-
1 μήν
μήν [(A)], [dialect] Dor. (Epich.78, etc.), [dialect] Aeol. (Sapph.Supp.23.5, etc.), and old [dialect] Ep. [full] μάν (in Hom.always folld. by a vowel exc. Il.5.895, 765, whereas μήν is folld. by a consonant exc. in Il.19.45; original μάν has prob. been changed to μέν exc. when the metre prevented), a Particle used to strengthen asseverations,A verily, truly; a synonym of μέν but stronger, and like it always following the word which begins the clause, ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μ. τετελεσμένον ἔσται and so verily.., Il.23.410; ἴστε μὰν .. ye know doubtless, Pi.I.4(3).35: freq. with imper., ἄγε μ. on then, Il.1.302;ἄγρει μάν 5.765
; (lyr.); (lyr.).II after other Particles,1 ἦ μήν, now verily, full surely,ἦ μὴν καὶ πόνος ἐστίν Il.2.291
, cf. h.Ap.87, Hes. Sc. 101;ἦ μάν Il.2.370
, 13.354, Sapph.l.c., Pi.P.4.40, al. (εἶ μάν IG5
(1).1390.27 (Andania, i B.C.)): strengthd.,ἦ δὴ μάν Il.17.538
: freq. later in strong protestations or oaths, c. inf.,ὄμνυσι δ' ἦ μὴν λαπάξειν A.Th. 531
, cf. S.Tr. 1186, X.An.2.3.26: in negation, ἦ μ. μή .. Th.8.81, etc. (but alsoὀμνύω μὴ μὰν φρονησεῖν SIG527.36
(Crete, iii B.C.)): in Prose also to begin an independent clause,ὀμνύω.., ἦ μ. ἐγὼ ἐθυόμην X.An.6.1.31
;καὶ νὴ τὸν κύνα,.. ἦ μ. ἐγὼ ἔπαθόν τι τοιοῦτον Pl. Ap. 22a
.2 καὶ μήν, sts. simply to add an asseveration, v. sub init., cf. Pi.N.2.13, etc.;καὶ δὴ μάν Theoc.7.120
: freq. to introduce something new or deserving special attention,καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον Od.11.582
, cf. 593, A.Pr. 459, Pers. 406, etc.; esp. in dramatic Poets to mark the entrance of a person on the stage, here comes.., Id.Th. 372, E.El. 339; alsoὅδε μ. Αἵμων S.Ant. 626
(anap.), etc.; of new facts, and besides, nay more,καὶ μήν.. γε A.Pr. 982
, cf. Ar. Pax 369, X.Smp.4.15, etc.; in Orators to introduce new arguments,καὶ μήν.. γε Pl.Tht. 153b
, D.21.56; to introduce a counter-argument, Ar.Nu. 1185, Pl.Grg. 452c;καὶ μὴν καί D.27.30
, etc.: also in answers, to denote approbation or assent, ἀλλ' ἢν ἐφῇς μοι.. λέξαιμ' ἂν ὀρθῶς. Answ. καὶ μ. ἐφίημι well, I allow it, S.El. 556; μὴ νῦν διάτριβ', ἀλλ' ἄνυε πράττων .. Answ.καὶ μ. βαδίζω Ar.Pl. 413
(v.l.), cf. Ra. 895, E.Hec. 317; soκαὶ μ... γε Pl.R. 426e
, etc.3 ἀλλὰ μήν, yet truly, Id.Pers.233, etc.; ;ἀλλὰ μήν.. γε Id.Ra. 258
; to allege something not disputed, Pl.Tht. 187a: rarely separated,ἀλλ' ἐστὶ μ. οἰκητός S.OC28
; ἀλλ' οὐδ' ἐγὼ μ. .. E.Hec. 401: more strongly,ὅμως μ. Pl.Plt. 297d
.5 οὐ μήν, of a truth not, Il.24.52, A.Ag. 1068, etc.: elsewh. in Hom. οὐ μάν, Il.12.318, etc.; μὴ μάν ([dialect] Att. μὴ μήν) oh do not, 8.512, 15.476, etc.;ἀλλ' οὐ μάν 17.41
;ἀλλ' οὐ μάν.. γε S.OC 153
(lyr.);οὐδὲ μάν Pi.P.4.87
.6 ὡς μήν, = ἦ μήν, ὀμμνύω Δία.. ὡς μ. κρινεῖν τὰ ἀντιλεγόμενα Delph.3(1).362 i 40.III after interrogatives, τί μ.; well, what of it? A.Eu. 203, Pl.Tht. 145e, etc.; τί μ. οὔ well, why not? E. Rh. 706 (lyr.); τῶς μ.; well, but how.. ? X.Cyr.1.6.28; τίνος μ. ἕνεκα; ibid.; ποῦ μ.; to express surprise, Pl.Tht. 142a; ἀλλὰ πότε μήν; X. Smp.4.23.IV with adversative force, esp. after a neg., so that it is equivalent to μέντοι, νῦν ἐμὲ μὲν στυγέει.., ἔσται μὰν ὅτ' ἄν .. Il. 8.370- 373;οὐ μὴν ἄτιμοι.. τεθνήξομεν A.Ag. 1279
; ἀνάγκη μὲν καὶ ταῦτ' ἐπίστασθαι.., οὐδὲν μ. κωλύει κτλ. Pl.Phdr. 268e, cf. Grg. 493c, R. 529e, etc.;χαλεπῶς ἔχει ὑπὸ τραυμάτων, μᾶλλον μ. αὐτὸν αἱρεῖ τὸ νόσημα Id.Tht. 142b
; expressed more strongly by γε μ., Pi.P.7.18, A.Th. 1067 (anap.), S.OC 587, X.Cyr.6.1.7, etc.; alsoοὐ μ... γε A. Pr. 270
, Th. 538; οὐδὲ μ. ib. 809, Ch. 189; οὐ μ. οὐδέ nor yet indeed, Th. 1.3, 82, etc.;οὐ μὰν οὐδέ Il.4.512
;ἀλλ' οὐ μὰν οὐδέ 23.441
:—on οὐ μὴν ἀλλά, v. ἀλλά 11.5.------------------------------------μήν [(B)], ὁ,A v. μείς. -
2 μήν [2]
μήν, dor. μάν, vgl. auch μέν, starke Bejahung, Betheuerung ausdrückend, bes. bei einem Befehl oder Versprechen, ja, für wahr, allerdings; ἄγε μὴν πείρησαι, Il. 1, 302, wohlan denn, versuche es doch; ἕπεο μάν, Soph. O. C. 178, s. auch weiter unten; ἦ μήν, ja wahrlich, Il. 9, 57; Hes. Sc. 11. 101; Aesch. Prom. 73 u. öfter; bes. nach ὄμνυμι, Spt. 513; Ar. Nubb. 855 u. sehr häufig; – καὶ μήν, und doch fürwahr, Il. 19, 45. 23, 410; Aesch. Prom. 246. 457 u. sonst oft; καὶ μὴν πεπωκώς γε, Ag. 1161; Ar. Th. 200; – οὐ μήν, fürwahr nicht, Il. 24, 52 Od. 16, 440 u. öfter; Aesch. Spt. 520; οὐ μήν τι ποιναῖς γε ᾠόμην τοίαισί με κατισχανεῖσϑαι, Prom. 268; Soph. O. R. 810; οὐδὲ μήν γε Ar. Vesp. 480; Plat. Phaed. 93 a; auch οὐ μὴν ἀλλά – γε, Gorg. 449 c; οὐδὲ μήν – γε, Parm. 164 a; – ἀλλὰ μήν, aber ja, doch, Aesch. Pers. 229; ἀλλὰ μὴν εὔνους γε, 222; ἀλλὰ κἀγὼ μήν, Ag. 1637; ἀλλ' ἔστι μὴν οἰκητός, Soph. O. C. 28; öfter bei Plat. u. sonst in Prosa; ἀλλ' οὐ μήν, Plat. Parm. 149 a; – γε μήν, Aesch. Spt. 1054; ἄνα γε μὰν δόμοι, Ch. 957; ὅρα γε μήν, Soph. O. C. 593, vgl. El. 961; τόδε γε μὴν ἔχεις λέγειν ὅτι, Plat. Parm. 153 a, öfter; Xen. Mem. 1, 4, 5 u. A.; – τί μήν; warum nicht? Aesch. Eum. 194, wie Plat. Polit. 258 b u. öfter; ποῦ μήν; wo aber? Theaet. 142 a; ποῖα μὴν λέγεις; Rep. VII, 523 b.
-
3 μήν
μήν, ηνός, der Monat; μηνῶν φϑινόντων, im Verlaufe der Monate, oder als die Monate, das Jahr zu Ende ging; aber μὴν φϑίνων ist die zweite Hälfte des Mondes, im Ggstz des ἱστάμενος μήν, der ersten Hälfte des Monats; wenn der Monat wie gew. in drei Dekaden geteilt wird, werden diese durch den Zusatz ἱσταμένου μηνός, μεσοῦντος, φϑίνοντος unterschieden, die zweite und dritte aber auch durch ἐπὶ δεκάδι, ἐπὶ εἰκάδι bezeichnet. In dem letzten Drittel werden die Tage wie im römischen Kalender rückwärts gezählt: μηνὸς Ἀρτεμισίου τετάρτῃ φϑίνοντος, am vierten Tage vor dem Ende des Monats Artemision. Aus der Einteilung und Berechnung der Monate nach dem Mondlauf erklärt sich, daß τελευτῶντος τοῦ μηνός als Grund der dunklen Nacht angeführt wird, wo der Mondschein zu Ende ging; οἱ δὲ συγγενεῖς μῆνές με μικρὸν καὶ μέγαν διώρισαν, d. i. die ganze Lebenszeit; πλήϑει πολλῶν μηνῶν, von einer langen Zeit; κύκλος πανσέληνος μηνὸς διχήρης, der den Monat teilt; μῆνες ἐμβόλιμοι, Schaltmonate. Μῆνες heißt auch die monatliche Reinigung der Frauen, sonst ἐμμήνια-------------------------------- -
4 μήν 2
μήν 2Grammatical information: m.Meaning: `month' (Il.), also `moon-sickle (Ion., Ar., Att. inscr., Thphr.).Compounds: Compp., e.g. μηνο-ειδής `with the form of a moonsickle' (IA.), PN Μηνό-δωρος, also μηνί-αρχος, - άρχης m. `monthly commander' (pap. IVa; after ταξί-αρχος a. o.); ἠλιτό-μηνος `missing the month' (T118; cf. s. v.), ἐπι-μήν-ιος `lasting a month, montly' (IA.; hypostasis); on - μην- as 2. member Sommer Nominalkomp. 55ff.Derivatives: μήν-η `month' (Il.; like σελήνη, cf. Güntert Reimwortbildungen 220, Risch $35d), - άς `id.' (E.); μην-ίσκος m. `moonsickle', esp. name of several moonsickle-formed objects (Ar., Arist.); μην-ιαῖος `a month old, monthly' (Hp., LXX, pap.), - ιεῖος `monthly' (hell. pap.; Chantraine Form. 49 u. 53), μην-αῖος `belonging to the month' (Orac. ap. Lyd. Mens.; prob. from μήνη); μηνιαστεία f. `monthly achievement' (pap. IIIp), but cf. Μηνιασταί m. pl. ` adorers of Μήν' (Rhodos); μήνιον n. plantname, `peony' (Ps.-Dsc.), for the astrological use, Strömberg Pflanzennamen 133.Etymology: From the Aeol. cas. obl., gen. μῆνν-ος for *μηνσ-ος etc., arose an analog. nom. *μηνς, from which with vowelshortening *μενς, through loss of the nasal and comp. lengthening μείς, resp. μής. To μην-ός etc. (with simplification of the νν) arose μήν, after Ζηνός: Ζεύς El. μεύς. -- Beside the obl. stem *μηνσ- \< IE * mēns- there was originally in the nom. a disyllabic * mēnōs- with lengthened grade or (with alternating -t-) * mēnōt-, from which came Lith. mė́uo `moon, month', Germ., e.g. Goth. menoÞs `month'. The disyllabic form (with full grade) is seen alo in Lith. mė́es-is `month'. On monosyllabic * mēns- are based both Lat. mens-is (gen. pl. mens-um) as (with loss of the -n-) Skt. mās- `moon, month'. The development of the calendrical meaning `month' was accompanied by the creation of new expressions for `monyh' ( σελήνη, luna etc.). Original connection with meh₁-'measure' (s. μῆτις) because of the role of the moon as time-measure is quite possible. -- Further forms WP. 2,271f., Pok. 731f., W.-Hofmann s. mēnsis, Fraenkel s. meṅ́uo, Scherer Gestirnnamen 61 ff.. On the Greek forms Schwyzer 279f., 286, 515 w. n. 5, 569, Leumann Hom. Wörter 288 n. 41.Page in Frisk: 2,227-228Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μήν 2
-
5 μήν
μήν, ηνός, ὁ, vgl. μείς, der Monat, Il. 2, 292 u. öfter; μηνῶν φϑινόντων, im Verlaufe der Monate, oder als die Monate, das Jahr zu Ende ging, Od. 10, 470 u. öfter; vgl. ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο, Od. 11, 294. 14, 293; aber μὴν φϑίνων, Od. 14, 162. 19, 307, ist die zweite Hälfte des Mondes, im Ggstz des ἱστάμενος μήν, der ersten Hälfte des Monats, vgl. Hes. Th. 51; Her. 6, 106; wenn der Monat wie gew. in drei Dekaden getheilt wird, werden diese durch den Zusatz ἱσταμένου μηνός, μεσοῦντος, φϑίνοντος unterschieden, die zweite und dritte aber auch durch ἐπὶ δεκάδι, ἐπὶ εἰκάδι bezeichnet. – In dem letzten Drittel werden die Tage wie im römischen Kalender rückwärts gezählt: μηνὸς Ἀρτεμισίου τετάρτῃ φϑίνοντος, am vierten Tage vor dem Ende des Monats Artemision, Thuc. 5, 19. – Aus der Eintheilung und Berechnung der Monate nach dem Mondlauf erklärt sich, daß Thuc. 2, 4 τελευτῶντος τοῦ μηνός als Grund der dunkeln Nacht angeführt wird, wo der Mondschein zu Ende ging; οἱ δὲ συγγενεῖς μῆνές με μικρὸν καὶ μέγαν διώρισαν, d. i. die ganze Lebenszeit, Soph. O. R. 1083; πλήϑει πολλῶν μηνῶν, von einer langen Zeit, Phil. 713; κύκλος πανσέληνος μηνὸς διχήρης, der den Monat theilt, Eur. Ion. 1156; δεκάτῳ μηνὸς ἐν κύκλῳ, 1486; μῆνες ἐμβόλιμοι, Schaltmonate, Her. 1, 32; μήνεσι, 4, 43. 8, 51, mit der v. l. μησί (dor. μᾱσί, Theocr. 17, 127); μῆνες οἱ χειμερινοί, Thuc. 6, 21; Plat., der ἐνιαυτούς τε καὶ ὥρας καὶ μῆνας verbindet, Phil. 30 c u. Folgde. – Μῆνες heißt auch die monatliche Reinigung der Frauen, sonst ἐμμήνια.
-
6 μήν 1
μήν 1Grammatical information: pcleMeaning: confirming particle, `honestly, certainly, true' (Il.).Other forms: Dor. Aeol. μάν.Etymology: Generally connected with the stressing Skt. sma, smā; so IE * sme? From μήν the functionally identical and meaning-related μέν `really, true' can hardly be separated. It must have had then, as with δή-δέ (s. vv.) a vowel shortening, as a result of weakening of its function, which from the epic and Ionic science (?) came to Attic and the other dialect-areas. Leumann Mus. Helv. 6, 85ff. ( = Kl. Schr. 229ff.); extensively on μήν Schwyzer-Debrunner 569f. Cf. μά.Page in Frisk: 2,227Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μήν 1
-
7 μήν
μήν, μείς (μείς, μηνός, μηνί; μηνῶν.)1 monthμηνός τέ οἱ τωὐτοῦ τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε O. 13.37
κυρίῳ δ' ἐν μηνὶ O. 6.32
ἁ Νεμέα μὲν ἄραρεν μείς τ' ἐπιχώριος, ὃν φίλησ Ἀπόλλων (μεὶς ἐπιχώριος ὁ Δελφίνιος μὴν καλούμενος, καθ' ὃν τελεῖται Ἀπόλλωνος ἀγὼν Ὑδροφόρια καλούμενος. Σ: in Aigina) N. 5.44 νῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον χθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις ( ποικίλα Hartung: ποικίλων codd.) I. 4.18ἐν δὲ μηνὸς πρῶτον τύχεν ἆμαρ Pae. 2.75
-
8 μην
I1) (да, ну) …жеἄγε μ. πείρησαι Hom. — да приди же и попробуй;
ἕπεο μ., ἕπεο Soph. — следуй же, следуй (за мной);ὅρα γε μ. Soph. — да ты посмотри2) ведь, же(ἦ μ. καὴ νέος ἐσσί Hom.)
καὴ μ. τόγε τῶν ζῴων γένος ἐκ τῶν αὐτῶν τούτων φύεται Plat. — да ведь и род животных возникает от тех же причин;τί μ. ; Plat. — а как же?;τί μ. οὐ ; Eur. — а почему же нет?;πῶς μ. ; Xen. — как же?, почему же?;τίνος μ. ἕνεκα ; Xen. — так для чего же?;ποῦ μ. ; Plat. — а где же?3) поистине, действительно, в самом деле(ἦ μ. ἐγὼ ἔπαθόν τι τοιοῦτον Plat.)
οὐ μ. οἱ τόγε κάλλιον Hom. — нет (право же), так не годится4) (и) вот(καὴ μ. Τάνταλον εἰσεῖδον Hom.)
ὅδε μ. Αἵμων Soph. — но вот (идет) Гемон5) (ну) конечноἀλλ΄ ἢν ἐφῇς μοι …- Καὴ μ. ἐφίημι Soph. — но если ты позволишь мне …- Ну конечно, позволяю
6) (= μέντοι См. μεντοι) все же, однако, тем не менееταῦτα μέν ἐστιν ἄτοπα, δηλοῖ μ. … Plat. — это, правда, странно, но тем не менее доказывает …;
γε μ., οὐ μ. …γε и οὐ μ. οὐδέ Thuc. etc. — тем не менее, однакоII1) месяцτοῦ μηνός Xen., ἑκάστου μηνός Plat., τοῦ μηνὸς ἑκάστου Arph. и κατὰ μῆνα (ἕκαστον) или κατὰ μῆνας Plat. — каждый месяц, ежемесячно;
δεκάτῳ μηνὸς ἐν κύκλῳ Eur. — когда наступил десятый месяц:μηνὸς ἱσταμένου Hom., Thuc.; — в начале месяца (т.е. в течение первой его декады);τῇ τρίτῃ ἐπ΄ εἰκάδι Dem. 23-— го числа;ἕνα μῆνα Hom. — в течение одного месяца;μηνῶν φθινόντων Hom. — по истечении месяцев (года), т.е. по прошествии года;πλήθει πολλῶν μηνῶν Soph. — по прошествии многих-многих месяцев;μῆνες ἐμβόλιμοι Her. — вставные месяцы ( вводившиеся через год для уравнения лунного года с солнечным);οἱ κατὰ μῆνα σχηματισμοί Arst. — месячные фазы (луны)3) pl. календарь -
9 Μην
Μῆνος ὅ Мен (миф. первый царь Египта) Her., Luc. -
10 Μην
-
11 Μῆν
-
12 Μην'
-
13 Μῆν'
-
14 μην'
μῆναι, μαίνομαιrage: aor inf actμῆναι, μαίνομαιrage: aor imperat mid 2nd sgμῆνα, μαίνομαιrage: aor ind act 1st sg (homeric ionic)μῆνε, μαίνομαιrage: aor ind act 3rd sg (homeric ionic)μῆνα, μείςArs Prooem.masc acc sgμῆνε, μείςArs Prooem.masc nom /voc /acc dualμῆναι, μήνηmoon: fem nom /voc plμῆνι, μῆνιςwrath: fem voc sg -
15 μῆν'
μῆναι, μαίνομαιrage: aor inf actμῆναι, μαίνομαιrage: aor imperat mid 2nd sgμῆνα, μαίνομαιrage: aor ind act 1st sg (homeric ionic)μῆνε, μαίνομαιrage: aor ind act 3rd sg (homeric ionic)μῆνα, μείςArs Prooem.masc acc sgμῆνε, μείςArs Prooem.masc nom /voc /acc dualμῆναι, μήνηmoon: fem nom /voc plμῆνι, μῆνιςwrath: fem voc sg -
16 μήν
1μήν particle (Hom.+; UPZ 59, 27 [168 B.C.]; LXX; JosAs 1:9 cod. A [p. 40, 11 Bat.] οὐ μὴν ἀλλὰ καί; ApcSed 14, 10 p. 136, 18 Tdf. ἦ μήν; Philo, Joseph., Just., Ath.—Denniston 325–58.) used w. other particles for emphasis.① εἰ μήν q.v.② καὶ μήν (Hom., Pind. et al.; BGU 1024, 7; 24; Jos., C. Ap. 2, 257, Vi. 256) and indeed.ⓐ in contrast to what precedes and yet (Just., D. 35, 1; Ath. 8, 4; Kühner-G. II 137; B-D-F §450, 4) 9:6.ⓑ indeed Hm 4, 1, 8; 5, 1, 7. οὐ μήν to be sure … not, of course … not Dg 5:3 (Diod S 2, 18, 8; EpArist 158; Jos. Ant. 15, 42; Ath. 23, 1)③ ἀλλὰ μήν on the other hand (Jos., Ant. 19, 146; C. Ap. 1, 286; 2, 289; Just. D. 5, 3) Dg 4:1.④ μήτε μήν not even Ox 840, 15.—DELG 1 μήν. M-M.2μήν, μηνός, ὁ (Hom.+).① month Lk 1:36; PtK 2 p. 14, 27. Acc. of time answering the question: how long? (B-D-F §161, 2; Rob. 469f) for five months Lk 1:24; cp. vs. 56; 4:25 v.l.; Ac 7:20; 18:11; 20:3; Js 5:17; Rv 9:5, 10; 11:2; 13:5. τρεῖς μῆνας GJs 12:3. W. prep.: εἰς μ. (w. hour, day, year) Rv 9:15. ἐν μ. Lk 1:26. ἐπὶ μῆνας τρεῖς for a period of three months (s. Jos., Bell. 2, 180) Ac 19:8; cp. Lk 4:25. κατὰ μῆνα ἕκαστον every month Rv 22:2 (PRev 16, 2 [258 B.C.] καθʼ ἕκαστον μῆνα; X., Oec. 9, 8 κατὰ μῆνα). μετὰ τρεῖς μῆνας after three months Ac 28:11. Of a woman giving birth GJs 5:2; 7:1; 13:1. In an exact date: μηνὸς Ξανθικοῦ δευτέρᾳ ἱσταμένου=February 22, MPol 21; on this s. ἵστημι, end and ESchwartz, Christl. u. jüd. Ostertafeln: AGG n.s. 8, 1905, 127ff.② new moon (festival) Gal 4:10; Dg 4:5.—B. 1010. Heath, Aristarchus 284–87. DELG 2 μήν. M-M. TW. -
17 μήν
1. μήν: asseverative particle, indeed, in truth, verily, cf. μάν and μέν (2). μήν regularly stands in combination with another particle (καὶ μήν, ἦ μήν, οὐ μήν), or with an imperative like ἄγε, Il. 1.302.3: see μείςA Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μήν
-
18 μήν
+ 7-1-1-14-4=27 Gn 22,17; 42,16; Ex 22,7.10; Nm 14,23part. used to strengthen other part.; certainly, indeed Est 9,27οὐ μὴν δὲ ἀλλά nevertheless, nonetheless Jb 2,5; εἰ μήν see εἰ; ἦ μήν see ἦCf. DEISSMANN 1897, 33-36 -
19 μήν
{част., 1}ведь, же, истинно (Евр. 6:14).*{сущ., 18}1. месяц;2. новолуние, т.е. время появления нового месяца на небе.Ссылки: Лк. 1:24, 26, 36, 56; 4:25; Деян. 7:20; 18:11; 19:8; 20:3; 28:11; Гал. 4:10; Иак. 5:17; Откр. 9:5, 10, 15; 11:2; 13:5; 22:2.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μήν
-
20 μήν
{част., 1}ведь, же, истинно (Евр. 6:14).*{сущ., 18}1. месяц;2. новолуние, т.е. время появления нового месяца на небе.Ссылки: Лк. 1:24, 26, 36, 56; 4:25; Деян. 7:20; 18:11; 19:8; 20:3; 28:11; Гал. 4:10; Иак. 5:17; Откр. 9:5, 10, 15; 11:2; 13:5; 22:2.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μήν
См. также в других словарях:
μην — Πρώτος ιστορικός φαραώ της Αιγύπτου. Ανέβηκε στον θρόνο το 3300 π.Χ. Ήταν ο ιδρυτής της πρώτης θινιτικής δυναστείας. Καταγόταν από την Άνω Αίγυπτο και έχτισε την πόλη Μέμφιδα, την οποία έκανε και πρωτεύουσά του. Διακρίθηκε ως στρατιωτικός και… … Dictionary of Greek
Μην — Πρώτος ιστορικός φαραώ της Αιγύπτου. Ανέβηκε στον θρόνο το 3300 π.Χ. Ήταν ο ιδρυτής της πρώτης θινιτικής δυναστείας. Καταγόταν από την Άνω Αίγυπτο και έχτισε την πόλη Μέμφιδα, την οποία έκανε και πρωτεύουσά του. Διακρίθηκε ως στρατιωτικός και… … Dictionary of Greek
μήν — μείς Ars Prooem. masc nom/voc sg μήν Ars Prooem. indeclform (particle) μής masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μῆν — Μᾶ fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μῆν' — Μῆναι , Μήνη moon fem nom/voc pl Μῆναι , Μηνᾶς masc nom/voc pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μῆν' — μῆναι , μαίνομαι rage aor inf act μῆναι , μαίνομαι rage aor imperat mid 2nd sg μῆνα , μαίνομαι rage aor ind act 1st sg (homeric ionic) μῆνε , μαίνομαι rage aor ind act 3rd sg (homeric ionic) μῆνα , μείς Ars Prooem. masc acc sg μῆνε , μείς Ars… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ου μην αλλά — (ΑΜ οὐ μὴν αλλά) αλλ όμως, μολονότι, προσέτι («οὐ μὴν ἀλλ ἐπέμεινεν ὁ Κῡρος... καὶ ὁ ἵππος ἐξανέστη», Ξεν.) μσν. αρχ. 1. oὐ μὴν ἀλλὰ καί προσέτι, προς τούτοις, εκτός από αυτά και... («οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἐκ τοῡ ἐγκλήματος τούτου δῆλόν ἐστιν»,… … Dictionary of Greek
ου μην — οὐ μήν (ΑΜ, Α δωρ. και αιολ. τ. οὐ μάν) αλλ όμως όχι, οπωσδήποτε όχι («οὐ μήν οὐ δύνανται τοὺς ἐπινηχομένους λαθεῑν ἰχθύας», Αισχύλ.) αρχ. oὐ μήν... γε (συν. όταν προηγείται άρνηση) ούτε βεβαίως (« Αφροδίτης μὲν γὰρ οὔ μοι φαίνεται... οὐ μὴν… … Dictionary of Greek
και μην — καὶ μήν (Α) βλ. και (Ι) … Dictionary of Greek
Τό πρᾶγμά σου ασφάλιζε καὶ τὸν γείτονά σου κλέπτην μὴν τὰν κάμης. — См. Плохо не клади, в грех не вводи … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ἠράμην — ἠρά̱μην , ἀράομαι pray to imperf ind mp 1st sg (attic epic doric ionic aeolic) ἠρά̱μην , ἀρέομαι plup ind mp 1st sg (attic) ἠ̱ράμην , αἴρω attach aor ind mid 1st sg (attic epic ionic) ἔραμαι love imperf ind mp 1st sg ἠρά̱μην , ἐράομαι love imperf … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
