-
1 plānē
plānē adv. with comp. and sup. [1 planus], evenly, simply, plainly, clearly, distinctly, intelligibly: plane et Latine loqui, right out: planius dicere: quid? hoc planius egissem, si, etc.: planissime explicare.— Wholly, entirely, utterly, completely, thoroughly, quite: qui alia tam plane scias, T.: nec plane abisse ex conspectu, and not quite out of sight, Cs.: carere sensu communi, H.: plane bene, you have acted quite right: ex rebus plane cognitis: explicari mihi, thoroughly.—By all means, assuredly: te rogo ut plane ad nos advoles: De. argentum est ultro obiectum... Ge. Planissume, T.* * *clearly, plainly, distinctly; completely -
2 articulo
artĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [articulus], lit. to divide into single members or joints; used only trop. of discourse, to utter distinctly, to articulate:hasce voces mobilis articulat verborum daedala lingua,
the nimble tongue articulates, Lucr. 4, 551:verba,
App. Flor. 12, p. 349, 5:sonos,
Arn. 3, p. 111.—Hence, artĭcŭlātus, a, um, P.a., prop., furnished with joints; hence distinct:verba, Sol. c. 65: vox,
Arn. 7, p. 217, and in gram.:articulata (vox) est, quae coartata, hoc est copulata, cum aliquo sensu mentis ejus, qui loquitur, profertur,
Prisc. p. 537 P.; so Isid. Orig. 1, 14.— -
3 clarus
clārus, a, um, adj. [kindr. with Germ. klar; Engl. clear; cf. clamo], clear, bright (opp. obscurus, caecus; very freq. in all periods, and in all kinds of composition).I.Lit.A. (α).Absol.:(β).luce clarā et candidā,
Plaut. Am. 1, 3, 49:ut mulierum famam multorum oculis lux clara custodiat,
open day, Cic. Leg. 2, 15, 37; cf.:frequentissimā celebritate et clarissimā luce laetari,
id. Cael. 20, 47:lumen,
Lucr. 3, 1:oculorum lumina,
id. 4, 825; cf.:mundi lumina (i.e. sol et luna),
Verg. G. 1, 5:oculi,
Cato, R. R. 157, 10:incendia,
Verg. A. 2, 569:lucerna,
Hor. S. 2, 7, 48:scintillae ignis,
Lucr. 6, 163:fulmina,
id. 6, 84:vestis splendor,
id. 2, 52:color,
id. 5, 1258; cf.:color clarissimus,
id. 2, 830:candor,
id. 4, 232:loca,
id. 5, 779 al.:caelum,
Tac. A. 1, 28:nox,
id. Agr. 12:pater omnipotens clarus intonat,
in the clear sky, Verg. A. 7, 141 Serv.; cf. Cic. Arat. 4:sidus,
Hor. C. 4, 8, 31:clarissimae gemmae,
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62; cf.lapides,
Hor. C. 4, 13, 14:vitrum,
Ov. M. 4, 355:purpurarum sidere clarior usus,
Hor. C. 3, 1, 42.—With abl.:* 2.speculo,
Plaut. Most. 3, 1, 112 dub.:argento clari delphines,
Verg. A. 8, 673:rutilis squamis,
id. G. 4, 93:ferrugine,
id. A. 9, 582; cf. id. ib. 11, 772 Wagn.:auro gemmisque corona,
Ov. M. 13, 704; 2, 2; 11, 359:albo Lucifer exit Clarus equo,
id. ib. 15, 190:claraeque coruscis Fulguribus taedae,
Lucr. 5, 295 al. —Poet., of the wind (cf.: albus, candidus, and in Gr. lampros anemos; v. Lidd. and Scott under lampros), making clear, i. e. bringing fair weather:B.aquilo,
Verg. G. 1, 460 Forbig. ad loc.—Relating to the hearing, clear, loud, distinct:II.clarā voce vocare,
Lucr. 4, 711; Cic. Clu. 48, 134; id. Caecin. 8, 22; Liv. 7, 31, 12; 42, 25, 12; Ov. M. 3, 703:lectio,
Cels. 1, 2:clariore voce,
Caes. B. G. 5, 30; cf. Cic. Tusc. 5, 7, 19:sonor,
Lucr. 4, 567:clamor,
Plaut. Poen. 5, 3, 27:plausus,
id. As. Grex. 6:plangor,
Ov. M. 4, 138:latratus,
id. ib. 13, 806:ictus,
id. ib. 2, 625:strepitus, Suet. Vit. Luc.: vox (opp. obtusa),
Quint. 11, 3, 15; 9, 4, 136 Spald.:spiritus,
id. 11, 3, 55; cf. id. 11, 3, 41 and 82:syllabae clariores,
id. 8, 3, 16.—Trop.A.Clear, manifest, plain, evident, intelligible (syn.:B.planus, apertus, perspicuus, dilucidus, etc.): vide ut mi haec certa et clara attuleris,
Ter. Hec. 5, 4, 1 Ruhnk.; cf.:omnia non properanti clara certaque erunt,
Liv. 22, 39, 22:clara res est, quam dicturus sum, totā Siciliā celeberrima atque notissima,
Cic. Verr. 2, 3, 25, § 61; 2, 5, 38, § 101; id. Tusc. 1, 32, 78:luce sunt clariora nobis tua consilia,
id. Cat. 1, 3, 6:id quod est luce clarius,
id. Tusc. 1, 37, 90:si ea, quae dixi, sole ipso inlustriora et clariora sunt,
id. Fin. 1, 21, 71; id. Div. 1, 3, 6:caecis hoc satis clarum est,
Quint. 12, 7, 9:lumen eloquentiae,
id. 3, 8, 65; cf. id. 12, 10, 15; 11, 1, 75:in narrando (T. Livius) clarissimi candoris,
id. 10, 1, 101 Spald. and Frotsch.:Massinissam regem post LXXXVI. annum generasse filium clarum est,
Plin. 7, 14, 12, § 61:somno clarius,
Ov. F. 3, 28:exempla,
Tac. Or. 8; id. A. 4, 11:documenta,
id. ib. 6, 22.—Brilliant, celebrated, renowned, illustrious, honorable, famous, glorious, etc. (cf.: illustris, insignis, eximius, egregius, praestans, nobilis; a favorite epithet, esp. in the sup., like fortissimus, designating the highest praise of the honor-loving Roman; hence, a standing title, at all times, of distinguished public characters, as consuls, proconsuls, pontifices, senators, etc.):(β).nobilitas,
Plaut. Rud. 4, 2, 28;opp. to obscurus,
Lucr. 1, 639; so Quint. 5, 10, 26: clari viri atque magni, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66; Cic. Sest. 69, 144:certe non tulit ullos haec civitas aut gloriā clariores, aut auctoritate graviores,
Cic. de Or. 2, 37, 154:vir fortissimus et clarissimus,
id. Verr. 1, 15, 44; cf. id. ib. 2, 5, 58, § 153; id. de Or. 1, 45, 198; id. Clu. 48, 134:exempla clara et inlustria,
id. Div. 2, 3, 8:pugna clara et commemorabilis,
Plaut. Ps. 1, 5, 111:pax clarior majorque quam bellum fuerat,
Liv. 10, 37, 4:animus abunde pollens potensque et clarus,
Sall. J. 1, 3; so,facundia clara pollensque,
id. ib. 30, 4:clara et magnifica,
id. ib. 4, 8:clari potentesque fieri,
id. C. 38, 1:familia,
Tac. A. 2, 37; 3, 76:majores,
id. ib. 4, 61: pater si in Equestri gradu clarus, clarior vitricus, Plin. [p. 350] Ep. 2, 13, 4:clarissimi consules,
id. ib. 7, 33, 8:generis clarissimus auctor,
Ov. P. 2, 9, 19:clarissima civitas,
Nep. Thras. 2, 1:apud Germanicos quoque (Titus),
Tac. H. 2, 77:scriptores,
id. A. 1, 1.—With abl.:(γ).clariores gloriā,
Cic. de Or. 2, 37, 154; v. supra:arte medicinae,
Quint. 3, 6, 64:eloquendi suavitate,
id. 10, 1, 83:sententiis,
id. 10, 1, 90:Juppiter giganteo triumpho,
Hor. C. 3, 1, 7:agendis causis,
id. Ep. 1, 7, 47:Ajax toties servatis Achivis,
id. S. 2, 3, 194:bello,
Tac. Agr. 29; id. H. 3, 44:gens memoriā nominis,
id. ib. 1, 67:Cluvius Rufus eloquentiā,
id. ib. 4, 43.—With in:* (δ).in arte tibiarum,
Quint. 2, 3, 3; cf.:clarissimi in eā scientiā,
Plin. 36, 5, 4, § 11:in litteris,
Quint. 1, 6, 35:in agendo,
id. 12, 10, 49:in foro,
id. 10, 5, 14:in contionibus,
id. 12, 2, 7; 12, 10, 49.—With ex:(ε).ex doctrinā nobilis et clarus,
Cic. Rab. Post. 9, 23.—With ob:(ζ).ob obscuram linguam,
Lucr. 1, 639:ob id factum,
Hor. Ep. 2, 2, 32; cf.:urbs clara ob insignem munimento naturali locum,
Liv. 24, 39, 8.—With ab:(η).Trojanoque a sanguine clarus Acestes,
Verg. A. 1, 550.—With gen.:2.artis ejus,
Plin. 37, 1, 4, § 8.—As a title:b.clarissimus vir,
Cic. Att. 15, 20, 2; cf. id. ib. 14, 11, 1:clarissimi consules,
Plin. Ep. 7, 33, 8; cf. Dig. 49, 14, 18; Lampr. Elag. 4;Alex. Sev. 21 al.: permitto tibi vir clarissime Veiento (a senator), dicere,
Plin. Ep. 9, 13, 19; so,ordo = senatorius,
Vop. Aur. 18 fin.; cf. also Isid. Orig. 9, 4, 12.—Meton., of the wives of such distinguished public characters:c.clarissimae feminae,
Dig. 1, 9, 8.—In a bad sense, notorious:I.minus clarum putavit fore quod de armario quam quod de sacrario esset ablatum,
Cic. Verr. 2, 4, 12, § 27; 2, 1, 19, § 50; 2, 4, 12, § 29:ecquid hoc totā Siciliā clarius, ecquid indignius? etc.,
id. ib. 2, 5, 7, §16: populus (sc. Campanus), luxuriā superbiāque clarus,
Liv. 7, 31, 6.—Hence, adv.: clārē (freq. and class.).Lit.1.Of sight (acc. to I. A.), brightly, clearly:2.clare oculis video,
Plaut. Mil. 3, 1, 35:clare fulgens caesaries,
Cat. 66, 9:occidere,
of a star, Col. 11, 2, 52.— Comp.:clarius micare,
Plin. 10, 20, 22, § 43:nitere,
Stat. S. 4, 1, 4. — Sup.:clarissime lucere,
Vitr. 9, 4.—Of hearing (acc. to I. B.), clearly, distinctly, plainly, aloud:II.clare recitare,
Plaut. Pers. 4, 3, 30: plaudite, id. Am. fin.; cf. id. Bacch. fin.:dic,
Ter. And. 4, 4, 15 Ruhnk.:gemere,
Cic. Att. 2, 20, 3:res clare enuntiare,
Quint. 8, 3, 62:sonare,
id. 11, 3, 55:exscreare,
id. 11, 3, 160:maledicere,
Suet. Vit. 14 et saep.:palam et clare,
id. Claud. 3; cf. Mart. 7, 92, 5.— Comp.:clarius fabulari,
Suet. Calig. 22.— Sup.:pisces clarissime audiunt,
Plin. 10, 70, 89, § 193; Vitr. 5, 3.—Trop.1.Mentally (acc. to II. A.), distinctly, intelligibly, clearly:2.clare atque evidenter ostendere,
Quint. 8, 3, 86; cf. id. 4, 1, 1:aliquid intellegere,
Plin. 37, 2, 6, § 16. — Comp.: eo clarius id periculum apparet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2; so,clarius intellegi,
Quint. 2, 5, 7:clarius elucebit,
id. 12, 1, 26:clarius ostendemus,
id. 2, 17, 25 al. — Sup., Quint. 9, 1, 19.—Morally (acc. to II. B.), illustriously, honorably (very rare):clarius exsplendescebat,
Nep. Att. 1, 3. -
4 dissero
1.dis-sĕro, sēvi (serui, poet. ap. Macr. S. 2, 14, 12), sĭtum, 3, v. a., to scatter seed, to sow here and there, to sow (rare):II.Caeciliana (lactuca) mense Januario recte disseritur,
Col. 11, 3, 26:semina in areolas,
id. 11, 2, 30; cf.:res in arcas (olitor),
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:dissita pars animae per totum corpus,
Lucr. 3, 143; cf. id. ib. 377; 4, 888.—To fix in the earth at intervals, to plant here and there:2.taleae mediocribus intermissis spatiis disserebantur,
Caes. B. G. 7, 73 fin.dis-sĕro, rŭi, rtum ( part. perf. disserta, first in Hier. in Isa. 4, 11; class. form dĭsertus, as a P. a., is very freq.; v. under P. a.), 3, v. a.— Lit., to set forth in order, arrange distinctly; hence, to examine, argue, discuss; or (more freq.) to speak, discourse, treat of a thing (good prose and very freq., esp. in Cic. and Quint.—cf.: disputo, discepto).(α).With acc. (so in Cic., and usually only with pronouns, but in Tac. also freq. with nominal subjects):(β).idonea mihi Laelii persona visa est, quae de amicitia ea ipsa dissereret, quae disputata ab eo meminisset Scaevola,
Cic. Lael. 1, 4; cf. id. de Sen. 21, 78:nihil de ea re,
Tac. A. 1, 6:seditiosa de aliqua re,
id. ib. 3, 40:permulta de eloquentia cum Antonio,
Cic. de Or. 2, 3, 13; cf.:haec cum ipsis philosophis,
id. ib. 1, 13, 57:quae inter me et Scipionem de amicitia disserebantur,
id. Lael. 10, 33:qui haec nuper disserere coeperunt, cum corporibus simul animos interire,
id. ib. 4, 13:haec subtilius,
id. ib. 5, 18:aliquid pluribus verbis in senatu,
id. Fam. 12, 7; cf. Sall. J. 30 fin.:ea, quae disputavi,
Cic. N. D. 3, 40, 95; cf. id. Fat. 5; id. Tusc. 1, 11, 23:ea lege, qua credo omnibus in rebus disserendis utendum esse,
id. Rep. 1, 24:pauci bona libertatis incassum disserere,
Tac. A. 1, 4; cf. id. ib. 6, 34; id. H. 3, 81:cujus negotii initium, ordinem, finem curatius disseram,
id. A. 2, 27; cf. id. H. 2, 2 fin.:paucis instituta majorum domi militiaeque, quomodo rem publicam habuerint, etc., disserere,
Sall. C. 5 fin. Kritz.; for the latter constr. with a rel. clause, cf. Quint. praef. § 22, and 1, 10, 22; and with acc. and inf.:malunt disserere, nihil esse in auspiciis, quam quid sit ediscere,
Cic. Div. 1, 47, 105; id. Fin. 4, 1, 2 al.—With de:(γ).Scipio triduum disseruit de re publica,
Cic. Lael. 4, 14; so id. Rep. 1, 23 fin. et saep.; cf.also: consuetudo de omnibus rebus in contrarias partes disserendi,
Cic. Tusc. 2, 3, 9:de Scripturis,
Vulg. Act. 17, 2 et saep.— Pass. impers.:ut inter quos disseritur, conveniat, quid sit id, de quo disseratur,
Cic. Fin. 2, 1 fin. —Less freq. for de, super aliqua re, Gell. 19, 1, 19.—Absol.:A.ut memini Catonem anno ante quam est mortuus mecum et cum Scipione disserere,
Cic. Lael. 3, 11; so,cum aliquo,
id. Rep. 1, 21:ita disseruit: duas esse vias, etc.,
id. Tusc. 1, 30:in disserendo rudes,
id. Rep. 1, 8; cf. id. ib. 3, 16; Quint. 12, 1, 35; 12, 2, 25 al.:causa disserendi,
Cic. Tusc. 3, 3 fin.:ratio disserendi,
id. Fat. 1; cf. id. Fin. 1, 7; id. Ac. 1, 8, 30; and:ars bene disserendi,
id. de Or. 2, 38:adhibita disserendi elegantia,
id. ib. 2, 2 fin.; cf.:disserendi subtilitas,
id. de Or. 1, 15, 68 et saep. —Hence, dĭsertus, a, um (for dissertus. Cf.:difficultas laborque discendi disertam negligentiam reddidit. Malunt enim disserere, nihil esse in auspiciis, quam quid sit ediscere,
Cic. Div. 1, 47, 105; and: disertus a disserendo dictus, Paul. ex Fest. p. 72, 15), P. a., skilful in speaking on a subject; clear, methodical in speaking; well-spoken, fluent (less than eloquens, eloquent:disertos cognosse me nonnullos, eloquentem adhuc neminem, etc.,
Cic. de Or. 1, 21; and id. Or. 5, 18; cf. also: facundus, loquax, dicax).Prop.:B.disertorum oratione delenitus... utilitates non a sapientibus et fortibus viris sed a disertis et ornate dicentibus esse constitutae,
Cic. de Or. 1, 9, 36; cf. id. Phil. 2, 39 fin.; id. Rep. 1, 3; Quint. 2, 3, 7 et saep.; Hor. Ep. 1, 5, 19; id. A. P. 370; Ov. M. 13, 228; id. Tr. 3, 11, 21; Mart. 9, 12, 16 et saep.—Cf. also, ora, Ov. Tr. 3, 11, 20; and poet., Arpi, because within its limits Cicero was born, Mart. 4, 55:leporum disertus puer,
Cat. 12, 9:callidus et disertus homo,
i. e. sagacious, shrewd, Ter. Eun. 5, 7, 10.— Comp., Cic. de Or. 3, 32, 129 (with eloquentior).— Sup., Cic. Phil. 2, 43, 111; id. de Or. 1, 54, 231; id. Brut. 91, 315; Cat. 49, 1.—Transf., of discourse:(α).illam orationem disertam sibi et oratoriam videri, fortem et virilem non videri,
Cic. de Or. 1, 54, 231; cf.historia,
id. Brut. 26:epilogus,
id. Att. 4, 15, 4:verba,
Ov. Pont. 3, 5, 8 al.; Quint. 1, 8, 4; cf. id. 2, 11, 5; 8 prooem. § 24; 8, 2, 21.— Comp.:sententia,
Sen. Ep. 21.— Sup.:litterae,
Cic. Att. 7, 2 fin.—Adv., clearly, expressly, distinctly; eloquently.dĭserte, Plaut. Am. 2, 1, 31; Afran. ap. Non. 509, 23; Liv. 21, 19 Fabri ad loc.; id. 42, 25, 4 al.; Cic. de Or. 1, 10 fin.; id. Tusc. 5, 9, 24; id. Att. 4, 1, 6; id. Q. Fr. 3, 1, 10; Quint. 12, 1, 30; [p. 595] Tac. Or. 9, 26.—(β).dĭsertim, Liv. Andr., Att. Trag. v. 350 Rib. (ap. Non. 509, 25 sq.); Titin. Com. v. 150 Rib. (ap. Non. ib.); Plaut. Stich. 1, 3, 87.—b.Comp., Mart. 3, 38.—c.Sup., Liv. 39, 28; Quint. 6, 2, 26. -
5 explano
ex-plāno, āvi, ātum, 1, v. a.* I.Lit., to flatten or spread out:II.suberi cortex in denos pedes undique explanatus,
Plin. 16, 8, 13, § 34.—Trop., of speech, to make plain or clear, to explain (class.:2.syn.: explico, expono, interpretor): qualis differentia sit honesti et decori, facilius intelligi quam explanari potest,
Cic. Off. 1, 27, 94; cf. Quint. 5, 10, 4:rem latentem explicare definiendo, obscuram explanare interpretando, etc.,
Cic. Brut. 42, 152:explanare apertiusque dicere aliquid,
id. Fin. 2, 19, 60:docere et explanare,
id. Off. 1, 28, 101:aliquid conjecturā,
id. de Or. 2, 69, 280:rem,
id. Or. 24, 80:quem amicum tuum ais fuisse istum, explana mihi,
Ter. Ph. 2, 3, 33:de cujus hominis moribus pauca prius explananda sunt, quam initium narrandi faciam,
Sall. C. 4, 5.— Pass. impers.:juxta quod flumen, aut ubi fuerit, non satis explanatur,
Plin. 6, 23, 26, § 97.—To utter distinctly:et ille juravit, expressit, explanavitque verba, quibus, etc.,
Plin. Pan. 64, 3.—Hence, explānātus, a, um, P. a. (acc. to II.), plain, distinct (rare):claritas in voce, in lingua etiam explanata vocum impressio,
i. e. an articulate pronunciation, Cic. Ac. 1, 5, 19: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, Sen. de Ira, 1, 1, 4.— Adv. ex-plānāte, plainly, clearly, distinctly:scriptum,
Gell. 16, 8, 3.— Comp.:ut definire rem cum explanatius, tum etiam uberius (opp. presse et anguste),
Cic. Or. 33, 117. -
6 exprimo
I.Lit.:B.oleum ex malobathro,
Plin. 12, 26, 59, § 129:sucum expresso semini,
id. 20, 1, 2, § 3:sucum flore,
id. 21, 19, 74, § 127:sucum radici,
id. 27, 13, 109, § 136; cf.: vinum palmis, oleum sesamae (dat.), id. 6, 28, 32, § 161:oleum amygdalis,
id. 13, 1, 2, § 8:sudorem de corpore,
Lucr. 5, 487:lacrimulam oculos terendo,
Ter. Eun. 1, 1, 23:si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,
Cic. Div. 2, 19, 44:liquorem per densa foramina (cribri),
Ov. M. 12, 438; cf.:aquam in altum,
Plin. 31, 3, 23, § 39:aquam in altitudinem,
Vitr. 8, 7:quantum has (turres) quotidianus agger expresserat,
had carried up, raised, Caes. B. G. 7, 22, 4 Oud.:pecuniam alicui,
Suet. Oth. 5; id. Vesp. 4.—Transf.1.With an object denoting that out of which something is pressed or squeezed, to press, squeeze, wring:2.spongiam ex oleo vel aceto,
Cels. 5, 24 med.:lanam ex vino vel aceto,
Plin. 29, 2, 9, § 31; cf.:Venus madidas exprimit imbre comas,
Ov. A. A. 3, 224:spongiae expressae inter duas tabulas,
Plin. 31, 11, 47, § 128:oleam,
id. 12, 27, 60, § 130:folia rosae,
id. 21, 18, 73, § 122:tuberculum,
id. 11, 11, 12, § 29.—To form by pressure, to represent, form, model, portray, express (mostly poet. and in postAug. prose;II.freq. in the elder Pliny): (faber) et ungues exprimet et molles imitabitur aere capillos,
Hor. A. P. 33; cf.:alicujus furorem... verecundiae ruborem,
Plin. 34, 14, 40, § 140:expressa in cera ex anulo imago,
Plaut. Ps. 1, 1, 54:imaginem hominis gypso e facie ipsa,
Plin. 35, 12, 44, § 153; cf.:effigiem de signis,
id. ib.:optime Herculem Delphis et Alexandrum, etc.,
id. 34, 8, 19, § 66 et saep.:vestis stricta et singulos artus exprimens,
exhibiting, showing, Tac. G. 17:pulcher aspectu sit athleta, cujus lacertos exercitatio expressit,
has well developed, made muscular, Quint. 8, 3, 10.Trop.A.To squeeze or wring out, to extort, wrest, elicit: lex, quam ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus, qs. pressed out, Cic. Mil. 4, 10:B.utilitas expressit nomina rerum,
has imposed, Lucr. 5, 1029: cf.:cum ab iis saepius quaereret, neque ullam omnino vocem exprimere posset,
Caes. B. G. 1, 32, 3:expressa est Romanis necessitas obsides dandi,
Liv. 2, 13, 4:confessionem concessi maris hosti,
id. 37, 31, 5:confessionem cruciatu,
Suet. Galb. 10:deditionem ultimā necessitate,
Liv. 8, 2, 6:pecunia vi expressa et coacta,
Cic. Verr. 2, 2, 69, § 165:tu si tuis blanditiis a Sicyoniis nummulorum aliquid expresseris,
Cic. Att. 1, 19, 9:risum magis quam gemitum,
Plin. Ep. 4, 7, 7 et saep.—With ut:expressi, ut conficere se tabulas negaret,
have constrained, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:expressit, ut polliceretur,
Curt. 6, 7. —Transf. (acc. to I. B. 2.), to imitate, copy, represent, to portray, describe, express, esp. in words (cf. reddo):A.cum magnitudine animi tum liberalitate vitam patris et consuetudinem expresserit,
i. e. imitated, Cic. Rab. Post. 2, 4:lex expressa ad naturam,
id. Leg. 2, 5, 13:vitia imitatione ex aliquo expressa,
id. de Or. 3, 12, 47:rem ante oculos ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res prope dicam manu tentari possit,
Auct. Her. 4, 40, 62; cf. id. ib. §63: hanc speciem Pasiteles caelavit argento et noster expressit Archias versibus,
Cic. Div. 1, 36, 79:mores alicujus oratione,
id. de Or. 2, 43, 184:multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt,
id. Arch. 6, 14; cf. id. ib. 12, 30:in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur,
id. de Or. 3, 4, 15: Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est, depicted to the life, id. Arch. 9, 21; cf.:ut Euryalum exprimat infans,
may resemble, Juv. 6, 81.—With rel.-clause as object:diligenter, quae vis subjecta sit vocibus,
id. Fin. 2, 2, 6:exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus,
tell, express, Plin. Ep. 5, 15, 2; Vell. 2, 124, 1:verbis exprimere quid quis sentiat,
Plin. Ep. 5, 16, 7:quod exprimere dicendo sensa possumus,
Cic. de Or. 1, 8, 32:mores in scriptis exprimere,
Suet. Vit. Ter. 4.—Of translating into another language, to render, translate:si modo id exprimere Latine potuero,
Cic. Rep. 1, 43; cf. id. ib. 1, 44: katalêpsin, verbum e verbo exprimentes comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31:nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,
id. Fin. 3, 4, 15; cf.:verbum de verbo expressum extulit,
Ter. Ad. prol. 11:fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,
Cic. Fin. 1, 2, 4; Plin. Ep. 4, 18, 1.—Of words, to pronounce, utter:nolo exprimi litteras putidius nolo obscurari neglegentius,
with affected distinctness, Cic. de Or. 3, 11, 41:verba,
Quint. 1, 2, 6; 9, 4, 10; 40 al.—Rarely of a personal object:oratorem imitando effingere atque exprimere,
Cic. de Or. 2, 22, 90:moderatorem rei publicae nostris libris diligenter expressimus,
id. Att. 8, 11, 1.—Hence, expressus, a, um, P. a., clearly exhibited, prominent, distinct, visible, manifest, clear, plain, express (syn. solidus, opp. adumbratus).Lit.:B.species deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75; cf.:litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae,
id. Verr. 2, 2, 77, § 189:corpora lacertis expressa,
powerful, muscular, Quint. 8 praef. §19: protinus omnibus membris, expressus infans,
fully formed, id. 2, 4, 6.—Trop.1.In gen.:2.habuit Catilina permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum,
Cic. Cael. 5, 12; cf.:est gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,
id. Tusc. 3, 2, 3 (v. Madv. ad Cic. Fin. 5, 22, 62, p. 723 sq.):indicia solida et expressa,
id. Planc. 12; cf.:veri juris germanaeque justitiae solida et expressa effigies,
id. Off. 3, 17, 69:expressa sceleris vestigia,
id. Rosc. Am. 22, 62:expressiora et illustriora,
id. Fam. 1, 7, 9; cf. Plin. Ep. 5, 15, 3; and:quid expressius atque signatius in hanc causam?
Tert. Res. Carn. 3.—Expressa carmina Battiadae, translated, Cat. 65, 16.—Of distinct pronunciation:* 1. 2.vitia oris emendet, ut expressa sint verba, ut suis quaeque litterae sonis enuntientur,
Quint. 1, 11, 4:expressior sermo,
id. 1, 1, 37:expressior loquacitas generi picarum est,
Plin. 10, 42, 59, § 118. —In a bad sense, of a too emphatic, affected pronunciation: sonus erat dulcis: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, Cic Off. 1, 37, 133.—Hence, adv.: expressē.Trop., expressly, distinctly, clearly:conscripta exempla,
Auct. Her. 4, 7, 10:quod ipsum expressius Hesiodus hoc versu significavit,
Col. 11, 1, 29.—Of pronunciation, distinctly:ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur,
Val. Max. 8, 7, 1 ext. -
7 signo
signo, āvi, ātum, 1, v. a. [signum], to set a mark upon, to mark, mark out, designate (syn.: noto, designo).I.Lit.A.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose): discrimen non facit neque signat linea alba, Lucil. ap. Non. 405, 17:B.signata sanguine pluma est,
Ov. M. 6, 670:ne signare quidem aut partiri limite campum Fas erat,
Verg. G. 1, 126:humum limite mensor,
Ov. M. 1, 136; id. Am. 3, 8, 42:moenia aratro,
id. F. 4, 819:pede certo humum,
to print, press, Hor. A. P. 159; cf.:vestigia summo pulvere,
to mark, imprint, Verg. G. 3, 171: auratā cyclade humum, Prop. 4 (5), 7, 40:haec nostro signabitur area curru,
Ov. A. A. 1, 39:locum, ubi ea (cistella) excidit,
Plaut. Cist. 4, 2, 28:caeli regionem in cortice signant,
mark, cut, Verg. G. 2, 269:nomina saxo,
Ov. M. 8, 539:rem stilo,
Vell. 1, 16, 1:rem carmine,
Verg. A. 3, 287;for which: carmine saxum,
Ov. M. 2, 326:cubitum longis litteris,
Plaut. Rud. 5, 2, 7:ceram figuris,
to imprint, Ov. M. 15, 169:cruor signaverat herbam,
had stained, id. ib. 10, 210; cf. id. ib. 12, 125:signatum sanguine pectus,
id. A. A. 2, 384:dubiā lanugine malas,
id. M. 13, 754:signata in stirpe cicatrix,
Verg. G. 2, 379:manibus Procne pectus signata cruentis,
id. ib. 4, 15:vocis infinitios sonos paucis notis,
Cic. Rep. 3, 2, 3:visum objectum imprimet et quasi signabit in animo suam speciem,
id. Fat. 19, 43.—In partic.1.To mark with a seal; to seal, seal up, affix a seal to a thing (usually obsignare):2.accepi a te signatum libellum,
Cic. Att. 11, 1, 1:volumina,
Hor. Ep. 1, 13, 2: locellum tibi signatum remisi, Caes. ap. Charis. p. 60 P.:epistula,
Nep. Pel. 3, 2:arcanas tabellas,
Ov. Am. 2, 15, 15:signatis quicquam mandare tabellis,
Tib. 4, 7, 7:lagenam (anulus),
Mart. 9, 88, 7:testamentum,
Plin. Ep. 2, 20, 8 sq.; cf. Mart. 5, 39, 2:nec nisi signata venumdabatur (terra),
Plin. 35, 4, 14, § 33.— Absol., Mart. 10, 70, 7; Quint. 5, 7, 32; Suet. Ner. 17.—To mark with a stamp; hence,a.Of money, to stamp, to coin:b.aes argentum aurumve publice signanto,
Cic. Leg. 3, 3, 6; cf.:qui primus ex auro denarium signavit... Servius rex primus signavit aes... Signatum est nota pecudum, unde et pecunia appellata... Argentum signatum est anno, etc.,
Plin. 33, 3, 13, § 44:argentum signatum,
Cic. Verr. 2, 5, 25, § 63; Quint. 5, 10, 62; 5, 14, 26:pecunia signata Illyriorum signo,
Liv. 44, 27, 9:denarius signatus Victoriā,
Plin. 33, 3, 13, § 46:sed cur navalis in aere Altera signata est,
Ov. F. 1, 230:milia talentūm argenti non signati formā, sed rudi pondere,
Curt. 5, 2, 11.— Hence,Poet.:c.signatum memori pectore nomen habe,
imprinted, impressed, Ov. H. 13, 66:(filia) quae patriā signatur imagine vultus,
i. e. closely resembles her father, Mart. 6, 27, 3.—To stamp, i. e. to license, invest with official authority (late Lat.):3.quidam per ampla spatia urbis... equos velut publicos signatis, quod dicitur, calceis agitant,
Amm. 14, 6, 16.—Pregn., to distinguish, adorn, decorate ( poet.):II.pater ipse suo superūm jam signat honore,
Verg. A. 6, 781 Heyne: caelum corona, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 273.—Trop., to point out, signify, indicate, designate, express (rare; more usually significo, designo; in Cic. only Or. 19, 64, where dignata is given by Non. 281, 10;B.v. Meyer ad loc.): translatio plerumque signandis rebus ac sub oculos subiciendis reperta est,
Quint. 8, 6, 19:quotiens suis verbis signare nostra voluerunt (Graeci),
id. 2, 14, 1; cf.:appellatione signare,
id. 4, 1, 2:utrius differentiam,
id. 6, 2, 20; cf. id. 9, 1, 4; 12, 10, 16:nomen (Caieta) ossa signat,
Verg. A. 7, 4:fama signata loco est,
Ov. M. 14, 433:miratrixque sui signavit nomine terras,
designated, Luc. 4, 655; cf.:(Earinus) Nomine qui signat tempora verna suo,
Mart. 9, 17, 4:Turnus ut videt... So signari oculis,
singled out, looked to, Verg. A. 12, 3: signare responsum, to give a definite or distinct answer, Sen. Ben. 7, 16, 1.—With rel.-clause:memoria signat in quā regione quali adjutore legatoque fratre meo usus sit,
Vell. 2, 115.—To distinguish, recognize:C.primi clipeos mentitaque tela Adgnoscunt, atque ora sono discordia signant,
Verg. A. 2, 423; cf.:sonis homines dignoscere,
Quint. 11, 3, 31:animo signa quodcumque in corpore mendum est,
Ov. R. Am. 417.—To seal, settle, establish, confirm, prescribe (mostly poet.):D. A.signanda sunt jura,
Prop. 3 (4), 20, 15:signata jura,
Luc. 3, 302: jura Suevis, Claud. ap. Eutr. 1, 380; cf.:precati deos ut velint ea (vota) semper solvi semperque signari,
Plin. Ep. 10, 35 (44).—signan-ter, adv. (acc. to II. A.), expressly, clearly, distinctly (late Lat. for the class. significanter):B.signanter et breviter omnia indicare,
Aus. Grat. Act. 4:signanter et proprie dixerat,
Hier. adv. Jovin. 1, 13 fin. —signātus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. B. 1. sealed; hence) Shut up, guarded, preserved (mostly ante- and post-class.): signata sacra, Varr. ap. Non. 397, 32: limina. Prop. 4 (5), 1, 145: Chrysidem negat signatam reddere, i. e. unharmed, intact, pure, Lucil. ap. Non. 171, 6; cf.:2.assume de viduis fide pulchram, aetate signatam,
Tert. Exhort. 12.—(Acc. to II. A.) Plain, clear, manifest (post-class. for significans):quid expressius atque signatius in hanc causam?
Tert. Res. Carn. 13.— Adv.: signātē, clearly, distinctly (post-class.):qui (veteres) proprie atque signate locuti sunt,
Gell. 2, 6, 6; Macr. S. 6, 7.— Comp.:signatius explicare aliquid,
Amm. 23, 6, 1. -
8 acūtē
acūtē adv. with comp. and sup. [acutus], sharply; hence, of sound, shrilly, in a high key: sonare. —Fig., shrewdly, with discernment, pointedly: respondere: conlecta crimina: acutius tractare: acutissime scripta.* * *acutius, acutissime ADVacutely, with intellectual penetration; shrilly; clearly (seeing), distinctly -
9 articulātim
articulātim adv. [articulus], piecemeal, Poet. ap. C. — Distinctly, in clear sequence: dici.* * *limb-by-limb, limb-from-limb; syllable-by-syllable; point-by-point, in detail -
10 clārē
clārē adv. with comp. [clarus], brightly: fulgens, Ct. — Clearly, distinctly, plainly: gemere: dicere, H.: clare, ‘tuemini,’ inquit, Cs. — Fig., illustriously, honorably, splendidly: clarius exsplendescebat, N.: clarius indicant Laudes, H.* * *clarius, clarissime ADValoud; brightly, clearly; lucidly; with distinction/honor, illustriously -
11 com - mōnstrō (conm-)
com - mōnstrō (conm-) āvī, ātus, āre, to show, point out distinctly: parentīs mihi, T.: commonstrarier Mi istum volo, T.: aurum alicui: viam. -
12 dēfīnītē
dēfīnītē adv. [definitus], precisely, explicitly.* * *precisely, definitely, distinctly, clearly; expressly, in particular instances -
13 dēscrīptē
dēscrīptē adv. [descriptus], in an orderly manner: digerere.* * *exactly; in a clearly defined manner; distinctly, precisely (L+S) -
14 dīlūcidē
dīlūcidē adv. [dilucidus], plainly, evidently, distinctly: expedire Iudicibus, T.: explicare: respondeo. -
15 disertē
disertē adv. with sup. [disertus], clearly, eloquently, expressly: hoc scribere: disertissime scriptum, L.* * *eloquently; expressly; distinctly, clearly -
16 dīstinctē
dīstinctē adv. [distinctus], with precision, distinctly, clearly: dicere: concisa brevitas. -
17 ēmineō
ēmineō uī, —, ēre [ex + 2 MAN-], to stand out, project, reach upward: eminere et procul videri, Cs.: vetustae radices, S.: hasta in partīs ambas, O.: iugum in mare, Cs.: ex terrā in altitudinem xxx stadia, Cu.: belua ponto, O.: ut per costas ferrum emineret, L.: acies extra proelium, L.— Fig., to be prominent, stand out, be conspicuous: quorum eminet audacia: ex ore crudelitas: privata inter publicos honores studia, L.: supra cetera, L.: desperatio in voltu, L.: vox eminet una, is distinctly heard, O.— To distinguish oneself, be eminent: inter omnīs in omni genere dicendi: tantum, L.: altius, N.* * *eminere, eminui, - Vstand out; be prominent/preeminent, excel; project -
18 (explānātē)
(explānātē) adv. [explanatus], plainly, clearly, distinctly.—Only comp: definire rem. -
19 lūcidē
lūcidē adv. [lucidus], clearly, distinctly: verbum definire. -
20 manifēstē
См. также в других словарях:
distinctly — used to qualify an adjective as in distinctly interesting, belongs to the outer realms of Fowler s lost causes. It was a 1920s vogue word that he much despised, less on linguistic grounds than because of the condescending attitude it revealed in… … Modern English usage
Distinctly — Dis*tinct ly, adv. 1. With distinctness; not confusedly; without the blending of one part or thing another; clearly; plainly; as, to see distinctly. [1913 Webster] 2. With meaning; significantly. [Obs.] [1913 Webster] Thou dost snore distinctly;… … The Collaborative International Dictionary of English
distinctly — index fairly (clearly), particularly Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
distinctly — late 14c., from DISTINCT (Cf. distinct) + LY (Cf. ly) (2). [D]istinctly, in the sense really quite, is the badge of the superior person indulgently recognizing unexpected merit in something that we are to understand is not quite worthy of his… … Etymology dictionary
distinctly — dis|tinct|ly [ dı stıŋktli ] adverb 1. ) in a way that is clear to your senses: distinctly hear/see/smell etc.: He distinctly heard her sigh. a ) in a definite and clear way: distinctly remember someone/something: I distinctly remember his… … Usage of the words and phrases in modern English
distinctly — UK [dɪˈstɪŋk(t)lɪ] / US adverb 1) in a way that is clear to your senses distinctly hear/see/smell etc: He distinctly heard something move across the room. a) in a definite and clear way distinctly remember someone/something: I distinctly remember … English dictionary
distinctly — dis|tinct|ly [dıˈstıŋktli] adv 1.) clearly ▪ Speak clearly and distinctly. ▪ He distinctly remembered the day his father left. 2.) very ▪ Paul was left feeling distinctly foolish. distinctly uncomfortable/uneasy/unhappy etc 3.) used to say that… … Dictionary of contemporary English
distinctly — adverb 1 clearly: I distinctly heard him say my name. 2 used when saying that someone or something has a particular quality, character etc that is easy to recognize: The rest of the passengers had distinctly Indian names. 3 used when emphasizing… … Longman dictionary of contemporary English
distinctly — adverb 1. clear to the mind; with distinct mental discernment (Freq. 7) it s distinctly possible I could clearly see myself in his situation • Syn: ↑clearly • Derived from adjective: ↑distinct 2. in a distinct and … Useful english dictionary
distinctly — adv. Distinctly is used with these adjectives: ↑chilly, ↑cool, ↑cosmopolitan, ↑different, ↑eerie, ↑feminine, ↑foreign, ↑frosty, ↑lacking, ↑limited, ↑lukewarm, ↑ … Collocations dictionary
distinctly — adverb 1) there s something distinctly odd about him Syn: decidedly, markedly, definitely; clearly, noticeably, obviously, plainly, evidently, unmistakably, manifestly, patently 2) Laura spoke quite distinctly Syn … Thesaurus of popular words