sese+pm

1, 1180 et saep.: sibe,

semet,

cum autem in se ipsum, tunc dicamus sese, velut: dixit sese hoc sibi fecisse,

dedistine gladium, qui se occideret?

artis eloquar quem ad modum se expediant,

se in plagas conicere,

numquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem,

adplicat ad Chrysidis patrem se,

si is posset ab ea sese avellere,

hi se ad nos adplicant,

per eos, ne causam diceret, se eripuit,

cum ferrum se inflexisset,

praecipites fugae sese mandabant,

si se telo defenderet fur,

Catoni licuit Tusculi se in otio delectare,

solum igitur quod se ipsum movet, numquam ne moveri quidem desinit,

statim homo se erexit,

majores acceperamus se a Gallis auro redemisse,

in montem sese recipere,

ad inpedimenta se conferre,

sese alicui ad pedes proicere,

se gerere,

sic se res habet, ut, etc.,

quod uxor sua ex fico se suspendisset,

hic se ipsus fallit,

ut se ipse diliget,

ipse enim se quisque diligit,

ita non modo superiores, sed etiam se ipse correxerat,

omne animal se ipsum diligit,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

miles se ipse interfecit,

ne, ignorando regem, semet ipse aperiret quis esset,

nec sese ipsi gravant,

inperator qui se ipsum non continet,

quid est enim se ipsum colligere, nisi, etc.,

ut quidam imperatores se ipsos dis inmortalibus devoverent,

quod si se ipsos illi nostri liberatores e conspectu nostro abstulerunt,

admovisse semet ipsos lateri suo,

gladio se ipsam transfixit,

ne sui in perpetuum liberandi occasionem dimittant,

principes sui conservandi causa profugerunt,

maximam causam ad se inundandam terra praestabit,

animo servit, non sibi,

sapiens ipsus fingit fortunam sibi,

ne ibi diffregisset crura aut cervices sibi,

nil aliud nisi quod sibi soli placet consulit,

quaerunt sibi liberos,

aurum habeat sibi,

illum multae sibi expetessunt,

tum me convivam solum abducebat sibi,

non sibi soli postulat, etc.,

nunc sibi uxorem expetit,

is sibi legationem ad civitates suscepit,

neque sibi homines feros temperaturos existimabat, quin exirent, etc.,

hoc sibi nomen adrogare,

alia sunt tamquam sibi nata,

proposita sibi morte,

ne, illo cunctante, Numidae sibi consulant,

ut populum Romanum sibi desumerent hostem,

Turnus, praelatum sibi advenam aegre patiens,

petebant ut regis sui filiam matrimonio sibi jungeret,

nemo sibi tantummodo errat,

locum sibi ad formam sui exsculpsit,

ipse tantos sibi spiritus sumpserat,

nec ipsi sibi exemplo sunt,

iste, quasi praeda sibi advecta, ducit,

Junius necem sibi ipse conscivit,

voluntarium non sibimet ipse solum, sed etiam funeri suo exilium indixit,

proinde consulant sibi ipsi,

avaritia, quae quicquid omnibus abstulit, sibi ipsi neget,

omnino est amans sui virtus,

ut sit sui similis,

omnem naturam esse servatricem sui,

cum videret, si non paruisset, dissimilem se futurum sui,

habetis ducem memorem vestri, oblitum sui,

potens sui,

nihil est tam incontinens sui,

quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus,

cum ipsi homines sibi sint per se cari,

Medus infestus sibi,

crescit indulgens sibi hydrops,

nec enim utilius quicquam est quam sibi utilem fieri,

Campanus se digna probra in insontem jacere,

(mundus) se ipse consumptione alebat sui,

cum multa adsoleat veritas praebere vestigia sui,

caecus amor sui,

sui contemptor,

in spem sui bonam adducitur,

(aer) ima sui parte maxime varius est,

ipsa (virtus) pretium sui,

neque est quod existimes illum vilem sibi fuisse: pretium se sui fecit,

saepe taedio laboris ad vilitatem sui compelluntur ignavi,

nemo non benignus est sui judex,

Romanus in ipso fine vitae vindex sui exstitit,

equestris ordinis juventus omnibus annis bis urbem spectaculo sui celebrabat,

utpote ipsa sui appellatione virorum majestati debitum a feminis reddens honorem,

qui admisit in se culpam,

culpam ut ab se segregent,

segregat ab se omnis,

me ad se deduxit,

quae me non excludit ab se, sed apud se occludet domi,

habet aliud (negotium) magis ex se et majus,

et fingunt quandam inter se nunc fallaciam,

duxit secum virginem,

ex se generare,

Pro se quisque id quod quisque potest... Edit,

pro se quisque alius agnum inmolabat, alius pullum,

pro se quisque sedulo Faciebant,

cum pro se quisque tenderet ad portas,

2, 6: — Boiosque receptos ad se socios sibi adsciscunt,

exercitum ante se mittit,

supra se collocare,

ex materia in se omnia recipiente mundum factum esse,

litteras ad se ab amico missas protulit,

praedam prae se agentes,

quam (rem publicam) exercitus, quantum in se fuit, prodebat,

quibus poterat sauciis ductis secum,

nam dicere apud eum de facinore... cum per se ipsum consideres, grave est,

non quia per se beatum est malo caruisse,

ne quis se aut suorum aliquem praetermissum queratur,

quibus (nominibus) illae res publicae sese appellari velint,

qui se minus timidos existimari volebant,

quisquis est deus, si modo est alius... totus est sensuus, totus visuus, totus audituus, totus animae, totus animi, totus sui,

neque praeter se umquam ei servos fuit,

hunc aiebant indignum civitate ac sese vivere,

quem turpiter se ex fuga recipientem ne qua civitas recipiat, etc.,

reliquos sese convertere cogunt,

multis illi in urbibus reficiendi se et curandi potestas fuit,

cur his persequendi juris sui adimis potestatem,

cum nihil sit periculosius quam spatium confirmandi sese Antonio dari,

tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam,

neque sui colligendi hostibus facultatem relinquunt,

ut quam minimum spatii ad se colligendos Romanis daretur,

Gallica acies nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,

nec raptis aut spes de se melior aut indignatio est minor,

proelium cum fiducia sui commissum est,

detecta fraus cautiores Thyreensis fecit: dato responso, nullam se novam societatem accepturos, etc.,

patres censuerunt, qui honorem, quem sibi capere per leges liceret, peteret, etc.,

jusso magistro equitum abdicare se magistratu,

haec cum apud timentes sibimet ipsos increpuissent,

ab ipso, quaerenti sibi commendationem ad gentem monitus,

signa peditum, prae se habentium scuta,

invenere oppidanos vim hostium ab se arcentes,

exire enim sua secum efferentibus jussis primum arma ademit,

§ 10: quos in numerum pecorum redegit ignoratio sui,

quia nullum illis sui regimen est,

inter se nihil inlicitum,

quasi objurgatio sui est,

deforme est de se ipsum praedicare,

posse enim liberalitate uti non spoliantem se patrimonio nimirum est pecuniae fructus maximus,

non arbitrari sese scire quod nesciat,

cui proposita sit conservatio sui,

sic amicitiae... effectrices sunt voluptatum tam amicis quam sibi,

amare... etiam si ad se ex iis nihil redeat,

(judicatio) quae aut sui laudem aut adversarii vituperationem contineat,

ut, quanti quisque se faciat, tanti fiat ab amicis,

si nullus ex se metus aut spes,

ceterum et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices,

sibi servire gravissima est servitus,

quam multa sunt vota, quae etiam sibi fateri pudet,

nec haec vilitas sui est,

culpa est, immiscere se rei ad se non pertinenti,

profecto est supplicio se liberare tam facile quam supplicium perpeti,

qui omnis se amare credit, quemque aspexerit,

illa mulier lapidem silicem subigere ut se amet, potest,

orare jussit, si se ames, jam ut ad sese venias,

ait, si... non id metuat, ne, ubi acceperim, Sese relinquam,

timet animum amicae se erga ut sit suae,

utrumque jussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui,

qui precabantur, ut sibi sui liberi superstites essent,

ne ipse quidem sua tanta eloquentia mihi persuasisset, ut se dimitterem,

impetrat a senatu, ut dies sibi prorogaretur,

hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctisque stimulat, ut evellatis, postulat,

Iccius nuntios ad eum mittit, nisi subsidium sibi submittatur,

quos cum apud se conspexisset... quid ad se venirent,

mittit, qui petant atque orent, ut sibi subveniat,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit, ne se prodiret,

cum ejus principes animadvertisset timere, ne propter se bellum eis Lacedaemonii indicerent,

Ubii legatos mittunt, qui doceant... neque ab se fidem laesam,

tum Volero, ubi indignantium pro se acerrimus erat clamor, etc.,

transfugit, patris in se saevitiam conquerens,

praesidia imposuit in urbibus, quae ad se defecerant,

navigia sarcina depressa parum ostendunt non aquam sibi resistere?

Nicias vehementer tua sui memoria delectatur,

nihil est appetentius similium sui,

praefectum in se ruentem trans fixit,

rediere cum legatis ad redimendos sese missis,

potestatem omnibus adeundi sui fecit,

Germanicus legiones universas sibi summam reipublicae deferentes compescuit,

quam si di inmortales potestatem visendi sui faciant,

(terra) non potest tam multa tantoque se ipsa majora nutrire, nisi, etc.,

a Caesare valde liberaliter invitor, sibi ut sim legatus,

horum unum quidque... a se potius quam ab adversariis stare demonstrabitur,

nam mihi scito jam a regibus adlatas esse litteras, quibus mihi gratias agant, quod se mea sententia reges appellaverim,

testem rei publicae relinquere, meae perpetuae erga se voluntatis,

quos non tam ulcisci studeo quam sanare sibi ipsos,

quo ex oppido cum legati ad eum venissent oratum, ut sibi ignosceret,

cum ei in suspitionem venisset, aliquid in epistula de se esse scriptum,

cohortem octavam decimam Lugduni, solitis sibi hibernis, relinqui placuit,

quos Hannibal misit astrictos jure jurando se redituros esse, nisi, etc.,

Postumius mihi nuntiavit... se a Marcello ad me missum esse,

qui dixisse fertur a se visum esse Romulum... eum sibi mandasse ut populum rogaret ut sibi eo in colle delubrum fieret: se deum esse,

nuntium mittit... sese diutius sustinere non posse,

Divitiacus Caesarem obsecrare coepit... scire se illa esse vera, nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere... sese tamen amore fraterno commoveri,

unum se esse, qui, etc.... ob eam rem se ex civitate profugisse,

haec sibi esse curae,

non sese Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse,

ipsos se inter multitudinem militum occultasse,

sensit Themistocles, si eo pervenisset, sibi esse pereundum,

dato responso (sc. a Thyreensibus), nullam se novam societatem accepturos,

qui abs te taciti requirunt, cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissimum delegeris,

conclamavit, quid ad se venirent?

unum petere ac deprecari... ne se armis despoliaret,

ad quos cum Caesar nuntios misisset, qui postularent, eos qui sibi bellum intulissent, sibi dederent,

cur sui quicquam esse imperii trans Rhenum postularet?

Cicero respondit, si ab armis discedere velint, se adjutore utantur,

Veneti legationem ad Crassum mittunt, si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

rex ignarus quae legati ejus (Hannibalis) ad se adlaturi fuissent,

hac necessitate coactus, domino navis, qui sit, aperit, multa pollicens, si se conservasset,

legatos in Bithyniam miserunt, qui ab rege peterent, ne inimicissimum suum secum haberent sibique dederet (for secum, v. I. A. 4. supra),

magnam Caesarem injuriam facere, qui vectigalia sibi deteriora faceret,

quod sibi Caesar denuntiaret,

sed eo deceptum, quod neque commissum a se intellegeret, quare timeret,

quod nec paratus... obsecutus esset, credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia, etc.,

Ambiorix locutus est,... sua esse ejusmodi imperia, ut non minus haberet juris in se multitudo, quam ipse in multitudinem,

Divitiacus ait,... nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere, propterea quod per se crevisset,

decima legio Caesari gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset,

doluisse se, quod populi Romani beneficium sibi extorqueretur,

tum ei dormienti eundem visum esse rogare ut, quoniam sibi vivo non subvenisset, etc.,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux potissimum lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit... quod si eam veniam sibi dedisset, magno ei praemio futurum,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

Caesar legatos cum his mandatis mittit, Quoniam... hanc sibi populoque Romano gratiam referret,

nos esse iniquos, quod in suo jure se interpellaremus,

neque ipsos in his contentionibus, quas Aedui secum habuissent, usos esse, etc.,

maximae sibi laetitiae esse praedicavit, quod aliquos patria sua se meliores viros haberet,

infra, C.),

B. 2. b. supra): i, seis, jube transire huc quantum possit, se ut videant domi Familiares ( = eam),

me misit miles ad Eam... ut hinc in Elatiam hodie eat secum semul,

ut eum, qui se hic vidit, verbis vincat, ne is se viderit,

3, 2, 54: ut eam in se dignam condicicnem conlocem,

ipsi hi mihi dant viam, quo pacto ab se argentum auferam,

dicit capram, quam dederam servandam sibi, etc.,

unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui,

cum Epaminondas accusatur, quod ei, qui sibi ex lege praetor successerat, exercitum non tradiderit,

et se ipsum nobis, et eos, qui ante se fuerunt, in medio posuit,

Dexo hic, quem videtis, non quae privatim sibi eripuisti, sed unicum abs te filium flagitat,

postea quam exposuit quae sibi videbantur,

B. and K. ipsi): et cum ad illum scribas, nihil te recordari de se,

quem Caesar, ut erat de se meritus, donatum pronuntiavit,

Caesar Rhenum transire constituit... quod auxilia contra se Treveris miserant,

Metellus... in eis urbibus, quae ad se defecerant... praesidia inponit,

Bocchus flectitur, reputando quae sibi duobus proeliis venerant,

statuit urbis, quae... adversum se opportunissimae erant, circumvenire,

ipse... ex perfugis cognitis... qui cum eo (Scipione) bellum contra se gerebant,

vel quia nil rectum, nisi quod placuit sibi, ducunt,

centum boves militibus dono dedit, qui secum fuerant,

Hannibalem angebat, quod Capua pertinacius oppugnata ab Romanis quam defensa ab se... animos averterat,

alter victus fratrum ante se strage,

7, 6, 12: Caesar... omnibus qui contra se arma tulerant, ignovit,

quamquam obsidione Massiliae, quae sibi in itinere portas clauserat, retardante... tamen omnia subegit,

cujus rector circa se dimicans occubuerat,

quod eos coegit superare Lacedaemonios, quos ante se nemo ausus fuit aspicere,

ante illum,

quae nox sibi proxima venit, insomnis,

nam cum esset Praenestinis nuntiatum... patres ac plebem in semet ipsos versos,

video eos inter se amare,

neque solum colent inter se ac diligent (cf. ante: alter ab altero postulabit),

Cicerones pueri amant inter se,

inter se adspicere,

inter se congruere,

complecti inter se milites coepisse,

ut neque inter se contingant trabes,

inter se nondum satis noti,

populus et senatus Romanus placide modesteque inter se rempublicam tractabant,

bellum summa inter se contentione gerere,

cum inter se timerent,

v. Krebs, Antibarb. p. 1018): inter se differre,

cur legendi sint, nisi ipsi inter se, qui idem sentiunt, non intellego,

quosdam inter se similis,

res inter se similes,

adhaesitationes atomorum inter se,

quae res eos in bello inter se habuit,

auxerant inter se opinionem,

vitam inter se utriusque conferte,

compositis inter se rebus,

vitatur duriorum inter se congressus,

duas insulas propinquas inter se,

postquam haud procul inter se erant,

haud longe inter se castra facere,

quae me non excludet ab se, sed apud se occludet domi,

postquam in aedis me ad se deduxit domum,

me ad se ad prandium, ad cenam vocant,

L. Caesar, ut veniam ad se, rogat,

qui a me petierit ut secum et apud se essem cottidie,

num tibi videtur esse apud sese?

ipse autem Ariovistus tantus sibi spiritus sumpserat,

tum sibi M. Pisonis domum ubi habitaret elegerat,

quid sibi vult pater? cur simulat?

quid sibi hic vestitus quaerit?

hostes admiratio cepit, quidnam sibi repentinus clamor vellet,

quid ergo sibi vult pars altera orationis?

mirantes, quid sibi vellet,

32, 25, 10: pro deum fidem quid vobis vultis?

cocleae... Suo sibi suco vivont,

sed is quo pacto serviat suo sibi patri,

46: si ille huc salvos revenit, reddam suom sibi,

suam sibi rem salvam sistam,

locus argumento'st suom sibi proscaenium,

97: omnem rem inveni, ut sua sibi pecunia hodie illam faciat leno libertam suam,

suo sibi gnato,

hunc telo suo sibi a foribus pellere,

sua sibi ingenua indoles,

suo sibi gladio hunc jugulo,

uvas suo sibi pampino tegito,

suo sibi jure ablui,

suo sibi argumento refutatus,

suo sibi lacte aleret,

a suis sibi parentibus,

in suis sibi domibus,

6, p. 186, 24: qui Deo... sua sibi opera praetulerunt,

in suo sibi pervoluta sanguine,

cum sua sibi natione captivus,

IN SVO SIBI POSITVS,

AEDEM CVM SVO SIBI HYPOGAEO,

factus consul est bis, primum ante tempus, iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,

satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit,

vult ille inbecillitatis sibi suae conscius timere pituitam?

also volt,

voltis,

so volint,

sis for si vis,

sultis for si voltis, only ante-class.,

potare ego hodie tecum volo,

ego quoque volo esse liber: nequiquam volo,

ait rem seriam agere velle mecum,

natus enim debet quicunque est velle manere In vita,

video te alte spectare et velle in caelum migrare,

quid poetae? Nonne post mortem nobilitari volunt?

si innocentes existimari volumus,

quoniam opinionis meae voluistis esse participes,

quod eas quoque nationes adire et regiones cognoscere volebat,

si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

dominari illi volunt, vos liberi esse,

si haec relinquere voltis,

priusquam liberi estis, dominari jam in adversarios vultis,

si quis vestrum suos invisere volt, commeatum do,

non enim vincere tantum noluit, sed vinci voluit,

suspitionem Caesar quibusdam reliquit, neque voluisse se diutius vivere, neque curasse,

Eutrapelus cuicunque nocere volebat, Vestimenta dabat pretiosa,

neque enim aut hiare semper vocalibus aut destitui temporibus volunt sermo atque epistula,

in acdibus quid tibi meis erat negoti...? Volo scire,

maxima voce clamat populus, neque se uni, nec paucis velle parere,

consuesse deos immortalis, quos pro scelere eorum ulcisci velint, etc.,

hic experiri vim virtutemque volo,

ac volui inicere tragulam in nostrum senem,

eadem quae illis voluisti facere tu, faciunt tibi,

puerumque clam voluit exstinguere,

necare candem voluit,

hostis hostem occidere volui,

volui... ferro interficere (ironically),

tuum crimen erit, hospitem occidere voluisse,

non enim vult mori, sed invidiam filio facere,

Pregn., opp. optare: non vult mori qui optat,

sed eo die is, cui dare volueram (epistulam), non est profectus,

cum de senectute vellem aliquid scribere,

ego te volui castigare, tu mihi accussatrix ades,

bonus volo jam ex hoc die esse,

ego jam a principio amici filiam, Ita ut aequom fuerat, volui uxorem ducere,

at etiam eo negotio M. Catonis splendorem maculare voluerunt,

eum (tumulum) non tam capere sine certamine volebat, quam causam certaminis cum Minucio contrahere,

cum lex venditionibus occurrere voluit,

si iis qui haec omnia flamma ac ferro delere voluerunt... bellum indixi, etc.,

(plebem) per caedem senatus vacuam rem publicam tradere Hannibali velle,

rem Nolanam in jus dicionemque dare voluerat Poeno,

ut qui a principio mitis omnibus Italicis praeter Romanos videri vellet, etc.,

quas (i. e. magnas res) qui impedire vult, is et infirmus est mobilisque natura, et, etc.,

nam si quando id (exordium) primum invenire volui, nullum mihi occurrit, nisi aut exile, aut, etc.,

de Antonio dico, numquam illum... nonnullorum de ipso suspitionem infitiando tollere voluisse,

audes Fatidicum fallere velle deum?

hic respondere voluit, non lacessere,

non te judices urbi sed carceri reservarunt, neque to retinere in civitate, sed exilio privare voluerunt,

quid aliud volui dicere?

volo autem dicere, illud homini longe optimum esse quod ipsum sit optandum per se,

adduxi volui dicere,

nunc quod relicuom restat volo persolvere,

sustine hoc, Penicule, exuvias facere quas vovi volo,

sinite me prospectare ne uspiam insidiae sint, consilium quod habere volumus,

si Prometheus, cum mortalibus ignem dividere vellet, ipse a vicinis carbunculos conrogaret, ridiculus videretur,

ait se velle de illis HS. LXXX. cognoscere,

hinc se recipere cum vellent, rursus illi ex loco superiore nostros premebant,

quotiens ire volo foras, retines me, rogitas quo ego eam,

quae sese in ignem inicere voluit, prohibui,

si scires aspidem latere uspiam, et velle aliquem imprudentem super eam adsidere,

quod cum facere vellent, intervenit M. Manilius,

qui cum opem ferre vellet, nuntiatum sibi esse aliam classem ad Aegates insulas stare,

at Libys obstantes dum vult obvertere remos, In spatium resilire manus breve vidit,

P. Claudius cum proelium navale committere vellet,

sed, nisi molestum est, nomen dare vobis volo comediai,

vos ite intro. Interea ego ex hac statua verberea volo erogitare... quid sit factum,

i tu atque arcessi illam: ego intus quod facto est opus volo adcurare,

illa enim (ars) te, verum si loqui volumus, ornaverat,

ergo, si vere aestimare volumus, etc.,

si vere aestimare Macedonas, qui tunc erant, volumus,

ejus me compotem facere potestis, si meminisse vultis, etc.,

visne igitur, dum dies ista venit... interea tu ipse congredi mecum ut, etc....?

volo tibi Chrysippi quoque distinctionem indicare,

uti tamen tuo consilio volui,

is dare volt, is se aliquid posci,

hoc dixit, si hoc de cella concederetur, velle Siculos senatui polliceri frumentum in cellam gratis,

ei laxiorem daturos, si venire ad causam dicendam vellet,

plerique concessam sibi sub condicione vitam si militare adversus eum vellent, recusarunt,

dedere etiam se volebant, si toleranda viris imperarentur,

heri nemo voluit Sostratam intro admittere,

cum alter verum audire non vult,

nihil ex his praeter... accipere voluit,

si jussus est, necessitati,

utrum statuas voluerint tibi statuere, an coacti sint,

de risu quinque sunt quae quaerantur... sitne oratoris risum velle permovere,

laedere numquam velimus,

vivere noluit qui mori non vult,

haec tibi scripsi ut isto ipso in genere in quo aliquid posse vis, te nihil esse cognosceres,

in hoc homo luteus etiam callidus ac veterator esse vult, quod ita scribit, etc.,

Pythago. ras, qui etiam ipse augur esse vellet,

magis eum delectat qui se ait philosophari velle sed paucis: nam omnino haud placere,

nunc bene vivo et fortunate atque ut volo, i. e. vivere,

proinde licet quotvis vivendo condere saecla,

nec tantum proficiebam quantum volebam,

tot autem rationes attulit, ut velle (i. e. persuadere) ceteris, sibi certe persuasisse videatur,

sed liceret, si velint, in Ubiorum finibus considere,

quo praesidio senatus libere quae vellet decernere auderet,

neque chorda sonum reddit quem vult manus et mens,

tum mihi faciat quod volt magnus Juppiter,

id repetundi copia est, quando velis,

habuit aurum quamdiu voluit,

rapiebat et asportabat quantum a quoque volebat Apronius,

provincias quas vellet, quibus vellet, venderet?

quotiens ille tibi potestatem facturus sit ut eligas utrum velis,

daret utrum vellet subclamatum est,

senatus consultum factum est ut plebes praeficeret quaestioni quem vellet,

saxi materiaeque caedendae unde quisque vellet jus factum,

26, 21, 11: vicem suam conquestus, quod sibi soli non liceret amicis, quatenus vellet, irasci,

at tu quantum vis tolle,

sine me pervenire quo volo,

scripsi igitur Aristotelio more, quemadmodum quidem volui, tres libros... de Oratore,

ut meliore condicione quam qua ipse vult imitetur homines eos qui, etc.,

ego istos posse vincere scio, velle ne scirem ipsi fecerunt,

jube me vinciri. Volo, dum istic itidem vinciatur,

patri dic velle (i. e. uxorem ducere),

tu selige tantum, Me quoque velle velis, anne coactus amem,

nos in Formiano morabamur, quo citius audiremus: deinde Arpinum volebamus,

volo mensi Quinctili in Graeciam,

hactenus Vitellius voluerat (i. e. procedere),

edixerunt ne quis quid fugae causa vendidisse neve emisse vellet,

interdico, ne extulisse extra aedis puerum usquam velis,

oscula praecipue nulla dedisse velis (= noli dare),

ne quis humasse velit Ajacem, Atride, vetas? Cur?

sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus (= volumus),

an erit qui velle recuset Os populi meruisse?

qui me volet incurvasse querela,

deos volo consilia vostra vobis recte vortere,

emere oportet quem tibi oboedire velis,

scin' quid nunc te facere volo?

si perpetuam vis esse adfinitatem hanc,

consul ille egit eas res quarum me participem esse voluit,

vim volumus exstingui: jus valeat necesse est,

nec mihi hunc errorem extorqueri volo,

hoc te scire volui,

harum causarum fuit justissima quod Germanos suis quoque rebus timere voluit,

ut equites qui salvam esse rempublicam vellent ex equis desilirent,

si me vivere vis recteque videre valentem,

si vis me flere, dolendum est Primum ipsi tibi,

regnari tamen omnes volebant,

mihi volo ignosci,

volt sibi quisque credi,

quae mihi est spes qua me vivere velim,

volo me placere Philolachi,

judicem esse me, non doctorem volo,

vult, credo, se esse carum suis,

quod certiorem te vis fieri quo quisque in me animo sit,

qui se ex his minus timidos existimari volebant,

religionis se causa... Bacchis initiari velle,

Agrippae se nepotem neque credi neque dici volebat,

me absente neminem volo intromitti,

viros nostros quibus tu voluisti esse nos matres familias,

pater illum alterum (filium) secum omni tempore volebat esse,

(deus) quinque reliquis motibus orbem esse voluit expertem,

causa mittendi fuit quod iter per Alpes... patefieri volebat,

quippe (senatus) foedum hominem a republica procul esse volebat,

nec (di) patefieri (crimina) ut impunita essent, sed ut vindicarentur voluerunt,

senatus... Romano sanguini pudicitiam tutam esse voluit,

quid fieri velit praecipit,

ibi quid fieri vellet imperabat,

quid fieri vellet ostendit,

quae fieri vellet edocuit,

quid fieri vellet edixit,

sacra Cereris summa majores nostri religione confici caerimoniaque voluerunt,

Asinariam volt esse (nomen fabulae) si per vos licet,

Plautus hanc mihi gnatam esse voluit Inopiam,

primumdum huic esse nomen Diphilus Cyrenas voluit,

quae ipsi qui scripserunt voluerunt vulgo intellegi,

si non hoc intellegi volumus,

quale intellegi vult Cicero cum dicit orationem suam coepisse canescere,

quamquam illi (Prometheo) quoque ferreum anulum dedit antiquitas vinculumque id, non gestamen, intellegi voluit,

Siculi... me defensorem calamitatum suarum... esse voluerunt,

si a me causam hanc vos (judices) agi volueritis,

senatus te voluit mihi nummos, me tibi frumentum dare,

qua (statua) abjecta, basim tamen in foro manere voluerunt,

160: liberam debere esse Galliam quam (senatus) suis legibus uti voluisset,

tu Macedonas tibi voluisti genua ponere, venerarique te ut deum,

montem quem a Labieno occupari voluerit,

ibi futuros esse Helvetios ubi eos Caesar... esse voluisset,

obtinuere ut (tribuni) tribuniciae potestatis vires salubres vellent reipublicae esse,

Hiero tutores... puero reliquit quos precatus est moriens ut juvenum suis potissimum vestigiis insistere vellent,

petere ut eum... publicae etiam curae ac velut tutelae vellent esse (i. e. senatus),

orare tribunos ut uno animo cum consulibus bellum ab urbe ac moenibus propulsari vellent,

quam superesse causam Romanis cur non... incolumis Syracusas esse velint?

si alter ex heredibus voluerit rem a legatario possideri, alter non, ei qui noluit interdictum competet,

cum P. Attio agebant ne sua pertinacia omnium fortunas perturbari vellet,

voluisti enim in suo genere unumquemque... esse Roscium,

(Cicero) vult esse auctoritatem in verbis,

vult esse Celsus aliquam et superiorem compositionem,

si tantum irasci vis sapientem quantum scelerum indignitas exigit,

est genus hominum qui esse se primos omnium rerum volunt, Nec sunt,

semper auget adsentator id quod is cujus ad voluntatem dicitur vult esse magnum,

si quis patricius, si quis—quod illi volunt invidiosius esse—Claudius diceret,

vultis, opinor, nihil esse... in natura praeter ignem,

volunt illi omnes... eadem condicione nasci,

vultis evenire omnia fato,

alteri censent, etc., alteri volunt a rebus fatum omne relegari,

vultis a dis immortalibus hominibus dispertiri somnia,

volunt quidam... iram in pectore moveri effervescente circa cor sanguine,

si tam familiaris erat Clodiae quam tu esse vis,

sit sane tanta quanta tu illam esse vis,

ad pastum et ad procreandi voluptatem hoc divinum animal procreatum esse voluerunt: quo nihil mihi videtur esse absurdius,

Rhodi ego non fui: me vult fuisse,

unde homines dum se falso terrore coacti Effugisse volunt, etc.,

utrum scientem vultis contra foedera fecisse, an inscientem?

quam primum istud, quod esse vis?

ut et mihi, quae ego vellem non esse oratoris, concederes,

ne res publica quidem haec pro se suscipi volet,

cui tacere grave sit, quod homini facillimum voluerit esse natura,

quid non ingenio voluit natura licere?

me sine, quem semper voluit fortuna jacere,

hanc me militiam fata subire volunt,

duodecim tabulae nocturnum furem... interfici impune voluerunt,

lex duodecim tabularum tignum aedibus junctum... solvi prohibuit, pretiumque ejus dari voluit,

nostri... leges et jura tecta esse voluerunt,

propter eam partem epistulae tuae per quam te et mores tuos purgatos et probatos esse voluisti,

daturum se operam ne cujus suorum popularium mutatam secum fortunam esse vellent,

sociis maxime lex consultum esse vult,

aunt qui volum te conventam,

eidem homini, si quid recte cura tum velis, mandes,

sed etiam est paucis vos quod monitos voluerim,

nulla sedes quo concurrant qui rem publicam defensam velint,

rex celatum voluerat (i. e. donum),

Hannibal non Capuam neglectam, neque desertos volebat socios,

26, 31, 6: contemptum hominis quem destructum volebat,

si te non emptam vellet, emendus erat,

velle Pompeium se Caesari purgatum,

liberis consultum volumus propter ipsos,

obliviscere illum aliquando adversario tuo voluisse consultum,

quibus tribuni plebis nunc consultum repente volunt,

quamquam senatus subventum voluit heredibus,

volo amori ejus obsecutum,

si me vivum vis, pater, Ignosce,

ille, si me alienus adfinem volet, Tacebit,

ut tu illam salvam magis velis quam ego,

quoniam ex tota provincia soli sunt qui te salvum velint,

irent secum extemplo qui rempublicam salvam vellent,

in occulto jacebis quom te maxime clarum voles (= clarus esse voles),

volo me patris mei similem,

qui vero se populares volunt,

ut integrum se salvumque velit,

ut (omne animal) se et salvum in suo genere incolumeque vellet,

stulta es, soror, magis quam volo (i.e. te esse),

senatum non quod sentiret, sed quod ego vellem decernere,

neque enim facile est ut irascatur cui tu velis judex (= cui tu eum irasci velis),

deos credo voluisse, nam ni vellent, non fieret,

acutum etiam illud est cum ex alterius oratione aliud atque ille vult (sc. te excipere),

veremur quidem vos, Romani, et, si ita vultis, etiam timemus,

and of things as subjects: cadentque vocabula, si volet usus (i. e. ea cadere),

ergo ego, inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse rei publicae debeo,

nam illi regi tolerabili, aut, si voltis, etiam amabili, Cyro,

volo Varronem (i. e. hos libros habere),

volo ut quod jubebo facias,

quia enim id maxime volo ut illi istac confugiant,

ut mihi aedes aliquas conducat volo,

velim ut tibi amicus sit,

quare id quoque velim... ut sit qui utamur,

maxime vellem, judices, ut P. Sulla... modestiae fructum aliquem percipere potuisset,

equidem vellem uti pedes haberent (res tuae),

his ut sit digna puella volo,

at ego deos credo voluisse ut apud te me in nervo enicem,

volo ut mihi respondeas,

12, 29: nuntia Romanis, caelestes ita velle ut mea Roma caput orbis terrarum sit,

id quaerunt, volunt haec ut infecta faciant,

quod peto et volo parentes meos ut commonstres mihi,

quasi vero aut populus Romanus hoc voluerit, aut senatus tibi hoc mandaverit ut... privares,

with opto,

with laboro,

with aequum censere,

at ne videas velim,

quid nunc vis? ut opperiare hos sex dies saltem modo, ne illam vendas, neu me perdas, etc.,

credibile est hoc voluisse legumlatorem, ne auxilia liberorum innocentibus deessent,

ergo animum advortas volo,

volo amet me patrem,

hoc volo agatis,

ducas volo hodie uxorem,

quid vis faciam?

volo etiam exquiras quam diligentissime poteris quid Lentulus agat?

Othonem vincas volo,

eas litteras volo habeas,

visne igitur videamus quidnam sit, etc.,

volo, inquis, sciat,

volo hoc oratori contingat ut, etc.,

abi atque obsona, propera! sed lepide volo (i. e. obsones),

voltisne olivas, aut pulmentum, aut capparim?

animo male est: aquam velim,

quia videt me suam amicitiam velle,

gratiam tuam,

aquam,

discidium,

mihi frumento non opus est: nummos volo,

non poterat scilicet negare se velle pacem,

si amplius obsidum (= plures obsides) vellet, dare pollicentur,

pacem etiam qui vincere possunt, volunt,

ferunt (eum)... honestum finem voluisse,

cum Scipio veram vellet et sine exceptione victoriam,

mensae munera si voles secundae, Marcentes tibi porrigentur uvae,

quorum isti neutrum volunt,

voluimus quaedam, contendimus... Obtenta non sunt,

restat ut omnes unum velint,

si plura velim,

per quod probemus aliud legislatorem voluisse,

ut putent, aliud quosdam dicere, aliud velle,

utrum is qui scripsit... voluerit,

ut nemo contra id quod vult dicit, ita potest melius aliquid velle quam dicit,

quis enim pudor omnia velle?

immo faenus: id primum volo,

proximum quod sit bono... id volo,

nisi ea quae tu vis volo,

siquidem id sapere'st, velle te id quod non potest contingere,

hoc (i. e. otium cum dignitate) qui volunt omnes optimates putantur,

privatum oportet in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint,

quid est sapientia? Semper idem velle atque idem nolle,

pudebit eadem velle quae volueras puer,

nec volo quod cruciat, nec volo quod satiat,

hoc Ithacus velit, et magno mercentur Atridae (sc. poenas in me sumi),

hoc velit Eurystheus, velit hoc germana Tonantis (sc. verum esse, Herculem, etc.),

eloquere quid velis,

sed plane quid velit nescio,

mittunt etiam ad dominos qui quaerant quid velint,

quid? Si haec... ipsius amici judicarunt? Quid amplius vultis?

quid amplius vis?

spectatur quid voluerit scriptor,

capram illam suspicor jam invenisse... quid voluerit,

sed tamen intellego quid velit,

quid autem volunt ea di immortales significantes quae sine interpretibus non possimus intellegere? etc.,

hunc ensem mittit tibi... Et jubet ex merito scire quid iste velit,

quod volui, ut volui, impetravi... a Philocomasio,

ut quod frons velit oculi sciant,

illi quae volo concedere,

si illud quod volumus dicitur,

multa eveniunt homini quae volt, quae nevolt,

quamquam (litterae tuae) semper aliquid adferunt quod velim,

quae vellem quaeque sentirem dicendi,

uti ea quae vellent impetrarent,

satis animi ad id quod tam diu vellent,

sed quod volebant non... expediebant,

illud quod volumus expressum est, ut vaticinari furor vera soleat,

bis sumpsit quod voluit,

cornucopia ubi inest quidquid volo,

Caesar de Bruto solitus est dicere: magni refert hic quid velit, sed quidquid volt, valde volt,

eumque Alexander cum rogaret, si quid vellet, ut diceret,

ego eo ad forum nisi quid vis,

nunc de ratione videamus, nisi quid vis ad haec,

visunt, quid agam, ecquid velim,

numquid vis aliud?

numquid vellem rogavit,

frequentia rogantium num quid vellet,

rogavit num quid in Sardiniam vellet. Te puto saepe habere qui num quid Romam velis quaerant,

Demenaetum volebam,

bona femina et malus masculus volunt te,

solus te solum volo,

quia non est intus quem ego volo,

hae oves volunt vos,

quis me volt? Perii, pater est,

centuriones trium cohortium me velle postridie,

volo te verbis pauculis,

sed paucis verbis te volo, Palaestrio,

Sosia, Adesdum, paucis te volo,

hanc volo (= amo),

sine me amare unum Argyrippum... quem volo,

quom quae te volt, eamdem tu vis,

aut quae (vitia) corpori' sunt ejus siquam petis ac vis,

quam volui nota fit arte mea,

roga, velitne an non uxorem,

ut sapiens velit gerere rem publicam, atque... uxorem adjungere, et velle ex ea liberos (anacoluth.),

With two accusatives: (narrato) illam te amare et velle uxorem,

not in Cic.): numquid me vis?

face certiorem me quid meus vir me velit,

num quidpiam me vis aliud?

nunc verba in pauca conferam quid te velim,

narrabit ultro quid sese velis,

quid me voluisti?

numquid aliud me vis?

quin tu uno verbo dic quid est quod me velis,

si quid ille se velit, illum ad se venire oportere,

cum mirabundus quidnam (Taurea) sese vellet, resedisset Flaccus, Me quoque, inquit, etc.,

paucis, Euclio, est quod te volo,

est quod te volo secreto,

rare): quamquam vobis volo quae voltis, mulieres,

si ex me illa liberos vellet sibi,

praesidium velle se senectuti suae,

nihil est mali quod illa non initio filio voluerit, optaverit,

rem Romanam huc provectam ut externis quoque gentibus quietem velit,

cui ego omnia meritissimo volo et debeo,

quid aliud tibi vis?

haud ita vitam agerent ut nunc plerumque videmus Quid sibi quisque velit nescire,

nunc quid processerim huc, et quid mihi voluerim dicam,

quid mihi volui? quid mihi nunc prodest bona voluntas?

quid nunc tibi vis, mulier, memora,

quid tibi vis? quid cum illa rei tibi est?

quid est quod sic gestis? quid sibi hic vestitus quaerit? Quid est quod laetus sis? quid tibi vis?

quid est, inepta? quid vis tibi? quid rides?

quid vis tibi? Quid quaeris?

roganti ut se in Asiam praefectum duceret, Quid tibi vis, inquit, insane,

pro deum fidem, quid vobis vultis?

quid igitur sibi volt pater? cur simulat?

quid hic volt veterator sibi?

proinde desinant aliquando me isdem inflare verbis: quid sibi iste vult?... Cur ornat eum a quo desertus est?

quid sibi vellet (Caesar)? cur in suas possessiones veniret?

conicere in eum oculos, mirantes quid sibi vellet (i. e. by courting the plebeians),

qui quaererent quid sibi vellent qui armati Aventinum obsedissent,

quid sibi voluit providentia quae Aridaeum regno imposuit?

ut pernoscatis quid sibi Eunuchus velit,

quid ergo illae sibi statuae equestres inauratae volunt?

quid haec sibi horum civium Romanorum dona voluerunt?

186: avaritia senilis quid sibi velit, non intellego,

quid ergo illa sibi vult pars altera orationis qua Romanos a me cultos ait?

tacitae quid vult sibi noctis imago?

jam diu ego huic bene et hic mihi volumus,

ut tibi, dum vivam, bene velim plus quam mihi,

egone illi ut non bene vellem?

nisi quod tibi bene ex animo volo,

quo tibi male volt maleque faciet,

atque isti etiam parum male volo,

utinam sic sient qui mihi male volunt,

non sibi male vult,

nec est quisquam mihi aeque melius quoi vellem,

illi ego ex omnibus optime volo,

repente coepit dicere, se omnia Verris causa velle,

accedit eo quod Varro magnopere ejus causa vult omnia,

per eos qui nostra causa volunt, valentque apud illum,

sed et Phameae causa volebam,

etsi te ipsius Attici causa velle intellexeram,

valde enim ejus causa volo,

illud non perficis quo minus tua causa velim,

12, 7, 1: si me velle tua causa putas,

regis causa si qui sunt qui velint,

credo tua causa velle Lentulum,

meus vir veniat velim),

nunc ego Simonidem mi obviam veniat velim,

nimis hercle ego illum corvum ad me veniat velim,

saltem aliquem velim qui mihi ex his locis viam monstret,

patrem atque matrem viverent vellem tibi,

quod vos, malum... me sic ludificamini? Nolo volo, volo nolo rursum,

quis est cui velle non liceat?

in magnis et voluisse sat est,

tarde velle nolentis est,

quae (animalia) nullam injuriam nobis faciunt, quia velle non possunt, id. Ira, 2, 26, 4: ejus est nolle qui potest velle,

sed ego hoc ipsum velle miserius duco quam in crucem tolli,

velle ac posse in aequo positum erat,

velle tuum nolo, Didyme, nolle volo,

velle suum cuique est,

nolite, judices, hunc velle maturius exstingui vulnere vestro quam suo fato,

nolite igitur id velle quod fieri non potest,

noli adversum eos me velle ducere, etc.,

neve, revertendi liber, abesse velis (= neve abfueris),

rare): tu tantum fida sorori Esse velis (= fida esto or sis),

di procul a cunctis... Hujus notitiam gentis habere velint (= habeant),

credere modo qui discet velit (= credat qui discet),

aut quia significant divam praedicere ut armis Ac virtute velint patriam defendere terram (= ut defendant),

monentes ne experiri vellet imperium cujus vis, etc.,

et mea... opto Vulnera qui fecit facta levare velit,

legati Sullam orant ut filii innocentis fortunas conservatas velit (virtually = fortunas conservet),

a te peto ut utilitatem sociorum per te quam maxime defensam et auctam velis (= defendas et augeas),

utinam illi qui prius eum viderint me apud eum velint adjutum tantum quantum ego vellem si quid possem (= utinam illi me adjuvent quantum ego adjuvarem, etc.),

cautius ut saevo velles te credere Marti (= utinam te credidisses),

edictum praemittit ad quam diem magistratus... sibi esse praesto Cordubae vellet (= sibi praesto essent),

non tu scis, Bacchae bacchanti si velis advorsarier, ex insana insaniorem facies? (= si advorseris),

si meum Imperium exsequi voluisset, interemptam oportuit (= si executus esset),

si id confiteri velim, tamen istum condemnetis necesse est (= si id confitear),

si quis velit ita dicere... nihil dicat (= si quis dicat),

dies deficiat si velim numerare, etc.,

so,

qua in sententia si constare voluissent, suam auctoritatem... recuperassent,

conicere potestis, si recordari volueritis quanta, etc.,

quod si audire voletis externa, maximas res publicas ab adulescentibus labefactatas reperietis,

ejus me compotem voti vos facere potestis, si meminisse vultis, non vos in Samnio, etc.,

Imo, inquit, si tu ista esse velles, non adulares Dionysium,

ut si his (legibus) perpetuo uti voluissent, sempiternum habituri fuerint imperium,

quid enim si mirari velit, non in silvestribus dumis poma pendere,

nisi ea (opera) certi auctores monumentis suis testata esse voluissent,

vos omnes opere magno esse oratos volo benigne ut operam detis, etc.,

justam rem et facilem esse oratam a vobis volo,

illud tamen te esse admonitum volo, etc.,

sed etiam est paucis vos quod monitos voluerim,

illud te, Tulli, monitum velim etc.,

quamobrem omnes eos oratos volo Ne, etc.,

esse salutatum vult te mea littera primum,

propterea te vocari ad cenam volo (= voco te),

sed nunc rogare hoc ego vicissim te volo: quid fuit, etc. (= nunc te rogo),

pace tua dixisse velim (= pace tua dixerim),

eorum alter, qui Antiochus vocatur, iter per Siciliam facere voluit (= fecit),

si suscipere eam (religionem) nolletis, tamen in eo qui violasset sancire vos velle oporteret (= sancire vos oporteret),

114: ut insequentibus diebus nemo eorum forum aut publicum adspicere vellet (= adspiceret),

talentis mille percussorem in me emere voluisti (= emisti),

utri prius gratulemur, qui hoc dicere voluit, an cui audire contigit? (= qui hoc dixit),

sic tua non paucae carpere facta volent (= carpent),

ego quae in rem tuam sint, ea velim facias,

eas (litteras) in eundem fasciculum velim addas,

eum salvere jubeas velim,

velim me facias certiorem, etc.,

tu velim saepe ad nos scribas,

velim mihi ignoscas,

tu velim animum a me parumper avertas,

haec pro causa mea dicta accipiatis velim,

Musa velim memores, etc.,

vera dicas velim,

quam velim Bruto persuadeas ut Asturae sit,

ipse velim poenas experiare meas,

so in asseverations: ita velim me promerentem ames, dum vivas, mi pater, ut... id mihi vehementer dolet,

sed qui istuc credam ita esse, mihi dici velim (i. e. a te),

extremum illud est quod mihi abs te responderi velim,

itaque vos ego, milites, non eo solum animo.... pugnare velim, etc.,

velim te arbitrari, frater, etc.,

primum te arbitrari id quod res est velim,

hanc te quoque ad ceteras tuas eximias virtutes, Masinissa, adjecisse velim,

de tuis velim ut eo sis animo, quo debes esse,

ita se defatigent velim Ut, etc.,

de Cicerone quae mihi scribis, jucunda mihi sunt: velim sint prospera,

velim seu Himilco, seu Mago respondeat,

sint haec vera velim,

nulla me velim syllaba effugiat,

tu velim mihi ad urbem praesto sis, ut tuis consiliis utar,

velim mehercule Asturae Brutus (i. e. sit),

nimis velim improbissumo homini malas edentaverint,

ne ego nunc mihi modium mille esse argenti velim!

velim eum tibi placere quam maxime,

deinde etiam, si non sit, mihi persuaderi tamen velim,

quod faxitis, deos velim fortunare,

edepol te hodie lapide percussum velim,

moribus praefectum mulierum hunc factum velim,

nimium plus quam velim nostrorum ingenia sunt mobilia,

atque hoc velim probare omnibus, etc.,

velim scire ecquid de te recordere,

quare te, ut polliceris, videre plane velim,

nec vero velim... a calce ad carceres revocari,

sed multitudo ea quid animorum... habeat scire velim,

interrogare tamen velim, an Isocrates Attice dixerit,

quod velis, modo id velim me scire,

ego praeterquam quod nihil haustum ex vano velim, Fabium... potissimum auctorem habui,

eo velim tam facili uti possim et tam bono in me quam Curione,

aetatem velim servire, Libanum ut (= si) conveniam modo,

velim, si fieri possit,

si quid tibi compendi facere possim, factum edepol velim (redundant),

si possim, velim,

nec velim (imitari orationes Thucydidis) si possim,

si liceat, nulli cognitus esse velim,

quoniam non potest fieri quod vis, Id velis quod possit,

atque aliquos tamen esse velis tibi, alumna, penates,

te super aetherias licentius auras Haud pater ille velit, etc.,

ut fiat, quid non illa dedisse velit?

arma velit, poscatque simul rapiatque juventus,

sed scire velimus quod tibi nomen siet,

novos consules ita cum Samnite gerere bellum velitis ut omnia ante nos bella gesta sunt,

rogatus in haec verba populus: velitis jubeatisne haec sic fieri, si respublica populi Romani Quiritium, etc.,

velitis jubeatis, Quirites... uti de ea re Ser. Sulpicius praetor urbanus ad senatum referat, etc.,

velitis jubeatis ut quod Cicero versum fecerit,

rogationem promulgavit, vellent juberent Philippo... bellum indici,

vellent juberentne se regnare,

in the resolution of the people: plebis sic jussit: quod senatus... censeat, id volumus jubemusque,

de Menedemo vellem verum fuisset, de regina velim verum sit,

quod scribis, putare te... vellem scriberes, cur ita putares... tu tamen velim scribas,

videre equidem vos vellem, cum huic aurum darem,

vellem equidem idem posse gloriari quod Cyrus,

vellem equidem vobis placere, Quirites, sed, etc.,

quam fieri vellem meus libellus!

nunc ego Triptolemi cuperem conscendere currus... Nunc ego Medeae vellem frenare dracones... Nunc ego jactandas optarem sumere pennas, etc.,

tum equidem istuc os tuum inpudens videre nimium vellem!

maerorem minui: dolorem nec potui, nec, si possem, vellem (i. e. minuere),

certe ego, si sineres, titulum tibi reddere vellem,

sic nec amari quidem vellem (i. e. if I were in his place),

abiit, vah! Rogasse vellem,

maxime vellem semper tecum fuisse,

quam vellem petisse ab eo quod audio Philippum impetrasse,

non equidem vellem, quoniam nocitura fuerunt, Pieridum sacris imposuisse manum,

ante equidem summa de re statuisse, Latini, Et vellem, et fuerat melius,

virum me natam vellem,

quam vellem, Panaetium nostrum nobiscum haberemus,

hodie igitur me videbit, ac vellem tum tu adesses,

quam vellem de his etiam oratoribus tibi dicere luberet,

vellem Idibus Martiis me ad cenam invitasses,

quam vellem te ad Stoicos inclinavisses,

vellem suscepisses juvenem regendum,

quam vellem Bruto studium tuum navare potuisses,

tu vellem ne veritus esses ne parum libenter legerem tuas litteras,

patrem atque matrem viverent vellem tibi (per ecthesin, v. I. E. b.),

vellem adesset Antonius, modo sine advocatis,

vellem nobis hoc idem vere dicere liceret,

vellem adesse posset Panaetius,

vellem hoc esset laborare,

vellem aliqui ex vobis robustioribus hunc male dicendi locum suscepissent,

vellem dictum esset ab eodem etiam de Dione,

quam vellem Dareus aliquid ex hac indole hausisset!

quam non abesse ab hujus judicio L. Vulsionem vellem!

nunc mihi... Vellem, Maeonide, pectus inesse tuum,

quam vellem Menedemum invitatum!

epistulas, quas quidem vellem mihi numquam redditas,

With ellipsis of predicate: illud quoque vellem antea (i. e. factum, or factum esse),

aliquando sentiam us nihil nobis nisi, id quod minime vellem, spiritum reliquum esse,

velles eum (Senecam) suo ingenio dixisse, alieno judicio,

sed adest. Velletque videre, Non etiam sentire canum fera facta suorum,

quis vellet tanti nuntius esse mali (i. e. if in this situation)?

quam vellent aethere in alto Nunc of pauperiem et duros perferre labores!

si vero... quem volam, donec judicium dictet, mutandi potestatem habebit,

et commeminisse hoc ego volam te,

quid si sors aliter quam voles evenerit?

tum te, si voles, cum patriae quod debes solveris, satis diu vixisse dicito,

decedes cum voles,

qui magis effugies eos qui volent fingere?

quod voles gratum esse, rarum effice,

invenies, vere si reperire voles,

quem (locum) si qui vitare voluerit, sex milium circuitu in oppidum pervenit,

paulum opperirier, Si vis,

audi, si vis, nunc jam,

dic, si vis, de quo disputari velis,

hanc quoque jucunditatem, si vis, transfer in animum,

addam, si vis, animi, etc.,

concedam hoc ipsum, si vis, etc.,

quod illa, quam velit sit potens, numquam impetravisset (= quamvis sit potens),

C. Gracchus dixit, sibi in somnis Ti. fratrem visum esse dicere, quam vellet cunctaretur, tamen eodem sibi leto... esse pereundum,

quam volet jocetur,

quam volumus licet ipsi nos amemus, tamen, etc.,

but: hac actione quam voletis multi dicent,

quam volent illi cedant, tamen a re publica revocabuntur,

quam volent in conviviis faceti, dicaces, etc., sint, alia fori vis est, alia triclinii,

but: et ceteri quam volent magnas pecunias capere possint,

quodsi in ceteris quoque studiis a multis eligere homines commodissimum quodque, quam sese uni alicui certo vellent addicere, = si se eligere mallent quam se uni addicere,

malae rei quam nullius duces esse volunt,

famaene credi velis quanta urbs a te capta sit, quam posteris quoque eam spectando esse?

quia id maxime volo ut illi istoc confugiant,

maxime vellem, judices, ut P. Sulla, etc.,

caritate nos capiunt reges, consilio optimates, libertate populi, ut in comparando difficile ad eligendum sit, quid maxime velis,

tris eos libros maxime nunc vellem,

alia excusanti juveni, alia recipienti futura, ita ut maxime vellet senatus responderi placuit,

si di tibi permisissent quo modo maxime velles experiri animum meum,

tu nunc, sive ego volo, seu nolo, sola me ut vivam facis,

itaque Campanos sive velint, sive nolint, quieturos,

congredi cum hoste liceat... vis tu mari, vis terra, vis acie, vis urbibus expugnandis experiri virtutem?

velit nolit scire, difficile est,

ut mihi, velim nolim, sit certa quaedam tuenda sententia,

velim nolim, in cognomine Scipionum haeream necesse est,

mors interim adest, cui velis nolis vacandum est,

hunc ita fundatum necesse est, velit nolit, sequatur hilaritas continua,

velint nolint, respondendum est... beate vivere bonum non esse,

praeterea futuri principes, velint nolint, sciant, etc.,

rare): neque illum... multa volentem Dicere praeterea vidit (= qui multa voluit dicere),

nec me vis ulla volentem Avertet (i. e. si adhaerere foederi volo),

Milo, experiri etiamtunc volens, an ullae sibi reliquae vires adessent... rescindere quercum conatus est,

scio quosdam testatores, efficere volentes ne servi sui umquam ad libertatem venirent, etc., hactenus scribere solitos,

si te volentem ad prohibendum venire, deterruerit aliquis, etc.,

ne cujus militis scripti nomen nisi ipso volente deleretur,

Teum ex medio cursu classem repente avertit, aut volentibus iis usurus commeatu parato hostibus, aut ipsos pro hostibus habiturus,

ponuntque ferocia Poeni Corda, volente deo,

sequere hac, mea gnata, me cum dis volentibus,

cum dis volentibus quodque bene eveniat mando tibi Mani uti illaec suovetaurilia, etc.,

virtute ac dis volentibus magni estis et opulenti,

Romae plebes litteris quae de Metello ac Mario missae erant, volenti animo de ambobus acceperant,

consilio hanc omnes animisque volentibus urbem Adferimur,

(hi) divini generis appellentur... vobisque jure et lege volentes pareant,

quas victi ab hostibus poenas metuerant, eas ipsi volentes pendere,

quia volentes in amicitiam non veniebant,

si volentes ac non coacti mansissent in amicitia,

quocunque loco seu volens seu invitus constitisti,

itaque se numquam volentem parte qua posset rerum consilio gerendarum cessurum,

(virtus), quidquid evenerit, feret, non patiens tantum, sed etiam volens,

non est referre gratiam quod volens acceperis nolenti reddere,

volens vos Turnus adoro,

12, 833: date vina volentes,

precantes Jovem ut volens propitius praebeat sacra arma pro patria,

precantibus ut volens propitiaque urbem Romanam iniret,

in ea arce (Victoriam) sacratam, volentem propitiamque, firmam ac stabilem fore populo Romano,

agite, bibite, festivae fores! fite mihi volentes propitiae,

omnia diis propitiis volentibusque ea faciemus,

si (Jovem) invocem ut dexter ac volens assit,

quod nobis volentibus facile continget,

is Ariobarzanem volentibus Armeniis praefecit,

gemis... hominem, Urse, tuum, cui dulce volenti servitium... erat,

me mea virtus, etc., fatis egere volentem,

saepe ille volentem castigabat erum,

rare but class.): uti militibus exaequatus cum imperatore labos volentibus esset,

quia neque plebei militia volenti putabatur,

grande periculum maritumis civitatibus esse, et quibusdam volentibus novas res fore,

quibus bellum volentibus erat, probare exemplum,

si volentibus vobis erit, in medium profero quae... legisse memini,

si volentibus vobis erit, diem fabulis et epulis exigamus,

nunc cis Hiberum castra Romana esse, arcem tutam perfugiumque novas volentibus res,

consulere se volentibus vacuas aures accommodavit,

quid opus libertate si volentibus luxu perire non licet,

discere meliora volentibus promptum est,

nec sum in hoc sollicitus, dum res ipsa volentibus discere appareat,

mori volentibus vis adhibita vivendi,

juris ignorantia non prodest acquirere volentibus,

si quis volentem incipere uti frui prohibuit,

non refert quid sit quod datur, nisi a volente volenti datur,

ducunt volentem fata, nolentem trahunt,

tutiusque rati volentibus quam coactis imperitare,

quippe rempublicam si a volentibus nequeat ab invitis jus expetituram,

si quis aliam rem pro alia volenti solverit,

nulla injuria est quae in volentem fiat,

pecuniam etiam a volentibus acceperant,

parce, puer, stimulis... (solis equi) Sponte sua properant. Labor est inhibere volentis (i. e. properare),

hunc cape consiliis socium et conjunge volentem,

Pompeius multis suspitionibus volentia plebi facturus habebatur,

haec atque talia plebi volentia fuere,

iique Muciano volentia rescripsere,

aves,

accipitres,

corvi,

altam supra volat ardea nubem,

volat ille per aëra magnum Remigio alarum,

columbae venere volantes,

apes,

volasse eum (Antonium), non iter fecisse diceres,

sine pennis volare haud facile est,

i sane... vola curriculo,

per summa levis volat aequora curru,

medios volat ecce per hostes Vectus equo spumante Saces,

illa (Argo) volat,

currus,

axis,

nubes,

fulmina,

tempestates,

telum,

litterae Capuam ad Pompeium volare dicebantur,

volat aetas,

hora,

fama,

et semel emissum volat irrevocabile verbum,

ast Erebi virgo ditem volat aethere Memphim Praecipere et Phariā venientem pellere terrā,

volones dicti sunt milites, qui post Cannensem cladem usque ad octo milia, cum essent servi, voluntarie se ad militiam obtulere,

volones, quia sponte hoc voluerunt, appellati,

vetus miles tironi, liber voloni sese exaequari sineret,

adsum apud te, genitor,

alteram (partem) apud me adponito,

nunc hic apud te servio,

scriptorum non magnast copia apud me,

mane apud me,

Advocatum habemus apud Patrem,

cum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet,

Quis heri apud te? Naev., Com. Rel. p. 9 Rib.: dico eum esse apud me,

hic apud me hortum confodere jussi,

si commodumst, apud me, sis, volo,

condixerant cenam apud me, Turp., Com. Rel. p. 108 Rib.: quid nunc virgo? Nempe apud test?

Quid sibi volunt homines isti apud te?

cenabis bene apud me,

apud me habitavit,

apud te cenavit,

in curia posita potius quam rure apud te, Titin., Com. Rel. p. 142 Rib.: mane apud me etiam hodie,

tenet intus apud se,

Pompeius petiit, ut secum et apud se essem cotidie,

apud se fecit manere,

de gladiis, quae apud ipsum erant deprehensa,

Cum postridie apud eundem ventum exspectans manerem,

mansit apud eum quattuor mensibus,

apud quem deversatus es,

habitasti apud Heium Messanae,

Fuisti apud Laecam illa nocte,

apud Ostorium Scapulam epulatur,

apud Cornelium Primum juxta Velabrum delituit,

Factum est, ut moraretur apud Simonem quendam,

invenient hominem apud sororem tuam occultantem se,

qui apud te esset eductus,

apud quem erat educatus,

cum alter ejus filius apud matrem educaretur,

disciplina C. Cassii, apud quem educatus erat,

se apud Q. Mucium jus civile didicisse,

apud eosdem magistratus institutus,

servorum manus tamquam apud senem festinantes,

in convivio apud regem,

apud Orcum te videbo,

sacrificasse apud deos, i. e. in templis deorum,

frater apud Othonem militans,

nec solum apud Caecinam (cognoscebatur id damnum composuisse),

quorum sint legati apud se,

Quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,

dici hoc potest, Apud portitores eas (litteras) resignatas sibi,

Quantillum argenti mihi apud trapezitam siet,

duo genera materiarum apud rhetoras tractantur, i. e. in scholis rhetorum, as he says just before,

a me insidias apud me domi positas esse dixerunt,

domi esse apud sese archipiratas dixit duos,

quae (signa) cognovi apud istum in aedibus,

esse illa signa domi suae, non esse apud Verrem,

nihil apud hanc lautum, pistor domi nullus,

Sumne ego apud me?

Non sum apud me,

Prae iracundia, Menedeme, non sum apud me,

Vix sum apud me: ita animus commotust metu, spe, gaudio,

Num tibi videtur esse apud sese?

proin tu fac, apud te ut sies,

cum res agatur apud praetorem populi Romani et apud severissimos judices,

apud eosdem judices reus est factus,

vis de his judicari apud me?

accusavit fratres suos apud patrem,

hoc, quod nunc apud pontifices agis,

istud ne apud eum quidem dictatorem quisquam egit isto modo,

qui hanc causam aliquotiens apud te egit,

(populus Romanus) mihi potestatem apud se agendi dedit,

tutoresne defendent apud istius modi praetorem?

omnia apud praetores gererentur,

causam nescio quam apud judicem defendebat,

apud te defendit alium in ea voluntate non fuisse, in qua te,

apud judicem causam dicere,

apud aliquem dicere,

verba apud senatum fecit,

habita apud senatum oratione,

haec apud patres disseruit,

4, 6: modeste apud vos socius populi Romani questus est,

Quae est ergo apud Caesarem querella?

isne apud vos obtinebit causam, qui etc.,

petita multa est apud eum praetorem,

causam contra aliquem apud centumviros dicere,

numerus oratorum quot annis apud magistratus publice subscribitur,

apud eorum quem qui manumitteretur,

apud hunc confessus es et genus etc.,

nullam causam dico, quin mihi Et parentum et libertatis apud te deliquio siet,

apud erum qui (servos) vera loquitur,

apud novercam querere,

ego apud parentem loquor,

plura fateri apud amicos,

aliquid apud aliquem laudare,

aliquem apud aliquos vituperare,

apud quem tu etiam nos criminari soles,

apud Tenedios sanctissimus deus habetur,

quod apud illos amplissimum sacerdotium putatur,

1, 69: si tutoris auctoritas apud te ponderis nihil habebat,

apud judicem grave et sanctum esse ducetur,

Quae omnia apud nos partim infamia... ponuntur, Nep. praef. 5: justificatur apud Deum,

haec apud illos barbatos ridicula videbantur,

unus dies apud Dominum (est) sicut mille anni, et mille anni sicut dies unus,

fuisti apud pontifices superior,

qui honos est apud Syracusanos amplissimus,

quam clara (expugnatio) apud omnes,

Satis clarus est apud timentem quisquis timetur,

hoc est apud Graecos prope gloriosius quam Romae triumphasse,

quod aeque apud bonos miserum est,

quae justa sunt apud nos,

tunc eritis inculpabiles apud Dominum,

si is pretio apud istum idoneus esset,

est tanta apud eos ejus fani religio atque antiquitas, ut etc.,

tanta nominis Romani dignitas est apud omnes nationes, ut etc.,

qua (hic) apud omnes Siculos dignitate atque existimatione sit,

Dymnus modicae apud regem auctoritatis et gratiae,

abominatio est uterque apud Deum,

ipsi primum statuerint apud animos, quid vellent,

Sic apud animum meum statuo,

sic statuere apud animum meum possum,

id apud vos proloquar,

nemo est meorum amicorum, apud quem expromere omnia mea occulta audeam,

se jactant apud eos, quos inviti vident,

licet mihi, Marce fili, apud te gloriari, ad quem etc.,

plus quam apud vos commemorari velitis,

non apud indoctos loquor,

ostendit, quae quisque de eo apud se dixerit,

quid apud magnum loquerentur Achillem,

neque raro neque apud paucos talia jaciebat,

loqui de se apud aliquem,

mentiri apud aliquem,

apud aliquem profiteri,

Non est nobis haec oratio habenda apud imperitam multitudinem,

Caesar apud milites contionatur,

gratias agere alicui apud aliquem,

si quid (in me) auctoritatis est, apud eos utar, qui etc.,

Quae fundebat apud Samson lacrimas,

quom apud te parum stet fides,

Et bene apud memores veteris stat gratia facti,

At fides mihi apud hunc est,

ut apud me praemium esse positum pietati scias,

alioqui mercedem non habebitis apud Patrem vestrum,

illa res quantam declarat ejusdem hominis apud hostes populi Romani auctoritatem,

(eum) Aeduorum auctoritatem apud omnes Belgas amplificaturum,

si M. Petrei non summa auctoritas apud milites exstitisset,

Pompei auctoritas apud omnes tanta est. quanta etc.,

ecquid auctoritatis apud vos socii populi Romani habere debeant,

(servi) apud eum sunt in honore et pretio,

videmus quanta sit in invidia quantoque in odio apud quosdam virtus et industria,

quo majore apud vos odio esse debet quam etc.,

domi splendor, apud exteras nationes nomen et gratia,

Dumnorigem, magna apud plebem gratia,

tanti ejus apud se gratiam esse ostendit, uti etc.,

certe apud te et hos, qui tibi adsunt, veritas valebit,

utrum apud eos pudor atque officium aut timor valeret,

apud quem ut multum gratia valeret,

video apud te causas valere plus quam preces,

quod apud vos plurimum debebit valere,

qui tantum auctoritate apud suos cives potuit, ut etc.,

speravit sese apud tales viros aliquid posse ad etc.,

(eum) apud finitimas civitates largiter posse,

quae (pecunia) apud me contra fidem meam nihil potuisset,

quae (memoria) plus apud eum possit quam salus civitatis,

qui apud eum plurimum poterat,

qui apud me et amicitia et beneficiis et dignitate plurimum possunt,

faciles sunt preces apud eos, qui etc.,

nihil me turpius apud homines fuisset,

apud quos miserum auxilium tolerabile miserius malum fecit,

CONSOL. QVEI. FVIT. APVD. VOS., Epit. Scip. ap. Grotef. Gr. II. p. 296: homines apud nos noti, inter suos nobiles,

Ut vos hic, itidem ille apud vos meus servatur filius,

qui (colonus) perigrinatur apud vos,

qui regnabat apud vos,

si iste apud eos quaestor non fuisset,

Apud eos fuisse regem Divitiacum,

qui (praetores) apud illos a populo creantur,

apud quos consul fuerat,

apud inferos illi antiqui supplicia impiis constituta esse voluerunt,

fateri quae quis apud superos distulit in seram commissa piacula mortem,

Vel. 2, 48, 2: studiis militaribus apud juventutem obsoletis,

qui apud socios nominis Latini censi essent,

qui apud gentes solus praestat, Naev., Com. Rel. p. 25 Rib.: quae sacra apud omnes gentes nationesque fiunt,

id (simulacrum) apud Segestanos positum fuisse,

si apud Athenienses non deerant qui rem publicam defenderent,

ille est magistratus apud Siculos, qui etc.,

si tu apud Persas deprehensus etc.,

Apud Helvetios longe nobilissimus fuit Orgetorix,

apud omnes Graecos hic mos est, ut etc.,

quod apud Germanos ea consuetudo esset, ut etc.,

aliis Germanorum populis usurpatum raro apud Chattos in consensum vertit,

Cui (mihi) neque apud Danaos usquam locus (est),

apud Nahanarvalos antiquae religionis lucus ostenditur,

qui apud exercitum cum Lucio Lucullo est,

apud exercitum mihi fueris tot annos,

quod Hannibalem etiam nunc cum imperio apud exercitum haberent,

simul manere apud exercitus Titum utile videbatur,

quod XII. pondo argenti habuisset apud exercitum,

Socraiem illum, qui est in Phaedro Platonis,

quo in libro,

ut scriptum apud eundem Caelium est,

apud Xenophontem autem moriens Cyrus major haec dicit,

quod apud Platonem est in philosophos dictum, quod etc.,

apud Agathoclem scriptum in historia est,

ut est apud poetam nescio quem,

Quod enim est apud Ennium, etc.,

de qua (ambitione) praeclare apud eundem est Platonem, simile etc.,

Apud Varronem ita est, etc.,

ut video scriptum apud Graecos,

invenio apud quosdam auctores,

reperio apud scriptores,

apud Solonem,

cui bono est, si apud te Agamemnon diserte loquitur, i. e. in tragoediis tuis,

apud quosdam acerbior in conviciis narrabatur,

quae (scientia auguralis) mihi videtur apud majores fuisse dupliciter, ut etc.,

juris civilis magnum usum apud multos fuisse,

cum apud eum summum esset imperium populi,

omnis gratia, potentia, honos, divitiae apud illos sunt,

par gloria apud Hannibalem hostesque Poenos erat,

apud quos nulla loricarum galearumve tegmina (erant),

pecuniam ac dona majora apud Romanos (esse),

minorem esse apud victos animum,

2, 75: quando quidem est apud te virtuti honos,

apud te est fons vitae,

apud Dominum (est) misericordia,

erat ei apud me pauxillulum Nummorum,

negasse habere se (phaleras): apud alium quoque eas habuisse depositas,

multa (signa) deposita apud amicos,

apud quem inventus est scyphus,

te pix atra agitet apud carnuficem,

qui (obsides) apud eum sint,

remanet gloria apud me, Att., Trag. Rel. p. 194 Rib.: nihil apud Siculum, nihil apud civem Romanum tota in Sicilia reliquisse,

si (cura rei publicae) apud Othonem relinqueretur,

qui judicia manere apud ordinem Senatorium volunt,

neque praemia caedis apud interfectorem mansura,

fidens apud aliquem obligare,

Essetne apud te is servos acceptissimus?

non dicam amicum tuum, quod apud homines carissimum est,

apud publicanos gratiosus fuisti,

apud Deum autem omnia possibilia sunt,

verecundari neminem apud mensam decet,

Quid apud hasce aedis negotii est tibi?

Quid illisce homines quaerunt apud aedis meas?

navem is fregit apud Andrum insulam,

apud Tenedum pugna illa navalis,

ut apud Salamina classem suam constituerent,

apud oppidum morati,

agri in Hispania apud Karthaginem Novam,

bellatum apud Actium,

Pugnabant alii tardis apud Ilion armis,

morabatur in castris apud Galgalam,

quidquid apud durae cessatum est moenia Trojae,

apud vetustam turrem, Att., Trag. Rel. p. 189 Rib.: apud castellum consedisse,

Vitellianos, sua quemque apud signa, componunt,

apud vexillum tendentes,

trepidatur apud naves,

hostis est non apud Anienem, sed in urbe,

quam detraxerat apud rapidum Simoenta sub Ilio alto,

apud abunaantem amnem et rapidas undas Inachi, Att., Trag. Rel. p. 175 Rib.: apud gelidi flumina Hebri,

octo apud Rhenum legiones,

apud ripam Rheni,

probavi te apud Aquam Contradictionis,

repertus apud fretum Siciliae,

propitiata Juno apud proximum mare,

apud promunturium Miseni consedit in villa,

Ut aput nivem et ferarum gelida stabula forem, for in nive etc.,

apud altaria deum pepigere,

decernuntur supplicationes apud omnia pulvinaria,

unum diem circa omnia pulvinaria supplicatio fuit,

apud Caesaris effigiem procubuit,

quartum apud lapidem substiterat,

laudavit ipse apud rostra (for pro rostris),

on the other hand,

Capuae multa apud forum aedificia de caelo tacta,

quod (templum) apud forum holitorium C. Duilius struxerat,

ejus statuam majores apud aedem matris deum consecravisse,

apud villam est,

Eum argentum sumpsisse apud Thebas ab danista fenore,

deponere apud Solos in delubro pecuniam,

ut rationes apud duas civitates possim relinquere,

13, 4, 4 iid.: seditio militum coepta apud Sucronem,

donum apud Antium statuitur,

bellis civilibus Maecenatem equestris ordinis cunctis apud Romam atque Italiam praeposuit,

Titus in consecrando apud Memphim bove Apide diadema gestavit,

quod Judaeam praeterveniens apud Hierosolymam non supplicasset,

apud Mediolanum,

eum pugionem apud Capitolium consecravit,

Equitum Romanorum locos sedilibus plebis anteposuit apud Circum,

quae (effigies) apud theatrum Pompei locaretur,

qui (rei) apud aerarium pependissent,

cujus (scientiae) apiscendae otium apud Rhodum magistrum Thrasullum habuit,

ut civitati Cibyraticae apud Asiam subveniretur,

apud Pharsaliam,

apud Palaestinam,

qui erant apud Helladam,

apud saeclum prius,

aliquem apud judicium persequi,

hostis apud majores nostros is dicebatur, quem nunc etc.,

fecerunt hoc multi apud majores nostros,

Fuit eodem ex studio vir eruditus apud patres nostros,

Apud antiquos fuit Petron quidam, Cels. praef. 3, 9: aliam apud Fabricios, aliam apud Scipiones pecuniam (fuisse),

APVT EVM PERVENIRE,

atque apud hunc eo vicinum,

Bito apud aurificem,

(naves) apud insulas longius sitas ejectae,

qui apud Romanos de societate functus est legatione,

quae fiunt apud fabros, fictores, item alios apud,

Is locus est Cumas aput,

montem apud Erycum,

ripam apud Euphratis,

Misenum apud et Ravennam,

barbaras apud gentes,

non modo Graecis in urbibus, sed Romana apud templa,

apud durae moenia Trojae, A. 11, 288: apud gelidi flumina Hebri,

salve! ut valuisti? quid parentes mei? Valent?

ut vales?

ut sese in Samnio res habent?

ut valet? ut meminit nostri?

ut corripuit se repente atque abiit! Hei misero mihi!

ut dissimulat malus!

ut volupe est homini si cluet victoria!

ut lenta materies fuit!

ut scelestus nunc iste te ludos facit!

ut saepe summa ingenia in occulto latent,

ut falsus animi est!

heia! ut elegans est!

fortuna ut numquam perpetua est bona!

Gnaeus autem noster... ut totus jacet,

quae ut sustinuit! ut contempsit, ac pro nihilo putavit!

qui tum dicit testimonium ex nostris hominibus, ut se ipse sustentat! ut omnia verba moderatur, ut timet ne quid cupide... dicat!

quod cum facis, ut ego tuum amorem et dolorem desidero!

quanta studia decertantium sunt! ut illi efferuntur laetitia cum vicerint! ut pudet victos! ut se accusari nolunt! etc.,

ut vidi, ut perii! ut me malus abstulit error!

ut melius quidquid erit pati!

ut tu Semper eris derisor!

o superbia magnae fortunae! ut a te nihil accipere juvat! ut omne beneficium in injuriam convertis! ut te omnia nimia delectant! ut to omnia dedecent!

ut me in supremis consolatus est!

hoc sis vide ut avariter merum in se ingurgitat,

hoc vide ut dormiunt pessuli,

illud vide os ut sibi distorsit carnufex,

vide ut otiosus it, si dis placet,

illud vide, Ut in ipso articulo oppressit,

viden ut faces Splendidas quatiunt comas?

viden ut perniciter exiluere?

adspicite, innuptae secum ut meditata requirunt,

aspice, venturo laetantur ut omnia saeclo! (= omnia laetantia),

nonne vides, croceos ut Tmolus odores, India mittit ebur,

nescis ut res sit, Phoenicium,

oppido Mihi illud videri mirum, ut una illaec capra Uxoris dotem simiae ambadederit,

nam ego vos novisse credo jam ut sit meus pater,

narratque ut virgo ab se integra etiam tum siet,

tute scis quam intimum Habeam te, et mea consilia ut tibi credam omnia,

videtis ut omnes despiciat, ut hominem prae se neminem putet, ut se solum beatum se solum potentem putet?

videtisne ut Nestor de virtutibus suis praedicet?

credo te audisse ut me circumsteterint, ut aperte jugula sua pro meo capite P. Clodio ostentarint,

videte ut hoc iste correxerit,

docebat ut omni tempore totius Galliae principatum Aedui tenuissent,

veniat in mentem, ut trepidos quondam majores vestros... defenderimus,

aspice quo submittat humus formosa colores,

infinitum est enumerare ut Cottae detraxerit auctoritatem, ut pro Ligario se opposuerit,

vides ut alta stet nive candidum Soracte,

nonne vides, ut... latus et malus Antennaeque gemant,

audis... positas ut glaciet nives Puro numine Juppiter,

mirum est ut animus agitatione motuque corporis excitetur,

ego emero matri tuae Ancillam... forma mala, ut matrem addecet familias,

apparatus sum ut videtis,

verum postremo impetravi ut volui,

ero ut me voles esse,

faciam ut tu voles,

ut potero feram,

faciam ut mones,

Ciceronem et ut rogas amo, et ut meretur et ut debeo,

cupiditates quae possunt esse in eo qui, ut ipse accusator objecit, ruri semper habitarit?

ut ex propinquis ejus audio, non tu in isto artificio callidior es, quam hic in suo,

homo demens, ut isti putant,

cumulate munus hoc, ut opinio mea fert, effecero,

non ut clim solebat, sed ut nunc fit, mimum introduxisti,

Labienus, ut erat ei praeceptum, ne proelium committeret nisi, etc., monte occupato nostros exspectabat, proelioque abstinebat,

cuncta ut gesta erant exposuit,

(Postumius) fugerat in legatione, ut fama ferebat, populi judicium,

sed, ut plerumque fit, major pars meliorem vicit,

nec temere, et ut libet conlocatur argentum, sed perite servitur,

servus, ut placet Chrysippo, perpetuus mercenarius est,

si virtus digna est gloriatione, ut est,

quorum etiamsi amplecterer virtutem, ut facio, tamen, etc.,

quamvis fuerit acutus, ut fuit,

incumbite in causam, Quirites, ut facitis,

tu modo istam imbecillitatem valetudinis sustenta, ut facis,

satis enim erat, probatum illum esse populo Romano, ut est,

ego ita ero ut me esse oportet,

sic sum ut vides,

omnes posthabui mihi res, ita uti par fuit,

ut viro forti ac sapienti dignum fuit, ita calumniam ejus obtrivit,

haec ut brevissime dici potuerunt, ita a me dicta sunt (= ita breviter dicta sunt ut dici potuerunt),

te enim semper sic colam et tuebor ut quem diligentissime,

causas ut honorificentissimis verbis consequi potero, complectar,

sed exigenda est ut optime possumus,

eruditus autem sic ut nemo Thebanus magis,

ad unguem Factus homo, non ut magis alter, amicus,

cocto Chium sic convenit, ut non Hoc magis ullum aliud,

gaudeo, ut ut erga me est merita,

age jam, utut est, etsi'st dedecori, patiar,

utut est, mihi quidem profecto cum istis dictis mortuo'st,

utut res sese habet, pergam, etc.,

non potis est pietati opsisti huic, ututi res sunt ceterae,

sed ut ut haec sunt, tamen hoc faciam,

ut ut est res, casus consilium nostri itineris judicabit,

v. Orell. ad loc.): sed ut ut est, indulge valetudini tuae,

atque, ut nunc sunt maledicentes homines, uxori meae mihique objectent, lenociniam facere,

ut aetas mea est, atque ut huic usus facto est,

haud scio hercle ut homo'st, an mutet animum,

praesertim, ut nunc sunt mores,

atque ille, ut semper fuit apertissimus, non se purgavit, sed, etc.,

permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia curiosus,

magnifice et ornate, ut erat in primis inter suos copiosus, convivium comparat,

Kal. Sextilibus, ut tunc principium anni agebatur, consulatum ineunt,