-
1 odsuwać
odsuwać (-am) < odsunąć> (-nę) wegschieben; beiseite schieben; zasuwkę, firankę zurückschieben;odsuwać od władzy entmachten;odsuwać się v/i abrücken, zur Seite rücken; fig sich zurückziehen, in den Hintergrund treten -
2 odpychać
odpychać [ɔtpɨxaʨ̑]I. vt2) ( powodować niechęć) abstoßen, abstoßend wirkenII. vr3) fiz ciała: sich +akk abstoßen -
3 odsunąć
vt pf→ odsuwać -
4 obalać
3) ( unieważniać) teorię, twierdzenie widerlegen; testament widerrufen; wyrok aufheben; niewolnictwo abschaffen -
5 odciągać
-
6 oddalać
I. vt1) ( zwiększać odległość) entfernenII. vr1) ( odchodzić) sich +akk entfernen2) ( odjeżdżać) abfahren, wegfahren3) ( odlatywać) abfliegen4) ( odpływać) statek: auslaufen, ablegen5) ( odsuwać się) brzeg: sich +akk entfernen -
7 odejmować
-
8 odrywać
I. vt2) ( odsuwać) absetzen, wegnehmen\odrywać szklankę od ust das Glas vom Mund absetzen3) ( odciągać)\odrywać kogoś od pracy/książki jdn von der Arbeit/vom Buch abhalten4) nie \odrywać od kogoś oczu den Blick von jdm nicht wenden könnenII. vr1) ( odpadać) sich +akk ablösen, abgehen2) ( tracić styczność z czymś)samolot odrywa się od ziemi das Flugzeug löst sich vom Boden [ lub hebt ab]oderwać się od rzeczywistości die Verbindung zur Realität verlieren3) ( robić przerwę w pracy)nie mogłem się oderwać od pracy/książki ich konnte mich von der Arbeit/dem Buch nicht losreißen -
9 odskakiwać
odskakiwać [ɔtskakivaʨ̑] < perf odskoczyć>vi1) ( odsuwać się) abspringen2) ( cofać się) broń palna: zurücklaufen3) ( otwierać się) zamek: aufspringen, aufschnappen4) ( odbijać się) piłka: abprallen, zurückspringen -
10 odsłaniać
-
11 odsunąć
perf,I. vt3) \odsunąć kogoś od władzy jdn absetzenII. vr1) ( przesuwać się)proszę się \odsunąć treten Sie bitte zurück -
12 odtrącać
1) ( odpychać) zurückstoßen, wegstoßen4) ( potrącać jakąś kwotę) abziehen -
13 przesypiać
przesypiać [pʃɛsɨpjaʨ̑] < perf przespać>I. vt -
14 rozsuwać
I. vtII. vr kurtyna: aufgehen, sich +akk heben -
15 rozwiewać
I. vt3) ( targać) włosy: auseinander wehen, [zer]zausenII. vr1) ( rozpraszać się) dym: abziehen; mgła: sich +akk auflösen -
16 uchylać
I. vt\uchylać okno ein Fenster kippen [ lub einen Spalt breit öffnen]2) ( kłaniać się)\uchylać kapelusza den Hut ziehenII. vr2) ( odsuwać się)uchylić się przed ciosem dem Stoß ausweichen3) ( unikać)\uchylać się od odpowiedzialności sich +akk der Verantwortung entziehen\uchylać się od płacenia podatków seiner Steuerpflicht nicht nachkommen, Steuern hinterziehen -
17 usuwać
I. vt\usuwać ciążę abtreiben3) ( oddalać) entfernen, fortschaffen\usuwać kogoś z urzędu jdn des Amtes entheben, jdn vom Amt suspendierenII. vr\usuwać się przed kimś/czymś von jdm/etw zurückweichen\usuwać się na bok beiseite treten\usuwać się na drugi plan in den Hintergrund treten [ lub rücken]\usuwać się w cień in den Schatten treten -
18 zgarnąć
1) ( gromadzić) zusammenscharen -
19 abrücken
ab|rückenvi sein1) ( wegrücken)[von jdm/etw] \abrücken odsuwać [ perf odsunąć] [od kogoś/czegoś]2) ( abmarschieren) odmaszerować -
20 wegziehen
weg|ziehenaus der Stadt \wegziehen opuszczać [ perf opuścić] miasto
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odsuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odsuwaćam, odsuwaća, odsuwaćają, odsuwaćany {{/stl 8}}– odsunąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odsuwaćnę, odsuwaćnie, odsuwaćsuń, odsuwaćnął, odsuwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odsuwać się – odsunąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być otwieranym, odsłanianym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firanki odsuwały się niemal bezszelestnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddalać się trochę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odsuwać — → odsunąć … Słownik języka polskiego
odsunąć — dk Vb, odsunąćnę, odsunąćniesz, odsunąćsuń, odsunąćnął, odsunąćnęła, odsunąćnęli, odsunąćnięty, odsunąćnąwszy odsuwać ndk I, odsunąćam, odsunąćasz, odsunąćają, odsunąćaj, odsunąćał, odsunąćany 1. «sunąc oddalić, umieścić coś gdzie indziej;… … Słownik języka polskiego
oddalać — ndk I, oddalaćam, oddalaćasz, oddalaćają, oddalaćaj, oddalaćał, oddalaćany oddalić dk VIa, oddalaćlę, oddalaćlisz, oddalaćdal, oddalaćlił, oddalaćlony 1. «powiększać odległość między czymś a czymś, kimś albo między kimś a czymś, kimś; odsuwać»… … Słownik języka polskiego
lando — n III, Ms. landondzie; lm D. land 1. «czteroosobowy powóz z opuszczaną na dwie strony budą, o dwóch jednakowych siedzeniach naprzeciwko siebie» Jechać otwartym landem. 2. «rodzaj nadwozia samochodu osobowego, w którym część dachu nad tylnym… … Słownik języka polskiego
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego
odepchnąć — dk Va, odepchnąćpchnę, odepchnąćpchniesz, odepchnąćpchnij, odepchnąćpchnął, odepchnąćpchnęła, odepchnąćpchnęli, odepchnąćpchnięty odpychać ndk I, odepchnąćam, odepchnąćasz, odepchnąćają, odepchnąćaj, odepchnąćał, odepchnąćany «odsunąć kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
odmykać — ndk I, odmykaćam, odmykaćasz, odmykaćają, odmykaćaj, odmykaćał, odmykaćany odemknąć dk Va, odmykaćnę, odmykaćniesz, odmykaćnij, odmykaćnął, odmykaćnęła, odmykaćnęli, odmykaćnięty, odmykaćnąwszy 1. książk. «otwierać, uchylać coś» Odmykać kłódkę,… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
zasklepiać — ndk I, zasklepiaćam, zasklepiaćasz, zasklepiaćają, zasklepiaćaj, zasklepiaćał, zasklepiaćany zasklepić dk VIa, zasklepiaćpię, zasklepiaćpisz, zasklepiaćsklep, zasklepiaćpił, zasklepiaćpiony 1. «zalepiać, zamurowywać jakiś otwór, wylot czegoś»… … Słownik języka polskiego