Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

upright

  • 1 erectus

    upright, standing / resolute / proud / alert / anxious / cheerful

    Latin-English dictionary of medieval > erectus

  • 2 ērēctus

        ērēctus adj. with comp.    [P. of erigo], set up, upright, elevated, lofty: (homines) erectos constituit: voltus, O.: prorae, Cs.—Fig., elevated, lofty, noble: celsus et erectus: ingenium, Ta.: si quis est paulo erectior.— Haughty, arrogant, lofty: vagantur erecti toto foro: erecto incessu, Ta.— Intent, attentive, eager, aroused, on the alert: animis: ad libertatem recuperandam: plebs expectatione, L.— Animated, encouraged, resolute: alacri animo et erecto: multo sum erectior.
    * * *
    erecta -um, erectior -or -us, erectissimus -a -um ADJ
    upright, erect; perpendicular; confident/bold/assured; noble; attentive/alert

    Latin-English dictionary > ērēctus

  • 3 mālus

        mālus ī, m    [1 MAC-], an upright pole, beam, mast: antemnas ad malos destinare, Cs.: malum erigi imperavit: altus, V.: saucius, injured, H.: summo malo, O.— A standard, prop, staff: in circo instabilis, L.: turrium mali, Cs.
    * * *
    I
    mala -um, pejor -or -us, - ADJ
    bad, evil, wicked; ugly; unlucky
    II III
    mast; beam; tall pole, upright pole; standard, prop, staff

    Latin-English dictionary > mālus

  • 4 rēctus

        rēctus adj. with comp. and sup.    [P. of rego], in a straight line, straight, upright, direct, undeviating: rectā regione iter instituere, L.: India, rectā regione spatiosa, Cu.: hinc in pistrinum rectā proficisci viā, T.: huc ex Africā cursus, L.: lineae, perpendicular: saxa quae rectis lineis suos ordines servant, horizontal, Cs.: recto litore, directly along the shore, V.: ad Iberum iter, Cs.: ne qua forent pedibus vestigia rectis, V.: recto grassetur limite miles, O.: velut rectae acies concurrissent, i. e. front to front, L.: pugna, regular, L.: saxa, steep, L.: rectae prope rupes, L.: truncus, O.: puella, H.: senectus, Iu.: iterque Non agit in rectum, directly forward, O.: crus Rectius, H.: longā trabe rectior exstet, O.—Fig., direct, right, correct, proper, appropriate, befitting: vobis mentes rectae quae stare solebant, Enn. ap. C.: ut rectā viā rem narret, T.: quae sint in artibus recta ac prava diiudicare: est lex nihil aliud nisi recta ratio: rectum est gravitatem retinere: nominibus rectis expendere nummos, i. e. on good securities, H.: si quid novisti rectius istis, H.: rectissima studia.— Morally right, just, conscientious, virtuous, upright: a rectā conscientiā discedere: animus secundis Temporibus dubiisque rectus, H.: Caesar: quid rectius fuerit, dicere non est necesse: ob rectissimum facinus.
    * * *
    recta -um, rectior -or -us, rectissimus -a -um ADJ
    right, proper; straight; honest

    Latin-English dictionary > rēctus

  • 5 stō

        stō stetī (steterunt for stetērunt, V., O., Pr.), status, āre    [STA-], to stand, stand still, remain standing, be upright, be erect: cum virgo staret et Caecilia sederet: quid stas, lapis? T.: ad undam, V.: procul hinc, T.: propter in occulto: qui proximi steterant, Cs.: propius, H.: in gradibus concordiae: stans pede in uno, H.: signa ad impluvium, ante valvas Iunonis: Stabat acuta silex, V.: columna, H.: aeneus ut stes, in a bronze statue, H.: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, T.— To stand firm, remain in place, be immovable, last, remain, continue, abide: cui nec arae patriae domi stant, Enn. ap. C.: nec domus ulla nec urbs stare poterit: stantibus Hierosolymis: classem in portu stare, is moored, L.: stant litore puppes, V.: hasta, Quae radice novā, non ferro stabat adacto, stuck fast, O.: stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, to be motionless: Stantibus aquis, when the sea is at rest, O.: stantes oculi (of owls), staring, O.: stant lumina flammā, are fixed orbs of fire, V.— To remain, tarry, linger, delay, wait: in illo nidore: aut stantem comprendere, aut fugientem consequi, while he lingered: Sto exspectans, si quid mihi inperent, I wait, T.— To stand in battle, fight, hold one's ground, stand firm: ut ignavus miles fugiat... cum ei, qui steterit, etc.: hostis non stetit solum, sed Romanum pepulit, L.: comminus, Cs.: Inque gradu stetimus, certi non cedere, O.—Of a battle, to stand, continue: i<*>i aliquamdiu atrox pugna stetit, L.: ita anceps dicitur certamen stetisse, to have been indecisive, L.— Of buildings or cities, to stand complete, be built, be finished: intra annum nova urbs stetit, L.: Moenia iam stabant, O.: stet Capitolium Fulgens, H.— To stand out, stand upright, stand on end, bristle up, stiffen, be rigid: steterunt comae, V.: in vertice cristae, O.: stat glacies iners, H.: Vides ut altā stet nive candidum Soracte, i. e. stands out, H.: pulvere caelum Stare vident, i. e. like a mass of dust, V.—Fig., to stand, be erect, be undisturbed: mentes, rectae quae stare solebant: utinam res p. stetisset.—Impers., with per and acc. of person, to depend on, be chargeable to, lie at the door of, be due to, be the fault of: ut per me stetisse credat, Quo minus haec fierent nuptiae, that it was my doing, T.: ubi cognovit per Afranium stare, quo minus proelio dimicaretur, Cs.: nec, quo minus perpetua cum eis amicitia esset, per populum R. stetisse, L.: quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur (fides), it was not his fault, L.: ne praestaremus per vos stetit, qui, etc., L.—Ellipt.: Id faciam, per me stetisse ut credat (sc. quo minus haec fierent nuptiae), T.: per quos si non stetisset, non Dolabella parentasset, etc., but for whose opposition.—To stand firm, be unshaken, endure, persist, abide, remain, continue: res p. staret: qui illam (rem p.) cadere posse stante me non putarant: regnum puero stetit, L.: Dum stetimus, O.: Stas animo, H.: Gabinium sine provinciā stare non posse, subsist: cum in senatu pulcherrime staremus, held our ground: si in fide non stetit: si in eo non stat: in sententiā, L.: suis stare iudiciis, to stand by: si qui eorum decreto non stetit, Cs.: stare condicionibus: qui his rebus iudicatis standum putet: famā rerum standum est, L.— To be fixed, be determined: Pa. vide quid agas. Ph. Stat sententia, I am resolved, T.: Hannibal, postquam ipsa sententia stetit, pergere ire, L.: neque adhuc stabat, quo, etc., was it decided: mihi stat alere morbum, N.: Stat casūs renovare omnīs, V.— To rest, depend, be upheld, lie: disciplinā stetit Romana res, L.: spes Danaum Palladis auxiliis stetit, V.: famā bella stare, Cu.: Omnis in Ascanio stat cura parentis, V.—Of plays and actors, to stand, be approved, please, take, succeed: partim vix steti, T.: Securus, cadat an stet fabula, H.— To take part, take sides, stand: contra civium perditorum dementiam a bonorum causā: a mendacio contra verum: cum Hannibale, L.: pro meā patriā, L.: vobiscum adversus barbaros, N.: pro signis, O.: pro meliore causā, Cu.: Iuppiter hac stat, stands at your side, stands by you, V.: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit, on whose side, L.; cf. in Darei partibus, Cu.—Of price, with abl. of price, to stand in, come to, cost: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, L.: Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse, cost the Achaeans, L.: sit argumento tibi gratis stare navem: magno stat magna potentia nobis, O.
    * * *
    stare, steti, status V
    stand, stand still, stand firm; remain, rest

    Latin-English dictionary > stō

  • 6 adsto

    I
    adstare, adsteti, adstatus V INTRANS
    stand at/on/by/near; assist; stand up/upright/waiting/still/on one's feet
    II
    adstare, adstiti, - V INTRANS
    stand at/on/by/near; assist; stand up/upright/waiting/still/on one's feet

    Latin-English dictionary > adsto

  • 7 Probus

    1.
    prŏbus, a, um, adj. [Sanscr. prabhus, prominent, strong, from pra (v. pro) and bhu = fio], good, proper, serviceable, excellent, superior, able; esp. in a moral point of view, upright, honest, honorable, excellent, virtuous, etc. (class.).
    A.
    Of persons:

    frugi et probum esse,

    Plaut. Most. 1, 2, 53:

    probum patrem esse oportet, qui gnatum suom esse probiorem, quam ipsus fuerit, postulat,

    id. Ps. 1, 5, 23:

    cantores probos,

    skilful, excellent, fine, id. ib. 3, 132:

    faber,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    architectus,

    id. Mil. 3, 3, 40:

    artifex,

    Ter. Phorm. 2, 1, 29:

    lena,

    Plaut. Truc. 2, 1, 14:

    amator,

    id. ib. 20:

    ad aliquam rem,

    fit, id. Poen. 3, 3, 67. —
    2.
    In partic., well-behaved, well-conducted:

    quam cives vero rumificant probam,

    Plaut. Am. 2, 2, 46:

    proba et modesta (mulier),

    Ter. Ad. 5, 8, 7.—
    B.
    Of things abstr. and concr.:

    affer huc duas clavas, sed probas,

    Plaut. Rud. 3, 5, 20:

    argentum,

    id. Pers. 4, 3, 57:

    nummi,

    id. ib. 3, 3, 33:

    materies,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    occasio,

    id. Cas. 5, 4, 2:

    navigium,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    res,

    id. Or. 51, 170:

    ager,

    Col. Arbor. 3, 6:

    sapor,

    id. ib. 3, 7?? color, id. ib. 8, 2.—Prov.:

    proba merx facile emtorem reperit,

    the best goods sell themselves, Plaut. Poen. 1, 2, 129; cf.: probae fruges suāpte naturā enitent, Acc. ap. Cic. Tusc. 2, 5, 13.—As subst.: prŏbus, i, a good, worthy, upright man:

    poëta peccat, cum probi orationem adfingit improbo stultove sapienti,

    Cic. Or. 22, 74.— Adv., in two forms.
    A.
    Form prŏbē, rightly, well, properly, fitly, opportunely, excellently (class.):

    milites armati atque animati probe,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 18:

    aedes factae probe,

    id. Most. 1, 2, 19?? probe lepideque concinnatus, id. Men. 3, 2, 1:

    usque adhuc actum est probe,

    id. Mil. 2, 6, 107:

    probe curare aliquid,

    id. Rud. 2, 3, 50:

    satis scite et probe,

    id. Trin. 3, 3, 56:

    narras,

    Ter. And. 5, 6, 6:

    intellegere,

    id. Eun. 4, 6, 30:

    Antipater, quem tu probe meministi,

    Cic. de Or. 3, 50, 194:

    de aquaeductu probe fecisti,

    id. Att. 13, 6, 1:

    scire,

    id. Fam. 2, 12, 2:

    exercitus satis probe ornatus auxiliis,

    id. ib. 2, 10, 2:

    illud probe judicas,

    id. Att. 7, 3, 3:

    de Servio probe dicis,

    id. Brut. 41, 151; id. Off. 1, 19, 62:

    scire,

    id. Brut. 2, 12; Liv. 22, 15.—
    2.
    Transf., in gen., well, fitly, thoroughly, very, very much, greatly, finely, capitally, bravely (syn.:

    plane, omnino, sine dubio): appotus probe,

    Plaut. Am. 1, 1, 126:

    percutere aliquem,

    id. ib. 1, 1, v. 162:

    decipere,

    id. ib. 1, 1, v. 268:

    errare,

    id. ib. 3, 3, 20:

    vide, ut sit acutus culter probe,

    id. Mil. 5, 4:

    tui similis est probe,

    Ter. Heaut. 5, 3, 18:

    perdocta est probe,

    id. ib. 2, 3, 120. —In responses, as a token of applause, well done! good! bravo! unde agis te? Ca. Unde homo ebrius. Philo. Probe, Plaut. Most. 1, 4, 28: miles concubinam intro abiit oratum suam, ab se ut abeat. Acr Eu, probe! id. Mil. 4, 4, 9:

    probissime,

    very well, Ter. Ad. 3, 3, 65; id. Eun. 4, 7, 3.—
    B.
    Form prŏbĭter, well, fitly, capitally (ante-class.), Varr. ap. Non. 510, 29; cf. Prisc. p. 1010.
    2.
    Prŏbus, i, m., a Roman surname, Suet. Gram. 24.— Prŏbĭānus, a, um, adj., of or named from a Probus:

    purpura,

    Lampr. Alex. Sev. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > Probus

  • 8 probus

    1.
    prŏbus, a, um, adj. [Sanscr. prabhus, prominent, strong, from pra (v. pro) and bhu = fio], good, proper, serviceable, excellent, superior, able; esp. in a moral point of view, upright, honest, honorable, excellent, virtuous, etc. (class.).
    A.
    Of persons:

    frugi et probum esse,

    Plaut. Most. 1, 2, 53:

    probum patrem esse oportet, qui gnatum suom esse probiorem, quam ipsus fuerit, postulat,

    id. Ps. 1, 5, 23:

    cantores probos,

    skilful, excellent, fine, id. ib. 3, 132:

    faber,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    architectus,

    id. Mil. 3, 3, 40:

    artifex,

    Ter. Phorm. 2, 1, 29:

    lena,

    Plaut. Truc. 2, 1, 14:

    amator,

    id. ib. 20:

    ad aliquam rem,

    fit, id. Poen. 3, 3, 67. —
    2.
    In partic., well-behaved, well-conducted:

    quam cives vero rumificant probam,

    Plaut. Am. 2, 2, 46:

    proba et modesta (mulier),

    Ter. Ad. 5, 8, 7.—
    B.
    Of things abstr. and concr.:

    affer huc duas clavas, sed probas,

    Plaut. Rud. 3, 5, 20:

    argentum,

    id. Pers. 4, 3, 57:

    nummi,

    id. ib. 3, 3, 33:

    materies,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    occasio,

    id. Cas. 5, 4, 2:

    navigium,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    res,

    id. Or. 51, 170:

    ager,

    Col. Arbor. 3, 6:

    sapor,

    id. ib. 3, 7?? color, id. ib. 8, 2.—Prov.:

    proba merx facile emtorem reperit,

    the best goods sell themselves, Plaut. Poen. 1, 2, 129; cf.: probae fruges suāpte naturā enitent, Acc. ap. Cic. Tusc. 2, 5, 13.—As subst.: prŏbus, i, a good, worthy, upright man:

    poëta peccat, cum probi orationem adfingit improbo stultove sapienti,

    Cic. Or. 22, 74.— Adv., in two forms.
    A.
    Form prŏbē, rightly, well, properly, fitly, opportunely, excellently (class.):

    milites armati atque animati probe,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 18:

    aedes factae probe,

    id. Most. 1, 2, 19?? probe lepideque concinnatus, id. Men. 3, 2, 1:

    usque adhuc actum est probe,

    id. Mil. 2, 6, 107:

    probe curare aliquid,

    id. Rud. 2, 3, 50:

    satis scite et probe,

    id. Trin. 3, 3, 56:

    narras,

    Ter. And. 5, 6, 6:

    intellegere,

    id. Eun. 4, 6, 30:

    Antipater, quem tu probe meministi,

    Cic. de Or. 3, 50, 194:

    de aquaeductu probe fecisti,

    id. Att. 13, 6, 1:

    scire,

    id. Fam. 2, 12, 2:

    exercitus satis probe ornatus auxiliis,

    id. ib. 2, 10, 2:

    illud probe judicas,

    id. Att. 7, 3, 3:

    de Servio probe dicis,

    id. Brut. 41, 151; id. Off. 1, 19, 62:

    scire,

    id. Brut. 2, 12; Liv. 22, 15.—
    2.
    Transf., in gen., well, fitly, thoroughly, very, very much, greatly, finely, capitally, bravely (syn.:

    plane, omnino, sine dubio): appotus probe,

    Plaut. Am. 1, 1, 126:

    percutere aliquem,

    id. ib. 1, 1, v. 162:

    decipere,

    id. ib. 1, 1, v. 268:

    errare,

    id. ib. 3, 3, 20:

    vide, ut sit acutus culter probe,

    id. Mil. 5, 4:

    tui similis est probe,

    Ter. Heaut. 5, 3, 18:

    perdocta est probe,

    id. ib. 2, 3, 120. —In responses, as a token of applause, well done! good! bravo! unde agis te? Ca. Unde homo ebrius. Philo. Probe, Plaut. Most. 1, 4, 28: miles concubinam intro abiit oratum suam, ab se ut abeat. Acr Eu, probe! id. Mil. 4, 4, 9:

    probissime,

    very well, Ter. Ad. 3, 3, 65; id. Eun. 4, 7, 3.—
    B.
    Form prŏbĭter, well, fitly, capitally (ante-class.), Varr. ap. Non. 510, 29; cf. Prisc. p. 1010.
    2.
    Prŏbus, i, m., a Roman surname, Suet. Gram. 24.— Prŏbĭānus, a, um, adj., of or named from a Probus:

    purpura,

    Lampr. Alex. Sev. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > probus

  • 9 statura

    stătūra, ae, f. [status, from sto; prop. a standing upright, an upright posture; hence], height or size of the body, stature.
    I.
    Lit. (class.):

    (vir) commodā staturā,

    Plaut. As. 2, 3, 21: staturā haud magnā, id. [p. 1755] Poen. 5, 2, 152: pro facie, pro staturā, Lucil. ap. Non. 226, 25:

    velim mihi dicas, L. Turselius quā facie fuerit, quā staturā, etc.,

    Cic. Phil. 2, 16, 41:

    corporis nostri partes totaque figura et forma et statura, quam apta ad naturam sit, apparet,

    id. Fin. 5, 12, 35; so,

    corporis (corresp. to figura),

    id. Inv. 1, 28, 41:

    ipse (citharoedus) formā et specie sit et staturā appositā ad dignitatem,

    Auct. Her. 4, 47, 60:

    parva statura (hominis),

    ib. 4, 33, 45:

    homines tantulae staturae,

    of so small a stature, Caes. B. G. 2, 30 fin.:

    hoc ali staturam, ali hoc vires,

    id. ib. 6, 21.—
    II.
    Transf., of animals or plants, size, growth (post-Aug. and rare):

    Altinae vaccae sunt humilis staturae,

    Col. 6, 24, 5:

    producere vitem in tantam staturam, quantam permittit agricola,

    id. 5, 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > statura

  • 10 sto

    sto, stĕti, stătum, 1 (scanned stĕtĕrunt, Verg. A. 2, 774; 3, 48; Ov. H. 7, 166; Prop. 2, 8, 10), v. n. [root sta-; Sanscr. sthā, sthalam, locus; Gr. sta-, histêmi, to set, place; statêr, weight; O. H. Germ. stām; Goth. standa; Engl. stand], to stand, in opposition to sitting, walking, or lying prostrate, to stand still, remain standing, stand upright.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    hos quos videtis stare hic captivos duos, Illi qui astant, hi stant ambo, non sedent,

    Plaut. Capt. prol. 1 sq.; cf.:

    cum virgo staret et Caecilia in sellā sederet,

    Cic. Div. 1, 46, 104:

    si iste ibit, ito: stabit, astato simul,

    Plaut. Ps. 3, 2, 74:

    abi intro, noli stare,

    id. Mil. 4, 3, 36; so (opp. ire) id. Merc. 3, 3, 21; id. Mil. 4, 2, 95; 4, 9, 10; id. Pers. 3, 3, 43; 4, 4, 50; Ter. Eun. 3, 2, 6; 3, 2, 12:

    i: quid stas, lapis?

    id. Heaut. 4, 7, 3:

    ante aedes,

    Plaut. Am. 2, 1, 56; 1, 1, 250; 2, 2, 35; id. Truc. 2, 3, 14:

    ante ostium,

    Ter. Eun. 5, 2, 4; id. And. 3, 1, 17; id. Hec. 3, 4, 14; 5, 4, 14:

    ante oculos,

    Ov. Am. 1, 5, 17:

    ad januam,

    Cic. de Or. 2, 86, 353:

    ad undam,

    Verg. G. 4, 356:

    orantem juxta,

    Stat. Th. 11, 618:

    hic foris,

    Plaut. Men. 2, 3, 12:

    hinc procul,

    Ter. Hec. 4, 3, 1:

    propter in occulto,

    Cic. Clu. 28, 78; cf.:

    qui proximi steterant,

    Caes. B. G. 5, 35, 3:

    propius,

    Hor. A. P. 361:

    sta ilico,

    Ter. Phorm. 1, 4, 18:

    qui frequentissimi in gradibus concordiae steterunt,

    Cic. Phil. 7, 8, 21:

    stans pede in uno,

    Hor. S. 1, 4, 10 et saep.—Of things:

    ita statim stant signa,

    Plaut. Am. 1, 1, 120:

    quorum statuae steterunt in Rostris,

    Cic. Phil. 9, 2, 4:

    statua,

    id. Div. 1, 34, 75:

    signa ad impluvium, ad valvas Junonis,

    id. Verr. 2, 1, 23, § 61:

    stabat acuta silex,

    Verg. A. 8, 233:

    columna,

    Hor. C. 1, 35, 14:

    cerea effigies,

    id. S. 1, 8, 32; cf. poet.:

    aeneus ut stes,

    id. ib. 2, 3, 183.— Pass. impers.: Ps. Statur hic ad hunc modum. Sim. Statum vide hominis, Plaut. Ps. 1, 5, 44: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, Ter. Eun. 2, 2, 40:

    confecto munerum cursu moriar stando,

    Amm. 24, 3, 7.—Prov.:

    inter sacrum saxumque sto, nec quid faciam scio,

    i.e. I am in a pinch, Plaut. Capt. 3, 4, 84; v. sacrum.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., to stand firm or immovable; to last, remain, continue: cui nec arae patriae domi stant; fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 115 Vahl.):

    nec domus ulla nec urbs stare poterit,

    Cic. Lael. 7, 23:

    stantibus Hierosolymis,

    id. Fl. 28, 69:

    ut praeter spem stare muros viderunt,

    Liv. 38, 5:

    urbem innoxiam stare incolumem pati,

    id. 31, 31, 15:

    hasta, quae radice novā, non ferro stabat adacto,

    stuck fast, remained fixed, Ov. M. 15, 562:

    missum stetit inguine ferrum,

    id. ib. 5, 132; cf. id. ib. 5, 34;

    8, 415: stat glacies iners,

    Hor. C. 2, 9, 5:

    aquae,

    Ov. M. 4, 732:

    longā stare senectā,

    Sil. 3, 94:

    cornus stetit inter tempora frontis,

    id. 4, 142.—
    2.
    To remain, tarry, linger any where (cf. moror):

    paulisper stetimus in illā ganearum tuarum nidore atque fumo,

    Cic. Pis. 6, 13:

    hos quos video volitare in foro, quos stare ad curiam,

    id. Cat. 2, 3, 5: cur non aut stantem comprehenderint, aut fugientem consecuti sint, remaining in the city, id. Cael, 28, 67;

    so (opp. fugio),

    id. Tusc. 2, 23, 54:

    cum gladiis in conspectu senatus,

    id. Phil. 2, 4, 8:

    qui domi stare non poterant,

    id. Fl. 6, 13:

    (meretrix) olente in fornice stans,

    Hor. S. 1, 2, 30; cf. Ov. Am. 1, 10, 21; Juv. 10, 239; cf.

    of minerals not attracted by the magnet: pondere enim fretae partim stant, quod genus aurum,

    Lucr. 6, 1058. —
    3.
    In milit. lang.
    a.
    To stand in the ranks or under arms, to fight:

    quisque uti steterat, jacet obtinetque ordinem,

    Plaut. Am. 1, 1, 86: ut sustinere corpora plerique nequeuntes arma sua quisque stantes incumberet, Sall. ap. Serv. Verg. A. 9, 229 (H. 3, 72 Dietsch):

    cum milites a mane diei jejuni sub armis stetissent defatigati, Auct. B. Afr. 42, 3: primo haud impari stetere acie,

    Liv. 26, 44:

    in Asia totius Asiae steterunt vires,

    id. 37, 58: in acie, Auct. B. Hisp. 28 fin.:

    pars acie stabat, Auct. B. Afr. 51, 6: stetit acies in armis,

    Sen. Phoen. 389; cf.:

    stetit ordine certo Infelix acies,

    Luc. 7, 2, 16.—
    b.
    Pregn., to stand firm in fight, stand one's ground, maintain the contest (opp. abjecto scuto fugere), Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.:

    in acie stare ac pugnare (opp. in castra refugere),

    Liv. 22, 60, 25:

    Tarquiniensis, novus hostis non stetit solum, sed etiam ab suā parte Romanum pepulit,

    id. 2, 6, 11:

    comminus,

    Caes. B. C. 1, 47:

    inque gradu stetimus, certi non cedere,

    Ov. M. 9, 43; cf.:

    contra leonem,

    Spart. Carac. 5.—
    c.
    Transf., of a battle, to last, hold out, continue (a favorite expression of Livy):

    ibi aliquamdiu atrox pugna stetit,

    Liv. 29, 2:

    diu pugna neutro inclinata stetit,

    id. 27, 2:

    ita anceps dicitur certamen stetisse,

    id. 8, 38:

    primo stetit ambiguā spe pugna,

    id. 7, 7.—
    4.
    Nautical t. t., to lie, to lie or ride at anchor:

    ante hostium portus in salo stare,

    Liv. 37, 16;

    Auct. B. Afr. 62: naves regiae in sinu Maliaco,

    Liv. 36, 20:

    classis instructa in portu,

    id. 37, 11:

    classis in salo ad Leptim, Auct. B. Afr. 62, 4: litore puppes,

    Verg. A. 6, 901.—
    5.
    Of servants, to stand, wait, attend (very rare): neque pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. ap. Gell. 15, 12, 2:

    sto exspectans, si quid mihi imperent,

    Ter. Eun. 3, 5, 46:

    ad cyathum et vinum,

    Suet. Caes. 49; cf.:

    ad pedes,

    id. Galb. 22.—
    6.
    Of buildings, cities, etc., to stand finished, be erected (mostly poet.):

    intra annum nova urbs stetit,

    Liv. 6, 4, 6:

    jam stabant Thebae,

    Ov. M. 3, 131:

    moenia jam stabant,

    id. F. 3, 181:

    stet Capitolium Fulgens,

    Hor. C. 3, 3, 42:

    aedificant muros... Stabat opus,

    Ov. M. 11, 205:

    jam stare ratem,

    Val. Fl. 1, 96.—
    7.
    Of the countenance, to be unmoved, to be at rest ( poet.):

    stat num quam facies,

    Luc. 5, 214:

    stant ora metu,

    are rigid, Val. Fl. 4, 639; cf.:

    cur ad patrios non stant tua lumina vultus,

    Stat. Th. 10, 693.—
    8.
    To stand up, stand upright, stand on end; to bristle up, stiffen, etc. ( poet. and in post-Aug. prose): papillae, Lucil. ap. Non. 391, 26:

    mammae,

    Plin. 28, 19, 77, § 249:

    steterunt comae,

    Verg. A. 2, 774; 3, 48; Ov. M. 7, 631; cf. id. ib. 10, 425:

    crines fulvi pulvere,

    Stat. Th. 3, 326:

    setae,

    Ov. M. 8, 286:

    in vertice cristae,

    id. ib. 6, 672:

    aristae,

    id. ib. 10, 655:

    stantes oculi,

    prominent, Ov. F. 6, 133:

    oculis rigentibus et genis stantibus,

    fixed, Plin. 23, 1, 24, § 49. —In mal. part., Mart. 3, 73, 2; App. M. 2, p. 117, 39; Auct. Priap. 75, 2.—Rarely of fluids, to coagulate, stiffen:

    sanguis stetit,

    Sen. Oedip. 585.—
    9.
    With abl., to stand out with, be thick with, full of any thing (mostly poet.): stant pulvere campi, Enn. ap. Porphyr. ad Hor. C. 1, 9, 1 (Ann. v. 592 Vahl.): cupressi Stant rectis foliis, id. ap. Philarg. ad Verg. G. 2, 444 (Ann. v. 268 ib.): stat sentibu' fundus, Lucil. ap. Don. Ter. And. 4, 2, 16; Titin. ap. Non. 391, 21; so,

    ager sentibus,

    Caecil. ib. 391, 23:

    vides ut altā stet nive candidum Soracte,

    Hor. C. 1, 9, 1: caelum caligine stat, Sisenn. ap. Non. 392, 8:

    pulvere caelum,

    Verg. A. 12, 408:

    pulvereo globo astra,

    Stat. Th. 7, 124:

    stant lumina (Charontis) flammā,

    Verg. A. 6, 300:

    stant pulvere Syrtes,

    Claud. Laud. Stil. 1, 257.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to stand: mentes, rectae quae stare solebant, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16 (Ann. v. 208 Vahl.):

    stetisse ipsum in fastigio eloquentiae,

    Quint. 12, 1, 20.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., to stand one's ground, stand firm or unshaken; to endure, persevere, persist, abide, continue:

    moribus antiquis res stat Romana virisque, Enn. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 21 (Ann. v. 492 Vahl.): disciplinam militarem, quā stetit ad hanc diem Romana res, solvisti,

    Liv. 8, 7:

    res publica staret,

    Cic. Phil. 2, 10, 24; cf. id. Cat. 2, 10, 21:

    stante urbe et curiā,

    id. Planc. 29, 71:

    ut eo neglecto civitas stare non possit,

    id. Cael. 1, 1:

    utinam res publica stetisset, quo coeperat statu,

    id. Off. 2, 1, 3:

    qui illam (rem publicam) cadere posse stante me non putārant,

    id. Fam. 6, 6, 2:

    ut stante re publicā facere solebamus,

    id. Off. 2, 1, 3:

    neque enim aliter stare possemus,

    id. Sest. 45, 97:

    per quos homines ordinesque steterim, quibusque munitus fuerim, non ignoras,

    id. Fam. 13, 29, 7; cf.:

    eorum auxilio, qui me stante stare non poterant,

    id. ib. 7, 2, 3:

    respublica stetit virtute tuā,

    Liv. 4, 40:

    stetit regnum puero,

    id. 1, 3:

    dum stetimus,

    Ov. Tr. 1, 9, 17:

    stamus animis,

    Cic. Att. 5, 18, 2:

    stas animo,

    Hor. S. 2, 3, 213:

    Gabinium sine provinciā stare non posse,

    could not hold out, subsist, Cic. Pis. 6, 12; cf. id. Fl. 6, 14; Suet. Oth. 5:

    nedum sermonum stet honos,

    Hor. A. P. 69.—Hence, nearly—esse, tantā stat praedita culpā (natura), Lucr. 5, 199:

    pausam stare fragori,

    id. 1, 747.—
    b.
    (Acc. to its use as a milit. t. t., v. supra, I. B. 3.) To maintain the contest:

    cum in senatu pulcherrime staremus,

    Cic. Fam. 1, 4, 1.—
    c.
    Stare in aliquā re, simply aliquā re, and post-class. also alicui rei, to stand firm, persist, persevere; to rest, abide, adhere to, continue in a thing.
    (α).
    In aliquā re:

    si in fide non stetit,

    Cic. Rab. Perd. 10, 28:

    sin in eo non stat,

    id. Att. 2, 4, 1:

    stare oportet in eo, quod sit judicatum,

    id. Fin. 1, 14, 47:

    in sententiā,

    Liv. 4, 44.—
    (β).
    With abl.:

    eā omnes stant sententiā,

    Plaut. Curc. 2, 1, 35:

    suis stare judiciis,

    Cic. Tusc. 5, 28, 81:

    censoris opinione,

    id. Clu. 47, 132:

    alicujus decreto,

    Caes. B. G. 6, 13:

    stare conditionibus,

    Cic. Att. 7, 15, 2:

    stare conventis,

    id. Off. 3, 25, 95:

    stare jurejurando,

    Quint. 5, 6, 4:

    nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque vetustas,

    Sen. ad Marc. 26, 4.— Pass. impers.:

    stabitur consilio,

    Liv. 7, 35:

    etsi priore foedere staretur,

    id. 21, 19:

    famā rerum standum est,

    id. 7, 6.—
    (γ).
    With dat.:

    arbitri sententiae stare,

    Dig. 4, 7, 23 fin.:

    voluntati patris,

    ib. 26, 7, 3; 36, 3, 6:

    rei judicatae,

    ib. 42, 1, 32:

    emptioni,

    ib. 19, 1, 13; ib. 4, 8, 27 (five times) et saep.—
    (δ).
    Stat sententia, aliquid, or, impersonally, stat ( alicui), the determination stands or holds good; I ( thou, he, etc.) am determined: Pa. Vide quid agas. Ph. Stat sententia, Ter. Eun. 2, 1, 18:

    Hannibal, postquam ipsi sententia stetit, pergere ire,

    Liv. 21, 30:

    stat sententia tradere mecum Dotalem patriam,

    Ov. M. 8, 67:

    modo nobis stet illud, unā vivere in studiis nostris,

    Cic. Fam. 9, 2, 5:

    stat pectore fixum, Aeetae sociare manus,

    Val. Fl. 5, 289:

    nos in Asiam convertemus: neque adhuc stabat, quo potissimum,

    Cic. Att. 3, 14, 2:

    mihi stat alere morbum,

    Nep. Att. 21, 6:

    quos ut seponi stetit,

    Sil. 3, 68:

    stat, casus renovare omnes,

    Verg. A. 2, 750. —
    d.
    In aliquā re, or simply aliquā re, to rest on, be fixed on, depend upon, etc.:

    omnis in Ascanio stat cura parentis,

    Verg. A. 1, 646:

    regnum fraternā stare concordiā,

    Liv. 45, 19:

    quā (disciplinā) stetit Romana res,

    id. 8, 7:

    hac arte (i.e. bello) in patriā steti,

    id. 5, 44, 2; Val. Fl. 3, 673; Verg. A. 2, 163:

    magis famā quam vi stare res suas,

    Tac. A. 6, 30:

    apud quos virtute quam pecuniā res Romana melius stetit,

    id. H. 2, 69 fin.:

    famā bella stare,

    Curt. 3, 8, 7.—
    2.
    In theatr. lang., of plays and actors, to stand, i.e. to please, take, succeed:

    quod si intellegeret, cum stetit olim nova (fabula), Actoris operā magis stetisse quam suā,

    Ter. Phorm. prol. 9 sq.:

    partim vix steti, id. Hec. prol. alt. 7: securus, cadat an recto stat fabula talo,

    Hor. Ep. 2, 1, 176:

    illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, Hoc stabant, hoc sunt imitandi,

    id. S. 1, 10, 17.—
    3.
    Stare, ab, cum, or pro aliquo, or aliquā re, or with adv. loci, to stand by, on the side of, adhere to a person or thing, take the part of:

    ut nemo contra civium perditorum dementiam a senatu et a bonorum causā steterit constantius,

    Cic. Brut. 79, 273:

    a se potius quam ab adversariis,

    id. Inv. 1, 43, 81:

    a mendacio contra verum,

    id. ib. 1, 3, 4:

    a contrariā ratione,

    Auct. Her. 4, 2, 4:

    cum di prope ipsi cum Hannibale starent,

    Liv. 26, 41, 17; 5, 38:

    stabat cum eo senatus majestas,

    id. 8, 34, 1:

    nobiscum adversus bar, baros,

    Nep. Ages. 5, 4:

    si pro meā patriā ista virtus staret,

    Liv. 2, 12:

    pro jure gentium,

    id. 38, 25:

    pro vobis adversus reges stetimus,

    id. 45, 22, 10; 23, 8, 3 Fabri ad loc.:

    pro Jubā atque Afris,

    Quint. 11, 1, 80:

    pro signis,

    Ov. A. A. 1, 200:

    quamvis duces non essent praesentes, staret tamen pro partibus invicta fortuna ultoris,

    Flor. 4, 7, 10:

    hic primo pro Pompei partibus, mox simulatione contra Pompeium stetit,

    Vell. 2, 48, 4:

    voluptas pro iisdem partibus standi,

    Sen. Vit. Beat. 4, 1; cf.:

    et dii quoque pro meliore stant causā,

    Curt. 4, 1, 13:

    hinc stas, illinc causam dicis,

    Plaut. Men. 4, 2, 48:

    unde stetisset, eo se victoria transferret,

    Just. 5, 4, 12: non semper vostra evortet: nunc Juppiter hac stat, stands at your side, stands by you, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 263 Vahl.); imitated by Verg. A. 12, 565.—So with in:

    Graeci, qui in Darei partibus steterant,

    Curt. 3, 11, 18.—
    4.
    Stare per aliquem, to stand to one's account, be chargeable or owing to one; to lie at one's door, be one's fault; followed by a negative consequence or effect, expressed by quin, [p. 1763] quominus, or ne.
    (α).
    With quin:

    quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur, etc.,

    Liv. 2, 31, 11 Weissenb.ad loc.—
    (β).
    With quominus (freq.):

    si poterit fieri, ut ne pater per me stetisse credat, Quominus haec fierent nuptiae, volo: sed si id non poterit, Id faciam in proclivi quod est, per me stetisse, ut credat,

    Ter. And. 4, 2, 16 sq.:

    Caesar ubi cognovit per Afranium stare, quominus proelio dimicaretur,

    Caes. B. C. 1, 41:

    graviter eam rem tulerunt, quod stetisse per Trebonium, quominus oppido potirentur, videbatur,

    id. ib. 2, 13; so,

    nec, quominus perpetua cum eis amicitia esset, per populum Romanum stetisse,

    Liv. 8, 2, 2; 9, 14, 1; 6, 33, 2; 44, 14, 12.—
    (γ).
    With ne:

    ne praestaremus per vos stetit, qui, etc.,

    Liv. 45, 23, 6:

    non per milites stetisse, ne vincerent,

    id. 3, 61, 2:

    quasi per ipsum staret, ne redderetur,

    Suet. Aug. 28.—Rarely without the negation; so with ut:

    per quam (ignorantiam) stetit, ut tibi obligarer,

    Plin. Ep. 10, 6 (22), 2; cf. Ter. And. 4, 2, 17 supra; absol.:

    id est, non per me stetit, sed per illud,

    Quint. 3, 6, 78; with subj.-clause:

    si per eum non stetit, parere defuncti voluntati,

    Dig. 32, 1, 36.—
    5.
    Of price, to stand one in, to come to, to cost (mostly post-Aug.):

    Periclum vitae meae tuo stat periculo,

    Plaut. Capt. 3, 5, 82:

    Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse,

    Liv. 34, 50; cf.:

    sit argumento tibi gratis stare navem,

    Cic. Verr. 2, 5, 19, § 48:

    haud illi stabunt Aeneia parvo Hospitia,

    Verg. A. 10, 494:

    quae neque magno Stet pretio,

    Hor. S. 1, 2, 122:

    multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit,

    Liv. 23, 30:

    haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit,

    id. 3, 60:

    utrique vindicta libertatis morte stetit,

    Vell. 2, 64, 3:

    heu quanto regnis nox stetit una tuis?

    Ov. F. 2, 812 et saep.:

    nulla pestis humano generi pluris stetit,

    Sen. Ira, 1, 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > sto

  • 11 adrēctus (arr-)

        adrēctus (arr-) adj. with comp.    [P. of adrigo], upright, erect, standing: constitit in digitos adrectus, V.: squamae, V.: Tollit se adrectum (equus), rears, V. — Meton., steep, precipitous: pleraque Alpium adrectiora, L.—Fig., on the stretch, excited, eager: mentes Iliadum, V.: amborum acies, V.

    Latin-English dictionary > adrēctus (arr-)

  • 12 bonus

        bonus adj.    [old duonus], good; as comp. in use melior, ōris cf. μᾶλλον, better; as sup. optimus 2 AP-, OP-, best: vir bonus, morally good, perfect; rarely bonus vir: in virorum bonorum numero haberi, honest: quem voles virum bonum nominato, producam, respectable: bone accusator, honorable: socer eius vir multum bonus est: vir optimus, most worthy: optimus olim Vergilius, H.: iudex, just: imperator, skilful, S.: consul, L.: opifex, H.: pater familias, thrifty, N.: servus, faithful: vir, a good husband, L.: custos, T.: civis, a good citizen.—Of the gods: fata bonique divi, H.: pater optime (Iuppiter), O.: in templo Iovis Optimi Maximi: O di boni, gracious gods: o mihi, Manes, este boni, propitious, V.— Of things, good, of good quality, well-made, useful: scyphi optimi, most artistic: agrum Meliorem nemo habet, more fertile, T.: nummi, current: voltūs, good looks, O.: navigatio, prosperous: tempestas, fine weather: ova suci melioris, fine flavor, H.: aetas, the prime of life: melior sensus, keener: mentem vobis meliorem dari, more sense, T.: bonam deperdere famam, good name, H.: otium, valuable, S.: optimae fabulae: esse meliore condicione, better off: esse spe bonā: meliora responsa, more favorable, L.: amnis Doctus iter melius, less injurious, H.: meliore Tempore dicam, more opportune, H.: librorum Copia, ample, H.: meliorem militem id certamen fecit, L.: vobis eadem quae mihi bona malaque esse, S.: bona bello Cornus, useful, V.: pecori bonus alendo (mons) erat, L.: eloqui copiose melius est quam, etc.: optimum visum est captivos deportare, L.: constituerunt optimum esse domum reverti, Cs.: optumum factu credens exercitum augere, S.: hoc vero optimum, ut is nesciat, etc. — In particular phrases, with venia: bonā veniā, with (your) kind permission, by (your) leave: abs te hoc bonā veniā expeto, T.: oravit bonā veniā Quirites, ne, etc., L.—With pax: cum bonā pace, or bonā pace, without dispute: alteri populo cum bonā pace imperitare, by common consent, L.: omnia bonā pace obtinere, L.— With res: bonae res, comforts, luxury, prosperity: bonis rebus morte privari: omnibus optimis rebus usus est, N.: bonis Rebus agit laetum convivum, in luxury, H.: de bonis rebus in vitā, de malis, of moral good and evil. — With ars: bonae artes, honorable conduct, S.: artis bonae famam quaerere, an honorable achievement, S.: bonarum artium studia, liberal studies: optimarum artium studia, the highest cnlture.—With fides: bona fides or fides bona, good faith, sincerity, fairness: polliceor hoc vobis bonā fide: ego defendi fide optimā, in perfect sincerity: ad fidem bonam pertinere, notum esse, etc., equity: quidquid dare facere oportet ex fide bonā (in a judicial decree).—With pars: melior pars, the better party, party in the right: maior pars (senatūs) meliorem vicit, L.: gratia melioris partis, the optimates, L.: (fuit) meliorum partium, of the aristocracy: bona pars, a large part, good share: bonam magnamque partem ad te attulit, T.: sermonis: hominum, H.: melior pars acta diei, most, V.: in optimam partem accipere, most kindly: in optimam partem cognosci, most favorably. — With mores: boni mores, morality, an upright life: propter eius suavissimos et optimos mores: ex optimo more.—With animus, good spirits: bono animo es, cheer up, T.: hoc animo meliore ferre, more cheerfully, O.: bonum animum habere, L.: bono animo dicere, kindly: bono animo in populum R. videri, friendly, Cs. — With ius: iure optimo, with entire justice, deservedly: quod ei optimo iure contigit. — As subst., of persons, a good man: nec cuique bono mali quidquam evenire potest: Qui meliorem vocet in ius, a better man, H.: da locum melioribus, your betters, T.: apud bonos beneficium conlocare: Fortes creantur fortibus et bonis, H.— Plur, the better classes, aristocracy, rich: meam causam omnes boni susceperant: bonis invidere, S.: comitantibus omnibus bonis, N.: bonorum consuetudo, of gentlemen: boni, my good friends, H.: me consulit, ‘O bone,’ good friend, H.: ‘O bone, ne te Frustreris,’ my good fellow, H.: optimus quisque, every good man, all the good: sua consilia optimo cuique probare: dolor quem optimus quisque suscipit: optimo cuique pereundum erat, all eminent citizens: optimo et nobilissimo cuique oratio gratissima, the patricians: imperium semper ad optumum quemque transfertur, the best man in each case, S.: qui (aditus laudis) semper optimo cuique maxime patuit.—Of things: bonum, a good thing: summum bonum, the chief good, end of being: nihil boni nosti, nothing useful: gaude isto tam excellenti bono: maximum bonum in celeritate ponere, advantage, S.: gratiam bono publico quaerere, by a public service, L. — Prov.: cui bono? for whose advantage?—Plur.: tria genera bonorum, maxima animi: bona tolerare, prosperity, T.: bona mea deripere, my property.—With aequum, fairness, equity: neque bonum atque aequom scire, T.: alqd aequi bonique impetrare: istuc Aequi bonique facio, regard as fair, T.
    * * *
    I
    bona -um, melior -or -us, optimus -a -um ADJ
    good, honest, brave, noble, kind, pleasant, right, useful; valid; healthy
    II
    good/moral/honest/brave man; man of honor, gentleman; better/rich people (pl.)

    Latin-English dictionary > bonus

  • 13 candidus

        candidus adj. with comp.    [candeo], shining white, clear, bright: luna, V.: stellae, H.: Taurus (the constellation), V.: Daphnis, V.: Cupido, Ct.: avis, i. e. the stork, V.: candidior cygnis, V.: agnus, Tb.: equi, Ta.: altā nive candidum Soracte, H.: nive candidiores equi, O.: pōpulus, the white or silver poplar, V.: lilia, V.: folium nivei ligustri, O.: tentoria, O.: vestis, L.—Prov.: Candida de nigris facere, to make black white, O.: nigrum in candida vertere, Iu. — Splendid, fair, beautiful, comely: Dido, V.: puer, H.: puella, Ct.: cervix, H.: ora, O.—Poet., of the winds: Favonii, clearing, H.— Clothed in white: pompa, O.: Candida sententia, i. e. a white stone counted for acquittal, O. — Fig., unblemished, pure, guileless, honest, upright, sincere, fair, candid, frank, open: iudex, H.: Maecenas, H.: ingenium, H. — Happy, fortunate, prosperous: fata, Tb.: dies, O. — Of discourse, clear, perspicuous, artless: genus dicendi.
    * * *
    candida -um, candidior -or -us, candidissimus -a -um ADJ
    bright, clear, transparent; clean/spotless; lucid; candid; kind; innocent, pure; radiant, unclouded; (dressed in) white; of light color; fair skinned, pale

    Latin-English dictionary > candidus

  • 14 capessō

        capessō īvī or iī, ītūrus, ere, desid.    [capio], to seize eagerly, snatch at, lay hold of: cibum dentibus: arma, V.: principium libertatis capessendae. —Of places, to strive to reach, betake oneself to, repair to, resort to: medium locum: turrīs, V.— Fig., to take hold of with zeal, take up, take in hand, undertake, enter upon, engage in, execute, manage: bellum, L.: pugnam manu, Ta.: iussa, to execute, V.: recta capessens, with upright purpose, H.: partem decoris, L.: magistratūs, Ta.: audacia ad pericula capessenda, facing, L.: capessere rem p., to enter political life.
    * * *
    capessere, capessivi, capessitus V TRANS
    grasp, take, seize eagerly; undertake, manage; pursue w/zeal; carry out orders

    Latin-English dictionary > capessō

  • 15 crūs

        crūs ūris, n    [1 CEL-], the leg, shank, shin: crura suffringere: dimidium, broken, Iu.: medium impediit crus Pellibus, H.: (equus) iactat crura, V.—The legs of crucified criminals were broken; hence, prov.: perire eum non posse, nisi ei crura fracta essent, he that is born to be hanged, etc.— A foot: Laeva crura Lilybaeo premuntur (poet. plur.), O.— Plur, props, pillars: ponticuli, Ct.
    * * *
    leg; shank; shin; main stem of shrub, stock; upright support of a bridge

    Latin-English dictionary > crūs

  • 16 dēcūtiō

        dēcūtiō cussī, cussus, ere    [de + quatio], to shake off, strike down, cast off: ense caput, O.: lilia, O.: summa papaverum capita baculo, L.: mella foliis, V.: silvis honorem (i. e. frondem), H.: turres fulminibus decussae, L.: ariete decussi muri, L.
    * * *
    I
    decutere, decussi, decussus V TRANS
    shake/strike/knock/force down/off/aside (from upright); dislodge; overturn
    II
    decutire, -, - V TRANS
    flay, skin; deprive of skin

    Latin-English dictionary > dēcūtiō

  • 17 dērēctus (dīrēctus)

        dērēctus (dīrēctus) adj.    [P. of derigo], straight, direct, level, upright, perpendicular: (iter) simplex et derectum: tuba derecti (aeris), O.: fossam derectis lateribus ducere, Cs.: iugum eminens in mare, Cs.: Henna ab omni aditu circumcisa atque derecta est.—As subst n.: in derectum nitentes, straight forward, L.—Fig., straightforward, direct, simple, plain, right: vivendi via: ratio: senex: denuntiatio belli, L.

    Latin-English dictionary > dērēctus (dīrēctus)

  • 18 exigō

        exigō ēgī, āctus, ere    [ex + ago], to drive out, push forth, thrust out, take out, expel: reges ex civitate: hostem e campo, L.: post reges exactos: easdem (uxores), divorce, T.: suam (uxorem), turn out of the house: exigit Hebrus aquas, pours into the sea, O.: exactum ensem Fregit, by the thrust, O.: ensem per medium iuvenem, V.: (hasta) Cervice exacta est, passed through, O.— To drive away, hiss off (the stage): (fabulae) exigendae vobis, T. — To require, enforce, exact, demand, collect: ad pecunias exigendas legatos misimus: acerbissime pecuniae exigebantur: nomina sua: peditum numerum a civitatibus, Cs.: viam, demand the construction of: auspiciorum adhuc fides exigitur, further confirmation, Ta.— To export: agrorum fructūs, L.— To set right: ad perpendiculum columnas, set precisely upright.—Fig., to require, demand, claim, exact, insist: magis quam rogare: a teste veritatem: ius iurandum, L.: Has exegit gloria poenas, has cost, Iu.: de volnere poenas, O.: a violatoribus piacula, L.: ex te ut responderes: id ipsum, ut pereat, O.: a quoquam ne peieret, Iu.: in exigendo non acerbus.—Of time, to lead, spend, pass, complete, finish, close: cum maerore graviorem vitam, S.: exactā aetate mori, after a long life: hanc saepe exactā aetate usurpasse vocem, in old age, L.: per exactos annos, at the end of every year, H.: tribus exactis ubi quarta accesserit aestas, V.: spatiis exegit quattuor annum, O.— To conduct, superintend: aedīs privatas velut publicum opus, L.— To bring to an end, conclude, finish, complete: monumentum, H.: opus, O.: His demum exactis, V.— To determine, ascertain, find out: sociisque exacta referre, discoveries, V.: Non prius exactā ratione saporum, before he has ascertained, H.: non tamen exactum, quid agat, O.— To weigh, try, prove, measure, examine, adjust, estimate, consider: ad vestras leges, quae Lacedaemone fiunt, estimate by the standard of, etc., L.: cultu ad luxuriam exacto, directed, Cu.: ad caelestia ritūs humanos, O.— To consider, deliberate on, take counsel upon: tempus secum, V.: talia secum, O.: non satis exactum, quid agam.
    * * *
    exigere, exegi, exactus V
    drive out, expel; finish; examine, weigh

    Latin-English dictionary > exigō

  • 19 honestus

        honestus adj. with comp. and sup.    [honos], regarded with honor, respected, honored, of high birth, distinguished, honorable, respectable, noble: is mihi videtur, etc.: imago, L.: cum honesto aliquo homine: loco natus honesto, of good family, Cs.: eques in primis, eminent: milites honestissimi sui generis, Cs.: quia deus auctor culpae honestior erat, L.: dies honestissimus nobis: omnium honestarum rerum egens, befitting his rank, S.—As subst m.: turpis honesto (confusus), H.— Noble, fine, handsome, beautiful: facies, T.: formā praeter ceteras, T.: caput, V.—Fig., deserving honor, honorable, respectable, creditable, worthy, decent, proper, becoming: ut (civium vita) virtute honesta sit: postulatio: praescriptio, Cs.: certatio: homines honestissimi: censor, conscientious, H.: soror, chaste, H.: mors, Ta.: honestius est laborare, quam, etc.: neque quicquam nisi honestum postulare: feminis lugere honestum est, Ta.: mores honestos tradere, Iu.
    * * *
    honesta -um, honestior -or -us, honestissimus -a -um ADJ
    distinguished, reputable, respected, honorable, upright, honest; worthy

    Latin-English dictionary > honestus

  • 20 in-corruptus (inconr-)

        in-corruptus (inconr-) adj.    with sup, unspoiled, uninjured, uncorrupted: sucus: templa, L.: litterae, not tampered with.—Fig., unspoiled, uncorrupted, unadulterated, genuine, pure: sensūs: iudicium, upright: fides, H.: genus disciplinae, L.—Unbribed, unseduced, incorruptible: testes: amici, S.: custos incorruptissimus, H.

    Latin-English dictionary > in-corruptus (inconr-)

См. также в других словарях:

  • Upright — Up right , a. [AS. upright, uppriht. See {Up}, and {Right}, a.] 1. In an erect position or posture; perpendicular; vertical, or nearly vertical; pointing upward; as, an upright tree. [1913 Webster] With chattering teeth, and bristling hair… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • upright — [up′rīt΄; ] for adj. and adv., also [ up rīt′] adj. [ME < OE upriht: see UP1 & RIGHT] 1. standing, pointing, or directed straight up; in a vertical or perpendicular position; erect 2. honest and just; honorable adv. in an upright position or… …   English World dictionary

  • upright — upright, honest, just, conscientious, scrupulous, honorable are comparable when they are applied to men or their acts and words and mean having or exhibiting a strict regard for what is morally right. Upright implies manifest rectitude and an… …   New Dictionary of Synonyms

  • Upright — Up right , n. 1. Something standing upright, as a piece of timber in a building. See Illust. of {Frame}. [1913 Webster] 2. (Basketwork) A tool made from a flat strip of steel with chisel edges at both ends, bent into horseshoe, the opening… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • upright — ► ADJECTIVE 1) vertical; erect. 2) greater in height than breadth. 3) strictly honourable or honest. 4) (of a piano) having vertical strings. ► ADVERB ▪ in or into an upright position. ► NOUN 1) …   English terms dictionary

  • upright — O.E. upriht, from up up + riht right. Similar compounds are found in other Germanic languages (Cf. O.Fris. upriucht, M.Du. oprecht, O.H.G. ufreht, Ger. aufrecht, O.N. uprettr). Figurative sense of good, honest is first attested 1520s. The noun in …   Etymology dictionary

  • upright — [adj1] straight up cocked, end on, end up, erect, on end, perpendicular, plumb, raised, sheer, standing, stand up, steep, straight, upended, upstanding, upward, vertical; concepts 581,583 Ant. fallen, lying, prone upright [adj2] honorable, honest …   New thesaurus

  • upright — I adjective aboveboard, candid, circumspect, conscientious, erect, estimable, ethical, fair, forthright, good, guileless, highly principled, honest, honestus, honorable, incorruptible, integer, just, laudable, legitimate, moral, probus, pure,… …   Law dictionary

  • upright — I UK [ˈʌpraɪt] / US [ˈʌpˌraɪt] adverb * sitting or standing with a straight back The dog was sitting upright on its hind legs. sit/stand bolt upright (= suddenly sit or stand very straight): Jenny sat bolt upright when she heard the noise.… …   English dictionary

  • upright — up|right1 [ ʌp,raıt ] adverb * in or into a steady correct position: We struggled to keep the boat upright. a. in or into a straight standing position: Pictures were propped upright against all the walls. b. sitting or standing with a straight… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • upright — {{Roman}}I.{{/Roman}} adj. VERBS ▪ be, sit, stand ▪ rows of children sitting upright at their desks ▪ come, jerk, shoot, spring …   Collocations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»