-
1 ācer
ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup. [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.* * *Imaple tree; wood of the maple tree; mapleIIacris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJsharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous -
2 acer
acer eris, n [2 AC-], the maple-tree, O.— Esp., the wood of the maple-tree, maple, O.* * *Imaple tree; wood of the maple tree; mapleIIacris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJsharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous -
3 acer
1.ăcer, ĕris, n. [kindred with Germ. Ahorn] (f. Serv. ap. Prisc. p. 698 P.), the maple-tree, Plin. 16, 15, 26, § 66 sq.—II.Transf., the wood of the maple-tree, maplewood, used, on account of its hardness and firmness, for writing-tablets, Plin. 33, 11, 52, § 146; Ov. Am. 1, 11, 28.2.ācer, cris, cre, adj. (m. acris, Enn.; f. acer, Naev. and Enn.; acrus, a um, Pall.; Veg.; cf. Charis. 63 and 93 P.) [cf. akis, akôn, akmê, akros, ôkus, oxus; Sanscr. acan = dart, acus = swift; Germ. Ecke; Engl. edge, to egg; and with change of quantity, ăcus, acuo, ăceo, ăcies, ăcerbus], sharp, pointed, piercing, and the like.I.Prop., of the senses and things affecting them, sharp, dazzling, stinging, pungent, fine, piercing:a.praestans valetudine, viribus, formā, acerrimis integerrimisque sensibus,
Cic. Tusc. 5, 15, 45. So,Of the sight:b.acerrimus sensus videndi,
Cic. de Or. 2, 87, 357:acres oculi,
id. Planc. 27:splendor,
Lucr. 4, 304:quidam colores ruboris acerrimi,
Sen. Q. N. 1, 14 al. —Of the hearing:c.voce increpet acri?
Lucr. 3, 953:aurium mensura, quod est acrius judicium et certius,
Cic. de Or. 3, 47:acrem flammae sonitum,
Verg. G. 4, 409:acri tibiā,
Hor. C. 1, 12, 1.—Of smell, Lucr. 4, 122:d.exstinctum lumen acri nidore offendit nares,
id. 6, 792; cf. ib. 1216:unguentis minus diu delectemur summa et acerrima suavitate conditis, quam his moderatis,
Cic. de Or. 3, 25, 99:odor,
Plin. 12, 17, 40.—Of taste: ut vitet acria, ut est sinapi, cepa, allium, Var. ap. Non. 201, 13:e.acres humores,
sharp juices, Cic. N. D. 2, 23:lactuca innatat acri stomacho,
an acid stomach, Hor. S. 2, 4, 59; cf. ib. 2, 8, 7:dulcibus cibis acres acutosque miscere,
Plin. Ep. 7, 3 al. —Of sensation in its widest extent: aestatem auctumnus sequitur, post acer hiems fit, sharp, severe, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 ed. Vahl.—cf. Lucr. 3, 20; 4, 261); and so Hor.: solvitur acris hiems, C. 1. 4, 1. —B.Of the internal states of the human system, violent, sharp, severe, gnawing:II.fames, Naev. ap. Prisc. l. l. (B. Punic. p. 18 ed. Vahl.): somnus, Enn. ap. Prisc. l. l. (Ann. v. 369): morbus,
Plaut. Men. 5, 2, 119:dolor,
Lucr. 6, 650:sitis,
Tib. 1, 3, 77 al.Of the states of mind: violent, vehement, passionate, consuming: mors amici subigit, quae mihi est senium multo acerrimum, Att. ap. Non. 2, 22:B.acri ira percitus,
Lucr. 5, 400: cf. 3, 312;6, 754 (on the contrary, 5, 1194: iras acerbas): acres curae,
Lucr. 3, 463, and Var. ap. Non. 241:luctus,
ib. 87:dolor,
Verg. A. 7, 291:metus,
Lucr. 6, 1211; Verg. A. 1, 362:amor,
Tib. 2, 6, 15:acrior ad Venerem cupido,
Curt. 6, 5 al. (Among unpleasant sensations, acer designates a piercing, wounding by sharpness; but acerbus the rough, harsh, repugnant, repulsive.)—Applied to the intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd:C.acrem irritat virtutem animi,
Lucr. 1, 70:acri judicio perpende,
id. 2, 1041:memoria,
strong, retentive, Cic. de Or. 2, 87:vir acri ingenio,
id. Or. 5; cf. id. Sest. 20 al. —Applied to moral qualities.1.In a good sense, active, ardent, eager, spirited, brave, zealous:2.milites,
Cic. Cat. 2, 10:civis acerrimus,
an ardent patriot, id. Fam. 10, 28:defensor,
id. ib. 1, 1:studio acriore esse,
id. de Or. 1, 21:jam tum acer curas venientem extendit in annum rusticus,
Verg. G. 2, 405 al. —In a bad sense, violent, hasty, hot, passionate, fierce, severe (very freq.):D.uxor acerrima,
enraged, angry, Plaut. Merc. 4, 4, 56; Ter. Ph. 2, 1, 32:dominos acres,
Lucr. 6, 63; Nep. Tim. 3, 5; cf. Bremi Nep. Eum. 11, 1. Also, of animals, Lucr. 4, 421; 5, 860; Verg. A. 4, 156; Hor. Epod. 12, 6; 2, 31; Nep. Eum. 11, 1. —Of abstract things (mostly poet.), Ter. Ph. 2, 2, 32:egestas,
Lucr. 3, 65:poenas,
id. 6, 72:impetus,
ib. 128; 392:acerrimum bellum,
Cic. Balb. 6:nox acerrima atque acerbissima,
id. Sull. 18:acrius supplicium,
id. Cat. 1, 1; in Quint.: acres syllabae, which proceed from short to long, 9, 4.—Acer is constr. with abl., and also (esp. in the histt. of the silv. age) with gen., Vell. 1, 13; Tac. H. 2, 5 al.; cf. Ramsh. § 107, 6 note. With in, Cic. Fam. 8, 15; with inf., Sil. 3, 338.— Adv.: ācrĭter, sharply, strongly, vehemently, eagerly, zealously, etc., in all the signif. of the adj., Plaut. Cist. 1, 1, 110; id. Ps. 1, 3, 39; Lucr. 6, 783; Cic. Tusc. 1, 30 al.— Comp., Lucr. 3, 54; 5, 1147; Hor. S. 2, 3, 92; Tac. A. 6, 45; 13, 3.— Sup., Cic. Fl. 11; id. Fam. 10, 28; 15, 4.—Also, ācre, Sall. Fragm. ap. Non. p. 132, 25; App. M. 10, 32; and perh. Pers. 4, 34. -
4 acer
sharp, keen, eager, severe, fierce. -
5 per-ācer
per-ācer ācris, ācre, adj., very sharp.—Fig.: iudicium. -
6 Zimmerius gracilipes acer
ENG Guianan Tyrannulet -
7 acerbum
ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).I.Prop.:B.Neptuni corpus acerbum,
bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
Cic. de Sen. 15:saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,
Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,
Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:ante diem edere partus acerbos,
premature, Ov. F. 4, 647. —Transf.(α).to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:(β). II.serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,
Auct. Her. 4, 47;Fig.A.Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:B.melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,
Cic. Lael. 24:posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,
for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):acerbissimi feneratores,
id. Att. 6, 1;so of adversaries or enemies,
violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:acerbissimus hostis,
id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:acerbus odisti,
Hor. S. 1, 3, 85 K. &H.: quid messes uris acerba tuas?
Tib. 1, 2, 98 al. —Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!
Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:in rebus acerbis,
Lucr. 3, 54:acerbissimum supplicium,
Cic. Cat. 4, 6:acerbissima vexatio,
id. ib. 4, 1:acerba memoria temporis,
id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:acerbum funus filiae,
id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:idem acerbe severus in filium,
id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K. -
8 acerbus
ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).I.Prop.:B.Neptuni corpus acerbum,
bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
Cic. de Sen. 15:saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,
Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,
Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:ante diem edere partus acerbos,
premature, Ov. F. 4, 647. —Transf.(α).to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:(β). II.serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,
Auct. Her. 4, 47;Fig.A.Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:B.melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,
Cic. Lael. 24:posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,
for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):acerbissimi feneratores,
id. Att. 6, 1;so of adversaries or enemies,
violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:acerbissimus hostis,
id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:acerbus odisti,
Hor. S. 1, 3, 85 K. &H.: quid messes uris acerba tuas?
Tib. 1, 2, 98 al. —Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!
Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:in rebus acerbis,
Lucr. 3, 54:acerbissimum supplicium,
Cic. Cat. 4, 6:acerbissima vexatio,
id. ib. 4, 1:acerba memoria temporis,
id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:acerbum funus filiae,
id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:idem acerbe severus in filium,
id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K. -
9 acuo
ăcŭo, ui, ūtum, 3, v. a. ( part. fut. acuturus, not used) [cf. 2. acer], to make sharp or pointed, to sharpen, whet.I.Lit.:II.ne stridorem quidem serrae audiunt, cum acuitur,
Cic. Tusc. 1, 40; so,ferrum,
Verg. A. 8, 386; Hor. C. 1, 2, 21:enses,
Ov. M. 15, 776:gladium,
Vulg. Deut. 32, 41:sagittas,
id. Jer. 51, 11.— Poet.:fulmen,
Lucr. 6, 278:dentes,
Hor. C. 3, 20, 10; cf. Tib. 4, 3, 3.—Trop.A.First, of the tongue, qs. to whet, i. e. to sharpen, exercise, improve:B.acuere linguam exercitatione dicendi,
Cic. Brut. 97:linguam causis,
Hor. Ep. 1, 3, 23; so Vulg. Psa. 139, 4; so in gen.: se, to exercise one's self, to make one's self ready:acueram me ad exagitandam hanc ejus legationem,
Cic. Att. 2, 7: mentem, ingenium, prudentiam, etc.; to sharpen:multa, quae acuant mentem, multa quae obtundant,
Cic. Tusc. 1, 33; so id. Brut. 33; id. Phil. 2, 17; id. de Or. 1, 20.—Acuere aliquem (with or without ad aliquid), to spur on, incite, stir up, arouse:C.ad crudelitatem,
Cic. Lig. 4; id. Fam. 15, 21:illos sat aetas acuet,
Ter. Ad. 5, 3, 49; Cic. Rosc. Am. 33, 110:ita duae res, quae languorem afferunt ceteris, illum acuebant, otium et solitudo,
id. Off. 3, 1; Liv. 28, 19:curis acuens mortalia corda,
Verg. G. 1, 123:auditisque lupos acuunt balatibus agni,
id. ib. 4, 435:quam Juno his acuit verbis,
id. A. 7, 330.—Aliquid, to rouse up, kindle, excite (mostly poet.):D.saevus in armis Aeneas acuit Martem et se suscitat irā,
Verg. A. 12, 108:iram,
Vulg. Sap. 5, 21:studia,
Val. Max. 2, 2, no. 3.—In gramm.: acuere syllabam, to give an acute accent to (opp. gravem ponere), Quint. 1, 5, 22; cf. Prisc. Op. Min. 159 Lind.: accentus acutus ideo inventus est, quod acuat sive elevet syllabam.—Hence, ăcūtus, a, um, P.a., sharpened, made pointed; hence,A.Lit., sharp, pointed ( acer denotes natural sharpness, etc.: acutus, that produced by exertion, skill, etc.: sermo acer, impassioned, passionate; sermo acutus, pointed, acute discourse):2.vide ut sit acutus culter probe,
Plaut. Mil. 5, 4:ferrum,
Hor. A. P. 304:cuspis,
Verg. A. 5, 208:gladius,
Vulg. Psa. 56, 5:carex,
Verg. G. 3, 231; elementa, i. e. pointed, jagged atoms (opp. to perplexa, connected), Lucr. 2, 463:nasus,
Plaut. Cap. 3, 4, 114:oculi,
of a pointed shape, id. Ps. 4, 7, 121:aures,
pointed, Hor. C. 2, 19, 4:saxa,
id. ib. 3, 27, 61; so Verg. A. 1, 45.—Transf.a.Of the senses themselves, sharp, keen:b.oculos acrīs atque cicutos,
Cic. Planc. 66:nares,
Hor. S. 1, 3, 29; Cels. 2, 6.—Of objects affecting the senses, sharp, acute; of the voice, soprano or treble: inde loci lituus sonitus effudit acutos, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll. (Ann. v. 522 ed. Vahl.):c.hinnitu,
Verg. G. 3, 94:voces,
id. Cir. 107; Ov. M. 3, 224:stridore,
Hor. C. 1, 34, 15:vocem ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipiunt,
from the highest treble to the lowest base, Cic. de Or. 1, 59, 251; cf. ib. 3, 57, 216; Somn. Scip. 5; Rep. 6, 18.—In gen., of things affecting the body, of either heat or cold from their similar effects, keen, sharp, violent, severe:B.sol,
Hor. Ep. 1, 10, 17:radii solis,
Ov. H. 4, 159:gelu,
Hor. C. 1, 9, 4; cf. Lucr. 1, 495; Verg. G. 1, 93; so,febris,
Cels. 2, 4:morbus,
id. 3 (opp. longus), rapid.— Subst. with gen.:acuta belli,
violent, severe misfortunes of war, Hor. C. 4, 4, 76 (= graves belli molestias).—Fig.1.Of intellectual qualities, acute, clear-sighted, intelligent, sagacious (very freq.):2.Antisthenes homo acutus magis quam eruditus,
Cic. Att. 12, 37; so id. de Or. 1, 51; id. N. D. 1, 16; Nep. Dion. 8, 1:homo ingenio prudentiāque acutissimus,
Cic. de Or. 1, 39:acutae sententiae,
id. Opt. Gen. Or. 2, 5:motus animorum ad excogitandum acuti,
id. Or. 1, 113:studia,
id. Gen. 50:conclusiones,
Quint. 2, 20, 5.—In gramm.: accentus acutus, the acute accent (opp. gravis), Prisc. p. 159, ed. Lindem.— Comp. Plin. 13, 1, 2.— Adv.: ăcūte, sharply, keenly, acutely:. cernere, Lucr. 4, 804; ib. 811:conlecta,
Cic. Deiot. 33:excogitat,
id. Verr. 4, 147:respondeo,
id. Cael. 17:scribo,
id. Verr. 3, 20; so, ăcūtum:cernis,
Hor. S. 1, 3, 26:resonarent,
ib. 8, 41: and, ăcūta: canis ululat, Enn. ap. Fest. p. 9 Müll. (Ann. 346 Vahl.).— Comp., Cic. Inv. 2, 16.— Sup., Cic. Off. 1, 44; id. Verr. 3, 20. -
10 acuta
ăcŭo, ui, ūtum, 3, v. a. ( part. fut. acuturus, not used) [cf. 2. acer], to make sharp or pointed, to sharpen, whet.I.Lit.:II.ne stridorem quidem serrae audiunt, cum acuitur,
Cic. Tusc. 1, 40; so,ferrum,
Verg. A. 8, 386; Hor. C. 1, 2, 21:enses,
Ov. M. 15, 776:gladium,
Vulg. Deut. 32, 41:sagittas,
id. Jer. 51, 11.— Poet.:fulmen,
Lucr. 6, 278:dentes,
Hor. C. 3, 20, 10; cf. Tib. 4, 3, 3.—Trop.A.First, of the tongue, qs. to whet, i. e. to sharpen, exercise, improve:B.acuere linguam exercitatione dicendi,
Cic. Brut. 97:linguam causis,
Hor. Ep. 1, 3, 23; so Vulg. Psa. 139, 4; so in gen.: se, to exercise one's self, to make one's self ready:acueram me ad exagitandam hanc ejus legationem,
Cic. Att. 2, 7: mentem, ingenium, prudentiam, etc.; to sharpen:multa, quae acuant mentem, multa quae obtundant,
Cic. Tusc. 1, 33; so id. Brut. 33; id. Phil. 2, 17; id. de Or. 1, 20.—Acuere aliquem (with or without ad aliquid), to spur on, incite, stir up, arouse:C.ad crudelitatem,
Cic. Lig. 4; id. Fam. 15, 21:illos sat aetas acuet,
Ter. Ad. 5, 3, 49; Cic. Rosc. Am. 33, 110:ita duae res, quae languorem afferunt ceteris, illum acuebant, otium et solitudo,
id. Off. 3, 1; Liv. 28, 19:curis acuens mortalia corda,
Verg. G. 1, 123:auditisque lupos acuunt balatibus agni,
id. ib. 4, 435:quam Juno his acuit verbis,
id. A. 7, 330.—Aliquid, to rouse up, kindle, excite (mostly poet.):D.saevus in armis Aeneas acuit Martem et se suscitat irā,
Verg. A. 12, 108:iram,
Vulg. Sap. 5, 21:studia,
Val. Max. 2, 2, no. 3.—In gramm.: acuere syllabam, to give an acute accent to (opp. gravem ponere), Quint. 1, 5, 22; cf. Prisc. Op. Min. 159 Lind.: accentus acutus ideo inventus est, quod acuat sive elevet syllabam.—Hence, ăcūtus, a, um, P.a., sharpened, made pointed; hence,A.Lit., sharp, pointed ( acer denotes natural sharpness, etc.: acutus, that produced by exertion, skill, etc.: sermo acer, impassioned, passionate; sermo acutus, pointed, acute discourse):2.vide ut sit acutus culter probe,
Plaut. Mil. 5, 4:ferrum,
Hor. A. P. 304:cuspis,
Verg. A. 5, 208:gladius,
Vulg. Psa. 56, 5:carex,
Verg. G. 3, 231; elementa, i. e. pointed, jagged atoms (opp. to perplexa, connected), Lucr. 2, 463:nasus,
Plaut. Cap. 3, 4, 114:oculi,
of a pointed shape, id. Ps. 4, 7, 121:aures,
pointed, Hor. C. 2, 19, 4:saxa,
id. ib. 3, 27, 61; so Verg. A. 1, 45.—Transf.a.Of the senses themselves, sharp, keen:b.oculos acrīs atque cicutos,
Cic. Planc. 66:nares,
Hor. S. 1, 3, 29; Cels. 2, 6.—Of objects affecting the senses, sharp, acute; of the voice, soprano or treble: inde loci lituus sonitus effudit acutos, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll. (Ann. v. 522 ed. Vahl.):c.hinnitu,
Verg. G. 3, 94:voces,
id. Cir. 107; Ov. M. 3, 224:stridore,
Hor. C. 1, 34, 15:vocem ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipiunt,
from the highest treble to the lowest base, Cic. de Or. 1, 59, 251; cf. ib. 3, 57, 216; Somn. Scip. 5; Rep. 6, 18.—In gen., of things affecting the body, of either heat or cold from their similar effects, keen, sharp, violent, severe:B.sol,
Hor. Ep. 1, 10, 17:radii solis,
Ov. H. 4, 159:gelu,
Hor. C. 1, 9, 4; cf. Lucr. 1, 495; Verg. G. 1, 93; so,febris,
Cels. 2, 4:morbus,
id. 3 (opp. longus), rapid.— Subst. with gen.:acuta belli,
violent, severe misfortunes of war, Hor. C. 4, 4, 76 (= graves belli molestias).—Fig.1.Of intellectual qualities, acute, clear-sighted, intelligent, sagacious (very freq.):2.Antisthenes homo acutus magis quam eruditus,
Cic. Att. 12, 37; so id. de Or. 1, 51; id. N. D. 1, 16; Nep. Dion. 8, 1:homo ingenio prudentiāque acutissimus,
Cic. de Or. 1, 39:acutae sententiae,
id. Opt. Gen. Or. 2, 5:motus animorum ad excogitandum acuti,
id. Or. 1, 113:studia,
id. Gen. 50:conclusiones,
Quint. 2, 20, 5.—In gramm.: accentus acutus, the acute accent (opp. gravis), Prisc. p. 159, ed. Lindem.— Comp. Plin. 13, 1, 2.— Adv.: ăcūte, sharply, keenly, acutely:. cernere, Lucr. 4, 804; ib. 811:conlecta,
Cic. Deiot. 33:excogitat,
id. Verr. 4, 147:respondeo,
id. Cael. 17:scribo,
id. Verr. 3, 20; so, ăcūtum:cernis,
Hor. S. 1, 3, 26:resonarent,
ib. 8, 41: and, ăcūta: canis ululat, Enn. ap. Fest. p. 9 Müll. (Ann. 346 Vahl.).— Comp., Cic. Inv. 2, 16.— Sup., Cic. Off. 1, 44; id. Verr. 3, 20. -
11 acritudo
I.Lit., of a fluid, Vitr. 2, 9, 12; 8, 3, 18 sq.—II.Trop.A.Liveliness, vivacity, force:B.vigor et acritudo populi Romani,
Gell. 10, 27: haut quisquam potis est tolerare acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356 Müll. (Rib. Trag. Rel. p. 196). —Harshness of character:morum,
App. M. 9, 224. -
12 experior
ex-pĕrĭor, pertus ( act. experiero, Varr. L. L. 8, 9, 24 dub.), 4, v. dep. a. [ex- and root per-; Sanscr. par-, pi-parmi, conduct; Gr. peraô, pass through; poros, passage; peira, experience; Lat. porta, portus, peritus, periculum; Germ. fahren, erfahren; Eng. fare, ferry], to try a thing; viz., either by way of testing or of attempting it.I. A.In tempp. praes. constr. with the acc., a rel. clause, or absol.(α).With acc.:(β).habuisse aiunt domi (venenum), vimque ejus esse expertum in servo quodam ad eam rem ipsam parato,
Cic. Cael. 24, 58:taciturnitatem nostram,
id. Brut. 65, 231:amorem alicujus,
id. Att. 16, 16, C, 1:his persuaserant, uti eandem belli fortunam experirentur,
Caes. B. G. 2, 16, 3:judicium discipulorum,
Quint. 2, 5, 12:in quo totas vires suas eloquentia experiretur,
id. 10, 1, 109:imperium,
Liv. 2, 59, 4:cervi cornua ad arbores subinde experientes,
Plin. 8, 32, 50, § 117 et saep.—With a personal object: vin' me experiri?
make trial of me, Plaut. Merc. 4, 4, 29:hanc experiamur,
Ter. Hec. 5, 2, 12 Ruhnk.:tum se denique errasse sentiunt, cum eos (amicos) gravis aliquis casus experiri cogit,
Cic. Lael. 22, 84:in periclitandis experiendisque pueris,
id. Div. 2, 46, 97.—So with se. reflex., to make trial of one's powers in any thing:se heroo (versu),
Plin. Ep. 7, 4, 3 [p. 694] variis se studiorum generibus, id. ib. 9, 29, 1:se in foro,
Quint. 12, 11, 16.—With a rel.-clause, ut, etc.: vosne velit an me regnare era quidve ferat Fors, Virtute experiamur, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204, ed. Vahl.):(γ).lubet experiri, quo evasuru'st denique,
Plaut. Trin. 4, 2, 93:experiri libet, quantum audeatis,
Liv. 25, 38, 11; cf. Nep. Alcib. 1, 1:in me ipso experior, ut exalbescam, etc.,
Cic. de Or. 1, 26, 121; cf. with si:expertique simul, si tela artusque sequantur,
Val. Fl. 5, 562.—Absol.:B.experiendo magis quam discendo cognovi,
Cic. Fam. 1, 7, 10:judicare difficile est sane nisi expertum: experiendum autem est in ipsa amicitia: ita praecurrit amicitia judicium tollitque experiendi potestatem,
id. Lael. 17, 62.—In the tempp. perf., to have tried, tested, experienced, i. e. to find or know by experience:C.benignitatem tuam me experto praedicas,
Plaut. Merc. 2, 2, 18:omnia quae dico de Plancio, dico expertus in nobis,
Cic. Planc. 9, 22:experti scire debemus, etc.,
id. Mil. 26, 69:illud tibi expertus promitto,
id. Fam. 13, 9, 3:dicam tibi, Catule, non tam doctus, quam, id quod est majus, expertus,
id. de Or. 2, 17, 72:puellae jam virum expertae,
Hor. C. 3, 14, 11; 4, 4, 3; cf. Quint. 6, 5, 7:mala captivitatis,
Sulp. Sev. 2, 22, 5:id opera expertus sum esse ita,
Plaut. Bacch. 3, 2, 3:expertus sum prodesse,
Quint. 2, 4, 13:expertus, juvenem praelongos habuisse sermones,
id. 10, 3, 32:ut frequenter experti sumus,
id. 1, 12, 11.—Rarely in other tenses: et exorabile numen Fortasse experiar,
may find, Juv. 13, 103.—To make trial of, in a hostile sense, to measure strength with, to contend with:II. A.ut interire quam Romanos non experiri mallet,
Nep. Ham. 4, 3:maritimis moribus mecum experitur,
Plaut. Cist. 2, 1, 11:ipsi duces cominus invicem experti,
Flor. 3, 21, 7; 4, 10, 1; cf.:hos cum Suevi, multis saepe bellis experti, finibus expellere non potuissent,
Caes. B. G. 4, 3, 4:Turnum in armis,
Verg. A. 7, 434.In gen.:B.qui desperatione debilitati experiri id nolent, quod se assequi posse diffidant. Sed par est omnes omnia experiri, qui, etc.,
Cic. Or. 1, 4; cf.:istuc primum experiar,
Plaut. Truc. 2, 7, 47:omnia experiri certum est, priusquam pereo,
Ter. And. 2, 1, 11:omnia prius quam, etc.,
Caes. B. G. 7, 78, 1:extrema omnia,
Sall. C. 26, 5; cf.also: sese omnia de pace expertum,
Caes. B. C. 3, 57, 2:libertatem,
i. e. to make use of, enjoy, Sall. J. 31, 5:late fusum opus est et multiplex, etc.... dicere experiar,
Quint. 2, 13, 17:quod quoniam me saepius rogas, aggrediar, non tam perficiundi spe quam experiundi voluntate,
Cic. Or. 1, 2.—With ut and subj.:nunc si vel periculose experiundum erit, experiar certe, ut hinc avolem,
Cic. Att. 9, 10, 3:experiri, ut sine armis propinquum ad officium reduceret,
Nep. Dat. 2, 3.—In partic., jurid. t. t., to try or test by law, to go to law:1.aut intra parietes aut summo jure experietur,
Cic. Quint. 11, 38; cf.:in jus vocare est juris experiundi causa vocare,
Dig. 2, 4, 1; 47, 8, 4:a me diem petivit: ego experiri non potui: latitavit,
Cic. Quint. 23, 75; Liv. 40, 29, 11:sua propria bona malaque, cum causae dicendae data facultas sit, tum se experturum,
Liv. 3, 56, 10:postulare ut judicium populi Romani experiri (liceat),
id. ib. —Hence,expĕrĭens, entis, P. a. (acc. to II.), experienced, enterprising, active, industrious (class.):2.homo gnavus et industrius, experientissimus ac diligentissimus arator,
Cic. Verr. 2, 3, 21, § 53:promptus homo et experiens,
id. ib. 2, 4, 17, §37: vir fortis et experiens,
id. Clu. 8, 23:vir acer et experiens,
Liv. 6, 34, 4:comes experientis Ulixei,
Ov. M. 14, 159:ingenium,
id. Am. 1, 9, 32. —With gen.:genus experiens laborum,
inured to, patient of, Ov. M. 1, 414:rei militaris experientissimi duces,
Arn. 2, 38 init.; cf. Vulg. 2 Macc. 8, 9.— Comp. appears not to occur.—expertus, a, um, P. a. (acc. to I.), in pass. signif., tried, proved, known by experience (freq. after the Aug. per.):vir acer et pro causa plebis expertae virtutis,
Liv. 3, 44, 3:per omnia expertus,
id. 1, 34, 12:indignitates homines expertos,
id. 24, 22, 2:dulcedo libertatis,
id. 1, 17, 3:industria,
Suet. Vesp. 4:artes,
Tac. A. 3, 17: saevitia, Prop. 1, 3, 18:confidens ostento sibi expertissimo,
Suet. Tib. 19.—With gen.:expertos belli juvenes,
Verg. A. 10, 173; cf. Tac. H. 4, 76.— Comp. and adv. appear not to occur. -
13 vehemens
vĕhĕmens ( veemens, Hor. Ep. 2, 2, 120 K. and H.; more freq. vēmens, Ter. And. 1, 1, 123; Cat. 50, 21; and Lucr. always, Lachm., Munro), entis, adj. [perh. Sanscr. vahis, out of, and mens; cf. vē-], very eager, violent, furious, impetuous, ardent, vehement, etc. (syn. violentus).I.Lit.:II.vehemens in utramque partem, Menedeme, es nimis, Aut largitate nimiā aut parsimoniā,
Ter. Heaut. 3, 1, 31:Galba non in agendo solum, sed etiam in meditando vehemens atque incensus,
Cic. Brut. 22, 88: in alios, id. Sull. 31, 87:vehemens feroxque naturā,
id. Vatin. 2, 4;with severus (opp. lenissimus),
id. Cat. 4, 6, 12;with inexorabilis,
id. Sull. 31, 87;with dissolutus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 104;with acer,
id. Caecin. 10, 28;with fortis,
id. Off. 1, 28, 100:vehemens lupus et sibi et hosti Iratus pariter,
Hor. Ep. 2, 2, 28:canis,
Phaedr. 2, 3, 1.—Of abstract things:acer et vehemens incitatio,
Cic. de Or. 2, 43, 183:genus orationis vehemens atque atrox,
id. ib. 2, 49, 200:vehemens et pugnax exordium dicendi,
id. ib. 2, 78, 317:vehemens et aspera quaestio,
Quint. 5, 10, 113:vehemens et grave senatusconsultum,
Cic. Cat. 1, 1, 3. —Transf., in gen., active, forcible, vigorous, powerful, mighty, strong:satis vemens causa ad objurgandum,
Ter. And. 1, 1, 123:Arcturus signum sum omnium acerrimum: Vehemens sum exoriens: quom occido vehementior,
Plaut. Rud. prol. 71:imber,
Lucr. 6, 517:vehementior cursus fluminum,
Quint. 9, 4, 7:vehementissimus cursus,
Hirt. B. G. 8, 15:fuga,
id. ib. 8, 48:ictus,
Lucr. 6, 311:pilum... vehementius ictu missuque telum,
Liv. 9, 19, 7:impetus,
Amm. 19, 11, 15:brassica... tenui suco vehementissima,
very powerful, very efficacious, Cato, R. R. 157, 2:medicamentum efficacius et vehementius,
Scrib. Comp. 70:vitis vehementioribus statuminibus impedanda est,
stronger, Col. 4, 16, 2:vitis vehemens multaque materia frondens,
vigorous, id. 3, 1, 5:palus,
thick, stout, id. 4, 12, 1:violentia vini,
Lucr. 3, 482:vis frigorum aut calorum,
Plin. 17, 24, 37, § 235; cf.:vis in oratione vehementissima,
Quint. 9, 4, 13:vehementior lethargus,
Plin. 20, 22, 87, § 238:dolor capitis,
id. 24, 9, 38, § 62:usus strigilis,
Suet. Aug. 80:argumentum vehementius,
Quint. 7, 6, 7:conviva salibus vehemens intra pomoeria natis,
Juv. 9, 11. -
14 acernus
acernus adj. [1 acer], of maple wood: trabes, V.: mensa, H.: solium, V.* * *acerna, acernum ADJmaple, of maple (wood); belonging to the maple tree -
15 acerra
-
16 ācriculus
-
17 ācrimōnia
ācrimōnia ae, f [2 ācer], sharpness, pungency; only fig., severity, acrimony, energy: ad resistendum: causae.* * *acrimony; briskness; caustic/corrosive/pungent quality; indigestion; vigor -
18 ācriter
ācriter adv. with comp. ācrius, and sup. ācerrimē [2 ācer], sharply, fiercely: caedunt acerrime: maleficium vindicare.—Fig., of the sight, keenly: intueri.—Of the mind, keenly, sharply, accurately: intellegere: acrius vitia quam recta videre, has a keener eye for.—Of will, passion, action, zealously, eagerly, earnestly: agere: elatrare, H.: pugnare: acrius cupere, Cu.—Implying reproach, passionately, furiously, severely: inimicus: minari: exaestuat acrius ignis, the fire of passion, O.* * *acrius, acerrime ADVsharply, vigilantly, fiercely; severely, steadfastly; keenly, accurately -
19 aequē
aequē adv. with comp. and sup. [aequus], equally, in like manner, just as, in an equal degree, to the same extent: Utin omnes eadem aeque studeant, T.: honore non aeque omnes egent: aeque calidus animis et cursibus acer, V.: trabes aeque longae, Cs.: novi aeque omnia tecum, T.: nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus, our friends as ourselves: quod... aeque neglectum pueris senibusque nocebit, H.: id quod Aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque, H.—Aeque... ac, as... as; as, as much as: hebes aeque ac pecus, Att. ap. C.: numquam aeque ac modo, never so much as of late, T.: qui illis aeque ac tu ipse gauderet: iumenta aeque nitida, ac si, etc., in just as good condition, N. — Aeque... quam, as... as, as well.... as: optatum aeque, quam ut, etc., as acceptable as, etc., L.: Expalluit aeque quam puer ipse deus, O. — Ellipt.: nihil est aeque quod faciam lubens, so cheerfully, T.: quibus non aeque est cognitus, not so well known: Camillus aeque prospero eventu pugnat, L.—Justly, equitably: lex aequissime scripta: societatem aeque tuens: ferro quam fame aequius perituros, better, S.* * *aequius, aequissime ADVequally, justly, fairly; in same/like manner/degree, just as; likewise, also -
20 canis
canis is, m and f [2 CAV-], a dog: ater alienus, T.: acer, H.: canes venatici: obscena, shameless, V.: Echidnea, i. e. Cerberus, O.: caeruleis canibus resonantia saxa, the barking mouths ( of Scylla), V.: Infernae canes, the dogs of Hecate, H. — Sing collect.: trudit multā cane Apros, a pack, H.—Provv.: cane peius et angui vitare aliquid, H.: canis a corio numquam absterrebitur uncto, will never be frightened from the greasy hide, H.: canis timidus vehementius latrat quam mordet, his bark is worse than his bite, Cu.—Fig., a term of reproach, dog, T.; of a backbiter, H.; of a miser, H.; of parasites: multa canibus suis (opus esse).—Meton., the constellation, the Dog (canis maior, or Sirius; and canis minor, or Procyon): adverso cedens Canis occidit astro, i. e. goes down backwards, V.—In play, the worst throw (of dice), dog-throw (opp. Venus), O., Pr.* * *dog; hound; subordinate; "jackal"; dog-star/fish; lowest dice throw; clamp
См. также в других словарях:
Acer — Acer, Inc. Rechtsform Incorporated Gründung 1976 Sitz Ta … Deutsch Wikipedia
Acer — may refer to: * Acer (genus), a genus of trees and shrubs, from the Latin word meaning sharp * Acer Inc., a Taiwan based international computer company * Armored Combat Engineer Robot (ACER), a military robot created by Mesa Robotics * Australian … Wikipedia
acer — acer; acer·bic; acer·bi·ty; acer·vate; acer·vu·line; acer·vu·lus; acer·vate·ly; … English syllables
Acer — es uno de los 5 principales fabricantes de computadoras (ordenadores) del mundo. Es la mayor empresa de venta al por menor de ordenadores en Taiwán. La oferta de productos de Acer abarca los PC, servidores y almacenamiento, monitores, periféricos … Enciclopedia Universal
Acer — Acer, 1976 in Taipeh (Taiwan) gegründeter Hersteller von PCs, Hochleistungs Servern, Notebooks sowie Multimediakomponenten und Peripheriegeräten. Acer hatte 1999 fast 34 000 Mitarbeiter und war bei einem Umsatz von 8,4 Milliarden US Dollar… … Universal-Lexikon
ACER — in laminas praecipue secabatur, ciusque ligni colore testudo secta pingebatur olim. Plin. l. 16. c. 43. Haec prima origo iuxuriae, arborem aliâ integi et viliorts ligni e pretiosiore corticem ficri, ut una arbor saepius vaeniret, excogitatae sunt … Hofmann J. Lexicon universale
Acer — n. 1. 1 type genus of the Aceraceae; trees or shrubs having winged fruit. Syn: genus Acer [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
Ácer — puede referirse a: el nombre común de la planta Acer monspessulanum; o el nombre común de la planta Acer opalus. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo título. Si llegaste aquí a través de … Wikipedia Español
acer — [asɛʀ] n. m. ÉTYM. XVIIIe; mot lat., acer, aceres « érable ». ❖ ♦ Didact. Érable (n. scientifique). ⇒ Acériné. ❖ DÉR. Acériné … Encyclopédie Universelle
ACER — Acer, Inc. amerik. Hardwarehersteller seit 1976 http://www.acer.com/ … Acronyms
ACER — Acer, Inc. amerik. Hardwarehersteller seit 1976 (http://www.acer.com/) … Acronyms von A bis Z