Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

hasty

  • 1 praeceps

        praeceps cipitis, abl. cipitī, adj.    [prae+ caput], headforemost, headlong: praecipitem (me) in pistrinum dabit, T.: ut Sopatrum praecipitem deiciant: praeceps ad terram datus, dashed to the ground, L.: Desilit, O.: se praecipitem tecto dedit, leaped headlong from the roof, H.—As subst n.: in praeceps deferri, headlong, L.— Headforemost, headlong, in haste, suddenly: ab inimicis circumventus praeceps agor, S.: ab equo praeceps decidit, O.: (apes) praecipites Cadunt, V.: praecipites fugae sese mandabant, Cs.— Downhill, steep, precipitous, abrupt, perpendicular: in declivi ac praecipiti loco, Cs.: saxa, L.: fossae, V.: iter, O.; cf. iter ad malum praeceps ac lubricum.—As subst n., a steep place, precipice: turrim in praecipiti stantem, V.: immane, Iu.— Sinking, declining, falling: sol Praecipitem lavit aequore currum, V.: in occasum sol, L.: senectus, Cu.— Swift, rapid, rushing, violent: Anio, H.: Boreas, O.: nox, fleeting, O.: remedium, Cu.—Fig., headlong, hasty, rash, precipitate: agunt eum praecipitem poenae civium, pursue fiercely: praecipitem amicum ferri sinere, rush into the abyss: Agricola in ipsam gloriam praeceps agebatur, i. e. was hurried to ruinous heights of glory, Ta.— Rash, hasty, inconsiderate: quis potest esse tam praeceps?: cupiditas dominandi.— Inclined, prone, hasty: naturā ad explendam cupidinem, S.: praeceps ingenio in iram, L. — Dangerous, critical: in tam praecipiti tempore, O.—As subst n., great danger, extremity, extreme danger, critical circumstances: se et prope rem p. in praeceps dederat, exposed to extreme danger, L.: levare Aegrum ex praecipiti, H.: Omne in praecipiti vitium stetit, i. e. at its extreme, Iu.
    * * *
    (gen.), praecipitis ADJ
    head first, headlong; steep, precipitous

    Latin-English dictionary > praeceps

  • 2 celer

        celer eris, ere, adj. with comp. and sup.    [1 CEL-], swift, fleet, quick, speedy: sagitta, H.: Diana, O.: turbo, V.: venti, H.: navis, Ct.: canis, Tb.: pedes, Pr.: remedia, swift, N.: sequi Aiax, H.: excipere aprum, H.: Iussa deae celeres peragunt, O.: iaculo celer, V.: oderunt Sedatum celeres, lively people, H.: fata celerrima, V.: mens, quā nihil est celerius: oratio, hurried: consilium, T.: motus, Cs.: lapsus, O. — Rash, hasty, precipitate: consilia, L.: Mors, Tb.: desperatio rerum, L.
    * * *
    I
    knights (pl.) (old name/precursor of equestrian order); Roman kings' bodyguard
    II
    celeris -e, celerior -or -us, celerrimus -a -um ADJ
    swift, quick, agile, rapid, speedy, fast; rash, hasty, hurried; lively; early

    Latin-English dictionary > celer

  • 3 repentīnus

        repentīnus adj.    [repens], sudden, hasty, unlooked for, unexpected, impetuous: adventus hostium: sentit omnia repentina esse graviora: exercitus, L.: iudices: periculum, Cs.: bonum, T.: mors: venenum, quick, Ta.: homines, upstarts: consilium, N.
    * * *
    repentina, repentinum ADJ
    sudden, hasty; unexpected

    Latin-English dictionary > repentīnus

  • 4 celer

    1.
    cĕler, ĕris, e ( masc. cĕleris, Cato ap. Prisc. p. 760 P.; fem. celer, Liv. Andron. ap. Prisc. l. l.; cf. acer; sup. celerissimus, Enn. and Manlius ap. Prisc. l. l.) [cello; cf. Doed. Syn. 2, pp. 123 and 93, urging, pressing forward; cf. also 1. cello], swift, fleet, quick, speedy (with the access. idea of energy, struggling, and even power; v. Doed. above cited; syn.: expeditus, promptus, velox, citatus; opp. tardus, segnis, lentus).
    I.
    Of corporeal objects:

    face te propere celerem,

    Plaut. Trin. 4, 3, 1:

    hasta, Liv. Andron. ap. Prisc. l. l.: sagitta,

    Hor. C. 3, 20, 9; Ov. M. 5, 367: configebat tardus celeres (sc. aves), Att. ap. Cic. Fin. 5, 11, 32:

    pennae,

    Hor. C. 3, 29, 53:

    Mercurius,

    id. ib. 2, 7, 13:

    Cynthia,

    id. ib. 3, 28, 12:

    Diana,

    Ov. M. 4, 304:

    deae,

    id. ib. 2, 119:

    rivi,

    Hor. C. 3, 11, 14:

    curriculum,

    Plaut. Stich. 2, 2, 13:

    flamma,

    Lucr. 2, 192; cf. id. 5, 302:

    ignis,

    Hor. C. 3, 4, 76:

    motus,

    Lucr. 4, 177; cf.:

    celer atque instabilis motus,

    Caes. B. G. 4, 23, 5:

    receptus,

    id. B. C. 1, 59:

    lapsus,

    Lucr. 4, 324; Ov. M. 6, 216:

    ictus,

    Lucr. 3, 636:

    impete,

    id. 6, 334:

    turbo,

    Verg. A. 12, 855:

    venti,

    Hor. C. 1, 12, 10; 1, 15, 3; 1, 14, 5:

    cerva,

    Cat. 64, 341:

    canis,

    Tib. 4, 3, 14:

    equus,

    id. 1, 2, 70; 4, 1, 91:

    lupi,

    id. 2, 1, 20:

    classis,

    Cat. 64, 53:

    ratis,

    id. 63, 1:

    navis,

    id. 4, 2:

    carina,

    Ov. M. 9, 447:

    lintres,

    Prop. 1, 14, 3:

    pedes,

    id. 3 (4), 9, 18:

    remedia,

    quickly working, efficacious, Nep. Att. 21, 2.— Poet. with gen. gerund:

    nandi,

    Sil. 4, 587.—With inf.:

    excipere aprum,

    Hor. C. 3, 12, 11; so id. ib. 4, 6, 39; id. Ep. 1, 20, 25.— Poet., celer for celeriter, Ov. M. 2, 119; 2, 838; 9, 765.—
    II.
    Of mental and abstract objects:

    oderunt Sedatum celeres,

    lively, Hor. Ep. 1, 18, 90; cf. Vell. 2, 73:

    mens, quā nihil est celerius,

    Cic. Or. 59, 200; cf. Lucr. 3, 183:

    oratio celeris et concitata,

    rapid, hurried, Cic. de Or. 2, 21, 88; cf. Quint. 9, 4, 138; 9. 4, 83; 9, 4, 111;

    9, 4, 135: consilium,

    Ter. Phorm. 1, 4, 1.—
    B.
    Implying reproach, rash, hasty, precipitate:

    consilia,

    Liv. 9, 32, 3; so id. 22, 38, 13; cf. id. 2, 51, 7;

    and so iambi (of the fire of youth),

    rash, hasty, Hor. C. 1, 16, 24:

    victoria,

    Caes. B. G. 7, 47, 3:

    desperatio rerum,

    Liv. 21, 1, 5:

    ratione,

    Lucr. 4, 144; 4, 255; 4, 775:

    fata celerrima,

    Verg. A. 12, 507:

    mors,

    Tib. 4, 1, 205.— Adv., quickly, speedily (syn.: velociter, cito, continuo, confestim, festinanter).
    a.
    cĕlĕrĕ, Enn. et Nov. ap. Non. p. 510, 9 sq.; Plaut. Curc. 2, 3, 4.—
    b.
    cĕlĕrĭter, Plaut. Curc. 5, 2, 2; Cic. Att. 15, 27, 1; id. Fam. 3, 1, 2; 9, 11, 2; Caes. B. G. 1, 18; 1, 52 et saep.— Comp. celerius, Cic. Verr 2, 3, 24, § 60; Caes. B. G. 1, 48; 2, 3; Nep. Cim. 3, 2 al.— Sup. celerrime, Cic. Fin. 2, 14, 45; Caes. B. G. 1, 37 al.
    2.
    Cĕler, ĕris, m., a Roman cognomen in the gens Caecilia, Domitia, Egnatia, etc., Cic. Brut. 89, 305; id. Att. 10, 1, 4; Sall. C. 30, 5 al.
    3.
    Cĕler, v. Celeres.

    Lewis & Short latin dictionary > celer

  • 5 celeris

    1.
    cĕler, ĕris, e ( masc. cĕleris, Cato ap. Prisc. p. 760 P.; fem. celer, Liv. Andron. ap. Prisc. l. l.; cf. acer; sup. celerissimus, Enn. and Manlius ap. Prisc. l. l.) [cello; cf. Doed. Syn. 2, pp. 123 and 93, urging, pressing forward; cf. also 1. cello], swift, fleet, quick, speedy (with the access. idea of energy, struggling, and even power; v. Doed. above cited; syn.: expeditus, promptus, velox, citatus; opp. tardus, segnis, lentus).
    I.
    Of corporeal objects:

    face te propere celerem,

    Plaut. Trin. 4, 3, 1:

    hasta, Liv. Andron. ap. Prisc. l. l.: sagitta,

    Hor. C. 3, 20, 9; Ov. M. 5, 367: configebat tardus celeres (sc. aves), Att. ap. Cic. Fin. 5, 11, 32:

    pennae,

    Hor. C. 3, 29, 53:

    Mercurius,

    id. ib. 2, 7, 13:

    Cynthia,

    id. ib. 3, 28, 12:

    Diana,

    Ov. M. 4, 304:

    deae,

    id. ib. 2, 119:

    rivi,

    Hor. C. 3, 11, 14:

    curriculum,

    Plaut. Stich. 2, 2, 13:

    flamma,

    Lucr. 2, 192; cf. id. 5, 302:

    ignis,

    Hor. C. 3, 4, 76:

    motus,

    Lucr. 4, 177; cf.:

    celer atque instabilis motus,

    Caes. B. G. 4, 23, 5:

    receptus,

    id. B. C. 1, 59:

    lapsus,

    Lucr. 4, 324; Ov. M. 6, 216:

    ictus,

    Lucr. 3, 636:

    impete,

    id. 6, 334:

    turbo,

    Verg. A. 12, 855:

    venti,

    Hor. C. 1, 12, 10; 1, 15, 3; 1, 14, 5:

    cerva,

    Cat. 64, 341:

    canis,

    Tib. 4, 3, 14:

    equus,

    id. 1, 2, 70; 4, 1, 91:

    lupi,

    id. 2, 1, 20:

    classis,

    Cat. 64, 53:

    ratis,

    id. 63, 1:

    navis,

    id. 4, 2:

    carina,

    Ov. M. 9, 447:

    lintres,

    Prop. 1, 14, 3:

    pedes,

    id. 3 (4), 9, 18:

    remedia,

    quickly working, efficacious, Nep. Att. 21, 2.— Poet. with gen. gerund:

    nandi,

    Sil. 4, 587.—With inf.:

    excipere aprum,

    Hor. C. 3, 12, 11; so id. ib. 4, 6, 39; id. Ep. 1, 20, 25.— Poet., celer for celeriter, Ov. M. 2, 119; 2, 838; 9, 765.—
    II.
    Of mental and abstract objects:

    oderunt Sedatum celeres,

    lively, Hor. Ep. 1, 18, 90; cf. Vell. 2, 73:

    mens, quā nihil est celerius,

    Cic. Or. 59, 200; cf. Lucr. 3, 183:

    oratio celeris et concitata,

    rapid, hurried, Cic. de Or. 2, 21, 88; cf. Quint. 9, 4, 138; 9. 4, 83; 9, 4, 111;

    9, 4, 135: consilium,

    Ter. Phorm. 1, 4, 1.—
    B.
    Implying reproach, rash, hasty, precipitate:

    consilia,

    Liv. 9, 32, 3; so id. 22, 38, 13; cf. id. 2, 51, 7;

    and so iambi (of the fire of youth),

    rash, hasty, Hor. C. 1, 16, 24:

    victoria,

    Caes. B. G. 7, 47, 3:

    desperatio rerum,

    Liv. 21, 1, 5:

    ratione,

    Lucr. 4, 144; 4, 255; 4, 775:

    fata celerrima,

    Verg. A. 12, 507:

    mors,

    Tib. 4, 1, 205.— Adv., quickly, speedily (syn.: velociter, cito, continuo, confestim, festinanter).
    a.
    cĕlĕrĕ, Enn. et Nov. ap. Non. p. 510, 9 sq.; Plaut. Curc. 2, 3, 4.—
    b.
    cĕlĕrĭter, Plaut. Curc. 5, 2, 2; Cic. Att. 15, 27, 1; id. Fam. 3, 1, 2; 9, 11, 2; Caes. B. G. 1, 18; 1, 52 et saep.— Comp. celerius, Cic. Verr 2, 3, 24, § 60; Caes. B. G. 1, 48; 2, 3; Nep. Cim. 3, 2 al.— Sup. celerrime, Cic. Fin. 2, 14, 45; Caes. B. G. 1, 37 al.
    2.
    Cĕler, ĕris, m., a Roman cognomen in the gens Caecilia, Domitia, Egnatia, etc., Cic. Brut. 89, 305; id. Att. 10, 1, 4; Sall. C. 30, 5 al.
    3.
    Cĕler, v. Celeres.

    Lewis & Short latin dictionary > celeris

  • 6 percursio

    percursĭo, ōnis, f. [percurro], a running through or over; trop.,
    I.
    A rapid or hasty thinking over a thing:

    propter animi multarum rerum brevi tempore percursionem,

    Cic. Tusc. 4, 13, 31.—
    II.
    Rhet., a rapid or hasty passing over a subject:

    huic (commorationi) contraria saepe percursio est,

    Cic. de Or. 3, 53, 202.

    Lewis & Short latin dictionary > percursio

  • 7 praeceps

    praeceps, cĭpĭtis (old form praecĭ-pes, cĭpis, Plaut. Rud. 3, 3, 8; id. et Enn. ap. Prisc. p. 725 P. (Ann. v. 391 Vahl.; abl. praecipiti), adj. [prae-caput].
    I.
    Lit., headforemost, headlong (class.):

    praecipitem trahi,

    Plaut. Ps. 1, 5, 79:

    aliquem praecipitem deicere,

    Cic. Verr. 2, 4, 40, § 86:

    praeceps ad terram datus,

    dashed to the ground, Liv. 31, 37:

    praeceps curru ab alto Desilit,

    Ov. M. 12, 128:

    hic se praecipitem tecto dedit,

    threw himself headlong from the roof, Hor. S. 1, 2, 41:

    aliquem in praeceps jacere,

    headlong, Tac. A. 4, 22; so,

    jacto in praeceps corpore,

    id. ib. 6, 49; cf.:

    in praeceps deferri,

    Liv. 5, 47.—For in praeceps, in late Lat., per praeceps occurs:

    abiit grex per praeceps in mare,

    Vulg. Matt. 8, 32; id. Judic. 5, 22.—Hence, of one going rapidly, headforemost, headlong:

    de ponte Ire praecipitem in lutum per caputque pedesque,

    Cat. 17, 9:

    se jacere praecipitem e vertice,

    id. 63, 244; Verg. A. 5, 860:

    ab equo praeceps decidit,

    Ov. Ib. 259:

    (apes) praecipites Cadunt,

    Verg. G. 4, 80:

    aliquem praecipitem agere,

    to drive headlong, Cic. Caecin. 21, 60; Verg. A. 5, 456:

    praecipites se fugae mandabant,

    Caes. B. G. 2, 24:

    Monoeten In mare praecipitem deturbat,

    Verg. A. 5, 175; cf.:

    praeceps amensque cucurri,

    Ov. M. 7, 844:

    praeceps Fertur,

    is borne headlong, rushes, Hor. S. 1, 4, 30:

    nuntii,

    Tac. H. 2, 6.—
    B.
    Transf., of inanim. things.
    1.
    Of localities, qs. that descend suddenly in front, i. e. downhill, steep, precipitous:

    in declivi ac praecipiti loco,

    Caes. B. G. 4, 33:

    via (opp. plana),

    Cic. Fl. 42, 105:

    saxa,

    Liv. 38, 23:

    fossae,

    Ov. M. 1, 97; Verg. A. 11, 888:

    iter,

    Ov. Tr. 4, 3, 74; cf.

    trop.: iter ad malum praeceps ac lubricum,

    Cic. Rep. 1, 28, 44:

    loci,

    Col. 1, 2:

    mons,

    Plin. Pan. 16.—
    b.
    Subst.: praeceps, cĭpĭtis, n., a steep place, a precipice:

    turrim in praecipiti stantem,

    Verg. A. 2, 460:

    specus vasto in praeceps hiatu,

    Plin. 2, 45, 44, § 115:

    in praeceps pervenitur,

    Vell. 2, 3, 4:

    immane,

    Juv. 10, 107:

    altissimum,

    App. M. 4, p. 144 med. —In plur.:

    in praecipitia cursus iste deducit,

    Sen. Ep. 8, 4.—
    2.
    Sinking, declining:

    (in vitibus) praecipites palmites dicuntur, qui de hornotinis virgis enati in duro alligantur,

    Col. 5, 6, 33:

    sol Praecipitem lavit aequore currum,

    Verg. G. 3, 359:

    jam praeceps in occasum sol erat,

    Liv. 10, 42:

    dies,

    id. 4, 9; cf.:

    senectus,

    Curt. 6, 5, 3. —
    3.
    In gen., swift, rapid, rushing, violent ( poet.;

    syn.: celer, velox): praeceps Anio,

    Hor. C. 1, 7, 13:

    Boreas,

    Ov. M. 2, 185:

    nox,

    fleeting, transient, id. ib. 9, 485:

    procella,

    Stat. Th. 5, 419:

    oceani fragor,

    Val. Fl. 3, 404:

    letum,

    Sen. Hippol. 262:

    remedium,

    Curt. 3, 6, 2.—
    II.
    Trop., headlong, hasty, rash, precipitate.
    A.
    In gen. (class.):

    noster erus, qui scelestus sacerdotem anum praecipes Reppulit,

    Plaut. Rud. 3, 3, 10:

    sol jam praecipitans me quoque haec praecipitem paene evolvere coëgit,

    almost headlong, precipitately, Cic. de Or. 3, 55, 209:

    agunt eum praecipitem poenae civium Romanorum,

    chase, pursue, id. Verr. 2, 1, 3, § 7:

    praecipitem amicum ferri sinere,

    to rush into the abyss, id. Lael. 24, 89:

    quoniam ab inimicis praeceps agor,

    am pursued, Sall. C. 31, 9:

    praeceps celeritas dicendi,

    Cic. Fl. 20, 48: profectio, Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6: occumbunt multi letum... praecipe cursu, in rapid destruction, Enn. l. l.—With gen.:

    SI NON FATORVM PRAECEPS HIC MORTIS OBISSET,

    sudden as regards fate, Inscr. Grut. 695, 9, emended by Minervini in Bullet. Arch. Napol. III. 1845, p. 41 (but Minervini's assumption of a new adj., praeceps, from praecipio, anticipating fale, is unnecessary).—
    B.
    In partic.
    1.
    Rash, hasty, inconsiderate:

    homo in omnibus consiliis praeceps,

    Cic. Phil. 5, 13, 37: praeceps et effrenata mens, id. Cael. 15, 35:

    praeceps consilium et immaturum,

    Suet. Aug. 8:

    cogitatio,

    id. Calig. 48:

    audacia,

    Val. Max. 1, 6, 7.—
    2.
    Inclined to any thing:

    praeceps in avaritiam et crudelitatem animus,

    Liv. 26, 38:

    praeceps ingenio in iram,

    id. 23, 7:

    animus ad flagitia praeceps,

    Tac. A. 16, 21.—
    3.
    Dangerous, hazardous, critical:

    in tam praecipiti tempore,

    Ov. F. 2, 400.—Hence,
    b.
    Subst.: praeceps, cĭpĭtis, n.
    (α).
    Great danger, extremity, extreme danger, critical circumstances:

    se et prope rem publicam in praeceps dederat,

    brought into extreme danger, Liv. 27, 27:

    levare Aegrum ex praecipiti,

    Hor. S. 2, 3, 292:

    aeger est in praecipiti,

    Cels. 2, 6.—
    (β).
    The highest part, summit, sublimity (postAug.):

    omne in praecipiti vitium stetit,

    at its point of culmination, Juv. 1, 149:

    debet orator erigi, attolli, efferri, ac saepe accedere ad praeceps,

    to verge on the sublime, Plin. Ep. 9, 26, 2.—Hence, adv.: prae-ceps, headlong.
    1.
    Lit.:

    aliquem praeceps trahere,

    Tac. A. 4, 62:

    ex his fulgoribus quaedam praeceps eunt, similia prosilientibus stellis,

    Sen. Q. N. 1, 15, 2:

    moles convulsa dum ruit intus immensam vim mortalium praeceps trahit atque operit,

    Tac. A. 4, 62:

    toto praeceps se corpore ad undas Misit,

    Verg. A. 4, 253.—
    2.
    Trop.:

    eversio rei familiaris dignitatem ac famam praeceps dabat,

    brought into danger, Tac. A. 6, 17:

    praeceps in exsilium acti,

    suddenly, hastily, Amm. 29, 1, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > praeceps

  • 8 praeproperus

    prae-prŏpĕrus, a, um, adj., too quick or hasty, over-hasty, sudden, precipitate (class.):

    praepropera festinatio,

    Cic. Fam. 7, 8, 1:

    prensatio,

    id. Att. 1, 1, 1:

    celeritas,

    Liv. 31, 42:

    ingenium,

    rash, id. 22, 41:

    nisus,

    Sil. 15, 757:

    amor,

    Val. Max. 6, 3, 6.— Hence, adv.: praeprŏpĕrē, very quickly, very hastily, with over-haste (rare;

    not in Cic. or Cæs.): peri praepropere,

    Plaut. Mil. 2, 4, 10 (v. Ritschl ad h. l.):

    festinans praepropere,

    Liv. 37, 23, 10:

    raptim omnia praepropere agendo,

    id. 22, 19, 10; Quint. 12, 6, 2; Suet. Oth. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > praeproperus

  • 9 rapidus

    răpĭdus, a, um, adj. [rapio], tearing away, seizing.
    I.
    Lit. (very rare, and only poet.):

    ferae,

    Ov. H. 10, 96; 11, 111 (but in Lucr. 4, 712, the correct read. is rabidi leones).—Of hunting-dogs:

    agmen,

    a tearing, fierce pack, Ov. M. 3, 242; cf. Lucr. 5, 890. —Of fierce, consuming heat:

    aestus,

    Verg. E. 2, 10:

    sol,

    id. G. 1, 92:

    Sirius,

    id. ib. 4, 425:

    flamma,

    Ov. M. 2, 123:

    ignis,

    Verg. G. 4, 263; Ov. M. 7, 326; 8, 225; 12, 274.— Of a consuming pyre, Ov. Tr. 1, 7, 20.—As epithet of the sea (qs. devouring), Tib. 1, 2, 40 (al. rabidus).—
    II.
    Transf., tearing or hurrying along, swift, quick, rapid (the predom. and class. signif.; esp. freq. in the [p. 1523] poets).
    1.
    Of waters:

    fluvius,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 52; id. Men. prol. 64 sq.:

    torrens,

    Verg. A. 2, 305:

    amnis,

    Hor. S. 1, 10, 62; Lucr. 1, 14:

    flumen,

    Caes. B. C. 1, 50; Hor. S. 2, 3, 242; Tib. 1, 2, 44 Huschk. N. cr.; Quint. 6, 2, 6 al.; cf.:

    lapsus fluminum (along with celeres venti),

    Hor. C. 1, 12, 9:

    Tigris,

    id. ib. 4, 14, 46:

    procellae,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 45:

    undae (as a mere epitheton ornans),

    Ov. M. 7, 6.— Sup.:

    flumen,

    Caes. B. C. 1, 50 fin.
    2.
    Of other hurrying, rapidly moving things:

    turbo,

    Lucr. 6, 668; cf.

    venti,

    Verg. A. 6, 75:

    Notus,

    Hor. C. 1, 28, 21:

    ignis Jovis,

    Verg. A. 1, 42:

    sol,

    Hor. C. 2, 9, 12; cf.:

    axis (solis),

    Ov. F. 3, 518:

    orbis,

    id. M. 2, 73; and:

    caelum,

    Stat. Th. 1, 197:

    equi,

    Ov. F. 5, 592; cf.:

    volucris rapidissima,

    id. M. 2, 716:

    manus,

    Verg. A. 8, 442:

    currus,

    id. ib. 12, 478; cf.

    cursus,

    id. ib. 12, 683:

    agmen,

    Tac. H. 2, 30; cf. Verg. A. 11, 906:

    bella,

    Claud. Cons. Stil. 1, 188:

    impetus,

    Flor. 4, 7, 12:

    venenum,

    i. e. quickworking, Tac. A. 12, 67; so,

    virus,

    id. ib. 13, 15 fin.:

    pestis,

    Sil. 7, 351:

    vires,

    id. 4, 678. —
    B.
    Trop., hurried, impetuous, vehement, hasty:

    oratio,

    Cic. Fin. 2, 1, 3:

    rapidus in consiliis,

    over-hasty, precipitate, Liv. 22, 12 fin.:

    rapidus proelia miscet,

    Sil. 1, 266:

    rapidus in urbem vectus,

    Tac. H. 2, 54.— Hence, adv.: răpĭdē, acc. to II., hurriedly, hastily, quickly, rapidly:

    dilapsus (fluvius),

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    iter confecit (along with festinanter),

    Suet. Calig. 43.— Comp.:

    eo rapidius... venit Rigodulum,

    Tac. H. 4, 71.— Trop.: quod (pathêtikon) cum rapide fertur, sustineri nullo pacto potest, Cic. Or. 37, 128.

    Lewis & Short latin dictionary > rapidus

  • 10 abruptus

        abruptus adj.    [P. of abrumpo], broken off, cut off.—Of places, steep, precipitous, inaccessible: locus in pedum mille altitudinem, L.: petra, Cu.— Subst: vastos sorbet in abruptum fluctūs, into the abyss, V.—Fig.: contumacia, rugged, Ta.: per abrupta, i. e. defiantly, Ta.
    * * *
    abrupta -um, abruptior -or -us, abruptissimus -a -um ADJ
    precipitous, steep; hasty; rash; uncompromising, haughty, aloof; abrupt, sudden; broken, disconnected, abrupt; stubborn

    Latin-English dictionary > abruptus

  • 11 ācer

        ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup.    [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.
    * * *
    I
    maple tree; wood of the maple tree; maple
    II
    acris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJ
    sharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous

    Latin-English dictionary > ācer

  • 12 āles

        āles ālitis, gen plur. ālitum, and poet. ālituum, adj. and subst.    [ala].    I. Adj, winged: avis: deus, i. e. Mercury, O.: minister fulminis (i. e. aquila), H.: (Venus) purpureis ales oloribus, borne on the wings of bright swans, H. — Quick, hasty, rapid, swift: rutili tres ignis et alitis Austri, V.: passus, O.—    II. Subst m. and f a bird: fulvus Iovis, i. e. aquila, V.: Phoebeïus, the raven, O.: albus, the swan, H.: Aetheriā lapsa plagā Iovis ales, V.: regia, O.—Esp., in augury, alites are birds whose flight is significant (cf. oscen, a bird whose song is regarded in augury). — Hence, augury, omen, sign: lugubris, H.: potiore alite, H.—Ales canorus, a swan (of a poet), H.: Maeonii carminis, i. e. the singer of a Maeonian (Homeric) song, H.
    * * *
    I
    (gen.), alitis ADJ
    winged, having wings; swift/quick

    ales deus -- Mercury; ales puer -- Cupid

    II
    bird; (esp. large); winged god/monster; omen/augury

    Latin-English dictionary > āles

  • 13 calidus and (poet.) caldus

       calidus and (poet.) caldus adj. with comp.    [3 CAL-], warm, hot: omne quod est calidum: calidior quam aë: cruor, O.: de pectore flumen (sanguinis), V.— Plur n. as subst: Frigida pugnabant calidis, cold with heat, O.— Sing f. as subst, warm water: lavi calidā, Ta. — Fig., fiery, rash, eager, spirited, fierce, impassioned, vehement: equus animis, of a fiery spirit, V.: redemptor, H.: iuventā, H.—Inconsiderate, hasty, rash: Vide ne nimium calidum hoc sit, T.: consilia: consilia calidiora, L.: Caldior est, too quick of temper, H.

    Latin-English dictionary > calidus and (poet.) caldus

  • 14 cerebrōsus

        cerebrōsus adj.    [cerebrum], hot-headed, passionate, hasty: unus, H.
    * * *
    cerebrosa, cerebrosum ADJ
    liable to be affected with passion; enraged/hot-headed/passionate; hare-brained

    Latin-English dictionary > cerebrōsus

  • 15 fervidus

        fervidus adj. with comp. and (late) sup.    [FVR-], glowing, burning, fiery, fervid: pars mundi totā naturā fervida est: aestus, sultry, H.: aequor, raging, H.: sidus, H.: fervidius merum, H.: diei fervidissimum tempus, Cu.—Fig., glowing, fiery, hot, vehement, impetuous, violent, hasty: florente iuventā Fervidus, H.: puer (i. e. Cupido), H.: Fervidus ingenio, O.: mortis fraternae irā, V.: fervidi animi vir, L.: genus dicendi: fervidior oratio: Dicta, V.
    * * *
    fervida, fervidum ADJ
    glowing; boiling hot; fiery, torrid, roused, fervid; hot blooded

    Latin-English dictionary > fervidus

  • 16 fēstīnāns

        fēstīnāns antis, adj.    [P. of festino], hasty, in haste: haec festinans scripsi in itinere.

    Latin-English dictionary > fēstīnāns

  • 17 fēstīnus

        fēstīnus adj.    [FEN-], hasty, hastening, in haste, quick, speedy: cursu festinus anhelo, O.: noctes diesque, V.
    * * *
    festina, festinum ADJ
    swift/quick/rapid; fast moving (troops); impatient, in a hurry; early/premature

    Latin-English dictionary > fēstīnus

  • 18 improperātus (in-pr-)

        improperātus (in-pr-) adj.,    not hasty, lingering: vestigia, V.

    Latin-English dictionary > improperātus (in-pr-)

  • 19 īrācundia

        īrācundia ae, f    [iracundus], a proneness to anger, hasty temper, irascibility: permitto aliquid iracundiae tuae.—Anger, wrath, rage, passion, violence: prae iracundiā non sum apud me, T.: cotidie aliquid iracundiae remittebat: suam rei p. dimittere, sacrifice to the state, Cs.: iracundiā exardescere: indiligentiae suae ac doloris, excited by, Cs.: sine iracundiā dico omnia, dispassionately: iracundiae inplacabiles.
    * * *
    irascibility; passion

    Latin-English dictionary > īrācundia

  • 20 praecipitō

        praecipitō āvī, ātus, āre    [praeceps], to throw headlong, cast down, hurl down, precipitate: p<*>ae in mare praecipitatae, N.: currum scopulis, hurl against, O.: se ex altissimo muro: sese in fossas, Cs.: se (sc. de muro), L.: se in Tiberim, L.: se in medios ignīs, Cu.: etiam pulcherrima, throw overboard, Iu.: cum alii super vallum praecipitarentur, threw themselves down, S.: lux Praecipitatur aquis, sets in the ocean, O.: hac te praecipitato, run this way for life! T.: iis (parvis) minari, praecipitaturos alicunde, threaten to throw them down.—To rush down, throw oneself down, rush headlong, sink rapidly, drop, tumble, fall (of involuntary falling): statim praecipitat in Lirem: nimbi In vada praecipitant, V.: in fossam, L.: sol praecipitans: iam nox caelo Praecipitat, is sinking, V.: hiems iam praecipitaverat, had come to an end, Cs.—Fig., to throw down, hurl down, precipitate: praecipitari ex altissimo dignitatis gradu: semet ipse praecipitare, destroy oneself, S.: se in insidias, L.: furor iraque mentem Praecipitant, carry headlong, V.: quosdam praecipitat potentia Invidiae, Iu.: nox praecipitata, declining, O.— To hasten, hurry: quae Praecipitent obitum, hasten their setting: praecipitata raptim consilia, precipitate, L.: moras, i. e. exchange for haste, V.: dare tempus Praecipitant curae, hasten, V.— To fall down, fall, sink, be ruined: ubi non subest, quo praecipitet, may tumble down: cum ad Cannas praecipitasset Romana res, L.: ad exitium praecipitans.— To be too hasty, be precipitate: sustinenda est adsensio, ne praecipitet: praecipitare istuc quidem est, non descendere, to jump at a conclusion.
    * * *
    praecipitare, praecipitavi, praecipitatus V
    throw headlong, cast down

    Latin-English dictionary > praecipitō

См. также в других словарях:

  • Hasty — Has ty (h[=a]s t[y^]), a. [Compar. {Hastier} ( t[i^]*[ e]r); superl. {Hastiest}.] [Akin to D. haastig, G., Sw., & Dan. hastig. See {Haste}, n.] 1. Involving haste; done, made, etc., in haste; as, a hasty retreat; a hasty sketch. [1913 Webster] 2 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Hasty — ist der Name mehrerer Orte in den Vereinigten Staaten: Hasty (Arkansas) Hasty (Colorado) Hasty (Georgia) Hasty (Kansas) Hasty (Minnesota) Hasty (North Carolina) Zerstörer der britischen Marine: HMS Hasty (1894) HMS Hasty (H24) Personen: James… …   Deutsch Wikipedia

  • Hasty — may refer to:* Hasty, Colorado, United States * HMS Hasty (1894), a Charger class destroyer * HMS Hasty (H24), an H class destroyer * Hasty (racehorse), an unconsidered competitor who finished fifth in the 1840 Grand NationalPeople with the… …   Wikipedia

  • hasty — mid 14c., speedy, quick, by 1500s replacing or nativizing earlier hastif (c.1300) eager, impetuous, from O.Fr. hastif speedy, rapid; forward, advanced; rash, impetuous (12c., Mod.Fr. hátif), from haste (see HASTE (Cf. haste)). Meaning requiring… …   Etymology dictionary

  • hasty — hasty; un·hasty; …   English syllables

  • hasty — [hās′tē] adj. hastier, hastiest [ME hasti < OFr hasti, hastif: see HASTE] 1. done or made with haste; quick; hurried [a hasty lunch] 2. done or made too quickly and with too little thought; rash; impetuous 3. short tempered 4. showing… …   English World dictionary

  • hasty — index brief, careless, cursory, expeditious, heedless, hot blooded, ill advised, ill judged, impolitic …   Law dictionary

  • hasty — 1 speedy, quick, expeditious, rapid, *fast, swift, fleet Analogous words: *agile, brisk, nimble: hurried, quickened (see SPEED vb) Contrasted words: *s!ow, deliberate, dilatory, leisurely, laggard 2 *precipitate, headlong, abrupt, impetuous,… …   New Dictionary of Synonyms

  • hasty — [adj] speedy; without much thought abrupt, agile, brash, breakneck*, brief, brisk, careless, chop chop*, cursory, eager, expeditious, fast, fiery, fleet, fleeting, foolhardy, harefooted*, headlong, heedless, hurried, illadvised, impatient,… …   New thesaurus

  • hasty — ► ADJECTIVE (hastier, hastiest) ▪ done or acting with haste; hurried. DERIVATIVES hastily adverb hastiness noun …   English terms dictionary

  • hasty — [[t]he͟ɪsti[/t]] hastier, hastiest 1) ADJ GRADED: usu ADJ n A hasty movement, action, or statement is sudden, and often done in reaction to something that has just happened. One company is giving its employees airplane tickets in the event they… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»