dopaść

См. также в других словарях:

• dopaść — I dk Vc, dopaśćpadnę, dopaśćpadniesz, dopaśćpadnij, dopaśćpadł, dopaśćpadnięty, dopaśćpadłszy dopadać ndk I, dopaśćam, dopaśćasz, dopaśćają, dopaśćaj, dopaśćał, dopaśćany 1. «szybkim biegiem, pędem zbliżyć się do kogoś lub czegoś, dobiec,… …   Słownik języka polskiego

• dopaść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dopadać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopadać się – dopaść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łapać się, dosięgać jeden drugiego; spotykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak tylko się dopadły, nie było końca rozmowom. Gdy się dopadną, bójka rozgorzeje na nowo. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopadaćam, dopadaća, dopadaćają, dopadaćany {{/stl 8}}– dopaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, dopadaćpadnę, dopadaćpadnie, dopadaćpadnij, dopadaćpadł, dopadaćpadła, dopadaćpadli, dopadaćpadnięty {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skok — m III, D. u, N. skokkiem; lm M. i 1. «oderwanie się na chwilę od jakiejś powierzchni poprzez odbicie się nogami; zeskoczenie z wyższego miejsca na niższe» Skoki kangura, żaby. Skok z okna. Biec, pędzić itp. wielkimi skokami. ◊ Jednym skokiem, w… …   Słownik języka polskiego

• byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… …   Słownik języka polskiego

• dobrać — dk IX, dobraćbiorę, dobraćbierzesz, dobraćbierz, dobraćbrał, dobraćbrany dobierać ndk I, dobraćam, dobraćasz, dobraćają, dobraćaj, dobraćał, dobraćany 1. «wziąć więcej, dołożyć, dopełnić» Dobrać sobie zupy, deseru. Dobrać materiału na garnitur. 2 …   Słownik języka polskiego

• dogonić — dk VIa, dogonićnię, dogonićnisz, dogonićgoń, dogonićnił, dogonićniony rzad. dognać dk I, dogonićgnam, dogonićgnasz, dogonićgnają, dogonićgnaj, dogonićgnał, dogonićgnany doganiać ndk I, dogonićam, dogonićasz, dogonićają, dogonićaj, dogonićał,… …   Słownik języka polskiego

• dopadać — I, dopadaćda, dopadaćają, dopadaćał 1. ndk → I dopaść 2. dk rzad. «o śniegu, deszczu: upaść dodatkowo, napadać do określonego miejsca» W nocy dopadało więcej śniegu …   Słownik języka polskiego

• dopasać — → II dopaść …   Słownik języka polskiego

• dorwać — dk IX, dorwaćrwę, dorwaćrwiesz, dorwaćrwij, dorwaćrwał, dorwaćrwany 1. «dokończyć rwania, wyrywania, wyrwać do końca» Dorwać chwasty z klombów. 2. «narwać więcej, dodać do już zerwanego» Dorwać trochę bzu, jaśminu. dorwać się pot. «znaleźć… …   Słownik języka polskiego