-
1 rozkładać
rozkładać (-am) < rozłożyć> (-ę) koc ausbreiten; gazetę auseinander falten; łóżko, stół ausziehen; parasol aufspannen; namiot aufschlagen; leżak, krzesło aufklappen; pracę einteilen; koszty, obowiązki verteilen; maszynę zerlegen; towar auslegen; nogi spreizen; BIOL zersetzen; CHEM zerlegen;rozkładać ręce fig ratlos sein, keinen Rat wissen;rozkładać na raty in Raten bezahlen;rozłożyła mnie choroba ich wurde krank;rozkładać się równo gleichmäßig verteilt sein -
2 rozkładać
I. vt1) ( rozpościerać) obrus ausbreiten, auseinander falten; parasol aufspannen, aufmachen; tapczan ausziehen, aufklappen\rozkładać ręce ratlos mit den Achseln zucken\rozkładać spłatę pożyczki na raty die Rückzahlung des Darlehens auf Raten verteilen5) ( powodować rozkład) bakterie: zersetzenII. vr3) ( rozlokowywać się) sich +akk verteilen, sich +akk ausbreiten4) (pot: kłaść się) sich +akk breit machen, sich +akk ausstrecken -
3 rozłożyć
-
4 zersetzen
-
5 rozłożyć
vt pf→ rozkładać -
6 ręka
podać komuś rękę jdm die Hand geben [ lub reichen]wyrywać sobie coś z rąk sich +dat etw [gegenseitig] aus den Händen reißenręce do góry! Hände hoch!iść z kimś pod rękę mit jdm eingehakt [ lub Arm in Arm] gehenmieć pełne ręce roboty alle Hände voll zu tun habenz ręką na sercu Hand aufs Herzbyć w dobrych \rękach in guten Händen seinmieć lepkie ręce klebrige [ lub krumme] Finger haben [ lub machen] ( fam) lange Finger haben [ lub machen] ( fam)przyjmować z otwartymi \rękami mit offenen Armen aufnehmenbyć czyjąś prawą ręką jds rechte Hand seinz pustymi rękoma mit leeren Händenwłasnymi rękoma mit eigenen Händendawać komuś wolną rękę jdm freie Hand lassensiedzieć z założonymi rękoma die Hände in den Schoß legendziałać na własną rękę auf eigene Faust handelniść komuś na rękę jdm entgegenkommencoś jest w czyichś \rękach etw ist in jds Händenjeść komuś z ręki jdm aus der Hand fressen ( fam)machnąć na coś ręką etw aufgeben\ręka rękę myje eine Hand wäscht die anderenosić kogoś na \rękach jdn auf Händen tragenoddać coś do rąk własnych etw persönlich [ lub eigenhändig] übergebenoddać się w ręce sprawiedliwości sich +akk dem Arm des Gesetzes übergebenręce mi opadają ich lasse die Arme sinken, ich verliere die Lustpatrzeć komuś na ręce jdm auf die Finger schauenpodpisywać się pod czymś obydwiema \rękami für etw einstehenprosić kogoś o rękę jdn um die Hand bitten, um jds Hand anhaltenprzejść przez czyjeś ręce durch jds Hände gehenrozkładać ręce ratlos dastehenze zdenerwowania trzęsą mu się ręce seine Hände zittern vor Aufregungumywać ręce seine Hände in Unschuld waschenurobić sobie ręce po łokcie sich +akk abrackern ( fam)wpaść w czyjeś ręce in jds Hände fallenwziąć coś w swoje ręce etw [selbst] in die Hand nehmenzacierać ręce sich +dat die Hände reibenzałamywać ręce die Hände ringenod ręki sofort, unverzüglichręce przy sobie! Hände weg!precz z \rękami! Hände weg! -
7 rozbierać
I. vt1) ( zdejmować ubranie) ausziehen, ablegen -
8 rozciągać
I. vtII. vr -
9 rozłożyć
-
10 rozstawiać
rozstawiać [rɔsstavjaʨ̑], rozstawić [rɔsstaviʨ̑]\rozstawiać nogi die Beine spreizen -
11 rozsuwać
I. vtII. vr kurtyna: aufgehen, sich +akk heben -
12 aufklappen
-
13 auflösen
auf|lösenI. vt1) ( aufbinden)etw \auflösen Person: rozwiązać coś, rozłożyć coś; ( zergehen lassen) Säure: rozpuszczać [ perf rozpuścić] cośII. vrsich \auflösen ( sich zersetzen) rozkładać [ perf rozłożyć] się, Pulver, Tablette: rozpuszczać [ perf rozpuścić] się, Nebel: rozproszyć się -
14 entfalten
-
15 falten
-
16 umlegen
-
17 verfaulen
-
18 verrotten
verrotten * [fɛɐ'rɔtən]vi sein1) ( sich zersetzen) rozkładać [ perf rozłożyć] się, Pflanzenreste: gnić [ perf z-]; Holz: murszeć [ perf z-], próchnieć [ perf s-]; Papier: butwieć [ perf z-]; Mauerwerk: rozkruszać [ perf rozkruszyć] się2) ( äußerlich verwahrlosen) zaniedbywać [ perf zniedbać]; się ( innerlich verwahrlosen) demoralizować [ perf z-] się -
19 verteilen
verteilen *I. vt2) ( platzieren)etw im Haus \verteilen rozstawiać [ perf po-], coś w domu, rozmieszczać [ perf rozmieścić] coś w domuII. vr1) ( auseinandergehen)sich \verteilen Personen: rozchodzić [ perf rozejść] się; Polizei, Gäste rozpraszać [ perf rozproszyć] się2) ( umgelegt werden)sich auf die Teilnehmer \verteilen Kosten: rozkładać [ perf rozłożyć] się na uczestników -
20 verwesen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozkładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkładaćam, rozkładaća, rozkładaćają, rozkładaćany {{/stl 8}}– rozłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozkładaćżę, rozkładaćży, rozkładaćzłóż, rozkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkładać się – rozłożyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybierać pozycję leżącą; kłaść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczony rozłożył się na tapczanie. Potknął się i rozłożył jak długi. Dziewczyny rozłożyły się na kocu leżącym na trawie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkładać — 1. Rozłożyć coś na czynniki pierwsze «analizować coś w sposób przesadnie drobiazgowy»: Cały szwadron przyjaciółeczek czeka na nią w kawiarni, gdzie chętnie rozłożą na czynniki pierwsze całe jej życie emocjonalne. Cosm 9/1999. 2. Rozłożyć ręce,… … Słownik frazeologiczny
rozkładać — → rozłożyć … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego
słać — I ndk XI, ślę, ślesz, ślij, słał, słany książk. «wyprawiać, kierować kogoś dokądś; przekazywać coś komuś w jakiś sposób; wysyłać, posyłać» Słać swaty do kogoś. Ślij czym prędzej gońca! Urzędy słały pismo za pismem. Napisał, że śle już pieniądze.… … Słownik języka polskiego
biwak — m III, D. u, N. biwakkiem; lm M. i 1. «obozowanie, zwykle w namiotach» Biwak harcerski. Biwak nocny. Biwak pod gołym niebem. Spędzić niedzielę na biwaku. 2. «miejsce obozowania, obóz» Rozkładać się biwakiem. Zwijać biwak … Słownik języka polskiego
biwakować — ndk IV, biwakowaćkuję, biwakowaćkujesz, biwakowaćkuj, biwakowaćował «rozkładać biwak; obozować» Harcerze biwakują nad jeziorem. Wojska biwakują w lesie … Słownik języka polskiego
butwieć — ndk III, butwiećwieje, butwiećwiał «o substancjach organicznych: rozkładać się w obecności tlenu pod wpływem bakterii i grzybów; murszeć, gnić, psuć się» Zboże butwieje. Butwiejące pnie, rośliny … Słownik języka polskiego
dekomponować — ndk IV, dekomponowaćnuję, dekomponowaćnujesz, dekomponowaćnuj, dekomponowaćował, dekomponowaćowany «powodować dekompozycję, zmieniać kompozycję czego, zmieniać układ składników jakiejś całości; rozkładać» Dekomponować tekst (odczytu, sztuki… … Słownik języka polskiego
demontować — ndk IV, demontowaćtuję, demontowaćtujesz, demontowaćtuj, demontowaćował, demontowaćowany «przeprowadzać demontaż, rozkładać na zespoły lub części; rozbierać, rozmontowywać» Demontować stare maszyny fabryczne. ‹fr.› … Słownik języka polskiego