Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

ἐκ+καιροῦ

  • 1 Καιρού

    Καιρός
    due measure: masc gen sg

    Morphologia Graeca > Καιρού

  • 2 Καιροῦ

    Καιρός
    due measure: masc gen sg

    Morphologia Graeca > Καιροῦ

  • 3 καιρού

    καιρός
    due measure: masc gen sg
    καιρόω
    row of thrums: pres imperat mp 2nd sg
    καιρόω
    row of thrums: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > καιρού

  • 4 καιροῦ

    καιρός
    due measure: masc gen sg
    καιρόω
    row of thrums: pres imperat mp 2nd sg
    καιρόω
    row of thrums: imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > καιροῦ

  • 5 καιρός

    A due measure, proportion, fitness (not in Hom.), καιρὸς δ' ἐπὶ πᾶσιν ἄριστος (which became a prov.) Hes.Op. 694, Thgn. 401;

    κ. παντὸς ἔχει κορυφάν Pi.P.9.78

    ;

    κ. Χάριτος A.Ag. 787

    (anap.) (cf.

    ὑποκάμπτω 11

    ); εἰ ὁ κ. ἦν σαφής the distinction, the point, E.Hipp. 386; ἡ ἀπορία ἔχει τινὰ κ. has some point or importance, Arist. Metaph. 1043b25; καιροῦ πέρα beyond measure, unduly, A.Pr. 507;

    μείζων τοῦ κ. γαστήρ X.Smp.2.19

    ;

    καιροῦ μεῖζον E.Fr. 626

    codd.; προσωτέρω or πορρωτέρω τοῦ κ., X.An.4.3.34, HG7.5.13; ὀξύτερα τοῦ κ. Pl.Plt. 307b; νωθεστέρα τοῦ κ. ib. 310e; ὑπερβάλλων τῇ φιλοτιμίᾳ τὸν κ. Plu.Ages.8, cf. Hp.Loc.Hom.44.
    II of Place, vital part of the body (cf.

    καίριος 1

    ),

    ἐς καιρὸν τυπείς E.Andr. 1120

    .
    III more freq. of Time, exact or critical time, season, opportunity, Χρόνου κ. S.El. 1292: usu. alone, κ. [ ἐστιν] ἐν ᾧ Χρόνος οὐ πολὺς κτλ. Hp. Praec.<*>, cf. Chrysipp. et Archig. ap. Daremberg Notices etextr. des MSS. médicaux 1p.200;

    κ. ὀξύς Hp.Aph.1.1

    ; κ. πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει 'time and tide wait for no man', Pi.P.4.286; κ. ὄλβου, = καίριος ὄλβος, Id.N.7.58; δηλοῦν, ὅ τι περ δύναται κ. Ar.Ec. 576 codd. (sed leg. δύνασαι) ; τίνα κ. τοῦ παρόντος βελτίω ζητεῖτε; D.3.16; κ. δόσιος for giving, Hp.Acut.20; κ. τοῦ ποτισμοῦ, τῆς τρύγης, BGU1003.12 (iii B. C.), PStrassb.1.8 (V A. D.);

    τὰ ἐκ τοῦ κ. προγινόμενα Plb.6.32.3

    ; καιρὸν παριέναι to let the time go by, Th.4.27 (so in pl.,

    τοὺς κ. παριέναι Pl.R. 374c

    ;

    τοὺς κ. ὑφαιρεῖσθαι Aeschin.3.66

    );

    κ. τῶν πραγμάτων τοῖς ἐναντίοις καθυφιέναι καὶ προδοῦναι D.19.6

    ; καιροῦ ([etym.] τοῦ κ.)

    τυχεῖν E.Hec. 593

    , Pl.Lg. 687a, Men.Mon. 281;

    καιρὸν εἰληφέναι Lys.13.6

    (but

    καιρὸς ἐλάμβανε Th.2.34

    ; cf.

    καιροῦ διδόντος Lib.Or.45.7

    );

    καιροῦ λαβέσθαι Luc.Tim.13

    ;

    καιρὸν ἁρπάσαι Plu.Phil.15

    ;

    κ. τηρεῖν Arist.Rh. 1382b11

    ;

    καιρῷ Χρήσασθαι Plu.Pyrrh.7

    ; καιρῷ Χειμῶνος ξυλλαβέσθαι co-operate with the occurrence of a storm, Pl.Lg. 709c; ἔχει κ. τι it happens in season, Th.1.42, etc.; κ. ἔχειν τοῦ εὖ οἰκεῖν to be the chief cause of.., Pl.R. 421a;

    ὑμέας καιρός ἐστι προβοηθῆσαι Hdt.8.144

    , cf. A.Pr. 523, etc.;

    νῦν κ. ἔρδειν S.El. 1368

    : sts. c. Art.,

    ἀλλ' ἔσθ' ὁ κ... ξένους.. τυγχάνειν τὰ πρόσφορα A.Ch. 710

    ;

    ὁ κ. ἐστι μὴ μέλλειν ἔτι Ar. Th. 661

    , cf.Pl. 255.
    b adverbial phrases, ἐς καιρόν in season, Hdt. 7.144, E.Tr. 744, etc.;

    ἐς κ. ἐπείγεσθαι Hdt.4.139

    ; ἐς αὐτὸν κ. S.Aj. 1168; εἰς δέοντα κ. Men.Sam. 294;

    ἐν καιρῷ A.Pr. 381

    , Th.4.59, etc.;

    ἐν κ. τινί Pl.Cri. 44a

    ;

    ἐπὶ καιροῦ D.19.258

    , 20.90, etc.;

    κατὰ καιρόν Pi.I.2.22

    ;

    ὥς οἱ κατὰ κ. ἦν Hdt.1.30

    (but also οἱ κατὰ κ. ἡγεμόνες in office at the time, BGU15.10 (ii A. D.), etc.); παρὰ τῷ ἐντυχόντι αἰεὶ καὶ λόγου καὶ ἔργου κ. Th.2.43;

    πρὸς καιρόν S.Aj.38

    , Tr.59, etc.;

    σὺν καιρῷ Plb.2.38.7

    : without Preps.,

    καιρῷ S.OT 1516

    ; καιρόν, abs., S.Aj.34, E.Fr.495.9 (in [comp] Comp. form καιρότερον, Achae.49); κ. γὰρ οὐδὲν ἦλθες E Hel.479; opp. ἀπὸ καιροῦ out of season, Pl.Tht. 187e;

    ἄνευ καιροῦ Id.Ep. 339d

    ;

    παρὰ καιρόν Pi.O.8.24

    , E.IA8co (lyr.), Pl. Plt. 277a; πρὸ καιροῦ prematurely, A.Ag. 365 (anap.); ἐπὶ καιροῦ also means on the spur of the moment,

    ἐπὶ κ. λέγειν Plu.Dem.8

    , cf. Art.5;

    ἐξενεγκεῖν πόλεμον Id.Ant.6

    .
    2 season, πᾶσιν καιροῖς at all seasons of the year, IG14.1018, cf. LXX Ge.1.14, Ph.1.13, Porph. ap. Eus.PE3.11; κ. ἔτους, later Gr. for [dialect] Att. ὥρα ἔτους, acc. to Moer.424; time of day, Philostr.VA6.14.
    b critical times, periodic states,

    καιροὶ σωμάτων Arist.Pol. 1335a41

    .
    3 generally, time, period,

    κατὰ τὸν κ. τοῦτον Plb.27.1.7

    ;

    κατ' ἐκεῖνο καιροῦ Conon 3

    , al.: more freq. in pl., κατὰ τούτους τοὺς κ. Arist.Ath.23.2, al., cf. Plb.2.39.1; τὰ κατὰ καιρούς chronological sequence of events, Id.5.33.5; ἐν τοῖς πάλαι, ἐντοῖς μεταξὺ κ., Phld.Rh.1.28,363 S.
    4 in pl., οἱ καιροί the times, i. e. the state of affairs, freq. in bad sense, ἐν τοῖς μεγίστοις κ. at the most critical times, X.HG6.5.33, cf. D.20.44;

    περιστάντων τῇ πόλει κ. δυσκόλων IG22.682.33

    , etc.: also in sg., X.An.3.1.44, D.17.9; ὁ ἔσχατος κ. extreme danger, Plb.29.27.12, etc.;

    καιρῷ δουλεύειν AP9.441

    (Pall.).
    IV advantage, profit, τινος of or from a thing, Pi.O.2.54, P.1.57; εἴ τοι ἐς κ. ἔσται ταῦτα τελεόμενα to his advantage, Hdt.1.206; ἐπὶ σῷ κ. S.Ph. 151 (lyr.); τίνα κ. με διδάσκεις; A.Supp. 1060 (lyr.); τί σοι καιρὸς.. καταλείβειν; what avails it..? E.Andr. 131 (lyr.); τίνος εἵνεκα καιροῦ; D.23.182; οὗ κ. εἴη where it was convenient or advantageous, Th.4.54; ᾗ κ. ἦν ib.90; Χωρίον μετὰ μεγίστων κ. οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται with the greatest odds, the most critical results, Id.1.36.
    V Pythag. name for seven, Theol.Ar. 44.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καιρός

  • 6 καιρός

    καιρός, οῦ, ὁ (Hes.+; loanw. in rabb.)
    a point of time or period of time, time, period, freq. with implication of being esp. fit for someth. and without emphasis on precise chronology
    gener. (cp. Just., D. 32, 4 τὸν γὰρ καιρὸν [Da 7:26] ἑκατὸν ἔτη ἐξηγεῖσθε λέγεσθαι) κ. δεκτός a welcome time 2 Cor 6:2a (Is 49:8); cp. vs. 2b. καιροὶ χαλεποί difficult times 2 Ti 3:1. In ref. to times of crisis for the state λοιμικοῦ καιροῦ 1 Cl 55:1 (s. JFischer ad loc. note 322) καιροὶ καρποφόροι fruitful times or seasons (so Achmes 156, 15f: καρποφόρος is the καιρός in which the tree bears fruit, in contrast to late autumn, when there is no more) Ac 14:17 (OLagercrantz, ZNW 31, ’32, 86f proposes, on the basis of Mod. Gk., the mng., ‘weather’, but the pl. is against this mng.). καιροὶ ἐαρινοί 1 Cl 20:9.—ἔσται καιρὸς ὅτε there will come a time when 2 Ti 4:3; εἰς τίνα ἢ ποῖον κ. to what time or what sort of time (some, e.g. NRSV, interpret τίνα=the person, but cp. PTebt 25, 18 [117 B.C.] καὶ διὰ τίνος καὶ ἀπὸ ποίου ἐπιδείγματος; s. ποῖος 1aα, also ποτατός) 1 Pt 1:11. ἄχρι καιροῦ until (another) time, for a while Lk 4:13; Ac 13:11; ἐν καιρῷ ὀλίγῳ in a little time 1 Cl 23:4; ἐν παντὶ κ. at all times, always (Aristot. 117a, 35; Sir 26:4) Lk 21:36; Eph 6:18; Hm 5, 2, 3. κατὰ καιρόν from time to time, regularly (TestJob 36:4; Lucian, Hermot. 10; Plut., Mor. 984d) J 5:4 (s. 2 also); 1 Cl 24:2; GJs 3:3; πρὸς κ. for a limited time (perh. also for the present moment; cp. Strabo 6, 2, 3; Ps.-Plut., Fluv. 23; BGU 265, 20 [II A.D.]; 618, 19; 780, 14; Wsd 4:4; Philo, Post. Cai. 121; Jos., Bell. 6, 190; Tat. 13, 1) Lk 8:13; 1 Cor 7:5. πρὸς καιρὸν ὥρας (a combination of πρὸς κ. and πρὸς ὥραν [2 Cor 7:8; Gal 2:5; Phlm 15; J 5:35]) for a short time (cp. our ‘for a short space of time’) 1 Th 2:17.
    a moment or period as especially appropriate the right, proper, favorable time ἐν καιρῷ at the right time (X., An. 3, 1, 39; Diod S 36, 7, 2; Appian, Bell. Civ. 3, 8 §29; SIG 1268 [Praecepta Delphica II, 6; III B.C.]) Mt 24:45; Lk 12:42 (cp. on both Ps 103:27, w. v.l.). καιρῷ (Thu. 4, 59, 3 v.l.; Diog. L. 1, 41) Lk 20:10 (v.l. ἐν κ.). τῷ καιρῷ Mk 12:2. ὁ καιρὸς ὁ ἐμός, ὁ καιρὸς ὁ ὑμέτερος the proper time for me (you) J 7:6, 8 (Eunap., Vi. Iambl. p. 459 Didot: the worker of miracles acts ὅταν καιρὸς ᾖ). νῦν κ. ταῦτα ὑμᾶς μαθεῖν οὐκ ἔστιν now is not the time for you to learn this AcPl Ha 1, 26 (Just., D. 8, 1 ἃ νῦν κ. οὐκ ἔστι λέγειν al.).—καιρὸν λαβεῖν find a favorable time, seize the opportunity (Lysias, C. Agor. 6; Cleanthes [III B.C.]: Stoic. I no. 573; Diod S 2, 6, 5; EpArist 248; Jos., Bell. 1, 527, Ant. 4, 10; cp. PTebt 332, 9). καιρὸν μεταλαβεῖν (s. μεταλαμβάνω 2) Ac 24:25. λαβεῖν κ. εὔθετον find a convenient opportunity Pol 13:1. κ. ἔχειν have opportunity (Thu. 1, 42, 3; Pla., Ep. 7, 324b; Plut., Lucull. 501 [16, 4]; PFlor 259, 3; 1 Macc 15:34; Jos., Ant. 16, 73; 335; Ath., R. 23 p. 77, 6; Did., Gen. 112, 10) Gal 6:10; Hb 11:15; 2 Cl 16:1; ISm 9:1; IRo 2:1. ὀλίγον καιρὸν ἔχειν Rv 12:12. ἐξαγοράζεσθαι τὸν κ. make the most of the opportunity Col 4:5; Eph 5:16 (s. ἐξαγοράζω 2). On Ro 12:11 v.l. s. δουλεύω 2aβ and b. κατὰ κ. Ro 5:6 is more naturally construed with ἀπέθανεν than with ἀσεβῶν (cp. κατὰ καιρὸν θεριζόμενος reaped in its proper time Job 5:26).—The concept of the appropriate time oft. blends with that of
    a defined period for an event. definite, fixed time. Abs. καιροί festal seasons (Ex 23:14, 17; Lev 23:4.—So perh. also beside θυσίαι in the Ins de Sinuri ed. LRobert ’45 no. 42) Gal 4:10 (κ. w. ἡμέρα as Polyaenus 8, 23, 17). τὰς τῶν καιρῶν ἀλλαγὰς καταδιαιρεῖν … ἃ μὲν εἰς ἑορτάς, ἃς δὲ εἰς πένθη to set up periods of fasting and mourning in accord with changes in seasons Dg 4:5.—Not infreq. w. a gen., which indicates the reason why the time is set apart (Pla., Leg. 4, 709c χειμῶνος καιρός; Aesop, Fab. 258 P.=255 H-H./206 Ch. ἀπολογίας κ., also oft. LXX; Philo, Spec. Leg. 1, 191 κ. εὐφροσύνης; Jos., Ant. 18, 74; Tat. 36, 1 κατʼ ἐκεῖνον αὐτὸν … τὸν τοῦ πολέμου κ.; Hippol., Ref. 9, 30, 27 κ. τῆς παρουσίας; Did., Gen. 175, 2 κ. τοῦ ἐξελθεῖν εἰς τὴν γῆν) κ. θερισμοῦ time of harvest Mt 13:30 (JosAs 2:19). κ. τῶν καρπῶν time when the fruit is ripe 21:34; cp. vs. 41. κ. σύκων time when the figs are ripe Mk 11:13 (ParJer 5:31; cp. Horapollo 2, 92 ὁ κ. τῶν ἀμπέλων). κ. μετανοίας time for repentance 2 Cl 8:2. κ. πειρασμοῦ Lk 8:13b. ὁ κ. τῆς ἀναλύσεως the time of death 2 Ti 4:6. κ. ἐπισκοπῆς σου Lk 19:44. κ. διορθώσεως Hb 9:10. κ. ἡλικίας 11:11. κ. τῆς ἡγεμονίας Ποντίου Πιλάτου the time of the procuratorship of P. P. IMg 11. κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μαρτυρίου at the time of martyrdom EpilMosq 2 (cp. Mel., HE 4, 26, 3 ᾧ Σάγαρις καιρῷ ἐμαρτύρησεν). ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ (Num 9:7) 2 Th 2:6. ὁ κ. αὐτῶν the time set for the fulfillment of Gabriel’s words Lk 1:20; cp. Dg 11:5 (s. διαγγέλλω 2). ὁ κ. μου my time=the time of my death Mt 26:18. κ. τοῦ ἰαθῆναι time to be healed 2 Cl 9:7. κ. τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρίμα 1 Pt 4:17; cp. the extraordinary ἦλθεν ὁ κ. τῶν νεκρῶν κριθῆναι καὶ δοῦναι = ἵνα κριθῶσιν οἱ νεκροὶ καὶ δῷς Rv 11:18.—Pl. (Num 9:3 κατὰ καιρούς; Tob 14:4 S πάντα συμβήσεται τοῖς καιροῖς αὐτῶν; Heraclit. Sto. 11 p. 18, 18=the periods of time between; Maximus Tyr. 1, 2f πολλοὶ κ.; TestNapht 7:1 δεῖ ταῦτα πληρωθῆναι κατὰ τοὺς καιροὺς αὐτῶν; Ar. 4, 2 κατὰ καιρούς) καιροὶ ἐθνῶν times of the Gentiles (in which they may inflict harm on God’s people or themselves be converted) Lk 21:24.—κατὰ καιρόν at the appropriate time (Arrian, Anab. 4, 5, 1; PSI 433, 4 [261 B.C.]; Just., A I, 19, 4; Mel., HE 4, 26, 3) J 5:4; 1 Cl 56:15 (Job 5:26). Also ἐν καιρῷ (Himerius, Or 13 [Ecl. 14], 3): ἐν καιρῷ αὐτοῦ B 11:6, 8 (Ps 1:3). καιρῷ ἰδίῳ in due time Gal 6:9. Pl. καιροῖς ἰδίοις at the right time 1 Ti 2:6; 6:15; Tit 1:3; cp. 1 Cl 20:4 (Just., D. 131, 4 πρὸ τῶν ἰδίων κ.).—κατὰ τὸν ἴδιον καιρόν vs. 10.—πεπλήρωται ὁ κ. the time (determined by God) is fulfilled Mk 1:15. Pl. (cp. Ps 103:19) ὁρίσας προστεταγμένους καιρούς he (God) has determined allotted times (MDibelius, SBHeidAk ’38/39, 2. Abh. p. 6f, ‘seasons’; cp. 1QM 10, 12–15; FMussner, Einige Parallelen [Qumran and Areopagus speech], BZ 1, ’57, 125–30) Ac 17:26; cp. κατὰ καιροὺς τεταγμένους 1 Cl 40:1; ὡρισμένοις καιροῖς καὶ ὥραις vs. 2; τοῖς προστεταγμένοις κ. vs. 4.
    a period characterized by some aspect of special crisis, time
    gener.: the present (time) Ro 13:11; 12:11 v.l. ὁ καιρός (i.e. the crisis involving Christians) ἀπαιτεῖ σε the times call upon you IPol 2:3 (Diod S 17, 27, 2 ὑπὸ τῶν καιρῶν προεκλήθησαν=they were called out by the [critical circumstances of the] times). Also ὁ νῦν κ. (PSI 402, 7 [III B.C.] ἐν τῷ νῦν καιρῷ) Ro 3:26; 8:18; 11:5; 2 Cor 8:14; B 4:1. κ. ὁ νῦν τῆς ἀνομίας the present godless time 18:2 (s. also b below). ὁ κ. ὁ ἐνεστηκώς (Polyb. 1, 60, 9; Jos., Ant. 16, 162) Hb 9:9; ἐν ἐκείνῳ τῷ κ. at that time, then (Gen 21:22; Is 38:1; τῷ κ. ἐκείνῳ TestSol D 8, 2) Mt 11:25; 12:1; 14:1; cp. Eph 2:12. Also κατʼ ἐκεῖνον τὸν κ. (Jos., Ant. 1, 171, Vi. 49; GJs 10:2.—Diod S 2, 27, 1 and Vi. Aesopi G 81 P. κατʼ ἐκείνους τοὺς καιρούς=at that time. Cp. κατʼ ἐκεῖνο καιροῦ Hippol., Ref. 9, 12, 10.) Ac 12:1; 19:23. ἔτι κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν for those who at that time were still godless Ro 5:6, though κατὰ κ. here prob.=at the right time, as in mng. 1b above (s. B-D-F §255, 3). τῷ τότε τῆς ἀδικίας καιρῷ … τὸν νῦν τῆς δικαιοσύνης Dg 9:1; cp. 9:2. Of the future κατὰ τ. καιρὸν τοῦτον at this time Ro 9:9 (Gen 18:10, 14). Cp. EpilMosq 2 in 2 above. ἐν αὐτῷ τῷ κ. just at that time (2 Esdr 5:3) Lk 13:1. W. attraction of the relative ἐν ᾧ κ. at that time, then Ac 7:20. κατὰ τὸν καιρὸν ὸ̔ν καὶ πέρυσι at the same time as in the year preceding Hv 2, 1, 1.
    One of the chief terms relating to the endtime: ὁ καιρός the time of crisis, the last times (FBusch, Z. Verständnis d. synopt. Eschatol. Mk 13 neu untersucht ’38; GDelling, D. Zeitverständn. des NTs ’40; WMichaelis, D. Herr verzieht nicht d. Verheissung ’42; WKümmel, Verheissung. u. Erfüllung ’45,3 ’56; OCullmann, Christus u. d. Zeit ’46 [tr. FFilson, Christ and Time ’50, 39–45; 79; 121]) ὁ κ. ἤγγικεν Lk 21:8. ὁ κ. ἐγγύς Rv 1:3; 22:10. οὐκ οἴδατε πότε ὁ καιρός ἐστιν Mk 13:33. Cp. Ro 13:11 (s. 3a above) if it is to be interpreted as eschatological (cp. Plut., Mor. 549f). πρὸ καιροῦ before the endtime and the judgment Mt 8:29; 1 Cor 4:5. ἐν καιρῷ 1 Pt 5:6. Also ἐν καιρῷ ἐσχάτῳ 1:5; D 16:2. Pl. πλήρωμα τῶν καιρῶν Eph 1:10. ἐπηρώτων … περὶ τῶν καιρῶν, εἰ ἤδη συντέλειά ἐστιν Hv 3, 8, 9. τὰ σημεῖα τ. καιρῶν the signs of the (Messianic) times Mt 16:3. τοὺς καιροὺς καταμάνθανε learn to understand the times IPol 3:2 (s. WBauer, Hdb. Suppl. vol. ad loc.) The Messianic times described as καιροὶ ἀναψύξεως Ac 3:20.—ἔσχατοι καιροί (or ὕστεροι καιροί 1 Ti 4:1) come before the ἔσχατος κ. IEph 11:1 (cp. ἐπʼ ἐσχάτων κ. AcPl Ha 8, 26 [restoration is certain=Ox 1601, 40/BMM recto 34]); χρόνοι ἢ καιροί times and seasons (cp. Iren. 1, 17, 2 [Harv. I 168, 9] and καιρῶν κατὰ χρόνους ἀλλαγή Theoph. Ant. 1, 6 [p. 70, 1]; Artem. 4, 2 p. 203, 25f the χρόνος is divided into καιροὶ καὶ ὧραι), which must be completed before the final consummation Ac 1:7 (Straton of Lamps. in FWehrli, Die Schule des Aristoteles, V Fgm. 10, 32f κατὰ τοὺς καιροὺς καὶ τοὺς χρόνους; quoted in JBarr, Biblical Words for Time, ’62, 33; see also Diog. L. 5, 64); cp. 1 Th 5:1. συντέμνειν τοὺς καιρούς shorten the (last) times B 4:3. Sim. in sg. ὁ καιρὸς συνεσταλμένος ἐστίν 1 Cor 7:29.—The expr. καιρὸν καὶ καιροὺς κ. ἥμισυ καιροῦ also belongs to the eschatol. vocab.; it means the apocalyptic time of 1 + 2 + ½ = 3½ years, during which acc. to Da 12:7 (cp. 7:25) a tyrranical enemy of God and God’s people is to reign on earth Rv 12:14 (in imagery of a serpentine monster, δράκων)—ὁ κ. οὗτος the present age (cp. αἰών 2a) Mk 10:30; Lk 12:56; 18:30. Also ὁ νῦν κ. B 4:1. As ruled by the devil: ὁ ἄνομος κ. 4:9. καταργεῖν τὸν κ. τοῦ ἀνόμου destroy the age of the lawless one 15:5. The soul seeks και[ρο]ῦ χρόνου αἰ̣ῶ̣νος ἀνάπαυσιν ἐ̣[ν] σιγῇ peace in silence, at the time of the aeon crisis GMary 463, 1.—On Dg 12:9 s. the editions of vGebh.-Harnack and Bihlmeyer.—JMánek, NTS 6, ’59, 45–51; JBarr, Biblical Words for Time, ’62.—B. 954. Schmidt, Syn. II 54–72. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > καιρός

  • 7 καιρός

    -οῦ + N 2 55-61-70-167-134=487 Gn 1,14; 6,13; 17,21.23.26
    time Gn 17,21; opportunity 1 Sm 20,12; occasion Ex 8,28; season Gn 1,14; time of prosperity Nm 14,9;
    οἱ καιροί the times, the difficulties 1 Chr 29,30
    εἰς καιρόν in season, seasonably Sir 40,23; πρὸς καιρόν for a time Eccl 10,17; κατὰ καιρόν in time Nm 23,23; ἐπὶ καιροῦ in (his) time Dt 28,12; πρὸ καιροῦ before time, ahead of time Sir 51,30; εἰς καιρούς at set times Ezr 10,14; ἦλθον εἰς ὥραν καὶ καιρόν they came for a season and a time, they came for an appointed season Est 10,3h; ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρόν from time to time 1 Chr 9,25; ἐν καιρῷ ἑνί at one time 1 Chr 11,11; ἐν τῷ νῦν καιρῷ at the present time Gn 29,34; κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον at that time, then (of the future) Gn 18,10; κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν καιρόν at that time (of the past) 2 Mc 3,5; ὁ καιρὸς τῆς ἐξοδίας τῶν βασιλέων time of kings going out (to war) 2 Sm 11,1; ἐν τοῖς καιροῖς in those critical times (mostly in neg. sense) Dn 11,14; μιᾶς ὑπὸ καιρὸν ἡμέρας within the space of one day 2 Mc 7,20; πολλοὶ καιροὶ διῆλθον a long time passed 1 Mc 12,10; ὅταν λάβω καιρόν when I shall seize the opportunity, when I shall take the occasion Ps 74(75),3; ὅτι καιρὸν ὑμεῖς ἐξαγοράζετε for you (are trying to) gain time for yourselves Dn 2,8; καιρὸς παντὸς ἀνθρώπου ἥκει the time of every man has come before me Gn 6,13
    *Is 50,4 ἐν καιρῷ in season-ְלֵעת for MT תוָּלע to sustain; *Ez 22,4 καιρόν time-עת for MT עד to, see also Ez 22,30
    cpr. χρόνος
    Cf. BARR 1969, 21-85; BURNS 1953, 20-22; DORIVAL 1994 55.58.318; EYNIKEL-HAUSPIE 1997, 369-385;
    GUILLAMAUD 1988, 359-371; HARL 1986a, 130.188; HARLÉ 1988, 188; LE BOULLUEC 1989 157.237;
    LEE, J. 1983, 83; ROST 1967, 129-132; SHIPP 1979, 290-292; TRÉDÉ 1984, xi-xvi; WEVERS 1990 130;
    1993 8.240; WILSON 1980, 177-204; →TWNT

    Lust (λαγνεία) > καιρός

  • 8 συνάπτω

    I in physical sense, Χειρὶ Χεῖρα, of dancers, Ar.Th. 955 (lyr.); ξ. καὶ ξυνωρίζου Χέρα, in sign of friendship. E.Ba. 198, cf. IA 832, Pl.Lg. 698d; ἰδού, ξύναψον (sc. τὴν Χεῖρα) E.Ph. 106; but σ. Χεῖρέ τινος ἐν βρόχοις bind them fast, Id.Ba. 615 (troch.), cf. 546 (lyr.); ξ. πόδα, σ. ἴχνος τινί, meet him, Id. Ion 538 (troch.), 663;

    πόδα ἐς ταὐτὸν ὁδοῦ Id.Ph.37

    ; δρόμῳ ς. meet in full career, ib. 1101; ξ. κῶλον τάφῳ approach the grave, Id.Hel. 544;

    φόνος ξ. τινὰ γᾷ Id.Ph. 673

    (lyr.); ξ. βλέφαρα κόραις close the eyes, Id.Ba. 747; στόμα ς. kiss one, Id.IT 375; κακὰ κακοῖς ς. link misery with misery, Id.HF 1213 (lyr.); κακὰ ξ... τινί link him with misery, Id.Med. 1232; prov., σ. λίνον λίνῳ join thread to thread, i.e. compare things of the same sort, Stratt.38, Pl.Euthd. 298c, Arist.Ph. 207a17, cf. Sch.Pl.l.c.; also δύ' ἐξ ἑνὸς κακὼ ς. E.IT 488, cf. Hipp. 515; κοινὴν ξ. δαῖτα παιδί share with him a common meal, Id. Ion 807 (troch.).
    2 metaph. of combination in thought,

    σ. αὐτὰ εἰς ἓν τρία ὄντα Pl.R. 588d

    ;

    σ. ἐν τοῖς λόγοις Id.Sph. 252c

    ;

    ἔχουσί τι κοινὸν [αἱ ἀρχαὶ] τὸ συνάπτον αὐτάς Arist.Fr.17

    ;

    εἴ τι σ. ἢ ἀφαιρεῖ ἡ διάνοια Id.Metaph. 1027b32

    (

    διαιρεῖ Alex.Aphr.

    ); ἀδύνατα ς. Id.Po.1458a27, cf. Phld.Sto.Herc.339.13;

    σ. τὸ γίγνεσθαί θ' ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου Alex.149.18

    ; σ. μηχανήν frame a plan, A.Ag. 1609, cf. E.Hel. 1034; σ. ὄναρ εἴς τινα connect it with him, refer it to him, Id.IT[59];

    σ. λόγον πρός τι D.60.12

    ;

    πρὸς τὸ ἄκρον οὐ σ. τὸν συλλογισμόν Arist. APr. 69a18

    ; σ. ἀλλήλοις τό τ' ἐκστάντες καὶ τὸ ὀξέως" take together, Gal.16.547; συνῆψε τὸν λόγον he continues as follows, Id.15.148; but σ. τὸν λόγον, abridge, Theopomp.Com.22: c. acc. et dat., associate with or attribute to,

    τί τινι Epicur.Nat.11.9

    , Sent.Vat.39, Demetr.Lac.Herc.1055.15, cf. Phld.Sign.20:—[voice] Pass.,

    συνάπτεται ἕτερον ἐξ ἄλλου Pl.Sph. 245e

    , cf. Phd. 60b (v.l.), Epicur.Ep.2p.37U., Nat.28.11; of the words of a sentence,

    συνάπτεσθαι ἀλλήλοις Gal. 16.546

    .
    II with regard to persons,
    1 in hostile sense, σ. τὰ στρατόπεδα εἰς μάχην bring them into action, Hdt.5.75; ἐλπὶς.. ἣ πολλὰς πόλεις συνῆψε has engaged them in conflict, E.Supp. 480; so συνῆψε πάντας ἐς μίαν βλάβην involved them in.., Id.Ba. 1303; for S.Aj. 1317, v. συλλύω 11.
    b σ. μάχην join battle, Hdt.6.108;

    στρατεύματι A.Pers. 336

    , cf. E.Heracl. 808;

    σ. πόλεμον πρός τινας Th. 6.13

    ;

    συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν E.Hel.55

    , cf. Hdt.1.18;

    τοῖς σοφοῖς εὐκτὸν σοφῷ ἔχθραν συνάπτειν Id.Heracl.459

    ;

    σ. ἀλκήν Id.Supp.683

    ; also (without μάχην), engage, Hdt.4.80, cf. Ar.Ach. 686 (troch.);

    σ. συνάψεις LXX 4 Ki.10.34

    ;

    σ. φασγάνων ἀκμάς E.Or. 1482

    (lyr.);

    ἔγχη Id.Ph. 1192

    ; οὐκ εὐθὺς συνῆψε τὰς ἀπορίας has not immediately rejoined by stating the difficulties, Procl. in Prm.p.533 S.: abs., approach, make contact, Plu.Tim.25:—[voice] Pass.,

    μοι πρός τινας νεῖκος συνῆπτο Hdt.7.158

    , cf. 6.94.
    2 in friendly sense, σ. ἑαυτὸν εἰς λόγους τινί enter into conversation with him, Ar.Lys. 468 (cf. infr. B.11.1);

    φιλία σ. τοὺς καλούς τε κἀγαθούς X.Mem.2.6.22

    :—[voice] Pass., παλλακαῖς συνημμένος, of Aristotle, App.Anth.5.11.
    b c. acc. rei,

    σ. μῦθον E.Supp. 566

    ;

    σ. ὅρκους Id.Ph. 1241

    ;

    κοινωνίαν X.Lac.6.3

    ;

    φιλίαν πρός τινα D.H.19.13

    , cf. 2.30; freq. in E., σ. τινὶ γάμους, λέκτρα, κῆδος, form an alliance by marriage, Ph. 1049 (lyr.), 49, Andr. 620, etc.;

    γένναν Id.Fr. 558

    ;

    τὸν ἔρωτα τῇ κούρῃ Aret.SD1.5

    :—in [voice] Med., κῆδος ξυνάψασθαι τῆς θυγατρός get one's daughter married, Th. 2.29:—[voice] Pass.,

    οἱ γάμοι συνήφθησαν PLips.41.7

    (iv A.D.);

    ᾧ συνήφθην ἐκ παρθενίας PSI1.41.5

    (iv A.D.); συναφθεῖσά μοι ὡς γαμετή,.. συνήφθην σοι πρὸς γάμου καὶ βίου κοινωνίαν, PMasp.153.5,8 (iv A.D.);

    μὴ πρὸς γάμον ἡ παῖς καὶ ἑτέρῳ τινὶ συναφθείη Chor. p.227

    B.
    III Math., esp. in [tense] pf. [voice] Pass., ὁ λόγος συνῆπται ἔκ τε τοῦ.. καὶ τοῦ.. the ratio is compounded of.., Archim.Sph.Cyl.2.4, al.; ἀναλογία συνημμένη continued proportion (cf.

    συνεχής 1.3

    ), Nicom.Ar.2.21; συνημμένη μεσότης geometric mean, ibid.
    3 in Logic, συνημμένον ἀξίωμα or τὸ σ., hypothetical proposition as premiss in a syllogism. Chrysipp.Stoic.2.68, Phld.Sign.32, S.E.M.8.109, Gell.16.8.9: pl., Plu.2.43c, Procl. in Prm. p.533 S.; κοῖα συνῆπται; what conclusion follows? Call.Fr.70.3:—cf.

    συνάρτησις 11

    .
    B intr.:
    I in local sense, border on, lie next to,

    τὸ πεδίον τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ Hdt.2.75

    ;

    Τήνῳ συνάπτουσ' Ἄνδρος A.Pers. 885

    (lyr.); γεώλοφοι συνάπτοντες [ τῷ ποταμῷ] reaching to.., Plb.3.67.9;

    ἐὰν διώρυγες συνάπτωσι τοῖς Χώμασι PLille 1v

    .7 (iii B.C.); [

    τῆς τραχείας ἀρτηρίας] τὸ συνάπτον τῷ στόματι πέρας Gal.6.421

    ; ποταμοῦ στόμα συνάπτον θαλάττῃ ib.712;

    αὗται μὲν σ., αἱ δ' ἄλλαι ἀσύναπτοι Arist.HA 516a30

    ; δύο πόροι εἰς ἓν ς. ib. 508a13; τὰ βράγχια σ. ἀλλήλοις ib. 507a5; ἡ κοιλία σ. πρὸς τὸ στόμα ib. 507a28; of the sides of a cone,

    πρὸς μίαν κορυφὴν συνάπτειν Thphr.Vert.4

    .
    2 of Time, to be nigh at hand,

    ὥρα συνάπτει Pi.P.4.247

    ;

    σ. πρὸς τὸν Χειμῶνα Hp.Aph.2.25

    ;

    συνάψαντος τοῦ Χρόνου Plb.2.2.8

    ;

    συνάψαντος τοῦ καιροῦ Id.6.36.1

    , etc.
    3 metaph., σ. ἐν αὐτῇ πάνθ' ὅσα δεῖ τοῖς φίλοις ὑπάρχειν meet together, Arist.EN 1156b18; οὐ σ. [ αὗται αἱ φιλίαι] do not combine, ib. 1157a34; to be connected with, τῷ γένει αἱ ἰδέαι ς. Id.Metaph. 1042a15;

    σ. πρός τι Id.Pol. 1276a7

    , Cat. 4b26, APr. 41a1; attach, Id.HA 580a15; λύπη σ. [ τῷ θεραπεύειν] E.Hipp. 187 (anap.), cf. Chrysipp.Stoic.2.174; ὁ πόνος ὁ ὑπερβάλλων συνάψει θανάτῳ will border upon death, Epicur.Fr. 448; σ. εἴς τι have reference to, Thphr.CP6.1.2.
    II of persons, ξ. λόγοισιν enter into conversation, S.El.21;

    ἐς λόγους σ. τινί E.Ph. 702

    ; σ. εἰς Χορεύματα join the dance, Id.Ba. 133 (lyr.); ἐς Χεῖρα γῇ come close to land, Id.Heracl. 429; σ. εἰς τὸν καιρόν come in just at the right time, Plb.3.19.2; σ. τοῖς ἄκροις reach, them, Id.3.93.5, etc.;

    σ. εἰς Σελεύκειαν Id.5.66.4

    ;

    πρὸς τὴν παρεμβολήν Id.3.53.10

    , etc.
    2 τύχα ποδὸς ξυνάπτει (s.v.l., - πτοι Murray) μοι, i.e. I have come fortunately, E.Supp. 1014 (lyr.).
    3 Astrol., of a heavenly body, to be in conjunction ([etym.] συναφή) with another, Nech. ap. Vett.Val.280.2, Ptol.Tetr.52, PMag. Leid.W.24.15, Man.2.452, Paul.Al.H.1.
    C [voice] Med., unite for oneself and so form,

    φιλίαν D.S.13.32

    ;

    κῆδος D.C.41.57

    ; v.supr.A.11.2b.
    2 to be next to, connected with, τινι X. Oec.5.3.
    4 take part with one, assist, τινι E.Hel. 1444: abs., A.Pers. 742 (troch.); τινος in a thing, ib. 724 (troch.), S.Fr. 874.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνάπτω

  • 9 ἀπό

    ἀπό, [dialect] Aeol., Thess., Arc., Cypr. [full] ἀπύ Sapph.44, cf. 78, Alc.33, Theoc.28.16,IG12(2).6.45 (Mytil.), ἀπυδόμεναι ib.9(2).594 ([place name] Larissa), 5(2).6 ([place name] Tegea), etc.:—Prep. usually with Gen. but v. infr. B. (Cf. Skt.
    A ápa, Lat. ab, Umbr. ap-ehtre 'ab extra', Goth. af, OE. af, cef, of, etc.) Orig. sense, from. [ ᾰπο?ἀπόX: where ἀπο ¯ is found in [dialect] Ep. before v or liquids (as

    ἀπὸ ἕθεν Il.6.62

    ,

    ἀπὸ νευρῆς 11.664

    , Hes. Sc. 409) ἀπαί was sometimes written in later texts, cf. Eust. 625.11:— [pron. full] metri gr. in [dialect] Ep. compds., such as ἀπονέεσθαι.]
    I OF PLACE, the earliest, and in Hom. the prevailing sense:
    1 of Motion, from, away from,

    ἐσσεύοντο νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων Il.2.208

    ; pleonastic, ἀ. Τροίηθεν ib.24.492;

    ἀπ' οὐρανόθεν 8.365

    (later with Advbs.,

    ἀπὸ ἔμπροσθεν LXX Ec.1.10

    , etc.); strengthd.,

    ἐκτὸς ἀ. κλισιης Il.10.151

    ; also ἀπ' αἰῶνος νέος ὤλεο, implying departure from life, ib.24.725; opp. ἐξ, of relatively superficial motion,

    λαμβάνομεν οὔτε ἐκ τῆς γῆς οὐδέν, οὔτ' ἀπὸ τῶν οἰκιῶν X.Mem.2.7.2

    ; similarly of the cause or ground,

    ἐξ ὧν προηγώνισθε καὶ ἀφ' ὧν εἰκάζω Th.4.126

    :— freq. of warriors fighting from chariots, etc.,

    οἱ μὲν ἀφ' ἵππων, οἱ δ' ἀ. νηῶν.. μάχοντο Il.15.386

    ;

    ἀφ' ἵππων μάρνασθαι Od.9.49

    ; so

    ἡ μάχη ἦν ἀφ' ἵππων Hdt.1.79

    ; λαμπὰς ἔσται ἀφ' ἵππων on horseback, Pl.R. 328a;

    ἀφ' ἵππου θηρεύειν X.An.1.2.7

    ;

    ἀ. νεῶν πεζομαχεῖν Th. 7.62

    ;

    ἐν ταῖς ναυσὶν αἰρόμενος τοὺς ἱστοὺς ἀ. τούτων ἐσκοπεῖτο X.HG 6.2.29

    ; ὀμμάτων ἄπο.. κατέσταζον γένυν, of tears, E.Hec. 240: joined with

    ἐκ, ἐκ Κορίνθου ἀ. τοῦ στρατοπέδου Pl.Tht. 142a

    .
    2 of Position, away from, far from,

    μένων ἀ. ἧς ἀλόχοιο Il.2.292

    (cf. ἀπ' ἀνδρὸς εἶναι to live apart from a man or husband, Plu.CG4);

    κεκρυμμένος ἀπ' ἄλλων Od.23.110

    ;

    μοῦνος ἀπ' ἄλλων h.Merc. 193

    ; ἀπ' ὀφθαλμῶν, ἀπ' οὔατος, far from sight or hearing, Il.23.53, 18.272, cf. 22.454;

    ἀ. θαλάσσης ᾠκίσθησαν Th.1.7

    , cf. 46;

    αὐλίζεσθαι ἀ. τῶν ὅπλων Id.6.64

    ;

    ἀπ' οἴκου εἶναι Id.1.99

    ; σπεύδειν ἀ. ῥυτῆρος far from, i.e. without using the rein, S.OC 900; in Hom. freq. strengthd., τῆλε ἀ..., νόσφιν ἀ..., Il.23.880, 5.322; in measurement of distances,

    ὅσον ιέ στάδια ἀ. Φυλῆς X.HG2.4.4

    , etc.; but later the numeral follows

    ἀ., πηγὰς ἔχων ἀ. μ σταδίων τῆς θαλάσσης D.S.4.56

    ;

    ἀ. σταδίων κ τῆς πόλεως Plu.Phil.4

    ; κατεστρατοπέδευσεν ἀ. ν σταδίων fifty stades away, Id.Oth.11, cf. D.Chr.17.17.
    3 of the mind, ἀ. θυμοῦ away from, i. e. alien from, my heart, Il.1.562;

    ἀ. δόξης 10.324

    ;

    οὐ.. ἀ. σκοποῦ οὐδ' ἀ. δόξης Od.11.344

    ;

    ἀ. τοῦ ἀνθρωπείου τρόπου Th.1.76

    ; οὐδὲν ἀ. τρόπου not without reason, Pl.R. 470b; οὐκ ἀ. σκοποῦ, καιροῦ, Id.Tht. 179c, 187e;

    οὐκ ἀ. γνώμης S. Tr. 389

    ;

    οὐκ ἀ. τοῦ πράγματος D.24.6

    ;

    μάλα πολλὸν ἀπ' ἐλπίδος ἔπλετο A.R.2.863

    .
    4 in pregnant sense, with Verbs of rest, previous motion being implied (cf. ἐκ)

    , ἀνὰ δ' ἐβόασεν.. ἀ. πέτρας σταθείς E.Tr. 523

    ; ἀ.τῆς ἐμῆς κεφαλῆς τὴν [ἐκείνου] κεφαλὴν ἀναδήσω, i. e. taking the chaplet off my head, and placing it on his, Pl.Smp. 212e: with Verbs of hanging, where ἐκ is more common,

    ἁψαμένη βρόχον ἀ. μελάθρου Od.11.278

    .
    5 with the Article, where the sense of motion often disappears, οἱ ἀ. τῶν οἰκιῶν φεύγουσιν, i.e. οἱ ἐν ταῖς οἰκίαις φεύγουσιν ἀπ' αὐτῶν, X.Cyr.7.5.23; οἱ ἀ. τῶν πύργων.. ἐπαρήξουσι ib.6.4.18;

    αἴρειν τὰ ἀ. τῆς γῆς Pl.Cra. 410b

    ; αἱ ἵπποι αἱ ἀ. τοῦ ἅρματος v.l. in Hdt.4.8;

    ὁ Ἀθηναῖος ὁ ἀ. τοῦ στρατεύματος X.An.7.2.19

    ;

    τὸν ἀ. γραμμᾶς κινεῖ λίθον Theoc.6.18

    .
    6 partitive, λαχὼν ἀ. ληΐδος αἶσαν part taken from the booty, a share of it, Od.5.40;

    αἴρεσθαι ἀ. τῶν καλπίδων Ar. Lys. 539

    ;

    ἀ. ἑκατὸν καὶ εἴκοσι παίδων εἷς μοῦνος Hdt.6.27

    ;

    ὀλίγοι ἀ. πολλῶν Th.7.87

    , cf. A.Pers. 1023.
    7 Math., of figures described upon a base,

    κῶνον ἀναγράφειν ἀ. κύκλου Archim.Sph.Cyl.1.19

    , etc.; τὸ ἀ. τῆς AB τετράγωνον the square on AB, Euc.1.47, cf. 48; εἴδεα ἀ. .. Archim.Spir.10,11.
    8 ἀ. ἀνθρώπου ἕως γυναικός man and woman, LXX1 Es.9.40; ἀ. ἀρσενικοῦ ἕως θηλυκοῦib.Nu.5.3.
    9 from being, instead of,

    ἀθανάταν ἀ. θνατᾶς.. ἐποίησας Βερενίκαν Theoc.15.106

    .
    10 privative, free from, without,

    ἀ. πάσης ἀκαθαρσίας PLips.16.19

    (ii A. D.);

    ἀ. ζημίας PTeb420.4

    (iii A. D.).
    II OF TIME, from, after, Hom. only in Il.8.54 ἀ. δείπνου θωρήσσοντο rising up from, i.e. after, cf. Hdt.1.133; ἀ. δείπνου εἶναι or γενέσθαι, Id.1.126, 2.78, 5.18, al.;

    ἀ. τοῦ σιτίου πίνειν Hp.Salubr.5

    ;

    ἀ. τῶν σίτων διαπονεῖσθαι X.Lac. 5.8

    ; in narrative, τὸ ἀ. τούτου or το̄δε, from this point onwards, Hdt.1.4,2.99;

    ἀ. τούτου τοῦ χρόνου Id.1.82

    , X.An.7.5.8;

    τὸ ἀπ' ἐκείνου Luc.Tox.25

    ;

    ἡμέρῃ δεκάτῃ ἀφ' ἧς.. Hdt.3.14

    , etc.;

    δευτέρῃ ἡμέρῃ ἀ. τῆς ἐμπρήσιος Id.8.55

    , cf. X.An.1.7.18, etc.;

    ἀφ' οὗ χρόνου Id.Cyr. 1.2.13

    ; more often ἀπ' or ἀφ' οὗ, Hdt.2.44, Th.1.18, etc.;

    ἀφ' οὗπερ A.Pers. 177

    ;

    ἀφ' ἧς Plu.Pel.15

    ; εὐθὺς ἀ. παλαιοῦ, ἀ. τοῦ πάνυ ἀρχαίου, of olden time, Th.1.2,2.15;

    ἀπ' ἀρχᾶς Pi.P.8.25

    , etc.;

    ἀ. γενεᾶς X. Cyr.1.2.8

    ; ἀφ' ἑσπέρας from the beginning of evening, i.e. at eventide, Th.7.29; ἀ. πρώτου ὕπνου ib.43;

    ἀ. μέσων νυκτῶν Ar.V. 218

    ; ἀπ' ἀγροῦ fresh from field-work, Ev.Marc.15.21, cf. 7.4;

    ἀ. νουμηνίας X.An.5.6.23

    ; χρονίζειν ἀ. τοῦ καιροῦ tarry beyond the time, LXX2 Ki. 20.5; ἀ. τέλους ἐννέα μηνῶν at the end of.., ib.24.8;

    γενόμενος ἀ. τῆς ἀρχῆς Plu.Caes.5

    : hence ἀ. ἀγωνοθετῶν an εχ-ἀγωνοθέτης, IG3.398;

    ἀ. λογιστῶν POxy.1103.3

    (iv A. D.); οἱ ἀ. ὑπατείας, = consulares, Hdn.7.1.9, etc.; but ἀ. τινος the freedman of.., IG5(2).50.59(Tegea, ii A. D.), cf.ib.5(1).1391 ([place name] Andania), 1473.
    III OF ORIGIN, CAUSE, etc.:
    1 of that from which one is born, οὐ γὰρ ἀ. δρυός ἐσσι οὐδ' ἀ. πέτρης not sprung from oak or rock, Od.19.163;

    γίγνονται δ' ἄρα ταί γ' ἔκ τε κρηνέων ἀ. τ' ἀλσέων 10.350

    , cf. S.OT 415, OC 571, etc.: sts. ἀπό denotes remote, and ἐκ immediate, descent,

    τοὺς μὲν ἀ. θεῶν, τοὺς δ' ἐξ αὐτῶν τῶν θεῶν γεγονότας Isoc.12.81

    , cf. Hdt.7.150;

    πέμπτη ἀπ' αὐτοῦ γέννα A.Pr. 853

    ; τρίτος ἀ. Διός third in descent from Zeus, Pl.R. 391c; οἱ ἀ. γένους τινός his descendants, Plu. Them.32;

    Περσέως ἀφ' αἵματος E.Alc. 509

    : of the place one springs from,

    ἵπποι.. ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος Il.2.839

    . cf. 849;

    Ἡρακλεῖδαι οἱ ἀ. Σπάρτης Hdt.8.114

    , cf. Th.1.89, etc.;

    τοὺς ἀ. Φρυγίας X.Cyr.2.1.5

    , etc.:hence,
    b metaph. of things,

    Χαρίτων ἄπο κάλλος ἔχουσαι Od.6.18

    ; θεῶν ἄπο μήδεα εἰδώς ib.12;

    γάλα ἀ. βοός A.Pers. 611

    ;

    μῆνις ἀφ' ἡμῶν Id.Eu. 314

    ;

    ἡ ἀφ' ὑμῶν τιμωρία Th.1.69

    ; ὁ ἀ. τῶν πολεμίων φόβος fear inspired by the enemy, X.Cyr.3.3.53.
    c of persons, οἱ ἀ. τῆς χώρας, τῆς πόλεως, country folk, townsfolk, Plb.2.6.8, 5.70.8; and so of connexion with the founder or leader of a sect,

    οἱ ἀ. Πυθαγόρου Luc.Herm.14

    ;

    οἱ ἀ. Πλάτωνος Plu.Brut.2

    ; οἱ ἀ. τοῦ περιπάτου, ἀ. τῆς Στοᾶς, etc., Luc.Cont. 6; generally οἱ ἀ. φιλοσοφίας καὶ λόγων philosophers and learned men, ibid.; οἱ ἀ. σκηνῆς καὶ θεάτρου stage players, Plu.Sull.2;

    οἱ ἀ. τῆς βουλῆς Id.Caes.10

    , etc.; ὁ ἀφ' ἑστίας παῖς, v. ἑστία; ἀπ' ἐξωμίδος with only an ἐξωμίς, S.E.P.1.153.
    2 of the material from or of which a thing is made,

    εἵματα ἀ. ξύλου πεποιημένα Hdt.7.65

    ;

    ἀπ' ὄμφακος τεύχειν οἶνον A.Ag. 970

    , cf. S.Tr. 704;

    ὅσσα ἀ. γλυκερῶ μέλιτος Theoc.15.117

    ;

    ἔνδυμα ἀ. τριχῶν καμήλου Ev.Matt.3.4

    : hence στέφανος ἀ. ταλάντων ἑξήκοντα of or weighing 60 talents, Decr. ap. D. 18.92, cf. Plb.24.1.7, IG2.555.10, al.: hence of value,

    θύεν αἶγα ἀ. δραχμᾶν εἴκοσι GDI3707

    ([place name] Cos);

    κρᾶσις ἀ. τε τῆς ἡδονῆς συγκεκραμένη καὶ ἀ. τῆς λύπης Pl.Phd. 59a

    ; so, by an extension of this use, εἰδεχθής τις ἀ. τοῦ προσώπου ugly of countenance, Thphr.Char.28.4;

    θῆλυν ἀ. χροιῆς Theoc.16.49

    ;

    σεμνὸς ἀ. τοῦ σχήματος Luc.DMort.10.8

    .
    3 of the instrument from or by which a thing is done, τοὺς.. πέφνεν ἀπ' ἀργυρέοιο βιοῖο by arrow shot from silver bow, Il.24.605;

    τόξου ἄπο κρατεροῦ ὀλέκοντα φάλαγγας 8.279

    ;

    ἐμῆς ἀπὸ χειρός 10.371

    , 11.675; so

    ἀ. χειρὸς ἐργάζεσθαι μεγάλα Luc.Hist.Conscr.29

    ; γυμνάζεσθαι ἀ. σκελῶν, χειρῶν, τραχήλου, X.Lac.5.9;

    μάχεσθαι ἀ. ἄκοντος Str.17.3.7

    ;

    ἡ ἀ. τοῦ ξίφους μάχη D.S.5.29

    ;

    βάπτειν τὸν δάκτυλον ἀ. τοῦ αἵματος LXX Le.4.7

    .
    4 of the person from whom an act comes, i.e. by whom it is done,

    οὐδὲν μέγα ἔργον ἀπ' αὐτοῦ ἐγένετο Hdt.1.14

    ;

    ζήτησιν ἀ. σφέων γενέσθαι Id.2.54

    ;

    ἐπράχθη οὐδὲν ἀπ' αὐτῶν ἔργον ἀξιόλογον Th.1.17

    , cf. 6.61;

    ἀ. τινος ὄνασθαι Pl.R. 528a

    , etc.; so τἀπ' ἐμοῦ, τἀπὸ σοῦ, E.Tr.74, S.OC 1628;

    τὰ ἀ. τῶν Ἀθηναίων Th.1.127

    ; in later Greek freq. of the direct agent, Plb.1.34.8, Str.5.4.12, D.H.9.12, Ev.Luc.9.22, J.AJ20.8.10, etc.; in codd. this may sts. be due to confusion with ὑπό, but cf. PMag.Par.1.256, BGU 1185.26(Aug.), SIG820.8(Ephesus, i A. D.), etc.
    5 of the source from which life, power, etc., are sustained,

    ζῆν ἀπ' ὕλης ἀγρίης Hdt.1.203

    ; ἀ. κτήνεων καὶ ἰχθύων ib. 216;

    ἀ. πολέμου Id.5.6

    ;

    ἀπ' ἐλαχίστων χρημάτων X.Mem.1.2.14

    ;

    ἀ. τῆς ἀγορᾶς Id.An.6.1.1

    ;

    τρέφειν τὸ ναυτικὸν ἀ. τῶν νήσων Id.HG4.8.9

    , cf. Th.1.99;

    ἀ. τῶν κοινῶν πλουτεῖν Ar.Pl. 569

    , cf. D.24.124;

    ἀ. μικρῶν εὔνους.. γεγένησαι Ar.Eq. 788

    , cf. D.18.102;

    ἀφ' ὥρας ἐργάζεσθαι

    quaestum corpore facere,

    Plu. Tim.14

    .
    6 of the cause, means, or occasion from, by, or because of which a thing is done,

    ἀ. τούτου κριοπρόσωπον τὤγαλμα τοῦ Διὸς ποιεῦσι Hdt.2.42

    ; ἀ. τινος ἐπαινεῖσθαι, θαυμάζεσθαι, ὠφελεῖσθαι, Th.2.25,6.12, X.Cyr.1.1.2;

    ἀ. τῶν ξυμφορῶν διαβάλλεσθαι Th.5.17

    ;

    τὴν ἐπωνυμίαν ἔχειν ἀ. τινος Id.1.46

    ;

    ἀ. λῃστείας τὸν βίον ἔχειν X.An. 7.7.9

    ;

    ἀπ' αὐτῶν τῶν ἔργων κρίνειν D.2.27

    ; ἀ. τοῦ πάθους in consequence of.., Th.4.30;

    βλάπτειν τινὰ ἀ. τινος Id.7.29

    ;

    κατασκευάσαντα τὸ πλοῖον ἀφ' ὧν ὑπελάμβανε σωθήσεσθαι D.18.194

    ; τρόπαιον ἀ. τινος εἱστήκει on occasion of his defeat, Id.19.320; τλήμων οὖσ' ἀπ' εὐτόλμου

    φρενός A.Ag. 1302

    , cf. 1643; ἀ. δικαιοσύνης by reason of it (v. l. for ὑπό), Hdt.7.164; ἀ. τῶν αὐτῶν λημμάτων on the same scale of profits, D.3.34, etc.; for ὅσον ἀ. βοῆς ἕνεκα, v. ἕνεκα: hence in half adverbial usages, ἀ. σπουδῆς in earnest, eagerly, Il.7.359; ἀ. τοῦἴσου, ἀ. τῆς ἴσης, or ἀπ' ἴσης, equally, Th.1.99,15, D.14.6, etc.;

    ἀπ' ὀρθῆς καὶ δικαίας τῆς ψυχῆς Id.18.298

    ;

    ἀ. ἀντιπάλου παρασκευῆς Th.1.91

    ; ἀ. τοῦ προφανοῦς openly, ib.35; ἀ. τοῦ εὐθέος straightforwardly, Id.3.43; ἀ. τοῦ αὐτομάτου of free-will, Pl.Prt. 323c; ἀ. γλώσσης by word of mouth, Hdt.1.123 (but also, from hearsay, A.Ag. 813);

    ἀ. στόματος Pl.Tht. 142d

    ; ἀπ' ὄψεως at sight, Lys.16.19; ἀ. χειρὸς λογίζεσθαι on your fingers, Ar.V. 656;

    πεύθομαι δ' ἀπ' ὀμμάτων νόστον A.Ag. 988

    ; ὀμμάτων ἄπο in the public gaze, E.Med. 216;

    ἀ. τοῦ κυάμου ἄρχοντας καθίστασθαι X.Mem.1.2.9

    ;

    ἡ βουλὴ ἡ ἀ. τοῦ κυάμου Th.8.66

    , cf. IG1.9;

    τοὺς ἀ. τοῦ κυάμου δισχιλίους ἄνδρας Arist.Ath.24.3

    ; τριηράρχους αἱρεῖσθαι ἀ. τῆς οὐσίας Decr. ap. D.18.106; ἀφ' ἑαυτοῦ from oneself, on one's own account, Th.8.6, etc.;

    ἀφ' ἑαυτοῦ γνώμης Id.4.68

    ; ἀ. συνθήματος, ἀ. παραγγέλματος, by agreement, by word of command, Hdt.5.74, Th.8.99; ἀ. σάλπιγγος by sound of trumpet, X.Eq.Mag.3.12 (s.v.l.); ἐπίτροπος ἀ. τῶν λόγων, = Lat. procurator a rationibus, Ann.Epigr..1913.143a (Ephesus, ii A. D.).
    7 of the object spoken of, τὰ ἀ. τῆς νήσου οἰκότα ἐστί the things told from or of the island.., Hdt.4.195, cf. 54, 7.195;

    νόμος κείμενος ἀ. τῶν τεχνῶν Ar.Ra. 762

    .
    B in Arc., Cypr., ἀπύ takes dat., ἀπὺ τᾷ [ἁμέρᾳ] IG5(2).6 ([place name] Tegea);

    ἀπὺ τᾷ ζᾷ Inscr.Cypr.135.8

    H. ([place name] Idalion).
    2 in later Greek ἀπό is found c. acc., PLond.1.124.30 (iv/v A. D.).
    C in Hom. frequent with Verbs in tmesi, as Il.5.214, etc., and sts. in Prose, as Hdt.8.89.
    1 asunder, as ἀποκόπτω, ἀπολύω, ἀποτέμνω: and hence, away, off, as ἀποβάλλω, ἀποβαίνω; denoting, remoual of an accusation, as ἀπολογέομαι, ἀποψηφίζομαι.
    2 finishing off, completing, ἀπεργάζομαι, ἀπανδρόω, ἀπανθρωπίζω, ἀπογλαυκόω.
    3 ceasing from, leaving off, as ἀπαλγέω, ἀποκηδεύω, ἀπολοφύρομαι, ἀποζέω, ἀπανθίζω, ἀφυβρίζω.
    4 back again, as ἀποδίδωμι, ἀπολαμβάνω, ἀπόπλους: also, in full, or what is one's own, as ἀπέχω, ἀπολαμβάνω: freq. it only strengthens the sense of the simple.
    5 by way of abuse, as in ἀποκαλέω.
    6 almost = ἀ- priv.; sts. with Verbs, as ἀπαυδάω, ἀπαγορεύω; more freq. with Adjectives, as ἀποχρήματος, ἀπότιμος, ἀπόσιτος, ἀπόφονος.
    E ἄπο, by anastrophe for ἀπό, when it follows its Noun, as

    ὀμμάτων ἄπο S.El. 1231

    , etc.; never in Prose.
    2 ἄπο for ἄπεστι, Semon.1.20, Timocr.9.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπό

  • 10 ἐκεῖνος

    ἐκεῖνος, η, ο demonstr. pron. (Hom.+) pert. to an entity mentioned or understood and viewed as relatively remote in the discourse setting, that person, that thing, that (‘that over there’; opp. οὗτος ‘this’)
    abs.
    α. denoting contrast to another entity Lk 18:14 (Just., A I, 43, 2, D. 85, 1). τοῦτο ἢ ἐκεῖνο this or that Js 4:15. ἡμῖν … ἐκείνοις Mt 13:11; Mk 4:11; cp. 2 Cor 8:14. ἐκεῖνον … ἐμέ J 3:30. ἐκεῖνοι … ἡμεῖς 1 Cor 9:25; Hb 12:25; 1J 4:17. ἄλλοι … ἐκεῖνος J 9:9. Opp. a certain pers.: Jesus Mk 16:19f; the Judeans J 2:20f et al.
    β. referring back to and resuming a word immediately preceding, oft. weakened to he, she, it (X., An. 4, 3, 20; Just., D. 1, 3 al.) Mk 16:10f. Esp. oft. so in J: 5:37; 8:44; 10:6; 11:29; 12:48; 13:6 v.l.; 14:21, 26; 16:14 al. Hence 19:35 perh. the eyewitness (just mentioned) is meant, who then, to be sure, would be vouching for his own credibility and love of the truth (s. aγ).—Interchanging w. αὐτός (cp. Thu. 1, 32, 5; X., Cyr. 4, 5, 20; Lysias 14, 28; Kühner-G. I 649) ἐζωγρημένοι ὑπʼ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα under the spell of his will 2 Ti 2:26. ἐκεῖνος for ἀυτός Lk 9:34 v.l.; 23:12 v.l. Used to produce greater emphasis: ἐκεῖνον λαβών take that one Mt 17:27; cp. J 5:43. τῇ ἐκείνου χάριτι by his grace Tit 3:7. Sim. after a participial subj. (X., Cyr. 6, 2, 33 ὁ γὰρ λόγχην ἀκονῶν, ἐκεῖνος καὶ τὴν ψυχήν τι παρακονᾷ=the one who sharpens his spear, he is the one who sharpens his inner self) τὸ ἐκπορευόμενον ἐκεῖνο κοινοῖ Mk 7:20. ὁ πέμψας ἐκεῖνος J 1:33; cp 5:37 v.l. (for αὐτός) ὁ ποιήσας με ὑγιῆ ἐκεῖνος 5:11. ὁ λαλῶν ἐκεῖνός ἐστιν 9:37. ὁ εἰσερχόμενος ἐκεῖνος κλέπτης ἐστίν 10:1. τῷ λογιζομένῳ … ἐκείνῳ κοινόν Ro 14:14 al.
    γ. w. ref. to well-known or notorious personalities (Just., A I, 4 ὡς ἐκεῖνος [Πλάτων] ἔφη; Kühner-G. I 650; Arrian, Periplus 1, 1 ὁ Ξενοφῶν ἐκεῖνος) Jesus (cp. Mel., P. 80, 593 σὺ ἐχόρευες, ἐκεῖνος δὲ ἐθάπτετο): J 7:11; 9:12, 28; 1J 2:6; 3:3, 5, 7, 16; 4:17. The ἐ. J 19:35 appears to refer to ὁ ἑωρακώς, the eyewitness mentioned at the beginning of the vs. (Some scholars refer to the Johannine writer [cp. Jos., Bell. 3, 7, 16–202], who allegedly seeks to corroborate another’s statement, and support has been offered in the use of ἐ. in indirect discourse in which speakers refer to themselves as ἐ. [Isaeus 8, 22a; Polyb. 3, 44, 10; 12, 16, 5] on the ground that the narrator of the 4th Gospel could no more use the I-form than could the speaker in indirect discourse. But contexts of the passages cited contain some indication of the referent. Some refer to Jesus [Erasmus, Zahn; ESchwartz, NGG 1907, 361; Lagrange; others cited RBrown, comm. ad loc.—Acc. to Iambl., Vi. Pyth. 35, 255, as well as Aristoxenus, Fgm. 33 p. 17, 3 οἱ Πυθαγόρειοι παρʼ ἐκείνου μαθόντες, the Pythagoreans called their master after his death simply ἐκεῖνος]. Yet how much more clearly this idea might have been conveyed in J by simply using ὁ κύριος!). S. FBlass, StKr 75, 1902, 128–33.—W. an unfavorable connotation (Themistocles, Ep. 16 p. 755, 14; 27; Lucian, Pereg. 13 of Jesus; Julian, Letter 60 p. 379a of the Christians; Just., D. 67, 2 of Jews by Hellenes) of the Jews B 2:9; 3:6; 4:6; 8:7 al.
    δ. w. relative foll. (cp. Just., D. 128, 4 ἀναλυόμενοι εἰς ἐκεῖνο ἐξ οὗπερ γεγόνασιν): ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ ἐγὼ βάψω J 13:26. ἐκεῖνον … ὑπὲρ οὗ Ro 14:15. ἐκείνης ἀφʼ ἧς Hb 11:15. W. ὅτι foll. (Ael. Aristid. 39 p. 747 D.; Just., A I, 19, 5) Mt 24:43.
    used w. nouns
    α. to differentiate pers. or things already named, fr. others: τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ that (particular) house Mt 7:25; cp. vs. 27. τῇ πόλει ἐκείνῃ that city (just mentioned) 10:15; 18:32; Mk 3:24f; Lk 6:48f; J 18:15; Ac 1:19; 3:23 (Dt 18:19); 8:8; 14:21; 16:3 and oft. (cp. Just., D. 4, 2 αὐτοῦ ἐκείνου τοῦ βασιλικοῦ νοῦ μέρος ‘a portion of that same governing mind’).
    β. of time
    א. of the past, when the time cannot (or is not to) be given w. exactness: ἐν τ. ἡμέραις ἐκείναις in those days (Ex 2:11; Judg 18:1; 1 Km 28:1; Jdth 1:5; PsSol 17:44; 18:6; AscIs 3, 20; 23; 27) Mt 3:1, cp. 24:38; Mk 1:9; 8:1; Lk 2:1. Of a definite period (1 Macc 1:11; 9:24; 11:20) Lk 4:2; 9:36.
    ב. of the future (ἐκείνη ἡ ἡμέρα; Plut., Gai. Marc. 231 [35, 6]; Epict. 3, 17, 4; Ael. Aristid. 19, 8 K.=41 p. 765 D.) Mt 24:22ab, 29; ἐν ἐκ. τ. ἡμέραις 24:19; Ac 2:18 (Jo 3:2); Rv 9:6. Also in sg. ἐν ἐκείνῃ τ. ἡμέρᾳ (Jdth 11:15) Lk 17:31; J 16:23, 26; AcPlCor 2:32; esp. of God’s climactic judgment day Mt 7:22; Lk 6:23; 10:12; 2 Th 1:10; 2 Ti 1:12, 18; cp. Rv 16:14 v.l. ὁ αἰὼν ἐ. (opp. αἰὼν οὗτος) the age to come Lk 20:35 (s. αἰών 2b).
    ג. of a period ascertainable fr. the context Mt 13:1; Mk 4:35; J 1:39 (Jos., Ant. 7, 134 μεῖναι τὴν ἡμέραν ἐκείνην) al. ἀπʼ ἐκείνης τ. ἡμέρας (Jos., Bell. 4, 318, Ant. 7, 382; Mel. HE 4, 26, 3 ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις) Mt 22:46. κατὰ τὸν καιρὸν ἐ. at that time Ac 19:23. κατʼ ἐ. τὸν καιρόν (Jos., Ant. 1, 171 al.; Just., A I, 26, 3 al.: κατʼ ἐκεῖνο τοῦ καιροῦ, D. 103, 3 ἐκείνου τοῦ καιροῦ) 12:1. ἐν ἐ. τῇ ὥρᾳ Rv 11:13.
    For ἐκείνης, the adverbial gen. of ἐκεῖνος, s. the preceding entry.—IndogF 19, 1906, 83ff. S. κἀκεῖνος. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἐκεῖνος

  • 11 ἀγαπατός

    a desirable ἀγαπατὰ δὲ (sc. ἐστί)

    καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώτων ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    b with which one must be content, well loved, of only children, cf. Hesych. ἀγαπητόν: μονογενῆ ἐν ᾇ πρῶτον εὐνάσθην ἀγαπατὸς ὑπὸ σπαργάνοις (Pindar speaks of himself.) fr. 193.

    Lexicon to Pindar > ἀγαπατός

  • 12 δύναμαι

    δῠνᾰμαι (δύνασαι, -ανται; δύναιτο; δυνάμενος; δύνασθαι: pass. aor. pro med. ἐδυνάσθη)
    1 be able καταπέψαι μέγαν ὄλβον οὐκ ἐδυνάσθη (sc. Tantalos) O. 1.56

    ἀποίητον οὐδ' ἂν Χρόνος δύναιτο θέμεν ἔργων τέλος O. 2.17

    τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.100

    τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν P. 3.82

    δύνασαι δ' ἀφελεῖν μᾶνιν χθονίωνP. 4.158

    δύνασαι δὲ βροτοῖσιν ἀλκὰν ἀμαχανιᾶν δυσβάτων θαμὰ διδόμεν N. 7.96

    ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώτων ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.5

    ὁ δ' ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος ἁβρὰ πάσχειν fr. 2. 1.

    Lexicon to Pindar > δύναμαι

  • 13 ἕκαστος

    ἕκαστος (-ος; -αι; -ον, -ῳ, -ον.)
    1 each, every
    1 adj.
    a

    τεκμαίρει χρῆμ' ἕκαστον O. 6.74

    ἄνευ δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον O. 9.104

    ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτον ἐν παλαιτέροισι, μέρος ἕκαστον οἶον ἔχομεν βρότεον ἔθνος N. 3.73

    ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώτων ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    ἐφ' ἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο τέλος I. 1.26

    θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχὰν ἕκαστον ἐν πρᾶγος fr. 108a. 2.
    b

    ἕκαστος τις. τὰ δαὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι N. 4.92

    c ὡς ἕκαστος each respectively σε εἶδον, ἄφωνοι θὡς ἕκασται φίλτατον παρθενικαὶ πόσιν ἢ υἱὸν εὔχοντ, ὦ Τελεσίκρατες, ἔμμεν (others understand ὡς = ὅτι: v. l. ἕκαστα, ἑκάστᾳ, ἑκάστα) P. 9.98
    2 subs. everyone, everything

    ἕπεται δἐν ἑκάστῳ μέτρον O. 13.47

    ὦναξ, ἑκόντι δ' εὔχομαι νόῳ κατά τιν ἁρμονίαν βλέπειν ἀμφ' ἕκαστον ὅσα νέομαι in each step of my path Burton. P. 8.69

    τῶν δ' ἕκαστος ὀρούει, τυχών κεν ἁρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν πὰρ ποδός P. 10.61

    σφετέραν δαἰνεῖ δίκαν ἀνδρῶν ἕκαστος fr. 215. 1. in irregular apposition,

    φυᾷ δ' ἕκαστος διαφέρομεν N. 7.54

    Lexicon to Pindar > ἕκαστος

  • 14 ἔργον

    ἔργον (ἔργον, -ου, -ῳ, -ον; -α, -ων, -οιςι),
    1

    -οισιν, -α. ϝεργ- O. 13.38

    , P. 2.17, P. 4.104, P. 7.19, N. 3.44, N. 7.52, N. 10.64)
    1 achievement, exploit
    a

    τῶν δὲ πεπραγμένων ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν ἀποίητον οὐδ' ἂν χρόνος δύναιτο θέμεν ἔργων τέλος O. 2.17

    κρυφόν τε θέμεν ἐσλῶν καλοῖς ἔργοις (Aristarchus ap. Σ: ἐσλὸν κακοῖς codd.) O. 2.98

    πόνος δαπάνα τε μάρναται πρὸς ἔργον κινδύνῳ κεκαλυμμένον O. 5.15

    κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα O. 8.63

    ἐσλὰ δ' ἐπ ἐσλοῖς ἔργα θέλοι δόμεν O. 8.85

    ὑπέρφατον ἄνδρα μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι O. 9.66

    ἄπονον δ' ἔλαβον χάρμα παῦροί τινες ἔργων πρὸ πάντων βιότῳ φάος O. 10.23

    ἀλλὰ πάντων ταμίαι ἔργων ἐν οὐρανῷ (sc. αἱ Μοῖραι) O. 14.10

    ἄγει δὲ χάρις φίλων ποί τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα P. 2.17

    τοῦτ' ἔργον βασιλεὺς ἐμοὶ τελέσαις ἄφθιτον στρωμνὰν ἀγέσθωP. 4.229

    ἔργον πελώριον τελέσαις P. 6.41

    τὸ δ' ἄχνυμαι, φθόνον ἀμειβόμενον τὰ καλὰ ἔργα P. 7.19

    παῖς μὲν ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα N. 3.44

    πότμος δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων πέρι πάντων N. 5.40

    παροιχομένων γὰρ ἀνέρων ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν N. 6.30

    ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ N. 7.14

    καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον N. 8.4

    χαίρω δὲ πρόσφορον ἐν μὲν ἔργῳ κόμπον ἱείς N. 8.49

    φλέγεται δ' ἀρεταῖς μυρίαις ἔργων θρασέων ἕνεκεν N. 10.3

    πὰν δὲ τέλος ἐν τὶν (= Ζηνὶ)

    ἔργων N. 10.30

    καὶ μέγα ἔργον ἐμήσαντ' ὠκέως N. 10.64

    ἀλλ' ἔμπαν μεγαλανορίαις ἐμβαίνομεν, ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες N. 11.45

    παθόντες πού τι φιλόξενον ἔργον i. e. the Olympic victory of the charioteer Nikomachos I. 2.24

    εὐκλέων δ' ἔργων ἄποινα χρὴ μὲν ὑμνῆσαι τὸν ἐσλόν I. 3.7

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων I. 4.23

    καὶ δεύτερον ἆμαρ ἐτείων τέρμ' ἀέθλων γίνεται, ἰσχύος ἔργον the pankration I. 4.68 εἰ δὲ τέτραπται θεοδότων ἔργων κέλευθον ἂν καθαράν sc.

    Αἴγινα I. 5.23

    μυρίαι δ' ἔργων καλῶν τέτμανθ ἑκατόμπεδοι ἐν σχερῷ κέλευθοι I. 6.22

    Λάμπων δὲ μελέταν ἔργοις ὀπάζων Ἡσιόδου μάλα τιμᾷ τοῦτ' ἔπος I. 6.67

    θνᾴσκει δὲ σιγαθὲν καλὸν ἔργον fr. 121. 4. τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος fr. 169. 5. λάμπει δὲ χρόνῳ ἔργα μετ' αἰθέῤ ἀερθέντα fr. 227. παῦσέν [τ] ἔργ' ἀναιδῆ i. e. those of Laomedon fr. 140a. 59 (33).
    b emphasising action, as opposed to thought.

    κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς P. 3.30

    ἐπ' ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς P. 5.119

    πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26

    οὔτ' ἔργον οὔτ ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπών zeugma P. 4.104
    c where emphasis is upon the effort, labour

    Ἰάσων θεῷ πίσυνος εἴχετ' ἔργου P. 4.233

    ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ N. 7.52

    Τροίας ἶνας ἐκταμὼν δορί, ταί μιν ῥύοντό ποτε μάχας ἐναριμβρότου ἔργον ἐν πεδίῳ κορύσσοντα i. e. the work of battle I. 8.54 esp. in dat. s., by one's efforts

    ἦν δ' ἐσορᾶν καλός, ἔργῳ τ οὐ κατὰ εἶδος ἐλέγχων ἐξένεπε Αἴγιναν πάτραν O. 8.19

    ἀγώνιον ἐν δόξᾳ θέμενος εὖχος, ἔργῳ καθελών O. 10.63

    Ἥρας τ' ἀγῶν ἐπιχώριον νίκαις τρισσαῖς, ὦ Ἀριστόμενες, δάμασσας ἔργῳ (μετ' ἔργου καὶ ἐνεργείας πολλῆς. Σ.) P. 8.80 σιγαλὸν ἀμαχανίαν ἔργῳ φυγών i. e. by my efforts in singing of Cyrene P. 9.92 cf. N. 1.26
    d where the emphasis is on the result of action, prize, victory ὅτ' ἀμφότεροι κράτησαν μίαν ἔργον ἀν ἁμέραν at the Isthmian games O. 9.85

    τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε κάλλιστ' ἀμφὶ κόμαις O. 13.38

    2 work (of art)

    ἀρχομένου δ' ἔργου πρόσωπον χρὴ θέμεν τηλαυγές O. 6.3

    ἔργα δὲ ζωοῖσιν ἑρπόντεσσί θ' ὁμοῖα κέλευθοι φέρον O. 7.52

    ὅ τ' ἐν Ἄργει χαλκὸς ἔγνω μιν, τά τ ἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαις O. 7.84

    ἅπαν δ' εὑρόντος ἔργον every work of art has its creator O. 13.17 ἔκρυψαν τὸ πάντων ἔργων ἱερώτ[ατον (Π̆{S}: ἔργον Π; i. e. the third temple of Apollo at Delphi) Pae. 8.74

    Lexicon to Pindar > ἔργον

  • 15 καιρός

    καιρός (-ός, -οῦ, -ῷ, -όν.)
    1 fitting, right time (“u. a. der Sinn für das jeweils den Umständen Angemessene, Geschmack, Takt,” Fränkel, D & P, 509̆{14}: v. Bundy, 1. 18̆{44}; Barrett on Eur., Hipp., 386.)
    a νοῆσαι δὲ καιρὸς ἄριστος i. e. the fitting time is the best (time) to observe O. 13.48

    ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286

    τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι καιρῷ σὺν ἀτρεκεῖ i. e. at exactly the right time P. 8.7

    ὁ δὲ καιρὸς ὁμοίως παντὸς ἔχει κορυφάν P. 9.78

    ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώτων ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    καιρὸν[ fr. 51f. b. μόχθος ἡσυχίαν φέρει καιρῷ καταβαίνων (“mit richtiger Wahl eingreifend,” Fränkel) Pae. 2.34 c. gen., opportunity, due season, chance for,

    ὁ μὰν πλοῦτος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρόν O. 2.54

    ὧν ἔραται καιρὸν διδούς P. 1.57

    πολλῶν ἐπέβαν καιρὸν οὐ ψεύδει βαλών ( καιρόν to be understood ἀπὸ κοινοῦ, v. Radt, Mnem., 1966, 152̆{5}) N. 1.18

    Θεαρίων, τὶν δ' ἐοικότα καιρὸν ὄλβου δίδωσι N. 7.58

    in phrases, κατὰ καιρόν, ἐν καιρῷ, opportunely, ( Χεῖρα)

    τὰν Νικόμαχος κατὰ καιρὸν νεῖμ' ἁπάσαις ἁνίαις I. 2.22

    χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ fr. 123. 1. εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν fr. 127. 2. κατ]ὰ καιρὸν[ ?fr. 346a. 3. “ἦν διακρῖναι ἰδόντ' λτ;οὐγτ; πολλὸς ἐν καιρῷ χρόνος” fr. 168. 6. also παρὰ καιρόν, inopportunely, ὀρθᾷ διακρίνειν φρενὶ μὴ παρὰ καιρὸν δυσπαλές (“Richtmaß,” Fränkel) O. 8.24

    τὸ καυχᾶσθαι παρὰ καιρὸν μανίαισιν ὑποκρέκει O. 9.38

    τί κομπέω παρὰ καιρόν; P. 10.4
    b = τὰ καίρια, things timely

    καιρὸν εἰ φθέγξαιο P. 1.81

    c frag. ἐν και]ρῷ P. Oxy. 2622. fr. 1. 1 ad ?fr. 346.

    Lexicon to Pindar > καιρός

  • 16 μή

    μή neg.
    1 in principal cl.
    a c. pres. or aor. impv.

    μὴ κρύπτε κοινὸν σπέρμ O. 7.92

    μὴ βαλέτω O. 8.55

    μὴ νῦν λαλάγει τὰ τοιαῦτ O. 9.40

    μὴ παρίει καλά P. 1.86

    μὴ κάμνε λίαν δαπάναις P. 1.90

    μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε P. 3.61

    τῶ σε μὴ λαθέτω P. 5.23

    τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντος κρυπτέτω P. 9.94

    μὴ μάτευε Ζεὺς γενέσθαι I. 5.14

    μὴ φθόνει κόμπον I. 5.24

    ὁ δ' ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος I. 7.39

    μὴ νῦν νεκτα[ρ Παρθ. 2.. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 3. ὦ τάν, μή με κερτόμ[ει fr. 215. 4. μὴ σιγᾷ βρεχέσθω fr. 240. add. μήτε, in emphasis,

    μή νυν μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν μηδὲ τούσδ ὕμνους I. 2.43

    cf. P. 4.99
    b c. pres. or aor. opt., in wishes.

    μὴ θράσσοι χρόνος ὄλβον ἐφέρπων O. 6.97

    ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.29

    μή με λίποι καθαρὸν φέγγος P. 9.90

    μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20

    εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος N. 8.35

    μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος I. 1.3

    μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.26

    c c. aor. subj., in prohibitions.

    μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι O. 5.24

    μὴ δολωθῇς P. 1.92

    ὤνασσ' Ἀλάθεια, μὴ πταίσῃς ἐμὰν σύνθεσιν fr. 205. 2.
    2 in subord. cl.,
    a c. inf.

    ἡμιθέοισιν πόθον ἔνδαιεν Ἥρα ναὸς Ἀργοῦς, μή τινα λειπόμενον μένειν P. 4.185

    πέποιθα δὲ ξένον μή τιν' δαιδαλωσέμεν O. 1.103

    αὐδάσομαι ἐνόρκιον λόγον τεκεῖν μή τιν' πόλιν φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν O. 2.93

    ἐκέλευσεν ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.66

    εὔχομαι μὴ θέμεν O. 8.86

    παραγορεῖτο μή ποτε ταξιοῦσθαι O. 9.77

    ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ' ὡσείτ ἀγῶνος βαλεῖν ἔξω P. 1.44

    ταύτας δὲ μή ποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον P. 6.26

    ἀπομνύω μὴ τέρμα προβαὶς ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν N. 7.71

    ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώ-

    των ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    ἔστι δὲ τις λόγος ἀνθρώπων, τετελεσμένον ἐσλὸν μὴ χαμαὶ σιγᾷ καλύψαι N. 9.7

    ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων N. 10.40

    χρή νιν εὑρόντεσσιν ἀγάνορα κόμπον μὴ φθονεραῖσι φέρειν γνώμαις I. 1.44

    ἀλλοτρίοισιν μὴ προφαίνειν fr. 42. 1.

    ὤμοσε γὰρ θεὸς μή μιν εὔφρον' ἐς οἶκον μήτ ἐπὶ γῆρας ἱξέμεν βίου Pae. 6.115

    [ἐγγυάσομαι μή μιν μηδ ἀφίξεσθαι (codd.: μὴ μὲν Hartung: ὔμμιν de Jongh e Σ.) O. 11.17] with litotes,

    ὀρθᾷ διακρίνειν φρενὶ μὴ παρὰ καιρὸν δυσπαλές O. 8.24

    ἔστι δ' ἐοικὸς ὀρειᾶν γε Πελειάδων μὴ τηλόθεν Ὠαρίωνα νεῖσθαι N. 2.12

    add. art.,

    ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν O. 8.60

    cf. N. 5.14
    b in protasis of conditional sentence.

    εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι O. 1.108

    εἰ μὴ στάσις σ' ἄμερσε O. 12.16

    εἰ μὴ θεὸς ἁγεμόνεσσι κυβερνατὴρ γένηται P. 4.274

    εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ P. 8.73

    εἰ μὴ φύλασσεν Ἀπόλλων Pae. 6.91

    c in final cl.,
    I

    ὡς... κελεύθοις ἁπλόαις ζωᾶς ἐφαπτοίμαν, θανὼν ὡς παισὶ κλέος μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω N. 8.37

    II

    ὅπως... ἐν φρασὶ πάξαιθ, ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω μόλοι N. 3.62

    III

    ὄφρα... ὄφρα μὴ ταμίᾳ Κυράνας ἀτελὴς γένοιτο μαντεύμασιν P. 5.62

    IV where the conjunction is omitted c. opt.

    ἔνεικεν Λοκρῷ, μὴ καθέλοι μιν αἰὼν O. 9.60

    ὁμοῖα, Κρόνιδαι μάκαρες, διδοῖτ' μὴ φθινοπωρὶς ἀνέμων χειμερία κατὰ πνοὰ δαμαλίζοι χρόνον P. 5.120

    c. subj. “λῦσον, ἄμμιν μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν” (W. Schulze: -στήσης, -στήσῃ codd., Σ.) P. 4.155

    εἰμὶ δ' ἄσχολος ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν μὴ κόρος ἐλθὼν κνίσῃ P. 8.32

    d in rel. cl.
    I c. ind.

    ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται P. 1.13

    κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει, μηδὲ P. 9.87

    ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος ἢ σιδάρου κεχάλκευται fr. 123. 4.
    II c. subj. ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας

    ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    ἀλλ' ᾧτινι μὴ λιπότεκνος σφάλῃ πάμπαν οἶκος Παρθ. 1. 16.
    3 c. part., adj.
    b where the phrase is equivalent to a general rel. cl., cf. 2d supra. τὸ δὲ μὴ Δὶ φίλτερον σιγῷμι πάμπαν fr. 81 ad

    Δ. 2. ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ συνιείς N. 4.31

    c αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον ( and which was perhaps unjustly undertaken: “μή... ut ad... subiectivum quod dicunt iudicium suum rem revocaret”, Boeckh) N. 5.14
    4 fragg. ]μή μο[ι Πα. 7B. 7. ] μὴ φ[ P. Oxy. 1792, fr. 8.

    Lexicon to Pindar > μή

  • 17 πλανάομαι

    1 stray from c. gen., met. ἀγαπατὰ δὲ (sc. ἐστὶ)

    καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώτων ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    Lexicon to Pindar > πλανάομαι

  • 18 πρός

    1 prep. c. acc.
    a to, toward

    πρὸς ἐσχατιὰν Θήρων ἀρεταῖσιν ἱκάνων ἅπτεται Ἡρακλέος σταλᾶν O. 3.43

    πρὸς Πιτάναν δεῖ σάμερον ἐλθεῖν O. 6.28

    κοίλαν πρὸς ἄγυιαν θνᾳσκόντων (v. l. ἐς) O. 9.34 Νείλοιο πρὸς πῖον τέμενος ΚρονίδαP. 4.56 ἐλθόντας πρὸς Αἰήτα θαλάμουςP. 4.160

    ἔβαν Ἴρασα πρὸς πόλιν P. 9.106

    ὅσαις δὲ βροτὸν ἔθνος ἀγλαίαις ἁπτόμεσθα, περαίνει πρὸς ἔσχατον πλόον P. 10.28

    θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι N. 3.26

    κατέδρακεν Ἡρακλέος ὀλβίαν πρὸς αὐλάν N. 4.24

    βουβόται τόθι πρῶνες ἔξοχοι κατάκεινται πρὸς Ἰόνιον πόρον N. 4.53

    Γαδείρων τὸ πρὸς ζόφον οὐ περατόν lying to the west N. 4.69 ἀνὰ δ' ἱστία τεῖνον πρὸς ζυγὸν καρχασίου up to N. 5.51

    πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    πρὸς Ἴλου πόλιν N. 7.30

    ᾤχετο δὲ πρὸς θεόν N. 7.40

    ( ἀρετά)

    ἀερθεῖσ' πρὸς ὑγρὸν αἰθέρα N. 8.41

    ἀλλ' ἐπέρα ποτὶ μὲν Φᾶσιν θερείαις, ἐν δὲ χειμῶνι πλέων Νείλου πρὸς ἀκτάν I. 2.42

    πάντες ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν fr. 124. 7. πρὸς Ὄλυμπον Θρ. 7. 15. irregular position:

    πρὸς δ' ἑταῖροι καρτερὸν ἄνδρα φίλας ὤρεγον χεῖρας P. 4.239

    I

    γέρονθ ὅτι Πρίαμον πρὸς ἑρκεῖον ἤναρε βωμὸν ἐπενθορόντα Pae. 6.114

    τέλος δ ἀείραις πρὸς στιβαρὰς ἐπάραξε πλευράς fr. 111. 4. “ δοιὰ βοῶν θερμὰ πρὸς ἀνθρακιὰν στέψαν” (Schr.: δ' εἰς codd., valde corrupti) fr. 168. 2.
    II in opposition, answer to: against

    ἄκραντα γαρύετον Διὸς πρὸς ὄρνιχα θεῖον O. 2.88

    χλιδῶσα δὲ μολπὰ πρὸς κάλαμον ἀντιάξει μελέων O. 10.84

    χρὴ δὲ πρὸς θεὸν οὐκ ἐρίζειν P. 2.88

    μὴ πρὸς ἅπαντας ἀναρρῆξαι τὸν ἀχρεῖον λόγον fr. 180. 1.
    c towards (the time of), about

    πρὸς εὐάνθεμον δ' ὅτε φυὰν O. 1.67

    τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν παῦρον ἐπὶ γλεφάροις ὕπνον ἀναλίσκοισα ῥέποντα πρὸς ἀῶ P. 9.25

    τελέθει πρὸς γῆρας αἰὼν ἡμέρα N. 9.44

    d of mental direction, to

    πρὸς ἡσυχίαν φιλόπολιν τετραμμένον O. 4.16

    ὄφρα ἵκωμαι πρὸς ἀνδρῶν καὶ γένος O. 6.24

    τραχεῖαν ἑρπόντων πρὸς ἔπιβδανP. 4.140

    θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν P. 4.295

    πρὸς εὐφροσύναν τρέψαι γλυκεῖαν ἦτορ I. 3.10

    πτάμεναι νοήματι πρὸς Ἀφροδίταν (Wil.: ποτ τὰν codd.) fr. 122. 5.
    e with a view to, with the object of

    ἀμφ' ἀρεταῖσι πόνος δαπάνα τε μάρναται πρὸς ἔργον κινδύνῳ κεκαλυμμένον O. 5.15

    ἄνεται δὲ πρὸς χάριν εὐσεβίας ἀνδρῶν λιταῖς O. 8.8

    ἐρεθίζομαι πρὸς ἀυτὰ[ν] I am provoked to song fr. 140b. 14.
    f in respect of, in

    ὕπατος ἀμφὶ τοκεῦσιν ἔμμεν πρὸς ἀρετάν P. 6.42

    ἀγαπατὰ δὲ καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον τῶν ἀρειόνων ἐρώτων ἐπικρατεῖν δύνασθαι N. 8.4

    g by reference to, according to

    τῶν νῦν δὲ καὶ Θρασύβουλος πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα P. 6.45

    2 c. gen. a. of pers., at the hands of, from, by

    χρὴ πρὸς μακάρων τυγχάνοντ' εὖ πασχέμεν P. 3.103

    δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν P. 4.63

    ἀπαθὴς δ' αὐτὸς πρὸς ἀστῶν P. 4.297

    ἴστω λαχὼν πρὸς δαιμόνων θαυμαστὸν ὄλβον N. 9.45

    καὶ Κλεωναίων πρὸς ἀνδρῶν τετράκις N. 10.42

    τετίματαί τε πρὸς ἀθανάτων φίλος I. 4.59

    πρὸς δ' Ἀφροδίτας ἀτιμασθεὶς fr. 123. 6. ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται fr. 133. 6.
    b in the eyes of

    ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286

    c by in prayers, invocations.

    πρὸς Ὀλυμπίου Διός σε, χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ, λίσσομαι με δέξαι Pae. 6.1

    ἀλλά σε πρὸς Διός, ἱπποσόα θοάς, ἱκετεύω Pae. 9.7

    d under the force of, in the face of

    πένθος δὲ πίτνει βαρὺ κρεσσόνων πρὸς ἀγαθῶν O. 2.24

    e from τᾶς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακείς (Kaibel: ἀκτῖνας ὄσσων, ἀκτῖνας προσώπων codd.) fr. 123. 2.
    3 c. dat., on at

    ἀψευδεῖ δὲ πρὸς ἄκμονι χάλκευε γλῶσσαν P. 1.86

    [ πρὸς τέρμασιν (coni. Boeckh: ἐν codd.) P. 9.114] ἐσχατιαῖς ἤδη πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν (v. l. ἐσχατιὰς) I. 6.12

    Lexicon to Pindar > πρός

  • 19 δεξιότης

    A dexterity, esp. of mind, sharpness, cleverness,

    σοφίη καὶ δ. Hdt.8.124

    , cf. Ar.Eq. 719, al.; opp. ἀμαθία, Th.3.37.
    II = δεξίωσις, δ. καὶ φιλία Paus.7.7.5.
    III courtesy, kindliness (cf. δεξιός v), Ph.2.30.
    IV fortune, felicity,

    καιροῦ Lyd.Mag.1.3

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δεξιότης

  • 20 δράσσομαι

    δράσσομαι, [dialect] Att. [full] δράττομαι, Hdt.3.13; [tense] impf.
    A

    ἐδραττόμην Ar.Ra. 545

    : [tense] fut.

    δράξομαι APl.4.275.10

    (Posidipp.), LXXNu.5.26: [tense] aor.

    ἐδραξάμην Pl.Ly. 209e

    , etc.: [tense] pf. δέδραγμαι, 2 pers.

    δέδραξαι E.Tr. 750

    , part.

    δεδραγμένος Il.13.393

    :—the [voice] Act., δράσσω only in Poll.3.155, EM285.43, prob. in PLond.3.1170v113 (iii A. D.), cf. δράξαι· κρατῆσαι, Hsch.: (cf. δράξ, δράγμα, δραχμή):— grasp with the hand, c. gen. rei, κόνιος δεδραγμένος αἱματοέσσης clutching handfuls of gory dust, Il. l. c.: metaph.,

    ἐλπίδος δεδραγμένος S.Ant. 235

    (vv. ll. πεπρ-, πεφρ-), cf. Plb.36.15.7; δραξάμενοι τῶν ἁλῶν taking a handful of salt, Pl. l. c., etc.
    2 lay hold of,

    τί μου δέδραξαι χερσί; E.Tr. 750

    ; δραξάμενος φάρυγος having seized [them] by the throat, Theoc.24.28, cf. 25.145, POxy.1298.10 (iv A. D.): metaph.,

    δράξασθαι καιροῦ D.S.12.67

    ; μείζονος οἴκου (i.e. by marriage), Call.Epigr.1.14;

    μεγάλης ἀπήνης AP 11.238

    (Demod.);

    τᾶς κραδίας Theoc.30.9

    ; [ὧν χρ]ὴ δράξασθαι τὸ στόμα sounds the mouth has to grip, i.e. make, dub. in Phld.Po. 2.41.
    II c. acc., take by handfuls,

    ταύτας [τὰς μνέας] δ. Hdt.3.13

    ; also, catch,

    τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν 1 Ep.Cor.3.20

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δράσσομαι

См. также в других словарях:

  • Καιροῦ — Καιρός due measure masc gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • καιροῦ — καιρός due measure masc gen sg καιρόω row of thrums pres imperat mp 2nd sg καιρόω row of thrums imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… …   Dictionary of Greek

  • времѧ — ВРЕМ|Ѧ (> 1000), ЕНЕ с. 1.Одна из форм существования материи: Не възможьно оубо рече. вне же врѣмѩ суть в мирѣ быти КР 1284, 358в; второѥ [в троице] ѥдиносоущьствьно оц҃ю и числоу и времени вышьша соуща нарицаѥть (χρόνων) ГА XIII XIV, 222а;… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • μετεωρολογία — Επιστήμη που μελετά τα φυσικά φαινόμενα (άλλοτε γνωστά ως μετέωρα), τα οποία λαμβάνουν χώρα στην ατμόσφαιρα της Γης και τους νόμους που τα καθορίζουν (ως ατμόσφαιρα της Γης μπορούμε να ορίσουμε το αεριώδες στρώμα που την περιβάλλει και συμμετέχει …   Dictionary of Greek

  • Ηνωμένο Βασίλειο — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας Συντομευμένη ονομασία: Μεγάλη Βρετανία Έκταση: 244.820 τ. χλμ. Πληθυσμός: 59.647.790 (2001) Πρωτεύουσα: Λονδίνο (6.962.319 κάτ. το 2001)Κράτος της βορειοδυτικής… …   Dictionary of Greek

  • Σέρρας, Βαρθολομαίος — Έλληνας διοικητής της αστυνομίας Καΐρου τον 18o αι. Ο Σ. ήταν κάτοικος Καΐρου στην εποχή της πολιορκίας της πόλης από τους Γάλλους του Βοναπάρτη. Όταν οι Μαμελούκοι εγκαταλείψανε την πόλη, οι Αιγύπτιοι κάτοικοι της, έκαψαν τα ανάκτορα τους και… …   Dictionary of Greek

  • Γαλλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Γαλλίας Έκταση: 547.030 τ.χλμ Πληθυσμός: 58.518.148 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα: Παρίσι (2.125.246 κάτ. το 2000)Κράτος της δυτικής Ευρώπης. Συνορεύει στα ΝΑ με την Ισπανία και την Ανδόρα, στα Β με το Βέλγιο και το… …   Dictionary of Greek

  • καιρός — Αρχαιοελληνική θεότητα, προσωποποίηση της ευκαιρίας, της ευνοϊκής χρονικής στιγμής. Προσωποποιήθηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 5ου αι. π.Χ. Τον θεωρούσαν νεότατο γιο του Δία και υπήρχε βωμός του στην Ολυμπία. Ο ποιητής Ίων, από τη Χίο, είχε… …   Dictionary of Greek

  • συνοπτικός — ή, ό / συνοπτικός, ή, όν, ΝΜΑ [σύνοπτος] 1. συγκεφαλαιωτικός, περιληπτικός 2. σύντομος, βραχύς («συνοπτικός πίνακας») νεοελλ. φρ. α) «συνοπτικά ευαγγέλια» τα τρία πρώτα ευαγγέλια τής Καινής Διαθήκης, το κατά Ματθαίον, το κατά Μάρκον και το κατά… …   Dictionary of Greek

  • Κάιρο — I Η παλαιότερη ελληνική εφημερίδα του Καΐρου. Ιδρύθηκε το 1873 από τον M.K. Νομικό και αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία των Γ. Μαυράκη, Μ.I. Νομικού και τέλος του Α. Βαμβακούκη. Το τελευταίο της φύλλο τυπώθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1895. Η εφημερίδα,… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»