-
1 rozgniewany
rozgniewany zornig, erzürnt -
2 rozgniewany
rozgniewany [rɔzgɲɛvanɨ] adjwütend, zornig -
3 gniewny
-
4 śmiertelnie
śmiertelnie [ɕmjɛrtɛlɲɛ] adv1) ( podobnie do śmierci)\śmiertelnie blady totenbleich, leichenblass\śmiertelnie chory todkrank3) ( kompletnie) -
5 wściekły
2) ( rozgniewany) wütend, rasend\wściekły na kogoś za coś wütend auf jdn wegen etw -
6 wzburzony
-
7 zły
złe traktowanie schlechte Behandlung f2) ( rozgniewany) wütend, bösebyć \złym na kogoś auf jdn wütend [ lub böse] seinbyć \złym na coś über etw wütend sein\zły przewodnik ciepła fiz schlechter Wärmeleiter m10) \zły duch böser Geist mbyć w złej formie in schlechter Verfassung sein, schlecht in Form seinw \złym guście keinen Geschmack haben, ohne Geschmackw \złym humorze schlecht gelaunt„uwaga, \zły pies!” „Vorsicht, bissiger Hund!“\zły sen böser Traumzła wola Böswilligkeitdziałać w złej wierze im falschen Glaubenprzedstawiać kogoś w \złym świetle jdn in einem schlechten Licht darstellen [ lub erscheinen lassen], jdn ins schlechte Licht rückenrobić dobrą minę do złej gry gute Miene zum bösen Spiel machensprowadzić kogoś na złą drogę jdn auf Abwege führen -
8 böse
böse ['bø:zə]I. adjdu \böses Kind! ty nicponiu! ( pej)3) attr ( übel, unangenehm) Angelegenheit, Sache, Überraschung nieprzyjemny; Folgen, Konsequenzen negatywny; Streich złośliwysei [mir] nicht \böse, aber... nie bierz [mi] tego za złe, ale...II. adv1) ( übel wollend) nieprzyjaźnieich habe es nicht \böse gemeint! nie miałem nic złego na myśli!2) ( schlimm) źle\böse aussehen źle wyglądaćdas/es sieht \böse [für ihn] aus to się [dla niego] źle zapowiada -
9 grimmig
-
10 ungehalten
ungehalten ['ʊngəhaltn]( geh) -
11 wenig
wenig ['ve:nɪç]1) ( nicht viel)\wenig Zeit mało czasuzu \wenig za mało2) ( nicht viele)es kamen nur \wenige przybyło niewiele osób3) ( etwas)ein \wenig Zucker trochę cukruII. adv\wenig hilfreich mało pomocnynicht \wenig überrascht sein być bardzo zaskoczonym2) ( nicht viel)wir wissen darüber so \wenig wie du wiemy o tym tyle co ty3) ( selten)\wenig ausgehen wychodzić rzadko z domu4) ( etwas)ein \wenig verärgert trochę rozgniewany -
12 wütend
auf jdn \wütend sein być na kogoś wściekłym ( pot)
См. также в других словарях:
rozgniewany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} świadczący o czyimś gniewie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozgniewana mina, twarz. Rozgniewane oczy, spojrzenie. Mówił rozgniewanym głosem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgniewany — rozgniewanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozgniewać (p.) rozgniewany w użyciu przym. «wyrażający gniew» Rozgniewany głos. Rozgniewana mina … Słownik języka polskiego
gniewny — gniewnyni, gniewnyniejszy 1. «gniewający się, rozgniewany; obrażony na kogoś, czujący do kogoś urazę, nadąsany» Gniewny tłum. przen. «groźny, straszny» Gniewne grzmoty. Gniewne morze. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem» Gniewne spojrzenie.… … Słownik języka polskiego
naindyczony — naindyczonyczeni pot. «taki, który się naindyczył, mający gniewny wyraz twarzy; rozgniewany, niezadowolony, nadąsany, naburmuszony» … Słownik języka polskiego
rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… … Słownik języka polskiego
trząść — ndk XI, trzęsę, trzęsiesz, trzęś a. trząś, trzęście a. trząście, trząsł, trzęsła, trzęśli, trzęsiony 1. «poruszać czymś, kimś raz po raz energicznie, gwałtownie, wywołując chwianie się; szamotać» Trząść głową. Koń trzęsie łbem, grzywą. Wichura… … Słownik języka polskiego
wściekły — wściekłykli 1. «o zwierzęciu: chory na wściekliznę» Wściekły pies, lis. 2. «bardzo zły, rozgniewany, podniecony na skutek uczucia gniewu, wzburzony; wyrażający czyjś gniew, wzburzenie, złość» Wściekły na kolegę. Wściekłe krzyki, spojrzenia. 3.… … Słownik języka polskiego
zawarczeć — dk VIIb, zawarczećczę, zawarczećczysz, zawarczećwarcz, zawarczećczał, zawarczećczeli 1. «zwykle o psie: wydać pomruk; warknąć» Pies zawarczał cicho. przen. «odezwać się gniewnie, opryskliwie, wybuchnąć gniewem» Wynoś się zawarczał rozgniewany. 2 … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
chory — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chorzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który cierpi na jakąś chorobę, u którego widać objawy choroby; cierpiący, słaby, chorujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko chore dziecko … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cięci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejący wypowiadać się w sposób celny, dowcipny, ośmieszający kogoś lub coś; o wypowiedzi, twórczości itp.: dowcipny, ostry, zjadliwy : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień