-
1 odstąpić
глаг.• отступать• отступить• отступиться• передать• сдавать• сдать• уступать• уступить* * *odstąpi|ć\odstąpićony сов. 1. отступить;\odstąpić о krok отступить на шаг; \odstąpić od swoich poglądów отступить (отказаться) от своих взглядов;
2. отступиться;przyjaciele go \odstąpićli уст. друзья отступились от него; \odstąpić od zamiaru отступиться (отказаться) от намерения;
3. od czego разорвать, расторгнуть что;\odstąpić od umowy разорвать (нарушить) договор;
4. перен. покинуть, оставить;szczęście go \odstąpićło счастье ему изменило;
5. уступить;\odstąpić bilet, miejsce уступить билет, место; \odstąpić od ceny снизить цену, уступить
* * *odstąpiony сов.1) отступи́тьodstąpić o krok — отступи́ть на шаг
odstąpić od swoich poglądów — отступи́ть (отказа́ться) от свои́х взгля́дов
2) отступи́тьсяprzyjaciele go odstąpili — уст. друзья́ отступи́лись от него́
odstąpić od zamiaru — отступи́ться (отказа́ться) от наме́рения
3) od czego разорва́ть, расто́ргнуть чтоodstąpić od umowy — разорва́ть (нару́шить) догово́р
4) перен. поки́нуть, оста́витьszczęście go odstąpiło — сча́стье ему́ измени́ло
5) уступи́тьodstąpić bilet, miejsce — уступи́ть биле́т, ме́сто
odstąpić od ceny — сни́зить це́ну, уступи́ть
-
2 odstąpić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstąpić
-
3 odstąpić
odstąpić pf →LINK="odstępować" odstępować -
4 odstąpić
odstąpić [ɔtstɔmpiʨ̑] -
5 odstąpić
1. affermer2. aliénation3. aliéner4. céder5. démordre6. déroger7. désister8. recéder -
6 odstąpić
1 cúlaigh 2 íoc -
7 odstąpić
[одстõпічь]v.dkвідступити, одступити -
8 odstąpić
1. відступити, відійти;2. відступитися, покинути; зректися;3. уступити; 4.спустити -
9 odstąpić
1 ibigay2 ipagkaloob -
10 odstąpić
υποχωρώ -
11 odstąpić od umowy
• withdraw from contract -
12 odstąpić prawo
• waive the right -
13 odstąpić się
[одстõпічь шіĕ]v.dk -
14 czas odstąpić
время отступитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas odstąpić
-
15 raz odstąpić
раз отступитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > raz odstąpić
-
16 odst|ąpić
pf — odst|ępować impf Ⅰ vt 1. (zrzec się) to give (coś komuś sth to sb a. sb sth)- odstąpić komuś mieszkanie (użyczyć) to let sb have the use of one’s flat; (odsprzedać) to sell sb one’s flat, to sell one’s flat to sb- odstąpić prawo do czegoś to give up a. waive the right to sth- odstąpić komuś swoje miejsce to give up one’s seat to a. for sb, to let sb have one’s seat2. przest. (zostawić) to abandon, to desert- odstąpili go wszyscy przyjaciele he was deserted by all his friendsⅡ vi 1. (odejść na bok) to move a. step aside; (cofnąć się) to move a. stand back- odstąpić o krok/na krok (odejść na bok) to step aside; (cofnąć się) to step back, to take a step back(wards)- wojsko/armia odstępuje the army is pulling back a. retreating2. (zrezygnować) to withdraw (od czegoś from sth)- odstąpić od umowy to withdraw from an agreement, to go back on an agreement- odstąpić od zamiaru to abandon one’s intentions- sąd może odstąpić od wymierzenia kary the court may refrain from imposing punishment■ odstąpić od wiary to apostatize, to renounce the faith- nie odstępować (od) kogoś/czegoś ani na chwilę to not leave sb/sth alone for a minute, to stick to sb like glue- nie odstępować kogoś (ani) na krok to dog sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odst|ąpić
-
17 odstępować
impf ⇒ odstąpić* * *1. (-uję, -ujesz); odstąpić; vt odstępować coś komuś — ( udostępniać) to give sb sth lub sth to sb; ( odsprzedawać) to sell sb sth lub sth to sb2. viodstępować (od) (+gen) — ( o osobie) to withdraw (from)
odstępować od czegoś — ( umowy) to withdraw lub retract from sth; ( zamiaru) to abandon sth; ( żądań) to waive sth; ( zasad) to depart from sth
* * *ipf.1. (= odsuwać się) move away; nie odstępować kogoś ani na krok/ani na chwilę dog sb's footsteps.2. ( od zamiaru) (= zrezygnować) abandon, give up; ( od umowy) withdraw, retract ( od czegoś from sth).3. (= ustępować, zrzekać się) give up; odstępować komuś swoje miejsce give up one's seat to sb.4. (= odsprzedawać) sell ( coś komuś sth to sb l. sb sth).5. przest. (= opuszczać, pozostawiać) abandon.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odstępować
-
18 odstępować
глаг.• отступать• отступить• передать• сдавать• сдать• уступать• уступить* * *odstępowa|ć\odstępowaćny несов. 1. отступать;2. отступаться; 3. od czego разрывать, расторгать что; 4. перен. покидать, оставлять;nie \odstępować kogo ani na krok ни на шаг не отходить от кого; nie \odstępować kogo ani na chwilę ни на минуту не оставлять кого;
5. уступать; ср. odstąpić* * *odstępowany несов.1) отступа́ть2) отступа́ться3) od czego разрыва́ть, расторга́ть что4) перен. покида́ть, оставля́тьnie odstępować — kogo ani na krok ни на шаг не отходи́ть от кого
nie odstępować — kogo ani na chwilę ни на мину́ту не оставля́ть кого
5) уступа́ть; ср. odstąpić -
19 zaniechać
глаг.• бросать• бросить• кончать• оставить• оставлять• отказаться• отказываться• переставать• перестать• побросать• покидать• покинуть• прекратить• прекращать• прекращаться* * *zaniecha|ć\zaniechaćny сов. czego прекратить что; оставить что; отказаться от чего;\zaniechać czytania прекратить чтение, перестать читать; \zaniechać projektu отказаться от проекта
+ zaprzestać, odstąpić, zrezygnować* * *zaniechany сов. czegozaniechać czytania — прекрати́ть чте́ние, переста́ть чита́ть
zaniechać projektu — отказа́ться от прое́кта
Syn: -
20 zrezygnować
глаг.• бросать• бросить• оставить• оставлять• отказать• отказаться• отказываться• побросать• покидать• покинуть• прекратить* * *zrezygnowa|ć\zrezygnowaćny сов. 1. z kogo-czego отказаться от кого-чего; отступиться от чего;\zrezygnować ze spadku отказаться от наследства; \zrezygnować z zamiaru отказаться (отступиться) от намерения;
2. z czego бросить что;\zrezygnować z palenia бросить курить; \zrezygnować z pracy бросить работу, уйти с работы;
3. (dać za wygraną) смириться, покориться судьбе+1. odstąpić, zrzec się
* * *zrezygnowany сов.zrezygnować ze spadku — отказа́ться от насле́дства
zrezygnować z zamiaru — отказа́ться (отступи́ться) от наме́рения
2) z czego бро́сить чтоzrezygnować z palenia — брос́ить кури́ть
zrezygnować z pracy — бро́сить рабо́ту, уйти́ с рабо́ты
3) ( dać za wygraną) смири́ться, покори́ться судьбе́Syn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odstąpić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odstępować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstąpić — dk VIa, odstąpićpię, odstąpićpisz, odstąpićstąp, odstąpićpił, odstąpićpiony odstępować ndk IV, odstąpićpuję, odstąpićpujesz, odstąpićpuj, odstąpićował, odstąpićowany 1. «odejść na bok lub cofnąć się; odsunąć się, oddalić się» Odstąpić o krok, na… … Słownik języka polskiego
odstępować — → odstąpić … Słownik języka polskiego
odstępować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, odstępowaćpuję, odstępowaćpuje, odstępowaćany {{/stl 8}}– odstąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odstępowaćpię, odstępowaćpi, odstępowaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches … Wikipedia
wychylić — dk VIa, wychylićlę, wychylićlisz, wychylićchyl, wychylićlił, wychylićlony wychylać ndk I, wychylićam, wychylićasz, wychylićają, wychylićaj, wychylićał, wychylićany «zmieniając pozycję, położenie czegoś, wystawić coś, wysunąć, wytknąć» Wychylić… … Słownik języka polskiego
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
rak — 1. Cofać się, wycofać się rakiem (z czegoś) «odstępować, odstąpić od jakichś zamierzeń, planów, rezygnować, zrezygnować z nich; tchórzyć, stchórzyć»: Tymczasem rząd rakiem wycofał się z oferty korzystnych dla Rosji redukcji broni atomowych w… … Słownik frazeologiczny
wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny