Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

apprehension

  • 1 timor

        timor ōris, m    [2 TEM-], fear, dread, apprehension, timidity, alarm, anxiety: definiunt timorem metum mali appropinquantis: animus timore Obstipuit, T.: magno timore sum: res quae mihi facit timorem: timor incutitur ex ipsorum periculis: timor exercitum occupavit, Cs.: timore sublato, Cs.: timorem deponite: se ex maximo timore conligere, Cs.: ea (aestus), quae sequitur, magno est in timore, i. e. occasions great apprehension: timor patribus incessit, ne, etc., L.: Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: Unde mare et terras ipsi mihi saepe videre Fit timor, comes to me, O.: haud dubius timor incessit animos, consilia tua emanasse, L.: subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, L.: spes oti... seditionis timor: mortis, O.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur inperia: Mentem... Redegit in veros timores Caesar, H.— Religious awe, reverence, superstition: inanis religio timorque: Quone malo mentem concussa? timore deorum, H.— An object of fear, terror, dread: Stygii Numina torrentis, timor et deus ille deorum, O.: Magnus latronibus, H.—Person., Fear: Timor, H.: ater, V.: consternati Timores, O.
    * * *
    fear; dread

    Latin-English dictionary > timor

  • 2 timor

    tĭmor ( tĭmos, Naev. ap. Non. 487, 6), ōris, m. [timeo].
    I.
    Lit., fear, dread, apprehension, alarm, anxiety (cf.:

    metus, horror, formido, timiditas, pavor): definiunt timorem metum mali appropinquantis,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    metus ac timor,

    id. Verr. 2, 4, 19, § 41:

    timor praepedit dicta linguae,

    Plaut. Cas. 3, 5, 25:

    timore torpeo,

    id. Truc. 4, 3, 50:

    prae timore in genua concidit,

    id. Rud. 1, 2, 85; id. Cist. 4, 2, 45:

    in timorem dabo militarem advenam,

    id. Ps. 4, 1, 19:

    animus timore Obstipuit,

    Ter. Ad. 4, 4, 4:

    magno timore sum,

    Cic. Att. 5, 14, 2; id. Fin. 2, 10, 30:

    cruciatu timoris angi,

    id. Off. 2, 7, 25: amici nostri, timore de nobis [p. 1873] afficiuntur, id. Fam. 11, 2, 3:

    res quae mihi facit timorem,

    id. ib. 10, 18, 2:

    timore perterritus,

    id. Div. 1, 28, 58; so Caes. B. G. 1, 22; 1, 23:

    huc accedit summus timor,

    Cic. Rosc. Am. 4, 9:

    haec sunt in judicum animis... oratione molienda, amor, odium... spes, laetitia, timor, molestia,

    id. de Or. 2, 51, 206:

    timor incutitur ex ipsorum periculis,

    id. ib. 2, 51, 209:

    timor omnem exercitum occupavit,

    Caes. B. G. 1, 39; cf. Cic. Rep. 1, 16, 25:

    Parthis timor injectus est,

    id. Att. 5, 20, 3; id. Agr. 1, 8, 23; Caes. B. G. 7, 55:

    alicui timorem deicere,

    Cic. Rep. 1, 15, 24:

    hunc mihi timorem eripe,

    id. Cat. 1, 7, 18:

    ades animo et omitte timorem,

    id. Rep. 6, 10, 10:

    timorem abicere,

    id. Fam. 11, 21, 4:

    timore sublato,

    Caes. B. G. 6, 23; cf.: omni timore deposito, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 23, 1:

    ut se ex maximo timore colligerent,

    Caes. B. C. 3, 65:

    ea (aestas), quae sequitur, magno est in timore,

    i. e. occasions great apprehension, Cic. Fam. 2, 10, 4:

    numquam fidele consilium daturus timor,

    Sen. Ben. 7, 26, 5. — With ne:

    ubi timor est, ne auctumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur,

    Col. 11, 3, 63; so Verg. A. 6, 352; Liv. 6, 28, 8.—With acc. and inf.:

    in timore civitas fuit, obsides captivosque Poenorum ea moliri,

    Liv. 32, 26, 16:

    subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri,

    Cic. de Or. 2, 82, 334.— With in and abl.:

    cum major a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset,

    Liv. 45, 26, 7.—With gen. of the thing feared:

    belli magni timor impendet,

    Cic. Fam. 2, 7, 4; so,

    vituperationis non injustae,

    id. Rep. 5, 4,:

    repentinae incursionis,

    Caes. B. G. 6, 23:

    mortis,

    Lucr. 5, 1180; Ov. M. 7, 604.—In plur., Cic. Rep. 1, 44, 68; Lucr. 2, 45; 5, 46; Cat. 64, 99; Hor. C. 1, 37, 15; id. Ep. 1, 4, 12.—
    B.
    Personified, Fear:

    Timor,

    Hor. C. 3, 1, 37:

    ater,

    Verg. A. 9, 719. — Plur., Ov. M. 12, 60.—
    II.
    Poet., transf.
    A.
    In a good sense, awe, reverence, veneration:

    divum,

    Lucr. 5, 1223:

    quod hominibus perturbatis inanem religionem timoremque dejecerat,

    Cic. Rep. 1, 15, 24:

    deorum,

    Hor. S. 2, 3, 295:

    sacer,

    Sil. 3, 31:

    primus in orbe deos fecit timor,

    Stat. Th. 3, 661.—
    B.
    An object that excites fear, a terror:

    audaci tu timor esse potes,

    Prop. 3, 7, 28 (4, 6, 70):

    Cacus Aventinae timor,

    Ov. F. 1, 551; cf. id. M. 3, 291; 10, 29; 12, 612:

    magnus uterque timor latronibus,

    Hor. S. 1, 4, 67; Plin. 8, 32, 50, § 119. —
    C.
    An object for which anxiety is felt ( poet.):

    ratis, tot gracili ligno complexa timores,

    Stat. S. 3, 2, 80.

    Lewis & Short latin dictionary > timor

  • 3 timos

    tĭmor ( tĭmos, Naev. ap. Non. 487, 6), ōris, m. [timeo].
    I.
    Lit., fear, dread, apprehension, alarm, anxiety (cf.:

    metus, horror, formido, timiditas, pavor): definiunt timorem metum mali appropinquantis,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    metus ac timor,

    id. Verr. 2, 4, 19, § 41:

    timor praepedit dicta linguae,

    Plaut. Cas. 3, 5, 25:

    timore torpeo,

    id. Truc. 4, 3, 50:

    prae timore in genua concidit,

    id. Rud. 1, 2, 85; id. Cist. 4, 2, 45:

    in timorem dabo militarem advenam,

    id. Ps. 4, 1, 19:

    animus timore Obstipuit,

    Ter. Ad. 4, 4, 4:

    magno timore sum,

    Cic. Att. 5, 14, 2; id. Fin. 2, 10, 30:

    cruciatu timoris angi,

    id. Off. 2, 7, 25: amici nostri, timore de nobis [p. 1873] afficiuntur, id. Fam. 11, 2, 3:

    res quae mihi facit timorem,

    id. ib. 10, 18, 2:

    timore perterritus,

    id. Div. 1, 28, 58; so Caes. B. G. 1, 22; 1, 23:

    huc accedit summus timor,

    Cic. Rosc. Am. 4, 9:

    haec sunt in judicum animis... oratione molienda, amor, odium... spes, laetitia, timor, molestia,

    id. de Or. 2, 51, 206:

    timor incutitur ex ipsorum periculis,

    id. ib. 2, 51, 209:

    timor omnem exercitum occupavit,

    Caes. B. G. 1, 39; cf. Cic. Rep. 1, 16, 25:

    Parthis timor injectus est,

    id. Att. 5, 20, 3; id. Agr. 1, 8, 23; Caes. B. G. 7, 55:

    alicui timorem deicere,

    Cic. Rep. 1, 15, 24:

    hunc mihi timorem eripe,

    id. Cat. 1, 7, 18:

    ades animo et omitte timorem,

    id. Rep. 6, 10, 10:

    timorem abicere,

    id. Fam. 11, 21, 4:

    timore sublato,

    Caes. B. G. 6, 23; cf.: omni timore deposito, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 23, 1:

    ut se ex maximo timore colligerent,

    Caes. B. C. 3, 65:

    ea (aestas), quae sequitur, magno est in timore,

    i. e. occasions great apprehension, Cic. Fam. 2, 10, 4:

    numquam fidele consilium daturus timor,

    Sen. Ben. 7, 26, 5. — With ne:

    ubi timor est, ne auctumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur,

    Col. 11, 3, 63; so Verg. A. 6, 352; Liv. 6, 28, 8.—With acc. and inf.:

    in timore civitas fuit, obsides captivosque Poenorum ea moliri,

    Liv. 32, 26, 16:

    subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri,

    Cic. de Or. 2, 82, 334.— With in and abl.:

    cum major a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset,

    Liv. 45, 26, 7.—With gen. of the thing feared:

    belli magni timor impendet,

    Cic. Fam. 2, 7, 4; so,

    vituperationis non injustae,

    id. Rep. 5, 4,:

    repentinae incursionis,

    Caes. B. G. 6, 23:

    mortis,

    Lucr. 5, 1180; Ov. M. 7, 604.—In plur., Cic. Rep. 1, 44, 68; Lucr. 2, 45; 5, 46; Cat. 64, 99; Hor. C. 1, 37, 15; id. Ep. 1, 4, 12.—
    B.
    Personified, Fear:

    Timor,

    Hor. C. 3, 1, 37:

    ater,

    Verg. A. 9, 719. — Plur., Ov. M. 12, 60.—
    II.
    Poet., transf.
    A.
    In a good sense, awe, reverence, veneration:

    divum,

    Lucr. 5, 1223:

    quod hominibus perturbatis inanem religionem timoremque dejecerat,

    Cic. Rep. 1, 15, 24:

    deorum,

    Hor. S. 2, 3, 295:

    sacer,

    Sil. 3, 31:

    primus in orbe deos fecit timor,

    Stat. Th. 3, 661.—
    B.
    An object that excites fear, a terror:

    audaci tu timor esse potes,

    Prop. 3, 7, 28 (4, 6, 70):

    Cacus Aventinae timor,

    Ov. F. 1, 551; cf. id. M. 3, 291; 10, 29; 12, 612:

    magnus uterque timor latronibus,

    Hor. S. 1, 4, 67; Plin. 8, 32, 50, § 119. —
    C.
    An object for which anxiety is felt ( poet.):

    ratis, tot gracili ligno complexa timores,

    Stat. S. 3, 2, 80.

    Lewis & Short latin dictionary > timos

  • 4 imprūdēns (in-pr-)

        imprūdēns (in-pr-) entis, adj.,    not foreseeing, not expecting, without knowing, unaware, unsuspecting, ignorant, inconsiderate, heedless, inadvertent: dico omnia, T.: imprudentīs hostīs adgredi, Cs.: milites, off their guard, Cs.: libellus, qui me imprudente et invito excidit: adulescens, inexperienced, T.: numquid ego illi Imprudens faciam? inadvertently, H.: numquam imprudentibus imber Obfuit, unwarned, V.: harum rerum, T.: legis, ignorant: impendentium malorum, without apprehension: frons laborum, not experienced in, V.

    Latin-English dictionary > imprūdēns (in-pr-)

  • 5 intellegentia (intellig-)

        intellegentia (intellig-) ae, f    [intellegens], discernment, understanding, intelligence: pars animi, intellegentiae particeps: in quibus (gustu et odoratu) est intellegentia.—Understanding, knowledge: iuris: Eam calamitatem vestra intellegentia Sedabit, discrimination, T.—Art, skill, taste, connoisseurship: in rusticis rebus: in homine intellegentiam esse, non avaritiam.—A conception, apprehension, notion: capere intellegentiam: rerum intellegentias mente concipere.

    Latin-English dictionary > intellegentia (intellig-)

  • 6 metus

        metus ūs (old gen. metuis, T., C.; dat. metu, V., Ta.), m    fear, dread, apprehension, anxiety: animus commotust metu, T.: in metu esse, be fearful: mihi unum de malis in metu est, a subject of fear: metum habere, be afraid: concipere, O.: in futurum metum ceperunt, L.: facit Graecis turba metum, puts in fear, O.: Germanis metum inicere, Cs.: metu territare, alarm greatly, Cs.: metus omnīs invadit, S.: ademptus tibi, removed, T.: hunc remove metum... exonera civitatem metu, take away... relieve, L.: metum Siciliae deicere: metūs Tradam ventis, H.: Solve metūs, away with, V.: praesentis exiti: dictatoris: ne popularīs metus invaderet parendi sibi, S.: Caesaris rerum, for Caesar's fortune, H.: quod senatui metum iniecit, ne, etc., L.: Quantum metuist mihi, videre, etc., T.: metus ab cive, L.: poenae a Romanis, L.: pro universā re p., L.: laurus multos metu servata per annos, awe, V.: mens trepidat metu, H.—A terror, alarm, cause of fear: loca plena metūs, O.: nihil metūs in voltu, Ta.: nulli nocte metūs, Iu.—Person., the god of fear, V.
    * * *
    fear, anxiety; dread, awe; object of awe/dread

    Latin-English dictionary > metus

  • 7 ob-surdēscō

        ob-surdēscō duī, —, ere,     inch, to become deaf: aures hominum obsurduerunt.—Fig., to be dull of apprehension: obsurdescimus.

    Latin-English dictionary > ob-surdēscō

  • 8 per-fundō

        per-fundō fūdī, fūsus, ere,    to pour over, wet, moisten, bedew, besprinkle, drench, bathe: aquā ferventi perfunditur: greges flumine, V.: piscīs olivo, H.: te lacrimis, O.: (oleo) piscem, Iu.—To steep, dye: ostro Perfusae vestes, V.—To scatter over, besprinkle, bestrew: Canitiem perfusam pulvere turpans, V.: penatīs sanguine, O.: perfusa papavera somno, V.—Fig., to imbue, inspire, fill: sensūs dulcedine omni quasi perfusi: qui me horror perfudit!: gaudio, L.: nos iudicio perfundere, i. e. fill with apprehension.

    Latin-English dictionary > per-fundō

  • 9 prae-molestia

        prae-molestia ae, f    anxiety, apprehension.

    Latin-English dictionary > prae-molestia

  • 10 religiō

        religiō (not rell-; the first syl. lengthened in hexameter verse), ōnis, f    [re-+2 LIG-], conscientiousness, sense of right, moral obligation, duty: nihil esse mihi, religiost dicere, i. e. I say on my conscience, T.: Heium a religione deducere: quid lex et religio cogat cogitare: quaeris aliquem praestantiorem virtute, religione?: iudiciorum religionem veritatemque perfringere: iudicum religiones oratione converti, the conscientious convictions.— A regard for sacred things, devoutness, piety, reverence, religious feeling: sese summā religione teneri: religio, quae deorum cultu pio continetur: sacra summā religione confici velle: omnia, quae sceleri propiora sunt quam religioni: religioni servire.— A religious scruple, scruple of conscience, apprehension of divine anger, fear of the gods, superstitious awe: ut eam, non religio contineret: nullā mendaci religione obstrictus, superstition, Cs.: tantā religione obstricta provincia: obstrinxisti religione populum R.: parvulae causae vel terroris repentini vel obiectae religionis, Cs.: rem habere religioni, i. e. as a divine warning: ne bellum indiceretur, religio obstitit, L.: plena religione civitas, L.: liberatae religione mentes, L.: rivos deducere nulla Religio vetuit, V.: nulla mihi Religio est, H.: movendi thensauros, L.: novas sibi ex loco religiones fingunt, Cs.: religionibus impediri, Cs.: plenis religionum animis prodigia insuper nuntiata, L.— A sense of religious obligation, religious sanction, duty to the gods: viri religione potius quam veritate fides constricta: iuris iurandi.— A religious obligation, oath, pledge of faith, religious sanction: timori magis quam religioni consulere, Cs.: Achaeos religione obstringere, L.: relinquitur nova religio, ut, etc., i. e. a new view of your obligation, Cs.: ius iurandum servabat conservatā religione, N.: religioni potius vestrae quam odio parere.— Divine service, worship of the gods, religious observance, religion, worship: religione, id est cultu deorum: illa pax mater huic urbi iuris et religionis fuit: deorum.— A religion, faith, religious system, mode of worship, cult: venit mihi religionis illius in mentem: neque enim haec externa vobis est religio: expertes religionum omnium: in bello religionum et consuetudinis iura retinere: pro religionibus suis bella suscipere: religiones interpretantur, religious matters, Cs.: publicae religiones, L.— Sacredness, sanctity, holiness, claim to reverence: fanum Iunonis tantā religione semper fuit, ut, etc.: in sacerdotibus tanta offusa oculis animoque religio, i. e. such sacred majesty of expression and feeling, L.: Iam tum religio pavidos terrebat agrestīs Dira loci, V. — An object of veneration, sacred place, consecrated thing, hallowed object: religionem restituere: tantis eorum religionibus violatis: ad deorum religionem demigrasse, i. e. shrines: quae religio aut quae machina belli (the Trojan horse), V.—Of places, a claim resulting from consecration, religious liability: aram si dedicasti, sine religione loco moveri potest: liberaret religione templum, L.: locus religionum deorumque plenus, L.
    * * *
    supernatural constraint/taboo; obligation; sanction; worship; rite; sanctity; reverence/respect/awe/conscience/scruples; religion; order of monks/nuns (Bee)

    Latin-English dictionary > religiō

  • 11 sollicitō (sōli-)

        sollicitō (sōli-) āvī, ātus, āre    [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move, shake: tellurem, i. e. to plough, V.: remis freta, V.: stamina docto Pollice, strikes the strings, O.: Maenalias feras, hunt, O.: mala copia Aegrum sollicitat stomachum, distresses, H.: manes, disturb (of Boreas), O.—Fig., to disturb, disquiet, worry, trouble, harass: ne se sollicitare velis, O.: rebellando nos, L.: quietae civitatis statum, L.: ea cura quietos (deos) Sollicitat, V.: Parce, precor, manes sollicitare meos, O.— To fill with apprehension, make anxious, make uneasy, disturb, distress: Ego id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? T.: multa sunt quae me sollicitant anguntque: ne cuius metu sollicitaret animos sociorum, L.: Desiderantem, quod satis est, neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc., H.: de posteris nostris sollicitor: Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, etc., in fear, lest, etc., T.: me illa cura sollicitat, quod, etc.— To grieve, afflict, make wretched, distress: Quor meam senectutem huius sollicito amentiā? make my old age miserable, T.: nihil me magis sollicitabat quam non me ridere tecum.— To stir, rouse, excite, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move: Unicus est de quo sollicitamur honor, O.: Cupidinem Lentum sollicitas, H.: Cum rapiant mala fata bonos... Sollicitor nullos esse putare deos, O.: maritum precibus, ne, etc., O.—Esp., to incite, urge to evil, inveigle, seduce, stimulate, instigate, provoke, tempt, abet: rursus agrarios: quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat, Cs.: ingentibus ipsam Sollicitare datis, O.: Sollicitati dulcedine agrariae legis animi, L.: ad sollicitandas civitates, to incite to revolt, Cs.: servitia urbana, S.: omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere, L.: qui Persas sollicitarent mittuntur, Cu.: hos (Hilotas) spe libertatis, N.: nuptae sollicitare fidem, to attempt, O.: in servis ad hospitem necandum sollicitandis: se sollicitatum esse ut regnare vellet: legati tumultūs Gallici excitandi causā a P. Lentulo sollicitati.

    Latin-English dictionary > sollicitō (sōli-)

  • 12 sollicitūdō

        sollicitūdō inis, f    [sollicitus], uneasiness of mind, care, disquiet, apprehension, anxiety, solicitude: istaec mihi res sollicitudinist, T.: vita vacna, sollicitudine: falsa, T.: mihi sollicitudinem struere: duplex nos adficit sollicitudo: sollicitudinem sustineo: earum rerum, anxiety concerning: provinciae, for the province: quas sollicitudines liberandi populi R. causā recusare debemus?: neque Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines, H.
    * * *
    anxiety, concern, solicitude

    Latin-English dictionary > sollicitūdō

  • 13 sollicitus

        sollicitus adj. with comp.    [sollus- (3 SAL-)+ citus], thoroughly moved, agitated, disturbed: mare, V.: Utile sollicitae sidus rati, tossed (by a storm), O.: Omnīs sollicitos habui, kept stirring, T.—Fig., of the mind, troubled, disturbed, afflicted, grieved, disquieted: ne sollicitus sis, lest you be troubled by cares: anxio animo aut sollicito fuisse, afflicted by remorse: sollicitae nuntius hospitae, H.: animum sollicitum efficere, uneasy, L.: de P. Sullae morte: morte Tigelli, H.—Of things, solicitous, full of care, anxious, restless, disturbed: scio quam sollicita sit cupiditas consulatūs: ut sit non sollicita rei cuiusque custodia, i. e. not full of apprehension: sollicito carcere dignus eras, carefully guarded, O.: frons, H.: vita, H.: senecta, O.: sedes, O.: terrae, O.— Causing distress, painful, disquieting: quid magis sollicitum dici potest, what more distressing fact?: in quā (tyrannorum) vitā, omnia semper suspecta atque sollicita, alarming: Sollicitumque aliquid laetis intervenit, O.: opes, H.: dolor, O.—Of animals, watchful, uneasy, restless: animal ad nocturnos strepitūs, L.: equi, O.: lepus, timid, O.— Full of anxiety, agitated, alarmed, apprehensive, solicitous, anxious: animus: sollicitum te habebat cogitatio periculi mei: senatus sollicitus petendum esse auxilium arbitrabatur: res, quae... sollicitam Italiam habebant, Cs.: solliciti et incerti rerum suarum, L.: civitas, L.: mentes, O.: civitas suspitione: de meo periculo: pro pluribus: pro vobis sollicitior, Ta.: propter iniquitatem locorum, L.: et propter itineris difficultatem et eorum vicem, for their fate, L.: vicem imperatoris milites, L.: (turba) ex temerariā regis fiduciā, Cu.: (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.: legati solliciti, ne avertissent, etc., apprehensive, L.: solliciti erant quo evasura esset res, L.: quam sum sollicitus, quidnam futurum sit.
    * * *
    sollicita, sollicitum ADJ
    concerned, worried; upset, troubled, disturbed, anxious, apprehensive

    Latin-English dictionary > sollicitus

  • 14 spēs

        spēs speī (spei, monosyl., T.), f    [SPA-], hope: aegroto, dum anima est, spes esse dicitur: miserum est nec habere ne spei quidem extremum: spem ponere in armis, V.: spem deponere, abandon, H.: spem salutis suae in Meleagri morte deponebat, placed, Cu.: spem Catilinae mollibus sententiis alere: ut eos homines spes falleret: nostris militibus spem minuit, Cs.: de spe conatuque depulsus: morando spem destituere, L.: Philippus, magnā spe depulsus, L.: repente praeter spem dixit, etc.: cetera contra spem salva invenit, L.: omnia bona in spe habere, S.: omnīs Catilinae spes atque opes concidisse: (cadus) Spes donare novas largus, H.: spem istoc pacto nuptiarum omnem eripis, T.: qui spem salutis in aliā ratione non habuerit: unius recuperandi fili spes: Antiochus a spe societatis Prusiae decidit, L.: Spem suae mortis conceperat, O.: magna me spes tenet, explicare, etc.: in spem maximam adducti, hunc ipsum annum salutarem civitati fore: magnam in spem veniebat, fore, uti, etc., Cs.: te in istam spem inducere, ut, etc.: leniter in spem Adrepe officiosus, ut scribare Heres, H.: spem de eo iam puero habuerant: tantum spei habere ad vivendum: Gallis ad temptanda ea defuit spes, L.— A hope, ground of hope, object of desire, deliverance, trust: puppes, Spes vestri reditūs, O.: vestras spes uritis, V.: Spe (i. e. re speratā) potitur, O.—Of offspring, a hope, promise: Devovit nati spemque caputque parens, O.: nec spes iam restat Iuli, V.: spes reliqua nostra, Cicero.— An anticipation, expectation, apprehension, dread: si meam spem vis improborum fefellerit: mala res, spes multo asperior, S.: (bellum) spe omnium serius, L.: cum Tarentinorum defectio in spe Hannibali esset, L.—Person., as a divinity, Hope: ad Spei, at the temple of Hope, L., C., H.
    * * *
    I
    Spes, goddess of hope, hope personified
    II
    hope/anticipation/expectation

    Latin-English dictionary > spēs

  • 15 tardus

        tardus adj.    with comp. and sup, slow, not swift, sluggish, tardy: velox an tardus sit: tardus aut fugiens laboris, Cs.: iuvenci, V.: ubi reliquos esse tardiores vidit, Cs.: tardior ad iudicandum: in decedendo tardior: tardiores tibicinis modi et cantūs remissiores: fumus, V.: frumenti tarda subvectio, L.: tarda Genua labant, V.: senectus, H.: passus, O.: abdomen, Iu.—Slow of approach, delaying, late: noctes, V.: tardiora fata, H.: eo poena est tardior.—Slow to pass, lingering, long: tempora, H.: menses, i. e. the long summer months, V.: sapor, i. e. lingering in the palate, V.—Fig., slow of apprehension, dull, heavy, stupid: vah, tardus es, T.: si qui forte sit tardior.—In speech, slow, not rapid, measured, deliberate: in utroque genere dicendi principia tarda sunt: sententiis: illi Tardo cognomen pingui damus, H.
    * * *
    tarda -um, tardior -or -us, tardissimus -a -um ADJ
    slow, limping; deliberate; late

    Latin-English dictionary > tardus

  • 16 terror

        terror ōris, m    [2 TER-], great fear, affright, dread, alarm, terror, panic: iniecto terrore mortis: homines terrore repellere: hostibus terrorem inferre, Cs.: reddit inlatum antea terrorem, L.: qui modo terrori fuerant, L.: tantus repente terror invasit, ut, etc., Cs.: sic terrore oblato a ducibus, Cs.: tantumque terrorem incussere patribus, ut, etc., L.: si tantus habet mentīs et pectora terror, V.: ingentem Galli terrorem memoriā pristinae cladis attulerant, L.: arcanus, secret dread, Ta.: totius anni fructus uno belli terrore amittitur, apprehension of war: externus, i. e. dread of foreign enemies, L.: servilis, dread of the slaves, L. — An object of fear, cause of alarm, terror, dread: duobus huius urbis terroribus depulsis: caelestes maritimique terrores, frightful occurrences, L.: ingens hostium (i. e. chariots armed with scythes), Cu.— Frightful reports, terrible news: non mediocres terrores iacit: miros terrores ad me attulit, bugbears: Romam tanti terrores erant adlati, ut, etc., L.—Of eloquence, tremendous power: (Periclis) vis dicendi terrorque.
    * * *
    terror, panic, alarm, fear

    Latin-English dictionary > terror

  • 17 timiditās

        timiditās ātis, f    [timidus], fearfulness, cowardice, timidity, apprehension: ex rebus timiditas, non ex vocabulis nascitur: quantae timiditates.

    Latin-English dictionary > timiditās

  • 18 adprehensio

    seizing upon, laying hold of; apprehension, understanding

    Latin-English dictionary > adprehensio

  • 19 apprehensio

    seizing upon, laying hold of; (philosophical) apprehension, understanding

    Latin-English dictionary > apprehensio

  • 20 sollicitudo

    I.
    concern, anxiety, solicitude, worry.
    II.
    uneasiness, anxiety, disquiet, apprehension.

    Latin-English dictionary of medieval > sollicitudo

См. также в других словарях:

  • appréhension — [ apreɑ̃sjɔ̃ ] n. f. • 1265; lat. apprehensio ♦ Action d appréhender. 1 ♦ Vx Fait de saisir par l esprit. ⇒ compréhension. « L appréhension, je l ai lente et embrouillée » (Montaigne). Philos. Opération par laquelle l esprit atteint un objet de… …   Encyclopédie Universelle

  • Apprehension — Ap pre*hen sion, n. [L. apprehensio: cf. F. appr[ e]hension. See {Apprehend}.] 1. The act of seizing or taking hold of; seizure; as, the hand is an organ of apprehension. Sir T. Browne. [1913 Webster] 2. The act of seizing or taking by legal… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • appréhension — APPRÉHENSION. sub. f. Crainte. Être dans l appréhension. Avoir de l appréhension. Dans l appréhension qu il a qu on ne le trompe.Appréhension, en termes de Logique, C est l idée qu on prend d une chose, sans en porter alors aucun jugement. La… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • apprehension — 1 arrest, detention, attachment (see under ARREST vb) Analogous words: seizing or seizure, taking (see corresponding verbs at TAKE): capturing or capture, catching (see corresponding verbs at CATCH) Contrasted words: releasing or release,… …   New Dictionary of Synonyms

  • apprehension — Apprehension. s.f.v. En terme de Logique, c est la premiere operation de l entendement, la premiere idée qu il prend d une chose, sans en porter aucun jugement. La simple apprehension.... Il sign. aussi, Crainte. Estre dans l apprehension. avoir… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • apprehension — ap·pre·hen·sion /ˌa pri hen chən/ n: arrest Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. apprehension …   Law dictionary

  • Apprehension — can refer to: *apprehension (understanding), awareness or understanding of something by the mind. *apprehension (fear), a fearful emotion. *arrest, the detention of a criminal by law enforcement officers …   Wikipedia

  • apprehension — [n1] anxiety, fear alarm, apprehensiveness, concern, disquiet, doubt, dread, foreboding, misgiving, mistrust, premonition, presage, presentiment, suspicion, trepidation, uneasiness, worry; concepts 27,690 Ant. calmness, ease apprehension [n2]… …   New thesaurus

  • apprehension — (n.) perception, comprehension, late 14c., from O.Fr. apprehension or directly from L. apprehensionem (nom. apprehensio), noun of action from pp. stem of apprehendere (see APPREHEND (Cf. apprehend)). Sense of seizure on behalf of authority is… …   Etymology dictionary

  • apprehension — Apprehension, Comprehensio. Apprehension et la conception de nostre entendement, Sensus …   Thresor de la langue françoyse

  • apprehension — ► NOUN 1) uneasy or fearful anticipation. 2) understanding. 3) the action of arresting someone …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»