Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

do)+czego

  • 61 chcieć

    (chcę, chcesz); imp; chciej; vt

    chcę, żeby on tam pojechał — I want him to go there

    chce mi się spać/pić — I feel sleepy/thirsty

    chciałbym... — I would like...

    czy chciałbyś...? — would you like...?

    jak chceszpot as you wish

    chce mi się siusiupot I must have a pee

    * * *
    ipf.
    1. (= mieć chęć) want; chcieć coś zrobić want to do sth; chciałbym, żeby on przyszedł I wish he came; chce mi się spać I'm (feeling) sleepy; chce mi się jeść/pić I'm hungry/thirsty; chce mi się śmiać/płakać I feel like laughing/crying; chce mi się wyć z rozpaczy pot. I feel like howling; nie chce mi się pracować I do not feel like working; nic mi się nie chce I do not feel like doing anything; chce mi się siusiu pot. I want to pee; czego chcesz ode mnie?! what do you want from me?!; (czy) chcesz, czy nie chcesz whether you like it or not; chcę się z tobą ożenić I want to marry you; chciał wstać, ale mu zabrakło sił he wanted to get up but he lacked the strength (to do so); jeśli chcesz, to... if you want...; masz, czego chciałeś you got what you wanted, you got what you asked for; sam tego chciał he asked for it; chciałbym być ptakiem I'd like to be a bird; I wish I were a bird; chciałbym być aktorem I'd like to become an actor; I'd like to be an actor; I wish I were an actor; chciałbym dożyć tego I wish I could live long enough to see that; chciałbym być spokojny I'd like to be calm; chciałbym, żeby się to nie sprawdziło I wish it wouldn't be l. come true; nie chce iść dalej he l. she doesn't want to go any further; he l. she refuses to go any further; sam nie wie, czego chce even he himself doesn't know what he wants; zrobię to, jak mi się będzie chciało I'll do it if I feel like doing it; ona nie chce iść za mąż she doesn't want to get married; chciałbym I would like to; chciałoby się zatańczyć one would like to dance; chciałoby się wyjechać na wakacje one would like to go on holiday; chcąc nie chcąc willy-nilly, willingly or unwillingly; jak sobie chcesz as you wish; co chcesz przez to powiedzieć? what do you mean?; what do you mean by that?; what is that supposed to mean?; nie chciałby, żeby mnie z nim widziano he wouldn't want anybody to see me with him; chciałbyś tego spróbować? would you like to try that?; chciałbym ci uścisnąć rękę I'd like to shake your hand; chciał powiedzieć coś więcej he wanted to say more than (just) that; chciałbym się czegoś napić I would like something to drink; I could use a drink; czego ona właściwie chce? what does she really want?; tak jest, bo tak chcę! it is so because I want it that way!; tak, jak chce tego zwyczaj as custom would have it; according to custom; chciałbym nieba ci przychylić, ale... I would like to give you everything that you want but...; los chciał, że... fate decreed that...; pech chciał, że spóźniłem się na pociąg I had the bad luck to miss the train; unfortunately, I missed the train; niech się dzieje, co chce whatever is to happen, let it happen; chcę chleba z szynką I want bread and ham; chciałem jak najlepiej I tried to do my best; niech mówi, co chce, a mnie nie przekona whatever he l. she says, he l. she won't convice me; niech robi, jak chce let him do as he pleases; chcieć to móc where there's a will, there's way; dla chcącego nie ma nic trudnego where there's a will, there's way; kto chce psa uderzyć, zawsze kij znajdzie when you want to blame sb, you'll always find a reason.
    2. ( o rzeczach) will l. would not + verb; drzwi nie chcą się otworzyć the door won't open; ognisko nie chce się palić the fire won't burn; rana nie chciała się zagoić the wound wouldn't heal; nauka nie chce mi wchodzić do głowy I can't remember anything I study; nie chce mi to przejść przez gardło I won't say that.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chcieć

  • 62 bronić

    глаг.
    • защитить
    • защищать
    • оборонить
    • отстаивать
    • отстоять
    • охранять
    • поддерживать
    • покровительствовать
    • предохранять
    • сберечь
    • сохранить
    * * *
    broni|ć
    \bronićony несов. 1. kogo-czego защищать; охранять кого-что;

    \bronić miasta защищать город; \bronić prawdy отстаивать правду;

    \bronić kogoś przed czymś защищать кого-л. от чего-л.;
    2. czego запрещать что; \bronić wstępu do czegoś запрещать входить куда-л., не пускать куда-л.
    +

    2. zabraniać, zakazywać

    * * *
    broniony несов.
    1) kogo-czego защища́ть; охраня́ть кого-что

    bronić miasta — защища́ть го́род

    bronić prawdy — отста́ивать пра́вду

    bronić kogoś przed czymś — защища́ть кого́-л. от чего́-л.

    2) czego запреща́ть что

    bronić wstępu do czegoś — запреща́ть входи́ть куда́-л., не пуска́ть куда́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > bronić

  • 63 chętny

    прил.
    • горячий
    • готовый
    • жадный
    • ревностный
    • рьяный
    • усердный
    * * *
    chętn|y
    \chętnyi, \chętnyiejszy do czego, na co, czego 1. склонный к чему, готовый на что, желающий (что-л. сделать);

    \chętny do pracy трудолюбивый; \chętny do pomocy готовый помочь; услужливый;

    2. \chętnyу желающий, охотник;
    było wielu \chętnyych было много желающих
    +

    1. ochoczy, skory 2. reflektant

    * * *
    chętni, chętniejszy do czego, na co, czego
    1) скло́нный к чему, гото́вый на что, жела́ющий (что-л. сделать)

    chętny do pracy — трудолюби́вый

    chętny do pomocy — гото́вый помо́чь; услу́жливый

    2) chętny м жела́ющий, охо́тник

    było wielu chętnych — бы́ло мно́го жела́ющих

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > chętny

  • 64 dal

    сущ.
    • даль
    • дальность
    • отдаление
    • отдаленность
    • расстояние
    * * *
    даль;

    w \dal вдаль; w \dali вдали; z \dala a) od kogo-czego далеко, вдали;

    б) издалека; издали;

    trzymać się z \dala od kogo-czego сторониться кого-чем, стоять в стороне от чего; skok w \dal спорт. прыжок в длину

    * * *
    ж

    w dali — вдали́

    z dala1) od kogo-czego далеко́, вдали́; 2) издалека́; и́здали

    trzymać się z dala od kogo-czego сторони́ться кого-чего, стоя́ть в стороне́ от чего

    skok w dalспорт. прыжо́к в длину́

    Słownik polsko-rosyjski > dal

  • 65 dobijać się

    несов.
    1) czego, do czego добира́ться до чего
    2) czego, о со добива́ться чего
    3) do kogo-czego стуча́ться к кому, во что

    dobijać się się do drzwi — стуча́ть (колоти́ть) в дверь

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dobijać się

  • 66 domieszać

    глаг.
    • домешать
    • подмесить
    • подмешать
    • примешивать
    * * *
    domiesza|ć
    \domieszaćny сов. czego do czego подмешать что во что, примешать что к чему
    * * *
    domieszany сов. czego do czego
    подмеша́ть что во что, примеша́ть что к чему

    Słownik polsko-rosyjski > domieszać

  • 67 dopadać

    глаг.
    • настигать
    * * *
    несов. kogo-czego, do kogo-czego 1. добегать do кого-чего; подбегать к кому-чему;
    2. настигать кого-что; ср. dopaść
    +

    1. dobiegać, doskakiwać 2. doganiać, dopędzać

    * * *
    несов. kogo-czego, do kogo-czego
    1) добега́ть до кого-чего; подбега́ть к кому-чему
    2) настига́ть кого-что; ср. dopaść
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dopadać

  • 68 dopaść

    глаг.
    • настигнуть
    • охотиться
    * * *
    dopa|ść
    \dopaśćdnę, \dopaśćdnie, \dopaśćdnij, \dopaśćdł, \dopaśćdnięty сов. kogo-czego, do kogo-czego 1. добежать до кого-чего, подбежать к кому-чему;

    \dopaść do bramy добежать до ворот, подбежать к воротам;

    2. настичь, настигнуть, нагнать кого-что;
    \dopaść uciekiniera настичь беглеца
    +

    1. dobiec, doskoczyć 2, dogonić, dopędzić

    * * *
    dopadnę, dopadnie, dopadnij, dopadł, dopadnięty сов. kogo-czego, do kogo-czego
    1) добежа́ть до кого-чего, подбежа́ть к кому-чему

    dopaść do bramy — добежа́ть до воро́т, подбежа́ть к воро́там

    2) насти́чь, насти́гнуть, нагна́ть кого-что

    dopaść uciekiniera — насти́чь беглеца́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dopaść

  • 69 dowodzić

    глаг.
    • аргументировать
    • вести
    • водить
    • демонстрировать
    • доводить
    • доказать
    • доказывать
    • казать
    • командовать
    • направлять
    • отвести
    • отводить
    • повелевать
    • повелеть
    • подтверждать
    • показывать
    • привести
    • приводить
    • приказывать
    • пробовать
    • проводить
    • проявлять
    • пытаться
    • руководить
    • спорить
    • удостоверять
    • указывать
    • управлять
    • устремлять
    * * *
    , udowadniać доказывать
    doprowadzać доводить
    * * *
    dowodz|ić
    \dowodzićę, \dowodzićony несов. 1. czego доказывать что;
    2. czego свидетельствовать о чём; 3. командовать; \dowodzić kompanią командовать ротой
    +

    1. udowadniać, uzasadniać 2. świadczyć 3. komenderować

    * * *
    dowodzę, dowodzony несов.
    1) czego дока́зывать что
    2) czego свиде́тельствовать о чём
    3) кома́ндовать

    dowodzić kompanią — кома́ндовать ро́той

    Syn:
    udowadniać, uzasadniać 1), świadczyć 2), komenderować 3)

    Słownik polsko-rosyjski > dowodzić

  • 70 dożyć

    doży|ć
    \dożyćty сов. czego, do czego дожить до чего
    * * *
    dożyty сов. czego, do czego
    дожи́ть до чего

    Słownik polsko-rosyjski > dożyć

  • 71 dożywać

    глаг.
    • доживать
    * * *
    несов. czego, do czego доживать до чего
    * * *
    несов. czego, do czego
    дожива́ть до чего

    Słownik polsko-rosyjski > dożywać

  • 72 odmówić

    глаг.
    • возразить
    • отвергать
    • отговорить
    • отговориться
    • отказать
    • отказывать
    • отказываться
    • отрицать
    • отшить
    * * *
    odmó|wić
    \odmówićw, \odmówićwiony сов. 1. czego отказаться сделать что; отказать в чём;

    \odmówić jedzenia отказаться есть; \odmówić pomocy отказать в помощи, отказаться помочь;

    2. od czego отговорить om чего;
    3. (modlitwę) прочитать, произнести; 4. разг. отменить (заказ etc.); ● \odmówić posłuszeństwa отказать, отказаться служить
    +

    2. odradzić 3. zmówić

    * * *
    odmów, odmówiony сов.
    1) czego отказа́ться сделать что; отказа́ть в чём

    odmówić jedzenia — отказа́ться есть

    odmówić pomocy — отказа́ть в по́мощи, отказа́ться помо́чь

    2) od czego отговори́ть от чего
    3) ( modlitwę) прочита́ть, произнести́
    4) разг. отмени́ть (заказ и т. п.)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odmówić

  • 73 przeć

    глаг.
    • вталкивать
    • напирать
    • пихать
    • подталкивать
    • спихивать
    • спихнуть
    • сталкивать
    • столкнуть
    • толкать
    • толкнуть
    * * *
    %1, prę, prze, przyj, parł, party несов. 1. напирать, налегать, нажимать;
    2. do czego перен. стремиться, рваться к чему, настойчиво добиваться чего; 3. do czego побуждать, подстрекать к чему; 4. мед. тужиться
    +

    1. cisnąć 2. forsować, nalegać 3. popychać, skłaniać 4. natężać się

    * * *
    I prę, prze, przyj, parł, party несов.
    1) напира́ть, налега́ть, нажима́ть
    2) do czego перен. стреми́ться, рва́ться к чему, насто́йчиво добива́ться чего
    3) do czego побужда́ть, подстрека́ть к чему
    4) мед. ту́житься
    Syn:
    II przeje, przał тк. 3 л. несов.
    преть, тлеть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przeć

  • 74 przypadać

    глаг.
    • валиться
    • впасть
    • завалиться
    • опадать
    • падать
    • пасть
    • припадать
    • рухнуть
    • слететь
    • спадать
    • упасть
    * * *
    несов. 1. do kogo-czego припадать, прижиматься, приникать к кому-чему;
    2. do kogo-czego бросаться, кидаться к кому-чему; 3. происходить, случаться; приходиться; 4. па kogo-co приходиться на кого-что; выпадать, доставаться кому-чему (на чью долю); ср. przypaść
    +

    2. dopadać 3. przytrafiać się, wypadać 4. wypadać

    * * *
    несов.
    1) do kogo-czego припада́ть, прижима́ться, приника́ть к кому-чему
    2) do kogo-czego броса́ться, кида́ться к кому-чему
    3) происходи́ть, случа́ться; приходи́ться
    4) na kogo-co приходи́ться на кого-что; выпада́ть, достава́ться кому-чему ( на чью долю); ср. przypaść
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przypadać

  • 75 przypaść

    глаг.
    • прийтись
    • припасть
    * * *
    przypa|ść
    \przypaśćdnę, \przypaśćdnij, \przypaśćdł сов. 1. do kogo-czego припасть, прижаться, приникнуть к кому-чему;

    \przypaść do ziemi приникнуть к земле;

    2. do kogo-czego броситься, кинуться к кому-чему;
    3. произойти, случиться, прийтись;

    to \przypaśćdło na koniec piątego wieku это произошло в конце пятого века; święto \przypaśćdło na czwartek праздник пришёлся на четверг;

    4. na kogo-co прийтись на кого-что, выпасть, достаться кому-чему;
    \przypaść komuś w udziale прийтись (выпасть) на чью-л. долю;

    ● \przypaść do serca прийтись по душе;

    \przypaść do gustu прийтись по вкусу, понравиться
    +

    2. dopaść 3. przytrafić się, wypaść 4. wypaść

    * * *
    przypadnę, przypadnij, przypadł сов.
    1) do kogo-czego припа́сть, прижа́ться, прини́кнуть к кому-чему

    przypaść do ziemi — прини́кнуть к земле́

    2) do kogo-czego бро́ситься, ки́нуться к кому-чему
    3) произойти́, случи́ться, прийти́сь

    to przypadło na koniec piątego wieku — э́то произошло́ в конце́ пя́того ве́ка

    święto przypadło na czwartek — пра́здник пришёлся на четве́рг

    4) na kogo-co прийти́сь на кого-что, вы́пасть, доста́ться кому-чему

    przypaść komuś w udziale — прийти́сь (вы́пасть) на чью́-л. до́лю

    - przypaść do gustu
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przypaść

  • 76 przystać

    глаг.
    • пристать
    * * *
    1) (zatrzymać się) остановиться
    2) przystać (zgodzić się) принять, согласиться
    3) przystać (przyłączyć się) пристать (присоединиться)
    przyczepić się, przylepić się, przywrzeć пристать (прилипнуть)
    przybić (do brzegu) пристать (причалить)
    pot. przyczepić się разг. пристать (начать надоедать)
    * * *
    przyst|ać
    %1, \przystaćanę, \przystaćanie, \przystaćań, \przystaćał сов. 1. do czego пристать, прилипнуть, прильнуть к чему;
    2. па со согласиться на что, принять что; 3. do kogo-czego присоединиться, примкнуть к ко-му-чему
    +

    1. przywrzeć 2. zaakceptować, zgodzić się 3. przyłączyć się

    jak \przystaćało (\przystaćoi) na kogoś, komuś как подобает кому-л.
    * * *
    I przystanę, przystanie, przystań, przystał сов.
    1) do czego приста́ть, прили́пнуть, прильну́ть к чему
    2) na co согласи́ться на что, приня́ть что
    3) do kogo-czego присоедини́ться, примкну́ть к кому-чему
    Syn:
    II przystoi несов. - jak przystoi na kogoś, komuś

    Słownik polsko-rosyjski > przystać

  • 77 przystawać

    глаг.
    • примыкать
    • следовать
    * * *
    1) (zatrzymywać się) останавливаться
    2) przystawać (zgadzać się) принимать, соглашаться
    3) przystawać (przyłączać się) приставать (присоединяться)
    przyczepiać się, przylepiać się, przywierać приставать (прилипать)
    przybijać (do brzegu) приставать (причаливать)
    pot. czepiać się разг. приставать (надоедать)
    posp. dobierać się (domagać się kogoś) разг. приставать (настойчиво клеиться)
    * * *
    %1 несов. 1. do czego приставать, прилипать к чему;
    2. па со соглашаться на что, с чем, принимать что; 3. do kogo-czego присоединяться, примыкать к кому-чему
    +

    1. przywierać 2. akceptować 3. przyłączać się

    * * *
    I несов.
    1) do czego пристава́ть, прилипа́ть к чему
    2) na co соглаша́ться на что, с чем, принима́ть что
    3) do kogo-czego присоединя́ться, примыка́ть к кому-чему
    Syn:
    II несов.
    приостана́вливаться ( во время движения)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przystawać

  • 78 sięgnąć

    sięgn|ąć
    сов. 1. po со достать что;

    \sięgnąć po ołówek протянуть руку за карандашом; \sięgnąć do kieszeni po chusteczkę полезть в карман за платком;

    2. do czego обратиться к чему; почерпнуть из чего;

    \sięgnąć do źródeł обратиться к источникам;

    3. ро со покуситься на что;

    \sięgnąć po władzę попытаться захватить власть;

    4. do czego, po со дойти Эо чего; достигнуть чего;

    woda \sięgnąćęła do pasa вода дошла до пояса; suma \sięgnąćęła (do) tysiąca złotych сумма достигла тысячи злотых (дошла до тысячи злотых); ● jak okiem \sięgnąć куда ни глянешь; насколько хватает (куда достаёт) глаз-Jak \sięgnąć pamięcią ☼ незапамятных времён

    * * *
    сов.
    1) po co доста́ть что

    sięgnąć po ołówek — протяну́ть ру́ку за карандашо́м

    sięgnąć do kieszeni po chusteczkę — поле́зть в карма́н за платко́м

    2) do czego обрати́ться к чему; почерпну́ть из чего

    sięgnąć do źródeł — обрати́ться к исто́чникам

    3) po co покуси́ться на что

    sięgnąć po władzę — попыта́ться захвати́ть власть

    4) do czego, po co дойти́ до чего; дости́гнуть чего

    woda sięgnęła do pasa — вода́ дошла́ до по́яса

    suma sięgnęła (do) tysiąca złotych — су́мма дости́гла ты́сячи зло́тых (дошла́ до ты́сячи зло́тых)

    - jak sięgnąć pamięcią

    Słownik polsko-rosyjski > sięgnąć

  • 79 zmierzać

    глаг.
    • вести
    • направлять
    • направляться
    • стремиться
    * * *
    zmierza|ć
    несов. 1. направляться; идти;

    wolno \zmierzać do domu медленно идти домой; \zmierzać prosto do celu идти прямо к цели;

    2. do czego, ku czemu перен. клонить к чему, иметь в виду что;

    do czego \zmierzaćsz? что ты имеешь в виду?;

    ● \zmierzać do zagłady вести к гибели
    +

    1. dążyć, podążać 2. dążyć

    * * *
    несов.
    1) направля́ться; идти́

    wolno zmierzać do domu — ме́дленно идти́ домо́й

    zmierzać prosto do celu — идти́ пря́мо к це́ли

    2) do czego, ku czemu перен. клони́ть к чему, име́ть в виду́ что

    do czego zmierzasz? — что ты име́ешь в виду́?

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zmierzać

  • 80 zrezygnować

    глаг.
    • бросать
    • бросить
    • оставить
    • оставлять
    • отказать
    • отказаться
    • отказываться
    • побросать
    • покидать
    • покинуть
    • прекратить
    * * *
    zrezygnowa|ć
    \zrezygnowaćny сов. 1. z kogo-czego отказаться от кого-чего; отступиться от чего;

    \zrezygnować ze spadku отказаться от наследства; \zrezygnować z zamiaru отказаться (отступиться) от намерения;

    2. z czego бросить что;

    \zrezygnować z palenia бросить курить; \zrezygnować z pracy бросить работу, уйти с работы;

    3. (dać za wygraną) смириться, покориться судьбе
    +

    1. odstąpić, zrzec się

    * * *
    zrezygnowany сов.
    1) z kogo-czego отказа́ться от кого-чего; отступи́ться от чего

    zrezygnować ze spadku — отказа́ться от насле́дства

    zrezygnować z zamiaru — отказа́ться (отступи́ться) от наме́рения

    2) z czego бро́сить что

    zrezygnować z palenia — брос́ить кури́ть

    zrezygnować z pracy — бро́сить рабо́ту, уйти́ с рабо́ты

    3) ( dać za wygraną) смири́ться, покори́ться судьбе́
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zrezygnować

См. также в других словарях:

  • czego — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dlaczego, po co : {{/stl 7}}{{stl 10}}No i czego się denerwujesz? Czego tak narzekasz? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czego — → co …   Słownik języka polskiego

  • jak przyjdzie co do czego — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraża zastrzeżenia mówiącego: gdyby się stało coś wiadomego, w określonej sytuacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak przyjdzie co do czego, to spróbuję ci pomóc. Jak przyjdzie co do czego, po prostu powiem:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • w razie czego — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraża zastrzeżenie mówiącego: jeśli coś się stanie zwykle nieprzewidzianego, niepomyślnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka czuje się już lepiej, w razie czego wezwij jednak lekarza. W razie czego możesz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • do czego to podobne — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zwrot wyrażający oburzenie, sprzeciw wobec czegoś; kto to widział : {{/stl 7}}{{stl 10}}Do czego to podobne, abyś okłamywał rodzoną matkę! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jeszcze czego! — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraża oburzenie połączone z protestem, odmową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chcę pieniędzy. – Jeszcze czego! Nic nie dostaniesz! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szukać, czego się nie zgubiło — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co szukać wczorajszego dnia. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …   Słownik języka polskiego

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»