Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

serviceable

  • 1 beneficus

        beneficus (not benif-), adj. with sup.    [bene+ 2 FAC-], generous, liberal, serviceable, beneficent, bountiful: viri: in amicum: voluntas: ut ii sint beneficentissimi.
    * * *
    benefica -um, beneficentior -or -us, beneficentissimus -a -um ADJ
    beneficent, kind, generous, liberal, serviceable

    Latin-English dictionary > beneficus

  • 2 famulus

        famulus adj.    [2 FAC-], serving, serviceable: aquae, O.: vertex, O.—As subst m., a servant, attendant: parare famulos: famuli operum soluti, H.: Idaeae matris famuli: sacrorum, O.: famulūm manus, V.: parentis, i. e. a demon attendant, V.: redemptor cum famulis, workmen, H.
    * * *
    I
    famula, famulum ADJ
    serving; serviceable; servile; subject
    II
    slave (male), servant; attendant

    Latin-English dictionary > famulus

  • 3 satius

        satius adj. n    [comp. of satis], more satisfying, better, more serviceable, fitter, preferable.—Only as predicate of a clause: tibi perdere Talentum satius est quam illo minam, T.: mergi freto satius illi insulae esse quam dedi inimico, L.: nonne satius est mutum esse quam dicere, etc.: Nonne fuit satius tristīs Amaryllidis iras pati? V.: terga impugnare hostium satius visum est, L.: satius putarunt in urbe eum comprehendi, thought it more expedient, N.
    * * *
    I
    rather; preferably
    II
    better, more serviceable/satisfactory; fitter, preferable; (COMP of satis)

    Latin-English dictionary > satius

  • 4 frugis

    frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:

    frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,

    Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    fruges terrae,

    id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:

    nos fruges serimus, nos arbores,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    ubertas frugum et fructuum,

    id. ib. 3, 36, 86:

    frugum fructuumque reliquorum perceptio,

    id. Off. 2, 3, 12:

    oleam frugesve ferre,

    id. Rep. 3, 9:

    neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,

    Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:

    inventis frugibus,

    Cic. Or. 9, 31:

    fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106:

    cultus agrorum perceptioque frugum,

    id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:

    roburneae,

    Col. 9, 1, 5:

    (Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,

    Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:

    salsae fruges = mola salsa,

    the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:

    medicatae,

    magic herbs, id. ib. 6, 420.—
    (β).
    Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):

    spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,

    Ov. M. 11, 121:

    ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,

    Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    fundit frugem spici ordine structam,

    id. de Sen. 15, 51:

    quercus et ilex multa fruge pecus juvet,

    Hor. Ep. 1, 16, 10:

    sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,

    id. ib. 1, 18, 109.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):

    quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,

    Cic. Cael. 31, 76:

    illae sunt animi fruges,

    Auct. Aetn. 273:

    generare atque ad frugem aliquam perducere,

    to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:

    illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,

    id. 1, 3, 3:

    jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,

    maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:

    hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,

    Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:

    herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,

    i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—
    B.
    In partic., of moral character.
    1.
    frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;

    v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,

    Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:

    qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,

    id. Font. 13, 29; cf.:

    loquitur ut Frugi ille Piso,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    homines plane frugi ac sobrii,

    id. Verr. 2, 3, 27, § 67:

    ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),

    Plaut. As. 5, 2, 7:

    hominis frugi et temperantis functus officium,

    Ter. Heaut. 3, 3, 19:

    parcius hic vivit: frugi dicatur,

    Hor. S. 1, 3, 49:

    Antonius frugi factus est,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    (Penelope) tam frugi tamque pudica,

    Hor. S. 2, 5, 77:

    sum bonus et frugi,

    id. Ep. 1, 16, 49:

    quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,

    id. A. P. 207:

    servus frugi atque integer,

    Cic. Clu. 16, 47:

    Davus, amicum mancipium domino et frugi,

    Hor. S. 2, 7, 3:

    liberti probi et frugi,

    Plin. Pan. 88, 2:

    quae (lena) frugi esse vult,

    useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—
    (β).
    Strengthened by the attributive bonae:

    is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:

    (Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,

    Cic. Att. 4, 8, 3.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:

    victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,

    frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:

    atrium frugi nec tamen sordidum,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    cena,

    id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:

    jentacula,

    Mart. 13, 31, 1.—
    * 2.
    Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —
    3.
    Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:

    equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,

    have reformed, Cic. Cael. 12, 28:

    multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,

    Gell. 13, 27, 2:

    quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?

    Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:

    certum'st ad frugem applicare animum,

    id. Trin. 2, 1, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > frugis

  • 5 frux

    frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:

    frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,

    Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    fruges terrae,

    id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:

    nos fruges serimus, nos arbores,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    ubertas frugum et fructuum,

    id. ib. 3, 36, 86:

    frugum fructuumque reliquorum perceptio,

    id. Off. 2, 3, 12:

    oleam frugesve ferre,

    id. Rep. 3, 9:

    neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,

    Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:

    inventis frugibus,

    Cic. Or. 9, 31:

    fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106:

    cultus agrorum perceptioque frugum,

    id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:

    roburneae,

    Col. 9, 1, 5:

    (Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,

    Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:

    salsae fruges = mola salsa,

    the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:

    medicatae,

    magic herbs, id. ib. 6, 420.—
    (β).
    Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):

    spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,

    Ov. M. 11, 121:

    ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,

    Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    fundit frugem spici ordine structam,

    id. de Sen. 15, 51:

    quercus et ilex multa fruge pecus juvet,

    Hor. Ep. 1, 16, 10:

    sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,

    id. ib. 1, 18, 109.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):

    quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,

    Cic. Cael. 31, 76:

    illae sunt animi fruges,

    Auct. Aetn. 273:

    generare atque ad frugem aliquam perducere,

    to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:

    illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,

    id. 1, 3, 3:

    jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,

    maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:

    hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,

    Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:

    herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,

    i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—
    B.
    In partic., of moral character.
    1.
    frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;

    v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,

    Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:

    qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,

    id. Font. 13, 29; cf.:

    loquitur ut Frugi ille Piso,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    homines plane frugi ac sobrii,

    id. Verr. 2, 3, 27, § 67:

    ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),

    Plaut. As. 5, 2, 7:

    hominis frugi et temperantis functus officium,

    Ter. Heaut. 3, 3, 19:

    parcius hic vivit: frugi dicatur,

    Hor. S. 1, 3, 49:

    Antonius frugi factus est,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    (Penelope) tam frugi tamque pudica,

    Hor. S. 2, 5, 77:

    sum bonus et frugi,

    id. Ep. 1, 16, 49:

    quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,

    id. A. P. 207:

    servus frugi atque integer,

    Cic. Clu. 16, 47:

    Davus, amicum mancipium domino et frugi,

    Hor. S. 2, 7, 3:

    liberti probi et frugi,

    Plin. Pan. 88, 2:

    quae (lena) frugi esse vult,

    useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—
    (β).
    Strengthened by the attributive bonae:

    is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:

    (Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,

    Cic. Att. 4, 8, 3.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:

    victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,

    frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:

    atrium frugi nec tamen sordidum,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    cena,

    id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:

    jentacula,

    Mart. 13, 31, 1.—
    * 2.
    Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —
    3.
    Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:

    equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,

    have reformed, Cic. Cael. 12, 28:

    multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,

    Gell. 13, 27, 2:

    quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?

    Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:

    certum'st ad frugem applicare animum,

    id. Trin. 2, 1, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > frux

  • 6 probo

    prŏbo, āvi, ātum, āre, v. a. [1. probus].
    I.
    To try, test, examine, inspect, judge of any thing in respect of its goodness, fitness, etc. (rare in class. Lat.; not in Cic. or Cæs.; in eccl. Lat. very freq.).
    A.
    Lit.:

    militem neque a moribus neque a fortunā probabat, sed tantum a viribus,

    Suet. Caes. 65:

    tus probatur candore, etc.,

    Plin. 12, 14, 32, § 65:

    mucronem cultri ad buccam,

    Petr. 70:

    terram amaram sive macram,

    Plin. 17, 5, 3, § 33:

    denarios,

    id. 33, 9, 46, § 132:

    pecuniam,

    Dig. 46, 3, 39; cf.:

    sicut probavi ipse,

    have learned, proved by experience, Pall. 12, 7, 22:

    aurum per ignem probatur,

    Vulg. 1 Pet. 1, 7:

    juga boum,

    id. Luc. 14, 19.—
    B.
    Trop.:

    tuo ex ingenio mores alienos probas,

    judge of, Plaut. Pers. 2, 2, 30; id. Trin. 4, 3, 42:

    amicitias utilitate,

    Ov. P. 2, 3, 8.— So, to test, try, prove, examine the mind or heart:

    ipsi vos probate,

    Vulg. 2 Cor. 13, 5; cf. id. Zach. 13, 9; id. Psa. 138, 1 et saep.—
    II.
    To esteem as good, serviceable, fit, just, etc.; to be satisfied with, to approve a thing (class.; cf.

    comprobare): quis est, qui non probet, qui non laudet?

    Cic. Mil. 28, 77:

    istam rationem laudo vehementer et probo,

    id. Fam. 7, 1, 5: Cato ea sentit, quae non probantur in vulgus, id. Par. prooem.; id. Fin. 2, 1, 1:

    Asia picem Idaeam maxime probat,

    Plin. 14, 20, 25, § 128.—With objectclause:

    Caesar maxime probat coactis navibus mare transire et Pompeium sequi,

    Caes. B. C. 1, 29.—
    B.
    In partic. (mil. t. t.), to approve for military service, to recruit, enlist: quo (die) primum probati sunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 30, 2.—
    C.
    To declare any thing well done, to express approbation of, to approve a thing:

    laudant fabrum atque aedes probant,

    Plaut. Most. 1, 2, 20:

    domum,

    Cic. Fam. 5, 6, 3:

    villam,

    Liv. 4, 22:

    petentibus, ut ad opera probanda, anni et sex mensium tempus prorogaretur,

    id. 45, 15:

    plausu probatae puellae,

    Juv. 11, 164.—
    D.
    To approve a person, to recognize as fit or worthy:

    ad unum Vercingetorigem probant imperatorem,

    Caes. B. G. 7, 63, 6:

    quā impudentiā est, eumne testem improbabit quem judicem probarit?

    Cic. Rosc. Com. 15, 45.—
    III.
    To represent or show a thing to be good, serviceable, fit, right, etc., to make acceptable, to recommend; and: aliquid alicui, to convince one of any thing:

    quos (libros), ut spero, tibi valde probabo,

    Cic. Att. 4, 14, 1:

    officium meum P. Servilio,

    id. Verr. 2, 4, 38, § 82:

    causam alicui,

    id. Quint. 30, 92:

    nostrum officium ac diligentiam,

    id. Div. in Caecil. 22, 72:

    factum suum alicui,

    id. Att. 16, 7, 4:

    omnia facta dictaque mea sanctissimis moribus tuis,

    Plin. Ep. 10, 3 (20), 3.—With de:

    quibus de meo celeri reditu non probabam,

    Cic. Att. 16, 7, 4: se alicui, to make one's self acceptable:

    (Epicurus) multis se probavit,

    id. Fin. 2, 25, 81:

    quā in legatione (Ligarius) et civibus et sociis ita se probavit, ut, etc.,

    id. Lig. 1, 2.— Pass.:

    mihi egregie probata est oratio tua,

    has pleased, Cic. Tusc. 4, 4, 8.—
    B.
    In partic., to make a thing credible, to show, prove, demonstrate:

    crimen,

    Cic. Fl. 37, 93:

    his ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepisse?

    id. Verr. 2, 1, 4, § 10:

    causam paucis verbis,

    id. Balb. 21, 49:

    se memorem probare,

    grateful, id. Fam. 10, 24, 1:

    perfacile factu esse illis probat, conata perficere,

    Caes. B. G. 1, 3:

    hoc difficile est probatu,

    Cic. Tusc. 5, 1, 1:

    et patrio pater esse metu probor,

    my paternal fear shows that I am your father, Ov. M. 2, 91:

    sicut Thrasvmachi probat exitus,

    Juv. 7, 204.—With se: malo praesens observantiā, indulgentiā, assiduitate memorem me tibi probare, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 1.—
    C.
    To represent, pass off a person for another:

    loquebantur suppositum in ejus locum, quem pro illo probare velles,

    Cic. Verr. 2, 5, 30, § 78:

    quod tu istis lacrumis te probare postulas, Non pluris refert quam, etc.,

    Plaut. Ps. 1, 1, 101.—So absol.: forma et aetas ipsast, facile ut pro eunucho probes, pass for one, Ter. Eun. 2, 3, 84.—Hence, prŏbātus, a, um, P. a.
    A. 1.
    Of persons:

    ceterarum homines artium spectati et probati,

    Cic. de Or. 1, 27, 124:

    ingeniosos et opulentos, et aetatis spatio probatos,

    id. Top. 19, 73:

    operum probatissimi artifices,

    Col. 11, 1, 6:

    probatissima femina,

    most excellent, Cic. Caecin. 4, 10.—
    2.
    Of things:

    argentum,

    Plaut. Pers. 4, 6, 1:

    probata experimento cultura,

    Quint. 10, 2, 2:

    boleti probatissimi,

    Plin. 16, 5, 11, § 31:

    probatissima palma,

    id. 23, 5, 52, § 98:

    probatissima statua,

    id. 34, 8, 19, § 53: probata et exspectata adulescentia, Lucil. ap. Non. 437, 13:

    moneta,

    Vulg. Gen. 23, 16.—
    B.
    Transf., pleasing, agreeable:

    ut nemo probatior primoribus patrum esset,

    Liv. 27, 8:

    probatissimus alicui,

    Cic. Planc. 11, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > probo

  • 7 aptus

        aptus P. and adj.    [P. of *apo; cf. apiscor].    I. As part, fastened, joined, fitted, bound, attached: gladium e setā. — Fig., depending upon, arising from: causae aliae ex aliis aptae: ex verbis ius: vita apta virtute: rudentibus fortuna, dependent on cables. — Fitted together, connected, joined: apta dissolvere... dissipata conectere: omnia inter se apta et conexa. — Poet., adorned, fitted: caelum stellis, studded, V. —    II. adj. with comp. and sup, suited, suitable, proper, ready, fit, appropriate, adapted, conformable: locus ad insidias aptior: castra ad bellum ducendum aptissima, C.: genera dicendi aptiora adulescentibus: dies sacrificio, L.: portūs puppibus, O.: amicis, serviceable, H.: pinus antemnis ferendis, O.: formas deus in omnes, easily changed into, O.: aptior persona, quae loqueretur: apta (ficus) legi, O.: saltūs eligit aptos, promising, O.: lar, satisfactory, H.: exercitus, ready for battle, L. — Of style: oratio.
    * * *
    apta -um, aptior -or -us, aptissimus -a -um ADJ
    suitable, adapted; ready; apt, proper; tied, attached to; dependent on (w/ex)

    Latin-English dictionary > aptus

  • 8 bellātrīx

        bellātrīx īcis, f    [bellator], a female warrior; freq. in apposition for an adj., warlike, skilled in war, serviceable in war: Penthesilea, V.: Minerva, O.: bellatrix iracundia, warlike rage.
    * * *
    I
    (gen.), bellatricis ADJ
    warlike, martial; skilled/useful in war; of animals/things used in war
    II

    Latin-English dictionary > bellātrīx

  • 9 commodus

        commodus adj. with comp. and sup.    [cum- + modus], with due measure, full, complete, of full weight: cyathis commodis miscentur pocula, H.— Of things, suitable, fit, convenient, opportune, commodious, easy, appropriate, favorable, friendly: curationi omnia commodiora, L.: seges commoda Baccho, V.: hoc meae commodum famae arbitror, T.: lex omnibus, L.: commodissima belli ratio, Cs.: ad cursūs vestis, O.: longius ceterum commodius iter, L.: commodissimus in Britanniam transiectus, Cs.: tempus, opportune, T.: commodiore iudicio.—In the phrase commodum est, it pleases, is agreeable: si id non commodum est, T.: iudices quos commodum ipsi fuit dedit.—Of persons, serving, useful, serviceable, pleasant, agreeable, obliging, neighborly, friendly, polite, affable, gentle: Catone commodior: aliis inhumanus, isti uni commodus: meis sodalibus, H. — Poet., of iambie verse: spondeos in iura paterna recepit Commodus, kindly, H.
    * * *
    commoda -um, commodior -or -us, commodissimus -a -um ADJ
    suitable, convenient, obliging; opportune/timely; favorable/lucky; advantageous; standard, full weight/size/measure; desirable, agreeable; good (health/news)

    Latin-English dictionary > commodus

  • 10 expediō

        expediō īvī, ītus, īre    [ex + pes], to extricate, disengage, let loose, set free, liberate: nodum: ex nullo (laqueo) se: mortis laqueis caput, H.: flammam inter et hostīs Expedior, make my way, V.: errantem nemori, O.: sibi locum, make room, Cs.: iter per rupes, L.— To fetch out, bring forward, procure, make ready, prepare: vela, O.: virgas expediri iubet: cererem canistris, V.: navīs, Cs.: legiones, Cs.: exercitum, L.: se ad pugnam, L.: ius auxili sui, exercise, L.— To despatch, hurl: trans finem iaculo expedito, H.—Fig., to bring out, extricate, release, free: me turbā, T.: impeditum animum, T.: haererem, nisi tu me expedisses: Quas (manūs) per acuta belli, help through, H.: me multa impediverunt quae ne nunc quidem expedita sunt.— To put in order, arrange, set right, adjust, settle: rem, ut poteris: rem frumentariam, Cs.: nomina mea, pay: exitum orationis: quod instat, V. — To explain, unfold, make clear, clear up, disclose, relate: pauca tibi dictis, V.: rei initium, S.: ea de caede, Ta.: Promptius expediam quot, etc., i. e. could sooner recount, Iu.— To be serviceable, be profitable, be advantageous, be useful, be expedient, profit: nihil expedire quod sit iniustum: non idem ipsis expedire et multitudini: Caesari ad diuturnitatem victoriae: expedit bonas esse vobis, T.: omnibus expedit salvam esse rem p.: tu si ita expedit, velim, etc.
    * * *
    expedire, expedivi, expeditus V
    disengage, loose, set free; be expedient; procure, obtain, make ready

    Latin-English dictionary > expediō

  • 11 idōneus

        idōneus adj.,    fit, meet, proper, becoming, suitable, apt, capable, convenient, sufficient: rerum initium, T.: quos idoneos ducebat, consilium habet, S.: auctor, responsible: minus idoneum hominem praemio adficere, i. e. deserving: idoneum visum est dicere, etc., pertinent, S.: minus idoneis (verbis) uti: aetas ad haec utenda, T.: ad amicitiam: ad navium multitudinem portūs: ad agendum tempora: idoneus, quem fallere incipias, T.: idoneus non est, qui impetret, etc.: res, de quā quaeratur: non natus idoneus armis, Pr.: novis rebus, S.: arti Cuilibet, H.: castris locus, Cs.: patriae, serviceable, Iu.: Fons rivo dare nomen, i. e. large enough, H.: Si torrere iecur quaeris idoneum, H. — Plur m. as subst: in deligendis idoneis: cum idoneis conlocutus, L.
    * * *
    idonea, idoneum ADJ
    suitable, fit, proper; sufficient for, able

    Latin-English dictionary > idōneus

  • 12 īn-serviō

        īn-serviō —, ītus, ēre,    to be serviceable, be devoted, be submissive, serve: filium amico Video inservire, T.: plebi, cui inservitum erat, the utmost deference had been shown, L.: suis commodis, attend: temporibus callidissime, accommodate himself, N.: honoribus: nihil est a me inservitum temporis causā, yielded: reges inservientes, Ta.

    Latin-English dictionary > īn-serviō

  • 13 officiōsus

        officiōsus adj. with comp. and sup.    [officium], full of courtesy, complaisant, obliging, serviceable: homines in civīs: sedulitas, H.: voluntas, O.: tibi officiosior videri: officiosissima natio candidatorum.—Dutiful, obligatory: dolor: labores.
    * * *
    officiosa, officiosum ADJ
    dutiful, attentive; officious

    Latin-English dictionary > officiōsus

  • 14 opportūnus (opor-)

        opportūnus (opor-) adj. with comp. and sup.    [ob+2 PAR-], fit, meet, adapted, convenient, suitable, seasonable, opportune: tempus actionis: tempore opportunissimo, in the nick of time, Cs.: urbs opportunior ad res gerundas: nidis domus volucrum, V.: suā pōpulus umbrā, O.: nihil opportunius accidere vidi: Romanus opportunus huic eruptioni fuit, liable, L.: necubi hosti opportunus fieret, exposed, S.: iniuriae, S.: loca, exposed to attack, L.— Plur n. as subst, exposed parts, accessible places: moenium, L.: locorum, Ta.—Advantageous, serviceable, useful: res singulae rebus singulis nulla opportunior nostrā amicitia, S.

    Latin-English dictionary > opportūnus (opor-)

  • 15 praestō

        praestō adv.    [for * praesito, P. abl. of * prae-sino], at hand, ready, present, here: Ipsum praesto video, T.: domi Praesto apud me esse, T.: togulae lictoribus ad portam praesto fuerunt: praesto est enim acerba memoria, always with me, L.: ubi est frater? Chaer. Praesto adest, T.— At hand, serviceable, helpful: Macroni vix videor praesto.—Usu. in the phrase, praesto esse, to be at hand, attend, wait upon, serve, aid, be helpful: praesto esse clientem tuum?: ius civile didicit, praesto multis fuit: saluti tuae praesto esse: ut ad omnia, quae tui velint, ita sim praesto, ut, etc. —With esse, to be in the way, meet, resist, oppose: quaestores cum fascibus mihi praesto fuerunt.
    * * *
    I
    at hand, ready
    II
    praestare, praestavi, praestatus V
    excel, exhibit; keep; perform, discharge, fulfill
    III
    praestare, praestiti, praestitus V
    excel, exhibit; keep; perform, discharge, fulfill

    Latin-English dictionary > praestō

  • 16 probus

        probus adj.    with comp, estimable, good, serviceable, excellent, superior, upright, honest, honorable, virtuous: artifex, skilful, T.: mulier, T.: hoc homine probior esse: navigium: fruges.—As subst m.: probi oratio, a good man's.
    * * *
    proba, probum ADJ
    good, honest

    Latin-English dictionary > probus

  • 17 prōficiō

        prōficiō fēcī, fectus, ere    [pro+facio], to make headway, advance, make progress, have success, profit, succeed, effect, accomplish: quid erat profectum, nisi ut, etc.: tantum profeci tum, ut, etc.: nihil in oppugnatione oppidi, Cs.: loci opportunitate, Cs.: hoc tamen: in philosophiā aliquid, to make any progress.—To be useful, be serviceable, do good, avail, help, tend, contribute, conduce: tantum ad dicendum: parvaque certamina in summam totius profecerant spei, contributed greatly, L.: nihil in melius tot rerum proficit usus? Iu.: radice vel herbā Proficiente nihil, doing no good, H.: permultum proficiet illud demonstrare: in summam belli profectum foret, it would help decide the whole war, L.
    * * *
    proficere, profeci, profectus V
    make, accomplish, effect

    Latin-English dictionary > prōficiō

  • 18 salūbris

        salūbris (m salūber, O.), is, e, adj. with comp. and sup.    [salus], health-giving, healthful, wholesome, salubrious, salutary: locus: saluberrimae regiones, Cs.: silvae, H.: fluvius, V.: aura, O.: si Baiae salubres repente factae sunt: aestates, H.: cultus atque victus: Ambrosiae suci, V.: Phoebe saluber, ades, O.— Healthy, sound, well, vigorous: genus hominum salubri corpore, S.: salubriora etiam credente corpora esse, L.: (exercitum) mutatione locorum salubriorem esse, L.: saluberrimis corporibus uti, Ta.—Fig., healthful, sound, serviceable, beneficial, salutary: quicquid est salubre in oratione, sound: consilia salubriora: hiems saluberrimis consiliis absumpta, Ta.: verba, O.: (sententiam) dixi rei p. saluberrimam: leges rem salubriorem inopi quam potenti (esse), L.

    Latin-English dictionary > salūbris

  • 19 salūtāris

        salūtāris e, adj. with comp.    [salus], of wellbeing, healthful, health-giving, wholesome, salutary: pro salutaribus mortifera conscribere: res (opp. pestiferae): calor: ars, of healing, H.: herbae, O.: hominum generi cultura agrorum est salutaris.— Fig., serviceable, beneficial, salutary, advantageous, useful: litterae: orationem salutarem habere, L.: civis: nihil est eo melius, nihil salutarius nobis: ad ortūs puerorum.—Esp., in the phrase, salutaris littera, i. e. the letter A (for absolvo, on the ballots of judges; opp. littera tristis, i. e. C, for condemno).—As a surname of Jupiter.
    * * *
    I
    salutare, salutarior -or -us, salutarissimus -a -um ADJ
    healthful, health-giving, wholesome, beneficial; saving; of salvation
    II
    salutaris, salutare ADJ
    healthful; useful; helpful; advantageous

    Latin-English dictionary > salūtāris

  • 20 ūsus

        ūsus ūs, m    [1 AV-], use, practice, employment, exercise, enjoyment: virtus in usu sui tota posita est; usus autem eius, etc.: rerum necessarium, Cs.—Poet., use, wear: Ferreus adsiduo consumitur anulus usu, O.: silices tenuantur ab usu, O.— Use, practice, exercise: usu cottidiano efficiunt, uti, etc., Cs.: adsiduus usus uni rei deditus: rerum maximarum.—In law, in the phrase, usus et fructus (late, ususfructus), the use and enjoyment, usufruct: usus enim eius fundi et fructus testamento viri fuerat Caesenniae.— Use, experience, discipline, acquired skill, training: Da. provinciam Cepisti duram. Ge. mi usus venit, hoc scio, i. e. I know it by experience, T.: quid enim abest huic homini?... ususne rerum? experience in affairs?: usum in re p. magnum habere: nullius usūs existimari, Cs.: nauticarum rerum, Cs.: aut belli usum aut studia volgi amissurus, S.: usu sapientiāque praestantes, N.: seris venit usus ab annis, O.— Use, habit, usage, custom, practice: usum loquendi populo concessi: usum belli habere, Cs.: (vitulos) ad studium atque usum formabis agrestem, V.: cadent vocabula, si volet usus, H.— Intercourse, familiarity, association, intimacy, society: domesticus: in tanto usu nostro tantāque amicitiā: ut insinuaret se in quam maxime familiarem usum, L.: nec longo cognitus usu, O.— Use, usefulness, value, utility, benefit, profit, advantage: levis fructus, exiguus usus: propter lini inopiam atque eius usūs inscientiam, Cs.: naves non eundem usum celeritatis habebant, capacity, Cs.: Natis in usum laetitiae scyphis Pugnare, service, H.: Quidve ad amicitias, usus rectumne trahat nos, H.: plures quam quot satis in usum erant ignes, L.: (pars Numidiae) specie quam usu potior, better in appearance rather than in real value, S.— As dat predic.: ea, quae sunt usui ad armandas navīs, which are of use, Cs.: esse mihi magno usui, of great service: peritos legum ad condenda nova iura usui fore credebant, L.—In the phrase, ex usu, advantageous, serviceable, useful: declararent, utrum proelium ex usu esset necne, Cs.: quod ex usu rei p. sit.— Use, occasion, need, want, necessity: illum usum provinciae supplere: quae belli usūs poscunt, suppeditare, L.—In phrases with sum, there is need, it is necessary, it becomes requisite, there is occasion: An quoiquamst usus homini, se ut cruciet? is it necessary for any man to torture himself? T.: equitum impetum, cum adesset usus, sustinere, Cs.: de ceteris studiis alio loco dicemus, si usus fuerit, if there shall be occasion: navīs, quibus usus non est, omnīs praecidisse: quibus (navibus) consuli usus non esset, L.: nunc viribus usus, V.: Non usus factost mihi nunc hunc intro sequi, i. e. it does not suit me, etc., T.: alii offerunt se, si quo usus operae sit, L.—In phrases with venio, it becomes necessary, occasion arises: Non usus veniet, spero, T.: ut, si usus veniat, suum quisque locum teneat, if occasion should arise, Cs. —In the phrase, usu venit, it happens, it occurs, it befalls: idem mihi usu venit in causā optimā: si id culpā senectutis accideret, eadem mihi usu venirent: id quod usu venerat, actually occurred, N.: quod haec de Vercingetorige usu ventura opinione perceperat, Cs.: usu venire ut abhorreant, etc.
    * * *
    use, enjoyment; experience, skill, advantage; custom

    Latin-English dictionary > ūsus

См. также в других словарях:

  • Serviceable — Serv ice*a*ble, a. 1. Doing service; promoting happiness, interest, advantage, or any good; useful to any end; adapted to any good end use; beneficial; advantageous. Serviceable to religion and learning . Atterbury. Serviceable tools. Macaulay.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • serviceable — “ready to do service,” early 14c., from O.Fr. serviçable, from servise (see SERVICE (Cf. service) (n.)). Edgar: I know thee well: a serviceable villain, As duteous to the vices of thy mistress As badness would desire. [ King Lear, Act IV,… …   Etymology dictionary

  • serviceable — [sʉr′vis ə bəl] adj. [ME servisable < OFr] 1. that can be of service; ready for use; useful; usable 2. that will give good service, esp. in hard use; durable [a serviceable fabric] 3. Archaic willing to serve serviceability n. serviceableness… …   English World dictionary

  • serviceable — index constructive (creative), convenient, disposable, effective (efficient), functional, instrumental …   Law dictionary

  • serviceable — is spelt with an e in the middle, to preserve the soft sound of the c …   Modern English usage

  • serviceable — [adj] useful, functional advantageous, aiding, assistive, beneficial, convenient, dependable, durable, efficient, handy, hardwearing, helpful, invaluable, operative, practical, profitable, usable, utile, utilitarian, valuable; concept 560 Ant.… …   New thesaurus

  • serviceable — ► ADJECTIVE 1) fulfilling its function adequately; usable or in working order. 2) functional and durable rather than attractive. DERIVATIVES serviceability noun …   English terms dictionary

  • serviceable — [[t]sɜ͟ː(r)vɪsəb(ə)l[/t]] ADJ GRADED If you describe something as serviceable, you mean that it is good enough to be used and to perform its function. His Arabic was not as good as his English, but serviceable enough... A customer took a… …   English dictionary

  • serviceable — adjective Date: 14th century 1. helpful, useful 2. fit for use < a serviceable design >; also of adequate quality < her serviceable but not exceptional voice Irving Kolodin > • serviceability noun • serviceableness …   New Collegiate Dictionary

  • serviceable — adjective 1) a serviceable heating system Syn: in working order, working, functioning, functional, operational, operative; usable, workable, viable Ant: unusable 2) serviceable lace up shoes …   Thesaurus of popular words

  • serviceable — serviceability, serviceableness, n. serviceably, adv. /serr veuh seuh beuhl/, adj. 1. capable of or being of service; useful. 2. wearing well; durable: serviceable cloth. 3. capable of being used, worn, cleaned, repaired, etc., easily. [1300 50;… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»