Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ardent

  • 1 ardeo

    ardĕo, rsi, rsum, 2, v.n. ( perf. subj. ARDVERINT, Inscr. Fratr. Arval., of the time of the emperor Alexander Severus, in Inscr. Orell. 961) [cf. Sanscr. ghar = to shine. Sonne foll. by Curt.], to take fire, to kindle; hence,
    I.
    Lit., to be on fire, to burn, blaze (syn.:

    ardesco, exardeo, flagro, incendor, uror): Nam multis succensa locis ardent sola terrae,

    for the soil is on fire in different places, Lucr. 2, 592:

    tecta ardentia,

    id. 3, 1064: Ultimus ardebit, quem etc., i. e. His home will burn last, whom etc., Juv. 3, 201:

    ardente domo,

    Tac. A. 15, 50 fin.:

    radii ardentes,

    Lucr. 6, 618: circumstant cum ardentibus taedis, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 51 Vahl.):

    caput arsisse Servio Tullio dormienti,

    Cic. Div. 1, 53, 121:

    vis ardens fulminis,

    Lucr. 6, 145:

    Praeneste ardentes lapides caelo decidisse,

    Liv. 22, 1:

    rogum parari Vidit et arsuros supremis ignibus artus,

    Ov. M. 2, 620; 2, 245; 14, 747:

    arsurae comae,

    Verg. A. 11, 77:

    videbat quod rubus arderet,

    Vulg. Exod. 3, 2; ib. Deut. 5, 23; ib. Joan. 15, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the eyes, to flash, glow, sparkle, shine (syn.:

    fulgeo, inardesco, mico): ardent oculi,

    Plaut. Capt. 3, 4, 62; Cic. Verr. 2, 4, 66; 2, 5, 62; cf.:

    oculi ejus (erant) ut lampas ardens,

    Vulg. Dan. 10, 6.—
    B.
    Poet., transf. to color, to sparkle, glisten, glitter, dazzle:

    Tyrio ardebat murice laena,

    Verg. A. 4, 262:

    campi armis sublimibus ardent,

    id. ib. 11, 602. —
    C.
    In gen., of any passionate emotion [p. 156] or excitement, to burn, glow, be inflamed, usu. with abl. (dolore, irā, studio, invidiā, etc.), but often without an abl.; to be strongly affected, esp. with love; to be inflamed, burn, glow, to blaze, be on fire, be consumed, etc. (syn.: ardesco, exardeo, furo).
    (α).
    With abl.:

    quippe patentia cum totiens ardentia morbis Lumina versarent oculorum, expertia somno,

    they rolled around the open eyeballs glowing with heat, Lucr. 6, 1180:

    In fluvios partim gelidos ardentia morbo Membra dabant,

    their limbs burning with the heat of fever, id. 6, 1172:

    ardere flagitio,

    Plaut. Cas. 5, 3, 1:

    amore,

    Ter. Eun. 1. 1, 27; Cic. Verr. 2, 2, 47:

    iracundiā,

    Ter. Ad. 3, 2, 12:

    curā,

    Varr. R. R. 3, 17, 9:

    dolore et irā,

    Cic. Att. 2, 19:

    cupiditate,

    id. Pis. 24:

    studio et amore,

    id. ad Q. Fr. 1, 2:

    desiderio,

    id. Mil. 15; id. Tusc. 4, 17, 37:

    podagrae doloribus,

    to be tormented with, id. Fin. 5, 31, 94:

    furore,

    Liv. 2, 29 fin. et saep.:

    cum arderet Syria bello,

    Cic. Att. 5, 6; id. Fam. 4, 1; Liv. 28, 24 fin. al.—
    (β).
    Without an abl.:

    ipse ardere videris,

    Cic. de Or. 2, 45, 188 (incensus esse, B. and K.); cf. Quint. 11, 3, 145:

    omnium animi ad ulciscendum ardebant,

    were fired, eager, Caes. B. G. 6, 34:

    Ardet,

    Ov. M. 6, 609:

    ultro implacabilis ardet,

    Verg. A. 12, 3:

    ardet in arma,

    id. ib. 12, 71; so,

    in caedem,

    Tac. H. 1, 43.— Poet. with inf. as object (cf. infra), to desire ardently to do a thing:

    ruere ardet utroque,

    Ov. M. 5, 166:

    Ardet abire fugā dulcīsque relinquere terras,

    Verg. A. 4, 281; 11, 895; Val. Fl. 6, 45.—Esp., to burn with love (syn. uror):

    ex aequo captis ardebant mentibus ambo,

    Ov. M. 4, 62:

    deus arsit in illā,

    id. ib. 8, 50 (cf.:

    laborantes in uno Penelopen vitreamque Circen,

    Hor. C. 1, 17, 19):

    arsit Virgine raptā,

    Hor. C. 2, 4, 7; cf. id. ib. 3, 9, 6; and with acc. of the object loved (as supra, in constr. with the inf.): formosum pastor Corydon ardebat Alexin, Corydon had a burning passion for, etc., Verg. E. 2, 1:

    comptos arsit adulteri Crines,

    Hor. C. 4, 9, 13:

    delphini pueros miris et humanis modis arserunt,

    Gell. 6, 8; cf. Arusian. Mess. p. 209 Lind.
    * Pass.
    arsus, roasted, Plin. Val. 2, 9.— ardens, entis, P. a., prop. on fire, burning; hence, glowing, fiery, ardent, hot, etc., lit. and trop.
    A.
    Lit.: sol ardentissimus, Tubero ap. Gell. 6, 4, 3:

    ardentissimum tempus,

    Plin. 2, 47, 47, § 123:

    Austri ardentes,

    id. 12, 19, 42, § 93:

    quinta (zona) est ardentior illis,

    hotter, Ov. M. 1, 46:

    ardens Africa,

    Luc. 9, 729.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of the eyes:

    oculi,

    glowing, Verg. G. 4, 451.—
    2.
    Of color:

    ardentissimus color,

    Plin. 21, 4, 10, § 16:

    apes ardentes auro,

    glowing, glittering as with gold, Verg. G. 4, 99; so id. A. 10, 262.—
    3.
    Of wounds, burning, smarting:

    ardenti morsu premere dolorem,

    with burning bite, Lucr. 3, 663.—
    4.
    Of wine, strong, fiery:

    ardentis Falerni Pocula,

    Hor. C. 2, 11, 19; cf. Mart. 9, 7, 45.—
    5.
    Of passion or strong feeling, burning, glowing, eager, impatient, ardent:

    avaritia ardens,

    Cic. Fin. 3, 11, 36:

    mortem ardentiore studio petere,

    id. ib. 2, 19, 61:

    ardentes in eum litteras ad me misit,

    id. Att. 14, 10 fin.:

    ardentissimus dux,

    Flor. 4, 2, 42; 1, 8, 2:

    ardentissimus amor,

    Vulg. 3, Reg. 11, 2:

    studia,

    Ov. M. 1, 199:

    Nonne cor nostrum ardens erat in nobis,

    Vulg. Luc. 24, 32:

    furor,

    ib. Isa. 30, 27:

    miserere ardentis (sc. amore),

    Ov. M. 14, 691.— Poet. with gen.:

    ardens caedis,

    Stat. Th. 1, 662.—In Cic. freq. of passionate, excited discourse:

    nec umquam is qui audiret, incenderetur, nisi ardens ad eum perveniret oratio,

    Cic. Or. 38, 132:

    verbum,

    id. ib. 8, 27 (cf. id. Brut. 24 fin.):

    nisi ipse (orator) inflammatus ad eam (mentem) et ardens accesserit,

    id. de Or. 2, 45, 190:

    orator gravis, acer, ardens,

    id. Or. 28, 99 al. — Adv. ardenter, only trop., in a burning, fiery, eager, passionate manner, ardently, eagerly, passionately:

    ardenter aliquid cupere,

    Cic. Tusc. 4, 17, 39; Plin. Ep. 2, 7, 6.— Comp.:

    ardentius sitire,

    to have a more burning thirst, Cic. Tusc. 5, 6, 16:

    ardentius diligere,

    Plin. Ep. 7, 20, 7, id. Pan. 85, 7:

    ardentius amare,

    Suet. Calig. 25.— Sup.:

    ardentissime diligere,

    Plin. Ep. 6, 4, 3; Suet. Dom. 22.

    Lewis & Short latin dictionary > ardeo

  • 2 ārdēns

        ārdēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of ardeo], glowing, fiery, hot, ablaze: caelum, L.: (zona) ardentior illis, O.: sagittae, H.: oculi, sparkling, V.: radiis lucis nubes, gleaming, V.: apes auro, V.: ardentis Falerni Pocula, fiery, H.: siti fauces, L.—Burning, ardent: iuvenis ardentis animi, L.: studia suorum: miserere ardentis (amore), O.: avaritia: oratio, impassioned: orator.
    * * *
    ardentis (gen.), ardentior -or -us, ardentissimus -a -um ADJ
    burning, flaming, glowing, fiery; shining, brilliant; eager, ardent, passionate

    Latin-English dictionary > ārdēns

  • 3 flagrāns

        flagrāns antis, adj. with comp. and sup.    [P. of flagro], flaming, blazing, burning, glowing: domus, O.: telum, V.: Canicula, H.: flagrantissimo aestu, L.— Glittering, shining: clipeo et armis, V.— Fig., glowing with passion, ardent, eager, vehement: orator studio flagranti: in studiis cupiditas: tumultus, V.: flagrantior aequo dolor, Iu.
    * * *
    flagrantis (gen.), flagrantior -or -us, flagrantissimus -a -um ADJ
    flaming, fiery, blazing; hot, scorching; in the ascendent (person/popularity); burning (w/desire), ardent/passionate; outrageous (crime), monstrous, flagrant

    Latin-English dictionary > flagrāns

  • 4 īgneus

        īgneus adj.    [ignis], of fire, fiery, on fire, burning, burning-hot: sidera: arces (i. e. caelum), H.: vis caeli, ether, O.: vis, fire (as an element): Chimaera, with fiery breath, H.: celeritas, motus.—Of color, fiery, V.—Fig., burning, fervid, ardent, vehement: furor, O.: vigor, V.: Tarchon, V.
    * * *
    ignea, igneum ADJ
    fiery, hot; ardent

    Latin-English dictionary > īgneus

  • 5 acer

    1.
    ăcer, ĕris, n. [kindred with Germ. Ahorn] (f. Serv. ap. Prisc. p. 698 P.), the maple-tree, Plin. 16, 15, 26, § 66 sq.—
    II.
    Transf., the wood of the maple-tree, maplewood, used, on account of its hardness and firmness, for writing-tablets, Plin. 33, 11, 52, § 146; Ov. Am. 1, 11, 28.
    2.
    ācer, cris, cre, adj. (m. acris, Enn.; f. acer, Naev. and Enn.; acrus, a um, Pall.; Veg.; cf. Charis. 63 and 93 P.) [cf. akis, akôn, akmê, akros, ôkus, oxus; Sanscr. acan = dart, acus = swift; Germ. Ecke; Engl. edge, to egg; and with change of quantity, ăcus, acuo, ăceo, ăcies, ăcerbus], sharp, pointed, piercing, and the like.
    I.
    Prop., of the senses and things affecting them, sharp, dazzling, stinging, pungent, fine, piercing:

    praestans valetudine, viribus, formā, acerrimis integerrimisque sensibus,

    Cic. Tusc. 5, 15, 45. So,
    a.
    Of the sight:

    acerrimus sensus videndi,

    Cic. de Or. 2, 87, 357:

    acres oculi,

    id. Planc. 27:

    splendor,

    Lucr. 4, 304:

    quidam colores ruboris acerrimi,

    Sen. Q. N. 1, 14 al. —
    b.
    Of the hearing:

    voce increpet acri?

    Lucr. 3, 953:

    aurium mensura, quod est acrius judicium et certius,

    Cic. de Or. 3, 47:

    acrem flammae sonitum,

    Verg. G. 4, 409:

    acri tibiā,

    Hor. C. 1, 12, 1.—
    c.
    Of smell, Lucr. 4, 122:

    exstinctum lumen acri nidore offendit nares,

    id. 6, 792; cf. ib. 1216:

    unguentis minus diu delectemur summa et acerrima suavitate conditis, quam his moderatis,

    Cic. de Or. 3, 25, 99:

    odor,

    Plin. 12, 17, 40.—
    d.
    Of taste: ut vitet acria, ut est sinapi, cepa, allium, Var. ap. Non. 201, 13:

    acres humores,

    sharp juices, Cic. N. D. 2, 23:

    lactuca innatat acri stomacho,

    an acid stomach, Hor. S. 2, 4, 59; cf. ib. 2, 8, 7:

    dulcibus cibis acres acutosque miscere,

    Plin. Ep. 7, 3 al. —
    e.
    Of sensation in its widest extent: aestatem auctumnus sequitur, post acer hiems fit, sharp, severe, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 ed. Vahl.—cf. Lucr. 3, 20; 4, 261); and so Hor.: solvitur acris hiems, C. 1. 4, 1. —
    B.
    Of the internal states of the human system, violent, sharp, severe, gnawing:

    fames, Naev. ap. Prisc. l. l. (B. Punic. p. 18 ed. Vahl.): somnus, Enn. ap. Prisc. l. l. (Ann. v. 369): morbus,

    Plaut. Men. 5, 2, 119:

    dolor,

    Lucr. 6, 650:

    sitis,

    Tib. 1, 3, 77 al.
    II.
    Of the states of mind: violent, vehement, passionate, consuming: mors amici subigit, quae mihi est senium multo acerrimum, Att. ap. Non. 2, 22:

    acri ira percitus,

    Lucr. 5, 400: cf. 3, 312;

    6, 754 (on the contrary, 5, 1194: iras acerbas): acres curae,

    Lucr. 3, 463, and Var. ap. Non. 241:

    luctus,

    ib. 87:

    dolor,

    Verg. A. 7, 291:

    metus,

    Lucr. 6, 1211; Verg. A. 1, 362:

    amor,

    Tib. 2, 6, 15:

    acrior ad Venerem cupido,

    Curt. 6, 5 al. (Among unpleasant sensations, acer designates a piercing, wounding by sharpness; but acerbus the rough, harsh, repugnant, repulsive.)—
    B.
    Applied to the intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd:

    acrem irritat virtutem animi,

    Lucr. 1, 70:

    acri judicio perpende,

    id. 2, 1041:

    memoria,

    strong, retentive, Cic. de Or. 2, 87:

    vir acri ingenio,

    id. Or. 5; cf. id. Sest. 20 al. —
    C.
    Applied to moral qualities.
    1.
    In a good sense, active, ardent, eager, spirited, brave, zealous:

    milites,

    Cic. Cat. 2, 10:

    civis acerrimus,

    an ardent patriot, id. Fam. 10, 28:

    defensor,

    id. ib. 1, 1:

    studio acriore esse,

    id. de Or. 1, 21:

    jam tum acer curas venientem extendit in annum rusticus,

    Verg. G. 2, 405 al. —
    2.
    In a bad sense, violent, hasty, hot, passionate, fierce, severe (very freq.):

    uxor acerrima,

    enraged, angry, Plaut. Merc. 4, 4, 56; Ter. Ph. 2, 1, 32:

    dominos acres,

    Lucr. 6, 63; Nep. Tim. 3, 5; cf. Bremi Nep. Eum. 11, 1. Also, of animals, Lucr. 4, 421; 5, 860; Verg. A. 4, 156; Hor. Epod. 12, 6; 2, 31; Nep. Eum. 11, 1. —
    D.
    Of abstract things (mostly poet.), Ter. Ph. 2, 2, 32:

    egestas,

    Lucr. 3, 65:

    poenas,

    id. 6, 72:

    impetus,

    ib. 128; 392:

    acerrimum bellum,

    Cic. Balb. 6:

    nox acerrima atque acerbissima,

    id. Sull. 18:

    acrius supplicium,

    id. Cat. 1, 1; in Quint.: acres syllabae, which proceed from short to long, 9, 4.—Acer is constr. with abl., and also (esp. in the histt. of the silv. age) with gen., Vell. 1, 13; Tac. H. 2, 5 al.; cf. Ramsh. § 107, 6 note. With in, Cic. Fam. 8, 15; with inf., Sil. 3, 338.— Adv.: ācrĭter, sharply, strongly, vehemently, eagerly, zealously, etc., in all the signif. of the adj., Plaut. Cist. 1, 1, 110; id. Ps. 1, 3, 39; Lucr. 6, 783; Cic. Tusc. 1, 30 al.— Comp., Lucr. 3, 54; 5, 1147; Hor. S. 2, 3, 92; Tac. A. 6, 45; 13, 3.— Sup., Cic. Fl. 11; id. Fam. 10, 28; 15, 4.—Also, ācre, Sall. Fragm. ap. Non. p. 132, 25; App. M. 10, 32; and perh. Pers. 4, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > acer

  • 6 ardor

    ardor, ōris, m. [ardeo], a flame, fire, heat, burning heat, lit. and trop.
    I.
    Lit.:

    solis ardor,

    Lucr. 2, 212:

    exortus est sol cum ardore,

    Vulg. Jac. 1, 11:

    ignium,

    Lucr. 5, 587:

    ignis,

    Vulg. 2 Pet. 3, 12:

    flammarum,

    Lucr. 5, 1093:

    flammaï,

    id. 5, 1099 al.:

    visas ab occidente faces ardoremque caeli,

    Cic. Cat. 3, 8:

    ardor caelestis, qui aether vel caelum nominatur,

    id. N. D. 2, 15, 41:

    ardore deflagrare,

    id. Ac. 2, 37, 119:

    ardores corporum in morbis,

    Plin. 14, 16, 18, § 99:

    Visitabo vos in egestate et ardore,

    with burning fever, Vulg. Lev. 26, 16 al. —
    II.
    Trop.
    A.
    Of the flashing fire of the eyes, brightness, brilliancy:

    fervescit et ex oculis micat acribus ardor,

    and fire gleams forth from the keen eyes, Lucr. 3, 289:

    ille imperatorius ardor oculorum,

    Cic. Balb. 21, and id. N. D. 2, 42, 107.—Of the external appearance in gen.:

    in te ardor voltuum atque motuum,

    Cic. Div. 1, 37, 80:

    oris,

    animation, Vell. 2, 35.—
    B.
    Of the passions or feelings, heat, ardor, glow, impatience, eagerness, ardent desire:

    Sive voluptas est sive est contrarius ardor, i. e. dolor,

    some tormenting pain, Lucr. 3, 251:

    cupiditatum ardore restincto,

    Cic. Fin. 1, 13, 43:

    ardor mentis ad gloriam,

    id. Cael. 31:

    quem ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui etc.,

    id. Fin. 5, 19, 50:

    ardor animi non semper adest, isque cum consedit,

    id. Brut. 24, 93:

    vultus ardore animi micans,

    Liv. 6, 13:

    ardorem compescere,

    Tac. Agr. 8; Liv. 8, 16. — Transf. from the combatants to the weapons:

    tantus fuit ardor armorum,

    Liv. 22, 5:

    Ardorem cupiens dissimulare meum,

    glowing love, Tib. 4, 12, 6; so Ov. M. 7, 76.— With obj. gen.:

    at te ejusdem virginis ardor Perdiderat,

    Ov. M. 9, 101; 9, 140; Hor. Epod. 11, 27 al.—And meton., the object of ardent affection, love, flame:

    tu primus et ultimus illi Ardor eris,

    Ov. M. 14, 683.

    Lewis & Short latin dictionary > ardor

  • 7 ācer

        ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup.    [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.
    * * *
    I
    maple tree; wood of the maple tree; maple
    II
    acris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJ
    sharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous

    Latin-English dictionary > ācer

  • 8 adflātus (aff-)

        adflātus (aff-) ūs, m    [ad-flo], a blowing on, breeze, blast, breath: ex terrā: vaporis, L: adflatu nocent, by the effluvia, O.: frondes adflatibus (apri) ardent, by his breath, O.—Fig., inspiration: divinus: furoris.

    Latin-English dictionary > adflātus (aff-)

  • 9 animōsus

        animōsus adj.    [anima], full of air, airy: guttura, through which the breath passes, O.— Full of life: signa, Pr.— Violent: Eurus, V.
    * * *
    animosa, animosum ADJ
    courageous, bold, strong, ardent, energetic, noble; stormy (wind/sea), furious

    Latin-English dictionary > animōsus

  • 10 animōsus

        animōsus adj. with comp.    [animus], full of courage, bold, spirited, undaunted: pugnis: animosior senectus quam adulescentia, shows more courage: (equorum) pectus, V.: Rebus angustis animosus appare, H.— Proud: parens, vobis animosa creatis, of having borne you, O.—Bold, audacious: corruptor, Ta.
    * * *
    animosa, animosum ADJ
    courageous, bold, strong, ardent, energetic, noble; stormy (wind/sea), furious

    Latin-English dictionary > animōsus

  • 11 avidus

        avidus adj. with comp. and sup.    [1 AV-], longing eagerly, desirous, eager, greedy: libidines: porca: amplexus, O.: cursūs, V.: cibi, T.: laudis: potentiae, S.: novarum rerum, L.: ad pugnam, L.: futuri, H.: avidi, wine-bibbers, H.: avidior gloriae: avidissima caedis, O.: avidi committere pugnam, O.: in pecuniis: in direptiones manus, L.: Volcanus, fiery, H.: legiones, eager for battle, Ta. —Esp., greedy of gain, avaricious, covetous: pater, T.: animus: manūs heredis, H.: ad rem avidior, T.: gens avidissima, Cu. — Voracious, ravenous, gluttonous: avidos funus Exanimat, H.: canes, O.: convivae, H.: mare, insatiable, H.: ignis, O.
    * * *
    avida -um, avidior -or -us, avidissimus -a -um ADJ
    greedy, eager, ardent, desirous of; avaricious, insatiable; lustful, passionate

    Latin-English dictionary > avidus

  • 12 concitātus

        concitātus adj. with comp. and sup.    [P. of concito], rapid, swift, quick: equo concitato vehitur, at full speed, N.: quam concitatissimos equos inmittere, L.: conversio caeli concitatior.—Fig., roused, excited, vehement, ardent: contio: concitatior clamor, L.
    * * *
    I
    concitata -um, concitatior -or -us, concitatissimus -a -um ADJ
    fast/rapid; roused/vehement/violent (emotions); passionate, energetic; excited
    II

    Latin-English dictionary > concitātus

  • 13 dēsīderium

        dēsīderium ī, n    [cf. desidero], a longing, ardent desire, wish, want, grief, regret: Athenarum, T.: urbis, homesickness: coniunctissimi viri: tam cari capitis, H.: pectora diu tenet desiderium, Enn. ap. C.: Ita magno desiderio fuit ei filius, T.: Desideri pocula, love-potions, H.: desideria imperitorum commovere: fidelia, H.— Want, need, necessity: cibi naturale, L.: hae manūs suffecere desiderio meo, Cu.— A request, petition: desideria militum ad Caesarem ferenda, Ta.—Fig., of a person, a desire, longing: Nunc desiderium, curaque non levis, H.: valete, mea desideria.
    * * *
    desire/longing/want/requirement; desire/grief/regret for dead/absent/loss; favorite, object of desire; pleasure, that desired/needed; petition, request

    Latin-English dictionary > dēsīderium

  • 14 fax

        fax facis, f    [1 FAC-], a torch, firebrand, flambeau, link: faces de muro eminus iaciebant, Cs.: faces undique ex agris conlectae, L.: ambulare cum facibus, H.: faces iam accensas ad urbis incendium exstinxi: ardens: faces ferro inspicare, V.: dilapsa in cineres fax, H.: arcana, i. e. carried in the Eleusinian mysteries, Iu.— A nuptial-torch (carried in the wedding procession): novas incide faces, tibi ducitur uxor, V.: face nuptiali digna, i. e. of marriage, H.: nuptiales: maritae, O.— A funeral-torch (with which the pyre was kindled): Funereas rapuere faces, V.—As an attribute of Cupid, the torch of love, O., Tb., Pr.—As an attribute of the Furies, the torch of wrath: madefacta sanguine, O.—Of the heavenly bodies, a light, orb: Phoebi fax, C. poët.— A fiery meteor, fire-ball, shooling-star, comet: visae nocturno tempore faces: Stella facem ducens, i. e. a torch-like train, V.: stellae, a comet, L.: faces visae ardere sub astris, meteors, O.—Fig., a torch, light: facem praeferre pudendis, i. e. make deeds of shame conspicuous, Iu.: studii mei, guide, O.: adulescentulo ad libidinem facem praeferre.— A torch, fire, flame, incitement, stimulus, cause of ruin, destruction: corporis facibus inflammari ad cupiditates: me torret face mutuā Calais, flame of love, H.: dicendi faces, flaming eloquence: subicere faces invidiae alicuius: inde faces ardent (a dote), Iu.: Antonius incendiorum, instigator: belli, L.
    * * *
    torch, firebrand, fire; flame of love; torment

    Latin-English dictionary > fax

  • 15 incitātus

        incitātus adj. with comp. and sup.    [P. of incito], hurried, rapid, swift, at full speed: equo incitato se in hostes immittens: cursu incitato, Cs.: mundi incitatissima conversio.—Fig., vehement, ardent, rapid: cursus in oratione incitatior: Thucydides incitatior fertur.
    * * *
    incitata, incitatum ADJ
    fast-moving, aroused, passionate; equo incitato, at full gallop

    Latin-English dictionary > incitātus

  • 16 mediocris

        mediocris e, adj.    [medius], of middling size, medium, middling, moderate, ordinary: castellum, S.: spatium, Cs.: lacum mediocris aquae prospexit (i. e. mediocrem), O.—Fig., moderate, mean, mediocre, inferior, inconsiderable: oratores: homines: poëta, H.: amicitia: artes: ingenium: excusare... mediocris est animi, narrow, Cs.: ut mediocris Iacturae te mergat onus, Iu.: primo mediocria gerebat, S.—With neg, not insignificant, not common, superior, extraordinary: non mediocris animus, i. e. ardent, S.: haud mediocris vir: non mediocris diligentia, Cs.
    * * *
    mediocris, mediocre ADJ
    medium, average, middling, ordinary, moderate, tolerable; mediocre

    Latin-English dictionary > mediocris

  • 17 pressus

        pressus adj. with comp.    [P. of premo], closed, close, shut tight: presso obmutuit ore, V.: oscula iungere pressa, i. e. ardent, O.: presso gutture, i. e. hoarsely, V.— Repressed, suppressed, kept down, slow: pede presso cedentes, L.: pressoque legit vestigia gressu, O.—Fig., of utterance, repressed, subdued, low: modi: vox, thick.—Of style, concise, close, precise, accurate: Thucydides verbis: oratio pressior.—Of sounds, precise, definite, articulate: sonos vocis pressos efficit (lingua).
    * * *
    pressa, pressum ADJ
    firmly planted, deliberate

    Latin-English dictionary > pressus

  • 18 sublīmis

        sublīmis e, adj. with comp.    [2 LAC-], uplifted, high, lofty, exalted, elevated: vertex, V.: montis cacumen, O.: portae, V.: Os, uplifted (opp. pronus), O.: dum sublimis versūs ructatur, gazing upwards, H.: flagellum, uplifted, H.: currus, L.: quanto sublimior Atlas sit montibus, etc., Iu.— Plur n. as subst: Antiquique memor metuit sublimia casūs, lofty flights, O.— Borne aloft, uplifted, elevated, raised: Syrum Sublimen medium adripere, T. (al. sublimem): campi armis sublimibus ardent, raised high, V.: Sublimes in equis redeunt, V.: (Venus) Paphum sublimis abit, through the sky, V.: sublimis abit, L.— On high, lofty, in a high position: iuvenem sublimem stramine ponunt, V.: Tyrio iaceat sublimis in ostro, O.— Fig., lofty, exalted, eminent, distinguished: Mens, O.: Sublimis, cupidusque et amata relinquere pernix, aspiring, H.: tuis natalibus Inveniet quisquam sublimius? Iu.—Of style, lofty, elevated, sublime: carmina, Iu.; cf. natura, H.
    * * *
    sublime, sublimior -or -us, sublimissimus -a -um ADJ
    high, lofty; eminent, exalted, elevated; raised on high; in high position

    Latin-English dictionary > sublīmis

  • 19 vehemēns

        vehemēns (veemēns, vēmēns, Ct., H.), entis, adj.    with comp.Of living beings, eager, violent, furious, impetuous, ardent, vehement: in utramque partem, T.: accusator: vehemens in alios: salibus, lively with witticisms, Iu.: lupus, H. —Fig., of things, active, vigorous, strong, forcible, effective: pilum... vehementius ictu missuque telum, L.: incitatio: senatūs consultum: causa ad obiurgandum, T.
    * * *
    vehementis (gen.), vehementior -or -us, vehementissimus -a -um ADJ
    violent, severe, vehement, emphatic, vigorous

    Latin-English dictionary > vehemēns

  • 20 desideranter

    desiderantius, desiderantissime ADV
    longingly, with yearning; eagerly, with ardent desire (L+S)

    Latin-English dictionary > desideranter

См. также в других словарях:

  • ardent — ardent, ente [ ardɑ̃, ɑ̃t ] adj. • fin Xe; lat. ardens 1 ♦ Qui est en feu, en combustion; qui brûle. Charbons, tisons ardents. ⇒ embrasé, enflammé, incandescent; 1. braise, brasier, fournaise. Bûcher ardent. « L ardent foyer jetait des clartés… …   Encyclopédie Universelle

  • ardent — ardent, ente (ar dan, dan t ) adj. 1°   Qui est en feu, flamboyant ; qui brûle. Charbon ardent. Cendre ardente. Yeux ardents. Fièvre ardente. Soif ardente. Soleil ardent. Le soleil est ardent. •   Le feu toujours ardent qui brûle pour nos dieux,… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ardent — ARDENT, ENTE. adj. Qui est en feu, qui est allumé, enflammé. Fournaise ardente. Brasier ardent. Fer ardent. Lampe ardente. Torche ardente. Flambeaux ardens. f♛/b] On appelle Chapelle ardente, Le luminaire nombreux qui brûle autour du cercueil, ou …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • ardent — Ardent, [ard]ente. ad. v. Qui est en feu, qui est allumé, enflammé. Fournaise ardente. brasier ardent. fer ardent. lampe ardente. torche ardente. flambeaux ardents. Chappelle ardente. C est dans une pompe funebre le luminaire qui brusle au tour… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • ardent — ARDÉNT, Ă, ardenţi, te, adj. 1. (livr.) Înfocat, înflăcărat, aprins, pasionat. 2. (Despre nave) Care, sub acţiunea vântului, se întoarce cu prora în direcţia din care bate vântul. – Din fr. ardent. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 …   Dicționar Român

  • Ardent — Ar dent, a. [OE. ardaunt, F. ardant, p. pr. of arder to burn, fr. L. ardere.] 1. Hot or burning; causing a sensation of burning; fiery; as, ardent spirits, that is, distilled liquors; an ardent fever. [1913 Webster] 2. Having the appearance or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Ardent — may refer to:*Ardent Computer, a graphics minicomputer manufacturing company *Ardent Records, a Memphis record label founded in 1959 *Ardent Studios, a professional recording studio in Memphis, Tennessee, US *HMS Ardent , one of several ships of… …   Wikipedia

  • Ardent — se dit d un voilier qui a une tendance naturelle à remonter au vent. Cela arrive généralement quand le centre de poussée vélique est un peu trop en arrière. L intérêt d un voilier ardent était de rendre le réglage d un régulateur d allure plus… …   Wikipédia en Français

  • Ardent — war eine französische Automarke. Unternehmensgeschichte Das Unternehmen Caron et Cie aus Paris vermarktete zwischen 1900 und 1901 einige seiner Automobile unter dem Markennamen Ardent. Fahrzeuge Das einzige Modell Victoriette 5 CV war mit einem… …   Deutsch Wikipedia

  • ardent — (adj.) early 14c., of alcoholic distillates, brandy (ardent spirits), etc., from O.Fr. ardant (13c.) burning, hot; zealous, from L. ardentem (nom. ardens) glowing, fiery, hot, ablaze, also used figuratively of passions, prp. of ardere to burn,… …   Etymology dictionary

  • ardent — [är′dənt] adj. [ME < OFr ardant < L ardens, prp. of ardere, to burn; akin to aridus, ARID] 1. warm or intense in feeling; passionate [ardent love] 2. intensely enthusiastic or devoted; zealous [an ardent disciple] 3. glowing; radiant 4.… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»