-
1 raucus
raucus adj. [2 RV-], hoarse: nos raucos saepe attentissime audiri video: palumbes, V.: os aselli, O.: vox (ranarum), O.: vicinia rauca reclamat, screaming herself hoarse, H.: circus, Iu.: Illa sonat raucum quiddam, O.: cygni, deep-voiced, V.: aes (i. e. tuba), hollow-sounding, V.: aes (i. e. scutum), ringing, V.: Hadria, roaring, H.: rauca signa dedere fores, grating, O.—Fig., faint: nisi ipse rumor iam raucus erit factus.* * *rauca, raucum ADJhoarse; husky; raucous -
2 raucus
raucus, a, um, adj. [from root ru-, to make a loud noise, ravus], hoarse.I.Lit. (freq. and class.):2.rogitando sum raucus factus,
Plaut. Ep. 2, 1, 16: expurigabo ad raucam ravim omnia, id. Fragm. ap. Non. 164, 19:nos raucos saepe attentissime audiri video: at Aesopum, si paulum irrauserit, explodi,
Cic. de Or. 1, 61, 259; Prop. 1, 16, 39:cornices,
Lucr. 6, 751:palumbes,
Verg. E. 1, 58:cicadae,
id. ib. 2, 12:fauces,
Lucr. 6, 1189; cf.guttur,
Ov. M. 2, 484:os aselli,
id. F. 1, 433:vox (ranarum),
id. M. 6, 377:garrulitas (picarum),
id. ib. 5, 678:stridor (simiae),
id. ib. 14, 100:quaere peregrinum vicinia rauca reclamat,
screaming herself hoarse, Hor. Ep. 1, 17, 62; cf.circus,
Juv. 8, 59 Rup.:causidici,
Mart. 4, 8, 2:rogatores,
id. 10, 5, 4:Codrus,
Juv. 1, 2:cohors (Gallorum),
id. 6, 514:illa (puella) sonat raucum quiddam,
Ov. A. A. 3, 289; cf. the foll.— Poet., in gen., of the swan:dant sonitum rauci per stagna loquacia cygni,
Verg. A. 11, 458.— Comp.:raucior,
Mart. Cap. 1, § 28; Serv. ad Verg. A. 7, 704.—Transf., of inanimate things, hoarse, hollow, or deep sounding, harsh, rough, grating, etc. (only in the poets):II.cornu,
Prop. 3, 3 (4, 2), 41:cymbala,
id. 3, 17 (4, 16), 36:tibia,
id. 3, 10 (4, 9), 23:ossa (tubae),
id. 4 (5), 3, 20; cf.aes (i. e. tuba),
Verg. G. 4, 71 et saep.:murmur (undae),
id. ib. 1, 109; cf. Hadria, Hor. C. 2, 14, 14:litus,
Stat. Th. 5, 291:Aquilo,
Mart. 1, 50, 20:tonitrua,
Stat. Th. 2, 40:postes,
Prop. 4 (5), 8, 49; cf. Ov. Am. 1, 6, 50: aes (i. e. scutum). Verg. A. 2, 545 et saep.:amnis Rauca sonans,
id. ib. 9, 125; cf.:tumidus post flamina pontus Rauca gemit,
Luc. 5, 217:arma raucum gemuere,
Sil. 2, 245; cf. Ov. A. A. 3, 289.—Trop.:te vero nolo, nisi ipse rumor jam raucus erit factus, ad Baias venire,
has become faint, died away, Cic. Fam. 9, 2, 5. -
3 fuscus
fuscus adj. [FVR-], dark, swarthy, dusky, tawny: purpura: cornix: Andromede, O.: alae (noctis), V.— Husky, hoarse: vocis (genus).* * *fusca, fuscum ADJdark, swarthy, dusky; husky; hoarse -
4 raucesco
raucesco, ĕre, v. n. [id.], to grow hoarse, become hoarse:quomodo raucescit vox (gallinae),
Aug. in Psa. 58; Isid. 12, 7, 15. -
5 crūdus
crūdus adj. with comp. [CRV-], bloody, bleeding, trickling with blood: volnera, O.: exta, L.— With full stomach, stuffed with food, dyspeptic: qui de conviviis auferantur crudi: pilā ludere inimicum crudis, H.: (homo) crudior: bos, H.—Unripe, immature, crude, raw: poma: equa marito, H.: servitium, too new, Ta.—Fresh, vigorous: senectus, V., Ta.—Unprepared, immature, raw, crude: caestus, of raw hide, V.: rudis cortice crudo hasta, V.: pavo, undigested, Iu.: quia crudus fuerit, hoarse.—Fig., rough, unfeeling, cruel, merciless: ille precantem defodit Crudus humo, O.: ensis, V.: tyrannis, Iu.* * *cruda -um, crudior -or -us, crudissimus -a -um ADJraw; bloody/bleeding; crude, cruel, rough, merciless; fierce/savage; grievous; youthful/hardy/vigorous; fresh/green/immature; undigested; w/undigested food -
6 gemitus
gemitus ūs, m [gemo], a sighing, sigh, groan, lamentation, complaint: ut urbe totā gemitus fieret: civium gemitu commoveri: clamor permixtus gemitu, S.: Gemitūs abstine, T.: extremos ciet gemitūs, V.: ad gemitūs volnerum, L.— Pain, sorrow: Danai gemitu atque irā conlecti, V.—Of things, a groan, hoarse sound: gemitum dedere cavernae, V.: dat tellus gemitum, V.* * *groan, sigh; roaring -
7 inraucēscō (irr-)
inraucēscō (irr-) rausī, —, ere, inch. [1 in+ raucus], to become hoarse: paulum. -
8 ob-tundō
ob-tundō tudī, tūsus or tūnsus, ere, to blunt, weaken, exhaust, make dull: vocem in dicendo, talk himself hoarse: mentem: aegritudinem, alleviate. —To stun, din, deafen, annoy, tease, importune, molest: non obtundam diutius: te epistulis: me de hac re, importune, T.: obtuderunt eius aurīs, te fuisse, etc., dinned into him that, etc. -
9 per-frīgēscō
per-frīgēscō frīxī, —, ere, inch, to be chilled, catch cold: si perfrixit, i. e. is hoarse, Iu. -
10 raucisonus
raucisonus adj. [raucus + sonus], hoarsesounding: bombi, Ct.* * *raucisona, raucisonum ADJhoarse-sounding, raucous -
11 sub-raucus (surr-)
sub-raucus (surr-) adj., somewhat hoarse: vox. -
12 inraucesco
inraucescere, inrausi, - V INTRANS -
13 subraucus
subrauca, subraucum ADJ -
14 acerbum
ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).I.Prop.:B.Neptuni corpus acerbum,
bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
Cic. de Sen. 15:saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,
Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,
Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:ante diem edere partus acerbos,
premature, Ov. F. 4, 647. —Transf.(α).to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:(β). II.serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,
Auct. Her. 4, 47;Fig.A.Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:B.melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,
Cic. Lael. 24:posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,
for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):acerbissimi feneratores,
id. Att. 6, 1;so of adversaries or enemies,
violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:acerbissimus hostis,
id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:acerbus odisti,
Hor. S. 1, 3, 85 K. &H.: quid messes uris acerba tuas?
Tib. 1, 2, 98 al. —Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!
Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:in rebus acerbis,
Lucr. 3, 54:acerbissimum supplicium,
Cic. Cat. 4, 6:acerbissima vexatio,
id. ib. 4, 1:acerba memoria temporis,
id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:acerbum funus filiae,
id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:idem acerbe severus in filium,
id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K. -
15 acerbus
ăcerbus, a, um, adj. [fr. 2. acer, like superbus fr. super, yet the short ă should be noticed], harsh to the taste, of every object which has an astringent effect upon the tongue (opp. suavis, Lucr. 4, 661 sq.).I.Prop.:B.Neptuni corpus acerbum,
bitter, briny, Lucr. 2, 472; and esp. of unripe fruit, sharp, sour, harsh, and the like:uva primo est peracerba gustatu, deinde maturata dulcescit,
Cic. de Sen. 15:saporum genera tredecim reperiuntur: acer, acutus, acerbus, acidus, salsus, etc.,
Plin. 15, 27, 32; and since the harshness of fruit is always a sign of immaturity, so Varro, Cicero, Pliny, et al. use acerbus as a syn. for crudus, immaturus, unripe, crude, lit. and trop.: nondum matura uva est, nolo acerbam sumere, Phaed. 4, 2, 4; so Ov. Am. 2, 14, 24;and trop.: impolitae res et acerbae si erunt relictae,
Cic. Prov. Cons. 14; cf. Gell. 13, 2.—Hence: virgo acerba, not yet marriageable, Varr. ap. Non. 247, 15; and esp. poet. (opp. to virgo matura, v. maturus): funus acerbum, as a translation of the Gr. thaWatos aôros (Eur. Orest. 1030), Auct. Or. pro Dom. 16:ante diem edere partus acerbos,
premature, Ov. F. 4, 647. —Transf.(α).to sounds, harsh, hoarse, rough, shrill:(β). II.serrae stridentis acerbum horrorem, Lucr, 2, 410: vox acerbissima,
Auct. Her. 4, 47;Fig.A.Of men: Rough, coarse, repulsive, morose, violent, hard, rigorous, severe:B.melius de quibusdam acerbos inimicos mereri quam eos amicos, qui dulces videantur,
Cic. Lael. 24:posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire,
for there may go forth sensualists from the school of Aristippus, crabbed fellows from that of Zeno, id. N. D. 3, 31 (cf. acriculus):acerbissimi feneratores,
id. Att. 6, 1;so of adversaries or enemies,
violent, furious, bitter, Cic. Fam. 1, 4:acerbissimus hostis,
id. Cat. 4, 6 fin.; so id. Fam. 3, 8:acerbus odisti,
Hor. S. 1, 3, 85 K. &H.: quid messes uris acerba tuas?
Tib. 1, 2, 98 al. —Of things, harsh, heavy, disagreeable, grievous, troublesome, bitter, sad (very often, esp. in Cic.):ut acerbum est, pro benefactis cum mali messem metas!
Plaut. Ep. 5, 2, 52; cf. Ter. Hec. 3, 1, 1; Att. ap. Non. 72, 29:in rebus acerbis,
Lucr. 3, 54:acerbissimum supplicium,
Cic. Cat. 4, 6:acerbissima vexatio,
id. ib. 4, 1:acerba memoria temporis,
id. Planc. 41: acerbissimā morte affectus, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2 al.—Hence acerbum funus (diff. from above), a bitter, painful death, Plaut. Am. 1, 1, 35:acerbum funus filiae,
id. As. 3, 3, 5, and so Nep. Cim. 4: vita ejus fuit secura et mors acerba, afflicting, painful, unwelcome. —In the neutr. subst.: ăcer-bum, i, calamity, misfortune, Ov. Tr. 5, 2, 21; Verg. A. 12, 500—acerba, n. plur. adv. acc. to the Gr. idiom, Lucr. 5, 34 (cf. acuta et al.), several times imitated by Verg. A. 12, 398; 9, 794; id. G. 3, 149.— Adv.: ăcerbe, harshly, sharply, severely, etc., in the trop. signif. of the adj., Cic. Fam. 1, 5; id. N. D. 2, 33; id. Planc. 1:idem acerbe severus in filium,
id. Off. 3, 31, 112; Liv. 3, 50. 12; 7, 3, 9; Tac. A. 2, 87 al.— Comp., Cic. Lael. 16; Suet. Tib. 25.— Sup., Cic. Att. 11, 1; Caes. B. C. 1, 2; also Cic. Planc. 35, 86, where, of an exclamation of severe grief, acerbissime for acerrime is defended against Lambinus and Ernesti by Wunder, Planc. l. c. p. 217; so B. & K. -
16 crudus
crūdus, a, um, adj. [root kru-, of Gr. kruos; cf. cruor, crudelis], bloody, bleeding, trickling with blood, etc.I.Prop. (so rare):II.vulnus,
Plin. Ep. 5, 16, 11:vulnera,
Ov. Tr. 3, 11, 19; id. P. 1, 3, 16.—Transf.A.Of food, raw, not cooked: quid tu curas, utrum [p. 485] crudum an coctum edim? Plaut. Aul. 3, 2, 15:B.exta,
Liv. 29, 27, 5:carnem mandere,
Suet. Ner. 37.—So also of undigested food:pavo,
Juv. 1, 143; cf.trop.: lectio non cruda sed multā iteratione mollita et velut confecta,
Quint. 10, 1, 19;and, alvus,
Cato, R. R. 125:qui crudum ructat,
i. e. when undigested food rises in the stomach, Cels. 1, 2; v. ructo.— Transf., of persons suffering from indigestion, etc., Cic. Fin. 2, 8, 23; Quint. 11, 3, 27; Hor. S. 1, 5, 49; id. Ep. 1, 6, 61:crudior,
Cic. Clu. 60, 168; cf. cruditas; so,bos,
Hor. Epod. 8, 6 Orell. ad loc.—Hence, in a pun, Mart. 3, 13, 3 sq.—In gen., of all physical or moral crudeness, immaturity, roughness, etc.1.Lit.a.Unripe, immature, crude:(β).poma ex arboribus, cruda si sunt, vix evelluntur, si matura et cocta, decidunt,
Cic. Sen. 19, 71:pruna (opp. maturissima),
Col. 12, 10, 3:muria (opp. matura),
id. 12, 6, 2 al.:palmes,
Luc. 4, 317 (viridis, Schol.);of an abscess,
not mature, Cels. 5, 28, 11:puella,
Mart. 8, 64, 11; cf. Hor. C. 3, 11, 12:funera nepotis,
premature, early, Stat. Th. 9, 391; cf. id. Achill. 1, 478:amor,
yet young, fresh, id. Th. 2, 341; cf.:crudum adhuc servitium,
Tac. A. 1, 8 fin.:adhuc studia,
Petr. 4:crudi sine viribus anni,
Sil. 12, 348:juventus,
not yet armed, id. 3, 302; Claud. Cons. Hon. 3, 42.—Opp. to age, and the weakness arising from age, fresh, vigorous:b.jam senior, sed cruda deo viridisque senectus,
Verg. A. 6, 304;imitated by Tac.: quibus cruda ac viridis senectus,
Tac. Agr. 29: cf.meus,
Sil. 5, 569.—Unprepared, immature, raw, crude:2.crudum et immotum solum,
Col. 2, 2, 25; cf. Plin. 18, 19, 49, § 179:pix,
Col. 12, 20, 6:corium,
Varr. L. L. 5, § 116 Müll.; for which, poet., taurus, Val. Fl. 4, 250;and, caestus,
made of raw hide, undressed leather, Verg. A. 5, 69:rudis cortice crudo hasta,
id. ib. 9, 743.—Of verses, unpolished, rude:junctura addita crudis (numeris),
Pers. 1, 92 (cf.:si forte aliquid decoctius audis,
id. 1, 125).—Of the voice, rough, hoarse:quia crudus fuerit,
Cic. de Or. 1, 27, 125.—Trop.a.Raw, not prepared or matured:b.ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus, quo facilius digerantur, ita lectio non cruda, sed multā iteratione mollita et velut confecta memoriae tradatur,
Quint. 10, 1, 19.—Rough, unfeeling, cruel, merciless ( poet.).(α).Of personal subjects:(β).dicat me Crudum virum esse,
Plaut. Truc. 2, 8, 14; id. Poen. 5, 2, 148; Ov. M. 4, 240:Getae,
id. Tr. 5, 3, 8:cena, crude Thyesta, tua,
Mart. 4, 49, 4:crudus et leti artifex,
Sen. Hippol. 1220.—More freq.,Of things as subjects:bella,
Ov. Am. 3, 8, 58:ensis,
Verg. A. 10, 682; cf. Sil. 7, 113; Stat. Th. 10, 342:tyrannis,
Juv. 8, 223: crudissimum pistrinum, most rude, uncultivated, Cassius ap. Suet. Aug. 4.— Adv. not in use. -
17 Fuscus
1.fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:B.pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,
Cic. Sest. 8, 19:cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,
Tib. 2, 3, 55; cf.Andromede,
Ov. H. 15, 36:Hydaspes,
Hor. S. 2, 8, 14;also transf.: Syene,
Mart. 9, 36, 7:nubila,
Ov. M. 5, 286; cf.:alae noctis,
Verg. A. 8, 369;and transf.: amictus (somni),
Tib. 3, 4, 55:Falerna,
Mart. 2, 40, 6.— Comp.:altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,
Plin. 16, 13, 24, § 63:laterna,
i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:fuscis avibus Larissam accessi,
App. M. 2, 124.—Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):2.et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,
Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,
Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,
Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,1.Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—2.Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—II. -
18 fuscus
1.fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:B.pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,
Cic. Sest. 8, 19:cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,
Tib. 2, 3, 55; cf.Andromede,
Ov. H. 15, 36:Hydaspes,
Hor. S. 2, 8, 14;also transf.: Syene,
Mart. 9, 36, 7:nubila,
Ov. M. 5, 286; cf.:alae noctis,
Verg. A. 8, 369;and transf.: amictus (somni),
Tib. 3, 4, 55:Falerna,
Mart. 2, 40, 6.— Comp.:altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,
Plin. 16, 13, 24, § 63:laterna,
i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:fuscis avibus Larissam accessi,
App. M. 2, 124.—Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):2.et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,
Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,
Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,
Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,1.Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—2.Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—II. -
19 gemitus
gĕmĭtus, ūs (archaic gen. sing. gemiti, Plaut. Aul. 4, 9, 11), m. [gemo], a sighing, a sigh, a groan, a lamentation, complaint (syn.: planctus, plangor, lamentatio, questus).I.Lit.: quantum luctum quantumque gemitum, quid lacrimarum quantumque fletum factum audivi, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:II.ut urbe tota fletus gemitusque fieret,
Cic. Rosc. Am. 9, 24; id. Sest. 31, 68: gemitum trahens, Enn. ap. Non. p. 515, 26 (Trag. v. 102 Vahl.):clamor, sonus, gemitus,
Quint. 7, 2, 46:gemitus in dolore... gemitus elamentabilis,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:lacrimabilis,
Verg. A. 3, 39:ingentem tollere,
id. ib. 11, 37; cf.:ingentem dare pectore ab imo,
id. ib. 1, 485:gemitus toto foro,
Cic. Phil. 2, 34, 85:continuus,
Quint. 11, 1, 34:sine gemitu,
id. 2, 20, 10:gemitu,
Verg. A. 2, 73.— Plur. (mostly poet.):gemitus, screatus, tussis, risus abstine,
Ter. Heaut. 2, 3, 132:quantos et virorum et mulierum gemitus esse factos (audivi)?
Cic. Clu. 68, 192; id. Har. Resp. 18, 39:gemitus edere,
Lucr. 4, 1015; cf.:extremosque ciet gemitus,
Verg. G. 3, 517:gemitus,
id. A. 2, 288; 4, 409; 6, 873; Ov. M. 2, 621:excitare,
Liv. 9, 7, 4:ad gemitus vulnerum,
id. 22, 5, 4; Gell. 1, 26, 7; Vulg. Judic. 2, 18; Psa. 30, 10 al.—Poet. transf.1. 2.Of inanimate things, a deep or hoarse sound:insonuere cavae gemitumque dedere cavernae,
Verg. A. 2, 53:dat tellus gemitum,
id. ib. 9, 709:dat gemitum moles,
Sil. 3, 643:et gemitum ingentem pelagi pulsataque saxa Audimus,
Verg. A. 3, 555.—In plur.:plaga facit gemitus,
Ov. M. 12, 487. -
20 inraucesco
irraucesco ( inr-), rausi, ĕre, v. inch. n. [1. in-raucus], to become hoarse:si paulum irrauserit,
Cic. de Or. 1, 61, 259.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
hoarse´ly — hoarse «hrs, hohrs», adjective, hoars|er, hoars|est. 1. sounding rough and deep: »the hoarse croak of the bullfrog. SYNONYM(S): raucous. 2. having a rough voice: »A bad cold has made me hoarse. Warwick is hoarse with calling thee to arms ( … Useful english dictionary
hoarse — [ho:s US ho:rs] adj [: Old English; Origin: has] if you are hoarse, or if your voice is hoarse, you speak in a low rough voice, for example because your throat is sore ▪ He was hoarse from laughing. hoarse voice/whisper/groan etc >hoarsely adv … Dictionary of contemporary English
hoarse — [ hɔrs ] adjective someone who is hoarse or has a hoarse voice speaks in a low rough voice, usually because their throat is sore ╾ hoarse|ly adverb ╾ hoarse|ness noun uncount … Usage of the words and phrases in modern English
Hoarse — Hoarse, a. [Compar. {Hoarser}, superl. {Hoarsest}.] [OE. hors, also hos, has, AS. h[=a]s; akin to D. heesch, G. heiser, Icel. h[=a]ss, Dan. h[ae]s, Sw. hes. Cf. Prov. E. heazy.] 1. Having a harsh, rough, grating voice or sound, as when affected… … The Collaborative International Dictionary of English
hoarse — late 14c., hors, earlier hos, from O.E. has hoarse, from P.Gmc. *haisa (Cf. O.S. hes, O.N. hass, Du. hees, O.H.G. heisi, Ger. heiser hoarse ), perhaps originally meaning dried out, rough. The r is difficult to explain; it is first attested c.1400 … Etymology dictionary
hoarse — hoarse; hoarse·ly; hoarse·ness; … English syllables
Hoarse — Album par 16 Horsepower Sortie 19 mars 2001 Genre Rock alternatif Folk alternatif Albums de 16 Horsepower … Wikipédia en Français
hoarse — raucous, strident, *loud, stentorian, earsplitting, stertorous Analogous words: harsh, *rough: gruff, crusty (see BLUFF) … New Dictionary of Synonyms
hoarse — [adj] raspy in voice blatant, breathy, cracked, croaking, croaky, croupy, discordant, dry, grating, gravelly, growling, gruff, guttural, harsh, husky, indistinct, jarring, piercing, ragged, raucous, rough, scratching, squawking, stertorous,… … New thesaurus
hoarse — ► ADJECTIVE ▪ (of a voice) rough and harsh. DERIVATIVES hoarsely adverb hoarsen verb hoarseness noun. ORIGIN Old English … English terms dictionary
hoarse — [hôrs] adj. hoarser, hoarsest [ME hors, hase < OE has, akin to ON hāss, OS hēs, OHG heisi < IE base * kai , heat > HOT, HEAT] 1. harsh and grating in sound; sounding rough and husky 2. having a rough, husky voice hoarsely adv. hoarseness … English World dictionary