-
1 rozkładać
rozkładać (-am) < rozłożyć> (-ę) koc ausbreiten; gazetę auseinander falten; łóżko, stół ausziehen; parasol aufspannen; namiot aufschlagen; leżak, krzesło aufklappen; pracę einteilen; koszty, obowiązki verteilen; maszynę zerlegen; towar auslegen; nogi spreizen; BIOL zersetzen; CHEM zerlegen;rozkładać ręce fig ratlos sein, keinen Rat wissen;rozkładać na raty in Raten bezahlen;rozłożyła mnie choroba ich wurde krank;rozkładać się równo gleichmäßig verteilt sein -
2 unieruchamiać
unieruchamiać (-am) < unieruchomić> (-ię) MED ruhig stellen, fixieren; maszynę außer Betrieb setzen; zakład stilllegen; produkcję einstellen -
3 obsługiwać
obsługiwać [ɔpswugivaʨ̑], obsłużyć [ɔpswuʒɨʨ̑]I. vt2) ( świadczyć usługi)departament obsługuje Ministerstwo Spraw Zagranicznych die Abteilung arbeitet dem Außenministerium zuII. vr sich +akk bedienenobsłuż się sam bediene dich selbst -
4 poruszać
I. vt1) ( wprawiać w ruch)\poruszać wargami die Lippen bewegen4) ( wzburzać) ergreifen, bewegen[do głębi] poruszony czymś von etw [zutiefst] erschüttertporuszyć kogoś do żywego jdn tief kränkenII. vr3) ( zmieniać położenie)nie \poruszać się sich +akk nicht bewegen [ lub rühren]4) łatwo [ lub swobodnie] się w czymś \poruszać sich +akk in etw +dat gut auskennen, in etw +dat beschlagen sein -
5 psuć
I. vt\psuć sobie zdrowie/wzrok sich +dat die Gesundheit/die Augen verderben3) ( rozpieszczać)\psuć kogoś pochwałami/prezentami jdn mit Lob/Geschenken verwöhnenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu) urządzenie: kaputtgehen2) ( tracić świeżość) żywność: verderben, schlecht werden3) ( pogarszać się) sich +akk verschlechtern -
6 puszczać
I. vt3) (pot: pozwalać iść) gehen lassen\puszczać dzieci bez opieki die Kinder ohne Aufsicht lassen\puszczać kogoś przodem jdn vorlassen, jdm Vortritt lassen\puszczać latawca den Drachen steigen lassen11) \puszczać coś z dymem etw in Rauch aufgehen lassen\puszczać farbę Farbe bekennen\puszczać coś w niepamięć etw in Vergessenheit bringennie \puszczać pary z ust den Mund haltenpuścić coś w ruch etw in Gang bringen [ lub setzen]\puszczać coś mimo uszu etw unbeachtet lassen1) ( ustępować pod naciskiem) drzwi: sich +akk öffnen lassenoczko [w pończosze] puszcza eine Masche [im Strumpf] ist gelaufen3) ( dawać się usunąć) plama: sich +akk entfernen lassen4) ( tracić barwę) bluzka: abfärbenIII. vr1) ( przestawać się trzymać)\puszczać się czegoś etw loslassen2) (pot: poruszać się szybko)\puszczać się pędem fortgehen, losrennen -
7 remontować
-
8 rozkładać
I. vt1) ( rozpościerać) obrus ausbreiten, auseinander falten; parasol aufspannen, aufmachen; tapczan ausziehen, aufklappen\rozkładać ręce ratlos mit den Achseln zucken\rozkładać spłatę pożyczki na raty die Rückzahlung des Darlehens auf Raten verteilen5) ( powodować rozkład) bakterie: zersetzenII. vr3) ( rozlokowywać się) sich +akk verteilen, sich +akk ausbreiten4) (pot: kłaść się) sich +akk breit machen, sich +akk ausstrecken -
9 rozkręcać
-
10 stopować
stopować [stɔpɔvaʨ̑]vt -
11 zatrzymywać
zatrzymywać [zatʃɨmɨvaʨ̑] < perf zatrzymać>I. vt1) ( unieruchamiać) stilllegen, zum Stillstand bringen; osobę anhalten; silnik, maszynę abstellen, ausmachen; samochód anhalten, stoppen3) ( przechowywać) behaltenzatrzymaj to dla siebie behalte das für dich4) ( powodować spóźnienie) aufhalten, zurückhaltenII. vr1) ( stawać) anhalten, zum Stillstand kommen; osoba: stehen bleiben; samochód: anhalten, stoppen3) ( mieszkać chwilowo) sich +akk aufhalten -
12 nehmen
nehmen ['ne:mən] <nimmt, nahm, genommen>vtjdm seine Sorgen \nehmen uwolnić kogoś od troskjdm die Hoffnung/Illusionen \nehmen pozbawić kogoś nadziei/iluzji4) ( versperren)jdm die Sicht \nehmen zasłonić komuś widok6) ( zerlegen)eine Maschine auseinander\nehmen rozmontować maszynę7) ( akzeptieren)jdn \nehmen, wie er ist akceptować [ perf za-] kogoś takim, jaki jest8) ( anlasten)jdm etw übel \nehmen brać coś komuś za złe9) ( empfinden)etw [zu] leicht \nehmen traktować [ perf po-] coś [zbyt] beztroskoetw schwer\nehmen przejmować [ perf przejąć] się czymśetw \nehmen Farbe, Öl używać czegośich nehme den Zug um 12.45 pojadę pociągiem o 12.45was nimmt er dafür? ile [on] sobie za to liczy?\nehmen wir den Fall... weźmy na przykład...
См. также в других словарях:
maszyna — ż IV, CMs. maszynanie; lm D. maszynayn 1. «urządzenie zawierające mechanizm lub zespół mechanizmów służący do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy mechanicznej» Maszyna parowa, elektryczna. Maszyna biurowa, drukarska,… … Słownik języka polskiego
maszynista — m odm. jak ż IV, CMs. maszynistaiście; lm M. maszynistaiści, DB. maszynistatów 1. «mechanik prowadzący lokomotywę; specjalista uruchamiający maszynę, regulujący jej działanie, mający nadzór nad maszynami (np. w fabryce); pracownik obsługujący… … Słownik języka polskiego
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
wmotać — dk I, wmotaćam, wmotaćasz, wmotaćają, wmotaćaj, wmotaćał, wmotaćany 1. «wplątać, wwikłać w coś» Nitka wmotana w maszynę. 2. «wprowadzić kogoś w trudną, kłopotliwą sytuację; wrobić kogoś» Wmotano go w cudze sprawy. wmotać się 1. «zaplątać się,… … Słownik języka polskiego
ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… … Słownik frazeologiczny
cewiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y włók. «robotnik obsługujący maszynę do cewienia; przewijacz» Zatrudnić wykwalifikowanych cewiaczy … Słownik języka polskiego
cewiarka — ż III, CMs. cewiarkarce; lm D. cewiarkarek 1. włók. «robotnica obsługująca maszynę do cewienia; cewiaczka, przewijaczka» 2. włók. «maszyna na oddziale przygotowawczym tkalni, służąca do cewienia; przewijarka» Cewiarka wątkowa, osnowowa … Słownik języka polskiego
gilotyniarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «robotnik obsługujący gilotynę maszynę do cięcia papieru, blach itp.» … Słownik języka polskiego
ideowy — ideowywi 1. «dotyczący idei, ideologii; ideologiczny» Postawa, świadomość ideowa. Kryzys ideowy. Wychowanie, zaangażowanie ideowe. Odznaczać się dojrzałością ideową. 2. «oddany, wierny jakiejś idei, walczący bezinteresownie o jej realizację»… … Słownik języka polskiego
klapować — ndk IV, klapowaćpuje, klapowaćował pot. «być w porządku, pasować» Sprawdzał maszynę, bo coś w niej nie klapowało … Słownik języka polskiego
konstruować — ndk IV, konstruowaćruuję, konstruowaćruujesz, konstruowaćruuj, konstruowaćował, konstruowaćowany «tworzyć konstrukcję, składać jakąś całość z poszczególnych elementów; budować» Konstruować maszynę, aparat. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
