-
1 θανοῦμαι
-
2 θανούμαι
-
3 θανοῦμαι
-
4 θνήσκω
θνήσκω ( ΘΑΝ), fut. ϑανοῠμαι, ϑνήξομαι Leon. Al. 35 (IX, 354), aor. ἔϑανον, ϑανεῖν, perf. τέϑνηκα, mit den synkopirten Formen τέϑναμεν, τέϑνατε, τεϑνᾶσι, opt. τεϑναίην, imper. τέϑναϑι, partic. τεϑνεώς, τεϑνεῶσα, τεϑνεώς, od. τεϑνεός, Her. 1, 112; bei Hom. auch τεϑνηώς, τεϑνηότος, Od. 24, 56 Il. 13, 659. 19, 300. 24, 20; τεϑνεῶτι dreisylbig Od. 19, 331, wie τεϑνεώτων im Hexameter bei Eur. Suppl. 272; Sp. D. auch τεϑνεότος, Qu. Sm. 7, 65; vom fem. kommt nur τεϑνηκυῖα vor, Od. 4, 734, comp. κατατεϑνηυῖα; Buttmann zieht die böotische Form τεϑνειώς vor u. hält sie findet, Theocr. 25, 273 Qu. Sm. 5, 502; vgl. Wernicke Tryphiod. p. 193 u. Spitzner zu Il. 6, 71; lus. τεϑνάναι, ep. τεϑνάμεν u. τεϑνάμεναι, auch τεϑνᾶναι, Aesch. Ag. 525, plusqpf. ἐτέϑνασαν. Aus dem perf. ist ein neues fut. τεϑνήξω gebildet, in der Bdtg "todt sein werden", Aesch. Ag. 1252; Ar. ὡς τεϑνήξων ἴσϑι νυνί, Ach. 306; auch Plat. Gorg. 469 d ist τεϑνήξει für τεϑνήξεται jetzt hergestellt; aber Ar. Nubb. 1418 steht noch σὺ δ' ἐγχανὼν τεϑνήξει, wie Ach. 565 u. Vesp. 654; τε-ϑνήξομαι Luc. Char. 17, vgl. Soloec. 67; dor. τεϑναξοῦμαι, Plut. apophth. Lac. Brasid. 3; auch τεϑνήσειν, D. Cass. 51, 13; – sterben, den Tod finden, im perf. gestorben, todt sein; sowohl vom natürlichen Tode, Hom. u. Folgde überall, als von jedem gewaltsamen Getödtetwerden, Umkommen; αἴ κε ϑάνῃς καὶ μοῖραν ἀναπλήσῃς βιότοιο Il. 4, 170; ϑανεῖν καὶ πότμον ἐπισπεῖν 7, 52 u. öfter; χερσὶν ὑπ' Αἴαντος ϑανέειν, von den Händen des Aias sterben, durch ihn getödtet werden, 15, 289; ζωὸς ἠὲ ϑανών, lebend oder todt, Od. 4, 553; εἴ που ἔτι ζώουσιν ἢ ἤδη τεϑνᾶσι 15, 350; öfter bei den Folgdn ζῶν u. τεϑνηκώς einander entgegengesetzt; τεϑνηώς, der Todte; νεκρὸν τεϑνηῶτα Od. 12, 10, νέκυος πέρι τεϑνηῶτος Il. 18, 173; ϑανεῖν ἔκ τινος sagt Pind. P. 4, 72, der neben τεϑνηκότων, N. 7, 32, auch τεϑναότα, 10, 74 hat; τέϑνηκας, du bist todt, Aesch. Ch. 880 u. sonst; ἄνδρες τεϑνᾶσιν ἐκ χερῶν αὐτοκτόνων, durch eigene Hand, Spt. 787; δορὶ ἔϑανες 943, δορικανεῖ μόρῳ Suppl. 965; βιαίως Ch. 542; übertr., λόγοι ϑρώσκουσι ϑνήσκοντες μάτην 833; Soph. sagt ἡ δ' ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέϑνηκεν, ist schon lange todt, Ant. 560, vgl. Phil. 1009 El. 1141; übertr., untergehen, ϑνήσκει δὲ πίστις, βλαστάνει δ' ἀπιστία O. C. 617; ϑανεῖν ὑπό τινος, öfter, ἔκ τινος O. R. 1454; πρός τινος ib. 292, wie Eur. Hecub. 773. In Prosa ist bes. das perf. üblich, für praes. u. aor. dagegen das comp. ἀποϑνήσκω; ὁ τεϑνεὼς ὑπὸ τοῦ σοῦ πατρός, der von deinem Vater getödtet oder durch deines Vaters Schuld gestorben ist, Plat. Euthyphr. 4 b; Folgde. Selten von Sachen, τέϑνηκε τὸ τρυβλίον Ar. Ran. 983.
-
5 θνησκω
или θνήσκω, дор. θνᾴσκω (fut. θᾰνοῦμαι, aor. 2 ἔθᾰνον, pf. τέθνηκα; fut. 3 τεθνήξω и τεθνήξομαι; conjct. τεθνήκω; opt. τεθναίην; inf. τεθνηκέναι и τεθνάναι, эп. inf. τεθνάμεναι и τεθνάμεν; imper. τέθνᾰθι; part. τεθνηκώς и τεθνεώς, эп. part. τεθνηώς; 3 л. pl. ppf. ἐτεθνήκεσαν и ἐτέθνᾰσαν; эол. ppf. τεθνάκην с ᾱ)1) умирать, погибать(οἰκτίστῳ θανάτῳ Hom.; νόσῳ Her.)
ζωὸς ἠὲ θανών Hom. — живой или мертвый;τεθνηὼς νεκρός или νέκυς Hom. — мертвец;οἱ θανόντες, οἱ τεθνηκότες и οἱ τεθνεῶτες Xen., Plat., Arst.; — умершие, мертвые;θανέειν (χερσὴν) ὑπό τινος Hom., Plat., ἔκ и πρός τινος Pind., Soph., также τινί Soph. и ὑπό τινος Arst. — умереть от чьей-л. руки, т.е. быть убитым кем-л.;θ. περί и ὑπέρ τινος Xen., Plat.; — умирать за кого(что)-л.;εὐγενές ὅ κτανών τε χὠ (= καὴ ὅ) θανών Soph. — славен и убивший (Аполлон) и убитый (Ахилл);οὐδ΄ ἄγγελός τις …;Θνήσκουσι (= pf. τεθνήκασι) γάρ Soph. — нет какого-л. вестника …? (Нет), ибо они (все) погибли;τίνι μόρῳ θνήσκεις (= pf. τέθνηκας) ; Eur. — какой смертью погиб ты, (Полидор)?;2) гибнуть, исчезать, пропадатьλόγοι θνήσκοντες μάτην Aesch. — слова, пропадающие втуне;
θνήσκει πίστις Soph. — исчезает верность;τὸ τρυβλίον τὸ περυσινὸν τέθνηκέ μοι Arph. — у меня пропало купленное в прошлом году блюдо;ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει Pind. — под влиянием радостей исчезает скорбь;τέθνηκε τὸ μισεῖν τινα Dem. — ненависть к кому-л. угасла -
6 ἀποθνῄσκω
θνῄσκω / ἀπο|θνῄσκω умирать, погибать ἀπο|θνήσκω, ἀπο|θανοῦμαι, ἀπ|έθανον, τέθνηκα -
7 θνῄσκω
θνῄσκω / ἀπο|θνήσκω умирать, погибать ἀπο|θνήσκω, ἀπο|θανοῦμαι, ἀπ|έθανον, τέθνηκα -
8 θνῄσκω
Aθνείσκ- IG 2.4040b
; [ἀποθν]ήισκειν Pl.Phdr.
in PPetr.1p.18 (iii B.C.), butθνήσκω Did.
ap. EM452.29, freq. in codd.), [dialect] Aeol. [full] θναίσκω Hdn.Gr.2.79, [dialect] Dor. [full] θνᾴσκω Sammelb.6754.22 (iii B.C.): [tense] fut.θᾰνοῦμαι Simon.85.9
, S.Ant. 462, etc.; [dialect] Ep. inf.- έεσθαι Il.4.12
; laterθνήξομαι AP9.354
(Leon.), Polyaen.5.2.22 codd.: [tense] aor. 2 ἔθᾰνον, [dialect] Ep.θάνον Od.11.412
, al.; inf. [dialect] Ep. and [dialect] Ion. θανέειν, as always in Hom., exc. Il.7.52,θανέμεν Pi.P.4.72
: [tense] pf.τέθνηκα Il.18.12
, etc.; subj.τεθνήκω Th.8.74
: [tense] plpf.ἐτεθνήκειν Antipho 5.70
, Lys.19.48; [ per.] 3pl.- ήκεσαν And.1.52
: short forms of [tense] pf., [ per.] 3 dualτέθνᾰτον X.An.4.1.19
, [ per.] 1pl. , [ per.] 3pl.τεθνᾶσι Il.22.52
, etc.; [ per.] 3pl. [tense] plpf. , And.1.59, X.HG6.4.16; imper.τέθνᾰθι Il.22.365
,τεθνάτω 15.496
, IG12.10, Pl. Lg. 933e, etc.; opt.τεθναίην Il.18.98
, etc.; inf. τεθνάναι [ᾰ] Semon. 3, Hdt.1.31, Ar.Ra. 1012, Pl.Com.68, Th.8.92, etc., τεθνᾶναι dub.l. in Mimn.2.10, A.Ag. 539; [dialect] Ep. τεθνάμεναι, -άμεν, Il.24.225, 15.497, etc.; [dialect] Aeol.τεθνάκην Sapph.2.15
; part.τεθνεώς Hdt.9.120
, Ar.Av. 476, etc., fem.τεθνεῶσα Lys.31.22
, D.40.27 (τεθνηκυῖα Hippon.29
, E. Or. 109), neut.τεθνεός Hdt.1.112
, Hp.Nat.Mul.32 (, pl. ); gen. τεθνεῶτος, etc., Hdt.5.68, etc. (once in Hom., dat.τεθνεῶτι Od.19.331
); poet. τεθνεότος Archel. ap. Antig. Mir.89, Q.S.7.65; [dialect] Dor.τεθνᾰότα Pi.N.10.74
; [dialect] Ep. τεθνηώς (v.l. -ειώς) Il.17.161,- ηυῖα Od.4.734
, ([etym.] κατα-) 11.141; gen.τεθνηῶτος Il.9.633
, etc.; alsoτεθνηότος 17.435
, Od.15.23, al. [ τεθνεῶτι is trisyll. Od.19.331, (hex.): disyll. forms are written in later Gr., nom. ([place name] Argilus); gen. sg. (Cyzicus, i A.D.); dat. sg. Papers of the Amer. School3.334
(Pisid.); fem. τεθνώσῃ (and gen. pl. τεθνήτων) Ath.Mitt. 50.134 ([place name] Macedonia); acc. pl. fem.τεθνώσας Babr.45.9
]: from τέθνηκα arose [tense] fut. , A.Ag. 1279 (censured as archaic by Luc.Sol.7), laterτεθνήξομαι Diogenian.Epicur.1.28
, 3.52, Luc.Pisc. 10, Ael.NA2.46; part.τεθνηξόμενος Lib.Ep.438.7
.—The simple Verb is regularly used in early Prose in [tense] pf. and [tense] plpf.; for [tense] pres., [tense] fut., and [tense] aor. the compd. ἀποθνῄσκω is substituted: θνῄσκει v.l. in Hp. Mul.1.9,σάρκες θνῄσκουσι Art.69
,ἔθνῃσκον Th.2.47
, al., θνῃσκόντων ib.53, ,θνῄσκομεν Epicur.Ep.1p.20U.
: [tense] aor. part. θανών, subj. θάνῃ, IG12(5).593.2,20,23 (Iulis, v B.C.), Berl.Sitzb. 1927.166 ([place name] Cyrene), Phld.Herc.1649.4: [tense] aor. inf. θανεῖν ib.1418.13:—in [tense] pres. and [tense] impf., die, as well of natural as of violent death; in [tense] aor. and [tense] pf., to be dead (cf. τί τοὺς θανὅντας οὐκ ἐᾷς τεθνηκέναι; Eup.12.3 D.; ),θανεῖν καὶ πότμον ἐπισπεῖν Il.7.52
, etc.; ζωὸς ἠὲ θανών alive or dead, Od.4.553, cf. 15.350;ἦ ἤδη τέθνηκε 4.834
; , cf. 7.46;τεθνάναι κρεῖττον ἤ.. D.9.65
, cf. 10.25;ἄξιος τεθνάναι Ar.Ra. 1012
, etc.; τεθνάτω let him be put to death, IG12.10.29; ἄτιμος τεθ. Lex ap.D.9.44: freq. in part.,νέκυος πέρι τεθνηῶτος Il.18.173
; νεκρὸν.. τεθνηῶτα a dead corpse, Od.12.10; οἱ τεθνηκότες, οἱ θανόντες, the dead, E.Hec. 278, Eup. l.c., etc.;οὔτε τεθνεῶτα οὔτε ζῶντα Hdt.4.14
; οἴχεται θανών (v. οἴχομαι) ; θανὼν φροῦδος (v. φροῦδος); θανόντι συνθανεῖν S.Tr. 798
,Fr. 953, cf. E.Supp. 1007(lyr.); ὁ θανών, opp. ὁ κτανών, S. Ph. 336: [tense] pres. with [tense] pf. sense, θνῄσκουσι γάρ, for τεθνήκασι, Id.OT 118, cf. E.Hec. 695 (lyr.),Ba. 1041 (lyr.), etc.2 used like a pass. Verb, χερσὶν ὑπ' Αἴαντος θανέειν to fall by his hand, Il.15.289;θ. ὑπό τινος Pl.Ep. 329c
, Arist.HA 625a16;ἔκ τινος Pi.P.4.72
, S.OT 1454; πρός τινος ib. 292, E.Hec. 773;θεοῖς τέθνηκε S.Aj. 970
: freq. c. dat. instrumenti, θ. χερί, δορί, Id.OC 1388, A.Th. 959(lyr.);φαρμάκοισι E. Fk.464
; also ; τεθνάναι τῷ δέει, τ. τῷ φόβῳ, c. acc., to be in mortal fear of, D.4.45, 19.81, cf. Arr.An.7.9.4;προοίμιον σκοτεινὸν καὶ τεθνηκὸς δειλίᾳ Aeschin.2.34
; θ. ἐπί τινι to die leaving one as heir, Luc.DMort.7.1.II metaph., of things, perish,θνᾴσκει σιγαθὲν καλὸν ἔργον Pi.Fr. 121
;ἐσλῶν ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει.. δαμασθέν Id.O.2.19
;λόγοι θνῄσκοντες μάτην A.Ch. 846
;θ. πίστις S. OC 611
;τὸ τρύβλιον τέθνηκέ μοι Ar.Ra. 986
(lyr.): in Prose,τέθνηκε τὸ τοὺς ἀδικοῦντας μισεῖν D.19.289
;τεθνηκός τι φθέγξασθαι D.C.40.54
;τεθνηκὸς ὁρᾶν Callistr.Stat.14
; τὸ τεθνηκὸς ὁ λίθος ὑπεδύετο ib.2. -
9 καταθνῄσκω
καταθνῄσκω, [dialect] Aeol. [full] κατθναίσκω Sapph.62 ( καταθνάσκ- codd.): [tense] fut. - θανοῦμαι: [tense] aor. κατέθᾰνον, [dialect] Ep. κάτθᾰνον; late poet. [tense] aor. 1 κάθθανα MaiuriA Nuova Silloge48: [tense] pf. - τέθνηκα (v. infr.):—poet. Verb, die away, be dying,τὸν δὲ καταθνῄσκων προσέφη Il.22.355
; κάτθανε καὶ Πάτροκλος died, 21.107: in [tense] pf., to be dead, κατατεθνήκασι, opp. ζώουσι, 15.664: freq. in [tense] pf. part.,ἀνδρὸς.. κατατεθνηῶτος 7.89
, 22.164;νέκυι κατατεθνηῶτι 16.565
;νεκροὺς κατατεθνηῶτας 18.540
, etc.: used by Trag. only in sync. [tense] fut. κατθανοῦμαι, E.Med. 1386, Alc. 150, etc.; and in inf. and part. of sync. [tense] aor. κατθανεῖν, κατθανών, A.Ag. 1290, 873, etc.: once in ind., κάτθανε ib. 1553 (anap.).2 metaph., perish,μέλι.. κάτθανε ἐν κηρῷ λυπεύμενον Mosch.3.34
; .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταθνῄσκω
-
10 μή
A mā´, Arm. mi [from I.-E. mē´], negative used in prohibitions):— not, the negative of the will and thought, as οὐ of fact and statement; μή rejects, οὐ denies; μή is relative, οὐ absolute; μή subjective, οὐ objective. (A few examples of μηδέ and μηδείς have been included.)A in INDEPENDENT sentences, used in expressions of will or wish, command, entreaty, warning,1 with [tense] pres. imper., 2 pers.,μή μ' ἐρέθιζε Il.1.32
, al.; 3 pers.,μή μευ πειράτω 9.345
, etc.: rarely with [tense] aor. imper.,μὴ.. ἔνθεο τιμῇ 4.410
, cf. Od.24.248; in [dialect] Att.,μὴ ψεῦσον, ὦ Ζεῦ, τῆς.. ἐλπίδος Ar.Th. 870
; 3 pers.,μή τις ἀκουσάτω Od.16.301
, cf. Pi.O.8.55, P.5.23, A.Th. 1041, S.Aj. 1180;μηδεὶς νομισάτω, προσδοκησάτω X.Cyr.7.5.73
, Pl.Ap. 17c: with [tense] pf. imper. 3 pers.,μή τις ὀπίσσω τετράφθω Il.12.272
; or 2 pers. when [tense] pf. = [tense] pres.,μὴ κεκράγετε Ar. V. 415
.2 with subj. (usu. 2 pers. of [tense] aor.), in prohibitions,μὴ δή με.. ἐάσῃς Il.5.684
, cf. A.Pr. 583 (lyr.), al.; μή τοί με κρύψῃς τοῦτο ib. 625, cf. S.Ph. 470;μὴ φθονήσῃς Pl.Prt. 320c
: coupled with [tense] pres. imper.,μὴ βοηθήσητε τῷ πεπονθότι δεινά, μὴ εὐορκεῖτε D.21.211
; 3 pers.,μὴ.. γένηται Il.4.37
, cf. Od.22.213;μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι Pi.O.5.24
: rarely, if ever, with 2 pers. [tense] pres. subj., (leg. κάμῃς); 3 pers., μή τις οἴηται, = μὴ οἰώμεθα, Pl.Lg. 861e: also with the hortative subj. used to supply the 1 pers. of the imper., [tense] pres. μὴ ἴομεν ([etym.] ἴωμεν) Il.12.216, etc.;μὴ διώκωμεν Hdt.8.109
, etc.: [tense] aor.μὴ πάθωμεν X.Cyr.1.5.11
, etc.: rarely with [ per.] 1sg.,μή σε.. κιχείω Il.1.26
, cf. 21.475, 22.123, S.OC 174 (anap.).b with [tense] pres. or [tense] aor. subj. in a warning or statement of fear, μὴ.. γένησθε take care you do not become, Il.5.487; μὴ.. ὑφαίνῃσιν I fear.. may prove to be weaving, Od.5.356; : in [dialect] Att. Prose, to make a polite suggestion of apprehension or hesitation, perhaps, , cf. Tht. 188d, Arist.Pol. 1291a8, al.: in later Greek the ind. is found,μὴ ἡ ἔννοια ἡμῶν.. ἀντιλαμβάνεται Dam.Pr.27
.3 with [tense] fut. ind., a dub. usage ( νεμεσήσετ ' is subj. in Il.15.115),μηδεμίαν ἄδειαν δώσετε Lys.29.13
; μὴ βουλήσεσθε (Pap. βούλη[σθ]ε) D.23.117; cf.μαλακὸν ἐνδώσετε μηδέν Ar.Pl. 488
.4 with past tenses of ind. to express an unfulfilled wish,μὴ ὄφελες λίσσεσθαι Il.9.698
, cf. Od. 11.548; ;εἴθε μή ποτ' εἰδόμαν Id.OT 1217
(lyr.), cf. E.IA70, Cyc. 186, X.Cyr.4.6.3.5 with opt. to express a negative wish, with [tense] pres.,ἃ μὴ κραίνοι τύχη A.Th. 426
, cf. Eu. 938 (lyr.): more freq. with [tense] aor.,μὴ σέ γ' ἐν ἀμφιάλῳ Ἰθάκῃ βασιλῆα Κρονίων ποιήσειεν Od.1.386
, cf. 403, 11.613.6 in oaths and asseverations,ἴστω Ζεὺς.., μὴ μὲν τοῖς ἵπποισιν ἀνὴρ ἐποχήσεται ἄλλος Il.10.330
;ἴστω νῦν τόδε Γαῖα.., μὴ.. Ποσειδάων.. πημαίνει Τρῶας 15.41
;μὰ τὴν Ἀφροδίτην.., μὴ ἐγώ σ' ἀφήσω Ar.Ec. 1000
, cf. Av. 195, Lys. 917.7 c. inf., when used as imper.,μὴ δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους Il.17.501
;μὴ πρὶν ἐπ' ἠέλιον δῦναι 2.413
;οἷς μὴ πελάζειν A.Pr. 712
.8 freq. without a Verb, εἰ χρή, θανοῦμαι. Answ. μὴ σύ γε (sc. θάνῃς) S.OC 1441; ἄπελθε νῦν. Answ. μὴ (sc. γενέσθω) ἀλλά nay but, Ar.Ach. 458; in curt expressions, μὴ τριβὰς ἔτι (sc. ποιεῖσθε) S.Ant. 577; μή μοι σύ none of that to me! E.Med. 964; μή μοι πρόφασιν no excuses! Ar.Ach. 345;μή μοί γε μύθους Id.V. 1179
.B in DEPENDENT clauses:1 with Final Conjs.,ἵνα μή Il.19.348
, etc.;ὅπως μή D.27.5
,al.;ὡς μή Il.8.37
, A.Pr.53,al.;ὄφρα μή Il. 1.118
,al.: with ὅπως ἄν and ὡς ἄν, that so,ὅπως ἂν.. μηδέ Ar.V. 178
, Pl.Grg. 481a;ὡς ἂν μή Od.4.749
, Hdt.1.5; butb μή alone, = ἵνα μή, lest,ἀπόστιχε μή τινοήσῃ Ἥρη Il.1.522
, cf. 587;λίσσεσθαι.., μή οἱ.. χολώσαιτο φρένα κούρη Od.6.147
: [tense] fut. ind. and [tense] aor. subj. in consecutive clauses, Ar.Ec. 495 (lyr., dub.l.).2 in the protasis of conditional sentences, v. εἰ (for the exceptions v. οὐ), and with temporal conjunctions used conditionally, v. ἐπειδάν, ὅταν, ὅτε, etc.b ὅτι μή except,ὅτι μὴ Χῖοι μοῦνοι Hdt.1.18
, cf. Th.4.26;ὅτι μὴ πᾶσα ἀνάγκη Pl.Phd. 67a
; ὅσον μή ib. 83a; ὅσα μὴ ἀποβαίνοντες provided only that they did not disembark, Th.4.16.3 in later Gr., with causal Conjs.,ὁ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν Ev.Jo.3.18
, cf. Luc.DMort.21.2, D Deor.2.1;ἐπεὶ μή Id.Hist.Conscr.3
, etc.: also after ὅτι and ὡς that, , cf. Luc.Hist.Conscr.29, DDeor.20.10.4 in relat. clauses, which imply a condition or generality, ὃς δὲ μὴ εἶδέ κω τὴν κανναβίδα whoever.., Hdt.4.74; ὃ μὴ κελεύσει (fort. κελεύσαι) Ζεύς such a thing as.., A.Eu. 618, cf. 661, 899; λέγονθ' ἃ μὴ δεῖ such things as one ought not, S.Ph. 583; ; : freq. with subj.,ᾧ μὴ ἄλλοι ἀοσσητῆρες ἔωσιν Od.4.165
, al.: with ἄν, S.OT 281: with opt.,ἃ μὴ σαφῶς εἰδείη X.Cyr.1.6.19
, etc.: less freq. with opt. and ἄν, Pl.Phlb. 20a, Lg. 839a; γένοιτο δ' ἂν ἐν ᾗ μή τι ἂν προσδοκήσειεν χώρᾳ ib. 872d.5 c. inf.,a regularlyfrom Homer on, exc. after Verbs of saying and thinking (but v. infr. c): after ὥστε orὡς, ὥστε μὴ φρονεῖν A.Pers. 725
(troch.), etc. (for exceptions v. οὐ): always when the inf. takes the Art.,τὸ μὴ προμαθεῖν Pi.O.8.60
;τὸ μὴ ἀμελεῖν μάθε A. Eu.86
, cf. 749, Pr. 624; .b by an apparent pleonasm after Verbs of negative result signifying to forbid, deny, and the like ,ὁ δ' ἀναίνετο μηδὲν ἑλέσθαι Il.18.500
(without μή ib. 450);ἀντιδικεῖν Lys.6.12
([etym.] μηδέν); ἀντιλέγειν Th.5.49
, Is.4.15 ([etym.] μηδέ); ἀπαγορεύειν Antipho 5.34
, And.4.9; , D.33.19, etc.; ; , al. (withoutμή S.Aj.70
);ἀπιστεῖν Th.4.40
;ἀπεγνωκέναι Lys.1.34
;ἀποστερεῖσθαι Antipho 2.4.1
([etym.] μηδέ); ἀποτρέπεσθαι Id.5.32
([etym.] μηδέν) ; ἀρνεῖσθαι, ἔξαρνος εἶναι, Ar.Eq. 572, Hdt.3.67;ἐναντιωθῆναι Pl.Ap. 32b
;σχεῖν Hdt.1.158
; παύειν (where the part. is more freq.) Ar.Ach. 634; ;ἐπάρατον ἦν μὴ οἰκεῖν Th.2.17
: in these cases the Art. freq. precedesμή, τὸ δὲ μὴ λεηλατῆσαι.. ἔσχε τόδε Hdt.5.101
; ἐξομῇ τὸ μὴ εἰδέναι; S.Ant. 535; εἴργειν τὸ μή .. Th.3.1, etc.; also (lyr.): with Art. in gen., ἔχειν τοῦ μή .. X.An.3.5.71; ἐμποδὼν γίγνεσθαι τοῦ μή .. Id.Cyr.2.4.23.c after Verbs of saying and thinking which involve an action of will, as in those signifying to swear, aver, believe, and the like ; so after ὄμνυμι, Il.9.133, Od.5.179, Hdt.1.165, 2.179, Ar.V. 1047, etc.;μαρτυρῶ Lys.7.11
, D.45.15, etc.; , Smp. 202b, cf. Phd. 93d, etc.;ἐγγυῶμαι Pi.O.11(10).18
, Pl.Prt. 336d; , etc.;πιστεύω And.1.2
, X.An.1.9.8, etc.: occasionally with other Verbs,φημί Id.Mem.1.2.39
, Pl.Tht. 155a; λέγω, προλέγω, Th. 5.49, 1.139; πάντες ἐροῦσι μή .. X. Cyr.7.1.18; νομίζω ib.7.5.59, Th.6.102; : very freq. in later Gr., Ev.Matt.2.12, Luc. Peregr.44, etc.6 with the part., when it can be resolved into a conditional clause, μὴ ἐνείκας, = εἰ μὴ ἤνεικε, Hdt.4.64; μὴ θέλων, = εἰ μὴ θέλεις, A.Pr. 504; μὴ δολώσαντος θεοῦ, = εἰ μὴ ἐδόλωσε, Id.Ag. 273; μὴ δρῶν, = εἰ μὴ δρῴην, S.OT77, etc.: in a general or characteristic sense, δίδασκέ με ὡς μὴ εἰδότα, = ut qui nihil sciam, Id.OC 1155, cf. Ant. 1063, 1064; τίς πρὸς ἀνδρὸς μὴ βλέποντος ἄρκεσις; one who sees not, Id.OC73: in this signf. freq. with the Art.,ὁ μὴ λεύσσων Id.Tr. 828
(lyr.);ὁ μὴ δουλεύσας Pl.Lg. 762e
;τῷ μὴ εἰργασμένῳ Antipho 5.65
;τὸν.. μὴ φροντίσαντα Lycurg.27
, cf. 45, etc.: with causal significance,μὴ παρὼν θαυμάζεται S.OT 289
, etc.;ἄθλια πάσχω μὴ.. μόνον βιαζόμενος Antipho 2.2.4
; ;μηδενὸς ἐμποδὼν ὄντος D.3.8
: very freq. in later Greek, POxy.38.16 (i A.D.), Luc.DMeretr.12.4, etc.: occasionally after Verbs of knowing and showing, S.Ph.79, OC 656, 797, 1122, E.Tr. 970, Th.1.76, 2.17.7 with Substs., Adjs., and Advbs. used generically, with or without Art.,τὰ μὴ δίκαια A.Eu. 432
;δίκαια καὶ μὴ δίκαια Id.Ch.78
(lyr.);τὸ μὴ 'νδικον S.OT 682
(lyr.);τὸ μὴ καλόν Id.Ant. 370
(lyr.); ἡ μὴ 'μπειρία, = τὸ μὴ ἔχειν ἐμπειρίαν, want of experience, Ar.Ec. 115;ἡ μὴ ἐπιτροπή Pl.Lg. 966c
; δῆμον καὶ μὴ δῆμον ib. 759b;ὁ μὴ ἰατρός Id.Grg. 459b
;νίκης μὴ κακῆς A.Eu. 903
, cf. Th. 411;τῷ φρονοῦντι μὴ καλῶς Id.Pr. 1012
, cf. Ag. 349, 927.8 after Verbs expressing fear or apprehension (cf. μὴ οὐ):a when the thing feared is [tense] fut., mostly with subj.: with [tense] pres. subj., δεινῶς ἀθυμῶ μὴ βλέπων ὁ μάντις ᾖ shall proveto be.., S.OT 747, cf.Ant. 1113;ὅρα μὴ κυβεύῃς Pl.Prt. 314a
: more freq. with [tense] aor.,δείδοικα.. μή σε παρείπῃ Il. 1.555
, cf. 9.244, 13.745: with [tense] pf., shall prove to have been, , cf. Ph. 494, Hdt.3.119,4.140, etc.: less freq. with [tense] fut. ind., X.Cyr.2.3.6, Ar.Ec. 488, Pl.Phlb. 13a: with opt. according to the sequence of moods and tenses: [tense] pres. opt., S. Tr. 482, X.An.1.10.9: [tense] aor., Od.11.634, etc.: [tense] pf., X.Cyr.1.3.10: with [tense] fut. opt. in oratio obliqua, Id.HG6.4.27, Mem.1.2.7, Pl.Euthphr. 15d: with opt. and ἄν, S.Tr. 631, X.vect.4.41.b when the action is [tense] pres. or past, the ind. is used, , cf. E. Ion 1523, Ar.Nu. 493, Pl.La. 196c;ὅρα μὴ παίζων ἔλεγεν Id.Tht. 145b
, cf. E.Hel. 119; , cf. E.Or. 209, Pl.Ly. 218d;δείδω μὴ δὴ πάντα θεὰ νημερτέα εἶπεν Od. 5.300
.c with ind. and subj. in consecutive clauses, E.Ph.93.C in QUESTIONS:I direct questions,1 with ind., where aneg. answer is anticipated (but more generally in A.Ag. 683 (lyr.), S.OC 1502, Tr. 316, Pl.Grg. 488b), in Hom. only ἦ μή .. ; Od.6.200, 9.405; μή σοι δοκοῦμεν .. ; A.Pers. 344, cf. Pr. 249, 959, etc.: in Trag. and [dialect] Att. freq. ἆρα μή; Id.Th. 208, S.El. 446, Pl.R. 405a: for questions in which μή ([etym.] μηδέ ) follows οὐ, v. οὐ μή.b in other questions, τί μὴ ποιήσω; what am I not to do? S.El. 1276 (lyr.); τί μή; why not? Id.Aj. 668 (s.v.l.); cf. μήν2 with subj., when the speaker deliberates about a neg. action, μὴ οὕτω φῶμεν; Pl.R. 335c, cf. 337b, 417b; ὁ τοιοῦτος μὴ δῷ δίκην; D.21.35; πῶς μὴ φῶμεν; Pl.Tht. 161e: with opt. and ἄν, πῶς ἄν τις μὴ θυμῷ λέγοι; how can a man help being excited when he speaks? Id.Lg. 887c, cf. Grg. 510d, X. Mem.3.1.10.II indirect questions, freq. with Verbs implying fear and apprehension (cf. B. 8),ὄφρα ἴδωμεν μὴ τοὶ κοιμήσωνται Il.10.98
, cf. 101, Od.21.395;περισκοπῶ μή πού τις.. ἐγχρίμπτει S.El. 898
, cf. Th.2.13, etc.; also σκοπεῖσθαι πῶς ἂν μή .. Isoc.5.8, cf. 15.6; later in simple indirect questions,ἐπυνθάνετο μὴ ἔγνω Ant.Lib.23.5
.2 in questions introduced byεἰ, ἤρετό με.. εἰ μὴ μέμνημαι Aeschin.2.36
( εἰ οὐκ in same sense, 1.84): in the second part of a disjunctive question, εἰ.. ἢ (or εἴτε) μή.., εἴτε.. εἴτε μή .., A.Eu. 468, 612, And.1.7, Pl.Ap. 18a, R. 457d, X.Cyr.2.1.7; εἴτε.. εἴτε μή.., εἰ.. ἢ οὔ, εἰ.. ἢ μή without difference of meaning between μή and οὐ, Is.8.9; so also,τοὺς νόμους καταμανθάνειν εἰ καλῶς κεῖνται ἢ μή,.. τοὺς λόγους, εἰ ὀρθῶς διδάσκουσι τὸ πρᾶγμα ἢ οὔ Antipho 5.14
.D POSITION of μή. When the neg. extends its power over the whole clause, μή prop. precedes the Verb. When its force is limited to single words, it precedes those words. But Poets sts. put μή after the Verb,ὄλοιο μή πω S.Ph. 961
; φράσῃς.. μὴ πέρα ib. 332, cf. OC 1522.E PROSODY: in Trag. μή may be joined by synizesis with a following ει or ου, μὴ οὐ, μὴ εἰδέναι, S.OT13, 221, Tr. 321, etc.: initial ε after μή is cut off by aphaeresis,μὴ 'πὁθουν Id.Aj. 962
;μὴ 'μβαίνῃς Id.OC 400
; : in Prose,μὴ 'κ IG12.115.11
: μή folld. by α is sts. written μἀ .. (v. μὴ ἀλλά, etc.); sts. separately,μὴ ἀδικεῖν A.Eu.85
, etc.F μή in COMPOSITION, or joined with other Particles, as μὴ ἀλλά, μὴ γάρ, μὴ οὐ, μὴ ὅπως or ὅτι, μή ποτε, etc., will be found in alphabetical order. -
11 πρόσθεν
πρόσθεν, and in Poets [full] πρόσθε, also in [dialect] Ion. Prose (Hdt.1.11, al., cf. ἐπίπροσθε); [dialect] Dor. and [dialect] Aeol. [full] πρόσθα A.D.Adv.153.20, E.M.424.12 (in elision πρόσθ', Alcm.73, Sapph.Supp.1.5); [dialect] Dor. also [full] πρόθεν (cf. ὄπιθεν), Greg.Cor.p.222S.: Adv.A as Prep. with gen.:I of Place or Space, before,στῆ πρόσθ' αὐτοῖο Il.5.170
;πεζὸς πρόσθ' ἵππων 13.385
, cf. 392, etc.; ;π. ποδῶν Od.22.4
, cf. Il.23.877; ἐκ δὲ τὼ ἀΐξαντε πυλάων π. μαχέσθην before, i.e. outside, 12.145, cf. 9.473;νῆσος.. π. Σαλαμῖνος τόπων A.Pers. 447
; π. Μυρμιδόνων πολεμιζέμεν in front of them, at their head, Il.16.220; ἐν τῷ π. τοῦ στρατεύματος in front of.., X.Cyr.5.3.52;εἰς τὸ π. τῶν ὅπλων ἐκαθέζοντο Id.An.3.1.33
;εἰς τὸ π. τινῶν θεῖναί τι ἐπὶ τὴν γῆν Pl.R. 618a
: with collat. notion of defence, [σάκος] πρόσθε στέρνοιο φέρων Il.7.224
;στὰς πρόσθεν νέκυος 16.321
; τάων οὔτοι π. ἵσταμαι I defend them not, 4.54: hence, for, on behalf of,π. φίλων τοκέων ἀλόχων τε καὶ υἱῶν 21.587
, cf. 16.833;ὅς τε ἑῆς π. πόλιος λαῶν τε πέσῃσιν Od.8.524
.2 with Verbs of motion,π. ἕθεν φεύγοντα Il.5.56
, 80, 20.402;π. δὲ κί' αὐτοῦ 15.307
.3 metaph.,οὐδὲν ἐς π. κακῶν E.Hec. 961
: of preference,ἄγειν τινὰ π. τινός Id.Ba. 225
;π. τιθέναι τί τινος Id.Hec. 129
(anap.), cf. IG22.1299.58;αἰσχρὰ π. τοῦ καλοῦ ζητεῖν E.Fr.659.7
.II of Time, before,πρόσθ' ἄλλων Il.2.359
, cf.S.Ph. 778; τοῖιν δ' ἔγνω π. first of the twain, Il.13.66, cf. Hes.Th. 746;ἐμοῦ π. A.Pers. 529
;τοῦ χρόνου π. θανοῦμαι S.Ant. 462
;π. ἑσπέρας X.Cyr.7.5.43
.—The gen. sts. stands before πρόσθεν, Il.4.54, etc., cf. supr. When it seems to be folld. by a dat., this dat. must be connected with the Verb, and πρόσθεν taken as Adv., v. infr. B. 1.1.B as Adv.:I of Place or Space, before, in front,π. λέων ὄπιθεν δὲ δράκων Il.6.181
, Hes.Th. 323;π. δέ οἱ δόρυ τ' ἔσχε καὶ ἀσπίδα Il.5.300
, cf. 315;π. δέ οἱ ποίησε γαλήνην Od.5.452
;πρόσθ' ὁρόων θάνατον Il.20.481
; ὁ π. the front rank man, X.Cyr.2.2.8; τὰ π. ib.6.3.2; τὰ π. (sc. σκέλη ) the forelegs (of a horse), Id.Eq.1.12;ἡ χώρα ἡ π. Plb. 3.80.3
; προῆγε εἰς τὸ π. on, forward, Id.4.66.5;ἀεὶ τοῦ π. ὀρεγόμενοι Id.3.84.12
: with collat. notion of defence,π. σάκεα σχέθον Il.4.113
; ἥ τοι π. στᾶσα βέλος ἄμυνεν ib. 129.2 with Verbs of motion, before, in front,π. ἔφευγε 22.158
;ἥ οἱ π. ἰοῦσα 20.95
;π. ἡγεμονεύειν Od.22.400
, 24.155; ἵππους π. βαλεῖν, v. βάλλω A.11.5; ἐς τὸ πρόσθε παριέναι forward, Hdt.8.89;πάριτ' εἰς τὸ π. Ar.Ach.43
;εἰς τὸ π. προΐωμεν Pl.R. 437a
, etc.; μηδεμίαν αἰσχύνην π. ποιεῖσθαι allow to stand in the way, Id.Lg. 732b.II of Time, before, formerly, erst,οὗ καὶ π. ἀρίστη φαίνετο βουλή Il.7.325
, etc.;οὔποτε π. S.Aj. 318
;οὔπω π. X.An.5.4.18
;ἔτι π. Pl.Sph. 242d
;σμικρῷ π. Id.Lg. 969b
; οἱ π. ἄνδρες the men of old, Il.9.524;τοῦ π. Κάδμου τοῦ πάλαι τ' Ἀγήνορος S.OT 268
;ὁ π. γεννηθείς Id.OC 375
; ἡ π. the elder, E.Ph.58; of things, οἱ π. πόνοι the former, earlier labours, A.Supp.52 (lyr.);ἁ π. ἱππεία S.El. 504
(lyr.);ὁ π. λόγος Id.OT 851
;ἡ π. ἡμέρα X.An.2.3.1
, etc.; τὰ π. what was said above, Pl.Phdr. 238b; also τὸ π., as Adv., formerly, Il.23.583, Od.4.688; ταὐτὰ τῷ π. the same as before, Pl.Phdr. 241b;τὰ π. A. Ag.19
.C folld. by a Particle, πρόσθεν, πρὶν.. before.., mostly with a neg.,οὐ πρόσθεν.., πρίν γε.. με ἴδηται Od.17.7
, cf. X.An.1.1.10, Cyr. 1.2.8, etc.; οὐ π. πρὶν ἤ.. ib.1.4.23: without a neg.,π. πρὶν τυχεῖν Pi.P.2.91
: alsoπ. ἢ.. S.OT 736
, El.82, 1333; ποτιτάσσει.. μὴ π. ἐξελθεῖν ἢ τὰν ματέρα κατακάνῃ Anon.Mythogr. in PSI9.1091.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρόσθεν
-
12 συνθνῄσκω
A , Ch. 979:— die with or together, A. ll.cc., S.Tr. 720, etc.: c. dat., θανόντι συνθανεῖν ib. 798, Fr. 953.2 of things, συνθνῄσκουσα δὲ σποδός expiring with (the flames), A.Ag. 819; οὐ γὰρ ηὑσέβεια (cj. for ἡ γὰρ εὐσέβεια)σ. βροτοῖς S.Ph. 1443
;ἡ ποίησις οὐχὶ συντέθνηκέ μοι Ar.Ra. 868
; cf. συναποθνῄσκω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνθνῄσκω
-
13 ἀποθνήσκω
A- εῦμαι Hdt.3.143
, 7.134:—strengthd. for θνῄσκω, die, Hom. (v. infr.), Pi.O.1.27, and once in Trag. (E.Fr.578.6); in Com. and Prose the usual form of the [tense] pres.;σεῦ ἀποτεθνηῶτος Il.22.432
;ἀποθνῄσκων περὶ φασγάνῳ Od.11.424
;βόες δ' ἀποτέθνασαν ἤδη 12.393
;ἐκ τῶν τρωμάτων Hdt.2.63
;ὑπὸ λιμοῦ Th.1.126
: c. dat., βρόμῳ κεραυνοῦ Pi.l.c.;νόσῳ Th.8.84
: c. acc. cogn.,θάνατον ἀ. X.Mem.4.8.3
, etc.;εἰς ἕτερον ζῆν ἀ. Pl.Ax. 365d
; to be ready to die, of laughter, etc., Ar.Ach.15;ἀ. τῷ δέει Arist.MM 1191a35
.II serving as [voice] Pass. of ἀποκτείνω, to be put to death, slain,ὑπό τινος Hdt.1.137
, 7.154; esp. by judicial sentence,ἀποθανεῖν ὑπὸ τῆς πόλεως Lycurg.93
, cf. Pl.Ap. 29d, 32d,al., Arist. Rh. 1397a30 (v.l.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποθνήσκω
-
14 ἐκθνῄσκω
A die away, to be like to die, γέλῳ (for γέλωτι) ἔκθανον were like to die with laughing, Od.18.100 ;ὁρῶντες ἐξέθνῃσκον ἐπὶ τῷ πράγματι Antiph.190.7
;ὑπὸ γέλωτος ἐ. Plu. 2.54c
;ὑπὸ τοῦ δέους Luc.Icar.23
, etc.2 to be in a death-like swoon, ἐξέθανε πεντάκις ὥστε τεθνάναι δοκέειν, Hp.Epid.5.42, cf. Philem.1.6 D.; ὁ ἐκτεθνεώς, opp. ὁ ὄντως τεθνηκώς, Pl.Lg. 959a ; opp. ἀποθνῄσκειν, Arist.HA 521a11, cf.Pr. 962b4:—so in S.Tr. 568 (though Nessus was really dying) ἐκθνῄσκων may retain its usual sense, fainting away, at the point of death.4 c.acc., to be terrified of,τὰς νόσους ἐκτεθνήκασι Phld. Herc.1251.18
.II later,=ἀποθνῄσκω, Luc.Hist.Conscr. 27, Aret.SD2.13, D.C.48.37.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκθνῄσκω
-
15 θάνατος
Grammatical information: m.Meaning: `death' (Il.).Compounds: Compp., e. g. ἀ-θάνατος `immortal' (Il.), θανατη-φόρος `death-bringing' (A. ; - η- rhythmic and analog. conditioned, Schwyzer 438f.).Derivatives: Adj.: θανάσιμος `bringing death, going to die' (IA; on the formation Arbenz Die Adj. auf - ιμος 17 and 70f.; rarely θανατήσιμος, Arbenz 78f.); also θανατώδης (Hp.), θανατόεις (S., E.), θανατήσιος (Afric.; after βιοτήσιος, βροτήσιος), θανατικός (D. S., Plu.), θανατηρός (Eust.); θανατούσια (sc. ἱερά) pl. `feast for the dead' (Luc.; after γερούσιος). Denomin. verbs: 1. θανατόω `kill, bring to death, sentence to death' (IA) with θανάτωσις; 2. θανατάω `like to die', also `be dying' (Pl.); 3. θανατιάω `id.' (Luc.). - The old perfect τέθνηκα `am dead', pl. τέθνᾰμεν, ptc. τεθνηώς, τεθνεώς, Aeol. inf. τεθνά̄κην, with the thematic root aorist ἔθανον `I died' (Il.), the fut. θανοῦμαι (Il.) and an added present θνηισκω (inscr.), θνήσκω (mss.), Aeol. θναισκω (Hdn. Gr. 2, 79); in prose mostly ἀπο-θνῄσκω; also with other prefixes, e. g. κατα-θνῄσκω, - θανεῖν, - τέθνηκα (all Il.); on the function of the prefix Schwyzer-Debrunner 268f., Hermann Gött. Nachr. 1943, 617f. Verbal adj. θνητός `mortal' (Il.). - From there θνήσιμος (only Arg. to S. OT 7) with θνησιμαῖον `cadaver' (LXX; Chantraine Formation 49, Mélanges Maspéro 221); in the same meaning also θνᾱσίδιον, θνησ(ε)ίδιον (Lesbos, Ael.; Schwyzer 270). Verbalsubst. θνῆσις `dying, mortality' (medic.); on εὑθνήσιμος `preparing a soft death' (A. Ag. 1294) from εὖ θνῄσκειν; cf. εὑθάνατος, - τέω, - σία; diff., hardly correct, Arbenz 78 u. 84.Etymology: The form θαν- ( εῖν) and θάνα-(τος) θνᾱ-(τός) point to a form *dhnh₂-, *dhnh₂-e- beside *dhnh₂- before consonant. The comparison with Skt. aorist á-dhvanī-t `he disappeared' and the ptc. dhvān-tá- `dark' led to the reconstruction IE dhu̯enǝ-; the meaning `die' stems from a euphemism, cf. Chantraine Sprache 1, 146. See Pok. 266. But the -u̯- is not quite certain.Page in Frisk: 1,652-653Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θάνατος
См. также в других словарях:
θανοῦμαι — θνήσκω fut ind mid 1st sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λέγω — και λέω (AM λέγω, Μ και λέω) 1. εκφράζομαι με τον προφορικό λόγο, ομιλώ, λαλώ (α. «ο καθένας είπε τις απόψεις του» β. «λεγέτω μὲν οὖν περὶ αὐτοῡ ὡς ἕκαστος γιγνώσκει», Θουκ. γ. «ἔλεξαν ὑπὲρ τῶν στρατηγῶν τάδε», Ξεν.) 2. φρονώ, νομίζω (α. «τί λες… … Dictionary of Greek
πρόσθεν — και δωρ. και αιολ. τ. πρόσθα και δωρ. τ. πρόθεν, πρόθθα και πρόστα Α Α (ως πρόθ. με γενική) Ι. τοπ. 1. μπροστά από κάποιον ή από κάτι (α. «νῆσος... πρόσθε Σαλαμῑνος τόπων», Αισχύλ.) β. «στῆ δὲ πρόσθ αὐτοῑο», Ομ. Ιλ.) 2. για κάποιον ή για κάτι,… … Dictionary of Greek
dheu-4, dheu̯ǝ- (dhu̯ē-, extended dhuē̯ -k-, dhuē̯ -̆ s-) — dheu 4, dheu̯ǝ (dhu̯ē , extended dhuē̯ k , dhuē̯ ̆ s ) English meaning: to reel, dissipate, blow, *smoke, dark, gray, deep etc. Deutsche Übersetzung: ‘stieben, wirbeln, especially von Staub, Rauch, Dampf; wehen, blow, Hauch, Atem;… … Proto-Indo-European etymological dictionary
