Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

παῖδες+π

  • 1 παίδες

    παῖς
    child: masc /fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > παίδες

  • 2 παῖδες

    παῖς
    child: masc /fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > παῖδες

  • 3 παῖς

    παῑς (παῖς, πάις, παιδός, παιδί, παῖδ（α), παῖ; παῖδες, παίδων, παισί（ν), παίδεσσιν, παῖδες.)
    1 son, daughter, child
    a

    Ἀοῦς τε παῖδ' Αἰθίοπα O. 2.83

    Αἰνησιδάμου παιδὶ Theron O. 3.9

    διδύμοις παισὶ Λήδας O. 3.35

    Κλυμένοιο παῖδα Erginos O. 4.19 παῖδα ἰόπλοκον Εὐάδναν (Bergk: παῖδ' ἰοπλόκαμον codd.) O. 6.30 παῖδα, τὸν Εὐάδνα τέκοι Iamos O. 6.49 ὦ παῖ Σωστράτου Hagesias O. 6.80

    τὰν ποντίαν ὑμνέων παῖδ' Ἀφροδίτας Ῥόδον O. 7.14

    Ὑπεριονίδας ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέος παισὶν φίλοις O. 7.41

    τέκεν ἑπτὰ παῖδας O. 7.73

    οὐκ ἄτερ παίδων σέθεν O. 8.45

    τοῦ παῖς ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος Patroklos O. 9.70 τὸν Ὀλυμπιονίκαν Ἀρχεστράτου παῖδα Hagesidamos O. 10.2

    παῖς ὁ Λικυμνίου Οἰωνός O. 10.65

    ἀλλ' ὥτε παῖς ἐξ ἀλόχου O. 10.86

    παῖδ' ἐρατὸν δ Ἀρχεστράτου O. 10.99

    Ἀρχεστράτου παῖ O. 11.12

    παῖ Ζηνὸς ἐλευθερίου σώτειρα Τύχα O. 12.1

    χρύσεαι παῖδες εὐβούλου Θέμιτος O. 13.8

    θεῶν κρατίστου παῖδες (κρατιστόπαιδες Σ.) O. 14.15

    παίδεσσιν ὕμνον Δεινομένεος τελέσαις P. 1.79

    ὦ Δεινομένειε παῖ Hieron P. 2.18

    χόλος δ' οὐκ ἀλίθιος γίνεται παίδων Διός P. 3.12

    βάματι δ' ἐν πρώτῳ κιχὼν παῖδ ἐκ νεκροῦ ἅρπασε Asklepios P. 3.43

    Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα κλυτάν P. 3.92

    Κρόνου παῖδας P. 3.94

    τοῦ δὲ παῖς Achilles P. 3.100 Αἰήτα ζαμενὴς παῖς Medea P. 4.11 “κέκλυτε, παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν” P. 4.13 “ Εὐρύπυλος Γαιαόχου παῖς ἀφθίτου Ἐννοσίδα” P. 4.33 “Ἰφιμεδείας παῖδας, ὦτον καὶ σέ” P. 4.89 “ Αἴσονος γὰρ παῖς ἱκάνω” Jason P. 4.118 “ παῖ Ποσειδᾶνος Πετραίου” Pelias P. 4.138 Μεσσανίου δὲ γέροντος δοναθεῖσα φρὴν βόασε παῖδα ὅν Antilochos P. 6.36 Ὀικλέος παῖς Amphiareus P. 8.39 “ φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ λῆμα” P. 8.45

    ὁ δὲ τὰν εὐώλενον φρέψατο παῖδα Κυράναν P. 9.18

    “ τόθι παῖδα τέξεται” Aristaios P. 9.59 Δανάας ποτὲ παῖς Perseus P. 10.45

    ὦ παῖδες Ἁρμονίας P. 11.7

    Ἁγησιδάμου παῖ Chromios N. 1.29 Τιμονόου παῖδ Timodemos N. 2.10 παῖς Ἀριστοφάνεος Aristokleidas N. 3.20 Πελίαο παῖς Akastos N. 4.60

    λόγον Αἰακοῦ παίδων N. 4.72

    Ἐλείθυια, παῖ μεγαλοσθενέος Ἥρας N. 7.2

    παῖς ὁ Θεαρίωνος Σωγένης N. 7.7

    παίδων δὲ παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ γέρας τό περ νῦν N. 7.100

    ματέρι καὶ διδύμοις παίδεσσιν Apollo and Artemis N. 9.4

    Ταλαοῦ παῖδες N. 9.14

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν (cf. I. 3.18) N. 9.27 παιδὶ Ἁγησιδάμου Chromios N. 9.42

    Οὐλία παῖς Θεαῖος N. 10.24

    Λήδας παῖς Polydeukes N. 10.66

    παῖ Ῥέας Ἑστία N. 11.1

    ἐλπίδες δ' ὀκνηρότεραι γονέων παιδὸς βίαν ἔσχον Aristagoras N. 11.22 τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα Herakles I. 1.13 Ἰφικλέος μὲν παῖς Iolaos I. 1.30

    σέθεν, Ἀμφιτρύων, παῖδας I. 1.56

    Αἰνησιδάμου παῖδες Theron and Xenokrates I. 2.29 ἄτρωτοί γε μὰν παῖδες θεῶν (cf. N. 9.27, fr. 77. 1, fr. 118: ἀντὶ τοῦ οἱ θεοί Σ.) I. 3.18

    παίδων ὁπλοτάτου Φυλακίδα I. 6.6

    ὁ Κλεονίκου παῖς Lampon I. 6.16 “ λίσσομαι παῖδα θρασὺν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε τελέσαι” Aias I. 6.45 “ἔσσεταί τοι παῖς, ὃν αἰτεῖς, ὦ Τελαμών” I. 6.52

    ἀγλαοὶ παῖδές τε καὶ μάτρως I. 6.62

    τὺ δέ, Διοδότοιο παῖ Strepsiades I. 7.31 Σίσυφον κέλοντο ᾧ παιδὶ τηλέφαντον ὄρσαι γέρας φθιμένῳ Μελικέρτᾳ fr. 5. 2. παίδεσσι Λατοῦς (Bergk: παιδ' οἱ, παῖδες οἱ codd. Theophrasti) fr. 33c. 2. Θρονίας Ἄβδηρε χαλκοθώραξ [Πος]ειδᾶ-

    νός τε παῖ Pae. 2.2

    Λατόος παῖδες Pae. 5.44

    ἤτορι δὲ φίλῳ παῖς ἅτε ματέρι κεδνᾷ Pae. 6.12

    θρασυμή]δεα πάις[ Pae. 6.77

    παῖδα ποντίας Θέτιος βιατάν Achilles Πα... ]παιδα.τ[ Πα. 7. a. 2. ἀλλά μιν Κρόνου παῖ[δες] ἔκρυψαν (supp. Lobel) Πα... δίδυμοι παῖδες Artemis and Apollo Πα. 12. 1. τὰν παῖδα δε[ Πα. 22. i. 2. Δαμαίνας πα[ῖ Pagondas? Παρθ. 2.. παῖ θρασύμηδες Ἀμύντα Alexandros fr. 120. ἔμολε[.]αι παῖδα[ fr. 169. 41. ] παιδὶ δικτυ[ fr. 260. 6. Ἐχεκ[ρά]τει παιδὶ Πυθαγγέλω ?fr. 333a. 6.
    I Zeus.

    Κρόνου παῖδ O. 1.10

    ὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας O. 2.12

    ὦ Κρόνου παῖ O. 4.8

    Κρόνου σὺν παιδὶ O. 7.67

    εὐρύοπα Κρόνου παῖς Pae. 6.134

    ἐλασίβροντα παῖ Ῥέας fr. 144.
    II Apollo.

    παῖς ὁ Λατοῦς O. 8.31

    ἰήιε παῖ με[ Πα. 7C. c. 3.
    III Dionysos.

    παῖς ὁ κισσοφόρος O. 2.27

    IV Athene.

    αὐτὰ Ζηνὸς ἐγχεικεραύνου παῖς O. 13.77

    V Herakles.

    παῖς Διός N. 1.35

    2
    a boy

    ἐν τέτρασιν παίδων ἀπεθήκατο γυίοις νόστον O. 8.68

    Ἄργει τ' ἔσχεθε κῦδος ἀνδρῶν παῖς δ ἐν Ἀθάναις O. 9.88

    παίδων ὀάροισι P. 1.98

    καλός τοι πίθων παρὰ παισίν, αἰεὶ καλός P. 2.72

    κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος P. 4.281

    τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος, ὦ παῖ P. 8.33

    στρατῷ τ' ἀμφικτιόνων ὁ Παρνάσσιος αὐτὸν μυχὸς διαυλοδρομᾶν ὕπατον παίδων ἀνέειπεν P. 10.9

    Ἀχιλεὺς παῖς ἐὼν N. 3.44

    ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ N. 3.72

    παῖ N. 4.90

    παῖς ἐναγώνιος Alkimidas N. 6.13

    παῖ N. 6.62

    Ὥρα πότνια ἅ τε παρθενηίοις παίδων τ' ἐφίζοισα γλεφάροις N. 8.2

    ὅδ' ἀνὴρ διπλόαν νίκαν ἀνεφάνατο παίδων λτ;τεγτ; τρίταν πρόσθεν (i. e. μετὰ παίδων Σ.) I. 4.71 τάκομαι, εὖτ' ἂν ἴδω παίδων νεόγυιον ἐς ἥβαν fr. 123. 12.
    3 descendant ὔμμιν δέ, παῖδες Ἀλάτα Corinthians O. 13.14 “ τετράτων παίδων κ' ἐπιγεινομένων αἷμα” i. e. of four generations P. 4.47 παισὶ τούτοις ὄγδοον θάλλει μέρος Ἀρκεσίλας the descendants of Battos P. 4.65

    Ἀλεύα τε παῖδες P. 10.5

    θανὼν ὡς παισὶ κλέος μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω N. 8.36

    μοῖραν δ' εὔνομον αἰτέω σε παισὶν δαρὸν Αἰτναίων ὀπάζειν N. 9.30

    μομφὰν ἔχει παίδεσσιν Ἑλλάνων, ὅσοι Τροίανδ' ἔβαν I. 4.36

    ἐν δ' Οἰνώνᾳ μεγαλήτορες ὀργαὶ Αἰακοῦ παίδων τε (sc. ἀνυμνοῦνται) I. 5.35 τοῦ μὲν (sc. Αἰακοῦ)

    ἀντίθεοι ἀρίστευον υἱέες υἱέων τ' ἀρηίφιλοι παῖδες ἀνορέᾳ I. 8.25

    4 met.

    ἡσύχιμον ἁμέραν παῖδ' ἀελίου O. 2.32

    οὐρανίων ὑδάτων, ὀμβρίων παίδων νεφέλας O. 11.3

    νωμάτω φιάλαισι βιατὰν ἀμπέλου παῖδ i. e. wine N. 9.52 Διὸς παῖς ὁ χρυσός fr. 222. 1.
    5 fragg. χρυ[σάορος] παῖς (supp. Snell: χρυ[σαόρ]αις G-H.) fr. 330. ] παῖ μ[ ?fr. 344. 9. ] παισί με[ P. Oxy. 1792, fr. 38

    Lexicon to Pindar > παῖς

  • 4 παῖς

    παῖς, also [full] παῦς (q. v.), παιδός, ὁ, ἡ, gen. pl. παίδων, [dialect] Dor. παιδῶν Greg.Cor.p.317 S.; dat. pl. παισί, [dialect] Ep.
    A

    παίδεσσι Od.3.381

    , etc.; in early [dialect] Ep. freq. disyll. in nom. [full] πάϊς, e. g. when forming part of two different feet, Il.2.609, 5.704, etc.; prob. also in the fifth foot, 9.57, 11.389; and before bucolic diaeresis, 2.205, al.; also in Lyr., Sapph.38, 85; and in [dialect] Boeot., IG7.690, al. ([place name] Tanagra), cf. πῆς; πάϊ [ᾰῑ] Od.24.192 ( παιδ- is never disyll. in oblique cases in Hom.); acc.

    πάϊν A.

     R.4.697, AP3.8 (Inscr. Cyzic.), 9.125; gen. παϊδός Epigr. ap. Luc.Symp.41; dat. παϊδί prob. in Anacr.17:
    I in relation to Descent, child, whether son, Il. 2.205, 609, al. (with special reference to the father, opp. τέκνον, q.v.): pl., Th.1.4, etc.; or daughter, Il.1.20, 443, 3.175;

    παῖδες ἄρρενες καὶ θήλειαι Pl.Lg. 788a

    ; παῖς, opp. κόρα, Berl.Sitzb.1927.7 ([dialect] Locr., v. B.C.); of an adopted son,

    ἀλλά σε παῖδα ποιεύμην Il.9.494

    ;

    παίδων παῖδες, τοί κεν μετόπισθε γένωνται 20.308

    , cf. Pi.N.7.100, Inscr.Cypr.135.11 H., etc.;

    Ἀγήνορος παῖδες ἐκ παίδων E.Ph. 281

    ; freq. in orators of legal issue, Isoc.19.9, Is.7.31, etc.; of animals, A.Ag.50 (anap.).
    2 metaph., ἀμπέλου π., of wine, Pi.N.9.52;

    χορῶν ἐραστὴς κισσὸς ἐνιαυτοῦ δὲ παῖς Chaerem.5

    ; ὀρείας πέτρας π., of Echo, E.Hec. 1110; ὅρκου π. ἀνώνυμος, of the penalty of perjury, Orac. ap. Hdt.6.86.γ; ἄναυδοι π. τᾶς ἀμιάντου, of fishes, A.Pers. 578 (lyr.).
    3 periphr., οἱ Λυδῶν παῖδες sons of the Lydians, i. e. the Lydians, Hdt.1.27, cf. 5.49;

    π. Ἑλλήνων A.Pers. 402

    ; οἱ [Ἀσκληπιοῦ] π., i. e. physicians, Pl.R. 407e; οἱ ζωγράφων π. painters, Id.Lg. 769b; παῖδες ῥητόρων orators, Luc. Anach.19; π. ἰατρῶν, π. πλαστῶν καὶ γραφέων, Id.Dips.5, Im.9; cf.

    υἱός 2

    .
    II in relation to Age, child, boy or girl,

    νέος π. Od.4.665

    ;

    παῖδες νεαροί Il.2.289

    ;

    σμίκρα π. Sapph.34

    : with another Subst., π. συφορβός boy-swineherd, Il.21.282;

    παῖδα κόρην γαμεῖν Ar.Lys. 595

    ;

    ἐν παισὶ νέοισι π. Pi.N.3.72

    ;

    π. ἔτ' ὤν A.Ch. 755

    , cf. Il.11.710;

    ἔτι π. Pl.Prt. 310e

    ; παιδὸς μηδὲν βελτίων ib. 342e: distd. from παιδίον, μειράκιον, Hp.Hebd.5, cf. X.Smp.4.17, Cyr.8.7.6, 1.2.4; ἐκ παιδός from a child, Pl.R. 374c;

    ἐκ παιδὸς εἰς γῆρας Aeschin.1.180

    ;

    ἐκ τῶν παίδων εὐθύς Pl.Lg. 694d

    , cf. R. 386a;

    ἀκούων τῶν παίδων εὐθύς Id.Lg. 642b

    ;

    εὐθὺς ἐκ παίδων ἐξελθών D.21.154

    ; ἡλικίαν ἔχειν τὴν ἄρτι ἐκ π. to be just out of one's childhood, X.HG5.4.25;

    ἐκ μικρῶν π. Arist.Pol. 1336a14

    ; [

    Ἡρακλῆς] ἐν παισὶν ὄφεις ἀπέκτεινεν D.C.56.36

    ; ἐν παισὶ (v.l. παιδὶ)

    ποιμαίνων Hdn.6.8.1

    ; χορηγεῖν παισί (cf.

    χορηγέω 11

    ): prov.,

    τοῦτο κἂν π. γνοίη Pl.Euthd. 279d

    ;

    δῆλον τοῦτό γε ἤδη καὶ παιδί Id.Smp. 204b

    ;

    παῖδας [τοὺς πρὸ αὐτοῦ] ἀπέφηνε Luc.Peregr.11

    , cf. Alex.4; ἔνι τις καὶ ἐν ἡμῖν π., of the superstitious fears of a child, Pl. Phd. 77e, cf. Porph.Abst.1.41.
    III in relation to Condition, slave, servant, man or maid (of all ages),

    παῖ, παῖ A.Ch. 653

    , cf. Ar. Ach. 395, Epicr.5.2, etc.;

    παῖ, παιδίον Ar.Nu. 132

    : pl., of the crew of a ship, D.33.8. (From Παϝις, cf. παῦρος, Lat. puer.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παῖς

  • 5 παῖς

    παῖς, παιδός, ὁ or ἡ (Hom. et al.) child.
    ① a young pers. normally below the age of puberty, w. focus on age rather than social status, boy, youth (Hom. et al.; ins, pap, LXX; Philo, Op. M. 105; Jos., Ant. 12, 210; Just., D. 78, 2 and 7; s. VLeinieks, The City of Dionysos ’96, 199–210 on age-classes) Mt 17:18; Lk 9:42; Ac 20:12. Ἰησοῦς ὁ παῖς Lk 2:43. In ref. to Jesus GJs 20:4; 22:2.—Pl. (as פְּדַיָּא a loanw. in rabb.) Mt 2:16; 21:15; B 8:3f.—ἐκ παιδός from childhood (Diod S 1, 54, 5; 1, 73, 9; 1, 92, 5; 19, 40, 2 al. Simplicius in Epict. p. 129, 26; UPZ 144, 19 [165 B.C.] τῆς ἐκ παιδὸς φιλίας; cp. Just., A I, 15, 6 ἐκ παίδων) Mk 9:21 D.
    ② one’s own immediate offspring, child as ‘son’ or ‘daughter’
    ⓐ of a son ὁ παῖς (Hom.+; Diod S 20, 22, 1 οἱ παῖδες αὐτοῦ; ins, pap, LXX; TestAbr A 7 p. 84, 19 [Stone p. 16]; JosAs 23:9; ApcMos 42; Jos., Bell. 4, 646, Ant. 20, 140 al.; Just., A II, 2, 16 al.; Tat. 41, 1; Mel., HE 4, 26, 7, P. 53, 389; Ath. 20, 2 al.) ὁ παῖς αὐτοῦ J 4:51 (=υἱός vss. 46f, 50; υἱός v.l. for παῖς vs. 51). This sense is also poss. in Mt 8:6, 8, 13, but these pass. prob. belong in 3a.
    ⓑ of a daughter ἡ παῖς (for the feminine term, but not limited to ‘daughter’, s. Pind., Fgm. 107, 7 [122 Sch.] ὦ παῖδες=girls!; Hyperid., Fgm. 144; Phalaris, Ep. 142, 1; Chariton 1, 8, 2; Philostrat., Her. 19, 11 p. 204, 31; Gen 24:28; 34:12; TestJob 7:7f; Jos., Ant. 1, 254; 5, 266 al.; Tat. 8, 3; 33, 2) Lk 8:51; GJs fifteen times for Mary. ἡ παῖς (my) child (nom. w. art. for voc.; s. B-D-F §147, 3; Rob. 465f; 769) Lk 8:54.
    ③ one who is committed in total obedience to another, slave, servant
    ⓐ of slaves and personal attendants slave, servant (since Hipponax [VI B.C.] 16 D.3; Aeschyl., Cho. 652. Also HUsener, Epicurea 1887 p. 168, 10; Plut., Alcib. 193 [4, 5], Mor. 65c; 70e; SIG 96, 26. Oft. pap. and LXX; TestAbr B; JosAs 99:3 al.; AscIs 3:5; Jos., Ant. 18, 192, Vi. 223.—Even an especially trusted male servant is termed ὁ παῖς: Diod S 15, 87, 6 Epaminondas’ armor-bearer; Appian, Iber. 27, 107 Scipio’s groom; Gen 24:2ff Abraham’s chief servant, vs. 5 ὁ παῖς) Lk 7:7 (=δοῦλος vss. 2f, 10); 15:26; AcPt Ox 849, 15 [Aa I 73, 21 Lat.]. W. παιδίσκη (q.v.) 12:45. Prob. Mt 8:6, 8, 13 also belong here (s. 2a).—Of those at a ruler’s court οἱ παῖδες courtiers, attendants (Diod S 17, 36, 5; Gen 41:10, 37f; 1 Km 16:17; Jer 43:31; 44:2; 1 Macc 1:6, 8) Mt 14:2.
    ⓑ of special relationships
    α. humans as God’s servants, slaves (Ael. Aristid. 45 p. 152 D.: θεῶν παῖδες [or ‘sons of gods’ as Polyb. 3, 47, 8; Chariton 2, 1, 5 and Diog. L. 9, 72]; LXX; ParJer 6:24 [Jeremiah]) Israel (Is 41:8f; PsSol 12:6; 17:21) Lk 1:54. David (Ps 17:1; Is 37:35) 1:69; Ac 4:25; D 9:2a.—Of guileless pers. τοὺς κατὰ θεὸν ἀκακίαν ἀσκοῦντας παῖδας ἐκάλουν, ὡς καὶ Παπίας δηλοῖ as Papias points out, those who led a godly life without guile were called children Papias (8).
    β. angels as servants of God (God) does not trust his servants 1 Cl 39:4 (Job 4:18). Of the young man from heaven who released Paul from his chains παῖς λείαν (=λίαν) εὐειδὴς ἐν χάριτι AcPl Ha 3, 13f.
    γ. of Christ in his relation to God. In this connection it has the mng. servant because of the identification of the ‘servant of God’ of certain OT pass. w. the Messiah (Is 52:13 et al.; BJanowski/PStuhlmacher, edd., Der Leidende Gottesknecht ’96 [lit.]; DBS XII 1000–1016) Mt 12:18 (cp. Is 42:1); B 6:1; B 9:2 (on the last two cp. Is 50:10). So prob. also D 9:2b (because of the immediate proximity of Δαυὶδ ὁ παῖς σου 9:2a); 9:3; 10:2f.—In other places (cp. Ath. 10, 2; 12, 2 al.; Iren. 3, 12, 5 [Harv. II 58, 8]) the mng. son is certainly to be preferred (παῖς was so understood in the Gk. world, when it expressed a relationship to a divinity: Il. 2, 205 Κρόνου παῖς; Sappho 1, 2 Diehl; Alcaeus 1; Bacchylides 17, 70 Minos, a παῖς of Zeus; Hermocles [IV/III B.C.] p. 174 Coll. Alex.=Athen. 6, 63, 253d: Demetrius Poliorcetes as π. Ποσειδῶνος θεοῦ; Diod S 17, 51, 1 the god Ammon has his prophet address Alexander thus χαῖρε, ὦ παῖ; what follows makes it clear that procreation is meant; Plut., Mor. 180d; Maximus Tyr. 14, 1d; Paus. 2, 10, 3 Ἄρατος Ἀσκληπιοῦ π.; Diogenes, Ep. 36, 1; Philostrat., Vi. Apoll. 7, 24 p. 279, 4; Porphyr., Vi. Plot. 23; Iambl., Vi. Pyth. 2, 10; IG IV2, 128, 50 [280 B.C.] and oft.; Sb 8314, 9 Hermes conducts the dead man to the Elysian fields ἅμα παισὶ θεῶν. S. above bα the παῖδες θεῶν. Cp. also Herm. Wr. 13, 2 ὁ γεννώμενος θεοῦ θεὸς παῖς; 13, 4; 14; Rtzst., Poim. 223f.—Celsus 7, 9) παῖς αὐτοῦ ὁ μονογενὴς Ἰησοῦς Χρ. MPol 20:2. God as ὁ τοῦ ἀγαπητοῦ κ. εὐλογητοῦ παιδὸς Ἰησοῦ Χρ. πατήρ 14:1. Corresp. Christ as God’s ἀγαπητὸς παῖς 14:3; Dg 8:11. The same is true of the other pass. in Dg: 8:9; 9:1.—In the case of the rest of the pass. it is hardly poss. to decide which mng. is better: Ac 3:13, 26; 4:27, 30 (unless the παῖς σου your servant of 4:25 should demand the same transl. for the other pass. as well; JMénard, CBQ 19, ’57, 83–92 [Acts]); 1 Cl 59:2–4 (in wordplay w. παιδεύω; but here the word ἠγαπημένος repeated in vss. 2 and 3 [cp. the magical pap of c. 300 A.D. in TSchermann, TU 34, 2b, 1909, 3: Christ as ἠγαπημένος παῖς] could suggest the transl. son).—WBousset, Kyrios Christos2 1921, 56f; AvHarnack, Die Bezeichnung Jesu als ‘Knecht Gottes’ u. ihre Geschichte in d. alten Kirche: SBBerlAk 1926, 212–38; Jeremias, ZNW 34, ’35, 115–23; KEuler, D. Verkündigung v. leidenden Gottesknecht aus Jes 53 in d. griech. Bibel ’34; PSeidelin, D. ˓Ebed J. u. d. Messiasgestalt im Jesajatargum: ZNW 35, ’36, 194–231; HWolff, Jes 53 im Urchristent. ’502; EMcDowell, Son of Man and Suffering Servant ’44; ELohmeyer, Gottesknecht u. Davidssohn ’45, esp. 2–8; TNicklin, Gospel Gleanings ’50, 268f; OCullmann, Dieu Vivant 16, ’50, 17–34; HHegermann, Jes 53 in Field, Hexapla, Targum u. Peschitta ’54; ELohse, Märtyrer u. Gottesknecht ’55; WGrundmann, Sohn Gottes: ZNW 47, ’56, 113–33; OCullmann, Die Christologie des NT ’57; JPrice, Interpretation 12, ’58, 28–38 (Synoptics); MHooker, Jesus and the Servant ’59; BvanIersel, ‘D. Sohn’ in d. synopt. Jesusworten, ’61, 52–65 (bibliog.); HOrlinsky, The So-called Suffering Servant in Isaiah 53, ’64 (s. review in CBQ 27, ’66, 147); EKränkl, Jesus der Knecht Gottes, ’72 (Acts); FDanker, Proclamation Comm.: Luke ’87, 82–86. WZimmerli/JJeremias, The Servant of God (tr. HKnight), ’65=Studies in Bibl. Theol. 20.—B. 87f. Schmidt, Syn. II 422–31. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > παῖς

  • 6 καί

    καί particle,
    1 and, also, even A copulative.
    1 joining finite verbs,
    a with change of subject.

    ἦ θαύματα πολλά, καί πού τι καὶ ἐξαπατῶντι μῦθοι O. 1.28

    , O. 3.21, O. 9.38, O. 10.41, O. 10.72, P. 1.5, P. 1.42, P. 3.35, P. 3.93, P. 3.94, P. 4.124, P. 4.164, P. 4.220, P. 4.247, P. 4.254, P. 4.257, P. 6.53, P. 9.40, P. 9.52, N. 5.18, N. 5.21, N. 6.53, N. 7.65, N. 10.10, N. 11.8, I. 3.17, I. 4.13, I. 4.34, I. 4.67, I. 5.48, I. 6.53, I. 8.47, fr. 51b. Pae. 2.53
    b with no change of subject.

    διεδάσαντο καὶ φάγον O. 1.51

    , O. 5.8, O. 7.46, O. 10.49, O. 13.27, O. 13.69, O. 13.112, P. 3.15, P. 3.68, P. 4.254, P. 4.298, P. 9.12, P. 10.46, N. 1.64, N. 3.26, N. 3.38, N. 4.61, N. 5.39, N. 6.19, N. 6.49, N. 9.18, N. 10.22, N. 10.74, N. 10.80, I. 2.19, I. 5.63, I. 6.70, Πα. 2. 1, Εὔ]βοιαν ἕλον καὶ ἔνασσαν καὶ ἔκτισαν νάσους Πα.. 3. Πα. 8A. 13. Δ. 2. 30, fr. 169. 23, fr. 169. 47.
    c in subord. cl.,

    ὡς ἂν κτίσαιεν βωμὸν ἐναργέα καὶ ἰάναιεν O. 7.42

    πρὶν μίχθη καὶ ἔνεικεν O. 9.59

    κατέφρασεν ὁπᾷ ἔθυε καὶ ὅπως ἄρα ἔστασεν O. 10.57

    ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ P. 1.100

    θεός, ὃ καὶ κίχε καὶ παραμείβεται καὶ ἔκαμψε P. 2.50

    εἰ δὲ σώφρων ἄντρον ἔναἰ ἔτι Χίρων, καί τί οἱ φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν P. 3.63

    P. 9.46—9.

    ὃς ἂν ἕλῃ καὶ ἴδῃ P. 10.25

    , N. 3.34

    ὄφρα προσμένοι καὶ πάξαιθ N. 3.61

    αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν N. 5.15

    Pae. 6.50 irregularly coordinated;

    φάνη Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν Λυκαίου καὶ ὁπότ' Πελλάνᾳ φέρε O. 9.97

    εὐθύ-

    γλωσσος ἀνὴρ προφέρει παρὰ τυραννίδι χὠπόταν ὁ λάβρος στρατός, χὤταν πόλιν οἱ σοφοὶ τηρέωντι P. 2.87

    —8.

    νᾶσον ὡς ἤδη λιπὼν κτίσσειεν εὐάρματον πόλιν καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι P. 4.9

    πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίῳ φθέγξαι ἑλεῖν N. 5.52

    d introducing question.

    ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν, καὶ κεῖνος ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, τίς ἂν φράσαι δύναιτο O. 2.99

    “ καὶ τίς ἀνθρώπων σε ἐξανῆκεν γαστρός;” P. 4.98
    2 joining grammatically similar words.
    a two nouns.

    Παλλὰς καὶ Ζεὺς O. 2.27

    ὅρμοισι τῶν χέρας ἀναπλέκοντι καὶ στεφάνους O. 2.74

    κρίσιν καὶ πενταετηρίδ O. 3.21

    Ἀρκαδίας ἀπὸ δειρᾶν καὶ πολυγνάμπτων μυχῶν O. 3.27

    χεῖρες δὲ καὶ ἦτορ O. 4.25

    ἀρετᾶν καὶ στεφάνων O. 5.1

    Ἄκρων' ἐκάρυξε καὶ τὰν νέοικον ἕδραν O. 5.8

    Οἰνομάου καὶ Πέλοπος O. 5.9

    Ποσειδᾶν' καὶ τοξοφόρον σκοπόν O. 6.59

    παρ' Ἀλφειῷ καὶ παρὰ Κασταλίᾳ O. 7.17

    Οὐρανὸς καὶ Γαῖα μάτηρ O. 7.38

    ἀρετὰν καὶ χάρματ O. 7.44

    τά τ' ἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαις O. 7.84

    κῶμον καὶ στεφαναφορίαν O. 8.10

    ἓ καὶ υἱὸν O. 9.14

    κορᾶν καὶ φερτάτων Κρονιδᾶν O. 9.56

    τόλμα δὲ καὶ ἀμφιλαφὴς δύναμις O. 9.82

    σὺ καὶ θυγάτηρ O. 10.3

    Καλλιόπα καὶ χάλκεος Ἄρης O. 10.15

    βροντὰν καὶ πυρπάλαμον βέλος O. 10.80

    ἀρχὰ λόγων καὶ πιστὸν ὅρκιον O. 11.6

    Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος Ἰσθμοῖ τε O. 12.18

    κασίγνηταί τε Δίκα καὶ ὁμότροφος Εἰρήνα O. 13.7

    Σίσυφον καὶ τὰν Μήδειαν O. 13.53

    ναὶ καὶ προπόλοις O. 13.54

    παρ' ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα O. 13.83

    αἰδῶ δίδοι καὶ τύχαν O. 13.115

    Ἀπόλλωνος καὶ Μοισᾶν P. 1.1

    κορυφαῖς καὶ πέδῳ P. 1.28

    ὄλβον καὶ κτεάνων δόσιν P. 1.46

    ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν P. 1.68

    κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυιᾶν καὶ στρατοῦ P. 2.58

    ἐν ὄρει καὶ ἐν ἑπταπύλοις Θήβαις P. 3.90

    Νέστορα καὶ

    Λύκιον Σαρπηδόν P. 3.112

    ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ P. 4.68

    “Ἰφιμεδείας παῖδας, ὦτον καὶ σέ” P. 4.89 “ πὰρ Χαρικλοῦς καὶ Φιλύρας” P. 4.103 “ λαγέτᾳ Αἰόλῳ καὶ παισὶ” P. 4.108

    Ἄδματος καὶ Μέλαμπος P. 4.126

    ὀρνίχεσσι καὶ κλάροισι P. 4.190

    ἀγέλα ταύρων ὑπᾶρχεν καὶ νεόκτιστον θέναρ P. 4.206

    ἄροτρον καὶ βόας P. 4.225

    Κυράνα καὶ τὸ κλεεννότατον μέγαρον Βάττου P. 4.280

    πεδίον καὶ πατρωίαν πόλιν P. 5.53

    ἄνδρεσσι καὶ γυναιξὶ P. 5.64

    νικαφόροις ἐν ἀέθλοις καὶ θοαῖς ἐν μάχαις P. 8.26

    γείτων καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν P. 8.58

    λαμπρὸν φέγγος καὶ μείλιχος αἰών P. 8.97

    “ θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν” P. 9.30 “ τέλος οἶσθα καὶ πάσας κελεύθους” P. 9.45 “ ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς” P. 9.47 ὥραισι καὶ Γαίᾳ” P. 9.60 “ νέκταρ καὶ ἀμβροσίαν” P. 9.63 “ Ζῆνα καὶ ἁγνὸν Ἀπόλλων' Ἀγρέα καὶ Νόμιον” P. 9.64—5.

    οἱ καὶ Ζηνὶ P. 9.84

    νιν καὶ Ἰφικλέα P. 9.88

    δίκον φύλλ' ἔπι καὶ στεφάνους P. 9.124

    πόνων δὲ καὶ μαχᾶν ἄτερ P. 10.42

    χαλκοῦ θαμὰ καὶ δονάκων P. 12.25

    οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ N. 1.61

    Ἰάσον' καὶ ἔπειτεν Ἀσκλαπιόν N. 3.54

    τάνδε νᾶσον καὶ σεμνὸν Θεάριον N. 3.69

    δῶρα καὶ κράτος N. 4.68

    ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων N. 5.7

    υἱοὶ καὶ βία Φώκου N. 5.12

    ἀοιδαὶ καὶ λόγοι N. 6.30

    αὐχένα καὶ σθένος (v. Dornseiff, Stil, 26) N. 7.73

    χειρὶ καὶ βουλαῖς N. 8.8

    Δείνιος δισσῶν σταδίων καὶ πατρὸς Μέγα Νεμεαῖον ἄγαλμα N. 8.16

    ματέρι καὶ διδύμοις παίδεσσιν N. 9.4

    φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα καὶ δεινὰν στάσιν N. 9.13

    χερσὶ καὶ ψυχᾷ N. 9.39

    Κάστορος καὶ κασιγνήτου Πολυδεύκεος N. 10.50

    Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακλεῖ N. 10.53

    Ζηνὸς ὑψίστου κασιγνήτα καὶ ὁμοθρόνου Ἥρας N. 11.2

    λύρα καὶ ἀοιδά N. 11.7

    πάλᾳ καὶ

    μεγαυχεῖ παγκρατίῳ N. 11.21

    ἐν Πυθῶνι καὶ Ὀλυμπίᾳ N. 11.23

    παρὰ Κασταλίᾳ καὶ παρ' εὐδένδρῳ ὄχθῳ Κρόνου N. 11.25

    πολιατᾶν καὶ ξένων I. 1.51

    Ὀγχηστὸν καὶ γέφυραν I. 4.20

    χρυσέων οἴκων ἄναξ καὶ γαμβρὸς Ἥρας I. 4.60

    δαῖτα καὶ νεόδματα στεφανώματα βωμῶν I. 4.62

    νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ;ἅρμασιν ἵπποι I. 5.5

    ἑσπόμενοι Ἡρακλῆι πρότερον καὶ σὺν Ἀτρείδαις I. 5.38

    Ἕκτορα καὶ στράταρχον Μέμνονα I. 5.40

    Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός I. 6.27

    Μερόπων ἔθνεα καὶ τὸν βουβόταν Ἀλκυονῆ I. 6.32

    “

    χθόνα καὶ στρατὸν ἀθρόον Pae. 4.42

    ἐμὰν ματέραλιπόντες καὶ ὅλον οἶκον Pae. 4.45

    στεφάνων καὶ θαλιᾶν Pae. 6.14

    νέφεσσι δ' ἐν χρυσέοις Ὀλύμποιο καὶ κορυφαῖσινἵζων Pae. 6.93

    ναυπρύτανιν δαίμονα καὶ τὰν θεμίξενον ἀρετάν Pae. 6.131

    Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθά[νας] Pae. 8.66

    Κάδμου στρατὸν καὶ Ζεάθου πόλιν (Π: ἂν pro καὶ coni. Wil. metr. gr.) Πα... φυγόντα νιν καὶ μέλαν ἕρκος ἅλμας[ Δ. 1. 1. ἐπ' Αἰολάδᾳ καὶ γένει (G-H: τε καὶ Π.) Παρθ. 1. 13. ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ fr. 95. 2. θυμὸν καὶ φωνὰν fr. 124d. βασιλῆες ἀγαυοὶ καὶ ἄνδρες fr. 133. 4. ]ἀοιδ[ὰν κ]αὶ ἁρμονίαν fr. 140b. 2. θεῶν καὶ κατ' ἀνθρώπων ἀγυιάς fr. 194. 6. τιμαὶ καὶ στέφανοι fr. 221. 2. Ζηνὸς υἱοὶ καὶ κλυτοπώλου Ποσειδάωνος fr. 243.
    b two adjs.

    ξανθαῖσι καὶ παμπορφύροις ἀκτῖσι βεβρεγμένος O. 6.55

    πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοις O. 7.63

    ἀγαθοὶ δὲ καὶ σοφοὶ O. 9.28

    ὡραῖος ἐὼν καὶ καλὸς O. 9.94

    [ ἀκρόσοφον δὲ καὶ αἰχματὰν (v. l. τε καὶ) O. 11.19]

    κλυτὰν καὶ ὀνυμαστάν P. 1.38

    πολυμήλου καὶ πολυκαρποτάτας χθονὸς P. 9.7

    εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς P. 10.22

    γέρας τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν N. 7.101

    ἄνιππός εἰμι καὶ βουνομίας ἀδαέστερος Pae. 4.27

    esp., two numerals,

    πρώτοις καὶ τερτάτοις O. 8.46

    ἑβδόμᾳ καὶ σὺν δεκάτᾳ γενεᾷ P. 4.10

    τεσσαράκοντα καὶ

    ὀκτὼ παρθένοισι P. 9.113

    τρεῖς καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135.
    c two participles.

    ἐξαρκέων κτεάτεσσι καὶ εὐλογίαν προστιθείς O. 5.24

    ἀποπέμπων καὶ ἐποψόμενος O. 8.52

    δεξάμενον καὶ δαίσαντα N. 1.71

    θνατὰ μεμνάσθω περιστέλλων μέλη καὶ γᾶν ἐπιεσσόμενος N. 11.16

    cf. O. 6.20
    d two infinitives. “ μοναρχεῖν καὶ βασιλευέμεν” P. 4.166 “ χέρα οἱ προσενεγκεῖν ἦρα καὶ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιαδέα ποίαν;” P. 9.37.

    ἐπαινεῖσθαι χρεών, καὶ μελιζέμεν N. 11.18

    κελαδῆσαι καὶ προσειπεῖν I. 1.55

    e two pronouns. “ ἐμὲ καὶ σὲ” P. 4.141

    ὄλβος ἔμπαν τὰ καὶ τὰ νέμων P. 5.55

    εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι P. 7.21

    f two adverbs.

    πολὺ καὶ πολλᾷ O. 8.23

    3 in enumeration.
    a A καὶ B καὶ C ( καί...)

    λτ;γτ;άνθον ἤπειγεν καὶ Ἀμαζόνας εὐίππους καὶ ἐς Ἴστρον ἐλαύνων O. 8.47

    νόστον ἔχθιστον καὶ ἀτιμότεραν γλῶσσαν καὶ ἐπίκρυφον οἶμον O. 8.69

    πατρὸς ἀρχὰν καὶ βαθὺν κλᾶρον ἔμμεν καὶ μέγαρον O. 13.62

    γυναικεῖον στρατὸν καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν O. 13.90

    Τροίαν κραταιὸς Τελαμὼν πόρθησε καὶ Μέροπας καὶ τὸν μέγαν Ἀλκυονῆ N. 4.25

    —7.

    χαλκὸν ὅν τε Κλείτωρ καὶ Τεγέα καὶ Ἀχαιῶν ὑψίβατοι πόλιες καὶ Λύκαιον πὰρ Διὸς θῆκε δρόμῳ N. 10.47

    —8.

    ἐξικέσθαν καὶ μέγα ἔργον ἐμήσαντ' ὠκέως καὶ πάθον N. 10.64

    ἐπῇεν καὶ ἔστα καὶ μυχοὺς διζάσατο fr. 51a. 3. τὸ δ' οἴκοθεν ἄστυ κα[ὶ ] καὶ συγγένεἰ Πα.. 32. ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι Ἀθᾶναι fr. 76. 1. φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμώνεσσι προάστιον αὐτῶν καὶ λιβάνῳ σκιαρὰν καὶ χρυσοκάρποισιν βέβριθε λτ;δενδρέοιςγτ; καὶ τοὶ μὲν Θρ.. 3. ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νέων ἀνδρῶν ἀριστεύοισιν αἰχμαί, καὶ χοροὶ καὶ Μοῖσα καὶ Ἀγλαία fr. 199.
    b A καὶ B C τε ( καί...)

    Λύκιε καὶ Δάλοἰ ἀνάσσων, Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων P. 1.39

    καὶ σοφοὶ καὶ χερσὶ βιαταὶ περίγλωσσοί τ' ἔφυν P. 1.42

    Ἰόλαον καὶ Κάστορος βίαν, σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες P. 11.61

    ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν καὶ τὸ θαητὸν δέμας ἀτρεμίαν τε σύγγονον N. 11.12

    τριπόδεσσιν ἐκόσμησαν δόμον καὶ λεβήτεσσιν φιάλαισί τε χρυσοῦ I. 1.18

    πόλιν τάνδε κόμιζε Δὶ καὶ κρέοντι σὺν Αἰακῷ Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι σύν τ' Ἀχιλλεῖ P. 8.99

    —100.
    4 καί καί, both — and

    καὶ ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων O. 7.90

    καὶ ἀγάνορος ἵππου θᾶσσον καὶ ναὸς ὑποπτέρου O. 9.23

    καὶ λογίοις καὶ ἀοιδοῖς P. 1.94

    “ ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνος” P. 4.152

    κόρον δ' ἔχει καὶ μέλι καὶ τὰ τέρπν ἄνθἐ Ἀφροδίσια N. 7.53

    καὶ τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον χορεύων καὶ τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ I. 1.7

    καὶ πάγκαρπον ἐπὶ χθόνα καὶ διὰ πόντον βέβακεν ἐργμάτων ἀκτὶς I. 1.41

    μυρίαι δ' ἔργων καλῶν τέτμανθ κέλευθοι καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δἰ Ὑπερβορέους I. 6.23

    εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν fr. 127. 1. with irregular coordination,

    καὶ τὰν παρ' ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα κούφαν κτίσιν O. 13.83

    καὶ τὸν Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ στέφανον (sc. ἐκράτησε) N. 10.26 in comparison,

    πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός P. 10.67

    5 with intensifying force.

    οὔτε δύσηρις ἐὼν οὔτ' ὦν φιλόνικος ἄγαν, καὶ μέγαν ὅρκον ὀμόσσαις, τοῦτό γέ οἱ μαρτυρήσω O. 6.20

    τέκεν γόνον ὑπερφίαλον μόνα καὶ μόνον P. 2.43

    “τοῦτον ἄεθλον ἑκὼν τέλεσον· καί τοι μοναρχεῖν καὶ βασιλευέμεν ὄμνυμι προήσειν” conditional parataxis P. 4.165
    6 v. E infra for exx. of καὶ irregularly placed. B copulative, combined with τε, where τε is superfluous.
    1

    Πίσας τε καὶ Φερενίκου χάρις O. 1.18

    τρεῖς τε καὶ δέκ' ἄνδρας O. 1.79

    ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν O. 2.16

    εὐθυμιᾶν τε μέτα καὶ πόνων O. 2.34

    πλοῦτόν τε καὶ χάριν ἄγων O. 2.10

    τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν O. 2.53

    Πηλεύς τε καὶ Κάδμος O. 2.78

    ἀνδρῶν τ' ἀρετᾶς πέρι καὶ διφρηλασίας O. 3.37

    αὐτόν τέ νιν καὶ φαιδίμας ἵππους O. 6.14

    Συρακοσσᾶν τε καὶ Ὀρτυγίας O. 6.93

    Ζεύς τε καὶ ἀθάνατοι O. 7.55

    μήλων τε κνισάεσσα πομπὰ καὶ κρίσις O. 7.80

    αὐτούς τ' ἀέξοι καὶ πόλιν O. 8.88

    μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι O. 9.65

    τά λτ;τεγτ; τερπνὰ καὶ τὰ γλυκέα (supp. Hermann, met. gr.: om. codd., Schr.) O. 14.5

    γᾶν τε καὶ πόντον κατ' ἀμαιμάκετον P. 1.14

    κτεάτεσσί τε καὶ περὶ τιμᾷ P. 2.59

    “ παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν” P. 4.13 “ Κρηθεῖ τε μάτηρ καὶ Σαλμωνεῖ” P. 4.142

    ἀνέρες ἔκ τε Πύλου καὶ ἀπ' ἄκρας Ταινάρου P. 4.174

    θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν καὶ τὸ λοιπὸν P. 5.117

    βουλᾶν τε καὶ πολέμων P. 8.3

    ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς P. 8.6

    λύρᾳ τε καὶ φθέγματι μαλθακῷ P. 8.31

    πολλάν τε καὶ ἡσύχιον εἰρήναν P. 9.22

    “ ἔν τε θεοῖς κἀνθρώποις” P. 9.40

    τόλμᾳ τε καὶ σθένει P. 10.24

    εὐφροσύνα τε καὶ δόξ' ἐπιφλέγει P. 11.45

    τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες N. 1.30

    εὖ τε παθεῖν καὶ ἀκοῦσαι N. 1.32

    λῆμά τε καὶ δύναμιν N. 1.57

    Ἄρτεμίς τε καὶ θρασεἶ Ἀθάνα N. 3.50

    Κλεωναίου τ' ἀπ ἀγῶνος καὶ λιπαρῶν εὐωνύμων ἀπ Ἀθανᾶν N. 4.18

    Οἰνώνᾳ τε καὶ Κύπρῳ N. 4.46

    εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν N. 5.9

    ἐπί τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσας N. 6.48

    σέ τ' καὶ Πολυτιμίδαν N. 6.62

    χειρῶν τε καὶ ἰσχύος ἁνίοχον N. 6.66

    φίλιπποί τ' αὐτόθι καὶ κτεάνων ψυχὰς ἔχοντες κρέσσονας ἄνδρες N. 9.32

    γνώτ' ἀείδω θεῷ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται N. 10.31

    Χαρίτεσσί τε καὶ σὺν Τυνδαρίδαις N. 10.38

    Κορίνθου τ' ἐν μυχοῖς, καὶ Κλεωναίων πρὸς ἀνδρῶν τετράκις (loc. susp.) N. 10.42

    θάνατόν τε φυγὼν καὶ γῆρας ἀπεχθόμενον N. 10.83

    ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν καὶ παρ' Εὐρώτᾳ πέλας I. 1.29

    κτεάνων θ' ἅμα λειφθεὶς καὶ φίλων I. 2.11

    τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ I. 4.51

    γαίας τε πάσας καὶ βαθύκρημνον πολιᾶς ἁλὸς ἐξευρὼν θέναρ I. 4.55

    Ζεὺς τά τε καὶ τὰ νέμει I.5. 52.

    δαπάνᾳ τε χαρεὶς καὶ πόνῳ I. 6.10

    ἀγλαοὶ παῖδές τε καὶ μάτρως I. 6.62

    Ὕλλου τε καὶ Αἰγιμιοῦ I. 9.2

    ὁ δ' ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος fr. 2. 1. γᾶν τε καὶ θάλασσαν fr. 51a. 2.

    γαῖαν ἀμπελόεσσάν τε καὶ εὔκαρπον Pae. 2.25

    τὸ δ' εὐβουλίᾳ τε καὶ αἰδοῖ ἐγκείμενον Pae. 2.51

    Χαρίτεσσίν τε καὶ Ἀφροδίτᾳ Pae. 6.4

    ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων Pae. 6.132

    μαντευμάτων τε θεσπεσίων δοτῆρα καὶ τελεσσιε[πῆ] θεοῦ ἄδυτον Pae. 7.2

    σέ τε καὶ ῥαδ[ Πα. 7. d. 2.

    τά τ' ἐόντα τε κα[ὶ ] πρόσθεν γεγενημένα Pae. 8.83

    ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν (Blass: πτανὸν ἀνδράσι codd. Dion. Hal.)

    Πα... Ἐλείθυιά τε καὶ Λάχεσις Pae. 12.17

    τ]ριπόδεσσί τε καὶ θυσίαις fr. 59. 11. πρὶν μὲν ἕρπε σχοινοτένειά τ' ἀοιδὰ διθυράμβων καὶ τὸ σὰν κίβδηλον Δ. 2. 2. βαθύζωνόν τε Λατὼ καὶ θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν fr. 89a. 2. Πειθώ τ' ἔναιεν καὶ Χάρις fr. 123. 14. Ἀπόλλωνί τε καὶ[ fr. 140b. 10. ] ραί τε καὶ υ[ fr. 215. 9. τόλμα τέ μιν ζαμενὴς καὶ σύνεσις fr. 231. emphasised, both — and, ξένον μή τιν' ἀμφότερα καλῶν τε ἴδριν ἅμα καὶ δύναμιν κυριώτερον ( ἀλλὰ coni. Hermann) O. 1.104

    ἀμφότερον μάντιν τ' ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι O. 6.17

    ἀμφότερον δαπάναις τε καὶ πόνοις I. 1.42

    once joining finite verbs,

    ἔν τ' ἀέθλοισι θίγον πλείστων ἀγώνων, καὶ τριπόδεσσιν ἐκόσμησαν δόμον I. 1.19

    —20. irregularly coordinated,

    ἄγοντι δέ με νῖκαι, ὦ Μεγάκλεες, ὑμαί τε καὶ προγόνων P. 7.18

    συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἶμ' ἀπὸ Σπάρτας καὶ παῤ Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν κεκραμένον ἐκ Μελανίπποιο μάτρωος N. 11.33

    —6.

    οἶά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς καὶ λιθίνοις ὁπότ' ἐν δίσκοις ἵεν I. 1.24

    —5.

    ζώων τ' ἀπὸ καὶ θάνων I. 7.30

    Κλεάνδρῳ τις ἀνεγειρέτω κῶμον, Ἰσθμιάδος τε νίκας ἄποινα, καὶ Νεμέᾳ ἀέθλων ὅτι κράτος ἐξεῦρε I. 8.4

    [ἀνατεί τε] καὶ ἀπριάτας ἔλασεν (H. J. Mette: ἀναιρεῖται καὶ codd. Aristidis contra metr.) fr. 169. 8. explicative / appositional, ἐγγυάσομαι ὔμμιν, ὦ Μοῖσαι, φυγόξεινον στρατὸν μήδ' ἀπείρατον καλῶν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι ( δὲ καὶ v. l.) O. 11.19 Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων fr. 169. 2. cf. P. 9.45
    2 in enumeration.
    a A τε καὶ B C

    τε φόρμιγγά τε ποικιλόγαρυν καὶ βοὰν αὐλῶν ἐπέων τε θέσιν O. 3.8

    “ μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ' ἀγρούς τε πάντας” P. 4.148

    ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶς ἀέθλοις ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.101

    —2.

    ἀλλά με Πυθώ τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει Ἀλεύα τε παῖδες P. 10.4

    ἀλαλὰν Λυκίων τε προσμένοι καὶ Φρυγῶν Δαρδάνων τε N. 3.60

    —1.

    τό μοι θέμεν Κρονίδᾳ τε Δὶ καὶ Νεμέᾳ Τιμασάρχου τε πάλᾳ ὕμνου προκώμιον εἴη N. 4.9

    Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε N. 4.75

    κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι πόνων τ ἄπειροι fr. 143.
    b A τε καὶ B καὶ C ( καὶ...) “ὅσσα τε χθὼν ἠρινὰ φύλλ' ἀναπέμπει, χὠπόσαι ψάμαθοι κλονέονται χὤ τι μέλλει, χὠπόθεν ἔσσεται, εὖ καθορᾷς” P. 9.45 ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισιν τε γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ κυλίκεσσιν Ἀθαναίαισι κέντρον fr. 124. 3. ἄστρα τε καὶ ποταμοὶ καὶ κύματα πόντου fr. 136.
    c μέν τε καί, v.

    μέν τε O. 4.14

    C emphatic, non-copulative, v. also D. 1. infra.
    1 καί means even.

    καὶ ἄπιστον ἐμήσατο πιστὸν ἔμμεναι O. 1.31

    ἴδε καὶ κείναν χθόνα O. 3.31

    [ θαμὰ καὶ ( θαμάκι v. l.) O. 4.27]

    ἠὺ δ' ἔχοντες σοφοὶ καὶ πολίταις ἔδοξαν ἔμμεν O. 5.16

    ὄφρα ἵκωμαι πρὸς ἀνδρῶν καὶ γένος O. 6.25

    αἱ δὲ φρενῶν ταραχαὶ παρέπλαγξαν καὶ σοφόν O. 7.31

    τεθμὸς δέ τις ἀθανάτων καὶ τάνδ' ἁλιερκέα χώραν παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοις O. 8.25

    τράπε δὲ Κύκνεια μάχα καὶ ὑπέρβιον Ἡρακλέα O. 10.15

    δάμασε καὶ κείνους. (Boeckh: κἀκείνους codd.) O. 10.30 ἤτοι καὶ τεά κεν ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12. 13.

    ἤτοι καὶ ὁ καρτερὸς ὁρμαίνων ἕλε Βελλεροφόντας O. 13.84

    σὺν δὲ κείνῳ καί ποτ' Ἀμαζονίδων βάλλων γυναικεῖον στρατὸν O. 13.87

    σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί τις ἐὼν μεγαλάνωρ ἔσανεν P. 1.52

    εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει P. 1.87

    ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφία δέδεται P. 3.54

    ἔτραπεν καὶ κεῖνον (Boeckh: κἀκεῖνον codd.) P. 3.55

    ἐπὶ καὶ θανάτῳ P. 4.186

    καὶ φθινόκαρπος ἐοῖσα διδοῖ ψᾶφον P. 4.265

    ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν δεῖσαι καὶ ἀφαυροτέροις P. 4.272

    αὔξεται καὶ Μοῖσα δἰ ἀγγελίας ὀρθᾶς P. 4.279

    κεῖνόν γε καὶ βαρύκομποι λέοντες περὶ δείματι φύγον P. 5.57

    κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν ἔννεπεν P. 9.95

    ἔτι καὶ μᾶλλον P. 10.57

    ἔμπα καἴπερ ἔχει βαθεῖα ποντιὰς ἅλμα μέσσον, ἀντίτειν' ἐπιβουλίᾳ (Christ: καίπερ codd.) N. 4.36

    κεῖνος καὶ Τελαμῶνος δάψεν υἱὸν N. 8.23

    ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί τις κάματον θῆκεν where καί emphasizes

    κάματον N. 8.50

    ἦν γε μὰν ἐπικώμιος ὕμνος δὴ πάλαι, καὶ πρὶν γενέσθαι τὰν Ἀδράστου τάν τε Καδμείων ἔριν N. 8.51

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    καὶ θνατὸν οὕτως ἔθνος ἄγει μοῖρα N. 11.42

    τὸ τεόν, χρύσασπι Θήβα, πρᾶγμα καὶ ἀσχολίας ὑπέρτερον θήσομαι I. 1.2

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων I. 4.31

    ἰατὰ δ' ἐστὶ βροτοῖς σύν γ ἐλευθερίᾳ καὶ τά I. 8.15

    ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν I. 8.60

    ἤτοι καὶ ἐγὼ σκόπελον ναίων Pae. 4.21

    εἰ καί τι Διωνύσου ἄρουρα φέρει, ἄνιππός εἰμι though Pae. 4.25
    2 where καί means also.

    ἐν καὶ θαλάσσᾳ O. 2.28

    Μοῖρ' θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ ἄγει O. 2.37

    ἐπὶ μὰν βαίνει τι καὶ λάθας ἀτέκμαρτα νέφος O. 7.45

    Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις O. 7.94

    ἐοικότα γὰρ καὶ τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν (v. l. ἐν καὶ: κἀν Mosch.) P. 1.35

    Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι P. 1.58

    ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ P. 2.36

    ὅθεν φαμὶ καὶ δὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν P. 2.64

    σοφοὶ δέ τοι κάλλιον φέροντι καὶ τὰν θεόσδοτον δύναμιν P. 5.13

    ἔγεντο καὶ πρότερον Ἀντίλοχος P. 6.28

    ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.102

    ἔθηκε καὶ βαθυλείμων ἀγὼν κρατησίποδα Φρικίαν P. 10.15

    ἕποιτο μοῖρα καὶ ὑστέραισιν ἐν ἁμέραις P. 10.17

    ῥέζοντά τι καὶ παθεῖν ἔοικεν N. 4.32

    σὺν δὲ τὶν καὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κλιθεὶς εὔδοξος ἀείδεται N. 7.7

    ἐχθρὰ δ' ἄρα πάρφασις ἦν καὶ πάλαι N. 8.32

    “καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' ἐπίτειλον, ἄναξ” N. 10.77

    ὁ πονήσαις δὲ νόῳ καὶ προμάθειαν φέρει I. 1.40

    ἦ μὰν πολλάκι καὶ τὸ σεσωπαμένον εὐθυμίαν μείζω φέρει I. 1.63

    ἔτι καὶ Πυθῶθεν I. 1.65

    κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ I. 4.44

    ἐν δ' ἐρατεινῷ μέλιτι καὶ τοιαίδε τιμαὶ καλλίνικον χάρμ ἀγαπάζοντι I. 5.54

    πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον I. 7.51

    ἔδοξ' ἦρα καὶ ἀθανάτοις ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν sc. as well as to men I. 8.59

    ἐπεὶ περικτίονας ἐνίκασε δή ποτε καὶ κεῖνος I. 8.65

    θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς καὶ χάριν ἀοιδᾷ φυτεύει fr. 141.
    3 emphatic, where neither of the two previous meanings seems applicable.
    a emphasizing subs., adj.

    καί πού τι καὶ βροτῶν φάτις O. 1.28

    σέο ἕκατι καὶ μεγασθενῆ νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων I. 5.2

    φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας (others interpr. καὶ as copulative) I. 8.47

    ταῦτα καὶ μακάρων ἐμέμναντ' ἀγοραί I. 8.26

    ἀπὸ καὶ πατρός Πα. 7C. 9. ὁ δὲ κηλεῖται χορευοίσαισι κα[ὶ θη]ρῶν ἀγέλαις (supp. Housman) Δ. 2. 22. esp. subs. prop.,

    ἦλθε καὶ Γανυμήδης O. 1.44

    ἀνταγόρευσεν καὶ Πελίας P. 4.156

    ἔγνον ποτὲ καὶ Ἰόλαον P. 9.79

    λαὸν θαμὰ δὴ καὶ Ὀλυμπιάδων φύλλοις ἐλαιᾶν χρυσέοις μιχθέντα N. 1.17

    αἰνέω καὶ Πυθέαν I. 5.59

    κώμαζ' ἔπειτεν ἁδυμελεῖ σὺν ὕμνῳ καὶ Στρεψιάδᾳ I. 7.21

    other exx. under c. α. infra.
    b preceding demonstrative.

    εἶπεν καὶ τόδε P. 4.86

    καὶ

    τόδε συνθέμενος ῥῆμα P. 4.277

    ἐξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ' αὐτίκα, φόρμιγξ, Λυδίᾳ σὺν ἁρμονίᾳ μέλος N. 4.44

    I relative.

    Ἄργει δ' ὅσσα καὶ ἐν Θήβαις O. 13.107

    θεός, ὃ καὶ πτερόεντ' αἰετὸν κίχε P. 2.50

    οἶα καὶ πολλοὶ πάθον P. 3.20

    οἵτε καὶ P. 3.89

    ἔνθα καὶ P. 4.253

    ὃ καὶ P. 5.63

    [ τῷ καὶ (codd.: καὶ del. Pauw.) P. 5.69]

    ἀλλ' ἔσται χρόνος οὗτος, ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμας P. 12.31

    ὅθεν περ καὶ Ὁμηρίδαι N. 2.1

    ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἷλε N. 3.34

    τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν N. 7.36

    οἷοι καὶ Διὸς Αἰγίνας τε λέκτρον ἀμφεπόλησαν N. 8.6

    ὅσπερ καὶ Κινύραν ἔβρισε πλούτῳ N. 8.18

    πατρίδι ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα I. 1.12

    ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἀνέγνον I. 2.23

    ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν (Boeckh: κεἰν, κἠν codd.) I. 4.25

    τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων πράθον I. 5.35

    ὃ καὶ δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε I. 8.23

    ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν αἵμαξε πεδίον I. 8.49

    ὃς καὶ τυπεὶς ἁγνῷ πελέκει τέκετο ξανθὰν Ἀθάναν fr. 34.
    II demonstrative.

    τὸ καὶ ἀνδρὶ πάρεστι Συρακοσίῳ O. 6.17

    τὸ καὶ κατεφάμιξεν O. 6.56

    τῶ καὶ ἐγὼ καίπερ ἀχνύμενος θυμόν I. 8.5

    τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον I. 8.61

    cf. I. 8.26
    d with temporal adv.

    τότε καὶ φαυσίμβροτος δαίμων Ὑπεριονίδας O. 7.39

    καὶ τότε γνοὺς P. 3.31

    μετὰ καὶ νῦν P. 4.64

    cf. I. 8.61

    καὶ νῦν N. 5.43

    [ καὶ νῦν (v. l. καί νυν) N. 6.8] ἐνῆκεν καὶ ἔπειτ[ Παρθ. 2.. καὶ τότ' ἐγὼ fr. 168. 4. v. also νῦν
    e emphasizing prepositional phrases, cf. E infra.

    ὃς ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ P. 5.47

    “εἰ δὲ χρὴ καὶ πὰρ σοφὸν ἀντιφερίξαι, ἐρέω” P. 9.50

    πλεῖστα νικάσαντά δε καὶ τελεταῖς ὡρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον P. 9.97

    γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον I. 8.8

    οἶαν Βρομίου [τελε]τὰν καὶ παρὰ σκᾶ[πτ]ον Διὸς Οὐρανίδαι ἐν μεγάροις ἵσταντι Δ. 2. 7.
    f with dependent infinitive phrase.

    γλυκεῖα δὲ φρὴν καὶ συμπόταισιν ὁμιλεῖν P. 6.53

    πράσσει χρέος, αὖτις ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν δόξαν ἑῶν προγόνων P. 9.105

    ἐγὼ δ' ἀστοῖς ἁδὼν καὶ χθονὶ γυῖα καλύψαι (sc. εὔχομαι) N. 8.38
    4 in comparisons.
    a

    ὡς εἰ καί, ὥτε καί. φιάλαν ὡς εἴ τις δωρήσεται νεανίᾳ γαμβρῷ, καὶ ἐγὼ νέκταρ χυτόν ἀνδράσιν πέμπων ἱλάσκομαι O. 7.7

    ἀλλ' ὥτε παῖς, καὶ ὅταν O. 10.91

    b

    οὕτω καί. ἐν δ' ὀλίγῳ βροτῶν τὸ τερπνὸν αὔξεται· οὕτω δὲ καὶ πίτνει χαμαί P. 8.93

    καὶ θνατὸν οὕτως ἔθνος ἄγει N. 11.42

    c

    οἷος καί. ἤρατο τῶν ἀπεόντων· οἶα καὶ πολλοὶ πάθον P. 3.20

    τῶν ἀρειόνων ἐρώτων. οἷοι καὶ Διὸς Αἰγίνας τε λέκτρον ποιμένες ἀμφεπόλησαν N. 8.6

    d ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν, καὶ κεῖνος ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.99

    ὅθεν περ καὶ Ὁμηρίδαι ῥαπτῶν ἐπέων τὰ πόλλ' ἀοιδοὶ ἄρχονται, καὶ ὅδ ἀνὴρ N. 2.3

    , cf. P. 10.67 D in combination with other particles.
    a where καί means even

    φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαί P. 4.25

    κῆλα δὲ καὶ δαιμόνων θέλγει φρένας P. 1.12

    βία δὲ καὶ μεγάλαυχον ἔσφαλεν ἐν χρόνῳ P. 8.15

    θανόντων δὲ καὶ φίλοι προδόται (Bergk: λόγοι φίλοι codd.) fr. 160.
    b where καί means also

    ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ O. 1.14

    δαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολος τελέθει O. 7.53

    ἔστι δὲ καί τι θανόντεσσιν μέρος O. 8.77

    οἱ δ' Ἀρκάδες, οἱ δὲ καὶ Πισᾶται O. 9.68

    ἄλλαι δὲ δὔ χάρμαι, τὰ δὲ καὶ Νεμέας κατὰ κόλπον O. 9.87

    τὰ δὲ καί ποτ' ἐν ἀλκᾷ O. 13.55

    τέρας μὲν θαυμάσιον προσιδέσθαι, θαῦμα δὲ καὶ παρεόντων ἀκοῦσαι P. 1.26

    μάκαρ δὲ καὶ νῦν P. 5.20

    τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.28

    χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω, ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ bis. P. 8.56—7.

    πολλοὶ ἀριστῆες, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων P. 9.

    108.

    ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετὰς ὁ θνατὸς αἰών N. 3.74

    πρόφρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός N. 5.22

    ἕπομαι δὲ καὶ αὐτὸς ἔχων μελέταν N. 6.54

    μαστεύει δὲ καὶ τέρψις ἐν ὄμμασι θέσθαι πιστόν N. 8.43

    ἔστι δὲ καὶ κόρος ἀνθρώπων N. 10.20

    ἐκράτησε δὲ καί ποθ' Ἕλλανα στρατὸν Πυθῶνι N. 10.25

    τρὶς μὲν τρὶς δὲ καὶ σεμνοῖς δαπέδοις ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ N. 10.28

    ἐν Ἰσθμῷ Νεμέᾳ δὲ καὶ ἀμφοῖν I. 5.18

    μέτρα μὲν γνώμᾳ διώκων μέτρα δὲ καὶ κατέχων I. 6.71

    αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα Ἀμφιάρηόν τε I. 7.32

    κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Αἴγινα I. 9.1

    διαγινώσκομαι μὲν γινώσκομαι δὲ καὶ μοῖσαν παρέχων ἅλις Pae. 4.23

    μνάσει δὲ καί τινα Pae. 14.35

    τέρπεται δὲ καί τις ἐπ' οἶδμ ἅλιον ναὶ θοᾷ διαστείβων fr. 221. 4. N. B. anaphora O. 9.68, P. 9.108, N. 10.28, I. 6.71, I. 7.32, I. 9.1
    c where καί is generally emphatic. τῶν νῦν δὲ καὶ Θρασύβουλος πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα (= αὖ, Gr. Part., 305 P. 6.44 ἔστι δὲ καὶ διδύμων ἀέθλων Μελίσσῳ μοῖρα and two are the victories that M. has I. 3.9 ἐν δ' ἄρα καὶ Τενέδῳ Πειθώ τ ἔναιεν ( précisement van Groningen) fr. 123. 13. σοφοὶ δὲ καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν ἔπος αἴνησαν περισσῶς fr. 35b. where δὲ is separated from

    καί; εἰ δ' αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι N. 7.89

    2 combined with particles other particles than δέ. a. καί ῥα v. ῥα. b. καί νυν v. νυν. c. καὶ γάρ v. γάρ. d. καὶ μάν v. μά ν. e. καίτοι v. τοι f. καίπερ v. καίπερ [g. καί τε is not a genuine combination of particles, in spite of apparent exx. I. 2.19 coni., I. 2.23, I. 4.25—6, I. 7.32—3.] E position of καί: 1. the position of emphatic καὶ is sometimes between prep. and subs., cf. C. 3. e supra:

    ἐν καὶ θαλάσσᾳ O. 2.28

    ἐπὶ καὶ θανάτῳ P. 4.186

    ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶς ἀέθλοις ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.102

    ἀπὸ καὶ πατρός Πα. 7C. 9. cf. fr. 123. 13. This usage is irregularly applied to copulative καί:

    ἐν καὶ τελευτᾷ O. 7.26

    θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις (Tricl.: ἔν τε, ἔν τε καὶ codd.) P. 10.58 πέσε δ (sc. κῦμ' Ἀίδα)

    ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντα N. 7.31

    ζώων τ' ἀπὸ καὶ θανών I. 7.30

    2 irregular position of καί. dub. exx.
    a copulative. ὄνυχας ὀξυτάτους ἀκμὰν / καὶ δεινοτάτων σχάσαις ὀδόντων ( καί coni. Ahlwardt: τε codd.: ὀξ. σχ. καὶ δειν. coni. Wil.) N. 4.64 [ καὶ coni. Ahlwardt, τ codd. P. 10.69]
    b emphatic. δελφῖνι καὶ τάχος δἰ ἅλμας ἶσον κ' εἴποιμι Μελησίαν (Schr. e Σ: κεν codd.: κ add. Wil., om. codd: “nicht ein umgestelltes “und” sondern “auch” wie die Σ auch verstehen.” Wil.) N. 6.64 F in crasis.

    κἀσόφοις O. 3.45

    κἀγοραὶ O. 12.5

    χὠπόταν χὤταν P. 2.87

    —8.

    κοὔ P. 4.151

    τε κἀγαθῷ P. 8.100

    κἀνθρώποις P. 9.40

    χὠπόσαι χὤ τι χὠπόθεν P. 9.46

    —8. καἴπερ (coni. Christ: καίπερ codd.) N. 4.36 κἀν (Boeckh: κεἰν, κἠν codd.) I. 4.25 εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις (Heyne: που κἐν, πα κ' ἐν codd.) I. 6.59 κεἴ fr. 4. κἀγχερριθ[ Πα. 22. i. 3. G fragg.

    καὶ θυόε[ντα Pae. 3.8

    ]καί ποτε[ Pae. 6.73

    ]σεκαι[ Πα. 7B. 2. ]

    καὶ χ[ Pae. 10.2

    ]καὶ χρυσο[ Pae. 10.10

    καὶ τα[Πα. 13d. 8. ]

    τε καὶ ἁνίκα ναύλοχοι[ Pae. 18.9

    ]καί νιν ορει[ Πα. 22a. 1. ]αμα καὶ στρατιὰ[ Δ. 3. 11. ]τηρκαιε[ Δ. 4. d. 3. καὶ λιπαρῷ fr. 204. ] σκαιλυ[ fr. 215b. col. 2. 4.

    Lexicon to Pindar > καί

  • 7 υἱός

    υἱός, οῦ, ὁ (Hom.+; loanw. in rabb.) prim. ‘son’
    ① a male who is in a kinship relationship either biologically or by legal action, son, offspring, descendant
    ⓐ the direct male issue of a person, son τέξεται υἱόν Mt 1:21; GJs 14:2 (cp. Mel., P. 8, 53 ὡς γὰρ υἱὸς τεχθείς). Cp. Mt 1:23 (Is 7:14) and 25; 10:37 (w. θυγάτηρ); Mk 12:6a; Lk 1:13, 31, 57; 11:11; 15:11 (on this JEngel, Die Parabel v. Verlorenen Sohn: ThGl 18, 1926, 54–64; MFrost, The Prodigal Son: Exp. 9th ser., 2, 1924, 56–60; EBuonaiuti, Religio 11, ’35, 398–402); Ac 7:29; Ro 9:9 (cp. Gen 18:10); Gal 4:22 al. W. gen. Mt 7:9; 20:20f; 21:37ab; Mk 6:3; 9:17; Lk 3:2; 4:22; 15:19; J 9:19f; Ac 13:21; 16:1; 23:16; Gal 4:30abc (Gen 21:10abc); Js 2:21; AcPlCor 2:29. Also ἐγὼ Φαρισαῖός εἰμι υἱὸς Φαρισαίων Ac 23:6 is prob. a ref. to direct descent. μονογενὴς υἱός (s. μονογενής 1) Lk 7:12. ὁ υἱὸς ὁ πρωτότοκος (πρωτότοκος 1) 2:7.
    ⓑ the immediate male offspring of an animal (Ps 28:1 υἱοὺς κριῶν; Sir 38:25. So Lat. filius: Columella 6, 37, 4) in our lit. only as foal ἐπὶ πῶλον υἱὸν ὑποζυγίου Mt 21:5 (cp. Zech 9:9 πῶλον νέον).
    ⓒ human offspring in an extended line of descent, descendant, son Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυίδ Mt 1:20 (cp. Jos., Ant. 11, 73); s. 2dα below. υἱοὶ Ἰσραήλ (Ἰσραήλ 1) Mt 27:9; Lk 1:16; Ac 5:21; 7:23, 37; 9:15; 10:36; Ro 9:27; 2 Cor 3:7, 13; Hb 11:22 al.; AcPlCor 2:32. οἱ υἱοὶ Λευί (Num 26:57) Hb 7:5. υἱὸς Ἀβραάμ Lk 19:9. υἱοὶ Ἀδάμ 1 Cl 29:2 (Dt 32:8). υἱοι Ῥουβήλ GJs 6:3.
    ⓓ one who is accepted or legally adopted as a son (Herodian 5, 7, 1; 4; 5; Jos, Ant. 2, 263; 20, 150) Ac 7:21 (cp. Ex 2:10).—J 19:26.
    ② a pers. related or closely associated as if by ties of sonship, son, transf. sense of 1
    ⓐ of a pupil, follower, or one who is otherw. a spiritual son (SIG 1169, 12 οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ=the pupils and helpers [40] of Asclepius; sim. Maximus Tyr. 4, 2c; Just., D. 86, 6 οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν.—Some combination w. παῖδες is the favorite designation for those who are heirs of guild-secrets or who are to perpetuate a skill of some kind: Pla., Rep. 3, 407e, Leg. 6, 769b; Dionys. Hal., Comp. Verbi 22 p. 102, 4 Us./Rdm. ῥητόρων παῖδες; Lucian, Anach. 19, Dial. Mort. 11, 1 Χαλδαίων π.=dream-interpreters, Dips. 5 ἱατρῶν π., Amor. 49; Himerius, Or. 48 [=Or. 14], 13 σοφῶν π.): the ‘sons’ of the Pharisees Mt 12:27; Lk 11:19. Peter says Μᾶρκος ὁ υἱός μου 1 Pt 5:13 (perh. w. a component of endearment; s. Μᾶρκος). As a familiar form of address by a cherished mentor Hb 12:5 (Pr 3:11; ParJer 5:28; 7:24). υἱοὶ καὶ θυγατέρες B 1:1.
    ⓑ of the individual members of a large and coherent group (cp. the υἷες Ἀχαιῶν in Homer; also PsSol 2:3 οἱ υἱοὶ Ἰερουσαλήμ; Dio Chrys. 71 [21], 15; LXX) οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ μου 1 Cl 8:3 (scripture quot. of unknown origin). υἱοὶ γένους Ἀβραάμ Ac 13:26. οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων (Gen 11:5; Ps 11:2, 9; 44:3; TestLevi 3:10; TestZeb 9:7; GrBar 2:4) the sons of men=humans (cp. dγ below) Mk 3:28; Eph 3:5; 1 Cl 61:2 (of the earthly rulers in contrast to the heavenly king).
    ⓒ of one whose identity is defined in terms of a relationship with a person or thing
    α. of those who are bound to a personality by close, non-material ties; it is this personality that has promoted the relationship and given it its character: son(s) of: those who believe are υἱοὶ Ἀβραάμ, because Abr. was the first whose relationship to God was based on faith Gal 3:7. In a special sense the devout, believers, are sons of God, i.e., in the light of the social context, people of special status and privilege (cp. PsSol 17:27; Just., D, 124, 1; Dio Chrys. 58 [75], 8 ὁ τοῦ Διὸς ὄντως υἱός; Epict. 1, 9, 6; 1, 3, 2; 1, 19, 9; Sextus 58; 60; 135; 376a; Dt 14:1; Ps 28:1; 72:15; Is 43:6 [w. θυγατέρες μου]; 45:11; Wsd 2:18; 5:5; 12:21 al.; Jdth 9:4, 13; Esth 8:12q; 3 Macc 6:28; SibOr 3, 702) Mt 5:45; Lk 6:35; Ro 8:14, 19 (‘Redeemer figures’ EFuchs, Die Freiheit des Glaubens, ’49, 108; against him EHommel in ThViat 4, ’52, 118, n. 26); 9:26 (Hos 2:1); 2 Cor 6:18 (w. θυγατέρες, s. Is 43:6 cited above); Gal 3:26 (cp. PsSol 17:27); 4:6a, 7ab (here the υἱός is the κληρονόμος and his opposite is the δοῦλος); Hb 2:10 (JKögel, Der Sohn u. die Söhne: Eine exeget. Studie zu Hb 2:5–18, 1904); 12:5–8 (in vs. 8 opp. νόθος, q.v.); Rv 21:7; 2 Cl 1:4; B 4:9. Corresp. there are sons of the devil (on this subj. cp. Hdb. on J 8:44) υἱὲ διαβόλου Ac 13:10. οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ (masc.) Mt 13:38b. τοῦ υἱοῦ τοῦ ἐν Ἅιδου ApcPt Rainer. In υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας Mt 23:31 this mng. is prob. to be combined w. sense 1c. The expr. υἱοὶ θεοῦ Mt 5:9 looks to the future (s. Betz, SM ad loc.; cp. KKöhler, StKr 91, 1918, 189f). Lk 20:36a signifies a status akin to that of angels (Ps 88:7; θεῶν παῖδες as heavenly beings: Maximus Tyr. 11, 5a; 12a; 13, 6a.—Hierocles 3, 424 the ἄγγελοι are called θεῶν παῖδες; HWindisch, Friedensbringer-Gottessöhne: ZNW 24, 1925, 240–60, discounts connection w. angels and contends for the elevation of the ordinary followers of Jesus to the status of Alexander the Great in his role as an εἰρηνηποιός [cp. Plut., Mor. 329c]; for measured critique of this view s. Betz, SM 137–42.).
    β. υἱός w. gen. of thing, to denote one who shares in it or who is worthy of it, or who stands in some other close relation to it, oft. made clear by the context; this constr. is prob. a Hebraism in the main, but would not appear barbaric (B-D-F §162, 6; Mlt-H. 441; Dssm., B p. 162–66 [BS 161–66]; PASA II 1884, no. 2 υἱὸς πόλεως [time of Nero; on this type of formulation SEG XXXIX, 1864]; IMagnMai 167, 5; 156, 12) οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου (αἰών 2a) Lk 16:8a (opp. οἱ υἱοί τοῦ φωτός vs. 8b); 20:34. τῆς ἀναστάσεως υἱοί (to Mediterranean publics the functional equivalent of ἀθάνατοι ‘immortals’; cp. ἀνάστασις 2b) 20:36b. υἱοὶ τῆς ἀνομίας (ἀνομία 1; cp. CD 6:15) Hv 3, 6, 1; ApcPt 1:3; τῆς ἀπειθείας (s. ἀπείθεια) Eph 2:2; 5:6; Col 3:6; τῆς ἀπωλείας ApcPt 1:2. ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας of Judas the informer J 17:12 (cp. similar expressions in Eur., Hec. 425; Menand., Dyscolus 88f: s. FDanker, NTS 7, ’60/61, 94), of the end-time adversary 2 Th 2:3. υἱοὶ τῆς βασιλείας (βασιλεία 1bη; s. SEG XXXIX, 1864 for related expressions) Mt 8:12; 13:38a. υἱοὶ βροντῆς Mk 3:17 (s. Βοανηργές). υἱὸς γεέννης (s. γέεννα) Mt 23:15; τ. διαθήκης (PsSol 17:15) Ac 3:25; εἰρήνης Lk 10:6. υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος (s. νυμφών) Mt 9:15; Mk 2:19; Lk 5:34. υἱὸς παρακλήσεως Ac 4:36 (s. Βαρναβᾶς). υἱοὶ (τοῦ) φωτός (Hippol., Ref. 6, 47, 4 in gnostic speculation) Lk 16:8b (opp. υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου); J 12:36. υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέρας 1 Th 5:5 (EBuonaiuti, ‘Figli del giorno e della luce’ [1 Th 5:5]: Rivista storico-critica delle Scienze teol. 6, 1910, 89–93).
    ⓓ in various combinations as a designation of the Messiah and a self-designation of Jesus
    α. υἱὸς Δαυίδ son of David of the Messiah (PsSol 17:21) Mt 22:42–45; Mk 12:35–37; Lk 20:41–44; B 12:10c. Specif. of Jesus as Messiah Mt 1:1a; 9:27; 12:23; 15:22; 20:30f; 21:9, 15; Mk 10:47f; Lk 18:38f.—WWrede, Jesus als Davidssohn: Vorträge u. Studien 1907, 147–77; WBousset, Kyrios Christos2 1921, 4, Rel.3 226f; ELohmeyer, Gottesknecht u. Davidssohn ’45, esp. 68; 72; 77; 84; TNicklin, Gospel Gleanings ’50, 251–56; WMichaelis, Die Davidsohnschaft Jesu usw., in D. histor. Jesus u. d. kerygm. Christus, ed. Ristow and Matthiae, ’61, 317–30; LFisher, ECColwell Festschr. ’68, 82–97.
    β. ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, υἱὸς θεοῦ (the) Son of God (for the phrase s. JosAs 6:2 al. Ἰωσὴφ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ; there is no undisputed evidence of usage as messianic title in pre-Christian Judaism [s. Dalman, Worte 219–24, Eng. tr. 268–89; Bousset, Kyrios Christos2 53f; EHuntress, ‘Son of God’ in Jewish Writings Prior to the Christian Era: JBL 54, ’35, 117–23]; cp. 4Q 246 col. 2, 1 [JFitzmyer, A Wandering Aramean ’79, 90–93; JCollins, BRev IX/3, ’93, 34–38, 57]. Among polytheists on the other hand, sons of the gods in a special sense [s. Just., A I, 21, 1f] are not only known to myth and legend, but definite historical personalities are also designated as such. Among them are famous wise men such as Pythagoras and Plato [HUsener, Das Weihnachtsfest2 1911, 71ff], and deified rulers, above all the Roman emperors since the time of Augustus [oft. in ins and pap: Dssm., B 166f=BS 166f, LO 294f=LAE 346f; Thieme 33]. According to Memnon [I B.C./ I A.D.]: 434 Fgm. 1, 1, 1 Jac., Clearchus [IV B.C.] carried his boasting so far as Διὸς υἱὸν ἑαυτὸν ἀνειπεῖν. Also, persons who were active at that time as prophets and wonder-workers laid claim to the title υἱὸς τοῦ θεοῦ, e.g. the Samaritan Dositheus in Origen, C. Cels. 6, 11; sim. an Indian wise man who calls himself Διὸς υἱός Arrian, Anab. 7, 2, 3; cp. Did., Gen. 213, 18 ὁ Ἀβρὰμ υἱὸς θεοῦ διὰ δικαιοσύνην. S. GWetter, ‘Der Sohn Gottes’ 1916; Hdb. exc. on J 1:34; s. also Clemen2 76ff; ENorden, Die Geburt des Kindes 1924, 75; 91f; 132; 156f; EKlostermann, Hdb. exc. on Mk 1:11 [4th ed. ’50]; M-JLagrange, Les origines du dogme paulinien de la divinité de Christ: RB 45, ’36, 5–33; HPreisker, Ntl. Zeitgesch. ’37, 187–208; HBraun, ZTK 54, ’57, 353–64; ANock, ‘Son of God’ in Paul. and Hellen. Thought: Gnomon 33, ’61, 581–90 [=Essays on Religion and the Anc. World II, ’72, 928–39]—originality in Paul’s thought): Ps 2:7 is applied to Jesus υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε Lk 3:22 D; GEb 18, 37.—Ac 13:33; Hb 1:5a; 5:5; 1 Cl 36:4. Likew. Hos 11:1 (w. significant changes): Mt 2:15, and 2 Km 7:14: Hb 1:5b. The voice of God calls him ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός (s. ἀγαπητός 1) at his baptism Mt 3:17; Mk 1:11; Lk 3:22; GEb 18, 37 and 39 and at the Transfiguration Mt 17:5; Mk 9:7; Lk 9:35 (here ἐκλελεγμένος instead of ἀγαπ.); 2 Pt 1:17. Cp. J 1:34. The angel at the Annunciation uses these expressions in referring to him: υἱὸς ὑψίστου Lk 1:32; GJs 11:3 and υἱὸς θεοῦ Lk 1:35 (Ar. 15, 1 ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου. Cp. Just., A I, 23, 2 μόνος ἰδίως υἱὸς τῷ θεῷ γεγέννηται). The centurion refers to him at the crucifixion as υἱὸς θεοῦ Mt 27:54; Mk 15:39; GPt 11:45; cp. vs. 46 (CMann, ET 20, 1909, 563f; JPobee, The Cry of the Centurion, A Cry of Defeat: CFDMoule Festschr. ’70, 91–102; EJohnson, JSNT 31, ’87, 3–22 [an indefinite affirmation of Jesus]). The high priest asks εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ Mt 26:63 (DCatchpole, NTS 17, ’71, 213–26). Passers-by ask him to show that he is God’s Son 27:40; sim. the devil 4:3, 6; Lk 4:3, 9. On the other hand, evil spirits address him as the Son of God Mt 8:29; Mk 3:11; 5:7; Lk 4:41; 8:28; and disciples testify that he is Mt 14:33; 16:16. S. also Mk 1:1 (s. SLegg, Ev. Sec. Marc. ’35).—Jesus also refers to himself as Son of God, though rarely apart fr. the Fourth Gosp.: Mt 28:19 (the Risen Lord in the trinitarian baptismal formula); Mt 21:37f=Mk 12:6 (an allusion in the parable of the vinedressers).—Mt 27:43; Mk 13:32; Rv 2:18. The main pass. is the so-called Johannine verse in the synoptics Mt 11:27=Lk 10:22 (s. PSchmiedel, PM 4, 1900,1–22; FBurkitt, JTS 12, 1911, 296f; HSchumacher, Die Selbstoffenbarung Jesu bei Mt 11:27 [Lk 10:22] 1912 [lit.]; Norden, Agn. Th. 277–308; JWeiss, Heinrici Festschr. 1914, 120–29, Urchristentum 1917, 87ff; Bousset, Kyrios Christos2 1921, 45ff; EMeyer I 280ff; RBultmann, Gesch. d. synopt. Trad.2 ’31, 171f; MDibelius, Die Formgeschichte des Evangeliums2 ’33, 259; MRist, Is Mt 11:25–30 a Primitive Baptismal Hymn? JR 15, ’35, 63–77; TArvedson, D. Mysterium Christi: E. Studie zu Mt 11:25–30, ’37; WDavies, ‘Knowledge’ in the Dead Sea Scrolls and Mt 11:25–30, HTR 45, ’53, 113–39; WGrundmann, Sohn Gottes, ZNW 47, ’56, 113–33; JBieneck, Sohn Gottes als Christusbez. der Synopt. ’51; PWinter, Mt 11:27 and Lk 10:22: NovT 1, ’56, 112–48; JJocz, Judaica 13, ’57, 129–42; OMichel/OBetz, Von Gott Gezeugt, Beih. ZNW [Jeremias Festschr.] 26, ’60, 3–23 [Qumran]).—Apart fr. the synoptics, testimony to Jesus as the Son of God is found in many parts of our lit. Oft. in Paul: Ro 1:3, 4, 9; 5:10; 8:3, 29, 32; 1 Cor 1:9; 15:28; 2 Cor 1:19; Gal 1:16; 2:20; 4:4; Eph 4:13; Col 1:13; 1 Th 1:10. Cp. Ac 9:20. In Hb: 1:2, 8; 4:14; 5:8; 6:6; 7:3, 28; 10:29. In greatest frequency in John (cp. Herm. Wr. 1, 6 the Λόγος as υἱὸς θεοῦ. Likew. Philo, Agr. 51 πρωτόγονος υἱός, Conf. Lingu. 146 υἱὸς θεοῦ.—Theoph. Ant. 2, 1 [p. 154, 12] ὁ λόγος ὁ τοῦ θεοῦ, ὅς ἐστιν καὶ υἱὸς αὐτοῦ; Iren. 3, 12, 2 [Harv. II 55, 2]): J 1:49; 3:16–18 (s. μονογενής 2), 35f; 5:19–26; 6:40; 8:35f; 10:36; 11:4, 27; 14:13; 17:1; 19:7; 20:31; 1J 1:3, 7; 2:22–24; 3:8, 23; 4:9f, 14f; 5:5, 9–13, 20; 2J 3, 9.—B 5:9, 11; 7:2, 9; 12:8; 15:5; Dg 7:4; 9:2, 4; 10:2 (τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ; also ApcEsdr 6:16 p. 31, 22 Tdf.; ApcSed 9:1f); IMg 8:2; ISm 1:1; MPol 17:3; Hv 2, 2, 8; Hs 5, 2, 6 (ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ ἀγαπητός); 8; 11; 5, 4, 1; 5, 5, 2; 3; 5; 5, 6, 1; 2; 4; 7 (on the Christology of the Shepherd s. Dibelius, Hdb. on Hs 5, also ALink and JvWalter [πνεῦμα 5cα]); Hs 8, 3, 2; 8, 11, 1. Cp. 9, 1, 1; 9, 12, 1ff.—In trinitarian formulas, in addition to Mt 28:19, also IMg 13:1; EpilMosq 5; D 7:1, 3.—The deceiver of the world appears w. signs and wonders ὡς υἱὸς θεοῦ D 16:4 (ApcEsdr 4:27 p. 28, 32 Tdf. ὁ λέγων• Ἐγώ εἰμι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ [of Antichrist]).—EKühl, Das Selbstbewusstsein Jesu 1907, 16–44; GVos, The Self-disclosure of Jesus 1926.—EBurton, ICC Gal 1921, 404–17; TNicklin, Gospel Gleanings ’50, 211–36; MHengel, The Son of God (tr. JBowden) ’76; DJones, The Title υἱὸς θεοῦ in Acts: SBLSP 24, ’85, 451–63.
    γ. ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου lit. ‘the son of the man’ (the pl. form οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων appears freq. in the LXX to render בְּנֵי אָדָם = mortals, e.g. Gen 11:5; Ps 10:4; 11:2; cp. ὁ υἱὸς τῆς ἀπολείας J 17:12 [s. 2cβ]) ‘the human being, the human one, the man’ in our lit. only as a byname in ref. to Jesus and in an exclusive sense the Human One, the Human Being, one intimately linked with humanity in its primary aspect of fragility yet transcending it, traditionally rendered ‘the Son of Man.’ The term is found predom. in the gospels, where it occurs in the synoptics about 70 times (about half as oft. if parallels are excluded), and in J 12 times (s. EKlostermann, Hdb. exc. on Mk 8:31). In every case the title is applied by Jesus to himself. Nowhere within a saying or narrative about him is it found in an address to him: Mt 8:20; 9:6; 10:23; 11:19; 12:8, 32, 40; 13:37, 41; 16:13, 27f; 17:9, 12, 22; 18:10 [11] v.l.; 19:28; 20:18, 28; 24:27, 30, 37, 39, 44; 25:13 v.l., 31; 26:2, 24ab, 45, 64; Mk 2:10, 28; 8:31, 38; 9:9, 12, 31; 10:33, 45; 13:26; 14:21ab, 41, 62; Lk 5:24; 6:5, 22; 7:34; 9:22, 26, 44, 56 v.l., 58; 11:30; 12:8, 10, 40; 17:22, 24, 26, 30; 18:8, 31; 19:10; 21:27, 36; 22:22, 48, 69; 24:7.—John (FGrosheide, Υἱὸς τ. ἀνθρ. in het Evang. naar Joh.: TSt 35, 1917, 242–48; HDieckmann, D. Sohn des Menschen im J: Scholastik 2, 1927, 229–47; HWindisch, ZNW 30, ’31, 215–33; 31, ’32, 199–204; WMichaelis, TLZ 85, ’60, 561–78 [Jesus’ earthly presence]) 1:51; 3:13, 14; 5:27 (BVawter, Ezekiel and John, CBQ 26, ’64, 450–58); 6:27, 53, 62; 8:28; 9:35; 12:23, 34; 13:31. Whether the component of fragility (suggested by OT usage in ref. to the brief span of human life and the ills to which it falls heir) or high status (suggested by traditions that appear dependent on Da 7:13, which refers to one ‘like a human being’), or a blend of the two dominates a specific occurrence can be determined only by careful exegesis that in addition to extra-biblical traditions takes account of the total literary structure of the document in which it occurs. Much neglected in the discussion is the probability of prophetic association suggested by the form of address Ezk 2:1 al. (like the OT prophet [Ezk 3:4–11] Jesus encounters resistance).—On Israelite thought contemporary w. Jesus and alleged knowledge of a heavenly being looked upon as a ‘Son of Man’ or ‘Man’, who exercises Messianic functions such as judging the world (metaph., pictorial passages in En 46–48; 4 Esdr 13:3, 51f) s. Bousset, Rel.3 352–55; NMessel, D. Menschensohn in d. Bilderreden d. Hen. 1922; ESjöberg, Kenna 1 Henok och 4 Esra tanken på den lidande Människosonen? Sv. Ex. Årsb. 5, ’40, 163–83, D. Menschensohn im äth. Hen. ’46. This view is in some way connected w. Da 7:13; acc. to some it derives its real content fr. an eschatological tradition that ultimately goes back to Iran (WBousset, Hauptprobleme der Gnosis 1907, 160–223; Reitzenstein, Erlösungsmyst. 119ff, ZNW 20, 1921, 18–22, Mysterienrel.3 418ff; Clemen2 72ff; CKraeling, Anthropos and Son of Man: A Study in the Religious Syncretism of the Hellenistic Orient 1927); acc. to this tradition the First Man was deified; he will return in the last times and usher in the Kingdom of God.—Outside the gospels: Ac 7:56 (v.l. τοῦ θεοῦ; GKilpatrick, TZ 21, ’65, 209); Rv 1:13; 14:14 (both after Da 7:13; sim. allusion to Da in Just., D. 31, 1). The quot. fr. Ps 8:5 in Hb 2:6 prob. does not belong here, since there is no emphasis laid on υἱὸς ἀνθρώπου. In IEph 20:2 Jesus is described as υἱὸς ἀνθρώπου καὶ υἱὸς θεοῦ. Differently B 12:10 Ἰησοῦς, οὐχὶ υἱὸς ἀνθρώπου ἀλλὰ υἱὸς τοῦ θεοῦ Jesus, not a man’s son, but Son of God.—HLietzmann, Der Menschensohn 1896; Dalman, Worte 191–219 (Eng. tr., 234–67); Wlh., Einl.2 123–30; PFiebig, Der Menschensohn 1901; NSchmidt, The Prophet of Nazareth 1905, 94–134, Recent Study of the Term ‘Son of Man’: JBL 45, 1926, 326–49; FTillmann, Der Menschensohn 1907; EKühl, Das Selbstbewusstsein Jesu 1907, 65ff; HHoltzmann, Das messianische Bewusstsein Jesu, 1907, 49–75 (lit.), Ntl. Theologie2 I 1911, 313–35; FBard, D. Sohn d. Menschen 1908; HGottsched, D. Menschensohn 1908; EAbbott, ‘The Son of Man’, etc., 1910; EHertlein, Die Menschensohnfrage im letzten Stadium 1911, ZNW 19, 1920, 46–48; JMoffatt, The Theology of the Gospels 1912, 150–63; WBousset, Kyrios Christos2 1921, 5–22 (the titles of the works by Wernle and Althaus opposing his first edition [1913], as well as Bousset’s answer, are found s.v. κύριος, end); DVölter, Jesus der Menschensohn 1914, Die Menschensohnfrage neu untersucht 1916; FSchulthess, ZNW 21, 1922, 247–50; Rtzst., Herr der Grösse 1919 (see also the works by the same author referred to above in this entry); EMeyer II 335ff; HGressmann, ZKG n.s. 4, 1922, 170ff, D. Messias 1929, 341ff; GDupont, Le Fils d’Homme 1924; APeake, The Messiah and the Son of Man 1924; MWagner, Der Menschensohn: NKZ 36, 1925, 245–78; Guillaume Baldensperger, Le Fils d’Homme: RHPR 5, 1925, 262–73; WBleibtreu, Jesu Selbstbez. als der Menschensohn: StKr 98/99, 1926, 164–211; AvGall, Βασιλεία τοῦ θεοῦ 1926; OProcksch, D. Menschensohn als Gottessohn: Christentum u. Wissensch. 3, 1927, 425–43; 473–81; CMontefiore, The Synoptic Gospels2 1927 I 64–80; ROtto, Reich Gottes u. Menschensohn ’34, Eng. tr. The Kgdm. of God and the Son of Man, tr. Filson and Woolf2 ’43; EWechssler, Hellas im Ev. ’36, 332ff; PParker, The Mng. of ‘Son of Man’: JBL 60, ’41, 151–57; HSharman, Son of Man and Kingdom of God ’43; JCampbell, The Origin and Mng. of the Term Son of Man: JTS 48, ’47, 145–55; HRiesenfeld, Jésus Transfiguré ’47, 307–13 (survey and lit.); TManson, ConNeot 11, ’47, 138–46 (Son of Man=Jesus and his disciples in Mk 2:27f); GDuncan, Jesus, Son of Man ’47, 135–53 (survey); JBowman, ET 59, ’47/48, 283–88 (background); MBlack, ET 60, ’48f, 11–15; 32–36; GKnight, Fr. Moses to Paul ’49, 163–72 (survey); TNicklin, Gospel Gleanings ’50, 237–50; TManson (Da, En and gospels), BJRL 32, ’50, 171–93; TPreiss, Le Fils d’Homme: ÉThR 26/3, ’51, Life in Christ, ’54, 43–60; SMowinckel, He That Cometh, tr. Anderson, ’54, 346–450; GIber, Überlieferungsgesch. Unters. z. Begriff des Menschensohnes im NT, diss. Heidelb. ’53; ESjöberg, D. verborgene Menschensohn in den Ev. ’55; WGrundmann, ZNW 47, ’56, 113–33; HRiesenfeld, The Mythological Backgrd. of NT Christology, CHDodd Festschr. ’56, 81–95; PhVielhauer, Gottesreich u. Menschensohn in d. Verk. Jesu, GDehn Festschr. ’57, 51–79; ESidebottom, The Son of Man in J, ET 68, ’57, 231–35; 280–83; AHiggins, Son of Man- Forschung since (Manson’s) ‘The Teaching of Jesus’: NT Essays (TW Manson memorial vol.) ’59, 119–35; HTödt, D. Menschensohn in d. synopt. Überl. ’59 (tr. Barton ’65); JMuilenburg, JBL 79, ’60, 197–209 (Da, En); ESchweizer, JBL 79, ’60, 119–29 and NTS 9, ’63, 256–61; BvIersel, ‘Der Sohn’ in den synopt. Jesusworten, ’61 (community?); MBlack, BJRL 45, ’63, 305–18; FBorsch, ATR 45, ’63, 174–90; AHiggins, Jesus and the Son of Man, ’64; RFormesyn, NovT 8, ’66, 1–35 (barnasha=‘I’); SSandmel, HSilver Festschr. ’63, 355–67; JJeremias, Die älteste Schicht der Menschensohn-Logien, ZNW 58, ’67, 159–72; GVermes, MBlack, Aram. Approach3, ’67, 310–30; BLindars, The New Look on the Son of Man: BJRL 63, ’81, 437–62; WWalker, The Son of Man, Some Recent Developments CBQ 45, ’83, 584–607; JDonahue, Recent Studies on the Origin of ‘Son of Man’ in the Gospels, CBQ 48, ’86, 584–607; DBurkitt, The Nontitular Son of Man, A History and Critique: NTS 40, ’94 504–21 (lit.); JEllington, BT 40, ’89, 201–8; RGordon, Anthropos: 108–13.—B. 105; DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > υἱός

  • 8 θεός

    θεός (ὁ, ἡ; v. θεά: θελτ;γτ;ός, θεός, θεοῦ, θεοῖο, θεῷ, θεῷ, θεόν; θεοί, θεοί, θεῶν, θεων, θεοῖς, θεοῖσι, θεούς, θεοί.)
    1 god
    1 unspecified. ( Τάνταλος)

    θεοῖσι δεῖπνα παρέχων O. 1.39

    θεὸς ἐπίτροπος ἐὼν τεαῖσι μήδεται μερίμναισιν O. 1.106

    ὅταν θεοῦ Μοῖρα πέμπῃ ἀνεκὰς ὄλβον ὑψηλόν fate dispensed by god O. 2.21

    παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα O. 2.66

    θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς O. 4.12

    βωμοὺς ἓξ διδύμους ἐγέραρεν ἑορταῖς θεῶν μεγίσταις at Olympia O. 5.5

    μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι O. 5.24

    θεῶν κάρυκα Ἑρμᾶν O. 6.78

    θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας O. 7.34

    θεῶν δ' ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.65

    Τλαπολέμῳ ἵσταται ὥσπερ θεῷ πομπὰ καὶ κρίσις O. 7.79

    ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία O. 9.37

    ἄνευ δὲ θεοῦ σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον O. 9.103

    μετὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεῶν (cf. O. 5.5) O. 10.49 θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; O. 13.21

    Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν O. 13.52

    τελεῖ δὲ θεῶν δύναμις καὶ τὰν παῤ ὅρκον κτίσιν O. 13.83

    ἐν θεῷ γε μὰν τέλος O. 13.104

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας ( θεοὶ etiam possis) O. 14.8

    θεῶν κρατίστου παῖδες O. 14.14

    θεῶν πολέμιος, Τυφὼς P. 1.15

    θεῶν παλάμαις P. 1.48

    οὕτω δ' Ἱέρωνι θελτ;γτ;ὸς ὀρθωτὴρ πέλοι P. 1.56

    θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται, θεός, ὃ καὶ πτερόεντ' αἰετὸν κίχε P. 2.49

    —50. χρὴ δὲ πρὸς θεὸν οὐκ ἐρίζειν P. 2.88

    καὶ θεοὶ δαίσαντο παρ' ἀμφοτέροις P. 3.93

    εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι P. 3.110

    “ σὺν τιμᾷ θεῶν” P. 4.51

    ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν P. 4.63

    θεῷ πίσυνος P. 4.232

    σὺν θεῶν τιμαῖς P. 4.260

    εἰ μὴ θεὸς ἁγεμόνεσσι κυβερνατὴρ γένηται P. 4.274

    παντὶ μὲν θεὸν αἴτιον ὑπερτιθέμεν P. 5.25

    οὐ θεῶν ἄτερ ἀλλὰ Μοῖρά τις ἄγεν P. 5.76

    κτίσεν δ' ἄλσεα μείζονα θεῶν P. 5.89

    θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν P. 5.117

    μάλιστα μὲν Κρονίδαν θεῶν σέβεσθαι P. 6.24

    “ τύχᾳ θεῶν” P. 8.53

    θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω P. 8.71

    ὠκεῖα δ' ἐπειγομένων ἤδη θεῶν πρᾶξις P. 9.67

    μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν P. 10.20

    ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον P. 10.49

    Κάστορος βίαν σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν P. 11.62

    θεῶν βασιλέα N. 1.39

    ὅταν θεοὶ ἐν πεδίῳ Φλέγρας Γιγάντεσσιν μάχαν ἀντιάζωσιν N. 1.67

    σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ N. 6.24

    τιμὰ δὲ γίνεται ὧν θεὸς ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων N. 7.32

    βασιλῆα δὲ θεῶν N. 7.82

    εἰ δ' αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι N. 7.89

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    Διομήδεα δ' ἄμβροτον ξανθά ποτε Γλαυκῶπις ἔθηκε θεόν N. 10.7

    Ἥβα καλλίστα θεῶν N. 10.18

    ἐπεὶ τοῦτον ἢ πάμπαν θεὸς ἔμμεναι οἰκεῖν τ' οὐρανῷ, εἵλετ αἰῶνα Πολυδεύκης N. 10.58

    πολλὰ μὲν ἀγαζόμενοι πρώταν θεῶν (i. e. Ἑστίαν) N. 11.6

    καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας I. 2.39

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος I. 4.1

    Πηλέος ἥρωος, εὐδαίμονος γαμβροῦ θεῶν I. 6.25

    δεξαμένα τὸν φέρτατον θεῶν I. 7.5

    χαλκόπεδον θεῶν ἕδραν I. 7.44

    ἐπειδὴ τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε Ταντάλου λίθον παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός I. 8.10

    ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες I. 8.30

    σὺν θεῶν δὲ αἴσᾳ (Boeckh: θεῶ codd.) I. 9.1

    θεοὶ συνετέλεσσαν Pae. 2.65

    ἐν θεῶν ξενίᾳ at the Delphic Theoxenia Pae. 6.61

    Ζεὺς ὁ θεῶν σκοπὸς Pae. 6.94

    ]τράπεζαν θεῶν ἐπ' ἀμβ[ρο Pae. 15.7

    δεῦτ ἐν χορόν, Ὀλύμπιοι, ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν, θεοί fr. 75. 2. θεῶ[ν] Κυβέ[λαν] ματ[έρα (supp. Gomperz, Snell) fr. 80. ἀλλ' οἶος ἄπλατον κεράιζε θεῶν Τυφῶνα Ζεύς fr. 93. θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχὰν ἕκαστον ἐν πρᾶγος fr. 108a. 1. θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος fr. 108b. 1. θεῶν ἐπὶ βωμοῖς (haec verba praebent codd. Plutarchi, non habet, ut vid., Π.) Θρ.. 1. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 3. τί θεός; fr. 140d.

    σὺν θεοῖς O. 8.14

    σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος I. 1.6

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος I. 4.5

    2 opposed to men, mortals.

    εἰ δὲ θεὸν ἀνήρ τις ἔλπεται λαθέμεν O. 1.64

    τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2

    θάξαις δέ κε φύντ' ἀρετᾷ ἀνὴρ θεοῦ σὺν παλάμᾳ O. 10.21

    ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.10

    ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς P. 1.41

    θεῶν δ' ἐφετμαῖς Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν P. 2.22

    γόνον οὔτ' ἐν ἄνδρασι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

    κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς P. 3.30

    “ παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν” P. 4.13 “ θεῷ ἀνέρι εἰδομένῳ” P. 4.21 “ ἔν τε θεοῖς κἀνθρώποις” P. 9.40

    θεὸς εἴη ἀπήμων κέαρ. εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς P. 10.21

    ἀρχαὶ δὲ βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς ( ἐκ θεῶν Σ: ?on analogy of ἄρχεσθαι) N. 1.9

    ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένος N. 6.1

    ἀνδρῶν δικαίων περικαδόμενοι. καὶ μὰν θεῶν πιστὸν γένος N. 10.54

    σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος I. 4.5

    ταῦτα θεοῖσι μὲν πιθεῖν σοφοὺς δυνατόν, βροτοῖσιν δ' ἀμάχανον εὑρέμεν Pae. 6.51

    οὐ γάρ ἔσθ ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει βροτέᾳ φρενί fr. 61. 3. θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς fr. 141. θεῶν καὶ κατ' ἀνθρώπων ἀγυιάς fr. 194. 5. ἴσον μὲν θεὸν ἄνδρα τε φίλον λτ;θεῷ> (add. Heyne: sc. ὑποτρέσαι) fr. 224. ὁπόταν θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμψῃ fr. 225. Ἀπόλλωνι μὲν θ[εῶν] ἀτὰρ ἀνδρῶν Ἐχεκ[ρά]τει (supp. Blass) ?fr. 333a. 4.
    3 specific gods.
    a Apollo.

    οὐδ' ἔλαθ Αἴπυτον κλέπτοισα θεοῖο γόνον O. 6.36

    ὣς ἦρα θεὸς σάφα εἴπαις O. 8.46

    φέροισα σπέρμα θεοῦ P. 3.15

    ἐν κοιλόπεδον νάπος θεοῦ P. 5.39

    ξυνὸν ἁρμόζοισα θεῷ τε γάμον μιχθέντα κούρᾳ θ' Ὑψέος εὐρυβία P. 9.13

    κλειτὰς ὄνων ἑκατόμβας ἐπιτόσσαις θεῷ ῥέζοντας P. 10.33

    θεοῦ παρ' εὐτειχέα δόμον N. 7.46

    καὶ τὸ μὲν διδότω θεός Pae. 2.54

    Πάριος ἑ[καβόλος βροτη]σίῳ δέμαι θεός Pae. 6.80

    ὤμοσε [γὰρ θ]εός Pae. 6.112

    θεοῦ ἄδυτον Pae. 7.3

    his temple in Delphi:

    μαντεύσατο δ' ἐς θεὸν ἐλθών O. 7.31

    ᾤχετο δὲ πρὸς θεόν N. 7.40

    b Zeus.

    θεοῦ σάμασιν πιθόμενοι P. 4.199

    γνώτ ἀείδω θεῶ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται (οἶ pro θεῷ coni. Kayser) N. 10.31

    πέμψεν θεὸς ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν I. 6.49

    c Poseidon.

    τὸν μὲν ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν O. 1.86

    θεὸς τῶνδε κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων O. 6.101

    ὀρσοτρίαιναν εὐρυβίαν καλέων θεόν P. 2.12

    ( Ἰσθμός)

    ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται N. 5.38

    d Helios.

    καί ῥά μιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον, ἁγνὸν θεόν O. 7.60

    e Dionysos. ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν, τὸν Βρόμιον, τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν fr. 75. 9.
    f Herakles.

    ἥρως θεὸς N. 3.22

    g goddesses, Kybele, Great Mother. μεγάλας θεοῦ κύνα Pan. fr. 96. 2.

    Ματρί, τὰν κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι P. 3.79

    h Thetis.

    πεπρωμένον ἦν, φέρτερον πατέρος ἄνακτα γόνον τεκεῖν ποντίαν θεόν I. 8.34

    i Honour, Aidos.

    κείνα θεός N. 9.36

    k Athene.

    εὗρεν θεός P. 12.22

    l Psamatheia.

    βία Φώκου κρέοντος, ὁ τᾶς θεοῦ, ὃν Ψαμάθεια τίκτ' ἐπὶ ῥηγμῖνι πόντου N. 5.13

    4 θεόθεν, from, inspired by heaven

    σύμβολον δ' οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας εὗρεν θεόθεν O. 12.8

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν P. 11.50

    5 frag. ]

    οι· θεῶν[ Pae. 4.17

    Lexicon to Pindar > θεός

  • 9 γάρ

    γάρ particle, always in second or third position.
    1 not joined with other particles.
    a gives reason for what precedes.

    ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά. μείων γὰρ αἰτία O. 1.35

    λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει O. 2.19

    (If a man had the qualities I describe, he would be celebrated.) ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων Σωστράτου υἱός (but cf. h infra) O. 6.8

    ὄτρυνον νῦν ἑταίρους, Αἰνέα,. ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός O. 6.90

    ἀσκεῖται Θέμις ἔξοχ' ἀνθρώπων (sc. in Aigina). ὅτι γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές because Aigina is a great commercial state — and is bound to reverence the rule of righteous dealing, Sandys O. 8.23

    πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· πρόσθε γὰρ νώνυμνος O. 10.50

    Ἱμέραν εὐρυσθενἔ ἀμφιπόλει, σώτειρα Τύχα. τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ νᾶες (cf. f infra) O. 12.3 ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον· ἐοικότα γὰρ καὶ

    τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν P. 1.34

    ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν. εἶδον γὰρ Ἀρχίλοχον P. 2.54

    “ἱκόμαν οἴκαδ'. πεύθομαι γάρ νιν Πελίαν ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι βιαίως ἀρχεδικᾶν τοκέων” P. 4.109 ἔλπετο δ' οὐκέτι οἱ κεῖνον γε πράξασθαι πόνον. κεῖτο γὰρ ( δέρμα sc.)

    λόχμᾳ P. 4.244

    μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν· ὥρα γὰρ συνάπτει P. 4.247

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν, δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ. τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μεκροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων P. 11.52

    ἵκετ' ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς· τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ ὁμῶς N. 1.53

    ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε μιχθείς. εἶδε γὰρ N. 1.56

    ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ' ἐπ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι N. 3.3

    ἀπότρεπε αὖτις Εὐρώπαν ποτὶ χέρσον ἔντεα ναός· ἄπορα γὰρ λόγον Αἰκακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.71

    εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα· παροιχομένων γὰρ ἀνέρων N. 6.29

    ἀμπνέων τε πρίν τι φάμεν. πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται, νεαρὰ δ' ἐξευρόντα δόμεν βασάνῳ ἐς ἔλεγχον ἅπας κίνδυνος N. 8.20

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε. τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ ἀναβαίνων αὐδὰν μανύει N. 9.4

    ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες· δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα N. 11.45

    οἱ μὲν πάλαι ῥίμφα παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους · ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής τω τότ' ἦν I. 2.6

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος· ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας I. 4.2

    δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων. τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί I. 4.30

    προφρόνων Μοισᾶν τύχομεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ. τόλμα γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ I. 4.45

    ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς· Φυλακίδᾳ γὰρ ἧλθον, ὦ Μοῖσα, ταμίας Πυθέᾳ τε κώμων I. 6.57

    κώμαζ' ἔπειτεν Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου I. 7.21

    ἄλοχον

    εὐειδέα θέλων ἑκάτερος ἑὰν ἔμμεν. ἔρως γὰρ ἔχεν I. 8.29

    τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει· ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν I. 8.70

    ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ. ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων Pae. 6.7

    ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ. θύεται γὰρ ἀγλαᾶς ὑπὲρ Πανελλάδος Pae. 6.62

    πιστὰ δ Ἀγασικλέει μάρτυς ἤλυθον ἐς χορὸν ἐσλοῖς τε γονεῦσιν ἀμφὶ προξενίαισι. τίμαθεν γὰρ (Wil.: τιμαθέντας Π.) Παρθ. 2.. ἀσκὸς δ' οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις. πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν *fr. 104b. 5.* πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι. τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει fr. 121. 3.
    b gives an explanation of what precedes. αἴτει πανδόκῳ ἄλσει σκιαρόν τε φύτευμα. ἤδη γὰρ αὐτῷ ἀντέφλεξε Μήνα i. e. for by now all else was ready O. 3.19

    νίσεται σὺν παισὶ Λήδας. τοῖς γὰρ ἐπέτρεπεν ἀγῶνα νέμειν O. 3.36

    ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων. κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα τὸν Εὐάδνα τέκοι· Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρός O. 6.49

    ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν. κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες O. 8.61

    χαρίτων νέμομαι κᾶπον· κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν O. 9.28

    ἄνευ δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον. ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι i. e. since we are gifted in different directions O. 9.104

    τὰν ὀλβίαν Κόρινθον. ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6

    ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα. γλυκὺ γὰρ αὐτῷ μέλος ὀφείλων ἐπιλέλαθ O. 10.3

    ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον. ἕκαθεν γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος O. 10.7

    May my poetry be effective.

    Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος O. 13.96

    τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα. Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ἀείδων ἔμολον O. 14.17

    καιρὸν εἰ φθέγ-

    ξαιο, μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων. ἀπὸ γὰρ κόρος ἀμβλύνει αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας P. 1.82

    With the help of Artemis he mastered his horses.

    ἐπὶ γὰρ ἰοχέαιρα παρθένος χερὶ διδύμᾳ τίθησι κόσμον P. 2.9

    νεφέλᾳ παρελέξατο ψεῦδος γλυκὺ μεθέπων. εἶδος γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου P. 2.38

    “αἷμά οἱ κείναν λάβε σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον· τότε γὰρ μεγάλας ἐξανίστανται Λακεδαίμονος” P. 4.48

    Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ· μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν P. 4.68

    “οὐ πρέπει νῷν χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι. μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” P. 4.148 κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ ἔσαν” P. 4.209

    ἀκηράτοις ἁνίαις. κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν P. 5.34

    ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ· ἐν τεσσαράκοντα γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον δίφρον κομίξαις P. 5.49

    Ἡσυχία, τιμὰν Ἀριστομένει δέκευ. τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι P. 8.6

    “τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει. μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” P. 8.52 θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω, λτ;γτ;έναρκες, ὑμετέραις τύχαις. εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ, πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ but ultimately it is god who is responsible for good fortune P. 8.73

    Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα· γεύεται γὰρ ἀέθλων P. 10.7

    κώπαν σχάσον. ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον P. 10.53

    χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26

    I had rather be generous to my friends than miserly. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων ἀνδρῶν (but cf. Σ: ἐλπίδος ποτὲ διαπεσὼν τῆς ἴσης τύχοι ἂν ἀμοιβῆς) N. 1.32

    κτείνοντ' ἐλάφους ἄνευ κυνῶν δολίων θ ἑρκέων. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε N. 3.52

    τὸ δ' ἐναντίον ἔσκεν· πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31

    ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμων πατροπάτορος ὁμαιμίοις. κεῖνος γὰρ Ὀλυμπιόνικος ἐὼν N. 6.17

    εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης. πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ N. 7.9

    εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι N. 7.12

    βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί. λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν φυτεῦσαι N. 7.84

    λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν· ἑπτὰ γὰρ δαίσαντο πυραὶ νεογυίους φῶτας N. 9.24

    ἴστω λαχὼν ὄλβον. εἰ γὰρ ἅμα κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον ἄρηται κῦδος, οὐκ ἔστι πρόσωθεν N. 9.46

    ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων. νικαφορίαις γὰρ ὅσαιςἱπποτρόφον ἄστυ τὸ Προίτοιο θάλησεν† N. 10.41

    ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους. κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον ὄμμα N. 10.62

    οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων. οὐ γὰρ πάγος οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται, εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων I. 2.33

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων. ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν I. 4.23

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ I. 4.33

    Homer has perpetuated the fame of Aias.

    τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴτῃ τι I. 4.40

    We sing the praise of the victorious sons of Lampon.

    εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς, ἐσχατιαῖς ἤδη πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6.10

    τιμὰ δ' ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται. ἴστω γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων I. 7.27

    τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν. δόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 8.14

    ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε· φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας I. 8.46

    ἔλαθεν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον· ὤμοσε [γὰρ θ]εὸς (supp. Housman) Πα.. 112. ἐπεύχομαι εὐμαχανίαν διδόμεν. τυφλα[ὶ γὰρ] ἀνδρῶν φρένες, ὅστις ἄνευθ' Ἐλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7 B. 18. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ Παρθ. 2. 67. The soul survives the body. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 2.
    c introduces narrative in elaboration of what precedes.—

    δέξαιτόνδε κῶμον. ψαύμιος γὰρ ἵκει ὀχέων, ὅς O. 4.10

    ἔμαθε δὲ σαφές· εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαις γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον P. 2.25

    ἔσχε τοι ταύταν μεγάλαν ἀυάταν καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδος. ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου P. 3.25

    “φαμὶ διδασκαλίαν Χίρωνος οἴσειν. ἀντρόθε γὰρ νέομαι” P. 4.102 “δύνασαι δ' ἀφελεῖν μᾶνιν χθονίων. κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” P. 4.159

    σπέρμ' ὑμετέρας ἀκτῖνος ὄλβου δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες· τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν P. 4.256

    ἐπέγνω μὲν Κυράνα δικαιᾶν Δαμοφίλου πραπίδων. κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος P. 4.281

    ἔχοντι τὰν ( Κυράναν sc.)

    χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι. σὺν Ἑλένᾳ γὰρ μόλον P. 5.83

    Ἀντίλοχος ἀναμείναις Μέμνονα. Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ' ἐπέδα P. 6.32

    ἴτω τεὸν χρέος, ὦ παῖ. παλαισμάτεσσι γὰρ ἰχνεύων ματραδελφεοὺς P. 8.35

    ἄκουσεν Δαναόν ποτ' ἐν Ἄργει οἷον εὗρεν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι ὠκύτατον γάμον. ἔστασεν γὰρ P. 9.114

    τυφλὸν δ' ἔχει ἦτορ ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς Αἴας ἔπαξε N. 7.24

    πολλά νιν πολλοὶ λιτάνευον ἰδεῖν· ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον N. 8.9

    ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν. φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτὲ N. 9.13

    φθιμένου Κάστορος ἐν πολέμῳ. τὸν γὰρ Ἴδας ἔτρωσεν N. 10.60

    καὶ πάθον δεινὸν παλάμαις Ἀφαρητίδαι Διός· αὐτίκα γὰρ

    ἦλθε Λήδας παῖς N. 10.65

    ἐθέλω ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάοἰ ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ. κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκνωθεν κράτιστοι I. 1.17

    ἤρχετο μόροιο κάρυξ. ἦν γάρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43) introducing argument, proof, example: It is easy for a poet to praise a man for his labours.

    μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ' ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκὺς. ὃς δ ἀμφ ἀέθλοις ἄρηται κῦδος ἁβρόν, εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται I. 1.47

    You Graces are a source of pleasure to men.

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας O. 14.8

    μέγιστον δ' αἰόλῳ ψεύδει γέρας ἀντέταται. κρυφίαισι γὰρ ἐν ψάφοις Ὀδυσσῆ Δαναοὶ θεράπευσαν N. 8.26

    cf. N. 7.24
    d after a verb of announcing or simm.

    κοινὸν λόγον φίλαν τείσομεν ἐς χάριν. νέμει γὰρ Ἀτρέκεια πόλιν O. 10.13

    Χάριτες, κλῦτ' ἐπεὶ εὔχομαι· σὺν γὰρ ὑμῖν O. 14.5

    “κέκλυτε. φαμὶ γὰρ” P. 4.14 ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ. τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας; P. 4.70

    γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν. εἰ γὰρ P. 4.263

    ἀκούσατ. ἦ γὰρ ἑλικώπιδος Ἀφροδίτας ἄρουραν ἤ Χαρίτων ἀναπολίζομεν P. 6.1

    εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις. ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου I. 6.60

    e introduces an explanation of particular words.

    Καδμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον, Αἰγίνας ἕκατι. φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθὼν ξένιον ἄστυ κατέδρακεν N. 4.22

    ἄπιστον ἔειπ (= ἔειπα).

    αἰδὼς γὰρ ὑπὸ κρύφα κέρδει κλέπτεται, ἃ φέρει δόξαν N. 9.33

    ἕκαλος ἔπειμι γῆρας ἔς τε τὸν μόρσιμον αἰῶνα. θνᾴσκομεν γὰρ ὁμῶς ἅπαντες. δαίμων δ' ἄισος I. 7.42

    οὐ κό]ρῳ ἀλλ' ἀρετᾷ. [ γ]ὰρ ἁρπαζομένων τεθνάμεν [[βρεϝεμαξρ] χρη]μάτων ἢ κακὸν ἔμμεναι (supp. Lobel) fr. 169. 16.
    f introduces an explanation of something not directly expressed. στρατὸν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι· τὸ γὰρ ἐμφυὲς οὔτ' αἴθων ἀλώπηξ οὔτ ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ἦθος i. e. they are unable to behave in another way for... O. 11.19 Χαρίτων μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνᾳ τε γάρ φαμι πόλιν τάνδ' εὐκλείξαι i. e. they did not leave me in the past for... P. 9.90 Zeus buried Amphiareus before Periklymenos struck him from behind. (He was in full flight.)

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    His parents' lackof ambition prevented Aristagoras competing in Ol. and Pyth. games. (I would have let him.)

    ναὶ μὰ γὰρ ὅρκον κάλλιον ἂνδηριώντωνἐνόστησ' ἀντιπάλων N. 11.24

    They won in different events. (but not in the pentathlon)

    οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον I. 1.26

    χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν. (Melissos had to use all means possible.)

    οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν I. 4.49

    esp. after voc., Ζεῦ· τεαὶ γὰρ ὧραι i. e. on you I call O. 4.1 cf. O. 12.3, O. 14.5

    Φοῖβε, ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν, ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι P. 1.41

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    g introduces explanation in parenthesis.

    ἀλλ' ὅμως, κρέσσον γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος, μὴ παρίει καλά P. 1.85

    ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286

    ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν, μακροτέρας γὰρ ἀριθμῆσαι σχολᾶς, ὅν τε N. 10.46

    Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα N. 11.34

    h introduces the answer to a preceding question.

    τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    cf. O. 6.8

    ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον Ἑλλάδι πυθέσθαι; πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ Ἑρεχθέος ἀστῶν P. 7.9

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοὶ ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει fr. 61. 3.
    i introducing a question, progressive. τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20 cf. P. 4.70
    k fragg. ἐπικράνοισι γὰρ fr. 6b. d. ἀριστεύοντα γὰρ ἐν fr. 6b. e. ἦν γὰρ τὸ πάροιθε fr. 33d. 1.

    τῶν γὰρ ἀντομένων[ Pae. 2.42

    ]γὰρ ἐπῆν πόνος[ Pae. 8.88

    ]σοφίᾳ γὰρ Pae. 14.40

    ]α μὲν γὰρ εὔχομαι Pae. 16.3

    ]ἔσσεται γὰρ ἁδυ[ Pae. 21.13

    ἀιὼν γὰρ Pae. 22.8

    ]γὰρ εὔχομαι. Δ. 1. 1. ]θαμὰ γὰρ οἰκόθεν[ Δ. 4h. 11. τὸ γὰρ πρὶν γενέ[σθαι Παρθ. 1. 2. ]ι γὰρ ὁ [Λοξ]ίας Παρθ. 2. 3. προβάτων γὰρ *fr. 104b. 1. νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις fr. 105b. 1. πάντων γὰρ fr. 140a. 54 (28). ] γάρ σε fr. 140a. 60 (34). κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι fr. 143. 1. ὁ γὰρ ἔπαινος *fr. 181* ]εν γὰρ, Ἄπολλον[ fr. 215. 8. νικώμενοι γὰρ (v. l. δέ) fr. 229. ] οντι γὰρ ανα[ ?fr. 333a. 15. ] εὔφρων γὰρ[ P. Oxy. 1792. fr. 41. οὐ γὰρ εικ[ P. Oxy. 2442. fr. 68.
    2 εἰ γάρ if only, introducing wish. — “εἰ γὰρ οἴκοι νιν βάλε, αἷμά οἱ κείναν λάβε ἄπειρον” P. 4.43 with apodosis suppressed.

    εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι P. 1.46

    εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι διαπλέκοις εὐδαίμον' ἐόντα N. 7.98

    3 combined with other particles.
    a καὶ γάρ, καὶ γάρ.
    I for the fact is, emphasising the explanation.

    ταχέες ἔβαν· καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ θᾶσσον ἔντυνεν βασιλεὺς ἀνέμων P. 4.181

    ἔλπομαι δ' τὸν Ἱπποκλέαν θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις, νέαισίν τε παρθένοισι μέλημα. καὶ γὰρ ἑτέροις ἑτέρων ἕρωτες ἔκνιξαν φρένας P. 10.59

    καί τινα φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ· καὶ γὰρ βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν N. 1.67

    ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν. καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν I. 2.30

    νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων. καὶ γὰρ ἐριζόμεναι νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ; ἅρμασιν ἵπποι διὰ τεάν, ὤνασσα, τιμὰν θαυμασταὶ πέλονται I. 5.4

    ἀνορέας ἐπέτρεψας ἕκατι

    σαόφρονος. καὶ γὰρ ὁ πόντιος Ὀρς[ιτ]ρίαινά νιν περίαλλα βροτῶν τίεν Pae. 9.47

    καὶ γὰρ:

    καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ O. 7.48

    II where the καί goes closely with what follows, and is emphatic, also, even. “καὶ γὰρ σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν, ἔτραπε μείλιχος ὀργὰ” P. 9.42

    καὶ γὰρ αὐτά, ποσσὶν ἄπεπλος ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς, ὅμως ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων N. 1.50

    καὶ γὰρ ἐν ἀγαθέᾳ χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς Πυθῶνι κράτησεν Καλλίας N. 6.34

    καὶ γάρ:

    καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν O. 8.56

    γ. introduces example, yes and, and further

    καὶ γὰρ Ἀλκμήνας O. 7.27

    καὶ γὰρ βιατὰς Ἄρης P. 1.10

    μὴ φθόνει κόμπον τὸν ἐοικότ' ἀοιδᾷ κιρνάμεν ἀντὶ πόνων. καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν I. 5.26

    b introducing double reason.
    I

    τε γὰρ δέ. κακολόγοι δὲ πολῖται· ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον· ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον βρέμει P. 11.29

    II

    μὲν γὰρ δέ. Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ αὐτὸς γέρας ἔδεκτο, Πυθῶνι δ O. 2.48

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν τὸ δ' ματρόθεν O. 7.23

    πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.25

    cf. frag. Pae. 16.3
    III

    μὲν γὰρ ἀλλά. ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν σεῖσαι. ἀλλ' ἐπὶ χώρας αὖτις ἕσσαι δυσπαλὲς δὴ γίνεται P. 4.272

    c γὰρ ὦν, looking to what follows, of course, but then

    ἐσσὶ γὰρ ὦν σοφός· οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν I. 2.12

    d γάρ τοι emphasising general validity of the reason.

    τὶν δὲ μοῖρ' εὐδαιμονίας ἕπεται. λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται ὁ μέγας πότμος P. 3.85

    I pray to Aiakos as I make this offering to the victors.

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    Lexicon to Pindar > γάρ

  • 10 ἐν

    ἐν (in crasis
    1

    κἀν I. 4.25

    , I. 6.59 coni., but

    καὶ ἐν P. 9.40

    : repeated 13 times O. 2.43, O. 6.55, I. 5.30 etc.: follows noun governed 7 times O. 13.44, P. 9.69, Παρθ. 2. 7, etc.: governs only the second of two nouns P. 4.130, O. 7.12:

    ἐνί P. 6.18

    , Θρ. 7. 3, fr. 163: joined with

    ἐπὶ N. 5.2

    ,

    παρά N. 9.34

    ) A prep. c. dat.
    1 of time.
    a of point of time, in, at, on δεῖ σάμερον

    ἐλθεῖν ἐν ὥρᾳ O. 6.28

    κυρίῳ δ' ἐν μηνὶ πέμποισ ἀμφιπόλους O. 6.32

    νῦν ἐν καὶ τελευτᾷ O. 7.26

    [ κἀν (Mosch.: ἐν καὶ codd. vulgo: καὶ cod. unus) P. 1.35] ἀλλ' ἐν ἕκτᾳ (sc. ἁμέρᾳ) P. 4.132

    τὰν πολυξέναν ἐν ἱερομηνίᾳ Νεμεάδι ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν N. 3.2

    νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ I. 1.37

    τοῖσιν ἐν δυθμαῖσιν αὐγᾶν φλὸξ ἀνατελλομένα συνεχὲς παννυχίζει I. 4.65

    “ ἐν διχομηνίδεσσιν δὲ ἑσπέραις ἐρατὸν λύοι κεν χαλινὸν ὑφ' ἥρωι παρθενίας” I. 8.44

    ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ Pae. 6.5

    ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντεὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ Pae. 6.61

    τῷδ' ἐν ἄματι τερπνῷ Pae. 15.1

    Ψμέναιον, ὃν ἐν γάμοισι χροιζόμενον [Μοῖρα] σύμπρωτον λάβεν (Welcker: ἐργάμοισι cod.) Θρ. 3.. ἦν διακρῖναι ἰδόντ' λτ;οὐγτ; πολλὸς ἐν καιρῷ χρόνος” fr. 168. 6.
    b during, within, in the course of

    ἐν ἁμέρᾳ O. 1.6

    ἐν παντὶ χρόνῳ O. 6.36

    ἐν χειμερίᾳ νυκτὶ O. 6.100

    ἐν δὲ μιᾷ μοίρᾳ χρόνου O. 7.94

    ἐν μικρῷ χρόνῳ O. 12.12

    ἐν ὄρφναῖσι P. 1.23

    ἐν δ' αὖτε χρόνῳ P. 3.96

    ἐν δαιτὸς δὲ μοίρᾳ P. 4.127

    ἀθρόαις πέντε νύκτεσσιν ἔν θ' ἁμέραις P. 4.130

    [ ἐνχρόνῳ (Chaeris: ἄν codd.) P.4. 258]

    ἐν δὲ χρόνῳ P. 4.291

    , P. 8.15

    ἐν δ' ὀλίγῳ βροτῶν τὸ τερπνὸν αὔξεται P. 8.92

    τέκε ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν P. 9.85

    ἕποιτο μοῖρα καὶ ὑστέραισιν ἐν ἁμέραις P. 10.18

    ἐν περισθενεῖ μαλαχθεὶς παγκρατίου στόλῳ N. 3.16

    ἐν δὲ πείρᾳ τέλος διαφαίνεται ὧν τις ἐξοχώτερος γένηται N. 3.70

    ἀπάλαιστος ἐν λόγῳ ἕλκειν N. 4.94

    ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ N. 7.52

    ἦ τιν' ἄγλωσσον μὲν ἦτορ δ ἄλκιμον, λάθα κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει (Hermann e Σ: κατέχει τε, κατέχειν codd.) N. 8.25 ἐν πολυφθόροις ἁμέραις (Boeckh: πολυφθόροις ἐν codd.) N. 8.31 χαίρω δὲ πρόσφορον ἐν μὲν ἔργῳ κόμπον ἱείς N.8.49. codd.) ἐν πολέμῳ N. 9.36. ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ N.9.42. ἐν τελεταῖς δὶς Ἀθαναίων

    μιν ὀμφαὶ κώμασαν N. 10.34

    φθιμένου Κάστορος ἐν πολέμῳ N. 10.59

    “ παῦροι δ' ἐν πόνῳ πιστοὶ βροτῶν καμάτου μεταλαμβάνειν” N. 10.78

    ἐν δὲ χειμῶνι πλέων I. 2.42

    ἀλλ' ἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ I. 4.16

    ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ I. 4.36

    τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ I. 4.47

    καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλις Αἴαντος ὀρθωθεῖσα ναύταις ἐν πολυφθόρῳ Σαλαμὶς Διὸς ὄμβρῳ (bis) I. 5.48—9. “Αἴαντα, λαῶν ἐν πόνοις ἔκπαγλον Ἐνυαλίου” I. 6.54 ἐν χρόνῳ δ' ἔγεντ Ἀπόλλων fr. 33b = fr. 147 Schr.

    ἄστρον ὑπέρτατον ἐν ἁμέρᾳ κλεπτόμενον Pae. 9.3

    ]βαρβιτίξαι θυμὸν ἀμβλὺν ὄντα καὶ φωνὰν ἐν οἴνῳ[ fr. 124d. ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων πακτίδος fr. 125. 2. μηδ' ἀμαύρου τέρψιν ἐν βίῳ fr. 126. 1. ἀτὰρ εὑδόντεσσιν ἐν πολλοῖς ὀνείροις δείκνυσι τερπνῶν ἐφέρποισαν χαλεπῶν τε κρίσιν fr. 131b. 3. πενταετηρὶς ἑορτὰ ἐν ᾆ πρῶτον εὐνάσθην fr. 193.
    c in the space of

    πολλῶν πείρατα συντανύσαις ἐν βραχεῖ P. 1.82

    βάματι δ' ἐν πρώτῳ κιχὼν παῖδ P. 3.43

    τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις (Heyne: που κἐν, πα κ' ἐν codd.) I. 6.59
    2 of place.
    a ἐν Πέλοπος ἀποικίᾳ. O. 1.24

    ἐν βάσσαις Κρονίου Πέλοπος O. 3.23

    ἐν Πίσᾳ O. 6.5

    ἐν Ὀλυμπίᾳ O. 6.26

    ἐν Ὀλυμπιάδι O. 10.16

    ἐν Πίσᾳ O. 10.43

    ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶς ἀέθλοις ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.101

    ἐν δὲ Πυθῶνι O. 2.39

    ἐν Δελφοῖσιν O. 13.43

    Πυθιάδος δ' ἐν δρόμῳ P. 1.32

    ἐν δ' ἄρα μηλοδόκῳ Πυθῶνι P. 3.27

    ἐν πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ τετείχισται νάπᾳ P. 6.8

    Κρισαίαις ἐνὶ πτυχαῖς P. 6.18

    Πυθῶνος ἐν γυάλοις P. 8.63

    ἐν Πυθιάδι P. 8.84

    ἐν Πυθῶνι ἀγαθέᾳ P. 9.71

    ἀγῶνί τε Κίρρας, ἐν τῷ Θρασυδᾷος ἔμνασεν P. 11.13

    ἐν ἀφνεαῖς ἀρούραισι Πυλάδα νικῶν P. 11.15

    Καφισίδος ἐν τεμένει P. 12.27

    ἐν Πυθίοισί τε νικᾶν N. 2.9

    ἐν ἀγαθέᾳ Πυθῶνι N. 6.34

    ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοις κεῖται N. 7.34

    ἐν Πυθῶνι πειρᾶσθαι καὶ Ὀλυμπίᾳ ἀέθλων N. 11.23

    ἐν Κρίσᾳ I. 2.18

    χόρτοις ἐν λέοντος O. 13.44

    Νεμεαίου ἐν πολυυμνήτῳ Διὸς ἄλσει N. 2.5

    ἐν Νεμέᾳ N. 2.23

    ἐν βαθυπεδίῳ Νεμέᾳ N. 3.18

    κοίλᾳ λέοντος ἐν βαθυστέρνου νάπᾳ I. 3.12

    ἐν Νεμέᾳ I. 6.3

    “θηρός, ὃν πάμπρωτον ἀέθλων κτεῖνά ποτἐν Νεμέᾳ” I. 6.48

    κλεινᾷ τἐν Ἰσθμῷ O. 7.81

    ἐν Κορίνθου πύλαις O. 9.86

    ἐν Ἰσθμιάδεσσιν O. 13.33

    ἐν δἀμφιάλοισι Ποτειδᾶνος τεθμοῖσιν O. 13.40

    ἐν ἐσλοῦ Πέλοπος πτυχαῖς N. 2.21

    Ὀρσοτριαίνα ἐν ἀγῶνι βαρυκτύπου N. 4.87

    ἐν ἀμφικτιόνων ταυροφόνῳ τριετηρίδι N. 6.39

    τρὶς μὲν' ἐν πόντοιο πύλαισι λαχών N. 10.27

    Κορίνθου τἐν μυχοῖς N. 10.42

    ἐν βάσσαισιν Ἰσθμοῦ I. 3.11

    ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισἀρετά I. 5.17

    cf. ( Κόρινθον)

    ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6

    ἐν ἄστει Πειράνας O. 13.61

    ἐν Θήβαισι O. 6.16

    τά τἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαις O. 7.84

    ἐν Θήβαις O. 13.107

    ἐν ἑπταπύλοις Θήβαις P. 3.90

    , P. 8.39 “ ἐν Κάδμου πύλαις” P. 8.47

    Θήβαις τ' ἐν ἑπταπύλοις N. 4.19

    ἐν Θήβαις N. 10.8

    ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνείδαι κρατεροί, ἐν δὲ Θήβαις ἱπποσόας Ἰόλαος γέρας ἔχει, Περσεὺς δ' ἐν Ἄργει I. 5.30

    —3.

    ἐν ἑπταπύλοισι Θήβαις I. 8.16

    ἐ]ν ἑπταπύλοισι —[ (sc. Θήβαις) fr. 169. 47.

    κρανααῖς ἐν Ἀθάναις O. 7.82

    ἐν Ἀθάναις O. 9.88

    κρανααῖς ἐν Ἀθάναισι O. 13.38

    , N. 8.11

    ταῖς λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις I. 2.20

    ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν ἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις (Boeckh: κεἰν, κἠν codd.) I. 4.25 ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε fr. 75. 4.

    ἐν Σικελίᾳ O. 1.12

    ἐν Ἄργει O. 7.83

    ἐν Μεγάροισιν O. 7.86

    ἐν Μαραθῶνι O. 9.89

    ἐν Σπάρτᾳ P. 1.77

    ἐν Φθίᾳ P. 3.101

    “ ἐν δὲ Νάξῳ” P. 4.88

    Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ P. 5.70

    ἐν Μεγάροις (ἐν secl. byz.) P. 8.78

    ἐν Ἄργει P. 9.112

    τῶν δἐν Ἑλλάδι τερπνῶν P. 10.19

    κλυταῖς ἐν Ἀμύκλαις P. 11.32

    ἄειδ' ἐν Παλίῳ (Pauw: ἀείδει Παλίῳ codd.) N. 5.22

    ἐν Τροίᾳ N. 2.14

    ποντίᾳ ἔν ποτε Κύπρῳ N. 8.18

    ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ I. 1.8

    ἐν Φυλάκᾳ I. 1.59

    ἀλλ' ἐν Οἰνώνᾳ I. 5.34

    ἐν Ἐπιδαύρῳ I. 8.68

    ]ν ἐν Ἄργει μεγάλῳ[ Δ. 1.. ἐν Ἀρίμοις ποτέ fr. 93. ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ ] ἔν τε Πίσᾳ Παρθ. 2.. ἐν δ' ἄρα καὶ Τενέδῳ fr. 123. 13.

    Μαιναλίαισιν ἐν δειραῖς O. 9.59

    ἐν Παλίου σφυροῖς P. 2.45

    “ Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθλοις” P. 4.16 “ Τριτωνίδος ἐν προχοαῖς λίμνας” P. 4.20

    Ἄπολλον, τεᾷ, Καρνήἰ, ἐν δαιτὶ P. 5.80

    ἐν μυχοῖσι Πιερίδων P. 6.49

    μυχῷ τ' ἐν Μαραθῶνος P. 8.79

    Πίνδου κλεεναῖς ἐν πτυχαῖς P. 9.15

    Αἰγίνᾳ τε γὰρ Νίσου τἐν λόφῳ P. 9.91

    τελεταῖς ὡρίαις ἐν Παλλάδος P. 9.98

    ἐν πεδίῳ Φλέγρας N. 1.67

    Νίσου τ' ἐν εὐαγκεῖ λόφῳ N. 5.46

    ἐν γυάλοις Θεράπνας N. 10.56

    ζαθεᾶς Πάρου ἐν γυάλοις fr. 140a. 63 (37). ἐν Κόλχων δόμοις fr. 172. 7.

    ἐν δρόμοισι O. 1.21

    ἐν δρόμοις O. 1.94

    ἐν ἀέθλοις ἐν μάχαις τε O. 2.43

    —4.

    Αἶαν, τεόν τἐν δαιτί, Ἰλιάδα, νικῶν ἐπεστεφάνωσε βωμόν O. 9.112

    ἱεροῖς ἐν ἀέθλοις O. 13.15

    νικαφόροις ἐν ἀέθλοις καὶ θοαῖς ἐν μάχαις P. 8.26

    ἔν τ' ἀέθλοισιν ἀριστεύων N. 11.14

    ἔν τ' ἀέθλοισι I. 1.18

    ἔν τε γυμνοῖσι σταδίοις ἔν τ' ἀσπιδοδούποισιν ὁπλίταις δρόμοις I. 1.23

    ὠκυδινάτοις ἐν ἁμίλλαισι I. 5.6

    ἔν τ' ἀγωνίοις ἀέθλοισι I. 5.7

    ]ἐν δαιτί τε πα[ Πα. 13a. 21.

    ἐν οἴκῳ O. 6.48

    μεγαλοκευθέεσσιν ἔν ποτε θαλάμοις P. 2.33

    ἐν θαλάμῳ P. 3.11

    τείχει ἐν ξυλίνῳ P. 3.38

    “ ἐν λέχεσιν” P. 4.51 “ πολυχρύσῳ ποτ' ἐν δώματι” P. 4.53 ἄλλοις ἐν τείχεσιν” P.4.268. “ ἐν δώμασι” P. 4.113

    θαλάμῳ δὲ μίγεν ἐν πολυχρύσῳ Λιβύας P. 9.69

    ἐν μεγάρῳ N. 1.31

    Φιλύρας ἐν δόμοις N. 3.43

    ἐν λέκτροις Ἀκάστου N. 5.30

    Ἀμφιτρύωνος ἐν θυρέτροις I. 7.6

    ἐν μεγάροις Δ. 2.. ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ O. 2.58

    ἐν Οὐλύμπῳ O. 13.92

    ἐν οὐρανῷ O. 14.10

    ἐν αἰνᾷ Ταρτάρῳ P. 1.15

    χρυσέαις ἐν ἕδραις P. 3.94

    “ δώμασιν ἐν χρυσέοις” P. 9.56

    ὀλβίοις ἐν δώμασι N. 1.71

    “ οὐρανοῦ ἐν χρυσέοις δόμοισιν” N. 10.88 ἐν Ὀλύμπῳ fr. 33c. 5.

    ἐν καὶ θαλάσσᾳ O. 2.28

    ἐν πελάγει O. 7.56

    ἁλμυροῖς δ' ἐν βένθεσιν O. 7.57

    ἐν πόντῳ ἐν χέρσῳ τε O. 12.3

    —4. “ ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς” P. 9.47

    ἐν χέρσῳ N. 1.62

    ἐν πελάγει N. 3.23

    ἐν δΕὐξείνῳ πελάγει N. 4.49

    ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ N. 9.43

    ἐν πόντῳ I. 5.5

    ἐν πεδίῳ I. 8.54

    ἐν πόντῳ I. 9.7

    πελάγει δ' ἐν πολυχρύσοιο πλούτου fr. 124. 6. ἀκύμονος ἐν πόντου πελάγει fr. 140b. 16. ἐν πόντῳ P. Oxy. 2622. 13 ad ?fr. 346.

    ἐν ναυσὶ κοίλαις O. 6.10

    ἐν Μοισᾶν δίφρῳ O. 9.81

    ἐν ναυσὶν P. 3.68

    ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ' ἀκάτῳ N. 5.2

    ἐν ναυσὶν I. 6.30

    κελεύθῳ τἐν καθαρᾷ O. 6.23

    ἀλλἔν κέκρυπτο γὰρ σχοίνῳ βατιᾷ τἐν ἀπειρίτῳ (v. κρύπτω) O. 6.55

    πτολιπόρθοις ἐν μάχαις O. 8.35

    οὐλίῳ ἐν Ἄρει O. 9.76

    ταύτᾳ δἐν πρωτογόνῳ τελετᾷ O. 10.51

    ἐν ἅπαντι κράτει O. 10.82

    ἐν ἀλκᾷ O. 13.55

    οἵαις ἐν πολέμοισι μάχαις P. 1.47

    Ἰξίονα ἐν πτερόεντι τροχῷ παντᾷ κυλινδόμενον P. 2.22

    χρυσὸς ἐν χερσὶν φανεὶς P. 3.55

    ἐν ὄρει P. 3.90

    ἐν πολέμῳ P. 3.101

    ἐν ἀργεννόεντι μαστῷ P. 4.8

    ἐν ἀγορᾷ P. 4.85

    ἐν πρύμνᾳ P. 4.194

    ἐν μέσσοις P. 4.224

    ἐν ἀλλοδαπαῖς ἀρούραις P. 4.254

    πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός P. 10.67

    χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ N. 1.25

    παρὰ πεζοβόαις ἵπποις τε ναῶν τ' ἐν μάχαις N. 9.34 δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους i. e. inside N. 10.61

    καὶ ξενίου Διὸς ἀσκεῖται θέμις αἰενάοις ἐν τραπέζαις N. 11.8

    πατρίδι ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα I. 1.12

    πατρωίαις ἐν ἀρούραις Pae. 6.106

    λτ;ἐνγτ; [τεμέ]νει φίλῳ (supp. Zenodot)

    Πα.. 12. χρηστήριον[ ] ἐν ᾧ Τήνερον ἔτεκεν Pae. 9.41

    ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς (add. Boeckh: ἐν om. codd.) fr. 122. 7. φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμώνεσσι (coni. Boeckh: ἐν cod.) Θρ.. 3. ἄγαν φιλοτιμίαν μνώμενοι ἐν πόλεσιν ἄνδρες fr. 210.
    b at, before met.,

    τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος P. 8.32

    μαστεύει δὲ καὶ τέρψις ἐν ὄμμασι θέσθαι πιστόν (τουτέστι θεωρῆσαι Σ.) N. 8.43
    3 in, contained in, surrounded by
    a of clothing, simm.

    χαλκέοισι δ' ἐν ἔντεσι νικῶν δρόμον O. 4.22

    ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων O. 6.8

    “ σπαργάνοις ἐν πορφυρέοις” P. 4.114

    Ὀλυμπιονίκα δὶς ἐν πολεμαδόκοις Ἄρεος ὅπλοις P. 10.13

    ἐπεὶ ἐν χαλκέοις ὅπλοις Τηλεβόας ἔναρεν N. 10.14

    τὸν μὲν ἐν ῥίνῳ λέοντος στάντα I. 6.37

    cf. ὑφ' ἅρμασιν ἵππος, ἐν δ ἀρότρῳ βοῦς ( harnessed to) fr. 234. 2.
    b contained in

    μονόψαφον ἐν κολεῷ κατασχοῖσα ξίφος N. 10.6

    καρπὸς ἐλαίας ἔμολεν Ἥρας τὸν εὐάνορα λαὸν ἐν ἀγγέων ἕρκεσιν παμποικίλοις N. 10.36

    c of light and darkness.

    ἐν ὄρφνᾳ O. 1.71

    O. 13.70

    ἐν σκότῳ O. 1.83

    ἐν καθαρῷ O. 10.45

    φάει δὲ ἐν καθαρῷ P. 6.14

    σφόδρα δόξομεν δαίων ὑπέρτεροι ἐν φάει καταβαίνειν N. 4.38

    νεκρὸν ἵππον στυγέοισι λόγῳ κείμενον ἐν φάει, κρυφᾷ δὲ (Heyne: φασι codd.) fr. 203. 2. met.,

    ὅστις ἐν ταύτᾳ νεφέλᾳ χάλαζαν αἵματος πρὸ φίλας πάτρας ἀμύνεται I. 7.27

    d met.,

    εἶδον γὰρ ἑκὰς ἐὼν τὰ πόλλ' ἐν ἀμαχανίᾳ ψογερὸν Ἀρχίλοχον βαρυλόγοις ἔχθεσιν πιαινόμενον P. 2.54

    ἔστι δ' ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκρον N.1.10.

    τὸν μονοκρήπιδα πάντως ἐν φυλακᾷ σχε θέμεν μεγάλᾳ P. 4.75

    4 of feelings, thoughts.

    ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον ὀξείᾳ μελέτᾳ O. 6.37

    ἀγώνιον ἐν δόξᾳ θέμενος εὖχος O. 10.63

    εὐανθεῖ δ' ἐν ὀργᾷ παρμένων P. 1.89

    αὐτὰν ἐν φρασὶ καιομέναν P. 4.219

    ὄφρα ἐν φρασὶ πάξαιθ, ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος μόλοι N. 3.62

    a

    ζώει μὲν ἐν Ὀλυμπίοις O. 2.25

    Πηλεύς τε καὶ Κάδμος ἐν τοῖσιν ἀλέγονται O. 2.78

    φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαὶ O. 4.26

    τερπνὸν δ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν O. 8.53

    τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20

    οὔτ' ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

    τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, τὰ δ' ἐν πεζομάχαισι P. 2.65

    ἐν ἀγαθοῖς P. 2.81

    ἐν ἀνθρώποισι P. 3.21

    σμικρὸς ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις ἔσσομαι P. 3.107

    “ τρίταισιν δ' ἐν γοναῖς” P. 4.143

    κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος, ἐν δὲ βουλαῖς πρέσβυς P. 4.281

    —2.

    ἔν τε σοφοῖς πολίταις P. 4.295

    ἐν τεσσαράκοντα γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον δίφρον κομίξαις P. 5.49

    θάρσος τε τανύπτερος ἐν ὄρνιξιν αἰετὸς ἔπλετο P. 5.112

    ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπὸ ματρὸς φίλας P. 5.114

    “ καὶ ἔν τε θεοῖς τοῦτο κἀνθρώποις ὁμῶς αἰδέοντ” P. 9.40 βαιὰ δ' ἐν μακροῖσι ποικίλλειν ἀκοὰ σοφοῖς P.9. 77.

    εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι P. 9.119

    θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις P. 10.58

    πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς P. 11.37

    εἰ δέ τις ὄλβος ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου οὐ φαίνεται P. 12.28

    ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως ἐν κορυφαῖς ἀρετᾶν μεγάλαις N. 1.34

    παλαιαῖσι δ' ἐν ἀρεταῖς γέγαθε Πηλεὺς ἄναξ, ὑπέραλλον αἰχμὰν ταμών N. 3.32

    ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτον ἐν παλαιτέροισι N. 3.72

    —3.

    ἔστι δαἰετὸς ὠκὺς ἐν ποτανοῖς N. 3.80

    ἐν δὲ μέσαις (sc. Μοίσαις)

    φόρμιγγ' Ἀπόλλων ἑπτάγλωσσον χρυσέῳ πλάκτρῳ διώκων N. 5.23

    ἔν τε δαμόταις ὄμματι δέρκομαι λαμπρόν N. 7.65

    ἀρετὰ ἐν σοφοῖς

    ἀνδρῶν ἀερθεῖσ' ἐν δικαίοις τε N. 8.41

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    Τυνδαρίδας δ' ἐν Ἀχαιοῖς ὑψίπεδον Θεράπνας οἰκέων ἕδος I. 1.31

    γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν I. 1.34

    ἄμμι δ' ἔοικε καὶ σέθεν, Ἀμφιτρύων, παῖδας προσειπεῖν, τὸν Μινύα τε μυχὸν καὶ τὸ Δάματρος κλυτὸν ἄλσος Ἐλευσῖνα καὶ Εὔβοιαν, ἐν γναμπτοῖς δρόμοις ( when we talk of Farnell) I. 1.57

    Ἀοσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις I. 4.24

    αἰνέω καὶ Πυθέαν ἐν γυιοδάμαις Φυλακίδᾳ πλαγᾶν δρόμον εὐθυπορῆσαι I. 5.59

    φαίης κέ νιν ἄνδρ' ἐν ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν πέτραις ἐν ἄλλαις χαλκοδάμαντ ἀκόναν ( ἀνδράσιν ἀεθληταῖσιν coni. Heyne) I. 6.72

    εἶπε δεὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις I. 8.31

    Ἄρτεμις ζεύξαισ' ἐν ὀργαῖς Βακχίαις φῦλον λεόντων α[ Δ. 2. 2. νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται fr. 105b. 1.

    νέφεσσι δ' ἐν χρυσέοις Ὀλύμποιο καὶ κορυφαῖσιν ἵζων Pae. 6.92

    b between

    οἷον Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς καὶ πέδῳ P. 1.27

    καταίνησάν τε κοινὸν γάμον γλυκὺν ἐν ἀλλάλοισι μεῖξαι P. 4.223

    ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ' ἁρμάτων ζυγοῖς ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς N. 7.94

    a

    ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν O. 2.16

    βουλαῖς ἐν ὀρθαῖσι Ῥαδαμάνθυος O. 2.75

    ἐν δίκᾳ ( ἐνδίκας coni. Snell) O. 6.12

    τελεύταθεν δὲ λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαθείᾳ πετοῖσαι O. 7.69

    πόλιν Ψλλίδος στάθμας Ἱέρων ἐν νόμοις ἔκτισσε P. 1.62

    θέλοντι δὲ αἰεὶ μένειν τεθμοῖσιν ἐν Αἰγιμιοῦ Δωριεῖς P. 1.64

    οὔτ' ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

    σὲ δ' ἐν τούτῳ λόγῳ χρησμὸς ὤρθωσεν P. 4.59

    “ τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων” P. 4.92

    σὲ δ' ἐρχόμενον ἐν δίκᾳ P. 5.14

    τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὗ μὴ κρυπτέτω i. e. in the common good P. 9.93

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ P. 11.51

    αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον N. 5.14

    ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμων N. 6.15

    τρὶς μὲν ἐν πόντοιο πύλαισι λαχών, τρὶς δὲ καὶ σεμνοῖς δαπέδοις ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ (cf. P. 2.43) N. 10.28

    ἱπποτροφίας τε νομίζων ἐν Πανελλάνων νόμῳ I. 2.38

    ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν κέντρον fr. 124. 2. cf. ἐγὼ δὲ ἴδιος ἐν κοινῷ σταλεὶς (in a public position) O. 13.49
    b in of musical terms. Λύδῳ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ' ἀείδων ἔμολον (ἐν ante τρόπῳ del. Schr. metri causa) O. 14.17—8.

    ἐν Αἰολίδεσσι χορδαῖς P. 2.69

    πόμ' ἀοίδιμον Αἰολίσσιν ἐν πνοαῖσιν αὐλῶν ( ἐμπνοαῖσιν coni. Turyn) N. 3.79 esp. to the accompaniment of, amidst

    ἱκέτας σέθεν ἔρχομαι Λυδίοις ἀπύων ἐν αὐλοῖς O. 5.19

    κεῖνος ἀνήρ, ἐπικύρσαις ἀφθόνων ἀστῶν ἐν ἱμερταῖς ἀοιδαῖς O. 6.7

    ἄλλοτε δ' ἄλλον ἐποπτεύει Χάρις ζωθάλμιος ἁδυμελεῖ θαμὰ μὲν φόρμιγγι παμφώνοισί τ ἐν ἔντεσιν αὐλῶν O. 7.12

    τὸν ( Ἀρκεσίλαν)

    ἐν ἀοιδᾷ νέων πρέπει χρυσάορα Φοῖβον ἀπύειν P. 5.104

    κλέονται δ' ἔν τε φορμίγγεσσιν ἐν αὐλῶν τε παμφώνοις ὁμοκλαῖς μυρίον χρόνον I. 5.27

    ἔν δ' ἐρατεινῷ μέλιτι καὶ τοιαίδε τιμαὶ καλλίνικον χάρμ ἀγαπάζοντι I. 5.54

    ]

    ἀοιδαῖς ἐν εὐπλε[κεσσι Pae. 3.12

    λτ;ἐν ἀοιδᾷ> supp. Snell e Σ pap. Pae. 14.20
    7 instrumental in, with, by means of

    τετραορίας ἐλελίχθονος, εὐάρματος Ἱέρων ἐν ᾇ κρατέων P. 2.5

    καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον ἐν Ἄρει P. 5.85

    τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι πάλαι (ἐν om. codd.: supp. Tricl.) P. 11.46

    ἀνδησάμενός τε κόμαν ἐν πορφυρέοις ἔρνεσιν N. 11.28

    κρυφίαισι γὰρ ἐν ψάφοις Ὀδυσσῆ Δαναοὶ θεράπευσαν N. 8.26

    esp. with

    χείρ. οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ O. 2.63

    ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους P. 2.8

    ἐν χερὶ δ' Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον N. 1.52

    ἐν λόγοις δ' ἀστῶν ἀγαθοῖσιν ἐπαινεῖσθαι χρεών N. 11.17

    χερσίν τ' ἐν μαλακαῖσιν ὅρπακ ἀγλαὸν δάφνας ὀχέοισα Παρθ. 2. 7.
    8 upon, into following verbs of movement.

    ἐν τέτρασιν παίδων ἀπεθήκατο γυίοις νόστον ἔχθιστον O. 8.68

    ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον ὧραι πολυάνθεμοι ἀρχαῖα σοφίσμαθ O. 13.16

    ὠπυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ' ἁλικίαν P. 1.74

    ἐν δ' ἀφύκτοισι γυιοπέδαις πεσὼν P. 2.41

    καί τί οἱ φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (om. codd.: supp. Mosch.) P. 3.64 “ ἐν τᾷδ' ἄφθιτον νάσῳ κέχυται Λιβύας σπέρμα” (cf. I. 1.4) P. 4.42

    ἐν ἀλύτῳ ζεύξαισα κύκλῳ μαινάδ' ὄρνιν P. 4.215

    τιθεῖς ὕβριν ἐν ἄντλῳ P. 8.12

    “ νέκταρ ἐν χείλεσσι καὶ ἀμβροσίαν στάξοισι” P. 9.63 ἔστασεν γὰρ ἅπαντα χορὸν ἐν τέρμασιν αὐτίκ' ἀγῶνος ( πρὸς coni. Boeckh) P. 9.114

    Νίκας ἐν ἀγκώνεσσι πίτνων ποικίλων ἔψαυσας ὕμνων N. 5.42

    [ πέσε δ' ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντι (coni. Fennel, Lobel: δοκέοντα codd.) N. 7.31]

    ἦ μὰν ἀνόμοιά γε δᾴοισιν ἐν θερμῷ χροὶ ἕλκεα ῥῆξαν N. 8.28

    ἤλασε Λυγκέος ἐν πλευραῖσι χαλκόν N. 10.70

    χρυσέας ἐν γούνασιν πίτνοντα Νίκας I. 2.26

    ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν (sc. φάμα παλαιά) I. 4.23

    μήτ' ἐν ὀρφανίᾳ πέσωμεν στεφάνων I. 8.6

    ἐπεὶ δ' ἄλκιμον νέκυν ἐν τάφῳ πολυστόνῳ θέντο Πηλείδαν Pae. 6.99

    τὸ κοινόν τις ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς fr. 109. 1. ἀλλαλοφόνους ἐπάξαντο λόγχας ἐνὶ σφίσιν αὐτοῖς fr. 163. φά[τναις] ἐν λιθίναις βαλ[ fr. 169. 21, cf. N. 3.62
    9 in respect of [ ἐν ἄλλοισι δ' ἄλλοι μεγάλοι (ἐν om. codd., add. V: ἐπ byz.) O. 1.113]

    ἕπεται δ' ἐν ἑκάστῳ μέτρον O. 13.47

    ἐν ἡρωίαις ἀρεταῖσιν οὐ ψεύσομ

    ἀμφὶ Κορίνθῳ O. 13.51

    , cf. I. 1.57 γόνον τέ οἱ φέρτατον ἀτίταλλεν ἐν ἁρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (om. codd.: supp. Er. Schmid) N. 3.58

    μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος, ἐν ᾇ κέχυμαι I. 1.4

    ἐν ἔργμασιν δὲ νικᾷ τύχα, οὐ σθένος fr. 38.

    ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ O. 1.15

    10 = σύν, with the aid of ἐν τίν κ' ἐθέλοι, Γίγαντας ὁς ἐδάμασας, εὐτυχῶς ναίειν (σὺν σοί. Σ.) N. 7.90
    11 in the hands of, in the power of

    ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τέλος O. 13.104

    ἐν δ' ἀγαθοῖσι κεῖται πατρώιαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες P. 10.71

    πὰν δὲ τέλος ἐν τὶν ἔργων N. 10.30

    12 dub. ex. οἷά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς, καὶ λιθίνοις ὁπότ' ἐν δίσκοις ἵεν (ἐν add. metr. causa Hermann, edd. vulgo: ὁπότε codd.: ὁπόταν Trypho ap. Eustath.: ποτ' ἀνὰ Ammonius: v. ἐνίμηι) I. 1.25 [ νῦν αὖτ' ἐν Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ (codd.: ἐν del. Hermann) I. 6.5]
    13 frag. ] εν ὀρθῷ δρόμῳ fr. 1a. 5.] ἐν χρ[ Πα. 13a. 25. ]ἐν κλ[ Πα. 13e. 4. ] ἐν δασκίοισιν πατήρ fr. 177e.
    a there

    ἐν δὲ φίλων παρεόντων θῆκέ μιν ζαλωτὸν ὁμόφρονος εὐνᾶς O. 7.5

    ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ O. 13.22

    b too, besides

    Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσόν, ἔν τε λευκὸν ἐλέφανθ' ἁμᾶ N. 7.78

    ἐν δὲ μηνὸς πρῶτον τύχεν ἇμαρ (contra Radt, “Präposition in tmesi mit τύχεν”) Πα. 2.. σεμνᾷ μὲν κατάρχει Ματέρι πὰρ μεγάλᾳ ῥόμβοι τυπάνων, ἐν δὲ κέχλαδεν ἐν δὲ ἐν δ' Δ. 2. 10—5. C ἐν prep. c. acc. v. ἐς B.
    ------------------------------------

    Lexicon to Pindar > ἐν

  • 11 ἔνθα

    a rel. conj., where

    παρὰ Κρόνου τύρσιν. ἔνθα μακάρων νᾶσον ὠκεανίδες αὖραι περιπνέοισιν O. 2.70

    ( Ἰστρίαν)

    ἔνθα Λατοῦς ἱπποσόα θυγάτηρ δέξατ O. 3.26

    ( Ἀλφεὸν)

    ἔνθα τραφεῖσ' γλυκείας πρῶτον ἔψαυσ Ἀφροδίτας O. 6.35

    πέτραν ἀλίβατον Κρονίου. ἔνθα οἱ ὤπασε θησαυρὸν O. 6.65

    νομόν, ἔνθα ποτὲ βρέχε θεῶν βασιλεὺς O. 7.33

    ( νᾶσος)

    ἔνθα Ῥόδῳ ποτὲ μιχθεὶς τέκεν O. 7.71

    ( Αἴγιναν)

    ἔνθα Σώτειρα ἀσκεῖται Θέμις O. 8.21

    ( Λοκρῶν)

    ἔνθα συγκωμάξατ O. 11.16

    ( Πυθῶνι) ἔνθα

    ποτὲ χρῆσεν P. 4.4

    ( ἐπ' Ἀξείνου στόμα)

    ἔνθ' ἕσσαντ τέμενος P. 4.204

    ἐς Φᾶσιν ἔνθα βίαν μεῖξαν P. 4.212

    Λαμνιᾶν τ' ἔθνει γυναικῶν ἀνδροφόνων. ἔνθα καὶ ἐπεδείξαντο P. 4.253

    ὁδόν, ἔνθα πρυμνοῖς ἀγορᾶς ἔπι δίχα κεῖται θανών P. 5.93

    ὀμφαλὸν Πυθιόνικος ἔνθ' ὕμνων θησαυρὸς τετείχισται P. 6.5

    “Διὸς ἔξοχον ποτὶ κᾶπον. ἔνθα νιν ἀρχέπολιν θήσεις” P. 9.54 ( ἐν Πυθῶνι)

    ἔνθα νικάσαις ἀνέφανε Κυράναν P. 9.73

    Ἀμφιτρύωνος σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος κεῖτο P. 9.82

    ἐπ' αὐλείαις θύραις ἔνθα μοι ἁρμόδιον δεῖπνον κεκόσμηται N. 1.21

    Κύπρῳ, ἔνθα Τεῦκρος ἀπάρχει N. 4.46

    ( Νεμέᾳ)

    ἔνθα πεῖραν ἔχοντες οἴκαδε κλυτοκάρπων οὐ νέοντ' ἄνευ στεφάνων N. 4.76

    ( Ἰσθμὸν)

    ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι δέκονται N. 5.38

    Αἴτναν, ἔνθ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι N. 9.2

    ἀμφ' ἀκταῖς Ἑλώρου, ἔνθ Ἀρείας πόρον ἄνθρωποι καλέοισι (ἔνθα Ῥείας Σγρ·) N. 9.41 ( ἀέθλων)

    Οὐλία παῖς ἔνθα νικάσαις N. 10.24

    ἀέθλων. ἔνθα λευκωθεὶς κάρα μύρτοις I. 4.69

    προμάχων ἀν' ὅμιλον, ἔνθ ἄριστοι ἔσχον πολέμοιο νεῖκος I. 7.35

    ( Οἰνοπίαν)

    δῖον ἔνθα τέκες Αἰακὸν I. 8.21

    ( Δᾶλος) ἔνθα τεκοῖσ' εὐδαίμον ἐπόψατο γένναν fr. 33d. 9.

    ἰήιε, Δάλἰ Ἄπολλον. Λατόος ἔνθα με παῖδες εὐμενεῖ δέξασθε νόῳ Pae. 5.44

    κρημνόν, ἔνθα λέγο[ντι] Ζῆνα καθεζόμενον κορυφαῖσιν ὕπερθε φυλάξαι Pae. 12.8

    ( Θήβαι）] ἔνθα ποθ' Ἁρμονίαν φάμα Κάδμον [λαχεῖν] Δ. 2. 2. ]εοι μοῖῤ ἔνθα[ Θρ. 7. 11. ( Λακεδαίμων) ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νέων ἀνδρῶν ἀριστεύοισιν αἰχμαί fr. 199. 1. ἔνθα ποῖμναι κτιλεύονται fr. 238. Ὀρχομενῶ. ἕνθα ποτε[ ?fr. 333a. 9.
    b whither ( δῶμα Διὸς)

    ἔνθα δευτέρῳ χρόνῳ ἦλθε καὶ Γανυμήδης O. 1.43

    μαντίων θῶκον, ὦ παῖδες Ἁρμονίας, ἔνθα καί νυν ἐπίνομον ἡρωίδων στρατὸν ὁμαγερέα καλεῖ συνίμεν P. 11.7

    , cf. O. 11.16
    d introducing indirect quest., where

    δέρμα λαμπρὸν ἔννεπεν, ἔνθα νιν ἐκτάνυσαν Φρίξου μάχαιραι P. 4.242

    Lexicon to Pindar > ἔνθα

  • 12 σύ

    σύ (τᾰ, ςᾰ, σεῦ, σέο, σέθεν, τίν, τοι, σοι, σέ, σε; ὔμμᾰ（ν), μῖν, ὔμμε.)
    1 you
    a nom., voc.,
    I σύ (avoiding τ-allitteration)

    ὦ Μοῖσ, ἀλλὰ σὺ καὶ θυγάτηρ Ἀλάθεια Διός, ἐρύκετον O. 10.3

    ὦ θεόμορ' Ἀρκεσίλα, σύ τοι P. 5.6

    σύ τοι P. 5.6

    σύ τοι P. 6.19

    [ εἰ γὰρ σύ ἱν (coni. Maas: σφιν codd.: σφισιν Tricl.) N. 7.98]
    II τύ (always first word in sentence). “ τὺ δὲ” O. 1.85

    τὺ δὲ P. 2.57

    τὺ γὰρ P. 8.6

    τὺ δ P. 8.8

    τὺ δ, Ἑκαταβόλε P. 8.61

    τὺ δ' Εὐθύμενες N. 5.41

    τὺ δέ, Διοδότοιο παῖ I. 7.31

    b gen.,
    I σέθεν c. prep.,

    μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν P. 1.88

    ἄνευ σέθεν N. 7.2

    Ζεῦ, μεγάλαι δ' ἀρεταὶ θνατοῖς ἕπονται ἐκ σέθεν I. 3.5

    possessive,

    κρεῶν σέθεν διεδάσαντο O. 1.51

    κραίνει σέθεν εὐτυχίαν O. 6.81

    οὐκ ἄτερ παίδων σέθεν O. 8.45

    σέθεν ὄπα μαιόμενοι N. 3.5

    καὶ σέθεν, Ἀμφιτρύων, παῖδας προσειπεῖν I. 1.55

    Αἰγεῖδαι σέθεν ἔκγονοι I. 7.15

    objective,

    ἱκέτας σέθεν ἔρχομαι O. 5.19

    with original ablative sense (= ἀπὸ σοῦ),

    Ὀρτυγία, σέθεν ἁδυεπὴς ὕμνος ὁρμᾶται N. 1.4

    [Πος]ειδᾶνός τε παῖ, [σέθ]εν Ἰάονι τόνδε λαῷ [παι]ᾶνα [δι]ώξω (e Σ supp. G-H.) *pa. 2. 3.
    b σέο, c. voc.

    Ἁγησιδάμου παῖ, σέο δ' ἀμφὶ τρόπῳ τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες N. 1.29

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἶμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράον' ἔμμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ N. 7.86

    Θεία, σέο ἕκατι καὶ μεγασθενῆ νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων (Bergk: σέο γ' ἕκατι.) I. 5.2 κόρα μιγεῖσ' ὠκεανοῦ Μελία σέο, Πύθι[ε ( λέχει supp. G-H.) Πα... σέο κλεόμενοι γε[ Δ. 4c. 7.
    III

    σεῦ σεῦ ἕκατι O. 14.20

    σεῦ δὲ πάτρᾳ Χαριάδαις τ' ἐλαφρὸν ὑπερεῖσαι λίθον Μοισαῖον N. 8.46

    c dat.,
    I τοι (

    τοι O. 8.59

    , N. 4.79, N. 9.32, I. 1.6 v. τοι part.), enclitic

    εἴ τι τοι χάρις νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν O. 1.18

    “ εἰδότι τοι ἐρέω” P. 4.142 “ μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ ἀφίημ” P. 4.148 “ καί τοι μοναρχεῖν καὶ βασιλευέμεν ὄμνυμι προήσειν” P. 4.165

    ἐγὼ τόδε τοι πέμπω N. 3.76

    ἀναβάλεο· Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσὸν (“Selbstanrede,” Maas) N. 7.77 “ ἄγε τῶνδέ τοι ἔμπαν αἵρεσιν παρδίδωμ” N. 10.82 “ἔσσεταί τοι παῖς, ὃν αἰτεῖς, ὦ Τελαμών” I. 6.52 τοῦτό γέ τοι ἐρέω fr. 42. 2. σύνες ὅ τοι λέγω fr. 105. 1. ἐρατᾶν ὄχημ' ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω ( τοι supp. Boeckh: om. codd.) fr. 124. 2. μνάσθηθ' ὅτι τοι ἕσσατο ἄνακτι βωμὸν fr. 140a. 62 (36).
    II σοι (avoiding τ- allitteration: τοι passim Schr.; σοί Wil., Hermes, 1879, 194n), enclitic, Παιάν τέ σοι τιμᾷ φάος ( σοὶ Turyn) P. 4.270 “ νῦν δ' εὐρυλείμων πότνιά σοι Λιβύα δέξεται εὐκλέα νύμφαν” P. 9.55 “ ἔστι σοι τούτων λάχος” ( σοὶ Turyn) N. 10.85 ] νοῖον ἃσο / σε[ (sic Snell: ἃσοι / σθ legit Radt: ἆς οἶσθ e. g. Turyn) Πα.. 1. τί ἔρδων φίλος σοί τε, καρτερόβρεντα Κρονίδα, εἴην; fr. 155. 1.
    III τίν ( τᾰν but τῖν codd., I. 6.4)

    τὶν δὲ O. 5.7

    Ἁγησία, τὶν δ O. 6.12

    τὶν δ O. 10.93

    τὶν γὰρ O. 12.3

    εἴη, Ζεῦ, τὶν εἴη ἁνδάνειν P. 1.29

    σύν τοι τίν κεν ἁγητὴρ ἀνὴρ τράποι P. 1.69

    τὶν δὲ P. 3.84

    τὶν δὲ P. 4.275

    τίν τ, Ἐλέλιχθον P. 6.50

    τίν γε μέν N. 3.83

    σὺν δὲ τὶν N. 7.6

    Θεαρίων, τὶν δ N. 7.58

    ἐν τίν κ' ἐθέλοι N. 7.90

    ὦ μάκαρ, τὶν δ' ἐπέοικεν N. 7.95

    πὰν δὲ τέλος ἐν τὶν ἔργων N. 10.30

    τὶν δ' ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισ ἀρετά, Φυλακίδα I. 5.17

    ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον, ὦ Ζεῦ, τὶν ἄωτον δεξάμενοι στεφάνων ( τίν γ metr. causa Pauw.) I. 6.4

    τὶν δέ, χρυσο[ Pae. 3.13

    τὶν μὲν ἐμὶν δὲ Πα. 1. 1. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο· τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ Παρθ. 2. 67.
    d acc.,
    I σε (never in first position), enclitic,

    στάσις σ' ἄμερσε πάτρας O. 12.16

    σάμερον μὲν χρή σε πὰρ ἀνδρὶ φίλῳ στᾶμεν P. 4.1

    σε χαίρειν ἐστρὶς αὐδάσαισα P. 4.61

    “ καὶ τίς ἀνθρώπων σε χαμαι- γενέων πολιᾶς ἐξανῆκεν γαστρός;” P. 4.98

    τῶ σε μὴ λαθέτω, Κυράνα P. 5.23

    πλεῖστα νικάσαντά σε καὶ τελεταῖς ὡρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον P. 9.97

    αἰτέω σε, φιλάγλαε P. 12.1

    Αἰακῷ σε φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φέρειν (sc. θυμέ v. 26) N. 3.28

    μοῖραν δ' εὔνομον αἰτέω σε παισὶν δαρὸν Αἰτναίων ὀπάζειν, Ζεῦ πάτερ N. 9.30

    οἵ σε γεραίροντες ὀρθὰν φυλάσσοισιν Τένεδον N. 11.5

    “νῦν σε, νῦν εὐχαῖς ὑπὸ θεσπεσίαις λίσσομαι” I. 6.44

    πρὸς Ὀλυμπίου Διός σε, χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ, λίσσομαι Pae. 6.1

    οὕνεκεν οὔ σε παιηόνων ἄδορπον εὐνάξομεν Pae. 6.127

    σέ τε καὶ ῥαδ[ Πα. 7. d. 2.

    ἀλλά σε πρὸς Διός, ἱπποσόα θοάς, ἱκετεύω Pae. 9.7

    τοῦτ' αἴτημί σε fr. 155. 3. ]γάρ σε, Ἑκαβόλε fr. 140a. 60 (34). as generaliz ing pron., (= τις),

    πάντ' ἔχεις, εἴ σε τούτων μοῖῤ ἐφίκοιτο καλῶν I. 5.15

    II σέ emphatic,

    υἱὲ Ταντάλου, σὲ δ O. 1.36

    εἴη σέ τε τοῦτον ὑψοῦ χρόνον πατεῖν O. 1.115

    σέ τ, Ὀλυμπιόνικε O. 5.21

    ὃς σὲ μὲν Νεμέᾳ πρόφατον θῆκεν O. 8.16

    σὲ δ, ὦ Δεινομένειε παῖ P. 2.18

    ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν P. 2.64

    σὲ ποτὶ πάντα λόγον ἐπαινεῖν (σε add. Bergk: om. codd.) P. 2.66

    ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου, σὲ δ P. 4.59

    “ὦτον καὶ σέ, τολμάεις Ἐπιάλτα ἄναξ” P. 4.89 “ ἀλλ' ἐμὲ χρὴ καὶ σὲ” P. 4.141

    σὲ δ' ἐρχόμενον ἐν δίκᾳ P. 5.14

    Ἀλεξιβιάδα, σὲ δ' ἠύκομοι φλέγοντι Χάριτες P. 5.45

    “ καὶ γὰρ σέ ἔτραπε μείλιχος ὀργά” P. 9.42

    Κάστορος βίαν, σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες P. 11.62

    ὦ Τιμόδημε, σὲ δ' ἀλκὰ παγκρατίου τλάθυμος ἀέξει N. 2.14

    μεταίξαις σὲ (coni. Turyn: μεταίξαντα codd.) N. 5.43 σέ γ' ἐπαρκέσαι (coni. Turyn: τό γ' ἐπάρκεσε codd.) N. 6.60

    παῖ, σέ τ' ἐνόσφισε καὶ Πολυτιμίδαν N. 6.62

    σὲ δ' ἐς νᾶσον Οἰνοπίαν ἐνεγκὼν κοιμᾶτο I. 8.21

    σὲ καὶ[ Πα. 7B. 2. σὲ δ' ἐγὼ παρὰ μιν αἰνέω μέν, Γηρυόνα fr. 81 ad Δ. 2. [γ. te, u(/datos o(/ti te puri\ ze/oisan ei)s a)kma\n maxai/ra| ta/mon kata\ me/lh, trape/zaisi/ t) — fa/gon (τε = σε Christ, Wackernagel, Kl. Schr., 29) O. 1.48 τέ γ' ἐπαρκέσαι (coni. Maas: τό γ codd.: σέ γ Turyn) N. 6.60]
    e dat. pl.,
    I ὔμμι, ἔνθεν δ ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον i. e. you, Arkesilas, and your ancestors P. 4.259
    II ὔμμιν, ἐγγυάσομαι ὔμμιν, ὦ Μοῖσαι, φυγόξεινον στρατὸν μηδ ἀπείρατον καλῶν ἀφίξεσθαι (de Jongh e Σ: μή μιν codd.: μὴ μὲν Hartung) O. 11.17

    ὔμμιν δέ, παῖδες Ἀλάτα O. 13.14

    ὦ Συράκοσαι ὔμμιν τόδε φέρων μέλος P. 2.3

    (O. 14.5, I. 2.30 v. ὑμῖν.)
    III μῖν, σὺν γὰρ ὑμῖν ( ὔμμιν coni. Hermann: the Graces) O. 14.5 οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν ( ὔμμιν coni. Turyn: the sons of Ainesidamos) I. 2.30 πολύξεναι νεάνιδες ὑμῖν ἄνευθ' ἐπαγορίας ἔπορεν, ὦ παῖδες fr. 122. 6.
    f acc. pl., ὔμμε, Τιμόσθενες, ὔμμε δ' ἐκλάρωσεν πότμος Ζηνὶ γενεθλίῳ i. e. you and your family O. 8.15

    ὔμμε τ, ὦ χρυσάρματοι Αἰακίδαι, τέθμιόν μοι φαμὶ σαφέστατον ἔμμεν ῥαινέμεν εὐλογίαις I. 6.19

    Lexicon to Pindar > σύ

  • 13 ὦ

    ὦ (with crasis, P. 4.250, P. 8.67, 80, I. 1.6, I. 5.6, Πα. 13. d. 4, fr. 205. 2: v. esp. Kambylis, Anredeformen, 184ff.) in invocation, address
    1

    ἀλλ' ὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας O. 2.12

    [ ἀλλ' ὦ Κρόνου παῖ (v. l. ἀλλὰ) O. 4.6]

    ὦ πολιάοχε Παλλάς O. 5.10

    ὦ Φίντις, ἀλλὰ O. 6.22

    ὦ παῖ Σωστράτου O. 6.80

    ἀλλ' ὦ Ζεῦ πάτερ O. 7.87

    μᾶτερ ὦ Οὐλυμπία O. 8.1

    ἀλλ' ὦ Πίσας ἄλσος O. 8.9

    ὦ Μοῖσ,

    ἀλλὰ σὺ O. 10.3

    ὦ Μοῖσαι O. 11.17

    ὦ Χάριτες O. 14.3

    <ὦγτ; πότνἰ Ἀγλαία (supp. Boeckh: om. codd.) O. 14.13

    ὦ φίλε P. 1.92

    μεγαλοπόλιες ὦ Συράκοσσαι P. 2.1

    ὦ Δεινομένειε παῖ P. 2.18

    ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου P. 4.59

    “ ὦ ξεῖν” P. 4.97

    ὦ Ἀρκεσίλα P. 4.250

    ὦ θεόμορ' Ἀρκεσίλα, σύ τοι P. 5.5

    [ὦ (codd. contra metr.: ὁμοῖα Hartung) P. 5.118]

    ὦ Μεγάκλεες P. 7.17

    Ἡσυχία, Δίκας ὦ μεγιστόπολι θύγατερ P. 8.2

    ὦ παῖ P. 8.33

    ὦναξ P. 8.67

    ὦ Ἀριστόμενες P. 8.80

    “ ὦ ἄνα” P. 9.44

    ὦ Τελεσίκρατες P. 9.100

    ὦ παῖδες Ἁρμονίας P. 11.7

    ὦ φίλοι P. 11.38

    ὦ ἄνα P. 12.3

    ὦ Τιμόδημε, σὲ δ N. 2.14

    ὦ πολῖται N. 2.24

    ὦ πότνια Μοῖσα N. 3.1

    ὦ μάκαρ N. 7.94

    ὦ Μέγα N. 8.44

    εἶξον, ὦ Ἀπολλωνιάς I. 1.6

    ὦ Θρασύβουλε I. 2.1

    , I. 2.31

    ὦ Μέλισσ I. 4.2

    διὰ τεάν, ὤνασσα, τιμὰν I. 5.6

    ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον, ὦ Ζεῦ I. 6.3

    ὔμμε, ὦ χρυσάρματοι Αἰακίδαι I. 6.19

    “ ὦ Ζεῦ πάτερ” I. 6.42 “ἔσσεταί τοι παῖς ὃν αἰτεῖς, ὦ Τελαμών” I. 6.52

    ὦ Μοῖσα I. 6.57

    ὦ μάκαιρα Θήβα I. 7.1

    ἄμμι δ, ὦ χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλων, πόρε, Λοξία I. 7.49

    ὦ νέοι I. 8.1

    χαῖῤ, ὦ θεοδμάτα πόντου θύγατερ fr. 33c. 1. “ ὦ τέκνον” fr. 43. 1.

    ὦ] Διὸς Ἑλλανίου φαεννὸν ἄστρον Pae. 6.125

    ὦ βαθυδ[ Πα. 7C. c. 2.

    ὦ Μοῖσαι Pae. 8.65

    ὦ παναπ[ εὐ]ρύοπα Κρονίων Πα. 8A. 14.

    ἀκτὶς ἀελίου ὦ μᾶτερ ὀμμάτων Pae. 9.2

    ὦ πότνια Pae. 9.10

    ὦναξ Πα. 13. d. 4. ὦ μα[ Δ. 4. h. 10. ὦ ταὶ λιπαραὶ Ἀθᾶναι fr. 76. ὦ Ζε[ῦ Παρθ. 2.. ἄγοις, ὦ κλυτά, θεράποντα, Λατοῖ fr. 94c. 3. ὦ Πάν fr. 95. 1. ὦ μάκαρ fr. 96. 1. ὦ παῖδες fr. 122. 7. ὦ Κύπρου δέσποινα fr. 122. 18. ὦ Θρασύβουλ fr. 124. 1. ὦ τάλας ἐφάμερε fr. 157. ὤνασσ' Ἀλάθεια fr. 205. 2. ὦ τάν fr. 215. 4.

    Lexicon to Pindar > ὦ

  • 14 παῖς, παιδός

    + ὁ N 3/ἡ 126-184-39-47-74=470 Gn 9,25.26.27; 12,16; 14,15
    child (in relation to parents) Prv 29,15; slave, servant Gn 9,25; courtier, attendant 1 Sm 22,17; servant (of humans in relation to God) Is 41,8; girl, young lady Gn 24,28; girl, slave, maid Ru
    2,6; παῖδες children Prv 4,1
    ἐκ παιδός from childhood, from youth Gn 46,34
    *Gn 26,18 οἱ παῖδες the servants-עבדי (Sam. Pent.) for MT בימי in the days of; *Gn 47,21 εἰς παῖδας for servants-עבדים/ל for MT ערים/ל into the cities; *Jos 7,7 διεβίβασεν ὁ παῖς σου your servant brought over- עבדך העביר for MT העביר העברת you surely brought over; *Jer 47(40),9 τῶν παίδων of the servants of- מעבדי for MT עבוד/מ from serving, see also 2 Kgs 25,24; *Prv 1,4 παιδὶ δὲ νέῳ but to a young child, but to a little child double transl. of MT נער young man
    Cf. AMUSIN 1986 132-136.145-146; DANIEL, S. 1966 103.104; HARL 1986a, 68.143.200; HEINEN 1984,
    1287-1295; KATZ 1956, 268-269; LARCHER 1983, 245-246; LE BOULLUEC 1989, 109; SCHOLL 1983 7-
    8.15; SPICQ 1978b, 220-224; STANTON 1988, 475-476; WEVERS 1990 46; 1993 319.567; 1995 173.357;
    →NIDNTT; TWNT

    Lust (λαγνεία) > παῖς, παιδός

  • 15 πρότερος

    πρότερος and [full] πρῶτος, [comp] Comp. and [comp] Sup. formed from πρό, opp. ὕστερος, ὕστατος.
    A [comp] Comp. [full] πρότερος, α, ον,
    I of Place, before, in front, π. πόδες the fore-feet, Od.19.228; π. ἵπποι horses in front, B.5.43:— but mostly,
    II of Time, former, earlier,

    ἄνδρες Il.21.405

    ;

    ἄνθρωποι 5.637

    , 23.332; οἱ π. men of former times, 4.308 (rarely without Art., A.Ag. 1338 (anap.), etc.);

    οὗτος δὲ προτέρης γενεῆς π. τ' ἀνθρώπων Il.23.790

    : also, older, opp. ὁπλότερος, 2.707, etc.; γενεῇ π. 15.182; but παῖδες π. children by the first or a former marriage, Od.15.22;

    παῖδες ἐκ τῆς π. γυναικός Hdt.7.2

    ; τῇ προτέρῃ (sc. ἡμέρᾳ) on the day before, Od.16.50; ἠοῖ τῇ π. Il.13.794 (in Prose more freq. τῇ προτεραίᾳ, cf. προτεραῖος); τοῦ π. ἐνιαυτοῦ the year before, IG12.352.11; τοῖς π. Παναθηναίοις the preceding P., ib.57.8; τὰ π. what has preceded, Plot.3.2.8:—freq. used predicatively, sts. where we should expect the Adv. (which is never used by Hom.),

    ὅ με π. κάκ' ἔοργε Il.

     3.351, cf. 16.569, Hes.Op. 708, etc.;

    σπονδὰς οὐ λύσετε πρότεροι Th.1.123

    ; οἱ π. ἐπιόντες ibid.;

    τοῖς π. μετὰ Κύρου ἀναβᾶσι X.An.1.4.12

    , cf. IG22.1.7;

    εἰ μὴ π. ἑωράκη αὐτὸν ἢ ἐκεῖνος ἐμέ Pl.R. 336d

    , cf. 432c, etc.;

    ὅτι εἴη π. ὑπὸ ἐκείνων ἠδικημένος

     PCair.Zēn.

    288.9

     (iii B.C.).
    2 as regular [comp] Comp., c. gen.,

    ἐμέο πρότερος Il.10.124

    ;

    π. τούτων Hdt.1.168

    , cf. Pl.Phd. 86b, Hp.Ma. 282d;

    τὰς γυναῖκας μὴ ἀπιέναι προτέρας τῶν ἀνδρῶν IG12(5).593.19

     (Iulis, v B.C.); τῇ π. ἡμέρᾳ τῆς τροπῆς the day before.., Arist.Pol. 1316a16;

    προτέρᾳ εἰδυῶν Ὀκτωμβρίων IG7.2225.14

     (Thisbe, Senatus Consultum, ii B.C.); τῷ π. ἔτει Παναθηναίων τῶν μεγάλων ib.22.212.27;

    τῷ π. ἔτει τῆς ἥττης Plb.2.43.6

    : folld. by ἤ, τῷ προτέρῳ ἔτεϊ ἢ τὸν κρητῆρα [ἐληΐσαντο] Hdt.3.47.
    III of Rank, Worth, and generally of Precedence, superior, τῷ γένει, τῇ δυνάμει, Is.1.17, D.3.15; π. τινὸς πρός τι superior to him in.., Pl.La. 183b; π. τι ἄγειν, π. ποιήσασθαι τὰ σὰ πράγματα, Lib.Or.58.36,52.1.
    IV after Hom., neut. πρότερον freq. as Adv., before, earlier, Pi.O.13.31, Hdt.4.45, IG12.374.265, etc.; ὀλίγον π. Pl.Prt. 317e: c. gen.,

    π. φήμης A.Th. 866

     (anap.);

    ὀλίγῳ τι π. τούτων Hdt.8.95

    ; πολλοῖσι ἔτεσι π. τούτων ib.96;

    ἐνιαυτῷ π. τῆς ἁλώσεως D.9.60

    ; also πρὸ τῶν Περσικῶν δέκα ἔτεσι π. Pl.Lg. 642d, cf. Criti. 112a; τούτου π. Paus.1.1.2: most freq. folld. by

    ἤ, π. ἢ κατὰ τὴν προσδοκίαν Pl.Sph. 264b

    ; also

    μὴ π. ἀπαναστῆναι ἢ ἐξέλωσι Hdt.9.87

    , cf. 7.54, Antipho 2.1.2, Th.7.63, etc.: with inf.,

    π. ἢ βασιλεῦσαι Hdt.7.2

    , cf. Th.1.69, etc.: folld. by πρίν, Hdt.1.82; by πρὶν ἄν, ib. 140; by πρὶν ἤ with vb. in Indic., Id.6.45, 8.8, or Subj., 7.8.β (v.l. πρὶν ἂν ἢ), 9.93; also

    οὐ π. εἰ μὴ.. Plu.Lys.10

    , etc.; οὐ π. ἕως.. , or ἕως ἂν.., Lys.12.71, Ath.14.640c;

    μὴ π., ἀλλ' ὅταν.. Plb.9.13.3

    : also used with the Art., τὸ π. Pl.R. 522a, X.An.4.4.14, etc. ( τὸ π., also, for the first time, Ep. Gal.4.13): c. gen.,

    τὸ π. τῶν ἀνδρῶν τούτων Hdt.2.144

    : the Adv. is freq. put between Art. and Subst.,

    ὁ π. βασιλεύς Id.1.84

    ;

    τὰ π. ἀδικήματα Id.6.87

    ;

    αἱ π. ἁμαρτίαι Ar.Eq. 1355

    , etc.
    B [comp] Sup. [full] πρῶτος, η, ον, [dialect] Dor. [full] πρᾶτος (q.v.):
    I as Adj.,
    1 of Place, foremost,

    πρώτοισιν ἐνὶ προμάχοισι μιγέντα Od.18.379

    ; ἐν πρώτοις, μετὰ πρώτοισι alone, Il.19.424, 11.64; πρώτῃ ἐν ὑσμίνῃ, ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ, 15.340, 17.380; τῆς πρώτης τάττειν (sc. τάξεως) Isoc. 12.180, cf. Lys.16.15, etc.; ἐν π. ῥυμῷ at the front or end of the pole, Il.6.40, 16.371; πρώτῃσι θύρῃσιν at the outermost doors, 22.66; π. ξύλον the front bench, Ar.Ach.25, Poll.4.121, etc.; οἱ π. πόδες, like πρόσθιοι, Id.1.193.
    2 of Time, στάντα πρὸς π. ἕω looking towards first dawn, S.OC 477;

    περὶ π. νύκτα Poll.1.70

    .
    3 of Order, serving as ordinal to εἷς, ἄεθλα θῆκε.. τῷ πρώτῳ· ἀτὰρ αὖ τῷ δευτέρῳ.., αὐτὰρ τῷ τριτάτῳ.., κτλ., Il.23.265, cf. 6.179; opp. ὕστατος, 2.281, 5.703, etc.; opp. τελευταῖος, A.Ag. 314; opp. τανύστατος, Od. 9.449;

    πρῶτοι πάντων ἀνθρώπων Hdt.2.2

    ;

    τὰ π. τῶν ὀνομάτων Pl.Cra. 421d

    ;

    τῇ π. τῶν ἡμερέων Hdt.7.168

    , etc.;

    π. ἄξων IG12.115.10

    ; ἐπὶ τοῦ π. [ἱερείου] first-offered, X.An.4.3.9; ἐν τοῖς π. λόγοις in the earlier books, Arist.Ph. 263a11, al.; ἐν πρώτοις among the first, Is.7.40; hence, above all, especially, Hdt.8.69, Pl.R. 522c; in [dialect] Att., ἐν τοῖς πρῶτοι (v. ὁ, ἡ

    , τό A.

     VIII. 6):—freq. used predicatively of being the first to do something,

    Νέστωρ πρῶτος κτύπον ἄϊε Il.10.532

    ;

    πρῶτος ἀνατέλλει Eratosth.Cal.42

    ;

    εἴθε π. σοι ἐνέτυχον Luc.Tyr.21

    .
    b Philos., first in order of existence, primary,

    αἱ π. οὐσίαι Arist.Cat. 2b26

    , cf. Metaph. 1032b2; π. ὕλη, π. φιλοσοφία, ib. 1015a7, 1061b19; primitive, simple, οἰκία π., ἡ π. πόλις, Id.Pol. 1252b10, 1291a17; ἡ π. κοινωνία ib. 1257a19; ἡ π. ὀλιγαρχία ib. 1293a14; ὁ π. συλλογισμός normal, typical, Id.Rh. 1357a17; τὰ π. σώματα, μόρια,= τὰ ὁμοιομερῆ, Gal.5.673,674; πρῶτα κατὰ φύσιν, e.g. health, perception, Stoic.3.34; τὰ π. πάθη ib.92; αἱ π. ἀρεταί ib.64.
    c Math., πρῶτοι ἀριθμοί prime numbers, Euc.7 Def.11,12; but also, first numbers (= 1 to 100,000,000) in the notation of Archim., Aren.3.2.
    d πρῶτος is sts. used where we should expect

    πρότερος, Αἰνείας δὲ πρῶτος ἀκόντισεν Il.13.502

    , cf. 18.92: in late Greek folld. by gen.,

    πρῶτός μου ἦν Ev.Jo.1.15

    ,30, cf. 15.18;

    οἱ πρῶτοί μου ταῦτα ἀνιχνεύσαντες Ael.NA 8.12

    ;

    πρώτη εὕρηται ἡ περὶ τοὺς πόδας κίνησις τῆς διὰ τῶν χειρῶν Ath. 14.630c

    ;

    γεννήτορα πρῶτον μητέρος εἰς ἀΐδην πέμψει Man.1.329

    , 4.404; ἀλόχου πρῶτος before his wife, IG12(5).590.5 (vi (?) A.D.).
    4 of Rank or Dignity, μετὰ πρώτοισιν among the first men of the state, Od.6.60, etc.;

    νομίσαντες πρῶτοι ἂν εἶναι Th.6.28

    ; διαβάλλειν τοὺς π. X.An.2.6.26, cf. Arist.Pol. 1266a18;

    αἱ π. πόλεις Th. 2.8

    ;

    ὁ π. ἄρχων IG12(3).481.10

     ([place name] Thera), CIG 2837 ([place name] Aphrodisias); ὁ π. τῆς πόλεως, as a title, IG12(5).292.2 ([place name] Paros);

    ὁ π. τῆς νήσου Act.Ap.28.7

    ; τῶν π. φίλων, title at the Ptolemaic court, PTeb.31.15 (ii B.C.), etc.; τῶν π., as military title, PHib.1.110.72 (iii B.C.), PPetr.3p.23 (iii B.C.), PTeb. 815 Fr.4.23,al.(iii B.C.): c. gen.,

    ἐν πρώτοισι Μυκηναίων Il.15.643

    ;

    οἱ π. στρατοῦ S.Ph. 1305

    , cf. E.Hec. 304, etc.: c. dat. modi, ἀρετῇ π., οἱ π. καὶ χρήμασι καὶ γένει, πλούτῳ π. τῶν Ἑλλήνων, etc., S.Ph. 1425, Th.3.65, Isoc.16.31, etc.;

    π. ἐν συμφοραῖς βίου S.OT33

    .
    5 of Degree, first, highest,

    μοῖρα Id.OC 145

     (anap.), etc.
    II as Subst. in neut. pl. πρῶτα, τά,
    1 (sc. ἆθλα), first prize,

    τὰ π. λαβών Il.23.275

    ;

    τὰ π. δόρει κρατύνων S.OC 1313

    ;

    ἔχειν πρῶτα κυναγεσίας AP6.118

     (Antip.);

    τὰ π. φέρεσθαι D.C.42.57

    , etc.
    2 first part, beginning, τῆς Ἰλιάδος τὰ π. Pl.R. 392e; ἐν τοῖς π. Id.Smp. 221d;

    τὸ π. τοῦ ᾄσματος Id.Prt. 343c

    .
    3 first, highest, in degree, τὰ π. τᾶς λιμῶ ([dialect] Dor. ) the extremities of famine, Ar.Ach. 743 (nisi leg. ἄπρατα)

    ; ἐχέτωσαν τὰ π. τῆς εὐδαιμονίας Luc.Cont.10

    ;

    ἐς τὰ π. τιμᾶσθαι Th.3.39

    , cf. 56; φρενῶν ἐς τὰ ἐμεωυτοῦ π. οὔκω ἀνήκω I have not yet come to the highest development of my judgment, Hdt.7.13, cf. D.C.38.22; of persons, ἐὼν τῶν Ἐρετριέων τὰ π. Hdt. 6.100; Λάμπων.. Αἰγινητέων < ἐὼν> τὰ π. Id.9.78, cf. E.Med. 917; ἐστὶν τὰ π. τῆς ἐκεῖ μοχθηρίας (of a person) Ar.Ra. 421.
    4 Philos., primary things, elements, Emp.38.1, Arist.GC 335a29;

    τὰ π. αἴτια Id.Mete. 338a20

    ; also

    τὸ π. ἐνυπάρχον ἑκάστῳ Id.Ph. 193a10

    .
    5 in Logic, the first undemonstrable propositions, on which all future conclusions rest, Id.Top. 100b18;

    τὰ π. ἀναπόδεικτα Id.APo. 71b26

    .
    III in Adverbial phrases,
    1 τὴν πρώτην (sc. ὥραν, ὁδόν) first, for the present, just now, Hdt.3.134, Ar. Th. 662, D.3.2, Arist.Metaph. 1038a35, etc.;

    τὴν πρώτην εἶναι Hdt.1.153

    .
    2 with Preps., ἀπὸ πρώτης (sc. ἀρχῆς) Antipho 5.56, Th.1.77;

    ἀπὸ τῆς π. εὐθύς Luc.Hist.Conscr.1

    ; ἐκ π. Babr.45.14;

    κατὰ πρώτας Pl.Plt. 292b

    , D.C.52.19;

    κατὰ τὴν π. εὐθύς Id.62.3

    ; παρὰ τὴν π. the first time, opp. ἐπὶ τῆς δευτέρας, Philostr.VA 1.22.
    3 freq. as Adv. in neut. sg. and pl., πρῶτον, πρῶτα,
    a first, in the first place, πρῶτόν τε καὶ ὕστατον (vulg. ὕστερον) Hes.Th. 34;

    π. μὲν.., δεύτερον αὖ.., τὸ τρίτον αὖ.. Il.6.179

    ; τί π. τοι ἔπειτα, τί δ' ὑστάτιον καταλέξω; Od.9.14;

    Κύπριδα μὲν πρῶτα.., αὐτὰρ ἔπειτ'.. Il.5.458

    ;

    οὐρῆας μὲν π. ἐπῴχετο.., αὐτὰρ ἔπειτα.. 1.50

    ;

    π. μὲν.., ἔπειτα δὲ.. S.OC 632

    , X.Cyr.2.1.2,23, An.5.6.7-8, Hier.11.8, etc.;

    π. μὲν.., ἔπειτα.. Pl.Phd. 89a

    , etc.;

    π. μὲν.., ἔπειτα δεύτερον.., τρίτον δὲ.. Aeschin.1.7

    ;

    π. μὲν.., εἶτα.. Pl.Phlb. 15b

    ;

    π. μὲν.., εἶτα δὲ.. X. An.1.2.16

    ;

    π. μὲν.., εἶτα.., ἔτι δὲ.. Id.Mem.1.2.1

    ;

    π. μὲν..,.. δὲ αὖ.. Pl.Lg. 935a

    ;

    π. μὲν.., ἔτι δὲ.. Lys.4.10

    , etc.;

    π. μὲν.., ἔτι τοίνυν.. D.44.57

    ; freq. answered only by δέ, Id.9.48, etc.; sts. the answering clause must be supplied, A.Ag. 810, D.7.7, etc.: also

    πρῶτον μὲν.. δεύτερον μήν.. Pl.Phlb. 66a

    : also

    πρῶτα μὲν.., ἔπειτα.. S.Tr. 616

    , Ar.Pl. 728;

    πρῶτα μὲν.., ἔπειτα.., εἶτα.. E.Med. 548

    ;

    πρῶτα μὲν..,.. δὲ.. A.Pr. 447

    ; πρῶτα μὲν.., ἔπειτα δὲ.. X HG7.1.7, cf. S. Ph. 919; ἐπεί σε πρῶτα κιχάνω since my first meeting is with you, Od. 13.228, cf. 7.53, Il.8.274: also τὸ πρῶτον, first, in the first place, at the beginning,

    ὡς τὸ π. ὑπέστην καὶ κατένευσα 4.267

    ;

    οὕνεκά σ' οὐ τὸ π., ἐπεὶ ἴδον, ὧδ' ἀγάπησα Od.23.214

    . cf. Il.3.443, 6.345, Pi.P.9.41, N.3.49; τὸ μὲν οὖν π. Pl.Prt. 333d, etc.; τὸ π..., μετὰ ταῦτα..
    D 1.12: also τὰ π., Il.1.6, Od.1.257, etc.;

    πόντῳ μὲν τὰ π..., αὐτὰρ ἔπειτα.. Il.4.424

    ;

    τὰ π. μὲν.., ὡς δὲ.. A.Pers. 412

    ;

    τὰ π..., τέλος δὲ.. S.Fr.149.5

    , cf. 966.
    c = πρότερον, before,

    ἢν.. πρῶτον ἀπόλωμαι κακῶς Ar.Ec. 1079

    ;

    π. οὐδ' ὑφ' ἑνὸς.. κρατηθέντες X.HG5.4.1

    ; θάλασσα π. ἦν ἢ γενέσθαι γῆν v.l. in Heraclit.31;

    λόγῳ π. ἢ τοῖς ἔργοις Arist.Rh.Al. 1420b28

    ;

    οὐ π. αὐτὴν ἀπέκτειναν πρὶν ἢ ἀπεκύησεν Ael.VH5.18

    ;

    π. συμμελετᾶν ἢ μελετᾶν μαθέτω AP12.206

     (Strat.).
    d first, for the first time,

    οὐ.. νῦν πρῶτα ποδώκεος ἄντ' Ἀχιλῆος στήσομαι Il.20.89

    ;

    οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλὰ καὶ πάλαι S.Ph. 966

    ;

    ἐνταῦθα πρῶτον ἔφαγον X.An.2.3.16

    .
    e πρῶτον, πρῶτα are used after the relat. Pron. and after relat.Advbs., like Engl. once (= at all),

    οὐδ' ἐνοσίχθων λήθετ' ἀπειλάων, τὰς.. Ὀδυσῆϊ π. ἐπηπείλησε Od.13.127

    , cf. 3.320, 10.328, 13.133, Il. 1.319, 19.136; μοῖραν δ' οὔ τινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν.. ἐπὴν τὰ π. γένηται when once he is born, 6.489, cf. Od.3.183, 4.13, 414;

    οὔτε.. Λυκίους ἐδύναντο τείχεος ἂψ ὤσασθαι, ἐπεὶ τὰ π. πέλασθεν Il.12.420

    , cf. Od.11.106, 221; also ἐπεὶ τὸ (or τὰ) π. now that.., ἀλλ' ἐπεὶ οὖν τὸ π. ἀνέκραγον, οὐκ ἐπικεύσω now that I have spoken up, 14.467;

    τὸ μὲν οὔ ποτε φύλλα καὶ ὄζους φύσει, ἐπεὶ δὴ πρῶτα τομὴν ἐν ὄρεσσι λέλοιπε Il.1.235

    , cf. 276, 19.9: c. part., τῷ ῥ' Αἴας τὸ π. ἐφεζόμενος μέγ' ἀάσθη (the rock) on which once seated
    A blasphemed, Od.4.509: the sense as soon as is never necessary in Hom., but is possible in Od.4.414, 19.355; δινέμεν εὖτ' ἂν πρῶτα φανῇ σθένος Ὠαρίωνος when once (or perh., as soon as), Hes.Op. 598; ὅπως τις πρῶτα γένοιτο πάντας ἀποκρύπτεσκε as soon as each was born, Id.Th. 156; ὡς τὸ π. X.An.7.8.14;

    τότ' εὐθὺς.., ὅτε πρῶτον εἶδον D.18.141

    ; αὖθίς με ἀνερέσθαι ὅταν ἐντύχῃς πρῶτον the first time you meet me, Pl.Ly. 211b;

    ἐὰν μάθω γε πρῶτον.. τί λέγεις Id.R. 338c

    .
    IV Adv. πρώτως primarily, first in Arist.,

    π. καὶ κυρίως EN 1157a30

    ; opp. δευτέρως, ib. 1158b31; π. καθ' αὑτό, opp. κατὰ συμβεβηκός, Id.Ph. 192b22, cf. Gal.1.692, al., Jul.Or.5.168b.
    2 ὅτε π. ἐπεδήμησεν.. when he first visited.., BSA27.228 (Sparta, ii A.D.).—(From πρῶτος was formed a new [comp] Sup. πρώτιστος, q.v.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρότερος

  • 16 σκότιος

    σκότ-ιος, α, ον, also ος, ον E.Alc. 125 (lyr.), J.AJ19.7.1:—
    A dark,
    I of persons, in the dark, in secret, secret, σκότιον δέ ἑ γείνατο μήτηρ, i.e. not in open, lawful wedlock, Il.6.24; so prob. καὶ θεῶν σκότιοι φθίνουσι παῖδες ἐν θανάτῳ (the Sch. expl. it οἱ μὴ γνήσιοι ὄντες τῶν θεῶν παῖδες), E.Alc. 989 (lyr.); also σ. εὐναί clandestine loves, Id. Ion 860 (lyr.); σ. λέχος, opp. a wedded wife, Id.Tr.44; λέκτρων σκότια νυμφευτήρια ib. 252;

    λέχη σ. νυμφεύειν Eub.67.1

    ;

    σ. Κύπρις AP7.51

     ([place name] Adaeus): rare in Prose, παῖς ς. bastard, Charax 6, cf. Hsch.: metaph., γνώμη σ., of sense-perception, opp. γνησίη, Democr.11.
    2 in Crete the boys were called σκότιοι, because they lived in the women's apartment, Sch.E.Alc. 988.
    II of things, dark,

    νύξ E.Hec.68

     (anap.), Alc. 269 (lyr.), etc.;

    θάλαμοι Id.Ph. 1541

     (lyr.); ἕδραι, of the nether world, Id.Alc. 125 (lyr.).
    2 metaph., dark, obscure, of dithyrambs, Ar.Av. 1389. Adv. -ίως, μηνύειν, opp. τηλαυγῶς, Ph.1.659.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκότιος

  • 17 ἄδηλος

    A unseen, invisible, of a fish,

    ποιεῖν ἑαυτὸν ἄ. Arist.HA 620b31

    ; ἄ. χιτών, of the hyaloid membrane of the eye, [Gal.]14.712; unknown, obscure, Hes.Op.6;

    τὸν ἄ. ἄνδρα.. ἰχνεύειν S.OT 475

    ; ἐὰν δὲ.. ἄ. ὁ κτείνας ᾖ Pl Lg.874a; of troops,

    ἄ. τοῖς πολεμίοις X.Cyr.6.3.13

    ;

    εἰς τὸ ἄ. ἀποκρύπτειν Id.Eq.Mag.5.7

    .
    II mostly of things, ἄ. θάνατοι death by an unknown hand, S.OT 496; ἄ. ἔχθρα secret enmity, Th. 8.108; ῥεῖ πᾶν ἄδηλον melts all to nothing, S.Tr. 698; inscrutable, E.Or. 1318.
    b neut., ἄδηλόν [ ἐστι] εἰ .. it is uncertain whether.., Pl.Phdr. 232e, al.; ἄ. μή .. Id.Phd. 91d: abs.,

    ἄ. ὄν Th.1.2

    ;

    ἐν ἀδήλῳ εἶναι Antipho 5.6

    ;

    ἐν ἀδηλοτέρῳ εἶναι X.HG7.5.8

    ;

    ἐξ ἀδήλου ἔρχεται [σελήνη] S.Fr.871.5

    ; also ἄ. agreeing with the subject (like δίκαιός εἰμι) , παῖδες ἄ. ὁποτέρων, = ἄδηλον ὁποτέρων παῖδές εἰσιν, Lys. 1.33; ἀδήλοις.. πῶς ἀποβήσεται, = ἃ ἄ. ἐστι πῶς ἀ., Arist.EN 1112b9, cf. X.Mem.1.1.6.
    2 not evident to sense,

    ὄψις τῶν ἀ. τὰ φαινόμενα Anaxag.21a

    , cf. Epicur.Ep.1p.6U.; opp. φανερόν, Phld.Sign.6, al.; opp. ἐναργές, ib.14, cf. Diog.Oen.8.
    3 unintelligible,

    φωνή 1 Ep.Cor.14.8

    .
    4 unproved, Stoic.2.89.
    III Adv. - λως secretly, Th.1.92, etc.: [comp] Sup.

    - ότατα Id.7.50

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄδηλος

  • 18 ἐκγίγνομαι

    ἐκγίγνομαι, later and [dialect] Ion. [pref] ἐκγίν- [pron. full] [ῑ], [tense] fut. - γενήσομαι: [dialect] Ep. [tense] pf. ἐκγέγαα, [ per.] 3 dual ἐκγεγάτην ; part. ἐκγεγαώς, [dialect] Aeol.
    A

    ἐκγεγόνων Alc. Supp.25.10

     :— to be born of a father, c.gen.,

    οἳ Διὸς ἐξεγένοντο Il.5.637

    , cf. 20.231, etc. ;

    ἐκγεγάτην..Ἠελίοιο Od.10.138

     ;

    Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα 11.3.199

    , 418 ;

    τοίων πατέρων ἐξ αἵματος ἐκγεγάᾱτε Hom. Epigr.16.3

     (

    ἐκγεγάασθε Suid.

    ) ;

    οἳ πὰρ θεοῦ ἐκγεγάαντο AP15.40.20

     (Comet.).
    2 c. dat., to be born to,

    Πορθεῖ μὲν τρεῖς παῖδες..ἐξεγένοντο 11.14.115

    , cf. Hdt.1.30,4.155 : [tense] fut. [tense] perf.,

    παῖδες παίδεσσι διαμπερὲς ἐκγεγάονται h.Ven. 197

    .
    3 simply, come into being, Emp. 59.3, PMasp.153.12 (vi A.D.), PLond.5.1708.207 (vi A.D.).
    II [tense] aor., to be gone away, c. gen., ἐκγενέσθαι τοῦ ζῆν to have departed this life, X.HG6.4.23 (s.v.l.).
    III impers., ἐκγίγνεται it is allowed, it is granted, c. dat. pers. et inf., mostly with neg., οὐκ ἐξεγένετό τινι ἀπαγγεῖλαι it was not granted him to.., Hdt.1.78, cf.5.51, Ar.Eq. 851, Lys.7.37 ;

    δικαιοτάτῳ ἀνδρῶν βουλομένῳ γενέσθαι οὐκ ἐξεγένετο Hdt.3.142

     : without aneg., ἐκγενέσθαι μοι..τείσασθαι [I pray] that it may be allowed me to.., Id.5.105 ;

    εἰ..τότ' ἐξεγένετο D.28.2

     : abs. in part.,

    ἐκγενόμενον Isoc.16.36

     : rarely c.acc. et inf.,

    εἰ γὰρ ἐκγένοιτ' ἰδεῖν ταύτην με τὴν ἡμέραν Ar. Pax 346

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκγίγνομαι

  • 19 ἀγλαία

    ἀγλᾰῑα (-α, -ας, -ᾳ, -αν; -ᾶν, -αις, -αισιν.)
    a triumph πάτρῳ τἐπερχόμενος ἀγλαίαν ἅπασαν (Bergk: ἀγλαίαν ἔδειξεν ἅπασαν codd.: ἅπασαν del. byz.) P. 6.46 ὅσαις δὲ βροτὸν ἔθνος ἀγλαίαις

    ἁπτόμεσθα P. 10.28

    esp. in games,

    σύνδικος δ' αὐτῷ Ἰολάου τύμβος ἐνναλία τ Ἐλευσὶς ἀγλαίαισιν O. 9.99

    πολλὰ μὲν νικαφόρον ἀγλαίαν ὤπασαν ἄκραις ἀρεταῖς ὑπερελθόντων ἱεροῖς ἐν ἀέθλοις O. 13.14

    σπεῖρέ νυν ἀγλαίαν τινα νάσῳ N. 1.13

    ἐν Κρίσᾳ δ' εὐρυσθενὴς εἶδ Ἀπόλλων μιν πόρε τἀγλαίαν I. 2.18

    b triumphal festivity, celebration φόρμιγξ. τᾶς ἀκούει μὲν βάσις, ἀγλαίας ἀρχά, P. 1.2

    ἀγλαίαισιν δ' ἀστυνόμοις ἐπιμεῖξαι λαόν N. 9.31

    Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαίᾳ ἴδετε πορευθέντ' ἀοιδᾶν δεύτερον fr. 75. 7. ὀρχήστ' ἀγλαίας ἀνάσσων, εὐρυφάρετ Ἀπολλον fr. 148.
    c fragg. ]

    ἀγλαιᾶν Pae. 3.5

    ]ων ἀγλαίαις[ fr. 215. 10.
    d pro pers., Festivity, one of the Graces, cf. Hes. Theog. 906—9.

    ὦ πότνἰ Ἀγλαία φιλησίμολπέ τ' Εὐφροσύνα, θεῶν κρατίστου παῖδες O. 14.13

    ἀριστεύοισιν καὶ χοροὶ καὶ Μοῖσα καὶ Ἀγλαία fr. 199. 3.

    Lexicon to Pindar > ἀγλαία

  • 20 ἀγλαός

    ἀγλᾰός (ἀγλαός, -όν; -οί, -ῶν: -ά, -ᾶς, -άν; -αί, -αῖς, -αῖσι: - όν acc. -ῷ; -ῶν, -οῖς.)
    a of persons, famous, distinguished

    εἰ σοφός, εἰ καλός, εἴ τις ἀγλαὸς ἀνήρ O. 14.7

    ἄραντο γὰρ νίκας ἀγλαοὶ παῖδές τε καὶ μάτρως I. 6.62

    ἀγλαός τ' Ποσειδὰν I. 8.27

    b of objects, events, splendid

    ἐν αἱμακουρίαις ἀγλααῖσι O. 1.91

    ἀπ' ἀγλαῶν δενδρέων O. 2.73

    ᾧτινι σὸν γέρας ἕσπετ' ἀγλαόν O. 8.11

    οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι κερθέντες ᾤχοντ' ἀγλαοί P. 4.82

    ἐξ ἀγλαῶν ἀέθλων (byz.: ἀγαθῶν, ἀγαυῶν codd.) P. 5.52

    τάνδε νᾶσον εὐκλέι προσέθηκε λόγῳ καὶ σεμνὸν ἀγλααῖσι μερίμναις Πυθίου Θεάριον N. 3.69

    Ἀμφιτρύωνος ἀγλαὸν παρὰ τύμβον N. 4.20

    ἀγλαῷ σκάπτῳ πέλας N. 11.4

    ἀγλααὶ νῖκαι N. 11.20

    μιν εὐφώνων πτερύγεσσιν ἀερθέντ' ἀγλααῖς Πιερίδων I. 1.64

    πατρὸς ἀγλαὸν Τελεσάρχου παρὰ πρόθυρον I. 8.2

    θύεται γὰρ ἀγλαᾶς ὑπὲρ Πανελλάδος Pae. 6.62

    ἀγλαάν τἐς αὐλὰν Pae. 7.3

    ἀγλαὸν ἐς φάος ἰόντες Pae. 12.15

    ἀγ]λαὸς ἃς ἀνἑρκε[ Pae. 12.20

    χερσίν τἐν μαλακαῖσιν ὅρπακ' ἀγλαὸν δάφνας ὀχέοισα Παρθ. 2.. ὅσ ἀγλαὰ χθὼν πόντου τε ῥιπαὶ φέροισιν (Reiske: ἀγλαόχθων codd.). fr. 220. 2. ] σ' ἀγλαὸν μέλος[ ?fr. 333a. 13. τερφθὲν ἱαροῖς[ ]αματ' ἀγλαοῖς ?fr. 338. 7.

    Lexicon to Pindar > ἀγλαός

Страницы

См. также в других словарях:

  • παῖδες — παῖς child masc/fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • παίδες βασιλικοί — Ονομάζονταν έτσι τα παιδιά των μακεδονικών αριστοκρατικών οικογενειών, που από μικρή ηλικία ανατρέφονταν στην αυλή των Μακεδόνων βασιλιάδων και παράλληλα εκπαιδεύονταν, ώστε να γίνουν ικανοί vα αναλάβουν αργότερα ανώτερα αξιώματα στον στρατό και… …   Dictionary of Greek

  • Παίδες Επτά εν Εφέσω — Mε αυτή την ονομασία αναφέρονται 7 άγιοι της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι Αντωνίνος, Διονύσιος, Εξακουστοδιανός, Ιάμβλιχος, Κωνσταντίνος, Μαξιμιλιανός και Μαρτινιανός. Kατέφυγαν, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δέκιου, στη σπηλιά ενός βουνού, αλλά οι …   Dictionary of Greek

  • Δὶς παῖδες οἱ γέροντες. — См. Стар да мал дважды глуп …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • παις — ο, η (ΑΜ παῑς, παιδός, Α και παῑς και πάϊς) 1. ανήλικος άνθρωπος, παιδί 2. γόνος, τέκνο, αγόρι ή κορίτσι («γενομένων δὲ παίδων ἀρρένων καὶ θηλειῶν», Πλάτ.) αρχ. 1. νεαρός, νεανίας («ὣς τε γὰρ ἦ παῑδες νεαροὶ χῆραί τε γυναῑκες», Ομ. Ιλ.) 2. δούλος …   Dictionary of Greek

  • Phonologie du grec ancien — La phonologie du grec ancien ne peut être traitée d un bloc : en effet, riche d un long passé, cette langue n a pas été toujours prononcée de la même manière. Il convient donc de préciser de quel état du grec on parle, en gardant à l esprit… …   Wikipédia en Français

  • Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste griechischer Phrasen/Omega — Omega Inhaltsverzeichnis 1 Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι …   Deutsch Wikipedia

  • Wanderer, kommst du nach Sparta — Omega Inhaltsverzeichnis 1 Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. 2 Ὦ γάμοι, γάμοι …   Deutsch Wikipedia

  • Delphische Maximen — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά 2 Δαμόκλειος σπάθη …   Deutsch Wikipedia

  • Furcht und Schrecken — Delta Inhaltsverzeichnis 1 Δαιδάλου πτερά 2 Δαμόκλειος σπάθη …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»