-
1 inrito
1.irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.I.Lit.:II.inritare dictum est proprie provocare,
Non. 31, 21:si me inritassis, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:ne si magis inritatus siet,
Ter. Ad. 2, 4, 18:ita sum inritatus, ut, etc.,
id. Phorm. 2, 1, 10:ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,
Cic. Mil. 31, 84:virum telis,
Verg. A. 10, 644:Terra, ira irritata deorum,
id. ib. 4, 178:bello gentes,
Just. 12, 6, 16:sibi simultates,
Liv. 33, 46:aliquem ad necem alicujus,
Vell. 2, 66.— Poet.:cum fera diluvies quietos Irritat amnes,
enrages, Hor. C. 3, 29, 41:flammas,
to kindle, Ov. F. 2, 649.—In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:2.crabrones,
Plaut. Am. 2, 2, 75:tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,
Liv. 6, 27:animos ad bellum,
id. 31, 5:iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,
Quint. 1, 1, 26:forma meos irritat amores,
Ov. Am. 2, 4, 9:vitia,
id. ib. 3, 4, 11:cupiditatem,
Sen. Ep. 7:suspiciones,
Tac. H. 3, 4:animos,
Hor. A. P. 180:ingenium,
Prop. 4 (5), 6, 75:naturam per se pronam ad humanitatem,
Sen. Ben. 6, 29:princeps, qui delatores non castigat, irritat,
encourages, Suet. Dom. 9:exitium,
to hasten, Tac. A. 13, 1:tussim,
to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:canem inritatam imitarier,
Plaut. Capt. 3, 1, 25:ad aliquid,
Suet. Galb. 21:in aliquid,
Sen. Ep. 97.— Comp.:ego his ejus verbis irritatior,
Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19. -
2 irrito
1.irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.I.Lit.:II.inritare dictum est proprie provocare,
Non. 31, 21:si me inritassis, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:ne si magis inritatus siet,
Ter. Ad. 2, 4, 18:ita sum inritatus, ut, etc.,
id. Phorm. 2, 1, 10:ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,
Cic. Mil. 31, 84:virum telis,
Verg. A. 10, 644:Terra, ira irritata deorum,
id. ib. 4, 178:bello gentes,
Just. 12, 6, 16:sibi simultates,
Liv. 33, 46:aliquem ad necem alicujus,
Vell. 2, 66.— Poet.:cum fera diluvies quietos Irritat amnes,
enrages, Hor. C. 3, 29, 41:flammas,
to kindle, Ov. F. 2, 649.—In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:2.crabrones,
Plaut. Am. 2, 2, 75:tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,
Liv. 6, 27:animos ad bellum,
id. 31, 5:iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,
Quint. 1, 1, 26:forma meos irritat amores,
Ov. Am. 2, 4, 9:vitia,
id. ib. 3, 4, 11:cupiditatem,
Sen. Ep. 7:suspiciones,
Tac. H. 3, 4:animos,
Hor. A. P. 180:ingenium,
Prop. 4 (5), 6, 75:naturam per se pronam ad humanitatem,
Sen. Ben. 6, 29:princeps, qui delatores non castigat, irritat,
encourages, Suet. Dom. 9:exitium,
to hasten, Tac. A. 13, 1:tussim,
to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:canem inritatam imitarier,
Plaut. Capt. 3, 1, 25:ad aliquid,
Suet. Galb. 21:in aliquid,
Sen. Ep. 97.— Comp.:ego his ejus verbis irritatior,
Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19. -
3 ācer
ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup. [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.* * *Imaple tree; wood of the maple tree; mapleIIacris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJsharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous -
4 stomachor
stomachor ātus, ārī, dep. [stomachus], to be irritated, be angry, fume, fret: si stomachabere et moleste feres: iucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo, at your letter: stomachari, quod tecum de eādem re agam saepius: stomachabatur senex, si quid asperius dixeram: Scipio, cum stomacheretur cum Metello, quarrelled: prave sectum ob unguem, H.: omnia: Id mecum, T.* * *stomachari, stomachatus sum V DEPbe angry, boil with rage -
5 exacerbesco
ex-ăcerbesco, ĕre, v. inch. n., to become exasperated, irritated, angry:quis est tam mitis quin exacerbescat,
App. Mag. p. 327, 28. -
6 stomachor
stŏmăchor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [stomachus, II.], to be irritated, peevish, pettish, vexed, angry, or out of humor; to fume, fret (class.; esp. freq. in Cic.; syn.: irascor, succenseo).I.Neutr.:II.si stomachabere et moleste feres, plura dicemus,
Cic. Fam. 15, 16, 3; so (with irasci) id. Brut. 95, 326.—With abl.:jucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo,
Cic. Fam. 10, 26, 1:proximam stomachandi occasionem adripio,
Sen. Ep. 12, 2.—With quod:non dubito, quin mirere atque etiam stomachere, quod tecum de eādem re agam saepius,
Cic. Att. 16, 16, F, § 17.— With si:stomachabatur senex, si quid asperius dixeram,
Cic. N. D. 1, 33, 93.—With cum and abl.:stomachari cum aliquo,
i.e. to quarrel with him, Cic. de Or. 2, 66, 267. —With ob and acc.:cum prave sectum stomacheris ob unguem,
Hor. Ep. 1, 1, 104. —Act., to be angry or vexed at any thing (very rare, and only with the general objects aliquid or omnia). stomachor omnia, Cic. Att. 14, 21, 3: si quid stomachor, August. ap. Suet. Tib. 21; cf.:id equidem adveniens mecum stomachabar modo,
Ter. Eun. 2, 3, 32:Venus stomachata biles Venereas,
nursing, App. M. 5, p. 172, 31.—Hence, * stŏmăchanter, adv., irritably, peevishly, pettishly: arridens, Aug Vit. Beat. med. -
7 succenseo
succensĕo and suscensĕo, sŭi, sum, 2, v. n. [succensus, from succendo], to be inflamed with anger, to be angry, irritated, enraged (class.; syn.: irascor, indignor).(α).With dat.:(β).hominibus irasci et succensere,
Cic. Rosc. Com. 16, 46:neque illi sum iratus neque quicquam succenseo,
Plaut. Most. 5, 2, 41:id tibi suscensui, Quia, etc.,
id. Pers. 3, 3, 26:nil succenseo Nec tibi nec huic,
Ter. Heaut. 5, 2, 23:ne tu illi succenseas, ne tibi illum succensere aliquid suspicere,
Cic. Deiot. 13, 35:nec vero iis... habeo quod suscenseam,
id. Tusc. 1, 41, 99:nisi Atheniensibus succensuissem,
id. de Or. 3, 20, 75:quis mihi jure succenseat?
id. Arch. 6, 13:non esse aut ipsi aut militibus succensendum,
Caes. B. C. 1, 84.—Absol., Plaut. Merc. 5, 3, 4:* (γ).nihil fecit quod succenseas,
Ter. Phorm. 2, 1, 33:quae si sic sua habituram dicat, quis tandem succenseat?
Liv. 7, 13:aliud succensendi tempus erit,
id. 22, 29:C. Caesar succensens propter curam verrendis viis non adhibitam,
Suet. Vesp. 5; Aug. Civ. Dei, 3, 17.—Part. fut. pass.:peccata hominum non succensenda sunt,
Gell. 6, 2, 5.
См. также в других словарях:
irritated — adj. aroused to impatience or anger; as, made an irritated gesture. Syn: annoyed, nettled, peeved, pissed, stung. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
irritated — adj. 1) irritated at (irritated at being awakened so early) 2) irritated to + inf. (he was irritated to see her dancing with someone else) * * * irritated to + inf. (he was irritated to see her dancing with someone else) irritated at (irritated… … Combinatory dictionary
Irritated — Irritate Ir ri*tate, v. t. [imp. & p. p. {Irritated}; p. pr. & vb. n. {Irritating}.] [L. irritatus, p. p. of irritare. Of doubtful origin.] [1913 Webster] 1. To increase the action or violence of; to heighten excitement in; to intensify; to… … The Collaborative International Dictionary of English
irritated — adj. VERBS ▪ be, feel, look, sound ▪ become, get ADVERB ▪ extremely, fairly … Collocations dictionary
irritated — ir|ri|tat|ed [ˈırıteıtıd] adj 1.) feeling annoyed and impatient about something irritated about/at/with/by ▪ John was getting irritated by all her questions. see usage note ↑nervous 2.) painful and sore ▪ Her throat and eyes were irritated … Dictionary of contemporary English
irritated — adjective Date: 1595 subjected to irritation; especially roughened, reddened, or inflamed by an irritant < irritated eyes > … New Collegiate Dictionary
irritated — ir|ri|tat|ed [ ırı,teıtəd ] adjective 1. ) annoyed or impatient about something: I was beginning to get irritated at the long delay. 2. ) painful, red, or swollen … Usage of the words and phrases in modern English
irritated — adjective 1 feeling annoyed and impatient about something (+ about/at/with/by): John was irritated by the necessity for polite conversation. 2 painful and sore … Longman dictionary of contemporary English
irritated — UK [ˈɪrɪˌteɪtɪd] / US [ˈɪrɪˌteɪtəd] adjective 1) annoyed or impatient about something I was beginning to get irritated. 2) painful, red, or swollen … English dictionary
irritated — [ˈɪrɪˌteɪtɪd] adj 1) annoyed or angry about something I was beginning to get irritated.[/ex] 2) painful or swollen … Dictionary for writing and speaking English
irritated — adjective aroused to impatience or anger made an irritated gesture feeling nettled from the constant teasing peeved about being left out felt really pissed at her snootiness riled no end by his lies roiled by the delay • Syn … Useful english dictionary