-
1 odbijać
odbijać (-am) < odbić> (odbiję) v/t światło reflektieren, zurückwerfen; piłkę zurückschlagen; zakładników befreien; fam. dziewczynę ausspannen; pieczęć aufdrücken; deseń aufdrucken; v/i MAR ablegen;odbija mu fam. er flippt aus, er dreht durch;odbijać się w lustrze sich widerspiegeln; głos widerhallen; piłka zurückprallen, abprallen; ślad sich abdrücken;odbijać się rękami sich mit den Händen abstoßen;odbijać się pozytywnie sich positiv auswirken;odbiło mu się er hat aufgestoßen;odbijać się od dna das Schlimmste überstehen -
2 odbijać
I. vt2) ( odzwierciedlać) widerspiegeln8) ( drukować) abziehen9) ( odbierać) abnehmenII. vi1) ( odłączać się od grupy) sich +akk entfernen, sich +akk lösen2) ( odpływać od brzegu) ablegen3) ( pozyskiwać)odbić komuś dziewczynę/chłopaka jdm eine Freundin/einen Freund ausspannenodbić kogoś w tańcu jdn im Tanz abklatschenIII. vr3) ( odskakiwać) piłka: abprallen4) ( odrywać się od ziemi) pasikonik: abheben6) ( wywierać wpływ)\odbijać się na czymś sich +akk auf etw +akk auswirkenodbija mi się ich muss aufstoßen, ich habe Aufstoßen -
3 odbić
-
4 brechen
brechen ['brɛçən] <bricht, brach, gebrochen>2) (zer\brechen) Brot przełamaćauseinander\brechen złamać3) (heraus\brechen)die Steine aus der Mauer \brechen wyłamywać cegły z muru4) ( abbauen)Marmor \brechen wydobywać marmur5) ( nicht einhalten) Vertrag, Schwur nie dotrzymać; Versprechen, Wort, Recht złamać; Schweigen przerwać7) ( niederkämpfen) Bahn torować [ perf u-]; Widerstand tłumić [ perf s-]; Willen przełamać; Person złamać; s. a. gebrochenII. vi3) sein (hindurch\brechen)durch die Wolken \brechen Sonne: prześwitywać zza chmur, przedzierać się przez chmurymit jdm/etw \brechen zerwać z kimś/czymś -
5 widerspiegeln
wider|spiegeln( geh)I. vtII. vr1) ( reflektieren)2) ( erkennbar werden)in diesem Werk spiegelt sich die Stimmung des Künstlers wider w tym dziele odzwierciedlają się nastroje artysty -
6 odbić
-
7 odpływać
vi1) ( odbijać od brzegu) statek: auslaufen3) ( uchodzić) woda: abfließen, abströmen4) ( migrować) ludność: abwandern, auswandern -
8 odskakiwać
odskakiwać [ɔtskakivaʨ̑] < perf odskoczyć>vi1) ( odsuwać się) abspringen2) ( cofać się) broń palna: zurücklaufen3) ( otwierać się) zamek: aufspringen, aufschnappen4) ( odbijać się) piłka: abprallen, zurückspringen -
9 wybijać
I. vtwybić komuś ząb jdm einen Zahn ausschlagenwybić sobie palec sich +dat den Finger verstauchen\wybijać piłkę na aut sport den Ball ins Aus schlagen4) ( wydzwonić godzinę)zegar wybił dziewiątą die Uhr schlug neun [ lub hat neun geschlagen]II. vr1) ( wyróżniać się) sich +akk auszeichnen, sich +akk hervortun2) ( odbijać się) abspringen -
10 wytłaczać
vt3) tech [aus]stanzen -
11 abfedern
ab|federndas Abfedern amortyzacja f -
12 abprallen
ab|prallenvi sein1) ( zurückprallen)2) ( nicht treffen)an jdm \abprallen Beleidigung: nie dotknąć kogoś -
13 abspringen
ab|springen1) sport ( Weitsprung) odbijać [ perf odbić]; się ( Skispringen, Hochsprung) wybijać [ perf wybić] się2) ( sich lösen)3) (fam: sich zurückziehen) wycofać się -
14 abstechen
-
15 abstoßen
-
16 Bäuerchen
-
17 leuchten
leu chten ['lɔyçtən]vi1) ( Licht abgeben) Lampe, Augen: świecić się; Sonne, Stern: świecić; Licht: palić się; Zeiger: fosforyzować\leuchtend świecącyjdm im Dunkeln \leuchten świecić [ perf po-] komuś w ciemności2) ( reflektieren) odbijać sięvor Freude \leuchten promieniować radością -
18 reflektieren
reflektieren * [reflɛk'ti:rən]II. vi1) ( nachdenken)über etw \reflektieren rozmyślać nad [o o] czymś2) (fam: interessiert sein)auf etw \reflektieren reflektować na coś -
19 spiegeln
-
20 ziehen
zie hen ['ʦ̑i:ən] <zog, gezogen>2) ( bewegen)die Rollläden nach oben \ziehen podnosić [ perf podnieść] roletyjdn/etw aus dem Auto \ziehen wyciągnąć kogoś/coś z samochodu3) ( zerren)jdn an den Haaren \ziehen ciągnąć [ perf po-] kogoś za włosy4) (opp: drücken) Türins Schloss \ziehen domykać [ perf domknąć]5) ( steuern)das Flugzeug nach oben \ziehen wznieść samolot ku górze11) (durch\ziehen)den Gürtel durch etw \ziehen przeciągać [ perf przeciągnąć] pasek przez coś15) (an\ziehen)Veränderungen nach sich ( akk) \ziehen pociągać za sobą zmianyjdm eins über die Rübe \ziehen dać komuś po głowie ( pot)II. vi2) sein (um\ziehen)nach Berlin \ziehen przenosić [ perf przenieść] się do Berlinadurch die Stadt \ziehen iść przez miasto5) ( sich bewegen)nach rechts/links \ziehen Fahrzeug: odbijać [ perf odbić] w prawo/lewoins Wohnzimmer \ziehen Duft: wlecieć do pokoju dziennego ( przen)8) sein (ein\ziehen)in die Haut \ziehen wnikać [ perf wniknąć] do skóry[bei jdm] \ziehen Komplimente: robić [ perf z-] [na kimś] wrażeniediese Masche zieht bei mir nicht! ten numer nie robi na mnie wrażenia!1) ( es gibt einen Durchzug)es zieht jest przeciąg2) ( schmerzen)es zieht [mir] in den Beinen rwie [mnie] w nogachein \ziehender Schmerz rwący ból mjdn zieht es in die Ferne kogoś ciągnie w dalekie strony1) ( sehr lange dauern)sich \ziehen Verhandlungen: przeciągać [ perf przeciągnąć] się2) ( sich erstrecken)sich durch das Tal \ziehen Straße: rozciągać się wzdłuż doliny3) (sich hoch\ziehen)sich [am Seil] in die Höhe \ziehen podciągać [ perf podciągnąć] się [na linie] w górę
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijač — odbìjāč m <G odbijáča> DEFINICIJA onaj koji što ili koga odbija ETIMOLOGIJA vidi odbiti … Hrvatski jezični portal
odbijać — ndk I, odbijaćam, odbijaćasz, odbijaćają, odbijaćał, odbijaćany 1. forma ndk czas. odbić (p.) 2. «wyróżniać się kolorem, odcinać się od tła, kontrastować» Jasna cera odbija od czarnych włosów. Twarz odbijała opalenizną od jasnej bluzki. 3. «o… … Słownik języka polskiego
odbijáč — a m (á) 1. vsaka od dveh odbojnih plošč na sprednjem in zadnjem koncu tirniških vozil za prestrezanje, blažitev sunkov pri zadevanju: odbijači so trdo udarili drug ob drugega; voziti se na odbijačih; sprednji, zadnji odbijači / tramvajski,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
odbijać się — I – odbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając o coś, zmieniać kierunek swego ruchu, ulegać odbiciu od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka odbiła się od bramkarza i wpadła do siatki. Głos odbijał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijać – odbić piłeczkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} unikać wykonania jakiejś pracy, udzielenia odpowiedzi itp. przez wskazanie kogoś innego jako mogącego to zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poproszony o pomoc zgrabnie odbił piłeczkę w stronę młodszej koleżanki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijać się – odbić się czkawką — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać przykre następstwa tego, co zaistniało w przeszłości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pewne postanowienia i posunięcia rządu do dziś odbijają się czkawką w życiu każdego z nas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijać — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… … Słownik frazeologiczny
odbijać się — Coś odbija się czkawką zob. czkawka. Coś odbija się (głośnym, szerokim) echem zob. echo 4. Coś odbija się (o coś) jak groch o ścianę zob. groch 1. Odbić się od dna zob. dno 4 … Słownik frazeologiczny
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
drukować — ndk IV, drukowaćkuję, drukowaćkujesz, drukowaćkuj, drukowaćował, drukowaćowany 1. «wykonywać odbitki z formy drukarskiej, odbijać litery, teksty, rysunki na papierze za pomocą specjalnych maszyn drukarskich» ∆ Wałek drukujący «wałek powielacza… … Słownik języka polskiego