tłumić

См. также в других словарях:

• tłumić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłumićmię, tłumićmi, tłumićmiony {{/stl 8}}– stłumić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyciskając, używając różnych środków, gasić, opanowywać ogień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… …   Słownik języka polskiego

• gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… …   Słownik języka polskiego

• głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… …   Słownik języka polskiego

• ГАСИТЕЛЬ ГИДРАВЛИЧЕСКОГО УДАРА — устройство на водопроводе предохранительный клапан, воздушный колпак или уравнительный резервуар для гашения резкого повышения давления воды (Болгарский язык; Български) гасител [умъртвител] на хидравличен удар (Чешский язык; Čeština) tlumič… …   Строительный словарь

• КАМЕРА ШУМОГЛУШЕНИЯ — камера на трассе воздуховодов системы вентиляции и кондиционирования воздуха, оборудованная устройством для снижения уровня шума (Болгарский язык; Български) шумозаглушаваща камера (Чешский язык; Čeština) komorový tlumič hluku (Немецкий язык;… …   Строительный словарь

• ШУМОГЛУШИТЕЛЬ — устройство для снижения уровня аэродинамического шума в системах вентиляции и кондиционирования воздуха (Болгарский язык; Български) шумозаглушител (Чешский язык; Čeština) tlumič hluku (Немецкий язык; Deutsch) Schalldämpfer; Geräuschdämpfer… …   Строительный словарь

• dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… …   Słownik języka polskiego

• dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …   Słownik języka polskiego

• dywersja — ż I, DCMs. dywersjasji, blm 1. «działania prowadzone na zapleczu i tyłach wojsk nieprzyjaciela w celu utrudnienia mu prowadzenia akcji na froncie i obniżenia wartości bojowej jego wojsk» Dywersja powietrzna. Dywersja przeciw okupantom. Tłumić… …   Słownik języka polskiego

• głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego