-
1 'τον
ἄτον, ἆτοςinsatiate: masc /fem acc sgἄτον, ἆτοςinsatiate: neut nom /voc /acc sg -
2 τόν
ὁlentil: masc acc sg -
3 τον
himΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > τον
-
4 ἀκόνῑτον
ἀκόνῑτονGrammatical information: n.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: By the ancients derived from ἀκονιτί `without dust', i.e. without struggle \/ fight ( ἀκόνιτος Q. S.), i.e. `invincible', because of its deadly effect. Semantically improbable. Cf. Jüthner Glotta 29, 73ff., Strömberg Pflanzennamen 150 A. 1. - Wrong Lagercrantz Eranos 35, 35f. S. also Kretschmer REIE 1, 171ff. - Fur. 121 connects κονή, κῶνος. A substr. word is anyhow prob.Page in Frisk: 1,55Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀκόνῑτον
-
5 λήϊτον
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λήϊτον
-
6 τόνος
A that by which a thing is stretched, or that which can itself be stretched, cord, brace, band, οἱ τ. τῶν κλινέων the cords of beds or chairs, Hdt.9.118, cf. Ar.Eq. 532 (anap.), Philippid.12, Michel 832.48 (Samos, iv B.C.); sg., bedcords, Ar.Lys. 923;ὠμολίνου μακροὶ τόνοι A.Fr. 206
; ἐκ τριῶν τ. of three plies or strands, of ropes, X.Cyn.10.2.2 in animals, τόνοι are sinews or tendons, Hp.Art.11 ( = nerves acc. to Gal.18(1).380):—of pneumogastric nerves, Ruf.Onom. 158.3 in machines, twisted skeins of gut in torsion-engines, Ph.Bel.65.34, al., Hero Bel.83.4, Plu.Marc. 15.c in dockyard equipment,ὑποζωμάτων τέτταρας τόνους ἐγ νεωρίων IG22.1673.12
; τ. αἰχμάλωτοι ib.1610.23; τ. αἰχμάλωτος ἀδόκιμος ib.1613.282.II stretching, tightening, straining, strain, tension,ὁ τ. τῶν ὅπλων Hdt. 7.36
; power of contracting muscles, Sor.1.112;τ. καὶ ῥώμη Id.2.48
; τὸν τῆς ὁλκῆς τ. ὑπεκλῦσαι diminish the strength of the pull, ib. 61.2 of sounds, raising of the voice, Aeschin.3.209,210, D.18.280, Phld.Lib.p.19 O., etc.: hence,a pitch of the voice, Pl.R. 617b, Arist.Phgn. 807a17, etc.; including volume,τόνοι φωνῆς· ὀξύ, βαρύ, μικρόν, μέγα X.Cyn.6.20
; κλαυθμυρίσαι μετὰ τόνου τοῦ προσήκοντος, of a new-born baby, Sor.1.79;τῷ αὐτῷ τ. εἰπεῖν Arist.Rh. 1413b31
;ἐν τ. ἀνιεμένοις καὶ βαρέσι Id.Aud. 804a26
; τὴν φωνὴν καὶ τὸν τ. ἐξάραντα Hieronym. ap. D.H.Isoc.13 (cf. Phld.Rh.1.198 S.);σῴζειν τὸν τ. Longin.9.13
: pl., Phld.Rh.1.196S.; of a musical instrument, Plu.2.827b, etc.; diatonic scale, APl.4.220 (Antip.): metaph. of colour, 'values', Plin.HN35.29.b pitch or accent of a word or syllable, Arist.Rh. 1403b29, D.T.629.27, A.D.Pron.8.8, al., Gal.16.495 (the meaning of the Adv. τόνῳ mentioned by A.D. Adv.167.2 is not given by him ( = λίαν, Hsch.); τόνῳ, = μετὰ προθυμίας ἰσχυρᾶς, was read by Gal. (16.585) in Hp.Prorrh.1.36 ( ξὺν τόνῳ or ξὺν πόνῳ codd.Hp.)).d in Musical writers, key, Aristox.Harm.2p.37M., Plu.2.1134a, 1135a, etc.3 mental or physical exertion, τ. ἀμφ' ἀρετῆς, i.e. in praising it, Xenoph.1.20; bodily energy,ἰσχὺς καὶ τ. Luc.Anach.25
, cf. 27; συστρέψαι τὸν τ. (by massage) Gal.6.91: generally, force, intensity, Plu.Demetr.21, 2.563f, etc.;τ. ὀργῆς Id.Brut.34
;τ. πνεύματος Luc.Dem.Enc.7
; ὁ τ. τῆς φαρμακείης its efficiency, Hp.Ep.16; τ. δυνάμεων, title of a work by Heras, Gal.13.416;τ. σοφιστικός Eun.VSp.497B.
4 in Stoic Philos., 'tension', force, in Nature and Man,πληγὴ πυρὸς ὁ τόνος ἐστί, κἂν ἱκανὸς ἐν τῇ ψυχῇ γένηται πρὸς τὸ ἐπιτελεῖν τὰ ἐπιβάλλοντα, ἰσχὺς καλεῖται καὶ κράτος Cleanth.Stoic.1.128
;ὁ ζωτικὸς τ. Stoic.2.235
, Gal.6.321;αἰσθητικὸς τ. Stoic.2.215
; συνεκτικὸς τ. the tension which holds the universe together, ib.134.III metaph., tenor of one's way, course,εὐθὺν τ. τρέχειν Pi.O.10(11).64
;ἕνα τόνον ἔχειν Plu.Dem.13
. -
7 τονάριον
A pitch-pipe, to give the key-note for singing or speaking, Quint.Inst.1.10.27; cf. ἐπιτόνιον.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονάριον
-
8 τοναῖος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τοναῖος
-
9 τονέω
-
10 τονή
τον-ή, ἡ, -
11 τονιαῖος
A consisting of one tone, in Music, , cf. Plu.2.1018f, Aristox. (?) Oxy.667.20, Alex.Aphr. in Top. 113.12.2 τὸ τ. χρῶμα, = τὸ τονικὸν χ., Cleonid.Harm.7.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονιαῖος
-
12 τονίζω
-
13 τονικός
2 Mus., τὸ τονικὸν [χρῶμα] (opp. τὸ ἡμιτόνιον (fort. ἡμιόλιον, cf. Cleonid. Harm.7 ) and τὸ μαλακόν), one of the three forms of χρῶμα or chromatic scale, S.E.M.6.51.3 of or for accents,τονικὰ παραγγέλματα A.D.Adv.181.9
(so περὶ τ. π., treatise by Jo.Alex.);τὸ -κόν A.D.Pron.35.13
.4 resulting fromτόνος 11.4
, κίνησις, of God, opp. μεταβατικῶς κινούμενος, Stoic.2.149, cf. 147, al.5 contractile, ἐνέργεια, of a muscle, Gal.4.436; [πέπερι] στομάχου -ώτερον Id.6.265
. Adv.- κῶς Id.4.435
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονικός
-
14 τόνιος
A 'tractor' machines, Heliod. ap. Orib.49.2.1, al.; τονία, ἡ, rope of a pulley, Poll.10.31. -
15 τονιστέον
A one must accentuate, Sch.Pi.P.4.9.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονιστέον
-
16 τονόω
A brace up,τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχάς Ti.Locr. 103d
, cf. Plu.2.647c, Agathin. ap. Orib.10.7.7, Sor.1.47, al., Gal. 6.411;Ῥωμαίους ἐτόνωσεν αἰδὼς δόξης J.BJ5.11.6
:—[voice] Pass., ἡ δεξιὰ τετόνωται ib.1.26.2; [οὐσίαι] ἐπὶ τὸ οἰκεῖον τῇ φύσει αὐτῶν παραγίνονται σχῆμα τετονωμέναι Stoic.2.149
(cf.τόνος 11.4
);τοῦ ἀναπνεομένου ἀέρος.. ὑφ οὗ τονοῦται τὸ τῆς ψυχῆς εἶδος Nicom.
ap. Theol.Ar. 48.II place the accent on a word or syllable, accentuate it, Sch. Il.12.137; περὶ τῶν διαφόρως τονουμένων, title of work by Phlp. (ed. Egenolff, Vratisl. 1880). -
17 τονώδης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονώδης
-
18 τόνωσις
A strengthening, bracing, Aret.CD1.3;τοῦ βρέφους Sor.1.95
; τοῦ πνεύματος ib. 108; activity, force, Ruf. ap. Orib.8.24.19: abs., 'tone', Apollon. ap. Orib.7.19.1.II accentuation, Eust.341.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τόνωσις
-
19 τονωτέον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονωτέον
-
20 τονωτικός
A bracing, strengthening, Sor.2.48, Gal.6.577: c. gen., Antyll. ap. Orib.6.32.10, 6.35.1, Sor.1.49.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τονωτικός
См. также в других словарях:
Τὸν γάρ οὐκ ὅντα ἂπας εἴωθεν ἐπαινεῖν. — τὸν γάρ οὐκ ὅντα ἂπας εἴωθεν ἐπαινεῖν. См. Покойника не поминай лихом … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν δ’ἀγαθὸν τολμᾶν χρῇ. — τὸν δ’ἀγαθὸν (νόον) τολμᾶν χρῇ. См. Попытка, не пытка, а спрос не беда … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν κύνα ποίησον συντεκνον καὶ τὸ ῥαβδίον σου βάσταζε. — τὸν κύνα ποίησον συντεκνον καὶ τὸ ῥαβδίον σου βάσταζε. См. Дружиться дружись, а нож за пазухой держи … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν λύκον οἱ πόδες αὐτοῦ τρέφουσιν. — τὸν λύκον οἱ πόδες αὐτοῦ τρέφουσιν. См. Волка ноги кормят … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν μέσον δάκτυλον ἐκτείνας, οὗτος ὑμῖν ἔφη ἐσὶν ὁ ’Αθηναίων δημαγωγός. — τὸν μέσον δάκτυλον ἐκτείνας, οὗτος ὑμῖν ἔφη ἐσὶν ὁ ’Αθηναίων δημαγωγός. См. Пальцем показывать … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν ξύοντα ἀντιξύειν. — τὸν ξύοντα ἀντιξύειν. См. Дурак дурака хвалит … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν τεθνηκότα μὴ κακολογεῖν. — τὸν τεθνηκότα μὴ κακολογεῖν. См. Покойника не поминай лихом … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχειν. — τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχειν. См. Одной ногой в могиле … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν. — τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν. См. Черным белое называть … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Τον, Θεοβάλδος Βολφ — (Tone, 1763 – 1798), Ιρλανδός πατριώτης. Σπούδασε νομικά στο Δουβλίνο, κατόπιν αφιερώθηκε στην πολιτική και εργάστηκε υπέρ της ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας. Τάχθηκε υπέρ των ιδεών της Γαλλικής επανάστασης και ίδρυσε τον περίφημο σύλλογο των… … Dictionary of Greek
τόν(ν)ος — ο, Ν ζωολ. κοινή ονομασία τών μεγάλης εμπορικής αξίας εδώδιμων θαλάσσιων ψαριών τού γένους θύννος, πολύ συγγενικών με την παλαμίδα και το σκουμπρί, που συγκροτούν την οικογένεια θυννίδες. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. ιταλ. tonno < θύννος] … Dictionary of Greek
