-
1 tūtē
tūtē adv. with comp. and sup. [tutus], safely, securely, in safety, without danger: tutius receptus daretur, Cs.* * *without risk/danger, safely, securely -
2 tūtō
tūtō adv. with sup. [tutus], safely, securely, in safety, without danger: decernere, Cs.: ut tuto sim, in security: quaerere, ubi tutissimo essem.* * *Itutare, tutavi, tutatus Vguard, protect, defend; guard against, avertIItutius, tutissime ADVwithout risk/danger, safely, securely -
3 facile
facile adv. with comp. and sup. [facilis], easily, with ease, readily, without difficulty: recta consilia aegrotis dare, T.: haec facile ediscere?: quo facilius otio perfruantur: id hoc facilius eis persuasit, quod, etc., Cs.: facillime fingi: facillime mederi inopiae, Cs.—With superlatives or words of superiority, certainly, unquestionably, without contradiction, beyond dispute, by far, far: facile hic plus malist, quam illic boni, T.: doctissimus: pecuniā primus: fortuitam orationem cogitatio facile vincit.—With numerals, quite, fully: hereditas facile ad HS tricies.—With a negative, not easily, hardly: non facile dixerim, quicquam, etc.: haud facile ad negotium inpelli posse, S.: haud facile lubidinibus carebat, S.— Readily, willingly, promptly, without hesitation: omnes perferre, T.: homo laborans: unguibus facile illi in oculos involem, T.: locus, ubi facilius esse possim quam Asturae. — Pleasantly, agreeably, well: cogites, Quam vos facillume agitis, T.: copias propter exiguitatem non facile diduci, safely, Cs.* * *facilius, facillime ADVeasily, readily, without difficulty; generally, often; willingly; heedlessly -
4 impūne (inp-)
impūne (inp-) adv. with comp. [impunis], without punishment, unpunished, with impunity: haec facere, T.: facere (iniuriam) impune si possis: iniurias tulisse, inflicted, Cs.: occidi, unavenged: iniuriam accepisse, S.: at non inpune feremus, O.: recitare, without retaliation, Iu.: crederem mihi inpunius Dicere, T.: quo impunius dicax esset: Emicat hic impune putans (sc. se hoc facturum), V.—Safely, unharmed, without danger: impune in otio esse, with safety: alterius ramos Vertere in alterius, unharmed, V. -
5 impūnītē
impūnītē adv. [impunitus], with impunity: facere.* * *with impunity; without punishment/restraint; safely, unharmed; freely -
6 latus
latus eris, n [PLAT-], the side, flank: cuius latus mucro petebat: lateri adcommodat ensem, V.: si tetigit latus acrior, nudged, Iu.: lateris dolore consumptus, pleurisy: lateris vigili cum febre dolor, Iu.: utne tegam Damae latus, walk beside, H.: servi claudit latus, gives the wall to, Iu.: negotia circa saliunt latus, encompass, H.: a senis latere numquam discedere, never leave his side.—The side, body, person: latere tecto abscedere, unharmed, T.: Penna latus vestit, tenet, O.: fessum longā militiā, H.—Of speakers, the lungs: nobilitatus ex lateribus et lacertis tuis: legem bonis lateribus suadere.—Of things, the side, flank, lateral surface: terra angusta verticibus, lateribus latior: latus unum castrorum, Cs.: Illyricum, coast, Iu.: castelli, S.: tum prora avertit et undis Dat latus, the ship's side, V.: ubi pulsarunt acres latera ardua fluctūs, O.: Nudum remigio, H.—Of an army, the flank, wing, side: equites ad latera disponit, on the wings, Cs.: latere tecto abscedere, with flank protected, i. e. safely, T.: latere aperto, the flank exposed, Cs.: ne in frontem simul et latera pugnaretur, Ta.: latere inde sinistro petit, farther to the left, O.: a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur, on the sides: ab utroque latere, Cs.: ab latere adgredi, L.: ex lateribus ceteros adgreditur, S.—Fig., the person, life: regi latus cingebant, attached themselves closely, L.: lateri adhaerere gravem dominum, was pressing upon them, L.: addit eos ab latere tyranni, the intimates, L.* * *Ilata -um, latior -or -us, latissimus -a -um ADJwide, broad; spacious, extensiveIIside; flank -
7 nūllus
nūllus gen. nūllīus (m nūllī, T., C.; nūllius, H.), dat. nūllī (m nūllō, Cs.; f nūllae, Pr.), adj. [ne+ullus], not any, none, no: semita nulla, Enn. ap. C.: nulla videbatur aptior persona: elephanto beluarum nulla prudentior: nullo periculo perventuri, safely, Cs.: nullo discrimine, V.: nullius earum rerum consuli ius est, jurisdiction over none of, etc., S.: nullum meum minimum dictum, not the slightest word on my part: (Alpes) nullā dum viā superatae, no road as yet, L.: equestris pugna nulla admodum fuit, no fight at all, L.: nullā re unā magis commendari, quam, etc., no single: nullā rerum suarum non relictā, every one, L.—As subst m. and f no one, nobody: me, cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore: consistendi potestas erat nulli, Cs.: ego quidem nulli vestrum deero, L.: aut nullo aut quam paucissimis praesentibus, S.: Cur nemo est, nulla est, quae, etc., O.: nullis posset esse iucundior: nullis hominum cogentibus veniunt, V.—As subst n., nothing (for nihil): praeter laudem nullius avari, H.—Colloquially, not, not at all: memini, tametsi nullus moneas, T.: Philotimus nullus venit: ea (occasio) nulla contigerat, L.— Of no account, insignificant, trifling, worthless, null: igitur tu Titias leges nullas putas?: sed vides nullam esse rem p.: patre nullo, L.: alia quae illos magnos fecere, quae nobis nulla sunt, S.—With esse, to be lost, be undone: nullus sum, T.: Nullu's, Geta, nisi, etc., it is all over with you, T.* * *Inulla, nullum (gen -ius) ADJno, none, not anyII -
8 ob-sīgnō
ob-sīgnō āvī, ātus, āre, to seal, seal up, attest under seal: totis castris testamenta obsignabantur, Cs.: quaestionem, i. e. witness: tabellis obsignatis agis mecum, i. e. you hold me strictly to my words: tabellas obsignare velle, seal up the documents, i. e. make an end of discussion: obsignandi gratiā venire, to put seals on (the papers and effects): contra Scaurum litteras, i. e. prefer a charge.—To make fast, close safely: inane obsignari nihil solere. -
9 rēctē
rēctē adv. with comp. and sup. [rectus], in a straight line, straightly, undeviatingly: ferri.— Fig., rightly, correctly, properly, duly, suitably, appropriately, well, accurately: recte tu quidem, et vere: Tractare, T.: facere: constare: recte factum (opp. turpiter), Cs.: deos tollens recte non dubitat divinationem tollere, consistently: cum fuit cui recte ad te litteras darem, safely: rectissime facere: ambulare, go as he ought: ludi recte facti, L.: procedere, agreeably, H.: apud matrem recte est, i. e. she is quite well: Recte ego mihi vidissem, would have looked out well, T.: vendere, at a high price (opp. male): Ad omnia alia aetate sapimus rectius, T.: rectius bella gerere, L.: rectius occupat Nomen beati, qui, etc., H.—In approval, well, quite well, right, excellently: Quid vos? quo pacto hic? satin recte? (sc. agitur), T.: De. quid fit? quid agitur? Sy. Recte. De. optumest, T.: clamabit, pulchre! bene! recte! H.—As a courteous evasion or refusal, all's well, there's nothing the matter, nothing is wanting, no, thank you: So. quid es tam tristis? Pa. recte, mater, T.: rogo numquid velit? ‘Recte’ inquit, i. e. no, nothing, T.* * *vertically; rightly, correctly, properly, well -
10 tūte
-
11 deductio
dēductĭo, ōnis, f. [deduco], a leading away, leading on, in accordance with the different acceptations of the primitive word.I.Lit.A.In gen.: rivorum a fonte, a leading or conducting off, Cic. Top. 8, 33; cf.:B.Albanae aquae,
id. Div. 1, 44 fin. —In partic.1.A leading forth, transplanting of colonies, a colonizing:2.quae erit in istos agros deductio?
Cic. Agr. 1, 5, 16; ib. 2, 34:militum in oppida,
id. Phil. 2, 25, 62:oppidorum,
Plin. 2, 52, 53, § 139.—A leading away of the bride:3.sponsae in domum mariti,
Dig. 23, 2, 5.—An escorting, a conducting safely, Ambros. de Jacob. 2, 1, 4.—4.A putting out of possession, ejection, expulsion:5.ibi tum Caecinam postulasse, ut moribus deductio fieret,
Cic. Caecin. 10, 27. —A deduction, diminution, Cic. Div. in Caecil. 10, 32; id. Verr. 2, 3, 78:II.HERES SINE DEDVCTIONE XX., i. e. vicesimarum,
Inscr. Orell. 3041; cf.vicesimus. So, sine deductione,
without deduction, Sen. Ben. 2, 4; id. Ep. 58.—Trop.:ex hac deductione rationis,
from this course of reasoning, Cic. Inv. 1, 14. -
12 evinco
ē-vinco, vici, victum, 3, v. a. (not anteAug.).I.To overcome completely, to conquer, vanquish:B.evicit omnia assuetus praedae miles,
Liv. 10, 17 fin.:imbelles, Aeduos,
Tac. A. 3, 46.—Transf. beyond the milit. sphere (freq.):II. A.lacrimis evicta,
overcome, Verg. A. 4, 548:dolore,
to induce, id. ib. 4, 474:precibus,
Ov. F. 3, 688; Tac. A. 4, 57 fin.:blandimentis vitae,
id. ib. 15, 64:donis,
i. e. to bribe, id. ib. 12, 49 et saep.:in gaudium evicta domus,
moved, Tac. H. 2, 64 fin.; cf.:ad miserationem,
id. A. 11, 37:oppositas moles gurgite (amnis),
Verg. A. 2, 497.—Of dangerous places, to pass by in safely:Charybdin remis (rates),
Ov. M. 14, 76:fretum,
id. ib. 15, 706:aequora,
id. H. 18, 155:litora (Ponti),
id. Tr. 1, 10, 33:os Ponti,
Plin. 9, 31, 51, § 98:nubes (solis imago),
Ov. M. 14, 769:somnos,
id. ib. 1, 685:morbos,
Col. 6, 5, 2:dolorem (with perferre),
Sen. Cons. ad Polyb. 36:superbiam (miseratio),
Liv. 9, 6: luridaque evictos effugit umbra rogos, vanquished, i. e. from which it has struggled free, Prop. 4 (5), 7, 2:platanus caelebs Evincet ulmos,
i. e. will supplant them, Hor. C. 2, 15, 5; cf.:evincit herbas lupinum,
Plin. 18, 21, 50, § 185.—Less freq.,In gen., with ut:2.evincunt instando, ut, etc.,
Liv. 2, 4, 3; 38, 9, 7;so,
id. 3, 41; 5, 26; Suet. Tib. 37.—With rel.-clause, Val. Fl. 1, 248.—In partic., jurid. t. t., to recover one's property by judicial decision:* B.sive tota res evincatur sive pars, etc.,
Dig. 21, 2; 1 sq.; cf. Cod. Just. 8, 45, and v. evictio.—Transf., for convinco (2. b), to succeed in proving, to demonstrate, evince:si puerilius his ratio esse evincet amare,
will evince, Hor. S. 2, 3, 250. -
13 facilis
făcĭlis, e, adj. (archaic forms nom. sing. facil, Plaut. Trin. 3, 2, 53; adv. facul, like difficul, simul; v. under adv. 2, and cf. Paul. ex Fest. p. 87 Müll.), [facio, properly, that may be done or made; hence, pregn.], easy to do, easy, without difficulty.I.In gen.A. (α).Absol.:(β).nulla est tam facilis res, quin difficilis siet, quam invitus facias,
Ter. Heaut. 4, 6, 1; cf.:facilis et plana via (opp. difficilis),
Plaut. Trin. 3, 2, 20:quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,
Caes. B. G. 2, 27 fin.; cf.also: mihi in causa facili atque explicata perdifficilis et lubrica defensionis ratio proponitur,
Cic. Planc. 2, 5:justa res et facilis,
Plaut. Am. prol. 33:facilis et prompta defensio,
Cic. de Or. 1, 56, 237; cf.:facilis et expedita distinctio,
id. Fin. 1, 10, 33:facilia, proclivia, jucunda,
id. Part. Or. 27, 95; cf.:proclivi cursu et facili delabi,
id. Rep. 1, 28:ascensus,
Caes. B. G. 1, 21:aditus,
id. ib. 3, 25 fin.;descensus Averno,
Verg. A. 6, 126; Cic. de Imp. Pomp. 14, 41; cf.:celerem et facilem exitum habere,
Caes. B. C. 3, 22 fin.:lutum,
easy to work, Tib. 1, 1, 40:fagus,
Plin. 16, 43, 84, § 229:humus,
easy to cultivate, mellow, Curt. 4, 6, 5:arcus,
Val. Fl. 1, 109:jugum,
easy to climb, Prop. 4 (5), 10, 4:somnus,
easy to obtain, Hor. C. 2, 11, 8; 3, 21, 4:irae,
easily excited, Luc. 1, 173:saevitia,
easily overcome, Hor. C. 2, 12, 26 et saep.:aurae,
gentle, Ov. H. 16, 123:jactura,
easily borne, Verg. A. 2, 646:cera,
easily shaped, Ov. M. 15, 169:victus,
copious, Verg. G. 2, 460.— Comp.:iter multo facilius atque expeditius,
Caes. B. G. 1, 6, 2:cui censemus cursum ad deos faciliorem fuisse quam Scipioni?
Cic. Lael. 4, 14:faciliore et commodiore judicio,
id. Caecin. 3, 8.— Sup.:quod est facillimum, facis,
Plaut. Trin. 3, 2, 4; cf. Cic. Rep. 2, 3:concordia,
id. ib. 1, 32:hujus summae virtutis facillima est via,
Quint. 8, 3, 71:in quibus (ceris) facillima est ratio delendi,
id. 10, 3, 31 et saep.—With ad and the gerund:(γ).nulla materies tam facilis ad exardescendum est,
Cic. de Or. 2, 45, 190:ad subigendum,
id. Rep. 2, 41:ad credendum,
id. Tusc. 1, 32, 78:palmae ad scandendum,
Plin. 13, 4, 7, § 29.— Comp.:faciliora ad intelligendum,
Quint. 2, 3, 8.— Sup.:haec ad judicandum sunt facillima,
Cic. Off. 3, 6, 30; id. Fin. 2, 20.—With ad and subst.:(δ).faciles ad receptum angustiae,
Liv. 32, 12, 3:mens ad pejora,
Quint. 1, 2, 4:credulitas feminarum ad gaudia,
Tac. A. 14, 4.— Comp.:mediocritas praeceptoris ad intellectum atque imitationem facilior,
Quint. 2, 3, 1.—With supine:(ε).facile inventust,
Plaut. Trin. 3, 2, 53:res factu facilis,
Ter. Heaut. 4, 3, 26:cuivis facile scitu est,
id. Hec. 3, 1, 15:facilis victu gens,
abounding in resources, Verg. A. 1, 445 Wagn.:(Cyclops) nec visu facilis nec dictu affabilis ulli,
id. ib. 3, 621; cf.:sapiens facilis victu fuit,
Sen. Ep. 90, 11.— Comp.:nihil est dictu facilius,
Ter. Ph. 2, 1, 70.— Sup.:factu facillimum,
Sall. C. 14, 1.—With inf.:(ζ).materia facilis est, in te et in tuos dicta dicere,
Cic. Phil. 2, 17, 42:facilis vincere ac vinci vultu eodem,
Liv. 7, 33, 2:facilis corrumpi,
Tac. H. 4, 39:Roma capi facilis,
Luc. 2, 656.—So esp. freq. in the neuter, facile est, with a subject-clause:id esse verum, cuivis facile est noscere,
Ter. Ad. 5, 4, 8:quod illis prohibere erat facile,
Caes. B. C. 1, 50, 2:neque erat facile nostris, uno tempore propugnare et munire,
id. ib. 3, 45, 4; Quint. 6, 4, 20:nec origines persequi facile est,
Plin. 3, 5, 6, § 46:quīs facile est aedem conducere,
Juv. 3, 31; 4, 103.— Comp.:plerumque facilius est plus facere quam idem,
Quint. 10, 2, 10; 12, 6, 7.— Sup.:stulta reprehendere facillimum est,
Quint. 6, 3, 71; 11, 1, 81.—With ut:(η).facilius est, ut esse aliquis successor tuus possit, quam ut velit,
Plin. Pan. 44, 3; 87, 5; cf. with quod: facile est quod habeant conservam in villa, Varr. R. R. 2, 10, 6.—With dat.:(θ). b.terra facilis pecori,
i.e. suitable, proper, Verg. G. 2, 223; cf.:campus operi,
Liv. 33, 17, 8:facilis divisui (Macedonia),
id. 45, 30, 2:neque Thraces commercio faciles erant,
Liv. 40, 58, 1:homines bello faciles,
Tac. Agr. 21:juvenis inanibus,
easily susceptible, open to, id. A. 2, 27; cf.:facilis capessendis inimicitiis,
id. ib. 5, 11. —Adverbially, in facili, ex (e) facili, and rarely, de facili, easily:B.cum exitus haud in facili essent,
not easy, Liv. 3, 8, 9 Drak.:in facili,
Sen. Clem. 1, 7: Plin. 18, 28, 68, § 274; Dig. 26, 3, 8:ita adducendum, ut ex facili subsequatur,
easily, Cels. 7, 9 med.:ex facili tolerantibus,
Tac. Agr. 15 init.: ex facili, Cel. 6, 1, 1; Plin. 37, 4, 15, § 60;for which: e facili,
Ov. A. A. 1, 356: de facili ab iis superabuntur, Firm. Math. 5, 6.—Transf.a.Of persons that do any thing with facility, ready, quick. — Constr. with ad, in, and simple abl.:b.facilis et expeditus ad dicendum,
Cic. Brut. 48, 180:sermone Graeco promptus et facilis,
Suet. Tib. 71; cf.:promptus et facillis ad extemporalitatem usque,
id. Tit. 3:faciles in excogitando et ad discendum prompti,
Quint. 1, 1, 1:exiguo faciles,
content, Sil. 1, 615.—Of things, easily moving:II.oculi,
Verg. A. 8, 310:manus,
Ov. F. 3, 536:cervix,
Mart. Spect. 23:canes, i. e. agiles,
Nemes. Cyneg. 50.In partic.A.Of character, easy, good-natured, compliant, willing, yielding, courteous, affable:B.facilis benevolusque,
Ter. Hec. 5, 1, 35:comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur,
Cic. Balb. 16, 36:facilis et liberalis pater,
id. N. D. 3, 29, 73:lenis et facilis,
id. Fam. 5, 2, 9:facilis et clemens,
Suet. Aug. 67:facilem populum habere,
Cic. Fam. 7, 1, 4:facilem stillare in aurem,
Juv. 3, 122:di,
id. 10, 8. —With in and abl.:facilem se in rebus cognoscendis praebere,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32; cf.:facilis in causis recipiendis,
id. Brut. 57, 207:faciles in suum cuique tribuendo,
id. ib. 21, 85:faciles ad concedendum,
id. Div. 2, 52, 107.—With in and acc.:sic habeas faciles in tua vota deos,
Ov. H. 16, 282.—With inf.:faciles aurem praebere,
Prop. 2, 21, 15 (3, 14, 5 M.):O faciles dare summa deos,
Luc. 1, 505.—With gen.:facilis impetrandae veniae,
Liv. 26, 15, 1:alloquii facilis (al. alloquiis),
Val. Fl. 5, 407.— Absol.:comi facilique naturā,
Suet. Gramm. 7:facili ac prodigo animo,
id. Vit. 7.— Comp.:facilior aut indulgentior,
Suet. Vesp. 21; Quint. 7, 1, 27; Flor. 4, 11, 2.— Sup.:quid dicam de moribus facillimis,
Cic. Lael. 3, 11.—Of fortune, favorable, prosperous:1.res et fortunae tuae... quotidie faciliores mihi et meliores videntur,
Cic. Fam. 6, 5, 1; Liv. 23, 11, 2.— Adv. in four forms: facile, facul, faculter, and faciliter.făcĭlĕ (the class. form).(α).easily, without trouble or difficulty:(β).facile cum valemus recta consilia aegrotis damus,
Ter. And. 2, 1, 9:quis haec non vel facile vel certe aliquo modo posset ediscere?
Cic. de Or. 2, 57, 232:vitia in contraria convertuntur,
id. Rep. 1, 45.— Comp.:cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam, etc.,
Cic. Rep. 1, 42 fin.:quo facilius otio perfruantur,
id. ib. 1, 5: id hoc facilius eis persuasit, quod, etc., Caes, B. G. 1, 2, 3.— Sup.:ut optimi cujusque animus in morte facillime evolet tamquam e custodia,
Cic. Lael. 4, 14:facillime fingi,
id. Cael. 9, 22:facillime decidit,
id. Rep. 2, 23:mederi inopiae frumentariae,
Caes. B. G. 5, 24, 6 et saep.—To add intensity to an expression which already signifies a high degree, certainly, unquestionably, without contradiction, beyond dispute, by far, far (often in Cic.;(γ).elsewh. rare): virum unum totius Graeciae facile doctissimum,
Cic. Rab. Post. 9, 23:facile deterrimus,
id. Tusc. 1, 33, 81:genere et nobilitate et pecunia facile primus,
id. Rosc. Am. 6, 15; cf.:virtute, existimatione, nobilitate facile princeps,
id. Clu. 5, 11:facile princeps,
id. Div. 2, 42, 87; id. Fam. 6, 10, 2; id. Univ. 1; Flor. 3, 14, 1:facile praecipuus,
Quint. 10, 1, 68:facile hic plus mali est, quam illic boni,
Ter. And. 4, 3, 5: Pe. Sed tu novistin' fidicinam? Fi. Tam facile quam me, as well as I do myself, Plaut. Ep. 3, 4, 68.—With verbs that denote superiority (vincere, superare, etc.):post illum (Herodotum) Thucydides omnes dicendi artificio, mea sententia, facile vicit,
Cic. de Or. 2, 13, 56; cf. id. Off. 2, 19, 59; id. Rep. 1, 23; cf.also: stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant,
id. ib. 6, 16 fin.; id. de Or. 1, 33, 150:Sisenna omnes adhuc nostros scriptores facile superavit,
id. Leg. 1, 2, 7; cf. id. de Or. 3, 11, 43:facile palmam habes!
Plaut. Trin. 3, 2, 80.— In naming a large amount, quite, fully:huic hereditas facile ad HS. tricies venit testamento propinqui sui,
Cic. Verr. 2, 2, 14, § 35.—With a negative, non facile or haud facile, to add intensity, not easily, i.e. hardly:b.mira accuratio, ut non facile in ullo diligentiorem majoremque cognoverim,
Cic. Brut. 67, 238:sed haud facile dixerim, cur, etc.,
id. Rep. 1, 3 fin.; cf.:de iis haud facile compertum narraverim,
Sall. J. 17, 2:animus imbutus malis artibus haud facile libidinibus carebat,
id. C. 13, 5. —Readily, willingly, without hesitation:c.facile omnes perferre ac pati,
Ter. And. 1, 1, 35; cf.:te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar,
Cic. Tusc. 1, 33, 81:disertus homo et facile laborans,
id. Off. 2, 19, 66:ego unguibus facile illi in oculos involem,
Ter. Eun. 4, 3, 6.— Comp.:locum habeo nullum, ubi facilius esse possim quam Asturae,
Cic. Att. 13, 26, 2.—(Acc. to facilis, II. B.) Pleasantly, agreeably, well:2.propter eas (nugas) vivo facilius,
Plaut. Curc. 5, 2, 6:cum animo cogites, Quam vos facillime agitis, quam estis maxume Potentes, dites, fortunati, nobiles,
Ter. Ad. 3, 4, 56:facillime agitare,
Suet. Vit. Ter. 1:ubi Crassus animadvertit, suas copias propter exiguitatem non facile diduci,
not safely, Caes. B. G. 3, 23, 7.—făcul (anteclass.), easily: nobilitate facul propellere iniquos, Lucil. ap. Non. 111, 19; Pac. ib. 21:3.haud facul, ut ait Pacuvius, femina una invenietur bona,
Afran. ib. 22:advorsam ferre fortunam facul,
Att. ib. 24.—‡ făculter, acc. to the statement of Paul. ex Fest. p. 87, 1 Müll.; cf. Mart. Cap. 3, § 325. —4. -
14 idoneus
ĭdōnĕus, a, um, adj. [Sanscr. root indh-, idh-, to kindle; prop. bright, conspicuous; cf. Idus], fit for something (esp. for an action), meet, proper, becoming, suitable, apt, capable, convenient, sufficient (of persons and things; class. and very freq. in prose and poetry; syn.: aptus, opportunus); constr. most commonly with ad, qui, the dat., or absol.; less freq. with in aliquid, the abl., or the inf.(α).With ad:(β).tot quidem non potuisti adducere homines magis ad hanc rem idoneos, etc.,
Plaut. Poen. 3, 2, 6:non essem ad ullam causam idoneus, judices, si hoc non viderem,
Cic. Clu. 6, 17:ad amicitiam esse idoneus,
id. Lael. 17, 62:loco pro castris ad aciem instruendam opportuno atque idoneo,
Caes. B. G. 2, 8, 3:cum statim auditoris animum nobis idoneum reddimus ad audiendum,
Auct. Her. 1, 4, 6:est enim (lex) ratio mensque sapientis, ad jubendum et ad deterrendum idonea,
Cic. Leg. 2, 4, 8:scientia opportunitatis idoneorum ad agendum temporum,
id. Off. 1, 40, 142:ad captandos lacertos tempestates non sunt idoneae,
id. Att. 2, 6, 1:consilia idonea ad hoc nostrum negotium,
id. ib. 5, 6, 1 al.—With qui, or a rel. adverb:(γ).video hercle ego te me arbitrari, Euclio, hominem idoneum, Quem senecta aetate ludos facias,
Plaut. Aul. 2, 2, 74; cf. Ter. And. 3, 2, 12; 4, 4, 18:utrum ille (Pompeius) idoneus non est, qui impetret, etc.,
Cic. de Imp. Pomp. 19, 57:tibi fortasse idoneus fuit nemo, quem imitarere,
id. Verr. 2, 3, 16, § 41:idonea mihi Laelii persona visa est, quae de amicitia dissereret,
id. Lael. 1, 4:et rem idoneam, de qua quaeratur, et homines dignos, quibuscum disseratur, putant,
id. Ac. 2, 6, 18:nequeo mearum rerum initium ullum invenire idoneum, Unde exordiar narrare, quae, etc.,
Ter. Hec. 3, 3, 1.—With dat.:(δ).erit alius (discipulus) historiae magis idoneus,
Quint. 2, 8, 7; 12, 10, 49:idoneus arti Cuilibet,
Hor. Ep. 2, 2, 8:non sat idoneus Pugnae ferebaris,
id. C. 2, 19, 26:vixi puellis nuper idoneus,
id. ib. 3, 26, 1:cum idoneos rhetori pueros putaverunt,
Quint. 2, 3, 1:Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio,
Cic. Fam. 6, 19, 1:castris idoneum locum deligit,
Caes. B. G. 6, 10, 2; 7, 35, 4:ad cibos viribus conservandis idoneos redeunt,
Quint. 2, 10, 6:(volunt poëtae) simul et jucunda et idonea dicere vitae,
Hor. A. P. 334: metuensque futuri In pace, ut sapiens, aptarit idonea bello, id. S. 2, 2, 111:ut patriae sit idoneus,
serviceable, Juv. 14, 71.—With dat. gerundi (post-Aug.):Julius, qui perferendis militum mandatis habebatur idoneus,
Tac. A. 1, 23 fin. —Absol.:(ε).cujus (Cethegi) eloquentiae est auctor, et idoneus quidem mea sententia, Q. Ennius, etc.,
a proper, sufficient voucher, Cic. Brut. 15, 57:auctor,
Quint. 1, 4, 20; 2, 4, 42:qui si adductus gratia minus idoneum hominem praemio affecisset, etc.,
i. e. deserving, worthy, Cic. Balb. 3, 7; cf. id. Off. 2, 15, 54:idoneus suae rei quisque defensor,
Quint. 4, 1, 46:imperator,
id. 12, 3, 5:juvenis,
id. 10, 5, 21: debitor, safe, able to pay (opp. inops), Dig. 4, 4, 27 fin.; so,tutor,
ib. 26, 1, 9; 27, 8, 1:homines,
ib. 35, 2, 88; cf. Sen. Ben. 4, 39:servi conscii, tempus idoneum, locus opportune captus ad eam rem,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:tempora,
Quint. 12, 11, 18; cf.:lex promulgata idoneo die,
id. 2, 4, 35:minus idoneis (verbis) uti,
Cic. de Or. 1, 34, 154; cf.:aptum atque idoneum verbum,
Quint. 9, 4, 144:vox actoris,
id. 12, 7, 1:lectio,
id. ib. 8 praef. §28: cautio,
Dig. 40, 4, 50:paries,
safe, sound, ib. 39, 2, 36:navis,
ib. 19, 2, 13:pignora,
sufficient, satisfactory, ib. 22, 1, 33.— Comp. (post-class.):si persona idoneior accedat ad emptionem,
Dig. 18, 2, 4, § 6; cf. ib. 47, 23, 2; 43, 29, 3; 50, 6, 5 fin.; Tert. adv. Herm. 18; Anim. 18 (al. idonior or idoneor). — Subst.:in deligendis idoneis judicium et diligentiam adhibere,
Cic. Off. 2, 18, 62:cum idoneis collocutus,
Liv. 34, 25, 7:nullo idoneo respondente,
Suet. Ner. 44; Quint. 7, 4, 39:novum illud exemplum a dignis et idoneis ad indignos et non idoneos transfertur,
Sall. C. 51, 27:per idoneos et secreti ejus socios,
Tac. A. 2, 39:apud idonea provinciarum,
i. e. at proper stations, id. ib. 4, 5.—With in and acc.:* (ζ).infirmi et in nullam spem idonei,
Sen. Contr. 5, 33:componere materias in hoc idoneas, ut, etc.,
Quint. 6, 3, 15.—With abl. (like dignus):(η).res idoneas dignitate suā judicare,
Auct. Her. 3, 3, 5.—With inf. ( poet. and postclass.):fons etiam rivo dare nomen idoneus,
i. e. large enough, Hor. Ep. 1, 16, 12:si torrere jecur quaeris idoneum,
id. C. 4, 1, 12:accendi idonea,
Sen. N. Q. 1, 15, 1.— Comp.:idoneor (late Lat.),
Dig. 18, 2, 4, § 6; 47, 23, 2; Tert. adv. Herm. 18; id. de Anim. 18.—Hence, adv.: ĭdōnĕē, fitly, suitably, properly, duly, sufficiently (very rare):exordium est oratio animum auditoris idonee comparans ad reliquam dictionem,
Cic. Inv. 1, 15, 20:ergo cavendum est idonee. Quid est idonee? Satisdato utique aut pignoribus datis,
enough, Dig. 40, 5, 4:cavere,
ib. 5, 3, 41; 27, 8, 1:magis idonee reficere parietem,
more safely, solidly, ib. 39, 2, 41.— Comp.:idonius,
Tert. Pall. 3 med. -
15 impunis
impūnis ( inp-), e, adj. [2. in-poena], without punishment, unpunished (in the adj. very rare, and perh. only post-class.; but in the adv. freq. and class.).I.Adj.:II.impunem me fore,
App. M. 3, p. 132, 6:mulier impunis rediit,
Sol. 27 med. (dub.; Mommsen immunis).— Hence,Adv.: impūne (archaic orthog. impoene, Cato ap. Fronto, Ep. ad Anton. Aug. 1, 2 fin. Mai.), without punishment, without fear of punishment, safely, with impunity: ita inductum est male facere impoene, bene facere non impoene licere, Cato, l. l.: aliquid facere, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 100 Vahl.):optimum est facere (injuriam), impune si possis,
Cic. Rep. 3, 14;id Sextilius factum negabat, poterat autem impune,
id. Fin. 2, 17, 55:aliquem occidere,
id. Leg. 1, 15, 42:cum multos libros surripuisset nec se impune laturum putaret, aufugit,
escape unpunished, id. Fam. 13, 77, 3; so id. Att. 1, 16, 13; cf.:non impune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus,
Ov. M. 11, 67:si amanti inpune facere quod lubeat licet,
Plaut. Aul. 4, 10, 21:siquidem istuc impune habueris,
Ter. Eun. 5, 7, 18; 5, 2, 13; cf.:neque tantum maleficium impune habendum,
be left unpunished, Tac. A. 3, 70:majorum nostrorum labore factum est, ut impune in otio esse possemus,
with safety, Cic. Agr. 2, 4, 9; id. de Or. 3, 47, 182:mercator ter et quater Anno revisens aequor Atlanticum Impune,
Hor. C. 1, 31, 15:(capellae) Impune per nemus quaerunt thyma,
id. ib. 1, 17, 5; Verg. G. 2, 32; Plin. 18, 14, 36, § 135:facta arguebantur, dicta impune erant,
Tac. A. 1, 72; [p. 911] 12, 54 Draeger:recitare,
without retaliation, Juv. 1, 3 sq. — Comp.:crederem mihi impunius licere,
Ter. Heaut. 3, 2, 49:libertate usus est, quo impunius dicax esset,
Cic. Quint. 3, 11; id. Deiot. 6, 18:in metu et periculo cum creduntur facilius, tum finguntur impunius,
id. Div. 2, 27, 58. — Sup.:impunissime Tibi quidem hercle vendere hasce aedes licet,
Plaut. Poen. 1, 3, 2. -
16 innocens
in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;I.but innocentium,
Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):II. A.epistula,
Cic. Fam. 5, 18:ruina,
Mart. 1, 83, 11:innocentis pocula Lesbii,
Hor. C. 1, 17, 21:innocentior cibus,
Plin. 23, 7, 67, § 132.—In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:B.innocens si accusatus sit, absolvi potest,
id. Rosc. Am. 20, 56:vir integer, innocens, religiosus,
id. Verr. 2, 4, 4, § 7:parricidii,
Flor. 4, 1:factorum innocens sum,
Tac. A. 4, 34:innocentissimo patre privatus est,
Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:contentiones,
carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:vita innocentissimus,
id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:cum innocente abstinentiā certabat (Cato),
Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —In partic., disinterested, upright:praetores,
Cic. Verr. 1, 4, 12:vir innocens et industrius,
Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:vivere,
Quint. 7, 4, 18:opes innocenter paratae,
Tac. A. 4, 44.— Comp.:omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,
more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:agere,
Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2. -
17 innocenter
in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;I.but innocentium,
Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):II. A.epistula,
Cic. Fam. 5, 18:ruina,
Mart. 1, 83, 11:innocentis pocula Lesbii,
Hor. C. 1, 17, 21:innocentior cibus,
Plin. 23, 7, 67, § 132.—In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:B.innocens si accusatus sit, absolvi potest,
id. Rosc. Am. 20, 56:vir integer, innocens, religiosus,
id. Verr. 2, 4, 4, § 7:parricidii,
Flor. 4, 1:factorum innocens sum,
Tac. A. 4, 34:innocentissimo patre privatus est,
Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:contentiones,
carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:vita innocentissimus,
id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:cum innocente abstinentiā certabat (Cato),
Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —In partic., disinterested, upright:praetores,
Cic. Verr. 1, 4, 12:vir innocens et industrius,
Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:vivere,
Quint. 7, 4, 18:opes innocenter paratae,
Tac. A. 4, 44.— Comp.:omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,
more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:agere,
Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2. -
18 inpunis
impūnis ( inp-), e, adj. [2. in-poena], without punishment, unpunished (in the adj. very rare, and perh. only post-class.; but in the adv. freq. and class.).I.Adj.:II.impunem me fore,
App. M. 3, p. 132, 6:mulier impunis rediit,
Sol. 27 med. (dub.; Mommsen immunis).— Hence,Adv.: impūne (archaic orthog. impoene, Cato ap. Fronto, Ep. ad Anton. Aug. 1, 2 fin. Mai.), without punishment, without fear of punishment, safely, with impunity: ita inductum est male facere impoene, bene facere non impoene licere, Cato, l. l.: aliquid facere, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 100 Vahl.):optimum est facere (injuriam), impune si possis,
Cic. Rep. 3, 14;id Sextilius factum negabat, poterat autem impune,
id. Fin. 2, 17, 55:aliquem occidere,
id. Leg. 1, 15, 42:cum multos libros surripuisset nec se impune laturum putaret, aufugit,
escape unpunished, id. Fam. 13, 77, 3; so id. Att. 1, 16, 13; cf.:non impune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus,
Ov. M. 11, 67:si amanti inpune facere quod lubeat licet,
Plaut. Aul. 4, 10, 21:siquidem istuc impune habueris,
Ter. Eun. 5, 7, 18; 5, 2, 13; cf.:neque tantum maleficium impune habendum,
be left unpunished, Tac. A. 3, 70:majorum nostrorum labore factum est, ut impune in otio esse possemus,
with safety, Cic. Agr. 2, 4, 9; id. de Or. 3, 47, 182:mercator ter et quater Anno revisens aequor Atlanticum Impune,
Hor. C. 1, 31, 15:(capellae) Impune per nemus quaerunt thyma,
id. ib. 1, 17, 5; Verg. G. 2, 32; Plin. 18, 14, 36, § 135:facta arguebantur, dicta impune erant,
Tac. A. 1, 72; [p. 911] 12, 54 Draeger:recitare,
without retaliation, Juv. 1, 3 sq. — Comp.:crederem mihi impunius licere,
Ter. Heaut. 3, 2, 49:libertate usus est, quo impunius dicax esset,
Cic. Quint. 3, 11; id. Deiot. 6, 18:in metu et periculo cum creduntur facilius, tum finguntur impunius,
id. Div. 2, 27, 58. — Sup.:impunissime Tibi quidem hercle vendere hasce aedes licet,
Plaut. Poen. 1, 3, 2. -
19 munio
1.mūnĭo (old form moenio, v. below), īvi or ĭi, ītum, 4 ( fut. munibis for munies, Veg. Vet. 1, 10, 5), v. a. [moenia, lit. to wall; hence], to build a wall around, to defend with a wall, to fortify, defend, protect, secure, put in a state of defence (class.).I.Lit.:B.arcem ad urbem obsidendam,
Nep. Tim. 3, 3:palatium,
Liv. 1, 7:locum,
Caes. B. G. 1, 24, 3.—With abl.:Alpibus Italiam munierat ante natura,
Cic. Prov. Cons. 14, 34:domum praesidiis,
id. Cat. 1, 4, 10:castra vallo fossāque,
with palisades and a trench, Caes. B. G. 2, 5:locum muro,
id. ib. 29.—With a homogeneous object, prov.:magna moenis moenia,
you are undertaking a great thing, Plaut. Mil. 2, 2, 73:duovir urbis moeniendae,
Inscr. Orell. 7142.— Absol.: quod idoneum ad muniendum putarent, for fortifying, i. e. for use in the fortifications, Nep. Them. 6, 21; Hirt. B. G. 8, 31. —Also, to surround, guard, for the protection of other things: ignem ita munire ut non evagaretur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 7.—Transf.1.In gen., to defend, guard, secure, protect, shelter:2.Pergamum divinā moenitum manu,
Plaut. Bacch. 4, 9, 2:hortum ab incursu hominum,
Col. 11, 3, 2:spica contra avium morsūs munitur vallo aristarum,
Cic. Sen. 15, 51:hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur,
he defended, protected, covered himself, Suet. Aug. 82. —To make a road, etc., i. e. to make passable by opening, repairing, or paving it:II.quasi Appius Caecus viam munierit,
Cic. Mil. 7, 17:rupem,
Liv. 21, 37:itinera,
Nep. Hann. 3, 4:TEMPE MVNIVIT,
Inscr. Orell. 587. —Trop.A.To guard, secure, strengthen, support (cf.:B.fulcio, sustineo): meretriculis Muniendis rem cogere,
to maintain, support, Plaut. Truc. 2, 2, 54 (dub.; Speng. moenerandis; v. munero).— Am strengthening myself:munio me ad haec tempora,
Cic. Fam. 9, 18, 2:imperium,
to secure, Nep. Reg. 2, 2:muniri adversus fraudes,
to secure one's self, Plin. 37, 13, 76, § 198 (dub. moneri, Jahn):se contra ruborem,
Tac. Agr. 45:se multorum benevolentiā,
Cic. Fin. 2, 26, 84:se contra perfidiam,
id. Fam. 4, 14, 3:aliquid auctoritate,
Vell. 2, 127, 2:domum terrore,
Plin. Pan. 48, 3.—Munire viam, to make or open a way:2.haec omnia tibi accusandi viam muniebant,
prepared the way for your accusation, Cic. Mur. 23, 48:sibi viam ad stuprum,
id. Verr. 2, 1, 25, § 64.—Hence, mūnītus, a, um, P. a., defended, fortified, protected, secured, safe (class.):nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem et audaciam posset esse,
Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39.— Neutr. plur. munita as subst.: munita viāi, fortification or breastwork of the mouth (cf. Homer. herkos odontôn), the lips, Lucr. 3, 498.— Comp.:se munitiorem ad custodiendam vitam suam fore,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 3.— Sup.:munitissima castra,
Caes. B. G. 4, 55.— Adv.: mūnītē, securely, safely (ante-class.):munitius,
Varr. L. L. 5, § 141. Müll.munĭo, ōnis, a false reading for nomionem, v. Orell. and Klotz, ad h. l.; Cic. de Or. 1, 59, 251. -
20 periclum
pĕrīcŭlum (contr. pĕrīclum, very freq. in the poets, e. g. Plaut. Bacch. 4, 7, 29; Ter. And. 2, 2, 13; 5, 1, 2; 5, 2, 26 al.; Lucr. 1, 580; 2, 5 et saep.; Verg. A. 2, 709; 751; 3, 711 et saep.; Juv. 6, 94), i, n. [root, Sanscr. par, pi-par-mi, to conduct, guide; Gr. peraô, to pierce; poros. a way through, passage; Lat. porta, portus, ex - perior, per-itus; cf. Germ. fahren, Gefahr], a trial, experiment, attempt, proof, essay (class.; cf. disorimen).I.Lit.:II.fac periculum in litteris,
Ter. Eun. 3, 2, 23:miser est homo qui amat... Scio qui periclum feci,
Plaut. As. 3, 3, 27:priusquam periclum faceret,
Caes. B. G. 4, 21:ex aliis,
Ter. Heaut. 1, 2, 36:alicujus fidei periculum facere,
to make trial of, to try, Cic. Verr. 1, 12, 34:quā in re tute tui periculum fecisti,
id. Div. in Caecil. 8, 27: legionum, Auct. B. Afr. 79.—Transf.A.Concr., an attempt in writing, an essay:B.faciunt imperite, qui in isto periculo non ut a poëtā, sed ut a teste, veritatem exigent (speaking of a poem in honor of Marius),
Cic. Leg. 1, 1, 4; Aus. Idyll. 10, 215.—Risk, hazard, danger, peril (which acompanies an attempt;2.the common signif. of the word): meo periclo rem gero,
Plaut. Bacch. 4, 4, 100:tuo ego istaec dicam illi periculo,
id. ib. 4, 2, 17:periculum facere,
to run a risk, id. ib. 1, 1, 63:si ei subito sit allatum periculum discrimenque patriae,
Cic. Off. 1, 43, 154:salus sociorum summum in periculum ac discrimen vocatur,
id. Imp. Pomp. 5, 12:discriminum et periculorum comites,
id. N. D. 2, 66, 166:obire pericula ac labores,
Liv. 1, 54:periculum adire capitis,
to run the risk of one's life, Cic. Rosc. Am. 38, 110:in periculo animarum suarum,
Vulg. 1 Par. 11, 19:subire pro amico,
Cic. Part. 19, 66:suscipere,
to take upon one's self, id. Mur. 36, 76:ingredi,
id. ib. 2, 4:conflare alicui,
to cause, occasion, id. Sull. 4, 13:intendere in aliquem,
id. Rosc. Am. 3, 7:intendere alicui,
id. Att. 2, 19, 1:mortis alicui inicere,
id. Caecin. 29, 83:facessere innocenti,
id. Div. in Caecil. 14, 45:facere alicui,
Sall. C. 33, 1; cf.:ego nihil facio tibi periculi,
Plaut. Cas. 4, 3, 7:creare alicui,
Cic. Att. 22, 2:comparare alicui,
id. Fl. 38, 96:moliri optimis civibus,
id. Sest. 1, 1:amici depellere,
id. Clu. 6, 8:subterfugere,
id. Fam. 15, 1, 4:adducta est res in maximum periculum et extremum paene discrimen,
id. Phil. 7, 1, 1:se in periculum capitis atque in vitae discrimen inferre,
id. Balb. 10, 25:arcessere aliquem in summum capitis periculum,
id. Rab. Perd. 9, 26:includere in periculum,
id. Clu. 55, 155:in periculum se committere,
to get into danger, id. Inv. 2, 8, 37:eripere ex periculo,
id. Clu. 26, 70:extrahere ex periculo,
to release from danger, id. Sest. 4, 11:rem publicam a periculo prohibere,
id. Imp. Pomp. 7, 19:liberare periculis,
id. de Or. 1, 8, 32:res in periculo vertitur,
the affair becomes perilous, Plaut. Merc. 1, 2, 12:esse in periculo,
Cic. Fam. 4, 15, 2:in periculo versari,
id. Rab. Post. 9, 23:a securi negat ei periculum esse,
that danger threatens him, id. Verr. 2, 5, 44, § 116:periculum est, ne,
there is danger that, id. Tusc. 5, 40, 118; so id. Verr. 1, 11, 32: periculo meo, tuo, suo, at my, your, his risk:meo periculo,
id. Sest. 52, 111:crede audacter meo periculo,
Plaut. Poen. 4, 2, 51:meo periculo rem gero,
id. Bacch. 4, 4, 100; id. As. 2, 4, 51:des ei nummos fide et periculo meo,
Dig. 46, 1, 24:navem sumptu periculoque suo armatam mittere,
Cic. Verr. 2, 5, 20, § 50; id. Fl. 17, 41:rem periculi sui facere,
to do a thing at one's own risk, Dig. 23, 5, 16: bono periculo, safely, without danger (post-class.), App. Mag. p. 320, 16.—In partic.a.A trial, action, suit at law (class.):b.meus labor in privatorum periculis caste integreque versatus,
Cic. Imp. Pomp. 1, 2:aliquem in periculis defendere,
Nep. Phoc. 2, 3.—A writ of judgment, a sentence:c.unum ab iis petivit, ut in periculo suo inscriberent, etc.,
Nep. Ep. 8:pericula magistratuum,
Cic. Verr. 2, 3, 79, § 183.—A sickness, attack of sickness (post-Aug.):d.in acutis vero periculis nullis dandum est vinum,
Plin. 23, 1, 24, § 48.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Safely — Safe ly, adv. In a safe manner; danger, injury, loss, or evil consequences. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
safely — late 13c., from SAFE (Cf. safe) (adj.) + LY (Cf. ly) (2) … Etymology dictionary
safely — safe|ly [ seıfli ] adverb ** 1. ) in a way that is not likely to cause damage, injury, or harm: Police have issued a reminder to all motorists to drive safely. 2. ) in a way that gives protection from being hurt, damaged, or stolen: Keep plastic… … Usage of the words and phrases in modern English
safely — [[t]se͟ɪfli[/t]] 1) ADV GRADED: usu ADV with v If something is done safely, it is done in a way that makes it unlikely that anyone will be harmed. The waste is safely locked away until it is no longer radioactive... Drive safely, he said and… … English dictionary
safely */*/ — UK [ˈseɪflɪ] / US adverb 1) in a way that is not likely to cause damage, injury, or harm Remember to drive safely. 2) in a way that gives protection from being hurt, damaged, or stolen Keep plastic bags safely out of the reach of children. The… … English dictionary
safely — [ˈseɪfli] adv 1) in a way that will not cause damage or harm Remember to drive safely.[/ex] Keep plastic bags safely out of the reach of children.[/ex] 2) without being damaged, hurt, or lost All the children have been returned safely to their… … Dictionary for writing and speaking English
safely — safe|ly [ˈseıfli] adv in a way that is safe ▪ Drive safely! ▪ I think we can safely assume that she will pass the exam … Dictionary of contemporary English
safely — adverb In a safe manner; using caution above all else. With fresh material, taxonomic conclusions are leavened by recognition that the material examined reflects the site it occupied; a herbarium packet gives one only a small fraction of the data … Wiktionary
safely — adv. Safely is used with these verbs: ↑arrive, ↑assume, ↑confine, ↑cross, ↑deliver, ↑drive, ↑eject, ↑escape, ↑evacuate, ↑install, ↑invest, ↑land, ↑ … Collocations dictionary
safely — safe ► ADJECTIVE 1) protected from danger or risk. 2) not causing or leading to harm or injury. 3) (of a place) affording security or protection. 4) often derogatory cautious and unenterprising: a safe choice. 5) (of an assertion, verdict, bet,… … English terms dictionary
safely — adverb with safety; in a safe manner (Freq. 6) we are safely out of there … Useful english dictionary