-
1 przewyższać
przewyższać k-o größer sein (als N); fig jemandem überlegen sein, jemanden übertreffen (I an D);przewyższać o głowę (um) einen Kopf größer sein -
2 przewyższać
przewyższać [pʃɛvɨʃʃaʨ̑], przewyższyć [pʃɛvɨʃʃɨʨ̑]2) ( być większym) höher seinwydatki przewyższają wpływy die Ausgaben sind höher als die Einnahmen3) ( być lepszym)\przewyższać kogoś w czymś jdn in etw +dat [ lub an etw +dat, ] übertreffen, in etw +dat besser sein als jd\przewyższać kogoś wiedzą/osiągnięciami jdn an [ lub in] Wissen/Leistungen übertreffen -
3 przewyższyć
przewyższać k-o größer sein (als N); fig jemandem überlegen sein, jemanden übertreffen (I an D);przewyższać o głowę (um) einen Kopf größer sein -
4 bić
I. vt1) ( zadawać ciosy) schlagen, prügeln\bić kogoś czymś jdn mit etw schlagen\bić kogoś po rękach/plecach jdm auf die Hände/auf den Rücken schlagen2) ( przewyższać)\bić kogoś doświadczeniem jdn an +dat Erfahrung übertreffen\bić rekordy Rekorde schlagen [ lub brechen]zegar bije ósmą die Uhr schlägt achtII. vi1) ( zadawać ciosy) schlagen, prügeln2) ( uderzać) schlagen; serce: schlagen, klopfen\bić w coś auf +akk gegen etw schlagen\bić czymś [o coś] mit etw gegen etw schlagen\bić brawo Beifall klatschen\bić na alarm Alarm schlagen\bić w dzwony Glocken läutenz bijącym sercem mit klopfendem Herzen, mit Herzklopfen3) ( rozchodzić się) źródło: sprudeln, schießen; zapach: ausströmenz jej twarzy bije radość ihr Gesicht strahlt Freude aus4) ( dzwonić) dzwon: läuten5) ( licznik) zählen\bić głową o mur mit dem Kopf gegen die Wand schlagenIII. vr1) ( siebie samego)\bić się w piersi sich +akk an die Brust schlagen, sich +dat seiner Schuld bewusst sein2) ( jeden drugiego)oni wciąż się biją sie prügeln sich +akk die ganze Zeit3) ( walczyć)\bić się o coś um etw kämpfen\bić się z kimś gegen jdn kämpfen\bić się z myślami hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechen ( fig) -
5 gasić
gasić [gaɕiʨ̑]vt2) < perf z-> ( wyłączać) światło, radio ausschalten, ausmachen; silnik ausschalten, abstellen\gasić pragnienie den Durst löschen [ lub stillen]gasił wszystkich znajomością rzeczy mit seiner Sachkenntnis stellte er alle in den Schatten ( fig)zupełnie mnie zgasił er hat mich völlig aus dem Konzept gebracht -
6 głowa
trupia \głowa Totenkopf mzadzierać głowę ( przen) hochnäsig sein, die Nase hoch tragenotwarta/tęga \głowa heller/kluger Kopf mbarania/ośla/zakuta \głowa Schafs-/Dumm-/Dickkopf mzapalona \głowa Hitzkopf m, Heißsporn m6) (pot: człowiek jako jednostka)7) ( zwierzchnik)koronowana \głowa gekröntes Haupt nt\głowa państwa Staatsoberhaupt ntkto nie ma w głowie, ten ma w nogach ( przysł) was jd nicht im Kopf hat, das muss er in den Beinen haben ( prov)od stóp do głów von Kopf bis Fuß, vom Scheitel bis zur Sohlebić kogoś na głowę jdn um Längen übertreffen, jdn in die Tasche stecken ( fam)dać sobie głowę uciąć, że... seine Hand dafür ins Feuer legen, dass...iść po rozum do głowy zur Vernunft kommenłamać sobie nad czymś głowę sich +dat den Kopf über etw +akk zerbrechenmieć głowę do czegoś das Zeug zu etw habenmieć głowę na karku nicht auf den Kopf gefallen sein, Köpfchen haben ( fam)pochylać [ lub schylać] głowę przed kimś jds Überlegenheit anerkennenprzerastać [ lub przewyższać] kogoś o głowę jdm haushoch überlegen sein, jdn weit übertreffen [ lub überragen]przewróciło się komuś w głowie jd ist eingebildet gewordenręczyć za kogoś/coś głową für jdn/etw seine Hand ins Feuer legenrobić coś bez głowy etw kopflos [ lub unüberlegt] tunrobić coś z głową etw klug [ lub überlegt] anfangenspaść [ lub zwalić się ( pot)] komuś na głowę jdn unerwartet besuchen, jdm auf den Pelz rücken ( fam)strzec kogoś/czegoś jak oka w głowie jdn/etw wie seinen Augapfel hütentłuc głową o mur mit dem Kopf durch die Wand wollentracić głowę den Kopf verlierenwchodzić komuś na głowę jdm auf der Nase herumtanzenwybić komuś coś z głowy jdn von etw abbringen, jdm etw ausreden [ lub austreiben]wylatywać komuś z głowy jdm entfallenzachodzić w głowę hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechenzawrócić komuś w głowie ( oszołomić) jdn durcheinander bringen, jdn verrückt machen ( fam) ( zaangażować uczuciowo) jdm den Kopf verdrehen\głowa do góry! Kopf hoch! -
7 górować
górować [gurɔvaʨ̑]vi1) ( przewyższać)\górować nad kimś/czymś ( wznosić się ponad) drzewo, katedra, wieża: jdn/etw überragen ( przen być lepszym) człowiek: jdn/etw übertreffen ( przen być lepiej słyszalnym) głos: jdn/etw übertönen2) astron Słońce: am höchsten stehen -
8 przekraczać
przekraczać [pʃɛkraʧ̑aʨ̑] < perf przekroczyć>vtprzekroczyć saldo/stan konta den Saldo/das Konto überziehen4) \przekraczać wszelkie granice die Grenze des Erlaubten überschreiten -
9 prześcigać
I. vt1) ( być szybszym) überholen\prześcigać kogoś w czymś jdn in etw +dat übertreffen\prześcigać kogoś w zdolnościach jdn an Fähigkeiten übertreffen [ lub überragen]\prześcigać się w czymś miteinander in etw +dat wetteifern -
10 przyćmić
perf,I. vt2) ( przewyższać)\przyćmić wszystkich inteligencją mit seiner Intelligenz alle in den Schatten stellen ( fig) -
11 hinauswachsen
-
12 Tasche
-
13 überlegen
-
14 überragen
überragen * [y:bɐ'ra:gən],1. vt1) ( höher sein)jdn [um zehn Zentimeter] \überragen przewyższać kogoś [o dziesięć centymetrów]etw [um zwei Meter] \überragen wznosić się [dwa metry] powyżej czegoś2) ( übertreffen)jdn an Intelligenz \überragen górować nad kimś inteligencją2. ['y:bɐragən] vi wystawaćein \überragender Balken wystająca belka -
15 übertreffen
übertreffen * [y:bɐ'trɛfən]I. vt1) ( besser sein)jdn [an Ausdauer] \übertreffen górować nad kimś [wytrzymałością]er ist nicht zu \übertreffen [on] jest nie do pobicia ( przen)2) ( hinausgehen über)etw an Größe \übertreffen przewyższać cośalle Erwartungen \übertreffen przerastać [ perf przerosnąć] wszelkie oczekiwaniaII. vrsich selbst \übertreffen przechodzić [ perf przejść] samego siebie -
16 voraus
( räumlich) z przoduer ist schon weit \voraus [on] już jest daleko z przodujdm [auf einem Gebiet] \voraus sein przewyższać kogoś [w jakiejś dziedzinie]
См. также в других словарях:
przewyższać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przewyższaćam, przewyższaća, przewyższaćają, przewyższaćany {{/stl 8}}– przewyższyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przewyższaćszę, przewyższaćszy, przewyższaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przewyższać — kogoś o głowę zob. głowa 50 … Słownik frazeologiczny
przewyższać — ndk I, przewyższaćam, przewyższaćasz, przewyższaćają, przewyższaćaj, przewyższaćał, przewyższaćany przewyższyć ndk VIb, przewyższaćszę, przewyższaćszysz, przewyższaćwyższ, przewyższaćszył, przewyższaćszony 1. zwykle ndk «być wyższym od kogoś,… … Słownik języka polskiego
przewyższyć — → przewyższać … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
celować — I ndk IV, celowaćluję, celowaćlujesz, celowaćluj, celowaćował, celowaćowany «mierzyć do celu» Celować do napastnika z pistoletu. Celować w środek tarczy, w czyjąś pierś, w głowę. przen. «zmierzać do czegoś, dążyć do osiągnięcia czegoś; starać się … Słownik języka polskiego
dominować — ndk IV, dominowaćnuję, dominowaćnujesz, dominowaćnuj, dominowaćował, dominowaćowany «panować, przeważać, górować nad kimś lub nad czymś; przewyższać kogoś, coś» W jego zachowaniu dominuje humor. Dominować nad otoczeniem. Basy dominowały nad całym … Słownik języka polskiego
gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… … Słownik języka polskiego
górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały … Słownik języka polskiego