-
1 ustalać
ustalać (-am) < ustalić> (-ę) warunki vereinbaren; termin, cenę, plan festlegen; fakt, tożsamość feststellen; kierunek bestimmen;ustalili, że … sie haben vereinbart, dass …;ustalać się pogoda sich stabilisieren -
2 ustalać
-
3 ustalać
→ ustalić -
4 ustalić
ustalać (-am) < ustalić> (-ę) warunki vereinbaren; termin, cenę, plan festlegen; fakt, tożsamość feststellen; kierunek bestimmen;ustalili, że … sie haben vereinbart, dass …;ustalać się pogoda sich stabilisieren -
5 losować
-
6 umawiać
umawiać (-am) < umówić> (-ię): sekretarka umówiła nas na spotkanie die Sekretärin hat einen Termin für uns vereinbart;umawiać się (spotykać się) sich verabreden (z I mit D); (ustalać) vereinbaren, eine Vereinbarung treffen;umawiać się ( co do G) sich verständigen, sich einigen (über A);umawiać się na piątą um fünf verabredet sein, sich für fünf verabreden;umawiać się na kawę sich zum Kaffee verabreden -
7 dochodzić
vi1) ( dotrzeć)\dochodzić do celu sich +akk dem Ziel näherndojść do celu ans Ziel kommen [ lub gelangen]2) ( dojeżdżać) pociąg: ankommen4) ( wpłynąć) list: eintreffen, ankommen5) ( stać się wiadomym)\dochodzić do kogoś pogłoski, słuchy: jdm zu Ohren kommen6) ( sięgać)droga dochodzi do rzeki der Weg geht bis zum Fluss7) ( zbliżać się)\dochodzić do czterdziestki sich +akk den Vierzig näherndochodzi czwarta/północ es ist bald vier/Mitternacht\dochodzić do pięciu tysięcy [die Zahl von] fünf Tausend erreichen, an die [Zahl von] fünf Tausend reichen9) ( ustalać)\dochodzić prawdy die Wahrheit erfahren\dochodzić sedna sprawy einer Sache auf den Grund gehen ( fig)10) ( wydarzyć się)doszło do awantury/kłótni es kam zu einer Auseinandersetzung/zu einem Streit12) dojść z kimś do ładu mit jdm auskommendojść do wniosku zu dem Schluss kommen\dochodzić do siebie ( wyzdrowieć) wieder gesund werden, genesen ( geh) ( odzyskiwać przytomność) das Bewusstsein wiedererlangen, wieder zu sich kommen -
8 identyfikować
identyfikować [idɛntɨfikɔvaʨ̑]1) ( ustalać tożsamość) identifizieren2) ( rozpoznawać) [wieder]erkennenII. vr\identyfikować się z kimś/czymś sich +akk mit jdm/etw identifizieren -
9 planować
I. vt -
10 stabilizować
stabilizować [stabilizɔvaʨ̑] < perf u->I. vt1) ( doprowadzać do stanu równowagi) stabilisieren, festigen2) tech stabilisieren -
11 układać
I. vt\układać materiał w plisy einen Stoff falten\układać kogoś do snu jdn schlafen legen, jdn ins Bett bringen\układać pasjansa die Karten legen7) ułożyć sobie życie sein Leben planenII. vr1) ( kłaść się) człowiek: sich +akk hinlegen2) ( przybierać kształt)włosy układają jej się w loki/fale ihr Haar lockt/wellt sich3) ( przebiegać) sprawy: verlaufenwszystko dobrze się układa alles [ver]läuft gut [ lub nach Wunsch], alles läuft [ lub klappt] wie am Schnürchen ( fam)stosunki między nami dobrze się układają wir haben gute Beziehungen zueinander -
12 umownie
-
13 wykrywać
vt -
14 ableiten
ab|leitenI. vtein Wort \ableiten tworzyć [ perf u-]; wyraz pochodny ( die Herkunft bestimmen)die etymologische Bedeutung eines Wortes \ableiten ustalać [ perf ustalić] [o rekonstruować] znaczenie etymologiczne wyrazuII. vr1) sich aus/von etw \ableiten Anspruch: wynikać [ perf wyniknąć] z czegoś, Vorrecht: wypływać z czegoś2) ling wywodzić się -
15 anordnen
-
16 anpeilen
-
17 ermitteln
ermitteln * [ɛɐ'mɪtəln]I. vt[gegen jdn] wegen etw \ermitteln prowadzić [ perf po-] dochodzenie [przeciwko komuś] pod zarzutem czegoś -
18 regeln
I. vtII. vr -
19 setzen
setzen ['zɛʦ̑ən]das Kind auf den Stuhl \setzen sadzać [ perf posadzić] dziecko na krzesło2) ( tun)den Hut auf den Kopf \setzen wkładać [ perf włożyć] kapelusz na głowę7) ( erklären)jdm etw auseinander\setzen wyjaśnić komuś coś, wdać się w spór z kimś, rozprawić się z kimś8) ( wetten)hundert Euro auf jdn/etw \setzen stawiać [ perf postawić] na kogoś/coś sto eurosetz dich! siadaj!; Hund\setzen! siad!2) ( sich senken)sich \setzen Erdreich: osiadać [ perf osiąść]3) ( sich befassen)sich mit jdm/etw auseinander\setzen zajmować się kimś/czymś; ( wahrnehmen) poświęcić uwagę komuś/czemuśauf jdn/etw \setzen stawiać [ perf postawić] na kogoś/coś (t. przen) -
20 vereinbaren
vereinbaren *vt1) ( absprechen)etw [mit jdm] \vereinbaren ustalać [ perf ustalić] coś [z kimś]\vereinbaren, dass... uzgadniać [ perf uzgodnić], że...2) ( in Einklang bringen)etw mit etw \vereinbaren godzić [ perf po-] coś z czymś
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ustalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ustalaćam, ustalaća, ustalaćają, ustalaćany {{/stl 8}}– ustalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ustalaćlę, ustalaćli, ustalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podejmować decyzje … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustalać się – ustalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykształcać się, przyjmować stałą postać, stabilizować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustalają się procedury demokratyczne. Ustalił się zwyczaj wpisywania do księgi pamiątkowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustalać — → ustalić … Słownik języka polskiego
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
stabilizować — ndk IV, stabilizowaćzuję, stabilizowaćzujesz, stabilizowaćzuj, stabilizowaćował, stabilizowaćowany 1. «doprowadzać do stanu trwałości, równowagi; utrwalać, ustalać, normować» Stabilizować poziom czegoś. 2. techn. «ogrzewać przedmioty metalowe do… … Słownik języka polskiego
ustalić — dk VIa, ustalićlę, ustalićlisz, ustal, ustalićlił, ustalićlony ustalać ndk I, ustalićam, ustalićasz, ustalićają, ustalićaj, ustalićał, ustalićany 1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś» Ustalić harmonogram robót. Ustalić warunki… … Słownik języka polskiego
chronologizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, chronologizowaćzuję, chronologizowaćzuje, chronologizowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} lokalizować w czasie, ustalać chronologię wydarzeń, faktów, zjawisk, procesów itp.; także: ustalać ich następstwo w czasie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, namierzaćam, namierzaća, namierzaćają, namierzaćany {{/stl 8}}– namierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, namierzaćrzę, namierzaćrzy, namierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umawiać się – umówić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wspólnie, po porozumieniu się z kimś podejmować jakąś decyzję; ustalać, uzgadniać, postanawiać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długo umawiali się co do formy zapłaty. Umówili się, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bukować — I ndk IV, bukowaćkuje, bukowaćował łow. «o łosiach, jeleniach i owcach: zaspokajać popęd płciowy, odbywać okres godów, rui» ‹z niem.› II ndk IV, bukowaćkuję, bukowaćkujesz, bukowaćkuj, bukowaćował, bukowaćowany «ustalać termin wykorzystania… … Słownik języka polskiego
cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… … Słownik języka polskiego