-
1 mutuum
mūtŭus, a, um, adj. [1. muto], borrowed, lent (class.).I.Lit.:2.nullus est tibi, quem roges mutuom Argentum,
to lend you money, Plaut. Ps. 1, 3, 60; id. Pers. 1, 1, 44:mutuum talentum dare,
to lend, advance, id. Trin. 4, 3, 48:mutuum argentum quaerere,
to seek to borrow money, id. Pers. 1, 1, 5:huic drachmarum argenti haec mille dederat mutuom,
Ter. Heaut. 3, 3, 40:nam si mutuas (sc. minas) non potero, certumst sumam faenore,
Plaut. As. 1, 3, 95: mutuas pecunias sumere ab aliquo, to borrow or raise money of any one, Cic. Phil. 10, 11, 26:mutuum frumentum dare,
to lend, id. Agr. 2, 30, 83:si quoi mutuom quid dederis, fit pro proprio perditum,
Plaut. Trin. 4, 3, 44.—Subst.: mūtŭum, i, n., a loan:B.mutui datio,
a lending, Gai. Inst. 3, 90; Dig. 12, 1, 2.—In dat.: mutuo, by or upon a loan:aut sumtum aliunde, ut mutuo, aut factum ab ipso,
Cic. Or. 24, 86:petere mutuo naves, pecuniam,
Just. 17, 2, 13:mutuo sumamus pecunias in tributa regis,
Vulg. 2 Esdr. 5, 4; cf. adv. mutuo, infra; and Krebs, Antibarb. p. 731.—Trop.:II.si pudoris egeas, sumas mutuum,
borrow shame, if you have none, Plaut. Am. 2, 2, 187: ego cum illā facere nolo mutuum: Pa. Quid ita? Ph. Quia proprium facio;amo pariter semul,
i. e. I do not want to borrow her love, but to possess it as my own, id. Curc. 1, 1, 47.—Transf., in return, in exchange, reciprocal, mutual:A.olores mutuā carne vescuntur inter se,
eat one another, Plin. 10, 23, 32, § 63:funera,
Verg. A. 10, 755:vulnera,
wounds inflicted by each on the other, Just. 13, 8:officia,
Cic. Fam. 13, 65, 1:aemulatio virtutis,
Just. 22, 4:nox omnia erroris mutui implevit,
on both sides, Liv. 4, 41:odia,
Tac. A. 14, 3:accusatio,
id. ib. 6, 4:mutuum facere,
to do the same, return like for like, Plaut. Trin. 2, 4, 37: ut amore perdita est haec misera! Pyr. Mutuum fit (sc. a me), I do the same, return like for like, id. Mil. 4, 6, 38: per mutua, mutually, on or from one another:pedibus per mutua nexis,
Verg. A. 7, 66. So, mutua:inter se mortales mutua vivunt,
Lucr. 2, 76:e laevo sit mutua dexter,
again, on the other hand, id. 4, 325 (302):mutuus ut nos Affectus petere auxilium juberet,
Juv. 15, 149: —Hence, adv., in three forms.mū-tŭō, in return, by turns, reciprocally, mutually (class.; cf.: invicem, vicissim): studia officii mutuo inter nos certatim constiterunt, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3: me mutuo diligas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4:B.exercere officia cum multis,
Suet. Aug. 53: cum de se mutuo sentire provinciam crederet, that it was disposed towards him as he was towards it, Auct. B. Alex. 48.—mūtŭē, mutually, in return (class.):C.respondere,
Cic. Fam. 5, 7, 2 (al. mutuo):respondisse,
id. ib. 5, 2, 4 (al. mutuo).—mūtŭĭter, mutually, in return (anteclass.): vive, meque ama mutuiter, Varr. ap. Non. 513, 16. -
2 mutuus
mūtŭus, a, um, adj. [1. muto], borrowed, lent (class.).I.Lit.:2.nullus est tibi, quem roges mutuom Argentum,
to lend you money, Plaut. Ps. 1, 3, 60; id. Pers. 1, 1, 44:mutuum talentum dare,
to lend, advance, id. Trin. 4, 3, 48:mutuum argentum quaerere,
to seek to borrow money, id. Pers. 1, 1, 5:huic drachmarum argenti haec mille dederat mutuom,
Ter. Heaut. 3, 3, 40:nam si mutuas (sc. minas) non potero, certumst sumam faenore,
Plaut. As. 1, 3, 95: mutuas pecunias sumere ab aliquo, to borrow or raise money of any one, Cic. Phil. 10, 11, 26:mutuum frumentum dare,
to lend, id. Agr. 2, 30, 83:si quoi mutuom quid dederis, fit pro proprio perditum,
Plaut. Trin. 4, 3, 44.—Subst.: mūtŭum, i, n., a loan:B.mutui datio,
a lending, Gai. Inst. 3, 90; Dig. 12, 1, 2.—In dat.: mutuo, by or upon a loan:aut sumtum aliunde, ut mutuo, aut factum ab ipso,
Cic. Or. 24, 86:petere mutuo naves, pecuniam,
Just. 17, 2, 13:mutuo sumamus pecunias in tributa regis,
Vulg. 2 Esdr. 5, 4; cf. adv. mutuo, infra; and Krebs, Antibarb. p. 731.—Trop.:II.si pudoris egeas, sumas mutuum,
borrow shame, if you have none, Plaut. Am. 2, 2, 187: ego cum illā facere nolo mutuum: Pa. Quid ita? Ph. Quia proprium facio;amo pariter semul,
i. e. I do not want to borrow her love, but to possess it as my own, id. Curc. 1, 1, 47.—Transf., in return, in exchange, reciprocal, mutual:A.olores mutuā carne vescuntur inter se,
eat one another, Plin. 10, 23, 32, § 63:funera,
Verg. A. 10, 755:vulnera,
wounds inflicted by each on the other, Just. 13, 8:officia,
Cic. Fam. 13, 65, 1:aemulatio virtutis,
Just. 22, 4:nox omnia erroris mutui implevit,
on both sides, Liv. 4, 41:odia,
Tac. A. 14, 3:accusatio,
id. ib. 6, 4:mutuum facere,
to do the same, return like for like, Plaut. Trin. 2, 4, 37: ut amore perdita est haec misera! Pyr. Mutuum fit (sc. a me), I do the same, return like for like, id. Mil. 4, 6, 38: per mutua, mutually, on or from one another:pedibus per mutua nexis,
Verg. A. 7, 66. So, mutua:inter se mortales mutua vivunt,
Lucr. 2, 76:e laevo sit mutua dexter,
again, on the other hand, id. 4, 325 (302):mutuus ut nos Affectus petere auxilium juberet,
Juv. 15, 149: —Hence, adv., in three forms.mū-tŭō, in return, by turns, reciprocally, mutually (class.; cf.: invicem, vicissim): studia officii mutuo inter nos certatim constiterunt, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3: me mutuo diligas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4:B.exercere officia cum multis,
Suet. Aug. 53: cum de se mutuo sentire provinciam crederet, that it was disposed towards him as he was towards it, Auct. B. Alex. 48.—mūtŭē, mutually, in return (class.):C.respondere,
Cic. Fam. 5, 7, 2 (al. mutuo):respondisse,
id. ib. 5, 2, 4 (al. mutuo).—mūtŭĭter, mutually, in return (anteclass.): vive, meque ama mutuiter, Varr. ap. Non. 513, 16. -
3 inter
inter praep. with acc. [ANA-], between, betwixt: (mons) inter Sequanos et Helvetios, Cs.: inter me et Brundisium esse.—With more than two objects, among, amid, in the midst of, surrounded by: inter hostium tela versari: inter multos saucios relictus, L.: inter ingentīs solitudines, S.: inter varias columnas, H.—With an extended object, in the midst of, surrounded by: erat inter ceteram planitiem mons, S.: inter purpuram atque aurum, L.—Among, into the midst of: inter densas fagos veniebat, V.: te venisse inter falcarios, into the street of the scythe-makers.—Of time, in relation to two dates, between: dies XLV inter binos ludos: inter Laviniam et Albam deductam coloniam XXX interfuere anni, L.—With a period, during, in the course of, within, for, by, at: inter haec negotia, S.: inter annos XIIII tectum non subissent, Cs.: omnia inter decem annos facta: inter noctem lux orta, L.—In phrases, inter haec, meanwhile, during this time, L.: Inter cuncta, at all times, H.: inter quae, Cu.—In the course of, while, during: inter vias cogitare, on the way, T.: inter fulmina et tonitrua: inter agendum, V.: media inter carmina, during the play, H.—During, in spite of, notwithstanding: inter eas moras, S.: nobis inter has turbas senatus tamen frequens flagitavit triumphum.—Fig., in discrimination, between, among: inter bonos et malos discrimen, S.: iudicium inter deas tres: inter Marcellos et Claudios patricios iudicare: inter has sententias diiudicare: inter fugae pugnaeque consilium, L.: quid intersit inter popularem civem et inter constantem.—Of reciprocal relations, between, among: regnum inter Iugurtham et Adherbalem dividere, S.: quos inter magna fuit contentio, N.: componere lites Inter Peliden et inter Atriden, H.: certamen iniectum inter primores civitates, L.—In phrases with pronouns: novisse nos inter nos, one another, T.: res inter eos agi coeptae, mutually, Cs.: conloqui inter nos, with one another: inter se fidi, S.: pueri amant inter se, one another: furtim inter se aspicere: complecti inter se, L.: haec inter se cum repugnent, are inconsistent: disconvenit inter Meque et te, H.: complexiones atomorum inter se, mutual: collīs duos inter se propinquos occupat, near one another, S.—Of a class or number, among, in, with: summā gratiā inter suos, Cs.: inter hostīs variae fuere sententiae, L.: homines inter suos nobiles: inter amabilīs ponere me choros, H.—After a sup: honestissimus inter suos numerabatur: plurimum inter eos valere, Cs.: maximum imperium inter finitimos, L.—Praegn. with pronouns: consulatum nobilitas inter se per manūs tradebat, within their own order, S.: quod inter nos liceat dicere, i. e. confidentially.—In phrases, inter manūs, see manus: quaestio Flamini inter sicarios, on a charge of assassination: cum praetor questionem inter sicarios exercuisset, sat to try assassins: eos inter sicarios defendere: inter exempla esse, to serve as an example, Ta.: inter paucas memorata clades, i. e. eminently, extremely, L: secuti inter cetera auctoritatem Pausistrati, eminently, especially, L.: inter cetera etiam vigiliis confecti, i. e. more than by all else, L. In composition inter is unchanged, except that r is assimilated in intellego, and its derivatives.— Between: intercedo, interpono.—At intervals, from time to time: interaestuo, intermitto, interviso.— Under, down, to the bottom: intereo, interficio.* * *between, among; duringinter se -- to each other, mutually
-
4 in vicem
invĭcem, in MSS. and edd. often separately, in vĭcem ( poet. in tmesi:I.inque vicem,
Verg. G. 4, 166; id. A. 12, 502; Ov. M: 6, 631; 9, 525; id. Her. 17, 180; Stat. Th. 2, 149; 7, 817 al.), adv. [in-vicis].Prop., by turns, in turn, one after another, alternately (class., but not in Cic.;II.syn. vicissim): hi rursus in vicem anno post in armis sunt: illi domi remanent,
Caes. B. G. 4, 1, 5; 7, 85, 5; Hirt. B. G. 8, 6, 4:defatigatis invicem integri succedunt,
Caes. B. G. 7, 85:cum timor atque ira invicem sententias variassent,
Liv. 2, 57:Etruscos, multis invicem casibus victos victoresque,
id. 2, 44:regio invicem a suis atque hoste vexata,
Curt. 3, 8, 8:periculum invicem metuens,
Suet. Aug. 10:invicem eum odero,
id. Tib. 28:praebens invicem aurem,
id. Calig. 22:invicem alternis diebus modo aqua, modo vinum,
Cels. 3, 2:invicem modo sedere, modo ingredi,
id. 4, 24.—Transf., one another, each other, mutually, reciprocally (mostly post-Aug.;B.syn. inter se): ibi se cognoscunt fratres invicem,
Plaut. Men. Arg. 10:Aricini atque Ardeates multis invicem cladibus fessi,
Liv. 3, 71, 2:adhortatio invicem totam invasit aciem,
id. 6, 24, 7; 9, 3, 4; 41, 3, 3:multum sanguinem invicem hausimus,
Curt. 4, 14, 17: invicem [p. 995] amare, Plin. Ep. 4, 1, 2; 7, 20, 7:vixerunt mira concordia, per mutuam caritatem et invicem se anteponendo,
Tac. Agr. 6 init.:invicem se occidere,
Eutr. 1, 10; Just. 11, 9, 13; cf.:invicem inter se gratantes,
Liv. 9, 43, 17:haec invicem obstant,
Quint. 4, 5, 13:homines, manibus invicem apprehensis, gradum firmant,
id. 9, 4, 129:invicem ardentius diligere,
Plin. Ep. 7, 20, 7:invicem se ad amorem exacuere,
id. ib. 3, 7 fin.:invicem permutatae O atque U,
Quint. 1, 4, 16:cuncta invicem hostilia,
i. e. on both sides, Tac. H. 3, 46.—Esp.1.Ad invicem (post-class.), instead of, Veg. Vet. 2, 7 fin. —2.Ad invicem, mutually:caritatem illorum ad invicem,
Vulg. 2 Macc. 25, 32; ib. Luc. 2, 15; ib. Gen. 42, 21; so,in invicem,
ib. Joan. 6, 43; ib. Rom. 1, 27:ab invicem,
ib. Matt. 25, 32; ib. Dan. 13, 14:pro invicem,
ib. 1 Cor. 12, 25. -
5 invicem
invĭcem, in MSS. and edd. often separately, in vĭcem ( poet. in tmesi:I.inque vicem,
Verg. G. 4, 166; id. A. 12, 502; Ov. M: 6, 631; 9, 525; id. Her. 17, 180; Stat. Th. 2, 149; 7, 817 al.), adv. [in-vicis].Prop., by turns, in turn, one after another, alternately (class., but not in Cic.;II.syn. vicissim): hi rursus in vicem anno post in armis sunt: illi domi remanent,
Caes. B. G. 4, 1, 5; 7, 85, 5; Hirt. B. G. 8, 6, 4:defatigatis invicem integri succedunt,
Caes. B. G. 7, 85:cum timor atque ira invicem sententias variassent,
Liv. 2, 57:Etruscos, multis invicem casibus victos victoresque,
id. 2, 44:regio invicem a suis atque hoste vexata,
Curt. 3, 8, 8:periculum invicem metuens,
Suet. Aug. 10:invicem eum odero,
id. Tib. 28:praebens invicem aurem,
id. Calig. 22:invicem alternis diebus modo aqua, modo vinum,
Cels. 3, 2:invicem modo sedere, modo ingredi,
id. 4, 24.—Transf., one another, each other, mutually, reciprocally (mostly post-Aug.;B.syn. inter se): ibi se cognoscunt fratres invicem,
Plaut. Men. Arg. 10:Aricini atque Ardeates multis invicem cladibus fessi,
Liv. 3, 71, 2:adhortatio invicem totam invasit aciem,
id. 6, 24, 7; 9, 3, 4; 41, 3, 3:multum sanguinem invicem hausimus,
Curt. 4, 14, 17: invicem [p. 995] amare, Plin. Ep. 4, 1, 2; 7, 20, 7:vixerunt mira concordia, per mutuam caritatem et invicem se anteponendo,
Tac. Agr. 6 init.:invicem se occidere,
Eutr. 1, 10; Just. 11, 9, 13; cf.:invicem inter se gratantes,
Liv. 9, 43, 17:haec invicem obstant,
Quint. 4, 5, 13:homines, manibus invicem apprehensis, gradum firmant,
id. 9, 4, 129:invicem ardentius diligere,
Plin. Ep. 7, 20, 7:invicem se ad amorem exacuere,
id. ib. 3, 7 fin.:invicem permutatae O atque U,
Quint. 1, 4, 16:cuncta invicem hostilia,
i. e. on both sides, Tac. H. 3, 46.—Esp.1.Ad invicem (post-class.), instead of, Veg. Vet. 2, 7 fin. —2.Ad invicem, mutually:caritatem illorum ad invicem,
Vulg. 2 Macc. 25, 32; ib. Luc. 2, 15; ib. Gen. 42, 21; so,in invicem,
ib. Joan. 6, 43; ib. Rom. 1, 27:ab invicem,
ib. Matt. 25, 32; ib. Dan. 13, 14:pro invicem,
ib. 1 Cor. 12, 25. -
6 in-vicem or in vicem
in-vicem or in vicem adv., by turns, in turn, one after another, alternately: hi rursus in vicem anno post in armis sunt, Cs.: cum timor atque ira invicem sententias variassent, L.: nos cantabimus invicem, in my turn, H.—One another, each other, mutually, reciprocally: Aricini atque Ardeates multis invicem cladibus fessi, L.: multum sanguinem invicem hausimus, Cu.: se anteponendo, Ta.: inter se gratantes, L. -
7 mūtuē
mūtuē adv. [mutuus], mutually, in return: responderi. -
8 mūtuō
-
9 suī
suī (gen.), dat. sibi or sibī, acc. and abl. sē or (more emphatic) sēsē (strengthened sēpse for sē ipse, C.; sēmet, L., H.), sing. and plur, pron. of 3d pers. [suus]. I. Reflex. A. Himself, herself, itself, themselves.—Referring to the grammatical subj —Acc., as direct obj: si is posset ab eā sese avellere, T.: per eos, ne causam diceret, se eripuit, Cs.: homo se erexit: se a Gallis auro redemisse, L.: se gerere, to behave: ipse enim se quisque diligit: se ipsum conligere.—With gerundive: ne sui in perpetuum liberandi occasio, Cs.: sui conservandi causā profugere: is sibi legationem ad civitates suscepit, Cs.: propositā sibi morte: Medus infestus sibi, H.: tantos sibi spiritūs sumpserat, Cs.: inimicus ipse sibi putandus est.— Gen obj.: amans sui virtus: dux oblitus sui: potens sui, H.: caecus amor sui, H.: facultatem sui insequendi ademerat, Cs.—Acc. or abl., with praepp.: ducit secum virginem, T.: pro se quisque sedulo Faciebant, each one singly, T.: cum pro se quisque tenderent ad portas, L.: equitatum ante se mittit, Cs.: litterae ad se ab amico missae: exercitus, quantum in se fuit, etc., L.—Referring to a logical subject.—To a definite subject: multis illi in urbibus reficiendi se et curandi potestas fuit: Faustulo spes fuerat regiam stirpem apud se educari, L.: invenere oppidanos vim hostium ab se arcentes, L.—To an indefinite subject, oneself: deforme est de se ipsum praedicare: ut, quanti quisque se ipse faciat, tanti fiat ab amicis.— B. In dependent clauses, as pers. pron. 3 d pers., with reflex. reference, him, her, it, them, he, she, they.—In gen., referring to the grammatical subject of the principal clause: impetrat a senatu, ut dies sibi prorogaretur: Ubii legatos mittunt, qui doceant... neque ab se fidem laesam, Cs.: in urbibus, quae ad se defecerant, praesidia imposuit, S.— Referring to a logical subject: a regibus litterae, quibus mihi gratias agant, quod se reges appellaverim: cum legati ad eum venissent oratum, ut sibi ignosceret, Cs.—In orat. obliquā, referring to the person whose words are reported: nuntium mittit... sese diutius sustinere non posse, Cs.: non sese Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse, Cs.: dato responso (a Thyrreensibus), nullam se novam societatem accepturos, L.—In subordinate clauses, with subjunct.: qui abs te taciti requirunt, cur sibi hoc oneris imposueris: conclamavit, quid ad se venirent? Cs.: multa pollicens, si se conservasset, N.—With subj. (sub-oblique), expressing the view of the reported speaker: Caesarem iniuriam facere, qui vectigalia sibi deteriora faceret, Cs.: quod nec paratus... obsecutus esset, credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia, etc., L. —Instead of the proper case of is or ipse (to suggest the point of view of the person referred to): Unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui, T.: quem Caesar, ut erat de se meritus, donatum pronuntiavit, Cs.: statuit urbīs, quae... adversum se opportunissimae erant, circumvenire, S.: centum boves militibus dono dedit, qui secum fuerant, L.— C. Idiomatic uses, with ad or apud, to one's house, at home: qui a me petierit ut secum et apud se essem cottidie: Num tibi videtur esse apud sese? in his senses, T.— Dat pleonast., of the person interested, for himself: quid sibi hic vestitus quaerit? T.: mirantes, quid sibi vellet, L.— Colloq., with suus (old): Suo sibi gladio hunc iugulo, his very own, T.— II. As pron recipr., each other, one another: nuntiatum... patres ac plebem in semet ipsos versos, L.; usu. in the phrase, inter se, one another, each other, mutually, reciprocally: video eos inter se amare, T.: neque solum colent inter se ac diligent: ut neque inter se contingant trabes, Cs.: adhaesiones atomorum inter se: collīs duos propinquos inter se occupat, S.* * *(gen.) PRON REFLEXhim/her/it/ones-self; him/her/it; them (selves) (pl.); each other, one another -
10 vel
vel conj. [old imper. of volo], choose, take your choice, or if you will, or as you prefer, or at least, or what is the same thing, or else, or: orabant (sc. Ubii), ut sibi auxilium ferret... vel... exercitum modo Rhenum transportaret, or at least, Cs.: eius modi coniunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt: in ardore caelesti, qui aether vel caelum nominatur.—Poet.: Aeneas pariter pietate vel armis Egregius, i. e. whether you consider, etc., V.—Esp., correcting what precedes; with potius, or rather, or more exactly: ex hoc populo indomito vel potius inmani: cessit auctoritati amplissimi viri vel potius paruit: ludorum plausūs vel testimonia potius: tu certe numquam in hoc ordine vel potius numquam in hac urbe mansisses.—With etiam, or even: laudanda est vel etiam amanda vicinitas: si tantum auxilia, vel si etiam filium misisset.—Praegn., or rather, or even: regnum occupare conatus est, vel regnavit is quidem paucos mensīs, or even: Capua ab duce eorum Capye, vel, quod propius vero est, a campestri agro appellata, L.—In an exclusive opposition, or in the opposite case, or: id autem nec nasci potest nec mori, vel concidat omne caelum necesse est.—As co-ordinate, repeated, either... or, whether... or, be it... or, both... and (when the alternatives are indifferent or mutually consistent): Allobrogibus sese vel persuasuros... existimabant, vel vi coacturos, ut, etc., Cs.: maximum virtutis vel documentum, vel officium: animus vel bello vel paci paratus, L.: nihil illo fuisset excellentius vel in vitiis vel in virtutibus, N. —After aut, with subordinate alternatives: habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima, all or at least the most important.—More than twice, whether... or... or: hance tu mihi vel vi vel clam vel precario Fac tradas, T.: vel quod ita vivit vel quod ita rem p. gerit vel quod ita factus est.—The last vel is often strengthened by etiam: quae vel ad usum vitae vel etiam ad ipsam rem p. conferre possumus, or even: in mediocribus vel studiis vel officiis, vel vero etiam negotiis.—After neque, nor: neque satis Bruto... vel tribunis militum constabat, quid agerent, Cs.—Followed by aut, or... or (late): ubi regnat Protogenes aliquis vel Diphilus aut Erimarchus, Iu.* * *Ieven, actually; or even, in deed; orIIorvel... vel -- either... or
-
11 vicissim
-
12 abinvicem
mutually; (usually as two words); from one another -
13 adinvicem
in turn, by turns, on after the other, alternately; mutually, reciprocally -
14 conspondeo
conspondere, conspondi, consponsus V INTRANSexchange pledges; engage/promise mutually (L+S) -
15 invicem
-
16 invicem
one after the other, by turns, mutually, each other. -
17 mutuus
-
18 compromitto
com-prōmitto ( conp-), mīsi, missum, 3 (contr. form conpromesise = conpromisisse, S. C. Bacch. v. 14), v. a., jurid. t. t. in lawsuits, to promise mutually to abide by the decision of an arbiter:II.tribunicii candidati conpromiserunt,
Cic. Q. Fr. 2, 14 (15, 6):de aliquā re,
Dig. 4, 8, 13:in arbitrum,
ib. 44, 4, 4; 4, 8, 21 al.—To promise at the same time (very rare):eisque spolia peremptorum hostium compromittens,
Cassiod. Hist. Eccl. 6, 1. -
19 conpromitto
com-prōmitto ( conp-), mīsi, missum, 3 (contr. form conpromesise = conpromisisse, S. C. Bacch. v. 14), v. a., jurid. t. t. in lawsuits, to promise mutually to abide by the decision of an arbiter:II.tribunicii candidati conpromiserunt,
Cic. Q. Fr. 2, 14 (15, 6):de aliquā re,
Dig. 4, 8, 13:in arbitrum,
ib. 44, 4, 4; 4, 8, 21 al.—To promise at the same time (very rare):eisque spolia peremptorum hostium compromittens,
Cassiod. Hist. Eccl. 6, 1. -
20 conspondeo
con-spondĕo, ndi, nsum (old orthog. consposum, acc. to Paul. ex Fest. p. 41, 14 Müll.), 2, v. a. and n., to engage or promise something mutually (ante- and postclass. and very rare): NEVE. CONSPONDISE. NEVE. CONPROMESISE. VELET., S. C. Bacch.; Wordsworth, Fragm. and Spec. p. 172: consponsi, Naev. ap. Varr. L. L. 6, § 70 Müll.; cf.Paul. l. l.: consponsa factio,
App. M. 5, p. 168, 8; so,foedus,
Aus. Ep. 10, 11.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
mutually — (adv.) 1530s, from MUTUAL (Cf. mutual) + LY (Cf. ly) (2). Mutually exclusive is recorded by 1650s … Etymology dictionary
Mutually — Mu tu*al*ly, adv. In a mutual manner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
mutually — [adv] together all at once, as a group, by agreement, by contract, commonly, conjointly, cooperatively, en masse, in collaboration, in combination, in conjunction, jointly, reciprocally, respectively; concepts 544,577 Ant. dissimilarly,… … New thesaurus
mutually — mu|tu|al|ly [ˈmju:tʃuəli] adv 1.) mutually acceptable/beneficial/convenient etc something that is mutually acceptable etc is acceptable etc to both or all the people involved ▪ We eventually arrived at a figure that was mutually acceptable. 2.)… … Dictionary of contemporary English
mutually — mu|tu|al|ly [ mjutʃuəli ] adverb by, to, or for each of two or more people equally: We need to find a mutually convenient date for the talks. a mutually acceptable compromise mutually exclusive if two things are mutually EXCLUSIVE they cannot… … Usage of the words and phrases in modern English
mutually — adverb 1 done or experienced equally by two people: a mutually beneficial arrangement 2 mutually exclusive/contradictory two ideas or beliefs that are mutually exclusive cannot both exist or be true at the same time … Longman dictionary of contemporary English
mutually — UK [ˈmjuːtʃuəlɪ] / US [ˈmjutʃuəlɪ] adverb by, to, or for each of two or more people equally We need to find a mutually convenient date for the talks. a mutually acceptable compromise • mutually exclusive … English dictionary
mutually — adverb a) in the same way, each to the other; reciprocally The contract was mutually binding. b) in a shared manner; equally; affecting all parties the same way The adventure was mutually beneficial … Wiktionary
mutually — adv. Mutually is used with these adjectives: ↑acceptable, ↑advantageous, ↑agreeable, ↑beneficial, ↑compatible, ↑complementary, ↑comprehensible, ↑contradictory, ↑convenient, ↑dependent, ↑ … Collocations dictionary
mutually — mutual ► ADJECTIVE 1) experienced or done by each of two or more parties towards the other or others. 2) (of two or more parties) having the same specified relationship to each other. 3) held in common by two or more parties. 4) (of a building… … English terms dictionary
mutually — adverb in a mutual or shared manner the agreement was mutually satisfactory the goals of the negotiators were not reciprocally exclusive • Syn: ↑reciprocally • Derived from adjective: ↑reciprocal (for: ↑reciprocally … Useful english dictionary