-
1 θανατηρός
-
2 θανατηρός
θανατηρόςpoisonous: masc nom sg -
3 θανατηρός,
θανατηρός, u. θανατήσιμος, u. θανατήσιος, tödlich -
4 θανατηρός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θανατηρός
-
5 θανατηρά
θανατηρόςpoisonous: neut nom /voc /acc plθανατηρά̱, θανατηρόςpoisonous: fem nom /voc /acc dualθανατηρά̱, θανατηρόςpoisonous: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
6 θανατηρόν
θανατηρόςpoisonous: masc acc sgθανατηρόςpoisonous: neut nom /voc /acc sg -
7 θανατηραί
θανατηρόςpoisonous: fem nom /voc pl -
8 θανατήσιμος,
θανατηρός, u. θανατήσιμος, u. θανατήσιος, tödlich -
9 θανατήσιος
θανατηρός, u. θανατήσιμος, u. θανατήσιος, tödlich -
10 θανατηρών
-
11 θανατηρῶν
-
12 θανατηρά
-
13 θανατηρᾷ
-
14 θανατηράς
-
15 θανατηρᾶς
-
16 θανατηρού
-
17 θανατηροῦ
-
18 θανατηράν
θανατηρά̱ν, θανατηρόςpoisonous: fem acc sg (attic doric aeolic) -
19 θανατηράς
θανατηρά̱ς, θανατηρόςpoisonous: fem acc pl -
20 θάνατος
Grammatical information: m.Meaning: `death' (Il.).Compounds: Compp., e. g. ἀ-θάνατος `immortal' (Il.), θανατη-φόρος `death-bringing' (A. ; - η- rhythmic and analog. conditioned, Schwyzer 438f.).Derivatives: Adj.: θανάσιμος `bringing death, going to die' (IA; on the formation Arbenz Die Adj. auf - ιμος 17 and 70f.; rarely θανατήσιμος, Arbenz 78f.); also θανατώδης (Hp.), θανατόεις (S., E.), θανατήσιος (Afric.; after βιοτήσιος, βροτήσιος), θανατικός (D. S., Plu.), θανατηρός (Eust.); θανατούσια (sc. ἱερά) pl. `feast for the dead' (Luc.; after γερούσιος). Denomin. verbs: 1. θανατόω `kill, bring to death, sentence to death' (IA) with θανάτωσις; 2. θανατάω `like to die', also `be dying' (Pl.); 3. θανατιάω `id.' (Luc.). - The old perfect τέθνηκα `am dead', pl. τέθνᾰμεν, ptc. τεθνηώς, τεθνεώς, Aeol. inf. τεθνά̄κην, with the thematic root aorist ἔθανον `I died' (Il.), the fut. θανοῦμαι (Il.) and an added present θνηισκω (inscr.), θνήσκω (mss.), Aeol. θναισκω (Hdn. Gr. 2, 79); in prose mostly ἀπο-θνῄσκω; also with other prefixes, e. g. κατα-θνῄσκω, - θανεῖν, - τέθνηκα (all Il.); on the function of the prefix Schwyzer-Debrunner 268f., Hermann Gött. Nachr. 1943, 617f. Verbal adj. θνητός `mortal' (Il.). - From there θνήσιμος (only Arg. to S. OT 7) with θνησιμαῖον `cadaver' (LXX; Chantraine Formation 49, Mélanges Maspéro 221); in the same meaning also θνᾱσίδιον, θνησ(ε)ίδιον (Lesbos, Ael.; Schwyzer 270). Verbalsubst. θνῆσις `dying, mortality' (medic.); on εὑθνήσιμος `preparing a soft death' (A. Ag. 1294) from εὖ θνῄσκειν; cf. εὑθάνατος, - τέω, - σία; diff., hardly correct, Arbenz 78 u. 84.Etymology: The form θαν- ( εῖν) and θάνα-(τος) θνᾱ-(τός) point to a form *dhnh₂-, *dhnh₂-e- beside *dhnh₂- before consonant. The comparison with Skt. aorist á-dhvanī-t `he disappeared' and the ptc. dhvān-tá- `dark' led to the reconstruction IE dhu̯enǝ-; the meaning `die' stems from a euphemism, cf. Chantraine Sprache 1, 146. See Pok. 266. But the -u̯- is not quite certain.Page in Frisk: 1,652-653Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θάνατος
См. также в других словарях:
θανατηρός — poisonous masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηρός — ή, ό (Μ θανατηρός, ά, όν) θανατηφόρος («θανατηρὰ βοτάνη», Ευστ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θάνατος + επίθημα ηρός* (πρβλ. μοχθ ηρός, οδυν ηρός, πον ηρός)] … Dictionary of Greek
θανατηρά — θανατηρός poisonous neut nom/voc/acc pl θανατηρά̱ , θανατηρός poisonous fem nom/voc/acc dual θανατηρά̱ , θανατηρός poisonous fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηρῶν — θανατηρός poisonous fem gen pl θανατηρός poisonous masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηρόν — θανατηρός poisonous masc acc sg θανατηρός poisonous neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηραί — θανατηρός poisonous fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηροῦ — θανατηρός poisonous masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηρᾶς — θανατηρός poisonous fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θανατηρᾷ — θανατηρός poisonous fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-ηρός — το επίθημα ηρός είναι το πιο διαδεδομένο από τα επιθήματα σε ρος τής Αρχαίας. Στον Όμηρο απαντά μικρός αριθμός επιθέτων σε ηρός αλλά στους μεταγενέστερους συγγραφείς ο αριθμός αυτός αυξάνεται σημαντικά. (Ήδη στον Ιπποκράτη απαντούν 20 νέα… … Dictionary of Greek
θανατερός — ή, ό ο θανάσιμος, ο θανατηφόρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. θανατηρός (< θάνατος + κατάλ. ηρός), πρβλ. μελετ ηρός, πον ηρός] … Dictionary of Greek
