-
1 μόνος
μόνος, η, ον (Pind.+ [as μοῦνος as early as Hom.])① pert. to being the only entity in a class, only, alone adj.ⓐ with focus on being the only oneα. used w. verbs like εἶναι, εὑρίσκεσθαι, καταλείπειν: μόνος ἦν ἐκεῖ Mt 14:23; cp. J 8:16. Λουκᾶς ἐστιν μόνος μετʼ ἐμοῦ 2 Ti 4:11. εὑρέθη Ἰησοῦς μόνος Lk 9:36. μόνην με κατέλειπεν 10:40 (w. inf. foll.); pass. κατελείφθη μόνος J 8:9; cp. 1 Th 3:1. κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος I am the only one left (Theseus Hist. [Roman times]: 453 Fgm. 2 Jac. μόνος περιλειφθείς of the only survivor of a battle) Ro 11:3 (cp. 3 Km 19:10, 14; Job 1:15 al.).—Ac 15:33 [34] v.l.β. used w. a noun (TestJob 10:1 τοῖς ξένοις μόνοις; AssMos Fgm. d p. 64 λόγῳ μόνῳ) τὰ ὀθόνια μόνα Lk 24:12. μόνοι οἱ μαθηταὶ ἀπῆλθον J 6:22. μόνος ὁ ἀρχιερεύς Hb 9:7.—Cp. Mt 12:4 (Jos., Ant. 15, 419 τ. ἱερεῦσιν ἐξὸν ἦν μόνοις). οὗτοι μόνοι συνεργοί Col 4:11. μόνῳ πνεύματι AcPl Ant 13, 18 (μόνον πνεύματι Aa I 237, 3). Papias (3:2) αὐτὸν μόνον τῆς κεφαλῆς ὄγκον.—Used w. pronouns (μόνος αὐτός: Nicol. Dam.: 90 Fgm. 130, 23 p. 407, 21 Jac.; Ps.-Demetr., De Eloc. 97; 2 Macc 7:37; Philo, Agr. 39; Jos., Ant. 8, 405, C. Ap. 1, 49); αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις (Dt 6:13 v.l.; cp. Jos., Ant. 3, 91 τοῦτον μ.) Mt 4:10; Lk 4:8.—Mt 18:15; Mk 6:47; 9:2; J 6:15. εἰς ἑαυτὸν μόνον Gal 6:4. σὺ μόνος … ; (1 Km 21:2; TestZeb 4:12; cp. σὺ μόνος ApcSed 15:1) are you the only one? (Field, Notes 82) Lk 24:18; ἐγὼ μ. (En 6:3; TestJud 3:1; ApcMos 27) Ac 26:14 v.l.; 1 Cor 9:6; GJs 1:3; ὑμεῖς μόνοι 1 Cor 14:36 (cp. Just., D. 19, 2).γ. w. a negative and w. ἀλλά foll.: οὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ …, ἀλλʼ … (Dt 8:3) Mt 4:4=Lk 4:4. οὐ μόνον τὸ σῶμα … ἀλλὰ πολλοστόν AcPlCor 2:27 οὐκ ἐγὼ μ. …, ἀλλὰ καί … Ro 16:4; 2J 1. οὐκ ἐγράφη δὲ διʼ αὐτὸν μόνον, ἀλλὰ καί Ro 4:23. οὐκ αὐτὸν δὲ μόνον, ἀλλὰ καί Phil 2:27. Pleonast. w. εἰ μή after a neg. not … except … alone (Lydus, Magist. 1, 18 p. 22, 22) Mt 12:4; 17:8; 24:36; Mk 9:8 v.l. (for ἀλλὰ … μόνον); Lk 5:21; 6:4; Phil 4:15; Rv 9:4 v.l.δ. μόνος θεός (cp. Simonides, Fgm. 4, 7 Diehl θεὸς μόνος; Da 3:45; SibOr 3, 629; PGM 13, 983) the only God 1 Ti 1:17; Jd 25 (GDelling, TLZ 77, ’52, 469–76). W. article preceding ὁ μόνος θ. (EpArist 139; Philo, Fuga 71; Just., D. 126, 2 τοῦ μόνου καὶ ἀγεννήτου θεοῦ υἱόν; ὁ θεὸς μόνος 4 Km 19:15, 19; Ps 85:10; Is 37:20. Cp. ENorden, Agn. Theos 1913, 245, 1) J 5:44 (without θεοῦ v.l.). ὁ μ. ἀληθινὸς θεός the only true God 17:3 (Demochares [c. 300 B.C.]: 75 Fgm. 2 Jac. τὸν Δημήτριον οἱ Ἀθηναῖοι ἐδέχοντο … ἐπᾴδοντες ὡς εἴη μόνος θεὸς ἀληθινός, οἱ δʼ ἄλλοι καθεύδουσιν ἢ ἀποδημοῦσιν ἢ οὐκ εἰσίν. γεγονὼς δʼ εἴη ἐκ Ποσειδῶνος καὶ Ἀφροδίτης ‘the Athenians welcomed Demetrius … adulating him with the surmise that he was the only real god, whereas others were slumbering, or taking a trip, or simply did not exist; and that he was probably a descendant of Poseidon and Aphrodite’). τὸ ὄνομα τ. ἀληθινοῦ καὶ μόνου κυρίου 1 Cl 43:6 (cp. Just., D. 55, 2 κύριος μ.). μ. σοφὸς θεός the only wise God Ro 16:27 (Philo, Fuga 47 ὁ μ. σοφός; Heraclitus, Fgm. 32 ἓν τὸ σοφὸν μοῦνον). ὁ μ. δεσπότης the only one who is master Jd 4 (cp. Jos., Bell. 7, 323; 410). ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης 1 Ti 6:15.—Vs. 16; Rv 15:4.ⓑ with focus on being helplessly alone: alone, deserted, helpless (Hom. et al.; BGU 180, 23 [172 A.D.] ἄνθρωπος πρεσβύτης καὶ μόνος τυγχάνων; 385, 4; Wsd 10:1; TestJos 1:6; La 1:1) οὐκ ἀφῆκέν με μόνον J 8:29; 16:32ab (ἀφ. μόν. as Dio Chrys. 46 [63], 2).ⓒ with focus on isolation: isolated, by itself (cp. Bar 4:16; En 28:1; TestJud 5:3; JosAs 2:16; Ar. 11:2) ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τ. σίτου … ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει J 12:24. In Hv 3, 9, 2 μ. refers to selfish Christians who isolate themselves fr. the needs of the hungry.② a marker of limitation, only, alone, the neut. μόνον being used as an adv. (Aeschyl., Hdt. et al.)ⓐ limiting the action or state to the one designated by the verb (TestAbr A 4 p. 81, 25 [Stone p. 10]; TestJos 16:4; JosAs 24:10) Mt 9:21; 14:36; Mk 5:36; Lk 8:50; 1 Cor 7:39; 15:19; Gal 1:23; Phil 1:27; 2 Th 2:7; Hv 3, 2, 1.—οὐκ ἀλλὰ μ. Mt 8:8.ⓑ w. a noun (Just., A I, 22, 1 μ. ἄνθρωπος) or pron., to separate one pers. or thing fr. others: Mt 5:47; 10:42; Ac 18:25; Ro 3:29; Gal 2:10; Hb 9:10; Hm 12, 4, 7; τοῦτο μ. Gal 3:2.ⓒ used w. negativesα. μ. μή only not, not only (POxy 2153, 22; TestJob 45:1) Gal 5:13. οὐ (μὴ) μ. 4:18; Js 1:22; 2:24 (s. β below). οὐ μ. … ἀλλά (without καί when the second member includes the first. X., Cyr. 1, 6, 16; Diod S 4, 15, 1; Dio Chrys. 1, 22; 62; 64 [14], 7; Just., A I, 2, 1; B-D-F §448, 1) Ac 19:26 (but some mss. add καί); 1 Th 1:8; 1J 5:6. οὐ (or μὴ) μ. …, ἀλλὰ καί not only …, but also (PMich 209, 12 [c. 200 A.D.]; TestJos 10:3; Jos., Bell. 3, 102; Just., A I, 5, 4 al.) Mt 21:21; J 5:18; Ac 21:13; 26:29; 27:10; Ro 1:32; 9:24; 13:5; 2 Cor 8:10, 21; 9:12; Eph 1:21; Phil 1:29; 1 Th 2:8; 2 Ti 2:20; Hb 12:26; 1 Pt 2:18; Qua. οὐ (μὴ) … μ., ἀλλὰ καί J 11:52; 12:9; 13:9; 17:20; Ro 4:12, 16; Phil 2:27; 1 Th 1:5 al. οὐ … μόνον ἀλλὰ καί 1J 2:2. οὐδέπω …, μ. δέ not yet …, but … only Ac 8:16. οὐ μ. δέ, ἀλλὰ καί not only this, but also (ellipsis w. supplementation of what immediately precedes; Mitt-Wilck. II/2, 26, 9=27, 9 [108 B.C.]; cp. Sb 7616 [II A.D.]; Wsd 19:15; TestJob 35:1; Just., A I, 49, 5; B-D-F §479, 1; s. Rob. 1201ff) Ro 5:3, 11; 8:23; 9:10; 2 Cor 8:19. οὐ μόνον δὲ … ἀλλὰ καί (TestZeb 3:7) Ac 19:27; 2 Cor 7:7; 1 Ti 5:13. μὴ μ., ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον not only, … but much more Phil 2:12. οὐδὲν (μηδὲν) … εἰ μὴ … μόνον (TestAbr B 11 p. 116, 3 [Stone p. 80]; TestJob 11:7; Ar 13, 7) Mt 21:9; Mk 6:8. μηδενὶ … εἰ μὴ μ. Ac 11:19. On 1–2c s. KBeyer, Semitische Syntax im NT ’62, 126–29.β. in isolation οὐκ ἐκ πίστεως μόνον not by faith viewed in isolation Js 2:24 (NEB: ‘not by faith in itself’; Goodsp.: ‘not simply by having faith’; sim. Moffatt; s. Athanasius Alexandrinus, De Virginitate PGM 28, 260c; cp. Clem., Strom. 3, 15 οὐ γὰρ μόνον ἡ εὐνουχία δικαιοῖ=being a eunuch does not of itself justify. S. also πίστις 2dδ.)ⓓ ἵνα μόνον solely in order that 12:8; μόνον ἵνα Gal 6:12.③ κατὰ μόνας (Thu. 1, 32, 5; X., Mem. 3, 7, 4; Menand., Epitr. 988 S. [658 Kö.], Fgm. 146 Kö.; Polyb. 4, 15, 11; Diod S 4, 51, 16; Gen 32:16; Ps 4:9; Jer 15:17; 1 Macc 12:36; TestJos 4:1; Jos., Vi. 326, Ant. 17, 336 al.—Also written καταμόνας; cp. BGU 813, 15 in APF 2, 1903, 97) alone γίνεσθαι κ. μ. be alone (Syntipas p. 9, 16) Mk 4:10.—Lk 9:18; Hm 11:8.—B-D-F §241, 6.—B. 937. DELG. Schmidt, Syn. IV 535–39. M-M. EDNT. Sv. -
2 μόνος
μόνος, μοῡνος (μόνος, -ον; -α, -αις; -ον nom: μοῦνος; -αν; -α nom.)a alone; by oneself, by itself ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος (sc. Πάτροκλος) O. 9.72ὅ τ' ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος O. 10.53
παῖς ὅνπερ μόνον ἀθανάτα τίκτεν Θέτις as her only son P. 3.100παπτάναις ἀρίγνωτον πέδιλον δεξιτερῷ μόνον ἀμφὶ ποδί P. 4.96
ζεύγλᾳ πέλασσεν μοῦνος P. 4.227
μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ he alone of the nation of Danaoi P. 8.52κίχε νιν λέοντί ποτ' εὐρυφαρέτρας ὀβρίμῳ μούναν παλαίοισαν P. 9.27
δύο δέ τοι ζωᾶς ἄωτον μοῦνα ποιμαίνοντι τὸν ἄλπνιστον I. 5.12
τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον fr. 121. 3. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 2. ] φρασάμαν μόνος[ ?fr. 345a. 8. emphasised by secondary phrase, ( Πηλεὺς) ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἷλε μόνος ἄνευ στρατιᾶς (byz.: μοῦνος codd.) N. 3.34 Σθενέλοιό μιν υἱὸς κέλευσεν μόνον ἄνευ συ[μμ]αχίας ἴμεν fr. 169. 45. repeated, unique,τέκεν γόνον ὑπερφίαλον μόνα καὶ μόνον P. 2.43
b a single, one pl. pro sing.τέκε οἱ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαίφρων ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν P. 9.85
-
3 μόνος
μόνος, η, ον, [dialect] Ep. and [dialect] Ion. [full] μοῦνος, the only form used by Hom. (as in all derivs. exc. μονόω), Hes., and Hdt., also by Pi.P.9.27, I.5(4).12, B.3.80, al., by S. both in iamb. and lyr., by A. only in compd. μουνώψ, by E. only in μούναρχος: [dialect] Dor. [full] μῶνος Theoc.2.64, 20.45:—A alone, solitary,μοῦνος ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν Il.4.388
;ἢ ὅ γε μοῦνος ἐών Od.3.217
;μούνω ἄνευθ' ἄλλων 16.239
: joined with ἐρῆμος, S. Ant. 887, Ph. 470;μόνοι γὰρ ἐσμέν Luc.JTr.21
;ἄνθρωπος πρεσβύτης καὶ μ. BGU180.23
(ii A.D.);φυγὴ μόνου πρὸς μόνον Plot.6.9.11
.2 c. gen., σοῦ μόνος bereft of thee, without thee, S.Aj. 511; alsoμοῦνος ἀπ' ἄλλων h.Merc. 193
, S.Ph. 183 (lyr.);ἑτάρων ἄπο μ. A.R.3.908
.II only,μοῦνον Λαέρτην Ἀρκείσιος υἱὸν ἔτικτε, μοῦνον δ' αὖτ' Ὀδυσῆα πατὴρ τέκεν Od.16.118
, cf. Il.9.482;μόνης γὰρ σοῦ κλύων ἀνέξεται A.Pers. 838
, cf. 632 (anap.), Pr. 425 (lyr.), etc.; χοίνικος μόνας ἁλῶν for a gallon of salt only, Ar.Ach. 814; single,οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος, ἀλλὰ.. δύω Hes.Op.11
, cf. S.OT 1280; εἷς μοῦνος or μόνος, Hdt.1.38, S. OT63: once in Hom.,μία μούνη Od.23.227
: joined withαὐτός, αὐτὼ μόνω Pl.Ly. 211c
;αὐτοὶ καθ' αὑτοὺς μόνοι Id.Plt. 307e
.2 c. gen., μοῦνος ποταμῶν alone of rivers, Hdt.2.25, cf. 29;μ. θεῶν γὰρ Θάνατος οὐ δώρων ἐρᾷ A.Fr. 161
;μ. τῶν ἄλλων ποιητῶν Lycurg.102
; but μοῦνος πάντων ἀνθρώπων he and no other of all men, Hdt.1.25; ἀνδρῶν γε μοῦνος he and no other, S.OC 1250, cf. El. 531;ὦ μόνα ὦ φίλα γυναικῶν E.Alc. 460
(lyr.).3 freq. repeated in the same clause,ξυμπεσὼν μόνος μόνοις S.Aj. 467
; Ἕκτορος μόνος μόνου.. ἐναντίος ib. 1283;σὺν τέκνοις μόνη μόνοις E.Med. 513
;μόνος μόνῳ D.18.137
.4 expressing rhetorically pre-eminence in an action or quality, μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ are unique for causing possession, Pl.Smp. 215c, cf. 222a, S.OC 261, OT 299, Isoc.14.57; [ἐπέδειξε] σαφέστατα μόνος ἀνθρώπων Lys.24.9
.III [comp] Sup. μονώτατος one above all others, Ar. Eq. 352, Pl. 182, Lycurg.89, Theoc.15.137, Phld.Rh.1.350 S.B Adv. [full] μόνως, on one condition only, folld. by εἰ, Th.8.81, X. Mem.1.5.5, Cyr.3.2.23; in one way only, Them.in Ph.29.22, al.; in a unique manner, Dam.Pr.98: later, simply, only, Phld.Oec.p.53 J., Ph. 1.559, AP12.254 (Strat.), Iamb.Myst.4.7, Procl.in Prm.p.479 S.II neut. as Adv., μόνον alone, only,οὐχ ἅπαξ μ. A.Pr. 211
, etc.: freq. with imper.,μ. φύλαξαι Id.Supp. 1012
;ἀποκρίνου μ. Pl.Grg. 494d
; soμ. Κράτος συγγένοιτό σοι A.Ch. 244
;μὴ 'μὲ καταπίῃς μ. E.Cyc. 219
, etc.; ἐὰν μ. if only, Arist.Pol. 1292a3; οὐσίαν.., οὐ χωριστὴν μ. only not separable, Id.Metaph. 1025b28.2 οὐ μόνον.., ἀλλὰ καὶ .. Ar. Eq. 1282, X.Cyr.1.6.17, etc.; οὐ μ., ἀλλὰ .. S.Ph. 555: μόνον is sts. omitted,μὴ τοὺς ἐγγύς, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄπωθεν Th.4.92
, cf. E.Hipp. 359, Ph. 1480 (lyr.).3 μόνον οὐ all but, well nigh, Ar.V. 516, D.19.220, etc.; : in codd. freq. written μονονού, Plb.3.109.2, etc.;μονονουχί D.1.2
, Plb.3.102.4.III κατὰ μόνας alone, Th.1.32, 37, Is.7.38, Arist.Pol. 1281b34, etc.IV μόνῃ, = μόνον, Plu.2.583d codd. (Prob.from Μόν ϝος.) -
4 μόνος
Grammatical information: adj.Meaning: `alone'.Compounds: Very often as 1. member, e.g. μόν-(μούν-)αρχος m. `monarch' with - έω, - ία etc. (Thgn., Pi., IA; cf. Scheller KZ 74, 233 n. 1).Derivatives: 1. μονάς, μουνάς, - άδος adj. f. (also m. Schwyzer 507, Chantraine Form. 358) `lonely' Trag., AP), subst. f. `unity' (Pl.; Schwyzer 597) with μοναδ-ιαῖος `of uniform greatness' (Hero), - ικός `consisting of unities, uniform, individual' (Arist.), - ιστί adv. `in unities' (Nicom.), - ισμός m. `formation of unity' (Dam.). -- 2. μοναχ-ῃ̃ (Pl., X.), - ῶς (Arist.) `only in one way', - οῦ (Pl., Thphr.) `onl in one place'; adj. μοναχός `individual' (Arist., Epicur.), also m. `hermit, monk' (AP, Procop.), Lat. monachus, with f. μονάχ-ουσα (Jerusalem VIp), adj. - ικός `belonging to a hermit, monkish' (Just., pap. VIp); subst. μοναχισμός `monastic life', cf. Leumann Sprachgesch. u. Wortbed. 304; μοναχ-όω `get lonely' (Aq.). -- 3. μουνάξ adv. `lonely, alone' (Od., Arat.; to μοναχοῦ etc.?, Schwyzer 620), μοναξία `lonelyness' (sch., Eust.) from *μοναξός as διξός etc., PN Μονάξιος (Vp); Schulze KZ 33, 394f. = Kl. Schr. 313f., Schwyzer 598. -- 4. μονιός, μούνιος `living alone, wild' (Call., AP), μονίας m. `lonely man' (Ael.). -- 5. μονία, - ίη `lonelyness, celibate' (Max.), μονότης f. `unity' (Sm., Iamb.), `singularity' (Alex. Aphr. in Metaph.). -- 6. μουνόθεν (Hdt. 1, 116; v. 1. - οθέντα), μονά-δην (A. D., EM), μουνα-δόν (Opp.) `lonely, alone'. -- 7. Verbs: μονόομαι ( μουν-), - όω `be left alone, leave alone' (Il.; Wackernagel Unt. 122ff.) with μόν-ωσις `lonelyness' (Pl., Ph.), - ώτης m. = μονίας (Arist.), - ωτικός `(left) alone' (Ph.); μονάζω `stay alone, isolate oneself' (LXX, Christ. writers, gramm.) with μονασμός `lonely situation' (Eust.), μοναστήριον `cel of a hermit, cloister' (Ph., pap.), μονάστρια f. `nun' (Just.).Etymology: Beside PGr. *μόνϜος, from where Ion. μοῦνος, Att. etc. μόνος (Kretschmer KZ 31, 444), stands, though in meaning a little apart, *μανϜός in μᾱνός, μανός (s.v.) `thin, rare', which agrees with Arm. manr, gen. manu `small, thin'. An element -u̯o- appears also in the synonymous οἶϜος (s. οἶος) and in ὅλος (s.v.) of related meaning; further *μόνϜος is isolated. A quite different formation with velar shows Skt. manā́k `a little', Lith. meñkas `scanty', Toch. B meṅki `less' a.o.; ambiguous is Hitt. maninku- `short, near' (formation as Lat. prop-inquus? Duchesne-Guillemin Trans. Phil. Soc. 1946 p. 82f., Benveniste BSL 50, 41). On the occasional contact with the group of μινύθω s.v.; also WP. 2, 266 f. Pok. 728 f., W.-Hofmann s. minor. -- Improbable Hahn Lang. 18, 88.Page in Frisk: 2,253-254Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μόνος
-
5 μόνος
μόνοςalone: masc nom sg -
6 μόνος
-η,-ον + A 30-36-14-36-48=164 Gn 2,18; 3,11.17; 7,23; 21,28alone, solitary (of men) Gn 2,18; alone, unwed Ex 21,3; alone, deserted (of city) Lam 1,1; alone, only Gn 3,11; alone, apart, in isolation Gn 21,28κατὰ μόνας apart Gn 32,17; κυρίῳ μόνῳ to the Lord only 1 Sm 7,4; σὺ κύριος ὁ θεὸς μόνος you alone are the Lord God 2 Kgs 19,19, cpr. 2 Kgs 19,15, Ps 85(86),10, Is 37,16.20μονώτατος alone, without anybody Jgs 3,20; the only one of all, alone 2 Sm 17,2Cf. DELLING 1952, 469-476 -
7 μονός
1) odd2) single3) unevenΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > μονός
-
8 μόνος
1) alone2) lone3) lonely4) singleΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > μόνος
-
9 μουνος
μόνος, μοῡνος (μόνος, -ον; -α, -αις; -ον nom: μοῦνος; -αν; -α nom.)a alone; by oneself, by itself ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος (sc. Πάτροκλος) O. 9.72ὅ τ' ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος O. 10.53
παῖς ὅνπερ μόνον ἀθανάτα τίκτεν Θέτις as her only son P. 3.100παπτάναις ἀρίγνωτον πέδιλον δεξιτερῷ μόνον ἀμφὶ ποδί P. 4.96
ζεύγλᾳ πέλασσεν μοῦνος P. 4.227
μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ he alone of the nation of Danaoi P. 8.52κίχε νιν λέοντί ποτ' εὐρυφαρέτρας ὀβρίμῳ μούναν παλαίοισαν P. 9.27
δύο δέ τοι ζωᾶς ἄωτον μοῦνα ποιμαίνοντι τὸν ἄλπνιστον I. 5.12
τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον fr. 121. 3. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 2. ] φρασάμαν μόνος[ ?fr. 345a. 8. emphasised by secondary phrase, ( Πηλεὺς) ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἷλε μόνος ἄνευ στρατιᾶς (byz.: μοῦνος codd.) N. 3.34 Σθενέλοιό μιν υἱὸς κέλευσεν μόνον ἄνευ συ[μμ]αχίας ἴμεν fr. 169. 45. repeated, unique,τέκεν γόνον ὑπερφίαλον μόνα καὶ μόνον P. 2.43
b a single, one pl. pro sing.τέκε οἱ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαίφρων ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν P. 9.85
-
10 μόνα
μόνοςalone: neut nom /voc /acc plμόνᾱ, μόνοςalone: fem nom /voc /acc dualμόνᾱ, μόνοςalone: fem nom /voc sg (doric aeolic)——————μόναι, μόνοςalone: fem nom /voc plμόνᾱͅ, μόνοςalone: fem dat sg (doric aeolic) -
11 μούνω
μόνοςalone: masc /neut nom /voc /acc dual (epic ionic)μόνοςalone: masc /neut gen sg (epic doric ionic aeolic)μονόωmake single: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)μονόωmake single: imperf ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic)——————μόνοςalone: masc /neut dat sg (epic ionic) -
12 μόνω
μόνοςalone: masc /neut nom /voc /acc dualμόνοςalone: masc /neut gen sg (doric aeolic)μονόωmake single: pres imperat act 2nd sg (doric aeolic)μονόωmake single: imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)——————μόνοςalone: masc /neut dat sg -
13 μονώτατα
μόνοςalone: adverbial superlμόνοςalone: neut nom /voc /acc superl pl -
14 μονώτατον
μόνοςalone: masc acc superl sgμόνοςalone: neut nom /voc /acc superl sg -
15 μούνη
μόνοςalone: fem nom /voc sg (attic epic ionic)——————μόνοςalone: fem dat sg (attic epic ionic) -
16 μούνων
μόνοςalone: fem gen pl (epic ionic)μόνοςalone: masc /neut gen pl (epic ionic)μονόωmake single: imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic aeolic)μονόωmake single: imperf ind act 1st sg (epic doric ionic aeolic) -
17 μόναι
μόνοςalone: fem nom /voc plμόνᾱͅ, μόνοςalone: fem dat sg (doric aeolic) -
18 μόνη
μόνοςalone: fem nom /voc sg (attic epic ionic)——————μόνοςalone: fem dat sg (attic epic ionic) -
19 μόνον
μόνοςalone: masc acc sgμόνοςalone: neut nom /voc /acc sg -
20 μόνων
μόνοςalone: fem gen plμόνοςalone: masc /neut gen plμονόωmake single: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)μονόωmake single: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)
См. также в других словарях:
μόνος — alone masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μόνος — η, ο (ΑΜ μόνος, η, ον, Α επικ. και ιων. τ. μοῡνος, η, ον, δωρ. τ. μῶνος, η, ον) 1. αυτός που υπάρχει ή γίνεται χωριστά από άλλους, χωρισμένος από άλλους, μοναχός (α. «θα πάω μόνη διακοπές» β. «μοῡνος ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν», Ομ. Ιλ.) 2.… … Dictionary of Greek
μονός — ή, ό (Μ μονός, ή, όν) (για αριθμό) αυτός που δεν μπορεί να διαιρεθεί διά τού δύο, περιττός, σε αντιδιαστολή προς τον άρτιο, τον ζυγό νεοελλ. 1. αυτός που αποτελείται από ένα μόνο στοιχείο, απλός, μονομερής («μονή κλωστή») 2. (για άνθος) αυτός που … Dictionary of Greek
μονός — ή, ό 1. αυτός που αποτελείται από ένα μόνο στοιχείο, ο απλός: Μονό κρεβάτι. 2. (για αριθμούς), αυτός που δεν μπορεί να διαιρεθεί ακριβώς με το δύο, ο περιττός: Το τρία είναι μονός αριθμός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μόνος — η, ο 1. μονάχος, μοναχός, χωρίς τους άλλους: Πέρασε μόνος τις διακοπές. 2. μοναδικός: Η μόνη του χαρά ήταν τα εγγόνια του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μόνα — μόνος alone neut nom/voc/acc pl μόνᾱ , μόνος alone fem nom/voc/acc dual μόνᾱ , μόνος alone fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονώτατα — μόνος alone adverbial superl μόνος alone neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονώτατον — μόνος alone masc acc superl sg μόνος alone neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μοῦνον — μόνος alone masc acc sg (epic ionic) μόνος alone neut nom/voc/acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μούνω — μόνος alone masc/neut nom/voc/acc dual (epic ionic) μόνος alone masc/neut gen sg (epic doric ionic aeolic) μονόω make single pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) μονόω make single imperf ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μούνων — μόνος alone fem gen pl (epic ionic) μόνος alone masc/neut gen pl (epic ionic) μονόω make single imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic aeolic) μονόω make single imperf ind act 1st sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
