-
1 biżuteria
sztuczna biżuteria Modeschmuck m;prawdziwa biżuteria echter Schmuck m -
2 biżuteria
-
3 biżuteria
-
4 ażurowy
-
5 błyszczeć
błyszczeć [bwɨʃʧ̑ɛʨ̑]I. vi\błyszczeć dowcipem/inteligencją durch Witz/Intelligenz glänzenII. vr → błyszczeć I.1. -
6 fałszywy
4) muz Miss- -
7 łańcuszek
-
8 nieprawdziwy
nieprawdziwy [ɲɛpravʥ̑ivɨ] adj -
9 srebrny
-
10 turkusowy
-
11 befindlich
befindlich [bə'fɪntlɪç] adjmeist attr ( form)die an der Macht \befindliche Regierung obecny rząd mder im Schrank \befindliche Schmuck biżuteria f przetrzymywana w szafieim Bau/Umlauf \befindlich [sein] [być] w budowie/obiegu -
12 Modeschmuck
modna i tania biżuteria f -
13 Schmuck
Schmuck <-[e]s> m -
14 Schmuckstück
Schmuckstück nt
См. также в других словарях:
biżuteria — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} drobne wyroby, przedmioty wykonywane zwykle z materiałów cennych, ozdobnych, drogich kamieni, służące jako ozdoba, element kobiecego stroju; klejnoty, kosztowności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nosić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biżuteria — ż I, DCMs. biżuteriarii, blm «wyroby z metali szlachetnych i drogich kamieni służące jako ozdoba kobiecego stroju; klejnoty, kosztowności» Sztuczna biżuteria. Włożyć na siebie biżuterię. Nosić biżuterię. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
Glamourina — Born Natalia Grytsuk Occupation Fashion blogger and stylist Website … Wikipedia
Вельбарская культура — Археологическая культура • Польша Вельбарская культура Железный век Датировка II V вв Носители Готы … Википедия
Вельборская культура — Археологические культуры первой половины III в н. э. Вельбарская культура, Пшеворская культура, Римская империя. Вельбарская культура археологическая культура … Википедия
Glamourina — Имя при рождении: Наталья Грицук … Википедия
biżuteryjny — przym. od biżuteria Złoto biżuteryjne … Słownik języka polskiego
błyskotka — ż III, CMs. błyskotkatce; lm D. błyskotkatek «drobna, świecąca ozdoba; biżuteria, zwłaszcza sztuczna» Błyskotki choinkowe. Obwieszać się błyskotkami … Słownik języka polskiego
cenny — cennynni, cennynniejszy 1. «mający dużą wartość materialną; drogi, kosztowny, wartościowy» Cenna biżuteria. Cenne futro. Schować cenniejsze rzeczy. 2. «mający duże znaczenie; ważny, szacowny; ceniony» Cenny zabytek. Tracić cenny czas. Rady,… … Słownik języka polskiego
cudowny — cudownyni, cudownyniejszy 1. «odnoszący się do cudu (w zn. 1)» 2. «bardzo piękny, niezwykły, zachwycający, wspaniały; godny podziwu, nadzwyczajny» Cudowna architektura, biżuteria. Cudowna przemiana. Cudowna nauczycielka. ◊ Cudowne dziecko… … Słownik języka polskiego
dopełnić — dk VIa, dopełnićnię, dopełnićnisz, dopełnićnij (dopełnićpełń), dopełnićnił, dopełnićniony dopełniać ndk I, dopełnićam, dopełnićasz, dopełnićają, dopełnićaj, dopełnićał, dopełnićany 1. «dodać, dolać, dołożyć, dosypać do pełna» Dopełnić zawartość… … Słownik języka polskiego