-
1 rozpoczynać
rozpoczynać (-am) < rozpocząć> (-nę) (A) beginnen (mit D); grę eröffnen; negocjacje aufnehmen; rozmowę einleiten;rozpoczynać się v/i beginnen -
2 rozpoczynać
rozpoczynać [rɔspɔʧ̑ɨnaʨ̑] < perf rozpocząć>vt, vr\rozpoczynać coś [mit] etw beginnen, etw anfangen -
3 startować
vi1) ( rozpoczynać bieg) zawodnik: starten2) ( rozpoczynać lot) samolot: starten, abfliegen; rakieta: starten\startować w zawodach zu einem Wettkampf [ lub Rennen] antreten3) (pot: rozpoczynać działalność)\startować z czymś [mit] etw beginnen [ lub anfangen] -
4 rozpocząć
rozpocząć pf →LINK="rozpoczynać" rozpoczynać -
5 zaczynać
I. vt1) ( rozpoczynać) anfangen, beginnen\zaczynać od nowa/początku neu/von vorn anfangen2) ( napoczynać) anbrechen, aufmachen3) ( przejawiać pierwsze symptomy) anfangen, beginnenzaczyna padać es fängt an [ lub beginnt] zu regnen, der Regen setzt ein4) \zaczynać od zera bei Null [ lub von vorn] anfangen -
6 anfangen
an|fangenI. vt\anfangen mit rozpoczynać [ perf rozpocząć] coś3) ( angehen)etw richtig/anders \anfangen właściwie/inaczej zabierać [ perf zabrać] się do czegośnichts mit sich anzufangen wissen nie wiedzieć, co ze sobą począćII. vimit seinem Vortrag \anfangen zaczynać [ perf zacząć] wykład2) ( ins Berufsleben gehen)[als Vertreter] \anfangen podjąć pracę [jako przedstawiciel] -
7 beginnen
beginnen <begann, begonnen>wieder \beginnen zacząć się od nowa -
8 starten
-
9 rozpocząć
vt pf→ rozpoczynać -
10 odbierać
vt1) ( zabierać)\odbierać coś komuś jdm etw wegnehmen [ lub fortnehmen]3) ( zgłaszać się do kogoś)\odbierać coś od kogoś etw von jdm abholen4) ( rozpoczynać rozmowę)\odbierać telefon den Hörer abnehmen, rangehen ( fam)\odbierać komuś chęć do czegoś jdm die Lust an etw +dat verderben [ lub nehmen]odebrać komuś głos jdm das Wort entziehenodebrać sobie/komuś życie sich +dat jdm das Leben nehmen7) ( zabierać przemocą) [mit Gewalt] wegnehmen8) ( reagować) empfinden, empfangendobrze \odbierać czyjąś ofertę jds Angebot positiv bewertenjak odebrałaś ten film? was hältst du von dem Film? -
11 podejmować
podejmować [pɔdɛjmɔvaʨ̑] < perf podjąć>I. vt1) ( przedsiębrać) kroki, starania unternehmen; ryzyko eingehen; walkę, pracę aufnehmen; wyzwanie annehmen\podejmować trud sich +dat die Mühe machen\podejmować próbę zrobienia czegoś den Versuch unternehmen, etw zu tun4) ( przyjmować)5) ( decydować)\podejmować decyzję einen Entschluss fassen, eine Entscheidung treffen\podejmować uchwałę etw beschließen, einen Beschluss fassen\podejmować się czegoś etw übernehmen -
12 raczkować
-
13 rozpocząć
-
14 zabierać
I. vt1) ( brać sobie)\zabierać coś komuś jdm etw [weg]nehmen [ lub fortnehmen]2) ( brać ze sobą) mitnehmen3) ( usuwać) wegnehmen5) \zabierać komuś czas jdn lange aufhalten, jdm die Zeit stehlen ( fam)zabrało mi to dużo czasu das hat mich viel Zeit gekostet\zabierać głos das Wort ergreifen [ lub nehmen]II. vr1) ( rozpoczynać coś)\zabierać się do czegoś etw in Angriff nehmen, sich +akk an etw +dat heranmachen ( fam)2) (pot: być wobec kogoś stanowczym)\zabierać się z kimś do miasta/kina mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen\zabierać się z kimś na wycieczkę mit jdm einen Ausflug machen [ lub unternehmen] -
15 zaprowadzać
zaprowadzać [zaprɔvaʣ̑aʨ̑], zaprowadzić [zaprɔvaʥ̑iʨ̑]vt,2) ( wprowadzać w życie) einführen\zaprowadzać porządek Ordnung schaffen, für Ordnung sorgen -
16 andiskutieren
-
17 angehen
an|gehengegen jdn \angehen zwalczać kogośgegen die Flammen \angehen walczyć z ogniemgegen den Drogenhandel \angehen zwalczać handel narkotykami4) ( vertretbar sein)es geht nicht an, dass... [to] nie uchodzi, żeby...II. vt1) haben o ( SDEUTSCH sein in Angriff nehmen) Problem podchodzić [ perf podejść] [do czegoś]; Verhandlungen rozpoczynać [ perf rozpocząć]das geht dich nichts an! to nie twoja sprawa!was geht dich das an? co cię to obchodzi?was mich angeht, ... jeśli chodzi o mnie... -
18 anlaufen
-
19 eröffnen
eröffnen *I. vt3) ( beginnen) Diskussion, Feuer otwierać [ perf otworzyć]; Schachpartie rozpoczynać [ perf rozpocząć]4) ( mitteilen)jdm etw \eröffnen oznajmiać [ perf oznajmić] komuś coś5) ( bieten)jdm gute Aussichten \eröffnen stwarzać [ perf stworzyć] komuś dobre perspektywyII. vrsich jdm [durch etw] \eröffnen Möglichkeiten, Wege: otwierać [ perf otworzyć] się przed kimś [dzięki czemuś]ruhig/hektisch \eröffnen Börse: mieć spokojne/nerwowe otwarcie -
20 losgehen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozpoczynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpoczynaćam, rozpoczynaća, rozpoczynaćają, rozpoczynaćany {{/stl 8}}– rozpocząć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, rozpoczynaćcznę, rozpoczynaćcznie, rozpoczynaćcznij, rozpoczynaćczął, rozpoczynaćczęła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoczynać się – rozpocząć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać, mieć początek w pewnym miejscu lub pewnym momencie; nastawać, zaczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co roku 1 września rozpoczyna się rok szkolny. Dalej rozpoczynał się las iglasty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoczynać — Rozpocząć coś od pieca zob. I piec 4. Rozpocząć coś pod dobrą (złą) wróżbą zob. wróżba. Rozpocząć nowe życie, życie od nowa, na nowo zob. życie 19 … Słownik frazeologiczny
wstawać [rozpoczynać pracę itp.] ze słońcem — {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo wcześnie, o wschodzie słońca wstawać (rozpoczynać pracę itp.) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
startować — ndk IV, startowaćtuję, startowaćtujesz, startowaćtuj, startowaćował 1. «rozpoczynać bieg, wyścig lub inną konkurencję sportową; stawać do zawodów» W turnieju startuje czołówka szermierzy. Kolarze startują o godzinie 10. 2. «o statku latającym:… … Słownik języka polskiego
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
rozpocząć — dk Xc, rozpocząćcznę, rozpocząćczniesz, rozpocząćcznij, rozpocząćczął, rozpocząćczęła, rozpocząćczęli, rozpocząćczęty, rozpocząćcząwszy rozpoczynać ndk I, rozpocząćam, rozpocząćasz, rozpocząćają, rozpocząćaj, rozpocząćał, rozpocząćany «dać… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
wszczynać — ndk I, wszczynaćam, wszczynaćasz, wszczynaćają, wszczynaćaj, wszczynaćał, wszczynaćany wszcząć dk Xc, wszczął, wszczęła, wszczęli, wszczęty, wszcząwszy «zaczynać jakąś akcję, działalność, dawać czemuś początek; rozpoczynać, wzniecać» Wszcząć… … Słownik języka polskiego