Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

speed

  • 1 celeritas

    speed, swiftness, rapidity, quickness.

    Latin-English dictionary of medieval > celeritas

  • 2 festinatio

    speed, haste.

    Latin-English dictionary of medieval > festinatio

  • 3 celeritās

        celeritās ātis, f    [celer], swiftness, quickness, speed, celerity: horum (equitum), Cs.: reditūs eius: belli celeritatem morari: in re gerundā: in castris capiendis, Cs.: veneni, the quick effect: incredibili celeritate fama perfertur, Cs.: celeritate uti, N.: celeritate opus est: ne suscipiamus nimias celeritates: animorum: calliditas et celeritas ingeni, quickness of device, N.: orationis: dicendi.
    * * *
    speed, quickness, rapidity; speed of action, dispatch; haste; early date

    Latin-English dictionary > celeritās

  • 4 currō

        currō cucurrī, cursus, ere    [1 CEL-], to run, move quickly, hasten: propere, T.: per totum conclave pavidi, H.: fugiens hostem, H.: Plus homine, with superhuman speed, O.: ad vocem praeceps, O.: eosdem cursūs: curritur ad praetorium. —With acc: qui stadium currit, runs a race: iter aequore, V.: aequor, V.—Prov.: currentem incitare, to spur a willing horse: asellum currere doceas, i. e. you labor to no purpose, H.: per flammam, to go through fire.—Poet., of rapid motion, to sail, fly, hasten, move rapidly: per omne mare, H.: mercator ad Indos, H.: medio ut limite curras, Icare, O.—Of things, to run, flow, roll, spread, extend: amnes in aequora currunt, V.: flumina, O.: currente rotā, H.: rubor per ora, V.: rivis currentia vina, V. — Fig., to run, flow, trip, advance, move, pass away: proclivi currit oratio: versus incomposito pede, H.: nox inter pocula currat, Pr.: Aetas, H.—With acc, to run, traverse: eosdem cursūs, adopt the same policy. — Poet.: Talia saecla currite (i. e. currendo efficite), V.
    * * *
    currere, cucurri, cursus V INTRANS
    run/trot/gallop, hurry/hasten/speed, move/travel/proceed/flow swiftly/quickly

    Latin-English dictionary > currō

  • 5 cursus

        cursus ūs, m    [1 CEL-], a running, course, way, march, passage, voyage, journey: cursum quom institeris, T.: navium, Cs.: ingressus, cursus, accubitio: cursu cum aequalibus certare, S.: cursu contingere metam, H.: se cursu miratur in ipso, O.: quique pedum cursu valet, V.: huc magno cursu intenderunt, at full speed, Cs.: cursu Troas agebat, V.: cursu in hostem feruntur, advance at a run, L.: cursum in medios dedit, rushed, V.: effuso cursu, L.: eodem cursu contendere, right onward, Cs.: tam brevi tempore tantos cursūs conficere: cursum direxit, quo tendebat, N.: iterare cursūs relictos, H.: Hunc morem cursūs docuit, sort of race, V.: Cursibus decernere, in racing, V.: Quo cursu deserta petiverit, flight, V.: in hoc medio cursu, i. e. half-way across, Cs.: secundissimo vento cursum tenere.—Of things, a course, way, flow: stellarum: mutata suos flumina cursūs, movement, V.: Cursibus obliquis fluens, O. — A passage: cursum exspectare, i. e. a fair wind.—Poet.: et vi cursus in altum Vela vocet, V.—Fig., a course, progress, direction, way, passage, access, succession: rerum: vitae: quem dederat cursum fortuna, V.: temporum: continuus proeliorum, Ta.: vocis per omnīs sonos: invectus contexere cursu, i. e. in a breath, Iu.: In cursu meus dolor est, i. e. is permanent, O.: recto depellere cursu, from virtue, H.
    * * *
    running; speed/zeal; charge, onrush; forward movement/march; revolution (wheel); course/direction, line of advance, orbit; voyage/passage; race; career; series; lesson

    Latin-English dictionary > cursus

  • 6 fēstīnātiō

        fēstīnātiō ōnis, f    [festino], a hastening, haste, hurry, despatch, speed: tanta: mea tarda, Cu.: causae: omni festinatione properare: tempus festinationis an oti: ne in festinationibus suscipiamus nimias celeritates.
    * * *
    haste, speed, hurry

    Latin-English dictionary > fēstīnātiō

  • 7 mōbilitas

        mōbilitas ātis, f    [mobilis], activity, speed, rapidity, quickness, mobility: animal mobilitate celerrimā: linguae, volubility: equitum, agility, Cs.: Mobilitate viget (Fama), V.—Fig., changeableness, fickleness, inconstancy: quid est mobilitate turpius?: fortunae, N.: ingeni, S.
    * * *
    mobility, agility; speed; quickness of mind; inconstancy

    Latin-English dictionary > mōbilitas

  • 8 vēlōcitās

        vēlōcitās ātis, f    [velox], swiftness, fleetness, speed, rapidity, velocity: magna (urorum), Cs.: corporis: in rebus moliendis, Cu.: mali, Ta.
    * * *
    speed, swiftness; velocity

    Latin-English dictionary > vēlōcitās

  • 9 propero

    to hasten / accelerate, speed up, speed, move rapidly, come quickly.

    Latin-English dictionary of medieval > propero

  • 10 celeritas

    cĕlĕrĭtas, ātis, f. [celer], swiftness, quickness, speed, celerity (in good prose; syn.: velocitas, pernicitas;

    opp. tarditas): velocitas corporis celeritas appellatur, quae eadem ingenii laus habetur, etc.,

    Cic. Tusc. 4, 13, 31:

    celeritas et vis equorum,

    id. Div. 2, 70, 144; cf.

    equitum,

    Caes. B. G. 1, 48 fin.:

    navis,

    Cic. Verr. 2, 5, 34, § 88:

    pedum,

    id. Ac. 1, 5, 19:

    in capiendis castris,

    Caes. B. G. 7, 46:

    veneni,

    the quick effect, Cic. Cael. 24, 60:

    incredibili celeritate de victoriā Caesaris fama perfertur,

    Caes. B. G. 5, 53:

    celeritati studere,

    id. B. C. 3, 79:

    Favonio Scipionis celeritas salutem attulit,

    id. ib. 3, 36 fin.:

    maximum bonum in celeritate putabat,

    Sall. C. 43, 4:

    celeritate uti,

    to employ speed, Nep. Ages. 2, 2; 4, 4.—In plur. absol.: cavendum est ne in festinationibus suscipiamus nimias celeritates, Cic. Off. 1, 36, 131.—
    2.
    Of intellectual and abstract objects:

    animorum,

    Cic. Sen. 21, 78: inge nii, v. supra; cf.:

    calliditas et celeritas ingenii,

    quickness of device, Nep. Eum. 1, 3:

    cogitationis,

    Quint. 10, 3, 19:

    consilii,

    Nep. Ages. 6, 2:

    orationis,

    Cic. Or. 16, 53; Quint. 11, 3, 111:

    dicendi,

    Cic. Fl. 20, 48:

    syllabarum,

    id. Or. 57, 191; Quint. 9, 4, 91; 9, 4, 88; 9, 4, 140; 11, 3, 107.

    Lewis & Short latin dictionary > celeritas

  • 11 ad-mittō

        ad-mittō mīsī, missus, ere    (admittier, old for admitti, V.), to send to, let go, let loose, let come, admit, give access: te ad meas capsas admisero: domum ad se filium, N.: Iovis arcanis Minos admissus, H. — Esp., to give access, grant an audience, admit, receive: domus in quam admittenda multitudo: admissus est nemo: spectatum admissi, H.: vetuit quemquam ad eum admitti, N.—Alqm ad consilium, to take into conference, consult: neque ad consilium casus admittitur. — In numerum alqm, to enroll among: horum in numerum nemo admittebatur nisi qui, etc., N.—Alqm ad officium, to admit to: nemo ad id officium admittitur, nisi, etc., N.—Of a horse, to let go, give reins: admisso equo inruere: equo admisso accurrit, at full speed, Cs.: per colla admissa volvitur, i. e. over the neck of the galloping steed, O.: admisso passu, with quickened pace, O.: ubi se admiserat unda, had gathered force, O.—Fig., of words or thoughts, to let come, grant admittance, receive: nec... ad animum admittebat (with acc. and inf.), did not entertain the notion, L.: animi nihil auribus (abl.) admittebant, L.: si placidi rationem admittitis, hear calmly, Iu.—Of an act or event, to let be done, allow, permit: sed tu quod cavere possis stultum admittere est, T.: non admittere litem.—Hence, of birds which give a favorable omen, to be propitious, favor: ubi aves non admisissent, L.—Of an unlawful act, to incur the blame of, become guilty of, perpetrate, commit: ea in te admisisti quae, etc.: Tu nihil admittes in te formidine poenae, H.: quantum in se facinus, Cs.: dedecus: flagitium: pessimum facinus peiore exemplo, L.

    Latin-English dictionary > ad-mittō

  • 12 ad - vehō

        ad - vehō vēxī, vectus, ere,    to bring hither, carry to, conduct: ex agris Romam: sive diem advexerit annus, H.— Pass, to be brought, arrive: ista quae advecta est, T.: citato equo advectus, rode up at full speed, L.: cisio ad urbem: advectum Aenean classi, arrived with a fleet, V.

    Latin-English dictionary > ad - vehō

  • 13 āla

        āla ae, f    [for * axla; dim. of axis], a wing: aquila suspensis demissa leniter alis, L.: stridentes, V. — Fig.: mors alis circumvolat atris, H.: furva, Tb.: iocunda, Pr.: fulminis ocior alis, V.: timor addidit alas, i. e. speed, V.—Of sails: velorum pandimus alas, V.—In man, the armpit, L.: aliquid sub alā portare, H.—Of an army, the wing, usu. including the cavalry and the auxiliaries, C., L. — A division of cavalry: Campanorum, L.: mille ferme equitum, L.—Poet.: Dum trepidant alae, while the troops are in hot pursuit, V.
    * * *
    wing; upper arm/foreleg/fin; armpit; squadron (cavalry), flank, army's wing

    Latin-English dictionary > āla

  • 14 āliger

        āliger gera, gerum, adj.    [ala + GES-], bearing wings, winged: amor, V.: agmen, i. e. of birds, V.
    * * *
    aligera, aligerum ADJ
    winged, having wings; moving with the speed of flight

    Latin-English dictionary > āliger

  • 15 ālipēs

        ālipēs edis, adj.    [ala + pes], with wings on the feet, wing-footed.—Of Mercury: alipedis de stirpe dei, O.: mactatur Alipedi vitulus, i. e. to Mercury, O.—Poet., swift, fleet, quick: equi, V.
    * * *
    I
    (gen.), alipedis ADJ
    wing-footed; swift, moving with speed of flight, "flying"; without grease/fat, greaseless, fatless
    II
    Mercury, the wing-footed god

    Latin-English dictionary > ālipēs

  • 16 citātus

        citātus adj. with comp. and sup.    [P. of 2 cito], quick, rapid, speedy, swift, in haste, at full speed: equo citato, at full gallop, Cs.: ora citatorum equorum, V.: nautae, Pr.: citato gradu, L.: axe, Iu.: citatiore agmine, L.: citatissimo agmine, L.
    * * *
    I
    citata -um, citatior -or -us, citatissimus -a -um ADJ
    quick, swift; early; loose (bowels); speeded up, hurried, urged on; full gallop
    II
    summons, citation (legal)
    III

    Latin-English dictionary > citātus

  • 17 citō

        citō āvī, ātus, āre, intens.    [cieo], to put in quick motion, rouse, excite, only in P. perf.; see citatus.—To urge, call, summon: patres in curiam citari, L.: centuriatim populum, L.: iudices: citari nominatim unum ex iis, etc. (for enrolment), L.— In law, to call, summon: citat reum: citat accusatorem... citatus accusator non respondit: omnes abs te rei capitis citantur.—To call to witness, call upon, appeal to: quos ego testīs citaturus fui, L.: numina, O. — Fig., to call forth, excite: motus (animi) opinione citetur. — To appeal to, quote, cite: quamvis citetur Salamis testis victoriae: quos (libros) auctores, L.—To mention by name, name, mention, proclaim, announce: Graeci, qui hoc anapaesto citantur: victorem Olympiae citari, N.: paeanem, to reiterate: io Bacche, call out, H.: citarier ad suum munus, invoked, Ct.
    * * *
    I
    citare, citavi, citatus V TRANS
    urge on, encourage; promote, excite; summon; set in motion; move (bowels); cite
    II
    citius, citissime ADV
    quickly/fast/speedily, with speed; soon, before long; readily; easily

    Latin-English dictionary > citō

  • 18 conciō, or concieō

       conciō, or concieō cīvī, citus, īre or ēre    [com- + cieo], to bring together, call together, collect: homines, L.: multitudinem ad se, L.: nunc concienda plebs, L.—To move violently, shake, stir up: concitus imbribus amnis, O.: navis concita, O.: concita Tormento saxa, V.: hostem concitus aufert, at full speed, V.—Fig., to rouse, excite, stir up, provoke, inspire, instigate: quantas turbas, T.: inter eos iram hanc, T.: Etruriam in arma, L.: bellum, L.: immani concitus irā, V.: pulso Thyias concita tympano, H.: insano concita cursu, O.

    Latin-English dictionary > conciō, or concieō

  • 19 concitātus

        concitātus adj. with comp. and sup.    [P. of concito], rapid, swift, quick: equo concitato vehitur, at full speed, N.: quam concitatissimos equos inmittere, L.: conversio caeli concitatior.—Fig., roused, excited, vehement, ardent: contio: concitatior clamor, L.
    * * *
    I
    concitata -um, concitatior -or -us, concitatissimus -a -um ADJ
    fast/rapid; roused/vehement/violent (emotions); passionate, energetic; excited
    II

    Latin-English dictionary > concitātus

  • 20 curriculum

        curriculum ī, n dim.    [currus], a small car, chariot, racing car: quadrigarum curriculum: curriculo pulverem Collegisse, H.: effundit habenas Curriculo, Iu.— A wagon: in amnem praecipitare curricula, Cu.—A running, course: Curriculo percurre, at full speed, T. — A race: se in curriculo exercentes: equorum, L. — A raceground, race-course: in eodem curriculo esse.— Fig., a course, career: vitae: noctis, V.: consuetudinis: haec curricula mentis.
    * * *
    act of running; race; lap, track; chariot; course of action/heavenly bodies

    Latin-English dictionary > curriculum

См. также в других словарях:

  • Speed — bezeichnet: die Droge Amphetamin Speed (Kartenspiel), ein Kartenspiel Speed, einen Schokoriegel der Aldi Süd Kette; siehe Twix#Nachahmungen Speedklettern in Kurzform Speed – The Ride, eine Achterbahn im Nascar Café Speed: No Limits, eine… …   Deutsch Wikipedia

  • speed — n 1 *haste, hurry, expedition, dispatch Analogous words: *celerity, legerity, alacrity: fleetness, rapidity, swiftness, quickness (see corresponding adjectives at FAST): velocity, pace, headway (see SPEED) 2 Speed, velocity, momentum, impetus,… …   New Dictionary of Synonyms

  • Speed — Speed, n. [AS. sp?d success, swiftness, from sp?wan to succeed; akin to D. spoedd, OHG. spuot success, spuot to succees, Skr. sph[=a] to increase, grow fat. [root]170b.] 1. Prosperity in an undertaking; favorable issue; success. For common speed …   The Collaborative International Dictionary of English

  • speed — [spēd] n. [ME sped < OE spæd, wealth, power, success, akin to spowan, to prosper, succeed < IE base * spēi , to flourish, expand > SPACE, SPARE] 1. the act or state of moving rapidly; swiftness; quick motion 2. a) the rate of movement or …   English World dictionary

  • Speed — Speed, v. t. 1. To cause to be successful, or to prosper; hence, to aid; to favor. Fortune speed us! Shak. [1913 Webster] With rising gales that speed their happy flight. Dryden. [1913 Webster] 2. To cause to make haste; to dispatch with… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • speed — [ spid ] n. m. et adj. • 1968; mot angl., proprt « vitesse » ♦ Anglic. fam. 1 ♦ Amphétamine, L. S. D. Prendre du speed. 2 ♦ Adj. Qui a pris des amphétamines. ♢ Très agité, excité. Elle est speed, la directrice ! speed [spid] n. m. et adj. ÉTYM.… …   Encyclopédie Universelle

  • Speed — 〈[ spi:d]〉 I 〈m. 6; Sp.〉 1. Geschwindigkeit 2. Geschwindigkeitssteigerung II 〈n. 15; Drogenszene〉 Aufputschmittel, z. B. Amphetamin [engl.] * * * …   Universal-Lexikon

  • speed — ► NOUN 1) the rate at which someone or something moves or operates. 2) rapidity of movement or action. 3) each of the possible gear ratios of a bicycle. 4) the light gathering power or f number of a camera lens. 5) the duration of a photographic… …   English terms dictionary

  • Speed — Speed, NC U.S. town in North Carolina Population (2000): 70 Housing Units (2000): 60 Land area (2000): 0.283009 sq. miles (0.732990 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.283009 sq. miles (0.732990 sq …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Speed — (sp[=e]d), v. i. [imp. & p. p. {Sped} (sp[e^]d), {Speeded}; p. pr. & vb. n. {Speeding}.] [AS. sp[=e]dan, fr. sp[=e]d, n.; akin to D. spoeden, G. sich sputen. See {Speed}, n.] 1. To go; to fare. [Obs.] [1913 Webster] To warn him now he is too… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • speed|up — speed up or speed|up «SPEED UHP», noun. an increase in speed, as in some process or work: »Among the urgent areas for study, the report included…speed up of boarding and deplaning procedures (Science News Letter) …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»