contrary to the true state of affairs (Paus. 1, 4, 6 Ἀρκάδες ἐθέλουσιν εἶναι; 8, 36, 2; Herodian 5, 3, 5 εἰκόνα ἡλίου ἀνέργαστον εἶναι θέλουσιν) λανθάνει αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας in maintaining this it escapes them (=they forget) 2 Pt 3:5. Of the devil [θεὸς] θέλων εἶναι AcPlCor 2:11.—HRiesenfeld, Zum Gebrauch von θέλω im NT: Arbeiten … aus dem neutestamentlichen Seminar zu Uppsala 1, ’36, 1–8; AWifstrand, Die griech. Verba für ‘wollen’: Eranos 40, ’42.⑤ τί θέλει τοῦτο εἶναι; what can this mean? Ac 2:12; cp. 17:20; Lk 15:26 D.—B. 1160. DELG s.v. ἐθέλω. EDNT. TW. Sv. -
111 πιστεύω
πιστεύω (Trag.+) impf. ἐπίστευον; 1 aor. ἐπίστευσα; pf. πεπίστευκα; plpf. πεπιστεύκειν Ac 14:23 (on the omission of the augment s. B-D-F §66, 1; Mlt-H. 190). Pass.: fut. 3 pl. πιστευθήσονται Gen 42, 20; 1 aor. ἐπιστεύθην; pf. πεπίστευμαι (the word does not occur in Phlm, 2 Pt, 2 and 3J, Rv, MPol, or D. But it is a special favorite of J and 1J, where it is found 96 times and 9 times respectively; πίστις is not found in the gospel at all, and occurs in 1J only once, 5:4. Our lit. uses it quite predominantly in a transcendent sense, or at least w. transcendent coloring).① to consider someth. to be true and therefore worthy of one’s trust, believeⓐ believe (in) someth., be convinced of someth., w. that which one believes (in) indicatedα. by acc. of thing (Soph., Oed. Rex 646 τάδε; Aristot., Analyt. Pr. 2, 23, 68b, 13 ἅπαντα; PSI 494, 14 μηθέν; UPZ 70, 29 [152/151 B.C.] π. τὰ ἐνύπνια; ApcEsdr 7:12 p. 32, 26 τὸ βιβλίον τοῦτο) ἡ ἀγάπη πάντα πιστεύει 1 Cor 13:7. πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην we believe in the love 1J 4:16. πιστεύεις τοῦτο; J 11:26b. Cp. Ac 13:41 (Hab 1:5). Pass. ἐπιστεύθη τὸ μαρτύριον ἡμῶν our testimony was believed 2 Th 1:10b (cp. Aristot., EN 10, 2 p. 1172b, 15 ἐπιστεύοντο οἱ λόγοι; Gen 42:20).β. by means of a ὅτι-clause believe that (Plut., Mor. 210d; Aelian, VH 1, 16 p. 8, 9; Herm. Wr. 4, 4: Porphyr., Ad Marcellam 24; PLond III, 897, 12 p. 207 [I A.D.]; Tob 10:8 S; Job 9:16; 15:31; 39:12; La 4:12; 4 Macc 7:19; TestAbr A 18 p. 100, 18 [Stone p. 48]; ParJer 6:7; Just., A I, 18, 2 al.; Orig., C. Cels. 4, 89, 16) μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις Lk 1:45 (ὅτι here may=for: s. ὅτι 4b).—Mk 11:23; cp. vs. 24; J 8:24 (ὅτι ἐγώ εἰμι as Is 43:10); 11:27, 42; 13:19; 14:10; 16:27, 30; 17:8, 21; 20:31a; Ac 9:26; Ro 6:8; 10:9; 1 Th 4:14; Hb 11:6; Js 2:19a; 1J 5:1, 5; Hv 3, 8, 4; 4, 2, 4; m 1:1; 6, 2, 10b; Hs 2:5.—[ὅτι εἷς θεός] καὶ εἷς χριστός AcPl Ha 1, 17; AcPlCor 1:8. π. περί τινος ὅτι believe concerning someone that J 9:18 (M. Ant. 1, 15, 5 πιστεύειν περὶ ὧν λέγοι ὅτι οὕτως φρονεῖ=believe concerning whatever he might say, that it was what he actually thought; Just., D. 10, 1 π. ἡμῶν• ὅτι ἐσθίομεν ἀνθρώπους.—π. περί τινος as Plut., Lyc. 19, 4; Jos., Ant. 14, 267).γ. by the acc. and inf. (pres. Pla., Gorg. 524a; PTebt 314, 3 [II A.D.]; 4 Macc 5:25; Jos., C. Ap. 2, 160; Just., A I, 8, 2 al.; Ath. 20, 3) πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ εἶναι τὸν Ἰησοῦν Ac 8:37b.—GMary 463, 8.—IRo 10:2.—By the inf. (Thu 2, 22, 1; Job 15:22; AscIs 2:10 εἰς οὐρανὸν ἀναβῆναι) πιστεύομεν σωθῆναι Ac 15:11 (difft. JNolland, NTS 27, ’80, 112f [inf. of result: ‘we believe (in order) to be saved’]).—By the acc. and ptc. ἐν σαρκὶ αὐτὸν πιστεύω ὄντα I believe that he was in the flesh ISm 3:1.δ. by means of the dat. of thing give credence to, believe (Aeschyl., Pers. 786 θεῶν θεσφάτοισιν; Soph., Phil. 1374 τοῖς ἐμοῖς λόγοις, El. 886; Pla., Phd. 88c, Leg. 7, 798d; Polyb. 5, 42, 9; 9, 33, 1; Herodian 7, 5, 5 ἐλπίδι κρείττονι; BGU 674, 6 τῷ λόγῳ; 2 Ch 9:6 τοῖς λόγοις; Ps 105:24; Pr 14:15; Sir 19:15; En 104:13 ταῖς βίβλοις; Philo, Leg. All. 3, 229 τοῖς κενοῖς λογισμοῖς, Virt. 68 the sayings of God; Jos., C. Ap. 2, 286, Ant. 10, 39 τ. λόγοις; Tat. 18, 2 ὕλης οἰκονομία; Ath. 30, 2 ταῖς γοναῖς τοῦ Διό; Iren. 1, 10, 2 [Harv. I 92, 4] ἡ ἐκκλησία … π. τούτοις [sc. κήρυγμα and πίστις]) οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου Lk 1:20 (cp. Iambl., ViPyth. 28, 148 περὶ θεῶν μηδὲν θαυμαστὸν ἀπιστεῖν ‘concerning the gods nothing is so marvelous that it should occasion unbelief’). τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόγῳ J 2:22. Cp. 4:50; 5:47ab. τοῖς γεγραμμένοις Ac 24:14 (Diod S 16, 52, 7 πιστεύσαντες τοῖς γεγραμμένοις). τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ θεοῦ 2 Cl 11:1 (Diod S 1, 53, 10 τῇ τοῦ προρρήσει πιστεύειν; 19, 90, 3). τῷ ψεύδει, τῇ ἀληθείᾳ 2 Th 2:11, 12. τῇ καταλαλιᾷ Hm 2:2. τῇ ἀκοῇ ἡμῶν (Is 53:1; cp. Jos., C. Ap. 2, 14 π. ἀκοῇ πρεσβυτέρων) J 12:38; Ro 10:16; 1 Cl 16:3. τοῖς ἔργοις J 10:38b (=their testimony); Hm 6, 2, 10a (that they are good and must be followed).—Pass. ἐπιστεύθη τῷ λόγῳ μου they believed my word Hm 3:3.ε. w. prepositional expressions: εἰς Ro 4:18, if εἰς τὸ γενέσθαι αὐτόν here is dependent on ἐπίστευσεν. πιστεύειν εἰς τὴν μαρτυρίαν believe in the witness 1J 5:10c. ὁ Χριστιανισμὸς οὐκ εἰς Ἰουδαϊσμὸν ἐπίστευσεν the Christian way of life/Christianity did not commit itself to the Judean way/Judaism (s. Hdb. ad loc.) I Mg 10:3a; cp. b (Χριστιανισμόν, εἰς ὸ̔ν πᾶσα γλῶσσα πιστεύσασα). On πιστεύειν εἰς τὸ ὄνομά τινος s. 2aβ below. πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ believe in the gospel (so Ps 105:12 ἐπίστευσαν ἐν τοῖς λόγοις αὐτοῦ. Rather in the sense ‘put one’s trust in’ Sir 32:21 μὴ πιστεύσῃς ἐν ὁδῷ ἀπροσκόπῳ. See B-D-F §187, 6; Rob. 540. ALoisy, Les Évangiles synopt. I 1907, 430; 434; comm.) Mk 1:15 (Hofmann understands it as ‘on the basis of’, Wohlenberg ‘bei’; Lohmeyer is undecided; Dssm. and Mlt. 67f ‘in the sphere of’; s. p. 235). ἐν τῷ εὐαγγελίῳ οὐ πιστεύω IPhld 8:2 (s. Bihlmeyer ad loc.).—ἐπί τινι: πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται Lk 24:25; Ro 9:33 (Is 28:16).ⓑ w. the pers. to whom one gives credence or whom one believes, in the dat. (Demosth. 18, 10; Aristot., Rhet. 2, 14 p. 1390a, 32; Polyb. 15, 26, 6 τοῖς εἰδόσι τὴν ἀλήθειαν; Herodian 2, 1, 10; PHib 72, 18; POxy 898, 29; PTebt 418, 15; Ex 4:1, 5; 3 Km 10:7; 2 Ch 32:15; Tob 2:14; Jer 47:14; JosAs 13:10; Philo, Praem. 49; Just., A I, 33, 5, D 7, 2 al.) τοῖς θεασαμένοις αὐτὸν ἐγηγερμένον οὐκ ἐπίστευσαν they did not believe those who saw him after he was raised from the dead Mk 16:14. Cp. Mt 21:25, 32abc; Mk 11:31; 16:13; Lk 20:5; J 5:46a; Ac 8:12; 26:27a (τ. προφήταις as Jos., Ant. 11, 96); 1J 4:1; Hm 6, 1, 2ab.—Also of Jesus and God whom one believes, in that one accepts their disclosures without doubt or contradiction: Jesus: Mt 27:42 v.l.; J 5:38, 46b; 6:30; 8:45, 46; 10:37, 38a. God: J 5:24; Ro 4:3 (Gen 15:6), 17 κατέναντι οὗ ἐπίστευσεν θεοῦ (= κατέναντι θεοῦ ᾧ ἐπίστευσεν); Gal 3:6; Js 2:23; 1 Cl 10:6 (all three Gen 15:6). ὁ μὴ πιστεύων τῷ θεῷ ψεύστην πεποίηκεν αὐτόν 1J 5:10b. AcPl Ha 3, 7.ⓒ w. pers. and thing added π. τινί τι believe someone with regard to someth. (X., Apol. 15 μηδὲ ταῦτα εἰκῇ πιστεύσητε τῷ θεῷ) Hm 6, 2, 6.—W. dat. of pers. and ὅτι foll. (ApcEsdr 4:35 p. 29, 12 Tdf.): πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρί J 14:11a. Cp. 4:21; Ac 27:25.ⓓ abs. (in which case the context supplies the obj., etc.; cp. ParJer 7:19 γέγονε δὲ τοῦτο, ἵνα πιστεύσωσιν) ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ• ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός, μὴ πιστεύσητε do not believe (him or it [the statement]) Mt 24:23; cp. vs. 26; Mk 13:21; Lk 22:67; J 3:12ab; 10:25f; 12:47 v.l.; 14:29; 16:31; 19:35; 20:8, 25; cp. GJs 19:3. J 20:29ab πιστεύσαντες those who have nevertheless believed (it=the fact of the Resurrection); Ac 4:4; 26:27b; 1 Cor 11:18 πιστεύω I believe (it=that there are divisions among you); 15:11; Js 2:19b even the daemons believe this; Jd 5. Pass. καρδίᾳ πιστεύεται with (or in) the heart men believe (it=that Jesus was raised fr. the dead) Ro 10:10.ⓔ believe = let oneself be influenced κατά τινος against someone Pol 6:1.ⓕ πιστεύομαι I am believed, I enjoy confidence (X., An. 7, 6, 33; Diod S 5, 80, 4 τοῖς μάλιστα πιστευομένοις ἐπηκολουθήσαμεν; 17, 32, 1; 1 Km 27:12; Jos., Ant. 10, 114; PGM 12, 279 πιστευθήσῃ=you will be believed) of Eve παρθένος πιστεύεται people believe that she is a virgin Dg 12:8, or perh. a virgin is entrusted (to someone without fear). S. 3 below.② to entrust oneself to an entity in complete confidence, believe (in), trust, w. implication of total commitment to the one who is trusted. In our lit. God and Christ are objects of this type of faith that relies on their power and nearness to help, in addition to being convinced that their revelations or disclosures are true. The obj. isⓐ givenα. in the dat. (cp. Soph., Philoct. 1374 θεοῖς πιστ.; X., Mem. 1, 1, 5; Ps.-Pla., Epinom. 980c πιστεύσας τοῖς θεοῖς εὔχου; Ptolem. Lagi [300 B.C.]: 138 Fgm. 8 Jac.; Maximus Tyr. 3, 8k τῷ Ἀπόλλωνι; Epict., app. E, 10 p. 488 Sch. θεῷ; Himerius, Or. 8 [=23], 18 πῶς Διονύσῳ πιστεύσω; how can I trust D.?; UPZ 144, 12 [164 B.C.] τ. θεοῖς; Jdth 14:10; Wsd 16:26; 4 Macc 7:21 al. in LXX; Philo, Leg. All. 3, 229 πιστεύειν θεῷ, Rer. Div. Her. 92 μόνῳ θεῷ, Op. M. 45, Sacr. Abel. 70 τῷ σωτήρι θεῷ, Abr. 269, Mos. 1, 225, Virt. 216 [on faith in Philo s. Bousset, Rel.3 446ff; EHatch, Essays in Biblical Gk. 1889, 83ff; ASchlatter, D. Glaube im NT4 1927; EBréhier, Les idées philosophiques et religieuses de Philon d’Alexandrie 1908, 21925; HWindisch, Die Frömmigkeit Philos 1909, 23ff; HWolfson, Philo ’47 I, 143–56, esp. II, 215–18; WPeisker, D. Glaubensbegriff bei Philon, diss. ’36]; Jos., Ant. 2, 117; 333; 3, 309; 20, 48, Bell. 3, 387 [s. ASchlatter, D. Theol. d. Judentums nach d. Bericht des Jos. ’32, 104ff]; Just., A I, 18, 6 al.). Some of the passages referred to in 1b above, end, are repeated, since they may be classified here or there w. equal justification. Of God: π. τῷ θεῷ (Orig., C. Cels. 4, 89, 15) Ac 16:34; 13:12 D; Tit 3:8; PtK 4 p. 16, 2; B 16:7; Hm 12, 6, 2; Hs 5, 1, 5. Cp. m 1:2; AcPl Ha 10, 13f. τῷ κυρίῳ (Sir 11:21; 2:8) Hv 4, 2, 6. οἱ πιστεύσαντες τῷ κυρίῳ διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Hs 9, 13, 5. τῷ θεῷ w. ὅτι foll. m 9:7; cp. Hs 1:7.—Of Christ: Mt 27:42 v.l. (for ἐπʼ αὐτόν); J 6:30 (σοί=vs. 29 εἰς ὸ̔ν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος); J 8:31 (αὐτῷ=vs. 30 εἰς αὐτόν, but see Mlt. 67f; JSwetnam argues for a plpf. sense here: Biblica 61, ’80, 106–9); Ac 5:14; 18:8a (both τῷ κυρίῳ); Ro 10:14b (οὗ οὐκ ἤκουσαν = τούτῳ [about equivalent to εἰς τοῦτον; cp. vs. 14a] οὗ οὐκ ἤκ.); 2 Ti 1:12; ITr 9:2; Hs 8, 3, 2.—Pass. be believed in (X., Cyr. 4, 2, 8; 6, 1, 39; Pla., Lach. 181b; Ps.-Demosth. 58, 44 al.; 1 Km 27:12; Just., D. 7, 3; Tat. 10, 2. S. B-D-F §312, 1; also s. Rob. 815f) ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ 1 Ti 3:16.—π. τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ believe in the name of the Son, i.e. believe in the Son and accept what his name proclaims him to be 1J 3:23.β. w. εἰς (cp. Hippol., Elench. 6, 19, 7 W. οἱ εἰς τὸν Σίμωνα καὶ τὴν Ἑλένην πεπιστευκότες; Just., D. 35, 8 al.) God (BGU 874, 11 π. εἰς τὸν θεόν): J 12:44b; 14:1a (cp. ET 21, 1910, 53–57; 68–70; 138f); 1 Pt 1:21 v.l.=Pol 2:1.—Christ: Mt 18:6; Mk 9:42; J 2:11; 3:15 v.l., 16, 18a, 36; 4:39; 6:29, 35, 40, 47 v.l.; 7:5, 31, 38f, 48; 8:30; 9:35f; 10:42; 11:25, 26a, 45, 48; 12:11, 36 (εἰς τὸ φῶς), 37, 42, 44a, 46; 14:1b, 12; 16:9; 17:20; Ac 10:43; 14:23; 18:8 D; 19:4; Ro 10:14a; Gal 2:16; Phil 1:29; 1 Pt 1:8; 1J 5:10a; AcPlCor 2:31; Hs 8, 3, 2.—εἰς τὸ ὄνομα Ἰησοῦ (or αὐτοῦ, etc.) J 1:12; 2:23; 3:18c; 1J 5:13 (s. ὄνομα 1dβ and s. 2aα above, end). π. εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ITr 2:1. π. εἰς τὸ αἷμα Χριστοῦ ISm 6:1.γ. w. ἐπί and dat., of God Ac 11:17 D. Of Christ: Mt 27:42 v.l.; J 3:15 v.l.; Ro 9:33; 10:11; 1 Pt 2:6 (the last three Is 28:16); 1 Ti 1:16.δ. w. ἐπί and acc. (Wsd 12:2; Just., D. 46, 1 al.) of God: Ac 16:34 D; Ro 4:5, 24; PtK 3 p. 15, 12. Of Christ: Mt 27:42; J 3:15 v.l.; Ac 9:42; 11:17; 16:31; 22:19.ε. π. ἔν τινι believe in someone (Jer 12:6; Da 6:24 Theod.; Ps 77:22) is questionable in our lit.: in J 3:15 the best rdg. is ἐν αὐτῷ and is prob. to be construed w. ἔχῃ (in J πιστεύω usually takes the prep. εἰς when expressing the obj. of belief, as in 3:16); in Eph 1:13 both occurrences of ἐν ᾧ are prob. to be construed w. ἐσφραγίσθητε (=‘in connection with whom you have been sealed’ [cp. 4:30]); the acts of hearing and believing are coordinate, and πιστεύσαντες, along w. ἀκούσαντες, is used abs. (so REB; less clearly NRSV). But s. 1aε above: π. ἐν τῷ εὐαγγελίῳ Mk 1:15; IPhld 8:2.ⓑ not expressed at all (the abs. πιστεύειν in a transcendent sense: Aeschin., In Ctesiph. 1 ἐγὼ πεπιστευκὼς ἥκω πρῶτον τοῖς θεοῖς; Aristot., Rhet. 2, 17, 1391b, 1ff; Plut., Mor. 170f; Porphyr., Ad Marcellam 24 πιστεῦσαι δεῖ, ὅτι [=because] μόνη σωτηρία ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἐπιστροφή; Herm. Wr. 9, 10ab ἐπίστευσε καὶ ἐν τῇ καλῇ πίστει ἐπανεπαύσατο; cp. 1, 32 πιστεύω καὶ μαρτυρῶ=PapBerl 9795 [RReitzenstein, Studien z. antiken Synkretismus 1926, p. 161, 2]; Num 20:12; Ps 115:1; Is 7:9; Sir 2:13; 1 Macc 2:59; Philo, Rer. Div. Her. 14; 101, Deus Imm. 4, Mut. Nom. 178; τότε πιστεύσεις θέλων καὶ μὴ θέλων Theoph. Ant. 1, 8 [p. 74, 7]) Mk 15:32; 16:16f; Lk 8:12f; J 1:7, 50; 3:15, 18b; 4:41f, 48, 53; 5:44; 6:36, 47, 64ab, perh. 69 (MEnslin, The Perf. Tense in the Fourth Gosp.: JBL 55, ’36, 121–31, esp. 128); 9:38; 10:26; 11:15, 40; 12:39; 20:31b; Ac 4:4; 8:13, 37a; 11:21; 13:12, 39, 48; 14:1; 15:5, 7; 17:12, 34; 18:8b, 27; 19:2; 21:25; Ro 1:16; 3:22; 4:11; 10:4; 13:11; 15:13; 1 Cor 1:21; 3:5; 15:2; Gal 3:22; Eph 1:13, 19; 1 Th 2:10, 13; Hb 4:3; 1 Pt 2:7; 1 Cl 12:7; 2 Cl 17:3; 20:2; B 9:3; B 11:11; ISm 3:2; Hs 8, 10, 3; 9, 17, 4; 9, 22, 3. τὸ πιστεύειν faith IMg 9:2. ἐν ἀγάπῃ πιστεύειν IPhld 9:2 (ἐν ἀγάπῃ is here used adv.).—Participles in the var. tenses are also used almost subst.: (οἱ) πιστεύοντες (the) believers, (the) Christians (Orig., C. Cels. 1, 13, 34; Did., Gen. 106, 6) Ac 2:44; Ro 3:22; 1 Cor 14:22ab (opp. οἱ ἄπιστοι); 1 Th 1:7; Hs 8, 3, 3. (οἱ) πιστεύσαντες (those) who made their commitment = (those) who became believers, (the) Christians, Ac 2:44 v.l.; 4:32; 2 Th 1:10a; 2 Cl 2:3; Hs 9, 19, 1. οἱ πεπιστευκότες those who became (and remained) believers Ac 19:18; 21:20 (Just., D. 122, 2).—οἱ μέλλοντες πιστεύειν future believers 1 Cl 42:4; Hm 4, 3, 3a. οἱ νῦν πιστεύσαντες those who have just come to believe ibid. 4, 3, 3b.ⓒ A special kind of this faith is the confidence that God or Christ is in a position to help suppliants out of their distress, have confidence (some of the passages already mentioned might just as well be classified here) abs. ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι may it be done to you in accordance with the confidence you have Mt 8:13. ὅσα ἂν αἰτήσητε πιστεύοντες whatever you pray for with confidence 21:22. Cp. Mk 5:36; 9:23f; Lk 8:50; 2 Cor 4:13a (Ps 115:1), b. W. ὅτι foll.: πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; do you have confidence that I am able to do this? Mt 9:28.—Mk 11:23.③ entrust τινί τι someth. to someone (X., Mem. 4, 4, 17; Plut., Mor. 519e; Athen. 8, 341a; Lucian, Dial. Deor. 25, 1; SIG2 845, 7, see for numerous other examples index VI p. 384b. Cp. Wsd 14:5; 1 Macc 8:16; 4 Macc 4:7; TestJob 11:11; Jos., Bell. 4, 492; Hippol., Ref. 9, 12, 6) τὸ ἀληθινὸν τίς ὑμῖν πιστεύσει; Lk 16:11. αὐτῷ τοσούτων πιστευο̣μ̣έ̣ν̣ω̣ν̣ since so many (or so much) were ( was) entrusted to him AcPl Ha 7, 21 (connection uncertain). αὐτόν (so N. and Tdf.; v.l. ἑαυτόν) τινι trust oneself to someone (Brutus, Ep. 25; Plut., Mor. 181d ἀνδρὶ μᾶλλον ἀγαθῷ πιστεύσας ἑαυτὸν ἢ ὀχυρῷ τόπῳ=entrusting himself to a good man rather than to a stronghold; EpArist 270; Jos., Ant. 12, 396) J 2:24 (EStauffer, CDodd Festschr., ’56, 281–99.—Diod S 34 + 35 Fgm. 39a οὐ τοῖς τυχοῦσι φίλοις ἑαυτὸν ἐπίστευσεν=he did not trust himself to casual friends).—Pass. πιστεύομαί τι (B-D-F §159, 4) I am entrusted with someth. (Pla., Ep. 1, 309a; Polyb. 8, 17, 5; 31, 26, 7; Diod S 20, 19, 2; Appian, Bell. Civ. 2, 136 §568 ἃ ἐπιστεύθην; ins; pap [e.g. PLond I, 121, 608 p. 203]; Jos., Bell. 5, 567, Vi. 137; Ath. 24, 3. Cp. Esth 8:12e.—Dssm., LO 320f [LAE 379]). ἐπιστεύθησαν τὰ λόγια τοῦ θεοῦ Ro 3:2. πεπίστευμαι τὸ εὐαγγέλιον Gal 2:7 (PGM 13, 140 ὁ ὑπό σου πάντα πιστευθείς; 446); cp. 1 Th 2:4; 1 Ti 1:11.—Tit 1:3. οἰκονομίαν πεπίστευμαι 1 Cor 9:17; cp. Dg 7:1. S. also 7:2; IMg 6:1; IPhld 9:1ab. πιστεύομαί τι παρά τινος I am entrusted by someone with someth. (Polyb. 3, 69, 1; Jos., Bell. 1, 667): οἱ πιστευθέντες παρὰ θεοῦ ἔργον τοιοῦτο 1 Cl 43:1.④ be confident about, a unique use found in ὸ̔ς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, someth. like the one is confident about eating anything Ro 14:2 (a combination of two ideas: ‘the pers. is so strong in the faith’ and: ‘the pers. is convinced that it is permissible to eat anything’; in brief: not cultically fussy. See Ltzm., Hdb. ad loc.; but also B-D-F §397, 2). Another probability is the sense⑤ think/consider (possible), in Ro 14:2 perh. holds everything possible; cp. J 9:18 οὐκ ἐπίστευσαν they refused to entertain the possibility, and Ac 9:26. S. 4 above.—For lit. s. πίστις, end. DELG s.v. πείθομαι. M-M. EDNT. TW. -
112 ἄνθρωπος
aσκιαρόν τε φύτευμα ξυνὸν ἀνθρώποις O. 3.18
ἀμφὶ δ' ἀνθρώπων φρασὶν ἀμπλακίαι ἀναρίθμητοι κρέμανται O. 7.24
ἐν δ' ἀρετὰν ἔβαλεν καὶ χάρματ ἀνθρώποισι προμαθέος αἰδώς O. 7.44
φαντὶ δ' ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσιες O. 7.54
παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου εἴ τιν' ἔχει λόγον ἀνθρώπων πέρι O. 8.4
Αἴγιναν ἔνθα ἀσκεῖται Θέμις ἔξοχ' ἀνθρώπων O. 8.23
τερπνὸν δ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν O. 8.53
πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς κλέος ὤρουσαν ἀρέσθαι O. 9.101
ἔστιν ἀνθρώποις ἀνέμων ὅτε πλεῖστα χρῆσις O. 11.1
πολλὰ δ' ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν O. 12.10
ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων P. 1.68
μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων P. 1.82
ἐν ἀνθρώποισι P. 3.21
πολυπήμονας ἀνθρώποισιν ἰᾶσθαι νόσους P. 3.46
εἴ τιν' ἀνθρώπων P. 3.86
Νέστορα καὶ Λύκιον Σαρπηδόν, ἀνθρώπων φάτις, —γινώσκομεν P. 3.112
ὄρνιν Κυπρογένεια φέρεν πρῶτον ἀνθρώποισι P. 4.217
ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286
σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος (v. l. ἄνθρωποι) P. 8.96εἰ δέ τις ὄλβος ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου οὐ φαίνεται P. 12.28
ἔστι δέ τις λόγος ἀνθρώπων N. 9.6
ἔνθ' Ἀρείας πόρον ἄνθρωποι καλέοισι N. 9.41
ἔστι δὲ καὶ κόρος ἀνθρώπων βαρὺς ἀντιάσαι N. 10.20
χαλεπὰ δ' ἔρις ἀνθρώποις ὁμιλεῖν κρεσσόνων N. 10.72
τὸ δ' ἐκ Διὸς ἀνθρώποις σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ N. 11.43
μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ' ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκύς I. 1.47
ὅσον ὀργὰν λτ;γτ;εινοκράτης ὑπὲρ ἀνθρώπων γλυκεῖαν ἔσχεν I. 2.36
ἄλλοτε δ' ἀλλοῖος οὖρος πάντας ἀνθρώπους ἐπαίσσων ἐλαύνει I. 4.6
ὅσσα δ' ἐπ ἀνθρώπους ἄηται μαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε φωτῶν ἀπλέτου δόξας I. 4.9
ἀλλ' Ὅμηρός τοι τετίμακεν δἰ ἀνθρώπων I. 4.37
Θεία, σέο ἕκατι καὶ μεγασθενῆ νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων I. 5.3
φ]έρτατος ἀνθρώπων Πα. 13b. 5. ]ἄνθρωπ[ο Pae. 21.18
πρὶν μὲν ἕρπε τὸ σὰν κίβδηλον ἀνθρώποισιν ἀπὸ στομάτων Δ. 2. 3. ἁνίκ' ἀνθρώπων καματώδεες οἴχονται μέριμναι στηθέων ἔξω fr. 124. 5. ἀν]θρώποις[ Θρ. 4. 9. —I gods. —θεόμοροι νίσοντ' ἐπ ἀνθρώπους ἀοιδαί O. 3.10
“ ἔν τε θεοῖς τοῦτο κἀνθρώποις ὁμῶς αἰδέοντ” P. 9.40Ἄπολλον, γλυκὺ δ' ἀνθρώπων τέλος ἀρχά τε δαίμονος ὀρνύντος αὔξεται P. 10.10
σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17
εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς I. 6.10
εἰ δέ τις ἀνθρώποισι θεόσδοτος ἀτληκηκοτας προστύχῃ fr. 42. 5. ]ἀνθρώπο[ις (supp. Bury) Δ. 2. 3. θεῶν καὶ κατ' ἀνθρώπων ἀγυιάς fr. 194. 6.II heroes. ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται fr. 133. 6.III animals.πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοις O. 7.63
c a man, anyone καὶ τὸ σιγᾶν πολλάκις ἐστὶ σοφώτατον ἀνθρώπῳνοῆσαι N. 5.18
d woman “ καὶ τίς ἀνθρώπων σε χαμαιγενέων πολιᾶς ἐξανῆκεν γαστρός;” P. 4.98 “ τίς νιν ἀνθρώπων τέκεν;” P. 9.33 -
113 βάλλω
βάλλω (βάλλω, -ομεν; βάλλετ(ε); βάλλων: aor. (ἔ) βᾰλε(ν), (ἔ)βαλον; βάλω, -ῃ; βαλέτω; βαλών; βαλεῖν: med. βαλλόμενος: impf. βάλλετο: aor. βάλετ(ο), ἐβάλοντο; βαλέσθαι: pass. βάλλεται: pf. βέβληνται)a throw, cast, act & med. λίθον μενοινῶν κεφαλᾶς βαλεῖν cast away O. 1.58ᾧτινι ἀμφὶ κόμαισι βάλῃ κόσμον ἐλαίας O. 3.13
ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ' ὡσείτ ἀγῶνος βαλεῖν ἔξω P. 1.44
ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ' ἁλικίαν (sc. Ἱέρων) P. 1.74 εἰ γὰρ οἴκοι νιν (= βώλακα) βάλε πὰρ χθόνιον Ἄιδα στόμα” P. 4.43 ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου ἔβαλεν ὡς ὅτ' ἄκατον ἐνναλίαν; P. 11.40 τότε βάλλεται, τότ' ἐπ ἀμβρόταν χθόν ἐραταὶ ἴων φόβαι fr. 75. 16. ὄφρα Ἀγαθωνίδᾳ βάλω κότταβον fr. 128. 3. φῶ[τ]α φά[τναις] ἐν λιθίναις βαλ[ (sc. Ἡρακλέης) fr. 169. 21. met.,ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον ὧραι πολυάνθεμοι ἀρχαῖα σοφίσμαθ O. 13.16
εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατ' ἀθρόαν ἔβαλον P. 2.36
δαίμων δὲ παρίσχει, ἄλλοτ' ἄλλον ὕπερθε βάλλων P. 8.77
καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖς εὐναῖς ἐρατὰν βάλεν αἰδῶ P. 9.12
ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον ( ἔλαβον v. l.) N. 11.30 πρόφασις ἀρετὰν ἐς αἰπὺν ἔβαλε σκότον fr. 228.b strike (with), c. acc. (& dat.), shoot at τοξόταν βάλλων γυναικεῖον στρατὸν sc. Bellerophon O. 13.89 met., ἄγε θυμέ· τίνα βάλλομεν ἐκ μαλθακᾶς αὖτε φρενὸς εὐκλέας ὀιστοὺς ἱέντες; O. 2.89μὴ βαλέτω με λίθῳ τραχεῖ φθόνος O. 8.55
ἀλλ' ἔσται χρονὸς οὗτος, ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δ οὔπω P. 12.31
πολλῶν ἐπέβαν καιρὸν οὐ ψεύδει βαλών (“Gleichzeitig ist πολλῶν καιρὸν auch Objekt zu βαλών”. Radt, Mnemosyne, 1966, 153) N. 1.18 & therefore, crown,χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω P. 8.57
Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών, τὸν ὕμνος ἔβαλεν ὀπὶ νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων N. 3.65
c cast away, lose cf. O. 1.58 οἱ δύο μὲν (sc. δράκοντες)κάπετον, αὖθι δ' ἀτυζόμενοι ψυχὰς βάλον O. 8.39
d med.,I cast (anchor), met.ἐσχατιαῖς ἤδη πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6.13
II lay down (a foundation) καὶ μυχοὺς διζάσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσέων sc. Ἀπόλλων fr. 51a. met.,βάλλετο κρηπῖδα σοφῶν ἐπέων P. 4.138
κάλλιστον αἱ μεγαλοπόλιες Ἀθᾶναι προοίμιον Ἄλκμανιδᾶν εὐρυσθενεῖ γενεᾷ κρηπῖδ' ἀοιδᾶν ἵπποισι βαλέσθαι P. 7.3
ὅθι παῖδες Ἀθαναίων ἐβάλοντο φαεννὰν κρηπῖδ' ἐλευθερίας fr. 77. 1. pass., ἀρχαὶ δὲ (sc. τοῦ ὕμνου) βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς (cf. Hesych: βαθμίδες· ἀρχαὶ λόγων v. θεός b.) N. 1.8e in tmesis. ἐν δ' ἀρετὰν ἔβαλεν v.ἐμβάλλω O. 7.44
τρίτον ἔπι στέφανον βαλών v.ἐπιβάλλω P. 11.14
]πρὸς ὄμμα βαλὼν χερὶ[ Pae. 15.6
f frag. ]ν τοῦτο βαλλεμ[ Πα. 17a. 7. -
114 θυμός
θῡμός (-ός, -ῷ, -όν, -έ.)1 heart, spirit, as the seat of various emotions and faculties, pleasure:οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται P. 2.74
φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν P. 3.64
θυμῷ γελανεῖ P. 4.181
θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν P. 4.295
τίνι τῶν πάρος μάλιστα θυμὸν τεὸν εὔφρανας I. 7.2
θυ]μὸν ἀνακριμνάντες (supp. Lobel) Πα... ]βαρβι[τί]ξαι θυμὸν (Philodemus: μῦθον Plut.) fr. 124d. endurance, bravery:μαινομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ λαβεῖν O. 8.6
“ θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον” P. 9.30σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν N. 7.10
μαχατὰν θυμὸν N. 9.27
θυμὸν αἰχματὰν N. 9.37
τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων I. 4.46
“ θυμὸς δ' ἑπέσθω” (sc. καθάπερ καὶ τὸ σῶμα Σ.) I. 6.49 anger, grief; suffering:καμόντες πολλὰ θυμῷ O. 2.8
ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον O. 6.37
ἀστῶν δ' ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύνει P. 1.84
θεῶν βασίλεα σπερχθεῖσα θυμῷ N. 1.40
τῶ καὶ ἐγὼ καίπερ ἀχνύμενος θυμόν I. 8.5
affection:πατρί τε θυμὸν ἰάναιεν O. 7.43
πατρὶ Σωγένης ἀταλὸν ἀμφέπων θυμὸν N. 7.92
fear:κρυόεν πυκινῷ μάντευμα θυμῷ P. 4.73
κλέπτων δὲ θυμῷ δεῖμα P. 4.96
λέγεται παντὶ μάλιστα δονεῖν θυμόν N. 6.57
wisdom: ἐν ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (Mingarelli: πάντα codd., fort. recte) N. 3.58σώφρονές τ' ἐγένοντο πινυτοί τε θυμόν I. 8.26
mercy: “εἴ ποτ' ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας” I. 6.43 generally:ἐς γαῖαν πορεύεν θυμὸς ὥρμα νιν O. 3.25
ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν O. 3.38
κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ' ἔννεπεν P. 9.96
πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31
τὸν δ' αὖ οἰκείων παρέσφαλεν καλῶν χειρὸς ἕλκων ὀπίσσω θυμὸς ἄτολμος ἐών N. 11.32
voc., in selfexhortation:ἔπεχε νυν σκοπῷ τόξον, ἄγε θυμέ O. 2.89
θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; N. 3.26 χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ fr. 123. 1. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 4. frag. θυμῷ[ Πα. 13b. 15. ] θυμὸν δ[ fr. 60a. 2. -
115 μή
μή neg.1 in principal cl.a c. pres. or aor. impv.μὴ κρύπτε κοινὸν σπέρμ O. 7.92
μὴ βαλέτω O. 8.55
μὴ νῦν λαλάγει τὰ τοιαῦτ O. 9.40
μὴ παρίει καλά P. 1.86
μὴ κάμνε λίαν δαπάναις P. 1.90
μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε P. 3.61
τῶ σε μὴ λαθέτω P. 5.23
τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντος κρυπτέτω P. 9.94
μὴ μάτευε Ζεὺς γενέσθαι I. 5.14
μὴ φθόνει κόμπον I. 5.24
ὁ δ' ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος I. 7.39
μὴ νῦν νεκτα[ρ Παρθ. 2.. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 3. ὦ τάν, μή με κερτόμ[ει fr. 215. 4. μὴ σιγᾷ βρεχέσθω fr. 240. add. μήτε, in emphasis,μή νυν μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν μηδὲ τούσδ ὕμνους I. 2.43
cf. P. 4.99b c. pres. or aor. opt., in wishes.μὴ θράσσοι χρόνος ὄλβον ἐφέρπων O. 6.97
ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.29
μή με λίποι καθαρὸν φέγγος P. 9.90
μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20
εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος N. 8.35
μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος I. 1.3
μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.26
c c. aor. subj., in prohibitions.μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι O. 5.24
μὴ δολωθῇς P. 1.92
ὤνασσ' Ἀλάθεια, μὴ πταίσῃς ἐμὰν σύνθεσιν fr. 205. 2.d c. inf. pro impv. μὴ πρὸς ἅπαντας ἀναρρῆξαι τὸν ἀχρεῖον λόγον fr. 180. 1.2 in subord. cl.,a c. inf.ἡμιθέοισιν πόθον ἔνδαιεν Ἥρα ναὸς Ἀργοῦς, μή τινα λειπόμενον μένειν P. 4.185
πέποιθα δὲ ξένον μή τιν' δαιδαλωσέμεν O. 1.103
αὐδάσομαι ἐνόρκιον λόγον τεκεῖν μή τιν' πόλιν φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν O. 2.93
ἐκέλευσεν ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.66
εὔχομαι μὴ θέμεν O. 8.86
παραγορεῖτο μή ποτε ταξιοῦσθαι O. 9.77
ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ' ὡσείτ ἀγῶνος βαλεῖν ἔξω P. 1.44
ταύτας δὲ μή ποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον P. 6.26
ἀπομνύω μὴ τέρμα προβαὶς ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν N. 7.71
ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώ-των ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4
ἔστι δὲ τις λόγος ἀνθρώπων, τετελεσμένον ἐσλὸν μὴ χαμαὶ σιγᾷ καλύψαι N. 9.7
ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων N. 10.40
χρή νιν εὑρόντεσσιν ἀγάνορα κόμπον μὴ φθονεραῖσι φέρειν γνώμαις I. 1.44
ἀλλοτρίοισιν μὴ προφαίνειν fr. 42. 1.ὤμοσε γὰρ θεὸς μή μιν εὔφρον' ἐς οἶκον μήτ ἐπὶ γῆρας ἱξέμεν βίου Pae. 6.115
[ἐγγυάσομαι μή μιν μηδ ἀφίξεσθαι (codd.: μὴ μὲν Hartung: ὔμμιν de Jongh e Σ.) O. 11.17] with litotes,ὀρθᾷ διακρίνειν φρενὶ μὴ παρὰ καιρὸν δυσπαλές O. 8.24
ἔστι δ' ἐοικὸς ὀρειᾶν γε Πελειάδων μὴ τηλόθεν Ὠαρίωνα νεῖσθαι N. 2.12
add. art.,ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν O. 8.60
cf. N. 5.14b in protasis of conditional sentence.εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι O. 1.108
εἰ μὴ στάσις σ' ἄμερσε O. 12.16
εἰ μὴ θεὸς ἁγεμόνεσσι κυβερνατὴρ γένηται P. 4.274
εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ P. 8.73
εἰ μὴ φύλασσεν Ἀπόλλων Pae. 6.91
c in final cl.,Iὡς... κελεύθοις ἁπλόαις ζωᾶς ἐφαπτοίμαν, θανὼν ὡς παισὶ κλέος μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω N. 8.37
IIὅπως... ἐν φρασὶ πάξαιθ, ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω μόλοι N. 3.62
IIIὄφρα... ὄφρα μὴ ταμίᾳ Κυράνας ἀτελὴς γένοιτο μαντεύμασιν P. 5.62
IV where the conjunction is omitted c. opt.ἔνεικεν Λοκρῷ, μὴ καθέλοι μιν αἰὼν O. 9.60
ὁμοῖα, Κρόνιδαι μάκαρες, διδοῖτ' μὴ φθινοπωρὶς ἀνέμων χειμερία κατὰ πνοὰ δαμαλίζοι χρόνον P. 5.120
c. subj. “λῦσον, ἄμμιν μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν” (W. Schulze: -στήσης, -στήσῃ codd., Σ.) P. 4.155εἰμὶ δ' ἄσχολος ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν μὴ κόρος ἐλθὼν κνίσῃ P. 8.32
d in rel. cl.I c. ind.ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται P. 1.13
κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει, μηδὲ P. 9.87
ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται fr. 123. 4.II c. subj. ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίαςἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18
ἀλλ' ᾧτινι μὴ λιπότεκνος σφάλῃ πάμπαν οἶκος Παρθ. 1. 16.3 c. part., adj.a “ ἐχθίστοισι μὴ ψεύδεσιν καταμιάναις εἰπὲ γένναν” P. 4.99, cf. N. 8.4, 2a supra.b where the phrase is equivalent to a general rel. cl., cf. 2d supra. τὸ δὲ μὴ Δὶ φίλτερον σιγῷμι πάμπαν fr. 81 adΔ. 2. ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ συνιείς N. 4.31
c αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον ( and which was perhaps unjustly undertaken: “μή... ut ad... subiectivum quod dicunt iudicium suum rem revocaret”, Boeckh) N. 5.144 fragg. ]μή μο[ι Πα. 7B. 7. ] μὴ φ[ P. Oxy. 1792, fr. 8. -
116 δίκη
A custom, usage, αὕτη δ. ἐστὶ βροτῶν this is the way of mortals, Od.11.218;ἡ γὰρ δ. ἐστὶ γερόντων 24.255
, etc.;ἥ τ' ἐστὶ δ. θείων βασιλήων 4.691
;ἡ γὰρ δμώων δ. ἐστίν 14.59
, etc.; ἡ γὰρ δ., ὁππότε .. this is always the way, when.., 19.168 (so in late Prose,ἥπερ ἱππομαχίας δ. Arr.An.3.15.2
); δίκαν ἐφέπειν τινός to imitate him, Pi.P.1.50; δ. ἐπέχειν τινός to be like.., Anon.Lond.6.18; normal course of nature,ἐκ τουτέων ὁ θάνατος οὐ γίνεται κατά γε δίκην, οὐδ' ἢν γένηται Hp.VC3
: hence,2 adverb. in acc. δίκην, in the way of, after the manner of, c. gen.,λύκοιο Pi.P.2.84
; ; ; in later Prose, Arist.Mu. 395b22, Luc. Dem.Enc.31, Alciphr.1.6, etc.: mostly of living creatures or persons, but also of things, as δίκην ὕδατος, ἀγγείου, A.Th.85 (lyr.), Pl. Phdr. 235d.II order, right, μή τι δίκης ἐπιδευές nothing short of what is fit, Il.19.180; opp. βία, might, 16.388; opp. σχέτλια ἔργα, Od.14.84; personified, Hes.Th. 902, A.Th. 662, etc.;Δίκης βωμός Id.Ag. 383
(lyr.), Eu. 539 (lyr.); Truth, Pi.P.8.71.3 Adverb. usages, duly, rightly,Il.
23.542, Pl.Criti. 112e;ἐν δίκᾳ Pi.O.6.12
, cf.S.Tr. 1069, etc.;σὺν δίκῃ Thgn.197
, Pi.P.9.96, A.Th. 444, etc.;κατὰ δίκην Hdt. 7.35
, E.Tr. 888, etc.;μετὰ δίκης Pl.Lg. 643e
;πρὸς δίκης S.OT 1014
, El. 1211 (but πρὸς δίκας on the score of justice, Id.OC 546 (lyr.));διαὶ δίκας A.Ch. 641
;ἐκ δίκης Herod.4.77
: opp.παρὰ δίκαν Pi.O.2.18
, etc.;ἄνευ δίκης A.Eu. 554
;πέρα δίκης Id.Pr.30
; (lyr.); δίχα δίκης without trial, Plu.Ages.32; πρὸ δίκης in preference to legal proceedings, Th.1.141.III judgement, δίκην ἰθύντατα εἰπεῖν give judgement most righteously (cf. ἰθύς), Il.18.508: esp. in pl., ;περὶ οἶδε δίκας Od.3.244
, etc.;δίκαι σκολιαί Hes.Op. 219
, 250;κρῖνε εὐθεῖαν δίκην A.Eu. 433
.IV after Hom., of proceedings instituted to determine legal rights, hence,1 lawsuit, Pl.Euthphr.2a, D.18.210, etc.; prop. private suit or action, opp. γραφή (q. v.), Lys.1.44, etc.;ἐκαλοῦντο αἱ γραφαὶ δίκαι, οὐ μέντοι αἱ δίκαι καὶ γραφαί Poll.8.41
; οἱ δίκην ἔχοντες the parties to a suit, IG7.21.8 ([place name] Megara), cf. Plu.Cic. 17.2 trial of the case,πρὸ δίκης Is.5.10
, etc.;μέχρι τοῦ δίκην γενέσθαι Th.2.53
; court by which it was tried, .b δίκην εἰπεῖν to plead a cause, X.Mem.4.8.1;δ. μακρὰν λέγειν Ar.V. 776
, cf. Men.Epit.12.3 the object or consequence of the action, atonement, satisfaction, penalty, δίκην ἐκτίνειν, τίνειν, Hdt.9.94, S.Aj. 113: adverbially in acc.,τοῦ δίκην πάσχεις τάδε; A.Pr. 614
; freq. δίκην or δίκας διδόναι suffer punishment, i. e. make amends (but δίκας δ., in A.Supp. 703 (lyr.), to grant arbitration);δίκας διδόναι τινί τινος Hdt.1.2
, cf. 5.106; , etc.; also ἀντί or ὑπέρ τινος, Ar.Pl. 433, Lys.3.42; also δίκην διδόναι ὑπὸ θεῶν to be punished by.., Pl. Grg. 525b; but δίκας ἤθελον δοῦναι they consented to submit to trial, Th.1.28; δίκας λαμβάνειν sts. = δ. διδόναι, Hdt.1.115;δίκην ἀξίαν ἐλάμβανες E.Ba. 1312
, Heracl. 852; more freq. its correlative, inflict punishment, take vengeance, Lys.1.29, etc.;λαβεῖν δίκην παρά τινος D.21.92
, cf.9.2, etc.; so δίκην ἔχειν to have one's punishment, Antipho 3.4.9, Pl.R. 529c (but ἔχω τὴν δ. have satisfaction, Id.Ep. 319e;παρά τινος Hdt.1.45
); δίκας or δίκην ὑπέχειν stand trial, Id.2.118, cf. S. OT 552;δίκην παρασχεῖν E.Hipp.50
; θανάτου δίκην ὀφλεῖν ὑπό τινος to incur the death penalty, Pl.Ap. 39b;δίκας λαγχάνειν τινί D.21.78
; δίκης τυχεῖν παρά τινος ib.142; δίκην ὀφείλειν, ὀφλεῖν, Id.21.77, 47.63;ἐρήμην ὀφλεῖν τὴν δ. Antipho 5.13
; δίκην φεύγειν try to escape it, be the defendant in the trial (opp. διώκειν prosecute), D. 38.2; δίκας αἰτέειν demand satisfaction, τινός for a thing, Hdt.8.114;δ. ἐπιτιθέναι τινί Id.1.120
; τινός for a thing, Antipho 4.1.5;δίκαι ἐπιφερόμεναι Arist.Pol. 1302b24
;δίκας ἀφιέναι τινί D.21.79
; δίκας ἑλεῖν, v. ἔρημος 11; δίκην τείσασθαι, v. τίνω 11;δὸς δὲ δίκην καὶ δέξο παρὰ Ζηνί h.Merc. 312
; δίκας διδόναι καὶ λαμβάνειν παρ' ἀλλήλων, of communities, submit causes to trial, Hdt.5.83;δίκην δοῦναι καὶ λαβεῖν ἐν τῷ δήμῳ X.Ath.1.18
, etc.; δίκας δοῦναι καὶ δέξασθαι submit differences to a peaceful settlement, Th.5.59.V Pythag. name for three, Plu.2.381f, Theol.Ar.12; for five, ib.31. (Cf. Skt. diś-, diśā 'direction', 'quarter of the heavens'.) -
117 εὐμένεια
A goodwill, favour,ἡμῖν.. παρὰ τῶν θεῶν.. εὐ. εἴη Hdt.2.45
, cf. S.OC 631, E.Hel. 313, X.Ap.7, Pl. Smp. 197d, etc.; ἡ πρὸς τὸ θεῖον εὐ. the favour of the gods (v. πρός) Th.5.105;ἡ συναντωμένη τισὶν εὐ. παρὰ τοῦ δαιμονίον SIG601.14
(Teos, ii B.C.); ἐπ' εὐμενείᾳ to gain favour, Luc.Tox.1; σὺν εὐμενίᾳ kindly, Pi.l.c.II of smell, pleasantness, Thphr.CP6.14.12.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐμένεια
-
118 εὔνοια
εὔνοιᾰ, ἡ, lon. [full] εὐνοίη ( εὔνοιαν is f.l. in Hdt.3.36), poet. [full] εὐνοΐη IG14.815: ([etym.] εὔνους):—A goodwill, favour (dist. fr. φιλία, Arist.EN 1155b33, 1166b30),κατὰ εὐνοίην Hdt.6.108
;δι' εὐνοίας Th.2.40
;δι' εὔνοιαν Pl.Prt. 337b
; εὐνοίας ἕνεκα Docum. ap. D.18.54, etc.;εὐνοίας ἕνεκα τῆς εἰς τὸν δῆμον IG22.212.32
, etc.; κατ' εὔνοιαν κρίνειν partially, Antipho 3.4.1;κατ' εὔνοιαν φρενῶν A.Supp. 940
;μετ' εὐνοίας And.1.9
, Pl.Phdr. 241c, D.18.276, Ep.Eph.6.7;ὑπ' εὐνοίας D.2.9
;εὐνοίῃ τι ποιῆσαι Hdt.7.239
;εὐνοίᾳ λέγειν S.Ph. 1322
; ; εὐνοίᾳ τῇ σῇ for the love of you, Pl.Grg. 486a: with objective gen., ἐπ' εὐνοίᾳ χθονός for love of fatherland, A.Th. 1012;εὐνοίᾳ τῇ ἑαυτοῦ Pl.Grg. 485a
; ἕνεκα τῆς τῶν Ἑλλήνων εὐνοίας goodwill towards them, X.An.4.7.20; [εὔνοιαν] ἔχειν εἴς τινα Docum. ap. D.18.54; ;πρὸς τὸν δῆμον IPE12.32.7
([place name] Olbia), etc.;εὔ. παρὰ τῶν θεῶν D.2.1
;εὔνοιαν ἔκ τινων κτᾶσθαι X.Cyr.8.2.22
; εὔνοιαν παρασχεῖν to show favour, S.Tr. 708;ἔργῳ δεικνύναι Antipho 5.76
; εὔνοιαν ἔχειν to wish heartily that.., Th.2.11;ὡς ἑκατέρων τις εὐνοίας.. ἔχοι Id.1.22
;ἡ εὔ. παρὰ πολὺ ἐποίει τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους Id.2.8
: in pl., impulses of kindness, favours, ;Ἀρτέμιδος εὐνοίαισι Id.Th. 450
;ταῖς εὐ. μεθ' ὑμῶν ἦσαν Isoc.14.15
; but, acts of kindness, favours, D.S.15.9.II gift or present in token of goodwill, D.19.282: pl., benevolences, Id.8.25. [ εὔνοια as dactyl, Arch.Pap.1.220 (twice, ii B.C.).] -
119 καί
καί, Conj., copulative, joining words and sentences,A and; also Adv., even, also, just, freq. expressing emphatic assertion or assent, corresponding as positive to the negative οὐ ([etym.] μή ) or οὐδέ ([etym.] μηδέ).A copulative, and,I joining words or sentences to those preceding,ἦ, καὶ κυανέῃσιν ἐπ' ὀφρύσινεῦσε Κρονίων Il.1.528
, etc.: repeated with two or more Nouns,αἱ δὲ ἔλαφοι κ. δορκάδες κ. οἱ ἄγριοι οἶες κ. οἱ ὄνοι οἱ ἄγριοι X.Cyr.1.4.7
; joining only the last pair, Cleom.2.1 (p.168.5 Z.), Phlp.in APr.239.30, etc., v. l. in Arist.Po. 1451a20; ὁ ὄχλος πλείων κ. πλείων ἐπέρρει more and more, X.Cyr.7.5.39; to add epithets afterπολύς, πολλὰ κ. ἐσθλά Il.9.330
;πολλὰ κ. μεγάλα D.28.1
, etc.2 to addalimiting or defining expression, πρὸς μακρὸν ὄρος κ. Κύνθιον ὄχθον to the mountain and specially to.., h.Ap. 17, cf. A.Ag. 63 (anap.), S.Tr. 1277 (anap.) (sts. in reverse order,πρὸς δῶμα Διὸς κ. μακρὸν Ὄλυμπον Il.5.398
); to add by way of climax, θεῶν.. κ. Ποσειδῶνος all the gods, and above all.., A.Pers. 750, etc.;ἐχθροὶ κ. ἔχθιστοι Th.7.68
;τινὲς κ. συχνοί Pl.Grg. 455c
; freq. ἄλλοι τε καί.., ἄλλως τε καί.. , v. ἄλλος 11.6,ἄλλως 1.3
; ὀλίγου τινὸς ἄξια κ. οὐδενός little or nothing, Id.Ap. 23a: joined with the demonstr. Pron. οὗτος (q. v.),εἶναι.. δούλοισι, κ. τούτοισι ὡς δρηπέτῃσι Hdt.6.11
, cf. 1.147; κ. ταῦτα and this too..,γελᾶν ἀναπείθειν, κ. ταῦθ' οὕτω πολέμιον ὄντα τῷ γέλωτι X.Cyr.2.2.16
, etc.II at the beginning of a sentence,1 in appeals or requests,καί μοι δὸς τὴν Χεῖρα Il.23.75
; καί μοι λέγε.., καί μοι ἀπόκριναι.. , Pl.Euthphr.3a, Grg. 462b; freq. in Oratt., καί μοι λέγε.. τὸ ψήφισμα, καί μοι ἀνάγνωθι.. , D.18.105, Lys.14.8, etc.2 in questions, to introduce an objection or express surprise, κ. τίς τόδ' ἐξίκοιτ' ἂν ἀγγέλων τάχος; A.Ag. 280; κ. πῶς.. ; pray how..? E. Ph. 1348; κ. δὴ τί.. ; but then what..? Id.Hel. 101; κ. ποῖον.. ; S.Aj. 462; κ. τίς εἶδε πώποτε βοῦς κριβανίτας; Ar.Ach.86; κἄπειτ' ἔκανες; E.Med. 1398 (anap.); κ. τίς πώποτε Χαριζόμενος ἑτέρῳ τοῦτο εἰργάσατο; Antipho 5.57, cf. Is.1.20, Isoc.12.23, Pl. Tht. 163d,al.4 at the beginning of a speech, Lys.Fr. 36a.III after words implying sameness or like ness, as, γνώμῃσι ἐχρέωντο ὁμοίῃσι κ. σύ they had the same opinion as you, Hdt.7.50, cf. 84; ἴσον or ἴσα κ... , S.OT 611, E.El. 994; ἐν ἴσῳ (sc. ἐστὶ)κ. εἰ.. Th.2.60
, etc.2 after words implying comparison or opposition,αἱ δαπάναι οὐχ ὁμοίως κ. πρίν Id.7.28
;πᾶν τοὐναντίον ἔχει νῦν τε κ. ὅτε.. Pl.Lg. 967a
.3 to express simultaneity,ἦν ἦμαρ δεύτερον.., κἀγὼ κατηγόμην S.Ph. 355
, cf. Th.1.50; παρέρχονταί τε μέσαι νύκτες κ. ψύχεται [ τὸ ὕδωρ] Hdt.4.181, cf. 3.108; [ οἱ Λακεδαιμόνιοι]οὐκ ἔφθασαν τὴν ἀρχὴν κατασχόντες κ. Θηβαίοις εὐθὺς ἐπεβούλευσαν Isoc.8.98
.IV joining an affirm. clause with a neg., , etc.V καί.., καί.. correlative, not only.., but also.., κ. ἀεὶ κ. νῦν, κ. τότε κ. νῦν, Pl.Grg. 523a, Phlb. 60b;κ. κατὰ γῆν κ. κατὰ θάλατταν X.An.1.1.7
.VI by anacoluthon, ὣς φαμένη κ. κερδοσύνῃ ἡγήσατ' Ἀθήνη, for ὣς ἔφη κ... , Il.22.247; ἔρχεται δὲ αὐτή τε.. κ. τὸν υἱὸν ἔχουσα, for κ. ὁ υἱός, X.Cyr.1.3.1;ἄλλας τε κατηγεόμενοί σφι ὁδούς, κ. τέλος ἐγίνοντο Hdt.9.104
;τοιοῦτος ὤν, κᾆτ' ἀνὴρ ἔδοξεν εἶναι Ar.Eq. 392
, cf. Nu. 624.B even, also, just,1 τάχα κεν κ. ἀναίτιον αἰτιόῳτο even the innocent, Il.11.654, cf. 4.161, etc.; δόμεναι κ. μεῖζον ἄεθλον an even greater prize, 23.551, cf. 10.556, 5.362: with numerals, κ. πέντε full five, 23.833;γενομένης κ. δὶς ἐκκλησίας Th.1.44
, cf. Hdt.2.44,60, 68, al. (but ἐτῶν δύο κ. τριῶν two or three, Th.1.82, cf. X.Eq.4.4).2 also, κ. ἐγώ I also, Il.4.40; κ. αὐτοί they also, X.An.3.4.44, etc.; Ἀγίας καὶ Σωκράτης κ. τούτω ἀπεθανέτην likewise died, ib. 2.6.30; in adding surnames, etc.,Ὦχος ὁ κ. Δαρειαῖος Ctes.Fr.29.49
(sed Photii est): Ptol. Papyri have nom. ὃς κ., gen. τοῦ κ. etc.,Πανίσκος ὃς κ. Πετεμῖνις PLond.2.219
(b) 2 (ii B.C.); dat. τῷ κ. ib.(a) v2, PRein.26.5 (ii B. C.); nom. ὁ κ. first in PTeb.110.1 (i B. C.), freq. later, BGU22.25 (ii A. D.), etc.;Ἰούδας ὁ κ. Μακκαβαῖος J.AJ12.6.4
;Σαῦλος ὁ κ. Παῦλος Act.Ap.13.9
: withἄλλος, λαβέτω δὲ κ. ἄλλος Od.21.152
; εἴπερ τι κ. ἄλλο, ὥς τις κ. ἄλλος, X.Mem.3.6.2, An.1.3.15, cf. Pl. Phd. 59a, Ar.Nu. 356: freq. in antithetic phrases, οὐ μόνον.., ἀλλὰ καὶ.. , not only.., but also.., v. μόνος; οὐδὲν μᾶλλον.. ἢ οὐ καὶ.. Hdt.5.94, al.b freq. used both in the anteced. and relat. clause, where we put also in the anteced. only,εἰ μὲν κ. σὺ εἶ τῶν ἀνθρώπων ὧνπερ κ. ἐγώ Pl.Grg. 458a
, cf. Il.6.476, X.An.2.1.21.3 freq. in apodosi, after temporal Conjs.,ἀλλ' ὅτε δή ῥα.., κ. τότε δή.. Il.1.494
, cf. 8.69, Od. 14.112; also after εἰ, Il.5.897: in Prose,ὡς δὲ ἔδοξεν, κ. ἐχώρουν Th.2.93
: as a Hebraism,κ. ἐγένετο.. κ... LXX Ge.24.30
, al., Ev.Luc.1.59, etc.4 with Advs., to give emphasis,κ. κάρτα Hdt.6.125
; κ. λίην full surely, Il.19.408, Od.1.46;κ. μᾶλλον Il.8.470
, cf. E.Heracl. 386; κ. πάλαι, κ. πάνυ, S.OC 1252, Pl. Chrm. 154e; κ. μάλα, κ. σφόδρα, in answers, Ar.Nu. 1326, Pl.La. 191e.5 with words expressing a minimum, even so much as, were it but, just,ἱέμενος κ. καπνὸν ἀποθρῴσκοντα νοῆσαι Od.1.58
; οἷςἡδὺ κ. λέγειν Ar.Nu. 528
; τίς δὲ κ. προσβλέψεται; who will so much as look at you? E.IA 1192, cf. Ar.Ra. 614, Pl.Ap. 28b, 35b.6 just, τοῦτ' αὐτὸ κ. νοσοῦμεν 'tis just that that ails me, E.Andr. 906, cf. Ba. 616, S.Tr. 490, Ar. Pax 892, Ra.73, Pl.Grg. 456a, Tht. 166d: freq. with a relat.,τὸ κ. κλαίουσα τέτηκα Il.3.176
;διὸ δὴ καὶ.. Th.1.128
, etc.: also in interrogations (usu. to be rendered by emphasis in intonation), ποίου Χρόνου δὲ καὶ πεπόρθηται πόλις; and how long ago was the city sacked? A.Ag. 278; ποῦ καί σφε θάπτει; where is he burying her? E.Alc. 834, cf. S.Aj. 1290, al., X.An.5.8.2, Ar. Pax 1289, Pl. Euthphr.6b, D.4.46, etc.7 even, just, implying assent, ἔπειτά με κ. λίποι αἰών thereafter let life e'en leave me, Il.5.685, cf. 17.647, 21.274, Od.7.224.8 κ. εἰ even if, of a whole condition represented as an extreme case, opp. εἰ κ. although, notwithstanding that, of a condition represented as immaterial even if fulfilled, cf. Il.4.347, 5.351, Od.13.292, 16.98 with Il.5.410, Od.6.312, 8.139, etc.; εἰ κ. ἠπιστάμην if I had been able, Pl.Phd. 108d, cf. Lg. 663d. (This remark does not apply to cases where εἰ and καί each exert their force separtely, asεἴ περ ἀδειής τ' ἐστί, καὶ εἰ..
and if..Il.
7.117, cf. Hdt.5.78, etc.)9 before a Participle, to represent either καὶ εἰ.. , or εἰ καί.. , although, albeit, Ἕκτορα κ. μεμαῶτα μάχης σχήσεσθαι ὀΐω, for ἢν κ. μεμάῃ, how much soever he rage, although he rage, Il.9.655; τί σὺ ταῦτα, κ. ἐσθλὸς ἐών, ἀγορεύεις; (for εἰ κ. ἐσθλὸς εἶ) 16.627, cf. 13.787, Od.2.343, etc.;κ. τύραννος ὢν ὅμως S.OC 851
.C Position: καί and, is by Poets sts. put after another word, ἔγνωκα, τοῖσδε κοὐδὲν ἀντειπεῖν ἔχω, forκαὶ τοῖσδε οὐδέν A.Pr.51
, cf. Euph.51.7, etc.D crasis: with [pron. full] ᾰ, as κἄν, κἀγαθοί, etc.; with ε, as κἀγώ, κἄπειτα, etc., [dialect] Dor. κἠγώ, κἤπειτα, etc.; with η, as Χἠ, Χἠμέρη, Χἠμεῖς, etc.; with [pron. full] ῐ in Χἰκετεύετε, Χἰλαρή; with ο, as Χὠ, Χὤστις, etc.; with υ in Χὐμεῖς, Χὐποχείριον, etc.; with ω in the pron. ᾧ, Χᾦ; with αι, as κᾀσχρῶν; with αυ, as καὐτός; with ει, as κεἰ, κεἰς (but also κἀς) , κᾆτα; with εὐ-, as κεὐγένεια, κεὐσταλής; with οι in Χοἰ (Χᾠ EM816.34
); with ου in Χοὖτος, κοὐ, κοὐδέ, and the like . -
120 λογίζομαι
Aἐλογισάμην E.Or. 555
, Th.6.31, etc.: [tense] pf.λελόγισμαι Lys.32.24
,27, D.28.12:—[voice] Pass., v. infr. 111: ([etym.] λόγος):—prop. of numerical calculation, count, reckon,οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι Hdt.2.16
;εὗρον λογιζόμενος Id.7.28
, cf. 194, etc.; in full,λ. ψήφοισι Id.2.36
; λόγισαι φαύλως, μὴ ψήφοις ἀλλ' ἀπὸ χειρός calculate roughly, not by rule, but off-hand, Ar.V. 656: c. acc. rei, λ. τοὺς τόκους calculate the interest, Id.Nu.20; τρεῖς μνᾶς ἀναλώσας λογίσασθαι δώδεκα spend 3 minae and set down 12, Id.Pl. 381.2 c. acc. et inf., reckon or calculate that.., λ. μύρια εἶναι [τὰ ἔτεα] Hdt. 2.145;τὰς βλάβας, ἃς ἐλογίζεθ' αὑτῷ γεγενῆσθαι D.21.176
: without acc.,Θηριππίδῃ μισθὸν ἀποδεδωκέναι λ. Id.27.20
.3 λ. τινί τι set down to one's account,οὗτος.. τὸ ἥμισυ τούτοις.. λελόγισται Lys.32.24
, cf. 27; τἀνηλωμέν'.. οὐκ ἐλογιζόμην I did not charge them.., D. 18.113: metaph.,τὰ παραπτώματα λ. τινί 2 Ep.Cor.5.19
.II without reference to numbers, take into account, calculate, consider,ταῦτα Hdt.9.53
, cf. S.Aj. 816, etc.;λ. τὰ ξυμφέροντα Th.1.76
; λ. τι πρός τινας with them, D.5.24; also λ. περί τινος calculate, form calculations about.., Hdt.2.22, X.Mem.4.3.11.2 c. acc. et inf., reckon, consider that..,τὸν ἕτερον [παῖδα] οὐκ εἶναί μοι λ. Hdt.1.38
;τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν λ. εἶναι Id.2.46
; λ. ὅτι .. or ὡς .., X.HG2.4.28, 6.4.6; ἐλογιζόμην πρὸς ἐμαυτὸν.., ὅτι .. And.1.52, Pl.Ap. 21d: c. acc. et part.,Σμέρδιν μηκέτι ὑμῖν ἐόντα λογίζεσθε Hdt.3.65
: also with inf. omitted, reckon or account so and so,τὸν καθ' ἡμέραν βίον λογίζου σόν [εἶναι], τὰ δ' ἄλλα τῆς τύχης E.Alc. 789
; πολὺν [εἶναι] τὸν κάτω χρόνον ib. 692; ; μίαν ἄμφω τούτω τὼ ἡμέρα λ. count both days as one, X.Cyr.1.2.11.3 c. inf. also, count or reckon upon doing, calculate or expect that..,ἐπισιτιεῖσθαι ἐλογίζοντο Hdt.7.176
; ;λογιζόμενοι ἥξειν ἅμα ἡλίῳ δύνοντι X.An.2.2.13
;λελογισμένοι.. εἰσὶν.. διαζῆν E.IA 922
, cf. Or. 555 (dub. l.); τί λογίζομ'.. προσδοκῶν χάριν παρὰ γυναικὸς κομιεῖσθαι; Men.564.5 conclude by reasoning, infer that.., c. acc. et inf., Pl.Grg. 524b, X.Ages.7.3; λ. ὅτι .. Id.HG6.1.5, cf. Pl.Phd. 62e, al.6 abs.,τοὺς ἐπισταμένους λογίζεσθαι Archyt.3
; ὁ σπουδαῖος λελόγισται ἤδη has finished reasoning, Plot.3.8.6, cf. 4.4.12.III [voice] Pass., mostly [tense] aor. ἐλογίσθην and (less freq.) [tense] pf. λελόγισμαι, also in [tense] pres., part.λογιζόμενον Hdt.3.95
, freq. in later Gr., PPetr.3p.340 (iii B. C.), Ep.Rom.4.5, etc.; χρήματα εἰς ἀργύριον λογισθέντα counted or calculated in silver, X.Cyr.3.1.33;ὁπλῖται ἐλογίσθησαν οὐκ ἐλάττους δισμυρίων Id.HG6.1.19
;οὗτος λογισμὸς λογισθείς Pl.Ti. 34b
;οὐδ' ἐξ ἑνὸς λόγου λελογισμένου Id.Phdr. 246c
; τὸ λελογισμένον, = λογισμός, E.IA 386, Luc.Nigr.Prooem.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λογίζομαι
См. также в других словарях:
προς — πρός ΝΜΑ, επικ. τ. προτί, κρητ. τ. πορτί, αργείος τ. προτ(ί), παμφυλιακός τ. περτ(ί), αιολ. τ. πρές Α (πρόθεση, κύρια, μονοσύλλαβη, η οποία, γενικά, συντάσσεται με γενική, δοτική και αιτιατική και δηλώνει την από τόπου κίνηση, τη στάση σε τόπο… … Dictionary of Greek
θεός — Το υπέρτατο ον. Κατά τη θρησκευτική σκέψη είναι αιώνιο, δημιουργός και συντηρητής, πρώτη αιτία, άπειρη και μυστηριώδης, όλων όσα υπάρχουν. Στον πρωτόγονο άνθρωπο, η ιδέα του Θ. διαμορφώθηκε σε σχέση με τις τεράστιες ανάγκες, τα εμπόδια και τους… … Dictionary of Greek
λατρεία — Το αίσθημα που ωθεί τον άνθρωπο να αναγνωρίσει την ανωτερότητα ενός άλλου όντος και, κατά συνέπεια, τη δική του κατωτερότητα απέναντι στο ον αυτό, εκφραζόμενη μέσω του σεβασμού. Στο θρησκευτικό πεδίο, η λ. αποτελεί τη βάση κάθε θρησκείας, καθώς η … Dictionary of Greek
πίπτω — ΝΜΑ και αιολ. τ. πίσσω Α ρίχνω τον εαυτό μου κάτω, πέφτω (α. «αὐτὸν πρηνέα δὸς πεσέειν», Ομ. Ιλ. β. «βάρβαροι γυναῑκες, οὕτως ἐκπεπληγμέναι φόβῳ πρὸς πέδῳ πεπτώκατ », Ευρ). νεοελλ. (η μτχ. αρσ. πληθ. αόρ. ως ουσ.) οι πεσόντες οι νεκροί σε πεδία… … Dictionary of Greek
επίφθονος — η, ο (Α ἐπίφθονος, ον) [φθόνος] 1. αυτός που προκαλεί φθόνο, ο μισητός («αἱ λίην ἰσχυραὶ τιμωρίαι πρὸς θεῶν ἐπίφθονοι γίνονται», Ηρόδ.) 2. άξιος να φθονείται, επίζηλος («είναι η ζωή θαυμαστή και επίφθονη», Παπαντ.) αρχ. 1. αυτός που έχει φθόνο ή… … Dictionary of Greek
περιβάλλω — ΝΜΑ [βάλλω] 1. θέτω, τοποθετώ κάτι ολόγυρα ή πάνω από κάτι άλλο 2. περικλείω, περικυκλώνω, ζώνω 3. καλύπτω, σκεπάζω κάτι ολόγυρα, επικαλύπτω, περικαλύπτω (α. «μέ περιβάλλει βαθύ σκοτάδι» β. «ἤδη γάρ με περιβάλλει σκότος», Ευρ.) 4. ντύνω, ενδύω… … Dictionary of Greek
Der gefesselte Prometheus (Gemälde) — Der gefesselte Prometheus (InvNr.WRM 1044) Jacob Jordaens, 1640 Öl auf Leinwand, 245 cm × 178 cm Wallraf Richartz Museum Das Gemälde Der gefesselte Prometheus des Antwerpeners Jacob Jordaens (1593–1678) … Deutsch Wikipedia
Prometheus Fesselung — Der gefesselte Prometheus (InvNr.WRM 1044) Jacob Jordaens, 1640 Öl auf Leinwand, 245 cm × 178 cm Wallraf Richartz Museum Das Gemälde Der gefesselte Prometheus des Antwerpeners Jacob Jordaens (1593–1678) gehört zu den Ausstellungsst … Deutsch Wikipedia
καθαρτής — (Cathartes). Γένος πτηνών της οικογένειας των καθαρτιδών (βλ. λ.). * * * ο (Α καθαρτής, θηλ. καθάρτρια) [καθαίρω] αυτός που καθαρίζει, που εξαγνίζει από ενοχή ή από μίασμα («σοῡ γὰρ ἔρχομαι δίκη καθαρτὴς πρὸς θεῶν ὡρμημένος», Σοφ.) νεοελλ. ζωολ.… … Dictionary of Greek
κατείπον — κατεῑπον και κατεῑπα (Α) (χρησιμοποιείται ως αόρ. β τού καταγορεύω*) 1. (με γεν. ή με εμπρόθ. προσδ.) κατηγορώ, καταγγέλλω κάποιον («μὴ πρὸς θεῶν ἡμῶν κατείπης», Αριστοφ.) 2. (με αιτ.) αναφέρω, ανακοινώνω, καταγγέλλω, προδίνω κάποιον ή κάτι 3.… … Dictionary of Greek
μα — (I) (AM μά) 1. μόριο, εισαγωγικό όρκου, το οποίο χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις έντονης διαμαρτυρίας και ακολουθείται από την αιτιατική τού ονόματος ή τού πράγματος που επικαλείται αυτός που ορκίζεται, και λαμβάνεται ως ομοτικό, δηλ.… … Dictionary of Greek