Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

blamelessly

  • 1 innocenter

        innocenter adv. with comp.    [innocens], blamelessly, innocently: opes paratae, Ta.: innocentius agere, Ta.

    Latin-English dictionary > innocenter

  • 2 innocens

    in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;

    but innocentium,

    Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.
    I.
    Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):

    epistula,

    Cic. Fam. 5, 18:

    ruina,

    Mart. 1, 83, 11:

    innocentis pocula Lesbii,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    innocentior cibus,

    Plin. 23, 7, 67, § 132.—
    II.
    Transf., that harms no one, blameless, guiltless, innocent.
    A.
    In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:

    innocens si accusatus sit, absolvi potest,

    id. Rosc. Am. 20, 56:

    vir integer, innocens, religiosus,

    id. Verr. 2, 4, 4, § 7:

    parricidii,

    Flor. 4, 1:

    factorum innocens sum,

    Tac. A. 4, 34:

    innocentissimo patre privatus est,

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:

    contentiones,

    carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:

    vita innocentissimus,

    id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:

    cum innocente abstinentiā certabat (Cato),

    Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —
    B.
    In partic., disinterested, upright:

    praetores,

    Cic. Verr. 1, 4, 12:

    vir innocens et industrius,

    Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:

    vivere,

    Quint. 7, 4, 18:

    opes innocenter paratae,

    Tac. A. 4, 44.— Comp.:

    omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,

    more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:

    agere,

    Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > innocens

  • 3 innocenter

    in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;

    but innocentium,

    Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.
    I.
    Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):

    epistula,

    Cic. Fam. 5, 18:

    ruina,

    Mart. 1, 83, 11:

    innocentis pocula Lesbii,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    innocentior cibus,

    Plin. 23, 7, 67, § 132.—
    II.
    Transf., that harms no one, blameless, guiltless, innocent.
    A.
    In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:

    innocens si accusatus sit, absolvi potest,

    id. Rosc. Am. 20, 56:

    vir integer, innocens, religiosus,

    id. Verr. 2, 4, 4, § 7:

    parricidii,

    Flor. 4, 1:

    factorum innocens sum,

    Tac. A. 4, 34:

    innocentissimo patre privatus est,

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:

    contentiones,

    carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:

    vita innocentissimus,

    id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:

    cum innocente abstinentiā certabat (Cato),

    Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —
    B.
    In partic., disinterested, upright:

    praetores,

    Cic. Verr. 1, 4, 12:

    vir innocens et industrius,

    Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:

    vivere,

    Quint. 7, 4, 18:

    opes innocenter paratae,

    Tac. A. 4, 44.— Comp.:

    omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,

    more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:

    agere,

    Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > innocenter

  • 4 innoxius

    in-noxĭus, a, um, adj., harmless, innoxious.
    I.
    Act.
    A.
    In gen.:

    quaedam animalia indigenis innoxia,

    Plin. 8, 59, 84, § 229:

    vitis viribus (bibentium),

    id. 14, 2, 4, § 31:

    anguis,

    Verg. A. 5, 92:

    vulnera,

    not mortal, curable, Plin. 10, 37, 52, § 109:

    saltus,

    free from noxious animals, id. 3, 5, 6, § 41:

    iter,

    secure, Tac. H. 4, 20:

    hinc vel illinc appellere indiscretum et innoxium est,

    id. ib. 3, 47 fin.
    B.
    That does harm to none, not guilty, blameless, innocent:

    decet innocentem servum atque innoxium,

    Plaut. Capt. 3, 5, 7; Nep. Milt. 8 fin.:

    non possum innoxia dici,

    Ov. M. 9, 628: animus innoxior (al. innoxiior), Cato ap. Prisc. 601 P.:

    paupertas,

    undeserved poverty, Tac. A. 14, 34.—
    (β).
    With gen.:

    criminis innoxia,

    Liv. 4, 44, 11:

    initi consilii in caput regis,

    Curt. 8, 8, 21.—
    (γ).
    With a and abl.:

    ut innoxium abs te atque abs tuis me inrideas,

    i. e. who never harmed you or yours, Plaut. Aul. 2, 2, 44.—
    II.
    Pass., unharmed, unhurt, uninjured:

    innoxius volvitur in flammis,

    Lucr. 6, 394:

    hi magistratus, provincias aliaque omnia tenere, ipsi innoxii,

    Sall. C. 39, 2; id. ib. 39, 40 fin.:

    sacras innoxia laurus vescar,

    Tib. 2, 5, 63; Col. 12, 38, 8.—
    (β).
    With prep. a and abl.:

    gens a saevo serpentum innoxia morsu,

    Luc. 9, 892:

    faba a curculionibus innoxia,

    Col. 2, 10, 12.— Adv.: in-noxĭē.
    1.
    Harmlessly, without harm:

    emollire alvum,

    Plin. 31, 9, 45, § 102.—
    2.
    Blamelessly, innocently, Min. Fel. Oct. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > innoxius

См. также в других словарях:

  • Blamelessly — Blame less*ly, adv. In a blameless manner. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • blamelessly — blameless ► ADJECTIVE ▪ innocent of wrongdoing. DERIVATIVES blamelessly adverb blamelessness noun …   English terms dictionary

  • blamelessly — adverb in an irreproachable and blameless manner she had lived blamelessly until she met this man • Syn: ↑irreproachably • Derived from adjective: ↑blameless, ↑irreproachable (for: ↑irreproachably) …   Useful english dictionary

  • blamelessly — adverb see blame II …   New Collegiate Dictionary

  • blamelessly — See blameless. * * * …   Universalium

  • blamelessly — adverb /ˈbleɪm.lɛs.lɪi/ In a blameless manner …   Wiktionary

  • blamelessly — adv. faultlessly, innocently …   English contemporary dictionary

  • blamelessly — blame·less·ly …   English syllables

  • blamelessly — See: blameless …   English dictionary

  • blameless — blamelessly, adv. blamelessness, n. /blaym lis/, adj. free from or not deserving blame; guiltless: a blameless child. [1350 1400; ME; see BLAME, LESS] Syn. irreproachable. See innocent. Ant. guilty. * * * …   Universalium

  • irreproachably — adverb in an irreproachable and blameless manner she had lived blamelessly until she met this man • Syn: ↑blamelessly • Derived from adjective: ↑blameless (for: ↑blamelessly), ↑irreproachable …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»