-
1 exertus
tested, tried, approved, experienced. -
2 cōgnōscō
cōgnōscō gnōvī (often contr., cōgnōstī, cōgnōrō, cōgnōsse, etc.), gnitus, ere [com- + (g)nōscō], to become acquainted with, acquire knowledge of, ascertain, learn, perceive, understand ; perf., to know: regiones, Cs.: domūs atque villas, S.: amnem, V.: quam (antiquitatem) habuit cognitam, N.: casūs nostros, V.: miserias sociorum: quis sim, ex eo, S.: per exploratores montem teneri, Cs.: furto postridie cognito: quibus (scriptis) cognitis, after reading, N.: id se a Gallicis armis cognovisse, knew by their weapons, Cs.: fide cognitā, tested, N.: ab his, non longe oppidum abesse, Cs.: sed Metello experimentis cognitum erat, genus infidum esse, S.: quem plane perditum cognorat: vos fortīs, S.: aliter ac sperarat rem p. se habentem, N.: alqm magni animi: alqm paratissimo animo: tandem qui siem, T.: id socordiāne an casu acciderit, S.: cognito, vivere Ptolemaeum, L.—Poet.: casus multis hic cognitus, experienced by, Iu. — Supin. acc.: promissa eius cognitum ex praesentibus inisit, S.—Supin. abl.: pleraque digna cognitu. — To recognize, acknowledge, identify: in eā re utilitatem meam, T.: alii, ne cognoscerentur, ad necem rapiebantur: inter ceteras Veturiam, L.: ostendimus Cethego signum, cognovit: signa sua, S.: cognoscenti similis fuit, seemed to recognize him, O.: pecus exceptum est, quod cognovissent, identified, L.: neque currentem se cognoscit, is like himself, V.: eum Syracusis, to identify.—To seek to know, inquire into, investigate, examine: Verres cognoscebat, Verres iudicabat: accusationem causamque: numerum militum: de agro Campano: de hereditate.—To criticise, appreciate: ut neque spectari neque cognosci (fabula) potuerit, T.: et cognoscendi et ignoscendi peccati locus, T. — To reconnoitre, spy, act as scout: qualis esset natura montis, qui cognoscerent, misit, Cs.* * *cognoscere, cognovi, cognitus V TRANSbecome acquainted with/aware of; recognize; learn, find to be; inquire/examine -
3 expertus
expertus adj. [P. of experior], tried, proved, known by experience: vir expertae virtutis, L.: libertatis dulcedine nondum expertā, L.: miles, Ta.: per omnia, L.— Experienced in: belli iuvenes, V.* * *Iexperta, expertum ADJwell-proved, tested; shown to be trueIIexpert, one who has experience -
4 obrussa
obrussa ae, f, ὄβρυζον, a test, touchstone, proof: tamquam obrussa ratio.* * *assay; test; assaying/testing of goldaurum ad obrussa -- tested/fine gold
-
5 perīclitor
perīclitor ātus, ārī, dep. [periculum], to try, prove, test, make trial of, put to the test: periclitemur, si placet, etc.: belli fortunam: periclitandae vires ingeni: periclitatis moribus amicorum, tested. —To put in peril, endanger, risk, hazard: non est in uno homine salus summa periclitanda rei p.— To try, make an attempt: cottidie quid nostri auderent, periclitabatur, Cs.— To venture, be bold, be enterprising: proeliis et periclitando tuti sunt, Ta.— To be in danger, incur danger, be imperilled, run risk: ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur, Cs.: quid aliud quam ingeni famā periclitarer? L.: si esset in perficiendis pontibus periclitandum, Cs.* * *periclitari, periclitatus sum V DEPtry, prove, test, make a trial of, put to the test/in peril; risk, endanger -
6 probātus
probātus adj. with comp. and sup. [P. of probo], approved, acceptable, pleasing, agreeable: ut nemo probatior primoribus patrum esset, L.: libertus seni probatissimus.— Tried, tested, proved, approved, good, excellent: homines artium: homo maximis in rebus probatissimus: probatissima femina, most worthy. -
7 spectātus
spectātus adj. with sup. [P. of specto], tried, tested, proved: homines: homo spectatā fide: pietas per ignīs, O.: integritas, L.: ni virtus fidesque vestra spectata mihi forent, S.: id cuique spectatissimum sit, quod occurrerit, etc., i. e. let that be each one's final test, L.— Regarded, admired, respected, esteemed, worthy, excellent: vir: castitas, L.: spectatissima femina. -
8 obrizus
obriza, obrizum ADJfine (gold); refined; assayed, tested (OLD) -
9 obrussus
obrussa, obrussum ADJfine (gold); refined; assayed, tested (OLD) -
10 obruza
-
11 obruzus
obruza, obruzum ADJfine (gold); refined; assayed, tested (OLD) -
12 obrysus
obrysa, obrysum ADJfine (gold); refined; assayed, tested (OLD) -
13 comprobo
I.Subject., to approve wholly of something, to assent to, sanction, acknowledge (class and very freq., esp in prose):II.istam tuam sentent. am laudo vehementissimeque comprobo,
Cic. Imp. Pomp. 24, 69:decretum consulum,
id. Att. 16, 16, D, 14 sq.:orationem omnium assensu,
Liv. 5, 9, 7; cf. Suet. Aug. 68; 53:consensu potius eruditorum quam puerorum amore comprobari,
Quint. 10, 1, 130 et saep.:has comproba tabulas,
Cic. Caecin. 25, 72:ne domesticis quidem exemplis docti numen deorum comprobabimus?
id. N. D. 2, 3, 7; Nep. Hann. 3, 1.—Object., to prove, establish, attest, make good, show, confirm, verify something to others as true, good, excellent, virtuous, etc.:* Cat.ut beneficium verbis initum nunc re comprobes,
Ter. And. 5, 1, 5; cf. Plaut. Poen. 1, 2, 94:nec hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus conprobavit,
Cic. Fin. 1, 20, 65:patris dictum sapiens temeritas filii comprobavit,
id. Or. 63, 214:comprobat hominis consilium fortuna,
Caes. B. G. 5, 58 fin.; cf.61, 62:rem alicujus testimonio,
Cic. Verr. 2, 2, 48, § 119; cf.:indicio conprobato,
Sall. C. 50, 1:perceleri (servi) interitu esse ab hoc comprobatum venenum,
the quality of the poison was tested, Cic. Cael. 24, 58. -
14 conprobo
I.Subject., to approve wholly of something, to assent to, sanction, acknowledge (class and very freq., esp in prose):II.istam tuam sentent. am laudo vehementissimeque comprobo,
Cic. Imp. Pomp. 24, 69:decretum consulum,
id. Att. 16, 16, D, 14 sq.:orationem omnium assensu,
Liv. 5, 9, 7; cf. Suet. Aug. 68; 53:consensu potius eruditorum quam puerorum amore comprobari,
Quint. 10, 1, 130 et saep.:has comproba tabulas,
Cic. Caecin. 25, 72:ne domesticis quidem exemplis docti numen deorum comprobabimus?
id. N. D. 2, 3, 7; Nep. Hann. 3, 1.—Object., to prove, establish, attest, make good, show, confirm, verify something to others as true, good, excellent, virtuous, etc.:* Cat.ut beneficium verbis initum nunc re comprobes,
Ter. And. 5, 1, 5; cf. Plaut. Poen. 1, 2, 94:nec hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus conprobavit,
Cic. Fin. 1, 20, 65:patris dictum sapiens temeritas filii comprobavit,
id. Or. 63, 214:comprobat hominis consilium fortuna,
Caes. B. G. 5, 58 fin.; cf.61, 62:rem alicujus testimonio,
Cic. Verr. 2, 2, 48, § 119; cf.:indicio conprobato,
Sall. C. 50, 1:perceleri (servi) interitu esse ab hoc comprobatum venenum,
the quality of the poison was tested, Cic. Cael. 24, 58. -
15 experior
ex-pĕrĭor, pertus ( act. experiero, Varr. L. L. 8, 9, 24 dub.), 4, v. dep. a. [ex- and root per-; Sanscr. par-, pi-parmi, conduct; Gr. peraô, pass through; poros, passage; peira, experience; Lat. porta, portus, peritus, periculum; Germ. fahren, erfahren; Eng. fare, ferry], to try a thing; viz., either by way of testing or of attempting it.I. A.In tempp. praes. constr. with the acc., a rel. clause, or absol.(α).With acc.:(β).habuisse aiunt domi (venenum), vimque ejus esse expertum in servo quodam ad eam rem ipsam parato,
Cic. Cael. 24, 58:taciturnitatem nostram,
id. Brut. 65, 231:amorem alicujus,
id. Att. 16, 16, C, 1:his persuaserant, uti eandem belli fortunam experirentur,
Caes. B. G. 2, 16, 3:judicium discipulorum,
Quint. 2, 5, 12:in quo totas vires suas eloquentia experiretur,
id. 10, 1, 109:imperium,
Liv. 2, 59, 4:cervi cornua ad arbores subinde experientes,
Plin. 8, 32, 50, § 117 et saep.—With a personal object: vin' me experiri?
make trial of me, Plaut. Merc. 4, 4, 29:hanc experiamur,
Ter. Hec. 5, 2, 12 Ruhnk.:tum se denique errasse sentiunt, cum eos (amicos) gravis aliquis casus experiri cogit,
Cic. Lael. 22, 84:in periclitandis experiendisque pueris,
id. Div. 2, 46, 97.—So with se. reflex., to make trial of one's powers in any thing:se heroo (versu),
Plin. Ep. 7, 4, 3 [p. 694] variis se studiorum generibus, id. ib. 9, 29, 1:se in foro,
Quint. 12, 11, 16.—With a rel.-clause, ut, etc.: vosne velit an me regnare era quidve ferat Fors, Virtute experiamur, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204, ed. Vahl.):(γ).lubet experiri, quo evasuru'st denique,
Plaut. Trin. 4, 2, 93:experiri libet, quantum audeatis,
Liv. 25, 38, 11; cf. Nep. Alcib. 1, 1:in me ipso experior, ut exalbescam, etc.,
Cic. de Or. 1, 26, 121; cf. with si:expertique simul, si tela artusque sequantur,
Val. Fl. 5, 562.—Absol.:B.experiendo magis quam discendo cognovi,
Cic. Fam. 1, 7, 10:judicare difficile est sane nisi expertum: experiendum autem est in ipsa amicitia: ita praecurrit amicitia judicium tollitque experiendi potestatem,
id. Lael. 17, 62.—In the tempp. perf., to have tried, tested, experienced, i. e. to find or know by experience:C.benignitatem tuam me experto praedicas,
Plaut. Merc. 2, 2, 18:omnia quae dico de Plancio, dico expertus in nobis,
Cic. Planc. 9, 22:experti scire debemus, etc.,
id. Mil. 26, 69:illud tibi expertus promitto,
id. Fam. 13, 9, 3:dicam tibi, Catule, non tam doctus, quam, id quod est majus, expertus,
id. de Or. 2, 17, 72:puellae jam virum expertae,
Hor. C. 3, 14, 11; 4, 4, 3; cf. Quint. 6, 5, 7:mala captivitatis,
Sulp. Sev. 2, 22, 5:id opera expertus sum esse ita,
Plaut. Bacch. 3, 2, 3:expertus sum prodesse,
Quint. 2, 4, 13:expertus, juvenem praelongos habuisse sermones,
id. 10, 3, 32:ut frequenter experti sumus,
id. 1, 12, 11.—Rarely in other tenses: et exorabile numen Fortasse experiar,
may find, Juv. 13, 103.—To make trial of, in a hostile sense, to measure strength with, to contend with:II. A.ut interire quam Romanos non experiri mallet,
Nep. Ham. 4, 3:maritimis moribus mecum experitur,
Plaut. Cist. 2, 1, 11:ipsi duces cominus invicem experti,
Flor. 3, 21, 7; 4, 10, 1; cf.:hos cum Suevi, multis saepe bellis experti, finibus expellere non potuissent,
Caes. B. G. 4, 3, 4:Turnum in armis,
Verg. A. 7, 434.In gen.:B.qui desperatione debilitati experiri id nolent, quod se assequi posse diffidant. Sed par est omnes omnia experiri, qui, etc.,
Cic. Or. 1, 4; cf.:istuc primum experiar,
Plaut. Truc. 2, 7, 47:omnia experiri certum est, priusquam pereo,
Ter. And. 2, 1, 11:omnia prius quam, etc.,
Caes. B. G. 7, 78, 1:extrema omnia,
Sall. C. 26, 5; cf.also: sese omnia de pace expertum,
Caes. B. C. 3, 57, 2:libertatem,
i. e. to make use of, enjoy, Sall. J. 31, 5:late fusum opus est et multiplex, etc.... dicere experiar,
Quint. 2, 13, 17:quod quoniam me saepius rogas, aggrediar, non tam perficiundi spe quam experiundi voluntate,
Cic. Or. 1, 2.—With ut and subj.:nunc si vel periculose experiundum erit, experiar certe, ut hinc avolem,
Cic. Att. 9, 10, 3:experiri, ut sine armis propinquum ad officium reduceret,
Nep. Dat. 2, 3.—In partic., jurid. t. t., to try or test by law, to go to law:1.aut intra parietes aut summo jure experietur,
Cic. Quint. 11, 38; cf.:in jus vocare est juris experiundi causa vocare,
Dig. 2, 4, 1; 47, 8, 4:a me diem petivit: ego experiri non potui: latitavit,
Cic. Quint. 23, 75; Liv. 40, 29, 11:sua propria bona malaque, cum causae dicendae data facultas sit, tum se experturum,
Liv. 3, 56, 10:postulare ut judicium populi Romani experiri (liceat),
id. ib. —Hence,expĕrĭens, entis, P. a. (acc. to II.), experienced, enterprising, active, industrious (class.):2.homo gnavus et industrius, experientissimus ac diligentissimus arator,
Cic. Verr. 2, 3, 21, § 53:promptus homo et experiens,
id. ib. 2, 4, 17, §37: vir fortis et experiens,
id. Clu. 8, 23:vir acer et experiens,
Liv. 6, 34, 4:comes experientis Ulixei,
Ov. M. 14, 159:ingenium,
id. Am. 1, 9, 32. —With gen.:genus experiens laborum,
inured to, patient of, Ov. M. 1, 414:rei militaris experientissimi duces,
Arn. 2, 38 init.; cf. Vulg. 2 Macc. 8, 9.— Comp. appears not to occur.—expertus, a, um, P. a. (acc. to I.), in pass. signif., tried, proved, known by experience (freq. after the Aug. per.):vir acer et pro causa plebis expertae virtutis,
Liv. 3, 44, 3:per omnia expertus,
id. 1, 34, 12:indignitates homines expertos,
id. 24, 22, 2:dulcedo libertatis,
id. 1, 17, 3:industria,
Suet. Vesp. 4:artes,
Tac. A. 3, 17: saevitia, Prop. 1, 3, 18:confidens ostento sibi expertissimo,
Suet. Tib. 19.—With gen.:expertos belli juvenes,
Verg. A. 10, 173; cf. Tac. H. 4, 76.— Comp. and adv. appear not to occur. -
16 nummularius
nummŭlārĭus ( nūm-), a, um, adj. [nummulus], of or belonging to moneychanging; as adj. very rare:II.mensa,
Dig. 14, 3, 20.—Subst.: nummŭlārĭus( nūm-), ii, m., a money-changer, moneybroker, mensarius (post-Aug.; cf.B.argentarius): nummulario, non ex fide versanti pecunias, manus amputavit mensaeque ejus affixit,
Suet. Galb. 9; Petr. 56; Dig. 16, 3, 7; Mart. 12, 57, 8.—An officer of the mint who tested the silver before it was coined, Inscr. Orell. 3226; 3227. -
17 numularius
nummŭlārĭus ( nūm-), a, um, adj. [nummulus], of or belonging to moneychanging; as adj. very rare:II.mensa,
Dig. 14, 3, 20.—Subst.: nummŭlārĭus( nūm-), ii, m., a money-changer, moneybroker, mensarius (post-Aug.; cf.B.argentarius): nummulario, non ex fide versanti pecunias, manus amputavit mensaeque ejus affixit,
Suet. Galb. 9; Petr. 56; Dig. 16, 3, 7; Mart. 12, 57, 8.—An officer of the mint who tested the silver before it was coined, Inscr. Orell. 3226; 3227. -
18 periclitatus
I.Act.A.In gen., to try, prove, test any thing, to make a trial of, put to the test (class.;B.syn.: experior, tento): periclitatus animum sum tuum, quid faceres,
Plaut. Am 3, 2, 33:an periclitamini Quid animi habeam,
id. ib. 2, 2, 57:belli fortunam tentare ac periclitari,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 132:omnia,
id. Quint. 31, 96: fidem alicujus. Sol. 19:in periclitandis experiundisque pueris,
Cic. Div. 2, 46, 97:periclitandae vires ingenii,
id. de Or. 1, 34, 157:exerceri in rebus cominus noscendis periclitandisque,
Gell. 13, 8, 2.—In partic., to put in peril, to endanger, risk, jeopard (rare but class.): non est saepius in uno homine salus summa periclitanda rei publicae, Cic. [p. 1344] Cat. 1, 5, 11.—II.Neutr.A.To try, attempt, make an attempt (class.): periclitari volui, si, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3:2.cotidie quid nostri auderent, periclitabatur,
Caes. B. G. 2, 8; Cic. Off. 3, 18, 73.—Pregn., to venture, to be bold or enterprising (post-Aug.):B.proeliis et periclitando tuti sunt,
Tac. G. 40.—To be in danger or peril, to incur or be exposed to danger, to be endangered or imperilled (class.):(β).ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur,
Caes. B. G. 6, 33: ne de summā imperii populus Romanus periclitetur, Aug. ap. Suet. Tib. 21.—With abl.:(γ). (δ).famā ingenii,
Liv. 40, 15:capite,
to have one's head in danger, be in danger of losing one's head, Mart. 6, 26, 1:veneno,
Just. 37, 3, 7:paralysi,
Plin. 20, 15, 59, § 165:causā,
to be on trial, Quint. 7, 2, 12.—With inf. (postAug.):2.periclitabatur totam paene tragoediam evertere,
Petr. 140:rumpi,
Quint. 11, 3, 42; Plin. 26, 11, 69, § 112.—With ab and abl.:ab obtrectatore,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With pro:pro veritate,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With propter:propter te cotidie,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29:propter peccatum,
Petr. 30, 7.—With ex:periclitantes ex canis rabiosi morsu,
Plin. 32, 5, 19, § 54.—Trop.: ut verba non periclitentur, that the words may run no danger (of losing the cause), Quint. 7, 3, 17.—Hence, pĕrīclĭtātus, a, um, part. perf.; in pass. signif., tried, tested:periclitatis moribus amicorum,
Cic. Lael. 17, 63. -
19 periclitor
I.Act.A.In gen., to try, prove, test any thing, to make a trial of, put to the test (class.;B.syn.: experior, tento): periclitatus animum sum tuum, quid faceres,
Plaut. Am 3, 2, 33:an periclitamini Quid animi habeam,
id. ib. 2, 2, 57:belli fortunam tentare ac periclitari,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 132:omnia,
id. Quint. 31, 96: fidem alicujus. Sol. 19:in periclitandis experiundisque pueris,
Cic. Div. 2, 46, 97:periclitandae vires ingenii,
id. de Or. 1, 34, 157:exerceri in rebus cominus noscendis periclitandisque,
Gell. 13, 8, 2.—In partic., to put in peril, to endanger, risk, jeopard (rare but class.): non est saepius in uno homine salus summa periclitanda rei publicae, Cic. [p. 1344] Cat. 1, 5, 11.—II.Neutr.A.To try, attempt, make an attempt (class.): periclitari volui, si, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3:2.cotidie quid nostri auderent, periclitabatur,
Caes. B. G. 2, 8; Cic. Off. 3, 18, 73.—Pregn., to venture, to be bold or enterprising (post-Aug.):B.proeliis et periclitando tuti sunt,
Tac. G. 40.—To be in danger or peril, to incur or be exposed to danger, to be endangered or imperilled (class.):(β).ut potius Gallorum vita quam legionariorum periclitaretur,
Caes. B. G. 6, 33: ne de summā imperii populus Romanus periclitetur, Aug. ap. Suet. Tib. 21.—With abl.:(γ). (δ).famā ingenii,
Liv. 40, 15:capite,
to have one's head in danger, be in danger of losing one's head, Mart. 6, 26, 1:veneno,
Just. 37, 3, 7:paralysi,
Plin. 20, 15, 59, § 165:causā,
to be on trial, Quint. 7, 2, 12.—With inf. (postAug.):2.periclitabatur totam paene tragoediam evertere,
Petr. 140:rumpi,
Quint. 11, 3, 42; Plin. 26, 11, 69, § 112.—With ab and abl.:ab obtrectatore,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With pro:pro veritate,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29.—With propter:propter te cotidie,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 14, 29:propter peccatum,
Petr. 30, 7.—With ex:periclitantes ex canis rabiosi morsu,
Plin. 32, 5, 19, § 54.—Trop.: ut verba non periclitentur, that the words may run no danger (of losing the cause), Quint. 7, 3, 17.—Hence, pĕrīclĭtātus, a, um, part. perf.; in pass. signif., tried, tested:periclitatis moribus amicorum,
Cic. Lael. 17, 63. -
20 probo
prŏbo, āvi, ātum, āre, v. a. [1. probus].I.To try, test, examine, inspect, judge of any thing in respect of its goodness, fitness, etc. (rare in class. Lat.; not in Cic. or Cæs.; in eccl. Lat. very freq.).A.Lit.:B.militem neque a moribus neque a fortunā probabat, sed tantum a viribus,
Suet. Caes. 65:tus probatur candore, etc.,
Plin. 12, 14, 32, § 65:mucronem cultri ad buccam,
Petr. 70:terram amaram sive macram,
Plin. 17, 5, 3, § 33:denarios,
id. 33, 9, 46, § 132:pecuniam,
Dig. 46, 3, 39; cf.:sicut probavi ipse,
have learned, proved by experience, Pall. 12, 7, 22:aurum per ignem probatur,
Vulg. 1 Pet. 1, 7:juga boum,
id. Luc. 14, 19.—Trop.:II.tuo ex ingenio mores alienos probas,
judge of, Plaut. Pers. 2, 2, 30; id. Trin. 4, 3, 42:amicitias utilitate,
Ov. P. 2, 3, 8.— So, to test, try, prove, examine the mind or heart:ipsi vos probate,
Vulg. 2 Cor. 13, 5; cf. id. Zach. 13, 9; id. Psa. 138, 1 et saep.—To esteem as good, serviceable, fit, just, etc.; to be satisfied with, to approve a thing (class.; cf.B.comprobare): quis est, qui non probet, qui non laudet?
Cic. Mil. 28, 77:istam rationem laudo vehementer et probo,
id. Fam. 7, 1, 5: Cato ea sentit, quae non probantur in vulgus, id. Par. prooem.; id. Fin. 2, 1, 1:Asia picem Idaeam maxime probat,
Plin. 14, 20, 25, § 128.—With objectclause:Caesar maxime probat coactis navibus mare transire et Pompeium sequi,
Caes. B. C. 1, 29.—In partic. (mil. t. t.), to approve for military service, to recruit, enlist: quo (die) primum probati sunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 30, 2.—C.To declare any thing well done, to express approbation of, to approve a thing:D.laudant fabrum atque aedes probant,
Plaut. Most. 1, 2, 20:domum,
Cic. Fam. 5, 6, 3:villam,
Liv. 4, 22:petentibus, ut ad opera probanda, anni et sex mensium tempus prorogaretur,
id. 45, 15:plausu probatae puellae,
Juv. 11, 164.—To approve a person, to recognize as fit or worthy:III.ad unum Vercingetorigem probant imperatorem,
Caes. B. G. 7, 63, 6:quā impudentiā est, eumne testem improbabit quem judicem probarit?
Cic. Rosc. Com. 15, 45.—To represent or show a thing to be good, serviceable, fit, right, etc., to make acceptable, to recommend; and: aliquid alicui, to convince one of any thing:B.quos (libros), ut spero, tibi valde probabo,
Cic. Att. 4, 14, 1:officium meum P. Servilio,
id. Verr. 2, 4, 38, § 82:causam alicui,
id. Quint. 30, 92:nostrum officium ac diligentiam,
id. Div. in Caecil. 22, 72:factum suum alicui,
id. Att. 16, 7, 4:omnia facta dictaque mea sanctissimis moribus tuis,
Plin. Ep. 10, 3 (20), 3.—With de:quibus de meo celeri reditu non probabam,
Cic. Att. 16, 7, 4: se alicui, to make one's self acceptable:(Epicurus) multis se probavit,
id. Fin. 2, 25, 81:quā in legatione (Ligarius) et civibus et sociis ita se probavit, ut, etc.,
id. Lig. 1, 2.— Pass.:mihi egregie probata est oratio tua,
has pleased, Cic. Tusc. 4, 4, 8.—In partic., to make a thing credible, to show, prove, demonstrate:C.crimen,
Cic. Fl. 37, 93:his ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepisse?
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:causam paucis verbis,
id. Balb. 21, 49:se memorem probare,
grateful, id. Fam. 10, 24, 1:perfacile factu esse illis probat, conata perficere,
Caes. B. G. 1, 3:hoc difficile est probatu,
Cic. Tusc. 5, 1, 1:et patrio pater esse metu probor,
my paternal fear shows that I am your father, Ov. M. 2, 91:sicut Thrasvmachi probat exitus,
Juv. 7, 204.—With se: malo praesens observantiā, indulgentiā, assiduitate memorem me tibi probare, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 1.—To represent, pass off a person for another:A. 1.loquebantur suppositum in ejus locum, quem pro illo probare velles,
Cic. Verr. 2, 5, 30, § 78:quod tu istis lacrumis te probare postulas, Non pluris refert quam, etc.,
Plaut. Ps. 1, 1, 101.—So absol.: forma et aetas ipsast, facile ut pro eunucho probes, pass for one, Ter. Eun. 2, 3, 84.—Hence, prŏbātus, a, um, P. a.Of persons:2.ceterarum homines artium spectati et probati,
Cic. de Or. 1, 27, 124:ingeniosos et opulentos, et aetatis spatio probatos,
id. Top. 19, 73:operum probatissimi artifices,
Col. 11, 1, 6:probatissima femina,
most excellent, Cic. Caecin. 4, 10.—Of things:B.argentum,
Plaut. Pers. 4, 6, 1:probata experimento cultura,
Quint. 10, 2, 2:boleti probatissimi,
Plin. 16, 5, 11, § 31:probatissima palma,
id. 23, 5, 52, § 98:probatissima statua,
id. 34, 8, 19, § 53: probata et exspectata adulescentia, Lucil. ap. Non. 437, 13:moneta,
Vulg. Gen. 23, 16.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tested — adj subjected to test esp pronounced free of disease as a result of testing <tuberculin tested cattle> … Medical dictionary
tested — index conclusive (determinative), definite, dependable, genuine, indubious, meritorious, safe Burt … Law dictionary
tested — [adj] proven approved, certified, creditworthy, dependable, loyal, proved, reliable, safe, tried and true*, trustworthy, trusty; concept 535 … New thesaurus
Tested — Infobox Album | Name = Tested Type = Live album Artist = Bad Religion Released = January 1, 1997 (Europe) Recorded = 1996 Genre = Punk rock Length = 65:49 Label = Epic Producer = Bad Religion and Ronnie Kimball Reviews = *Allmusic Rating|3|5… … Wikipedia
tested — adjective 1. tested and proved useful or correct (Freq. 2) a tested method • Syn: ↑tried, ↑well tried • Similar to: ↑proved, ↑proven 2. tested and proved to be reliable … Useful english dictionary
tested — un·tested; tested; … English syllables
Tested — Test Test, v. t. [imp. & p. p. {Tested}; p. pr. & vb. n. {Testing}.] 1. (Metal.) To refine, as gold or silver, in a test, or cupel; to subject to cupellation. [1913 Webster] 2. To put to the proof; to prove the truth, genuineness, or quality of… … The Collaborative International Dictionary of English
tested — adjective Date: 1748 subjected to or qualified through testing often used in combination < time tested principles > … New Collegiate Dictionary
tested — /testiyd/ To be tested is to bear the teste (q.v.) … Black's law dictionary
Tested & True test & tag — Infobox Company company name = Tested True test tag slogan = Testing and tagging of Electrical appliances foundation = 2008 location = Adelaide, South Australia,Australia key people = Mr Peter Hill: Manager Mr Russell Robertson: Media and… … Wikipedia
tested — Synonyms and related words: ascertained, assured, attested, certified, committed, confirmed, constant, decided, dedicated, dependable, determinate, determined, devoted, established, faithful, faithworthy, fast, fixed, guaranteed, in the bag,… … Moby Thesaurus