-
1 obrus
obrus m (-u; -y) Tischtuch n -
2 obrus
-
3 obrus
m -
4 bieżnik
-
5 lniany
-
6 plamić
plamić się (I) sich beflecken (mit D), sich einen Fleck machen; obrus Flecken bekommen (von D); < splamić> fig besudeln, beflecken;plamić się (I) fig sich besudeln (mit D) -
7 przybrudzić się
przybrudzić się (3. Pers -dzi) obrus, spodnie etwas schmutzig werden -
8 przykrycie
gotować pod przykryciem zugedeckt kochen -
9 splamić
plamić się (I) sich beflecken (mit D), sich einen Fleck machen; obrus Flecken bekommen (von D); < splamić> fig besudeln, beflecken;plamić się (I) fig sich besudeln (mit D) -
10 zalewać
zalewać (-am) < zalać> (zaleję) rzeka überschwemmen; światło überfluten; fig überfluten, überschwemmen;zalewać obrus kawą Kaffee auf einer Decke verschütten;zalewać wrzątkiem mit kochendem oder siedendem Wasser übergießen;zalewać sąsiada bei dem Nachbarn einen Wasserschaden verursachen;zalewać sadła za skórę k-u jemandem arg zusetzen;krew mnie zalewa fam. mich trifft der Schlag;zalewać robaka seinen Kummer ersäufen;zalewać się łzami in Tränen zerfließen -
11 zaplamić
plamić się (I) sich beflecken (mit D), sich einen Fleck machen; obrus Flecken bekommen (von D); < splamić> fig besudeln, beflecken;plamić się (I) fig sich besudeln (mit D) -
12 płótno
3) blady jak \płótno kreidebleich, weiß wie die [ lub eine] Wand -
13 rozkładać
I. vt1) ( rozpościerać) obrus ausbreiten, auseinander falten; parasol aufspannen, aufmachen; tapczan ausziehen, aufklappen\rozkładać ręce ratlos mit den Achseln zucken\rozkładać spłatę pożyczki na raty die Rückzahlung des Darlehens auf Raten verteilen5) ( powodować rozkład) bakterie: zersetzenII. vr3) ( rozlokowywać się) sich +akk verteilen, sich +akk ausbreiten4) (pot: kłaść się) sich +akk breit machen, sich +akk ausstrecken -
14 śnieżnobiały
śnieżnobiały [ɕɲɛʒnɔbjawɨ] adjobrus schneeweiß, blütenweiß -
15 wylewać
I. vt2) ( rozlewać)\wylewać wino na obrus Wein auf die Tischdecke verschütten\wylewać łzy Tränen vergießenIII. vr1) ( rozlewać się) woda: sich +akk ergießentłumy wylały się na ulice die Menschenmassen strömten auf die Straßen -
16 zatłuszczony
zatłuszczony [zatwuʃʧ̑ɔnɨ] adj -
17 dazu
1.1) ( gleichzeitig)sie singt, und \dazu spielt sie Harfe śpiewa, a jednocześnie gra na harfie2) ( außerdem) nadto, prócz tego3) ( zu dem Gegenstand)dies ist die Tischdecke, und dies sind die Servietten \dazu to jest obrus na stół, a to są serwetki do niego4) ( zu der Konsequenz)das führte \dazu, dass... doprowadziło to do tego, że...5) ( zu der Sache)du musst mir helfen! — Wie komme ich \dazu! ( fam) musisz mi pomóc! — jak to mam zrobić?er würde gern etw \dazu sagen chętnie powiedziałby coś na ten tematwas meinst du \dazu? co o tym myślisz?2. adv1) ( zu dieser Sache)wozu gehört dieses Teil? — Dazu! do czego należy ta część? — Do tego!2) ( zu dieser Konsequenz)wie konnte es nur \dazu kommen? jak mogło do tego dojść?3) ( dafür)\dazu ist er zu unerfahren do tego [on] ma za mało doświadczenia -
18 geblümt
1) ( mit Blumenmuster) w kwiatyeine \geblümte Tischdecke obrus m w kwiaty\geblümtes Kleid sukienka f w kwiatyein \geblümter Stil kwiecisty styl m -
19 Tischdecke
obrus m
См. также в других словарях:
obrus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a || u, Mc. obrussie {{/stl 8}}{{stl 7}} płat materiału, folii itp., służący do nakrywania stołu jadalnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biały, wzorzysty, lniany, bawełniany obrus. Poplamić obrus kawą. Rozłożyć obrus na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrus — m IV, D. a ( u), Ms. obrussie; lm M. y «nakrycie na stół» Lniany, bawełniany, adamaszkowy obrus. Biały, kolorowy obrus. Obrus w kratę. Mereżkowany obrus. Nakryć stół obrusem. Zmienić obrus … Słownik języka polskiego
obrús — a m (ȗ) 1. glagolnik od obrusiti: slab obrus valja je vzrok za prepuščanje vode 2. obrušena površina: obrusi kristalov ♦ alp. ledeniški obrus zglajeno mesto v strugi, skalovju, ki ga je naredil ledenik … Slovar slovenskega knjižnega jezika
обрус — род. п. а скатерть (Даль), укр. обрус, др. русск., цслав. обрусъ sudarium , болг. обрус платок, салфетка , словен. obrȗs, чеш., слвц. obrus, польск. obrus скатерть . Из *o brus, связанного чередованием гласных с цслав. бръснѫти стереть , русск.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
poplamić — dk VIa, poplamićmię, poplamićmisz, poplamićplam, poplamićmił, poplamićmiony «zrobić wiele plam na czymś, pokryć plamami; zaplamić» Poplamić obrus, podłogę, ubranie. Palce poplamione atramentem. poplamić się 1. strona zwrotna czas. poplamić Dzieci … Słownik języka polskiego
убрус — женский головной платок, полотенце , укр. убрус, др. русск. убрусъ полотенце (Жит. Кодрата, ХI в.; см. Срезн. III, 1117 и сл.), ст. слав. оуброусъ σουδάριον (Остром.), болг. убрус платок, полотенце , сербохорв. у̀брус, словен. ubrȗs, чеш. ubrus … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
jeść — 1. pot. Czym, z czym to się je? «jak należy z tym postępować, jak sobie z tym poradzić, co to jest»: Nie jestem już dziewicą, nie bój się, wiem czym to się je (...). J. Kaczmarski, Plaża. 2. Jeść jak kurczę, jak ptaszek, jak wróbelek «nie mieć… … Słownik frazeologiczny
adamaszkowy — przym. od adamaszek Adamaszkowy obrus. Adamaszkowa bielizna pościelowa … Słownik języka polskiego
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
bielusieńki — bielusieńkińcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od bieluśki Bielusieńki obrus … Słownik języka polskiego
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego