-
1 niewłaściwy
niewłaściwy (-wie) falsch, nicht richtig; moment, strój unpassend -
2 niewłaściwy
niewłaściwy [ɲɛvwaɕʨ̑ivɨ] adjdostać się w niewłaściwe ręce in falsche Hände geraten [ lub gelangen] -
3 niesłuszny
-
4 fałszywy
4) muz Miss- -
5 niedobry
-
6 nieładny
-
7 nietrafny
-
8 uchybienie
-
9 zły
złe traktowanie schlechte Behandlung f2) ( rozgniewany) wütend, bösebyć \złym na kogoś auf jdn wütend [ lub böse] seinbyć \złym na coś über etw wütend sein\zły przewodnik ciepła fiz schlechter Wärmeleiter m10) \zły duch böser Geist mbyć w złej formie in schlechter Verfassung sein, schlecht in Form seinw \złym guście keinen Geschmack haben, ohne Geschmackw \złym humorze schlecht gelaunt„uwaga, \zły pies!” „Vorsicht, bissiger Hund!“\zły sen böser Traumzła wola Böswilligkeitdziałać w złej wierze im falschen Glaubenprzedstawiać kogoś w \złym świetle jdn in einem schlechten Licht darstellen [ lub erscheinen lassen], jdn ins schlechte Licht rückenrobić dobrą minę do złej gry gute Miene zum bösen Spiel machensprowadzić kogoś na złą drogę jdn auf Abwege führen -
10 Adresse
-
11 erzieherisch
-
12 falsch
falsch [falʃ]I. adj1) ( nicht richtig) Vorstellung błędny; Eindruck niewłaściwy; Schlüssel, Zug nie ten ( fam) Verdacht fałszywyhier sind Sie \falsch źle Pan trafił5) an den Falschen/die Falsche geraten źle trafićII. adv2) mus fałszować\falsch singen śpiewać [ perf za-] fałszywie\falsch spielen grać [ perf za-] fałszywie -
13 inkorrekt
-
14 Irrläufer
-
15 missbräuchlich
missbräuchlichRR, mißbräuchlichALT['mɪsbrɔyçlɪç] -
16 Missstand
niewłaściwy stan m rzeczysoziale Missstände braki w sferze socjalnejMissstände beseitigen usuwać niedomagania -
17 regelwidrig
-
18 unangemessen
I. adj -
19 ungeeignet
für etw \ungeeignet sein Person, Mittel: nie nadawać się do czegoś -
20 unrecht
- 1
- 2
См. также в других словарях:
niewłaściwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niewłaściwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} inny, niż powinien być; nieprawidłowy, nieodpowiedni, niestosowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewłaściwe odżywianie. Robić coś w niewłaściwy sposób. Użyć niewłaściwego wyrazu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niewłaściwy — niewłaściwywi «nie taki, jaki powinien być; nieodpowiedni, niestosowny» Niewłaściwe użycie wyrazu. Niewłaściwe żarty. Coś dostało się w niewłaściwe ręce. Niewłaściwy człowiek. ∆ mat. Ułamek niewłaściwy «ułamek, którego wartość bezwzględna jest co … Słownik języka polskiego
bezpodstawny — «nie mający podstawy; nieuzasadniony, niesłuszny» Bezpodstawne pretensje, roszczenia, zarzuty. ∆ praw. Bezpodstawne wzbogacenie «uzyskanie korzyści majątkowej cudzym kosztem, bez podstawy prawnej, np. przez przelew kwoty na niewłaściwy rachunek… … Słownik języka polskiego
błędny — błędnyni 1. «zawierający błąd, omyłkowy; fałszywy, niewłaściwy» Błędny pogląd, domysł. Błędne użycie wyrazu. Błędne obliczenie. Błędne założenia, mniemania. 2. «obłąkany; nieprzytomny» Patrzeć błędnym wzrokiem. Chodził jak błędny, nie wiedząc co… … Słownik języka polskiego
częstoskurcz — m II, D. u, blm med. «znaczne przyśpieszenie czynności serca pod wpływem wzmożonego napięcia układu współczulnego» ∆ Częstoskurcz napadowy «napadowe przyśpieszenie czynności serca, wywołane prawdopodobnie przejęciem czynności bodźcotwórczej w… … Słownik języka polskiego
fałsz — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «niezgodność z prawdą; nieszczerość, obłuda, kłamstwo» Fałsz historyczny. Wyczuć fałsz w czyichś słowach. Poznać się na fałszu. ◊ przestarz. Zadać komuś fałsz «udowodnić, ujawnić, że ktoś kłamie, jest nieszczery,… … Słownik języka polskiego
fałszywy — fałszywywi 1. «podrobiony, imitowany, nieprawdziwy, sztuczny» Fałszywy paszport. Fałszywe dokumenty, monety, banknoty. Fałszywa biżuteria. Fałszywy warkocz. 2. «niezgodny z prawdą, błędny; niewłaściwy» Fałszywe zeznanie, oskarżenie. Fałszywy… … Słownik języka polskiego
gorszący — «wywierający zły, demoralizujący wpływ, wywołujący zgorszenie, oburzenie; niewłaściwy, rażący» Gorszące postępowanie, zachowanie. Gorsząca awantura, kłótnia, scena. Opowiadać gorszące dowcipy, kawały … Słownik języka polskiego
kredo — n ndm a. n II, D. kredoda, Ms. kredzie, blm «w katolicyzmie: wyznanie wiary; zbiór głównych zasad wiary» przen. «poglądy, przekonania, zasady wyznawane, sformułowane przez kogoś» Kredo polityczne, artystyczne. ◊ Jak Piłat w kredo (ktoś gdzieś… … Słownik języka polskiego
mylny — «niezgodny z rzeczywistością, błędny, fałszywy, niewłaściwy» Mylny pogląd, mylne zdanie. Mylne mniemanie, twierdzenie. Mylne przesłanki. Być na mylnym tropie … Słownik języka polskiego
nadużyć — dk Xa, nadużyćżyję, nadużyćżyjesz, nadużyćżyj, nadużyćżył, nadużyćżyty nadużywać ndk I, nadużyćam, nadużyćasz, nadużyćają, nadużyćaj, nadużyćał, nadużyćany 1. «użyć czegoś w nadmiernych ilościach, ponad miarę, nieumiarkowanie» Nadużyć alkoholu.… … Słownik języka polskiego