-
1 ιδιώτου
-
2 ἰδιώτου
-
3 ἰδιώτου
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἰδιώτου
-
4 ὑπο-τέμνω
ὑπο-τέμνω, ion. ὑποτάμνω (s. τέμνω), darunter od. vorn wegschneiden, heimlich, listig wegschneiden, μὴ ὑποτέμνων πηγὰς ἰδιώτου μηδενός Plat. Legg. VIII, 844 a; τινὶ τὴν ὁδόν, Einem den Weg listig abschneiden, auch med., ὑποτέμνεσϑαί τινι τὰς ὁδούς Ar. Equ. 291; u. ὑποτέμνεσϑαι ταῖς ὁδοῖς τοὺς διώκοντας Ael. H. A. 7, 6; ὑποτεμοῠνται ἡμᾶς Xen. Cyr. 1, 4,19; auch τὴν ἐλπίδα, die Hoffnung abschneiden, vereiteln, Hell. 2, 3,34. 7, 1,29; τὴν ἐπίνοιαν, τὰς ὁρμάς, Pol. 36, 1,1. 18, 21, 1; τὰς ἀγκύρας, kappen, Plut. Ant. 22. – Pass., ὑποτάμνεσϑαι ἀπὸ νεῶν, von den Schiffen abgeschnitten werden, Her. 5, 86, u. Sp., wie Luc. u. Plut.
-
5 χωριον
τό [demin. к χώρα и χῶρος]1) место, местность(πετρῶδες Thuc.; ἱππάσιμον Xen.)
2) область, страна, край(χ. Αἰγύπτου Her.)
τὸ χ. Ἀττικόν Arph. — территория Аттики3) мат. пространство, площадь, плоскость(τετράγωνον Plat.)
4) воен. укрепленный пункт(χωρία καταλαμβάνειν Lys.)
τὸ ἐπίμαχον χ. τῆς ἀκροπόλιος Her. — удобный для штурма пункт акрополя5) земельный участок, поместье Lys., Xen., Plat.χ. ἰδιώτου Thuc. — частная усадьба;
οἱ τῶν χωρίων φραγμοί Plut. — усадебные ограды6) место ( в книге), отрывок(τὸ χ. τῆς γραφῆς Luc.)
κατὰ τόδε τὸ χ. δῆλον, ὅτι … Her. — это место ясно показывает, что …7) промежуток времени, период8) место на рынке, торговое помещение, палатка(τοῦ χωρίου μίσθωσις Dem.)
-
6 καταδέω
A bind on or to, bind fast, πρυμνήσια, ἱστόν, Il.1.436 (tm.), Od.2.425 (tm.);ἵππους μὲν κατέδησαν.. ἱμᾶσι φάτνῃ ἐφ' ἱππείῃ Il.10.567
;ἐπ' ἀμβροσίῃσι κάπῃσιν 8.434
;ἐμὲ μὲν κατέδησαν.. ἐνὶ νηΐ Od.14.345
;κ. λάρνακας Hdt.3.123
:—[voice] Pass.,καταδεδεμένος τοὺς ὀφθαλμούς Hdt.2.122
; (lyr.) (soμανίη καταδεῖ τινα Hermesian.7.85
);καταδεῖται ψυχὴ ὑπὸ σώματος Pl. Phd. 83d
;γλῶττα -δεδεμένη Arist.HA 492b32
:—[voice] Med., bind to oneself,ἀγχόνιον βρόχον κατεδήσατο E.Hel. 687
(lyr.);σπόγγους περὶ τὰ ὦτα Arist.Pr. 960b15
: metaph., ἀριθμῷ καταδήσασθαι tie up for oneself in lots, D.H.Rh.11.3;καταδησαμένη τινὰ ὁρκίοις Parth.12.3
.b κ. τι ἀπό or ἔκ τινος, metaph., establish securely, τὴν διὰ πάντων διήκουσαν ὠφέλειαν ἀπὸ [ τοῦ συλλογισμοῦ] Procl.in Alc.p.252 C., cf. Simp. in de An.15.34.3 put in bonds, imprison, Hdt.3.143, Th.8.15, Pl.Ti. 70e, etc.; κ. τὴν ἐπὶ θανάτῳ (sc. δέσιν) Hdt.5.72.III bind by spells, enchant (with [tense] fut.- δήσομαι Theoc.2.3
), Din.Fr.6.7 ([voice] Pass.), SIG1175.2 (iv/iii B.C.), etc.;κ. τὸ ἐργαστήριόν τινος Tab.Defix.71.2
(iii B.C.);κ. τινὰ γλῶτταν καὶ ψυχὴν καὶ λόγον Tab.Defix.Aud.49.1
(iv/iii B. C.); γοητεῦσαι καὶ κ., of Cleopatra, D.C.50.5:—[voice] Pass., Tab.Defix.107a2, Clearch.38, Plu.2.378f; cf. καταδηνύω, καταδίδημι.------------------------------------καταδέω (B),A lack, need, c. gen., esp. of numbers, ἡ [ ὁδὸς] καταδέει πεντεκαίδεκα σταδίων [ὡς]μὴ εἶναι πεντακοσίων Hdt.2.7
;πυραμίδα.. εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν τριῶν πλέθρων
wanting20
feet of 3 plethra, ib. 134;ἕνδεκα μυριάδες ἦσαν, μιῆς Χιλιάδος.. καταδέουσαι Id.9.30
, cf. 70; [ τὸ ναυτικὸν] δύο νεῶν κατέδεε ἐς τὸν ἀριθμόν there was a lack of two ships, 8.82 (unless κατέδεε be impersonal).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταδέω
-
7 μέρος
A share, portion, Pi.O.8.77, Hdt.1.145, Berl.Sitzb. 1927.167 ([place name] Cyrene), etc.;μέρος ἔχοντα Μουσᾶν B.3.71
;ἔχει δόμων μ. E.Ph. 483
;κτεάνων μ. A.Ag. 1574
(anap.);συμβαλέσθαι τὸ μ. D.41.11
; τὰ μ. τινῶν κομίζεσθαι ibid.;λαβεῖν τῆς μεθόδου τὸ μ. Arist. Pol. 1295a3
; of work put out to contract, allotment, IG22.463.7, 26.2 heritage, lot, destiny,μεθέξειν τάφου μ. A.Ag. 507
;ἔχετον κοινοῦ θανάτου μ. S.Ant. 147
(anap.); τοῦτο γὰρ.. σπάνιον μ. is a rare portion, E.Alc. 474 (lyr.); ἀπὸ μέρους προτιμᾶσθαι from considerations of rank or family, Th.2.37.II one's turn,ἐπείτε αὐτῆς μ. ἐγίνετο τῆς ἀπίξιος Hdt.3.69
;μ. ἑκατέρῳ νέμειν Id.2.173
; ὅταν ἥκῃ μ. ἔργων the turn or time for.., A.Ch. 827 (lyr.), cf. Pl.R. 540b; ἀγγέλου μ. his turn of duty as messenger, A.Ag. 291.2 with Preps., ἀνὰ μέρος in turn, successively, E.Ph. 478, Arist.Pol. 1287a17;κατὰ μέρος h.Merc.53
, Th.4.26, etc.; κατὰ μ. λέγειν severally, Pl.Tht. 157b; κατὰ μέρη ἄκουε ib. 182b; τὰ κατὰ μέρος the particulars, Phld.Sign. 23, D.1.22; τὸ κατὰ μ. ἄστρον ib.3.9; ἐν μέρεϊ in turn, Hdt.1.26, al.; κλῦθί νυν ἐν μ., ἀντάκουσον ἐν μ., A.Ch. 332 (lyr.), Eu. 198; by turns, in succession, Id.Ag. 332, 1192, Th.8.93;ἐν μ. καὶ ἐφεξῆς Pl. Lg. 819b
; ἐν τῷ μέρει in one's turn, Hdt.5.70, E.Or. 452, Ar.Ra.32, 497, Pl.Grg. 462a; ἐν τῷ μ. καὶ παρὰ τὸ μ. in and out of turn, X.An. 7.6.36; παρὰ μέρος in turn, by turns,ἄρχειν Plu.Fab.10
, cf. Ant. Lib.30.1, Nicom.Ar.1.8.10, Iamb.in Nic.p.33 P.; [ἡ ψυχὴ] παρὰ μ. ἐν τῇ γενέσει γίνεται καὶ ἐν τοῖς θεοῖς ἐστιν Procl.Inst. 206
(but also, partially, Alciphr.3.66).III the part one takes in a thing,μέτεστι χὑμῖν τῶν πεπραγμένων μ. E.IT 1299
; ὑμέτερον μ. [ἐστί] c. inf., Pl.La. 180a.2 freq. in periphrases, τοὐμὸν μέρος, τὸ σὸν μ., my or thy part, i.e. simply I or me, thou or thee,ὅσον τὸ σὸν μ. S.OT 1509
, cf. Ant. 1062, Pl.Cri. 45d: abs. as Adv., τοὐμὸν μ. as to me,οὐ καμῇ τοὐμὸν μ. S.Tr. 1215
, cf. E.Heracl. 678; τὸ σὸν μέρος as to thee, S.OC 1366;τοὐκείνου μ. E.Hec. 989
: rarely,κατὰ τὸ σὸν μ. Pl.Ep. 328e
.IV part, opp. the whole,ὡρέων τρίτατον μ. h.Cer. 399
, etc.; τρίτον κασιγνητᾶν μ., i. e. one of three sisters, Pi.P.12.11;μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων Th.1.1
; τὰ δύο μ. two-thirds, ib. 104, Aeschin. 3.143, D.59.101;τρία μέρη.., τὸ δὲ τέταρτον Nic.Dam.130.17
J.; οὐδὲν ἂν μέρος οὖσαι φανεῖεν τῶν .. no fraction of.., i. e. infinitesimal compared with.., Isoc.5.43, cf.12.54; ὅσα ἄλλα μ. ἐντὸς τοῦ Ἴστρου parts of the country, regions, Th.2.96, cf. 4.98; ξυγκαταδουλοῦν.. τὸ τῆς θαλάσσης μ., i. e. the sea as their part of the business, Id.8.46: hence, branch, business, matter, Men.Epit.17, Pk. 107, Plb.1.4.2, 1.20.8, al., PRyl. 127 (i A.D.);τὰ τοῦ σώματος μέλη καὶ μ. Pl.Lg. 795e
; division of an army, X.An.6.4.23, etc.; class or party, Th.2.37, D.18.292; of the factions in the circus,πρασίνων μ. POxy.145.2
(vi A.D.); party in a contract or lawsuit, BGU168.24 (ii A.D.), PRein.44.34 (ii A.D.); caste, Str.15.1.39:—special uses, in Geom., direction, ἐπὶ θάτερον μ. interpol. in Archim.Aequil.1.13, cf. Euc.1.27, al.: Arith., submultiple, Id.7 Def.3, 4; τὰ μ. the denominators of fractions, Hero *Stereom.2.14: Gramm., μ. τῆς λέξεως part of speech, Arist.Po. 1456b20, D.H.Comp. 2: more freq.μ. λόγου D.T.634.4
, A.D.Pron.4.6, al.; μ. λόγου, also, = word, S.E.M.1.159, Heph.1.4 (v. λόγος IX. 3 c); section of a document, Mitteis Chr.28.30 (iii B. C.), etc.2 abs. as Adv., μέρος τι in part, Th.4.30, etc.; μέρος μέν τι.., μέρος δέ τι .. X.Eq.1.12; τὸ πλεῖστον μ. for the most part, D.S.22.10.b with Preps.,κατά τι μέρος Pl.Lg. 757e
;κατὰ τὸ πολὺ μ. Id.Ti. 86d
; ἐκ μέρους in part,γινώσκομεν 1 Ep.Cor.13.9
(but ἐκ μ. τινός by the side of, LXX 1 Ki. 6.8; ἐκ μ. τῶν ὁρίων ib.Nu.20.16; ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους ib.8.2); ἐκ τοῦ πλείστου μ. for the most part, Hdn.8.2.4; ἀπὸ μέρους in part, Antip.Stoic.3.249, BGU1201.15 (i A.D.), 2 Ep.Cor.2.5;ἐπὶ μέρους Luc.
Bis Acc.2; τὰς ἐπὶ μέρους γράφειν πράξεις special histories, Plb. 7.7.6;αἱ ἐπὶ μ. συντάξεις Id.3.32.10
; πρὸς μέρος in proportion, Th. 6.22, D.36.32.3 ἐν μέρει τινὸς τιθέναι, etc., to put in the class of.., consider as so and so, ;οὐ τίθημ' ἐν ἀδικήματος μ. D.23.148
; alsoἐν τεκμηρίου μ. ποιεῖσθαι τἀδίκημα Id.44.50
; ἐν οὐδενὸς εἶναι μ. to be as no one, Id.2.18;μήτ' ἐν ἀνθρώπου μ. μήτ' ἐν θεοῦ ζῆν Alex.240.2
; ἐν προσθήκης μ. as an appendage, D.11.8;ἐν ὑπηρέτου καὶ προσθήκης μ. γίγνεσθαι Id.3.31
;ἐν χάριτος μ. Id.21.165
; τοῦτ' ἐν εὐεργεσίας ἀριθμήσει μ. ib.166;ἐν ἰδιώτου μ. διαγαγεῖν Isoc.9.24
;ὡς ἐν παιδιᾶς μ. Pl.R. 424d
; alsoεἰς εὐεργεσίας μέρος καταθέσθαι D.23.17
.4 in local sense, district, POxy.2113.25 (iv A.D.).5 in Neo-Platonism, by way of species or element,ἐν μέρει καὶ ὡς στοιχεῖον Dam.Pr. 193
; οὕτω ὁ μέγας Ἰάμβλιχος ἐνόησεν τὸ ἓν ὂν ἐν μέρει ἑκάτερον ib. 176;πάντα μὲν ἅμα, ἐν μέρει δὲ ἕκαστον Plot.3.6.18
. -
8 στάσις
A placing, setting, (sc. δικτύων) X.Cyn.2.8, 9.16;τῶν κλιμάκων Plb.5.60.7
; erection of a statue,εἰκόνος IG7.411.34
(Oropus, ii B.C.); στήλης ib.22.654.59 (iii B.C.), 11(4).1023 (Delos, iii B.C.).3 erection, building, PPetr.3p.139 (iii B.C., pl.); = ἐργαστήριον, Hsch.; so perh. in BGU1122.18, 21 (i B.C.).II (ἵστημι A.
IV) weighing,αὕτη 'στὶ λοιπὴ σφῷν στάσις Ar.Ra. 1401
; A 28 (Delph., iv B.C.); στάσις μισθοῦ the paying of the doctor's fee, Hp. Praec.4;ἀπὸ τᾶν κοινᾶν ποθόδων.. ἐπιλυθῆμεν τοὺς ἐρρυτιασμένους στάσι IG42(1).77.13
(Troezen, ii B.C.).B ([etym.] ἵσταμαι) standing, stature, A.Eu.36 (marg.M βάσιν); standing still, stationariness, defined as ἀπόφασις τοῦ ἰέναι, Pl.Cra. 426d; opp. φορά, κίνησις, ib. 437a, 438c, Sph. 250a, 251d, Arist.Metaph. 1025b21, al.; rest, as a category of the intelligible, Plot.6.2.8; opp. ἠρεμία, Id.6.3.27; ὀμμάτων στάσιες fixed stare, Hp.Acut. (Sp.) 6; σ. ὤτων pricking of the ears, Poll.5.61; σ. τῆς γαστρός constipation, Orib.inc. 13.6; [ τοῦ αἵματος] sluggishness, Hp.Acut. (Sp.) 7; τοῦ ἀέρος,= νηνεμία, Thphr.Vent.18, Gal.9.908.2 the place in which one stands or should stand, position, posture, station,ἔχοντες σ. ταύτην ἐς τὴν ἔστημεν Hdt.9.21
; λέβης.. φυλάσσων τὴν ὑπὲρ πυρὸς ς. A.Fr.1; ἰδέσθαι.., τίν' ἔχει ς. E.Fr. 308 (anap.), cf. Ar.Pl. 954;τὴν 'ινοῦς σ. ἑστάναι E.Ba. 925
; τῆς αὐτῆς ἠξιοῦτο ς. D.19.272; σ. ἵππων,= ἱππόστασις, σταθμός, stable, stall, E.Fr. 442;ὄνων ἵππων τε στάσεις Ephipp.18
;τῆς σ. παρασύρων.. τὰς δρῦς Ar.Eq. 527
; κατὰ τὴν σ. δὴ στάντες standing each in his place, Antid.2; of military formation, κατάπυκνος ς. close order, Ascl.Tact.5.1; row,ἀμπέλων Tab.Heracl.2.77
, al., cf. BGU1122.18,21 (i B.C., unless in signf. A. 1.3).b position in relation to the compass,ἡ σ. ἤλλακτο τῶν ὡρέων Hdt.2.26
; ἡ σ. τοῦ νότου καὶ τῆς μεσαμβρίης ibid.; setting of a wind from a quarter, τῶν ἐτησίων ἤδη στάσιν ἐχόντων having set in, Plb.5.5.3; γίνεταί τις ἀνέμου ς. Id.1.48.2, cf. Arist.Mete. 362b33, Thphr.Sign.35 (pl.); v. infr. 111.4.c of planetary connexion, Vett.Val.38.17.d metaph., from a boxer's position, ὥσπερ.. ὁρᾶτε τοὺς πύκτας περὶ τῆς σ. ἀλλήλοις διαγωνιζομένους, οὕτω καὶ ὑμεῖς.. ὑπὲρ τῆς πόλεως περὶ τῆς σ. ( τάξεως codd., but cf. Quint.Inst.3.6.3)αὐτῷ μάχεσθε Aeschin.3.206
: hence, position taken up by a litigant (esp. defendant), Cic. Top.25.93;ἐπ' ἀδίκου σ. ἱστάμενος PRein.18.16
(ii B.C.); issue, σ. ὁρική, νομική, λογική, etc., Hermog.Stat.2, cf. Syrian. in Hermog.2.55 R.3 position, state, condition of a person,ἐν τῇ καλλίονι στάσει εἶναι Pl.Phdr. 253d
; esp. of moral, social, political position,μειρακιώδης Plb.10.33.6
;ἰδιώτου Epict.Ench.48
;φιλοσόφου Arr.Epict.3.15.13
; σ. ἔχειν ἐν τῷ βίῳ ib.1.21.1; state of affairs, Ostr.1151.3 (iii A.D.);ἡ σ. τῆς νόσου Hp.Dieb.Judic.10
, cf. Mochl. 21 (pl.).4 στάσις μελῶν, expld. by Sch. as = στάσιμον (q.v.), Ar. Ra. 1281.III esp. party formed for seditious purposes, faction, Thgn.51, Hdt.1.59,60; ἐπεκράτησε τῇ στάσι ib. 173; αἱ τῶν Μεγαρέων ς. Th.4.71.2 faction, sedition, discord, Thgn.781, Sol.4.19, Democr.245, Th.2.65;οἴκων Pi.N.9.13
, al., cf. Hdt.5.28, al.;σ. ἀντιάνειρα Pi.O.12.16
; σκεπτομένων πόθεν ἡ ς. how the row began, Batr.135; στάσις ἐν ἀλλήλοισιν ὠροθύνετο a contest, A.Pr. 202;ὅστις.. στάσιν ποιέοι περὶ γαδαισίας Berl.Sitzb. 1927.8
([dialect] Locr., v B.C.);εἰς λόγου στάσιν ἐπελθών S.Tr. 1180
;σ. γλώσσης Id.OT 634
;στάσει νοσοῦσα πόλις E.HF34
;τὰς σ. ἐποιοῦντο πρὸς ἀλλήλους Isoc.4.79
;στάσεις παύω X.Mem.4.6.14
; ;πόλιν εἰς στάσιν ἐμβάλλειν X.Mem.4.4.11
;τὴν πόλιν εἰς στάσεις κατέστησαν Lys.25.26
;κατὰ στάσιν ἀποκτείνειν Id.30.13
; opp. πόλεμος, Pl.R. 470b, cf. Phd. 66c, Sol. l.c.;στάσεις καὶ διαστάσεις Arist.Pol. 1296a8
.3 division, dissent,στάσιν ἐνέσεσθαι τῇ γνώμῃ Th.2.20
; οὐδ' ἔνι ς. there's no disputing it, A.Pers. 738 (troch.).4 metaph., τὰν ἀνέμων ς. Alc.18 (unless in signf. B.1.2b);ἀνέμων πνεύματα.. στάσιν ἀντίπνουν ἀποδεικνύμενα A.Pr. 1087
(anap.); σ. κυμάτων Ach. Tat.3.2.IV στάσεις,= τὰ πεφυκότα σπέρματα, Ar.Fr. 859. -
9 τόπος
τόπος, ὁ (fem. by attractionAτόπον τὰν καλειμέναν Δαματρείαν IG 9(1).32.80
(Stiris, ii B.C.)), place, region, first in A. (v. infr.), afterwds. freq. in all writers; periphr., χθονὸς πᾶς τ., i.e. the whole earth, A. Eu. 249;ἐς τὸν Ἑλλήνων τ. Id.Pers. 790
; ἐν Ἑλλάδος τόποις in Greece, ib. 796;ἐν Αὐλίδοστ. Id.Ag. 191
(lyr.);Πέλοπος ἐντ. Id.Eu. 703
, cf. 292; πρὸς ἑσπέρους τ. towards the West, Id.Pr. 350; πρόσθε Σαλαμῖνος τόπων before Salamis, Id.Pers. 447;Θρῄκης ἐκ τόπων E.Alc.67
;Διρκαίων ἐκ τ. Id.Ph. 1027
(lyr.): so in Prose, district,ὁ τ. ὁ Ἑλληνικός Isoc. 5.107
, cf. Ep.1.8;ὁ περὶ Θρᾴκην τ. D.20.59
;ὁ ἐπὶ Θρᾴκης τ. Aeschin. 2.9
, 3.73; ὁ τ. οὗτος, ἐν τούτοις τοῖς τ., X.An.4.4.4, Cyr.2.4.20; ὅλος τ. a whole region, D.19.230;κατὰ τόπους καὶ κώμας Pl.Criti. 119a
; οἱ τῆς χώρας τ. the places of a country, Id.Lg. 760c, etc. (but ὁ τ. τῆς χώρας the geographical position, D.4.31; region, Pl.Lg. 705c); ὁ ἅγιοστ., of Jerusalem, LXX 2 Ma.2.18 (cf. infr. 5); the universe divided into three τόποι, Arist.IA 706b3, Cael. 312a8 (contrast PA 666a15, etc.); οἱ κοινοὶ τ. public sites or buildings, IG42(1).65.8 (Epid.); (i B. C.), PTeb.5.83 (pl., ii B. C.); οἰκίαι καὶ τόποι houses and sites, ib.281.12 (ii B.C.); so ψιλοὶ τ. sites not built upon, OGI52.2 (Ptolemais, iii/ii B. C.).2 place, position,οὐ τὸν τρόπον, ἀλλὰ τὸν τ. μόνον μεταλλάξαι Aeschin.3.78
; ὑπολιποῦ τ. leave a space (in a document), PCair.Zen.327.83 (iii B.C.); περικήπῳ τ. καταλιπεῖν ib.193.8 (iii B.C.); τ. ἔχειν have a place, D.H.Dem.23, Plu.2.646a; φίλου τ. ἔχειν hold the place of.., Arr.Epict.2.4.5;Μερόλας ὁ αἱρεθεὶς ὕπατος εἰς τὸν τοῦ Κίννα τ. D.S.38
/39.3;ἐνεγράφη εἰς τὴν ἱερωσύνην εἰς τὸν Αευκίου Δομιτίου τ. τετελευτηκότος Nic.
Dam.Fr. 127.4J., cf. D.H.2.73;ἀναπληροῦν τὸν τ. τοῦ ἰδιώτου 1 Ep.Cor.14.16
; τ. ἔχειν also = have room (to grow), Thphr.HP1.7.1; τόπῳ c. gen., in place of, instead of, Hdn.2.14.5; ἀνὰ τόπον on the spot, immediately, E.Supp. 604 (lyr., dub.l.); soἐν τόπῳ IG12(7).515.63
([place name] Amorgos);ἐπὶ τόπου Plb.4.73.8
;ἐπὶ τῶν τ. PEnteux.55.5
(iii B. C.), UPZ70.16 (ii B.C.), CIL3.567.3 (Delph., ii B. C.), POxy.2106.23 (iv A. D.), etc.;κατὰ τὸν αὐτὸν τ. S.E.P.3.1
; παρὰ τόπον at a wrong place, Str.10.2.21, Arr.Epict.3.21.16 (but παρὰ τ. καὶ παρὰ καιρόν by virtue of the place and the time, ib.3.21.14).3 place or part of the body, Hp.Aph. 2.46, Loc.Hom.tit., Sor.2.40, al., Gal. in titles of works, e.g. περὶ τῶν πεπονθότων τόπων, περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους; esp. ὁ τόπος, pudendum muliebre, Arist.HA 572b28, 583a15, cf. Sor.2.62 (pl.).4 place, passage in an author,κατὰ τόπους τινὰς τῆς ἱστορίας Plb.12.25f
.1, cf. Ph.2.63, Ev.Luc.4.17, Sor.2.57,58, etc.; the word is prob. interpolated in X.Mem.2.1.20.5 burial-place, IG12(7).401 ([place name] Amorgos), al., Ev.Marc. 16.6; also in codd. of E.Heracl. 1041 (fort. leg. τάφον); later ὁ ἅγιος τ. is freq. of the grave of a martyr, or of a monastery associated with it, PMasp.94.18 (vi A.D.), etc.6 in Egypt, district, department, a sub-division of the νομός, = τοπαρχία, PMich.Zen.43.8 (iii B. C.), Theb.Ostr.27.2 (ii B. C.): but most freq. in pl., ὁ ἐπὶ τῶν τ. στρατηγός, πράκτωρ, etc., PEnteux.27.9 (iii B. C.), PRein.7.17,35 (ii B. C.), etc.; οἱ ἔξω τ. dub. sens. in PEnteux.87.2 (iii B. C.), BGU1114.6 (i B. C.), etc.7 a room in a house, τόπον ἕνα ἄνευ ἐνοικίου ib.896.4 (ii A. D.);δύο τόπους ἤτοι συμπόσια POxy. 1129.10
(V A. D.), cf. 502.34 (ii A. D.), 912.13 (iii A. D.).8 position on the zodiac, Vett.Val.139.13; esp. the twelve regions of 300, Ptol. Tetr. 128, Heph.Astr.1.12.9αὐτὸς ὁ θεὸς καλεῖται τόπος, τῷ περιέχειν τὰ ὅλα Ph.1.630
, cf. Corp.Herm.2.12, Hippol. Haer.6.32.II topic, Isoc.5.109, 10.38, Aeschin.3.216, Plb.21.19.2, Phld. Rh.1.119S., etc.2 common-place or element in Rhetoric,ὁ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον τ. Arist.Rh. 1358a14
, cf. 1396b30, 1397a7; τὸ αὐτὸ λέγω στοιχεῖον καὶ τ. ib. 1403a18: pl., Phld.Rh.1.226S.b = ὁμολογουμένου πράγματος αὔξησις, Hermog Prog.11; κοινὸς τ. ib.6.c generally, sphere,ὁ πραγματικὸς τ. D.H.Comp.1
.III metaph., opening, occasion, opportunity,ἐν τ. τινὶ ἀφανεῖ Th.6.54
(but τρόπῳ is prob. cj.);ὀργῇ διδόναι τ. Plu.2.462b
;μὴ δίδοτε τ. τῷ διαβόλῳ Ep.Eph.4.27
; δότε τ. τῇ ὀργῇ leave room for the wrath (of God), i.e. let God punish, Ep.Rom.12.19;μὴ καταλείπεσθαί σφισι τ. ἐλέους Plb.1.88.2
;μετανοίας τ. οὐχ εὗρε Ep.Hebr.12.17
;οὐδὲ φυγῆς τόπον εὐμοιρήσαντες Hld.6.13
; τ. διδόναι τινί c. inf., give occasion to.., LXX Si.4.5. -
10 ἀπράγμων
A free from business ([etym.] πράγματα), easy-going, fond of quiet, esp. of those who refrain from meddling in politics, opp.πολυπράγμων, ὅστις δὲ πράσσει πολλά.. μωρὸς παρὸν ζῆν ἡδέως ἀπράγμονα E.Fr. 193
; τῶν ἀ. γε πόρνων κοὐχὶ τῶν σεμνῶν [τις ὤν] Eup.8.4D.; esp. with political connotation, not meddling in public affairs, 'mugwump', , cf. Antipho 3.2.1;αὐτουργοί τε καὶ ἀ. Pl.R. 565a
;ἀ. καὶ οὐ φιλόδικος D.40.32
;ἀκάκους καὶ ἀ. Id.47.82
;οἱ ἀ. οὐκ ἄδικοι Arist.Rh. 1381a25
;τὸν μηδὲν τῶνδε [τῶν πολιτικῶν] μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα ἀλλ' ἀχρεῖον νομίζομεν Th.2.40
;πόλις ἀ.
keeping clear of foreign politics,Id.
6.18;ἡσυχία ἀ. Id.1.70
; ;τὸ ἄ. Th.2.63
; τόπος ἀ. a place free from law and strife, Ar.Av.44;ἀπόλαυσις ἀ. X. Mem.2.1.33
. Adv. - μόνως without trouble or care, E.Fr. 787;ἀ. ζῆν ἡδύ Apollod.Com.1.1
.II of things, not troublesome or painful,τελευτὴν.. ἀπραγμονεστάτην τοῖς φίλοις X.Ap.7
. Adv.- μόνως
without trouble,Th.
4.61, X.HG6.4.27;σῴζεσθαι Th.6.87
;ὁ λόγος ἀ. εἴρηται
carelessly,Arist.
Mete. 369b27: [comp] Comp.- έστερον X.Ages.4.1
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπράγμων
-
11 τόπος
τόπος, ου, ὁ (Aeschyl.+) prim. ‘place, position, region’.① an area of any size, gener. specified as a place of habitationⓐ inhabited geographical area: place, of a city, village, etc. (Manetho: 609 Fgm. 10, 238 Jac.; in Jos., C. Ap. 1, 238; Diod S 1, 15, 6; 2, 13, 6; 13, 64, 7; Jos., C. Ap. 1, 86; 2, 34) οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου (cp. Gen 29:22) Mt 14:35. Cp. Mk 6:11 (of the inhabitants); Lk 4:37; 10:1 (w. πόλις as 2 Ch 34:6; Jos., C. Ap. 2, 115); Ac 16:3; 27:2; Rv 18:17 (s. πλέω). ἐν παντὶ τόπῳ everywhere that people or Christians live (cp. Diod S 13, 22, 3 εἰς πάντα τόπον; Mal 1:11; TestDan 6:7; ParJer 5:32; Just., D. 41, 3, and on the exaggeration in epistolary style PLond III, 891, 9 p. 242 [IV A.D., Christian] ἡ εὐφημία σου περιεκύκλωσεν τ. κόσμον ὅλον) 1 Cor 1:2; 2 Cor 2:14; 1 Th 1:8; 2 Th 3:16 v.l.; MPol 19:1; AcPl Ha 6, 5 and15. Also κατὰ πάντα τόπον MPol ins ἐν παντὶ τόπῳ καὶ χρόνῳ D 14:3. This is perh. the place for τὸν τόπον καὶ τὸ ἔθνος J 11:48 (the Sin. Syr. and Chrysost. vol. VIII 386e take τόπ. to mean Jerusalem [cp. 2 Macc 3:2, 12]; but s. 1b below). ἐν ποίῳ τόπῳ where AcPl Ha 6, 12; without ἐν Hv 1:7 Joly. εἰς ἕτερον τόπον to another place (Dio Chrys. 70 [20], 2; Plut., Mor. 108d) Ac 12:17. Cp. AFridrichsen, Kgl. Hum. Vetensk. Samf. i. Uppsala, Årsbok ’43, 28–30.ⓑ inhabited structure: space, place, building et al. (Diod S 20, 100, 4 τόποι=buildings; POslo 55, 10 [c. 200 A.D.]; 1 Km 24:23; 2 Ch 25:10) Ac 4:31 (Stephan. Byz. s.v. Τρεμιθοῦς: the τόπος quakes at the παρουσία of Aphrodite). Esp. of a temple (2 Macc 5:17–20 [w. ἔθνος]; 10:7; 3 Macc 1:9ab al.; EpArist 81) perh. J 11:48 (s. 1a above; the same problem arises concerning τόπος PLond 2710 recto, 6: HTR 29, ’36, 40; 45f.—τ. of a temple Mitt-Wilck. I/2, 94, 20 [beg. II A.D.]; Jos., Ant. 16, 165); τόπος ἅγιος (cp. Is 60:13; 2 Macc 1:29; 2:18; 8:17) Mt 24:15; Ac 6:13; 21:28b.ⓒ a portion of a larger area: place, location (Diod S 2, 7, 5 τόπος τῆς πόλεως=the place on which the city stands; Just., D. 40, 2 ὁ τ. τῆς Ἰερουσαλήμ) ἔρημος τόπος (ἔρημος 1a) Mt 14:13; cp. vs. 15; Mk 1:35; 6:31f, 35; Lk 4:42; 9:12; GJs 17:3. Pl. Mk 1:45. πεδινός Lk 6:17. κρημνώδης Hv 1, 1, 3; Hs 6, 2, 6. καλός v 3, 1, 3b. τόπος τοῦ ἀγροῦ a place in the country 2, 1, 4; 3, 1, 3a; τοῦ σπηλαίου GJs 19:2 (cp. Just., D. 70, 1; 78, 6). Cp. Hv 2, 1, 1; Hs 6, 2, 4. On τόπος διθάλασσος Ac 27:41 s. διθάλασσος. Cp. τραχεῖς τόποι rocky places vs. 29. ὁ τόπος ὅπου (TestAbr B 10 p. 114, 13 [Stone p. 76]; ParJer 7:32; ApcMos 33; Just., D. 78, 8) the place where Mt 28:6; Mk 16:6; J 4:20; 6:23; 10:40; 11:30; 19:20, 41. ὁ τόπος ἔνθα GPt 13:56 (Just., A I, 19, 8; Mel., HE 4, 26, 14). ὁ τόπος ἐφʼ ᾧ ἕστηκας Ac 7:33 (cp. Ex 3:5). The dat. for εἰς w. acc. (B-D-F §199) ποίῳ τόπῳ ἀπῆλθεν Hv 4, 3, 7. ἐν παντὶ τόπῳ in every place (in Jerusalem) 1 Cl 41:2. Combined w. a name εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ Mt 27:33a. ἐπὶ τὸν Γολγοθᾶν τόπον Mk 15:22a.—Lk 23:33; J 19:13; Ac 27:8; Rv 16:16. W. gen.: κρανίου τόπος Mt 27:33b; Mk 15:22b; J 19:17 (s. κρανίον). τόπος τῆς καταπαύσεως Ac 7:49; B 16:2 (both Is 66:1; s. κατάπαυσις 1).—Pleonastic ἐν τόπῳ χωρίου Ῥωμαίων IRo insc. (s. τύπος 6c, end).—(Definite) place, (particular) spot, scene Lk 10:32; 19:5; 22:40; J 5:13; 6:10. ἐκεῖνον τὸν τόπον Papias (3:3) (Just., D. 3, 1 ἐκείνου τοῦ τόπου).ⓓ pl. regions, districts (Diod S 4, 23, 2; 13, 109, 2; Artem. 2, 9 p. 92, 28; PHib 66, 2; PTebt 281, 12 al.; EpArist 22; Jos., C. Ap. 1, 9) ἄνυδροι τόποι Mt 12:43; Lk 11:24. οἱ ἀνατολικοὶ τόποι the east 1 Cl 25:1. κατὰ τόπους in various regions (κατά B 1a) Mt 24:7; Mk 13:8; Lk 21:11. εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν τόπους Ac 27:2 (Antig. Car. 172 εἰς τοὺς τόπους).ⓔ an abode: place, room to live, stay, sit etc. (UPZ 146, 31; 37 [II B.C.]) Rv 12:14. ἔτι τόπος ἐστίν there is still room Lk 14:22 (Epict. 2, 13, 10 ποῦ ἔτι τόπος; where is there still room?; Ath. 8, 4 τίς ἐστι τόπος;). οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι 2:7. οὐκ ἔνι τ. ἀπόκρυφος there was no hiding-place GJs 22:3. ἔχειν τόπον have (a) place Rv 12:6; cp. IPhld 2:2; Hv 3, 5, 5; 3, 7, 5; 3, 9, 5; m 12, 5, 4ab. ἑτοιμάσαι τινὶ τόπον J 14:2f (cp. Rv 12:6). δὸς τούτῳ τόπον make room for this person Lk 14:9a (Epict 4, 1, 106 δὸς ἄλλοις τόπον=make room for others). ὁ ἔσχατος τόπος (ἔσχατος 1 and 3) vss. 9b and 10 (on τόπος=‘a place to sit’, cp. Jos., Ant. 12, 210 οἱ τ. τόπους κατὰ τὴν ἀξίαν διανέμοντες; Epict. 1, 25, 27; Paus. Attic. α, 128 τόπος of a seat in a theater; Diog. L. 7, 22 ὁ τῶν πτωχῶν τόπ.=the place where the poor people sat [in the auditorium where Zeno the Stoic taught]; Eunap. p. 21; IPergamon 618, s. Dssm., NB 95 [BS 267]). ὁ τόπος αὐτῶν μετὰ τῶν ἀγγέλων ἐστίν their place is with the angels Hs 9, 27, 3. On ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόπον τοῦ ἰδιώτου 1 Cor 14:16 s. ἀναπληρόω 4 (for τόπος=‘position’ s. TestAbr B 4 p. 108, 20 [Stone p. 64] ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ; Philo, Somn. 1, 238; Jos., Ant. 16, 190 ἀπολογουμένου τόπον λαμβάνων).ⓕ the customary location of someth.: the place where someth. is found, or at least should or could be found; w. gen. of thing in question ἀπόστρεψον τὴν μάχαιράν σου εἰς τὸν τόπον αὐτῆς Mt 26:52 (w. ref. to the sheath). ὁ τόπος τῶν ἥλων the place where the nails had been J 20:25 v.l. (Theodor. Prodr. 9, 174 ‘the mark’ of scratch-wounds). ὁ τόπος αὐτῆς its place, of the lampstand’s place Rv 2:5. Cp. 6:14. τόπος οὐχ εὐρέθη αὐτοῖς there was no longer any place for them (Da 2:35 Theod.—Ps 131:5) 20:11; cp. 12:8. Non-literal use οὐκ ἂν δευτέρας (sc. διαθήκης) ἐζητεῖτο τόπος there would have been no occasion sought for a second (covenant) Hb 8:7. On τὸν τῆς ὑπακοῆς τόπον ἀναπληρώσαντες 1 Cl 63:1 s. ἀναπληρόω 3. ἀποκατασταθήσῃ εἰς τὸν τόπον σου (cod. A οἶκον) you will be restored to your former circumstances Hs 7:6.ⓖ a transcendent site: esp. of the place to which one’s final destiny brings one. Of the place of salvation (Tob 3:6 ὁ αἰώνιος τόπος; TestJob 49:2 τοῦ ὑψηλοῦ τόπου; JosAs 22:9 τῆς καταπαύσεως; ApcSed 16:5 ἀναψύξεως καὶ ἀναπαύσεως; Ath. 22, 7 οὐράνιον τόπον): 2 Cl 1:2. πορεύεσθαι εἰς τὸν ὀφειλόμενον τόπον τῆς δόξης 1 Cl 5:4. εἰς τὸν ὀφειλόμενον αὐτοῖς τόπον παρὰ τῷ κυρίῳ Pol 9:2. ὁ ἅγιος τόπος 1 Cl 5:7. Cp. 44:5; B 19:1.—ὁ ἴδιος τόπος can be neutral (PGM 4, 3123; Cyranides p. 120, 6), a place where one is destined to go IMg 5:1. But the expr. can also gain its specif. mng. fr. the context. Of a place of torment or evil (TestAbr A 13 p. 93, 12 [Stone p. 34; foll. by κολαστήριον]; TestAbr B 10 p. 114, 10 [Stone p. 76]; Iambl., Vi. Pyth. 30. 178 ὁ τῶν ἀσεβῶν τ. Proclus on Pla., Cratylus p. 72, 7 Pasqu.) Ac 1:25b; cp. Hs 9, 4, 7; 9, 5, 4; 9, 12, 4. W. gen. ὁ τόπος τῆς βασάνου Lk 16:28.② a specific point of reference in a book, place, passage (Polyb. 12, 25f, 1; Περὶ ὕψους 9, 8 [=p. 18, 5 V.]; 1 Esdr 6:22 v.l.; Philo, De Jos. 151; Jos., Ant. 14, 114; Just., D. 112, 4; cp. Περὶ ὕψους 3, 5 [=p. 8, 6 V.]) Lk 4:17. Cp. 1 Cl 8:4; 29:3; 46:3.③ a position held in a group for discharge of some responsibility, position, office (Diod S 1, 75, 4 in a judicial body; 19, 3, 1 of a chiliarch [commander of 1,000 men]; Ps.-Callisth. 2, 1, 5 the τόπος of the priest-prophetess; ins [ΕΛΛΗΝΙΚΑ 7, ’34, p. 179 ln. 50, 218 B.C.]; pap; Dssm., NB 95 [BS 267]) λαβεῖν τὸν τόπον τῆς διακονίας Ac 1:25a. For ἐκδίκει σου τὸν τόπον IPol 1:2 s. ἐκδικέω 3. τόπος μηδένα φυσιούτω let high position inflate no one’s ego ISm 6:1. τοῖς ἱερεῦσιν ἴδιος ὁ τόπος προστέτακται a special office has been assigned the priests 1 Cl 40:5.—44:5. εἰς τὸν τόπον τοῦ Ζαχαρίου GJs 24:4.④ a favorable circumstance for doing someth., possibility, opportunity, chance (Just., D. 36, 2 ἐν τῷ ἁρμόζοντι τόπῳ at the appropriate point in the discussion; w. gen. Polyb. 1, 88, 2 τόπος ἐλέους; Heliod. 6, 13, 3 φυγῆς τόπος; 1 Macc 9:45) τόπον ἀπολογίας λαβεῖν have an opportunity to defend oneself Ac 25:16 (cp. Jos., Ant. 16, 258 μήτʼ ἀπολογίας μήτʼ ἐλέγχου τόπον ἐχόντων). μετανοίας τόπον εὑρεῖν Hb 12:17; διδόναι (cp. Wsd 12:10) 1 Cl 7:5. In the latter pass. the persons to whom the opportunity is given are added in the dat. (cp. Plut., Mor. 62d; Mitt-Wilck. I/2, 14 III, 15 [I A.D.] βασιλεῖ τόπον διδόναι=give a king an opportunity; Sir 4:5). μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ do not give the devil a chance to exert his influence Eph 4:27. δότε τόπον τῇ ὀργῇ give the wrath (of God) an opportunity to work out its purpose Ro 12:19 (on ὀργῇ διδόναι τόπον cp. Plut., Mor. 462b; cp. also δὸς τόπον νόμῳ Sir 19:17. On Ro 12:19 s. ESmothers, CBQ 6, ’44, 205–15, w. reff. there; Goodsp., Probs. 152–54). τόπον ἔχειν have opportunity (to do the work of an apostle) 15:23.⑤ idiom: ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς …, ἐκεῖ κληθήσονται (=LXX Hos 2:1) is prob. to be rendered instead of their being told …, there they shall be called Ro 9:26 (cp. Hos 2:1 בִּמְקוֹם אֲשֶׁר ‘instead of’ s. HWolff, Hosea [Hermeneia] ’74, 27; Achmes 207, 17 ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ=instead of that).—DELG. M-M. EDNT. TW. Sv. -
12 ἀναπληρόω
ἀναπληρόω fut. ἀναπληρώσω; 1 aor. ἀνεπλήρωσα. Pass.: fut. 3 pl. ἀναπληρωθήσονται Is 60:20; aor. ἀνεπληρώθην LXX; pf. 3 pl. ἀναπεπλήρωνται Gen 15:16 (s. πληρόω; Eur.+).① to complete the quantity of someth., make complete fig. (Appian, Bell. Civ. 3, 47 §191 a body of troops, 4, 89 §374 of outstanding obligations; schol. on Nicander, Ther. 447 τὴν ἡλικίαν=period of childhood; EpArist 75; Just., D. 81, 3 χίλια ἔτη) ἀ. αὐτῶν τὰς ἁμαρτίας (cp. Gen 15:16) fill up the measure of their sins 1 Th 2:16 (unless this belongs in 2 as a commercial metaphor).② to carry out an agreement or obligation, fulfill (a contract: UPZ 112 V, 3 [203/202 B.C.]; O. Wilck. I 532–34. A duty: POxy 1121, 11. An order for work: Jos., Ant. 8, 58) of prophecies (1 Esdr 1:54 εἰς ἀναπλήρωσιν τ. ῥήματος τ. κυρίου) ἀναπληροῦται αὐτοῖς ἡ προφητεία with them the prophecy is being fulfilled Mt 13:14. Of claims upon one: ἀ. τὸν νόμον τ. Χριστοῦ Gal 6:2. ἀ. πᾶσαν ἐντολήν B 21:8.③ to supply what is lacking, fill a gap, replace (Pla., Symp. 188e; SIG 364, 62; OGI 56, 46; PLille I, 8, 14 [III B.C.]; Jos., Bell. 4, 198, Ant. 5, 214) τὸ ὑστέρημα (Herm. Wr. 13, 1 τὰ ὑστερήματα ἀναπλήρωσον; TestBenj 11:5) w. gen. of pers. make up for someone’s absence or lack, represent one who is absent (PMonac 14, 17f [VI A.D.] τῷ βικαρίῳ Ἑρμώνθεως ἀναπληροῦντι τὸν τόπον τοῦ τοποτηρητοῦ) 1 Cor 16:17; Phil 2:30; 1 Cl 38:2. τὸν τ. ὑπακοῆς τόπον ἀναπληρῶσαι take the attitude of obedience 1 Cl 63:1. τοὺς τύπους τῶν λίθων ἀ. fill up the impressions left by the stones (cp. EpArist 75) Hs 9, 10, 1.④ to occupy a place, occupy, fill ὁ ἀναπληρῶν τ. τόπον τ. ἰδιώτου 1 Cor 14:16, because of the ἰδ. of vss. 23f, cannot mean ‘the one who occupies the position’ (for this mng. of τόπος see s.v. 1e; ἀναπληρ. in such a connection: Ps.-Clem., Hom. 3, 60; cp. the use of ἀποπληρόω Epict. 2, 4, 5; Jos., Bell. 5, 88) of an ‘outsider’, i.e., in contrast to those speaking in tongues, one who is not so gifted (PBachmann, w. ref. to Talmudic usage; Ltzm., w. ref. to Whitaker, s. below; JSickenberger; H-DWendland). Rather ἀ. τὸν τόπον τινός means take or fill someone’s place (cp. Diod S 19, 22, 2 τὸν τόπον ἀ.; Hero Alex. I p. 8, 20 τὸν κενωθέντα τόπον ἀ.; Pla., Tim. 79b ἀ. τὴν ἕδραν), and τόπος here means a place actually occupied by an ἰδιώτης in the meeting (a view not shared by most Eng. translators), but it is not necessary to assume that a section was reserved for catechumens (so GHeinrici; JWeiss). On the other hand, Ltzm. asks whether baptized Christians would be better informed. S. ἰδιώτης 2 and GWhitaker, JTS 22, 1921, 268.—M-M. TW.
См. также в других словарях:
ἰδιώτου — ἰδιώτης private person masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
QUADI — Germaniae populi bellicofissimi. Tacit. in German. c. 42. Iuxta Hermunduros Narisei, ac deinde Marcomanni, et Quadi agunt. Eaque Germaniae velut frons est, quatenus Danubio praetexitur. Ergo Quadi in Danubii ripâ: scil. infra Marcomannos. Ptol.… … Hofmann J. Lexicon universale
ιδιώτης — ο, θηλ. ιδιώτις (ΑΜ ἰδιώτης, θηλ. ἰδιῶτις) 1. ο απλός πολίτης σε αντιδιαστολή με τους στρατιωτικούς ή με τα όργανα τής τάξης ή άλλους κρατικούς λειτουργούς (α. «ο αστυνομικός συνεπλάκη με δύο ιδιώτες» β. «ξυμφέροντα πόλεσι καί ἰδιώταις», Θουκ.) 2 … Dictionary of Greek
υποτέμνω — και ιων. τ. ὑποτάμνω Α [τέμνω] 1. κόβω αποκάτω («ὑπὸ γλῶσσαν τάμε χαλκός», Ομ. Ιλ.) 2. κόβω κρυφά, δόλια («ὑποτέμνων ἐπώλεις δέρμα μοχθηροῡ βοός», Αριστοφ.) 3. αποκόπτω, παρεμποδίζω με δολιότητα (α. «ὑποτεμόμενοι τὰς εἰς τὴν πόλιν φερούσας ὁδούς» … Dictionary of Greek
Ο, ο — (αρχαία ελληνικά ου και μεταγενέστερα ο μικρόν). Το δέκατο πέμπτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Προέρχεται από το σημιτικό ajin (μάτι), το οποίο διαλεκτικά προφερόταν δη. Η παράσταση του σημιτικού ajin ήταν Ο και αυτό το σχήμα είχε γενικά, με… … Dictionary of Greek
