fore

quoad Pompeius in Italiā fuit, sperare non destiti,

sperat animus,

ut neque accusator timere neque reus sperare debuerit,

jubes bene sperare et bono esse animo,

Attica nostra quid agat, scire cupio: etsi tuae litterae recte sperare jubent,

tu jam, ut spero et ut promittis, aderis,

omnia experiar et, ut spero, assequar... Sed, ut spero, valebis,

ut mihi detis hanc veniam accommodatam huic reo, vobis, quemadmodum spero, non molestam,

Argyrippus exorari spero poterit, ut sinat, etc.,

interea fiet aliquid, spero,

spero,

his omnibus victoriam sperantibus pacis nomen adferemus,

consulatum,

gloriam sperabit a latronum gregibus,

id ego et speraram prudentiā tuā fretus, et, ut confiderem, fecerunt tuae litterae,

nihil metuas mali, quia non audet,

a quo genere hominum victoriam sperasset,

omnia ex victoriā et ex suā liberalitate sperarent,

quibus (tormentis) ipsi magna speravissent,

spero meliora,

aliquid sibi,

bona alicuius,

hoc sperans, ut, etc.,

sperare victoriam ab aliquo,

29: sperata gloria (opp. parta),

sperata praeda,

spem speratam quom optulisti,

civitatem optandam magis quam sperandam quam minimam posuit,

exitum malis sperare,

amicitiam, regnum,

mortem honestam,

salutem,

spes,

mali poenam, Lact. de Ira, 16, 8: perpetuam felicitatem,

sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem bene praeparatum Pectus,

grata superveniat, quae non sperabitur hora,

ego me confido liberum fore, tu te numquam speras,

ex quibus sperant se maximum fructum esse capturos,

quod amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore, etc.,

tu fac animo forti magnoque sis, speresque fore, ut, etc.,

spero fore, ut contingat id nobis,

qui istoc te speras modo Potesse dissimulando infectum hoc reddere,

spero me habere, qui hunc excruciem,

sperat se a me avellere,

totius Galliae sese potiri posse sperant,

spero, quae tua prudentia est, et hercule, ut me jubet Acastus, confido te jam, ut volumus, valere,

sperabam tuum adventum appropinquare,

speremus, nostrum nomen volitare et vagari latissime,

spero te mihi ignoscere, si, etc.,

spero esse, ut volumus,

ita quiddam spero nobis profici, cum, etc.,

speramus carmina fingi posse,

spero nostram amicitiam non egere testibus,

id enim deos immortalis spero aequissimum judicare,

speravi miser Ex servitute me exemisse filium,

me ejus spero fratrem propemodum Jam repperisse,

sperabam jam defervisse adulescentiam,

cupio quidem certe,

spero cum Crassipede nos confecisse,

et tum mirifice sperabat se esse locutum,

sperasse libertatem se civium suorum emisse,

sperabam ita notata me reliquisse genera, etc.,

qui semper vacuam, semper amabilem Sperat (sc. te fore),

quoniam, ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat,

ut patiatur... nec sperandum ulli nec concupiscendum est,

visura et quamvis numquam speraret Ulixen, etc. (for se visuram esse),

neque de otio nostro spero jam,

in Cic. only with non, and ironically): nam quod tu speres, propulsabo facile,

mihi non hoc miserae sperare jubebas, Sed conubia laeta,

haec merui sperare? dabis mihi, perfida, poenas,

hunc ego si potui tantum sperare dolorem, Et perferre, soror, potero,

haec adeo ex illo mihi jam speranda fuerunt Tempore, cum, etc.,

mene efferre pedem, genitor, te posse relicto Sperasti?

si genus humanum et mortalia temnitis arma, At sperate deos memores fandi atque nefandi,

exstinguine mea Speravi te posse manu,

aliquod in Africā bellum,

jam quartanam sperantibus aegris,

sin a vobis, id quod non spero, deserar,

non speravi te sequi,

quoniam haec satis spero vobis molesta videri,

sperata, salve,

Amphitruo uxorem salutat laetus speratam suam,

quoad Pompeius in Italiā fuit, sperare non destiti,

sperat animus,

ut neque accusator timere neque reus sperare debuerit,

jubes bene sperare et bono esse animo,

Attica nostra quid agat, scire cupio: etsi tuae litterae recte sperare jubent,

tu jam, ut spero et ut promittis, aderis,

omnia experiar et, ut spero, assequar... Sed, ut spero, valebis,

ut mihi detis hanc veniam accommodatam huic reo, vobis, quemadmodum spero, non molestam,

Argyrippus exorari spero poterit, ut sinat, etc.,

interea fiet aliquid, spero,

spero,

his omnibus victoriam sperantibus pacis nomen adferemus,

consulatum,

gloriam sperabit a latronum gregibus,

id ego et speraram prudentiā tuā fretus, et, ut confiderem, fecerunt tuae litterae,

nihil metuas mali, quia non audet,

a quo genere hominum victoriam sperasset,

omnia ex victoriā et ex suā liberalitate sperarent,

quibus (tormentis) ipsi magna speravissent,

spero meliora,

aliquid sibi,

bona alicuius,

hoc sperans, ut, etc.,

sperare victoriam ab aliquo,

29: sperata gloria (opp. parta),

sperata praeda,

spem speratam quom optulisti,

civitatem optandam magis quam sperandam quam minimam posuit,

exitum malis sperare,

amicitiam, regnum,

mortem honestam,

salutem,

spes,

mali poenam, Lact. de Ira, 16, 8: perpetuam felicitatem,

sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem bene praeparatum Pectus,

grata superveniat, quae non sperabitur hora,

ego me confido liberum fore, tu te numquam speras,

ex quibus sperant se maximum fructum esse capturos,

quod amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore, etc.,

tu fac animo forti magnoque sis, speresque fore, ut, etc.,

spero fore, ut contingat id nobis,

qui istoc te speras modo Potesse dissimulando infectum hoc reddere,

spero me habere, qui hunc excruciem,

sperat se a me avellere,

totius Galliae sese potiri posse sperant,

spero, quae tua prudentia est, et hercule, ut me jubet Acastus, confido te jam, ut volumus, valere,

sperabam tuum adventum appropinquare,

speremus, nostrum nomen volitare et vagari latissime,

spero te mihi ignoscere, si, etc.,

spero esse, ut volumus,

ita quiddam spero nobis profici, cum, etc.,

speramus carmina fingi posse,

spero nostram amicitiam non egere testibus,

id enim deos immortalis spero aequissimum judicare,

speravi miser Ex servitute me exemisse filium,

me ejus spero fratrem propemodum Jam repperisse,

sperabam jam defervisse adulescentiam,

cupio quidem certe,

spero cum Crassipede nos confecisse,

et tum mirifice sperabat se esse locutum,

sperasse libertatem se civium suorum emisse,

sperabam ita notata me reliquisse genera, etc.,

qui semper vacuam, semper amabilem Sperat (sc. te fore),

quoniam, ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat,

ut patiatur... nec sperandum ulli nec concupiscendum est,

visura et quamvis numquam speraret Ulixen, etc. (for se visuram esse),

neque de otio nostro spero jam,

in Cic. only with non, and ironically): nam quod tu speres, propulsabo facile,

mihi non hoc miserae sperare jubebas, Sed conubia laeta,

haec merui sperare? dabis mihi, perfida, poenas,

hunc ego si potui tantum sperare dolorem, Et perferre, soror, potero,

haec adeo ex illo mihi jam speranda fuerunt Tempore, cum, etc.,

mene efferre pedem, genitor, te posse relicto Sperasti?

si genus humanum et mortalia temnitis arma, At sperate deos memores fandi atque nefandi,

exstinguine mea Speravi te posse manu,

aliquod in Africā bellum,

jam quartanam sperantibus aegris,

sin a vobis, id quod non spero, deserar,

non speravi te sequi,

quoniam haec satis spero vobis molesta videri,

sperata, salve,

Amphitruo uxorem salutat laetus speratam suam,

esit, XII. Tab. ap. Fest. s. v. nec, p. 162 Mull.: escunt for erunt,

FVVEIT, C. I. L. 1, 1051: fuit,

fuerim,

fuerit,

sies,

siet,

sient,

fuam, fuas, etc., regarded by G. Curtius, de Aorist. Lat. Rel. in Studien zur Gr. u. Lat. Gram. 1, 431 sqq., as an aorist: fuam,

fuant,

definitionum duo sunt genera prima: unum earum rerum quae sunt: alterum earum quae intelleguntur. Esse ea dico, quae cerni tangive possunt, ut fundum, aedes, parietem, cetera. Non esse rursus ea dico, quae tangi demonstrarive non possunt, cerni tamen animo atque intellegi possunt, ut si usucapionem, si tutelam, etc.... definias,

si abest, nullus est,

nunc illut est, quom me fuisse quam esse nimio mavelim,

ita paene nulla sibi fuit Phronesium ( = paene mortuus est),

omne quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus aut non esse,

non statim, quod esse manifestum est, etiam quid sit apparet,

flumen est Arar, quod, etc.,

homo nequissimus omnium qui sunt, qui fuerunt, qui futuri sunt!

si quos inter societas aut est aut fuit aut futura est,

nec enim, dum ero, angar ulla re, cum omni vacem culpa: et, si non ero, sensu omnino carebo,

si modo futuri sumus, erit mihi res opportuna,

si quando erit civitas, erit profecto nobis locus: sin autem non erit, etc.,

nolite arbitrari, me cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore,

si erit ulla res publica... sin autem nulla erit,

fuimus Troes, fuit Ilium,

sive erimus seu nos fata fuisse volunt,

illa (solis defectio) quae fuit regnante Romulo,

neque enim est periculum, ne, etc.,

amabo, quid tibi est?

quid se futurum esset,

cum non liceret quemquam Romae esse, qui, etc.,

cum Athenis decem ipsos dies fuissem,

cum Africanus constituisset in hortis esse,

cum essemus in castris,

nonne mavis sine periculo tuae domi esse quam cum periculo alienae?

vos istic commodissime sperem esse,

deinceps in lege est, ut, etc.,

quid enim in illis (litteris) fuit praeter querelam temporum,

cum esset (Sulpicius Gallus) casu apud M. Marcellum,

eram cum Stoico Diodoto: qui cum habitavisset apud me mecumque vixisset, etc.,

erat nemo, quicum essem libentius quam tecum et pauci, quibuscum essem aeque libenter,

qui me admodum diligunt multumque mecum sunt,

Smyrnae cum simul essemus complures dies,

cujus soror est cum P. Quintio,

ea nocte mecum illa hospitis jussu fuit,

cum hac (meretrice) si qui adulescens forte fuerit,

Curio fuit ad me sane diu,

cum ad me bene mane Dionysius fuit,

esse sub uno tecto atque ad eosdem Penates,

cum est in sagis civitas,

in laxa toga,

Sive erit in Cois, Coa decere puta,

11: in servitute,

in illa opinione populari,

in magno nomine et gloria,

in spe,

in tanta moestitia,

in odio,

in probris, in laudibus,

in officio,

in injustitia,

in vitio,

ne in mora quom opus sit, sies,

ne in mora illi sis,

hic in noxia'st,

quae (civitas) una in amore atque in deliciis fuit,

in ingenti periculo,

in pace,

(statua) est et fuit tota Graecia summo propter ingenium honore et nomine,

si quis asperitate ea est et inmanitate naturae,

ne quo periculo proprio existimares esse,

in periculo): ego sum spe bona,

res nunc difficili loco mihi videtur esse,

incredibili sum sollicitudine de tua valetudine,

rem illam suo periculo esse,

ut quae in naves inposuissent, ab hostium tempestatisque vi publico periculo essent,

dare nummos meo periculo,

communi periculo,

res erat non in opinione dubia,

sed totum est in eo, si, etc.,

omnem reliquam spem in impetu esse equitum,

quoniam totum in eo sit, ne contrectentur pocula,

mulier mane: sunt Qui volunt te conventam,

sunt hic quos credo inter se dicere,

sunt quae te volumus percontari,

quid est, quod tu gestas tabellas?

quid est, quod tu me nunc optuere?

quid hoc est, quod foris concrepuit?

tun' is es, Qui in me aerumnam obsevisti?

quid est, quod tuo animo aegre est?

at ego est quod volo loqui,

est quod te volo secreto,

sunt quos scio amicos esse, sunt quos suspicor,

ita subitum'st, quod eum conventum volo,

sunt quae ego ex te scitari volo,

sed est quod suscenset tibi,

est quod me transire oportet,

quid sit quapropter te jussi, etc.,

sunt item quae appellantur alces,

(nationes) ex quibus sunt qui ovis vivere existimantur,

sunt qui putant posse te non decedere,

sunt autem, qui putant non numquam complexione oportere supersederi,

quamquam sunt, qui propter utilitatem modo petendas putant amicitias,

sunt autem quae praeterii,

sunt, qui abducunt a malis ad bona, ut Epicurus. Sunt, qui satis putant ostendere, nihil inopinati accidisse... Sunt etiam qui haec omnia genera consolandi colligunt,

sunt, qui, quod sentiunt, non audent dicere,

Argiletum sunt qui scripserunt ab Argola, etc.,

sunt qui ita dicunt,

sunt qui spiritum non recipiunt sed resorbent,

sunt, quos curriculo pulverem Olympicum Collegisse juvat,

sunt quibus in satira videor nimis acer,

sunt quorum ingenium nova tantum crustula promit,

sunt alii qui te volturium vocant,

est genus hominum qui se primos omnium esse volunt,

multae sunt causae, quam ob rem cupio abducere,

erat quidam eunuchus, quem mercatus fuerat,

multaeque res sunt in quibus de suis commodis viri boni multa detrahunt,

sunt ejus aliquot orationes, ex quibus lenitas ejus perspici potest,

fuerunt alia genera philosophorum, qui se omnes Socraticos esse dicebant,

nonnulli sunt, qui aluerunt, etc.,

sunt quidam, qui molestas amicitias faciunt, cum ipsi se contemni putant,

sunt vestrum, judices, aliquam multi, qui L. Pisonem cognoverunt,

multae et pecudes et stirpes sunt, quae sine procuratione hominum salvae esse non possunt,

sunt bestiae quaedam, in quibus inest aliquid simile virtutis, etc.,

permulta sunt, quae dici possunt, quare intellegatur, etc.,

fuere complures, qui ad Catilinam initio profecti sunt,

alia fuere, quae illos magnos fecere,

sunt qui nullum censeant fieri discessum,

sunt qui in rebus contrariis parum sibi constent,

de impudentia singulari sunt qui mirentur,

est eisdem de rebus quod dici potest subtilius,

praesto est qui neget rem ullam percipi esse sensibus,

quicquid est quod deceat, id, etc.,

sunt qui nolint tetigisse nisi illas, etc.,

sunt qui Crustis et pomis viduas venentur avaras,

vestes Gaetulo murice tinctas Sunt qui non habeant, est qui non curet habere,

sunt quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent satis esse, etc.,

rarum est quoddam genus eorum, qui se a corpore avocent,

quotus igitur est quisque qui somniis pareat?

solus est hic, qui numquam rationes ad aerarium referat,

quae quibusdam admirabilia videntur, permulti sunt, qui pro nihilo putent,

erat nemo in quem ea suspicio conveniret,

quis enim miles fuit, qui Brundisii illam non viderit? quis, qui nescierit, etc.,

sit aliquis, qui nihil mali habeat,

sunt nonnullae disciplinae, quae officium omne pervertant,

est quaedam animi sanitas quae in insipientem quoque cadat,

Syracusis lex est de religione, quae jubeat,

unus est qui curet constantia magis quam consilio,

si est una ex omnibus quae sese moveat,

multi sunt, qui non acerbum judicent vivere, sed supervacuum,

erant sententiae quae castra Vari oppugnanda censerent,

fuere cives qui seque remque publicam obstinatis animis perditum irent,

sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

sunt delicta tamen, quibus ignovisse velimus,

est quibus Eleae concurrit palma quadrigae: est quibus in celeres gloria nata pedes,

nomen Mercurio'st mihi, Plaut Am. prol. 19: nisi jam tum esset honos elo quentiae,

est igitur homini cum deo similitudo,

familiaritas, quae mihi cum eo est,

privatus illis census erat brevis,

Trojae et huic loco nomen est,

Hecyra est huic nomen fabulae,

cui saltationi Titius nomen esset,

cui (fonti) nomen Arethusa est,

Scipio, cui post Africano fuit cognomen,

nec rubor est emisse palam (sc. ei),

neque testimonii dictio est (sc. servo),

tecum nihil rei nobis, Demipho, est,

sibi cum illa mima posthac nihil futurum,

jussit bona proscribi ejus, quicum familiaritas fuerat, societas erat,

si mihi tecum minus esset, quam est cum tuis omnibus,

es ne tu an non es ab illo milite e Macedonia?

ab Andria est ancilla haec,

erat enim ab isto Aristotele,

sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me,

(judicia) partim nihil contra Habitum valere, partim etiam pro hoc esse,

(creticus) qui est ex longa et brevi et longa,

duo extremi chorei sunt, id est, e singulis longis et brevibus,

etsi temeritas ex tribus brevibus et longa est,

horresco misera, mentio quoties fit partionis: Ita paene tibi fuit Phronesium,

nunc illud est, cum me fuisse quam esse nimio mavelim,

sive erimus, seu nos fata fuisse velint,

fuimus Troes, fuit Ilium et ingens Gloria Teucrorum,

certus in hospitibus non est amor: errat ut ipsi, Cumque nihil speres firmius esse, fuit,

quid tibi vis dicam, nisi quod est?

sunt ista, Laeli,

ista esse credere,

est ut dicis, inquam,

sit quidem ut sex milia seminum intereant,

esto: ipse nihil est, nihil potest,

verum esto,

esto,

sin est, ut velis Manere illam apud te, dos hic maneat,

si est, ut dicat velle se, Redde,

si est, culpam ut Antipho in se admiserit,

est, ut id maxime deceat,

quando fuit, ut, quod licet, non liceret?

non est igitur, ut mirandum sit, ea praesentiri, etc.,

non erat, ut fieri posset, mirarier umquam,

futurum esse ut omnes pellerentur,

non est, ut copia major Ab Jove donari possit tibi,

est ut viro vir latius ordinet Arbusta sulcis,

numquam est enim, quin aliquid memoriae tradere velimus,

magis est ut ipse moleste ferat errasse se, quam ut, etc.,

quid erat cur Milo optaret,

neque est ut putemus ignorari ea ab animalibus,

erit, ubi te ulciscar, si vivo,

est, ubi id isto modo valeat,

est cum non est satius, si, etc.,

est quod visam domum,

etsi magis est, quod gratuler tibi quam quod te rogem,

est quod referam ad consilium: sin, etc.,

quod timeas non est,

nil est illic quod moremur diutius,

non est quod multa loquamur,

non est cur eorum spes infragatur,

nihil est cur,

est quadam prodire tenus, si non datur ultra,

Cato, R. R. prooem. § 1: scire est liberum Ingenium atque animum,

nec non et Tityon terrae omniparentis alumnum Cernere erat,

neque est te fallere quicquam,

unde Plus haurire est,

est Gaudia prodentem vultum celare,

quod versu dicere non est,

quod tangere non est,

quae verbo objecta, verbo negare sit,

ut conjectare erat intentione vultus,

est videre argentea vasa,

ne tibi sit frigida saxa adire,

tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!) Alpinas nives Me sine vides,

fuerit mihi eguisse aliquando amicitiae tuae,

cum jam in eo esset, ut in muros evaderet miles,

si viderent in eo jam esse ut urbs caperetur,

jamque in eo rem fore, ut Romani aut hostes aut domini habendi sint,

cum res non in eo essent ut, etc.,

non in eo esse Carthaginiensium res, ut, etc.,

cum ab Ulixe adducta Iphigenia in eo esset, ut immolaretur,

ecquid in mentem est tibi, Patrem tibi esse?

nam numero mi in mentem fuit,

ex eo tempore res esse in vadimonium coepit,

portus in praedonum fuisse potestatem sciatis,

ut certior fieret, quo die in Tusculanum essem futurus,

qui neque in provinciam cum imperio fuerunt,

quae ne in potestatem quidem populi Romani esset,

nec prius militibus in conspectum fuisse,

esse in amicitiam populi Romani dicionemque,

in eorum potestatem portum futurum,

diem scito nullum esse, quo, etc.,

et praeclara res est et sumus otiosi,

quod in homine multo est evidentius,

sperare videor Scipionis et Laelii amicitiam notam posteritati fore,

non sum ita hebes, ut istud dicam,

cum, ignorante rege, uter esset Orestes, Pylades Orestem se esse diceret, Orestes autem ita ut erat, Orestem se esse perseveraret,

consul autem esse qui potui? etc.,

nos numerus sumus et fruges consumere nati,

pars non minima triumphi est victimae praecedentes,

nobile erit Romae pascua vestra forum,

sanguis erant lacrimae,

ego tu sum, tu es ego: unanimi sumus,

tuos sum,

is enim fueram, cui, etc.,

sic, inquit, est,

est, inquit, ut dicis,

quod ita cum sit,

quia sunt haud procul ab hujus aetatis memoria,

nec vero habere virtutem satis est,

dato qui bene sit: ego, ubi bene sit, tibi locum lepidum dabo,

apud matrem recte est,

cum in convivio comiter et jucunde fuisses,

omnes hanc quaestionem haud remissius sperant futuram,

dicta impune erant,

quod in maritimis facillime sum,

locum habeo nullum ubi facilius esse possum,

in republica ita est versatus, ut semper optimarum partium et esset et existimaretur,

qui ejusdem civitatis fuit,

qui Romanae partis erant, urbe excesserunt,

si defenditis, vestri, si deseritis, Samnitium erimus,

nimium me timidum, nullius animi, nullius consilii fuisse confiteor,

disputatio non mediocris contentionis est,

magni judicii, summae etiam facultatis esse debebit,

(virtus) nec tantarum virium est, ut se ipsa tueatur,

Sulla gentis patriciae nobilis fuit,

summi ut sint laboris,

civitas magnae auctoritatis,

refer, Cujus fortunae (sit),

se nullius momenti apud exercitum futurum,

qui ejusdem aetatis fuit,

invicti ad laborem corporis erat,

nec magni certaminis ea dimicatio fuit,

somni brevissimi erat,

classis centum navium,

annus trecentarum sexaginta quinque dierum,

bono animo es,

jam aetate ea sum, ut, etc.,

bellum varia victoria fuit,

L. Catilina nobili genere natus fuit magna vi et animi et corporis, set ingenio malo,

Sulla animo ingenti,

esse magna gratia,

tenuissima valetudine esse,

si fuerit is injustus, timidus, hebeti ingenio atque nullo,

mira sum alacritate ad litigandum,

bono animo sint et tui et mei familiares,

ut bono essent animo,

ut uxores eodem jure sint quo viri,

qui capite et superciliis semper est rasis,

abi, quaere, unde domo quis, Cujus fortunae, quo sit patre quove patrono,

pluris est oculatus testis quam auriti decem,

videtur esse quantivis pretii,

a me argentum, quanti (servus) est, sumito,

si ullo in loco frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit,

ager nunc multo pluris est, quam tunc fuit,

ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ita, etc.,

magni erunt mihi tuae litterae,

parvi sunt foris arma, nisi, etc.,

an emat denario quod sit mille denarium,

parvi pretii est quod nihili est,

mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo,

neque pluris pretii cocum quam vilicum habeo,

erat (agellus) centum milium nummum,

audiant eos, quorum summa est auctoritas apud, etc.,

ea ut civitatis Rhodiorum essent,

teneamus eum cursum, qui semper fuit optimi cujusque,

quamobrem neque sapientis esse accipere habenas,

sapientis est consilium explicare suum, etc.,

temeritas est florentis aetatis, prudentia senescentis,

est adulescentis majores natu vereri,

Aemilius, cujus tum fasces erant,

tota tribuniciae potestatis erat,

alterius morientis prope totus exercitus fuit,

jam me Pompeii totum esse scis,

hominum, non causarum, toti erant,

plebs novarum, ut solet, rerum atque Hannibalis tota esse,

Dolopes numquam Aetolorum fuerant: Philippi erant,

Ptolemaeus propter aetatem alieni arbitrii erat,

est miserorum ut malevolentes sint,

quod alterum divinitatis mihi cujusdam videtur,

negavit moris esse Graecorum, ut, etc.,

non est gravitatis ac sapientiae tuae, ferre immoderatius casum incommodorum tuorum,

est hoc Gallicae consuetudinis, uti, etc.,

est tuum, Cato, videre quid agatur,

fuit meum quidem jam pridem rem publicam lugere,

quae res evertendae rei publicae solerent esse,

regium inperium, quod initio conservandae libertatis fuerat,

qui utilia ferrent, quaeque aequandae libertatis essent,

ea prodendi imperii Romani, tradendae Hannibali victoriae esse,

nihil tam aequandae libertatis esse quam potentissimum quemque posse dicere causam,

frustrationem eam legis tollendae esse,

vitam hanc rusticam tu probro et crimini putas esse oportere,

etiam quae esui potuique non sunt, contineri legato,

ut divites conferrent, qui essent oneri ferendo,

magis vis morbi curae esset, maxime quod, etc.,

cum solvendo aere (i. e. aeri) alieno res publica non esset,

iniciuntur ea, quae umori extrahendo sunt,

tu nec solvendo eras,

cum solvendo civitates non essent,

auxilio is fuit,

magis curae'st,

cui bono fuerit,

eo natus sum ut Jugurthae scelerum ostentui essem,

tamen ero frugi bonae,

magnoque esse argumento, homines scire pleraque antequam nati sint, quod, etc.,

multi Indicioque sui facti persaepe fuere, Lucr 4, 1019: ejus rei ipsa verba formulae testimonio sunt,

haec res ad levandam annonam impedimento fuit,

cujus rei Demosthenes atque Aeschines possunt esse documento,

obsecro vos ego mi auxilio sitis,

ne quid Captioni mihi sit,

mihi cordi est,

ubi eris damno molestiae et dedecori saepe fueris,

metuo illaec mihi res ne malo magno fuat,

nec Salus nobis saluti jam esse potest,

bono usui estis nulli,

quae sint nobis morbo mortique,

quo magis quae agis curae sunt mihi,

omitto innumerabiles viros, quorum singuli saluti huic civitati fuerunt,

accusant ei, quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

ea dictitare, quae detrimento, maculae, invidiae, infamiae nobis omnibus esse possint,

144: minus ea bella curae patribus erant, quam, etc.,

sciant patribus aeque curae fuisse, ne, etc.,

si hoc perinde curae est tibi quam illud mihi,

quantaeque curae tibi fuit, ne quis, etc.,

quantae sit mihi curae,

si judicibus ipsis aut gloriae damnatio rei aut deformitati futura absolutio,

nec tamen impedimento id rebus gerundis fuit,

vinum murteum est ad alvum crudam,

completae naves taeda et pice reliquisque rebus quae sunt ad incendia,

valvae, quae olim ad ornandum templum erant maxime,

sed domum redeamus, id est ad nostros revertamur,

quodsi in scena, id est in contione verum valet, etc.,

meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto, id est ad Graecos ire jubeo,

si Epicurum, id est si Democritum probarem,

ut (sapiens) aegritudine opprimatur, id est miseria,

cum in bona tua invasero, hoc est, cum te docuero,

esse dederat monumentum,

aliorum fructus in terra est, aliorum et extra,

alii in corde, alii in cerebro dixerunt animi esse sedem et locum,

eo in rostris sedente suasit Serviliam legem Crassus,

qui sunt cives in eadem re publica,

facillimam in ea re publica esse concordiam, in qua idem conducat omnibus,

T. Labienus ex loco superiore, quae res in nostris castris gererentur, conspicatus,

quod si in scaena, id est in contione verum valet, etc.,

in foro palam Syracusis,

plures in eo loco sine vulnere quam in proelio aut fuga intereunt,

tulit de caede, quae in Appia via facta esset,

in via fornicata,

vigebat in illa domo mos patrius et disciplina,

in domo furtum factum ab eo qui domi fuit,

nupta in domo,

copias in castris continent,

cum in angusto quodam pulpito stans diceret,

se ac suos in vehiculo conspici,

malo in illa tua sedecula sedere, quam in istorum sella curuli,

sedere in solio,

Albae constiterant, in urbe opportuna,

Sometimes, also, with names of places: omnes se ultro sectari in Epheso memorat mulieres,

heri aliquot adolescentuli coiimus in Piraeo,

navis et in Cajeta est parata nobis et Brundisii,

complures (naves) in Hispali faciendas curavit,

caesos in Marathone ac Salamine,

in Berenice urbe Troglodytarum,

in his poeta hic nomen profitetur suum,

Thales, qui sapientissimus in septem fuit,

peto ut eum complectare, diligas, in tuis habeas,

in perditis et desperatis,

omnia quae secundum naturam fiunt, sunt habenda in bonis,

dolor in maximis malis ducitur,

justissimus unus in Teucris,

cecidere in pugna ad duo milia... in his quatuor Romani centuriones,

in diis et feminae sunt,

sedere in equo,

quid legati in equis,

sedere in leone,

in eo flumine pons erat,

in herboso Apidano,

in digitis,

castra in limite locat,

ipse coronam habebat unam in capite, alteram in collo,

oleae in arbore,

Caesaris in barbaris erat nomen obscurius,

in ceteris nationibus, Cels. praef. 1: qui in Brutiis praeerat,

in juvenibus,

nutus in mutis pro sermone est,

in veste candida,

in calceis,

in insignibus,

in tunicis albis,

in Persico et vulgari habitu,

in lugubri veste,

in Tyriis,

in Cois,

homines in catenis Romam mittere,

duas legiones in armis,

in armis hostis,

quae in ore atque in oculis provinciae gesta sunt (= coram),

in oculis provinciae,

in oculis omnium,

divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt,

Julianus in ore ejus (Vitellii) jugulatur,

in populorum institutis aut legibus,

in illis libris qui sunt de natura deorum,

in Timaeo dicit,

epistula, in qua omnia perscripta erant,

perscribit in litteris, hostes ab se discessisse,

in Thucydide orbem modo orationis desidero,

in Herodoto omnia leniter fluunt,

libri oratorii diu in manibus fuerunt,

philosophi quamcunque rem habent in manibus,

quam spem nunc habeat in manibus, exponam,

rem habere in manibus,

neque mihi in manu fuit Jugurtha qualis foret,

postquam nihil esse in manu sua respondebatur,

quod ipsorum in manu sit,... bellum an pacem malint,

inter manus),

quorum epistulas in manu teneo,

in manu poculum tenens,

coronati et lauream in manu tenentes,

in animo esse,

in animo habere,

lex est ratio insita in natura,

in memoria sedere,

tacito mutos volvunt in pectore questus,

quanta auctoritas fuit in C. Metello!

erat in eo summa eloquentia, summa fides,

in omni animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis,

si quid artis in medicis est,

nibil esse in morte timendum,

in eo enim loco res sunt nostrae, ut, etc.,

quo in loco, etc.: cum ex equitum et calonum fuga, quo in loco res essent, cognovissent,

videtis, quo in loco res haec siet, Ter Phorm. 2, 4, 6: quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit,

non in eo esse Carthaginiensium res, ut Galliam armis obtineant,

cum res non in eo esset, ut Cyprum tentaret,

feci ego istaec itidem in adulescentia,

in tempore hoc,

in hoc tempore,

in tali tempore,

in diebus paucis,

in brevi spatio,

in qua aetate,

in ea aetate,

in omni aetate,

in aetate, qua jam Alexander orbem terrarum subegisset,

qua (sc. Iphigenia) nihil erat in eo quidem anno natum pulchrius,

nihil in vita se simile fecisse,

in tota vita inconstans,

ni pedites equitesque in tempore subvenissent,

spreta in tempore gloria interdum cumulatior redit,

rebellaturi,

atque adeo in ipso tempore eccum ipsum obviam,

sic enim mihi in praesentia occurrit,

vestrae quidem cenae non solum in praesentia, sed etiam postero die jucundae sunt,

id quod unum maxime in praesentia desiderabatur,

haec ad te in praesenti scripsi, ut, etc.,

fit, ut distrahatur in deliberando animus,

vitiosum esse in dividendo partem in genere numerare,

quod in litteris dandis praeter consuetudinem proxima nocte vigilarat,

ne in quaerendis suis pugnandi tempus dimitteret,

in agris vastandis incendiisque faciendis hostibus,

in excidenda Numantia,

cum in immolanda Iphigenia tristis Calchas esset,

qui magno in aere alieno majores etiam possessiones habent,

se in insperatis repentinisque pecuniis jactare,

Larinum in summo timore omnium cum armatis advolavit,

So freq., of qualities or states of mind: summa in sollicitudine ac timore Parthici belli,

torpescentne dextrae in amentia illa?

hunc diem perpetuum in laetitia degere,

in metu,

in voluptate,

alicui in amore esse,

alicui in amoribus esse,

res in invidia erat,

num... Diogenem Stoicum coegit in suis studiis obmutescere senectus?

mirificam cepi voluptatem ex tua diligentia: quod in summis tuis occupationibus mihi tamen rei publicae statum per te notum esse voluisti,

So freq., of business, employment, occupations, etc.: in aliqua re versari,

similia iis, quae in consilio dixerat,

in certamine armorum atque in omni palaestra quid satis recte cavetur,

agi in judiciis,

tum vos mihi essetis in consilio,

in actione... dicere,

in quo tum magistratu forte Brutus erat,

in eo magistratu pari diligentia se praebuit,

in ea ipsa causa fuit eloquentissimus,

qui non defendit nec obsistit, si potest, injuriae, tam est in vitio, quam, etc.,

etsi hoc quidem est in vitio, dissolutionem naturae tam valde perhorrescere,

non sunt in eo genere tantae commoditates corporis,

an omnino nulla sit in eo genere distinctio,

Drusus erat de praevaricatione absolutus in summa quatuor sententiis,

et in omni summa, ut mones, valde me ad otium pacemque converto,

but, in summa, sic maxime judex credit, etc.,

horum (juvenum) inductio in parte simulacrum decurrentis exercitus erat: ex parte elegantioris exercitii quam militaris artis,

quod mihi in parte verum videtur,

patronorum in parte expeditior, in parte difficilior interrogatio est,

hoc facere in eo homine consueverunt,

in furibus aerarii,

Achilles talis in hoste fuit,

in hoc homine saepe a me quaeris, etc.,

suspectus et in morte matris fuit,

qui praesentes metuunt, in absentia hostes erunt, = absentes,

non solum in eodem sensu, sed etiam in diverso, eadem verba contra,

aliter voces aut eaedem in diversa significatione ponuntur,

Sallustius in significatione ista non superesse sed superare dicit,

stips non dicitur in significatione trunci,

semper in significatione ea hortus,

cum exitus haud in facili essent, i. e. haud faciles,

adeo moderatio tuendae libertatis in difficili est,

in obscuro esse, Liv. praef. § 3: in dubio esse,

dum in dubiost animus,

in integro esse,

in incerto esse,

in obvio esse,

in tuto esse,

videre te in tuto,

in aequo esse,

in expedito esse,

in proximo esse,

in aperto esse,

in promisco esse,

in augusto esse,

in incerto haberi,

in levi habitum,

in incerto relinquere,

v. Zumpt, Gram. § 398): influxit non tenuis quidam e Graecia rivulus in hanc urbem,

in Ephesum advenit,

in Epirum venire,

ibo in Piraeeum, visamque, ecquae advenerit in portum ex Epheso navis mercatoria,

non enim hoc ut oppido praeposui, sed ut loco,

se contulisse Tarquinios, in urbem Etruriae florentissimam,

remigrare in domum veterem e nova,

cum in sua rura venerunt,

a te ipso missi in ultimas gentes,

in Ubios legatos mittere,

dein Thalam pervenit, in oppidum magnum et opulentum,

Regillum antiquam in patriam se contulerat,

abire in exercitum,

cum id Zmyrnam in contionem nuntiatum est,

nuntiatur in castra,

allatis in castra nuntiis,

iste unumquodque vas in manus sumere,

Falerios se in manus Romanis tradidisse,

in crimen populo ponere,

ut liberos, uxores suaque omnia in silvas deponerent,

duplam pecuniam in thesauros reponi,

prius me collocavi in arborem,

sororem et propinquas suas nuptum in alias civitates collocasse,

in caelum ascendere,

filium ipse paene in umeros suos extulisset,

tamquam in aram confugitis ad deum,

Saturno tenebrosa in Tartara misso,

in flumen deicere,

quid nunc supina sursum in caelum conspicis,

si in latus aut dextrum aut sinistrum, ut ipsi in usu est, cubat,

Belgae spectant in septentriones et orientem solem,

in orientem Germaniae, in occidentem Hispaniae obtenditur, Gallis in meridiem etiam inspicitur,

in laevum prona nixus sedet Inachus urna,

castra ex Biturigibus movet in Arvernos versus,

in Galliam versus movere,

si in urbem versus venturi erant,

in memoriam reducere,

in animum inducere,

in mentem venire,

frequens imitatio transit in mores,

Or into a writing or speech: in illam Metellinam orationem addidi quaedam,

dormiet in lucem,

statim e somno, quem plerumque in diem extrahunt, lavantur,

in multam noctem luxit,

si febris in noctem augetur,

dixit in noctem atque etiam nocte illatis lucernis,

indutias in triginta annos impetraverunt,

nisi id verbum in omne tempus perdidissem,

ad cenam hominem in hortos invitavit in posterum diem,

audistis auctionem constitutam in mensem Januarium,

subito reliquit annum suum seque in annum proximum transtulit,

solis defectiones itemque lunae praedicuntur in multos annos,

postero die Romani ab sole orto in multum diei stetere in acie,

qui ab matutino tempore duraverunt in occasum,

seritur (semen lini) a Kalendis Octobribus in ortum aquilae,

neque illi didicerunt haec usque in senectutem,

in illum usque diem servati,

in serum usque patente cubiculo,

regnum trahat usque in tempora fati,

sancit in posterum, ne quis, etc.,

res dilata est in posterum,

video quanta tempestas invidiae nobis, si minus in praesens, at in posteritatem impendeat,

id aegre et in praesentia hi passi et in futurum etiam metum ceperunt,

ingenti omnium et in praesens laetitia et in futurum spe,

effugis in futurum,

quod eum tibi quaestoris in loco constitueras, idcirco tibi amicum in perpetuum fore putasti?

oppidum omni periculo in perpetuum liberavit,

quae (leges) non in tempus aliquod, sed perpetuae utilitatis causa in aeternum latae sunt,

sensit miles in tempus conficta,

ne urbs sine imperio esset, in tempus deligebatur, qui jus redderet,

scaena in tempus structa,

nihil ex raptis in diem commeatibus superabat,

rapto in diem frumento,

but, cum illa fundum emisset in diem,

vitium in dies crescit,

in dies singulos breviores litteras ad te mitto,

qui senescat in dies,

nos in diem vivimus,

in diem et horam,

and in horas,

id, quod apud Platonem est in philosophos dictum,

Callimachi epigramma in Ambraciotam Cleombrotum est,

cum cenaret Simonides apud Scopam cecinissetque id car men, quod in eum scripsisset, etc.,

quo amore tandem inflammati esse debemus in ejus modi patriam,

in liberos nostros indulgentia,

de suis meritis in rem publicam aggressus est dicere,

in dominum quaeri,

in eos impetum facere,

invehi in Thebanos,

quaecumque est hominis definitio, una in omnes valet,

num etiam in deos immortales inauspicatam legem valuisse?

vereor coram in os te laudare amplius,

si in me exerciturus (pugnos), quaeso, in parietem ut primum domes,

in puppim rediere rates,

sic equi dicuntur in frena redire, pulsi in terga recedere, Sulp. ad loc.): Cumis eam vidi: venerat enim in funus: cui funeri ego quoque operam dedi,

se quisque eum optabat, quem fortuna in id certamen legeret,

quodsi in nullius mercedem negotia eant, pauciora fore,

haec civitas mulieri redimiculum praebeat, haec in collum, haec in crines,

Rhegium quondam in praesidium missa legio,

datae in praesidium cohortes,

haec et in eam sententiam cum multa dixisset,

qui omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria redderent, uti nulla selectione uterentur,

in utramque partem disputat,

facillime et in optimam partem cognoscuntur adulescentes, qui se ad claros et sapientes viros contulerunt,

cives Romani servilem in modum cruciati et necati,

miserandum in modum milites populi Romani capti, necati sunt,

senior quidam Veiens vaticinantis in modum cecinit,

also: domus et villae in urbium modum aedificatae,

perinde ac si in hanc formulam omnia judicia legitima sint,

judicium quin acciperet in ea ipsa verba quae Naevius edebat, non recusasse,

senatusconsultum in haec verba factum,

pax data Philippo in has leges est,

Gallia omnis divisa est in partes tres,

quae quidem in confirmationem et reprehensionem dividuntur,

itaque Titurium Tolosae quaternos denarios in singulas vini amphoras portorii nomine exegisse,

extulit eum plebs sextantibus collatis in capita,

Macedonibus treceni nummi in capita statutum est pretium,

Thracia in Rhoemetalcen filium... inque liberos Cotyis dividitur (i. e. inter),

non te in me illiberalem, sed me in se neglegentem putabit,

neglegentior in patrem,

in quem omnes intenderat curas,

quos ardere in proelia vidi,

in bellum ardentes,

nutante in fugam exercitu,

in hanc tam opimam mercedem agite ( = ut eam vobis paretis, Weissenb. ad loc.),

certa praemia, in quorum spem pugnarent,

in id sors dejecta,

in id fide accepta,

in spem pacis solutis animis,

ingrata misero vita ducenda est in hoc, ut, etc.,

nec in hoc adhibetur, ut, etc.,

alius non in hoc, ut offenderet, facit, id. de Ira, 2, 26, 3: in quod tum missi?

in obsequium plus aequo pronus,

paratus in res novas,

in utrumque paratus,

denique in familiae luctum atque in privignorum funus nupsit,

paratusque miles, ut ordo agminis in aciem adsisteret,

portus ab Euroo fluctu curvatus in arcum,

populum in obsequia principum formavit,

omnium partium decus in mercedem conruptum erat,

commutari ex veris in falsa,

in sollicitudinem versa fiducia est,

Krebs, Antibarb. p. 562): in gratiam levium sociorum injuriam facere,

pugnaturi in gratiam ducis,

quorum in gratiam Saguntum deleverat Hannibal,

oratio habita in sexus honorem,

convivium in honorem victoriae,

in honorem Quadratillae,

in honorem tuum,

opp.: contra rem esse): ut aequom est, quod in rem esse utrique arbitremur,

si in rem est Bacchidis,

hortatur, imperat, quae in rem sunt,

cetera, quae cognosse in rem erat,

in rem fore credens universos adpellare,

in duas res magnas id usui fore,

in hos usus,

non nominatim, qui Capuae, sed in universum qui usquam coissent, etc.,

terra etsi aliquanto specie differt, in universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda,

in universum aestimanti, etc.,

aestate in totum, si fieri potest, abstinendum est (Venere),

in plenum dici potest, etc.,

Marii virtutem in majus celebrare,

aliter se corpus habere atque consuevit, neque in pejus tantum, sed etiam in melius,

in deterius,

in mollius,

quid enim est iracundia in supervacuum tumultuante frigidius? Sen. de Ira, 2, 11: civitas saepta muris neque in barbarum corrupta (v. barbarus),

aucto in barbarum cognomento,

priusquam id sors cerneret, in incertum, ne quid gratia momenti faceret, in utramque provinciam decerni,

nec puer Iliaca quisquam de gente Latinos In tantum spe tollet avos,

in tantum suam felicitatem virtutemque enituisse,

quaedam (aquae) fervent in tantum, ut non possint esse usui,

viri in tantum boni, in quantum humana simplicitas intellegi potest,

quippe pedum digitos, in quantum quaeque secuta est, Traxit,

meliore in omnia ingenio animoque quam fortuna usus,

ut simul in omnia paremur,

in antecessum dare,

quod, qui illam partem urbis tenerent, in eorum potestatem portum futurum intellegebant,

ut portus in potestatem Locrensium esset,

eam optimam rem publicam esse duco, quae sit in potestatem optimorum,

neque enim sunt motus in nostram potestatem,

numero mihi in mentem fuit,

ecquid in mentem est tibi?

nec prius surrexisse ac militibus in conspectum fuisse, quam, etc.,

quod satis in usum fuit, sublato, ceterum omne incensum est,

M. Minucium magistrum equitum, ne quid rei bellicae gereret, prope in custodiam habitum,

reliquos in custodiam habitos,

pollicetur se provinciam Galliam retenturum in senatus populique Romani potestatem,

spebus,

si spes est exspectatio boni, mali exspectationem esse necesse est metum,

bona spes cum omnium rerum desperatione confligit,

sic, etc.,

spem habere in fide alicujus,

nostros tantum spei habere ad vivendum, quantum accepissent ab Antonio,

miserum est nec habere ne spei quidem extremum,

in quīs plurimum habebat spei,

spem sibi aliquam proponere,

spem reliquorum in vestrā potestate positam esse,

spem ponere in armis,

spem deponere,

but: spem salvis in alicujus morte deponere,

spem alicujus alere,

auxerat meam spem, quod, etc.,

aliquem in spem adducere,

quae (salus nostra) spe exiguā extremāque pendet,

ut eos homines spes falleret,

quantā de spe decidi,

hac spe lapsus Indutiomarus,

nostris militibus spem minuit,

Helvetii eā spe dejecti,

ab hac spe repulsi Nervii,

de spe conatuque depulsus,

pro re certā spem falsam domum retulerunt,

non solum spe, sed certā re jam et possessione deturbatus est,

spei nostrae finem inponere,

morando spem destituere,

dolor tantae ad inritum cadentis spei,

spes ad inritum redacta,

Philippus, magnā spe depulsus,

Tyrii ab ingenti spe destituti erant,

tantā spe destituti,

hominem sine re, sine fide, sine spe, etc.,

sunt omnia, sicut adulescentis, non tam re et maturitate quam spe et exspectatione laudata,

ego jam aut rem aut ne spem quidem exspecto,

nemo umquam animo aut spe majora suscipiet, qui, etc.,

multa praeter spem scio multis bona evenisse,

praeter spem evenit!

repente praeter spem dixit, etc.,

cetera contra spem salva invenit,

omnia bona in spe habere,

ubi sunt spes meae?

si mihi mulierculae essent salvae, spes aliquae forent,

in quo nostrae spes omnesque opes sitae Erant,

omnes Catilinae spes atque opes concidisse,

so often: spes opesque,

(cadus) Spes donare novas largus,

spem istoc pacto nuptiarum omnem eripis,

spe mercedis adducti,

spes dignitatis suae,

spes diuturnitatis atque imperii,

nec in praemiis humanis spem posueris rerum tuarum,

quoniam me tui spem das,

ni mihi esset spes ostensa Hujusce habendae,

spes amplificandae fortunae fractior,

ut reo audaci spem judicii corrumpendi praeciderem,

Antiochus a spe societatis Prusiae decidit,

hoc conloquium abstulit spem Hannibali recipiendae Nolae,

exulanti Amyandro spes recuperandi regni facta est,

spe templi capiendi,

spem suae mortis conceperat,

spes est, eum melius facturum,

magna me spes tenet, explicare, etc.,

in spem maximam adducti, hunc ipsum annum salutarem civitati fore,

ne spes quidem ulla ostenditur, fore melius,

magnam in spem veniebat, fore, uti, etc.,

magnam se habere spem, Ariovistum finem injuriis facturum,

injecta est spes patri, Posse illam extrudi,

si qui vestrum spe ducitur, se posse, etc.,

in spem venio, appropinquare tuum adventum,

magna me spes tenet, bene mihi evenire, quod mittar ad mortem,

ad Aetolos legatum misit, magis ut nudaret animos, quam spe impetrari posse,

a spe scalis capi urbem posse,

spe castra eo die se oppugnaturos,

quae te ratio in istam spem induxit, ut eos tibi fidelis putaris fore?

si spem afferunt, ut... fructus appareat,

spes mihi certa fuit ut, etc.,

irritā spe agitari, ut, etc.,

spes est de argento,

de flumine transeundo spem se fefellisse,

quam spem tunc ille de me concepit,

nato filio pater spem de illo quam optimam capiat,

postea vero quam vidi nostros tantum spei habere ad vivendum,

spem habere ad ejus salutem exstinguendam,

Gallis ad temptanda ea defuit spes,

cum spei ad resistendum nihil esset,

leniter in spem Arrepe officiosus, ut et scribare secundus Heres,

in spem secundam nepotes pronepotesque (assumebantur),

puppes, Spes vestri reditus,

spes o fidissima Teucrum (of Aeneas),

spem suam (i. e. exta) circumvolat alis (milvus),

spe (i. e. re speratā) potitur,

devovit nati spemque caputque parens,

per spes surgentis Iuli,

tuosne ego, o meae spes inanes, labentis oculis vidi,

12: (capella) gemellos, Spem gregis, silice in nudā connixa reliquit,

(sus) quia semina pando Eruerit rostro spemque interceperit anni,

spes mea,

o spes mea, o mea vita, o mea voluptas, salve,

o salutis meae spes,

et mea carissima filiola, et spes reliqua nostra, Cicero,

si meam spem vis improborum fefellerit atque superaverit,

mala res, spes multo asperior,

Metellus contra spem suam laetissimis animis excipitur,

id (bellum) quidem spe omnium serius fuit,

omnium spe celerius,

in malā jam spe,

in spe Hannibali fuit defectio Tarentinorum,

dum spes nulla necis,

naufragii spes omnis abit,

magnā cum curā ego illum curari volo,

in aliquā re curam ponere (just before: magnum studi um multamque operam, etc.),

haec tam acrem curam diligentiamque desiderant,

so with diligentia,

si utrumque cum curā et studio fecerimus,

aliquid cum curā exsequi,

plus laboris et curae,

so with labor,

cura et industria,

ut in rem publicam omni cogitatione curāque incumberes,

so with cogitatio,

opp. neglegentia,

non naturam defecisse sed curam,

so opp. natura,

omni curā vestigare,

omni curā in aliquid incumbere,

omnem curam in siderum cognitione ponere,

cura et meditatio accessit,

eo majore curā illam (rem publicam) administrari,

curam praestare,

in re unā consumere curam (for which, in foll. verse, laborare),

cura pii diis sunt et qui coluere coluntur,

difficilis rerum alienarum,

rerum domesticarum,

maxima belli,

agrorum,

corporis,

capillorum,

funeris sui,

deorum,

civium,

nepotum,

2: magni Caesaris,

omnis cura de re publicā,

quocum mihi conjuncta cura de publicā re et privatā fuit,

si qua de Pompejo nostro tuendo... cura te attigit,

gratissima est mihi tua cura de illo mandato,

curam habere, agere, etc.: de vitā communi omnium curam habere,

Romani tamquam de Samnitibus non de se curam agerent,

omnium non tam pro Aetolis cura erat, quam ne, etc.,

curam habere pro aliquo,

curam pro nobis hospitis, uxor, agas,

Caesar pollicitus est, sibi eam rem curae futuram, etc.,

haec sibi esse curae,

rati sese diis curae esse,

cui salus mea fuit curae,

ea tantae mihi curae sunt, ut, etc.,

pollicetur sibi magnae curae fore, ut omnia restituerentur,

si tibi curae Quantae conveniat,

ipsis doctoribus hoc esse curae velim, ut, etc.,

dumque amor est curae,

ceterum magis vis morbi ingravescens curae erat, terroresque ac prodigia,

ceterum eo tempore minus ea bella... curae patribus erant, quam expectatio, etc.,

in eorum periculis non secus absentes quam praesentes amicos Attico esse curae,

nonnulli, quibus non fuit curae caelestem inveterare aquam, etc.,

eligere modo curae sit,

mihi erit curae explorare provinciae voluntatem,

sic recipiunt, Caesari... de augendā meā dignitate curae fore,

de ceteris senatui curae fore,

cohortatus, ut petitionem suam curae haberent,

Quint. prooem. § 16: habebo itaque curae, ut te meliorem reddam,

ut ille... quid ageret, curae sibi haberet certiorem facere Atticum,

curaque finitimos vincere major erat,

talis amor teneat, nec sit mihi cura mederi,

cura comere capillum fuit,

magistratus et imperia, postremo omnis cura rerum publicarum minime mihi hac tempestate cupiunda videntur,

legionis armandae,

aerarii,

annonae,

operum publicorum, viarum, aquarum, etc. (preceded by nova officia),

aquae, quae sub cutem est,

curae aegrescentium,

illa fuit lacrimis ultima cura meis (sc. somnus),

Pelusiacae lentis,

boum,

elsewhere rare): quorum in manus cura nostra venerit,

tertius immundae cura fidelis harae,

animus lassus, curā confectus,

cottidianā curā angere ani mum,

curae metusque,

11, 1, 44 et saep.: curas cordis manis,

acres cuppedinis,

gravi saucia curā (Dido),

atra, Hor C. 3, 1, 40: edaces,

vitiosa,

sine curā esse,

quid facerem, curā cruciabar miser,

cura est, negoti quid sit aut quid nuntiet,

mihi maximae curae est, non de meā quidem vitā, sed me patria sollicitat, etc.,

quam pro me curam geris,

nullā in posterum curā,

cur eam rem tam studiose curas, quae tibi multas dabit curas,

at tibi curarum milia quanta dabit!

crescit enim assidue spectando cura puellae,

tua sub nostro pectore cura,

et juvenum curas et libera vina referre,

tua cura, Lycoris,

puer, mea maxima cura,

cura deum,

raucae, tua cura, palumbes,

ibi cenavi atque ibi quievi in navi noctem perpetem,

tandem abii ad praetorem. Ibi vix requievi,

in Asiam hinc abii, atque ibi, etc.,

Demaratus fugit Tarquinios Corintho et ibi suas fortunas constituit,

aedificabat in summa Velia: ibi alto atque munito loco arcem inexpugnabilem fore,

erit haec differentia inter hoc edictum et superius, quod ibi de eo damno praetor loquitur, etc.,

musca est meus pater... nec sacrum nec tam profanum quicquamst, quin ibi ilico adsit,

ut illa, quae dicimus, non domo attulisse, sed ibi protinus sumpsisse videamur,

in eo flumine pons erat. Ibi praesidium ponit,

in medio propter canalem, ibi ostentatores meri,

illic ibi demum'st locus, ubi, etc.,

nam ubi tu profusus, ibi ego me pervelim sepultam,

nemo est, quin ubivis quam ibi, ubi est, esse malit,

ibi esse, ubi, etc.,

ubi tyrannus est, ibi... dicendum est plane nullam esse rem publicam,

multa intelleges meliora apud nos multo esse facta quam ibi fuissent, unde huc translata essent,

quo loco maxime umor intus perseverabit, ibi pus proximum erit,

quacumque equo invectus est, ibi haud secus quam pestifero sidere icti pavebant,

quo descenderant, ibi processerunt longe,

ibi loci terrarum orbe portis discluso,

qui sciens vasa vitiosa commodavit, si ibi infusum vinum est, etc.,

et cum ibi venerimus,

invocat deos inmortales: ibi continuo contonat Sonitu maxumo, etc.,

ubi... ibi,

postquam... ibi,

ter conatus ibi collo dare bracchia circum,

ibi infit, etc.,

nec moram ullam, quin ducat, dari: Ibi demum ita aegre tulit, ut, etc.,

ibi cum alii mores et instituta eorum eluderent,

ibi cum de re publica retulisset,

ille ubi miser famelicus videt, me tam facile victum quaerere, ibi homo coepit me obsecrare, etc.,

non voco (te patrem): Ubi voles pater esse, ibi esto,

tum ibi nescio quis me arripit,

cum Aebutius Caecinae malum minaretur, ibi tum Caecinam postulasse, etc.,

ibi nunc (colloq.),

numquid ego ibi peccavi?

at pol ego ibi sum, esse ubi miserum hominem decet,

si quid est, quod ad testes reservet, ibi nos quoque paratiores reperiet,

ibi fortunae veniam damus,

huic ab adulescentia bella intestina, caedes, rapinae, discordia civilis grata fuere, ibique juventutem suam exercuit,

non poterat ibi esse quaestio,

subsensi illos ibi esse et id agere inter se clanculum,

ibi esse,

cecinere vates, cujus civitatis eam civis Dianae immolasset, ibi fore imperium,

ibi imperium fore, unde victoria fuerit,

et interdum in sanctionibus adicitur, ut qui ibi aliquid commisit, capite puniatur, i. e. in his sanctionibus,

quam ibi miseriam vidi!

nil ibi majorum respectus,

de eo, quaque ille tunc ibi habuit, tantummodo, intra annum... judicium dabo,

promisti for promisisti,

promisse for promisisse,

promissem,

not in Cic.): ramos vel ferro compescunt vel longius promittunt,

nec ulla arborum avidius se promittit,

satis constat multos mortales capillum ac barbam promisisse,

pogoniae, quibus inferiore ex parte promittitur juba,

(Sonus lusciniae) promittitur revocato spiritu,

Gallia est longe et a nostris litoribus huc usque promissa,

praesertim cum, si mihi alterum utrum de eventu rerum promittendum esset, id futurum, quod evenit, exploratius possem promittere,

ut (di) primis minentur extis, bene promittant secundis,

pari in meliora praesagio in Caesaris castris omnia aves victimaeque promiserant,

promittunt omina poenas,

stella... vindemiae maturitatem promittens,

domum,

sestertia septem,

carmen,

auxilium alicui,

opem,

salutem,

ea quae tibi promitto ac recipio,

si Neptunus quod Theseo promiserat, non fecisset,

dii faxint, ut faciat ea quae promittit!

promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,

promitto, in meque recipio fore eum, etc.,

quem inimicissimum futurum esse promitto et spondeo,

surrepturum pallam promisit tibi,

promisit Apollo Ambiguam tellure novā Salamina futuram,

si operam dare promittitis,

se remedium afferer tantamque vim morbi levaturum esse promisit,

promittere oratorem,

per ea scelera se parricidam,

me Promisi ultorem,

de alicujus voluntate promittere,

de me tibi sic promitto atque confirmo, me, etc.,

promittere damni infecti,

promiserat ut daret,

debet extremitas (picturae) sic desinere, ut promittat alia post se,

ad fratrem,

ad cenam mihi,

tibi me promittere noli,

donum Jovi dicatum atque promissum,

nigras pecudes Diti,

pro domo sestertium millies promittens,

Britanni capillo sunt promisso,

capillus,

barba,

barba omnibus promissa erat,

boves palearibus amplis et paene ad genua promissis,

sues ventre promisso,

promissio, pollicitatio),

voto quodam et promisso teneri,

constantia promissi,

promissum absolvere,

facere,

exigere,

ludere aliquem promisso inani,

pacta et promissa servare,

illis promissis standum non est, quae, etc.,

promissis manere,

promissa firmare,

multa fidem promissa levant,

dic aliquid dignum promissis,

quo promissa (Ennii) cadant,

promissa dare,

so for suo, C. I. L. 5, 2007. In ante-class. verse su- with the following vowel freq. forms one syllable,

Caesar copias suas divisit,

ille in sua sententia perseverat,

tantam habebat suarum rerum fiduciam,

cum sceleris sui socios Romae reliquisset,

cur ego non ignoscam si anteposuit suam salutem meae?

Hanno praefecturam ejus (i.e. Muttinis) filio suo (Hannonis) dedit,

imperat princeps civibus suis,

nemo rem suam emit,

mea Glycerium suos parentes repperit,

utinam haec ignoraret suum patrem,

si nunc facere volt era officium suom,

ne eadem mulier cum suo conjuge honestissimum adulescentem oppressisse videatur,

si omnibus suis copiis excellentem virum res publica armasset,

omne animal, simul et ortum est, et se ipsum et omnes partes suas diligit,

cum mea domus ardore suo deflagrationem Italiae toti minaretur,

mittent aliquem de suo numero,

rationem illi sententiae suae non fere reddebant,

qui agellos suos redimere a piratis solebant,

edicunt ut ad suum vestitum senatores redirent,

suis finibus eos prohibent,

and distributively: ac naves onerariae LXIII. in portu expugnatae, quaedam cum suis oneribus, frumento, armis, aere, etc.,

id sua sponte apparebat tuta celeribus consiliis praepositurum,

ad id quod sua sponte satis collectum animorum erat, indignitate etiam Romani accendebantur,

secutum tamen sua sponte est ut vilior ob ea regi Hannibal et suspectior fieret,

hanc dicam Athenis advenisse cum aliquo amatore suo, Plant. Mil. 2, 2, 86: doceo gratissimum esse in sua tribu Plancium,

cupio eum suae causae confidere,

suspicari debuit (Milo), eum (Clodium) ad villam suam (Clodii) deversurum,

(dixit) Caesarem pro sua dignitate debere et studium et iracundiam suam reipublicae dimittere,

hunc pater suus de templo deduxit,

hunc sui cives e civitate ejecerunt,

Alexandrum uxor sua... occidit,

illum ulciscentur mores sui,

quodsi quem natura sua... forte deficiet,

utrumque regem sua multitudo consalutaverat,

quas (urbes) sua virtus ac dii juvent, magnas sibi opes facere,

quos nec sua conscientia impulerit, nec, etc.,

consulem C. Marium servus suus interemit,

quis non Vedium Pollionem pejus oderat quam servi sui?

sera dies sit qua illum gens sua caelo adserat,

ita forma simili pueri ut mater sua internoscere (sc. eos) non posset,

sunt homines, quos libidinis infamiaeque suae neque pudeat neque taedeat,

video fore ut inimicos tuos poeniteat intemperantiae suae,

si Caesarem beneficii sui poeniteret,

jam ne nobilitatis quidem suae plebejos poenitere,

militem jam minus virtutis poenitere suae,

ad parentes suos ducas Silenium,

eosdem ad quaestoris sui aut imperatoris, aut commilitonum suorum pericula impulistis,

totum enim ex sua patria sustulisti,

Caesar Fabium in sua remittit hiberna,

introire ad Ciceronem, et domi suae imparatum confodere,

suis flammis delete Fidenas,

suo igni involvit hostes,

quid Caesarem in sua fata inmisit?

with antecedent supplied from preceding sentence: non destiti rogare et petere (sc. Brutum) mea causa, suadere et hortari sua,

suus rex reginae placet,

ei nunc alia ducenda'st domum, sua cognata Lemniensis,

Autronio nonne sodales, non collegae sui... defuerunt?

si ceteris facta sua recte prosunt,

cui non magistri sui atque doctores, cui non... locus ipse... in mente versetur?

haec omnia plane... Siculis erepta sunt: primum suae leges, etc.,

Romanis multitudo sua auxit animum,

sicuti populo Romano sua fortuna labet,

Lanuvinis sacra sua reddita,

vilitas sua illis detrahit pretium,

nemo est cui felicitas sua satisfaciat,

labor illi suus restitutus est,

magnitudo sua singulis constat,

tantum sapienti sua, quantum Dec omnis aetas patet,

With antecedent supplied from principal sentence: mater quod suasit sua Adulescens mulier fecit, i.e. ei,

regique Thebano regnum stabilivit suum,

mittam hodie huic suo die natali malam rem magnam,

ego Metello non irascor, neque ei suam vacationem eripio,

desinant insidiari domui suae consuli,

quibus ea res honori fuerit a suis civibus,

nos non suas (leges Lacedaemoniis arbitror) ademisse, sed nostras leges dedisse,

Graccho et Tuditano provinciae Lucani et Galliae cum suis exercitibus prorogatae,

nec illius animi aciem praestringit splendor sui nominis,

nolite a sacris patriis Junonis Sospitae domesticum et suum consulem avellere,

quamvis tu magna mihi scripseris de Bruti adventu ad suas legiones,

suae legis ad scriptum ipsam quoque sententiam adjungere,

cum ambitio alterius suam primum apud eos majestatem solvisset,

nunc causam instituendorum ludorum ab origine sua repetam,

Jubam in regno suo non locorum notitia adjuvet, non popularium pro rege suo virtus,

in qua deliberatione ad suam cujusque naturam consilium est omne revocandum,

operam dare ut sua lex ipso scripto videatur niti,

(Caesar reperiebat) ad Galbam propter justitiam prudentiamque suam totius belli summam deferri,

credere, ad suum concilium a Jove deos advocari,

sapientissimi artis suae professores sunt a quibus et propria studia verecunde et aliena callide administrantur,

hoc Anaximandro, populari ac sodali suo, non persuasit,

vidit fortissimum virum, inimicissimum suum,

(hic) fuit in Creta contubernalis Saturnini, propinqui sui,

ut non per L. Crassum, adfinem suum... causam illam defenderit,

ne cum hoc T. Broccho, avunculo, ne cum ejus filio, consobrino suo, ne nobiscum vivat,

Caesar mittit ad eum A. Clodium, suum atque illius familiarem,

Dicaearchum cum Aristoxeno, aequali et condiscipulo suo, omittamus,

tres fratres optimos, non solum sibi ipsos, neque nobis, necessariis suis, sed etiam rei publicae condonavit,

Varroni, quem, sui generis hominem,... vulgus extrahere ad consulatum nitebatur,

si P. Scipionem, clarissimum virum, majorumque suorum simillimum res publica tenere potuisset,

M. Fabi Ambusti, potentis viri cum inter sui corporis homines, tum ad plebem, etc.,

C. vero Fabricii, et Q. Aemilii Papi, principum saeculi sui, domibus argentum fuisse confitear oportet,

credamus igitur Panaetio, a Platone suo dissentienti ( = qui dissentiebat),

ea Sex. Roscium, expulsum ex suis bonis, recepit domum,

diffidentemque rebus suis confirmavit,

Dejotarum ad me venientem cum omnibus copiis suis, certiorem feci, etc.,

stupentes tribunos et suam jam vicem magis anxios quam, etc., liberavit consensus populi Romani,

manet in folio scripta querela suo ( = quam scripsit),

et ipsis (hostibus) regressis in castra sua,

quibus (speculis) si unum ostenderis hominem, populus adparet, unaquaque parte faciem exprimente sua,

sic a suis legionibus condemnatus irrupit in Galliam,

hunc agrum patres nostri, acceptum a majoribus suis ( = quem acceperant), perdiderunt,

ut in suis ordinibus dispositi dispersos adorirentur,

ipsa capit Condita in pharetra ( = quae condiderat) tela minora sua,

Sopater, expositis suis difficultatibus ( = cum exposuisset, etc.): Timarchidem... perducit,

Caesar, primum suo deinde omnium ex conspectu remotis equis, etc.,

Campani, audita sua pariter sociorumque clade, legatos ad Hannibalem miserunt,

(Appius) deposito suo magistratu... domum est reductus,

M. Papirius dicitur Gallo, barbam suam (i.e. Papirii) permulcenti,... iram movisse,

si sine maximo dedecore, tam impeditis suis rebus, potuisset emori,

ita (consul) proelio uno accidit Vestinorum res, haudquaquam tamen incruento milite suo (consulis),

with antecedent to be supplied: Campani, cum, robore juventutis suae acciso, nulla (sc. eis) propinqua spes esset, etc.,

mihi ipsa Roma ad complectendum conservatorem suum progredi visa est,

cur iis persequendi juris sui... adimis potestatem?

si senatui doloris sui de me declarandi potestas esset erepta,

nec tribunis plebis (spatium datur) sui periculi deprecandi,

eamque rem illi putant a suum cuique tribuendo appellatam,

magnum Miloni fuit, conficere illam pestem nulla sua invidia?

neque enim fuit Gabinii, remittere tantum de suo nec regis, imponere tantum plus suis,

Piso, cui fructum pietatis suae neque ex me neque a populo Romano ferre licuit,

ei cujus magis intersit, vel sua, vel rei publicae causa vivere,

sapientis est consilium explicare suum de maximis rebus,

totam Italiam suis colonis ut complere (sc. eis) liceat, permittitur,

maximum (sc. eis) solacium erit, propinquorum eodem monumento declarari, et virtutem suorum, et populi Romani pietatem,

ejusdem animi est, posteris suis amplitudinem nobis quam non acceperit tradere, et memoriam prope intermortuam generis sui, virtute renovare,

siquidem atrocius est, patriae parentem quam suum occidere,

miliens perire est melius quam in sua civitate sine armorum praesidio non posse vivere,

contentum suis rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae,

ut non liceat sui commodi causa nocere alteri,

detrahere de altero sui commodi causa,

suis exemplis melius est uti,

levius est sua decreta tollere quam aliorum,

29, 37, 11: satius est vitae suae rationes quam frumenti publici nosse,

quanto satius est sua mala exstinguere quam aliena posteris tradere?

cum initia beneficiorum suorum spectare, tum etiam exitus decet,

Romani nominis gloriae, non suae, composuisse illa decuit,

omnia torquenda sunt ad commodum suae causae... sua diligenter narrando,

erat Dareo mite ac tractabile ingenium, nisi suam naturam plerumque fortuna corrumperet (suam not referring to Dareo),

non erit ista amicitia sed mercatura quaedam utilitatum suarum,

(Clodius) Caesaris potentiam suam potentiam esse dicebat,

(Caelius) a sua (causa) putat ejus (i.e. Ascitii) esse sejunctam,

ipsos certo scio non negare ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo (referring to ipsos),

hostes viderunt,... suorum tormentorum usum spatio propinquitatis interire,

docent, sui judicii rem non esse,

hoc Verrem dicere ajebant, te... opera sua consulem factum, i.e. Verris, though grammatically it might refer to the subj. of aiebant,

(Ariovistus) dixit neminem secum sine sua pernicie contendisse,

also: occurrebat ei, mancam praeturam suam futuram consule Milone,

scio equidem, ut, qui argentum afferret atque expressam imaginem suam (i.e. militis) huc ad nos, cum eo ajebat velle mitti mulierem,

isti bonorum emptores arbitrantur, vos hic sedere qui excipiatis eos qui de suis (i.e. emptorum) manibus effugerint,

Siculi venisse tempus ajebant ut commoda sua defenderem,

ut tunc tandem sentiret recuperanda esse quae prius sua culpa amissa forent,

Ambiguous: velle Pompejum se Caesari purgatum, ne ea quae reipublicae causa egerit (Pompejus) in suam (i.e. Caesaris) contumeliam vertat (where suam might be referred to Pompejus),

Cassius constituit ut ludi absente te fierent suo nomine,

postulat ut ad hanc suam praedam tam nefariam adjutores vos profiteamini,

Nasidius eos magnopere hortatur ut rursus cum Bruti classe, additis suis (i.e. Nasidii) auxiliis confligant,

(regem) denuntiasse sibi ut triduo regni sui decederent finibus,

Sabinae mulieres, hinc patres, hinc viros orantes, ne parricidio macularent partus suos (i.e. mulierum),

Patron praecepit suis ut arma induerent, ad omne imperium suum parati,

ad hanc (Laidem) Demosthenes clanculum adit, et ut sibi copiam sui faceret, petit,

(Dejotarus) non recusat quin id suum facinus judices,

16, 45: parietes hujus curiae tibi gratias agere gestiunt, quod futura sit illa auctoritas in his majorum suorum et suis sedibus,

quidni gauderet quod iram suam nemo sentiret?

querenti quod uxor sua e fico se suspendisset,

and with intentional ambiguity: cum Proculejus quereretur de filio quod is mortem suam expectaret,

si, quod officii sui sit, non occurrit animo, nihil umquam omnino aget,

ut non auderet iterum dicere quot milia fundus suus abesset ab urbe,

donec sciat unisquisque quid sui, quid alieni sit,

rex ignarus, quae cum Hannibale legatis suis convenisset, quaeque legati ejus ad se allaturi fuissent,

postquam animadvertit quantus agminis sui terror esset,

me a portu praemisit domum, ut haec nuntiem uxori suae,

quasi Appius ille Caecus viam muniverit, non qua populus uteretur, sed ubi impune sui posteri latrocinarentur, i. e. Appii,

quae gens ad Caesarem legatos mise. rat, ut suis omnibus facultatibus uteretur,

inde castra movent, ne qua vis sociis suis ab Romano exercitu inferri possit,

(Romani) Albam a fundamentis proruerunt, ne memoria originum suarum exstaret,

oppidani nuntios Romam, qui certiorem de suo casu senatum facerent, misere,

tanto intervallo ab hostibus consedit, ut nec adventus suus propinquitate nimia nosci posset, et, etc.,

Datames locum delegit talem ut non multum obesse multitudo hostium suae paucitati posset,

quid si gubernator a diis procellas petat ut gratior ars sua periculo fiat?

Sulla, si sibi suus pudor ac dignitas non prodesset, nullum auxilium requisivit ( = negavit se defendi velle, si, etc.),

Paetus omnes libros quos frater suus reliquisset mihi donavit ( = dixit se donare libros quos, etc.),

non enim a te emit, sed, priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit ( = potitus est, ne, etc.),

Africanus, si sua res ageretur, testimonium non diceret,

ille ipse (Pompejus) proposuit epistulam illam, in qua est Pro tuis rebus gestis amplissimis. Amplioribusne quam suis, quam Africani?

spiritus dabat (Manlio) quod... vinculorum suorum invidiam dictator fugisset,

(Numa) Camenis eum lucum sacravit, quod earum ibi concilia cum conjuge sua Egeria essent,

adulescens deos omnis invocare ad gratiam illi pro se referendam, quoniam sibi nequaquam satis facultatis pro suo animo atque illius erga se esset,

Cicero tibi mandat ut Aristodemo idem respondeas, quod de fratre suo (Ciceronis) respondisti,

oriundi ab Sabinis, ne, quia post Tatii mortem ab sua parte non erat regnatum, imperium amitterent, sui corporis creari regem volebant,

C. Caesar villam pulcherrimam, quia mater sua aliquando in illa custodita erat, diruit,

Philemonem, a manu servum, qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte punivit,

quomodo excandescunt si quid e juba sua decisum est,

petunt rationes illius (Catilinae) ut orbetur consilio res publica, ut minuatur contra suum (i.e. Catilinae) furorem imperatorum copia (instead of ejus, which might be referred to res publica),

equites a cornibus positos, cum jam pelleretur media peditum suorum acies, incurrisse ab lateribus ferunt,

in quibus (litteris Bruti) unum alienum summa sua prudentia (est), ut spectem ludos suos,

quod quidem ille (Nero) decernebat, quorumdam dolo ad omina sui exitus vertebatur,

tum erit tempestiva cum semen suum maturum erit,

vitis si macra erit, sarmenta sua concidito minute,

qui sic purgatus erit, diuturna valetudine utatur, neque ullus morbus veniet, nisi sua culpa,

Cimon in eandem invidiam incidit quam pater suus,

id qua ratione consecutus sit (Lysander) latet. Non enim virtute sui exercitus factum est, etc.,

ipse sub Esquiliis, ubi erat regia sua, Concidit,

quodque suus conjux riguo collegerat horto, Truncat olus foliis,

cum animus societatem caritatis coierit cum suis, omnesque natura conjunctos suos duxerit,

mulier ingeniosa praecepit suis omnia Caelio pollicerentur,

quo facilius et nostras domos obire, et ipse a suis coli possit,

qua gratiam beneficii vestri cum suorum laude conjungant,

vellem hanc contemptionem pecuniae suis reliquisset,

cum divisurum se urbem palam suis polliceretur,

Caesar, cohortatus suos, proelium commisit,

Curio exercitum reduxit, suis omnibus praeter Fabium incolumibus,

Caesar receptui suorum timens,

certior ab suis factus est, praeclusas esse portas,

omnium suorum consensu, Curio bellum ducere parabat,

Pompejus suorum omnium hortatu statuerat proelio decertare,

Caesar Brundisium ad suos severius scripsit,

naviculam conscendit cum paucis suis,

multum cum suis consiliandi causa secreto praeter consuetudinem loqueretur,

nupsit Melino, adulescenti inprimis inter suos et honesto et nobili,

rex raptim a suis in equum impositus fugit,

subsidio suorum proelium restituere,

feras bestias... ad opem suis ferendam avertas,

abstulit sibi in suos potestatem,

Besso et Nabarzani nuntiaverant sui regem... interemptum esse,

ut bona mens suis omnibus fuerit. Si quem libido abripuit, illorum eum, cum quibus conjuravit, non suum judicet esse,

the absolute use of ejus in this sense being inadmissible): quasi vero quisquam dormiat? ne sui quidem hoc velint, non modo ipse (sui = ejus amici, liberi),

is (annus) ejus omnem spem... morte pervertit. Fuit hoc luctuosum suis, acerbum patriae, etc.,

quadrigas, quia per suos ( = ipsius milites) agendae erant, in prima acie locaverat rex,

auctoritatem Pisistrati qui inter suos ( = ejus cives) maxima erat,

quo cum multitudine adversariorum sui superarentur, ipse fuit superior, etc.,

cedo quid hic faciet sua?

nec suom adimerem alteri,

nunc si ille salvos revenit, reddam suom sibi (v. D. 3. a. infra),

illum studeo quam facillime ad suum pervenire,

populi Romani hanc esse consuetudinem ut socios sui nihil deperdere velit,

nec donare illi de suo dicimur,

(stellae) quae per igneos tractus labentia inde splendorem trahant caloremque, non de suo clara,

meum mihi placebat, illi suum (of a literary essay),

id enim maxime quemque decet quod est cujusque maxime suum,

pro suo possessio tale est, cum dominium nobis acquiri putamus. Et ea causa possidemus ex qua acquiritur, et praeterea pro suo,

so without an antecedent, and referring to a first person: item re donata, pro donato et pro suo possideo,

similarly: usucapere pro suo = acquire dominion by a possession pro suo, Fragm. Vat. 111: res pro suo, quod justam causam possidendi habet, usucapit,

Roscius tibi omnia sua praeter animam tradidit,

qui etiam hostibus externis victis sua saepissime reddiderunt,

tu autem vicinis tuis Massiliensibus sua reddis,

Remi legatos miserunt qui dicerent se suaque omnia in fidem atque potestatem populi Romani permittere,

ipsi milites alveos informes quibus se suaque transveherent, faciebant,

docere eos qui sua permisere fortunae,

hanc ob causam maxime ut sua tenerentur res publicae constitutae sunt,

rarely = eorum res: quod vero etiam sua reddiderint (i.e. Gallis),

aliena ut melius videant et dijudicent Quam sua,

cognoscunt... immobile agmen et sua quemque molientem,

omnia ei hostium non secus quam sua nota erant,

aliena cum suis perdidit,

the context),

scripsit causam dicere Prius aurum quare sit suum,

nihil erat cujusquam quod non hoc anno suum fore putabat (Clodius),

quia suum cujusque fit, eorum quae natura fuerant communia quod cuique obtigit, id quisque teneat,

Juba suam esse praedicans praedam,

gratum sibi populum facturum, si omnes res Neapolitanorum suas duxissent,

eosdem Dorus librarius suos vocat,

cum enim istarum personarum nihil suum esse possit,

referas ad eos qui suam rem nullam habent ( = rem quae sua sit),

qui in potestate nostra est, nihil suum habere potest,

quae convenere in Andriam ex Perinthia Fatetur transtulisse, atque usum pro suis ( = quasi sua essent),

potest autem... quae tum audiet... ingenue pro suis dicere,

suum facere = suae dicionis facere: commemorat ut (Caesar) magnam partem Italiae beneficio atque auctoritate eorum suam fecerit,

in quam (Asiam) jam ex parte suam fecerit,

crudelissima ac superbissima gens sua omnia suique arbitrii facit,

omnia sua putavit quae vos vestra esse velletis,

non meminit, illum exercitum senatus populique Romani esse, non suum,

so of incorporeal things: hi si velint scire quam brevis eorum vita sit, cogitent ex quota parte sua sit,

prudentis est, id quod in quoque optimum est, si possit, suum facere,

quaeremus quomodo animus (hanc virtutem) usu suam faciat,

ut lege caverent, ne quis quem civitatis mutandae causa suum faceret, neve alienaret,

eduxit mater pro sua ( = quasi sua esset),

ancilla, quae mea fuit hodie, sua nunc est,

hice hoc munere arbitrantur Suam Thaidem esse,

eos hic fecit suos Paulo sumptu,

sed istunc exora, ut (mulierem) suam esse adsimulet,

cum Antonio sic agens ut perspiciat, si in eo negotio nobis satisfecerit, totum me futurum suum,

Alpheus... utebatur populo sane suo,

nam qui sciet ubi quidque positum sit, quaque eo veniat, is poterit eruere, semperque esse in disputando suus,

inaestimabile bonum est suum fieri,

(furiosus) qui suus non est,

vix sua, vix sanae virgo Niseia compos Mentis erat,

dixit antea, sed suum illud est, nihil ut affirmet,

nihil de suo casu, multa de vestro querebatur,

sua sibi propiora pericula quam mea loquebantur,

suasque et imperatoris laudes canentes,

damnatione collegae et sua,

Senecae fratris morte pavidum et pro sua incolumitate pavidum,

velut pro Vitellio conquerentes suum dolorem proferebant,

opp. alienus: ut suo potius tempore mercatorem admitterent, quam celerius alieno,

(Platoni) duo placet esse motus, unum suum, alterum externum, esse autem divinius quod ipsum ex se sua sponte moveatur, etc.,

voluptatem suis se finibus tenere jubeamus,

cum vobis immortale monumentum suis paene manibus senatus... exstruxerit,

superiores (amnes) in Italia, hic (Rhodanus) trans Alpes, hospitales suas tantum, nec largiores quam intulere aquas vehentes,

ex suo fonte nativa est,

pennas ambo non habuere suas (non suas = alienas),

Caesar bellum contra Antonium sua sponte suscepit,

sua sponte ad Caesarem in jus adierunt,

jus et omne honestum sua sponte expetendum (cf. in the context: per se igitur jus est expetendum),

sortes sua sponte attenuatas,

restitit suo loco Romana acies (opp. to the advance of the enemy),

et staturas suo loco leges,

aciem instruxit primum suis locis, pauloque a castris Pompeji longius,

sed habuit suam Venerem,

ut in suis rebus, ita in re publica luxuriosus nepos,

deinde ut communibus pro communibus utatur, privatis ut suis,

quod oppidum Labienus sua pecunia exaedificaverat,

militibus agros ex suis possessionibus pollicetur,

imperatori senatuique honos suus redditus,

neque inpedimento fuit, quominus religionibus suus tenor suaque observatio redderetur,

quibus omnibus debetur suus decor,

So distributively: is mensibus suis dimisit legionem,

Tullus Hostilius qui suo jure in porta nomen inscripsit,

earum rerum hic A. Licinius fructum a me repetere prope suo jure debet,

numquam illum res publica suo jure esset ulta,

huic quaestioni suum diem dabimus,

homini autem suum bonum ratio est,

in majorem me quaestionem vocas, cui suus locus, suus dies dandus est,

With proprius: mentio inlata apud senatum est, rem suo proprio magistratu egere,

et Hannibalem suo proprio occupandum bello,

dissupasset hostes, ni suo proprio eum proelio equites Volscorum exceptum tenuissent,

mare habet suas venas quibus impletur,

Milone occiso (Clodius) habuisset suos consules,

collegit ipse se contra suum Clodium,

hic magna auxilia expectabant et suis locis bellum in hiemem ducere cogitabant,

numquam nostris locis laboravimus,

cum Perseus suo maxime tempore et alieno hostibus incipere bellum posset,

neque occasioni tuae desis, neque suam occasionem hosti des,

tantum abfuit ut ex incommodo alieno sua occasio peteretur,

aestuque suo Locros trajecit,